Scene: Interior ng isang lumang, nakakatakot na silid-aralan sa isang desyerto

na paaralan. Madilim ang ilaw sa silid, may mga maalikabok na mesa at upuan
na nakakalat sa paligid. Si Ariana isang grade 12 student, ay nakatayo sa
mismong tapat ng silid na mukhang nakakatakot]

ARIANA: [Narrating] Ang pangalan ko ay Ariana, at ito ang kuwento kung paano
nagkaroon ng nakakatakot na pagliko ang aking buhay.

[Flashback: Ang desisyon ni Ariana na lumipat sa isang pribadong

paaralan]

Ariana: [Voice over] Na pilitan akong lumipat sa isang pribadong paaralan sa

pagkakaalang magiging mapayapa ang buhay ko.

Flashback: Grade 7 nung una akong nakaranas ng kakaiba sa aking paligid

ni hindi ko alam ang dahilan, na kahit sa aking pag tulog ginagambala parin
ako ng mga hindi waring normal na tao.

Scene: Nakahiga si ariana at parang pilit hinihila ang kumot sa kanyang

mga paahan.

Scene: Dali dali itong napatayo sa takot ni hindi niya alam kung totoo or
guni guni niya lang sa panaginip niya. Hinayaan niya nalang ito at nag
umagahan kasama ang kanyang lola.

ARIANA: [Voiceover] Sa mga paghihirap na kinaharap namin ng aking lola,

nagpasya akong lumipat sa isang pribadong paaralan. Hindi ko alam,
dadalhin ako nito sa isang bangungot.

[Scene: Ariana sa bagong paaralan, sa simula ay masaya]

[Scene: kasama niya ang mga bago niyang kaibigan]

ARIANA: [Narrating] Noong una, parang mapayapa ang lahat. Madali akong
nagkaroon ng mga kaibigan, at naging normal muli ang buhay.

Scene: Akala ko nung una walang makikipag kaibigan sakin, ngunit nandito si
ara ang una at pinaka mabait na kaibigan ko. ( nakangiti at maligalig na pa punta
si ara kay ariana)

ARA: Uy ariana tapos kana pala sa proyekto natin sa MIL?

ARIANA: ay hala! oo nga pala nakalimutan ko

[Scene: Si Ariana at ang kanyang kaibigan, si ARA, ay nagtatrabaho nang huli sa
isang proyekto]

ARA: Ariana, ang proyektong ito ay magiging kamatayan natin. Ilang oras na
tayo dito.

ARIANA: Alam ko, pero kailangan nating tapusin. Hindi natin kayang mabigo
alam mo naman major natin to.

ARIANA : Ara, may sasabihin Ako sayo, actually believe me or not nakakakita
ako ng mga spirit. Please huwag kang matakot

Ara: HAHAHAH at bakit Naman Ako matatakot? Kung nakakita ka edi nakakakita
ka.

ARA: [Nakabaling tumingin sa paligid] Naramdaman mo ba na binabantayan tayo

sa paaralang ito?

ARIANA: [Scoffs] Ara, ang dami mo nang pinapanood na horror movies.

[Scene: Naramdaman ni Ariana ang malamig na kamay sa kanyang likod,

nagmamadaling pumunta sa banyo]

ARIANA: [Narrating] Nagmamadali akong pumunta sa banyo sa takot, hindi ko

napigilan ang takot na lumamon sa akin.

[Scene: Tinitingnan siya ng kaibigan ni Ariana]

ARA: Ariana, okay ka lang? Para kang nakakita ng multo.

ARIANA: Ako...naramdaman kong may kumalabit sa akin. Isang bagay na

malamig.

ARA: Baka draft lang. Umalis na tayo dito, ang lugar na ito ay nagbibigay sa akin
ng kilabot.

[Scene: Pagbaba ni Ariana sa hagdanan, napansin ang isang misteryosong

pigura]

ARIANA: [Narrating] Habang pababa ako ng hagdanan, nasulyapan ko ang isang

pigura sa di kalayuan. Gusto ko siyang lapitan, pero nawala siya na parang
multo.
[Scene: Naramdaman ni Ariana ang malamig na simoy ng hangin at isang kamay
sa kanyang braso]

ARIANA: [Narrating] Isang malamig na kamay ang dumampi sa aking braso, na

nagpapadala ng panginginig sa aking gulugod. Akala ko may tao sa likod ko,
pero paglingon ko, walang tao.

ARA: Ariana, naramdaman mo ba yun? Parang may nakatingin sa amin.

ARIANA: [Uneasily] Punta na lang tayo sa klase.

ARIANA: [Narrating] Days passed, and strange occurrences continued.

[Scene: Hearing some footsteps and noise]

[Scene: Jumpscare]

The Next Day

ARIANA: [Narrating] Mabigat ang pakiramdam ko ngayon at Lumipas ang oras at

nagpatuloy ang kakaibang pangyayari. Isang iglap, bigla akong na-nosebleed.

[Scene: Papunta si ariana sa kanilang silid upang ayusin ang kalat na naiwan
nila dahil Pe class nila ngayon, at lahat ng classmate nila ay nasa gym pa.
Scene: nahagilap niya ang isang babae nakatalikod lamang sa may white board
dali dali niyang inayos ang gamit niya upang maka alis ngunit, natamaan niya
yung gamit ni ara kung kayat nahulog ito.

ARIANA: ahh ngayon pa talaga!

Scene: Pinulot ni ariana lahat ng nahulog ngunit may nakita siyang isang
necklace na kakaiba dahil ni isang beses hindi niya ito nakita kay ARA.

Scene: Habang hawak niya ang kwintas, may naririnig siyang footstep at ingay
na para bang papalapit sa kanya.

ARIANA: Ano ba please tigilan muna ako parang awa muna ( hangang sa
napaupo ito sa kaba at pumikit habang napasigaw dahil may humawak sa
kanyang braso)
ARA: ARIANA! okay kalang? anong nangyari bat pawis at takot na takot ka

Scene: Agad niyang niyakap si ARA at nahulog niya muli ang kwintas at agad
itong pinulot ni ara at itinago sa bulsa niya.

ARA: Tara labas na tayo didto mabigat kase sa pakiramdam

ARIANA:teke lang, sino yung picture sa kwintas mo?

ARA: Ah ito, ay wala ako lang, tara na please labas na tayo.

SCENE: Agad na binawi n Ariana yung kwintas at duon bumugad ang mukha ng
multong gumagambala sa kanya.

ARIANA: [Nanginginig] Hindi ko alam kung anong nangyayari, Ara. Ngunit sa

tingin ko may pinaparating saakin nitong babae pero bakit nasasayo itong
kwintas!

ARA: (kinakabahan) uhmm let’s forget about this ariana, stressed na tayo baka
mag-imagine tayo ng kung anu-ano.

Scene: Nakatulala nalang si ariana dahil nakikita niya si ILA sa likod mismo ni
ARA.

ARIANA: (nanginginig sa takot)

ARA: ano ba ariana anong nangya-

Scene: pumasok ang mga classmate nila at isang iglap lahat ng upuan ay
gumalaw na tila bang pinaglalaruan sila, at malakas na sinarado ang pinto.

Scene: umiiyak at napatili lahat ng classmate nila.

Scene: dahan dahan bumubukas ang pintuan sa cr at patay sindi ang ilaw, lahat
sila an na papraning at napapatakbo sa takot, ngunit hindi sila makalabas labas.
At biglang namatay ang ilaw at dumilim ang pa ligid

Classmate: AHHHHHHHH ( sumigaw ang isang classmate nila sa walang

kadahilanan)

Scene: bumukas ang liwat at bumungad sa harap nila si ILA at tumatawa na

baga mat maghihiganti na. namatay uli ang ilaw at pag bukas nito ulit, tatlo
nalang sila na nakatayo at nasa harapan na ni ara si ila at sinasakal siya. ( Sakal
na halos hindi na maramdaman ni ARA ang sahig)

ARIANA: Bitawan mo siya! ano ba kailangan mo!

ILA: MERON! BUHAY NIYA ANG KAYLANGAN KO!

ARIANA: tigilan mun-

Scene: Biglang sinakal ni ILA si ARIANA sa kadahilanang ingay niya ang

naririnig.

ILA: O DI KAYA BUHAY MO!

ARA: TAMA NA!

Scene: sumigaw ito at umiyak habang sinasabi lahat ng kanyang tinatago.

ARA: Oo Ako ang pumatay sayo ILA! dahil una palang inaagaw muna ang
attention na dapat ay para sakin lamang pati sa lalaki nakikihati ka!

( Short Flashbacks kung pano pinatay ni ARA si ILA)

ILA: TUMAHIMIK KA! ( agad niyang sinakal uli si ARA)

ILA: nang dahil sayo nasira ang buhay ko, pinahirapan at pinatay mo ako!

ILA: kung kayat BUHAY mo rin ang KAPALIT!

Scene: Agad niya itong sinakal papalabas at HINILOG.

ARIANA: WAGGGGGG!

Scene: napatulala at napaupo si ariana sa kanyang nakita, nakita niya mismo

kun paano pinatay ang kaisa isahang niyang kaibigan.

Scene: pinapakita yung katawan ni ARA na walang buhay at puro dugo nalang
ang tanging bumabalot sa lugar na iyon.

[Scene: Ang paaralan ay naging abandonado at mapayapa]

ARIANA: [Narrating] Pagkatapos ng gabing iyon, ang paaralan ay naging
abandonado, at ang pagmumulto ay tumigil. Ang kadilimang bumabalot noon ay
napalitan ng kapayapaan.

[Scene: Ang huling salita ni Ariana]

ARIANA: [Nagsasalaysay] Ang pangalan ko ay Ariana, at kahit na ang aking

buhay ay puno ng takot at trahedya, natagpuan ko ang kapayapaan sa
pagsasaayos ng mga bagay-bagay. Wala na ang haunted school, at sa wakas ay
nakalaya na ako.

An eye for an eye will only make the world blind, while seeking revenge dig two
graves, one for your enemy and one for yourself.

GRADE 12 BLOCK 13- ARISTOTLE