‫مویاره پس زده مِیی ازو دور‬

‫مایی چارده ؤری از پشت آوُ ر‬

‫پیش پای تو‬
‫دَره ِ‬
‫سرک پیشپو َ‬
‫کوُ ک گشتاره الی ما َبلی بور‬
‫شمالی گصُوبا مِیی ازو دور‬
‫ده خاویم خمتموما مِیی ازو دور‬
‫آمادی‪ ،‬الظه وُ ری مِشنی موری‬
‫پس آتیش کجا مِیی ازو دور‬
‫ِ‬
‫دیشو ماشر مکد یاد چیمای تو‬
‫مسافر کرده بود ما را هوای تو‬
‫پس یک الظه آرامش می گشتوم‬
‫یخن کنده میان بازوای تو‬

‫جو کده رفت‬

‫شیش ِه ی دل َمره َجو َ‬
‫گلَگ کاری ده شالی نو کده رفت‬
‫ده روزی ُ‬
‫طوی خو سر کد شاله نوربن‬
‫پگی دنیاره سر مه شو کده رفت‬
‫بهار امده بیا که دیر موشه زود‬
‫گل اللگ جوانه پیر موشه زود‬
‫ِ‬
‫بیا خوشی َکنی تا گل سووزه‬
‫فصل آشنایی تیر موشه زود‬
‫ِ‬ ‫که‬
‫گل نازک بدن مه‬
‫مه که ُمردوم ِ‬
‫پیرون گلدارت کفن مه‬
‫ِ‬ ‫َبشه‬
‫مره تلقین َددَه خودت بخوانی‬
‫خدا حافظ رفیق بی وطن مه‬
‫ازو ملکای مردم خط تو بیه‬
‫ت گندم خط تو بیه‬
‫ده فصل کِش ِ‬
‫شوُ م دل پُر نشانی گفته ِبیلی‬
‫پس گبخو مِگردوم خط تو بیه‬
‫ِ‬
‫سونی غربت توره نادیده رفتوم‬
‫لبریز آوی دیده رفتوم‬
‫ِ‬ ‫دوچیم‬
‫رقمی بلگِ زر ِد شاخه واری‬
‫ده پیش پای باد افتیده رفتوم‬