Autor

Imię i Naziwsko

Proces pielęgnacyjny pacjenta z wykrytym zakażeniem szpitalnym

Wstęp
Zakażenia szpitalne stanowią poważne wyzwanie dla systemów opieki zdrowotnej i
wymagają kompleksowej opieki pielęgniarskiej. Kluczowe są tutaj zarówno działania
prewencyjne, jak i interwencyjne, które muszą być dopasowane do indywidualnych potrzeb
pacjenta[1], tak jak w przypadku Pani E. K, dzięki sprawnie przeprowadzonemu procesowi
pielęgnacyjnemu, możliwe jest minimalizowanie skutków zakażeń szpitalnych i
przyspieszenie powrotu pacjenta do zdrowia.

Opis przypadku
Pacjentka, którą przyjęto na oddział chirurgii ogólnej, to 56-letnia kobieta o imieniu E. K.
Przyjęła się do szpitala z powodu planowanej operacji usunięcia pęcherzyka żółciowego.
Pomimo rutynowej antyseptyki i środków ostrożności, cztery dni po operacji, objawy
wskazywały na rozwijające się zakażenie szpitalne. Objawy te obejmowały wzrost
temperatury ciała do 38,5°C, zaczerwienienie oraz obrzęk w okolicy blizny pooperacyjnej i
zwiększone tętno.

Diagnoza Pielęgniarska 1: Ryzyko infekcji ze względu na inwazyjny zabieg chirurgiczny i

obserwowane objawy wskazujące na zakażenie.

Działania pielęgniarskie:

 Pielęgniarka zastosowała zwiększoną higienę osobistą i środowiska pacjentki, w tym

częstszą dezynfekcję rąk i narzędzi używanych wokół pacjentki.
 Zalecono również zmianę opatrunku dwa razy dziennie przy użyciu sterylnych
narzędzi oraz przestrzeganie ścisłej aseptyki podczas tych czynności.
 Dodatkowo, pobrano wymazy z rany w celu określenia czynnika zakaźnego i
dopasowania antybiotykoterapii.

Ocena działań pielęgniarskich: Zastosowane interwencje pielęgniarskie przyniosły

oczekiwane rezultaty. Temperatura ciała E. K. stopniowo wróciła do normy, a
zaczerwienienie i obrzęk wokół blizny uległy zmniejszeniu. Wyniki wymazów umożliwiły
dopasowanie antybiotykoterapii, co przyczyniło się do poprawy stanu pacjentki
Diagnoza pielęgniarska 2: Zaburzenia termoregulacji manifestujące się podwyższoną
temperaturą ciała.

Działania pielęgniarskie:

 Pielęgniarka monitorowała temperaturę ciała co 4 godziny, informując o jej wzroście

lekarza prowadzącego.
 Zastosowano metody fizyczne obniżania temperatury, takie jak okłady chłodzące.
 Pacjentka została również poinformowana o znaczeniu odpowiedniego nawodnienia w
celu wsparcia procesu termoregulacji.

Ocena działań pielęgniarskich: Dzięki przeprowadzonym działaniom udało się obniżyć oraz
utrzymać optymalną temperaturę ciała pacjentki. Problem został rozwiązany.

Diagnoza pielęgniarska 3: dyskomfort spowodowany występowaniem bólu związanego z

procesem gojenia się rany oraz podejrzeniem zakażenia wokół miejsca operowanego.

Działania pielęgniarskie:

 Pielęgniarka regularnie oceniała intensywność bólu, wykorzystując skalę bólu.

 Informacje o stopniu doświadczanego bólu oraz reakcjach pacjentki były
przekazywane lekarzowi prowadzącemu w celu dostosowania farmakoterapii.
 Zalecono również pacjentce łagodne techniki relaksacyjne i zapewniono odpowiednie
wsparcie emocjonalne.

Ocena działań pielęgniarskich: Pielęgniarka poprzez regularne oceny bólu oraz odpowiednie
działania przeciwbólowe, przyczyniła się do poprawy komfortu życia pacjentki. Problem
wymaga jednak dalszej obserwacji ze względu na jego złożoność i długotrwałość. Całość
procesu pielęgnacyjnego była systematycznie dokumentowana, co pozwoliło na efektywną
współpracę zespołu terapeutycznego i szybką reakcję na potrzeby pacjentki. Zastosowane
środki prewencyjne oraz szybka reakcja na znaki zakażenia zademonstrowały kluczową rolę
pielęgniarki w zapobieganiu rozprzestrzenianiu się infekcji szpitalnych i dbaniu o
bezpieczeństwo pacjenta.

Bibliografia:

1. B. Bober-Gheek, v. Thomas. Prewencja i Kontrola Zakażeń, Wyd. Edra Urban

&Partner, Poznań 2016, s. 130-131.