SAGUTIN ANG MGA SUMUSUNOD.

1. Ipaliwanag kung ano ang ponolohiya.

 Ang ponolohiya ay isang sangay ng lingguwistika na tumutukoy sa pag-aaral ng

tunog ng wika o mga ponema. Layunin ng ponolohiya na suriin at maunawaan ang
mga tunog na ginagamit sa iba’t ibang wika, pati na rin ang mga sistema ng tunog na
ginagamit upang magbigay-kahulugan sa mga salita sa loob ng isang partikular na
wika.
 Sa pamamagitan ng ponolohiya, tinitingnan ang mga elemento tulad ng mga tunog
ng wika o ponema, kung paano ito binubuo, kung paano ito iniiba mula sa ibang
wika, at kung paano ito ginagamit sa pagbuo ng mga salita at pangungusap. Ang
ponolohiya ay tumutok sa pag-aaral ng mga tunog ng wika sa loob ng isang
sistematikong paraan upang maunawaan ang kanilang pagkakaiba at pagkakatulad.
 Isa sa mga mahahalagang konsepto sa ponolohiya ay ang konsepto ng
ponolohemang segmental at suprasegmental. Ang segmental na ponolohiya ay
tumutukoy sa mga tunog na binubuo ng mga ponema tulad ng mga titik at tunog sa
loob ng isang salita, habang ang suprasegmental na ponolohiya ay tumutukoy sa
mga aspeto tulad ng tono, haba, at diin ng boses na nagbibigay-kahulugan sa buong
pangungusap.
 Ang ponolohiya ay isang mahalagang disiplina sa lingguwistika na naglalayong suriin
at maunawaan ang mga tunog ng wika, ang kanilang pagkakaiba at pagkakatulad, at
ang kanilang papel sa pagbuo ng kahulugan sa loob ng isang wika.

2. Ipaliwanag kung ano ang morpolohiya.

 Ang morpolohiya ay isang mahalagang sangay ng lingguwistika na naglalayong

suriin at maunawaan ang mga morpema sa loob ng mga salita, ang kanilang
pagkakaiba at pagkakatulad, at ang kanilang papel sa pagbuo ng kahulugan at
estruktura ng wika.
 Ang morpolohiya ay isang sangay ng lingguwistika na tumutukoy sa pag-aaral ng
mga morpema, na siyang pinakamaliit na yunit ng kahulugan sa isang wika. Ang
morpema ay ang bahagi ng salita na nagdadala ng kahulugan at maaaring mag-iba
depende sa konteksto ng paggamit.
 Sa morpolohiya, tinitingnan at iniuugnay ang mga morpema sa loob ng mga salita
upang maunawaan kung paano binubuo ang mga salita at kung paano sila
nagbabago sa iba’t ibang sitwasyon. Ang mga konsepto tulad ng pag-uugnay ng
mga morpema, mga uri ng morpema (tulad ng panlapi, ugat, at iba pa), at mga
proseso ng pagbabago ng morpema (tulad ng paglalantad, paglilipat, at iba pa) ay
ilan sa mga pangunahing paksa sa morpolohiya.
 Isa sa mga mahahalagang aspeto ng morpolohiya ay ang pagtukoy sa estruktura ng
mga salita at kung paano binubuo ang mga ito gamit ang iba’t ibang morpema.
Halimbawa, sa pag-aaral ng morpolohiya, maaaring matukoy kung paano binubuo
ang mga salitang may-ugat, mga salitang may panlapi, at iba pang uri ng salita batay
sa kanilang morpemang pormasyon.

3. Ipaliwanag ang konotasyon.

 Ang konotasyon ay nagbibigay ng dagdag na kulay, damdamin, at kahulugan sa

isang salita o konsepto na nagpapalalim sa pag-unawa at interpretasyon ng wika at
komunikasyon. Ito ay nagpapakita ng kakaibang dimensyon ng kahulugan na hindi
laging tuwirang nasasaad sa mga diksyunaryo o teksto.
  Ang konotasyon ay tumutukoy sa mga kahulugan, emosyon, o implikasyon ng isang
salita o konsepto na hindi tuwirang nakasaad sa diksyunaryo. Ito ay ang mga
kahulugan o pag-unawa na umaangkop sa konteksto, karanasan, at damdamin ng
tao kaya’t maaaring mag-iba-iba depende sa kung paano ito naunawaan ng isang
tao.
 Sa kontrast sa denotasyon na tumutukoy sa tuwirang o literal na kahulugan ng isang
salita, ang konotasyon ay nagpapahiwatig ng mga dagdag na kahulugan,
implikasyon, o emosyon na kaakibat ng salita. Ang konotasyon ay maaaring
magdulot ng iba’t ibang reaksyon o interpretasyon mula sa mga tao batay sa
kanilang karanasan, pananaw, at konteksto.
 Halimbawa, ang salitang “hayop” ay may denotasyong tumutukoy sa mga nilalang na
hindi tao, ngunit ang konotasyon nito ay maaaring mag-iba depende sa konteksto.
Para sa ilan, ang “hayop” ay simbolo ng lakas at katapangan, samantalang para sa
iba, ito ay maaaring magdulot ng negatibong konotasyon ng pagiging mabangis o
hindi maayos.

4. Ipaliwanag ang konotasyon.

 Ang konotasyon ay nagbibigay ng dagdag na dimensyon, kulay, at kahulugan sa

isang salita o konsepto na naglalaman ng mga emosyon, karanasan, at asosasyon
na hindi laging tuwirang nasasaad sa kahulugan ng salita. Ito ay nagpapalalim sa
pag-unawa at interpretasyon ng wika at komunikasyon sa iba’t ibang konteksto at
sitwasyon.
 Ang konotasyon ay ang kahulugan o implikasyon ng isang salita o konsepto na
nagdadala ng mga emosyon, karanasan, o asosasyon na hindi tuwirang nakasaad
sa literal o tuwirang kahulugan ng salita. Ito ay ang mga dagdag na kahulugan,
nuance, o pag-unawa na kaakibat ng isang salita na maaaring mag-iba-iba depende
sa konteksto, karanasan, at pananaw ng tao.
 Sa pagkakaiba sa denotasyon na tumutukoy sa tuwirang kahulugan ng isang salita,
ang konotasyon ay nagbibigay ng mas malalim na pag-unawa at kulay sa isang
salita. Ito ay maaaring magdulot ng iba’t ibang reaksyon, damdamin, o interpretasyon
mula sa mga tao batay sa kanilang personal na karanasan at pananaw.
 Halimbawa, ang salitang “bata” ay may denotasyong tumutukoy sa isang tao na nasa
murang edad, ngunit ang konotasyon nito ay maaaring mag-iba depende sa
konteksto. Para sa ilan, ang “bata” ay simbolo ng kagandahang-loob, kalinisan, at
kagiliw-giliw na katangian, samantalang para sa iba, ito ay maaaring magdulot ng
konotasyon ng kahinaan, kawalan ng karanasan, o kawalan ng kakayahan.