Professional Documents
Culture Documents
PDF of Commentationes Historicae de Xenophontis Hellenicis Pars 1 Quaestiones de Libris I Et Ii Full Chapter Ebook
PDF of Commentationes Historicae de Xenophontis Hellenicis Pars 1 Quaestiones de Libris I Et Ii Full Chapter Ebook
https://ebookstep.com/product/chrestomathia-historica-
vol-1-diodori-liber-iv-et-major-pars-libri-v-ac-pausaniae-liber-
iv/
https://ebookstep.com/product/nomenclator-fungorum-
pars-1-agarici-accedunt-tabulae-vi-aeri-incisae-et-ab-auctore-
delineatae-verzeichniss-der-schwamme-teil-1-blatterschwamme/
https://ebookstep.com/product/de-sang-d-ecume-et-de-glace-
tome-1-metamorphose-alexiane-de-lys/
https://ebookstep.com/product/de-lave-de-metal-et-de-rage-
tome-1-les-semeurs-de-mort-alexiane-de-lys/
Lingua Latina per se Illustrata Pars II Roma Aeterna
Second Edition Hans H Orberg
https://ebookstep.com/product/lingua-latina-per-se-illustrata-
pars-ii-roma-aeterna-second-edition-hans-h-orberg/
https://ebookstep.com/product/une-couronne-de-lierre-et-de-verre-
tome-1-1st-edition-claire-legrand/
https://ebookstep.com/product/etudes-de-topographie-de-
constantinople-byzantine-tome-ii-rodolphe-guilland/
https://ebookstep.com/product/les-couronnes-de-nyaxia-tome-1-le-
serpent-et-le-descendant-de-la-nuit-carissa-broadbent/
https://ebookstep.com/product/les-couronnes-de-nyaxia-tome-1-le-
serpent-et-le-descendant-de-la-nuit-carissa-broadbent-2/
COMMENTATIONES HISTORICAE
DE
XENOPHONTIS HELLENICIS
SCRIPSIT
P A U S P R I O R ,
BEROLINI
TTPIS KT IMPEJÏSIS GE. KElMKItt
a. 1833.
inter omnes constet, vix aliud historiae Graecae tem-
pus esse, quod tautopere animos uostros teneat, quam bellum
Feloponncsiaciim, ncque qiiemquam, qui id conscriberet, dignio-
rem fuisse Thucydide, maxime dedendum est, seriptorem quod
snsceperat opus absolvere non potuisse 1 ) . Si universi belli
historinm cognosccre cupimns, coufugiendum nobis est ad eos,
qui post illuni ad res conscribendas animum intenderunt. Sed
et hoc ili loco iniqnior obtiuuit fortuna. Jam antiquitus obli-
vi o intercepisse videtiir Cratippi 2 ) opus, quod fere penitus in-
teriit. Atque ex Theoponipi 3 ) Hellenicis perpauca tantum ad
liaec tempora pervenerunt, quura Pkilippicarnm bistoriaram
fragmentis Grammaticorum et eornm, ex quibus talia colligi so-
lent, libri abundent. Supersuut nobis tantum Helleuica Xeno-
phontis, cujus quidem cetera opera magnam justaraque merue-
runt Iaudem, hoc in varias incurrit reprehensiones, et procul
dubio palici summa iudignatidiie non commovebuntur, qui T h u -
cydide lectitato et adamato Xenophontem evolvimi, praesertim
si pntant enm Tiiucydidis historiam snpplere voluisse. Sed
credo aliquid de legentium iudignatioue detractum iri, si snmi-
m u s , non eo pertiuuisse Xenopboutis consilium. Jam enim qui
utrumqne seriptorem iuter se comparaverit, facile sibi persna-
debit, aliud huic, aliud illi propositum fuisse. Thucydides enim
bellum tantum Peloponnesiacum descrìbere neque nisi ad ejus
A
2
A 2
4
est ratio: libros duos priores non ila milito post eas qnas COR-
tineant res gestas compositos esse ; Xenophontein enim, qnum
libri secuudi in fine n a r r e t 1 0 ) , Athénien ses, concordia cum ty-
rannornm sociis reconciliata et aranestiae jurejnrando icto, etiam
tnne in hoc jurejnrando perseverare, plus quadraginta annis
transactis ita scribere non potuisse: jam plurimos eorum, qni
rebus ipsis interfuissent Tel cum tyrannis fecissent, tnne fuisse
mortuos neqne tanto temporis spatio interposito populi fidem
tautis landibus cxtollendam fuisse. Sed hac in re ante ani-
nram proponemlnni est ingeninm populi Graeci. Ulciseendi cu-
pido in rebus publicis maximas post dinturnnm tempus dis-
cordias denno excitabat : odia non per singularum v i t a s , sed,
ut ita dicam, in aeternum manebaiit. Nota atqne celebrata sunt
nonniillarum inter se civitatnm odia : quamdiu Messenii fuernnt,
Lacedacmouiorum odio flagrabant: neque «Ilo tempore mntna
n
Hataeefisinm et Thcbanomm iniinicitia cessabat ). Etiam fa-
miliae nonnullac iuexpiabili simnltate distinebantnr ; ut Miltia-
ilis et Periclis familiae. Xanthippus, Periclis pater, oliin Mrltia-
dem -accusaverat; cujus nepos Alcibiadi, Periclis pupillo, diem
dixit 1 2 ). Qnnmque eadem, qnae pater senserat, fere liberi ne-
potesque sentirent, in gravioribns delictis tota plermnque fami-
lia puniebattir, praesertim si contra deos peccatum erat. Qnis
ignorât Alcmaeonidaram f a t a , qui propter iinius gentilis iinpie-
latem per uiultos aunos patrio solo arcebantur 1 3 ). Idem cecidi!
triginta viroruin in socios et liberos : eodem modo, quo a M e -
gacle, tunc ab illis religio u ) violata «rat. Rarissimum certo
exemplnm videbatnr Xenophoati, Atticum poptilnm tam din am-
nestìae decretimi servasse, nec dum -ab hominuin in deos mortales-
que sceleribus containiuatorum progenie poenas expetiisse, prae-
sertim qtnim non deessent qui populo, quanta mala a tyrannis pas-
sns esset, in memoriam reducerent, quumque omiiino Graeei facilias
oblivionem promissari, quam injuriant acecptam obliyiscerentar»
5
Qilod attiuet ad aeqnabilitatem e t patriae cariiatom, qtiam
Mebulirius in prioriljus libris inesse p u t a t , in posteriori bus de-
siderai : j a m per se par e r a t , Atheuariim a tyranuorum domi-
li al u liberalionein, quae res illustrissima fuit universi quod d e -
seribit Xenophou temporis, vigidiore colore depingi, quam ilia
tempora, qnibus diligentius spedanti Atheniensium respublica
maximi in rebns Giaccia« momenti c r a i , sed omnium civitatnm
oeuli ab iis se averterant et utrura Spartani au T h e b a m victo-
res cvadcrent, id iu diseriiuine esse videbatnr. In posterioribus
temporibus describendis Xen opium tern quae ipsi cum Agesilao
iritercesserat neeessitudo occoecavit et dednxit, ut i c s ab- E p a -
minonda gestas tam iniquo animo tractaret. H a e c qnidcin lo-
ciHii non habebant in ultimis belli Peloponnesiaci temporibus:
qiiin etiam, ut suspicor, utraque regia Spartanoruin domns t j -
raunoruiu dominatone, quam L y s a n d e r ipsis regibus molestis-
simus constitnerat, dissoluta gaudebatHaec igitur salva
regis aiuicitia memoriae tradere potuit: sed el in prioribus his
libris nominila quae offendere posse viderentur, ut infra demon-
strabiiniis, praetermisit.
qnidem spe enm dejecemut socii ejus, qui, nt mihi videtur, lae-
titia uiinis gestientcs quod expeditio suscipienda periata esset,
mutilatis Hennis, popoli in ilium auimos atque irain converte-
nints0). Alcibiades patria expiilsus est, sed qui ejus Consilia
exsequerentur, reinanebant. Atque quum populus quantum ipsi
sibi nocuisset Alcibiade ejecto, e rebus tunc male gestis sen-
sissct, liaud aegre permotus est, ut ante omnia ilium restitueu-
dum putaret etiain ea conditione, ut oligarchia constitueretur.
Talia Consilia praeparata atque composita erant in conciliabulis
per eos, qui artibus rhetoricis maxime operam dederant, per
81
Antiphontem, Critiam, Theramenem ) , sed lit populo proba-
rentur, iis utebantur, qui oliin ei adulati erant ejusque simula—
verant amorem, quorum in mimerò erant Pisander et Chan-
ci es 8 2 ). lis socios se adjuiaxerunt etiam viri partium aristocra-
ticarum, qui tamen inter quadringeutos non summum locum te-
nuisse videntur 8 3 ).
Popnlus autem ut jure suo decederci, ea tantum condi-
tione pcrmoveri potuit, ut siunma rerum tradcretnr qninque mil-
libus civium et opibns et aet<ite ilorentissimorum, qui iu pri-
stinae populi concionis locum succedereut ; ad eos eligendos po-
tissimum creati sunt quadringenti viri 8 1 ).
li autem rerum potiti legatos ad exercitum, tunc Sami ver-
eantem miseront, qui ei nuntiareut, jam quinquc millia electa
esse; qua re optime motus tunc Sami exortos sellatimi iri puta-
bant 8 5 ). Nibilominus exercitus defecit ; atque Alcibiades Samum
ab eo vocatus ilagitabat, ut pristiuus senatus restitueretur et
8G
qninque inillia eligereutur ). Eadem fere postulabat quae mox
Athenis inter ipsos quadriugentos evasit factio, ducibus T ù n r a -
87
niene et Aristocrate ). Qui autem in proposito perseverabaut
inter quadriugentos, eo utebantur artificio, ut in medio relinque-
rent, jam ne quinque millia constituta essent: quare Therame-
nes ejusque socii eo tantum praetextu populum ad anna TO-
— 17 —
C 2
— 36 —
DES ADJECTIFS
Au pluriel:
Mi, mes. Ti, tes. Si, ses. Nostre ou nostro, nos. Vostre ou vostro,
vos. Si, leurs.
Les adjectifs démonstratifs sont:
Au masculin. Au féminin.
Aquèu. Ce Aquelo.
Aquest. Cet Aquesto. Cette.
Est ou este. Cet Esto.
Au pluriel.
Aquéli. Aquesti. Èsti.
DES PRONOMS
Deuxième personne:
Tu, tu, toi.
Te, te, toi.
Vous, vous.
Vous autre, vous
autro. pour vous.
ou Vautre, Vautro.
Troisième personne:
Eù, il, lui.
Élo, elle.
Éli, ils, eux, elles.
Lou, la, le, la.
Li, lei, les.
Iè, lui, leur, y.
Se, se, soi.
En, en, de lui, d’elle,
d’un, d’elles.
Au masculin pluriel:
Li mieù. Les miens.
Li tieù. Les tiens.
Li sieù. Les siens.
Li nostre. Les nôtres.
Li vostre. Les vôtres.
Li sieù. Les leurs.
Féminin singulier:
La mieùno. La mienne.
La tieùno. La tienne.
La sieùno. La sienne.
La nostro. La nôtre.
La vostro. La vôtre.
La sieùno. La leur.
Féminin pluriel:
Li mieùno. Les miennes.
Li tieùno. Les tiennes.
Li sieùno. Les siennes.
Li nostro. Les nôtres.
Li vostro. Les vôtres.
Li sieùno. Les leurs.
PRONOMS DÉMONSTRATIFS
2o Aquest, d’eici.
Aquest, d’aiça.
} Pour celui-ci.
Aquesto, d’eici.
Aquesto, d’eiça.
} Celle-ci.
Aquèsti, d’eici.
Aquèsti, d’eiça.
} Ceux-ci.
Aquèù, d’aqui.
Aquèù, d’eila.
} Celui-là.
Aquelo, d’aqui.
Aquelo, d’eila.
} Celle-là.
Aquèl, d’aqui.
Aquèl, d’eila.
} Ceux-là, celles-là.
Eiço, d’eici.
Aco, d’aqui.
} Celui-ci.
Aco, d’eila. Cela.
PRONOMS RELATIFS ET DÉMONSTRATIFS
DES VERBES
AVÉ — AVOIR
ESTRE — ÊTRE
Sieù, je suis.
Siès, tu es.
Es ou ei, il est.
Sian, nous sommes.
Sias, vous êtes.
Soun, ils sont.
IMPARFAIT
Ére (autrefois éri), j’étais.
Eres, — tu étais.
Ero, — il était.
Erian, — nous étions.
Erias, — vous étiez.
Éron, — ils étaient.
PASSÉ DÉFINI
PASSÉ INDÉFINI
Sieù esta (primitivement sieoun estat), — pour j’ai été.
PLUS-QUE-PARFAIT
Ère esta (primitivement éri esta), — j’avais été.
PASSÉ ANTÉRIEUR
Siguère esta ou fuguère (primitivement sigueri estat), — j’eus été,
etc.
FUTUR
Sarai, Saras, Sara, Saren, Sarès, Saran, — je serai, etc.
IMPÉRATIF
Le verbe être, en provençal, prend une troisième personne dans
ce temps:
Siègues ou fuguès, — sois.
Siègue — fugue, — qu’il soit.
Siguen — fuguen, — soyons.
Sigués — fugués, — soyez.
Siegon — fugon, — qu’ils soient.
SUBJONCTIF
Que siégue ou fugue, — que je sois, etc.
IMPARFAIT
Que siguésse ou fuguésse, — que je fusse, etc.
PARTICIPE PRÉSENT
Estènt, — étant.
La première conjugaison des verbes est en a ou en ar qui
correspond à er.
INFINITIF
Cantar, — chanter.
INDICATIF PRÉSENT
Canti, — je chante.
IMPARFAIT
Cantavi, — je chantais.
PARTICIPE PASSÉ
Canta, cantado, — chanté, chantée.
PARTICIPE PRÉSENT
Cantan, — chantant.
FUTUR
Cantarai, — je chanterai, etc.
SUBJONCTIF
Que canti, — que je chante, etc.
Finisse, — finis.
Finigue, — qu’il finisse.
Finissen, — finissons.
Finissés, — finissez.
Finigon, — qu’ils finissent.
SUBJONCTIF
Que finigue, — que je finisse.
IMPARFAIT
Rendieù, — je rendais.
Rendian, — nous rendions.
PASSÉ DÉFINI
Rendeguère, — je rendis.
Rendeguerian, — nous rendîmes.
PASSÉ INDÉFINI
Ai rendu, — j’ai rendu.
FUTUR
Rendrai, — je rendrai.
Rendren, — nous rendrons.
IMPÉRATIF
SUBJONCTIF
IMPARFAIT
DE LA PRÉPOSITION
DE L’ADVERBE
ADVERBES DE LIEU
ADVERBES DE TEMPS
ADVERBES D’ORDRE
Avans, avant.
Piei, puis.
Proumieramen, premièrement.
Darrieramen, dernièrement.
ADVERBES DE QUANTITÉ
ADVERBES DE COMPARAISON
ADVERBES DE MANIÈRE
CONCLUSION