1.

Cel ćwiczenia:
Celem jest wyznaczenie wartości współczynników tarcia statycznego
i kinematycznego.
2.Schemat układu pomiarowego:

3.Wzory:
µ=l/l+2f*2tgβ
µ`=l/l+2f+s*tgβ
µr=Fr/N1+N2
4.Wyniki:

Tarcie statyczne
 L F [ m]m Β [ °] Tgβ µsr µr
[ m]
Aluminium 226,9 0,01 1.31 0,601 0,581 0,464
2.28 0,532
3.29 0,554
Miedź
226,9 0,01 1.27 0,510 0,486 0,361
2.25 0,466
3.26 0,487
Tarcie kinetyczne
L [m ] F [m ] β1 [ °] tgβ1 S1 µ` µ`sr µ`r
[m ]
226,9 0,01 1.30 0,557 151,4 0,346 0,347 0,276
Aluminium 2.32 0,624 152 0,374 0,298
3.28 0,531 148 0,321 0,256
226,9 0,01 1.26 0,487 125 0,319 0,321 0,254
Miedź
2.29 0,554 121 0,361 0,288
3.24 0,445 127 0,285 0,227

Wnioski:
Współczynnik tarcia statycznego aluminium jest nieznacznie
większy od współczynnika tarcia miedzi , natomiast współczynniki
tarcia kinematycznego mieszczą się w bliskim sobie zakresie.