■ ■ ■ ■ ■ ■■ ■■ ■ ■ ■ ■ ■■■■ First

Edition ■ ■■ ■■
Visit to download the full and correct content document:
https://ebookstep.com/download/ebook-47284560/
More products digital (pdf, epub, mobi) instant
download maybe you interests ...

Una grammatica italiana per tutti 2 edizione aggiornata

2020 B2 B2 1st Edition Alessandra Latino Marida
Muscolino

https://ebookstep.com/product/una-grammatica-italiana-per-
tutti-2-edizione-aggiornata-2020-b2-b2-1st-edition-alessandra-
latino-marida-muscolino/

Platón y platonismos Vv Aa

https://ebookstep.com/product/platon-y-platonismos-vv-aa/

El Mueble 1st Edition Aa Vv

https://ebookstep.com/product/el-mueble-1st-edition-aa-vv/

Mil brujas 1st Edition Aa. Vv.

https://ebookstep.com/product/mil-brujas-1st-edition-aa-vv/
Casa Viva 1st Edition Aa. Vv.

https://ebookstep.com/product/casa-viva-1st-edition-aa-vv/

El Mueble Navidad 1st Edition Aa. Vv.

https://ebookstep.com/product/el-mueble-navidad-1st-edition-aa-
vv/

Aula Internacional Plus 4 B2 1 1st Edition Difusión

https://ebookstep.com/product/aula-internacional-plus-4-b2-1-1st-
edition-difusion/

Edito B2 4e édition 4th Edition Myriam Abou-Samra

https://ebookstep.com/product/edito-b2-4e-edition-4th-edition-
myriam-abou-samra/

Limes Rivista italiana di geopolitica Aa. Vv.

https://ebookstep.com/product/limes-rivista-italiana-di-
geopolitica-aa-vv/
 ெவ ேதச
ஆ ேர ய பயண

ெஜயேமாக
ெஜயேமாக
ற த 1962, ஏ ர 22 . ப நா க ர னபாலா எ ற வ
இத த கைதைய எ னா . 1987 கைணயா எ ய ‘ந ’
கைத பரவலாக கவன ெப ற . 1988 எ த ப ட ‘ர ப ’ நாவ
அ ல ைன ேபா ப ைச ெப ற . இ த ர கதா
ச ச மா ேத ய ெப ளா . இவ எ ய
ர த இல ய உல ெப ய கவன ைத ெப றேதா
வாத ைத ஏ ப ய . இவர பைட க ெதாட த
இல ய உல அ வைலகைள ய சா ய கைள
ஏ ப ய வ ண உ ளன. த ம மைலயாள ைர பட
ைறக இவர ப க ெதாட ற .
ந ப ஈேரா ண அவ க ...
 ெபா ளட க

ய க ...
ய ெவ ...
1. பயண
2. ெவ ேதச
3. த
4. எ தாள ழா
5. த கேவ ைட
6. , சாைல, ெவ
7. கா பரா
8. க ேபா
9. கைல ட
10. க கா
11. கா
12. ல
13. ேவ ைட இைர
14. அைற வ ஆ ட
15. ைற க
16. ம ம த க
17. லமைல
18. ர
19. ந கைர
20. ெம ேப
21. ழா ைட
22. ஊ த
23. கட அைல
24. ைவய த
25. ஆ ேர யா இனெவ தா த
 ய க ...

ஒ நா வா உண அைத அ வத ஓ நா க
அ ெச அைத அ வத ெப ேவ பா . உ ைம
அ ேக வா பவ க அ யாத பலவ ைற லநா க வ ெச பவ
அ ய . காரண அவர பா ைவ பழகாம ப தா . ேதைவ
ேதைவ ைம, ந என அ ப க படாம ற .
இ ய ைபேய கைலக ெச றன. ஒ ெவா நா கா ஒ
ெபா ைள ஓ ய ச டக கா ேபா அ க அ
ஒ க ற . அ ெபா யேகாண ெத பட ெதாட ற .
பயண க ைரக பய ம இ ேவ.
நா எ ய பயண க ைரக த வ வ ெப ற இ தா .
ஆ ேர யா ல ப க நா ெச த பயண கைள ப ய
க இைவ. எ ஊ ைன க ஆ ேர யா
ல அ ல இ அத வரலா அ வரலா
இ ல மா ட அ த க ெச ஒ பயண இ
உ ள .
ப தா க ேமலாக எ பயண ைணவராக இ வ பவ
வழ க ஞ ண . அவரா ஈேரா என இ ய ஊராக இ
வ ற . இ அவ சம பண ெச ய ப ள எ பேத இைத
என ேம இ தா ற .

ெஜயேமாக
அ ேடாப 2015
 ய ெவ ...

உ தய மாத இத ெம ேப த ச க இைண நட ய
ழா காக நா எ மைன அ ெமா ந ைக 2009 ஏ ர
த ஒ மாத ஆ ேர யா பயண ெச த அ பவ க
இைவ.
ெபா வாக பயண க ைரக ெச ற காலக ட க இ த
ய வ இ ேபா உ டா எ ற ஐய என இ த .
ஏென றா இ ஊடக க . உலக க ந ைடய
ெதாைல கா ஓ ெகா ற . நா பா காத இட கேள
ைற . அ ஒ மாெப சாளர .
ஒ த பட ‘மைலரா தாைன ச ய ச ய’ எ ற பாட ல
கண க நயாகரா ைய கா வா க . அ ைய
பா பத காகேவ அ கால மாணவ களாக இ த நா க அ த
பட ைத பல ைற பா ேறா . ெம ெக னா ேகா பட
ரா கா ய ச கைள பா பத காக ைற அ த பட ைத
பா தவ க உ . இ அத ல ைலைம. இ கா ரா ெதாடாத
க லேம ம இ ைல.
ஆகேவ பயண க ைரக காலாவ யா டன என எ
ெகா த என 2008 ெச ெட ப நா ந ப க ட ெச ற
இ ய பயண ெப ய ற பாக இ த . அ பயண ைத ப ய
தகவ கைள ெதாட யாக இைணய ஏ ெகா ேட இ ேத .
அத உலக க இ த வாசக வரேவ ர ய . பயண
எ ேபா ேம ஒ ெப கவ தா . எ தைன பா தா பயண ைத
ப ேப வ ம த க என எ ெகா ேட .
இ எ ைடய த பயண க ைர . இ ைல நா எ ய
த ெசா லேவ . கைள எ ெகா ராக
எ த ப ட ப க அ ல இைவ. பயண இர
வார க ன ைன இ எ எ யைவ. எ த
ஷய ைன றேதா அ ேவ யமான எ பேத எ
ய யாக இ த . ேதைவயான ல தகவ கைள ம க
ம அ த இட க ேசக த ள பர கா த க இ
எ ேத .
இ த க ைரக வ வ ைன தலாக இ பைத வாசக க
கவ கலா . ஓ இ ய ைன இ ஆ ேர ய அ பவ
ேநா ெச வதாக இவ அைம உ ள . ெத த ெமா ைய
ைவ ெத யாத ெமா ைய க பைத ேபால நா அ த லேம அ யாத
ல ைத அைடயாள ப ற . ந ெமா ேபால ந ல டேவ
வ ெகா ற .
எ ைடய பயண ேதாழ ந ப ஈேரா ண . வழ க ஞ ெதா
ெச பவ . ற த வாசக . ச காத ஆ வ பயணெவ ெகா டவ .
எ ைடய மனேவக ஈடாக அ ல ஒ ப ேமலாக எ ேபா
இ பவ . எ த பயண ஒ இட ைத பா தா அவ ட
ஒ மான க உைரயாட ெச வ நா . ந ப இ
சம பண .

ெஜயேமாக
 1. பயண

2009 ஏ ர ஏழா ேத காைல ெச ைன வ ற ேன . ந ப

ெக ேக பாலா ெச ைன எ ர ைலய வ தா .
காைல நாலைர ம ேக வ டா எ றா . ர ேநரேம ஆறைரதா .
ேக டா எ ர ைலய ைத அ காைல பா ப
எ ெசா னா . அவர ெச கா த ேம ேநர யாக
இல ய ச ைச ேட .
பாலா மைன ைய நா ேந அ ேபா தா பா ேற .
ெதாைலேப ேற , இைணயதள ெதாட ெகா ேற .
ைறய ேப ேனா . அவர ழ ைதக ப ெச
ெகா தா க . ப ெச ல ைலயா எ ேக ேட .
ப தா ெச றா க எ றா . ைட இ ைலயா எ ேற .
அவ க ெஜ. ண ப ப றா க . அ ேக ைட,
ரான க ஏ இ ைல. அவர ெப இ ேபா ஒ பைத
ெந றா . ேத ைற ைழய ேபா றா . ேத உ வா
பத ற இ ேபா தா அ கமா ற எ றா பாலா. ஆனா என அ
த ேத எ வைரதா இ எ ேதா ய .
பாலா அ வலக ெச றா . அ ெமா ஒ கா
க ெபா க வா க ெச றா க . நா பாலா ஏ பா ெச த
வாடைக கா ெச ைன ேன . த ேநராக எ
பயண கவ ட ெச அ ய ெசலாவ வா ேன . அத
ம ய ரைன பா க ேபாேன . அவர ய ஏ அைற
வழ க ேபா ற உ சாக ேசா ச தமாக கல த மன ைல
இ தா . அவ ட எ கைள வா ெகா ேட .
அ ள எ இ ய கைட ேபா ‘ஈழ இல ய
ம சன பா ைவ’ ைல 20 ர க வா ெகா ேட . .நக
காைர ஒ ேலா ட த ேய த த . ைக ைம ட
ெவ அைலய ேவ த . அ ராய ேப ைட
வச த மா . த க லவ ைற வா ெகா ேட .
ம ய பாலா . பாலா வ தா . சா நா பாலா
ைலஃ ைட கைட ெச இ ச ைடக , ெப என
ல ெபா கைள வா ெகா ேடா . என ெபா வாக எ லா
ச ைடக ந றாக இ பதாகேவ ப ட . அவ க ேத ெச தைத
வா ெகா ேட .
மாைல எ டைர ம மான ைலய ள ேனா . ஆ ேர யா
உ ேள ைழ ெபா க க ைமயான க பா கைள
நா . தாவர ெபா க , ல தயா க ேம க
க ைமயான க கா . ைதக ேநா க பரவாம இ பத காக.
ஆகேவ எைத ேம ெகா ெச ல ேவ ய ைல எ ற
இ ேதா .
ஒ பேத கா ெச ைன ச வேதச மான ைலய
ைழ ேடா . த ேதட ேலேய அ ெமா என ெத யாம
உ ேள ைவ த க த ேகாைல எ இ எ ன எ
ேக டா க . ப தாபமாக ‘ெத யா ’ எ ெசா அ ெமா ைய
க பாக பா ேத . தக க க க டாக இ ததனா அ கமாக
ேக ஏ ேக க ைல.
ப ர ம மான ஏ அம ேதா . கலா தா .
ஆனா க வர ைல. க வ ேபா எைதயாவ ன
ெகா வ தா க . ள ைக ேபா டா க . காைல ஆ ம
பா கா .
பா கா ர மா டமான மான ைலய . அ எ லா ெத த
சகஜபாவைன ட நட ேத . ெபா வாக இ யா ெவ ேய எ
ள ப ஆவ ைல எ பேத எ அ பவ . ேதைவயான அைன ேம
எ த ப . ேக டா ச யான ப க ைட . ஆனா ஒ
சா ேல அெம க டால எ றைத பா மா
பா மன அ அைட ேத .
ஒ பதைர ம தா ஏ ேவ மான . மான பா இட
கா யாகேவ இ த . பட கைள ேத ெச ேபாடலா . நா
ஏ ெகனேவ பா த எ இ த ேக எ ற பட ைத
பா ேத . த தடைவ பா தேபா இ த ேவக ெகா ச ட
இ ைல. சவசவ பட . ேட . இ ய ைசவ உண இ ைற
ெகா வர ப டேபா ம ேம ேத .
எ டா ேத இர எ ம ெம ேப வ ேத . க ப
டா ட நேடச மான ைலய வ தா க . ேலசாக
இ த . அவ க ேகா க ெகா வ தா க . க ப
வ ேதா . சா ப ெகா ேடா .
அேசாக ர ஒ ைற எ னா - க க கலான இட
க ெசௗக யமாக இ க எ எ ண ைத எ ப
உ வா வெதன மான தா பா கலா என. ைககா
ப தேபா தா மான இ க ைய அைற த .
 2. ெவ ேதச

பா கா த ெம ேப வைர லான பயண ெகா ச ளமான .

மான பயண க எ னா க வ ைல. அ த அள
பழக ைலேபா . ம பதா ர அ உயர
இ ேறா எ உண ைவ ெவ லேவ வ ைல. ேம கா
அைட ெகா ேபா மான இைச இைர ச ேப க
ஒ கல தா ஒ பதனா ஒ வைகயான கன ைல
உ வா ற . கா ச ேபாேதா லவைக மா ைரக உ ேபாேதா
உ வாவ ேபா ற ஒ அைர மய க ைல.
இர எ ம ெம ேப வ ேச ேதா . ரைம ேலேய ெவ ேய
வ அ களா வ கா ட ப ெப கைள இட
வ ேத . ஆ ேர யா அவ க ம ைழ ஷய கைள ப
க கவனமாக இ ற . ப லா ர ேலா ட கடலா ழ ப ட
அ ல அத ேக உ ய இய ைக சம ைல ெகா ட . அ த
தாவர க ல க த க ேக உ ய த பாைத ப ணாம
ெகா டைவ. பல உ ன க அ ேக ம ேம உ ளைவ, க ற த
உதாரண க கா .
அ ேக ேய ய ெவ ைளய கால ய க த க ய
தாவர கைள உ ன கைள அ ேக ெகா வ ேச தா க .
ய ழ உ சம ைல இ லாத ைல பல உ க த
ெப ன. ஆ ல எ மைறயான அபார வள ைய ெசா ல
‘கா ஸர ’ எ றா க . உதாரணமாக ஆ ேர யா வ த ய
ஒ க ட அ க ட ைதேய மள ெப ய . ெப
 ட க ல வ ட கண ெகா அைத ஒ க ேவ த
– இ ஒ க ய ைல.
இ ேபா ஆ ேர யா இ க க கவனமாக இ ற .
தாவர ெபா க , மா ச ெபா க ேபா றவ ைற எ வைக
அ ம ப ைல. எ க ட அ ப எ த ெபா இ ைல.
அ ெமா ைவ த ஷா ைவ ளா ைப ேபா
ைப னா ப ேசாதக . எ ெப ைய ற பா தா . உ ேள
அ க காக தக க . ‘எ ன தக க ?’ எ ேக டா . ‘நா
எ ய க ’ எ ேற . ேம ெகா பா காம ‘ க ேபாகலா ’
எ றா .
ெவ ேய ந ல இ எ ெசா தா க . ெப ட
ெவ ேய ெச ேபாேத ர த . ஆனா அ ஒ ரைமதா ,
அ வள பய கரமான ஏ இ ைல. ெவ ேய ெச
வ ேலேய டா ட நேடச க ப எ கைள பா டா க .
ைகயைச தா க . இ த ரமான ஷய ைத ன கவ ேத .
இ யா நா ஓ மான ைலய இற ேனா எ றா ந ைம
அைடயாள காண ெகா ச க ட ப வா க — நா ர கா தாக
இ லாம ப ச . ெவ நா அ த க இ ைல. உடேன
க ெகா றா க . மா ற ேதாேல ஒ ர தா க ப
எ பதனா தா .
டா ட நேடச ேகா ெகா வ தா . ஆவலாக
ேபா ெகா ேட . ‘ஒ ேக க யா?’ எ றா
க ப .‘ தக கைள பா த ேம டா ’ எ ேற .
‘இல ைக னா தக இ தா த ேபா வா ’ எ றா .
ெப கைள த யப நட ஃ வ யாக ெச கா பா
ப ைய அைட ேதா . த உலக நா க ேக உ ய ழ ழலான
மாெப கா ட . அ எஃ ளா கா இ ைலயா எ
டா ட க ப ழ ப . ஒ வ யாக காைர க
ள ேனா .
ெம ேப மான ைலய வழ க ேபால ெம ேப
ச ப த லாம ர இ த . அ ள ஒ ம ேநர
ட த ட அ ப ேலா ட ெச றா தா க ப வ
ராம வ ற . அ ெம ேப ெவ எ ைல. அ ள
ெம ேப ைன தா ம ப க ெச றா தா டா ட நேடச
ப .
இர ப ம க ப ெச ேறா . ெல. க ப
இல ைக ெகா ப ைய ேச தவ . ‘ ன ர ’ நா த
ெந கால உத ஆ யராக ப யா னா . அ ல ெபய
ஆ ேர யா வ ப னா வ ட களா றன. அவர இ
மக க மண ஆ த யாக இ றா க . மக
இ ப வய ஆ ேர ய ரா வ ேச ம வ டேம ஒ
ஆ ேர ய ெப ைண மண ெச ெகா றா .
‘அவ ழ ேமா ேபா றா ’ எ றா க ப . ழ ேமா
த ர ைட த ன ட ஐ யநா க சைப
க கா தா இ ற . ஆ ேர ய ரா வ அ ேக
அைம பைடயாக இ ெகா ற . ‘அ ேக ேபா ஒ
இ ேய’ எ ேற . ‘இ தா எ ன? இவனாகேவ தாேன
ேச தா ...’ எ றா க ப . அவர மைன மால
இ தா க .
ைம ேரா ேவ ஓவ ைவ ெச த இ ய ப க ழ
சா ேட . ம ய சா டாத ேபா இ த . அ ல சா ட
எ ேநர எ ற ழ ப . எ க கான அைற ெப கைள
ைவ ெகா வ அம ேதா . க ப அவ த ழக
த ைறயாக வ தைத ப ெசா ெகா தா .
.ராஜநாராயண , ெஜயகா த , ராஜ ண ஆ ேயாைர
ச தாரா . அவர க ெந ேவ . மைற த எ தாள
ெதா. . .ர நாத அவ உற ன . அவர உற ன க ல
அ ேபா ெந ைல இ தா க . பா கர ெதா ைடமா ைடய
ைட ெச பா ைக பட எ ெகா டதாக ெசா னா .
ப ர ம க வராமேலேய க ெச ேறா .
ேபா ைவ வ என – த
அைரம ேநர . அத ைககா வ . மா ேழ த
உட ேபால ைககா பர வ தா ஊ எ வழ க .
காைல ஏ ம எ ேட . க ப உர க ேர ேயா
ைவ தா . ஆ ேர ய த ழ க வாெனா யமான .
அ தா ஊ டனான ெதாட . த கைத ெகா ேட இ த –
ைர ெகா ேட இ த எ ெசா ல ேவ . எ த
தைலைய ய . த ழக ேநர ப அ ேபா இர ஒ றைர ம .
உட அ த ேநர ைத தா அ . வன த ர கசாைல வ த
ஒ அெம க வா நா க வாசமாக உட அெம க
ேநர ைத ேப ய எ பா க . ரா ற த ழ ைதக ஒ மாத
வைர ரா ையேய ேநரமாக எ ெகா ந ர
ைளயா தா த ைதயைர ப எ றன.
ெஜ லா எ உட ேநர கைல க ற த வ எ ப
ெச ற ஊ ேநர ைத கமாக த நாேள ப வ தா .
க ட தா . ேபா தா . ஆனா அ த ஒ நாைள
தா டா ன ர ைன இ ைல.
அ ெமா ைய அைதெய லா ெசா ஏ கைவ
ெகா வ தா ைத ேபா ெகா தா .
ெம ைத ேபா ைவைய ஜ கைள அக
எ உ கார ெச எ ேன . ெகா டா க டப வ கா
சா டா . காைல ெரா ழ சா ட ேம ெகா டா
டப க க ெச க உ கா தா . நா ஆ வமாக
இல ய ேப அச பா தா ஆைள காண ைல.
ேபா பா ேத . க ய ெகா தா . அ ப ேய அ
ம ைய வ ேபால ேன . ‘இ ைன னா
 ஒ வார ேப ெவ ேய ேபா ற ப ேபா ேவ .
அ ற ேக க டா ’ எ ெசா ர ெகா
வ ேத .
காைல க ப மான ைலய ெச மைலயக
எ தாள ெத வ ைத ேஜாச ைப வ தா . ெத வ ைத ேஜாச
ய உ சாகமான க ய ம த . ெகா ஒ சா ேல வன
கண ெக தாள . எ ப வய தா ட . ச ப நா
மான கமாக எ த த எ தாள ட இ த அள ெந க ைல.
க க உ சாகமான , உர த ர , அ த தமானேப .
மைலயக ஆர ப ெகா சநா ஆர ப ப ஆ யராக
இ றா . ஆர ப ப ஆ யராக இ தவ கைள
ர ேலேய க டலா . ெத வ ைத ேஜாச ‘கால க
சாவ ைல’ எ நாவைல ல கைதகைள நா
வா ேத .
க ப வா க ேபாவதாக ெசா னா . அவ நா
அ ெமா ேஜாச அவர கா ள ஒ ெப ய ‘மா ’
ெச ேறா . எ அ பா எ த ஊ ெச றா அ த ஊ ச ைதைய
பா க ெச வா . ‘ச ைத காண ’ எ அத ெபய . ச ைத
பா பத காகேவ ள ெச வ உ . ச ைத அ த ப
வா ைகைய மர ைத ைத வ பா ப ேபால பா டலா .
க ப ெபா க வ யாக அ ள ைள ச உ ப
ேதைவ ெத . உதாரணமாக க யா ம மாவ ட ச ைதக
ைநலா க க ல றமான ளா க ைறய –
ஈரமான மைழ க நா எ பதனா . டேவ அ ள ம க . மா க
அ ப தா .
கைடக ேதா ேவ ைக பா ேதா . எ ைன ெப கவ தைவ
இர . ஒ கா க கைட. ேத கா அள ள ஊதா றமான
க த கா க . பலவைகயான ைரக . ந நா ைன ேத
பா க யாத அள ள ள க , உ ைள ழ க .
பலவைகயான க . அவ ைற வா யவ க அ க ன
இன தவேர இ தா க . ‘அவ கதா பா ஒ கா சைம சா ன .
ெவ ைள கார க வா றவ க’ எ றா க ப .
இர டாவ தா எ மாெப இைற கைட. ெப ய
மா ெதாைடக இய ர ல கனக தமாக ஓவ வ
காக ெவ ட ப தன. ந ேவ ய வ டமாக எ . ெப ய ஒ
இத ேபால இ த . அவ ைற வ ைசயாக அழ ற அ பா
உைறேபா கா ைவ தா க . த தமான ெவ ய
இைற க . வ றேபத க . ர மா டமான அ வா கைடேபால.
ஆ த க இ ப ேபால உைற த உ த ப க .
கைடவாச ஒ வ இைற ைய களாக ெவ ஒ
க ய எ ெண ெபா க ‘எ க க ெப
ள பர காக சா ’ என மா ெகா ெகா தா .
ழ ைதக வா ச ெகா தன. ‘ெநஜ மான அ ேபாட
ெகா றா ’ எ றா ெத வ ைத ேஜாச .
ஏராளமான ய க ெத ப டா க . ெப பா ெப ப க .
அ த எைடெகா ட அ பா அ மா ழ ைதக தா தா
பா ெகா ட ப ஒ ெச ற – ஒ
ெவ ைளயாைன ட ேபால. அ த ராம ய அ க
எ றா க ப . க ய கா ேபா ட ெப க ைறய
ெத ப டா க . அவ க அேர ய ேநர ைத கைட றா க . அேர யா
ஆ ர வ ட பைழைமயான ேநர ைத கைட ற .
வ ம ய சா ேடா . என க கல க ேப
அ வ ேபா ழ ய . நா பா தேபா பல ைற அ ெமா
க க ேமேல ெச இ தன. இ தா வாதமாக
அம ேதா .
ம ய தா ய ெவ ேய ெச வரலா எ றா க ப . அ ேக
ஒ கள ெபௗ த ேகா தாக க ட ப த .
ஆ ேர யா கள க ஏராளமாக வ ேய வ வான
ச கமாக இ தா க .
ஊ ெவ ேய ஒ ெவ ந ேவ இ த கள ெபௗ த
ேகா . இல ைக ரபலமாக இ ப ேதரவாத ெபௗ த .
த ரவாத எ சம த . மா ற லாத எ ெபா .
னயான எ பத இ ெனா ெபய . னயா க - ய
பாைதைய ேச தவ க - எ ப மகாயா க ேபா ட ெபய .
தைரேய மகாத ம ப ட வ வமாக பா மகாயான
ெபௗ த ேநா ைக ஏ காம அவைர ஒ ேபறைட த ஞா யாக
ம ேம கா பவ க . ஆகேவ இவ க உ வவ பா இ த ைல.
ன உ வ வ பா வ தேபா ட அ மகாயான ெபௗ த
இைறவ பா த ைமக பல இ க ைல.
கா டா க ட ப ட ேகா . நா க ெச றேபா யா ேம இ ைல.
ஒ ம னைகெச தப கட ெச றா . ஒ ச க
ந ேவ ெப ய த ைல. இ யா உ ள ேபா ற த அ ல.
அல கார க ெப ய ட ெகா ட ைம ேரய த . த
ஞான அவதார என ந ேதரவா க அவ ம ப வ வா
என எ றா க . அ த இர டா தேர ைம ேரய த . அவ
ெப வ ைம ட த தராக வ வா என ைன றா க .
இ த ெபௗ த க வ ல றா க க ப பாைத
வ யாக ம ய ஆ யா ெச ம வ ைக எ
க தாக ஆ ய .
ச க நா ைலக ேபா ச வ க ய ேகா க .
அவ ய உேலாக ைலக . பமான நைக ேபால அழ ய
ேவைல பா க ெகா ட ைலக அைவ. ெபா றமான ைலக
. ஒ ைல லவ ணமான .
அ ேக அ ராத ர இ ெகா வர ப ட ேபா (அரசமர )
மர ைளைய ந தெசல அத த பெவ ப ைல
இ பா கா ப வள வ வைத க ேடா . ப லா ர
வ ட க அேசாக மக ச க ைர த ெச ட
ைக ஒ அரசமர ைள ட இல ைக ெச றா . இல ைக
இ பல த அரசமர க அ த மர
வ ேதா ற க தா .
இ வ வைர அ வ ேதா . ர ஆர த .
இ யா பல றா களாக ேச வா தா ட
இ லா ய இ மத இ க இ லா யமத
ஒ ேம ெத யா . அேத ைலதா இல ைக .
ஈழ தவ க ெபௗ த ப ய அ கேமா ஆ வேமா ெகா டவ க க
க ைற . இ ைறய ர ைனக னேர ட அ தா
ைலைம. கள ெமா இ ஒ ந ல பைட ட த ழ களா
ெமா ெபய க ப ட ைல.
வ வ வாரா ஒ ைற பா ேதா . ெப ய ெவ காய
வ வ ம ட க ட தா மகாைல ைன க டட .
ஆ ேர யா ய ஒ யமான ச க . இ யா
ல ெபய வ ெகா ேட இ றா க . ற ச க தவ கைள ேபால
அக களாகேவா அ ல ெதா ண களாகேவா இவ க வர ைல.
ெப பா வசாய ெச யேவ வ றா க . ல கைள வா
க ைமயாக உைழ வசாய ெச றா க . ஆ ேர யா
அ கமாக வாைழ பழ உ ப ெச பவ க இவ க தா . அவ க
த கைள ஒ ய ச கமாகேவ ைவ றா க . மண க
அ க இ யா இ தா .
ஆ ேர ய வாைழ பழ இ யா ேராப டா ப ைசவாைழ பழ
ஒ வைக. ச ெப இ ற . அைத ச தா க ெவ
இ லாமேலேய ைளயைவ பா க எ ைன ெகா ேட .
 3. த

ஆ ேர யா ல ஒ த த ைம உ . அ ேக
ேம ம ஆழ ைல. ஒ ல அைன உ ர ச இ ப
ேம ம தா . அ ம எ ப ெப பா இ ய ஈர லாத
பாைற. ேம ம ஆழ லாத காரண தா அ ேக ெப ய மர க
தைழ வளர யாெத ெசா றா க . அ ேக உ ள மர எ ப
ெப பா க ட தா . வா யர வள தா க டஸு
ஆழமான ேவ ைடயா . ஊ ேபா ற ேம ம இ லாத ஊ க
க டைஸ ஆ ேர யா ெகா வ ந வள தா க
ஆ ேலய க . ஊ க ட ேவ ட ட பைத
அ க பா க .
ெகா ச ஆழமாக ம ேபா ப ளமான ப க ைப மர க
உ ளன. ல இட க த க . இைத த ர ஆ ேர ய ல
எ ப க க ெவ தா . நா பா த ஆ ேர யா
ஒ ப – ெத ஆ ேர ய கடேலார ல . அ ஒ ெப ய
க ட . அ ேக ெப ப பாைலவன . ஆனா எ ைடய க க
ஆ ேர யா ஒ மாெப ெவ யாகேவ ற . அைலயைலயாக
க எ ய ர வைர பர ட ெவ .
ஆ ேர யா மர க ைறவாக இ பத இ ெனா காரண
அ ேக மைழ க க ைற எ ப தா . ம யேரைகைய
ஒ யப க மைழ உ . ெத ேக உைட ெகா ெப ய மைழ
ெப வேத ைல. எ ேபா ற தா . ம ஈரமா ேம ஒ ய
ஊ ேத மள மைழ ெப யா . மைலக ெப மைழ ப
உ மாக ஊ ய ஆ களாக ஓ றன. ஆ ேர யா
க ெப ற ெப ய ஆ க ஏ ைல.
ஆ ேர யா ேகாைட கால க ைமயான . இ யா க ைமயான
ேகாைட கால எ ப வட இ யா தா . த காண ட இ
ட த ட இமயமைல அ வார வைர உ ரமான ேகாைட கால
வ ம ைண எ ய ெச . ெட ேகாைடகால சாைலக
பக ம த நடமா டேம இ லாம ஆ ைதைய பா க .
ஆ ேர யா ட த ட அ த அள ெவ ப உ வா ற .
ஆனா ஆ ேர ய ெவ ப மா இ அ க . ஏென றா
அ ேக கா ஈர பைச க ைற . காரண ேம ம
அ க ைமயான ணா பாைறக ஈர லா இ ப தா .
ஆகேவ ஆ ேர யா ேகாைடகால ெவ ப உ ச ைத
அைட ற . ய ெபா க ட ச ெட ெப யாக ஆ றன.
அ ட அ ள யமான தாவர க எ லாேம ைதல த ைம
ெகா டைவ. இ காரண தா த எ அவ க ெசா ெப
கா ஆ ேர யா யமான இய ைக சாப . ெச ற
ெப வ ெம ேப அ ேக க த ெப கா பல நா க
ெதாட எ பலைர கா ெகா ட ெச ந
ெதாைல கா க ட ெதாட வ ெகா த .
ஏ ர ப தா ேத ந ப ண ைற, எ கைள ெவ ேய
ெகா ெச ல அவ காைல வ தா . எ ேக ேபாகலாெமன
ேப ெகா ேடா . த வ த ேம ராம ெச லலா
எ க ப ெசா னா . எ ேக ேவ மானா ேபாகலா ,
ஆ ேர ய ல ைத பா தா ேபா எ நா ெசா ேன .
ெம ேப நக 500 ேலா ட ர உ ள ராம
கா ெச ேறா . நா க ெச றேபா மைழெப லநா க
ஆ ததனா ெவ க கா தன. த றமான கா த
பர க ெப ய அைலகளாக ப கவா வ ெகா ேட இ தன.
பாைலவன எ ேற லசமய ேதா ய .
அ ேக யமான ெதா எ ப மா ஆ வள தா . பல ஆ ர
ஏ க க ெவ ைய ேவ ேபா வைள ப ைணயாக
ஆ றா க . அத ஆ கைள மா கைள
வள றா க . வள றா க எ ப த . அைவ வள றன.
ட த ட கா வா ைக. ெவ ேம அ ேகேய
ேபா ெப றன. ‘அ வைட’ ம ெச ெகா றா க .
ைரக ெச மா கைள ர வ றா க . ேவ வ ைமயான
அ ல. ெம ய க ேவ . அ ல நா க ெம ய சார ைத
ஓட றா க . அைத ெதா ன ெப பழ ய ன அ த
ேவ மா க உ ள ஒ ச க ஒ கமாக மா ற . ற
சாரேம ேதைவ ைல.
எ ேநா னா மா க தா . இ யா ெஜ இன ப க என
இைவ எ ப க அ க ெச ய ப டன. கன த தைல
இ லாத ேமைஜேபா ற ய ெகா க ெகா ட ெப ய
ப க அைவ. இ யா ெவ ைள ர ஒ ப யாக இைவ
வ தன.
ெஜ ந ல ப . நா ப ைவ ட இ மட , மட பா .
ஆனா அ கால அைவ அ க ேநா வ ெச ேபா .
பாக தகர ெகா டைக ேபா ட ெதா வ க ேகாைடகால
அைவ தள சா . ெகா டைக ேம ைவ ேகாைல ேபா
அ ைர ெகா க ேவ . ெத த சா ைக
காய காய ேபா ெகா ேட இ க ேவ . மாத ேதா ஊ
ேபாடேவ . ஆனா ஆ ேர யா அைவ ம யாக
ேம ெகா பைத பா ேத . ந ைடய நா ப அ ேக
ெச .
ஆனா உ க எ வா . இ ேபா ந நா இ பைவ
ெஜ ப தா தைல ைற. அவ ைற ட . ந றாகேவ
ெவ தா றன. ெவ ைள ர இ யா ஒ ெப ய ெவ .
ஜரா ெமாரா ேதசா வ கா ட ய ஆர த . இ
இ யா உ ைம ம ைல ைற ெகா ேட இ
ெபா க பா ேகா ைற ைட தா . எ னவய
பா க அ வமான ஒ ெபா . ெவ ைள ர யா தா ந
ழ ைதக இள வய அ க பா றன. ந ைம ட
உயரமானவ களாக வள றன.
ெவ ைய தா த வ த ராம ெச ேச ேதா .
ேபா வ ேலேய க ட கா க அ ப ேய க க ைடயாக
பைத க ேடா . ரமான ச - ய ச ஓ ய கா ேபால.
ெவ ற வான ன க ன க ய கா . க ட
ரமான மர . எ க னா ைள உ ெகா எ .
ஆகேவ அவ ைற அ ப ேய ைவ றா க .
நா க ெச ற நா ஈ டைர ஒ ய ைற கால . ஆகேவ
ஏராளமானவ க ராம வ தா க . அ ஒ லா தலமாக
ஆ த . வ ெய ப ம ச ற கா ைட அ த
வ க ெப ேறா க உ ய ஏ வ
ெச தா க . ராம ைத ம மாண ெச ய ேபா றா க எ றா க .
அ ேக லநா க ன மைழ ற . தைழ த .
க ைமயான த ெவ ப உ ய கா க ேமா டா ைப க
ஆ கா ேக த ப தன. க எ த உ ெந த
தகர க ம ேம றன. எ பா தா க யான மர க .
ெவ ெச அம ெகா ேடா . க ட எ ேபா அத
த கா க ெவ ட த ட எ க ேபால பற
ெவ ர ெச மா . ெவ பல இட க அ வா
த ேகாள க எ க ய ப கைள பா ேத .
த ப
ய எ ச ைககைள அர பல இட க ைவ ற .
த எ இைரயா றவ க இ வைக ன . ெவ டெவ ைய
ெந கா எ எ றவ க . ஒ ட ப
ற என இவ க எ ேபா அ கா ள
ற . ேம த அ க ெவ ப காரணமாக ெவ ப க ேச
ஒ வைர ெகா ல ேபா மான . இர டாவதாக கா த
ஓட ய பவ க . கா க எ ப ட ய . ேபா
அ காத க இ பேத பா கா பான எ அ க
ெசா ன.
ராம ஓ வான ஒ ரா ய ழா மன ைல. ழ ைதக
ஓ ைளயா ன. பா க இளெவ அம
ேப ெகா தா க . ஒ ய ராம இைச டாைர
இைச பா ெகா த . க ணா கத அ பா ‘ப ’
ஏராளமானவ க ேப ெகா தா க . ைறயேப
ழ ைதகைள ெகா வ தா க . ெவ ைள க க ெகா ட
ழ ைதக ெபா ைமக ேபால ெத தன. ஒ ஷய
கவ ேத . வள த ன ெவ ைளய க ப ன இ ய என
ஒ ெவா இன ஒ வைக உட ெமா இ ற . ஆனா
ைக ழ ைதக உலக க ஒேர உட ெமா தா .
மாைலவைர அ ேகேய வ ேதா . ெவ நட தப இல ய
அர ய என ேப ெகா ேடா . ண இ யா
ெச ைன ெகா சநா இ றா . ஆ ேர யா ஒ
சா ேல வன ஊ ய . இ ெப ழ ைதக அவ .
இல யவாசக . மா ம சன க எ வ உ . ‘நா கட ’
பட ப ஒ ந ல ம சன எ றா .
ேபா ண ெச அவர
ழ ைதகைள மைன ைய பா ேதா . அ
க ப வ ேச ேதா . எ ன பா க எ றா
க ப . ல க க தா ஓ ஊ , அைத பா ேத எ
ெசா ேன .
 4. எ தாள ழா

ஏ ற தாழ ஆ ர வ ட க த ைச ேசாழ
ெம காவல களாக இ த ஒ ய உபசா ன எ ன காரண தாேலா
அ ர த ப இட ெபய ேசரம வ ப யாக
ஆ ய . ம மாவ ட ேய யவ க ெதா ெச வா
க டாய ஆளானா க . அ கால ச ற ச
ெத தா நா ெநச ஆ ப ச உ . ஆகேவ இவ க
ெநசவாள களாக மா னா க . அவ க சா வைக ஓ இ அ .
ஆனா அவ க அைத ெச ய ேவ த . ேம அ த
ெநசவாள களான வா ய இ த ெதா லாள கைள த கைள ட
ஒ ப ேழதா ைவ க ேவ எ எ ஒ
ெச தா க . இவ க ேமைடேபா அம த ெந ய டா
எ ப ள அம ெகா லம ட உ ள த
ெந ய ேவ எ வ தா க .
இ இ த வழ க ற . இ வா ேய ய சா ன த கைள
ைக ேகாள த யா க எ ெசா றா க . த க ைடய த சா
ேவ கைள இவ க ல சட களாக லெத வ களாக
மா ெகா இ றள பா கா வ றா க . அேதசமய அவ க
தான ஆ க டான அ த ப ள லம ெநச ெச
வழ க அவ க ல னமாக ற .
வரலா க ம க ல ெபய தப ேய இ பைத காணலா .
பைடெய வ நா கைள அ ேக ேய வ எ ேபா
இ வ த . த ழக உ ள ெத க க நாய க பைடெய
கால வ தவ க . உ - ப டா க பைடெய
வ தவ கேள. இ யா ஆர பகால க சா ல
ல ெபய வத கான ஒ காரணமாக இ ற . ன ேபா க
ப ச க . 1530 தைல ேகா ைட ேபா ஜயநகர ேபரர
யைட தேபா தா ெத யா மாெப ம க ெபய
க த . ஆ ர க நாடக ப ைய ேச த ம க ட டமாக
த ழக வ தா க . அத ன ப ேன ப ென ப ெதா பதா
றா க ெப ப ச க ெப மள த ழ க
உைழ பாள களாக கட தா ெச றா க . த உலக ேபா
இர டா உலக ேபா அ வா ெச றவ க ஒ சாரா
அக களாக இ யா வ தா க .
ல ெபய தைல எ தாம இ யவரலா ைற, த ழக வரலா ைற எ த
யா . ேதச ைன ேபா ல ெபய த ழக வ தவ க
இ ள க மா வா க . ெப அக க ெப மள
த ழக வ றா க . ன ர ேபா
ப ய ேபா ேபா ஏராளமான அக க த ழக வ றா க .
அ தமா வ கேதச ைன அக க யம த ப றா க .
ப ெதா பதா றா ேத ைல ேதா ட க ல ெபய
ெச ற த ழ க மைலயகம க எ ற ேப இல ைக அ ள
ஈழ த ழ களா கள களா ஒ ேய ைவ க ப தா க .
ன அவ க ஒ ப னைர அ ெவ ேய னா க .
அ ப க சா - ப டாரநாயகா ஒ ப த ல ன
இ ரா- மாேவா ஒ ப த ல ெவ ேய ற ப ட அ ம க இ
த ழக ேம மைல கா கைள அ உ வா க ப ட
ேத ைல ேதா ட க (Tantea) யம த ப அ ப ேய
மற க ப ட த ட அேத அக வா ைகைய றா
தைல ைற வா றா க .
ல ெபய தவ க த க உ வா த காக த க
ப பா ைட பா கா பத காக ேபாராடேவ ற . இர இ
ைசக ெச ேபாரா ட க . உ வா த கான ேபாரா ட
ெம லெம ல த க ப பா ைட மற ேத ஆகேவ ய ைல.
த ழக வ த ன க ப ய க இ ேபா த ச கமாக
இ ைல. ஐ ப க ட ெச ைன, , த ைச ப க அவ க
ப ம வ களாக ப ேவ ரசாயன ெபா உ ப யாள களாக
இ தா க . இ ேகேய மண ெச வத ல ரா டர த எ ற
கட கைர மைற தா க . ெச ற வ ட ெச அ ேக
உ ள வ வ கால எ ஊ ெச ேற . எ ப க
வ த ஈழ அக க காக அர உ வா ய அ . அ ள
ஈழம க ஈழ த ட இ ைல. மண ல அவ க அ ப ேய
த ழக இைண டா க .
இ த க யாத ஷய என ைன ேற . ல வ ட க
ன க ெப ற ெத னா க எ தாள ஒ வ கைதகைள
ப ேத . னா பைடயா எ ற அ த அ ைமயா ஒ ேப
த ைடய தாைதய இ யா எ ேதா வ தவ க எ
த ைடய இைண ெபய எ னெபா எ ெத ய ைல
எ ெசா தா . அவ த ழக ைத ேச த ஒ வ ய எ
அவ அ தா அவ அ ெபா பட ேபாவ ைல. பா ேபா ற
க இ ள இ ய வ சாவ ன ட எ வ
இ ய ெபய க , ல சட காசார க , மதந ைகக ம ல
க ம ேம. ெமா ரேம ல ெச ற . காரண
ெமா எ ப ஓ அ றாட ஷய . கைள சட கைள
எ ேபாதாவ ெவ ேய எ தா ேபா .
இ தா ல ெபய த ஈழ த ழ ஷய நட ற . அவ க
ய தைல ைற ன த அேனகமாக ெத யா . அவ க
க சமாேனா த ழ க அ லாதவ கைள மண வ றா க .
அ றாட வா ைக த ழைடயாள ஏ இ ைல. அவ க
த ழைடயாள எ ப ெப பா உண , ல உற க , சட க ,
மத ஆ யவ ம ேம உ ள . வ தைல ைற – அதாவ
இ ேபா வா தவ க மைற ன – அ தசட க
மத ெம ல ெம ல ல ஆதாரமான களாக மா
 . த யைடயாள கான ஒ ய ஆதாரமாக அைவ இ ,
அ வள தா . அவ கைள த ழ களாக அைடயாள காண ,
அவ க த ழ களாக இ க மா டா க .
இ த வழ கமான ஷய க ட டாெத ல ெபய த
ஈழ த ழ க ப பா கவைல ெகா டவ க ல க ைமயான
ய க எ வ றா க . ஈழவா ைக ஈழ ப பா ைய
தா க வா நா க த கைவ ெகா ளேவ எ அைத
அ த தைல ைற அ ெகா ள ேவ எ ஆைச ப றா க .
இ தள க இ த ய க க றன. ஒ மத , இ ெனா
கைல ல ய . ஈழ தவ யமான மத ைசவ . ெச ட க
அவ க ைசவ ைத த கைவ ெகா ள ய றா க . இ ஓரள
ெவ ைய அ றெத ேற ைன ேற . ெமா ைய
ேபா ட நாைல தைல ைற ல ெபய த
ஆ க, ெத ழ கா ய ல ெபய த த ழ க மத ைத
வ ைல. காரண மத க கள ய . ஆகேவ
ப பா உைரயாட க அ பைடேமைட அ . ம த க அ தா
ற றா க . ெமா மா னா மத க மாறா .
ஆனா கைல ல ய க அ த இட இ றதா எ ற ஐய
என இ ற . மர கைலக மர ல ய மத ட
ெகா ள ெதாட காரணமாக ஓரள ய வ ெப றன.
ஆனா மத ட உறைவ ெவ ெகா ட ந னகைல ல ய
ம க மன வ லைம இ லாம ற . ஈழநா ேலேய
இல ய ேபா றவ ட ெதாட ெகா டவ க க லேர
இ பா க . ல ெபய வா ைக அ இ ைற ற .
ெல. க ப ஒ பதா காலமாக த ம த வாத ட ெம ேப
நக ஓ எ தாள ஒ டைல நட வ றா . அ ேர ய
த கைல இல ய ச க எ இ த அைம ல ெபா வான
உதா ன ைத அைத ந ப க ஆதரைவ ர நட றா .
இ வ ட ஏ ர 11 ஆ ேத ெம ேப நக அ த ழா
நைடெப ற . அத காக தா ெத வ ைத ேஜாச வ ைக த தா .
அவர பவள ழா அ ேக ெகா டாட ப ட . நா அத
பா ைவயாள ம ேம. க க அ ஓ ஈழ த ழா.
ழா காக க பரா இ ஆ யா (ம பா ர ப )
வ தா . னநா இர அவ க க ப
வ தா க . இர ெவ ேநர வைர ேப ெகா ேதா .
ம பா ஒ ெப ழ ைத, ைத. நேடச வ தா .
இல ய இல ய அர ய ேப ேனா . த ழ க
இல ய பைட றா கேளா இ ைலேயா இல ய அர யைல
க பாக பைட ெகா ேட இ றா க . யாராவ
ஏதாவ ெச ேபா அ வைர க ெத யாம இ த ச க
தைடகளாக மா வ னா றன.
ெத வ ைத ேஜாச அவர நாவ வ த காலக ட அைத
ைகலாசப தைலைம லான ேபா அ எ ப ற க க
ய ற எ பைத ெசா னா . மைலயக ம க வா ைகைய
ெசா அ நாவ ெதா ச க அர ய இ ைல எ ற சா
ைவ க ப ட . மைலயக இல ய எ ேஜாச ெசா னேபா அ
ஈழ ைத ேபா ய எ ைர த ப ட . ெதாட யான
வாத லேம த ைடய ரைல ைலநா ட ேஜாச பா த
எ றா .
இ ெஜயச ப மநாத வ தா . அவைர க ப
ெகா ெச த மக வ தா . இர க
ச ேநர ய . காைல எ தேபா ெஜ லா இ ைல.
த தாக இ த காைலேநர . காைல நாக ேகா ஒ கேள
ேவ . இ ேக மா ரா ரா ஒ அ க ேக ட .
உைடமா ள ேனா .
அர க ஓரளேவ ட இ த . அர ெவ ேய ஒ ெப ய
ைமதான நட பத கான நைடபாைத இ த .
நா அ ெமா அ நைட ெச ேறா . இ ைமயான
இளெவ . ைறய ெவ ைளய நட ெகா தா க . எ ேர
ெச பவ க அைனவ ேம க மலர கம ெசா ெச றா க .
அ ெபா வாக ேமைலநா வழ க . இ யா அ த வழ க
இ ைல. ெத யாத ஒ வ நம வண க ெசா னா எ ன
ெச வெதன நம ெத ய ைல.
ஒ ைற நா ண வா
நட ெகா தேபா ஒ ெவ ைளய எ ேர வ ‘காைலவண க ,
ந ல ப வ ைல இ ைலயா?’ எ றா . நா க யஸாக ‘ஆமா ’
எ ேறா . ற தா அவ கம ெசா றா எ உண
அடாடா ம ணா ைத மா இ ேடாேம எ வ ேனா .
அத ெக ேற அ வ வ ேதா . அவைர பா தேபா
ஒ ல ெசா க ம யாைத த ேப ைடெப ேறா .
பல நா க ட ெச ெகா தா க . அ க டா ேமஷ வைக
ய நா க . ஒ நா ெப ய நா , லாசா எ ெபய . க க
ேகா ேபால இ . க த ேபால ட .
பாமேர ய ேபால உட . ெடாெரா ேடா ேசர ஒ லாசா நா
இ த . ெப ய மடாலய க காவ வள க ப அ த நா
க க ஆப தான காவ நா . ஆனா க ய .
ஆ ேர யா நா வள ப ெபா வாக ரம . க ெசலவா .
ெப ய வைள ேதைவ. நா ைர ப க ேக டா
அவ க கா ெச வா க . அபராத க டேந . நா உண
ெசலேவ ய . ஆனா நா கைள ஆைச காக வள றா க . ெவ ேய
ராம ப ைணக ெப ய நா கைள பா ேத . அ க
ெஜ ம ெஷ ப வைக நா க . த ராம ேம ெல ஒ
நாைய பா ேத . ேர ேட ேபா ற க ெப ய நா . ஆனா டா
ேபா சைதம க ெகா ட க . அத ெபய ேயாபா ம ஃ .
ந ப வ அ ப ஒ நா இ ய ெவ ைல ச
வா ற .
எ ேர ஒ ெவ ைள கார ெப வ தா . ெப ய ெவ ட
ேபா தா . வய ப இ . த வ அவ ழ ைத
ேராஜா ற ெவ ட ேபா ெவ வ தாமைர ெமா ேபால
அம த . ஆ மாத இ . ைகைய வா
ெச த . தா ெவ ைள இன . ழ ைத ன இன . ேக
இ ைல. க க இ ைவர க . அவ எ க
வா ெசா கட ெச றா .
ட ஆர க ேபா வ ேதா . ெம ேப க
ஆக ெப ய இல ய ழா எ ற அள பா தா க ைறவான
ட தா . இ தைன ட ைத பரவலாக அைனவ
ப ெப தமாக ெபா தைல க சா தா ஒ கைம தா
க ப . காைல மாணவ க ப ெகா க தர .
ெப க ர ைனகைள ேப ஓ அர . மாணவ க ஒ வ
அவ ஆ ேர யா கள ஆ ெச தேபா அ ள த
யவ க ைலைம ப கவ தைத க ைரயாக எ தா .
கவன ய க ைரயாக இ த அ .
ெபா வாக ல ெபய த யவ க க டமான . யவ க
ய ழ த கைள மா வ க ட . ய ெமா க ய பழ க
வழ க கைள அவ க க ெகா ள யா . த பெவ ப ைல மா வ
அவ க க ைமயாக இ ற – பாக ெவ ப ல த ழ க
ைர ெபா ெகா ள யா . ேம அவ க வா ைக
எ ப ைன க , கட த கால , இ ற . அவ க
க கால ய ைல, எ கால இ ைல. அ த ைன க
ைக வ த ம இ றன. ஆகேவ அவ க வா ைக
நரகமாகேவ இ ற . ஒ கா இ லாதவ ைடய வா ைக ட த ட
ைறதா அ .
அவ க த க அ த தைல ைற னைர ந வாழேவ ற .
ஆனா அ த தைல ைற த கைள ைலநா ெகா ெபா
க ைமயாக உைழ ற . எைத கவ க அவ க ேநர ைல.
அ த ைக ட ப ட ைலைய இைளஞ க ைர அழகாகேவ ெசா ன .
ஒேர உணைவ தாேன எ ப ப சா ைலைம
ப ஒ ெப ம ல தா . ம மக க ைமயான
ெசா கைள ப இ ெனா வ னா . வைக உற கைள மர
றைல ெகா ள ரம ப றா க – ஆனா அ ஒ ய
ல ெந .
ஆ ேர ய ப க தா ெமா க ஓ இட அ றா க .
அ த ம ெப க க ைழ உத றன. அ வா
தா ெமா க ெப பவ க த ம ம ெப
வழ க ப வ ைல, இல கண ைழ எ ைழ எ பா
ம ெப கைள ைற றா க . ஆனா கள , இ ேபா ற
ெமா க ம ெப ேபா றா க எ ஒ மாண
க ைர ெசா ல அைத ஒ ஒ வாத க த . த ேத
ெப வத அள ேகாைல எ ப ைல வ எ ப ப ேவ
க க ைவ க ப டன. அ இ யா உ ள க தா .
பல ெபா ேத க த எ ெவ வ க க ன .
த ழா ய க ஒ பா ேத வா க .
ெட மா எ தாள வ மார எ ய ‘ம க ம களா
ம க காக’ எ ற நாவ ெவ ட ப ட . வ மார ெட மா
இ வ ைக த தா . ல ெபய த ஈழம க ைல பத கான
ேபாரா ட க கைள நாவ அ . அத தான
க ைரைய டா ட நேடச ைவ தா . வ மார இைணய த
ஒ க ைர வா தா . ல ட வா த ழரான ைல அ த
ஈழ இல யவா கைள ப ய கைள இல ய க எ ற ேப
ெதா வ ைசயாக ெவ வ றா . 44 பைட பா கைள ப ய
ெதாைக ெவ ட ப ட . பா க தராஜா அைத ப
ேப னா .
இர இத க மல க ெவ ட ப அவ தான
க ைரக ைவ க ப டன. ெடா வா யா பாண
இ ெவ ‘ம ைக’ ட த ட ஐ ப வ ட களாக
வ ெகா ஒ த . ர மா டமான வரலா
ெகா த ந ப யாத இ ன க ந க ய
வா டா ெவ வ அ த இத ஈழ இல ய யமான
ரலாக ஒ ற . அத 44 ஆவ ஆ மல ெவ ழா
நட த . ெகா ெவ ட ப ‘ஞான ’ றாவ இதைழ
மலராக ெவ ற . எ லாவைக வாசக க உ ய இதழாக
அ ெவ வ ெகா ற .
ெத வ ைத அவ க ேப அ ப யாக இ த .
மைலயக த ழ க எ ப இ யா இ ெதா லாள களாக
க ப ஏ ற ப ெகா அ மா தைள
அ ப ேவ ேதா ட க ெகா ெச ல ப டா க
எ பைத க வாக ள னா . த ழக ெச ற றா
ஏ ப ட ப ச தா அவ கைள க காணா நா ெச லைவ த .
க ெப பாலானவ க ப ப லாதவ க . க சமானவ க
த க . ெச ற இட க அவ க க ைமயாக ர ட ப டா க .
ைல க எ ெசா ல ப தகர ெப க ப க க ேபால
த கைவ க ப வா தா க .
இ யா தா நட ய இத காக வ க ெகா வ த
நேடச ய எ ற ெதா ச கவா ேதா ட ெதா லாள கைள ப
ேக ப அ ேக ரக யமாக ெச அவ க வா ைகைய ேந
க டா . அவ க காக த வா ைகைய அ ப தா . அவ க
ெதா ச க உ வா அவ கைள ஒ ைண தா . அவ தா
மைலயக த இல யக தா. அவ எ ய ‘ராமசா
ேச ைவ ச த ’ எ ற கைதேய த மைலயக கைத எ றா
ெத வ ைத.
அத ராைமயா அவ க ‘ஒ ைட ெகா ’ வ த .
இல கண ப அழ ய சா யமான கைத இ . வழ க ேபால
அ ம க வ ைமைய ெசா கைத அ ல அ . ேத ைலப
ஒ ெப த மான ைத ேதா ெகா க ம
தைல ைவ த அழ ய கைத. அ ட மைலயக
இல ய வ ைம ட ற த . ஆனா அைத யா பாண த ழ
அ க க ேம பலகால ெச லேவ த எ றா ெத வ ைத.
ட ய மாைலேநர ஆ ய . ெத வ ைத ேஜாச நா ஒ
ைன ப வழ க ெசா னா க . அ ெமா எ த ஒ பட ட
ச யாக ழ ைல. ஆகேவ அ ைறய நா ழா ப க என
ஏ ைல. அ ேக பல ந ப கைள ச ேத . உ சாகமான
உைரயாட க க தன.
ஆனா ெபா வாக என ப ட ைற எ ப த ழக வழ கமாக
க ச ரதாயமான க க , ச ரதாயமான வரேவ க
அ த லாத ேமைட ேப க த யைவ. ஒ அர வ
வ ைகயாள அவ உதவ ய ஏதாவ அ ேக ைட மா எ
அ ய தா வ றா . ஆகேவ ஒ ேமைட அ
வ ைகயாள ஆ வ டாத, உதவாத எைத ேம ேபசலாகா எ ப
ஒ நாக க . ேமைட இ ஒ வைர இ ெனா வ ப ைன
ட க ேப வதனா அவ கழ ப பவ லாப
இ கலா , ேக பவ க எ ன லாப ? ல க க
ெச றா அேத க த வைர அேத க ைற தைலவ அேத
க மாணவ க னா ைவ அைரம ேநர க ேப றா .
வ ைசயாக ம யாைத ேப க க தா ஒ வ எ தைன ேநர தா
அைத ேக க ?
த ழக இ த வைகயான ேபா ேப க ம ம யாைதகைள
ேமைடக இ அக ய ன தா இ ேபா இல ய
ட க ஓரள ம க வ றா க . அேதேபால எ த ஒ
ட ைத அ கப ச ம ேநர க ேவ . அைத
ஒ ேய க கைள ஒ ெச ய ேவ . நா க எ றா
அ கைல க க இ க ேவ . த ழ க இ த வழ க கைள
ைக டாதவைர உ ப யான ட கைள நட த யா .
 க ப க உ சாகமாக இ தா . இ நா களாகேவ அவ ட
இ த பத ற ெம லெம ல ல ெகா ேட இ தா .
அ க ஒ ெவ எ ேற ெசா லேவ . எ வைர
ெத வ ைத அவ க ற பான ேப ஒ யமான அ பவமாக
அைம த . எ னள அ க ல ெபய வா த ெம ல
ெம ல மைறவத ரமாகேவ இ த . வ தவ க அேனகமாக
அைனவ ேம வயதானவ க . ல ந தர வய ன . நாைல
மாணவ க அ த க தர காக ஆ ய களா தயா க ப
ெகா வர ப டவ க . அவ க ஒ வ ம ேம அ ேக ற
ப தவ . ற இல ைகநா இ வ தவ க .
இ ய ம ைக ெபா க இட வ ட ட அ த
க இ ைல. ச ப உ ள ஆ வ ட இல ய இ ைல.
அ ேவ இய பான , சாதாரணமான . இ த ழா ேபா றைவ க ப
ேபா றவ க ஆ றாைம கைட வைர ேபாரா பா ய
காரணமாக உ வா க ப பைவ.
 5. த கேவ ைட

ஆ ேர யா ெச வ வள க நா க ஒ . அ நா
ெச வ ஊ எ ன? ெபா வாக இ ய களா ய நம ஒ
பா ைவ உ , எ த ல வளமாக இ றேதா அ த ஊ ெச வ
க எ ேபா . இ யாைவ ெபா தவைர அ ஓரள உ ைம.
அ பைழய ேவளா ைம க சா த பா ைவ. ஆனா
ந ன ெதா க அத ெப ய ம ஏ இ ைல எ பேத
உ ைம. இ ஒ ல ப ெபா ய வள ைய மா
யமான க லவள ஒ யமான அ ச இ ைல.
ஏென றா ேவளா ைம இ ஒ லாப த ெதா அ ல.
ஒ ல ப ச க, அர ய ைலதா ெபா ய வள ைய
யமாக மா ச . ரான வாக வ ைற லாத
ழ . ழ ச யாக இ தா ெபா ப ேயாக
அவ யமான ச க ஒ க ,க த ய றைமக
உ வா வ . இர டாவதாக த . ஏ கனேவ வரலா
காரண களா த வ ைம ெகா ட நா க ெபா ய
ச களாக ஆ றன. றாவதாக க ம வள . இ ப வா
பல ஆ க நா க இய ைகவள ெச தைவ. ேம பல நா க
க மவள ெகா பைவ. அவ ைற பய ப ச க, அர ய ழ
அ ேக இ ைல. ெபா வாக இன பைக ேமாத உ ள நா எ
இ தா இ லாதத சம தா . அ த வள கைள உ ண
ைன ச களா ேமாத க ேபா வள க ப . கைட யான
உதாரண கா ேகா.
ஆ ேர யா வசாய நா அ ல. அ ேக யமான ெதா எ ப
ேம ச தா . ெவ க ஆ க மா க ‘ ைள ’ ெகா ேட
இ றன. 1998 ச ேவ ப இர டைரேகா மா க அ ேக
இ றன. அவ ப ல ச மா க கறைவ ப க . ச
மா க இைற காக வள க ப பைவ. லா
அ தப யாக ெம ேப நக இ ேடா யா ப தா அ கமாக
மா க ெகா ற .
ஆனா ஆ ேர யா ேதா பத ெதா ைல ைமயாகேவ
ைக ற – ழ மா பா காரணமாக. க ப ேராம
ஒ கால ந ல ஏ ம யாக இ ற . ஆ ேர யாதா
உல க ெப ய க ப ஏ ம யாள . 10 ேகா ேம
ெச ம யா க அ ேக உ ளன எ கண . ேசா ய யா
ஆ ேர ய க ப த த ைம க ேவாைர இழ
அ வ க அ தப இ ற . உ நா உ ப ேபாக
ஆ ேர யா இைற ைய ஏ ம ெச ற . அ அ வ ேபா
‘ப ’ ேபா ற ேநா க ச வேதச அள ைய ள ெப
அ ற .
ஆ ேர யா யமான ேவளா ைம எ றா பழ க தா .
ஆ ேர யா க ரா ைச ப ைணக உ ளன. ஒ
உ ப நட ற . ஆ ேர ய ஆ க ெப ற .
டா ேம யாைவ ஆ ேர ய வைரபட ஆ ேபாலேவ
வைர றா க . ஆனா இவ ைறெய லா ெகா த ெச வ
வள ைத ஒ நா உ வா ெகா ள யா .
ஆ ேர யா ெச வ அத க ம வள தா உ ள . 1788
ஆ ேர யா கால ய க ேய ய ப
வ ட க ேளேய ஆ ேர ய க ம க அக
ஏ ம ெச ய ப டன. உ ைம ெதா ர ைளவாக
உ வான க ம ப றா ைறேய கால ய எ
அர யலா க ைறைமைய உ வா ய எ றா ைகய ல.
ச ேவ ப ேக அ ேக ல க த ேதா
எ க ப ட . ெள ஆ மா அ ேக அக ெத க ப ட ஈய தா
த உேலாக . அத ெச இ .
ப ென டா றா ஆ ேர யா உல க ெப ய
ஏ ம யாளராக இ த . ெச ெப மள ஏ ம ெச ய ப ட .
ன ெம ல ெம ல உேலாக அக ெப னைட ஏ ப ட .
மரபான உேலாக அக ெப ெசலேவ யதாக ஆ ய . 1960க
ன ந ன அ ய ைறகைள ெகா வான ல ய
ஆ க ெச ய ப க ம அக க ஆர தன. இ
உல க ெப ய இ உ ப யாள ஆ ேர யாதா . ல க
ெச ஈய அ உலகெம ெச றன. இ ைறய
ஆ ேர யா உல க ெப ய க சா ெபா ஏ ம யாள .
அத ெச வ வள க க ம க னா தா .
ஆனா ந ேவ ஐ ப வ ட த த க அைலதா ஆ ேர யாைவ
இ ைறய ைல ெகா வ த எ ெசா லலா . ‘மாெப
த கேவ ைட’ எ இ ெசா ல ப அ த அைல 1823 ச
ேவ ப ர எ இட ஒ ெபா ஊ யரான ேஜ
ெம ய எ பவ த க ைத ேதா எ த ட ஆர ற .
அவ சாைல ேபா வத கான ச ேவ ேவைல ஈ ப தா . அவர
த க க அ வளவாக ம கைள ெச றைடய ைல. ஆனா
ெதாட ஆ ேர யா த க க டைடய ப ட . க ெப ற
த கேவ ைட காரரான எ வ ஹா ேமா ஹா ேர
க ஃேபா யா த ைடய த கேவ ைடைய
ேடா யா வ தா . அ ட உலக க இ
த கேவ ைட கார க ஆ ேர யா பைடெய வர
ஆர தா க .
1850 த அைர றா கால உலக க இ த க
ேத வ ெகா ேட இ தா க . அவ களா தா ஆ ேர யா
ம க ெதாைக அ க த . அ த ம க ெதாைகதா ஆ ேர யா
ெதா க வசாய வளர வ யைம த . ேடா யா மாகாண
யமான த க உ ப ைமயமா ய . 1850 ஆ ேர யா உல
க ெப ய த க உ ப யாளராக ஆ ய .
த க ம ற உேலாக கைள ேபா ற அ ல. அதாவ அ ஒ
நாணய . அ ப ென டா றா இ த
உலகமயமாத ஆர தேபா த க ம ேம அ த
ெப ற . ட உல ெப ப ைய ைக ப ஆள ஆர த .
கால நா க த க ச வேதச வ க ெச யேவ ய ைல
ஏ ப ட . அ வைர ச வேதச வ க ப டமா அ பைட
க த . ஒ ேதச நாணய உ ைமயான ம ைப எ ப
மா பெத ற ேக எ த . அ வா ைலயான ஓ
உலகநாணய கான ேதைவ எ த த க அ த இட ைத வ க
ஆர த . எ த ஒ நா த ெமா த நாணய ெதாைக
சமானமான த க ைத ச வ ைகவச ைவ க ேவ
எ ற க பா உ வா க ப ட . அதாவ த க தா உ ைமயான
நாணய . தா பா எ ப அ த த க ைத ஈடாக அ க தயா
எ ற வா ப ர ம ேம.
இ வா த க யமான ச வேதச நாணயமாக ஆனேபா த க ஒ
ெபா எ பத ேமலாக ேநர யாகேவ நாணயமாக ஆ ய . உல
க ெப ய த க ைக ைப ட ைவ த . த க ம
இ வா ஏ யேபா தா உலகெம த கேவ ைட கார க
ள னா க . ‘ெம ெக னா ேகா ’ த ய சாகஸ பட க
சா ‘ேகா ர ’ த ய ேக பட க அ த த கேவ ைட
காலக ட ர க .
உல க ெப ய த க ேசக இ த நா க ஒ இ யா.
அ த த க அ ப ேய இ தா இ யா இ உல
க ெப ய த ள நா க ஒ றாக இ . ஆனா
ட த ட இ வ ட கால அர இ யா த க ைத
உ எ ெகா ேட இ த . இ ய ம ன க த க
வ க ட க டாய ப த ப டா க . ஆகேவ இ ய ஆலய க
ம ன க கஜானா க இ த த க க
கஜானா ெச ேச த . தா ம ன க
ேகா நைககைள ட உ க ப க றா க . அ ட
ேகாலா த ய த க ர க க த க ேநர யாக ட
ெகா ெச ல ப ட . இ த க தா ெப த க ர க க ெகா ட
ெத னா கா த ய ஆ க நா க .
ஷா ெச கால ேலேய ேகாலா த க வ ற
ஆர த . ஆனா ஆ ேர ய த க அ
கால யா க ைத ல ய ன ெதாட ைட த . த க
அத ெச வ ைத மா த . ஆர பக ட த க க
அத ல க தன. அ த த இ லாம தா அ ப க
க ம அக க கான த காக ஆ ேர யா ேமைலநா
க ெப க ைகேய . அைவ இ அேர ய
ெப ேரா ய ைத உ வ ேபால ஆ ேர யாைவ உ .
ஏ ர ப ர டா ேத ண அவர ப ட வ
எ கைள பலார எ ஊ ெச வத காக வ தா . பலார
ெம ேப இ ட த ட அ ப . ர உ ள . ஒ
மைல ச உ ள இ த ஊ 1837 க ைமயான த ப ச
கால தாம ெல ேமா எ பய க தைலவரா
க டைடய ப ட . அவ யா மைல ஏ இ த இட ைத
க டைட தா . 1838 ம ஆ ட ச எ இ பய க
த க ட அ ேக ேய னா க .
ட த ட 13 வ ட க இ த இட ஒ ய
ேம ச ராமமாக அைல ேம ச கார க வ
த ெச ராக ேம இ ற . 1851 ஆக இ ேக
த க க க ப ட . அைத ெதாட க பரபர பான ஊராக
இ மா ய . பலார எ ஒ நகர ெம ல உ வா வ த .
1851 ெச ட ப ேலேய ஆ ர அக வாள க வ த க காக
ேதா ட ஆர தா க . 1853 ட த ட 20000
அக வாள க வ ஆ கா ேக ேதா ெகா தா க .
அ த வ ட ம ப ட அள த க அ கார வமாக
ெம ேப நகர க ல ெகா ெச ல ப ட . அைத ட
பலமட அ கமான த க க ள ச ைத க ப கலா
எ றா க . அ த நா வ ட க 77 ட த க ெம ேப
க ல ைத வ தைட த . 1858 ெவ க த க தா எ ற ெபய
ட ப ட க க ெட க ப ட . அ 68 ேலா எைட ெகா ட .
180 அ ஆழ ள ர க ேம ைர ம இ ைட த .
அ தவ ட ல ட இ உ க ப ட .
ஆர ப ந ப க தா த க ேதா
ெகா தன. த க ேதா வ க கா தனமான ைறேய
கைட க ப ட . அ த வைகயான ர கமா க இ பலார
உ ளன. ேமேல ைரேபாட ப ட ஒ ண . அத மர ஏ க
இற ெச றன. ஆழ ெச ற ம இய ைப
அவதா ப கவா ம ைண ைள ெச வா க . ேம ம
ச யாம க ம ைரைய மர க ெகா தா
வா க . ெவ எ ம ைண வா க அ ள ேமேல
பவ க சகட க ட ப ட க வ யாக ேமேல
ெகா வா க .
ன இய ர க பய பா வ தன. ரா இய ர க . ெப ய
இ உ ைளக ல க ல ப த ப ற . அ த
ரா அ த ல கைள த ள அ த ஆ ற ல
ப ச கர க ஓ அ த ைச ஆழ இ ம ைண ேமேல
ெகா ட பய ப த ப ட . இ ேபா இ ஆழமாக ேபாக
த . ஆழ ெச ல ெச ல ன கார (ஆல ) ெகா ட
ப க ற ப ப க வர ஆர தன. அவ ைற ைகயா
ெவ ட யா . ஆகேவ ரா ய ர ைசைய உ ேள
ெகா ெச ெவ ட ேவ த . அத ய ெப ய இய ர கைள
 வன க ம ேம அைம க . ஆகேவ த க அக
வன க உ வா ன. 1868 ப லார 300 வன க த க
ேதா வ ஈ ப தன. ட த ட 65000 ேப அ ேக வா தா க .
த க ர க வா ைக எ ப சாதாரணமானத ல.
ர க ெதா லாள க ஒ ப ன ப சா அபாய
இ த . ேமாசமான ழ காலள
ேவைலெச யேவ த . வாத ைர ர ேநா அவ கைள
ெகா றன. அவ க ப க டார க வா தா க . ஒ கான
ச ட இ ைல. ட த ட ஒ ெகௗபா வா ைக.
பா ேய ெப பா ைய மா த . க அ றாட
க வாக ஆ ன. அ ட சமெவ த க க ெச பவ கைள
ெகா ைளய ெகா ைளய ட க ஏராளமாக ைள தன.
இ ட க ப ென டா றா ஐேரா ய சாகச நாவ க வ
ெகா ைளய க ெபய கைள த க ெகா டா க .
அ ட இனவாத ஓ த . த க ைட த ெச ய
ஏராளமான ன க ஆ ேர யா வ தா க . அவ க த க
நா ர க ெதா ெச பழ யவ க . ஆத னா ெவ ைளயைர
ட ெவ கரமான ர க ெதா லாள களாக இ தா க . ஆனா
அவ க தா க ேச த ெச வ ைத ெகா வன கைள
அைம க ைல. அவ ைற அவ க னா
அ ெகா தா க . ன அரசா க இ த த க ஆ வ
கா ட ைல. ஆகேவ அவ க அரச உத ைட க ைல.
ெவ ைளய அரசா க பல ச ட க ல ன க வ ைகைய
ப ப யாக அறேவ ய . எ ப க வைர ட ேவ
இன தவ ஆ ேர யா ைழவத தைட இ த .
ன க உலைக ைக ப த இ த அ கைற ைம உல
வைரபட ைதேய மா யைம த எ பா க . னா ப ேனழா
றா த ச ரவ க ெப ‘தைடெச ய ப ட நகர’
த கைள க ப ெகா உலைக ப ய கவன
Another random document with
no related content on Scribd:
The Project Gutenberg eBook of Histoire du
Consulat et de l'Empire, (Vol. 20/20)
 This ebook is for the use of anyone anywhere in the United
States and most other parts of the world at no cost and with
almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away
or re-use it under the terms of the Project Gutenberg License
included with this ebook or online at www.gutenberg.org. If you
are not located in the United States, you will have to check the
laws of the country where you are located before using this
eBook.

Title: Histoire du Consulat et de l'Empire, (Vol. 20/20)

Author: Adolphe Thiers

Release date: July 8, 2022 [eBook #68476]

Language: French

Original publication: France: Paulin, 1845

Credits: Mireille Harmelin, Keith J Adams, Christine P. Travers

and the Online Distributed Proofreading Team at
https://www.pgdp.net (This file was produced from
images generously made available by the Bibliothèque
nationale de France (BnF/Gallica))

*** START OF THE PROJECT GUTENBERG EBOOK HISTOIRE

DU CONSULAT ET DE L'EMPIRE, (VOL. 20/20) ***
 HISTOIRE
DU
CONSULAT
ET DE
L'EMPIRE

TOME XX

L'auteur déclare réserver ses droits à

l'égard de la traduction en Langues
étrangères, notamment pour les Langues
Allemande, Anglaise, Espagnole et
Italienne.

Ce volume a été déposé au Ministère de

l'Intérieur (Direction de la Librairie) le 5
août 1862.

PARIS. IMPRIMÉ PAR HENRI PLON, RUE GARANCIÈRE, 8.

NAPOLÉON
(1815)

HISTOIRE
DU
 CONSULAT
ET DE
L'EMPIRE

FAISANT SUITE
À L'HISTOIRE DE LA RÉVOLUTION FRANÇAISE

PAR M. A. THIERS

TOME VINGTIÈME

Paris
LHEUREUX ET Cie,LIBRAIRES-ÉDITEURS
60, RUE RICHELIEU
1862
 HISTOIRE
DU CONSULAT
ET
DE L'EMPIRE.
 LIVRE SOIXANTIÈME.
WATERLOO.

Forces que Napoléon avait réunies pour l'ouverture de la campagne de

1815. — Les places occupées, Paris et Lyon pourvus de garnisons
suffisantes, la Vendée contenue, il lui restait 124 mille hommes
présents au drapeau pour prendre l'offensive sur la frontière du
Nord. — En attendant un mois Napoléon aurait eu cent mille
hommes de plus. — Néanmoins il se décide en faveur de
l'offensive immédiate, d'abord pour ne pas laisser dévaster par
l'ennemi les provinces de France les plus belles et les plus
dévouées, et ensuite parce que la colonne envahissante de l'Est
étant en retard sur celle du Nord, il a l'espérance en se hâtant de
pouvoir les combattre l'une après l'autre. — Combinaison qu'il
imagine pour concentrer soudainement son armée, et la jeter entre
les Anglais et les Prussiens avant qu'ils puissent soupçonner son
apparition. — Le 15 juin à trois heures du matin, Napoléon entre
en action, enlève Charleroy, culbute les Prussiens, et prend
position entre les deux armées ennemies. — Les Prussiens ayant
leur base sur Liége, les Anglais sur Bruxelles, ne peuvent se réunir
que sur la grande chaussée de Namur à Bruxelles, passant par
Sombreffe et les Quatre-Bras. — Napoléon prend donc le parti de
se porter sur Sombreffe avec sa droite et son centre, pour livrer
bataille aux Prussiens, tandis que Ney avec la gauche contiendra
les Anglais aux Quatre-Bras. — Combat de Gilly sur la route de
Fleurus. — Hésitations de Ney aux Quatre-Bras. — Malgré ces
hésitations tout se passe dans l'après-midi du 15 au gré de
Napoléon, et il est placé entre les deux armées ennemies de
manière à pouvoir le lendemain combattre les Prussiens avant que
les Anglais viennent à leur secours. — Dispositions pour la journée
du 16. — Napoléon est obligé de différer la bataille contre les
Prussiens jusqu'à l'après-midi, afin de donner à ses troupes le
temps d'arriver en ligne. — Ordre à Ney d'enlever les Quatre-Bras
à tout prix, et de diriger ensuite une colonne sur les derrières de
l'armée prussienne. — Vers le milieu du jour Napoléon et son
armée débouchent en avant de Fleurus. — Empressement de
Blucher à accepter la bataille, et position qu'il vient occuper en
avant de Sombreffe, derrière les villages de Saint-Amand et de
Ligny. — Bataille de Ligny, livrée le 16, de trois à neuf heures du
soir. — Violente résistance des Prussiens à Saint-Amand et à
Ligny. — Ordre réitéré à Ney d'occuper les Quatre-Bras, et de
détacher un corps sur les derrières de Saint-Amand. — Napoléon
voyant ses ordres inexécutés, imagine une nouvelle manœuvre, et
avec sa garde coupe la ligne prussienne au-dessus de Ligny. —
Résultat décisif de cette belle manœuvre. — L'armée prussienne
est rejetée au delà de Sombreffe après des pertes immenses, et
Napoléon demeure maître de la grande chaussée de Namur à
Bruxelles par les Quatre-Bras. — Pendant qu'on se bat à Ligny,
Ney, craignant d'avoir à combattre l'armée britannique tout entière,
laisse passer le moment propice, n'entre en action que lorsque les
Anglais sont en trop grand nombre, parvient seulement à les
contenir, et d'Erlon de son côté, attiré tantôt à Ligny, tantôt aux
Quatre-Bras, perd la journée en allées et venues, ce qui le rend
inutile à tout le monde. — Malgré ces incidents le plan de
Napoléon a réussi, car il a pu combattre les Prussiens séparés des
Anglais, et il est en mesure le lendemain de combattre les Anglais
séparés des Prussiens. — Dispositions pour la journée du 17. —
Napoléon voulant surveiller les Prussiens, compléter leur défaite,
et surtout les tenir à distance pendant qu'il aura affaire aux
Anglais, détache son aile droite sous le maréchal Grouchy, en lui
recommandant expressément de toujours communiquer avec lui.
— Il compose cette aile droite des corps de Vandamme et de
Gérard fatigués par la bataille de Ligny, et avec son centre,
composé du corps de Lobau, de la garde et de la réserve de
cavalerie, il se porte vers les Quatre-Bras, pour rallier Ney et
aborder les Anglais. — Ces dispositions l'occupent une partie de la
matinée du 17, et il part ensuite pour rejoindre ses troupes qui ont
pris les devants. — Surprise qu'il éprouve en trouvant Ney, qui
devait former la tête de colonne, immobile derrière les Quatre-
Bras. — Ney, croyant encore avoir l'armée anglaise tout entière
devant lui, attendait l'arrivée de Napoléon pour se mettre en
mouvement. — Ce retard retient longtemps l'armée au passage
des Quatre-Bras. — Orage subit qui convertit la contrée en un
vaste marécage. — Profonde détresse des troupes. — Combat
d'arrière-garde à Genappe. — Napoléon poursuit l'armée anglaise,
qui s'arrête sur le plateau de Mont-Saint-Jean, en avant de la forêt
de Soignes. — Description de la contrée. — Desseins du duc de
Wellington. — Son intention est de s'établir sur le plateau de Mont-
Saint-Jean, et d'y attendre les Prussiens pour livrer avec eux une
bataille décisive. — Blucher quoique mécontent des Anglais pour
la journée du 16, leur fait dire qu'il sera sur leur gauche le 18 au
matin, en avant de la forêt de Soignes. — Longue reconnaissance
exécutée par Napoléon le 17 au soir sous une grêle de boulets. —
Sa vive satisfaction en acquérant la conviction que les Anglais
sont décidés à combattre. — Sa confiance dans le résultat. —
Ordre à Grouchy de se rapprocher et d'envoyer un détachement
pour prendre à revers la gauche des Anglais. — Mouvements de
Grouchy pendant cette journée du 17. — Il court inutilement après
les Prussiens sur la route de Namur, et ne s'aperçoit que vers la fin
du jour de leur marche sur Wavre. — Il achemine alors sur
Gembloux son infanterie qui n'a fait que deux lieues et demie dans
la journée. — Pourtant on est si près les uns des autres, que
Grouchy peut encore, en partant à quatre heures du matin le 18,
se trouver sur la trace des Prussiens, et les prévenir dans toutes
les directions. — Il écrit le 17 au soir à Napoléon qu'il est sur leur
piste, et qu'il mettra tous ses soins à les tenir séparés des Anglais.
— Napoléon se lève plusieurs fois dans la nuit pour observer
l'ennemi. — Les feux de bivouac des Anglais ne laissent aucun
doute sur leur résolution de livrer bataille. — La pluie n'ayant
cessé que vers six heures du matin, Drouot, au nom de l'artillerie,
déclare qu'il sera impossible de manœuvrer avant dix ou onze
heures du matin. — Napoléon se décide à différer la bataille
jusqu'à ce moment. — Son plan pour cette journée. — Il veut
culbuter la gauche des Anglais sur leur centre, et leur enlever la
chaussée de Bruxelles, qui est la seule issue praticable à travers
la forêt de Soignes. — Distribution de ses forces. — Aspect des
deux armées. — Napoléon après avoir sommeillé quelques
instants prend place sur un tertre en avant de la ferme de la Belle-
Alliance. — Avant de donner le signal du combat, il expédie un
nouvel officier à Grouchy pour lui faire part de la situation, et lui
ordonner de venir se placer sur sa droite. — À onze heures et
demie le feu commence. — Grande batterie sur le front de l'armée
française, tirant à outrance sur la ligne anglaise. — À peine le feu
est-il commencé qu'on aperçoit une ombre dans le lointain à
droite. — Cavalerie légère envoyée en reconnaissance. — Attaque
de notre gauche commandée par le général Reille contre le bois et
le château de Goumont. — Le bois et le verger sont enlevés,
malgré l'opiniâtreté de l'ennemi; mais le château résiste. —
Fâcheuse obstination à enlever ce poste. — La cavalerie légère
vient annoncer que ce sont des troupes qu'on a vues dans le
lointain à droite, et que ces troupes sont prussiennes. — Nouvel
officier envoyé à Grouchy. — Le comte de Lobau est chargé de
contenir les Prussiens. — Attaque au centre sur la route de
Bruxelles afin d'enlever la Haye-Sainte, et à droite afin d'expulser
la gauche des Anglais du plateau de Mont-Saint-Jean. — Ney
dirige cette double attaque. — Nos soldats enlèvent le verger de la
Haye-Sainte, mais sans pouvoir s'emparer des bâtiments de
ferme. — Attaque du corps de d'Erlon contre la gauche des
Anglais. — Élan des troupes. — La position est d'abord emportée,
et on est près de déboucher sur le plateau, lorsque nos colonnes
d'infanterie sont assaillies par une charge furieuse des dragons
écossais, et mises en désordre pour n'avoir pas été disposées de
manière à résister à la cavalerie. — Napoléon lance sur les
dragons écossais une brigade de cuirassiers. — Horrible carnage
des dragons écossais. — Quoique réparé, l'échec de d'Erlon
laisse la tâche à recommencer. — En ce moment, la présence des
Prussiens se fait sentir, et Lobau traverse le champ de bataille
pour aller leur tenir tête. — Napoléon suspend l'action contre les
Anglais, ordonne à Ney d'enlever la Haye-Sainte pour s'assurer un
point d'appui au centre, et de s'en tenir là jusqu'à ce qu'on ait
apprécié la portée de l'attaque des Prussiens. — Le comte de
Lobau repousse les premières divisions de Bulow. — Ney attaque
la Haye-Sainte et s'en empare. — La cavalerie anglaise voulant se
jeter sur lui, il la repousse, et la suit sur le plateau. — Il aperçoit
alors l'artillerie des Anglais qui semble abandonnée, et croit le
moment venu de porter un coup décisif. — Il demande des forces,
et Napoléon lui confie une division de cuirassiers pour qu'il puisse
se lier à Reille autour du château de Goumont. — Ney se saisit
des cuirassiers, fond sur les Anglais, et renverse leur première
ligne. — Toute la réserve de cavalerie et toute la cavalerie de la
garde, entraînées par lui, suivent son mouvement sans ordre de
l'Empereur. — Combat de cavalerie extraordinaire. — Ney
accomplit des prodiges, et fait demander de l'infanterie à Napoléon
pour achever la défaite de l'armée britannique. — Engagé dans un
combat acharné contre les Prussiens, Napoléon ne peut pas
donner de l'infanterie à Ney, car il ne lui reste que celle de la
garde. — Il fait dire à Ney de se maintenir sur le plateau le plus
longtemps possible, lui promettant de venir terminer la bataille
contre les Anglais, s'il parvient à la finir avec les Prussiens. —
Napoléon à la tête de la garde livre un combat formidable aux
Prussiens. — Bulow est culbuté avec grande perte. — Ce résultat
à peine obtenu Napoléon ramène la garde de la droite au centre,
et la dispose en colonnes d'attaque pour terminer la bataille contre
les Anglais. — Premier engagement de quatre bataillons de la
garde contre l'infanterie britannique. — Héroïsme de ces
bataillons. — Pendant que Napoléon va les soutenir avec six
autres bataillons, il est soudainement pris en flanc par le corps
prussien de Ziethen, arrivé le dernier en ligne. — Affreuse
confusion. — Le duc de Wellington prend alors l'offensive, et notre
armée épuisée, assaillie en tête, en flanc, en queue, n'ayant aucun
corps pour la rallier, saisie par la nuit, ne voyant plus Napoléon, se
trouve pendant quelques heures dans un état de véritable
 débandade. — Retraite désordonnée sur Charleroy. — Opérations
de Grouchy pendant cette funeste journée. — Au bruit du canon
de Waterloo, tous ses généraux lui demandent de se porter au feu.
— Il ne comprend pas ce conseil et refuse de s'y rendre. —
Combien il lui eût été facile de sauver l'armée. — À la fin du jour il
est éclairé, et conçoit d'amers regrets. — Caractère de cette
dernière campagne, et cause véritable des revers de l'armée
française.

Malgré l'activité que Napoléon avait déployée

Forces que
Napoléon était dans les deux mois et demi écoulés du 25 mars au Juin 1815.
parvenu à réunir 12 juin, les résultats n'avaient répondu ni à ses
pour l'ouverture de efforts, ni à son attente, ni à ses besoins. Il avait compté
la campagne de d'abord sur 150 mille hommes pour se jeter par la frontière du
1815. Nord sur les Anglais et les Prussiens, puis sur 130 mille après
les événements de la Vendée, et enfin il n'était arrivé à réunir
que 124 mille combattants pour tenter la fortune une dernière fois. Quiconque par
l'étude ou la pratique a pu connaître les difficultés du gouvernement, jugera ce
résultat surprenant. Ainsi qu'on l'a vu au volume précédent, Napoléon lorsqu'il était
rentré en possession de l'autorité suprême au 20 mars, avait trouvé un effectif réel
de 180 mille hommes, desquels en retranchant les non-valeurs (c'est-à-dire les
gendarmes, vétérans, états-majors, punitionnaires, etc., montant alors à 32 mille), il
restait 148 mille hommes, desquels en retranchant encore les dépôts et en faisant
les répartitions indispensables entre les diverses parties du territoire, il eût été
impossible de tirer une force active de 30 mille soldats pour la concentrer sur un
point quelconque de nos frontières. Telle est la vérité, et elle n'aura rien d'étonnant
pour ceux qui ont tenu dans les mains les rênes d'un grand État.

Afin de sortir au plus vite de cette impuissance, Napoléon avait rappelé 50 mille
soldats en congé de semestre, ce qui avait porté l'effectif total de 180 mille hommes
à 230 mille, et immédiatement après les anciens militaires, qui n'avaient donné que
70 mille recrues, au lieu de 90 mille qu'on s'était flatté d'obtenir, parce qu'un grand
nombre de ces anciens militaires étaient entrés dans les gardes nationales
mobilisées. Cette dernière mesure avait porté l'effectif général le 12 juin non pas à
300 mille hommes, mais à 288 mille, parce qu'à cette date 12 mille anciens
militaires sur 70 mille étaient encore en route pour rejoindre. Restait la conscription
de 1815 qui devait donner 112 mille hommes, dont 46 mille appelables sur-le-
champ, et 66 mille lorsque la loi concernant cette levée serait rendue, ainsi que
nous l'avons expliqué déjà. Les ménagements à garder en fait de conscription
étaient cause qu'aucun individu n'avait encore été demandé à cette classe. Les
gardes nationales mobilisées, qui avaient répondu avec beaucoup de zèle à l'appel
de l'État, avaient déjà fourni 170 mille hommes, dont 138 mille rendus au 12 juin, et
32 mille prêts à se ranger sous les drapeaux. De ces 138 mille gardes nationaux
arrivés, 50 mille formés en divisions actives composaient la principale partie des
corps de Rapp sur le Rhin, de Lecourbe aux environs de Béfort, de Suchet sur les
Alpes. Les 88 mille restants tenaient garnison dans les places. Pour le moment
l'armée de ligne, la seule vraiment active, se réduisait à 288 mille hommes, et à
256 mille en déduisant les non-valeurs dont il vient d'être parlé, telles que
gendarmes, vétérans, etc.... Elle était ainsi répartie: 66 mille hommes formaient le
dépôt des régiments, 20 mille constituaient le fond du corps de Rapp, 12 mille celui
du corps de Suchet, 4 mille celui du corps de Lecourbe. (On vient de voir que le
surplus de ces corps se composait de gardes nationales mobilisées.) Quatre mille
hommes étaient en réserve à Avignon, 7 à 8 mille à Antibes sous le maréchal
Brune, 4 mille à Bordeaux sous le général Clausel; environ 17 à 18 mille occupaient
la Vendée. Restaient 124 mille combattants, destinés à opérer
La France avait 124
mille hommes par la frontière du Nord sous les ordres directs de Napoléon,
présents au mais ces derniers tous valides, tous présents dans le rang, et
drapeau, pour n'ayant à subir aucune des réductions qu'il faut admettre dans
ouvrir les hostilités les évaluations d'armée lorsqu'on veut savoir la vérité
sur la frontière du rigoureuse.
Nord.
Nous ajouterons que chaque jour écoulé devait augmenter
Chaque jour qui ces forces, qu'il allait arriver 12 mille anciens militaires
s'écoulait devait
actuellement en marche, 46 mille conscrits de la classe de
augmenter ces
forces. 1815, 30 à 40 mille gardes nationaux mobilisés, c'est-à-dire
environ cent mille hommes, qui auraient permis de tirer des
dépôts 40 ou 50 mille recrues pour l'armée de ligne, et d'ajouter 30 mille hommes
aux divisions actives des gardes nationales mobilisées. Un mois aurait suffi pour un
tel résultat, et si on en suppose deux, c'est une nouvelle augmentation de cent mille
hommes qu'on aurait obtenue, et l'armée active aurait pu être de 400 mille
combattants, les gardes nationales mobilisées de 200 mille. Ces troupes étaient
pourvues du matériel nécessaire. L'armée de ligne avait reçu des fusils neufs, les
divisions actives de gardes nationaux des fusils réparés. Les gardes nationaux en
garnison dans les places avaient été obligés de se contenter de fusils vieux, qu'on
devait réparer successivement. Le matériel d'artillerie surabondait; les attelages
seuls laissaient à désirer. Napoléon avait trouvé 2 mille
État satisfaisant du
matériel. chevaux de trait au 20 mars; il en avait retiré 6 mille de chez
les paysans, et levé 10 mille, dont une partie était déjà rendue
aux corps. L'armée du Nord possédait 350 bouches à feu bien attelées, ce qui
suffisait, puisque c'était près de trois pièces par mille hommes. La cavalerie
comptait déjà 40 mille chevaux, et on espérait en porter le nombre à 50 mille. Elle
était superbe, car les chevaux étaient bons, et les hommes avaient tous servi.
L'habillement était presque complet. Dans l'armée de ligne pourtant, quelques
hommes n'avaient que la veste et la capote. Les gardes nationaux se plaignaient
de n'avoir pas encore reçu l'uniforme adopté pour eux, c'est-à-dire la blouse bleue
et le collet de couleur, ce qui les exposait à être traités par l'ennemi comme
paysans révoltés, non comme soldats réguliers. Les préfets, fort pressés dans ces
premiers moments, et manquant souvent des fonds nécessaires, n'avaient pas eu
les moyens de pourvoir à cet objet, et c'était chez les gardes nationaux mobiles une
cause de mécontentement, parce que c'était pour eux une cause de danger, ce qui
n'empêchait pas du reste qu'ils ne fussent animés du meilleur esprit.

Ainsi en deux mois et demi, Napoléon avait tiré la France d'un état complet
d'impuissance, car tandis qu'au 20 mars elle n'aurait pu réunir sur aucun point une
force de quelque importance, elle avait le 12 juin sur la frontière du Nord 124 mille
hommes pourvus de tout, et capables si la fortune ne les trahissait pas, de changer
la face des choses. Elle avait sur le Rhin, sur le Jura, sur les
Nécessité de placer
des noyaux Alpes, des noyaux d'armées tels qu'en se joignant à eux,
d'armées sur le Napoléon pouvait en faire sur-le-champ des corps imposants,
Rhin, le Jura et les et très-présentables à l'ennemi. Les places étaient fortement
Alpes. occupées, et chacun des mois suivants devait augmenter
d'une centaine de mille la masse des défenseurs du sol.
Quelques juges sévères ont demandé pourquoi une quarantaine de mille hommes
étaient répartis entre les corps de Rapp, de Lecourbe, de Suchet, où ils ne
formaient pas des armées véritables, tandis que joints à Napoléon ils auraient
décidé la victoire. Ces critiques sont dénuées de fondement. On ne pouvait laisser
le Rhin, le Jura, les Alpes sans défense: il y fallait au moins des corps qui,
renforcés promptement si le danger devenait sérieux de leur côté, fussent capables
d'arrêter l'invasion. Napoléon les avait composés en grande partie de gardes
nationaux mobilisés; mais ceux-ci avaient besoin d'un soutien, et 20 mille soldats
de ligne ajoutés au corps de Rapp, 4 mille à celui de Lecourbe, 12 mille à celui de
Suchet, devaient leur procurer une plus grande consistance, et leur fournir d'ailleurs
les armes spéciales, artillerie, cavalerie, génie, que les gardes nationales
mobilisées ne contenaient point. Rapp avait ainsi 40 à 45 mille hommes, Lecourbe
12 à 15 mille, Suchet 30 à 32 mille, et si Napoléon après avoir triomphé des
Prussiens et des Anglais se reportait vers le Rhin pour tenir tête aux Autrichiens et
aux Russes qui arrivaient par la frontière de l'Est, il devait trouver un fond d'armée
qu'il porterait à 120 mille combattants en amenant seulement 70 à 80 mille hommes
avec lui. Assurément il ne pouvait faire moins pour le Rhin, le Jura, les Alpes; mais
en faisant cela il avait fait l'indispensable, et il s'était réservé en même temps des
ressources suffisantes pour frapper au Nord un coup décisif. Lui seul parmi les
généraux anciens et modernes a entendu au même degré la distribution des forces,
de manière à pourvoir à tout en ne faisant partout que l'indispensable, et en se
réservant au point essentiel des moyens décisifs. Nos malheurs de 1815 n'infirment
en rien cette vérité.

La situation que nous venons d'exposer prouve combien eût été folle la pensée
de courir au Rhin le lendemain du 20 mars, pour profiter de l'élan imprimé aux
esprits par le merveilleux retour de l'île d'Elbe. En prenant ce parti on eût rencontré
des forces triples ou quadruples de celles qu'on aurait amenées; on aurait, en se
portant si loin, rendu beaucoup plus difficile et presque impossible la reconstitution
de nos régiments, et enfin Napoléon eût révolté contre lui les hommes qui voulaient
épuiser tous les moyens de conserver la paix, et qui n'étaient disposés à lui
pardonner la guerre que si elle était absolument inévitable. Si donc la résolution
d'attendre que nos forces fussent tirées de la nullité où elles étaient au 20 mars, et
que les dispositions hostiles de l'Europe fussent devenues évidentes, si cette
résolution était d'une sagesse incontestable, il s'élevait néanmoins une question
fort grave, celle de savoir si après avoir attendu jusqu'au milieu de juin, il ne valait
pas mieux différer jusqu'au milieu de juillet ou d'août, afin d'atteindre le moment où
nos forces seraient complétement organisées.

En effet, Blucher et Wellington ayant pris le parti de rester

Fallait-il prendre
l'offensive, ou immobiles à la tête de la colonne du Nord, jusqu'à ce que la
attendre l'ennemi colonne de l'Est sous le prince de Schwarzenberg fût en
sous Paris, en lui mesure d'agir, il devait s'écouler encore un mois avant les
opposant des premières hostilités, et un mois devait être de très-grande
forces qui eussent conséquence pour le développement de nos forces. Ainsi les
été doublées si anciens militaires, les conscrits de 1815, les gardes nationaux
Napoléon s'était
mobilisés, auraient achevé de rejoindre, ce qui nous aurait
ménagé un mois de
plus? procuré cent mille hommes de plus, lesquels auraient presque
tous profité à l'armée active, et au lieu de 124 mille
combattants, Napoléon aurait pu en avoir 200 mille sous la main. Si on suppose
que, persistant dans ce plan d'expectative, il eût comme en 1814 laissé l'ennemi
s'avancer au sein de nos provinces, les deux grandes armées ennemies n'auraient
pu être avant le 1er août, l'une à Langres, l'autre à Laon. Les dépôts en se repliant
auraient versé un plus grand nombre d'hommes dans les régiments; Rapp en
évacuant l'Alsace aurait rejoint Napoléon, qui se serait trouvé ainsi à la tête de 250
mille combattants recevant ses ordres directs. Pendant ce temps, Paris se serait
rempli de marins, de fédérés, de dépôts, et eût peut-être compté cent mille
défenseurs. Lyon, entouré de solides ouvrages, se serait rempli aussi des marins
de Toulon, des gardes nationaux mobilisés du Dauphiné, de la Franche-Comté, de
l'Auvergne: Suchet, rejoint par Lecourbe, aurait été en avant de Lyon avec
cinquante mille hommes, et alors, tandis que Suchet appuyé sur Lyon eût couvert
le Midi, Napoléon manœuvrant avec 250 mille soldats, et ayant derrière lui Paris
bien défendu, aurait couvert le Nord, et on ne peut guère douter du résultat de la
campagne, les envahisseurs fussent-ils 500 mille, comme on prétendait qu'ils
seraient, dont 100 mille toutefois devaient être forcément retenus sur les derrières.
Or, quand on se rappelle ce que fit Napoléon en 1814 avec 70 mille hommes dans
sa main, Paris n'ayant pour le protéger ni un canon, ni un homme, ni un général,
Lyon étant livré à l'ineptie d'Augereau, on ne peut, nous le répétons, s'empêcher de
regretter amèrement que le système de la défensive ne l'emportât pas alors dans
son esprit sur celui de l'offensive. Pourtant ce plan défensif, tout avantageux qu'il
paraissait, avait aussi ses inconvénients graves. Il fallait
Inconvénients
attachés au d'abord abandonner sans coup férir les plus belles provinces
système de la de France, les plus riches, les plus dévouées, celles de l'Est et
défensive. du Nord; il fallait livrer à l'ennemi leurs ressources qui étaient
immenses, et les livrer elles-mêmes à une seconde invasion
quand elles avaient tant souffert de la première, quand elles venaient de fournir
presque en entier les 170 mille gardes nationaux mobilisés, qu'on aurait menés
dans l'intérieur en laissant exposés à l'ennemi leurs biens, leurs femmes et leurs
enfants. Il fallait donc, outre un immense sacrifice, commettre une cruauté, une
ingratitude, et de plus une espèce de faiblesse en présence de la France dévorée
d'anxiété, et autorisée à croire que puisqu'il agissait ainsi le gouvernement était
réduit au dernier état de détresse. Le parti libéral et révolutionnaire devait en être
contristé et abattu, et le parti royaliste plus audacieux que jamais. Les esprits déjà
fort agités à Paris et dans les Chambres devaient se troubler, s'aigrir, se diviser
davantage. Ainsi livrer à l'ennemi l'Alsace, la Franche-Comté, la Lorraine, la
Bourgogne, la Champagne, après leur avoir pris leurs bras les plus valides, afficher
un état de détresse désolant, exalter ses ennemis, décourager ses amis, laisser le
pays deux mois dans une anxiété cruelle, y être soi-même, abandonner les
Chambres à toutes les divagations de la crainte, c'étaient là des inconvénients de
la plus extrême gravité, et même sans l'ardeur naturelle au caractère de Napoléon,
on comprend que s'il y avait un autre plan il le préférât!

Il y en avait un en effet sur lequel il n'avait cessé de méditer avec la force de

pensée qui lui était propre, et sur la valeur duquel il n'avait aucun doute. Les deux
colonnes d'invasion se trouvaient à cent lieues l'une de l'autre, et de plus la
seconde, celle de l'Est, ne pouvait être prête à agir qu'au milieu de juillet, c'est-à-
dire un mois après celle du Nord, de manière qu'elles étaient, par la distance et par
le temps, dans l'impuissance de se soutenir. Lord Wellington et Blucher campaient
le long de notre frontière du Nord, derrière Charleroy, et eux-mêmes, quoique fort
rapprochés, n'étaient pas tellement unis qu'on ne pût pénétrer entre eux pour
accomplir de grands desseins. L'un avait sa base à Bruxelles, l'autre à Liége. Ils
avaient bien cherché à se relier par des postes nombreux,
Avantages du
système de répandus sur la gauche et sur la droite de la Sambre qui les
l'offensive. séparait, mais ils l'avaient fait à la manière des esprits de
second ordre, qui entrevoient plutôt qu'ils ne voient les choses;
et de Paris, avec son coup d'œil que la nature avait fait si prompt, que l'expérience
avait fait si sûr, Napoléon avait clairement discerné le point par où il pourrait
s'introduire dans leurs cantonnements trop faiblement unis, s'interposer entre eux,
battre les Prussiens d'abord, les refouler sur la Meuse, puis battre les Anglais après
les Prussiens, les acculer à la mer, et du premier coup produire en Europe un
ébranlement qui exercerait une forte influence, à Londres sur les divisions du
parlement britannique, à Vienne sur les appréhensions du cabinet autrichien. Ce
premier coup frappé sur la colonne du Nord, il pouvait revenir sur la colonne de
l'Est, et s'il avait employé à combattre et à vaincre ce mois qui allait lui procurer
cent mille hommes de plus, il devait avoir plus nombreux et mieux disposés ces
cent mille hommes, il devait en se jetant avec eux sur le prince de Schwarzenberg,
le ramener probablement au Rhin, et s'il n'était pas trop exigeant obtenir la paix de
la politique européenne déconcertée. Supposez que Napoléon se fît illusion, que
cette hardie offensive n'eût pas tout le succès qu'il en espérait, rien ne l'empêchait
de revenir de l'offensive à la défensive, c'est-à-dire à la dispute pied à pied du sol
national qu'il avait si admirablement soutenue en 1814, et après avoir épuisé les
chances du premier plan, de revenir au second sans que la situation fût
compromise. L'Alsace, la Franche-Comté, la Lorraine, la Bourgogne, la
Champagne, n'auraient plus à se plaindre s'il ne les abandonnait qu'après les avoir
disputées, et dans ce système qui le faisait passer par l'offensive avant d'en venir à
la défensive, il n'aurait pas négligé une seule chance heureuse pour le pays et pour
lui-même.

À ce plan il n'y avait qu'une objection, mais elle était grave. En allant tenter la
fortune si hardiment au milieu des Anglais et des Prussiens, on pouvait rencontrer
une grande défaite, et alors tout cet édifice de ressources si laborieusement
préparé était exposé à s'écrouler soudainement avec le gouvernement lui-même.
C'est pour ce motif que Napoléon avait craint la réunion des Chambres opérée si
tôt, car un revers pouvait les jeter dans une sorte de délire. Mais c'était chose faite,
et il fallait raffermir les Chambres, le pays, tout le monde, en tâchant d'obtenir le
plus tôt possible un succès décisif. Napoléon voyait avec sa pénétration supérieure,
la possibilité d'obtenir ce succès décisif, et il en avait l'impatience propre aux
capitaines inspirés. Le génie de la politique consiste le plus souvent à savoir
attendre, celui de la guerre à voir vite le côté où l'on peut frapper, et à frapper sur-
le-champ. Aussi tandis que les plus grands politiques ont été patients, les plus
grands capitaines ont été prompts. Chaque génie a ses inconvénients, et il faut
admettre qu'il se comporte à sa façon. Ainsi par des raisons de
Raisons qui
décident Napoléon situation et de caractère, Napoléon résolut de se jeter d'abord
en faveur de sur les Anglais et les Prussiens avec les 124 mille hommes
l'offensive. qu'il avait actuellement sous la main, pour se reporter ensuite
avec les renforts qui lui arriveraient, sur les Russes et les
Autrichiens. Ce plan conçu de bonne heure, il l'avait préparé avec une profondeur
incroyable de calcul, et les débuts en furent, comme on va le voir, singulièrement
heureux.

Tandis que les Prussiens s'appuyaient sur Liége et les

Rapide
concentration de Anglais sur Bruxelles, se reliant par des postes sur les deux
l'armée. rives de la Sambre, Napoléon avait ses 124 mille hommes
étendus en une longue ligne de cantonnements de Lille à
Metz, avec leur arrière-garde à Paris. Il fallait les concentrer rapidement, c'est-à-
dire les réunir sur deux ou trois lieues de terrain, sans tirer l'ennemi de son incurie,
ou du moins sans lui donner plus qu'un demi-éveil, lequel ne provoque que des
demi-mesures. Le premier corps sous d'Erlon était à Lille, le second sous Reille à
Valenciennes, le troisième sous Vandamme à Mézières, le quatrième sous Gérard
à Metz, le sixième sous Lobau à Paris, de manière qu'entre celui de d'Erlon à
gauche, et celui de Gérard à droite, il y avait cent lieues, et de la tête à la queue, de
la frontière à Paris, soixante. Le mouvement de concentration n'était donc pas
facile à opérer. Voici comment Napoléon s'y prit pour en assurer le succès.

Le mouvement de Paris à la frontière, qui devait s'opérer par Soissons, Laon et

Maubeuge, ne pouvait pas être très-indicateur des desseins de Napoléon, car
c'était la route par laquelle tout passait depuis un mois. D'ailleurs une forte partie
des masses ennemies étant à la frontière du Nord, il était naturel que des troupes
marchassent de ce côté, comme il y en avait aussi qui marchaient vers Metz,
Strasbourg et Lyon. Il aurait fallu pour découvrir la vérité calculer combien il en
passait sur chacune de ces routes, mais l'ennemi n'est jamais ni assez bien
informé, ni assez vigilant pour se livrer à de semblables calculs, ni assez pénétrant
pour en tirer de justes conclusions, à moins qu'il n'ait à sa tête un génie supérieur.
Napoléon avait donc fait partir successivement les divisions du comte de Lobau et
celles de la garde avec tout le matériel d'artillerie, sans autre crainte que
d'apprendre aux généraux alliés qu'on préparait une armée au Nord, ce qui n'avait
rien de bien étonnant, puisque là se trouvait le gros des Anglais et des Prussiens.
Le mouvement dangereux pour les indices qu'il fournirait était celui de gauche à
droite, de Lille à Maubeuge, et celui de droite à gauche, de Metz à Maubeuge, car il
pouvait révéler le projet de se concentrer vers Maubeuge, et dès lors de marcher
sur Charleroy. Le corps de Gérard étant le plus éloigné, devait se mettre en
mouvement le premier; mais heureusement il y avait peu d'ennemis devant Metz,
dès lors peu de surveillance, peu de communications à craindre. Napoléon ordonna
au général Gérard de partir le 7 juin en grand secret, de fermer les portes de Metz,
de veiller à ce que personne ne sortît de la place, et de s'acheminer sur
Philippeville sans qu'aucun officier de son corps sût où il se rendait. Personne,
excepté le ministre de la guerre, ne connaissait le plan de campagne, et le général
Gérard lui-même, malgré la confiance qu'il méritait, ne savait qu'une chose, c'est
qu'il se dirigeait sur Philippeville. Le général d'Erlon, le plus éloigné du centre après
le général Gérard, avait ordre de se mettre en mouvement le 9, c'est-à-dire deux
jours après le corps de Gérard, et de se porter de Lille sur Valenciennes, également
en grand secret. Le général Reille devait partir de Valenciennes le 11 juin, quand
d'Erlon en approcherait, et marcher vers Maubeuge, où Vandamme, qui était à
Mézières, n'avait qu'un pas à faire pour se rendre. Cependant
Moyen imaginé par
Napoléon pour les mouvements de Lille à Valenciennes, de Valenciennes à
dérober à l'ennemi Maubeuge, pouvaient devenir significatifs. Napoléon imagina
son mouvement de un moyen ingénieux de tromper le duc de Wellington, auquel il
concentration. supposait beaucoup plus de pénétration qu'au maréchal
Blucher. Il avait parfaitement entrevu que le général
britannique, venant de la mer, s'appuyant à la mer, devait mettre infiniment de soin
à empêcher qu'on ne le coupât de cette base d'opération. Il ordonna donc qu'on fît
sortir de Lille, de Dunkerque et des places voisines les gardes nationales
mobilisées, et qu'on repliât les avant-postes ennemis avec un appareil militaire qui
pût faire craindre une opération sérieuse. Ce mouvement fut prescrit de manière à
le rendre très-apparent, et surtout visiblement dirigé vers les côtes, afin que s'il
arrivait des nouvelles des corps partis de Metz et de Mézières, on pût croire que la
tendance générale de nos troupes était de se porter vers Lille, Gand et Anvers.
D'ailleurs ces indices de notre marche, en supposant l'ennemi plus vigilant, mieux
servi qu'il ne l'était, ne parviendraient au quartier général de Bruxelles que deux,
trois, quatre jours après qu'ils auraient été recueillis, de plus ils seraient
contradictoires, ils devaient dès lors agiter l'ennemi sans l'éclairer, et ne pouvaient
amener de détermination que lorsque notre concentration serait complétement
opérée. Tous nos corps étaient ainsi en mouvement lorsque Napoléon quitta Paris
le 12 juin.

Parti du palais de l'Élysée à trois heures et demie du matin,

Départ de
Napoléon le 12 juin il s'arrêta quelques instants à Soissons, où il inspecta les
au matin. ouvrages destinés à mettre cette place à l'abri d'un coup de
main, donna suivant sa coutume une foule d'ordres, et alla finir
sa journée à Laon. Le lendemain 13, il examina la position où
Son passage à
Laon et Avesnes. s'était livrée la sanglante bataille de l'année précédente,
prescrivit ce qui était à faire pour s'en assurer la possession
dans le cas d'une retraite forcée, et le soir du même jour alla coucher à Avesnes.
Après avoir vérifié l'état des magasins de cette place, après
Son arrivée à
Beaumont. avoir recueilli le dire de ses espions, qui lui annonçaient que
tout était tranquille chez l'ennemi, il vint prendre gîte à
Beaumont le 14 au soir, au milieu d'une vaste forêt qui bordait la frontière. Les
nouvelles de tous nos corps d'armée étaient excellentes. La marche de Gérard
s'était accomplie à travers la Lorraine et les Ardennes sans qu'aucun avis en fût
parvenu aux Prussiens. De Lille, de Valenciennes s'étaient échappés quelques
indices, mais la forte démonstration en avant de Lille portait à croire que les
Français avaient des vues sur Gand, et probablement sur Anvers. Napoléon avait
donc tous ses corps autour de lui, à une distance de cinq à six
Succès du
stratagème de lieues les uns des autres, masqués par une épaisse forêt, et
Napoléon. sans que l'ennemi en sût rien, à en juger du moins par son
immobilité. Voici comment étaient placés tous ces corps le 14
au soir.

Sur la gauche, le comte d'Erlon se trouvait à Solre-sur-

Emplacement de
nos corps d'armée Sambre avec le 1er corps comprenant environ 20 mille
le 14 juin au soir. fantassins, et sur la même ligne le général Reille campait à
Leers-Fosteau avec le 2e corps fort de 23 mille. Ces deux
généraux étaient destinés à former la gauche de l'armée, qui devait ainsi s'élever à
43 ou 44 mille hommes d'infanterie. À droite, mais à une distance double parce qu'il
arrivait de Metz, le général Gérard était venu coucher à Philippeville avec le 4e
corps, dont l'effectif était de 15 à 16 mille combattants. Il devait devenir plus tard la
droite de l'armée après avoir reçu diverses adjonctions. Au centre enfin, c'est-à-dire
à Beaumont même, et dans un rayon d'une lieue, se trouvaient Vandamme avec le
3e corps, venu de Mézières et comptant 17 mille hommes, le comte de Lobau avec
le 6e corps, formé à Paris et réduit à 10 mille hommes depuis les détachements
envoyés en Vendée, enfin la garde forte de 13 mille fantassins, de 5 mille cavaliers,
de 2 mille artilleurs, ce qui constituait un effectif total d'environ 20 mille
combattants. Comme dans toutes ses campagnes, Napoléon ne laissant à chaque
corps d'armée que ce qu'il lui fallait de cavalerie pour s'éclairer, avait réuni le gros
de cette arme en quatre corps spéciaux, comprenant la cavalerie légère sous Pajol,
les dragons sous Exelmans, les cuirassiers sous les généraux Kellermann et
Milhaud, et composant à eux quatre une superbe réserve de 13 mille cavaliers