Professional Documents
Culture Documents
Niemiecki
Niemiecki
Zawody:
pytanie : Was ist dein Vater/ deine MUtter von Beruf? ------- Kim z zawodu jest twój
tata/ twoja mama z zawodu?
Odp: Mein Vater/ Meine Mutter ist.......................
Was bist du von Beruf? ------- Kim jesteś z zawodu?
Odp:Ich bin..................................von Beruf - Jestem ..................z zawodu
PAMIĘTAJ - dla formy żeńskiej dodamy końcówkę -in ( czasem będzie to też przegłos)
ZWIERZĄTKA:
pyt: Hast du ein Haustier? Czy masz zwierzątko domowe?
odp : Ja, ich habe einen Haustier./ Ja, ich habe einen Hund/ eine Katze/ ein Kaninchen
Nein, ich habe kein Haustier. Nie, nie mam zwierzatka domowego.
PRZYPADKI
Które wyrazy odmieniają się w języku niemieckim przez przypadki?
W języku polskim są to przede wszystkim rzeczowniki (kot, kocie, kotu itp), w języku
niemieckim rzeczowniki prawie się nie odmieniają, odmieniają się na pewno: rodzajniki
określone (der, dem, die, das itp), rodzajniki nieokreślone (ein, einen, eine, einem, eines
itp), zaimki dzierżawcze (meiner, deinem, ihres itp), przeczenie kein (keinem, keine
itp), liczebniki (eine, einen itp), zaimki osobowe (ich, mir, uns) i przymiotniki (guter, gutes,
gutem itp).
Niemiecki Nominativ
To jest ten przypadek, który znacie i nie musicie się go praktycznie w ogóle uczyć. Wszystkie
wyrazy w słowniku są podane w Nominativie: der Hund, die Frau, das Haus, die Eltern.
bardzo nie lubię tłumaczenia nazw niemieckich przypadków na polski, bo te nasze przypadki się
nie pokrywają, ale z Nominativem nie ma aż takiego problemu: to odpowiednik naszego
mianownika. W mianowniku stoi zawsze podmiot, czyli osoba, rzecz, „coś”, co wykonuje jakąś
czynność w zdaniu:
a) Der Hund bellt den ganzen Tag. Pies szczeka cały dzień.
b) Die Frau arbeitet im Büro. Kobieta pracuje w biurze.
c) Das Haus ist sehr schön. Dom jest bardzo ładny.
d) Die Eltern sind Informatiker. Rodzice są informatykami.
Kolejność wyrazów w zdaniu niemieckim jeszcze się na pojawi, póki co przypominam tylko,
że podmiot w zwykłych zdaniach jest zawsze tuż przed albo tuż po orzeczeniu (czasowniku).
To nie jest taka 100% dokładna reguła, ale taka bardziej ogólna i na początek wystarczy ;).
Nominativ odpowiada w języku niemieckim na pytania wer? (kto?) i was? (co?). Żeby się nie
pogubić zadawajcie sobie na początku obydwa pytania razem, nawet jeśli pytacie o zwierzęta
[zdanie a)] lub rzeczy [zdanie c)]. Poniżej tabelka-przypomnienie jak te wszystkie wspomniane
przeze mnie na początku wyrazy wyglądają w Nominativie. Zaimek dzierżawczy (mój, nasz)
jest dwa razy, żebyście zapamiętali, że wszystkie zaimki dzierżawcze (mein, meine, ihr, ihre
itp) odmieniają się w ten sam sposób.
Niemiecki Akkusativ
Po Nominativie drugi najprostszy przypadek w języku niemieckim. Wg kolejności jest
przypadkiem czwartym, ale często podaje się go na początku, bo jest po prostu łatwy. Nie
wierzycie? To posłuchajcie.
Akkusativ odpowiada na pytania wen? (kogo?) was? (co?). Na początku poznacie mnóstwo
niemieckich czasowników, które będą odpowiadały na te pytania i to nimi na początku się
zajmiemy. W Akkusativie stoi dopełnienie, czyli zazwyczaj wyrazy w środku zdania, są
to rzeczowniki razem ze wspomnianym wcześniej towarzystwem. Zanim przejdziemy do zdań,
spójrzcie na tabelkę. Co się zmieniło?
Tak jak widać, zmienił się rodzajnik/zaimek/przeczenie tylko w rodzaju męskim, reszta
jest bez zmian! I wszędzie jest tak samo – doszła (męska ;)) końcówka -en. Jak to wygląda w
praktyce?
mochte - chciałby