Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ

(Johann Chrysostomos Wolfgang Gottlieb Mozart)

Γεννήθηκε στο Σάλτσμπουργκ, στη σημερινή Αυστρία, που τότε ήταν Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, στις 27 Ιανουαρίου 1756. Το μόνο από τα
αδέλφια του που επέζησε, ήταν η μεγαλύτερη αδελφή του, Μαρία Άννα (1751-1829), η οποία είχε το ψευδώνυμο "Ναννέρλ", που ήταν και
εκείνη μουσικός, και επαιξε ρολο στο ενδιαφέρον του Μότσαρτ για τη μουσική.

Στην ηλικία των πέντε ετών, συνέθετε ήδη μικρά κομμάτια. Οι δεξιότητές του ήταν μοναδικές. Εκτός
από την εξαιρετική τεχνική του στο πιάνο, στο εκκλησιαστικό όργανο και στο βιολί, είχε την
ικανότητα να αποστηθίζει πολλές συνθέσεις και ν’αυτοσχεδιάζει χωρίς προετοιμασία. Άρχισε να
εμφανίζεται στο κοινό από δέκα ετών (πρώτα μαζί με την αδελφή του Μαρία Άννα) στο Πανεπιστήμιο
του Σάλτσμπουργκ, και από εκεί, στο Μόναχο, στην Αυλή του Μαξιμιλιανού Γ΄ Ιωσήφ της Βαυαρίας,
στη Βιέννη, όπου έπαιξε μπροστά στην αυτοκράτειρα Μαρία Θηρεσία, στο Παρίσι, όπου γνώρισε τους
συνθέτες Γιόχαν Σόμπερτ και Γιόχαν Γκόττφριντ Έκαρντ, και στο Λονδίνο.

Αυτά τα ταξίδια έδωσαν στο Μότσαρτ την ευκαιρία να συναντηθεί με σημαντικούς μουσικούς της εποχής του, που τον επηρέασαν σημαντικά.
Επιστρέφοντας στη γενέτειρά του, συνέθεσε και παρουσιασε πολλές όπερες. Μετά από σχεδόν ένα χρονο, ξεκίνησε με τον πατέρα του για την
Ιταλία, όπως συνήθιζαν οι μουσικοί της εποχής. Σε κάθε μεγάλη πόλη έδινε συναυλίες, μετά από πρόσκληση ευγενών, με την ελπίδα να πάρει
δώρα και αναθέσεις ειδικών συνθέσεων. Στη Ρώμη του απονεμήθηκε από τον Πάπα ένα παράσημο και έγινε δεκτός σε τάγμα ιπποτών. Και σε
αυτό το ταξίδι, συνάντησε γνωστούς μουσικούς της εποχής, και πήρε παραγγελίες για συνθέσεις. Έτσι ξεκίνησε να ετοιμάζει και το δεύτερο
ταξίδι του, στο οποίο έμεινε στην Ιταλία μέχρι το 1771. Επιστρέφοντας στο Σάλτσμπουργκ, ξεκίνησε να συνθέτει με τις εντολές του νέου
πρίγκηπα, κόμη Ιερόνυμους Κολλορέντο, που ήταν εκπρόσωπος του Διαφωτισμού, δημιουργώντας όπερες και ορατόρια. Κατά τη διάρκειά του
τρίτου ταξιδιού του στην Ιταλία, παρουσιασε τη δουλειά του στο Μιλάνο, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία. Η επόμενη παραμονή του Μότσαρτ
στο Σάλτσμπουργκ διακόπηκε μόνο από ταξίδια στη Βιέννη και στο Μόναχο.

Αυτή την εποχή ανέπτυξε ακόμα περισσότερο τη συνθετική τεχνική του, επηρρεασμένος και από τη γνωριμία του με τον Φραντς Γιόζεφ Χάυντν
στη Βιέννη, βαζοντας τη βάση του βιεννέζικου κλασικισμού. Αυτή την εποχή απέκτησε η ενόργανη μουσική του Μότσαρτ (συμφωνίες,
κοντσέρτα, σερενάτες) μεγαλύτερη σημασία, δίπλα στην εκκλησιαστική μουσική του, που προέκυπτε από τη σχέση του στην αρχιεπισκοπή του
Σάλτσμπουργκ. Το τελευταίο μεγάλο του ταξίδι, στο Παρίσι, αφενός επισκιάστηκε από το θάνατο της μητέρας του, η οποία τον συνόδευε,
αφετέρου δεν απετέλεσε μία καλλιτεχνική επιτυχία, η οποία θα συνοδευόταν από τον περιπόθητο διορισμό σε κάποια Αυλή. Αντίθετα, έχασε
και τη θέση του στο Σάλτσμπουργκ, μετά από αντιδικία με τον αρχιεπίσκοπο. Από το 1781, στη Βιέννη, άρχισε να συνθέτει μανιωδώς και
περίπου τα μισά από τα έργα του γράφτηκαν στα 10 χρόνια της παραμονής του στη Βιέννη. Σύντομα παρουσιάστηκε ως διοργανωτής
συναυλιών, ως βιρτουόζος πιανίστας αλλά και ως μέλος ορχήστρας σε ιδιωτικές συναυλίες. Ένα σημαντικό βήμα του Μότσαρτ για την αποδοχή
του από την αυτοκρατορική Αυλή ήταν η επιτυχία του με την όπερα Η απαγωγή από το Σεράι. Μέχρι το 1785 ο Μότσαρτ συνέθετε κυρίως έργα
για πιάνο και μουσική δωματίου, που βρήκαν σημαντική ανταπόκριση στο βιεννέζικο κοινό και αποτελούν μέχρι σήμερα κορυφαίες
δημιουργίες, τόσο του ίδιου του συνθέτη, όσο και του μουσικού αυτού είδους γενικότερα. Το 1787 διορίστηκε επιτέλους ο Μότσαρτ ως αυλικός
συνθέτης, αλλά οι εποχές είχαν αλλάξει λόγω του πολέμου με τους Τούρκους (1788-1791) και η μουσική ζωή της Βιέννης βρισκόταν σε ύφεση.
Και τα τρία τελευταία χρόνια της ζωής του Μότσαρτ (1789-91) ήταν καλλιτεχνικά και οικονομικά επιτυχημένα.

Δυστυχως, ο Μότσαρτ ήταν ασθενής ήδη από το 1791.

Στο τέλος της χρονιάς είχε δραματική επιδείνωση η υγεία
του, και τελικά πέθανε στη Βιέννη, στις 5 Δεκεμβρίου
1791, αφήνοντας πολλά έργα ημιτελή. Ο Μότσαρτ
κηδεύτηκε με έξοδα του δήμου, σε μαζικό τάφο στο
νεκροταφείο του Αγίου Μάρκου. Ο τάφος του δεν
εντοπίστηκε ποτέ με ακρίβεια, γι' αυτό ο επίσημος τάφος
στο κεντρικό νεκροταφείο της Βιέννης είναι κενοτάφιο.

Ο Μότσαρτ ήταν ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες κλασικής μουσικής. Συνέθεσε πάνω από 600 έργα, μουσική δωματίου, συμφωνική
και εκκλησιαστική μουσική, καθώς και μικρότερες συνθέσεις (παραλλαγές, φαντασίες, σονάτες, άριες).