Suç Kitab■ 1st Edition Kolektif

Visit to download the full and correct content document:

https://ebookstep.com/product/suc-kitabi-1st-edition-kolektif/
More products digital (pdf, epub, mobi) instant
download maybe you interests ...

Su señora privada 1st Edition Jose Salgado

https://ebookstep.com/product/su-senora-privada-1st-edition-jose-
salgado/

Yeni Öyküler 1st Edition Kolektif

https://ebookstep.com/product/yeni-oykuler-1st-edition-kolektif/

Suç Kitab■ 1st Edition Kolektif

https://ebookstep.com/product/suc-kitabi-1st-edition-kolektif/

Tulio en su salsa 1st Edition Tulio Zuloaga

https://ebookstep.com/product/tulio-en-su-salsa-1st-edition-
tulio-zuloaga/
A medida B1 guía didáctica 1st Edition Anaya

https://ebookstep.com/product/a-medida-b1-guia-didactica-1st-
edition-anaya/

Kolektif Haf■za 1st Edition Maurice Halbwachs

https://ebookstep.com/product/kolektif-hafiza-1st-edition-
maurice-halbwachs/

Notos Say■ 97 1st Edition Kolektif

https://ebookstep.com/product/notos-sayi-97-1st-edition-kolektif/

Notos Say■ 96 1st Edition Kolektif

https://ebookstep.com/product/notos-sayi-96-1st-edition-kolektif/

Klasik Müzik Kitab■ 1st Edition Kolektif

https://ebookstep.com/product/klasik-muzik-kitabi-1st-edition-
kolektif/
 mı
Penguin
ALFA® Ranaom
House

Alfa Yayınları: 3247

Başvuru: 1 7

SUÇ KİTABI
Orijinal Adı The Crime Book
İngilizce Aslından Çeviren Murat Erden

1 . Basım: 201 8
ISBN 978-605-171 -574-2
Sertifika No: 1 0905

Yayıncı ve Genel Yayın Yönetmeni M. Faruk Bayrak

Genel Müdür Vedat Bayrak
Yayın Yönetmeni Mustafa Küpüşoğlu
Yazı İşleri Müdürü Ellen Dupont
Kıdemli Tasarımcı Nick Avery
Kıdemli Editör Nathan Joyce
Tasarım Uygulama Elif Çepikkurt

© 2017, ALFA Basım Yayım Dağıtım Ltd. Şti.

© Dorling Kindersley Limited, 201 7
80 Strand, London WC2R ORL United Kingdom,
A Penguin Random House Company

Kitabın tüm yayın haklan Alfa Basım Yayım Dağıtım Ltd. Şti. 'ne aittir. Tanıtım amacıyla, kaynak göstermek şartıyla
yapılacak kısa alıntılar dışında, yayıncının yazılı izni olmaksızın hiçbir elektronik veya mekanik araçla çoğaltılamaz.
Eser sahiplerinin manevi ve mali hakları saklıdır.

Alfa Basım Yayım Dağıtım Ltd. Şti.

Alemdar Mahallesi, Ticarethane Sokak No: 1 5 341 1 0 Cağaloğlu, İstanbul/Türkiye
Tel: (0212) 511 53 03 - 51 3 87 51 - 512 30 46
Faks: (0212) 519 33 00
www.alfakitap.com info@alfakitap.com

A WORLD OF IDEAS SEE ALL THERE IS TO KNOW (www . dkcom)

Çin' de üretilmiştir. Printed in China.
KATKIDA BULUNANLAR
SHANNA HOGAN
Shanna Hogan, ödüllü bir gazeteci ve Picture Perfect. The Jodi
Arias Story dahil olmak üzere The New York Times en çok satanlar
,istesine girmiş üç gerçek suç kitabının yazarıdır. Arizona State
Jniversity mezunu olan Shanna sayısız eser için yazılar kaleme
aldı, makale yazıları ve araştırmacı gazeteciliğinden dolayı 20'den
fazla ödül aldı ve The View, Dateline, 20120, CNN, Oxygen ve
Investigation Discovery dahil olmak üzere sayısız televizyon
programına katıldı. Eşi ve iki köpeğiyle birlikte Phoenix, Arizona'da
yaşamaktadır.
MICHAEL KERRIGAN
Mıchael Kerrigon Oxford, University College'ta eğitim gördü. Pek
çok kitabı arasında A History ofPunishment, The War on Drugs,
The American Presidency- A Dark History, The Catholic Church: A
Dark History ve A Handbook ofScotland's History yer almaktadır.
?he Times Literary Supplement için düzenli olarak eleştiri yazıları
,;aleme almakta ve ailesiyle birlikte Edinburgh 'ta yaşamaktadır.
LEE MELLOR
:::ır (tez aşamasında) Lee Mellor bir suçbilimci, öğretim üyesi,
müzisyen ve suç üzerine altı kitabın yazarıdır. Halihazırda
�vfontreal Concordia Üniversitesinde sapkın cinayetler ve cinsel
suçlar üzerinde doktorasını yapmaktadır. American lnvestigative
Socıety of Cold Cases akademik komitesinin başkanı olarak
?ennsylvania, Missouri, Ohio ve Londra'da faili meçhul olaylarla
'.lgili olarak polise danışmanlık yapmaktadır. Kanada, Toronto'da
ıkamet etmektedir.
REBECCA MORRIS
Rebecca Morris, The New York Times en çok satanlar listesine
girmiş A Killing in Amish Country ve Gregg Olsen ile birlikte
kaleme aldığı If 1 Can't Have You kitaplarının yazarıdır. Tecrübeli
bir gazeteci olarak ayrıca Ted and Ann-The Mystery ofa Missing
Child ve Her Nmghbor Ted Bundy gibi çok satan kitapların
yazarıdır. Washington, Seattle'da yaşamaktadır.
CATHY SCOTT
Los Angeles Times e n çok satan yazar listesine girmiş olan Cathy
Scott, The New York Times ve Reuters' da kaleme aldığı yazılarla
kendini ispatlamış bir cinayet romanı yazarı ve araştırmacı
gazetecidir. E n çok The Kılling of Tupac Shakur ve The Murder of
Biggie Smalls adlı eserleriyle tanınsa da, Murder ofa Mafia
Daughter'da mafya kızı Susan Berman ve uyuşturucu kralı
"Freeway" Rick Ross dahil olmak üzere sokak çeteleri ve organize
suçlar hakkında kapsamlı yazılar kaleme aldı. The Rough Guide to
True Grime ve başrollerinde Michael Madsen'ın oynadığı uzun
metrajlı bir filme uyarlanan Death in the Desert adlı eserler de dahil
olmak üzere diğer çeşitli gerçek suç çalışmalarının müellifidir.
6

İÇİNDEKİLER
DOLANDIRICILAR
10 GİRİŞ 45 Zenginlerden çaldım böylece

EŞKIYALAR,
onlar gibi yaşayabilirdim
John Mclean

SOYGUNCULAR VE
46 Kahramanlıklarımın şarkısını
64 Kötü nasihatların etkisiyle . . .
şehit düştüm

KUNDAKÇILAR
söyle, kavgalarımı anlat . . .
Elmas Gerdanlık Olayı
başarısızlıklarımı affet
Phoolan Devi
66 Böyle bir meblağa insanlar
şapka çıkardılar
48 Ateş bir metres, bir aşık haline Crawford Mirası
18 Bütün ihanetlerin babası gelir
Thomas Blood John Leonard Orr 68 Bugüne kadar yaşamış en
mülayim sahtekar
19 Medeni, nazik bir soyguncu 54 O, kusursuz suçtu Eyfel Kulesinin Satışı
John Nevison Antwerp Elması Soygunu
70 Domela'nın hikayesi büyük
20 Sana aman verirsem adam 56 O alarm sistemleri konusunda maskaralığın cinnetiyle
değilim bir uzmandı çınlıyordu
Edward "Karasakal" Teach Cellini Salt Cellar'ın Harry Domela
Çalınması
22 Burke kasap, Hare hırsız, 74 Eserim bir müzede yeteri kadar
Knox da sığır etini alan oğlan 57 Tuhaf ve inanılmaz, fakat uzun süre sergilenirse,
Burke ve Hare gerçek bir suç dosyasıydı gerçek olur
Rusya-Estonya Votka Boru Hattı Elmyr de Hory
24 Onlar cesur dostlardı.
Onlar gerçek insanlardı 58 Eski kafalı suçlu Londra 78 Bu çalma değil, çünkü bana ne
James-Younger Çetesi beyefendileri veriliyorsa onu alıyorum
Hattan Garden Soygunu Doris Payne
26 Bir adamın aşkından dolayı
80

..
Botu şişirip adayı terk ettiler.
ölmek zorunda kalacağım
Ondan sonra kimse ne
Bonnie ve Clyde
olduğunu bilmiyor görünüyor
30 Buna asla inanmayacaksın- � - - Alcatraz'dan Kaçış
Treni çaldılar 86 O zaman erdem,
Büyük Tren Soygunu erdemlerimden biri değildi
Frank Abagnale
36 Heyecan bağımlısı
Bili Mason 88

-
Bir yalanlar trenindeydim.
Atlayamıyordum
37 Benim için o sadece çok fazla Clifford Irving
hurda altın
Dünya Kupasının Çalınması
ınıımmııı
90 İlk başta Hitler'in hayatını
taklit ettim, fakat daha sonra
38 Hanımefendi, bu nota baksanız kendimi Hitler gibi
iyi olur hissetmeye başladım

''
D.B. Cooper Konrad Kujau

44 Silahsız, nefret ve de şiddet 94 Eğer bu at değiştirilmemişse

olmadan ben de burada değilim
Societe Generale Bankası Soygunu Fine Cotton Skandalı

BEYAZ YAKA
SUÇLULAR
100 Para . . . çoğu zaman yığınların
hezeyanının bir sebebi
olmuştur
Mississippi Dalaveresi
101 Kaybettiğin bir şey yok,
onurunu kurtar
Kara Cuma Altın Skandalı
102 Şu bildik, Paul'e borcunu
ödemek için Peter'ı soyma
oyunu
Charles Ponzi
108 Bir milyon doları mahkum
edemezsin
Teapot Dome Skandalı
110 Vatandaşlar ölüyordu; Sağda,
solda ve her yerde
Bhopal Felaketi
114 Dünyanın en büyük gasp olayı
Londra Şehri Tahvil Hırsızlığı
116 Hepsi sadece büyük bir yalan
Bernie Madoff
122 Suç sayılabilecek hiçbir şey
yapmadığıma eminim
Enron Skandalı
124 Bir bankanın varlığını
tehlikeye attı
Jerôme Kerviel
126 Rüşvet hoş görülüyordu ve . . .
ödüllendiriliyordu
Siemens Skandalı
128 Ebeveynlerinin bodrumunda
yaramazlık yapanlar yalnızca
inek çocuklar değil
Spyeye Kötü Amaçlı Yazılım Verisi
Hırsızlığı
130 Usulsüzlükler. . . Volkswagen'in
temsil ettiği her şeye ters
düşüyor
Volkswagen Emsiyon Skandalı
7
ORGANİZE SUÇLAR
186 Pazartesiden bu yana adam
kaçıranların elindeyim
III. John Paul Getty'nin Kaçırılması
136 Ticaretler içinde en tehlikelisi 188 Ben bir ödleğim. Ö lmek
kaçakçının ticaretidir istemiyordum
Hawkhurst Çetesi Patty Hearst'ün kaçırılması
138 Sicilya'da bir hırsızlar tarikatı var 190 Geceleri hala gece lambası
Sicilya Mafyası kapalı uyuyamıyorum.
Metroya binemiyorum
146 Onlar her şeyi yapmaya Chowchilla Kaçırma Vakası
cesaret ederler
Triadlar 196 Her zaman kümesteki zavallı
bir tavuk gibi hissettim
CİNAYET
Natascha Kampusch'un kaçırılması
150 Daha önce hiç bu kadar alçak,
zorba bir çete kurulmamıştı
VAKALARI
Wild Bunch
152 Yasaklama sorun yaratmaktan
başka bir işe yaramadı
Bira Savaşları
154 Eğer patron uçan karganın
202 Dumanı tüten bir tabanca
kadar olağandışı açık bir vaka
beyaz olduğunu söylüyorsa
kabul etmelisin
Neanderthal Cinayeti
Yakuza 203 Adaletin kılıcıyla işlendi
Jean Calas
160 Doğru bir şeyler yaparsak kimse
hatırlamaz. Yanlış bir şeyler 204 Cinnet nedeniyle suçlu değil
yaparsak kimse unutmaz Daniel M'Naghten
Cehennem Melekleri
206 Katherine'e ayrılması için
164 Hayatımızın en iyi yıllarıydı uyarıda bulunmuştu
Yağ Damıtan Katil
Kraylar ve Richardsonlar
208 Lizzie Borden eline bir balta
166 Bütün imparatorluklar kan ve aldı ve annesine kırk defa
ateş üzerine kurulmuştur vurdu
Medellin Karteli Lizzie Borden
168 Her zaman iş hakkındaydı, 212 Parmak izi almanın tek başına
asla çeteler hakkında olmadı hem hatasız hem de
ADAM KAÇIRMA
"Otoban" Rick Ross uygulanabilir olduğu
kanıtlandı
Stratton Kardeşler
216 Tanrı'ya şükür bitti. Endişeli
176 Ona eski kılıçlardan daha az
bekleyiş çok uzun sürmüştü
Dr. Crippen
değer veriyordu
Pocahontas'ın Kaçırılması 217 Beni teslim alan bir irade
tarafından hareket
177 Harikulade gerçek hayat ettiriliyordum
romantizmi Madame Cailaux
Tichborne Davacısı
218 Güzel siyah saçlarıyla çok hoş
178 Anne, bebeğimizi çaldılar görünüyordu
Lindbergh Bebek Kaçırma Vakası Kara Dahlia Cinayeti

224 Sanatçı kimyasallar hakkında
o kadar bilgiliydi ki. .. bu
korkutucuydu
Sadamichi Hirasawa
226 Bir sürü olağandışı ve kaçık
düşüncenin kurbanı olmuştum
Texas Kulesi Katliamı
230 Şimdi karışıklık zamanı
Manson Ailesi
238 Bir yaban köpeği bebeğimi kaçırdı
Azaria Chamberlain'ın ölümü
240 Dünya üzerindeki en
büyüklerden birini öldürene
kadar Bay Hiç Kimseydim
John Lennon Cinayeti
241 Kim seni benim için gönderdi?
Sana bunu yapmanı kim söyledi?
Roberto Calvi Cinayeti
242 Ölüm hücresindeydim ve
masumdum
Kirk Bloodsworth
244 Benzeri olmayan bir kötülük
eylemi
James Bulger Cinayeti
246 Korkarım bu adam beni bir gün
öldürecek
O.J. Simpson
252 Spy Craft mağazasındaki cinayet
Craig Jacobsen
254 İnsanlar bizden korkuyor ve
bizimle konuşmak istemiyordu
Tupac Shakur ve Biggie Smalls
Cinayeti
SERİ KATİLLER
262 İnsanları öldürmek . . . sadece
spor olsun diye
Liu Pengli
263 Söz konusu Dame Alice'in
belirli bir iblisi vardı
Alice Kyteler
264 Bakirelerin kanı onun genç
kalmasını sağlayacak
Elizabeth Bathory
266 Sana bir parça daha bağırsak
göndereceğim
Karındeşen Jack
274 Benimle olmaktansa ölmeyi
tercih ederler
Harvey Glatman
276 Yalnızca öldürmekten zevk
alıyorum
Ted Bundy
284 Hesaplı, acımasız ve
soğukkanlı cinayetler
lan Brady ve Myra Hindley
286 Kelimelerin ifade
edebileceğinden daha korkunç
Fred ve Rosemary West
288 Zodiac konuşuyor
Zodiac Katili
290 Kendini bir tür tıp tanrısı
olarak görüyordu
Harold Shipman
292 Doğanın bir hatası
Andrei Chikatilo
293 Hasta, kötü veya her ikisiydim
Jaffrey Dahmer
294 Genç kadınlar için bir tehlike
Colin Pitchfork
298 Reklamını oku. Olasılıklar
hakkında konuşalım
John Edward Robinson
SUİKASTLER VE
SİYASİ
KOMPLOLAR
304 Para için doyumsuz ve utanç
verici şehvet
Pertinax Suikastı
305 Birisini zanaatkarca öldürmek
Haşhaşiler
306 Böylece daima tiranlara karşı
Abraham Lincoln Suikastı
310 Dreyfus masum. Buna yemin
ederim! Bunun için hayatımı
tehlikeye attım -onurumu!
Dreyfus Olayı
312 Eğer kanımı dökerlerse, elleri
kirli kalacak
Rasputin Suikastı
316 Bu işin içinde başka bir iş var
John F. Kennedy Suikastı
322 Seni son bir kez öpüyorum
Aldo Moro'un kaçırılması
324 Barbarlık dört bir
tarafımızdaydı
Ingrid Betancourt'un kaçırılması
326 Barbarca ve acımasızca
Alexander Litvinenko'nun
Zehirlenmesi
322 REHBER
344INDEKS
351 ATIF KAYNAKLAR!
352 TEŞEKKÜR

ONSOZ
•• ••
ir yazar olarak kariyerimi suça borçluyum -
B birden fazla şekilde. 1982 yılında ilk casus­
gerilim romanım yayımlandıktan kısa bir süre
sonra Brighton' daki evimiz soyuldu. Parmak izlerini
almaya gelen genç bir dedektif olan Mike Harris kitabı
görünce, araştırmalarım için Susex Emniyetinin
yardımına ihtiyacım olursa kendisini arayabileceğimi
söyledi.
Mike kendisi de bir dedektif olan Renate'le evliydi
ve ondan sonraki birkaç yıl boyunca ben ve eski eşim
onlarla çok sıkı dost olduk Neredeyse bütün arkadaş
çevreleri müdahale, cinayet, trafik, çocuk koruma,
antika ve dolandmcılık gibi farklı emniyet birimi
mensuplarından oluşuyordu. Onlarla konuştukça, hiç
kimsenin insan hayatını 30 yıllık bir polisten daha iyi
anlayamayacağım fark ettim. İnsanlık halinin her bir
yüzüyle karşılaşıyorlar.
Soruşturulan her suç ayrılmaz suçlu, kurban ve
polis üçlüsünü içerir. Midemizi bulandıran tecavüz,
aile içi şiddet, hayır kurumlarının soyulması, yaşlılara
tuzak kurulması ve çocuk istismarı gibi suçlar bile en
az diğer görünüşte "çekici" suçlar kadar bizi heyecan
içinde bırakır. Ve kötü adamın kişiliğinin kurbanlarına
verdiği yıkım, çaresizlik ve ölümü aştığı, katıksız
enerjileriyle bizi esir alan suçlar vardır. Eyfel Kulesini
hurdacılara satan dahi üçkağıtçı Victor Lustig'e ve
arsız, dahice planlanmış olan, fakat neredeyse Ealing
Komedyası tadında Hatton Garden Elmas Soygunu'na
uzun zamandır gizli bir hayranlık duydum.
Oldukça benzer şekilde 1963 Büyük Tren Soygunu
ulusun dikkatini çekti - o zaman İngiltere' de yapılmış
en gözü pek ve büyük soygundu.
Bir süre sonra hapisten çıkınca çetenin kaçış şoförü
John James'le öğle yemeği yedim. Araba yarışı
kariyerine devam etmek için finansman arayışındaydı.
Karizmatik bir adam olarak pişman bir şekilde, eğer
makiniste kalıcı bir yara vermemiş olsalar bugün h8.la
kahraman olarak görüleceklerini anlattı. Fakat bu
şüphesiz gerçek suçla ilgili sorun - birileri zarar görür.
9
Bonnie ve Clyde hikayesinin ihtişam ve canlılığı
insafsız mermi sağanağı altında acımasız ve iç
karartıcı bir sona ulaşır.
Fakat bu, kurgu veya gerçek olsun, Kanndeşen
Jack'ten, yüzden fazla üniversiteli genç kıza tecavüz
edip öldürdüğü tahmin edilen son derece zeki ve
büyüleyici Ted Bundy'e kadar canavarlara karşı olan
sonsuz ilgimizi durdurmaz. Kurgu dedektif
romanlarının sayfaları, cinayet dizileri ve filmlerinden
tabloidlerimiz, gazetelerimiz ve televizyon
haberlerimizdeki tamamen bağımlılık yapan
cinayetlere kadar neden suça bu kadar kendimizi
kaptmyoruz.
Herkese uyan bir cevap olduğuna inanmıyorum,
bunun birçok cevabı var. Eski seri banka souyguncusu
Steve Tulley'le laflıyordum. Tulley, delikanlılık
çağlarında ilk soygunundan dolayı hapisteyken Reggie
Kray'la tanışmış ve öğrencisi olmak ve bildiği her şeyi
ona öğretmesi için Kray'ı ikna etmiş. 58 yaşında
meteliksiz biri olarak Tulley Brighton' da kiralık bir
odada yaşıyor. Çalıp kaçtığı en büyük para miktarının
ne kadar olduğunu sordum. Bir banka soygunundan
kaldırdığı 50 bin sterlin olduğunu söyledi. Ö yleyse bu
parayla ne yapmıştı? Heyecanla, o parayla Brighton
Metropole Hotel ' de suit bir oda kiraladığım ve kendi
sözleriyle "hepsi bitene kadar altı ay boyunca
hovardaca harcadığını" söyledi.
Steve'e, "Eğer hayatını tekrar baştan yaşaması için
bir şans verilirse her şeyi daha farklı yapar mıydı?"
diye sordum. Gözleri parıldayarak "hayır" diye
yanıtladı. Her şeyi aynen yapardım. Tüm mesele
andrenalin anlayacağın!
Peter James
Roy Grace romanlarının en çok satan yazan
1 2 GİRİŞ
S
uç -kovuşturulabilir ve
kanun tarafından cezalandı­
rılabilir yasadışı eylemler­
dört bir tarafımızda, nispeten önem­
siz kabahatlerden gerçekten adi,
ifade edilemeyecek kötü eylemlere
kadar.
Bu farklı ihlallerin failleri çok uzun
süredir akademik dünyayı ve bazı
insanların suç işlemeye diğerlerin­
den daha meyilli ve bazı niteliklerin
suçlulara mahsus olup olmadığı gibi
sorulara cevap arayan daha geniş
halk kitlelerini cezbetmiştir.
Gerçekten Eski Yunanlar fizyonomi
"bilimi"ne -belirli yüz özelliklerinin
kişinin karakteri ve mizacı husu­
sunda bir şeyleri nasıl ortaya çıkar­
dığıyla ilgili çalışma- kendilerini
kaptırmışlardır. Bu tür düşünceler
şimdi biraz gülünç gibi görünse de
Eski Yunanlar tarafından yaygın bir
şekilde kabul görmüş ve yüzyıllar
boyunca belirli aralıklarla yeniden
canlanmıştır; bunların en dikkat çe­
kicisine 1770'lerde İsviçreli yazar
Kaspar Lavatar öncülük etmiştir.
Bu kitapta ele alınan suçları bir
araya getiren şey, öyle ya da böyle,
sahip oldukları kötü şöhretleri.
Nefes kesen yaratıcılıkları, arsız fır­
satçılıkları, Makyavelist entrikaları
veya menfur niyetlerinden kaynak­
lanmış olsun, bu suçlar yüzyıllar bo­
yunca kendilerini gösterdiler.
Faillerin çoğu nefret ve tiksinmeyle
karşılansa da, bazıları isyankarlık­
ları ve kurallara karşı koymaları ne­
deniyle yüzyıllar boyu oldukça ro­
mantize edilmişlerdir. Çoğu zaman,
Bonnie ve Clyde, Büyük Tren Soy­
gunu ve Phoolan Devi gibi suçları­
nın son derece ciddi niteliklerine
rağmen olmuştur.
Bazı vakalar yeni ilklere imza atar­
ken, bazıları halkı korumak ve di­
ğerlerini aynı suçu işlemekten sa­
kındırmak için yeni yasaların hızla
geçmesine yol açmıştır. Kamuoyun­
ca oldukça bilinen 1932'deki Lind­
bergh Bebek kaçırma olayının so­
ruşturması sırasında halkın öfkesi
sadece bir ay sonra ABD Kongresini
Federal Kaçırma Yasasını çıkarması
için harekete geçirdi.
Ayrıca Lindbergh Yasası olarak bili-
Yasalar örümcek ağı gibidir,
küçük sinekler takılırken
yaban arıları ve eşek arıları
delip geçerler.
Jonathan Swift
nen kanun, kaçırmayı ölümle ceza­
landırılabilecek federal bir suç yaptı.
Birleşik Krallık adli tarihinde türü­
nün ilk örneği olan 1843'teki Daniel
M'Naghten vakası gibi diğer vaka­
lar öncü yasal savunma stratejileri
içeriyordu. M'Naghten cezai ehliyeti
olmadığı savunmasıyla sansasyonel
bir cinayetten beraat etti ve hayatı­
nın geri kalanını geçirmek üzere
akıl hastanesine gönderildi.
Yıllar boyunca suç
Tarih boyunca çok önemli anlar
yeni suçları ön plana çıkartmıştır.
19. yüzyıl sonlarında, örneğin, kıs­
men kanunsuzları dizginleyecek ve
adaletin önüne çıkaracak polis gü­
cünün eksikliğinden şehirlerin ve
kasabaların büyümesiyle kanun ta­
nımazlık arttı. Bunlardan biri Vahşi
Batının Jesse James' i ve onun,
Amerikan tarihinin gündüz vakti
tren ve banka soyan ilk çetesi hali­
ne gelen James-Younger Çetesiydi.
1920'den 1930'a kadar süren İçki Ya­
sağı boyunca, Chicago'nun Sheldon
Çetesi şehrin güneybatısındaki İr­
landa şeridinde en büyük yasadışı
alkol tedarikçisi haline gelmek için
rekabet ettiğinde organize suç ça­
bucak çoğaldı.
Bu zaman aralığında ABD' de suç
sayısı o kadar arttı ki Uluslararası
Polis Amirleri Birliği suç istatistik­
lerini toplamaya başladı. Bu; yerel,

idari bölge ve eyalet kolluk güçleri­
nin uyumlu çalışmasıyla toplanan
Tektip Suç Raporlarının -ilki Ocak
1930'da yayımlandı- yayımlanma­
sıyla doruğa ulaştı. Bu, ABD gene­
linde işlenen suçların sayısı ve çe­
şitlerini izlemek için hayati bir araç
haline geldi. Oldukça tutuldu ve
dünya genelindeki diğer ülkelerin
kolluk güçlerine aynı şeyi yapmaları
için ilham kaynağı oldu.
En büyük suç
Cinayete gelince, değişmez bir şe­
kilde vahşi ve rahatsız edicidir. İster
kiralık katil, aşk cinayeti veya bir
yabancıya karşı nedensiz bir şiddet
eylemi olsun, eylem ve trajiktir.
Tarihteki ilk cinayetin 430.000 yıl
önce işlendiğine inanılıyor. Bununla
birlikte, bu cinayet ancak 2015 yı­
lında arkeologlar İ spanya, Atapuer­
ca' da çalışırken bir Neanderthal ka­
fatasını bir araya getirerek onun so­
payla öldürüldüğü ve mağara kuyu­
suna atıldığıyla ilgili kanıt buldukla­
rı zaman keşfedilebildi.
Seri katillere karşı inkar edilemez
bir halk ilgisi var - özellikle zanlının
hiçbir zaman yakalanamadığı vaka­
larda. Londra'daki Karındeşen Jack
ve California' daki Zodiac katili va­
kalarının her ikisi de sürmekte olan
çağdaş analiz ve spekülasyonların
kaynağıdır. Bazı suçlar o kadar kor­
kunç ki, failin ismi kalıcı bir şekilde
betimlenemeyen kötüyle ilişkilendi­
rilir hale gelir. 1970'li yıllarda Pasifik
Kuzeybatı' da onlarca genç kadını
dehşet verici bir şekilde öldüren Ted
Bundy bunun tipik bir örneğidir.
Gerçek şu ki, Bundy'nin çekici, say­
gıdeğer bir adam olması şoku daha
da artırdı: klişe canavar seri katil
görünüşüne uymuyordu.
Kötü adamlar ve teknoloji
1962 yılında Alcatraz Federal Hapis­
hanesinden kaçış uluslararası san­
sasyona yol açtı. Müfettişler kaçak­
ların San Francisco körfezini geç­
meye çalışırken öldükleri sonucuna
vardılar - fakat 2015 yılında meyda­
na çıkan deliller akla sorular getirdi.
böyle bir kaçış eğer bugün olmuş
olsaydı, muazzam bir insan avı in­
ternetten canlı yayınlanır ve suçlu-
Adaletsizliği işleyen
çekenden daha sefil bir
haldedir.
Platon
GİRİŞ 1 3
----·
!arın kaçmasını daha zor hale geti­
rirdi. DNA ve parmak izi gibi suçla­
rın tespiti ve çözülmesi hususunda­
ki teknolojik gelişmelere suçluların
bunları işlemek ve yakalanmaktan
paçayı kurtarmak için kullandıkları
tekniklerde giderek artan bir sofisti­
kasyon eşlik etti. 2011 yılında Rus
bilgisayar korsanı Aleksandr Fanin
50 milyon bilgisayardaki gizli bilgi­
lere erişebildi. 2016 Şubatında bilgi­
sayar korsanları ülkeye adım bile
atmadan Bangladeş merkez banka­
sından 81 milyon dolar (64 milyon
sterlin) çaldı. Suç metotları zamanla
evrim geçirmiş olsa da, bizim suça
ve faile olan ilgimiz eskisi kadar
güçlü bir şekilde devam ediyor. •
1 6 GİRİŞ

İ rlandalı Thomas Korsan Edward

Blood Londra "Karasakal" Teach, Jesse James James-Younger
Kulesinden İngiliz Karayipler'de ve Çetesine Amerika'nın
Kraliyet Amerika'nın Doğu ortabatısı boyunca tren ve
Mücevherlerini sahilleri boyunca banka soygunlarında
çalmaya kalkışıyor. gemileri yağmalıyor. liderlik yapıyor.

1
1 671 1 71 6-1 8 1 866-82

1 676 1 827-28 1 930-34

1
İngiltere' de eşkıya John
Nevison suç işlendiği zaman
başka yerde olduğu
gerekçesini uydurabilmek için
bir gün içinde 320 kilometre
at sürüyor.
t
İskoçyalı mezar soyguncuları
William Burke ve William
Hare parçalanması için
cesetlerin satılmasından
para kazanmak için cinayete
başvuruyorlar.
l
Bonnie ve Clyde birkaç
ABD eyaleti boyunca suç
serisi turuna çıkıyorlar,
köşeye kıstırıldıklarında
adam kaçırıyor ve cinayet
işliyorlar.

alk uzun süre haydutları Başlıklar, kayak maskeleri taka­ önce özür dilerdi. Tuhaf bir şekilde

H romantik bir hale sokmuş,

cesaretlerine, cüretlerine ve
başkalarının kurallarına göre yaşa­
maya razı olmamalarına hayranlık
duymuştur. Birçoğu sıradan basit
suçlular yerine gözü pek insanlar ola­
rak kabul edilmiştir. Bir Buick sedan­
la seyahat eden, soyguncular ve
katillerle pansiyonlarda ve boş ahır­
larda saklanan, 1930'larda Ameri­
ka' da faaliyet gösteren kanun kaçak­
ları Bonnie Parker ve Clyde Barrow
hakkında halkın algısı bu yöndeydi.
Bonnie ve Clyde'ın suçları iğrençti,
fakat halkın hayal gücünü ele geçir­
miş ve en son serüvenleriyle ilgili
haberleri zevkle okuyan bir taraftar
güruhunu kendilerine çekmişlerdi.
15 çete üyesinin 1963 yılında
Galasgow'dan Londra'ya giden
treni hedef aldığı Büyük Tren Soy­
gunu için de aynı durum geçerliydi.
rak ve eldıven giyerek 2,6 milyon
sterim (bugünkü değeriyle 49 mil­
yon sterim) nakit para içeren 120
posta çantasını çaldılar ve makinist
Jack Mılls' ı ağır bir şekilde yaraladı­
lar. Bununla birlikte, şiddetli ve
yasadışı serüvenlerine rağmen İngi­
liz halkının bir kısmı Büyük Tren
Soyguncularını yüceltti ve bazıları­
nın kanundan kaçmasından mem­
nun oldu.
Diğer meşhur soygunlar ve suç
ortaklıkları gibi Büyük Tren Soygu­
nu ve Bonnie ve Clyde'ın hikayeleri
halkın asırlık kötü adam sevgisine
hitap eden filmlere uyarlandı.
Sevimli haydut kavramı tama­
men hayali bir şey değil. 1670 ' lerde
İngiliz bir eşkıya olan John Nevison
centilmence tavırlarıyla bilniyordu.
At sırtında posta arabalarını soyar­
ken kurbanlarının parasını almadan
Nevison tarafından soyulmak nere­
deyse bir onur haline gelmişti.
Günün erken saatlerinde işlediği bir
suça, suç işlendiği zaman başka bir
yerde olduğu gerekçesini uydurabil­
mek için bir gün içinde Kent'ten
York 'a 320 kilometre at sürdüğünde
efsanevi konumu daha da pekişti -
ona "Hızlı Jack" lakabını kazandı­
ran bir başarı.
Yaratıcı suçlar
Bazen belirli suçların nefes kesici
cüretlerine hayranlık duymaktan
başka elimizden bir şey gelmez.
Modern zamanların en cüretkar
soygunlarından biri Kasım 1971
yılında ABD'nin kuzeybatısında
havada gerçekleşti. Daha sonra D.B.
Cooper olarak bilinen bir Boeing 727
hava korsanı 20$'lık banknotlar
halinde 200.000 dolar (158.000 ster-

Büyük Tren
Soyguncuları
Glasgow'dan Londra'ya
giden posta treninden
2 , 6 milyon sterlinden
(bugünkü değeriyle 49
milyon sterlin) fazla
para çalıyor.
EŞKIYALAR, SOYGUNCULAR VE KUNDAKÇILAR 1 7
Hindistan, Uttar Pradesh'te Belçika' da hırsızlar
Haydut Kraliçe olarak bilinen Antwerp Elmas
Phoolan Devi onlarca kez yol Merkezi'nin kasasına girip
keserek soygun 100 milyon $ değerinde
gerçekleştiriyor. elmas çalıyor.

1 963
i
1 979-83
i
2003

1 971 1 984-91 201 5

1
Washington Eyaletinde D.B.
Cooper adıyla tanınan bir
l
Profesyonel yangın
incelemecisi ve gizli
l
Eski kurt hırsızlar
İngiltere tarihinin en
kişi bir uçağı kaçırıyor ve kundakçı John Leonard Orr büyük soygununda
200.000 $fidye aldıktan güney California' da bir dizi Orta Londra'da Hattan
sonra paraşütle kaçıyor. ölümcül yangın Garden Safe Deposit
çıkarıyor. Şirketini yağmalıyor.

!in) fidyeyi aldıktan sonra paraşütle
atlayarak olay yerinden kaçtı.
Birkaç yıl sonra Fransa'nın Nice
şehrinde hırsızlar şehrin kanalizas­
yon sisteminden Societe Generale
Bankasına bir tünel açtıklarında,
tarihin en büyük silahlı soygununu
gerçekleştirdiler. 2003 yılında bir
hırsızlık çetesi, " kusursuz suç"
adını verdikleri şeyi işlemek için
Antwerp Elmas Merkezinin iki kat
altındaki görünüşte delinemez
yeraltı kasasını deldiklerinde aynı
ihtirası gösterdiler. 100 milyon dolar
değerinde elması götürdüler. Ele­
başları olay yerine yakın bir yerde
DNA kalıntılarını bırakarak ölümcül
bir hata yaptı.
Sanat eserlerinin çalınması da
halkın hayal gücünü esir alıyor,
çünkü çoğu kez sonuçları hakkında
çok fazla düşünmeden cüretkar bir
fırsatçılık sergilerler. Amatör sanat
hırsızı Robert Mang'ın bir müzenin
dışındaki bir yapı iskelesine tırma­
nıp, kırık bir pencereden geçerek
İtalyan ressam Benvenuto Celli­
ni 'nin milyonlarca dolar değerinde­
ki bir eserini çaldığı 2003'teki vaka
örnek olarak verilebilir. Ne yazık ki,
bu minyatür şaheser için bir piyasa
olmadığından ağaçlıklara gömmek
zorunda kaldı.
Daha karanlık eylemler
Bütün haydutlar ve soyguncular,
suçlunun olağanüstü soğukkanlılı­
ğından dolayı gönülsüz bir saygı
uyandırmıyor. 19. yüzyıl Edinburg­
hu'nda Dr. Robert Knox'un üniversi­
tedeki anatomi dersine kadavra
sağlamak için cinayet işleyen mezar
soyguncuları William Burke ve Wil­
liam Hare'ın vakası tüyler ürpertici
bir hikayeydi. Yangın incelemecisi
John Leonard Orr'un California'da
yaptığı kundaklamaların büyüklüğü
özellikle karanlık ve rahatsız ediciy­
di. Bu vakayı aydınlatmak çok
zordu, çünkü delillerin çoğu yan­
gınla yok oluyordu. Yangın cihazı­
nın üzerinde bıraktığı kısmi parmak
izi yakalanmasına yol açtı.
Medyanın teveccühüyle efsane­
vi kişilikler haline gelen Bonnie ve
Clyde, Büyük Tren Soyguncuların­
dan farklı olarak, Orr kendi efsanesi­
ni yarattı ve gizlice işlediği suçlar
için olay yerinde bulunan ilk incele­
meci olma unvanını kazandı. Fakat
Orr'un korkusuzluğu ve usta bir
manipulatör olması, bu bölümde
gösterilecek haydut ve hırsızlarla
ortak özelliği. Hepsi suç tarihine,
bazı vakalarda mitsel bir konuma
çıkan kötü şöhretleri sayesinde
girdi. •
18

BÜTÜN İHANETLERİN
BABASI
THOMAS BLOOD, 1 671

KISACA
YER
Londra Kulesi, BK
TEMA
Mücevher hırsızlığı
ÖNCE
1303 Fakirleşmiş bir yün
tüccarı olan Pudlicott'lu
Richard, Kral I. Edward'ın
mücevher, altın ve sikkelerden
oluşan Westminster
Abbey'deki paha biçilmez
hazinesinin çoğunu çalıyor.
1•
rlanda doğumlu Thomas Blood
(1618-80) İngiliz Sivil Savaşı
(1642-51) sırasında I. Charles 'ın
kraliyet taraftarlarına karşı parla­
mentocular için savaştı ve zafer ka­
zanan Oliver Cromwell onu kendi
memleketindeki mülklerle ödüllen­
dirdi. Bu mülklere, Blood'un düzel­
tilmesi gereken bir yanlış olarak
gördüğü, II. Charles'ın yönetiminde
Kraliyetin Restorasyonu döneminde
el konuldu. Sadece maddi kaygılarla
değil, sembolik olarak kralın kafası­
nı kopararak Kral I. Charles'ın
1649'daki kaderini hatırlatmak
amacıyla kraliyet mücevherlerini
yıs'ta Ayloffe Edwards'ı mücevher­
leri ortaya çıkarmaya ikna etti ve
bekleyen arkadaşlarını hemen içeri
aldı. Edwards'ı etkisiz hale getire­
rek ve döverek, çete üyeleri tacı düz­
leştirdi ve taşıması kolay olsun diye
testereyle ikiye böldü. At sırtında
kaçmaya çalıştılar fakat hemen ya­
kalandılar.
Kral Blood'ı affederek tebasını
şaşırttı. Bazıları Kral'ın, Blood 'ın
gözü pekliğinden eğlendiğini öne
sürerken; diğerleri Kral'ın onu casus
olarak işe aldığını iddia etti. Her ha­
lükarda Blood akabinde kraliyet sa­
rayında gözde haline geldi. •

SONRA
11 Eylül 1792 Hırsızlar,
Paris'teki Hôtel du Garde­
Meuble de la Couronne
Kraliyet Hazinesine giriyor ve
Fransız Kraliyet
Mücevherlerinin çoğunu
çalıyor; hepsi olmasa da çoğu
sonradan kurtarıldı.
11 Ağustos 1994 Üç adam
Fransa Cannes' da bulunan
Carlton Hotel' deki bir sergiden
48 milyon sterlin değerindeki
mücevher ve kıymetli taşı alıp
'
çalmak için gizli bir plan yaptı.
1671'in başlarında hayali din
adamı Muhterem "Ayloffe" olarak
kimliğini değiştirdi ve kendini eşi
olarak tanıtan bayan bir suç orta­
Bu cesur bir girişimdi,
ğıyla birlikte Blood, Mücevher Ofisi­
nin Müdürü yaşlı Talbot Edwards'a ancak başarısız oldu!
bir tur için ödeme yaptı. Tur sırasın­ Bir taç içindi!
da "Bayan Ayloffe" yalandan hasta­ Thomas Blood
lanmış gibi davrandı ve Edwards ve
eşi ona yardım etmek etmek için
geldi. Minnettar Muhterem Ayloffe
daha fazla ziyarette bulunarak
Edwards'ın güvenini kazandı. 5 Ma-
Ayrıca bakınız: Societe Generale Bankası Soygunu 44 •

Antwerp Elması Soygunu 54-55 Elmas Gerdanlık Olayı 64-65

kaçıyor.
•
������
EŞKIYALAR, SOYGUNCULAR VE KUNDAKÇILAR 1 9
KISACA
YER
Gads Hill, Rochester
yakınları, Kent, BK
TEMA
Eşkıyalık
Ö NCE
1491-1518 Shropshire'da
yolculuk yapanları soyan bir
İngiliz soylusu olan Humphery
Kynaston iddiaya göre
çaldıklarını fakirlere dağıtıyor.
SONRA
1710'lar "Fişeklik" olarak
bilinen Louis Dominique
Paris'in içinde ve çevresinde
eşkıyalık yapıyor.
1735-37 E şkıya Dick Turpin
Londra belediye sınırları
içerisinde bir seri soygun
gerçekleştiriyor. 1739 yılında
York'ta yakalanıyor ve at
hırsızlığından dolayı idam
ediliyor.
MEDENİ, NAZİK
BİR SOYGUNCU
JOHN NEVISON, 1 676
şkıya John Nevison'a en
E meşhur serüveninden dolayı
Kral II. Charles tarafından
"Hızlı Nick" lakabı takıldığı varsayı­
lıyor. Rochester, Kent yakınlarında
bir yolcuyu soyduktan sonra umut­
suzca suç işlendiğinde başka bir
yerde olduğunu ispatlamaya ihtiyaç
duydu, bu nedenle bir kurnazlık
planladı. Thames Nehrinin öbür ta­
rafına geçti ve York'a doğru aynı
gün içerisinde 320 kilometre dört­
nala at koşturdu, ondan sonra York
Belediye Başkanını konuşmaya
tuttu ve bir bowl oyunu için bahse
girdi. Nevison Belediye Başkanının
saatin (20:00) kaç olduğunu bilmesi­
ni sağladı. Tezgah işe yaradı ve Be­
lediye Başkanı duruşma sırasında Nevison'ın gösterişli tarzı ve saraylı
Nevison'ın bulunduğu yer konusun­ tavırları, Kral II. Charles'la iddia edilen
da lehine şahitlik yaptı. Jüri bu ada­ buluşmalarının 1680 yılına ait
mın fiziksel olarak aynı gün içeri­ tasvirinde gayet açık olarak görülüyor.
sinde bu kadar mesafeyi alabilece­
ğine akıl erdiremedi ve sonuç olarak Efsanevi suçluların serüvenleri­
beraat etti. nin detaylarını yayımlayan Newgate
Nevison 1658 Dunkirk Savaşı Calendar, kibarlığı ve tarzı nedeniyle
gazisiydi ve silah kullanmada ve at onun "bayanlar için oldukça çekici"
sürmede oldukça yetenekliydi. Ayrı­ olduğunu söylüyor. Bu onun saygınlı­
ca oldukça kibar ve zarif bir adamdı, ğını artırdı ve onun tarafından so­
bu vasıfların onu sıradan bir hırsız­ yulmayı bir onur haline getirecek ol­
dan fazlası yaptığına inanıyordu. dukça tuhaf bir etkiye sahipti. •
Aynca bakınız: Büyük Tren Soygunu 30-35
20
KISACA
YER
Karayipler ve Kuzey
Amerika n' ın Batı Sahilleri
TEMA
Korsanlık
ÖNCE
1667-83 Galli korsan ve daha
sonra Kraliyet Donanması
Amirali olan Henry Morgan
Karayipler'deki İspanyol
yerleşimlerine yönelik
saldırılarıyla ünlü oluyor.
1689-96 Ünlü bir İskoç korsan
ve korsan avcısı olan Kaptan
William Kidd, Karayipler'deki
gemi ve adaları yağmalıyor.
SONRA
1717-18 Geçmişte zengin bir
toprak sahibi olmasından
dolayı " Centilmen" lakabını
alan B arbadoslu korsan Stede
Bonnet Karayipler' de gemileri
yağmalıyor.
1719-22 Galli bir korsan olan
B artholomew " Kara Bart"
Roberts Amerika ve B atı
Afrika' da yüzlerce gemiye
baskın düzenliyor.
SANA AMAN
VERİRSEM
ADAM DEÖİLİM
EDWARD "KARASAKAL'' TEACH, 171 6-1 8
n başarılı korsan olmaktan
E çok uzak olsa da E dward
"Karasakal" Teach şüphesiz
en kötü şöhrete sahip olanıdır. Baş­
langıçta Kraliçe Anne Savaşı (1702-
1 3) döneminde devlet adına korsan­
lık yapıyordu, düşmanlıklar sona er­
diğinde korsanlığa döndü.
1716'da Karasakal, Bahama­
lar'daki Nassau "korsan cumhuri­
yeti"ne gitti. Orada, onu bir yelken­
linin sorumlusu yapan Kaptan Ben­
jamin Hornigold 'la tanıştı. Çift bir­
likte, Küba ve Bermuda çevresin­
deki sularda ve Amerika'nın Doğu
Sahili boyunca gemileri yağmaladı.
Hornigold ve Teaching, kısa bir
süre sonra İspanyol bir savaş gemi­
siyle yaptığı bir çarpışmada ağır
yaralanan Barbadoslu korsan "Cen­
Karasakal'ın korkunç görünüşü
tilmen" Stede Bonnet ile karşılaştı. ününe tam uyuyordu, fakat bulgular
Bonnet' in mürettebatının yarısı onun şiddete en son çare olarak
hayatını kaybetmiş ve geri kalan 70 başvurduğunu gösteriyor. Cesaret dolu
kişi liderliğine olan inançlarını yi­ maceraları büyük ölçüde o öldükten
tirmişti. Üç adam güçlerini birleş­ sonra romantik bir hal almıştır.
tirdi ve Bonnet geçici olarak yel­
kenlisi Revenge'ın kumandasını çirdi. Hornigold, bu değerli geminin
Karasakal'a teslim etti. sorumluluğunu Karasakal'a verdi
Karasakal bu fırkateyne Oueen
İdareyi ele alma Anne's Revenge ismini koydu. Ara­
Kasım 171 T de Martinik Adası ya­ lık ayında, Kral George eski hayatını
kınlarındaki bir baskın sırasında resmen terk eden her korsanı bağış­
Hornigold, 200 tonluk bir fırkateyn layan Dokunulmazlık Kanununu
olan La Concord de Nantes'i ele ge- onayladı. İngiliz gemileri de dahil

Ayrıca bakınız: Hawkhurst Çetesi 1 36-37
olmak üzere istedikleri gemiye sal­
dırabilecekleriyle ilgili bir kararda
aleyhte oy kullandığı için kendisi­
nin ve Karasakal'ın mürettebatının
ortak oyuyla kaptanlıktan edilen
Hornigold Kral'ın affından faydalan­
dı ve Karasakal ile yollarını ayırdı.
Sonunda, Bonnet'in adamları
Karasakal'ın emrine girmeyi seçe­
rek onu terk etti. Karasakal naiple­
rinden birini Revenge'ın sorumlulu­
ğuna getirdi ve Bonnet'i gemisinde
bir "misafir" olarak tuttu. Kısa süre
sonra Karasakal, Charleston limanı­
nı ablukaya aldığı Kuzey Carolina'ya
gitti ve dokuz gemi ele geçirdi ve
zengin bir tüccar ve politikacıyı
fidye karşılığı serbest bıraktı.
Charleston' dan ayrılırken Oueen
Anne's Revenge karaya oturdu. Filo­
sunu Topsail Inlet'e demirledikten
sonra Bonnet ve Karasakal kara yo­
luyla, Vali Charles Eden tarafından
Haziran 1718'de affedildikleri North
Carolina'nın Batlı kentine yolculuk
ettiler. Bununla birlikte, Bonnet ora­
dayken Karasakal filoya gizlice
döndü, Revenge ve filodaki diğer iki
gemiyi yağmaladı ve malları kendi
yalkenlisi Adventure'a nakletti.
Devlet adına korsanlık yapan Sir
Henry Morgan 1754 yılına ait bu gravürde
Küba'nın Puerto del Principe şehrine
saldırıp, ele geçırirken gösteriliyor.
EŞKIYALAR, SOYG UNCULAR VE KUNDAKÇILAR 21
''
Haydi güverteye atlayalım ve
hepsini parçalara ayıralım.
Edward 11Blackbeard"
Teach
''
Bağışlanma şartlarını ihlal ettiği
için Karasakal'ın başına gayet cö­
mert bir ödül konuldu. 22 Kasım
1718'de, Teğmen Robert Maynard 'ın
komutasındaki Kraliyet Donanması­
na ait iki yelkenli, Ocracoke Lima­
nında Adventure'ı yakaladı.
Son direniş
Kraliyet Donanmasına ait gemileri
atlatan Karasakal, onları kum adacı­
ğına çekti. Kaçmak yerine May­
nard 'ın gemilerine borda ateşi yaptı.
Duman yatıştığında, güvertede yal-
11Yasal" korsanlık
Sosyologlar çok uzun zamandır suç
ve sapmayı durumsal olarak kabul
etmişlerdir -zamanla ve bir yerden
diğerine değişir. Korsanlık bu olgu­
nun oldukça güzel bir örneğidir.
1 3 . yüzyılın ortalarında İngiltere
Kralı III. Henry, denizcilerin yabancı
gemilere saldırıp, yağmalamalarına
izin veren " korsanlık salahiyetname­
leri" adı verilen ruhsatlar vermeye
başladı. 1295 yılından sonra bu ruh­
satlar korsanlık fermanı olarak anıl­
maya başlandı. 16 ve 18. yüzyılda,
İspanyol ticaret filolarına baskınlar
gerçekleştiren Francis Drake'in de
aralarında bulunduğu kraliyet izni
nızca teğmen ve birkaç mürettebatı
kalmıştı.
Karasakal 23 kişilk korsan gru­
bunun geminin güvertesine çıkma­
sını emretti.
Adamları gemiye tırmanınca,
güvertenin altında saklanmakta
olan 30 denizci ortaya çıktı. May­
nard ve Karasakal çakmaklı tüfekle­
rini birbirlerine doğrulttular ve ateş­
lediler. Karasakal ıskaladı fakat
Maynard onu karnından vurdu.
Buna rağmen, Karasakal toparlandı
ve Maynard 'ın kılıcını kudretli pala­
sıyla ikiye ayırdı. Kısa süreli avanta­
jından yararlanmak üzereyken,
Maynard 'ın adamlarından biri Kara­
sakal'ın omuzuna mızrak sapladı.
Sayıca ve silahça üstünlüğü kaybe­
den Karasakal 'ın tayfası teslim oldu,
fakat o savaşmaya devam etti. Beş
kurşun yarası ve 20 kılıç darbesi al­
dıktan sonra nihayet öldü.
Maynard adamlarından Karasa­
kal'ın kafasını cıvadradan sallandır­
malarını istedi. Daha sonra, diğer
korsanlara karşı bir uyarı olarak
Hampton Nehri kıyısında bir kazığa
taktı.•
olmadan faaliyet gösterenler de
dahil olmak üzere, devlet adına
korsanlık yapanlar kat be kat arttı.
Kraliçe Anne Savaşı sırasında İn­
giliz korsanları düzenli olarak
Fransız ve İspanyol gemilerini
yağmaladı. Ancak, uluslar arasın­
daki düşmanlıklar sona erdiğinde,
aynı profesyonel yağmacılar ani­
den kendilerini yasanın öbür tara­
fında buldular. Açıktır ki, cezai ola­
rak nitelendirilen şey, toplumsal
yapıların yer değiştirmesine bağlı­
dır; bunlar, daha büyük politik ve
ekonomik realiteler tarafından dik­
te edilmektedir.
22
KISACA
YER
Edinburgh, İskoçya, BK
TEMA
Mezar soygunculuğu ve
birden fazla cinayet
ÖNCE
Kasım 1825 Bir mezar
soyguncusu olan Thomas
Tuite, beş cesetle ve cepleri
diş takımlarıyla dolu olarak
İrlanda. Dublin' de bir bekçi
tarafından yakalanıyor.
SONRA
7 Kasım 1876 Bir kalpazan
çetesi, Abraham Lincoln'un
cesedini çalmak ve
karşılığında fidye talep etmek
için İllinois, Springfield ' daki
Oak Ridge Mezarlığına giriyor.
Kumpas, çete üyesi kılığına
giren bir Gizli Servis ajanı
tarafından engelleniyor.
BURKE KASAP, HARE
HIRSIZ, KNOX DA SIGIR
ETİNİ ALAN OGLAN
BURKE VE HARE, 1 827-28
ir çift İ rlandalı göçmen, aç­
B gözlülüklerine yenik düşün­
ce 19. yüzyılda Iskoçya'da,
mezar soyguncusu ve nihayetinde
katil oldular.
William Burke ve William Hare
Edinburgh' da işçiydi. Ikili, Burke ve
kız arkadaşı Helen McDougal, Hare
ve eşi Margaret tarafından işletilen
Edinburgh 'daki bir pansiyona ta­
şındıktan sonra tanıştılar.
Yaşlı bir kiracı kirasını ödeme­
den doğal yollardan ölünce, Burke
ve Hare mezarlığa gizlice girdiler,
tabutunu kazıp çıkardılar, cesedini
çalıp bir çay sandığı içinde Edin­
burgh Üniversitesi Tıp Fakültesine
götürdüler.
Diseksiyon dersleri için acil ola­
rak kadavraya ihtiyacı olan meşhur
anatomi hocası Dr. Robert Knox on­
lara ceset için 7 sterlin ve 10 şilin
ödedi.
Benzersiz bir iş fikri
Başarılarından esinlenerek ve bu
kadar kolay bir gelir akışından
memnun olan çift, bunu defalarca
tekrarladı ; yeni gömülmüş olan ta­
butları çaldılar ve kadavraları
Knox'a sattılar. Ancak çok geçme­
den gecenin ortasında mezarları
kazmaktan bıktılar. Bu yüzden,
Kasım 1827 ' de bir kiracı hastalandı­
ğında, Burke ağzını ve burnunu ka­
patarak adamın ölümünü hızlandır­
dı -Burke'ten dolayı "burking" ola­
rak bilinen bir boğarak öldürme tek­
niği.
Bu ilk cinayet, ikilinin evsizleri ve
fahişeleri hedef aldıkları cinayetler
serisinin başlangıcı oldu. İzledikleri
yöntem, kurban uykuya dalana kadar
ona durmadan içirmekti. Ondan
Hare ( sol) ve Burke ( Sağ)
Edinburgh'un anatomi
araştırmalarında Avrupa'nın önde
gelen merkezi olduğu zamanlarda,
kadavraların yasal olarak tedarik
edilmesindeki sıkıntıyı maddi çıkarları
için kullandılar.
 EŞKİYALAR, SOYGUNCULAR VE KUN DAKÇILAR 23
Ayrıca bakınız: Karındeşen Jack 266-73
Robert Knox, kariyeri Burke ve Hare
vakasına karıştığı için gölgede kalmış
önde gelen İ skoç anatomist.
sonra Burke benzersiz taktiğini kul­
lanıp, onları boğarak öldürüyordu.
Cesedi bir çay sandığına yükle­
diler ve gece Dr. Knox'un ameliyat­
hanesine taşıdılar. Her ceset için
7-10 sterlin kazandılar.
Burke ve Hare, İrlandalı kadın
Margaret Docherty'nin cesedi Ha­
re'nin pansiyonunda misafir olarak
Psikopati teşhisi
Hare Psikopati Kontrol Listesi
(Kanadalı psikolog Robert
Hare'den adını alan) bir kişinin
psikopatik eğilimlerini
tanımlamak için kullanılan bir
teşhis aracıdır. Esasında
suçluları değerlendirmek üzere
tasarlanmış, öncelikle mülakatla
kişisel özelliklerin ölçüldüğü 20
maddelik çizelgedir. Özne, her
bir özellik için her birinin
kendisine nasıl uygulandığına
bağlı olarak bir puan alır.
Özellikler şunları içerir:
pişmanlık eksikliği, empati
kalan Ann ve James Gray tarafından
keşfedilene kadar 11 ay boyunca ci­
nayetlerden paçalarını kurtardılar.
Graylar polise haber verdi ve ya­
pılan sorgu polisi Dr. Knox'a götür­
dü. Docherty'nin cesedi o zaman­
dan beri Knox'un diseksiyon sahne­
sine dönüşmüş olan üniversite am­
fisine taşınmıştı.
Bir gazete haberi, Burke ve Ha­
re'i işaret ettikten sonra, yargılan­
maları için büyük çapta halk protes­
toları meydana geldi. Kısa bir süre
sonra William Burke, William Hare,
Helen McDougal ve Margaret Hare
polis tarafından tutuklandı ve cina­
yetle suçlandılar. Dr. Knox polis ta­
rafından sorguya çekildi, ancak tek­
nik olarak kanunları ihlal etmediği
için tutuklanmadı.
Herkes kendisi için
Mahkumiyet için daha fazla kanıt
gerektiğinden, başsavcı dördünden
birinin itirafta bulunmasını sağla­
maya çalıştı ve Hare'i seçti. Doku­
nulmazlık teklif edildi ve Burke'ün
cinayetleri işlediğine tanıklık etti.
Burke daha sonra üç cinayetten
mahkum edildi ve 28 Ocak 1829'da,
eksikliği, eylemlerin
sorumluluğunu kabul etmeme,
dürtüsellik ve patolojik yalan.
Psikopatlar suç işlediğinde,
muhtemelen eylemleri bir amaca
yöneliktir. Psikopat katillerin
sebepleri çoğunlukla güç veya
sadistçe zevk almadır. Tüm
şiddet suçluları psikopat
değildir, fakat FBI
soruşturmaları psikopat
suçluların daha ciddi suç
geçmişine sahip olduğunu ve
daha fazla kronik şiddet eğilimi
gösterdiğini tespit etti.
''
Eminim . . . ülke tarihinde
herhangi bir açıdan bu
vakaya paralel hiçbir şey
sergilenmemiştir.
Lord Meadowbank
''
25.000 kişi civarında, tezahüratta
bulunan bir kalabalığın önünde
asıldı.
İnsanların darağacına nazır iyi
bir görüş için 1 sterline kadar para
ödediği söylendi.
Burke'ün cesedi, Dr Knox'un ra­
kibi Dr. Monro tarafından Edinbur­
gh Üniversitesi Eski Kolejinin ana­
tomi amfisinde halkın önünde par­
çalara ayrıldı. Çok fazla ilgi oldu­
ğundan, küçük çaplı bir isyan çıktı.
İskeleti daha sonra Edinburgh Tıp
Fakültesine bağışlandı. Hare suç
ortağı olduğunu itiraf etmesine rağ­
men serbest bırakıldı ve İngiltere'ye
kaçtı. İtibarı zedelenen Dr. Knox,
tıbbi kariyerini yeniden canlandır­
mak için Londra'ya taşındı.
Toplam olarak, Burke ve Hare,
West Port Cinayetleri diye bilinen
vakalarda 16 kurbanı öldürdü. Cina­
yetler, ıslahhanelerdeki sahipsiz ce­
setlerin 48 saat sonra kadavra ama­
cıyla kullanılabilmesine olanak sağ­
layarak kadavra arzını artıran 1832
Anatomi Yasasının yürürlüğe gir­
mesine neden oldu. Bu mezar soy­
gunculuğu vakalarının azalmasın­
da oldukça etkili oldu. •
24
KISACA
YER
Missouri, Kansas, Kentucky,
Arkansas, lowa, Texas ve
West Virginia, ABD
TEMA
Silahlı Soygun
ÖNCE
1790-1802 Samuel
"Kurtadam" Mason ve çetesi
Ohio ve Missisippi
nehirlerinde nehir gemisi
yolcularını soyuyor.
1863-64 Amerikan Sivil
Savaşı sırasında Konfedere
taraftarı bir gerilla lideri olan
William "Kanlı Bill" Anderson
Missouri ve Kansas'ta Federe
askerlerine karşı haydutlardan
oluşan bir çeteye liderlik
yapıyor
SONRA
1897 Savcı iken sonradan
haydut olan Al Jennings,
Jennings çetesini kuruyor ve
Oklahoma' da trenleri soyuyor.
ONLAR CESUR
DOSTLARDI. ONLAR
GERÇEK İNSANLARDI
JAMES-YOUNGER ÇETESİ 1 866-82
Ş ubat 1866 'dan Eylül 1876 'ya
kadar James-Younger Çetesi
on iki banka, beş tren, beş
posta arabası ve bir sergi bilet gişe­
si soydu. Suç serileri Amerikan Sivil
Savaşının (1861-65) başlarında
James Kardeşlerin Jesse ve Frank­
Younger Kardeşlerle -Cole, Jim,
John ve Bob- güç birliği yapmasıyla
başladı. Sivil savaş sırasında sivil
birlikçilere saldıran Konfedere geril­
lalar olarak savaştılar. Düşmanlıklar
sona erdikten sonra Jesse James
grubu banka soyan bir birliğe dö­
nüştürdü. Bazı tarihçiler, çetenin
1 866 yılında Missouri'deki Clay
County Tasarruf Sandığını hedef al­
Jesse James (sol) Younger Kardeşlerin
masını, ABD tarihinde gündüz vakti
ikisiyle poz veriyor. Jesse'nin romantik
yapılan ilk silahlı soygun olarak
bir şekilde sunulan imajına ve Robin
kabul ediyor. Hood ile kıyaslanmasına rağmen,
Çete bütün tren soygunları bo­ yağmaladığı şeyleri fakirlerle
yunca, hasılatları özellikle düşük ol­ paylaştığına dair hiçbir kanıt yok
duğu zaman, yolcuları yalnızca iki
defa soydu. Her iki ayda bir soygun
yaptılar, soygunları arasında kanun­
dan kaçmak amacıyla saklandılar.
Saklanmaları için evlerini açan rı, trenleri ve posta arabalarını soy­
sempatizanlarından yardım aldılar. mak için Ortabatı eyaletleri arasın­
Çete, takip edilmelerini zorlaştır­ da sürüklenip durdular. 3 Haziran
mak için harita ve pusula kullandı 1871 ' de Iowa, Crydon'da bir banka­
ve işlek yollardan kaçındı. yı soydular fakat şüpheli olarak teş­
Çete büyüdü ve Missouri, Kan­ his edildiler. O tarihten itibaren Ja­
sas, Kentucky, Arkansas, Iowa, mes-Younger Çetesi olarak bilindi­
Texas ve West Virginia'da bankala- ler.

Ayrıca Bakınız: Bonnie ve Clyde 26-29
Çete kasabanın içine kadar at sürüyor ve
İkisi bankanın dışında
nöbetçi olarak bekliyor
Grup tekrar birleşiyor, olay yerinden
İzlerinin sürülmesi
1874 yılında bir tren soygunundan
sonra, bu soygundan en büyük zara­
ra uğramış olan Adams Express Şir­
keti, Pinkerton Ulusal Dedektiflik
Ajansından çeteyi yakalamaları için
yardım aldı.
Mart 1874'te ajansın kurucusu
Alan Pinkerton, James'i takip etme­
si için dedektif Joseph Whicher'ı
yolladı fakat Whicher bir gün sonra
ölü olarak bulundu. Küplere binen
Pinkerton çeteyi takip için bu sefer
bir grup dedektifi yolladı, fakat grup
beceriksiz bir baskın sırasında
ancak Jesse'nin 8 yaşındaki üvey
kardeşini öldürmeyi ve yanıcı bir
aletle Jesse'nin annesini yaralama­
yı başarabildi. Bu olaydan dolayı
ayıplanan Pinkerton geri çekildi ve
çete dur durak bilmeden soygunlara
devam etti.
1876 yılında Younger kardeşler
Minnesota'daki Northfield First Na­
tional Bankasını soymaya çalışırken
EŞKIYALAR, SOYGUNCULAR VE KUNDAKÇILAR 25
• Wild Bunch 150-51
üç gruba ayrılıyor.
Üçü bankaya giriyor
Üçü çaldıkları parayı
alıp kaçıyor
kaçıyor ve dörtnala kasabadan
uzakla.Jıyorlar
pusuya düşünce, James-Younger
çetesi dağıldı.
James Kardeşler bacaklarından
yaralandı, fakat at sırtında kaçmayı
başardı ve 3 yıl sonra Jesse yeni bir
çete kurana kadar dikkat çekmeme­
ye çalıştılar. James çetesinin devri,
Kanun kaçaklarının romantize edilmesi
Eski batının kanun kaçaklarının
serüvenleri, çoğu gerçekten katil
olmasına rağmen, abartılmış ve
romantize edilmiştir. Suçluların
esir alan cazibesinin sebebi çekim
ve iticilik, sevgi ve nefret duygula­
rının çatışmasından kaynaklan­
maktadır.
Kanun kaçakları, kanunlara uy­
mayı reddedişleri ve bir zamanlar
olduğumuz yaramazlık yapan ço­
cuğu temsilleriyle özgürlüğü so­
mutlaştırıyorlar. Bazen beklenme­
yen yardımseverlikten dolayı on­
lardan övgüyle bahsediliyor: cö­
mert eşkıyalar ve Robin Hood gibi
İkisi gözcü olarak
yolda duruyor
çete üyelerinden Robert Ford 'un,
Jesse James'in başına konan 10.000
dolar (189 000 sterlin) ödülü almak
için ihanet etmesi ve James'lerin
evinde onu sırtından vurmasıyla
1882 yılında sona erdi. •
figürler sözde fedakarlık güdüleri
ve insanlara " hizmet" etmeleri ne­
deniyle halkın sevgisini kazanmış­
lardır.
Robert Ford'un 1882 yılında
Jesse James'i öldürmesi ulusal bir
duyarlılık oluşturduğundan, buna
halkın tepkisi tipik bir örnektir.
ABD genelinde The New York Ti­
mes dahil olmak üzere gazetelerde
makaleler yayımlanmıştı. James
öyle bir cazibeye sahipti ki, ülke­
nin dört bir yanından insanlar ef­
sanevi hırsızın cesedini görmeye
geldi.
26
KISACA

BİR ADAMIN
YER
Orta ABD

TEMA
Gangsterler

�ŞKINDAN DOLAYI
ÖNCE
3 Şubat 1889 Daha çok Belle
Star olarak bilinen kanun

OLMEK ZORUNDA
kaçağı Myra Mybelle Starr,
Oklahoma King Creek
yakınlarında vurularak
öldürülüyor.

KALACAGIM
"' SONRA
22 Temmuz 1934 Bunalım
dönemi gangsterlerinden ve
azılı banka soyguncusu John
Dillinger kaçmaya çalışırken
BONNIE VE CLYDE, 1 930-34 federal ajanlar tarafından
öldürülüyor.
27 Kasım 1934 FBI ajanları, o
zamanlar "bir numaralı halk
düşmanı" olarak damgalanan
gangster ve banka
soyguncusu George " Bebek
Yüz" Nelson'u öldürüyor.

1 3 Nisan 1933 'ün geç saatle­

rinde iki polis arabası Mis­
souri 'nin rüzgarlı şehri Jop­
lin' deki Oak Ridge Drive üzerinde
bulunan apartmanın önünde durdu.
Kiralık apartman dairesinde, içle­
rinde Bonnie Parker ve Clyde Bar­
row'un da olduğu beş azılı kanun
kaçağından oluşan Barrow çetesi
yaşıyordu. Çete Missouri ve komşu
eyaletlerde bir dizi silahlı soygun
gerçekleştirdikten sonra son 12
günü saklanarak geçirmişti.
Polis içeridekilere dışarı çıkma­
ları için bağırınca, Barrow en sevdi­
ği silahını -M1918 Browning Oto­
matik Tüfek- kaparak, kırık bir cam­
dan ateş açmaya başladı.

Ayrıca Bakınız: James Younger Çetesi 24-25 Wild Bunch 1 50-51
S evgilisi Parker kendi silahıyla
polisleri yaylım ateşine tuttu ve
kurşunlar etraftaki ağaçları parça­
lara ayırdı. Kurşun yağmuru altın­
da çete Missouri polis memurla­
rından Dedektif Harry Mcginnis
ve Taşra Polisi J.W. Harryman'ı öl­
dürdü.
Bonnie ve Clyde arkalarında bir
cephanelik, Parker'ın el yazması şi­
irlerini ve genç aşıkları birer halk
efsanesi haline getiren ve nihaye­
tınde çöküşlerine yol açan banyo
EŞKIYALAR, SOYGUNCULAR VE KUNDAKÇILAR 27
•
Bonnie simgeleşmiş yüksek topuklu
ayakkabılarını giymiş, şakayla bir av
tüfeğini Clyde'a doğrultuyor. Daha sonra
geçirdiği bir araç kazası sonucu Parker'n
bacakları ciddi bir şekilde yanmış,
zorlukla yürüyebilmesine neden olmuştur.
edilmemiş film makaralarını bıraka­
rak kaçtılar.
Fotoğraflarda çift çalıntı bir ara­
banın önünde otomatik silahlarla
neşeli bir şekilde poz veriyordu. Bir
Cenazeci dışında hiçkimse
asla beni ele geçiremeyecek. . .
kendi hayatıma kendim
son vereceğim.
Clyde Barrow
resimde Parker dişleri arasına bir
puro sıkıştırmış ve bir elinde pistol
tutuyordu.
Kısa süre içinde kanun kaçağı
aşıkların hikayeleri ülke genelinde
gazetelerin ön sayfalarını süsleme­
ye başladı.
Süperstar suçlular
Bankaları soydukları, polisleri öldür­
dükleri dört yıllık suç serileri Ameri­
kan halkına heyecan ve zevk verdi.
Abartılan imajlarından çok uzak,
Barrow çetesinin suçları güç bela
kurtulmalar, acemice soygunlar ve
ölümcül yaralanmalarla noktalanı­
yordu.
FBI'ın, eyaletler arası banka soy­
gunları ve kaçırmalarla mücadele
edecek gücünün olmadığı, henüz
tecrübesiz bir kurum olduğu 1931-
35 arası "Halk Düşmanı Dönemi" -
Büyük Buhranın arkaplanında ta­
nınmış bir dizi suçlunun Amerika
genelinde oldukça ciddi zararlara
yol açtığı bir dönem- olarak bilinir.
1930 yılındaki ilk karşılaşmala­
rından itibaren anında aralarında
sıkı bir bağ oluştu ve Bonnie, Cly­
de'ın sadık bir yol arkadaşı oldu.
Aralarında duygusal bir yakınlaşma
oluştuktan kısa bir süre sonra, Bar­
row hırsızlıktan yakalandı ve
28 BONNIE VE CLYDE
Texas'taki Eastham hapishanesine
gönderildi.
Orada kendisine hakaret eden
bir mahkumu demir boruyla dövüp
öldürerek ilk cinayetini işledi. Par­
ker'ın içeriye kaçak olarak silah
sokmasından sonra Barrow hapis­
haneden kaçtı fakat sonrasında ya­
kalandı.
Suç serisi başlıyor
Şubat 1932 yılında affedildi, par­
maklıkların arkasında uğradığı is­
tismarlardan dolayı adalet sistemi­
ne karşı intikam peşinde olan duy­
gusuzlaşmış ve keskin bir suçlu
olarak hapishaneden çıktı. Parker' la
tekrar birleşen Barrow arkadaşların­
dan oluşan bir çete kurarak kırsal
bölgelerdeki benzin istasyonlarını
soyup, köşeye kıstırıldıklarında
adam kaçırdılar ve öldürdüler.
1932-34 arasında çetenin birçok
sivil ve dokuz polis memurunu öl­
dürdüğü düşünülüyor. Barrow resmi
olarak ilk defa, bir soygun sonrası
dükkan sahibini vurup öldürdüğün­
de cinayetle suçlandı. Birkaç ay
sonra Barrow ve bir çete üyesi Okla­
hama' da kendilerine yaklaşan bir
Şerif yardımcısını öldürdü ve Şerifi
yaraladı. Bu, Barrow çetesinin ilk
defa bir kanun görevlisini öldürme­
siydi.
Nisan 1933'te Clyde'ın kardeşi
Buck hapishaneden çıktı ve yeni eşi
Blanche'la birlikte Missouri, Jop­
lin' deki apartmanda çeteye katıldı­
lar, fakat sonunda on iki gün boyun­
ca süren alkolün su gibi aktığı, gü­
rültülü partiler polisin dikkatini
çekti. Bu silahlı çatışmadan sonra
oluşan şöhretleri, çete için yakalan­
maktan, polis tarafından avlanmak­
tan, basın tarafından izlenmekten
ve ateşli bir halk kitlesi tarafından
takip edilmekten kurtulmayı olduk­
ça zor hale getirdi.
Sonraki üç ay boyunca çete
Texas'tan, İndiana ve Minnesota'ya
taşındı ve kamp alanlarında uyudu.
Posse Kills Clyde Barrow and Bonnie Parker
Dallas Morning News gazetesinin,
Bonnie ve Clyde'ın öldürüldüğünü
haber veren nüshası 500.000 sattı.
Daha sonra bir grup gazete satıcısı
çocuk Parker'ın cenazesine en büyük
çelengi yolladı.
Çete FBI öncesi, kaçakları takip
ederken polislerin eyalet sınırlarını
geçmesini engelleyen " eyalet sınırı
kuralı"ndan faydalanarak eyalet sı­
nırlarına yakın yerlerde suç işleye­
rek bankaları soydular, insanları ka­
çırdılar, arabaları çaldılar.
Halkın fikir değişiyor
Sonunda ikilinin cinayetleri o kadar
soğukkanlı hale geldi ki, halkın hay­
ranlığı azalmaya başladı. Texas
Ceza Departmanı, eski Texas Mu­
hafızı Yüzbaşı Frank A. Hamer'ı
Barrow çetesini yok etmek için özel
olarak görevlendirdi. Hamer, Texas
ve Louisiana polislerinden oluşan
bir ekip kurdu. ABD tarihinde halk
tarafından en takip edilen ve en çar­
pıcı insan avıydı.
1933 yazı gibi çete dağılmaya
başladı. 10 Haziranda Barrow,
Texas, Wellington yakınlarında ka­
zayla arabayı bir çukura düşürdü ve
Parker'ın sağ ayağında 3. derece
s�uion �
One �
Gr11Uıl f'ln-. - �--
Elusive Dallas Desperadoes
Shot to Death in Louisiana
yanık oluştu. Yaraları o kadar cid­
diydi ki, çoğu zaman yürüyemiyor
ve Barrow tarafından taşınmak zo­
runda kalıyordu.
Bir ay sonra, 19 Temmuzdaki bir
silahlı çatışmada Buck başından
vuruldu, Blanche ayrıca yaralandı
ve bir gözünü kaybetti, buna rağ­
men Buck şuurunu kaybetmedi, o
ve çetenin geri kalanı kaçmayı ba­
şardı.
Takip sona eriyor
Günler sonra, 24 Temmuzda başka
bir çatışma sırasında Buck sırtın­
dan vuruldu ve Blanche'la birlikte
yakalandılar. Buck, hastanaye kal-
Canlı olarak yakalanmış
olmalarındansa ikisinin de
öldürülmüş olması
daha iyi oldu.
Blanche Barrow
''

dırıldı, 29 Temmuzda ameliyat son­
rası zatürreden öldü fakat öncesinde
doktorların verdiği uyarıcı ilaçlar
sayesinde polislerin sorularını ce­
vaplayabildi.
Barrow ve Parker'ın takibi Sai­
les'in güneyinde, Louisiana'nın
Piney Ormanı boyunca kesilen bir
yolda sona erdi. Hamer'ın öncülü­
ğünde, polis memurları, çiftin hare­
ketlerini izledi, inceledi ve çetenin
eyalet sınırlarının kenarlarında
kamp kurduğunu keşfetti.
Çiftin bölgede olacağını belirten
bir ipucunu kullanarak, Hamer hare­
ket tarzlarını öngördü ve Louisiana
kırsalındaki karayolu kenarında
tuzak kurdu. 23 Mayıs 1934 sabahı
saat 9.15'te çalılıklara gizlenen altı
polis, Barrow'un çalınmış Ford V8'le
hızla yaklaştığını gördü ve arabaya
130 mermi sıktı. Barrow ve Parker
onlarca kurşun yedi ve ölümcül ya­
ralar aldı.
İçinde cesetler olduğu halde
delik deşik olmuş araba kasabaya
çekilince, meraklı bir grup arabanın
Ö lüm arabası o kadar ilgi odağı
haline geldi ki, taktikleri ortaya
çıkmaya başladı. Yerel şerif arabayı
muhafaza etmek istedi fakat arabanın
sahibi dava açtı. Şu anda Nevada'da
bir kumarhanede sergileniyor.
Warren Beatty ve Faye Dunaway'in
başrollerinde oynadığı 1967 tarihli ikilinin
suç serisinin uyarlamasında oldukça
çekici ve hatta şık olarak gösterildiler.
EŞKIYALAR, SOYGUNCULAR VE KUNDAKÇILAR 2!
etrafını sardı. İ zleyiciler, Parker'ın
kanlı elbise parçaları ve saçı dahil
olmak üzere hatıra eşya topladı.
Hatta bir adam Barrow'un tetik par­
mağını koparmaya çalıştı. Çalıntı
silahlar ve saksafon dahil olmak
üzere çifte ait eşyalar ekip üyeleri
tarafından saklandı ve hatıra eşya
olarak satıldı.
Tuzak, çift canlı olarak ele geçi­
rilmeye çalışılmadığı için tartışma­
lara yol açtı.
Daha sonra, ilk ateşi açan Loui­
siana polis memuru Prentiss Oakley
kanun kaçaklarına teslim olma im-
Ünlü Suçlular
Bonnie ve Clyde, gazetelerin ve
radyoların yoğun bir şekilde
suçlarını haberleştirmesinden
dolayı Buhran döneminin ilk ünlü
suçluları olarak ortaya çıktı.
George "Bebek Yüz" Nelson ve
" Güzel Çocuk" Floyd gibi kanun
kaçakları da ölümcül hikayeleri
ülke genelinde gazetelerin baş
sayfalarında çıktığı için efsane
haline geldi. Bu dönem boyunca,
hayal kırıklığına uğramış, kızgın
halk, işsizlik ve aşırı yoksullukla
yüz yüze, dergilerin, gazetelerin
ve radyoların günlük maceralarını
kanı verilmediği için pişmanlığın
ifade etti.
Bonnie ve Clyde'ın kanlı sonı
1930'ların "Halk Düşmanı Dönemi"
nin sonu oldu. 1930 yazında federa
hükümet banka soygunu ve adan
kaçırma gibi suçları federal suçla
haline getiren yasayı çıkardı - FB
ajanlarının suçluları eyalet sınırları
nı geçerek yakalayabilmesine ola
nak sağlayan yasal bir devrimdi. •
yayınlamasıyla birlikte bu
gangsterlere oldukça saygı
duydu.
Bonnie ve Clyde efsanesi,
ikilinin maceralarını genç nesile
tanıtan 1967 tarihli, Akademi
Ö düllü Bonnie ve Clyde filmiyle
daha da büyüdü. Film, seks ve
şiddeti rahat bir şekilde
sunmasıyla çığır açıcı bulundu.
Bununla birlikte, birkaç çift ünlü
kanun kaçaklarından
esinlendiklerini iddia ederek
benzer suçları deneyince
böylesine büyüleyici bir tasvir
rahatsız edici sorulara neden
oldu.
İNANMAYACAKSIN
•

•• ••

BUYUK TREN SOYGUNU,

8 AGUSTOS 1 963
32 BÜYÜK TREN SOYGUNU
KISACA
YER
Ledburn,
Buckinghamshire,
Birleşik Krallık
TEMA
Tren Soygunu
ÖNCE
15 Mayıs 1855 Londra
Köprüsünden Folkestone'a
doğru yol almakta olan South
Eastern Railway'e ait bir
trendeki kasalardan 200 libre
(91 kg) civarında altın
çalınıyor.
12 Haziran 1924 Newton
Çetesi Illinois, Rondout
yakınlarında bir tren soygunu
gerçekleştiriyor ve bu soygunu
o zaman itibariyle tarihteki en
büyük tren soygunu yapacak
olan 3 milyon dolara (bugünkü
değeri 33 milyon sterlin) yakın
parayı çalıyor.
SONRA
31 Mart 1976 Cork'tan
Dublin'e doğru yol almakta
olan bir tren Sallins Köyü
yakınlarında İ rlanda
Cumhuriyetçi Sosyalist Parti
mensuplarınca soyuluyor.
Ronnie Biggs
1 960'ların başında hayat çoğu
Londralı için sefalet içinde ve
monotondu. Savaş sonrası ta­
yınlamadan kaynaklanan kemer
sıkmanın hatıraları hala çok canlıy­
dı ve henüz altı yıl önce bitmişti.
Et kara borsasına sosis fabrika­
sından et satarak kolay para kazan­
manın tadını almış olan Ronald Ch­
ristopher "Herif" Edwards arkadaşı
Gordon Goody'le birlikte hırsızlığa
geçiş yapıyordu. Kanunlarla olan so­
runları bir avukatın katibi olan Brian
Field 'la irtibata geçmelerini sağla­
mıştı. Field 'ın hizmetleri sadece sa­
vunmalarını hazırlamakla sınırlı
kalmadı. Kazancın belirli bir kısmı
karşılığında potansiyel kurban ola­
rak firmasının müşterilerinin bilgi­
lerini ikiliye verecekti.
1963 'ün başlarında, Field onları
yalnızca " İrlandalı" olarak bilinen
bir yabancıyla tanıştırdı. Belfast do­
ğumlu olduğuna inanılan yoz Manc­
hester posta işçisi Patrick McKenna
onlara ilgi çekici haberler getirdi:
Glasgow'dan Londra'ya giden tren­
lerde yüklü miktarda para taşınıyor­
du. Baştan çıkarıcı bir hedef - eğer
Goody'nin ve Edwards'ın maaşın­
dan fazlaysa. Aldıkları bilgiyi Güney
Londralı tecrübeli bir suçlu olan
Bruce Richards Reynolds'a götürdü-
Çetenin "çaycı"sı olarak ciddiye
alınmamasına itiraz etse de, Ronnie
Biggs'in Büyük Tren Soygunundaki
rolü pek önemli kabul edilmez.
Güney Londra, Stockwell'de 1929
yılında doğan Biggs, Wandsworth
Hapishanesinde Bruce Reynolds'la
tanıştığı zamanlar biraz talihsiz bir
hırsız ve silahlı soyguncuydu.
Büyük Tren Soygunu onun ilk ve tek
önemli soygunuydu. Asıl görevi,
çetenin yedek makinist olarak
düşündüğü fakat lokomotife aşina
olmadığı için olay günü treni
hareket ettiremeyen " Stan Agate"i
çeteye katmaktı.
Biggs'in parmak izleri çetenin
saklanma yerinde bir ketçap
''
Büyük Tren Soygunun
ardındaki cesaret ve yeteneğe
hayranlık duyan
bir tek ben miyim?
Graham Greene
''
ler. İ lerleyen aylarda Reynolds geçici
bir çete kurdu.
En iyi hesaplanmış planlar
Plan çok şık bir şekilde basitti. Treni
Buckinghamshire kırsalında, sinya­
le müdahale edebilecekleri Ledbum
köyüne yakın Sears geçişinde dur­
duracaklardı. Burası treni durdur­
mak için en uygun yer olsa da, yük­
sek toprak dolgular ganimetleri bo­
şaltmak için orayı elverişsiz hale
getiriyordu. Bu nedenle trenin ya­
kınlardaki Bridego Köprüsüne götü­
rülmesi gerekiyordu.
şisesinin üzerinde bulundu ve
yakalandı. 8 Temmuz 1 9 6 5
yılında i p merdiven kullanarak
Wandsworth Hapishanesinden
kaçtı. Brüksel'e ve oradan da,
1970 yılında henüz İngiltere'yle
suçluların iadesi anlaşması
olmayan Brezilya'ya
yerleşmeden önce, Avustralya'ya
gitti. Sonunda Biggs,
hikayesinin münhasır hakları
karşılığında The Sun gazetesine
ait bir j etle İngiltere'ye döndü. 7
Mayıs 2 0 0 1 yılında RAF
Northolt'a indikten dakikalar
sonra göz altına alındı.
 EŞKIYALAR, SOYGUNCULAR VE KUNDAKÇILAR 33
Ayrıca Bakınız: James Younger Çetesi 24-25 Wild Bunch 150-51
•

Tren, çetenin toprak dolgunun

aşağısında insan zinciri oluşturduğu
Bridego Köprüsünün hemen öncesinde
durduruldu. Ganimeti resimdeki siyah
aracın olduğu yerdeki kamyona
yüklediler.

Posta trenleri genellikle uzundu,

vagonlarında yolculuk boyunca
mektupları ve paketleri tasnif eden
80 civarında işçi oluyordu. Çete de­
ğerli paketlerin, önden ikinci vagon­
da olduğunu keşfetmişti, bu neden­
le ilk iki vagonu ayırmayı planladı­
lar. Bridego köprüsüne vardıkların­
da, toprak dolgunun aşağısında
oluşturdukları insan zinciriyle taah­
hütlü posta torbalarını kamyona bo­
şaltabileceklerdi.
Reynolds hiçbir şeyi şansa bı­
rakmak istemiyordu, bu nedenle ka­
çırdıkları makinistin treni hareket
ettirmeyi kabul etmemesi ihtimali­
ne karşı, çete üyelerinden biri aylar­
ca lokomotif kılavuzlarını çalıştı.
Öğretmen kılığına girerek, banliyö
hatlarında çalışan bir makinisti bir
:ur için kendisini de yanında götür­
meye ikna etti: yakından izleyerek,
;;emel şeyleri öğrendi. Sağlama
almak için çeteye oldukça tecrübeli
bir makinisti dahil etti. Field bu
arada, soygundan sonra saklanma
yerleri olacak, Sears Geçişinden ka­
baca 50 km uzakta, terk edilmiş Le­
atherslade çiftliğini almak için pa­
zarlık yapıyordu.
Sinyal zaferi
7 Ağustos Çarşamba akşam üstü
saat 7' den hemen önce tren emektar
makinist Jack Milis yönetiminde ve
yanından yardımcı makinist David
'Nhitby olduğu halde Glasgow'dan
ayrıldı. Bir sonraki pazartesi resmi
tatil olduğundan bankalar kapalı
olacağı için, değerli paketleri taşı­
yan vagon çetenin beklediği gibi
300.000 sterlinden ziyade 2 , 6 milyon
sterlinin üzerinde nakit para taşı­
yordu.
Tren Sears Geçidine vardığında
çete üyeleri sinyal ışıklarını kurca­
ladılar, yeşil ışığı kapatmak için
üzerine bir eldiven geçirdiler ve kır­
mızı "dur" işaretini başka bir aküye
bağladılar. Şaşıran Milis treni dur­
durdu ve Whitby olanları inceleme­
ye gitti. Hat boyundaki telefondan
Karşınızda duran "efsane"yi
İ ngiliz medyası yarattı, o
yüzden belki de size
sormalıyım kimim ben.
Ronnie Biggs
olayı haber vermeye çalışırken, kab­
loların kesilmiş olduğunu fark etti.
Whitby trene dönerken kayak
maskeli ve motosikletçi kaskı tak­
mış kişilerce toprak dolgunun aşa­
ğısına doğru fırlatıldı. Bu arada
maskeli ve eldivenli çete üyeleri
Mills'in bulunduğu kabine tırmandı
ve demir bir çubukla onu bayılttılar,
diğerleri arka taraftaki vagonları de­
ğerli paketleri taşıyan vagondan
ayırdı ve posta işçilerini etkisiz hale
getirdikten sonra ellerini bağladı.
Kısa sürede yedek sürücünün -
çete tarafından " Stan Agate" olarak
bilinen bir emekli - teknoloji harika­
sı Sınıf 40 Dizel Lokomotifi kullana­
madığı ortaya çıktı. Bu nedenle,
Mills'i bayıltmış olan soyguncuların
onu tekrar ayıltmaları gerekti. Böy­
lece onları Bridego Köprüsüne kadar
götürebilecekti. İnsan zinciriyle
posta çuvallarını toprak dolgunun
aşağısına taşıyan çete, kamyonu
hızlı bir şekilde yükledi. Değerli yük
vagonundaki elleri kelepçeli işçileri
30 dakikaya kadar polisi aramaması
34 BÜYÜK TREN SOYGUNU

hk iki vagon
Tren Bridego
değiştirilmiş Köprüsüne
sinyal ışıkları götürüldü
vasıtasıyla
durduruldu.

Grand Unıon
Kanalı

Sears
Geçişi

Kargolar
Mentmore Yönü
Leatherslade Posta çuvalları
çiftliğine insan zinciryle
Plan Sears Geçişinde
götürüldü kamyona taşındı
kurcalanmış bir sinyalle başladı.
Tren durduruldu ve iki vagonu
Bridego Köprüsüne götürüldü.

için uyaran çete, muzaffer bir şekil­
de Leatherslade çiftliğindeki sak­
lanma yerlerine doğru yola koyuldu.
Kaçınılmaz hata
Gerçekten "büyük bir tren soygu­
nuydu" ve eğer bir film sahnesini
andırıyorsa, bunun sebebi böyle ay­
rıntılı planlanmış bir silahlı soygu­
nun son yıllarda suçlulardan çok
film senaristleri arasında popüler
olmasındandı.
Böyle suçlar sadece riskli değil,
oldukça emek de gerektiriyordu. On
yediye yakın insan buna dahil
olmuş görünse de, bugüne kadar
birkaç katılımcı halen teşhis edile­
medi. Potansiyel bir tehlike kaynağı
olacak bölünmeye sebep olmaması
için çete üyeleri hemen ganimeti
eşit bir şekilde paylaştı.
Çok fazla kişi dahil olduğundan
operasyon risk taşıyordu, örneğin
çete üyelerinden biri ganimeti hak-
kında gevezelik yapabilir veya soy­
gun hakkında sağda solda konuşa­
bilirdi.
En sonunda çete liderinin ah­
baplarından biri -hapishanede ve
anlaşma umudu içinde- dedikodu
gazetesi vasıtasıyla duyduğuyla bir
Açıkçası parayı sevdiğin için
hırsız olursun, fakat ikinci
sebep bunun verdiği
heyecandır.
"Buster" Edwards
bilgiyi iletti, müfettişlerin iz sürme­
si için hayati bir ipucu sağladı.
Plan aydınlatılıyor
Bu arada güven yerini gerginliğe bı­
rakmıştı. Plan bir hafta boyunca
göze batmamaya çalışmaktı, fakat
kısa sürede polisin -sistematik ola­
rak kırsal kesimi tarayarak- yaklaş­
makta olduğu ortaya çıktı. Dedek­
tifler, soyguncuların yüksek güven­
likli vagon çalışanlarına verdiği,
saklanma yerinin yarım saatlik bir
sürüş mesafesinde olduğunu göste­
ren 30 dakika uyarısını dikkate al­
mışlardı. Komşuların çiftlikte ola­
ğandışı hareketlilik olduğunu bildir­
mesi üzerine polisler Leatherslade
çiftliğini aradı. Soyguncular kaç­
mıştı fakat parmak izleri oynadıkla­
rı -gerçek parayla- bir monopoly
oyunun ve bir ketçap şişesinin üze­
rinde bulundu. Planlaması ne kadar
sabırla yapılmış olsa da, tezgahın

Daha sonra medya tarafından
"Soyguncuların Tüneği" olarak
adlandırılan Leatherslade çiftliği,
soyguncuların orada saklandığını
düşünen çiftçi John Marris'in ihbarı
üzerine polis tarafından arandı.
çökmesi o kadar ani ve kaotik oldu.
Soyguncuların on biri Güney Lond­
ra' da beraber hemen yakalandı.
11 soyguncunun çoğunluğu,
kimsenin ölmediği bir suç için çok
ağır bir şekilde, 30 yıl hapis cezasıy­
la cezalandırıldı. Bununla birlikte
bu, soyguncular için sempati oluş­
masına neden oldu. İ kisi hapisten
kaçtı - Ağustos 1964'te çete üyele­
rınden birinin arkadaşı olan Charlie
Wilson onu kaçırmak için Birming­
ham' daki Winson Green Hapisha­
nesini bastı: sonraki temmuz ayın­
da Ronnie Biggs Londra'daki Wan­
dsworth Hapishanesinin duvarla­
rından atlayarak kaçtı.
Efsanevi konum
Soygunun gözü pekliği inkar edile­
mez , fakat tren ekibinde yarattığı
uzun vadeli travma kolayca görmez­
den gelindi. Mills hayatının geri ka­
�anında post- travmatik baş ağrıları
çekti ve asla tam olarak iyileşemedi.
Mazeret Tahliyesi
6 Ağustos 2009 tarihinde zatürre
nedeniyle oldukça hasta düşen 80
yaşındaki Ronnie Biggs "mazeret"
nedeniyle tahliye edildi - Birleşik
Krallık'ta çok nadir rastlanan bir
durum. 6000 sayılı Hapishane
Hizmetleri Talimatına göre, bir
mahkum ancak " trajik ailevi
durumlar" veya kendisi birkaç ay
içinde ölümle sonuçlanacak bir
hastalığa yakalanmışsa
başvurabilir. Biggs 2013 yılına
kadar hayatta kaldı, fakat bu çok
az tartışmaya yol açtı. Buna
karşın, Biggs'in tahliyesinden
EŞKIYALAR, SOYGUNCULAR VE KUNDAKÇILAR 35
Whitby birkaç yıl sonra, 34 yaşında Biggs daha sonra Sex Pistols'la
kalp krizinden öldü. Fakat bu traje­ birlikte bir albüm çıkardı ve Edwar­
diler, 2,6 milyon sterlinlik vurgunun ds Buster (1988) filminin konusu
yalnızca bir kısmının kurtarılmış oldu - onun bölümü rock yıldızı Phil
olması gerçeğinden dolayı güç ka­ Collins tarafından oynandı. Suçtan
zanmış olan suçun gittikçe artan bir sadece üç yıl sonra, ciddi suçların
şekilde romantize edilmesinin göl­ bile komik ve eğlendirici olabileceği
gesinde kaldı. Suç, eski moda otori­ temasının işlendiği, The Great St.
teye karşı küstahça saygısızlığın Trinian 's Train Robbery filmi piya­
revaçta olduğu -ve ressam Andy saya sürüldü. •
Warhol 'un herkesin on beş dakikalı­
ğına ünlü olacağını iddia ettiği- bir
dönemde meydana geldi.
birkaç hafta sonra 103 sefer sayılı
Pan Am uçağını bombalamakla
suçlanan Abdelbaset al- Megrahi
mazeret gerekçesiyle İskoç Adalet
Bakanlığı tarafından serbest
bırakılınca, karar İngiliz ve ABD
basını tarafından kınandı.
Megrahi'ye ölümcül prostat
kanseri teşhisi konmuştu, fakat
hastaneden tahliye edilmesi, aynı
şekilde Albay Kaddafi'nin onu
alması için özel uçağını Üç adam soygunla bağlantılı oldukları
göndermesi ve Libya'da gerekçesiyle başlarının üstünde
kahramanlar gibi karşılanması battaniye polis tarafından alınıp
protestolara neden oldu. götürülüyor. Yoğun medya ilgisi resmin
sol üst köşesinde net olarak görülüyor.
36

HEYECAN
BAGIMLISI
""

BILL MASON, 1 960'LAR-1 980'LER

ill Mason gündüzleri sıradan

KISACA
YER
Dr. Armand Hammer ı' n
apartmanı, Güney Florida,
ABD
TEMA
Mücevher hırsızlığı
ÖNCE
1950-1998 İrlandalı bir hırsız
olan Peter Scott 1952 yılında
yakalanıncaya kadar yüz
elliden fazla evi soyuyor; 1960
yılında film yıldızı Sophia
Loren'e ait 260.000 dolar
(206 000 sterlin) değerinde
gerdanlığı çalıyor.
SONRA
2004-06 Başarılı İspanyol
hırsız Ignacio del Rio, sadece
iki yıllık periyotta Los
Angeles'ta 1 .000'den fazla
soygun gerçekleştirdiğini itiraf
ediyor; 2 milyon dolar
(bugünkü değeri 1 , 5 milyon
sterlin) değerinde elmas ve
Degas'a ait 10 milyon dolar (7,4
milyon sterlin) değerinde bir
B bir mal müdürü, geceleri ise
azılı bir hırsızdı. Şüphelen­
meyen ev sahipleri uyurken, o du­
varları tırmanıyor, korkulukların et­
rafında parmaklarının ucunda yürü­
yor, balkonlara tırmanıyor ve zar zor
açık pencerelerden içeri giriyordu.
Islak ve rüzgarlı bir gece Mason,
haftalardır planlamakta olduğu şeyi
eyleme koydu.
Bütün kaslarını çalıştırarak, bal­
kon kapısını açık bulacağı, petrol
zengini Dr. Armand Hammer'ın 15.
kattaki apartman dairesine tırman­
dı. Bayan Hammer'ın birkaç milyon
dolar değerindeki mücevher kutu­
sunu yastık kılıflarından birinin
içine koydu.
İronik bir şekilde, kaçarken yolu
üstündeki ön kapının kolayca açıla­
bilecek tek bir kilitle korunduğunu
gördü. Üçüncü kattaki açık bir pen­
cereden kaçtı ve yere inmek için tır­
manma çengeli kullandı. Mason her
seferinde özenle arkasında iz bırak­
mamaya dikkat etti; polis tek bir
şüpheli bile teşhis edemedi.
20 yıl boyunca kurban olarak
zengin ve ünlüleri hedef alan -Olim-
Ayrıca Bakınız: John Mclean 45 Antwerp Elmas Soygunu 54-55
• •
Şaşkın ev sakinlerine göre,
mücevherler sanki
buharlaşmış gibi
görünüyordu.
Bili Mason
piyat altın madalyasını kaybeden
yüzücü ve aktör Johnny "Tarzan"
Weissmuller dahil olmak üzere­
Mason yaklaşık 120 milyon dolar
değerinde mücevher çaldı. Soygun­
lar sırasında yaşadığı adrenalin ar­
tışı ve ünlülerle olan gizli sürtüşme­
lerin cazibesi onda bağımlılık yap­
mıştı.
Mason sonunda polisin kurduğu
bir tuzak sonucu yakalandı ve daha
sonra 2003 yılında Confessions of
Master Jewel Thief adlı biyografisi­
ni yayımladı. •

Doris Payne 78-79

tablo.

....
� . �����������--
KISACA
YER
Cenrall Hall, Westminster,
Londra, Birleşik Krallık
TEMA
Paha piçilmez kupanın
çalınması
ÖNCE
9 Ekim 1964 Sörf şampiyonu
Jack Roland, Amerikan Doğal
Tarih Müzesinde bulunan
Değerli Taşlar ve Madenler
Salonuna girerek J.P.Morgan
mücevher koleksiyonunu
çalıyor.
SONRA
19 Aralık 1983 Jules Rimet
Kupası bu sefer Rio de
Janeiro' da bulunan Brezilya
Futbol Konfederasyonundan
çalmıyor. Kupa bu sefer bir
daha bulunamıyor.
4 Aralık 2014 Red Bull
Racing'in İngiltere' de bulunan
genel merkezinin kapısını bir
jiple kırıp içeri giren 7 kişi
tarafından 60 Formula 1 kupası
çalmıyor.
EŞKIYALAR, SOYGUNCULAR VE KUN DAKÇILA
BEN İ M İ ÇİN O
SADECE ÇOK FAZLA
HURDA ALTIN
DÜNYA KUPASININ ÇALINMASI, MART 1 966
1•
ngiliz futbol taraftarları için 1966
takımlarının dünya kupasını ka­
Hikaye halen, söz konusu suç olun­
ca çalınan şeyin "değer"inin hesaplan­
zandığı tek yıl olarak hatıraların­ ması açısından oldukça çarpıcı. Ve her­
da yer almaktadır. Jules Rimet Kupası­ kesçe bilinen şeyleri çalmaya değer
nın turnuva başlamadan 6 ay önce ça­ mi? Orijinal kupanın eritilmesi -ki bu
lınmış olması, İngiltere kaptanı Bobby hırsızın elden çıkarabilmesinin tek yo­
Moore'un neredeyse kutlamada taklit luydu- parasal olarak değerini oldukça
bir kupa kaldırması anlamına geliyor­ düşürecekti. Fakat kupanın sembolik
du. değeri paha biçilmezdi. Orijinalinin ye­
Londra' daki Westminster Central rine bir replikası üretildi ve 1997 yılın­
Hall'de sergilenirken kupa korunuyor­ da bir müzayedede 254.000 sterlin gelir
du, fakat hırsızlar korumaların arasın­ sağladı.m
dan gizlice içeri sokularak zorla cam
fanusu açtı ve kupayı çaldı. Geniş çaplı
bir soruşturmaya rağmen metropolitan
polisi, kupanın güvenli bir şekilde dön­
mesi için 15.000 sterlin (bugünkü de­
geri 196.000 sterlin) talep eden bir not
alana kadar ne olduğuyla ilgili en ufak
bir ipucuna ulaşamamıştı.
Notu göndereni yakalama çabası
Edward Betchley adında basit bir hırsı­
za götürdü fakat kupa yine ortada
yoktu. Pickles adında bir İskoç çoban
köpeği sahibi David Corbett tarafından
yürüyüşe çıkartılıp, sahibinin Güney
Pickles sahibine, ev almak için
Londra, Upper Norwood'da bulunan
kullandığı, 5.000 (']uk bir ödül
evinin yakınlarında tepenirı altındaki
kazandırdı. Pickles daha sonra Ulusal
bir koliyi eşeleleyip çıkartana kadar Köpek Savunma Ligi tarafından gümüş
kupa ortaya çıkmadı. madalyayla ödüllendirildi.
Ayrıca Bakınız: Thomas Blood 18 Cellini Salt Cellar'ın Çalınması
•
 •

'

• •

D.B. COOPER, 24 KASIM 1 971

40 D.B. COOPER
KISACA
YER
Portland, Oregon ve
Seattle arası, Washington,
ABD
TEMA
Uçak kaçırma
ÖNCE
31 Ekim 1969 Madalayalı bir
denizci olan Raffaele
Minichiello Los Angeles'tan
TWA uçağını kaçırıyor ve
Roma' da yakalanıyor.
SONRA
10 Kasım 1972 Southern
Havayollarına ait 49 sefer sayılı
uçak 10 milyon dolar (8 milyon
sterlin) talep eden 3 kişi
tarafından kaçırılıyor. Sonunda
Küba, Havana' da
yakalanıyorlar.
3 Haziran 1972 Willie Roger
Holder Los Angeles'tan
Seattle'a gitmekte olan 701
sefer sayılı Western
Havayollarına ait uçağı
kaçırıyor ve 500.000 dolar
(396.000 sterlin) fidye ve siyahi
eylemci Angela Davis'in
serbest bırakılmasını talep
ediyor.
2
4 Kasım 1971 günü öğleden
sonra, kırklarının ortasında
siyah bir takım elbise giy­
miş, siyah klipsli kravat takmış ve
siyah bir evrak çantası taşıyan kim­
liği saptanamamış biri suç dünya­
sına girdi. Daha sonra basın tara­
fından D.B. Cooper adı verilen adam
305 sefer sayılı Northwest Orient
uçağına Oregon, Portland 'dan Se­
attle'a gitmek için bindi. Uçuş sıra­
sında uçuş görevlisi Florance Sc­
haffer'a çantasında bir bomba oldu­
ğunu yazan bir not iletti. Ona aygıtı
gösterdikten sonra taleplerini iletti:
4 paraşüt, Seattle-Tacoma Havaala-
D.B. Cooper tarafından kaçırılan ve ordu yardıma çağrıldı. Copeer'ın
Northwest Orient Boeing 727 fotoğrafta inmiş olabileceğini tahmin ettikleri
1968'de Portland havaalanındayken alanı kapı kapı arama yaparak heli­
gösteriliyor. Arka merdiven doğrudan
kopter ve bine yakın askerle taradı­
kuyruk altına yerleştirilmiştir.
lar. Hatta askeri casus uçak Boeing
727'nin bütün uçuş güzergahını fo­
nına indiği zaman uçağı bekleyen toğrafladı. Hiçbiri bir şey bulamadı.
bir yakıt kamyonu ve 20 dolarlık Yetkililerin tüm bulabildiği kim­
banknotlar halinde 200.000 dolar liği tespit edilemeyen şahsın Dan
(158 000 sterlin) istedi, aksi takdir­ veya Dale Cooper adına bir bilet
de uçağı havaya uçurmakla tehdit satın aldığıydı. Polisler bileti satan
etti. O akşamın ilerleyen saatlerin­ kişiyi sorguladıklarında o gün yol-
de meydana gelenler, Amerikan ta­
rihinin en kafa karıştırıcı gizemle­
rinden biridir.
Paraşütle kaçış
Uçak Seattle'a indiğinde Cooper yol­
cuları ve üç uçuş görevlisinden iki­ 60'ların sonu ve 70'lerin
sini bıraktı. Görevliler paraşütleri ve başında uçak kaçırmalar çok
parayı teslim ettiler. Cooper Mexico yaygın değildi. O zamanların
City'e doğru 3 . 000 metre (10 000 fit) felsefesi " İ şbirliği yap",
irtifada ve tekletmeyecek en düşük
hızda uçma talimatı verdi. 45 daki­
taleplerini karşıla, uçak
kalık bir uçuştan sonra uçuş görev­ indiğinde çaresine bakarızdı.
lisini kokpite yolladıktan sonra pa­ Larry Carr
raşütü taktı. Portland'ın kuzeyine
yakın bir yerlerde arka merdivenleri
indirdi ve yağmurlu bir gecede Boe­
ing 727 ' den karanlığın içine atladı.
FBI muazzam bir insan avı başlattı

culardan hiçbirinin şüpheli gibi gö­
rünüp görünmediğini sordu. Tered­
düt etmeden "Evet, Dale Cooper"
diye yanıtladı. Polis hemen ardın­
dan bir gazeteciye şüphelinin adı­
nın "D. Cooper" olduğunu söyledi.
Ancak ismi tam olarak anlayama­
yan gazeteci "D'mi yoksa B 'mi?"
diye sordu. Polis memuru "Evet"
diye yanıtladı. Ve böylece D.B. Coo­
per efsanesi doğdu.
Cooper'ın profilinin
çıkarılması
Schaffner polise uçak korsanın fi­
ziksel görünüşü tasvir etti - kırkları­
nın ortasında, 1 ,7 ila 2 metre arasın­
da uzunlukta, 77-81 kg ağırlığında
ve birbirine yakın kahverengi gözle­
re sahip. Polise uçak korsanının
güzel konuşan, kibar ve sakin oldu­
ğunu, Burbon içtiğini, hatta içtikle­
rinin adisyonlarını ödediğini ve
para üstünü kendisine verdiğini
söyledi. Schaffner ayrıca, uçak kor­
sanının uçuş mürettebatının Seatt­
!e' da indikleri zaman yiyecek bir
şeyler isteyip istemediğini sorduğu­
nu açıkladı.
McChord Hava Üssünün 20 da­
kikalık sürüş mesafesinde olduğunu
söylemiş - sivillerin çoğunun bilme­
diği bir detay. Uçak tercihi de -bir
FBI 1972'de, mürettebatın ve
yolcuların hatıralarına dayanarak
D.B. Cooper'ın karma resmini üretti.
EŞKIYALAR, SOYGUNCULAR VE KUNDAKÇILA
727-100- paraşütle atlamak için ol­
dukça idealdi. Bu faktörlerin hepsi
hava kuvvetlerinden emekli birisi
olabileceğini gösteriyordu.
Bununla birlikte güvenlik dona­
nımının, termal giysisinin veya -57°
dereceye varan serinletici rüzgara
karşı az da olsa bir koruma sağlaya­
bilecek başlığının olmaması onun
ordu mensubu olduğu iddialarına
şüphe düşürdü. FBI müfettişleri ola­
yın başından itibaren böyle bir atla­
yıştan sonra hayatta kalamayacağı­
nı ileri sürdüler.
Para bulundu
Sekiz yıl sonra, Şubat 1980'de 8 ya­
şındaki Brian Ingram ve ailesi Was­
hington eyaletinin Vancouver şehri­
ne yakın Columbia Nehrinde piknik
yapıyordu. Aile kamp ateşi için bir
yeri temizlerken, Brian nehre yakın
kumların içinden bir paket çıkardı.
Olağanüstü keşfinin değeri 20
dolarlık banknotlar halinde 5.800
dolardı -2 . 800 doları kendisine veril­
di-, paraların seri numarası Tar­
mac, Seattle'de Cooper'a fidye ola­
rak verilen parayla uyuşuyordu.
FBI kumsalı aradı ve nehrin ta­
banını taradı fakat hiçbir şey bula­
madı. Buna rağmen, arama halkın
D.B.Cooper efsanesine ve kayıp
Suçlu profillemesi
Suçlu profillemesi belirli bir suçu
işlemiş olan şahsın en olası tipini
tanımlama sürecidir. Müfettişler
şüphelinin davranışlarına, kişisel
özelliklerine; yaş, ırk ve lokasyon da
dahil olmak üzere demografik
değişkenlere bakarak psikolojik
resmini oluşturmaya çalışırlar.
D.B. Cooper olayında, havacılık
sektörüyle ve Boeing 727 'yle ilgili
bilgisi onun Hava Kuvvetlerinde
zaman geçirmiş biri olabileceği
izlenimini uyandırıyorken, paraşütle
atlama yeteneğinin eksikliği kargo
yükleyicilği gibi yardımcı işçilik
yapmış olabileceği izlenimi
41
Neresinden bakarsan bak,
soruşturmanın kapandığından
veya hikayenin sona
erdiğinden pek emin değilim.
Geoff Gray
144.000 dolara olan ilgisini tekrar
canlandırdı.
D.B. Cooper uçak kaçırma olayı
bir efsane için gerekli olan her şeyi
içeriyordu -yanına kar kaldı, kimse
incinmedi, ve kaderi hala gizemini
koruyor. Halkın ilgisi dönemsel ola­
rak FBI'ın hala Cooper'ı aradığı ha­
berleriyle yeniden canlanıyor.
Bir noktada olayı banka soygunu
gibi ele almaya karar verdiler ve ilgi­
li herhangi bir bilgi alabilmek için
halktan yardım istediler. Klipsli bir
kravat taktığı gibi daha önce bilin­
meyen bilgileri sızdırdılar ve D.B.
Cooper çılgınlığı tekrar başladı.
uyandırıyordu. 1970-71 yılları
arasında havacılık sektöründe
meydana gelen ekonomik
darboğaz sırasında işini
kaybetmiş ve bu ona suçu
işlemesi için maddi motivasyon
sağlamış olabilirdi.
Gerçek şu ki, suçtan kısa süre
sonra D.B. Cooper'ın sadece evine
dönüp ve her zamanki gibi
pazartesi işine giden oranın bir
sakini olduğu şeklindeki hayal
kırıklığına uğratan olasılık
konuşulmaya başlanınca, FBI
bölgede ortadan kaybolan
herhangi birisini bulamadı.
42 D.B. COOPER
15:05
Cooper, pilotlardan
14:50 kontrol kulesine 20 17:24
Kalkıştan kısa bir dolarlık banknotlar Cooper'a taleplerinin
süre sonra Cooper halinde 200.000 dolar karşılanacağı ve
burbon ve soda ve dört paraşüt uçağın Seattle­
siparişi veriyor. istediğini iletmelerini Tacoma Havaalanına
istiyor. ineceği bildiriliyor.

15:00
14:15 Cooper, uçuş
Cooper'a taleplerinin görevlisi Florance
karşılanacağı ve uçağın Schaffer'a, "evrak
Seattle-Tacoma çantamda bir
Havaalanına ineceği bomba var" yazan
bildiriliyor. bir not iletiyor. 19:00
Cooper'a dört
paraşüt ve
içinde 200.000
dolar olan bir
çanta veriliyor.

Komik Teori
Seattle Özel Ajanı Larry Carr 2008
yılında FBI soruşturmasını devral­
dığında, insanlardan gelen mesajla­
rın çoğunun olayı çözmemesi yö­
nünde istekler olduğunu açıkladı.
Görünen o ki, D.B. Cooper bir çeşit
halk kahramanı olmuştu.
Buna rağmen Carr, işini titizlikle
sürdürdü. Hava korsanının ismini
Fransızca bir çizgi romandan almış
olabileceğini düşündü. İngilizceye
hiç çevrilmemiş olan bu kurgu seri­
de, Kanada Kraliyet Hava Kuvvetle­
rinde test pilotu olan Dan Cooper
uzayda maceralara atılıyor ve o çağ­
daki tarihi olaylarda yer alıyordu.
Uçağın kaçırılmasına yakın ya­
yımlanan ilk bölümünün kapağında
Dan Cooper'ın paraşütle atlarken bir
resmi yer alıyordu. Bu Carr'ın, hava
korsanının Hava Kuvvetleri mensu­
bu olmasından, fakat aynı zamanda
bu çizgi romanı okuyabileceği deni­
zaşırı ülkelerde bulunduğundan
şüphelenmesine yol açtı.
DNA profillemesindeki geliş­
meyle, FBI ajanları Cooper'ın uçakta
bıraktığı klipsli kravatı bir daha in­
celediler. Kravatta kısmi bir DNA
kalıntısı buldular fakat bu yıllardır
araştırdıkları şüphelilerin hiçbiriyle
uyuşmadı.
Umut verici ipuçları
İlgi çeken şüphelilerden biri Viet­
nam gazisi L.D. (Lynn) Cooper'dı.
Yeğeni Marla Cooper, kırk yıllık bir
aile sırrına sahip olduğunu iddia
ederek -Amcası Lynn Doyle Coo­
per'ın D.B. Cooper olduğu- 2011'de
FBI'la irtibata geçti.
Amcası, 1971'de şükran günün­
den bir veya iki gün sonra ağır yara­
lı bir şekilde eve geldiğinde sekiz
yaşında olduğunu söyledi. Cooper,
araba kazasında yaralandığını iddia
etmiş. Ailesine "parasal sorunlar
artık bitti " dediğini duymuştu. Ye­
ğeninin FBI'a başvurduğu tarihler­
de ölmüş olan Cooper, ona başarılı
bir atlayış yapması için gereken eği-
timi ve inmesi için güvenli yeri bul­
ması için bilgiyi sağlamış olabilecek
mühendislik sürveyanı olarak çalış­
mıştı.
Marla Cooper, FBI'a Cooper'ın
DNA'sını taşıyabileceğini düşündü­
ğü bir gitar askısı verdi; fakat askı­
nın üzerinde DNA bulunamadı. Mü­
fettişleri amcasının kızıyla irtibata
geçirdi fakat kadının DNA'sı kravat
üzerindeki DNA ile uyuşmadı - D.B.
Cooper'ın DNA'sı olabilecek veya ol­
mayabilecek. FBI halen bunun gayet
umut verici bir delil olduğunu düşü­
nüyor, fakat müfettişler L.D. Cooper
ile hava korsanı arasında kesin bir
bağlantı kuramadılar.
Soruşturmanın sonunda, FBI
h8.la hava korsanının uçakta bıraktı­
ğı parmak iziyle bir parmak izini eş­
leştirmeye çalışıyordu.
Kalıcı miras
D.B. Cooper vakası, özellikle olay­
dan sonraki iki yıl içinde onu taklit
eden bir dizi suça yol açtı. Sadece
 EŞKIYALAR, SOYGUNCULAR VE KUNDAKÇILAR 43
22:15
Uçak güvenli bir şekilde
20:00 Reno havaalanına iniyor ve
Uyarı ışığı pilotlara polis ve askerler tarafından
arka merdivenlerin •
aranıyor.

'
açıldığını bildiriyor.

••
19:40
Uçak yakıt ikmali yapıyor 20:13
ve tekrar kalkıyor. Cooper Uçak anibir
uçuş planını pilotlara yükselme eğilimi 21 Kasım 1971'de meydana
açıklıyor ve inene kadar yaşıyor; pilotlar gelen olayların dizisi şahitlerin
kokpitten çıkmamalarını uçağı iniş ifadelerinden sonra oldukça net fakat
söylüyor. irtifasına geri D.B. Cooper'ın atladıktan sonraki
sonu halen gizemini koruyor.
getiriyor.

1972 yılında 15 benzer suç girişimi korsanlığıdır. 45 yıl boyunca binler­

oldu, fakat faillerin hepsi yakalandı. ce ipucunun incelenmesinden
Toplamda, Amerikan hava sahasın­ sonra, FBI Temmuz 2016 'da olayın
aa 1961 ve 1973 yılları arasında 160 aktif soruşturmasını sonlandırdığı­
uçak kaçırma olayı meydana geldi. nı duyurdu, fakat dosyanın kapan­
Bu olaylardan sonra güvenlik ön­ madığını vurguladı. Bu arada D.B.
:emleri kayda değer bir şekilde artı­ Cooper efsanesi şarkılarda, filmler­
!'ıldı ve valizler kontrolden geçiril­ de, belgesellerde, sayısız kitaplarda
meye başlandı. ve binlerce koltuk dedektifinin ha­
D.B. Cooper atlayıştan kurtul­ yatında yaşıyor. •
muş olsun veya olmasın mirası adı­
nın verildiği bir uçak parçasıyla ya­
şıyor. 1972 yılında Ulusal Havacılık
Otoritesi (FAA), uçuş halindeyken
arka merdivenlerin açılmasını en­
gelleyen mekanik bir aerodinamik
:akoz olan "Cooper valfi"nin Boeing
727'lere monte edilmesini şart
koştu. Esrarengiz D.B. Cooper vaka­
sı dünyanın çözülmeyen tek hava

Dan Cooper, kimlği tanımlanamayan

şahsın havaalanında gişeciye verdiği
:sımdi. Klipsli kravat ve 19BO'de
:<urtarılan parayla birlikte bu bilet onun
::ıevcudiyetiyle ilgili tek delildi.
44
KISACA
YER
Nice, Fransa
TEMA
Banka kasa dairesi
soygunu
ÖNCE
Ocak 1976 Lübnan'ın Beyrut
şehrinde bulunan The British
Bank of the Middle East,
içinde 22 milyon sterlin
(bugünkü değeriyle 140 m ilyon
sterlin) olan banka kasalarını
alıp kaçan gerillalar tarafından
soyuluyor.
SONRA
19-20 Aralık 2004 Silahlı bir
çete, Norther Bank'ın Kuzey
İrlanda'nın Belfast kentinde
bulunan Donegall Meydanı
şubesinin kasalarından 26,5
m ilyon sterlin nakit para
çalıyor.
6 Ağustos 2005 Hırsızlar
Brezilya merkez bankasının
Fortaleza şehrinde bulunan
şubesine tünel kazıyor ve 6 5
m ilyon dolardan (52 m ilyon
sterlin) fazla parayı çalıyor.
SİLAHSIZ, NEFRET VE
DE ŞİDDET OLMADAN
SOCIETE GENERALE BANKASI SOYGUNU
1 6-20 TEMMUZ 1 976
1 976 yılı Bastil Günü haftası
boyunca, Fransız bir fotoğraf­
çı ve eski bir paraşütçü asker
olan Albert Spaggiari liderliğindeki
20 kişiden oluşan bir ekip Societe
Generale Bankasına girdi. Şehrin
kanalizasyon sisteminden kasa dai­
resine 7,5 metre uzunluğunda tünel
kazmak için iki ay harcadılar.
Kasa dairesine ulaştıktan sonra,
yemek pişirip, içip ve tuvalet olarak
gümüş çorba kaselerini kullanırken,
''
Bir hırsızın hayatının getirdiği
tüm zevkler, katlandığı ağır
fedakarlıkları telafi etmez.
"Amigo", Spaggiari'nin
ekibinin bir üyesi
••
Aynca Bakınız: Antwerp Elmas Soygunu 54-55 Hatton Garden Soygunu 58-59
manivelayla 400 banka kasasını
açmak için dört gün harcadılar.
"Kanalizasyon çetesi" 8-10 mil­
yon dolar değerinde nakit, altın, mü­
cevher ve değerli taşla kaçtı. Kaç­
madan önce Spaggiari kasa dairesi­
nin duvarına, kendisini üst düzey
bir suçlu olarak tanımladığı Fransız­
ca "sans armes, ni haine, ni violen­
ce" (silahsız, nefret ve de şiddet ol­
madan) diye yazdı.
Basın tarafından "yüzyılın soy­
gunu" olarak adlandırılan soygun, o
zaman itibariyle tarihteki en büyük
hırsızlıktı. Bununla birlikte, 1976
Ocak ayının sonlarına doğru Spag­
giari yakalandı ve suçunu itiraf etti.
Bir duruşma sırasında hakimin dik­
katini dağıtarak pencereden park
halindeki bir arabanın üstüne atladı
ve kendisini bekleyen bir motosik­
letle cesur bir kaçış gerçekleştirdi.
Daha sonra gıyabında mahkum
edildi ve ömür boyu hapisle ceza­
landırıldı fakat 1989 yılında ölene
kadar bulunamadı. Diğer altı adam
yakalandı; üçü beraat etti, diğerleri
beş ila yedi yıl arasında hapisle ce­
zalandırıldı. Soygundan elde edilen
vurgun asla kurtarılamadı. •
•
������
• . · · ·.
.
. .
.
• ••••
KISACA
YER
Florida, ABD
TEMA
Ev Soygunu
ÖNCE
1850'ler-1878 İngiliz hırsız
Charles Peace Manchester,
Hull, Doncaster ve güney
Londra, Blackheath' de bir dizi
ev soygunu gerçekleştiriyor.
SONRA
2006-09 Hillside Hırsızlık
Çetesi adı verilen bir şebeke
Los Angeles, Sunset Bulvarı
manzaralı zengin sakinlerin
ikamet ettiği yüz elliden fazla
eve hırsızlık amacıyla giriyor.
1983-2011 Becerikli Hint bir
hırsız olan Madhukar
Mohandas Hindistan'ın
Mumbai şehrinin zengin
bölgelerinde elliden fazla eve
hırsızlık amacıyla giriyor ve bir
servet biri ktiriyor
.
EŞKIYALAR, SOYGUNCULAR VE KUNDAKÇILAR 45
ZENGİNLERDEN ÇALDI M
BÖYLECE ONLAR GİBİ
YAŞAYABİLİRDİM
JOHN MACLEAN, 1 970'LER
11 s üper Hırsız" lakabı ta­
kılan John (Jack) Mac­
Lean'ın 1970'lerde iki­
binden fazla eve hırsızlık amacıyla
girdiği tahmin ediliyor. Zengin kur­
banları hedef aldı ve vurgunların­
dan 100 milyon dolardan (80 milyon
sterlin) fazla para alıp kaçtı. En bili­
nen vurgunu, 1979 yılında Johnson
ve Johnson Şirketinin kadın varisi­
nin malikanesinden 1 milyon dolar
(80 000 sterlin) değerinde mücevher
çaldığı olaydı . Sadece zenginlerden
çalsa da, Robin Hood karakterinden
oldukça uzaktı. Çaldığı milyonları,
kurbanlarının hayat tarzı gibi heli­
John MacLean'in Fort Lauderdale
kopter, sürat teknesi, bir deniz uçağı soygunundan dolayı yakalanmasından
ve yazlık bir ev almak için kullandı. sonraki sabıka fotoğrafı. Daha sonraları
Maclean sonunda, kristal kak­ hatıralarında bu suçu böbürlenerek anlattı.
malı bir telsizin kendisini Fort Lau­
derdale soygununa ilişkilendirme­ cinsel darp olayının tamamen dur­
siyle 1 979 yılında yakalandı. Hapis­ duğunu fark etti.
hanedeki zamanını 1983 yılında 1981 yılında MacLean iki cü­
basılan Secrets of a Superthief (Bir rümden suçlandı fakat bilahare da­
Süper Hırsızın Sırlan) isimli kitabı valar düştü. Bununla birlikte DNA
yazarak geçirdi. testlerindeki ilerlemelerle, MacLean
MacLean hapisteyken, müfettiş­ on yıl önce işlediğine inanılan yüz­
ler kilitli kapıları ve alarmları rahat­ lerce cinsel tecavüzün ikisinden
lıkla aşabilme yeteneğine sahip bir Ekim 2012 yılında yakalandı . •
şahsa atfettikleri bir dizi tecavüz ve
Ayrıca Bakınız: Bili Mason 36 • Doris Payne 78-79
46

KAHRAMANLIKLARIMIN ••

ŞARKISINI SOYLE,
KAVGALARIMI ANLAT. . .
BAŞARISIZLIKLARIMI AFFET
PHOOLAN DEVi, 1 979-ŞUBAT 1 983

KISACA
YER
Uttar Pradesh, Hindistan

TEMA
Eşkıyalık

ÖNCE
1890'lar Köylü bir öz-savunma
grubu olan The Big Swords
Society haydutlara karşı
koruma sağlama amacıyla
Çin' de kuruluyor.

1868 Kendince adalet dağıtan

bir grup Indiana eyaletinin
New Albany şehrinde bulunan

1 981
hapishaneyi basıyor ve üç çete
üyesini infaz ediyor. yılı Sevgililer Gününde Phoolan Devi'nin silah seçimi, çete
Hindistan'm Uttar Paradesh lideri ve ortağı Vikram Mallah'ın
SONRA
eyaletinde bulunan Behmai kullanmayı öğrettiği bir tüfekti.

1980'ler El Salvador' da The
Sombra Negra (Kara Gölge)
grubu kuruluyor ve suçlulan ve
çete üyelerini infaz ediyor.
2013 Kendine verdiği adla
"Diana, Otobüs Şoförü Avcısı",
otobüs şoförleri tarafmdan
işlendiği iddia edilen tecavüz
ve cinayetlerden dolayı
Meksika, Ciudad Juarez' de iki
kişiyi öldürüyor.
18
köyünün sakinleri bir düğün için ha-
znlık yaparken, yaşmdaki Phoolan
Devi intikamım planladı.
Yedi ay önce alt kastlardan birisi­
ne mensup çete üyesi bir kız çoçuğu
çoğunlukla üst kast mensuplanndan
oluşan Behmaili bir çete tarafmdan
kaçmlmıştı. Üç hafta boyunca, Devi
bir yere kapatılarak tecavüze uğradı.
Çetesinin geri kalanmı toplayarak
köye dönmeden önce, iki çete üyesi
ve alt kast mensubu bir köylünün
Sonunda tüfeği tezahürat yapan bir
taraftar grubunun önünde bıraktı.
yardımıyla kaçtı. Çetesi, ona tecavüz
eden iki kişinin de olduğu Behmaili
22 köylüyü yakaladı ve Devi'nin tali­
matıyla her birini vurarak öldürdü.
Behmai katliamı olarak bilinen bu
olay, Hindistan tarihinin en büyük
toplu infazıydı ve büyük bir insan
avına yol açtı. "Eşkıya Kraliçesi" ef­
sanesi doğdu.
Another random document with
no related content on Scribd:
geodesics of our curved space-time supply the natural tracks which
particles pursue if they are undisturbed.
We observe a planet wandering round the sun in an elliptic orbit.
A little consideration will show that if we add a fourth dimension
(time), the continual moving on in the time-dimension draws out the
ellipse into a helix. Why does the planet take this spiral track instead
of going straight? It is because it is following the shortest track; and
in the distorted geometry of the curved region round the sun the
spiral track is shorter than any other between the same points. You
see the great change in our view. The Newtonian scheme says that
the planet tends to move in a straight line, but the sun’s gravity pulls
it away. Einstein says that the planet tends to take the shortest route
and does take it.
That is the general idea, but for the sake of accuracy I must make
one rather trivial correction. The planet takes the longest route.
You may remember that points along the track of any material
body (necessarily moving with a speed less than the velocity of light)
are in the absolute past or future of one another; they are not
absolutely “elsewhere”. Hence the length of the track in four
dimensions is made up of time-like relations and must be measured
in time-units. It is in fact the number of seconds recorded by a clock
carried on a body which describes the track.[17] This may be different
from the time recorded by a clock which has taken some other route
between the same terminal points. On p. 39 we considered two
individuals whose tracks had the same terminal points; one of them
remained at home on the earth and the other travelled at high speed
to a distant part of the universe and back. The first recorded a lapse
of 70 years, the second of one year. Notice that it is the man who
follows the undisturbed track of the earth who records or lives the
longest time. The man whose track was violently dislocated when he
reached the limit of his journey and started to come back again lived
only one year. There is no limit to this reduction; as the speed of the
traveller approaches the speed of light the time recorded diminishes
to zero. There is no unique shortest track; but the longest track is
unique. If instead of pursuing its actual orbit the earth made a wide
sweep which required it to travel with the velocity of light, the earth
could get from 1 January 1927 to 1 January 1928 in no time, i.e. no
time as recorded by an observer or clock travelling with it, though it
would be reckoned as a year according to “Astronomer Royal’s
time”. The earth does not do this, because it is a rule of the Trade
Union of matter that the longest possible time must be taken over
every job.
Thus in calculating astronomical orbits and in similar problems
two laws are involved. We must first calculate the curved form of
space-time by using Einstein’s law of gravitation, viz. that the ten
principal curvatures are zero. We next calculate how the planet
moves through the curved region by using Einstein’s law of motion,
viz. the law of the longest track. Thus far the procedure is analogous
to calculations made with Newton’s law of gravitation and Newton’s
law of motion. But there is a remarkable addendum which applies
only to Einstein’s laws. Einstein’s law of motion can be deduced from
his law of gravitation. The prediction of the track of a planet although
divided into two stages for convenience rests on a single law.
I should like to show you in a general way how it is possible for a
law controlling the curvature of empty space to determine the tracks
of particles without being supplemented by any other conditions.

Fig. 5
Two “particles” in the four-dimensional world are shown in Fig. 5,
namely yourself and myself. We are not empty space so there is no
limit to the kind of curvature entering into our composition; in fact our
unusual sort of curvature is what distinguishes us from empty space.
We are, so to speak, ridges in the four-dimensional world where it is
gathered into a pucker. The pure mathematician in his unflattering
language would describe us as “singularities”. These two non-empty
ridges are joined by empty space, which must be free from those
kinds of curvature described by the ten principal coefficients. Now it
is common experience that if we introduce local puckers into the
material of a garment, the remainder has a certain obstinacy and will
not lie as smoothly as we might wish. You will realise the possibility
that, given two ridges as in Fig. 5, it may be impossible to join them
by an intervening valley without the illegal kind of curvature. That
turns out to be the case. Two perfectly straight ridges alone in the
world cannot be properly joined by empty space and therefore they
cannot occur alone. But if they bend a little towards one another the
connecting region can lie smoothly and satisfy the law of curvature. If
they bend too much the illegal puckering reappears. The law of
gravitation is a fastidious tailor who will not tolerate wrinkles (except
of a limited approved type) in the main area of the garment; so that
the seams are required to take courses which will not cause
wrinkles. You and I have to submit to this and so our tracks curve
towards each other. An onlooker will make the comment that here is
an illustration of the law that two massive bodies attract each other.
We thus arrive at another but equivalent conception of how the
earth’s spiral track through the four-dimensional world is arrived at. It
is due to the necessity of arranging two ridges (the solar track and
the earth’s track) so as not to involve a wrong kind of curvature in the
empty part of the world. The sun as the more pronounced ridge
takes a nearly straight track; but the earth as a minor ridge on the
declivities of the solar ridge has to twist about considerably.
Suppose the earth were to defy the tailor and take a straight
track. That would make a horrid wrinkle in the garment; and since
the wrinkle is inconsistent with the laws of empty space, something
must be there—where the wrinkle runs. This “something” need not
be matter in the restricted sense. The things which can occupy
space so that it is not empty in the sense intended in Einstein’s law,
are mass (or its equivalent energy) momentum and stress (pressure
or tension). In this case the wrinkle might correspond to stress. That
is reasonable enough. If left alone the earth must pursue its proper
curved orbit; but if some kind of stress or pressure were inserted
between the sun and earth, it might well take another course. In fact
if we were to observe one of the planets rushing off in a straight
track, Newtonians and Einsteinians alike would infer that there
existed a stress causing this behaviour. It is true that causation has
apparently been turned topsy-turvy; according to our theory the
stress seems to be caused by the planet taking the wrong track,
whereas we usually suppose that the planet takes the wrong track
because it is acted on by the stress. But that is a harmless accident
common enough in primary physics. The discrimination between
cause and effect depends on time’s arrow and can only be settled by
reference to entropy. We need not pay much attention to
suggestions of causation arising in discussions of primary laws
which, as likely as not, are contemplating the world upside down.
Although we are here only at the beginning of Einstein’s general
theory I must not proceed further into this very technical subject. The
rest of this chapter will be devoted to elucidation of more elementary
points.

Relativity of Acceleration. The argument in this chapter rests on the

relativity of acceleration. The apple had an acceleration of 32 feet
per second per second relative to the ordinary observer, but zero
acceleration relative to the man in the lift. We ascribe to it one
acceleration or the other according to the frame we happen to be
using, but neither is to be singled out and labelled “true” or absolute
acceleration. That led us to reject the Newtonian conception which
singled out 32 feet per second per second as the true acceleration
and invented a disturbing agent of this particular degree of strength.
It will be instructive to consider an objection brought, I think,
originally by Lenard. A train is passing through a station at 60 miles
an hour. Since velocity is relative, it does not matter whether we say
that the train is moving at 60 miles an hour past the station or the
station is moving at 60 miles an hour past the train. Now suppose, as
sometimes happens in railway accidents, that this motion is brought
to a standstill in a few seconds. There has been a change of velocity
or acceleration—a term which includes deceleration. If acceleration
is relative this may be described indifferently as an acceleration of
the train (relative to the station) or an acceleration of the station
(relative to the train). Why then does it injure the persons in the train
and not those in the station?
Much the same point was put to me by one of my audience. “You
must find the journey between Cambridge and Edinburgh very tiring.
I can understand the fatigue, if you travel to Edinburgh; but why
should you get tired if Edinburgh comes to you?” The answer is that
the fatigue arises from being shut up in a box and jolted about for
nine hours; and it makes no difference whether in the meantime I
move to Edinburgh or Edinburgh moves to me. Motion does not tire
anybody. With the earth as our vehicle we are travelling at 20 miles a
second round the sun; the sun carries us at 12 miles a second
through the galactic system; the galactic system bears us at 250
miles a second amid the spiral nebulae; the spiral nebulae.... If
motion could tire, we ought to be dead tired.
Similarly change of motion or acceleration does not injure
anyone, even when it is (according to the Newtonian view) an
absolute acceleration. We do not even feel the change of motion as
our earth takes the curve round the sun. We feel something when a
railway train takes a curve, but what we feel is not the change of
motion nor anything which invariably accompanies change of motion;
it is something incidental to the curved track of the train but not to the
curved track of the earth. The cause of injury in the railway accident
is easily traced. Something hit the train; that is to say, the train was
bombarded by a swarm of molecules and the bombardment spread
all the way along it. The cause is evident—gross, material, absolute
—recognised by everyone, no matter what his frame of reference, as
occurring in the train not the station. Besides injuring the passengers
this cause also produced the relative acceleration of the train and
station—an effect which might equally well have been produced by
molecular bombardment of the station, though in this case it was not.
The critical reader will probably pursue his objection. “Are you not
being paradoxical when you say that a molecular bombardment of
the train can cause an acceleration of the station—and in fact of the
earth and the rest of the universe? To put it mildly, relative
acceleration is a relation with two ends to it, and we may at first
seem to have an option which end we shall grasp it by; but in this
case the causation (molecular bombardment) clearly indicates the
right end to take hold of, and you are merely spinning paradoxes
when you insist on your liberty to take hold of the other.”
If there is an absurdity in taking hold of the wrong end of the
relation it has passed into our current speech and thought. Your
suggestion is in fact more revolutionary than anything Einstein has
ventured to advocate. Let us take the problem of a falling stone.
There is a relative acceleration of 32 feet per second per second—of
the stone relative to ourselves or of ourselves relative to the stone.
Which end of the relation must we choose? The one indicated by
molecular bombardment? Well, the stone is not bombarded; it is
falling freely in vacuo. But we are bombarded by the molecules of
the ground on which we stand. Therefore it is we who have the
acceleration; the stone has zero acceleration, as the man in the lift
supposed. Your suggestion makes out the frame of the man in the lift
to be the only legitimate one; I only went so far as to admit it to an
equality with our own customary frame.
Your suggestion would accept the testimony of the drunken man
who explained that “the paving-stone got up and hit him” and dismiss
the policeman’s account of the incident as “merely spinning
paradoxes”. What really happened was that the paving-stone had
been pursuing the man through space with ever-increasing velocity,
shoving the man in front of it so that they kept the same relative
position. Then, through an unfortunate wobble of the axis of the
man’s body, he failed to increase his speed sufficiently, with the
result that the paving-stone overtook him and came in contact with
his head. That, please understand, is your suggestion; or rather the
suggestion which I have taken the liberty of fathering on you
because it is the outcome of a very common feeling of objection to
the relativity theory. Einstein’s position is that whilst this is a perfectly
legitimate way of looking at the incident the more usual account
given by the policeman is also legitimate; and he endeavours like a
good magistrate to reconcile them both.

Time Geometry. Einstein’s law of gravitation controls a geometrical

quantity curvature in contrast to Newton’s law which controls a
mechanical quantity force. To understand the origin of this
geometrisation of the world in the relativity theory we must go back a
little.
The science which deals with the properties of space is called
geometry. Hitherto geometry has not included time in its scope. But
now space and time are so interlocked that there must be one
science—a somewhat extended geometry—embracing them both.
Three-dimensional space is only a section cut through four-
dimensional space-time, and moreover sections cut in different
directions form the spaces of different observers. We can scarcely
maintain that the study of a section cut in one special direction is the
proper subject-matter of geometry and that the study of slightly
different sections belongs to an altogether different science. Hence
the geometry of the world is now considered to include time as well
as space. Let us follow up the geometry of time.
You will remember that although space and time are mixed up
there is an absolute distinction between a spatial and a temporal
relation of two events. Three events will form a space-triangle if the
three sides correspond to spatial relations—if the three events are
absolutely elsewhere with respect to one another.[18] Three events
will form a time-triangle if the three sides correspond to temporal
relations—if the three events are absolutely before or after one
another. (It is possible also to have mixed triangles with two sides
time-like and one space-like, or vice versa.) A well-known law of the
space-triangle is that any two sides are together greater than the
third side. There is an analogous, but significantly different, law for
the time-triangle, viz. two of the sides (not any two sides) are
together less than the third side. It is difficult to picture such a
triangle but that is the actual fact.
Let us be quite sure that we grasp the precise meaning of these
geometrical propositions. Take first the space-triangle. The
proposition refers to the lengths of the sides, and it is well to recall
my imaginary discussion with two students as to how lengths are to
be measured (p. 23). Happily there is no ambiguity now, because the
triangle of three events determines a plane section of the world, and
it is only for that mode of section that the triangle is purely spatial.
The proposition then expresses that
“If you measure with a scale from to and from to the
sum of your readings will be greater than the reading obtained by
measuring with a scale from to .”
For a time-triangle the measurements must be made with an
instrument which can measure time, and the proposition then
expresses that
“If you measure with a clock from to and from to the
sum of your readings will be less than the reading obtained by
measuring with a clock from to .”
In order to measure from an event to an event with a clock
you must make an adjustment of the clock analogous to orienting a
scale along the line . What is this analogous adjustment? The
purpose in either case is to bring both and into the immediate
neighbourhood of the scale or clock. For the clock that means that
after experiencing the event it must travel with the appropriate
velocity needed to reach the locality of just at the moment that
happens. Thus the velocity of the clock is prescribed. One further
point should be noticed. After measuring with a scale from to
you can turn your scale round and measure from to , obtaining
the same result. But you cannot turn a clock round, i.e. make it go
backwards in time. That is important because it decides which two
sides are less than the third side. If you choose the wrong pair the
enunciation of the time proposition refers to an impossible kind of
measurement and becomes meaningless.
 You remember the traveller (p. 39) who went off to a distant star
and returned absurdly young. He was a clock measuring two sides of
a time-triangle. He recorded less time than the stay-at-home
observer who was a clock measuring the third side. Need I defend
my calling him a clock? We are all of us clocks whose faces tell the
passing years. This comparison was simply an example of the
geometrical proposition about time-triangles (which in turn is a
particular case of Einstein’s law of longest track). The result is quite
explicable in the ordinary mechanical way. All the particles in the
traveller’s body increase in mass on account of his high velocity
according to the law already discussed and verified by experiment.
This renders them more sluggish, and the traveller lives more slowly
according to terrestrial time-reckoning. However, the fact that the
result is reasonable and explicable does not render it the less true as
a proposition of time geometry.
Our extension of geometry to include time as well as space will
not be a simple addition of an extra dimension to Euclidean
geometry, because the time propositions, though analogous, are not
identical with those which Euclid has given us for space alone.
Actually the difference between time geometry and space geometry
is not very profound, and the mathematician easily glides over it by a
discrete use of the symbol . We still call (rather loosely) the
extended geometry Euclidean; or, if it is necessary to emphasise the
distinction, we call it hyperbolic geometry. The term non-Euclidean
geometry refers to a more profound change, viz. that involved in the
curvature of space and time by which we now represent the
phenomenon of gravitation. We start with Euclidean geometry of
space, and modify it in a comparatively simple manner when the
time-dimension is added; but that still leaves gravitation to be
reckoned with, and wherever gravitational effects are observable it is
an indication that the extended Euclidean geometry is not quite
exact, and the true geometry is a non-Euclidean one—appropriate to
a curved region as Euclidean geometry is to a flat region.

Geometry and Mechanics. The point that deserves special attention

is that the proposition about time-triangles is a statement as to the
behaviour of clocks moving with different velocities. We have usually
regarded the behaviour of clocks as coming under the science of
mechanics. We found that it was impossible to confine geometry to
space alone, and we had to let it expand a little. It has expanded with
a vengeance and taken a big slice out of mechanics. There is no
stopping it, and bit by bit geometry has now swallowed up the whole
of mechanics. It has also made some tentative nibbles at
electromagnetism. An ideal shines in front of us, far ahead perhaps
but irresistible, that the whole of our knowledge of the physical world
may be unified into a single science which will perhaps be expressed
in terms of geometrical or quasi-geometrical conceptions. Why not?
All the knowledge is derived from measurements made with various
instruments. The instruments used in the different fields of inquiry
are not fundamentally unlike. There is no reason to regard the
partitions of the sciences made in the early stages of human thought
as irremovable.
But mechanics in becoming geometry remains none the less
mechanics. The partition between mechanics and geometry has
broken down and the nature of each of them has diffused through
the whole. The apparent supremacy of geometry is really due to the
fact that it possesses the richer and more adaptable vocabulary; and
since after the amalgamation we do not need the double vocabulary
the terms employed are generally taken from geometry. But besides
the geometrisation of mechanics there has been a mechanisation of
geometry. The proposition about the space-triangle quoted above
was seen to have grossly material implications about the behaviour
of scales which would not be realised by anyone who thinks of it as if
it were a proposition of pure mathematics.
We must rid our minds of the idea that the word space in science
has anything to do with void. As previously explained it has the other
meaning of distance, volume, etc., quantities expressing physical
measurement just as much as force is a quantity expressing physical
measurement. Thus the (rather crude) statement that Einstein’s
theory reduces gravitational force to a property of space ought not to
arouse misgiving. In any case the physicist does not conceive of
space as void. Where it is empty of all else there is still the aether.
Those who for some reason dislike the word aether, scatter
mathematical symbols freely through the vacuum, and I presume
that they must conceive some kind of characteristic background for
these symbols. I do not think any one proposes to build even so
relative and elusive a thing as force out of entire nothingness.
[13] So far as I can tell (without experimental trial) the man who
jumped over a precipice would soon lose all conception of falling;
he would only notice that the surrounding objects were impelled
past him with ever-increasing speed.
[14] It will probably be objected that since the phenomena here
discussed are evidently associated with the existence of a
massive body (the earth), and since Newton makes his tugs occur
symmetrically about that body whereas the apple makes its tugs
occur unsymmetrically (vanishing where the apple is, but strong at
the antipodes), therefore Newton’s frame is clearly to be
preferred. It would be necessary to go deeply into the theory to
explain fully why we do not regard this symmetry as of first
importance; we can only say here that the criterion of symmetry
proves to be insufficient to pick out a unique frame and does not
draw a sharp dividing line between the frames that it would admit
and those it would have us reject. After all we can appreciate that
certain frames are more symmetrical than others without insisting
on calling the symmetrical ones “right” and unsymmetrical ones
“wrong”.
[15] One of the tests—a shift of the spectral lines to the red in the
sun and stars as compared with terrestrial sources—is a test of
Einstein’s theory rather than of his law.
[16] The reader will verify that this is the doctrine the teacher
would have to inculcate if he went as a missionary to the men in
the lift.
[17] It may be objected that you cannot make a clock follow an
arbitrary curved path without disturbing it by impressed forces
(e.g. molecular hammering). But this difficulty is precisely
analogous to the difficulty of measuring the length of a curve with
a rectilinear scale, and is surmounted in the same way. The usual
theory of “rectification of curves” applies to these time-tracks as
well as to space-curves.
[18] This would be an instantaneous space-triangle. An enduring
triangle is a kind of four-dimensional prism.
 Chapter VII
GRAVITATION—THE EXPLANATION
The Law of Curvature. Gravitation can be explained. Einstein’s
theory is not primarily an explanation of gravitation. When he tells us
that the gravitational field corresponds to a curvature of space and
time he is giving us a picture. Through a picture we gain the insight
necessary to deduce the various observable consequences. There
remains, however, a further question whether any reason can be
given why the state of things pictured should exist. It is this further
inquiry which is meant when we speak of “explaining” gravitation in
any far-reaching sense.
At first sight the new picture does not leave very much to explain.
It shows us an undulating hummocky world, whereas a
gravitationless world would be plane and uniform. But surely a level
lawn stands more in need of explanation than an undulating field,
and a gravitationless world would be more difficult to account for
than a world with gravitation. We are hardly called upon to account
for a phenomenon which could only be absent if (in the building of
the world) express precautions were taken to exclude it. If the
curvature were entirely arbitrary this would be the end of the
explanation; but there is a law of curvature—Einstein’s law of
gravitation—and on this law our further inquiry must be focussed.
Explanation is needed for regularity, not for diversity; and our
curiosity is roused, not by the diverse values of the ten subsidiary
coefficients of curvature which differentiate the world from a flat
world, but by the vanishing everywhere of the ten principal
coefficients.
All explanations of gravitation on Newtonian lines have
endeavoured to show why something (which I have disrespectfully
called a demon) is present in the world. An explanation on the lines
of Einstein’s theory must show why something (which we call
principal curvature) is excluded from the world.
In the last chapter the law of gravitation was stated in the form—
the ten principal coefficients of curvature vanish in empty space. I
shall now restate it in a slightly altered form—
The radius of spherical[19] curvature of every three-dimensional
section of the world, cut in any direction at any point of empty space,
is always the same constant length.
Besides the alteration of form there is actually a little difference of
substance between the two enunciations; the second corresponds to
a later and, it is believed, more accurate formula given by Einstein a
year or two after his first theory. The modification is made necessary
by our realisation that space is finite but unbounded (p. 80). The
second enunciation would be exactly equivalent to the first if for
“same constant length” we read “infinite length”. Apart from very
speculative estimates we do not know the constant length referred
to, but it must certainly be greater than the distance of the furthest
nebula, say miles. A distinction between so great a length and
infinite length is unnecessary in most of our arguments and
investigations, but it is necessary in the present chapter.
We must try to reach the vivid significance which lies behind the
obscure phraseology of the law. Suppose that you are ordering a
concave mirror for a telescope. In order to obtain what you want you
will have to specify two lengths (1) the aperture, and (2) the radius of
curvature. These lengths both belong to the mirror—both are
necessary to describe the kind of mirror you want to purchase—but
they belong to it in different ways. You may order a mirror of 100 foot
radius of curvature and yet receive it by parcel post. In a certain
sense the 100 foot length travels with the mirror, but it does so in a
way outside the cognizance of the postal authorities. The 100 foot
length belongs especially to the surface of the mirror, a two-
dimensional continuum; space-time is a four-dimensional continuum,
and you will see from this analogy that there can be lengths
belonging in this way to a chunk of space-time—lengths having
nothing to do with the largeness or smallness of the chunk, but none
the less part of the specification of the particular sample. Owing to
the two extra dimensions there are many more such lengths
associated with space-time than with the mirror surface. In particular,
there is not only one general radius of spherical curvature, but a
radius corresponding to any direction you like to take. For brevity I
will call this the “directed radius” of the world. Suppose now that you
order a chunk of space-time with a directed radius of 500 trillion
miles in one direction and 800 trillion miles in another. Nature replies
“No. We do not stock that. We keep a wide range of choice as
regards other details of specification; but as regards directed radius
we have nothing different in different directions, and in fact all our
goods have the one standard radius, trillion miles.” I cannot tell
you what number to put for because that is still a secret of the firm.
The fact that this directed radius which, one would think, might so
easily differ from point to point and from direction to direction, has
only one standard value in the world is Einstein’s law of gravitation.
From it we can by rigorous mathematical deduction work out the
motions of planets and predict, for example, the eclipses of the next
thousand years; for, as already explained, the law of gravitation
includes also the law of motion. Newton’s law of gravitation is an
approximate adaptation of it for practical calculation. Building up
from the law all is clear; but what lies beneath it? Why is there this
unexpected standardisation? That is what we must now inquire into.

Relativity of Length. There is no such thing as absolute length; we

can only express the length of one thing in terms of the length of
something else.[20] And so when we speak of the length of the
directed radius we mean its length compared with the standard
metre scale. Moreover, to make this comparison, the two lengths
must lie alongside. Comparison at a distance is as unthinkable as
action at a distance; more so, because comparison is a less vague
conception than action. We must either convey the standard metre to
the site of the length we are measuring, or we must use some device
which, we are satisfied, will give the same result as if we actually
moved the metre rod.
 Now if we transfer the metre rod to another point of space and
time, does it necessarily remain a metre long? Yes, of course it does;
so long as it is the standard of length it cannot be anything else but a
metre. But does it really remain the metre that it was? I do not know
what you mean by the question; there is nothing by reference to
which we could expose delinquencies of the standard rod, nothing by
reference to which we could conceive the nature of the supposed
delinquencies. Still the standard rod was chosen with considerable
care; its material was selected to fulfil certain conditions—to be
affected as little as possible by casual influences such as
temperature, strain or corrosion, in order that its extension might
depend only on the most essential characteristics of its
surroundings, present and past.[21] We cannot say that it was
chosen to keep the same absolute length since there is no such
thing known; but it was chosen so that it might not be prevented by
casual influences from keeping the same relative length—relative to
what? Relative to some length inalienably associated with the region
in which it is placed. I can conceive of no other answer. An example
of such a length inalienably associated with a region is the directed
radius.
The long and short of it is that when the standard metre takes up
a new position or direction it measures itself against the directed
radius of the world in that region and direction, and takes up an
extension which is a definite fraction of the directed radius. I do not
see what else it could do. We picture the rod a little bewildered in its
new surroundings wondering how large it ought to be—how much of
the unfamiliar territory its boundaries ought to take in. It wants to do
just what it did before. Recollections of the chunk of space that it
formerly filled do not help, because there is nothing of the nature of a
landmark. The one thing it can recognise is a directed length
belonging to the region where it finds itself; so it makes itself the
same fraction of this directed length as it did before.
If the standard metre is always the same fraction of the directed
radius, the directed radius is always the same number of metres.
Accordingly the directed radius is made out to have the same length
for all positions and directions. Hence we have the law of gravitation.
 When we felt surprise at finding as a law of Nature that the
directed radius of curvature was the same for all positions and
directions, we did not realise that our unit of length had already
made itself a constant fraction of the directed radius. The whole thing
is a vicious circle. The law of gravitation is—a put-up job.
This explanation introduces no new hypothesis. In saying that a
material system of standard specification always occupies a constant
fraction of the directed radius of the region where it is, we are simply
reiterating Einstein’s law of gravitation—stating it in the inverse form.
Leaving aside for the moment the question whether this behaviour of
the rod is to be expected or not, the law of gravitation assures us
that that is the behaviour. To see the force of the explanation we
must, however, realise the relativity of extension. Extension which is
not relative to something in the surroundings has no meaning.
Imagine yourself alone in the midst of nothingness, and then try to
tell me how large you are. The definiteness of extension of the
standard rod can only be a definiteness of its ratio to some other
extension. But we are speaking now of the extension of a rod placed
in empty space, so that every standard of reference has been
removed except extensions belonging to and implied by the metric of
the region. It follows that one such extension must appear from our
measurements to be constant everywhere (homogeneous and
isotropic) on account of its constant relation to what we have
accepted as the unit of length.
We approached the problem from the point of view that the actual
world with its ten vanishing coefficients of curvature (or its isotropic
directed curvature) has a specialisation which requires explanation;
we were then comparing it in our minds with a world suggested by
the pure mathematician which has entirely arbitrary curvature. But
the fact is that a world of arbitrary curvature is a sheer impossibility.
If not the directed radius, then some other directed length derivable
from the metric, is bound to be homogeneous and isotropic. In
applying the ideas of the pure mathematician we overlooked the fact
that he was imagining a world surveyed from outside with standards
foreign to it, whereas we have to do with a world surveyed from
within with standards conformable to it.
 The explanation of the law of gravitation thus lies in the fact that
we are dealing with a world surveyed from within. From this broader
standpoint the foregoing argument can be generalised so that it
applies not only to a survey with metre rods but to a survey by
optical methods, which in practice are generally substituted as
equivalent. When we recollect that surveying apparatus can have no
extension in itself but only in relation to the world, so that a survey of
space is virtually a self-comparison of space, it is perhaps surprising
that such a self-comparison should be able to show up any
heterogeneity at all. It can in fact be proved that the metric of a two-
dimensional or a three-dimensional world surveyed from within is
necessarily uniform. With four or more dimensions heterogeneity
becomes possible, but it is a heterogeneity limited by a law which
imposes some measure of homogeneity.
I believe that this has a close bearing on the rather heterodox
views of Dr. Whitehead on relativity. He breaks away from Einstein
because he will not admit the non-uniformity of space-time involved
in Einstein’s theory. “I deduce that our experience requires and
exhibits a basis of uniformity, and that in the case of nature this basis
exhibits itself as the uniformity of spatio-temporal relations. This
conclusion entirely cuts away the casual heterogeneity of these
relations which is the essential of Einstein’s later theory.”[22] But we
now see that Einstein’s theory asserts a casual heterogeneity of only
one set of ten coefficients and complete uniformity of the other ten. It
therefore does not leave us without the basis of uniformity of which
Whitehead in his own way perceived the necessity. Moreover, this
uniformity is not the result of a law casually imposed on the world; it
is inseparable from the conception of survey of the world from within
—which is, I think, just the condition that Whitehead would demand.
If the world of space-time had been of two or of three dimensions
Whitehead would have been entirely right; but then there could have
been no Einstein theory of gravitation for him to criticise. Space-time
being four-dimensional, we must conclude that Whitehead
discovered an important truth about uniformity but misapplied it.
The conclusion that the extension of an object in any direction in
the four-dimensional world is determined by comparison with the
radius of curvature in that direction has one curious consequence.
So long as the direction in the four-dimensional world is space-like,
no difficulty arises. But when we pass over to time-like directions
(within the cone of absolute past or future) the directed radius is an
imaginary length. Unless the object ignores the warning symbol
it has no standard of reference for settling its time extension. It
has no standard duration. An electron decides how large it ought to
be by measuring itself against the radius of the world in its space-
directions. It cannot decide how long it ought to exist because there
is no real radius of the world in its time-direction. Therefore it just
goes on existing indefinitely. This is not intended to be a rigorous
proof of the immortality of the electron—subject always to the
condition imposed throughout these arguments that no agency other
than metric interferes with the extension. But it shows that the
electron behaves in the simple way which we might at least hope to
find.[23]

Predictions from the Law. I suppose that it is at first rather staggering

to find a law supposed to control the movements of stars and planets
turned into a law finicking with the behaviour of measuring rods. But
there is no prediction made by the law of gravitation in which the
behaviour of measuring appliances does not play an essential part.
A typical prediction from the law is that on a certain date
384,400,000 metre rods laid end to end would stretch from the earth
to the moon. We may use more circumlocutory language, but that is
what is meant. The fact that in testing the prediction we shall trust to
indirect evidence, not carrying out the whole operation literally, is not
relevant; the prophecy is made in good faith and not with the
intention of taking advantage of our remissness in checking it.
We have condemned the law of gravitation as a put-up job. You
will want to know how after such a discreditable exposure it can still
claim to predict eclipses and other events which come off.
A famous philosopher has said—
“The stars are not pulled this way and that by mechanical forces;
theirs is a free motion. They go on their way, as the ancients said,
like the blessed gods.”[24]
This sounds particularly foolish even for a philosopher; but I
believe that there is a sense in which it is true.
We have already had three versions of what the earth is trying to
do when it describes its elliptic orbit around the sun.
(1) It is trying to go in a straight line but it is roughly pulled away
by a tug emanating from the sun.
(2) It is taking the longest possible route through the curved
space-time around the sun.
(3) It is accommodating its track so as to avoid causing any illegal
kind of curvature in the empty space around it.
We now add a fourth version.
(4) The earth goes anyhow it likes.
It is not a long step from the third version to the fourth now that
we have seen that the mathematical picture of empty space
containing “illegal” curvature is a sheer impossibility in a world
surveyed from within. For if illegal curvature is a sheer impossibility
the earth will not have to take any special precautions to avoid
causing it, and can do anything it likes. And yet the non-occurrence
of this impossible curvature is the law (of gravitation) by which we
calculate the track of the earth!
The key to the paradox is that we ourselves, our conventions, the
kind of thing that attracts our interest, are much more concerned
than we realise in any account we give of how the objects of the
physical world are behaving. And so an object which, viewed through
our frame of conventions, may seem to be behaving in a very special
and remarkable way may, viewed according to another set of
conventions, be doing nothing to excite particular comment. This will
be clearer if we consider a practical illustration, and at the same time
defend version (4).
You will say that the earth must certainly get into the right position
for the eclipse next June (1927); so it cannot be free to go anywhere
it pleases. I can put that right. I hold to it that the earth goes
anywhere it pleases. The next thing is that we must find out where it
has been pleased to go. The important question for us is not where
the earth has got to in the inscrutable absolute behind the
phenomena, but where we shall locate it in our conventional
background of space and time.

Fig. 6
We must take measurements of its position, for example,
measurements of its distance from the sun. In Fig. 6, shows the
ridge in the world which we recognise as the sun; I have drawn the
earth’s ridge in duplicate because I imagine it as still
undecided which track it will take. If it takes we lay our
measuring rods end to end down the ridges and across the valley
from to , count up the number, and report the result as the
earth’s distance from the sun. The measuring rods, you will
remember, adjust their lengths proportionately to the radius of
curvature of the world. The curvature along this contour is rather
large and the radius of curvature small. The rods therefore are small,
and there will be more of them in than the picture would lead
you to expect. If the earth chooses to go to the curvature is less
sharp; the greater radius of curvature implies greater length of the
rods. The number needed to stretch from to will not be so