Download as docx, pdf, or txt
Download as docx, pdf, or txt
You are on page 1of 4

Lęk wolnopłynący, znany również jako zaburzenie lękowe uogólnione

(Generalized Anxiety Disorder, GAD), jest rodzajem zaburzenia lękowego


charakteryzującego się przewlekłym i nadmiernym lękiem oraz obawą
dotyczącymi różnych aspektów codziennego życia. Osoby cierpiące na GAD
często martwią się o zdrowie, finanse, pracę, relacje oraz inne codzienne
problemy, mimo braku wyraźnych powodów do niepokoju. Lęk ten jest trudny
do kontrolowania i może prowadzić do znaczącego pogorszenia funkcjonowania
w życiu społecznym, zawodowym i innych ważnych obszarach.

Objawy:

Przewlekły niepokój i nadmierne zamartwianie się


Trudności w koncentracji
Drażliwość
Napięcie mięśniowe
Zaburzenia snu (trudności w zasypianiu, niespokojny sen)
Zmęczenie
Objawy somatyczne (bóle głowy, bóle brzucha)
Sposób Badania
Diagnoza GAD:

Wywiad Kliniczny: Podobnie jak w przypadku innych zaburzeń lękowych,


diagnoza GAD zaczyna się od szczegółowego wywiadu klinicznego, który
obejmuje pytania dotyczące historii lęków, objawów, sytuacji wywołujących lęk
oraz ich wpływu na codzienne życie. Wywiad ten przeprowadza specjalista
zdrowia psychicznego.

Kwestionariusze i Skale Oceny:


GAD-7 (Generalized Anxiety Disorder 7-item scale): Jest to narzędzie
samooceny składające się z 7 pytań, które pomaga określić nasilenie objawów
GAD.
Hamilton Anxiety Rating Scale (HAM-A): Kwestionariusz używany do oceny
nasilenia objawów lękowych.
Beck Anxiety Inventory (BAI): Skala oceniająca poziom lęku.
Obserwacja Zachowania: Specjalista może obserwować pacjenta w różnych
sytuacjach i prosić o opisywanie swoich myśli i reakcji w odpowiedzi na
codzienne wydarzenia.

Diagnoza Różnicowa: Ważne jest, aby wykluczyć inne zaburzenia psychiczne,


takie jak zaburzenia depresyjne, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, zaburzenia
stresu pourazowego, czy inne specyficzne zaburzenia lękowe.

Kryteria DSM-5: Diagnoza GAD opiera się na kryteriach zawartych w


Podręczniku Diagnostyczno-Statystycznym Zaburzeń Psychicznych (DSM-5).
Kluczowe kryteria to:

Nadmierne zamartwianie się i lęk przez większość dni w ciągu co najmniej 6


miesięcy, dotyczące wielu wydarzeń lub działań.
Trudność w kontrolowaniu zamartwiania się.
Lęk i zamartwianie się są związane z co najmniej trzema (u dzieci jednym) z
następujących objawów:
Niepokój, uczucie napięcia lub bycie "na krawędzi"
Łatwe męczenie się
Trudności z koncentracją lub uczucie pustki w głowie
Drażliwość
Napięcie mięśniowe
Zaburzenia snu
Interpretacja
Interpretacja Wyników:

Skale Oceny: Wyniki uzyskane z kwestionariuszy takich jak GAD-7 czy HAM-
A są interpretowane na podstawie z góry ustalonych punktów granicznych, które
określają nasilenie objawów (łagodne, umiarkowane, ciężkie).
Wywiad Kliniczny: Informacje uzyskane podczas wywiadu klinicznego
pomagają specjalistom zrozumieć, jak lęk wpływa na życie pacjenta i jakie
sytuacje wywołują największe zamartwianie się.
Obserwacja Zachowania: Obserwacje specjalisty mogą potwierdzić diagnozę i
dostarczyć dodatkowych informacji na temat codziennego funkcjonowania
pacjenta.
Podsumowanie:

Lęk wolnopłynący to przewlekłe i nadmierne zamartwianie się o codzienne


sprawy, które trudno kontrolować i które znacząco wpływa na jakość życia.
Diagnoza opiera się na wywiadzie klinicznym, kwestionariuszach oceny,
obserwacji zachowania oraz kryteriach DSM-5. Odpowiednie rozpoznanie i
leczenie mogą znacząco poprawić jakość życia osoby cierpiącej na GAD.
Odróżnienie lęku wolnopłynącego od innych rodzajów lęków wymaga
dokładnego wywiadu klinicznego, użycia kwestionariuszy oceny, obserwacji
zachowania i zastosowania kryteriów diagnostycznych. Kluczowe cechy GAD
to chroniczny, nadmierny lęk dotyczący różnych aspektów życia, trudności w
kontrolowaniu zamartwiania się oraz obecność specyficznych objawów przez co
najmniej 6 miesięcy.
Lęk Wolnopłynący (GAD)

Charakterystyka Lęku: Chroniczny, nadmierny lęk i zamartwianie się dotyczące


różnych aspektów codziennego życia (zdrowie, finanse, praca, relacje).
Czas Trwania: Objawy występują przez większość dni przez co najmniej 6
miesięcy.
Objawy Towarzyszące: Co najmniej trzy (u dzieci jeden) z poniższych
objawów: niepokój, łatwe męczenie się, trudności w koncentracji, drażliwość,
napięcie mięśniowe, zaburzenia snu.
Kontrola Lęku: Trudność w kontrolowaniu zamartwiania się.

You might also like