Praca ma na celu przybliżenie życiorysu i polityki prowadzonej przez chińskiego

dyktatora Mao Zedonga.

Mao Zedong, żyjący w latach 1893 do 1976, był chińskim politykiem i działaczem
komunistycznym. Stworzył maoizm, czyli strategię rewolucyjnego działania
i sprawowania władzy politycznej, będącą wynikiem przystosowania marksizmu-
leninizmu do chińskich warunków. Wydał także tak zwaną "Czerwoną Książeczkę" pełną
swoich cytatów. Pochodził z zamożnej rodziny chłopskiej, jego ojciec dorobił się na
uprawie ryżu oraz lichwie.
Partia Mao objęła władzę w Chinach 1 października 1949 roku, kiedy to po
wygraniu wojny domowej Mao proklamował Chińską Republikę Demokratyczną, w skrócie
ChRL, wtedy też stanął na czele partii, co jednocześnie czyniło go głową państwa.
Od połowy lat 50 Mao skłaniał się do przyspieszenia przemian rewolucyjnych; jego
plany przekształcenia Chin w komunistyczne państwo o rozwiniętej gospodarce,
zahamowane przejściowo 1956, ostatecznie uzyskały 1958 aprobatę partii, co
pozwoliło mu zainicjować Wielki Skok. Według jego założeń do 1962 roku Chiny miały
wydobywać 700 mln ton węgla, produkować 80-100 mln ton stali, 525 mln ton ziarna i
200 mld kWh energii elektrycznej. Aby go zrealizować Mao zaczął zakładać komuny
ludowe, czyli samowystarczalne, ogromne struktury, odpowiedzialne za wszystkie
sfery życia na wsi, w całym kraju utworzono ich 26 tysięcy. Realizacji tego planu
towarzyszyła silna propaganda,np. proponowano zniesienie pieniądza. Największą wagę
przywiązywano do wytopu stali, w tym celu przekierowano chłopów z pracy na roli do
pracy przy dymiarkach, co w połączeniu z programem darmowego wyżywienia w komunach
doprowadziło do klęski głodu. W latach 60 sytuacja zwiazana z wyżywieniem chłopów
była tragiczna, do tego władze pobierały podatek od zbiorów, które często kończyły
się poborem całej żywności, co doprowadziło do wielu zgonów. Władze ukrywały
prawdę o sytuacji na wsi, a kiedy już nie dało się jej zatuszować, oficjalnie
ogłoszono, że głód jest wynikiem klęsk żywiołowych.
Przez klęskę Wielkiego Skoku Naprzód Mao został odsuniety od władzy. Przejęli ją
politycy skupieni wokół Przewodniczącego ChRL Liu Shaoqi. Aby wrócić do dawnej
potęgi Mao w 1962 zainicjował Ruch kształcenia socjalistycznego , mający propagować
maoistowskie rozwiązania gospodarcze. Niedlugo pozniej, bo w 1964 Mao wydał swoją
Czerwoną Książeczkę, której cytaty miały stać się wzorcem do naśladowania.
Następnie rozpoczęto Rewolucję Kulturalną, która miała na celu zlikwidowanie
wrogów narodu. Napór prasy na młodych ludzi sprawił, że stali się oddziałami
czerwonogwardzistów ślepo oddanych Mao, głoszących potrzebę przejęcia władzy na
uczelniach, w wojsku i partii. Następne wydarzenia sprawiły że na kilka lat Chińska
kultura całkowicie zamarła oraz nastąpiło calkowite zamrożenie stosunków z
zagranicą.
Rządy Mao Zedonga w Chinach były bezwzględne, doprowadziły do klęski głodowej,
zamroziły rozwój kraju oraz sprawiły, że w kraju dominowała radykalna młodzież
ślepo podążająca za Mao.
Praca została napisana z pomocą Wikipedii, Encyklopedii PWN i strony internetowej
Bryk.