Mechanizmy oporno ci na antybiotyki B-laktamowe:

I. Utrudnienie interakcji pomi dzy antybiotykiem a białkiem PBP (penicillin-binding proteins)

A. Wyst puje u bakterii G(-) — np. Pseudomona aeruginosa
B. Bakterie G(-) posiadaj błon zewn trzn pokrywaj ca cian komórkow
C. Antybiotyk musi zosta przetransportowany przez pory błony zewn trznej by dotrze do
ciany komórkowej
D. Zmiany w białkach porynowych powoduj zmniejszenie wrażliwości antybiotyku do
przedostania si do przestrzeni periplazmatycznej komórki.
II. Mody kacja zdolno ci wi zania antybiotyku z PBP
A. Powstanie nowego białka PBP - MRSA
B. Zmiana rekombinacyjna istniej cego białka PBP— Streptococcus pneumoniae opornos
na penicylin
C. Mutacja punktowa — Enterococcus faecium oporno na penicylin
D. Nadprodukcja białek PBP - rzadko
III. Hydroliza antybiotyku z udziałem B-laktamaz
A. penicylinazy hydrolizuj ce penicyliny
B. cefalosporynazy rozkładaj ce cefalonosporyny
C. karbapenemazy rozkładaj ce kakrabrapbenemy
D. Gram(+) B-laktamaza jest uwalniana z komórki i niszczy antybiotyk B-laktamowy w
rodowisku zewn trzkomórkowym.
E. gen indukcyjny —działa w obecno ci leku
F. Gram(-) zewn trzna warstwa ciany komórkowej opó nia wnikanie antybiotyków do
komórki, a B-laktamaza pozostaje w przestrzeni okołoplazmatycznej,
G. enzymy s wytwarzane nawet gdy antybiotyk nie jest obecny (konstytutywnie)
H. penicylinazy i cefalosporynazy gronkowcowe
I. B-laktamazy pałeczek gramujemnych

Mechanizmy oporności na glikopeptydy i glikolipopeptydy

I. 9 fenotypow genów najcześciej geny oporności VanA (oporne na wankomycynę i
teikoplaninę)oraz VanB (oporne na wankomycynę)
II. zespoły genów odpowiedzialne za oporno zlokalizowane są na transpozonach
koniugacyjnych, co sprzyja ich łatwemu rozprzestrzenianiu.
III. wyizolowanao szczepy MRSA oporne na glikopeptydy (GRSA, VRSA) które nabyły transpozon
z genami determinuj cymi fenotyp VanA od enterokoków

Mechanizmy oporno ci na polimyksyny:

I. zmianami w lipidzie A, stanowiącym punkt przyczepu dla antybiotyku w lipopolisacharydzie
ciany komórkowej pałeczek Gram-ujemnych
ś
ś
ś
ę
fi
ą
ę
ę
ę
ą
ś
ą
ś
ś
ą
ć
ą
ą
ą
ą
ę
ę
ś
ą
ś
ę
ą
ą
ś
ć
ś
ą
ś
ź
ć
ś
ę
ę
ę
ą
ć
ć
 II. całkowit utrat LPS prowadz c do wysokiego poziomu oporno ci u Acinetobacter
baumannii
III. Aktywnym wypompowaniem antybiotyku z komórki bakteryjnej

Oporno heterogenna na kolistyn

I. Oporno heterogenna na kolistyn u pałeczek z rodzaju Pseudomonas, Acinetobacter i
Klebsiella.
II. heterogenn oporno na kolistyn mo na stwierdzi , gdy wra liwy na antybiotyk szczep
prezentuje nieliczn oporną subpopulacj .
III. Brak mo liwo ci jej potwierdzenia z udziałem powszechnie stosowanych metod niesie ryzyko
selekcji oporno ci w trakcie terapii, zwłaszcza je li kolistyna jest stosowa na w zbyt niskich
dawkach

Mechanizmy oporno ci na chinolony:

I. mutacje chromosomalne w genach koduj cych gyrazę DNA
II. mutacje chromosomalne w genach kodujących topoizomerazę typu IV
III. nadekspresj genów koduj cych pompy e uksowe
IV. zmimiejszonym transportem leku do komórki

Mechanizmy oporno ci na aminoglikozydy:

I. Zmniejszona przepuszczalno błony i penetracja antybiotyku do komórki
II. Aktywne usuwanie antybiotyków w komórki
III. mody kacja miejsca docelowego działania (podjednostka 30S rybosomu)
IV. Mody kacja enzymatyczna antybiotyku
A. Acetylotransefarazy - AAC
B. Nukleotydylotransferazy - ANT
C. Fosfotransferazy - APH

Mechanizmy oporno ci na tetracykliny:

I. Zablokowanie transportu antybiotyku do wn trza komórki bakteryjnej
II. Mody kacji miejsca wi zania z rybosomem
III. Aktywnego e uxu antybiotyku z komórki
A. Związany z obecnością różnych pomp błonowych, które mogą działać wobec jednego lub
wielu leków, przez co dochodzi do zmeiejszezina stężenia leku w komórce
B. Główny mechanizm
C. Często zlokalizowany w plazmidach lub transpozonach
IV. Enzymatycznej mody kacji antybiotyku

Mechanizmy oporno ci na makrolidy:

I. mody kacja miejsca wi zania antybiotyku -metylacja 23S rRNA
II. Inaktywacja enzymatyczna makrolitów - esterazy, fosforylazy i glikozydazy
III. Aktywne usuwanie antybiotyku z komórki

Mechanizmy oporno ci na oksazolidynony:

I. MMD -mody kacje miejsca docelowego - mutacje w 23S rRNA
II. MMD - mutacje w białkach rybosomalnych L3 i L4
III. MMD - metylacja 23S rRNA przez metylotransferaz Car
IV. ochrona miejsca docelowego: białka chroni ce rybosom

Mechanizmy oporno ci na sulfonamidy:

I. Obni ona przepuszczalno ciany komórkowej
II. Sekrecja reduktazy dydihydrofolianowego zmniejszonym powinowactwie do antybiotyku
III. Wykorzystanie egzogennej tymidyny w szlakach metabolicznych
Mechanizmy oporno ci na metronidazol:
I. Blokowanie transportu leku do komórki
II. Inaktywacji związków cytotoksycznych powstałych w wyniku działana metronidazolu
ż
fi
fi
fi
fi
ś
ś
ą
ż
ć
ć
ą
ą
fi
ffl
ś
ą
ś
ą
ś
ś
ś
ś
ś
ś
ś
ś
fi
ć
ą
ą
ś
ą
ć
ś
ś
ą
ć
ą
ę
ę
ę
ż
ę
ą
ffl
ą
ę
ś
ę
ć
ż
ś