Professional Documents
Culture Documents
Isra 7200913665784066772
Isra 7200913665784066772
PUNIM SEMINARIK
LËNDA: KIMIA
TEMA: SISTEMI PERIODIK I ELEMENTEVE
Rejhan Smaili
Mushnikovë,2017
PËRMBAJTJA
HYRJA.......................................................................................................................................................3
LITERATURA...........................................................................................................................................23
2
1.HYRJA
Sistemi periodik i elementëve është skema me të cilën renditen elementet sipas numrit
të tyre atomik "Z". I ideuar nga kimisti rus Dimitri Mendelejev(Dimitri Mendeleyev) në
1869, dhe në të njëjetën kohë por në mënyre të pavarur nga kimisti gjerman Julius
Lothar Meyer (1830)- (1895), fillimisht kishte shumë hapësira boshe, të parashikuara
për elementet që do të zbuloheshin në të ardhmen, disa në gjysmën e dytë të viteve 90'.
Në nder të kimistit rus sistemi periodik quhet ndryshe dhe tabela e Mendelejevit. Sistemi
periodik ndahet në grupe dhe perioda. Sistem periodik ka 18 grupe dhe 7 perioda.
Periodat janë rende horizontale , ndërsa grupet në rende vertikale. Në këtë tabelë ,
secili element është i shënuar me simbolin perkatës. Periodat 1,2 dhe 3 janë perioda te
shkurtra. Perioda e 4 dhe 5 janë perioda te gjata . Perioda e 6 quhet perioda shumë e
gjatë , ndërsa e 7 perioda e papërfunduar. Elektronet e shtresës së fundit quhen
elektrone valentore.
3
2.HISTORIA E SISTEMIT PERIODIK TË ELEMENTEVE
Në shekullin XVIII (18) kimistët i klasifikonin substancat në: substanca të thjeshta dhe
substanca të përbëra.
- substanca të thjeshta në elemente dhe
- substanca të përbëra në përbërje kimike
Janë bërë shumë përpjekje për te arritur deri ne klasifikimin e elementeve në një sistem
periodik.
Deri në fund të shekullit XVIII ishte zbuluar një numër i madh i elementeve. Si rezultat i
kësaj lind nevoja për klasifikimin e tyre. Në këtë drejtim ka pasur përpjekje të ndryshme
për klasifikimin e elementeve në bazë të vetive të tyre fizike e kimike.
Përpjekjen e parë për klasifikimin e elementeve, duke u bazuar në masat atomike të
elementeve deri atëherë të njohura e ka bërë kimisti gjerman, Deberajner (Johan
Wolfang Döbereiner, 1829).
Fillimet e tyre i përkasin vitit 1817 kur kimisti gjerman Doberajner, tregoi se masa e
Stronciumit në një përbërje kimike gjendet midis masave të dy elementeve të ngjashëm,
Kalciumit dhe Bariumit ( metale alkalotokësore) e në përbërje kimike të ngjashme. Ai
klasifikoi nga tre elemente me veti kimike të ngjashme dhe grupet e tilla i quajti triada.
Kimisti gjerman, Lotar Majer (Julius Lotar Meyer), ne vitin 1870, ka vërejtur se vetitë e
elementeve, në të shumtën e rasteve, janë funksione periodike të masave atomike.
Por, këtë dukuri e ka vërejtur dhe e ka zgjidhur me sukses kimisti rus Mendelejevi
(Dimitri Ivanoviq Mendelev, 1834-1907), në vitin 1869. Në kohën e Mendelejevit kanë
qenë të zbuluar gjithsej 63 elemente. Ai i ka radhitur elementet sipas rritjes së masave
atomike të tyre dhe çdo elementi i dha nga një numër që e quajti-NUMËR RENDOR. Ai
ka vërejtur se vetitë kimike të elementeve përsëriten në mënyrë periodike. Pas radhitjes
së disa elementeve ka ardhur në përfundim se vargun duhet ndërprerë në mënyrë që
elementet që kanë veti të ngjashme fizike dhe kimike të vendosen përfundi njëri-tjetrit.
Mendelejevi kreu një studim të thelluar midis masës së elementeve dhe vetive të tyre
fizike e kimike. Ai propozoi një tabelë të përbërë nga 17 shtylla e me pas një tabelë me
8 shtylla e cila u përdor për shumë kohë e më vonë u zëvendësua me tabelën me
perioda të gjata, të cilën e përdorim edhe sot
4
3. BIOGRAFIA E DIMITRIT MENDELJEVIT
Dmitri Ivanoviç Mendelejev kimist rus, lindi më 27
janar 1834 në Tobolsk të Siberisë, Rusi Vdiq
më 2 Shkurt 1907 në Shën Petërburg, Rusi.
Mendelejevi u bë i njohur për punën e tij mbi
klasifikimin periodik te elementëve, publikuar
në 1869 dhe sot njihet si tabela e Mendelejev-it. Ai
deklaroi se elementët kimike mund të rradhiteshin
sipas një mënyre të caktuar që do të lejonte
parashikimin e aftësive të elementëve të pazbuluar
ende.
Në familjen e tij ai ishte fëmija më i vogël (i 13-ti
sipas Michael Gordin, biograf i shumë
shkencëtareve). Në moshën 14 vjeçare, pas vdekjes
të të atit, Dmitri filloi studimet në gjimnazin
e Tobolsk. Në 1849, e gjithë familja u shpërngul ne
Shën Petërburg. Megjithë kushtet e rënda
ekonomike, Mendelejev vazhdoi studimet.
Menjëherë pasi u diplomua, u detyrua të pushonte për disa kohë pasi u sëmur nga
tuberkulozi. Në 1885 u transferua në një gadishull pranë detit të Zi ku filloi punë në një
gjimnaz. Në 1856 u kthyer sërish në Shën Petërburg. Që nga 1859 deri
në 1861 qëndroi në Paris, ku bëri kërkime të rëndësishme me densitetin e gazrave dhe
studioi mbi funksionimin e spektroskopit.
Në 1863, pas rikthimit ne Rusi, u emërua profesor kimie në institutin e teknologjisë dhe
njëkohësisht punoi në Universitetin e Shën Petërburg-ut ku ne 1867 do të caktohej
profesor kimie.
Në 1866 u martua me Fjeozva Nikitiçna Ljeshçeva por kjo martesë nuk zgjati shumë
dhe çifti u nda vetëm disa vite me pas. Menjëherë pas ndarjes Mendelejev u njoh e më
pas u martua me Anna Ivanovna Popova. Mbi të njëjtën ide të Mendelejevit, kishte
shumë kohë që punonte një tjetër kimist emri i të cilit ishte Lothar Meyer..
Në 1882, u vlerësua me medaljen Davi nga Royal society ndërsa në 1889 u vlerësua
me çmimin Faraday për kiminë. Megjithëse puna e Mendelejev-it u vlerësua nga shumë
shoqata në vende të ndryshme të Evropës, aktiviteti i tij politik shqetësonte tej mase
qeverinë ruse. Për këtë arsye me 17 gusht të 1890 Dmitri dha dorëheqjen nga
Universiteti i Shën Pjeterburg-ut.
Në 1893 u emërua drejtor ne zyrën shkencore të parashikimit të peshës dhe masës.
Pikërisht falë Mendelejevit u zbulua se përqindja "optimale" e alkoolit për vodkën ruse
ishte 40 %. Në Shkurt të 1905 puna e tij u vlerësua nga Royal Society me çmimin
Coplay.
Dmitri Ivanoviç Mendelejev u nda nga jeta më 2 shkurt te 1907 në Shën Petërburg ku
dhe u varros. Elementi 101 i zbuluar në 1955 u quajt Mendelevium pikërisht në nder të
këtij kimisti të madh.
5
4.PËRBËRJA E SISTEMIT PERIODIK TË ELEMENTEVE
Sistemi periodik përbëhet nga grupe dhe perioda.Ky sistem periodik i ka 18 grupe dhe 7
perioda. Periodat janë rende horizontale , ndërsa grupet në rende vertikale. Në këtë
tabelë , secili element është i shënuar me simbolin perkatës. Periodat 1,2 dhe 3 janë
perioda te shkurtra. Perioda e 4 dhe 5 janë perioda te gjata . Perioda e 6 quhet perioda
shumë e gjatë , ndërsa e 7 perioda e papërfunduar. Elektronet e shtresës së fundit
quhen elektrone valentore.
Çdo grup (shtylle e sistemit) përmban elementet të cilët kanë të njëjtin konfigurim
elektronik të jashtëm (menyren sesi elektronet shpërndahen rreth berthamës). Brenda
çdo grupi gjenden atome me veti të ngjashme.
Çdo periode (rrjesht i tabelës) fillon me një element atomi i të cilit ka një konfigurim të
jashtëm të tipit "s" ose "ns", ku "n" është numri kuantik parësor, dhe duke vazhduar në
atomët e tjera të periodës, numri atomik "Z" rritet më nga një njësi në çdo kalim.
6
4.2 JOMETALE
Jometalet gjenden në anën e djathë të sistemit periodik dhe ndodhen në tri gjendjet
agregate: të ngurtë, të lënget dhe të gaztë. Jometalet nuk janë përcjellës të mirë as të
nxehtësisë as të elektricitetit përpos karbonit, i cili kur është grafit është përcjellës i mirë
i nxehtësisë dhe elektricitetit, kurse si diamant është përçues i nxehtësisë. Veti e
përbashkët e jometaleve është se ato formojnë acidet.
7
5.GRUPET E SISTEMIT PERIODIK TË ELEMENTEVE
Një grup elementësh përbëhet nga ata elementë të cilët shfaqen në të njëjtën shtyllë të
sistemit periodik. Elementët e të njëjtit grup karakterizohen nga një konfigurim i jashtëm
elektronik i njëjtë, kështu që formojnë lidhje me të njëjtët elementë. Kjo shakton analogji
të dukshme në sjelljen e tyre kimike dhe mund të jenë më të mëdhaja ose më të vogla
në varësi të grupit që merret në studim. Grupet janë 18 dhe janë të rreshtuar më
poshtë:
Hidrogeni
Litiumi
Natriumi
Kaliumi
Rubidiumi
Ceziumi
Franciumi
Hidrogjeni bën pjesë në grupin e parë por nuk ësht një metal alkalin. Quhen alkale të
gjithë ato substanca që janë të afta të neutralizojne acidet. Kështu që me "alkalin" edhe
në ditet e sotme kuptohet ose një metal i grupit të parë ose një bazë. Metalet alkaline
shfaqin në përbërjet e tyre gjithmonë numër oksidimi +1. Janë reduktues shumë të fortë,
reagojnë vrullshëm me ujin duke reduktuar hidrogjenin. Elementet e këtij grupi
manifestojnë vlerat më të ulta te elektronegativitetit.
8
5.2GRUPI I DYTË (METALET ALKALINO-TOKËSORE)
Metalet alkalino-tokesore mbushin grupin e dyte, ku bejen pjese elementet e
meposhtem:
Beriliumi
Magnezi
Kalciumi
Stronciumi
Bariumi
Radiumi
Metalet alkalino-tokesore (perjashtuar beriliumi) jane metale me gnjyre e argjendte, te
bute, me dendesi te ulet. Reagojne menjehere me halogjenet per te formuar kripe dhe
me ujin, dhe pse jo aq shpejt sa me metalet alkaline, per te formuar hidrokside alkaline.
Keto elemente kane 2 elektrone ne orbitalin e valences, dhe pervec beriliumit dhe
magnezit, vetite kimike te elementeve te tjere jane te ngjashme me jonet e tyre me dy
ngarkesa pozitive. Pra ne grup vihet re tendenca e elementeve per te marre
konfigurimin e gazi te dobet qe i paraprin ne sistemin periodik.
5.3GRUPI I TRETË I SKANDIUMIT
Ky grup konsiston në :
Skandiumi
Itriumi
Lantani
Aktini
Këto elemente kane qe te gjithë 3 elektrone ne shtresën e jashtme. Skandiumi dhe
Itriumi se bashku me shumicën e lantanoideve gjendet ne natyre edhe pse disa prej tyre
ne gjurme shume te vogla ne koren e Tokës. Ndërsa shumica e aktiniodeve prodhohen
ne laborator dhe nuk gjende ne natyre. Ne temperature ambienti këto elemente janë ne
gjendje te ngurte.
5.4 GRUPI I KATËRTË,I TITANIT
Ky grup i përfshin këto elemente :
Titani
Zirkoni
Hafniumi
Radherfordi
Këto elemente kanë 4 elektrone ne orbitalet e jashtme. Radherfordi nuk gjendet ne
natyrë por përfitohet artificialisht. Ne temperature normale këta elemente janë në
gjendje te ngurtë.
5.5 GRUPI I PESTË, I VANADIUMIT
Ky grup konsiston në :
Vanadiumi
Niobi
9
Tantali
Dubniumi,
Këto elemente kane pese elektrone ne shtresën e jashtme. Dubniumi nuk gjendet ne
natyre, por prodhohet industrialisht. Ne temperature mjedisi këto elemente janë
negjendje te ngurte.
5.6 GRUPI I GJASHTË, I KROMIT
Grupi i gjashte konsiston ne :
Kromi
Molibdeni
Tungsteni
Seaborgiumi
Këto elemente kane gjashte elektrone ne shtresën e jashtme. Seaborgiumi nuk gjendet
ne natyre por mund te prodhohet ne laborator. Ne temperature mjedisi këto elemente
janë ne gjendje te ngurte.
5.7GRUPI I SHTATË, I MANGANIT
Ky grup konsiston ne :
Mangani
Reniumi
Teknetiumi
Boriumi
Këto elemente kane 7 elektrone ne shtresën e jashtme. Teknetiumi nuk ka izotope te
qëndrueshëm. Ky dhe Prometiumi janë te vetmit elemente përpara poloniumit përtej te
cilit asnjë element nuk ka izotope te qëndrueshëm. Ne temperature ambienti janë ne
gjendje te ngurtë.
Hekuri
Ruteniumi
Osmiumi
Hassiumi
Kane 4 elektrone ne shtresën e jashtme ne orbitalin d. Hasiumi nuk gjendet ne natyre
por prodhohet ne laborator. Ne temperature mjedisi këto elemente janë ne gjendje te
ngurtë.
5.9 GRUPI I NËNTË,I KOBALTIT
Ky grup konsiston ne 4 elemente :
Kobalti
Rodiumi
Iridiumi
Meitneriumi
10
Janë qe e gjithë metale tranzicioni. Kane 5 elektrone ne orbitalin e jashtëm d. Ne
temperature ambienti shfaqen ne gjenie te ngurte. Meitneriumi nuk gjendet ne natyre
por prodhohet vetëm ne laborator.
Nikeli
Palladiumi
Platini
Darmstadtiumi
Darmstadtiumi nuk jendet ne natyre por prodhohet ne laborator. Ne temperature
ambienti këto elemente shfaqen ne gjendje te ngurte.
5.11 GRUPI I NJËMBDHJETË, I BAKRIT
Grupi i 11-te konsiston ne këto elemente :
Bakri
Argjendi
Ari
Roentgeniumi
Ne temperature mjedisi këto elemente shfaqen ne gjendje te ngurte. Ky grup njihet
edhe si grupi i metaleve fisnike (metalet fisnike janë metale inerte qe nuk reagojnë gjate
një procesi kimik. Janë te përthyeshëm, mund te fletezohen, kane rezistence shume te
mire ndaj gërryerjes, aftësi shume te mira për te përcjellur energjinë termike dhe
elektrike). Metalet e këtij grupi janë te vetmit qe kane një ngjyre te tyren. Këto metale,
sidomos argjendi, kane veti te veçanta qe i bëjnë shume te rëndësishëm ne përdorimin
industrial përveçse ne atë dekorativ : janë përcjellës te shkëlqyer termike dhe elektrike,
janë te përthyeshëm e te fletezueshëm, e reflektojnë dritën me mire se çdo material
tjetër. Argjendi ka dhe një veti te pazakonte, qe ndryshku i tij, mbetet një përcjellësh
shume i mire elektrik. Bakri gjen përdorim te gjere ne tela e qarqe elektrike ; ne
kontaktet elektrike qe kërkojnë saktësi te larte përdoret ari meqenëse nuk ndryshket.
Argjendi gjen përdorim ne kontaktet elektrike te hapura ; ne fotografi(sepse nitrati dhe
bromuri i argjendit shperbhen nga drita duke formuar argjend metalik), ne agrikulture,
ne mjekësi e ne shkenca te tjera. Bakri, ari e argjendi janë metale te buta prandaj kur
përdoren për te prodhuar monedha përzjehen me metale te tjera për te krijuar një
material me te forte e me rezistent.
5.12 GRUPI I DYMBËDHJETË, I ZINKUT
Ky grup konsiston ne këto elemente :
Zinku
Kadmiumi
Merkuri
Ununbiumi
11
Kete elemente kane 6 elektrone ne shtresën e jashtme. Disa prej tyre nuk gjenden ne
natyrë por mund te prodhohen ne laborator. Ne temperature mjedisi shfaqen ne gjendje
te ngurte, përjashtuar merkurin i cili është i lënget.
5.13 GRUPI I TREMËDJETË, I BORIT
Ky grup përbehet nga këto elemente :
Bori
Alumini
Galiumi
Indiumi
Taliumi
Elementet e këtij grupi kane nga tre elektrone ne shtresën e jashtme.
5.14 GRUPI I KATËRMBËDJETË, I KARBONIT
Ky grup përbehet nga këto elemente :
Karboni
Silici
Germaniumi
Kallaji
Plumbi
Ununkuadiumi
Elementet e këtij grupi kane 4 elektrone ne shtresën e jashtmTe.
5.15 GRUPI I PESËMBDHJETË, I AZOTIT
Ky grup përbehet nga këto elemente :
Azoti
Fosfori
Arseniku
Antimoni
Bismuthi
Sipas modelit te orbitalit te gjithë këto elemente kane 5 elektrone ne shtresën e
jashtme. Azoti dhe fosfori janë jometale, arseniku, me veti shume te ngjashme me
fosforin është një metaloid, antimoni dhe bismuti janë metale. Numrat e oksidimit me te
zakonshëm për këto grupe janë +-3 dhe +-5 përvec azotit qe shafaq dhe +-1, +-2 dhe
+4.
12
5.16 GRUPI I GJASHTËMBDHJETË,I OKSIGJENIT
Ky grup përbehet nga këto elemente :
Oksigjeni
Squfuri
Seleni
Teluri
Poloniumi radioaktiv
Oksigjen edhe squfuri janë jometale, seleni dhe teluri janë metaloide gjysmëpërcjellës,
ndërsa poloniumi është një metal. Megjithatë seleni dhe teluri konsiderohen si metale
ne formën e tyre elementare. Elementet e këtij grupi hasen shpesh si minerale : për
shembull piriti. Numri i oksidimit te këtyre elementeve është përgjithësisht -2, por mund
te përftojnë edhe te tjerë.
5.17 GRUPI I SHTATËMBDHJETË, GAZET HALOGJENE
Ky grup përbehet nga këto elemente :
Fluori
Klori
Bromi
Jodi
Astati
Etimologjia e emrit vjen nga fakti qe mund te krijojnë kripëra me metalet. Ne shtresën e
jashtme kane 7 elektrone, kështu qe kane tendence te marrin një elektron, ne kripërat
jonike ose te jonizuara ne ujë shfaqen me ngarkese negative. Janë elementet me
elektronegative dhe ne gjendje elementare formojnë molekula biatomike. Mund te
reagojnë dhe midis tyre duke formuar molekula si BrF, ICl e ClF. Ne temperature
mjedisi fluori dhe klori janë gaze, bromi është lëng, jodi dhe astati janë te ngurte, edhe
pse astati është aq i rralle e i paqëndrueshëm sa zakonisht nuk konsiderohet. Me
metalet formojnë kripëra me formule My+ X y ku X është halogjeni dhe M metali,
formojnë dhe hidracide binare me formule HX (HF, HCl, HBr, HI). Halogjenët janë
shume reaktive dhe ne sasi te mjaftueshme mund te jene letale për organizmat
biologjike. Fluori është me reaktivi dhe ne fakt reagon dhe me gazet e dobët ; klori dhe
bromi përdoren si dizinfektante. Klori është halogjeni me i bollshëm ne Toke, ku gjendet
si jon klorur, gjithmonë ne formën jonike është i vetmi halogjen i nevojshëm për
organizmin njerëzor. Iodi nevojitet ne sasi minimale për prodhimin e hormoneve
tiroidale. Fluori përdoret ne prodhimin e pastave te dhemebve sepse formon një shtrese
qe forcon zmaltin.
13
5.18 GRUPI I TETËMBDHJETË, GAZET INERTE
Termi gaz i dobët vjen nga fakti qe këto gaze nuk lidhen me elementet e tjerë. Gazet e
dobëta kanë forca ndëratomike shumë te dobëta dhe si pasojë pikë të vlimit dhe të
shkrirjes shumë të ulëta. Atomet me te medhaja te grupit janë lehtësisht reaktive.
Ne këtë grup bëjnë pjesë këto elemente :
Heliumi
Neoni
Argoni
Kriptoni
Ksenoni
Radoni
ndoshta bën pjese dhe Ununoctiumi
14
6.PERIODAT E SISTEMIT PERIODIK TË ELEMENTEVE
Ekzistojnë 7 perioda të sistemit periodik të elementeve. Ato paraqesinë rreshtat në të cilat
është i ndarë sistemi periodik i elementeve.Periodat e sistemit periodik janë;
PERIODA E PARË
Në këtë period bëjnë pjesë vetëm dy elemente, ato janë Hidrogjeni dhe Helijumi.
PERIODA E DYTË
Në periodën e dytë gjindet, një metal alkalinë, një metal alkalino-tokësor,një gjysmëmetal, tre
jometale, një element halogjen dhe një element të gazët inert.Elementet që gjenden në këtë
period janë; Litujimi,Berijumi, Bori, Karboni ,Azoti,Oksigjeni, Flouri dhe Neoni.
PERIODA E TRETË
Në periodën e tretë gjenden këto elemente,Natriumi, Magnezi, Alumini, Sicili, Fosfori, Sulfuri,
Kori dhe argoni.
Perioda e katërt
PERIODA E PESTË
PERIODA E GJASHTË
PERIODA E SHTATË
15
7.ELEMENTET E SISTEMIT PERIODIK
Elementet kimike, të renditura sipas alfabetit : paraqitja e elementeve kimike. Shenjat
kimike elementet kimike ne fillim janë paraqitur me fotografi pasi kane qen te pakta.
Këtë ide nuk e përkrahi daltoni i cili i paraqiti me rrathë dhe i krahasoi me planetë por
këtë ide nuk e përkrahu breceliusi i cili tha qe shenje kimike duhet te mirret shenja e
pare e atij elementi dhe nëse elementet fillojnë me emër te njëjte duhet te mirret një
shkronje tjetër me te dorës e vogël qe e përben atë element.
16