Pablo Picasso urodził się w 1881 roku w Maladze w Hiszpanii.

Jeden z
najlepszych artystów XX wieku. Jego sztuka była podzielona na okresy. Na
początku był niebieski (1901-1904), w którym artysta malował obrazy w
barwach melancholijnych, a ich tematyka skupiała się na życiu biednych i
starych ludzi.

„Życie”, 1901

„Dwie siostry”, 1902

Następnie trwał okres różowy (1904-1906). Skupiał się on na scenach z życia

cyrkowców. Obrazy miały weselsze barwy.
 „Dziewczyna na kuli”, 1905

„Rodzina kuglarzy”, 1905

Kubizm (1906) jest trzecim okresem sztuki Picassa. Eksperymentował wtedy z

geometrią i upraszczaniem form. Wpływ na to miał Paul Cézanne, oraz sztuka
iberyjska i afrykańska.

Portret Gertrudy Stein, „1906”

W 1918 Pablo ożenił się z Olgą Koklową. Po pewnym czasie urodził im się syn
Paulo. Przez wiele lat Picasso prowadził poszukiwania twórcze. W 1937
wybuchła wojna domowa w Hiszpanii. Artysta stanął po stronie republikan, a na
ich zamówienie namalował obraz pt. „Guernica”. Dzieło sztuki przedstawia
cierpienia ludzi z różnych powodów. Jest namalowany w czarno-białych
barwach. Podczas drugiej wojny światowej mieszkał w Paryżu. W 1948
przeprowadził się do Vallauris na Lazurowym Wybrzeżu we Francji. Tego
samego roku przyjechał do Polski, aby wziąć udział w Światowym Kongresie
Intelektualistów w Obronie Pokoju. Odwiedził także Warszawę gdzie
namalował słynny mural syrenki. Niestety dzieło sztuki zostało zmyto ze ściany i
zamalowano w 1953. Zachowały się tylko fotografie.

„Syrenka”, 1948

Pablo malował również obrazy antywojenne w latach 40 i 50.

„Masakra w Korei”, 1951

W 1955 zmarła jego pierwsza żona. Następnie ożenił się z Jacqueline Roque

Picasso miał bardzo bogatą twórczość powojenną.

 „Jacqueline”, 1961, przykład kubizmu, portret drugiej
żony Picassa.

Artysta zmarł w 1973 roku z powodu niewydolności serca i płuc.