The Unexpected Baby ( Coleman Boys Series )

By. Jarm Mijares

Converted By. Unknown

WARNING: RATED SPG.

Coleman Boys Series - Gideon Caden Coleman Third Generation of Coleman Family
Si Sabina Veronica Generoso Santiago ay matagal nang may relasyon kay Gideon Aiden
Coleman. Mahal na mahal nila ang isa't isa at marami na rin silang plano para sa
kanilang future life at pati na rin sa kanilang kasal. Wala nang hahanapin pa si
Sabina dahil nasa kay Aiden na itong lahat. Maswerte siya sa kaniyang boyfriend
dahil masyado itong mabait at mahal na mahal siya nito.
Dahil malapit na ang kanilang 7th anniversary, napag-isipan ni Sabina na ibigay ang
kanyang sarili sa kanyang pinakamamahal dahil alam niya na ito na ang kanyang
pakakasalan, pero nang magising si Sabina pagkatapos ang mainit at masayang gabi ng
lalaki sa kanyang tabi ay hindi siya makapaniwala sa kanyang nakita, hindi ang
kanyang boyfriend ang katabi niya sa kama kundi
ang kambal ng kanyang kapatid na si GIDEON CADEN COLEMAN.
Hindi si Aiden ang nabigyan niya sa kanyang sarili kundi ang kakambal nito na
kinaiinisan niya.
Ano na ang mangyayari ngayon?

UNEXPECTED 1
EPISODE 1
SABINA'S POINT OF VIEW.
"Hmmm..."
Napangiti ako nang may yumakap sa akin mula sa aking likuran kaya hinawakan ko ang
kanyang kamay na nasa may tiyan ko at bahagya itong hinaplos. Last night was
amazing! I gave up my v-card to my boyfriend since highschool, Gideon Aiden
Coleman. We've been together for 7 years and yesterday is our anniversary and I
surprises him here in his condo unit and I grabbed him and kisses him on his lips.
Hindi ko siya hinayaan na makapagsalita at pinagpatuloy ko lang ang aking ginagawa.
I promise to myself na ibibigay ko lang ang aking sarili kapag kinasal na
kamingdalawa ni Aiden, pero kahapon ay buo na ang aking desisyon—ibinigay ko na ito
sa kanya. Siya rin naman ang lalaking pakakasalan ko dahil matagal na kaming
magkasintahan at matalik na magkaibigan ang aming mga magulang.
Everything is perfect! Kami na lang ang kulang ni Aiden and we can settle and start
a family.
Siya na lang ang hinihintay ko na mag-propose sa akin o hindi naman ay yayain akong
magpakasal. Masyadong mabait si Aiden at lahat ng gusto ko ay binibigay niya.
Malaki rin ang respeto niya sa akin kaya kahit na matagal na kaming magkasintahan
ay never pang may nangyari sa amin dahil ayaw niya akong pangunahan at nire-respeto
niya ang aking gusto na kasal muna bago may mangyari sa aming dalawa.
Ngayon na may nangyari na sa amin ni Aiden ay sigurado akong hindi niya ito
palalagpasin at agad na siyang magyayaya sa akin na magpakasal. Napangiti ako nang
maisip ko iyon. God! I love him so much. Kahit masakit ang aking katawan, pinilit
ko pa rin na gumalaw at humarap ako sa aking boyfriend habang pareho kaming
nakahiga rito sa malambot na kama at ang kumot lang ang nakatakip sa hubad naming
mga katawan.
Unti-unti kong minulat ang aking mga mata upang matignan ko ang gwapong mukha ng
aking boyfriend na si Gideon Aiden Coleman. Pero nang mapatingin ako sa lalaking
nasa aking harapan ay hindi ko mapigilan na kabahan at maguluhan.
Wait.
Si Aiden ba itong nasa aking harapan at kasama ko sa kama? Bakit... bakit parang
nag-iba ang kanyang itsura? 00, kamukha ng boyfriend ko itong kasama ko sa kama
pero nagdududa pa rin ako na hindi si Aiden ang aking kasama. Dahil kinakabahan na
ako at gusto kong masiguro kung ang boyfriend ko ba ang kasama ko ngayon sa kama ay
bahagya kong inalis ang kumot na nakatakip sa bandangdibdib nito upang matignan ko
kung may birthmark ba siya sa gilid ng kanyang dibdib dahil ang boyfriend ko na si
Aiden ay may birthmark dito samantalang...
samantalang ang kanyang kambal na si Caden ay wala.
00, may kambal ang boyfriend ko kaya labis akong kinakabahan ngayon dito dahil
hindi pwede na si Caden itong nakatalik ko kagabi! Hindi ako makakapayag at hindi
ko matatanggap na siya ang nakauna sa akin, na siya ang nabigyan ko sa aking v-
card. No f*cking way!
"Oh my God!"
Tuluyan na akong napaiyak nang makita kong wala siyang birthmark sa gilid ng
kanyang dibdib.
He's not my boyfriend!
He's my boyfriend's twin brother. He's Gideon f*cking Caden Coleman!
"AHHHH!" malakas akong napatili at mabilis na urnalis sa may kama habang dala-dala
ang kumot at tinakpan ang aking hubad na katawan.
Wala akong pakialam kung nakahubad din si Caden ngayon. Galit ako sa kanya! Nasaan
ang boyfriend ko?! Bakit siya ang nandito?!
WHATTHE F*CK?!
Napabalikwas na rin siya at nagising nang wala sa oras dahil sa malakas ko na
pagsigaw. Ang kanina'y inaantok niyang pagmumukha ay napalitan ng pagkagulat nang
makita niya ako at makita niya ang kanyang hubad na katawan. Mabilis niyang kinuha
ang unan na nasa kanyang tabi at tinakpan ang kanya at muli siyang napatingin sa
akin habang nanlalaki pa rin ang mga mata sa labis na gulat.
"Ni-Nica," banggit niya sa aking pangalan.
"Walang hiya ka! Nasaan ang boyfriend ko?! Bakit ikaw ang nandito?! Putangina ka,
Caden l" malakas kong sigaw.
Pinaghahagis ko na Iahat ng makikita kong mga gamit at nahagis ko na rin ang
tsinelas na nakita ko sa lapag at nasapol ito sa kanyang mukha kaya napadaig siya
sa sobrang sakit at napahawak siya sa kanyang ilong.
Si Gideon Caden Coleman ang kambal ng
aking boyfriend na si Aiden. Kung gaano ko kamahal si Aiden ay ganun din ang
kabaliktaran nang nararamdaman ko kay Caden. Masyado siyang arogante at malayong-
malayo siya sa personalidad ng kanyang kapatid na masiyahin at palangiti. Kapag
nakikita ko si Caden ay nakakaramdam kaagad ako ng negative vibes kaya naiinis ako
sa kanya at sa palaging nakasimangot niyang mukha. Hindi ba siya marunong ngumiti?!
I hate him so much! Oh My
God! No. Hindi si Caden ang nakatalik ko kagabi. Hindi maaari ito!
Nang bahagya na akong kumalma ay muli akong nagtanong sa kanya pero kawawa na ang
mukha ni Caden ngayon dahil ilang garnit na ang hinagis ko sa kanya at nagdugo na
rin ang kanyang ilong nang dahil sa aking ginawa.
"N-Nasaan si Aiden? Bakit ka nandito at bakit ikaw ang aking katabi?" tanong ko sa
kanya garnit ang aking kalmado na boses kahit ang totoo nito'y kinakabahan pa rin
talaga ako.
Seryoso niya akong tinitigan habang nakahawak sa kanyang ilong na dumudugo na
ngayon.
"Sabina Veronica, ako ang nakasama mo kagabi. Ako ang nakatalik mo at hindi ang
aking kakambal na si Aiden," seryoso niyang sagot sa
aking katanungan.
Hindi ko na napigilan ang akingsarili na mapaiyak.
Oh My God!
I slept with my boyfriend's twin brother!
Magagalit sa akin si Aiden. Hihiwalayan niya ako kapag nalaman niya ang totoo...
isusumpa niya ako! Hina akong napaupo sa may lapag at urniyak nang umiyak.
F*ck! What have I done?! Kapag nalaman ito ni Aiden ay sigurado akong hindi na niya
ako mapapatawad at masisira rin ang pagkakapatid nilang dalawa ni Caden at ayokong
mangyari iyon.
"Sabina—"
Nag-angat ako ng tingin kay Caden at nakita kong nakasuot na siya ng shirt at ng
kanyang boxer shorts. Seryoso siyang nakatingin sa akin at bakas din sa kanyang
mukha ang labis na pagsisisi.
"Hindo pwedeng malaman ito ng kakambal mo," malamig kong sabi sa kanya.
Napakunot ang kanyang noo habang nakatingin pa rin sa akin.
"Sabina
"Nagkakaintindihan ba tayo, Gideon Caden
Coleman?!" bahagyang napataas ang aking boses at muli na naman akong napaiyak nang
dahil sa nangyari.
Nakita kong huminga nang malalim si Caden at muli siyang turningin sa akin ng
seryoso at turnango.
"As you wish, Nica. Hindi ito malalaman ni
Aiden."
Napatango ako at muling napaiyak.

UNEXPECTED 2
EPISODE 2
SABINA'S POINT OF VIEW.
No f-cking way. I slept with my boyfriend's twin brother! Anong ginawa niya sa
condo unit ni Aiden? Bakit si Caden ang nakasama ko?!
"Baby."
Napatigil ako sa aking iniisip nang marinig ko ang boses ni Aiden. Nag-angat ako ng
tingin sa kanya at hindi ko mapigilan na mainis dahil kahit ano talaga ang may
malaking kasalanan ngayon sa aming dalawa, sinisisi ko rin si Aiden dahil hindi
siya ang nakasama ko kagabi.
Hinawakan niya ang aking mga kamay at lumuhod siya sa aking harapan.
"Baby, I'm really sorry if I didn't show up last night. I have an emergency in the
studio, and cannot just leave it alone. I know it's our anniversary, so even it's
already late, I came to your unit, but you're not there."
Napakunot ang noo ko nang sabihin lyon ni Aiden. Pumunta siya kagabi sa condo unit
1<0?
Syempre wala ako roon kasi nasa unit niya ako!
At... at kasama ko ang kakambal niya na akala ko ay siya!
"Saan ka natutulog ngayon?" seryoso kong tanong sa kanya.
"l have a new condo unit near in the studio, Baby. It's a new purchased so hindi ko
pa nasabi sa 'yo ang tungkol do'n," sagot niya sa aking tanong kahit naguguluhan
siya.
Lumakas ang t* * *k ng aking puso at napakagat sa aking labi. Huminga ako nang
malalim at pinakalma na muna ang aking sarili bago muling mag tanong sa aking
boyfriend. "Sino na ang nakatira sa condo unit mo ngayon?" I asked him again.
"Si Caden, Sab. Malapit din kasi ang kompanya roon sa dati kong unit kaya siya na
ang nakatira ro'n. Bakit, pumunta ka ba ro'n kagabi?" Mabilis akong umilis at
tumalikod sa kanya.
"H-Huwag na muna tayong mag-usap ngayon. Hayaan mo muna akong mapag-isa. Naiinis pa
rin ako dahil hindi mo ako sinipot kagabi," malamig kong sabi at nagmadali akong
lumabas sa kanyang opisina.
"Sabina!"
Tumakbo ako palabas at agad na sumakay sa elevator upang hindi ako masundan ni
Aiden.
Hindi ko siya kayang makausap at lalo nang hindi ko siya kayang matignan sa kanyang
mga mata. Oh, God! I slept with his twin brother and it's not good! I fvcking
cheated on him! Hindi ako makapaniwalangsi Caden ang makakauna sa akin at kapag
nalaman ni Aiden na may nangyari sa amin ng kanyang kakambal ay sigurado akong
masasaktan siya at hindi niya kami mapapatawad ni Caden.
I need to talk to Caden. Kailangan ko siyang makausap at masabihan na wala dapat
siyang pagsasabihan sa nangyari sa amingdalawa, hindi dapat ito malaman ng
boyfriend 1<0.
Mabilis akong nag-drive papunta sa kompanya ni Caden. He's a businessman but he's
also part of a band with Aiden and their cousins. Alam kong nasa office siya dahil
wala silang schedule para sa band. Kung wala silang schedule sa band, busy sila sa
mga negosyo nila.
Madali lang akong nakapasok sa 100b ng kanilang kompanya dahil kilala na nila ako
and I'm a Generoso and a Santiago, everyone knows me.
"Where's Caden?" tanong ko sa kanyang secretary nang makasalubong ko ito sa daan
nang makarating na ako sa floor kung saan located ang office ng kambal ng boyfriend
ko.
"Miss Sabina! Kayo pala. Nasa 100b po si Sir Caden at may pinipirmahan lang po siya
na mga papeles," sagot nito sa aking tanong habang nakatingin.
Tumango naman ako at nagsimula nang maglakad papunta sa office ni Caden.
"l need to talk to him at 'wag niyo muna kaming istorbohin," malamig kong sabi at
tinalikuran na ito. Wala nang nagawa ang secretary ni Caden kundi ang pagbigyan ako
dahil kilala naman ako ng lahat dito.
Pagkapasok ko sa 100b ng opisina ni Caden ay agad ko siyang nakita na nakatutok sa
mga papeles na kanyang hawak. Malakas ko na isinirado ang pintuan upang mapatingin
siya sa akin. Kita ko ang gulat ni Caden nang makita ako at napatayo rin siya at
hinubad ang kanyang suot na salamin.
"Veronica! What are you doing here?" he asked. He looked so tense right now.
"Let's talk about what happened to us last night," seryoso kong sabi at naupo sa
kanyang couch dito sa 100b ng kanyang opisina.
Sumeryoso ang kanyang mukha at tumango. Umupo siya kaharap ko at nakatingin lang
siya sa akin at naghihintay sa aking susunod na sasabihin.
I hate Caden so much. Wala naman siyang ginawang masama sa akin pero naiinis lang
ako sa aura niya, masyado siyang intimidating. Hindi siya kagaya ni Aiden na
palangiti at nakaka-good vibes kasama. God! Naaalala naman si Aiden at mas lalo
lang akong nasasaktan sa mga nangyayari ngayon.
"Walang pwedeng makaalam sa nangyari sa atin kagabi, Caden," malamig kong sabi sa
kanya.
Hindi ko mapigilan na mainis dahil wala akong nakikita na pag-aalala sa ekspresyon
sa mukha ni Caden. Para siyang walang pakialam kung malaman man ni Aiden ang totoo
sa nangyari sa amingdalawa.
"Caden!" sigaw ko sa kanyang pangalan at napatayo na rin ako sa sobrang inis.
Tinignan niya naman ako at napakurap siya sa kanyang mga mata.
"lyan ba ang inaalala mo, Sabina Veronica? Okay."
Nagsalubong ang aking mga kilay nang sabihin niya iyon sa akin.
"Anong okay ka diyan? Para saan ang okay na iyon?" paninigurado ko.
Tumayo na rin si Caden at humalukipkip siya habang seryoso na nakatingin sa akin.
"Walang makakaalam sa nangyari sa atin lalo na si Aiden. Hindi niya malalaman
angtotoo kaya wala ka nang dapat ipag-alala diyan," sabi niya.
Nakahinga ako ng maginhawa nang sabihin niya iyon sa akin. Tumango ako at
bahagyang ngumiti sa kanya.
"G-Good! Kalimutan mo na ang nangyari sa atin kagabi. Isipin mo na lang na walang
nangyari at hindi na rin kita gagambalain. Good bye, Caden."
Lumabas na ako sa office niya na may ngiti sa aking labi. Lahat ng nangyari kagabi
ay isa lamang aksidente. Hindi ko iyon ginusto at hindi ko alam na si Caden ang
aking kasama.
Kalilimutan ko na ang nangyari kagabi at ipaparamdam ko sa aking boyfriend na mahal
na mahal ko siya.
Si Aiden lang ang mahal ko, siya lang ang lalaki sa buhay ko. Hinding-hindi ko siya
ipagpapalit sa ibang lalaki... kahit kambal niya pang si Caden.

UNEXPECTED 3
EPISODE 3
SABINA'S POINT OF VIEW.
SH*T! Nahihilo ak at nasusuka. Ano bang nangyayari sa sarili ko at bakit ako
nagkakaganito? Hindi naman ako uminom ng alak at matagal na rin akong hindi
naglalasing dahil wala ako sa mood palagi at busy rin ako sa trabaho ko. Nangdahil
dito sa aking nararamdaman ay hindi ko na nakikita palagi ang boyfriend ko na si
Aiden dahil nanghihina ako at wala ako sa mood na lumabas, busy rin siya sa kanyang
trabaho kaya mas lalong wala na kaming time na magkita dalawa.
"Nic, gising ka na ba? Kanina pa kita kinakatok dito sa kwarto mo," rinig kong sabi
ng aking pinsan na si Oceania sa labas ng aking kwarto.
Sa iisang condo unit lang kami nakatira ng pinsan ko dahil malapit lang ang unit na
ito sa pareho naming pinagta-trabahuan at best friend din kami ni Oceania kaya
napagpasyahan na lang din namin na tumira sa iisang bahay para
makatipid.
Nagpunas ako sa aking mukha at huminga na muna nang malalim bago ko mapagpasyahan
na lumabas sa CR at naglakad papunta sa may pintuan upang pagbuksan ang aking
pinsan ng pinto. Nang buksan ko na ito ay agad kong nakita si Oceania na
nakasimangot habang nakahalukipkip. Nanlaki ang kanyang mga mata nang makita na
niya ako at agad niyang hinawakan ang magkabila kong balikat at itinulak niya ako
papasok sa aking kwarto at ako naman ay nagtaka sa kanyang ginawa.
"What the hell, Cian?! What's your problem?" naguguluhan kong tanong sa kanya.
Tinitigan ako ni Oceania na mas lalong nagpakaba sa akin. Anong problema ng babaeng
'to? I know na seryoso talaga na pagkatao itong si Oceania pero iba ang kanyang
tingin sa akin ngayon, para bang may kakaiba siyang nakita sa akin.
"Namumutla ka, Sabina Veronica," seryosong sabi niya habang nakatitig pa rin sa
akin.
Tinaasan ko siya ng kilay at inalis ko ang kanyang mga kamay na nakahawak sa aking
balikat at tinalikuran ko rin siya. Hinagod ko ang aking buhok at huminga nang
malamin bago muling humarap sa kanya at tinignan ko rin siya ng seryoso.
"I'm fine, couz," seryoso kong sabi sa kanya at nginitian siya.
Umiling siya habang nakatingin pa rin sa akin. Hindi siya naniniwalang maayos lang
ako. Wala akong takas kay Oceania dahil isa talaga siyang observant at kapag nakita
niyang hindi ako maayos, hindi niya ako titigilan hanggang sa malaman niya kung
bakit hindi ako maayos.
"What happened, Sabina Veronica? Isang linggo ka na rin hindi lumalabas dito sa
condo unit at hindi ka na rin gurnagala. Nag-away ba kayo ni Aiden?" alala niyang
tanong sa akin.
Umiwas ako ngtingin sa kanya at napakagat sa aking labi.
Simula no'ng may nangyari sa amin ni Caden ay parang nawalan na ako nang gana na
humarap sa ibang tao. Nahihiya ako. Nahihiya ako sa aking ginawa at kapag nalaman
iyon ni Aiden, o ng ibang tao ay sigurado akong pag-uusapan nila ako at tatawagin
na malandi. Natatakot din ako na malaman ng ibangtao lalo na nang pamilya ko
angtungkol sa nangyari sa amin ni Caden kahit na sinabi niyang hindi niya sasabihin
sa iba ang totoo at kalilimutan na niya rin ang nangyari sa amingdalawa.
"Cian, l'm fine!" pinilit kong maging masigla ang boses ko upang hindi siya
maghinala sa akin, pero kahit anong gawin kong pagpapanggap ay hindi niya ako
tinigilan.
Nang hindi ko na mapigilan angsarili ko ay lumapit ako sa kanya at niyakap ng
mahigpit ang aking pinsan na si Oceania. Hindi ko na rin mapigilan ang sarili ko na
mapaiyak at ilabas ang nararamdaman ko na matagal ko nang itinatago sa aking
sarili.Naramdaman kong natigilan siya sa aking ginawa pero niyakap din ako pabalik
ni Cian at hinagod niya ang aking ikuran. Marami akong kaibigan pero natatakot ako
at nahihiya na sabihin sa kanila ang nangyari sa akin at wala rin akong tiwala,
pero rito kay Oceania na pinsan ko ay alam kong hindi niya ako ilalaglag dahil
simula bata ay magkasama na kaming dalawa.
Ilang minuto rin akong urniyak habang nakayakap sa kanya. Nangtumahan ako ay
inalalayan akong makaupo ni Cian sa gilid ng aking kama at umupo rin siya sa
akingtabi at hinintay ang aking sasabihin.
"l made a big mistake, cous," panimula ko sa aking sasabihin at nag-angat ako ng
tingin sa kanya.
Kumunot ang kanyang noo habang nakatingin sa akin pero hindi siya nagsalita.
Huminga muna ako ng malalim bago ipagpatuloy ang aking pagsasalita sa kanya.
"Last two weeks, Aiden and I had our anniversary in our relationship. I was
planning to surprise him in his condo unit, and I decided to give myself to him as
a gift. When I was already there, he opened the door, and I immediately kissed him
on the lips, and we made love, but when I woke up the next day. ..." Hindi ko
maituloy ang aking sasabihin. Napatakip ako sa aking bibig at muli akong naiyak
habang nakatingin kay Oceania. Hinawakan niya ang aking isang kamay at nginitian
ako na parang sinasabi na okay lang—na hindi niya ako huhusgahan.
Huminga muna ako nang malalim at muli kong pinagpatuloy ang aking sasabihin habang
nakatingin sa aking pinsan at nakahawak ng mahigpit sa kanyang mga kamay.
"H-Hindi si Aiden ang nakatalik 1<0, Cian," mahina kongsabi.
Nanlaki ang kanyang mga mata habang nakatingin sa akin.
"N-Nic—"
"Si Gideon Caden ang nakasama ko sa gabing iyon, Oceania. Si Caden ang nakauna sa
akin! K-Kapag. . . kapag nalaman ni Aiden ang
nangyari sa amin ni Caden ay sigurado akong kamumuhian niya ako, hindi niya ako
mapapatawad!"
Muli akong niyakap ni Oceania at ako naman ay nanghina sa kakaiyak. Hindi ko na
alam ang aking gagawin at hindi maalissa aking isipan ang mga posibilidad na
mangyari. Naniniwala ako na kahit gaano pa kaliit o kalaki ang sekreto mo,
malalaman pa rin ito ng ibang tao at hindi ka nito titigilan.
"Nic, have you tried to use a pregnancy test
Napakurap ako sa aking mga mata at napatingin sa aking pinsan. Nagsalubong aking
aking kilay at nakaramdam ako ng kunting inis sa kanyang tin anong sa akin.
"I'm not f*cking pregnant, Oceania!" inis kong sabi sa kanya.
Seryoso siyang tumango.
"l know, Veronica. Pero naalala mo bang gumamit kayo ng proteksyon ni Caden nang
gawin niyo iyon?" tanong niya na mas nagpainis sa akin lalo.
"What the f*ck is your problem, Oceania Generoso?! I'm not pregnant nga!" napasigaw
na ako sa galit at napatayo na rin habang nakatingin ng matalim sa kanya.
Hindi nagpatinag si Oceania sa matalim kong tingin sa kanya, tinaasan niya lang
ako ng kilay at napatayo na rin habang nakaharap sa akin.
"Are you sure, Sabina Veronica Generoso Santiago?" seryoso at nakakapangilabot na
tanongsa akin ng aking pinsan.
Napalunok ako sa aking [away at mabilis na umiwas ng tingin sa kanya. She's so
intimidating.
"Nica, walang mawawala sa 'yo kung mag-try ka! Kailangan lang nating masigurado na
hindi 'yan ang isa sa magiging problema mo, okay? Please, para naman mapanatag din
ang 100b 1<0," rinig kong sabi ni Oceania.
Huminga ako nang malalim at muling napatingin sa kanya.
Hinay-hinay akong turn ango at pumayag sa kanyang gusto.
"Thanks, God l"
Humakbang siya palapit sa akin at mabilis akong niyakap.
Nagpaalam na muna si Oceania na bilhan ako ng PT, ako naman dito ay nakaupo lang
sa gilid ng aking kama habang nakatulala. Kanina pa tumatawagsa akin si Aiden pero
hindi ko ito sinasagot dahil hindi ko alam kung ano ang aking sasabihin at ayokong
magsinungaling na naman sa kanya na maayos lang ako, hindi ko kayang magpanggap
ngayon.
Makalipas ang ilang minuto ay bumalik na ang aking pinsan at may data-dala na
siyang pregnancy test kit. Binigay niya ito sa akin at kinuha ko naman ito at
naglakad na papunta sa may CR upang magamit. Ang lakas ngt***k ng aking puso habang
nandito ako sa 100b ng CR. Huminga ako nang malalim nang matapos ko ng gawin
angdapat gawin pero hindi ko pa tinitignan ang resulta dahil natatakot ako. Narinig
ko ang sunod-sunod na katok ni Oceania sa pintuan ng CR.
"Nic, tapos ka na ba diyan?"
Huminga ako nang malalim at unti-unti kong inangat ang aking kamay na hawak-hawak
ang PT na nagamit ko. Tinignan ko ang result at laking gulat ko nang makita ko kung
ano ito.
Oh my God.
No.
Hindi pwedeng mangyari 'to.
"Sabina Veronica! Open this f*cking door!"
Napatakip ako sa aking bibig at unti-unti akong naglakad palapit sa may pintuan at
binuksan ito. Nang makita ko na si Oceania ay atomatikong naglandasan ang aking mga
luha at sinalubong ko siya ng isang mahigpit na yakap at umiyak na ako nang umiyak.
"N-Nic, what's the result?" rinig kong tanong niya sa akin.
Binigay ko naman ito sa kanya at narinig ko ang kanyang pagsinghap.
"Oh my God.
Tumango ako at mas [along sumiksik sa balikat ng aking pinsan at umiyak nang
umiyak.
Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko ngayon, hindi ko alam kung ano ang aking
gagawin.
Buntis ako.
I have an unexpected babyfrom Gideon Caden Coleman.

UNEXPECTED 4
EPISODE 4
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
BUNTIS AKO. Buntis ako at si Caden ang ama. What have I done?! This is a big
problem. Magkakagulo ang lahat kapag nalaman nila ang tungkol sa pagbubuntis ko
ngayon. Sigurado akong hindi ako mapapatawad ni Aiden kapag nalaman niyang nabuntis
ako ng kanyang kambal.
"Sabina Veronica Generoso Santiago!"
Napatalon ako sa gulat ng marinig ko ang pag sigaw ni Mommy sa buo kong pangalan.
Hindi ko namalayan na nag sa-spaceout na pala ako at hindi ko narinig na kinakausap
na pala ako ngayon ng aking ina. Napa kurap-kurap ako sa aking mga mata at
bumuntong-hininga bago nag-angat ngtingin kay Mommy na matalim na nakatingin sa
akin ngayon. Nandito kami sa aming dining area at kumakain ng aming dinner. Kasama
ko rin na kumakain ngayon ang mga kapatid ko na si Mavi, Sabelle, at Macey.
"Y-Yes, mom? I'm sorry for spacing out PO," mahina kong sabi at bahagyang napayuko.
"What's wrong, Veronica? May problema ka ba?" tanong naman ni Dad na alalang
nakatingin sa akin ngayon.
Bahagya akong ngumiti kay Dad at umiling. "N-No, Dad. Wala po akong problema. Pagod
lang po ako sa work ko kaya wala ako sa sarili ngayon," sagod ko sa tanong niya.
Napatango naman si Daddy at muling ipinagpatuloy ang kanyang pagkain.
Nang mapatingin ulit ako kay Mommy ay seryoso pa rin siyang nakatingin sa akin
ngayon.
"You've been spacing out for days, Veronica.
Are you really sure that you have no problems, Hija? Niloko ka ba ni Aiden? May iba
bang babae ang lalaking 'yun? Sabihin mo lang, susugurin ko kaagad ang lalaking
'yun at isama na rin natin ang ama niya," seryosong sabi ni Mommy.
Napalunok naman ako sa aking laway at mas lalong kinabahan sa pagbabanta ni Mom
ngayon. Mag bestfriend si Mommy at ang Dad ng kambal na si Tito Trevor Gideon
Coleman. Ang isa sa kinatatakutan ko ay ang masira ang friendship ni Mom at ni Tito
Trevor. Yes, matalik silang magkaibigan pero iba na ang usapan kapag ako na ang
involve. Palaging sinasabi sa akin ni Mom kahit noong bago pa lang kaming magjowa
ni
Aiden na sasakalin niya si Tito Trevor at si Aiden
kapag niloko ako ng boyfriend ko. Masyadong protected sa akin ang aking mga
magulang dahil ako ang una nilang anak ni Daddy at babae pa ako.
Paano na lang kaya kung malaman nila ang tungkol sa pagbubuntis ko? Siguradong
magkakagulo ang dalawang angkan. . . ang angkan ng mga Generoso at ng mga Coleman.
F-ck. Bakit ko ba kasi hindi ako nag-iingat? Dapat ay alam ko kung sino ang
boyfriend ko sa kambal dahil kilala ko si Aiden kahit na nakapikit pa ang mga mata
ko, pero nagkamali ako—ang aking malaking pagkakamali. Nagpadala ako sa init ng
aking katawan at isinuko ko ang sarili ko sa kakambal ng aking boyfriend na si
Gideon Caden, ang lalaking kinaiinisan ko sa lahat.
Hinding-hindi ko mapapatawad ang ginawa kong kataksilan sa boyfriend ko. Hinding-
hindi ko mapapatawad ang sarili 1<0.
"0-0kay lang naman po kami ni Aiden, Mommy. Hindi naman po siya nagloloko at busy
rin po siya sa kanyang trabaho sa studio," paglilinaw ko kay Mommy.
Si Aiden ay isang producer sa kanilang entertainment company. May banda sila noon,
pero nabuwag ito ng maaksidente si Aiden at nabali ang kanyang daliri kaya hindi na
ulit siya
makaka tugtog ng gitara at ayaw niya na rin na kumanta dahil na rin siguro sa
nangyaring aksidente. Dahil sa trabaho ng boyfriend ko ay minsan na lang kaming
nagkikita at kapag naman free day niya ay ako naman ang laging busy. Hindi swack
ang oras namin sa isa't isa.
"Nako! Siguraduhin mo 'yan, Veronica. Pero alam ko naman na mahal ka ngAiden na
'yun at nakikita ko ito sa mga galaw at kung paano ka niya alagaan, anak. I'm
hoping na kayo na talaga ni Aiden hanggangsa ikasal kayong dalawa, sambit ni Mommy
bago siya muling nagpatuloy sa kanyang pagkain.
Parang kumirot bigla ang puso ko nang sabihin iyon ni Mom. Napayuko ako at
pinigilan ang aking sarili na mapaluha. Gusto ko rin na makasal ako kay Aiden.
Simula nang maging mag boyfriend at girlfriend kami noong nasa high school pa lang
kaming dalawa, nakikita ko na ang future ko na kasama si Aiden. Pero ngayon..
parang ang labo na. Kapag malaman nila ang totoo ay sigurado akong lalayuan ako ni
Aiden at kamumuhian niya ako. Iniisip ko pa lang ngayon ang mga posibleng mangyari
ay nasasaktan na ako.
Nang matapos na kaming kumain sa aming hapunan ay dumiretso kaagad ako sa aking
kwarto at ni lock ko ang pinto at humiga na ako sa aking kama habang nakatingin sa
kisame.
Habang nandito ako sa pamamahay ng aking mga magulang ay hindi ko maiwasan na mag
overthink sa mga pangyayari. . . mga posibleng mangyari. Naguguluhan pa rin ako
kung ano ang gagawin ko. Sasabihin ko ba kay Caden ang totoo? Hindi pwedeng ako
lang ang magdusa nito! Hindi siya nag suot ng condom habang nagtatalik kami at
binuntis niya ako kaya kailangan niya rin na magdusa at hindi lang ako.
Napabangon ako at mabilis ko na kinuha ang aking cellphone at mabilis ko na hinanap
ang numero ni Caden at tinawagan ko siya. Alas nuebe na ng gabi at sigurado ako na
nakauwi na siya ngayon sa kanyang condo unit.
Makalipas ang ilang pag ring ay sinagot na niya ang aking tawag.
"Nic? Bakit napatawag ka sa akin ngayong gabi? Akala ko ba ay hindi mo na ako
kakausapin," sabi ni Caden sa kabilang linya.
Napapikit ako sa aking mga mata at pinakalma ang aking sarili bago ko kausapin si
Caden.
"May kailangan kang malaman, Caden, seryoso kong sabi.
Matagal siyang hindi makapagsalita sa
kabilang linya at akala ko ay nawalan ako ng signal. Makalipas ang ilang segundo na
katahimikan ay nagsalita na ulit siya.
"What is it?"
Huminga ako ng malalim at napahagod ako sa aking buhok bago ko aminin kay Caden ang
totoo.
"C-Caden, buntis ako."
F-ck! Sa wakas ay nasabi ko na rin ang totoo sa kanya. Hindi siya nakapag salita at
wala akong narinig na anurnang tunog sa kabilang linya. Nagtaka ako at napatingin
ako sa aking phone at nakita kong hindi pa naman niya ito pinapatay.
Natulala ba siya at nagulat sa aking sinabi? Syempre naman! Bakit ko pa ba
tinatanong ang tanongna iyon na alam naman na obvious masyado.
"Caden? Magsalita ka naman diyan, please," tawag ko sa kanya. Napayuko ako at
napahawak sa aking noo.
Hindi ko na talaga alam kung ano ang gagawin ko. Ipalaglag ko ba ang nasa 100b ng
aking tiyan? Pero hindi legal ang abortion clito sa Pilipinas at sigurado akong
hindi makakapayag ang aking mga magulang kapag nalaman nila ang gusto kong gawin.
Kaya ngayon, kahit na ayaw na ayaw ko nang makausap at makita si Caden ay kailangan
ko pa rin ang tulong niya. Hindi ko alam ang gagawin ko ngayon. Kailangan ko siya
para malaman kung ano angdapat na gawin.
Tuluyan na akong naiyak at napa hikbi ngayon at hindi pa rin nagsasalita si Caden
sa kabilang linya.
"Caden, natatakot ako. Hindi pa ako handang magkaroon ng anak at... at mahal na
mahal ko ang kambal mo. F-ck! This is all my fault. Kung hindi lang sana ako naging
tanga ay hindi mangyayari ito ngayon," nanghihina kong sabi habang patuloy pa rin
sa aking pag-iyak.
Kumunot ang aking noo nang makarinig ako ng tunog ng sasakyan at mga bosena sa
kabilang linya. Nagdadrive ba ngayon si Caden? Nasa may kalye ba siya at pauwi pa
sa kanila?
"C-Caden, nandyan ka pa ba?" tanong ko sa kanya.
Narinig ko ang kanyang paghinga sa kabilang linya.
"Papunta na ako dyan sa bahay niyo.
Nandiyan ka ba ngayon, o nasa condo unit ka? Pupuntahan kita, Veronica."
Nanlaki ang mga mata ko at napatayo sa
sinabi ni Caden.
No! Hindi siya pwedeng pumunta dito sa bahay dahil mapapatay siya ni Mommy!
"H-Huh? Nasaan ka na ngayon?" nauutal kongtanong.
"Nandito na ako sa labas ng subdivision niyo. Papasok na ako sa 100b, Nic."
Sh-t!
Patakbo akong lumabas sa aking kwarto at burnaba upang maabangan ko sa labas si
Caden at hindi siya tumuloy sa pagpasok sa bahay. Hindi pa ako handa na malaman ng
pamilya ko ang problema ko ngayon. Sh-t! Hindi pa ako handang malaman na si Caden
ang ama ng pinagbubuntis ko.
"C-Caden, 'wag mong itigil ang sasakyan mo sa labas ng gate namin. Palabas na ako
ngayon, sa may malayo mo itigil ang sasakyan mo at mag usap tayo," seryoso kong
sabi sa kanya.
Bago ako lumabas sa bahay ay nakita ko ang kapatid ko na si Mavi sa may living room
habang nanonood ng palabas sa TV.
"Ate, saan ka pupunta? Gabi na."
"A-Ah, magpapahangin lang. Papasok din kaagad ako," sabi ko at lumabas na ng bahay.
Nang makalabas na ako sa may gate ay agad
kong naaninag ang sasakyan ni Caden sa hindi kalayuan. Patakbo akong lumapit dito
at lumabas na rin siya sa kanyang sasakyan at mabilis na lumapit sa akin. Hinawakan
niya ang magkabila kong balikat at tinitigan ako sa aking mukha.
"Bakit ka ba tumakbo? Paano na lang kung napada ka at may nangyaring masama sa inyo
ng baby?" alala nitong sabi.
Bahagya akong nagtaka at naguluhan sa kanyang sinabi sa akin. Inalis ko ang kanyang
kamay na nakahawak sa aking balikat at tinignan ko siya ng masama.
"Anong pinagsasabi mo dyan?! Caden, buntis ako!"
Napahawak siya sa kanyang bewang at bumuntong-hininga at turnango.
"l know, Nic. Hindi ako bingi, narinig ko ang sinabi mo kanina."
"Anong gagawin natin?! Hindi makakapayag si Aiden nito! M-Magagalit siya sa akin...
sayo. Gugulo ang lahat kapag nalaman nilang nabuntis mo ako, Caden," nahihina
kongsabi at muli akong napaiyak.
Umiwas siya ngtingin sa akin at umigting ang kanyang panga. Muling huminga ng
malalim si Caden at seryoso siyang humarap sa akin ngayon.
"Pananagutan ko ang bata, Veronica. Aakuin ko ang responsibilidad at tanggapin ko
ang galit ng pamilya ko at ng pamilya mo," seryoso niyang sabi.
Napaawang ako sa aking labi at hindi makapaniwala sa sinabi ni Caden ngayon sa
akin.
"Hindi ako makakapayag na ipalaglag mo ang bata, Sabina Veronica Santiago. I will
take the responsibilities and we will have that baby together."
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 5
EPISODE 5
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
"l will take the responsibilities, and we will have the baby together."
Napasinghap ako at hindi makapaniwala sa sinabi ni Caden ngayon sa aking harapan.
Sarkastiko akong tumawa at urniling. Bahagya akong umatras at tinignan ko siya ng
masama.
"Are you out of your mind? Baka nakakalimutan mo na boyfriend ko ang kakambal mo,
Gideon Caden!"
Urnigting ang kanyang panga at mabilis siyang humakbang palapit sa akin at
hinawakan niya ng mahigpit ang aking braso at nagsalita. "l know, Sabina Veronica!
Do you really think that I want this?!"
"Maybe no? Maybe yes? Who knows?! Bakit ang bilis mong akuin ang bata ng sabihin ko
na buntis ako, ah? Maybe you like me at gusto mo akong kunin kay Aiden! Well, sorry
ka na lang pero hindi kita gusto! I freaking hate you, Gideon Caden Coleman!" galit
kong sigaw sa kanya.
"And I hate you too, Veronica!"
Ginamit ko ang lahat ng lakas ko upang maalis ko ang kanyang kamay na nakahawak sa
aking braso ngayon. Hindi siya nakakapagsalita pabalik, nakatingin lang siya sa
akin ng matalim habang malalim ang kanyang paghinga.
Walang nagsasalita sa aming dalawa ngayon. Malalim ang aming mga paghinga at masama
angtingin namin sa isa't isa.
"Ate Nic? Kuya Aiden? Anong ginagawa nyo dyan sa labas?"
Napatalon ako sa gulat nang marinig ko ang boses ng aking kapatid na si Mavirico.
Mabilis akong humarap sa aking kapatid at nakita ko rin na bahagyangtumalikod si
Caden at iniyuko niya ang kanyang mukha upang hindi mapansin ni Mavi na hindi si
Aiden ang kasama ko ngayon. Pinilit ko ang aking sarili na mapangiti ngayon sa
aking kapatid
"M-Mavi, ikaw pala. Uhm, may sinasabi lang sa akin si Aiden at aalis din kaagad
siya," Wika ko kay Mavi at nginitian ko siya ulit.
Bahagyang kumunot ang kanyang noo at nakita kong napatingin siya kay Caden kaya
bahagya akong umatras upang makalapit ako kay Caden at maitago ko siya sa aking
likuran.
"Kuya Aiden, are you okay? Pwede naman kayong pumasok sa 100b ng bahay, kanina pa
pumasok sa kanilang kwarto sila Mommy," sambit ni Maw.
Napasulyap ako kay Caden at nakita ko siyang napaigting sa kanyang panga at
turningin sa aking kapatid at bahagyang ngumiti.
"I'm okay here, Bro. Thanks for offering. Aalis na rin kaagad ako, nagpaalam lang
ako sa Ate mo rito sa labas," sabi ni Caden sa aking kapatid
Napataas ang aking kilay at napatingin kay
Caden nang gayahin niya kung paano magsalita si Aiden. Pati ako ay namangha sa
ginawa niya dahil gayang-gaya niya talaga ito. Napatingin naman ako sa aking
kapatid at mukhang nakumbinse rin ito ni Caden na siya si Aiden. Tumango si Mavi at
ngumiti siya sa amin.
"Sige, Kuya Aiden. Ate, pumasok ka na rin kaagad sa 100b ng bahay dahil gabi na. Sa
phone na lang kayo mag-usap nang matagal ni Kuya kapag hindi pa ito sapat," sabi ni
Mavi.
Mahina akong natawa at tumango.
"Okay, Mavi."
Nang makaalis na si Mavi ay muli na akong humarap kay Caden at tinignan ko siya ng
seryoso at nagsalita.
"Wala kang karapatan na pangunahan ang mga desisyon ko sa buhay, Caden. I'm not
ready to tell them the truth and if you respect my decisions, you will wait for the
perfect time, okay? Hindi pa ako handa at... at sana maintindihan mo," mahina
kongsabi at muling huminga ng malalim.
Napamewang siya sa aking harapan at seryoso siyang tumango habang nakatingin sa
akin.
"Okay, fine. But please, 'wag kang gurnawa ng ikakasama sa baby. Wala siyang
kasalanan dito, Veronica," seryosong sabi ni Caden.
Umiwas ako ng tingin sa kanya at tumango.
Tumalikod na ako kay Caden at naglakad na ako papunta sa bahay at pumasok na sa
100b. May oras pa naman ako, diba? Hindi dapat ako magpadalos-dalos sa
pagdedesisyon at kailangan ko muna itong pag-isipan ng mabuti.
Nang makapasok na ako sa 100b ng bahay ay narinig ko rin na tumunog ang aking phone
kaya kinuha ko ito sa aking bulsa. Mahigpit kong hinawakan ang aking phone ng
makita kong si Aiden ang tumatawagsa akin. Huminga muna ako ng malalim bago ko
sinagot ang tawag ng akin g boyfriend.
"Hey, babe! What's up?" masigla kong sabi nang masagot ko ang tawag ni Aiden.
Naglalakad ako ngayon pabalik sa aking kwarto habang kausap ko pa rin ang boyfriend
ko sa phone.
"Hey, babe. I miss you so much."
Tumigil na muna ako sa aking paglalakad at napahawak ako sa aking noo at napakagat
sa aking labi.
"I-I miss you more, babe," mahina kong sabi. Iniwasan ko na maging emosyonal ngayon
dahil tatanungin na naman niya ako kung ano ang problema. Ayokong mag-alala sa akin
si Aiden. "How's your day? Nandiyan ka ngayon sa bahay ng parents mo?" tanong ni
Aiden.
Muli kong ipinagpatuloy ang aking paglalakad at pumasok na ako sa aking kwarto.
"My day is normal, but not that happy because you're not with me right now, babe,"
sagot ko sa kanyang tanong.
Mahina siyang turnawa. "'Wag kang mag-alala, magkikita tayo bukas."
Kumunot ang noo ko sa sinabi ni Aiden at napaupo ako sa gilid ng aking kama.
"What do you mean? Diba may trabaho ka bukas? Mag dadate ba tayo, babe?" tanong ko
sa
kanya.
"No, babe. Magdadate tayo very soon. Bukas ay may family dinner kami at gusto ko na
kasama kita. My parents are also expecting you to be there," sabl' ni Aiden sa
kabilang linya. Nakaramdam ako ng konting kaba sa kanyang sinabi.
"Uhrn, pupunta rin ba ang iba mong kapatid?" tanong ko.
"Yes, of course. Day off ni Caden bukas at tapos na rin ang practice ni Chantal.
So, kompleto kaming magkakapatid bukas at isasama rin kita dahil namiss ka na ni
Chantal."
Oh, God. Magkikita na naman kami ni Caden bukas. Hindi ko alam kung ano ang gagawin
ko dahil kapag nandyan si Caden ay para akong hindi nakapag-isip ng tama. He's
making me anxious when he's around.
"Please, pumunta ka bukas, babe. Wala ka namang trabaho, right?" muling sabi ni
Aiden. Bumuntong-hininga ako at napa hilamos sa aking mukha.
"0-0kay, I'll be there tomorrow with you," mahina kong sabi.
Narinig ko ang kanyang masayang boses sa kabilang linya kaya malungkot akong
napangiti.
Aiden loves me so much, and it hurts. I cheated on him. I slept with his twin
brother even though it was not intentional. Caden got me pregnant, and if Aiden
knows the truth... he will freak out. "l love you, Sabina. See you tomorrow."
"Love you, babe," mahina kong sabi at pinatay ko na angtawag at napahiga na sa
aking kama.
I hate myself.
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 6
EPISODE 6
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
"NICA, masaya ako na nandito ka ngayon sa family dinner namin. Para ka na rin
kasing pamilya namin at ang tagal na rin namin na hindi ka nakita at nakausap,"
nakangiting sabi ni Tita Kira.
Nandito na ako ngayon sa pamamahay ng pamilya ni Aiden. Sa ngayon ay kami pa lang
ang nandito at si Chantal, wala pa si Caden at sana ay hindi na lang siya dumating
pa para mapayapa ang pagpunta ko rito sa pamamahay ng kanilang mga magulang.
"Thank you PO, Tita Kira. Masaya rin po ako na makabalik ako dito sa pamamahay
niyo. Pasensya na po talaga, masyado kasi akong busy sa trabaho ko," tugon ko.
"Kumusta na pala ang Mommy Sabrina mo, Nic? Angtagal na rin naming hindi nagkita ni
Sab," tanong naman ni Tito Trevor.
Mag best friend kasi sila ni Mommy noong nasa college days pa sila. Isa rin ito sa
dahilan kung bakit malaki ang tiwala ni Mom kay Aiden
dahil anak ito ni Tito Trevor.
"Okay naman po si Mommy, Tito. Opo, sa buwan kasi na ito ay maraming naka lineup na
projects ang company kaya busy si Mom at Dad para asikasuhin ang mga ito," sagot
ko sa tanong ni Tito Trevor.
Tumango naman ito at muling ipinagpatuloy ang pagkain. Si Chantal naman ay kanina
pa tahimik sa kanyang kinauupuan pero binati niya naman ako kanina. Habang
pinagmamasdan ko siya ay parang may malaki siyang dinadalang problema at pinipilit
niya lang itong itago upang hindi namin malaman.
"Babe, gusto mo ba ang pagkain na 'to?"
Napatingin ako kay Aiden ng magsalita siya sa akingtabi. Ngumiti naman ako sa kanya
at turnango. Nilagyan niya ng seafoods ang aking plate at nagsimula na rin ako sa
aking pagkain. Hindi ko na naman maiwasan na makonsensya dahil sa pinapakitang
kabaitan ni Aiden sa akin. He never let me feel jealous. He always takes care of me
and he always shows me how much he loves me. And now, I cheated on him... with his
twin brother. The worst thing is I got pregnant and my boyfriend is not the father.
"Oh! Nandito na pala si Caden. Buti naman at nakarating ka dito sa family dinner
natin, Anak.
Nandito rin ang girlfriend ng kakambal mo na si Veronica," narinig ko na sabi ni
Tita Kira.
Para akong tinakasan ng dugo nang makita ko si Caden na pumasok sa 100b ng dining
area habang nakasuot pa ng business attire na para bang kagagaling lang sa meeting.
Bahagya rin na magulo ang kanyang buhok ngayon pero hindi ito ang nakakabawas sa
kanyang kapogian—what the heck am I saying right now?! Did I just compliment Caden?
No... Hindi ako pwedeng mapogian sa kanya kahit magkamukha lang naman sila ni
Aiden. Si Aiden lang ang pogi, hindi siya kasali.
"I'm sorry for being late, Mom, Dad. May tinapos lang kasi kaming meeting sa
office," wika ni Caden at lumapit siya sa kanyang mga magulang at nagmano. Nakita
ko rin na lumapit siya kay Chantal at hinalikan niya sa noo ang kanyang kapatid.
Nang makita kong papalapit na sa aming pwesto ngayon si Caden ay umiwas na ako ng
tingin hanggang sa nararamdaman ko na lang na niyakap niya si Aiden at binati niya
ito.
"How are you, bro? I missed you! Ang taga nating hindi nagkita at ngayon ay
nagkita na talaga tayo," sabi ni Aiden sa kanyang kapatid.
"Yeah, Aiden. I missed you too. I've been busy with my work and. other stuff," sabi
naman ni Caden.
Nakayuko pa rin ako at nagpatuloy sa aking pagkain. Bahala siya dyan, hindi ko siya
papansinin kahit anong mangyari.
"Nnadito pala si Nica!" sabi ni Aiden at inakbayan niya ako. Nanlaki ang aking mga
mata at bahagyang nagulat sa kanyang ginawa. Natigil ako sa aking pagkain at unti-
unti akong nag-angat ng tingin hanggang sa magka salubong na ang mga tingin namin
ngayon ni Caden. Seryoso ang kanyang tingin ngayon at ako naman ay napalunok sa
aking laway at naglakas ng loob na batiin siya.
"H-Hey, Caden! Nice to see you again," bati ko sa kanya at bahagyang ngumiti bago
umiwas ng tingin. Nakakapanghina ang kanyang titig sa akin.
"Hey, Nic," malarnig niyang pagbati sa akin pabalik at pumunta na siya sa kanyang
pwesto at umupo.
Napakuha naman ako sa aking baso na may laman na tubig at uminom ng bigla akong
mauhaw. Hindi ako mapakali ngayon at ang lakas din ngt***k ng aking puso na para na
akong aatakihin. Bakit pa kasi siya dumating?! Sana hindi na lang.
"Veron ica.. ."
Napatingin ako kay Tita Kira nang tawagin niya ang aking pangalan.
" p_po?"
Ngumiti si Tita bago magsalita. "Hindi naman sa nanghihimasok kami sa buhay niyo ni
Aiden, pero angtagal niyo na rin kasing magkarelasyon. Wala pa ba kayong balak na
magpakasal? Gusto na rin naming magkaroon ng apo."
Muntik na akong mabilaukan sa sarili kong laway sa sobrang gulat nang sabihin iyon
ni Tita Kira. Naramdaman ko naman ang paghagod sa likod sa akin ni Aiden at
binigyan niya ulit ako ng tubig at ininom ko naman ito. Hindi ko mapigilan na
pamulahan sa aking mukha at mahiya.
"Mom, wala pa 'yan sa plano namin ni Nica sa ngayon. Pero darating din tayo diyan,
ikakasal din kami ni Nica sa tamang panahon," sabi ni Aiden at hinalikan niya ang
aking pisngi kaya napatingin ako sa kanya at nginitian siya.
"At isa pa, busy pa si Veronica sa modeling career niya, Mom. Hindi pa siya handang
mabuntis at rerespetuhin ko 'yun," dagdag ni
Aiden at hinalikan niya ang ikod ng akingkamay. Muli akong ngumiti sa kanya at
hinaplos ko ang kanyang pisngi. Narinig ko naman ang paghagikhik ni Tita Kira at
ang kantyaw ni Tito Trevor na mas lalong nagpangiti sa amin ni Aiden. Nakita ko rin
na nakangiting nakatingin sa amin si Chantal pero may isang tao lang na nandito na
kasama namin sa pagkain na parang hind belong. . . si Caden. Napasulyap ako sa
kanya at nakita ko siyang matalim na nakatingin sa akin na para bang may ginawa
akong kasalanan. Mabilis akong umiwas ngtingin sa kanya at binaling sa iba ang
aking atensyon.
Bakit masama angtingin siya sa akin? Nagseselos ba siya? Wala siyang karapatan na
magselos dahil boyfriend ko naman ang kakambal niya at si Aiden ang mahal 1<0,
hindi siya.
Wala na sa amin ang focus ng usapan, nasa kay Chantal naman. Kakauwi lang ni
Chantal dito sa Pilipinas galing sa kanyang world tour. Isa kasi siya sa mga sikat
na Filipina Ballerina at marami rin siyang fans sa ibang bansa. Ngayon ay dito
naman siya mag pe-perform sa Pilipinas at plano niya munang magtagal dito. Nang
matapos nang sagutin ni Chantal ang mga tanong at usapan tungkol sa kanya at sa
kanyang buhay, pumunta naman ang usapan kay Caden kaya muli na naman akong
nataranta kahit wala namang dapat ikataranta.
"Caden anak, hindi ka ba nahihirapan doon
sa dating condo unit ni Aiden? May mas malapit naman na bahay natin doon sa trabaho
mo," tanong ni Tita Kira.
Ang condo unit na iyon. ang pahamak na condo unit. Doon nangyari ang isang gabing
pagkakamali.
"Okay lang naman ako doon, Mom. Mas okay na rin na nandoon ako para makatipid ako
sa gastusin," sabi ni Caden.
"Hmm, ano 'yung nabalitaan ko na may girlfriend ka na raw, Caden? Totoo ba yun,
anak?" tanong ni Tito Trevor.
Bahagya namang kumunot ang aking noo at napatingin ako kay Caden.
Seryoso ang ekspresyon sa kanyang mukha ngayon habang nakatingin sa kanyang mga
magulang.
May girlfriend si Caden? Edi kapag inako niya ng tuluyan ang batang nasa
sinapupunan ko ay madadamay rin ang relasyon niya sa kanyang girlfriend. F-ck. Ano
ba 'tong kaguluhan na pinasok ko.
"No, Dad. Busy po ako sa trabaho ko at wala akong oras para magkaroon ng
girlfriend," seryoso niyang sabi at nakita kong napasulyap siya sa akin kaya agad
akong umiwas ng tingin. "Bro, bakla ka ba? High school pa lang ata tayo noong huli
kang nagkaroon ng girlfriend eh! Ikakasal na lang ata kami ni Veronica pero wala ka
pa ring girlfriend!" natatawa na sabi ni Aiden at inakbayan niya ako.
"Hindi ako naniniwalang walang girlfriend si Kuya Caden. Sa pogi mong 'yan kuya ay
wala kang girlfriend? Tinatago mo lang sa amin eh!" dagdag naman ni Chantal.
Nagtatawanan na sila at ako naman ay tahimik lang dito sa aking kinauupuan. Nakita
kong napahawak si Caden sa kanyang noo at bahagyang napangiti at umiling-umiling.
Habang nag-uusapan ngayon ang pamilya ni Aiden, nakaramdam ako ng pagkahilo ngayon
sa aking kinauupuan kaya napahawak ako sa braso ng aking boyfriend. Bahagya akong
napadaing at napapikit sa aking mga mata. Natigil siya sa kanyang pagtawa at
alalang humarap sa akin. "Babe, are you okay? Nahihilo ka ba?" alala niyangtanong.
Natigil na rin silang lahat sa pag-uusap at naramdaman ko ang kanilangtingin sa
akin.
"Hija, may nararamdaman ka bang kakaiba ngayon?" narinig ko na tanong ni Tita Kira.
"Aiden, idala na natin sa hospital si
Veronica," narinig ko na sabi ni Caden kaya awtomatiko akong napamulat sa aking mga
mata at mabilis na umiling.
No. Hindi nila ako pwedeng dalhin sa hospital. Malalaman nila ang totoo na buntis
ako.
"H-Huh? No! 0-0kay lang ako. Kailangan ko lang na magpahinga ngayon," mahina kong
sabi at pinilit ko ang sarili na tumayo. Mabilis naman akong inalalayan ni Aiden na
tahimik lang sa akingtabi.
"Masama ang pakiramdam mo, Veronica!" inis na sabi ni Caden kaya napatingin kaming
lahat sa kanya. Nakita kong kumunot ang noo ni Aiden habang nakatingin sa kanyang
kambal na para bang nagtataka sa kinikilos ngayon ni Caden. Napalunok naman ako sa
aking laway at pinanlakihan ng aking mga mata si Caden upang hindi siya mag
overacting ngayon. Masyado siyang halata!
"Caden anak, okay ka lang ba?" alalang tanong ni Tita Kira.
s* *t. Kailangang kumalma ni Caden! Hindi pwedeng mahalata siya ngayon.
"l'm fine, Morn. Maybe Veronica needsto rest," seryoso nitong sabi.
Tuluyan ng nagsalita si Aiden kaya mas
lalong akong kinakabahan ngayon.
"Bro, bakit ka naman concern na concern sa girlfriend ko? Daig mo pa ako!"
pagbibiro ni Aiden pero alam ko na medyo seryoso rin siya ng sabihin niya iyon.
Napahawak na lang ako sa braso ni Aiden upang mapigilan siya. Humarap siya sa akin
at hinawakan ang aking braso.
"Babe, gusto mo bang dalhin kita sa hospital?"
Muli na naman akong nahilo. Urniling ako at naramdaman ang mas lalong panghihina.
"H-Huh? H-Hindi. . . 'wag niyo akong dalhin sa ospital—"
"Veronica!"
Hindi ko na natuloy ang aking sasabihin ng tuluyan na akong nawalan ng malay.
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 7
EPISODE 7
CADEN'S POINT OF VIEW.
NAHIMATAY si Veronica. Mabilis siyang nahawakan ni Aiden at binuhat niya ito.
Nataranta ang lahat at lalong-lalo na ako. I want to carry Veronica and I want to
be the person who brings her to the hospital, but she's still my brother's
girlfriend. Kahit na ako ang ama ng baby na nasa kanyang sinapupunan ay pagmamay-
ari pa rin siya ni Aiden at hindi mababago iyon.
Patakbong lumabas si Aiden sa 100b ng aming bahay habang buhat niya si Veronica.
Nakasunod naman ako sa kanya at dahil nasa harapan ng bahay namin ang aking
sasakyan ay iyon na lang din ang ginagamit namin upang madala namin si Veronica sa
hospital. Nasa backseat ngayon si Aiden haban buhat niya pa rin si Veronica habang
ako naman ay nag drive ngayon. Hindi ko man pinapakita ngayon ang totoo kong
nararamdaman, pero kinakabahan na rin ako at natataranta. Paano kung may masamang
nangyari sa anak namin? Hindi ako makakapayag. Kailangan naming madala kaagad
si Veronica sa hospital.
"Caden, drive fast!" sigaw ni Aiden.
Humigpit ang pagkakahawak ko sa manibela at mas pinabilisan ko ang pagdadrive upang
makarating kaagad kami sa Lockwood Hospital. Nang makarating na kami sa hospital ay
mabilis akong lumabas sa kotse at pinagbuksan ng pinto si Aiden na buhat ngayon ang
walang malay na si Veronica at patakbo kaming pumasok sa hospital.
"Doctor! We need a doctor!" sigaw ni Aiden nang makapasok na kami sa loob. Agad
kaming inasikaso sa loob at agad rin nilang inihiga si Veronica sa isang stretcher
at may lumapit na mga doctors sa kanya at nurses. Pinalabas na muna kami ni Aiden
sa emergency room at naiwan doon si Veronica na chini-check ngayon ng mga doctors.
Napasandal ako sa may pader habang nanghihina at si Aiden naman ay hindi mapakali
ngayon habang pabalik-balik sa paglalakad at nakahawak siya sa kanyang ulo. Huminga
ako ng malalim at napatingala ako. Gustong-gusto ko nangsabihin sa kanilang
lahat... lalo na kay
Aiden na buntis si Veronica at ako ang ama. Alam na magagalit sila sa akin—
kamumuhian ako ni Aiden at hindi niya ako mapapatawad. Pero hindi pwedeng itago na
lang namin ito ni Veronica dahil lalaki rin ang kanyang tiyan at malalaman din ng
pamilya namin at ng maramingtao ang tungkol sa kanyang pagbubuntis.
For my baby, I can sacrifice everything. Wala man akong alam sa pagiging ama pero
pwede ko naman itong pag-aralan. Walang kasalanan ang bata sa kasalanan na ginawa
namin ni Veronica kaya hindi ako papayag kapag sinabi niyang gusto niya ng abortion
dahil hindi talaga ako makakapapayag, kahit magalit pa siya sa akin. Kung ayaw niya
sa bata, kaya ko itong alagaan mag-isa.
Magalit man ang pamilya ko at si Aiden sa akin, hindi ko ito ipagpapalit sa buhay
ng anak ko. "Aiden, kumusta na si Veronica?" napatingin ako sa aming mga magulang
na kasama si Chantal na bagong dating lang.
Tumigil sa paglalakad si Aiden at humarap sa aming mga magulang at umiling.
"Wala pa po kaming alam, Mom, Dad. Chini-check pa po sa 100b si Veronica at
kinakabahan na ako kung bakit nahimatay ang girlfriend ko. Hindi ko kaya na may
mangyaring masama sa kanya. Hindi ko kayang malayo sa kanya," nanghihina na sabi ni
Aiden. Lumapit si Mom kay Aiden at niyakap niya ito.
Umigting ang aking panga at umiwas ako ng tingin. Paano kaya kung malaman ni Aiden
na buntis si Veronica? Masasabi niya pa rin kaya ang mga sinasabi niya ngayon?
Mamahalin niya pa rin kaya ito? Matatanggap niya kaya ang totoo?
Makalipas ang ilang minuto ay lumabas na ang doctor na tumingin kay Veronica at
lumapit siya sa amin. Agad na lumapit si Aiden sa doctor at nagtanong sa kalagayan
ni Veronica habang ako ay nandito sa kanilang likuran na tahimik na nakikinig.
"Doc, anong nangyari sa girlfriend ko? Bakit siya nahimatay? May sakit ba siya kaya
siya nahimatay kanina?" sunod-sunod na tanong ni Aiden.
Ngumiti ang doctor at nagsalita. "Due to stress ay nahimatay ang girlfriend mo,
Sir. Pero 'wag kayong mag-alala, wala namang sakit ang girlfriend niyo. Kailangan
niya lang mag ingat next time dahil makakasama ito sa kanilang dalawa ng baby,"
pagpapaliwanag ng doctor.
Napatayo ako ng maayos at nakaramdam ng kaba ng sabihin iyon ng doctor. Nakita ko
ang pagtataka sa mga ekspresyon ng mukha ng aking pamilya, lalo na si Aiden ngayon
na nakakunot ang noo habang nakatingin sa doctor.
"W-What? What do you mean, doc? Anong
baby?" naguguluhan na tanong ni Aiden.
Napayukom ako sa aking kamao at hinanda ang aking sarili. Hinanda ko na ang sarili
ko kapag sasabihin ko na sa kanila ang totoo. Nang sabihin ni Veronica sa akin na
buntis siya ay hinanda ko na rin ang sarili ko sa mga posibleng mangyari at alam ko
na mangyayari na ito sa gabing ito.
"Congratulations, Sir. Your girlfriend is pregnant!" masayang sabi ng Doctor kay
Aiden pero hindi ito sinuklian ng masayang ekspresyon sa mukha ng aking kapatid.
Napasinghap naman sa gulat ang aking mga magulang at kitang-kita ko ang saya sa
mukha ni Mom at Dad.
"Oh my God! Magkakaapo na kami!
Congratulations, anak," masayang sabi ni Mommy. Akala nila ay anak ni Aiden iyong
nasa sinapupunan ngayon ni Veronica.
Urniling si Aiden at galit na sumigaw.
"No... No! Hindi buntis si Veronica.
Nagsisinungaling ka lang!" galit na sabi ni Aiden at kinwelyuhan niya ang doctor
kaya agad naming inawat si Aiden.
"Paano mabubuntis ang girlfriend ko eh wala pa namang nangyayari sa amin?!" galit
na tanong ni Aiden at napahawak siya sa kanyang noo.
Umiwas ako ngtingin nang hindi ko makayanan na makitang naguguluhan at nasasaktan
ang aking kapatid. Parang gusto kong umatras at hindi ko ituloy ang pagsasabi ng
totoo sa kanila ngayon. I know that when I tell them the truth, I will lose my twin
brother too. I will lose Aiden if I tell them the truth.
"L-l'm sorry, Mr. Coleman, pero iyon ang resulta ng pag check namin sa girlfriend
mo. She's four weeks pregnant at sa kanya na lang kayo magtanong kung paano
nangyaring nabuntis siya," wika ng Doctor at mabilis na nagpaalam na para bangtakot
na takot kay Aiden.
Naiwan kami dito na hindi alam ang gagawin. Napatingin ako kay Aiden at nakita kong
umiiyak na ito ngayon habang yakap ni Mommy. F-ck! I should tell him the truth.
Kailangan na nilang malaman angtotoo.
"N-No. . . hindi buntis si Veronica. Hindi niya akong kayang lokohin, Mommy! Mahal
na mahal ako ni Veronica. May pangarap kami. ..
magpapakasal pa kami," nanghihinang sabi ni Aiden habangyakap siya ni Mom. Si Dad
naman ngayon ay seryosong may kausap sa phone.
Should I tell them the truth? Kapag sin abi ko
ang katotohanan ay mawawala na rin sa akin si Aiden, ang kakambal ko na kasama ko
kahit hindi pa kami nalalabas sa mundong 'to. He's my other half and I don't think
I can live without him. Pero ngayon... kamumuhian na niya ako.
"Aiden," tawag ko sa kanya.
Tumigil siya sa kanyang pag-iyak at bahagyang lumayo sa pagkakayakap kay Mom at
tumingin siya sa akin. Napatingin din sa akin ang aming mga magulang at si Chantal.
"What now, Caden?" parang wala sa sarili na tanong ni Aiden sa akin.
Huminga ako ng malalim at tinignan siya ng
"May dapat kang malaman sa ama ng batang dinadala ngayon ni Veronica," panimula
1<0.
Nagsalubong ang kanyang kilay at humakbang palapit sa akin.
"Gideon Caden, may alam ka ba sa pangyayari ngayon?" rinig kong seryosong sabi ni
Dad.
Pero ang tingin ko ngayon ay nasa kay Aiden pa rin. Matapang kong sinasalubong ang
kanyang matalim na tingin sa akin.
"Tell me, may alam ka ba?" tanongsa akin
ng aking kakambal.
Napasulyap ako kay Mom at nakita ko siyang naguguluhan din na nakatingin sa akin.
Huminga ako ng malalim at muli akong humarap kay Aiden at seryoso ko siyang
tinignan. "Aiden, ako ang nakabuntis kay Veronica. Ako ang ama ng baby sa
sinapupunan ngayon ng girlfriend mo."
"W-What?" he stuttered.
"Gideon Caden Coleman, hindi magandang biro cyan!" galit na sigaw ni Mommy.
"Kuya," naiiyak na tawag sa akin ni Chantal.
Nakatingin pa rin ako kay Aiden ngayon at matapang siyang hinarap. Matalim pa rin
ang tingin niya sa akin at naghihintay siya sa aking paliwanag.
Muli akong nagsalita. "We made a mistake, Aiden. Nang gabi ng anniversary niyo ni
Veronica, she went to my condo unit—iyong bigay mo sa akin. When I opened the door,
she kissed me on my lips and. . . and things happened. She thought I was you. Hindi
namin alam na magbubunga pala ang isang pagkakamali na nagawa namin. I'm sorry,
Aiden, pero anak ko ang nasa sinapupunan ni Veronica at gagawin ko ang lahat para
lang walang mangyaring masama sa kanya,"
pagpapaliwanag ko sa aking kapatid.
Nanginginig siya ngayon sa sobrang galit at agad siyang surnugod sa akin at malakas
akong sinuntok sa aking mukha.
"Hayop ka! How could you do this to me, Caden?! You're my twin brother, and you
betrayed me?! Girlfriend ko ang ginalaw mo tangina ka! Alam mo na mahal ko si
Veronica, pero anong ginawa mo?! Inahas mo! Papatayin kita!" galit na sigaw ni
Aiden at hinila niya ako sa aking kwelyo at muli niya akong sinuntok ng malakas sa
aking mukha.
Hindi ako lumaban, hinayaan ko na suntukin ako ngayon ni Aiden dahil inaamin ko
naman na kasalanan ko ang lahat ng ito. Kung hindi ko lang sana hinalikan pabalik
si Veronica ay hindi mangyayari ang kaguluhan na nangyayari ngayon.
Inaawat na nila Dad ngayon si Aiden na sunod-sunod pa rin ang malakas na pagsuntok
sa akin. Marami na rin ang umaawat at ang nakikisali sa gulo. Patuloy sa pag sigaw
si Aiden at kung anu-ano na lang ang mga murang nilalabas niya ngayon para sa akin.
"Tang Ina! Hayop ka, Caden! Hinding-hindi kita mapapatawad! Putang Ina ka! F-ck
you!" Napapikit ako sa aking mga mata ng
unti-unti na akong nakaramdam ng pagkahilo at dumudugo na rin ngayon ang aking
ilong hindi na ako masyadong nakakakita.
At sa gabing ito, tuluyan na akong nawalan ng kakambal.
Tuluyan nang nasira ang relasyon namin bilang magkapatid.
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 8
EPISODE 8
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
NAGISING na ako. Nandito ako ngayon sa 100b ng private room ng isang hospital at
nakita ko sa hindi kalayuan ang aking mga magulang. Nang makita nilang gising na
ako ay mabilis silang lumapit sa akin at kinausap ako ni Dad. "Anak, naririnig mo
ba ako? Gising ka na ba talaga?" alala niyang tanong.
Napalunok ako sa aking [away at tumango. Anong nangyari sa akin? Ang huli kong
naalala ay nasa bahay ako ng mga Coleman at umikot ang paningin ko at... at
nahimatay ako! Nahimatay ako. Oh my God... alam na kaya nila ang totoo? Lumakas ang
t* * *k ng aking puso ngayon at muli akong napatingin sa aking mga magulang at
nakita ko ang seryoso nilang mga tingin sa akin, lalo na si Mommy na para bang
sasabog na ngayon sa galit.
"M-Mom," tawag ko sa kanya.
Urniling siya at humakbang palapit sa akin habang nakahawak sa kanyang bewang.
"You're pregnant, Sabina Veronica Generoso Santiago?! Matatanggap pa sana namin
'yang pagbubuntis mo, pero ang katotohanan na si Caden ang nakabuntis sayo ay hindi
ko alam kung matatanggap ko ba, Veronica!" galit na sigaw ni Mommy.
Napayuko ako at napaiyak.
"Sabrina, mamaya na nga cyan! Gusto mo bang mahimatay na naman ang anak natin?
Kailangan mo munang kumalma. Bago pang gising si Nica at kailangan niya munang
magpahinga," pagtatanggol ni Daddy sa akin at hinawakan niya ako sa aking balikat.
"Maverick, wala nang panahon para kumalma ngayon! Kailangan na nating gurnawa ng
aksyon sa katangahang ginawa niyang anak mo!" galit na sabi ni Mommy kay Dad.
Muli siyang humarap sa akin at matalim akong tinignan at nagsalita ulit. "Kailan ka
pa natutong manloko, Veronica? Hindi ka namin pinalaki ng Daddy mo para lang
maging isang cheater! At ang kakambal pa talaga ni Aiden ang nilandi mo? Hindi ka
pa talaga na kuntento sa isa at tinikman mo pa talaga lyong si Caden at nagpabuntis
ka pa talaga sa kanya?!"
"Sabrina, that's enough! Below the belt na
'yang pinagsasabi mo sa anak natin. Baka nakakalimutan mong anak mo pa rin si
Nica?!" galit na sabi ni Dad.
"Hayaan mo siyang marinig ang katotohanan, Maverick! Hindi tama ang ginawa niya. Oh
my God! Bakit mo ginawa 'yun,
Veronica? Ang bait-bait ni Aiden sayo! He even...
he even asked for our blessings because he wants to marry you!"
Nanlaki ang aking mga mata sa sinabi ni Mommy at muli akong napaiyak.
Oh my God. Gusto na akong pakasalan ni Aiden? Pero hindi ito natuloy dahil sa
pagbubuntis ko ngayon na balita.
"M-Mom, hindi ko sinasadya na mangyari 'yun. Please, maniwala kayo sa akin ni
Daddy. Nang gabing may nangyari sa amin ni Caden ay akala ko ay si Aiden 'yun dahil
kuhang-kuha niya ang mga galaw ni Aiden at. . . at masyado akong nagpadala sa bugso
ng aking damdamin at init ng katawan. Pero Mom, please, maniwala kayo..
hindi ko magagawa 'yun kapag nalaman ko ng maaga na hindi si Aiden ang nakatalik
ko!" urniiyak kong pagpapaliwanag ngayon sa aking mga magulang.
Tahimik lang si Daddy sa aking tabi pero alam ko rin na disappointed siya sa aking
ginawa, o galit siya sa akin... hindi nga lang niya pinapakita ngayon dahil ayaw
niyang sabayan ang galit ni Mommy.
Umiiyak na rin ngayon si Mommy habang nakatingin sa akin. Huminga siya ng malalim
at napahilamos siya sa kanyang mukha bago siya magsalita at tinignan niya ako ng
seryoso.
"Caden is willing to accept the baby,
Veronica. We talked yesterday at nag usap na rin kami ng Tito Trevor mo at ni Kira
sa mga dapat gagawin sa inyongdalawa. Payag sila na ipakasal kayong dalawa ni Caden
at sabay niyong palakihin ang anak niyo na nasa sinapupunan mo ngayon," seryoso na
sabi ni Mom.
Nanlaki ang aking mga mata at napailing.
"M-Mom, no! Hindi ako makakapayag na ikasal ako kay Caden angal 1<0. Tumingin din
ako kay Dad at urniling ako at humingi ng tulong sa kanya.
"Dad," mahina kong tawag sa kanya.
Bumuntong-hininga si Daddy at umiwas siya ngtingin sa akin at napatingin kay Mommy.
"Ginagawa lang namin ang tama, Veronica," malamig na sabi ni Daddy.
Urniling ako at napatakip sa aking mukha at humagulgol. This is so f*cked up! I
hate this.
Ayoko nang ganito. Ayokong makasal kay Caden! "A-Ayoko, Mom, Dad. Please, let me
talk to Aiden po muna. Gusto ko po muna siyang makausap," umiiyak kong sabi.
Bumukas ang pinto dito sa private room na kinalalagyan ko at may pumasok na isang
lalaki. Napatigila ko sa aking pag-iyak at nanlaki ang aking mga mata nang makita
ko na si Aiden ang pumasok. Oh my God. Finally! Kailangan na kailangan ko siyang
makausap ngayon.
"Tamang-tama pala ang dating mo, Hijo. Gusto kang makausap ng anak namin," malamig
na sabi ni Mom at lumabas na silang dalawa ni Dad sa 100b ng private room at naiwan
kaming dalawa ngayon ni Aiden.
Nakatingin ako sa kanya at hindi ko mapigilan na masaktan nang makita ko ang
lungkot at galit sa kanyang mga mata ngayon. "A-Aiden," nanghihina kong banggit sa
kanyang pangalan.
Sarkastiko siyang turnawa.
"Hmm, sure ka na ba talaga na ako si Aiden? Baka magkamali ka na naman, Veronica,"
malamig niyang sabi habang nakatingin sa akin. Napaiyak na ako at nagsimulang
humingi ng tawad.
"A-Aiden, alam kong nagkamali ako pero
ikaw ang mahal ko... ikaw lang ang mahal ko." Malungkot siyang ngumiti at urniling.
"l was planning to propose to you after I finish my project this month, Veronica.
Sa katunayan nga ay may binili na akong singsing para sayo," sambit ni Aiden at may
kinuha siya sa kanyang bulsa at isa itong maliit na box at sa 100b ay isang
kumikinang na diamond ring.
Bahagyang napaawang ang aking labi habang nakatingin ako sa singsing na hawak
ngayon ni Aiden. Tuloy-tuloy pa rin ang pagtulo ng aking mga luha na para bang
hindi na ito maubos-ubos. Para rin akong hindi makahinga ngayon dahil sa sakit na
aking nararamdaman.
"A-Aiden..
"Mahal na mahal kita, Sabina Veronica. Simula nang makilala kita, hindi ka na
mawala sa aking isipan. Ikaw ang babaeng pinapangarap ko na makasama ko habangbuhay
at mukhang hanggang pangarap na lang talaga ito," mahinang sabi ni Aiden habang
nakatingin sa akin. May nakita akong butil ng luha na tumulo sa kanyang mga mata
ngayon.
Huminga siya ng malalim at muli niyang itinago sa 100b ng kanyang bulsa ang
pinakita niyang singsing sa akin at muli siyang nagsalita. "Ano pa ba ang laban ko
ngayon?
Magkakaanak na kayo ng kakambal ko, Veronica. Hindi lang tayong tatlo ang damay
dito, anak niyo rin. Gustuhin ko man na ipaglaban kita, pero hindi ko kayang
labanan ang kapatid ko."
Umiling ako at mabilis na urnalis sa pagkakaupo clito sa hospital bed at lumapit
ako kay Aiden at niyakap ko siya ng mahigpit.
Naramdaman ko rin ang pag hawak niya sa aking bewang kaya mas lalo ko pang
hinigpitan ang pagkakayakap sa kanya na para bang natatakot akong mawala siya.
"Aiden, please, 'wag mo akong iwan. Mahal na mahal kita, Aiden. Hindi ko kayang
mawala ka sa buhay ko. P-Pwede pa rin naman tayo eh. 00, si Caden ang ama ng
pinagbubuntis ko ngayon, pero hindi siya ang mahal ko kundi ikaw. Pwede rin naman
tayo, Aiden. Please, I love you so much! Please don't give up on me," paulit-ulit
kong pagmamakaawa sa kanya.
Kumalas siya sa pagkakayakap ko sa kanya at hinawakan niya ang magkabila kong
pisngi at pinunasan niya ang aking luha. Umiling ako at patuloy pa rin na
nagmamakaawa sa kanya/
"A-Aiden, please..
"Veronica, I love you so much, and it hurts so bad. Hindi ko kaya ang gusto mo,
Veronica.
Kailangan kong lumayo, kailangan nating maghiwalay. Caden will be the one who will
take care of you from now on. Hindi ka niya pababayaan at hindi ka niya rin
sasaktan." Urniling ako. "N-No! Ikaw ang gusto ko, Aiden. Ikaw lang ang gusto ko..
Pinagdikit niya ang aming mga noo at ipinikit ko rin ang aking mga mata.
"Goodbye, Sabina Veronica. Hindi ako nagsisi na ikaw ang minahal ko sa 100b ng
pitong taon. Siguro ay hindi talaga tayo ang para sa isa't isa? Kailangan
natingtanggapin ang katotohanan, Nica."
Hinawakan ko ang magkabila niyang pisngÏ at hinalikan ko siya sa kanyang labi.
Hinalikan ko siya sa kanyang labi sa huling pagkakataon. "I-I love you so much,
Aiden," nanghihina kong sabl.
Tumango siya at hinalikan ang aking noo. "Please take care of your baby, Veronica.
Kailangan mong alagaan angsarili mo dahil dalawa na kayo dyan sa katawan mo.
Goodbye and thank you for everything."
Bumitaw na sa akin si Aiden at tumalikod at naglakad paalis. Napatakip ako sa aking
bibig at hina akong napaupo sa may sahig.
Wala na. tuluyan na akong iniwan ni Aiden.
Tuluyan na akong nalayo sa lalaking pinakamamahal ko.
TO BE CONTINUED...
Readers also enjoyed:
Mayor Zandro De Guzman
0 179.1K Read
TAGS Dominant Fluffy Marital Life

UNEXPECTED 9
EPISODE 9
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
"HINDI ka pa raw kumakain sa araw na ito sabi ni Tita Sabrina, Nica."
Napasulyap ako sa aking pinsan na si Oceania. Simula nang ma discharged ako sa
hospital ay nagkulong na ako dito sa aking kwarto. Hindi rin muna ako pinauwi doon
sa condo unit namin ni Oceania para raw mabantayan nila ako ng mabutl.
Napaismid ako. "I'm okay, O. Busog pa ako, okay? Leave me alone. Gusto kong
magpahinga ngayon," walang gana kong sabi.
Bakit ba siya nandito ngayon? Sinabi ko naman kay Mom kanina na ayaw kong magpa
istorbo dahil gusto ko munang mapag-isa at makapag isip-isip, pero pinapasok niya
pa rin itong makulit ko na pinsan.
Muli siyang nagsalita at kinulit na naman ako.
"Nic, kailangan mong kumain. Masamang magpalipas ng gutom kapag buntis ka," muling
sabl' ng aking pinsan.
Bumuntong-hininga ako at napa hilamos sa aking mukha.
"Hindi pa ako gutom, O. Kakain naman ako kung makaramdam na ako ng pagkagutom eh.
Bakit ka ba nandito? Hindi ko kailangan ang awa mo ngayon, O, kung iyan man ang
pinunta mo rito. Gusto kong mapag-isa at gusto kong magpahinga dahil pagod na pagod
ang buo kong katawan," malamig kong sabl' sa kanya.
Bahagya siyang ngumiti at turnango.
"Alam ko na gusto mong mapag-isa ngayon dahil sa mga nangyari. Pero gusto ko lang
na malaman mo na nandito lang ako para sayo, Nic. Hindi ka nag-iisa, nandito pa ako
para sayo," malumanay na sabi ni Oceania habang nakatingin sa akin.
Naramdaman ko ang pagtulo ng aking Il-Iha hanggang sa tuluyan na talaga akong
napaiyak. Mabilis siyang lumapit sa akin at niyakap niya ako. Isiniksik ko naman
ang aking mukha sa kanyang balikat at doon urniyak. Hinagod niya ang aking likod at
hinayaan niya akong ilabas ang sakit na aking nararamdaman.
"W-Wala na kami ni Aiden, O. Iniwan na niya ako. . . wala na kamingdalawa," umiiyak
kong sabi.
"l know, Nic. Alam ko na mahirap tanggapin, pero para na rin iyon sa inyongdalawa
para hindi na kayo mas lalong magsakitan,” sambit ni Oceania.
Napailing ako at kumalakas sa pagkakayakap sa aking pinsan at hinarap ko siya.
"No. anong pinagsasabi mo dyan? Si Aiden ang para sa akin, Oceania. Simula nang
maging boyfriend ko siya ay siya na ang gusto kong makasama habangbuhay. Siguro
ngayon ay bibigyan ko muna siya ng oras na makapag-isip at pagkatapos nun ay
makikipag-ayos ako sa kanya. Maaayos namin ito, O. Mahal namin ang isa't isa,”
seryoso kong sabi sa kanya.
Nakita ko ang lungkot sa ekspresyon ng kanyang mukha at parang mag gusto siyang
sabihin sa akin pero pinipigilan niya lang. "N-Nic, buntis ka sa anak niyo ni
Caden, mahina niyang sabi.
Bigla akong nakaramdam ng konting inis sa kanyang sinabi. "Ano naman kung buntis
ako?! Hindi ko ilalayo kay Caden ang anak namin kapag napanganak ko na ito. Hindi
ibig sabihin na magkakaanak na kamingdalawa ni Caden ay hindi na kami pwede ni
Aiden, O,” pagpapaliwanag ko sa kanya.
Bumuntong-hininga si Oceania at nagsalita. "Veronica, baka nakakalimutan mong
kambal si Aiden at Caden? Kahit sabihin mo 'yan, nasira na ang pagkakapatid nila.
Nasaktan ng sobra si Aiden, Nic. Hindi naman siya martyr para mag stay sa relasyon
niya habang ikaw ay buntis sa anak niyo ng kakambal niyang si Caden," sabi ni
Oceania at napatayo na siya.
"May dala akong pagkain sayo at nasa may kusina ito ngayon. Lumabas ka na lang sa
kwarto mo kapag nakaramdam ka ng gutom. Sana wag kang mag-isip ng masama diyan sa
dinadala mong bata sa sinapupunan mo, Nic. Lagi mong tatandaan na wala 'yang
kasalanan at 'wag kang gumawa ng katangahan para lang magbalikan kayong dalawa ni
Aiden," seryosong sabi ni Oceania bago siya naglakad paalis at lumabas siya sa
aking kwarto.
Huminga ako ng malalim at napahawak ako sa aking tiyan at napapikit ako sa aking
mga mata. Kasabay ng pagpikit sa aking mga mata ay ang pagtulo ng aking mga luha.
Ang hirap kapag biglaan ang mga pangyayari. I never expected to be pregnant at this
age. I'm not yet ready to get pregnant because I'm still focusing on my career as a
model. But things are really unexpected to happen in your life, just ike me being
pregnant.
Siguro ngayon ay mahirap pa rin na
tanggapin ang katotohanan, pero sa tamang panahon ay matatanggap ko rin.
Huminga ako ng malalim at pinunasan ko ang aking luha at napagpasyahan ko na
lumabas ng aking kwarto upang makakain dahil nakaramdam na rin ako ng pagkagutom
ngayon. Nang makalabas ako sa aking kwarto ay wala akong narinig na ingay sa
paligid at mga nakitang mga kasambahay namin na pagala-gala. Saan kaya ang mga tao
dito? Hindi ko na lang ito pinansin at nagpatuloy na lang ako sa aking paglalakad
papunta sa may kusina.
May nakita ka agad akong isang box ng donut sa may lamesa pagpasok ko sa kusina.
Mabilis ko itong nilapitan at binuksan at kumuha ako ng isang donut at kinain ko
ito. Bahagya akong napapikit sa sarap at pinagpatuloy ko ang aking pagkain ngayon.
"Akala ko ay hindi ka na lalabas sa kwarto mo."
Muntik kong maibuga ang aking kinakain ngayon na donut nang may marinig akong nag
salita sa aking likuran. Humarap ako dito at nanlaki ang aking mga mata ng makita
ko si Caden na seryosong nakatingin sa akin ngayon habang nakapamewang.
Nilunok ko muna ang aking nginunguya
ngayon na donut bago ako magsalita.
"C-Caden, anong ginagawa mo dito?"
Humakbang siya papasok sa kusina habang seryoso pa rin siyang nakatingin sa akin.
Ngayon ko lang napansin na may pasa pala siya sa kanyang mukha at may sugat din
siya sa kanyang labi. Sigurado akong bugbog ito galing kay Aiden dahil nakita ko
rin ang mga sugat niya sa kanyang kamay noong huling kita namin sa hospital.
"Nandito ako para bantayan ka, Nica." Tinaasan ko siya ng kilay.
"At sino ka naman para bantayan ako?" Umigting ang kanyang panga at bahagyang
ngumiti bago sagutin angtanong ko.
"Ako lang naman ang ama niyang pinagbubuntis mo ngayon. At ayokong pinapabayaan mo
angsarili mo dahil madadamay ang anak ko sa ginagawa mo, Nica, malamig niyang
sabi.
Inis akong napakuha pang isang donut at kinain ko ito sa harapan ni Caden. Matalim
ang tingin ko sa kanya at siya naman ay seryoso ang tingin niya sa akin.
"Okay ka na? Kumakain na ako ngayon. Pwede bang umalis ka na rito sa pamamahay ng
parents ko dahil ayokong makita ang
pagmumukha mol" inis kong sabi sa kanya.
Bago pa makasagot si Caden sa akin ay nakita kong pumasok sa 100b ng kusina si
Mommy kaya napatayo ako ng maayos at napalunok sa aking laway.
"Ako ang nag papunta dito kay Caden, anak. Infact ay nandito rin ang kanyang mga
magulang," seryosong sabi ni Mom.
Bigla naman akong nakaramdam ng kaba ngayon.
"W-What do you mean, mom?"
"They are here to talk about the wedding of you and Caden. Bago mo maipanganak ang
baby nyo, kailangan nyo munang makasal," sabi ni Mommy.
Nanlaki ang aking mga mata sa gulat at hindi makapaniwala sa sinabi niya ngayon.
Napailing naman ako at hindi sumang-ayon sa sinabi ni Mommy.
"Mommy, no way! Hindi ako magpapakasal kay Caden," sabi ko at tinignan ng masama si
Caden na tahimik Ian ngayon na nakatingin sa akin.
"Wala ka nang magagawa pa, Veronica. Lumabas na rin kaagad kayo dahil nasa may
opisina ngayon ang Dad mo kasama si Tito Trevor at Tita Kira mo," sabi ni Mom at
lumabas na siya sa kusina at naiwan kaming dalawa ni Caden. Humarap naman ako sa
kanya at tinignan siya ng masama.
"At wala ka man lang ginawa para hindi matuloy ang gusto nilang mangyari sa atin,
Caden?!" inis kong sabi.
Nagkibit-balikat siya habang malamig pa rin ang ekspresyon sa mukha na nakatingin
sa akin. "l just want the safety of my baby, Veronica. Pwede naman tayong mag annul
kapag pinanganak mo na ang anak natin. Sa ngayon ay sumunod ka na langsa gusto
nilang mangyari," seryoso niyang sabi at tumalikod sa akin at umalis na.
"Caden! Hindi pa ako tapos na kausapin ka nakakainis!" napasigaw ako sa sobrang
inis at muli akong napakuha ng isang donut at mabilis ko itong inubos sa pagkain sa
aking bibig. Ayokong makasal kay Gideon Caden Coleman!
TO BE CONTINUED...
Jarm Mijares
Wala pong exact time ang updates ko sa story na ito dahil busy po ako hehe. Pero

UNEXPECTED 10
EPISODE 10
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
KAHIT na ayokong sumunod sa gusto ni Mom ay pumunta pa rin ako sa office nila ni
Dad clito sa bahay at pumasok sa 100b. Agad akong nakaramdam ng kaba at hiya nang
makita ko si Tita Kira at si Tito Trevor. Nagsalubong ang tingin namin ni Tita Kira
at iiwas na sana ako ngtingin ng bigla niya akong nginitian. Bahagya akong nagulat
sa pagngiti niya sa akin kaya isang maliit na ngiti lang ang naging sukli ko bago
ako urnupo sa bakanteng couch ngayon na nasa tabi ni Mommy.
Napakunot ang aking noo nang mapatingin ako kay Tito Trevor at nakita kong namumula
ang kanyang pisngi ngayon na para bang sinampal siya ng malakas sa mukha at may
bakas pa ng kamay sa kanyang pisngi. Bahagya rin na magulo ang kanyang buhok na
para bang may na nabunot sa kanya. Galing ba sa away ngayon si Tito Trevor? Kung
noo, sino ang kaaway niya?
"Nandito tayo ngayon sa 100b ng office upang pag-usapan natin angtungkol sa kasal
ng
anak namin na si Veronica at sa anak niyo na si Caden," wika ni Mommy. Napatingin
naman ako sa kanya at pinanlakihan siya ng aking mga mata.
"Mommy
"Veronica, let your mom speak first, pagputol ni Daddy sa aking sasabihin.
Bumuntong-hininga ako at walang magawa kundi angtumahimik at sumimangot na lang
dito sa aking kinauupuan.
"Kahit na nakakagulat ang mga pangyayari, kailangan natin itongtanggapin. Ngayon ay
gawin na lang natin ang pinakamagandang dapat gawin at iyon ang ikasal si Veronica
at si Caden. Hindi ako makakapayag na maging single mom si Veronica at pag-usapan
siya ng ibang tao na hindi siya pinanagutan ng lalaking nakabuntis sa kanya.
Kailangan na makasal si Veronica at si Caden," wika ni Mommy.
Bahagya akong napapikit sa aking mga mata at umiwas ngtingin. Hindi ko kaya ang
usapan ngayon. Hindi pa ako handang magpakasal.
Nagsalita naman si Tita Kira kaya napatingin ako sa kanya. Hindi ko alam kung galit
ba siya ngayon o masaya dahil ang kalmado pa rin ng kanyang pagmumukha ngayon. Mas
nakakakaba pa ang pagiging kalmado ni Tita Kira ngayon.
Sana magalit na lang siya sa akin dahil niloko ko
at sinaktan ang anak niyang si Aiden.
Pinagkakatiwalaan ako ng sobra ni Tita Kira, pero niloko ko lang sila at sinaktan
ang damdamin ni Aiden.
"Para sa amin naman ng asawa ko na SI
Trevor ay okay lang sa amin na ikasal ang dalawa. Syempre kinonsulta muna namin ang
anak namin na si Caden kung ano angdesisyon niya, at pumayag siya na magpakasal kay
Veronica para sa kanilang anak," sambit ni Tita Kira.
Napaigting ako sa aking panga at turningin kay Caden na nakaupo ngayon sa tabi ng
kanyang Dad. Masama ko siyang tinignan ngayon at kung nakakamatay man ang pagtitig
sa isang tao ay baka kanina pa 'to nakahandusay si Caden sa sahig. Napatingin naman
sa akin si Caden at tinaasan niya ako ng kilay.
"1'm willing to marry, Sabina Veronica
Santiago," seryoso nitong sabi habang nakatingin pa rin sa akin.
Inaasar niya talaga ako. Pinapakita niya sa akin ngayon na wala akong kaya sa kanya
at hindi na rin ako makakatakas sa kanya. Well, kung ito ang kanyang gusto,
ibibigay ko ito sa kanya. Wala na rin naman akongAiden na babalikan dahil iniwan na
ako nito.
"Okay, fine. Magpapakasal na rin ako kay
Caden, kung iyan man ang gusto niyo. Kailan ba? Ngayon? It's okay, magbibihis na
ako ng damit para maikasal na kaming dalawa," sabi ko at napatayo na.
"Sabina Veronica! Mahiya ka naman sa Tito Trevor at Tita Kira mo!" saway sa akin ni
Mommy at pinanlakihan niya rin ako ng kanyang mga mata.
"Nica, set down again please," rinig kong malumanay na sabi ni Dad.
Napahalukipkip ako at walang magawa kundi ang urnupo pabalik at mapairap. Huminga
ng malalim si Mommy at muli siyang nagsalita at ako naman ngayon ay tahimik lang sa
aking kinauupuan. Wala na ako sa mood ngayon para mag maldita at para mang-inis
kaya hinayaan ko na sila kung ano ang gusto nilang gawin sa kasal namin ni Caden.
Nang matapos nang mag-usap at pamilya ko at ang pamilya ni Caden, urnuna na akong
lumabas sa opisina ng hindi nagpapaalam sa kanila. Naglalakad na ako ngayon sa
hallway pero natigil langdin ako ng may humawak sa aking braso at iniharap ako sa
kanya. Nakita ko naman si Caden sa aking harapan na seryosong nakatingin sa akin
ngayon.
"Bakit ka ba nagmamatigas, Veronica? Bakit
parang pinapamukha mo sa akin at sa maraming tao na ako ang may kasalanan sa lahat
ng nangyayari ngayon at biktima ka lang? Baka nakakalimutan mo na ikaw ang pumunta
doon sa condo unit ko at hinalikan ako bigla sa labi?!" galit niyang sabi sa akin
at bahagya rin na humigpit ang pagkaka hawak niya sa aking braso.
Tinignan ko siya ng masama.
"Dahil hindi ko ginusto ang lahat ng ito, Caden! Naririnig mo ba ako?! Hindi pa ako
handang mabuntis! I'm still striving for my dream as a model! Do you really think I
can accept it very quickly, Caden? Hindi pa ako handang maging nanay! Hindi pa ako
handang magpakasal!" sigaw ko pabalik at napaluha na ako ngayon sa galit at inis na
nararamdaman ko.
Napailing siya na parang hindi makapaniwala sa aking sinabi.
"Akala mo ba ay handa na rin akong maging tatay? Hindi, Veronica! Pareho tayong
hindi handa sa ganito kaya 'wag kang selfish!" galit niyang sabi.
Urniling ako at tinignan siya ng masama. "l hate you!"
"So, if there's an abortion here in our country, you are willing to have it? To get
rid of the baby in your stomach, Veronica?" seryoso
niyang tanong sa akin.
Napakagat ako sa aking labi at tumango. "Yes, Caden. I am one hundred percent sure
to do it. Alam ko na maintindihan ng baby na nasa aking sinapupunan ang kalagayan
ko ngayon. Babawi na lang ako sa susunod kong anak. Sa ngayon ay magfo-focus na
muna ako sa sarili ko," seryoso kong sabi sa kanya.
Sarkastiko siyang tumawa at napailing.
"God! I can't believe you were saying that right now, Veronica. Hindi ako
makapaniwala na ganyan ka pala ka selfish. Hindi mo man lang naisip na anak mo
'yang nasa 100b ng sinapupunan mo? Wala siyang kasalanan!"
"Shut up, Caden! Kung hindi mo sana ako binuntis ay hindi tayo mag kakaproblema
nang ganito ngayon! Wala akong pakialam kung gusto mo ang batang 'to, basta ako ay
hindi! Pero anong magagawa ko? Nandito na eh, kaya tatanggapin ko na lang," inis
kong sabi sa kanya.
Matalim niya akongtinitigan sa aking mga mata at mahigpit niyang hinawakan ang
aking braso at hinila niya ako palapit sa kanya hanggang sa ang lapit na ng mga
mukha namin ngayon.
"l hate you so much, Sabina Veronica
Santiago. I loathe you. Tamang-tama lang din na
hindi ikaw ang nakatuluyan ng kakambal ko dahil wala kang kwentang babae," galit
niyang sabi sa akin.
Sinampal ko siya ng malakas sa kanyang pisngi at tinignan ko siya ng masama.
"Ang kapal ng pagmumukha mo! Kaya rin siguro hindi ka nagkaroon ng girlfriend dahil
ang sama ng ugali mo! Nakakasuka ka! Kung ayaw mo sa akin, mas ayaw ko sayo! I hate
you too!" galit kong sigaw at tinulak ko siya palayo sa akin at naglakad na ako
paalis.
Mas lalo lang ata akong ma se-stress kapag nagsama na kami sa iisang bubong ni
Caden. Sana hindi maisip ng mga magulang ko ang bagay na iyon dahil siguradong mag-
aaway lang kami ni Caden araw-araw at baka mapaanak ako bigla.
Bwisit siya. Ayaw na ayaw ko talaga sa kanya!
TO BE CONTINUED...
Jarm Mijares
Sa bilis ng mga pangyayari, hindi pa rin kayang tanggapin ni Veronica ang
katotohanan.

UNEXPECTED 11
EPISODE 11
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
GALIT pa rin ako kay Caden hanggang ngayon. Buti na lang at hindi ko ulit nakita
ang pagmumukha niya sa surnunod na araw dahil baka muli ko na naman siyang masampal
sa mukha dahil sa sobrang inis na nararamdaman ko.
"You look so cute while eating pizza, Ate Nic."
Napatigil ako sa aking pagkain ng lumapit sa akin ang aking kapatid na si Sabel na
nakaayos na rin ngayon na parang may pupuntahan na importante. Kagaya ko ay isa
ring modelo si Sabel at minsan naman ay make up artist din siya sa mga sikat na
personalidad sa showbiz at nag ma-makeup tutorial din siya sa social media. Hindi
ko mapigilan na mainggit ngayon sa aking kapatid dahil tuloy-tuloy niyang nagagawa
ang kanyang mga gustong gawin ngayon, samantalang ako ay hindi na. Kailangan kong
magpahinga dito sa bahay at alagaan ang sarili
"Ang sabihin mo ay tumataba na ako," inis
kong sabi at muli kong ipinagpatuloy ang aking pagkain.
Humagikhik siya at umupo sa akingtabi.
"Ate naman, lumaki lang naman ng konti ang pisngi mo pero hindi ka naman turnaba,
'no. Sexy ka pa rin kahit anong mangyari!" nakangiting sabi ni Sabel at kinindatan
niya ako. Napasimangot ako at hindi pa rin naniniwala sa kanyang sinabi sa akin.
"Hindi na ako makakabalik sa modeling, Sabel. Lalaki na angtiyan ko at wala nang
tatanggap sa akin na agencies at mga projects para gawin akong model," malungkot
kong sabi. Hinawakan niya ang aking balikat kaya napatingin ako sa kanya.
"Ate, don't say that. Hindi hadlang ang pagiging buntis mo para magawa ang mga
gusto mong gawin sa buhay mo. Mark called me yesterday and he wants you to be part
of our team, Ate. We have a shoot this weekend and they want you to be there. Kung
nag-aalala ka sa pagbubuntis mo, alam na nila na buntis ka, Ate Nica. Being
pregnant is not a hindrance to become a model, Ate Nica. Isa pa, hindi pa naman
malaki ang tiyan mo eh," sabi ni Sabel sa akin. Hindi ko naman mapigil ang maging
emosyonal sa sinabi ng aking kapatid.
Nakaramdam ako ng sobrang tuwa ngayon dahil nalaman ko na they still want me to
become their model kahit na buntis ako. Masaya ako na they still trust me to be
part of their team.
Turn ango ako at ngumiti kay Sabel.
"0-0kay, I'll be there. Thank you for motivating me, Sabel. It helps me a lot,
especially at this moment," pasasalamat ko sa aking kapatid.
Ngumiti siya at niyakap niya ako at niyakap ko rin siya pabalik.
"You're welcome as always, Ate Nica. Sino pa ba ang magtutulungan? E 'di tayong
magkakapatid lang naman! Please, take care of yourself, Ate Nic. Don't think that
the baby in your womb is a hindrance in your modeling career, Ate. It's a blessing
from God and will give you many opportunities in the future," sambit ni Sabel at
muli siyang ngumiti sa akin.
Hindi na ulit ako nagsasalita at nginitian ko na lang ang aking kapatid. Hindi
naman ako galit dahil buntis ako at hindi ko rin iniisip na malas ang baby na nasa
aking sinapupunan. Siguro noong unang beses kong nalaman na buntis ako ay iyon din
ang pumasok sa aking isipan, na malas ang batang nasa aking sinapupunan. Pero
ngayon ay paunti-unti ko na rin itong natatanggap at alam kong darating ang araw na
mamahalin ko nang sobra itong baby na nasa aking sinapupunan dahil anak ko siya...
kahit anong mangyari.
"Please take care of your sister, Sabel! Hindi siya pwedeng mapagod dahil buntis
ang Ate mo," paalala ni Mom.
Ngayon ang araw na aalis kaming dalawa ni Sabel sa shoot namin. Pinayagan din ako
ng aking mga magulang na ipagpatuloy ang aking pagmo-modeling basta 'wag lang daw
akong magpakapagod.
"Don't worry, Mommy, mag eenjoy lang doon si Ate Nic sa shoot namin at hindi
mapapagod, okay?" nakangiting sabi ni Sabel.
"She's right, Mom. Hindi naman ako magbubuhat ng mabigat na mga garnit sa shoot
namin eh. Magpopose lang naman ako sa harapan ng camera, iyon lang ang aking
gagawin at wala nang iba," nakangiti kongsabi at nilapitan ko siya upang yakapin.
Si Mom lang ang nandito ngayon sa bahay dahil may importanteng pinuntahan si Dad
ngayon kasama ang kapatid namin na lalaki na si Mavi.
"Fine! Mag-ingat kayong dalawa, and have
fun
Napangiti ako sa sinabi ni Mom at sabay na kami ni Sabel na lumabas sa bahay. Ang
kanyang kotse ang gagamitin namin ngayon at makikisakay lang din ako sa kanya.
"Ate Nic, hindi sa nakikimarites ako ah, pero wala na ba talaga kayo ni Kuya
Aiden?" tanong ni Sabel habang nagdadrive siya ngayon sa kanyang sasakyan. Sumulyap
siya sa akin at bahagya siyang ngumiti.
Bumuntong-hininga naman ako at napasandal sa aking kinauupuan. Malungkot akong
ngumiti at napatingin ako sa labas ng sasakyan.
"l don't know, Sabel. Galit na galit sa akin si Aiden ngayon at ayaw na niya akong
makita pa ulit. Siguro ay nasa isip niya ay ayaw na niya, tama na, he's already
letting me go. Pero ako ay mahal na mahal ko pa rin siya. Siguro ay ibubuhos ko na
lang itong pagmamahal ko sa anak ko at sa aking sarili?" sabi ko at napatingin kay
Sabel. Ngumiti naman siya sa akin at nag thumbs up.
"l know you will be a good mother to your baby, Ate Nica."
Napatingin ako sa akingtiyan at napahawak
ako dito at pinakiramdaman ang anak ko kahit na maliit pa ito sa 100b ng
akingtiyan.
"S-Sana nga, Sabel. Wala akong alam sa pagiging ina pero susubukan ko pa rin."
"Veronica, my girl! Finally, you came!" tili ni Mark at patakbo siyang lumapit sa
akin at niyakap niya ako. Ngumiti naman ako at niyakap ko rin siya pabalÏk.
"Thank you for inviting me to be part of your shoot today, Marky," pasasalamat ko
sa kanya. Ngumiti siya at mahinang kinurot ang aking pisngi.
"lkaw pa ba?! You are one of a kind, Sabina Veronica. Isa pa, you're a hot momma!
Congratulations pala sa baby mo. Ninang ako ah?" sabi ni Mark at kinindatan niya
ako.
Humagikhik ako at turnango. "Of course,
Marky! Ikaw pa ba?"
Pinapasok na kami ni Marky sa dressing room namin ni Sabel at binihisan na rin kami
at minakeupan. Nakita ko rin ang mga kakilala ko pang mga models at binati ko sila.
Nakaupo ako ngayon sa isang silya habang nakaharap sa may salamin habang inaayos ng
stylist ang aking buhok. Huminga ako ng malalim at napakuha ako sa akingtubig at
napainom ng nakaramdam ako ng panghihina. Hindi pa nga nagsisimula ang shoot pero
para na akong nahihilo.
"Ate Nic, are you okay?" tanong ni Sabel na nasa aking tabi.
Napatingin naman ako sa aking kapatid at tumango.
"Y-Yeah, I'm fine, Sabel. Medyo kinabahan lang ata akon ngayon," mahina kong sabi
at nginitian siya.
Matagal siyang nakatingin sa akin hanggang sa turnango na siya at muling napatingin
ulit sa may salamin. Makalipas ang ilang minuto ay natapos na rin ang pag-aayos sa
amin at pumunta na kami sa 100b ng studio kung saan mangyayari ang shoot. Ang shoot
na gagawin namin ngayon ay para sa isang brand ngdamit at ilalagay rin ito sa
billboard kaya hindi ko rin maiwasan na manabik sa resulta. Nang ako na ang sumabak
sa harapan, ginalingan ko ang aking pag pose at nakita ko rin na tuwang-tuwa sila
Marky sa akin dahil hindi na ako kailangan pang turuan ng photographer dahil
magaling na ako. "More pose, Miss Veronica! Yes! I love it! So sexy! Keep it going,
girl!"
"Go, Nikky!" cheer ni Mark sa akin at ganun din ang aking kapatid na si Sabel sa
kanyangtabi.
Habang nag po-pose ako ngayon sa harapan ay hindi ko mapigilan na napapikit ako sa
aking mga mata ng nakaramdam ako ng pagkahilo. Itinaas ko ang aking kamay upang
sabihin sa kanila na itigil muna ang pagkuha ng litrato sa akin dahil nasisilaw din
ako ang mga mata.
"Ate Nic, okay ka lang ba? What happened?" tanong ni Sabel nang makalapit siya sa
akin.
Marami na ang lumapitsa akin upang tulungan ako. Binigyan din nila ako ngtubig at
agad ko naman itong ininimom pero ganun pa rin ang aking nararamdaman.
"Nanghihina ako," mahina kong sabi at para akong in aantok.
"Oh My Gosh! May dugo sa hita ni Veronica!" sigaw ni Marky hanggang sa tuluyan na
akong nawalan ng malay at hindi ko na alam angsunod na nangyari.
NAWALAN ako ng malay. May dugong nakita sa aking mga hita at hindi ko alam angsunod
na nangyari sa akin. Nakita ko na lang ang aking sarili na nandito ngayon sa isang
private room na alam ko na nasa hospital ako dahil may nag cicheck sa akin na isang
doctor. Nakita ko rin si Sabel na nasa tabi ng doctor at nang makita niya ako na
gising na ngayon ay mabilis siyang lumapit sa akin.
"A-Ate Nic!"
Nakakaramdam pa rin ako ng panghihina. Mabilis naman akong napahawak sa aking tiyan
at napatingin sa doctor.
"D-Doc, anong nangyari sa baby 1<0?" tanong ko.
Bum untong-hininga si Doc habang seryoso ang kanyang tingin sa akin.
"Muntik ka nang makunan, Miss Santiago. Buti na lang at mabilis kang nadala dito sa
hospital at naagapan na namin ito," seryoso na sabi ng Doctor.
Automatiko akong napaiyak at napahawak sa aking tiyan. Nakaramdam ako ng matinding
takot ngayon na kailangan man ay hindi ko pa naranasan sa buong buhay 1<0. Kakaiba
ang takot na aking nararamdaman at parang tinutusok ang puso ko ngayon. Hindi ko
ata kakayanin kung mawala sa akin ang baby na nasa aking sinapupunan ngayon.
"D-Doc, okay naman po si Ate Nic at ang baby niya ngayon, diba?" tanong ni Sabel.
"Yes, Miss Sabel. Pero kailangan na mag doble ingat ni Miss Veronica dahil delikado
ang kanyang pagbubuntis ngayon. Hindi siya pwedeng magpakapagod at magpaka stress
dahil
makakasama ito sa kanilangdalawa ni Baby," narinig ko na sabi ng doctor.
Nagpaalam na ang doctor at kami na lang naiwan ni Sabel dito sa 100b ng room.
Hinawakan niya ang aking kamay at nakita ko rin na naiiyak na rin siya.
"A-Ate, 'wag na po kayong umiyak. Hindi na ulit mangyayari 'yun, okay? Papunta na
rin ngayon sila Mommy at Daddy clito sa hospital," sabi nya at bahagyang ngumiti sa
akin.
"S-Sabel, parang hindi ko kayang mawala ang anak ko," nanghihina kong sabi.
Bago pa makapagsalita ulit si Sabel ay bumukas na ang pinto ng room at pumasok ang
hinihingal na si Caden. Para akong nakahinga ng maluwag ng makita ko siya na
pumasok. Muli akong napaiyak habang nakatingin sa kanya na papalapit sa akin.
"liwan ko na muna kayo ni Kuya Caden," sabi ni Sabel at lumabas na sa room.
Nang makalabas na si Sabel ay lumapit na rin si Caden sa akin.
"H-Hey, tinawagan ako ni Sabel kanina at sinabi niya ang nangyari sayo. Agad akong
dumiretso rito kahit na may meeting akong pinuntahan—"
Hinila ko na siya palapit sa akin at niyakap ko siya. Naramdaman ko na parang
natigilan siya sa aking ginawa pero niyakap niya rin ako pabalik. "I-I'm sorry. I'm
sorry kung sinabi ko na ayoko sa baby. It's all a lie, Caden. Ayoko. . .
ayokong mawala ang anak natin. I-I'm so sorry. Natatakot ako. . . natatakot ako na
iwan niya ako," humahagulgol kong sabi habang nakayakap sa kanya.
Naramdaman ko ang kanyang paghagod sa aking likuran. Bahagya siyang kumalakas sag
pagka kayakap ko sa kanya at hinawakan niya ang magkabila kong pisngi at pinunasan
niya ang aking luha habang nakatitig siya sa aking mga mata. Tuloy-tuloy pa rin ako
sa aking pag-iyak ngayon.
"Veronica, it's okay. Babawi tayo kay baby, okay? Ang mahalaga ay kumapit si baby.
We will be good parents to our baby, Nica. We will do everything to make our baby
safe, okay?"
Turnango ako at napapikit sa aking mga mata. Naramdaman ko ang paghalik niya sa
aking noo at muli niya akong niyakap.
"Shhh, nandito na ako, baby. Hindi kita iiwan. Magiging okay rin ang lahat,"
bulongsa akin ni Caden habang hinahagod niya ang aking likod.
Mas lalo akong sumiksik sa kanya at niyakap siya ng mahigpit.
"Wala nang mangyayaring masama sa inyo ng anak natin, Nica. Pinapangako ko iyan
sayo."
TO BE CONTINUED...
Readers also enjoyed:
Mayor Zandro De Guzman o 179.1K Read
TAGS Dominant Fluffy Marital Life

UNEXPECTED 12
EPISODE 12
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
NANG dahil sa nangyari sa akin, hindi na ako pinayagan ulit ng aking mga magulang
na magtrabaho sa pag mornodelo ko.
Nanghihinayang ako at nalulungkot dahil hindi ko na magagawa ang gusto ko na
trabaho, pero mas importante pa rin ang anak ko at ayokong may mangyari na namang
masama. Natatakot na ako na maulit iyong pagdurugo ko.
Minamadali na rin nila ang aasikaso para sa kasal namin ni Caden. Hindi pa rin ako
makapaniwala na ikakasal na kaming dalawa. Nakiusap na rin ako kay Mommy na hindi
masyadong bongga ang kasal namin ni Caden, gusto ko iyong simple lang. Wala na rin
naman akong magagawa kung magma matigas pa ako eh. Gagawin nila ang lahat para
makasal lang kaming dalawa ni Caden. Siguro ay kapag malaki na ang anak namin ay
doon na kami mag fa-file ng annulment ni Caden. Kailangan ko muna siyang
pakisamahan ngayon para sa anak namin.
Kung baga ay magiging civil muna ako sa kanya at hindi ko muna ilalabas ang inis ko
sa kanya. "Ate Nica, nasa labas po ng bahay si Kuya Caden," sabi ni Mavi.
Nandito ako ngayon sa living room namin habang nanonood ngTV. Bored na bored na
talaga ako dito sa 100b ng bahay at kung anu-ano na lang ang pinapanood ko at ang
aking kinakain upang hindi ko lang maisip na lumabas at gumala. Gusto ko rin sanang
papuntahin clito ang pinsan at bestfriend ko na si Oceania pero busy rin ito sa
kanyangtrabaho.
Makalipas ang ilang segundo ay nakita ko nang pumasok sa 100b ng aming bahay si
Caden habang may dala siyang pasalubong para sa akin. Araw-araw siyang pumupunta
clito sa bahay namin, para na nga siyang nakatira rin clito eh. Hindi ko alam kung
nagtatrabaho pa ba ang lalaking 'to dahil palagi na lang siyang nandito sa amin.
"Hey, kumusta si Baby?" tanong ni Caden nang mapalapit siya sa akin.
Umupo ako ng maayos at bahagya na lang akong nagulat nang bigla siyang lumuhod sa
aking harapan at hinawakan niya ang akingtiyan at hinaplos niya ito. Lagi niya na
itong ginagawa kapag pumunta siya dito sa bahay namin at kapag lumalapit siya sa
akin. Hindi pa rin ako nasasanay at parang may kuryenteng dumadaloy sa katawan ko
sa paghawak niya sa aking tiyan.
"Hi, baby! Namiss mo ba si Daddy? Gutom ka na ba? May mga dala akong foods para
sayo rito," pag kausap ni Caden sa aking tiyan ngayon.
Napa kurap-kurap ako sa aking mga mata at umiwas ngtingin kay Caden at bahagya rin
akong umusog upang hindi na niya hawakan ang aking tiyan. Parang naintindihan niya
naman kaya inalis na niya ang kamay niya sa akingtiyan at umupo siya sa aking tabi.
"Busog pa ako. Kung anu-ano na lang ang kinakain ko ngayong araw para hindi ako ma
bored," sabi ko kay Caden habang hindi pa rin makatingin ng diretso sa kanyang mga
mata.
"Wala ka bang nararamdaman na kakaiba ngayon? Hmm, pagkahilo?" tanong niya sa akin.
Tinignan ko naman siya at umiling. "Wala, kaya 'wag kang mag-alala. Mga normal lang
na sintomas sa pagiging buntis ang nararamdaman ko ngayon kaya 'wag kang mag-
alala," seryoso kong sabi.
Turnango naman siya at bumuntong-hininga. Napahagod siya sa kanyang buhok at pagod
na sumandal sa may couch na kinauupuan namin at bahagya rin siyang urnungol at
ipinikit niya ang kanyang mga mata.
Napakunot naman ang noo ko habang nakatingin kay Caden ngayon. Para siyang pagod na
pagod dahil halata ito sa kanyang pagmumukha.
"Okay ka lang?" tanong sa kanya. Hindi ako nag-aalala, nacu-curious lang ako.
Bahagya niyang iminulat ang kanyang mga mata at tumingin siya sa akin.
"Hindi pa ako nakapag pahinga simula kagabi sa pagtatrabaho ko, Veronica. Dumiretso
na kaagad ako dito sa bahay niyo para mabantayan ka," mahina niyangsabi at muli
niyang ipinikit ang kanyang mga mata.
Nagulat naman ako sa kanyang sinabi. Hindi pa siya natutulog simula kagabi?!
"Nababaliw ka na ba? Ano bangtrabaho ang ginawa mo kagabi at hindi ka nakatulog?!"
tanong ko sa kanya na may halong inis.
"May tinapos akong mga paperworks, Veronica. Plano kasing hindi pumasok bukas at
bantayan ka buong araw," malumanay niyang sagot sa aking tanong habang nakapikit
siya sa kanyang mga mata.
Muli akong nagulat sa sinabi ni Caden at hindi ako makapagsalita ulit. Hinayaan ko
na lang muna siyang matulog ngayon dito sa may couch habang ipinagpatuloy ngayon
ang panonood ng isang palabas sa mat TV. May dalang donut ngayon si Caden at dahil
natakam ako ay binuksan ko na rin ito at sinimulan na kinain.
Nakapagpa checkup na ako sa aking ob-gyne at kailangan kong mag doble ingat at
urniwas din ako sa magpapa stress sa akin kaya simula nang muntik na akong makunan
ay hindi na ako pinagalitan ni Mommy na palagi niyang ginagawa.
Habang nanonood ako ngayon ng palabas sa may TV ay hindi ko mapigilan na mapatingin
kay Caden na nasa akingtabi habang natutulog. Narinig ko ang kanyang mahinang
paghilik at bahagya rin na nakaawang ang kanyang bibig ngayon, pero hindi nakaiwas
sa aking paningin ang kanyang panginginig na para bang nilalamig siya. Hindi naman
kami naka aircon ngayon kaya bakit siya nanginginig?
Bahagya akong lumapit sa kanya at dinampi ko ang aking palad sa kanyang pisngi.
Nanlaki ang aking mga mata nang maramdaman ko na mainit ang kanyang mukha ngayon.
Muli kong hinawakan ang kanyang mukha at chineck ko rin ang kanyang leeg at noo
pero mainit talaga. Bahagya siyang urnungol na para bang nagising sa ginawa 1<0.
"Caden, nilalagnat ka!" sabi ko sa kanya.
Iminulat niya ang kanyang mga mata at huminga ng malalim at niyakap niya ang
kanyang sarili.
"Nica, okay lang ako."
"Hindi ka okay! Sandali lang, dalhan kita ng gamot dito," sabi ko at tumayo. Akmang
aalis na ako ng mahawakan niya ang aking kamay at pinigilan niya ako.
Napatingin naman ako sa kanya at tinaasan siya ng kilay. "Hindi ako balbado, okay?
Kaya kong maglakad at hindi ito makakasama sa baby. Stay here, paiinumin kita ng
gamot," sabi ko at umalis na upang makakuha ng gamot na iinumin ni Caden.
Kahit naman na hindi kami magkasundo ni Caden ay siya pa rin ang ama ng anak ko at
kailangan niyang manatiling buhay. Hindi siya pwedeng magkasakit dahil baka mahawak
niya ako kaya dapat magpagaling ka agad siya kung gusto man niya akong bantayan
dito.
Nang makakuha na ako ng gamot para sa lagnat ni Caden at isang baso ngtubig ay
bumalik na ako sa may living room upang ibigay ito kay Caden. Nakita ko na gising
na talaga siya at nakaupo siya ng maayos ngayon sa may couch. Lumapit na ako sa
kanya at urnupo sa kanyang tabi at binigay sa kanya ang gamot at tubig.
Tahimik niya naman itong kinuha at ininom at ako naman ay nakatingin langdin sa
kanya.
Kitang-kita ko pa rin sa pagmumukha niya ang antok at pagod kaya naawa na rin ako
sa kanya.
"Matulog ka na lang kaya sa kwarto ko?"
Muntik na niyang maibuga ang iniinom na tubig at napatingin siya sa akin na may
gulat na ekspresyon sa mukha. Para namang tanga 'to.
"W-What?"
Inirapan ko siya. "Diba inaantok ka? Hindi naman pwedeng dito ka lang sa may living
room namin magpahinga. Pupunta ang mga kakilala ni
Mommy dito mamaya kaya bawal ka rito matulog. Doon ka na lang sa kwarto ko at sa
kama ko matulog," seryoso kong sabi sa kanya.
"Veronica, it's okay—"
"Nilalagnat ka, Caden! Paano na lang kung mahawa ako sa lagnat mo? E 'di madadamay
si baby. Kailangan mong magpagaling ka agad kung gusto mo na mabantayan mo ako
palagi," sabi ko sa kanya.
Bumuntong-hininga si Caden at tumango. Pumayag na siya sa aking suggestion na doon
na siya sa kwarto ko matulog. Dinala ko na si Caden sa aking kwarto dahil hindi
niya alam kung nasaan dito ang kwarto ko sa bahay.
Nang makapasok kami sa 100b ng aking kwarto, nakita ko si Caden na napatingin sa
kabuohan ng akingsilid ngayon.
"Your favorite color is pink?" tanong ni Caden sa akin ng makita niyang puro pink
ang mga kagamitan ko sa 100b ng aking kwarto.
Simple akong tumango at inayos ko muna ang aking kama upang makahiga na siya.
"Humiga ka na clito sa kama ko," utos ko sa kanya.
Inalis niya naman ang suot niyang necktie at binuksan ang tatlong butones ng
kanyang suot ngayong na long sleeve shirt at humiga na siya ngayon sa aking kama.
Narinig ko pa ang mahina niyang pag ungol kaya agad akong umiwas ng tingin sa kanya
at turnalikod.
"Magpahinga ka na muna dito. Tatapusin ko lang iyong kinain ko sa labas," sabi ko
at nagmadali nang lumabas ngayon sa aking kwarto.
Nang makalabas ako ay agad akong napasandal sa aking pintuan at napahawak ako sa
aking dibdib ng maramdaman ko ang malakas na pagkabog dito. Bakit para akong
natataranta kapag ang lapit ni Caden sa akin at burnibilis din
ang t* * *k ng aking puso?
Napailing ako at naglakad na paalis.
Nahihibang lang ako. Kung anu-ano na lang ang iniisip ko ngayon. Mas mabuti pang
kumain na lang ako ngayon at alisin si Caden sa aking isipan. Burnalik na ulit ako
sa may living room at inubos ko angdinalang donut ni Caden para sa akin habang
nanonood ng palabas sa TV. Makalipas ang ilang minuto ay nakaramdam na naman ako ng
boredom. Napagpasyahan ko na pumunta sa aking kwarto upang tingnan si Caden at ma
check ko ang temperature niya.
Nang makapasok na ulit ako sa 100b ng aking kwarto ay agad kong nakita si Caden na
mahimbing na natutulog sa aking kama. Hinay-hinay akong lumapit sa kanya at urnupo
ako sa gilid ng kama habang nakaharap sa kanya at dinampi ko ang aking palad sa
kanyang noo.
Mainit pa rin si Caden at nanginginig pa rin siya. Inayos ko ang kumot na nakatabon
ngayon sa kanyang katawan upang hindi siya malamigan.
Ano pa ba ang mabilis na bisa para mawala kaagad ang lagnat ni Caden? Napaisip
naman ako pero wala talaga akong maisip. Mabilis kong kinuha ang aking phone at
tinawagan ko ang aking pinsan na si Oceania. Mabilis niya naman itong sinagot kaya
nagtanong kaagad ako sa kanya.
"O, ano nga 'yung mabilis na way para mawala kaagad ang lagnat ng isang tao?"
tanong ko sa kanya.
"Huh? Nilalagnat ka ba, Nic?" tanong niya pabalik sa akin.
"Hindi ako ang may lagnat, okay? Sagutin mo na lang kasi ang tanong ko!" may
kunting inis na sabi ko kay Oceania habang kausap ko siya sa phone.
"Ewan ko, Nic! Pero sabi nung nabasa ko sa novel ay body heat daw eh."
Kumunot ang noo ko sa sinabi ng aking pinsan na si Oceania.
"Body heat?"
"00! Body heat, kagaya ng pagyakap. Na gets mo ba kung ano ang sinasabi 1<0?" sabi
ni O sa kabilang linya.
Napatango naman ako kahit hindi niya ako nakikita ngayon.
"Okay, thanks. Alam ko na ang gagawin 1<0," sabl' ko at napa sulyap kay Caden.
"Huh? Sino ba ang may lagnat ngayon, Nic? Nasaan ka ngayon—" pinatay ko na
angtawagan namin ni Oceania at muli kong ibinalik sa aking bulsa ang aking phone.
Napalunok ako sa aking laway at napa kurap sa aking mga mata. Yayakapin ko lang
naman si
Caden para hindi na siya mas lalong ginawin eh. Wala naman itong malisya ang
gagawin ko ngayon. Tama... tama.
Maingat ako ngayong humiga sa tabi ni
Caden upang hindi siya magising. Naramdaman ang kanyang paggalaw kaya na tigil
muna ako sa aking paggalaw pero nagulat na lang ako nang bigla niyang imulat ang
kanyang mga mata. Muntik pa akong mapatili sa gulat, buti na lang at napagilan ko
at napatakip na lang ako sa aking bibig.
"C-Caden, 1-1... uhm... a-ano. ..." paano ba ipapaliwanag ang gagawin ko ngayon?
"You want to give me a hug?" mahina niyang sabi.
Napalunok ako sa aking laway at tumango.
"0-00, pero walang malisya ah! 'Wag kang assuming na may gusto ako sayo," sabi ko
sa kanya.
Mahina siyang turnawa at bahagyang napailing.
"Fine, Nica. Payakap na dahil ginaw na ginaw na ako ngayon," nanghihina niyang sabi
at si Caden na angyumakap sa akin.
Para akong na estatwa ngayon dito sa aking pwesto at hindi ako makahinga ng mabuti.
Niyakap ko rin si Caden hanggang sa magkadikit na ngayon ang aming mga katawan.
Ipinikit ko na lang ang aking mga mata at hindi nagsalita at hinayaan ko munang
yakapin ako ni Caden ngayon.
"Thank you for taking care of me," mahina niyang sabi hanggangsa narinig ko na ang
kanyang mahinang paghilik.
Lihim akong napangiti at mas lalo ko pa siyang niyakap.
Sana gumaling ka na pagkagising mo, Caden.
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 13
EPISODE 13
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
AWKWARD. Paggising ko ay agad na bumungad sa akin ang pagmumukha ni Caden.
Nakayakap siya sa aking bewang at mahimbing pa rin siyang natutulog. Deja Vu.
Parang nangyari na ganito sa amin ni Caden noon, oo nga pala.
iyong may nangyari sa amin at nakita ko siya sa aking tabi na akala ko ay si Aiden
ang nakatalik 1<0.
Dinampi ko ang aking palad sa kanyang noo at hindi na siya mainit ngayon. Bumaba na
ang kanyang lagnat at mabuti na rin 'yun dahil ang hirap pag nagkasakit siya.
Huminga ako ng malalim at bumangon na ako ng una at hindi ko na muna ginising si
Caden. Kailangan niya pang magpahinga at isa pa, hindi naman siya papasok sa
trabaho ngayon.
Dumiretso na lang ako sa CR at naligo at nag-ayos ng aking sarili. Umaga na rin
pala, alas sais ng urnaga at nakaramdam na rin ako ng pagkagutom. Binilisan ko na
lang ang aking pagligo at nagbihis na ako ng aking darnit.
Pagkalabas ko sa CR ay tulog pa rin si Caden at hinayaan ko pa rin siya na
mapagpatuloy ang kanyang pagtulog. Lumabas na ako sa aking kwarto at agad akong
dumiretso sa may kusina upang makakain na ako dahil gutom na ang anak ko sa aking
sinapupunan.
"Good morning, Mom!" nakita ko si Mommy na umiinom sa kanyang kape ng makapasok ako
sa may kusina. Nilingon niya naman ako binati niya rin ako pabalik.
"Good morning, Nica. Sa kwarto mo ba natulog si Caden?"
Bahagya akong nagulat sa naging tanong ni Mommy sa akin. Napatigil ako sa aking
paglalakad at tinignan ko lang siya dahil hindi ko alam kung ano ang aking
sasabihin.
Umirap siya at muling nagsalita. "Haler? Parnamahay ko pa rin 'to, Sabina Veronica.
Alam ko ang nangyayari dito sa 100b ng bahay at alam ko rin na pinapasok mo sa
100b ng kwarto mo si Gideon Caden. Ano, nagkamabutihan na ba kayo ng gagong 'yun?"
"M-Mommy!" pinanlakihan ko siya ng aking mga mata.
Nagkibit-balikat siya. "What? May nasabi ba akong masama, Sabina Veronica? Ikakasal
na rin naman kayo ng gagong—l mean ng lalaking 'yun,
mas mabuting nagkakamabutihan na kayong dalawa."
Napailing ako at hindi na nakipagsagutan pa kay Mommy. Umupo na ako sa may table at
nagsimula na akong kumain dahil gutom na gutom na ako. Hindi ko na pinansin ang mga
tingin ni Mom sa akin na nasa aking harapan.
"Bakit hindi kayo sabay na lumabas ng kwarto ni Caden? Natutulog ka ba siya?"
tanong ulit ni Mommy sa akin.
Nag-angat ako ng tingin sa kanya at sinagot ang kanyangtanong.
"Natutulog pa siya ngayon, Mommy. Hindi na siya ginising dahil pagod na pagod ang
kanyang katawan."
Nakita ko ang panlalaki sa kanyang mga mata at bahagya rin siyang napatakip sa
kanyang bibig na para bang nagulat, pero umaarte lang naman siya.
"Shocks! Pinagod mo siya, anak? Grabe ka naman. Pero ganyan din ako noong
pinagbubuntis ko si Mavi, palagi kong napapagod ang Daddy mo gabi-gabi," sabi ni
Mommy.
Naramdaman ko ang pamumula sa aking mukha at nakaramdam din ako ng konting hiya.
"M-Mommy! Ano ba 'yang mga iniisip mo—
nagkalagnat si Caden! Nakita ko rin na pagod na pagod na siya kaya hindi ko na siya
pinauwi sa kanila dahil masyadong malayo ang condo unit niya clito sa bahay. Doon
na muna siya natulog sa kwarto 1<0, natulog siya siya doon," paglilinaw ko kay
Mommy.
Ngumuso naman siya at tinaasan niya ako ng aking kilay. Oh gosh! Baka kung ano ang
isipin ni Mommy. Nagyakapan lang naman kaming dalawa ni Caden at 'yun na 'yun,
wala nang iba pang nangyari maliban doon.
"Magandang urnaga PO, Tita Sabrina." Oh, f-ck. Speaking of Caden... nandito na
siya.
"Caden! Magandang umaga rin sayo, Hijo.
Halika, samahan mo clito si Nica sa pagkain niya. Sa kwarto ka pala niya natulog
kagabi? I didn't know. Pero mas mabuti na rin na sa kanyang kwatro ka natulog dahil
wala na rin kasing bakanteng guest room dito sa bahay, may mga nagmamay-ari na,"
sabi ni Mommy at nginitian niya si Caden.
Bahagyang napakamot si Caden sa kanyang batok at bahagya siyang ngumiti.
"Nilagnat kasi ako bigla, Tita. Sorry po ko hindi namin kayo kaagad nasabihan na
dito ako matutulog."
"Nako! Okay lang, Caden. Ikaw pa ba? Best friend ko kaya ang Daddy mo. Isa pa,
magsasama na rin naman kayo sa iisang bubong nitong anak ko kaya okay na okay
langsa akin," sabi ni Mommy at malaki ang ngiti na pinakita niya ngayon kay Caden.
Hindi ko alam kung sarkastiko ba na pagkakasabi 'yun ni Mom, o totoo talaga ang
sinabi niya na okay lang siya kay Caden. Kasi kanina lang ay tinawag niya itong
gago sa aking harapan eh.
Napasulyap naman sa akin si Caden na parang humihingi ngtulongsa akin dahil hindi
na niya alam ang gagawin.
"Caden, samahan mo na akong kumain dito," sabi ko sa kanya, niligtas ko siya.
Huminga siya ng malalim at mabilis na lumapit sa akin at urnupo siya sa aking tabi.
"0-0kay, thank you."
Nandito pa rin si Mommy kasama namin ni Caden at para niya kaming binabantayan
dahil naniningkit ang kanyang mga mata na nakatingin sa akin. Naiilang ako dahil
hindi ako sanay na makita kami ni Mom na magkasama ni
Caden. Ito rin kasi ang unang beses na magkasabay kami sa pagkain ni Cade na walang
kasama.
"Ah, Mom? Diba may work ka pa ngayon?"
tanong ko sa kanya. Hindi ko na talaga na kayanan ang sarili 1<0. Hindi ako
makakain ng mabuti kapag nasa harapan ko ang aking ina habang pinagmamasdan kami ng
kambal ng aking ex-boyfriend na ama rin ng batang pinagbubuntis ko ngayon.
Nanlaki ang mga mata ni Mom at mabilis siyang napatingin sa kanyang relo.
s t! 00 nga pala, may meeting pa ako sa office! Alis na ako. Goodbye, Nica, mag-
ingat ka ah? 'Wag kang pasaway. Ikaw Caden, alagaan mo itong anak 1<0," sabi ni Mom
at nagmadali siyang tumayo at kunin ang kanyang mga gamit. Lumapit naman siya sa
akin at niyakap ako at hinalikan sa aking pisngi.
"Mag-ingat ka rin, Mommy. Bye!"
"Makakaasa po kayo, Tita Sabrina," sabi ni Caden.
Nang makaalis na si Mom ay naiwan na kamingdalawa ni Caden dito sa may kusina.
Akala ko ay makakain na ako ng normal pero hindi pa rin pala, mas lalo lang akong
nailang dahil katabi ko si Caden.
"Hindi ba kita nahawa sa lagnat ko kagabi?"
Bahagya akong napatalon sa gulat ng magsalita siya. Humarap ako kay Caden at napa
kurap-kurap sa aking mga mata.
"H-Huh? Wala naman. Maayos na ba ang pakiramdam mo?" tanong ko sa kanya.
Ngumiti naman siya at tumango.
"Yes, Nic. Thank you for taking care of me, sabi ni Caden habang nakangiti pa rin
sa kanya.
Ayan na naman ang malakas na pagkabog ng dibdib ko. Mabilis akong umiwas ngtingin
kay Caden at uminom ako ng tubig.
"H-Hindi kita inalagaan!"
"But we hugged last night. You also gave me medicines."
"Dahil may lagnat at nilalamig ka! 'Wag kang mag isip nang kung ano diyan," inis
kong sabi.
Naningkit naman ang kanyang mga mata habang nakatingin sa akin at mahina siyang
tumawa at umiling.
"Okay. .. sabi mo 'yan. Pero thank you pa rin dahil pinatulog mo ako sa pink mong
kwarto
"Kumain ka na diyan! 'Wag ka nang magsalita," pagputol ko sa kanyang sasabihin.
Tumango si Caden at tumahimik na siya at nagsimula na sa kanyang pagkain, pero may
bakas pa rin na ngiti sa kanyang labi.
Huminga ako ng malalim at ipinagpatuloy ko
na rin ang aking pagkain ngayon.
Mas gustuhin ko pa atang mag away kami palagi ni Caden kaysa ganito. Ang... ang
awkward kasi para sa akin.
Ano ba 'tong nangyayari sa akin? Pregnancy hormones lang ata 'to. Tama... tama.
Kung anu-ano na lang naiisip ko ngayon.
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 14
EPISODE 14
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
NGAYON ang araw ng kasal namin ni Caden. Minadali na talaga nila ang kasal namin
dahil gusto na ng aming mga magulang na magsama na kami sa iisang bubong. Sa isang
private resort kami ikakasal ngayon ni Caden at kakilalang judge ng mga Coleman ang
nagkakasal sa aming dalawa. Nakasuot lang ako ngayon ng simpleng white dress at
light makeup lang din ang nilagay sa aking mukha at nilugay ang aking mahabang
buhok. Ang mga pamilya lang namin ang mga invited ngayon dahil ayoko ng maraming
tao.
Hindi ko alam kung ano ang aking nararamdaman ngayon nang hindi ko makita si Aiden
sa 100b ng hall kung saan kami kinakasal ngayon ni Caden. Siya lang ata ang wala sa
Coleman Family ngayon dahil pati mga kapatid ni Tito Trevor ay nandito, pati na rin
ang mga pinsan ni Caden. Bakit pa ba ako nag e-expect na pupunta si Aiden dito sa
kasal at pipigilan kami? Galit siya sa akin. Ayaw na niya sa akin at matagal na
niya akong pinaubaya, pero masakit pa rin
pala talaga.
Hindi kaagad nawawala ang nararamdaman ko sa kanya dahil pitong taon kaming nagsama
sa isang relasyon ni Aiden. Siguro ay matatanggap ko rin sa hinaharap ang
katotohanan na hindi na talaga kami magkakabalikan, o baka pagbibigyan ulit kami ng
pangalawang pagkakataon para magkasama ulit.
Pero ngayon ay kinakasal na ako sa kanyang kakambal na si Caden, ang ama ng baby na
dinadala ko sa aking sinapupunan. Grabe, masyadong mapaglaro ang tadhana at sa
kakambal pa talaga ng pinakamamahal ko ang aking pakakasalan ngayon. Yes,
magkamukhang magkamukha sila ni Aiden pero magkaiba ang nararamdaman ko sa kambal.
Mahal ko si Aiden..
at si Caden? Alam kongmagiging mabuti at responsable siyang ama sa anak namin.
"By the power vested in me, I pronounce you husband and wife! You may now kiss your
bride, Mr. Coleman."
Nag Palakpakan ang mga bisita namin sa simpleng kasal namin ni Caden ngayon.
Humarap na kami sa isa't isa at muli ko na namang nararamdaman ang malakas na
pagkabog ng aking puso ngayon. Hahalikan na ako ni Caden. Hindi ko alam kung ano
ang gagawin ko ngayon dahil hindi ako makagalaw sa aking kinatatayuan. Seryoso ang
tingin sa akin ni Caden at nakita ko siyang humakbang na palapit sa akin. Hinawakan
niya ang magkabila kong pisngi at unti-unti niyang inilapit ang kanyang mukha sa
aking mukha. Agad kong ipinikit ang aking mga mata at naghihintay ako sa paghalik
ni Caden sa akin pero hindi ko ito naramdaman. Muli kong iminulat ang aking mga
mata at nakita ko siyang nakatingin sa akin at malapit na rin na magdikit ang aming
mga labi ngayon. Nagtataka ako kung ano ang kanyang ginagawa ngayon.
"l don 't want to kiss your lips, Veronica. Pero sa angle ng pamilya natin mula
dito sa ating kinatatayuan ay para na rin tayong naghahalikan. Ngayon na kasal na
tayo sa isa't isa, sana ay magkasundo tayo at magtulungan sa pagpapalaki sa anak
natin," seryoso niyang sabi at hinalikan ang aking noo at lumayo na siya sa akin.
Natulala ako at napa kurap-kurap sa aking mga mata. Gusto kong magalit sa sarili ko
dahil naghintay ako na halikan ako ni Caden sa aking labi. Ako na yata ang pinaka
malanding babae sa buong mundo. Naalala ko nga pala, ayaw pala namin sa isa't isa
ng lalaking 'to kaya bakit pa ako mag e-expect na halikan niya ako? He is only
doing this for our baby, nothing else.
"Welcome to the Coleman family, Veronica! Masaya ako na isang Generoso ang
nakatuluyan ni Caden. Kung nandito pa sana si Mommy Rachel sa Pinas ay matutuwa
talaga 'yun!" masayang sabi ni Tita Nair-ne nang lapitan niya kaming dalawa ni
Caden.
Ngumiti naman ako kayTita Naime. "Maraming salamat po sa pagbati at sa pag welcome
sa family niyo, Tita Naime."
"You are really destined to be part of our family, Hija. Congratulations again!"
Ngumiti na lang ako sa sinabi ni Tita Naime at tumango. Alam ko na iniiwasan nilang
mabanggit ngayon ang pangalan ni Aiden sa usapan. Alam ng buong Coleman ang tungkol
sa nangyari sa amin ng kambal na Gideon. Alam din nila ang dahilan kung bakit kami
kinasal ngayon ni Caden at hindi talaga kami nagmamahalan dalawa.
Dahil hindi ako pwedeng mapagod, pagkatapos ng mga ganap sa reception ng kasal
namin na ginawa rin naman sa private resort, dinala na ako ni Caden sa magiging
kwarto naming dalawa.
Tahimik lang kaming naglalakad ngayon ni
Caden sa hallway papunta sa aming hotel room. Parang hindi kasal ang nangyari sa
amin kanina dahil sa seryoso ng aming mga mukha ngayon. Alam ko naman na ayaw niya
sa akin eh, kaya nga inis na inis ako sa kanya simula pa noong naging magjowa kami
ng kanyang kakambal.
Pagkapasok namin sa 100b ng aming magiging room ay agad na bumungad sa akin ang
isang queen size bed na hihigaan namin ngayon ni Caden.
"Sa kama ka na matulog, sa may couch na lang ako," sabi ni Caden at hinubad na niya
ang kanyang suot na coat at tinanggal na rin ang kanyang necktie.
Kung isa lang siguro kaming normal na bagong kasal ay baka kanina pa kami
naghahalikan ni Caden at sinira na namin ang kama ngayon at pareho na kaming nag
uungulan at tinatawag ang isa't isang pangalan. Pero hindi kami normal na mag-
asawa. . . kinasal lang karm dahil nabuntis niya ako.
"May kailangan ka pa ba bago ka makapag pahinga?" tanong ni Caden sa akin.
Lumingon naman ako sa kanya at umiling. "Wala na. Thank you sa pagsama mo sa akin
dito," sabi ko sa kanya.
Turnango naman siya at humiga na siya sa
may couch at nilabas niya ang kanyang phone at doon na siya nakatutok ngayon.
Huminga ako ng malalim at napagpasyahan na pumunta munang CR upang makapag bihis at
makapaghilamos.
Nang makapasok na ako sa 100b ng CR ay agad akong napaharap sa may salamin at
binasa ang mukha ko ngtubig. Napatitig ako sa sarili kong repleksyon at hindi ko
mapigilan na maluha dahil sa naging takbo ng buhay ko. Nakaplano na kasi ang lahat
eh. . . lahat ng mangyayari sa hinaharap at pati na rin ang buhay na kasama ko si
Aiden. Pero ngayon ay nagbago na ang lahat. Kinasal na ako sa kanyang kambal na si
Caden at magkakaanak na rin kaming dalawa. Naniniwala na talaga ako na hindi natin
kontrolado ang mga pangyayari sa buhay natin kagaya ng nangyari sa buhay ko. Ang
layo nito sa mga naiisip ko noon. ..
pero ano pa ba ang magagawa ako? Wala na akong magagawa pa.
Noon ay pangarap ko na maging isang Coleman kaya nagpa-practice na ako sa magiging
pirma ko kapag nakasal na ako sa isang Coleman at ngayon ay nangyari na talaga...
isa na akong ganap na Coleman, pero hindi ako sa Coleman na mahal ko ikinasal,
kundi kay Gideon Caden Coleman.
Huminga ako ng malalim at tinapos ko na
ang paghihilamos ko at nagpalit na rin ako ng darnit dahil inaantok na ako.
Nang makalabas ako sa banyo ay agad kong nakita si Caden na nanonood ngayon ngTVsa
kanyang hinihigaan na couch at kumakain sya ngayon ng popcorn. Napasulyap naman
siya sa akin at bahagya niyang itinaas ang hawak niyang popcorn.
"Gusto mo bang kumain?"
Bahagya akong ngumiti sa kanya at umiling. "No thanks. Inaantok na ako kaya
matutulog na ako ngayon."
"Okay lang ba ang volume ngayon ng TV, o gusto mo pahinaan ko pa?"
"Okay na 'yan, 'wag ka lang mag-iingay."
"Okay, noted. Night," sabi niya at muling binalik ang tingin sa kanyang pinapanood.
Ako naman ay dumiretso na sa kama at humiga na habang nakatalikod sa gawi ni Caden.
Huminga ako ng malalim at ipinikit ko na ang aking mga mata at nagpahinga na.
Kanina ko pa gustong-gusto magpahinga pero hindi pa tapos ang program sa kasal
namin kaya ngayon ay makakapagpahinga na rin ako at makakatulog na kami ni Baby ko.
Nakakatawa na ewan, unang gabi namin na
mag-asawa ngayon ni Caden pero parang hindi mag-asawa ang ginagawa namin ngayon.
Hindi naman kasi kami normal na mag-asawa, kinasal lang kami dahil nabuntis niya
ako.
Bukas pagkagising ko, haharapin na naman namin ang mga problema namin sa buhay...
pero bilang mag-asawa na at ako ay bilang Sabina
Veronica Coleman... na asawa ni Gideon Caden Coleman.
TO BE CONTINUED...
Readers also enjoyed:
The Billionaire's Hidden Wi...
822K Read
TAGS Dominant Puppy Love Urban

UNEXPECTED 15
EPISODE 15
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
"HABANG ginagawa pa ang bahay natin, dito na muna tayo titira sa condo unit na
pagmamay-ari ko."
Napatingin ako sa paligid nang makapasok na kami sa 100b ng condo unit ni Caden.
Ito 'yung dating condo unit ni Aiden at dito nangyari iyong pagkakamali namin ni
Caden. Hindi ko alam kung sinasadya ba niya na clito kami tumira ngayon, o wala
lang talaga siyang ibang unit na pwede naming tirhan.
"May gusto ka bang palitan sa mga kagamitan dito sa 100b ng unit? Sabihin mo lang,
papuntahin ko 'yung mga naglilinis clito upang mapalitan na sa mga gusto mo,"
seryosong sabi ni Caden at inilapag na niya ang mga garnit namin sa sahig.
Masyadong boring ang kabuohan ng condo unit ni Caden at angdilim ng paligid dahil
black at gray yung mga kulay ng kagamitan niya dito kagaya ng kurtina.
"Bukas na lang siguro. Pagod pa ako at gusto
ko na munang magpahinga. Nasaan ba ang kwarto ko?" tanong ko sa kanya. Hindi na ako
mag e-expect na tabi kami sa pagtulog ni Caden dahil hindi nga siya makatabi sa
akin kagabi sa first night namin bilang mag-asawa, ngayon pa kaya?
"Samahan muna kita sa magiging kwarto mo," sabi niya at nagsimula na siyang
maglakad at sumunod na rin ako sa kanya.
Umakyat na kami sa may hagdan at pumunta na sa magiging kwarto ko. Nakita ko na
magka lapit lang ang dalawang kwarto at binuksan na ni Caden ang pintuan ng isa.
"Kwatro mo ba 'to?" tanong ko sa kanya sabay turo sa kabilang kwarto. Hindi ko na
kasi matandaan kung saan ang kwarto ni Caden at kung saan kami pumasok dahil medyo
lasing din ako nang gabing iyon dahil nakainom ako at isang beses lang din akong
nakapasok dito sa unit noongsi Aiden pa ang nakatira dito.
"Yeah. Magkalapit lang ang kwarto nating dalawa para mabilis mo lang akong matawag
kung sakali may kailangan ka sa akin," sabi niya at pumasok na siya sa loob ng
kwarto.
Bahagya naman akong namangha nang makita ko na kulay pink ang mga kagamitan sa loob
ng kwarto. Humarap ako kay Caden at siya naman ay napakamot sa kanyang ulo.
"Alam ko kasi na favorite color mo ay pink. Kwarto mo na rin naman 'to kaya
pinalitan ko na ang mga kagamitan."
Napakagat ako sa aking labi at napatingin sa kabuohan ng aking bagong kwarto. Hindi
ko mapigilan na maging emosyonal at nakaramdam din ako ng saya ngayon. Kahit na
lumapit na ako ng matitirhan at hindi ko na kasama si Oceania sa isang bahay, o
hindi na ako nakatira doon sa bahay ng aking mga magulang, clito naman sa magiging
bagong kwarto ko ay ma fe-feel ko na may lugar ako at pagmamay-ari.
"Thank you for doing this, Caden. I appreciate your effort," masaya kong sabi sa
kanya.
Ngumiti siya at tumango.
"Magpahinga ka muna at ako na ang magdala ng mga garnit mo dito sa 100b ng iyong
kwarto."
Tumango naman ako at nagpahinga na. Naninibago pa rin ako sa bago kong buhay ngayon
bilang asawa ni Caden at sa pagtira namin sa iisang bubong. Since then Caden and I
never get along with each other because he always makes me mad. Palagi niyang
sinasabi sa akin na hindi kami bagay ni Aiden at sasaktan ko
lang ang kakambal niya. Siya ang number one basher 1<0. Pero ngayon ay hindi ako
makapaniwala na siya pa ang naging asawa ko at ang ama ng aking dinadalang bata sa
aking sinapupunan.
Wala nang nangyari na honeymoon vacation sa aming dalawa ni Caden dahil may trabaho
siya na inaasikaso at hindi rin ako pwedeng byumahe ng malayo dahil baka may
mangyaring masama sa akin.
KANINA ko pa pinilit na matulog pero parang may gusto ako na hindi alam kung ano.
Nakakainis! Hindi naman ako gutom at hindi rin ako nag ca-crave ng mga pagkain
ngayon.
Sadyang hindi lang talaga ako makatulog kahit na pagod na pagod na ang katawan ko.
Huminga ako ng malalim at napatingin ako sa aking tiyan at hinawakan ko ito.
"Baby, ano bang kailangan mo? Bakit pinapahirapan mo si Mornmy sa paghula? Pwede
bang bigyan mo ako ng clue?" pag kausap ko sa aking anak na nasa akingtiyan.
Napatingin ako sa may pintuan ng may kumatok. Burnukas naman ito at nakita kong
pumasok ang ulo ni Caden at tinignan niya ako.
"Hi? Nagising ba kita? May niluto pala ako sa may kusina, baka gusto mong kumain,"
sabi niya sa akin.
Napa kurap-kurap ako sa aking mga mata ng napagtanto ko kung bakit hindi ako
makatulog ngayon.
F-ck.
Si Caden ang kailangan ko. Si Caden ang kailangan namin ni Baby.
Napalunok ako sa aking laway habang nakatingin sa kanya ngayon. Hindi ko alarn kung
paano ko sasabihin sa kanya ang gusto ko—ang gusto pala ng baby namin.
"May kailangan ka ba, Nic? O baka na istorbo ko lang ang tulog mo?"
"A-Ah... pwede bang pumasok ka muna dito sa loob ng kwarto ko?" mahina kong sabi.
Turnango naman siya at pumasok siya sa loob ng kwarto ko. Ngayon ko lang napagtanto
na wala siyang suot na damit ngayon at natatanging apron lang ang nakatabon sa
kanyang dibdib.
Napatingin naman siya sa kanyang sarili at napagtanto niya na wala pala siyang
damit.
"Sorry, galing lang kasi ako sa kusina at usually hindi ako nagsusuot ng damit
kapag nasa unit lang ako," pagpapaliwanag niya sa akin. Napalunok ako sa aking
laway at tahimik na tumango.
"Uhm, labas na muna ako? Magbibihis lang, tapos balik lang ako dito sa kwarto mo—"
"No—I mean... p-pwede nang nakaganyan ka. Uhm, pwede bang lumapit ka dito sa akin?"
sabi ko at napakagat sa aking labi.
s* *t. Nakakahiya. Pero kailangan ko talaga si Caden ngayon.
Nakita ko ang pagtataka sa kanyang mukha habang nakatingin sa akin at turnango pa
rin siya at lumapit sa akin. Nakatayo na si Caden sa aking harapan ngayon at
nakahawak siya sa kanyang bewang habang seryoso na nakatingin sa akin. Habang ako
naman dito sa aking kinauupuan sa kama ay malakas ang kabog ng dibdib at
kinakabahan.
"What exactly do you want, Veronica? You are making me confused," naguguluhan
niyang sabi.
Napalunok ulit ako sa aking laway at huminga ng malalim. Paano ko ba sasabihin sa
kanya na gusto ko siyang makatabi ngayon clito sa kama upang makatulog ako?
"Veronica—"
"Gusto kitang makatabi dito sa kama, okay?! Kaya kita pinalapit dito sa akin dahil
gusto ko na makatabi kita dahil nahihirapan ako sa pagtulog!
Hindi ko alam ang nangyayari sa akin pero hinahanap ko palagi ang amoy mo—hindi ka
naman ganun ka bango! Pero ano pa bang magagawa ko? Ikaw ang hinahanap ng anak mo
kaya kahit pagod na pagod ang katawan ko ay hindi ko magawang makatulog dahil gusto
kitang katabi!" dire-diretso kong sabi kay Caden. Hiningal pa ako nang matapos ko
na iyong sabihin sa kanya at naging instant rapper pa ako. Wow. Hindi pa ako
nabulol nang sabihin ko iyon n ang dire-diretso kay Caden.
Nakita ko ang gulat sa ekspresyon ng kanyang mukha at bahagya rin na napaawang ang
kanyang bibig.
Pinanlakihan ko siya ng aking mga mata.
"Ano?! Tatayo ka na lang ba diyan? Lumapit ka na dito para makatulog na ako!" inis
kong sabi sa kanya.
Para naman siyang nataranta bigla at lumapit na siya sa akin. Naramdaman ko ang
basa sa kanyang suot na apron kaya napatingin ako dito.
"lalis mo nga 'yang suot mo na apron," utos ko.
"Huh? Pero nakahubad lang ako
"Wala akong pakialam."
"Okay." Hinubad na ni Caden ang kanyang suot na apron at agad na bumungad sa akin
ang kanyang makisig na katawan at ang kanyang. . .
kayang abs.
Napalunok ako sa aking laway at agad akong urniwas ngtingin sa kanya. Humiga na ako
sa kama at napatingin ako sa kisame habang nakahawak ang magkabila kong kamay sa
aking tiyan. Naramdaman ko na rin na humiga si Caden sa aking tabi dahil naamoy ko
na siya at nagsisimula na rin akong antukin.
"A-Ano ba ang gusto mong gawin ko para makatulog ka?" tanong niya sa akin na parang
naguguluhan.
Napa kurap-kurap ako sa aking mga mata at tinignan siya. Bahagya akong nagulat ng
makita siyang nakaharap sa akin ngayon habang nakatingin sa akin ng seryoso. Para
akong kinakapos ng aking hininga.
"U-Uhm... yakapin mo ako. Lumapit ka pa lalo sa akin," mahina kongsabi.
Mabilis niya namang sinunod ang aking gusto. Lumapit sa akin si Caden at naramdaman
ko na ang kanyang braso sa aking bewang at mas inilapit niya pa ako lalo sa kanya.
Nasa harapan ko na rin ang malapad na dibdÏb ni Caden kaya mabilis akong napapikit
sa aking mga mata
upang hindi ko na ito makita.
"Matulog ka na," mahina niyang sabi.
Turn ango ako at mas [along sumiksik sa kanya. Inamoy-amoy ko rin si Caden dahil
iyon talaga ang aking habol.
Grabe. . . ang sarap mang-asar nitong anak namin sa aking sinapupunan. Alam niyang
ayaw ko sa ama niya pero iyon naman ang gusto niya.
Wala na talaga akong magawa kundi ang tiisin 'to. Gustong-gusto ko na tuloy
manganak kahit matagal pa itong mangyari.
Mapapahamak ako sa ganitong setup. Hindi ako pwedeng maging komportable kay
Caden...
ayoko.
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 16
EPISODE 16
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
GRABE... pinaglilihian ko si Caden. Hindi ako makapaniwala na sa lahat ng pwede
kong paglihian ay siya pa talaga. Parang ayaw ko na ngang umalis siya sa tabi ko o
mawala siya sa aking paningin. Nababaliw na ako! Hindi naman ako ganito noon eh.
Dahil talaga 'to sa pagbubuntis ko at wala nang iba.
"Nica, kailangan kong pumunta sa trabaho ngayon. Nandito naman si Manang para
bantayan ka. May kailangan lang talaga ako na meeting napupuntahan," sabi ni Caden
habang kumakain kami ngayon.
Napatigil ako sa aking pagkain at tumingin ako sa kanya. Simula na rin nang
magkasama kami sa isang bahay ay hindi na siya pumupunta sa opisina niya, dito na
siya sa unit nagtatrabaho upang mas mabantayan niya pa ako. Okay naman sa akin na
umalis siya, trabaho niya naman 'yun.
Pero ngayon ay hindi ko na alam ang nararamdaman ko. Parang... parang mamimiss ko
kaagad siya kapag urnalis siya.
"Uuwi ka ba kaagad?" tanong ko sa kanya.
Turnango siya. "Yeah, don't worry. Uuwi ako ng maaga para makatulog ka rin kaagad,"
tugon niya.
Magkaiba pa rin ang kwarto namin ni Caden pero dahil hindi ako makatulog kapag
hindi ko siya kayakap, para na tuloy kaming nag sasama sa iisang kwarto. Hindi lang
ako sure kung doon din ba siya matutulog sa tabi ko kapag tulog na ako, o umaalis
siya at doon na matulogsa kanyang sariling kwarto. Dahil kapag nagigising ako ay
ako na lang ang mag-isa sa kama at makikita ko na lang siya sa baba habang
nagkakape.
"Okay lang naman sa akin kapag na late ka. Gawin mo angtrabaho mo, 'wag kang maging
pabaya," seryoso kong sabi at nagpatuloy na ulit ako sa aking pagkain ngayon.
"Hindi naman ako pabaya. Kaya nga UUWI ako ng maaga dahil gusto ko na makasama ka
kaagad.
Nanlaki ang aking mga mata sa sinabi ni Caden at napatingin sa kanya. Mukhang
napagtanto niya rin kung ano ang sinabi niya kaya nilinaw niya ito.
"I-I mean. I mean mabantayan kayo ng anak natin. Ayoko naman na maging pabayang ama
ako sa anak natin," sabi niya at urniwas ng
tingin sa akin.
Biglang naging awkward ang paligid kaya hindi na ulit ako nagsalita at nagpatuloy
na lang sa aking pagkain ngayon. Hirap pa rin talaga akong makipaghalubilo kay
Caden dahil never kaming naging magkaibigan kahit na mag best friend ang mga
magulang namin. Hmm, magkakilala siguro ay pwede pa, pero kaibigan?
No. I never treated him as one of my friends. Siguro ay enemy dahil lagi niya akong
binu bwisit noong naging magjowa kami ng kanyang kakambal.
"Aalis na pala ako, Nic."
Muli akong napatingin kay Caden nang magsalita siya. Turnayo na siya at nag-ayos ng
kanyang sarili. Napatayo na rin ako habang nakatingin ako sa kanya. Lumapit siya sa
akin at hinawakan niya ang akingtiyan habang nakatingin pa rin sa aking mga mata.
"Mag-ingat ka dito," mahina niyang sabi. Napalunok ako sa aking [away at tumango.
"0-0kay... Ikaw din."
Turnango siya at tuluyan na siyang urnalis upang makapunta ng trabaho.
Nang makaalis na ng tuluyan si Caden ay hina akong napaupo sa isang silya at
natulala.
Ano na ang gagawin ko? Feeling ko ang boring na ng buhay ko at ang gusto ko na lang
gawin ay ang matulog at ang kumain. Dahil hindi pa dumadating iyong sinasabing
makakasama ko dito sa unit, ako na muna ang nagliligpit ng mga pinagkainan namin ni
Caden dito sa may kusina.
Makalipas ang ilang minuto ay dumating na rin si Manang Kit at siya na rin ang
naghuhugas ng mga pinggan na naiwan ko sa may lababo sa kusina.
Nandito ako ngayon sa may living room at nanood ako ng palabas sa TV ngayon.
Narinig ko ang tunog ng doorbell sa may pintuan. Napatayo naman ako at lumapit dito
upang buksan ang pinto. Burnungad sa aking harapan ang malaking ngiti ng aking
pinsan na si Oceania.
"O!” tawag ko sa kanya at mabilis siyang nilapitan at niyakap ng mahigpit. Mahina
siyang napatawa at niyakap niya rin ako pabalik. Miss na miss ko na talaga si
Oceania dahil matagal na rin kaming nagsama sa iisang unit at ngayon ay namiss ko
na rin ang kanyang mga kwento at mga luto para sa akim
"I missed you, Nica. Hindi na kita tinawag or tinext na pupunta ako dito.
Nakasalubong ko rin pala ang asawa mo! Masaya siya na dadalawin kita at pumayag na
rin siya na mamasyal tayo ngayon,” nakangiti na sabi ni Oceania sa akin.
Nanlaki naman ang aking mga mata sa kanyang sinabi.
"T-Talaga? Mamasyal tayo?"
Tumango siya at hinila ako papasok ulit sa unit.
"00! Manonood tayo ng sine ngayon dahil may bagong palabas na dapat nating
mapanood. Halika na, magbihis ka na ngdamit!" sabi niya at sabay na kaming pumunta
sa aking kwarto upang makapag bihis na rin ako.
Ang tagal ko na rin na hindi nakapasyal kasama si Oceania kaya excited na talaga
ako. Siya ang pumili ng aking susuotin. Dahil bawal na akong mag suot ng high
heels, isang white na rubber shoes na lang ang tinerno ko sa piniling dress ni
Oceania na susuotin ko.
"Let's go, Couz! Let's enjoy and have fun," masayang sabi ni O at kumapit siya sa
aking braso at sabay na kaming lumabas sa condo unit.
Nagdala ng sasakyan ang aking pinsan kaya doon na kami sumakay papunta sa mall kung
saan kami manonood ng sine ng aking pinsan. Dahil walangtraffic ay agad din kaming
nakapunta sa destinasyon namin.
Burnili na muna kami ngticket ni Oceania at habang hindi pa nagsisimula ang
palabas, naglilibot na muna kami sa 100b ng mall at bumili ng mga pagkain na
makikita namin sa aming paglalakad. Kung anu-ano na lang ang mga kalokohan namin ni
O habang naglalakad kami at kumakain at masasabi ko talaga na iba ang feeling kapag
bestfriend mo ang pinsan mo.
Habang naglalakad at nag-uusap kaming dalawa ni Oceania dito sa 100b ng mall,
natigil ako sa aking paglalakad ng makakita ako ng isang pamilyar na muna sa 100b
ng isangjewelry shop. Natigil na rin sa pagdaldal si Oceania at napatingin siya sa
akingtinitignan ngayon.
"Oh my Gosh," rinig kong sabi niya sa aking tabi.
Si Aiden... si Aiden ang nakita namin ngayon sa 100b ng isangjewelry shop. Siya
lang mag-isa at may pinipili siya ngayon sa mga nakadisplay sa 100b.
Para akong nanghihina habang nakatingin sa kanya. Angtagal na rin ng huli naming
pagkikita ni Aiden at gusto ko ulit siyang makausap, gusto ko na humingi ulit ng
tawad sa kanya at pag-usapan namin angtungkol sa aming dalawa.
"Nica, alis na tayo," mahinang sabi ni
Oceania habang nakahawak siya sa aking braso.
Dahil sa panghihina ko ay nagpaubaya na rin
ako kay Oceania at nawalan na rin ako ng gana. Sana magkaroon ako ng pagkakataon na
makausap ko si Aiden. Gusto ko lang na magkaroon kami ng. . . ng magandang closure.
After all, he's been part of rny life and important to me.
Gusto ko rin na magkaayos na silang dalawa ni Caden.
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 17
EPISODE 17
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
KAILANGAN ko siyang makausap. Simula nang makita namin ni Oceania si Aiden sa may
mall ay hindi na siya mawala sa aking isipan. Kailangan ulit naming makapag-usap
ulit at kailangan ko na makapag paliwanag sa kanya sa lahat ng nangyari. Hindi
sapat 'yung nag-usap kami sa may hospital dahil masyado kaming emosyonal ng mga
panahon na iyon. Kailangan naming makapag-usap ng matino at seryoso. "Veronica,
hindi mo pa ginagalaw ang pagkain mo. Okay ka lang ba?"
Napa kurap-kurap ako sa aking mga mata ng marinig ko ang boses ni Caden. Tulala na
naman pala ako. Alam ko na nagtataka na si Caden sa mga galaw ko ngayon pero hindi
niya pwedeng malaman ang totoo.
Huminga ako ng malalim at ngumiti ako sa kanya at nagsimula na ulit akong kumain.
"S-Sorry. .. hindi lang kasi mawala sa isipan ko 'yung pinanood namin ni Oceania
noong nakaraang araw," pagsisinungaling ko kay Caden.
Matagal siyang nakatingin sa akin na para bang binabasa niya ang aking isipan kaya
yumuko ako at nagsimulang kumain.
"Okay. Dito ka lang ba sa condo, o may pupuntahan ka?" tanong niya sa akin.
Busy na rin kasi si Caden sa kanyang trabaho, pero urnuuwi naman siya ng maaga para
mabantayan niya ako. Hindi na ako mag-isa dito sa condo dahil tuluyan na niyang
kinuha si Manang Kit upang makasama ko rito kapag wala si Caden at para hindi na
rin ako mag-abalang maglinis sa paligid.
"Uhm, may pupuntahan ako ngayon... pero hindi ko pwedeng sabihin sayo. Magiging
maingat naman ako at maaga akong uuwi," sabi ko sa kanya.
Turnango naman siya. "Tawagan mo lang ako kapag may kailangan ka."
"Yes, thanks."
Hindi ako pinagbabawalan ni Caden kung gusto ko man na umalis dito sa condo at
mamasyal, pero kailangan ko lang mag-ingat sa sarili ko upang hindi na ulit
mangyari ang pagdurugo ko. Sabi naman sa aking doctor ay okay na ang kalagayan ni
Baby sa aking sinapupunan at ang aking gawin na lang ay manatiling healthy at
sundin lahat ng mga advices ng doctor at 'wag pagurin ang sarili.
Nang matapos na kaming kumain sa aming breakfast ay umalis na rin si Caden upang
makapunta sa kanyang trabaho. Ako naman ay pumunta na rin sa aking kwarto upang
makapag-ayos ng aking sarili dahil pupuntahan ko si Aiden. Ayon pa sa aking pinsan
na si Oceania ay sa studio pa rin ngG Coleman Entertainment nagtatrabaho si Aiden
bilang isang producer kaya kung gusto ko siyang makausap ay pupuntahan ko na lang
siya sa kanyang workplace.
Huminga ako ng malalim habang nakatingin sa aking sarili sa salamin. Hindi naman
ako umaasa ngayon na magkakabalikan kami ni Aiden dahil imposible na talaga na
mangyari iyon. Gusto ko lang na makapag-usap kami ng maayos at. .. at magkaayos na
kaming dalawa. Kung hindi niya ako mapatawad ngayon, sana sa tamang panahon ay
mapatawad niya ako. Gusto ko langtalaga na makausap siya.
Nang matapos na akong mag-ayos ng aking sarili ay umalis na ako sa condo at ginamit
ko ang isa pang sasakyan ni Caden upang makapunta sa kanilang entertainment company
kung saan nagtatrabaho si Aiden. Mabilis lang akong nakapasok sa loob dahil kilala
na ako ng mga guards. Hindi ko lang alam kung aware na ba sila na hiwalay na kami
ni Aiden at asawa ko na ngayon si Caden. Hindi na rin naman sila nakichismis kaya
balewala na rin ako.
Agad akong dumiretso sa floor kung saan ang ang recording studio ni Aiden at kung
saan siya nag po-produce. Sabi pa ng mga empleyado rito ay nandoon siya ngayon at
nag re-record ng kanta ang isa nilang new artist kaya busy si Aiden. Siguro naman
ay hindi niya naman ako papaalisin dito, diba? Kung busy talaga si Aiden ay kaya ko
namang mag adjust at babalik na lang ako sa susunod.
Habang naglalakad ako ngayon papunta sa recording studio ni Aiden ay may
nakasalubong ako na isa sa mga staffs ng kanyang team na si Jia. Kumaway siya sa
akin at mabilis na lumapit upang batiin ako.
"Hello, Miss Nica! Long time no see po rito sa studio. Wow! Na miss po namin ang pa
snacks niyo sa amin every noon time," nakangiting sabi ni Jia sa akin.
Ngumiti rin ako pabalik sa kanya. Kapag kasi napapadalaw ako dito noon ay hindi ko
talaga kinakalimutan na magdala ng mga pagkain para na rin sa team ni Aiden at
syempre para na rin sa kanya dahil wala na siyangtime para kumain.
"Hey, Jia. Nasa 100b ba ng recording studio si Aiden? Busy ba siya ngayon?" tanong
ko.
"Ay, yes pol Nasa loob po si Sir Aiden.
Patapos na rin naman ang pag re-record ni
Celeste kaya pwede niyo na rin makausap si Sir. Pasok na lang po kayo sa loob,
siguradong magliliwanag ang mga mata ni Sir kapag nakita niya ang napakaganda
niyang girlfriend!"
Bahagya akong napangiwi sa sinabi ni Jia at tumango na lang ako sa kanyang sinabi
at umalis na. Hindi pa pala nila alam na hiwalay na kami ni Aiden at akala nila ay
kami pa rin.
Huminga ako ng malalim bago ko binuksan ang Pinto ng recording studio na pagmamay-
ari ni Aiden. Nang makapasok ako sa loob ay agad ko na nakita si Aiden na nakasuot
ng headphone habang pinapakinggan niyang kumakanta ang isang babae sa kabilang side
ng record ing studio.
Unang nakapansin sa akin ang kasamang lalaki ni Aiden kaya tinawag niya si Aiden at
napatingin ito sa akin. Nakita ko ang gulat sa kanyang ekspresyon pero mabilis lang
itong nawala at napalitan ng isang malamig na ekspresyon sa mukha.
Napalunok ako sa aking laway at nagsimula nang kumabog ang aking puso sa kaba
ngayon.
Sinenyasan ng kasamang lalaki ang babae na nasa loob na itigil muna ang pagkanta at
pareho na silang tumayo ngayon at humarap sa akin.
"Black, labas ka muna," narinig kong sabi ni Aiden. Tumango naman ang lalaking
kasama niya at lumabas na sa studio. Naiwan kami ni Aiden kasama ang babae na nasa
100b ng kabilang bahagi ng recording studio na nag-aayos sa mga gamit nito.
"Anong ginagawa mo rito, Veronica?"
Muli akong napaharap kay Aiden nang magsalita ito. Malamig pa rin ang ekspresyon ng
kanyang mukha at hindi ako sanay na ganito si Aiden.
"A-Aiden kailangan nating mag-usap."
"Ano pa ba ang dapat nating pag-usapan, Nica? Tapos na tayong mag-usap, diba? Hindi
pa ba sapat 'yun?"
"G-Gusto ko na mag-usap tayo nang matino, Aiden! Kailangan kong linawin ang lahat
ng nangyari. Kailangan kong magpaliwanag sayo." Humalukipkip si Aiden habang
seryoso pa rin na nakatingin sa akin. Bago ulit ako makapagsalita ay lumabas na sa
pinto ng kabilang bahagi ng studio ang babaeng nagngangalang Celeste. Napatingin
ito sa akin at nakita ko ang gulat sa kanyang mga mata.
"M-Miss Nica!"
Kumunot ang aking noo at napataas ako sa aking kilay ng banggitin niya ang aking
pangalan. Kilala niya ako? Hindi ko pa siya nakita dito sa kumpanya ng pumupunta pa
ako dito at alam ko na bago lang siya dahil halata naman sa kanyang kilos at pati
na rin sa kanyang mukha.
"Who the hell are you?!" hindi ko mapigilan na tarayan ang babae na nasa aking
harapan ngayon.
Magsasalita na sana ito ngunit mabilis siyang nahawakan ni Aiden sa may braso nito
at inilapit niya ito sa kanya. Nanlaki ang aking mga mata sa ginawa ni Aiden lalo
na ng ipulupot niya ang kanyang braso sa bewang ng babae.
"A-Aiden," nauutal kong banggit sa kanyang pangalan.
Seryoso pa rin siya na nakatingin sa akin. "Hindi mo pa pala nakikilala ang
girlfriend 1<0," sabi niya.
Mas lalo akong naguluhan sa sinabi ni Aiden.
"W-What? Anong girlfriend?"
Turnaas ang kanyang kilay at napatingin siya sa babaeng nasa kanyangtabi na parang
hindi rin makagalaw ngayon sa sobrang gulat.
"This is my girlfriend, Sierra Celeste Gomez.
Sierra, this is my twin brother's wife, Sabina
Veronica Coleman."
Napaawang ang aking bibig sa sinabi ni Aiden. Napatingin ako sa babae at nakita ko
siyang nakatingin ngayon kay Aiden at pilit siyang ngumiti sa akin ngayon at
bahagyang kumaway.
"H-Hello PO, Miss Nica."
Hindi ako makapagsalita. Napa kurap-kurap ako sa aking mga mata at muli akong
napatingin kay Aiden.
"Aiden—"
"Veronica, please, ayoko nang makita ka ulit. Bumalik ka na doon kay Caden. Masaya
na ako sa buhay ko ngayon," malamig na sabi ni Aiden at mabilis na umiwas ngtingin
sa akin.
Napakagat ako sa aking labi at pinigilan ang sarili na mapaiyak ngayon. Huminga ako
ng malalim at pinilit ko na ngumiti at tumango.
"0-0kay... fine. 1-I'm... l'm happy for your happiness, Aiden. Sana makausap na
kita, pero siguro ay hindi pa ngayon. . . sa tamang panahon," sabi ko kay Aiden.
Napatingin naman ako kay Celeste na ipinakilala ni Aiden na girlfriend niya.
Ngumiti ako sa kanya at nagsalita. "Please
take care of Aiden. 'Wag mo sana siyang iwan at. . . at mahalin mo siya nang todo,"
sabi ko at tumalikod na sa kanila at lumabas na sa recording studio.
Nang makalabas ako ay doon pa bumuhos ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan.
Tumakbo na ako paalis at gusto ko nang makaalis sa building na ito dahil para akong
hindi makahinga ng maayos.
Just because of one mistake, everything has changed. It's finally time to move
forward and focus on what I have right now.
The only thing that happened to me is that I didn't regret having an unexpected
babywith Caden, and I will do everything to give my baby the love and care it
deserves.
TO BE CONTINUED...
Readers also enjoyed:
The Billionaire's Hidden Wi...
0 82 9K Read
TAGS Dominant Puppy Love Urban

UNEXPECTED 18
EPISODE 18
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
BAKIT parang ang bilis niya naman na palitan ako? Bakit parang ang bilis niya
namang maka move on at makahanap ng ipapalit sa akin? Pinaglaban ko siya. Kahit
na... kahit na malaki ang kasalanan ko sa kanya ay mahal na mahal ko siya. Siya
lang ang lalaking nagmamay-ari ng aking puso. Pero wala na rin, sumuko na talaga
siya at wala na akong magagawa.
Hindi ko naman pwedeng ipagsiksikan ang sarili ko sa buhay ni Aiden. May girlfriend
na siya at. . . at asawa na ako ni Caden at magkakaanak na rin kaming dalawa. Pero
gusto ko lang naman siyang makausap. Gusto kong linawin sa kanya ang lahat pero ang
sakit. . . ang sakit pa rin talaga. Parang bigla na lang nawala ang pitongtaon na
pinagsamahan namingdalawa.
"Nica? Bakit ka umiiyak?"
Nag-angat ako ng tingin ng marinig ko ang boses ni Caden. Pagkatapos ko palang
mapunta sa entertainment company na pinagtatrabahuhan ni Aiden ay agad din ako
bumalik dito sa condo at clito ako sa may living room habang nakaupo sa couch
umiyak nang umiyak. Nakakalat na rin ang maskara at eyeliner sa aking mukha dahil
sa aking pag-iyak. Ang pangit ko na siguro ngayon sa harapan ni Caden.
"C-Caden.. mahina kong banggit sa kanyang pangalan.
Mabilis siyang lumapit sa akin at urnupo sa aking tabi at hinawakan niya ang aking
pisngi. Kitang-kita sa kanyang pagmumukha ang labis na pag-aalala habang nakatingin
sa akin.
"Bakit ganyan ang nangyari sa pagmumukha mo? Bakit ka umiiyak? Saan ka pumunta?"
sunod-sunod niyang itanong sa akin.
Muli na naman akong napaiyak ng maalala ko ang nangyari kanina. Lumapit ako sa
kanya at niyakap siya ng mahigpit. Naramdaman ko na natigilan siya sa aking ginawa
na pagyakap sa kanya pero niyakap niya pa rin ako pabalik at hinagod niya ang aking
likod. Hinayaan niya muna akong umiyak ngayon at hindi siya nagsalita.
"Hindi ba ako kamahal-mahal, Caden?" mahina kong sabi at bahagyang lumayo sa kanya
upang matingnan ang kanyang mukha.
Bahagyang kumunot ang kanyang noo na parang naguluhan sa aking tanong.
"What do you mean?"
Napakagat ako sa aking labi at humikbi habang nakatingin sa kanya. Umigting ang
kanyang panga at bahagya siyang napatingala at huminga ng malalim bago siya ulit
na turningin sa akin.
"Siya ang pinuntahan mo kanina? Siya ang dahilan kung bakit ka umiiyak ngayon?"
seryoso niyang sabi sa akin.
Sunod-sunod akongtumango at mas lalo lang naiyak. Hindi pa rin ako makapagsalita ng
maayos dahil sa aking pag-iyak.
"Fvck," rinig ko na mura ni Caden at muli siyang lumapit sa akin at pinunasan niya
ang aking mga luha.
'"Wag ka nang umiyak, baka may mangyari pang masama sa inyo ng baby natin,"
malumanay niyang sabi habang pinupunasan niya ang aking luha.
"C-Caden, mahal na mahal ko siya," mahina kong sabi.
Natigil siya sa pagpunas ng aking luha at napatingin siya sa aking mga mata. Muling
pumatak ang aking luha at napatingin ako sa kabuohan na muna ni Caden. Hinawakan ko
ang kanyang pisngi at hinaplos ko ito. Hinayaan naman ako ni Caden sa aking mga
haplos sa kanyang mukha ngayon.
"Miss na miss ko na siya. Mahal na mahal ko si Aiden. I just want. . . I just want
to talk to him, pero may girlfriend na siya. Pinaalis niya ako.
Ayaw na niya akong makita ulit."
Nakita ko ang gulat sa ekspresyon sa mukha ni Caden.
"May girlfriend na siya?"
Napapikit ako sa aking mga mata at tumango.
"Y-Yes. .. and he said he's happy right now. Parang. . . parang ang bilis niya
naman atang kalimutan ako? Ang bilis niya namang kinalimutan ang pitongtaon na
pinagsamahan namin, Caden. He didn't even fight for me. I always fight for him. ..
he's always in my mind," nanghihina kong sabi habang nakatingin sa kanya.
Nakatingin lang sa akin ng seryoso si Caden at pinapakinggan ang mga hinanakit ko
ngayon sa kanyang kakambal.
Magkamukha-magkamukha silang dalawa ni Aiden. Hindi mo talaga malaman ang kanilang
pangalan kung hindi sila nagsalita at gumalaw. Ngayon, habang nakatingin ako kay
Caden ay inaalala ko na si Aiden ang nasa harapan ko ngayon.
"Uhm, p-pwede ba ako makahingi ng favor sayo?" mahina kong sabi kay Caden.
Napalunok siya sa kanyang laway at tumango.
"Anything, Nica," paos niyang sabi.
Napahikbi ako at malungkot na ngumiti sa kanya.
"P-Pwede ko bang masabi sayo ang gusto kong sabihin kay Aiden? I will just imagine
that was facing Aiden right now."
Napa kurap-kurap siya sa kanyang mga mata at bumuntong-hininga bago tumango.
"Of course, Nica."
Hinawakan ko na ang magkabilang pisngi ni Caden at kinausap siya. Sasabihin ko
ngayon ang mga hindi ko nasabi kanina kay Aiden.
"A-Aiden, mahal na mahal kita. P-Pero. . .
pero kasal na ako eh. Sorry kung nasaktan kita ng todo. Sorry kung naging tanga ako
at nagawa ko ang pagkakamali na iyon, ang pagkakamali na sumira sa pitong taon
nating pagsasama. Gusto ko lang sana sabihin sayo na hindi kita niloko. Totoo ang
pagmamahal ko sayo at sa pitong taon natin sa ating pagsasama ay wala akong ibang
minahal kundi ikaw lang. I want to apologize to you, for everything. .. pero okay
lang kung hindi mo kaagad ako mapatawad... naintindihan ko. Hindi na ako umaasa na
magkabalikan tayong dalawa, pero sana ay mabigyan mo ako ng pagkakataon na maging
parte pa rin ng iyong buhay."
Pagkatapos kong sabihin iyon lahat sa harapan niya ay napapikit ako sa aking mga
mata at inilapit ko ang aking labi sa kanyang labi at idinampi ko ito bago ko
pinagdikit ang aming mga noo. Huminga ako ng malalim at iminulat ko na ang aking
mga mata at bahagya kong inilayo ang aking mukha kay Caden at tinignan siya. Alam
ko na nagulat siya sa paghalik ko sa kanya, nadala lang ako sa emosyon ko.
Nakatingin siya sa akin ngayon habang nanlakl ang kanyang mga mata.
"S-Sorry sa paghalik ko sayo. N-Nadala lang ako sa emosyon ko. S-Salamat pala...
medyo gumaan na rin ang pakiramdam 1<0," mahina kong sabl.
Tahimik pa rin si Caden at kinakabahan ako sa kanyang sasabihin sa akin ngayon.
Magagalit ba siya sa akin dahil hinalikan ko siya? O magagalit siya sa akin
dahil. . . dahil ginamit ko siya ngayon?
Hinawakan niya ang aking braso kaya
napatingin ako sa kanya na may halong kaba at pagtataka.
"C-Caden.. .."
Urnigting ang kanyang panga at nakita ko ang galit na ekspresyon sa kanyang
pagmumukha ngayon.
"Fvck respect," bulong niya at nagulat na lang ako sa kanyang sunod na ginawa...
Hinila niya ang aking braso at hinawakan niya ang aking batok at bigla niya akong
hinalikan sa aking labi. Nanlaki ang aking mga mata at hindi makapaniwala sa ginawa
ni Caden.
"Forget Aiden,just focus on me. only me."
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 19 - SPG
EPISODE 19
WARNING: RATED SPG. READ YOUR OWN RISK.
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW. "FORGET Aiden, just focus on me. .. only me."
Hinalikan ako ni Caden sa aking labi at dahil sa lalim ng kanyang paghalik ngayon
ay napapikit na ako sa aking mga mata at hinalikan ko rin siya pabalik. Naramdaman
ko ang kanyang mga haplos sa aking bewang at agad niya akong inangat at inupo sa
kanyang kandungan. Kumapit ako sa kanyang batok at mas lalo pa naming pinalalim ang
aming paghahalikan.
Hindi ko kailanman naisip na maghahalikan kami ng ganito ni Caden. I hated him... I
don't want him, and I know he also feels the same as I do. We are just together
because of our baby, that's it. But he is still my husband, and we have needs. Tama
nga ang sinabi ni Caden, dapat kalimutan ko na si Aiden at isipin ko na lang kung
ano ang meron ako ngayon... at siya 'yun.
I want to give it a try. I want to like Caden—to
love him. Magagawa ko naman 'yun diba? He's been good to me since he knows about my
pregnancy. Hindi na siya iyong Caden na palaging binu bwisit ang buhay ko.
"C-Caden.. ."
Bumaba ang kanyang halik sa aking leeg at naramdaman ko na rin ang kanyang kamay sa
100b ng aking suot na darnit. Bahagya akong napatingala at napaawang sa aking
bibig.
Napaliyad ako nang nararamdaman ko na rin ang kanyang kamay na pinipisil aking
dibdib.
Oh, God! It feels so good.
Muli akong hinalikan sa aking labi ni Caden at nagpapalitan na kami ng laway ngayon
at mas lalo lang kaming nalulunod sa isa't isa. Ang lakas ngt***k ng aking puso at
pinagpapawisan na rin ako sa init na aking nararamdaman sa aking katawan.
"C-Caden, let's go to your room. B-Baka.. baka makita tayo rito ni Manang,"
nanghihina kong sabi sa pagitan ng paghahalikan namin.
Tahimik naman siyang tumango at binuhat na niya ako at mabilis siyang naglakad
para makapunta kaagad kami sa 100b ng kanyang kwarto. Pagpasok namin sa 100b ay
agad niya akong sinandal sa pader at mabilis niyang hinubad ang aking darnit—sinira
pala. Narinig ko
ang pagtunog ng pagpunit sa tela ng aking damit at hinagis niya na lang ito kung
saan-saan at hinubad niya na rin ang suot ko na bra hanggang sa tuluyan na akong
nahubad sa kalahating parte ng aking katawan.
Turnigil muna siya sa paghalik sa akin at tinitigan niya ang hubad ko na katawan.
Napalunok ako sa aking laway at nakaramdam ako ng konting hiya. Si Caden lamang ang
nag-iisang lalaki na nakakita sa hubad ko na katawan. Even Aiden na matagal ko nang
naging boyfriend ay hindi pa kailanman na nakita ang hubad ko na katawan... si
Caden lang.
Hinawakan niya ang aking pisngi at hinaplos niya ito habang nagkatitigan kami sa
aming mga mata. Namumungay ang aking mga mata ngayon habang nakatingin sa kanya
habang siya naman ay nag-aapoy na.
"You're so beautiful, Veronica," paos na sabi ni Caden habang nakatingin sa akin.
Bahagyang napaawang ang aking labi sa kanyang sinabi. Hinawakan ko ang kanyang
kamay na nakahawak sa aking pisngi at dinala ko ito sa aking dibdib. Nakita ko ang
pagkamangha sa kanyang mukha nang gawin ko ang bagay na ito.
"C-Caden, nag-iinit na ang katawan ko. . .
I-I... I want you," nahihirapan kong sabi at napakagat ako sa aking labi.
Oh, fvck! Ngayon ko lang naramdaman ang ganitong libog sa buong buhay ko.
Nararamdaman ko na rin ang basa sa pagitan ng aking mga hita at gusto ko na rin na
hawakan iyon ni Caden. I want him. I want him so bad and it hurts!
Nang sabihin ko iyon sa kanya, mabilis niyang hinubad ang kanyang suot na darnit at
muli siyang lumapit sa akin upang mahalikan ako sa aking labi. Mull' akong binuhat
ni Caden habang patuloy kami sa aming paghahalikan at maingat niya akong inihiga
sa kanyang kama. Oh, God! Dito sa kamang ito nangyari ang pagkawala ng aking pinag-
iingatan. At ngayon ay muli na naman na mangyayari—ang pagtatalik namin ni Caden,
pero ngayon ay kagustuhan ko na at kagustuhan niya rin.
Naramdaman ko ang paghubad ni Caden sa aking pants hanggang sa ang natira na lang
na saplot sa aking katawan ay ang aking suot na panty. Napakagat ako sa aking labi
habang nakatingin sa kanya ngayon. Idinikit ko ang aking mga hita dahil nakaramdam
ako ng hiya.
Hinawakan naman ito ni Caden at pinaghiwalay.
"No... I love the view, baby," mahina niyang
sabi at unti-unti na niyang hinubad ang aking suot na panty hanggang sa tuluyan na
akong hubo't hubad sa kanyang katawan.
Ang lalim ng aking paghinga ngayon at kahit na may kaba akong nararamdaman,
nakaramdam din ako ng saya dahil sa tingin ni Caden sa akin na puno ng pagnanasa.
"Fvck, you're so hot," bulong niya sa akin at sinimulan na niyang sambahin ang
aking buong katawan.
Napaliyad ako at napahawak sa comforter ng maramdaman ko ang kamay ni Caden sa
aking gitna habang siya naman ay hinahalikan ang aking isang dibdib at sinubo niya
ito.
"Ahhh! C-Caden. Oh!"
Bumaba ang halik ni Caden papunta sa aking tiyan... hanggang sa makarating siya sa
aking gitna. Bahagya akong napaliyad at napatingin sa kanya. Nag-angat siya ng
tingin sa akin at nginitian niya ako bago niya ilagay ang isa kong binti sa kanyang
balikat at inilapit na niya ang kanyang mukha sa aking gitna. Muli akong napaungol
at napahawak sa kanyang buhok. "Oh, God! Caden... lt feels so good! Ahhh..
Kinakain na niya ako ngayon at naramdaman ko rin ang paglabas masok ng
kanyang dalawang daliri sa aking lagusan.
Basang-basa na ako sa aking gitna at patuloy si Caden sa kanyang ginagawang
pagbabaliw sa akin. Mahigpit ang aking pagkakakapit sa kanyang buhok at
napapaliyad.
Napapikit ako sa aking mga mata at napaawangsa aking bibig ng may nararamdaman
akong kakaiba sa aking katawan ngayon. parang may sasabog.
"C-Caden. naiihi ako," nanghihina kong sabi.
"Let it go, baby," mapang-akit niyang sabi.
Napaliyad ako at napahiyaw nang maramdaman ko ang aking pagsabog at sinalo ito ni
Caden. Hinihingal ako habang pinapanood siya sa kanyang ginagawa. He's so hot.
Namumula na rin ang kanyang mukha ngayon at ang kanyang leeg. Muli siyang nag-angat
ng tingin sa akin at tumayo na siya at mabilis niyang hinubad ang natitirang
saplot sa kanyang katawan hanggang sa tuluyan na rin siyang nahubad.
Napalunok ako sa aking laway ng mapatingin ako sa kanyang p-agkalalaki. Big.
long. Hard as rock. lyon ang masasabi ko habang nakatingin sa kanyang sandata.
Napalunok ako sa aking laway at hindi mapigilan na kabahan. Muli siyang lumapit sa
akin at hinila niya ang aking binti at dinala ako sa dulo ng kama. Hinawakan niya
ang aking mga binti at bahagya niya itong itinaas.
"C-Caden..
Hinalikan niya ako sa aking labi at pinagdikit niya ang aming mga noo bago siya
magsalita.
"Let me take care of you tonight, baby. I will make you happy. I will make you
scream. I want you to want me all over again. I want you to crave."
Oh, fvck. Paano ako makaka recover nito sa ginagawang pagbabaliw ni Caden sa akin?
"Let me bring you to heaven, Nica.
Naramdaman ko na ang pagtusok ng kanyang p-agkalalaki sa aking lagusan hanggang sa
unti-unti na siyang pumasok sa akin.
Nakatingin lang kami ngayon sa isa't isa ni Caden at nakita ko sa kanyang
ekspresyon sa mukha na para siyang nahihirapan na nagpipigil ngayon. Samantalang
ako ay nakaramdam ng konting hapdi at sakit kaya napaawang ang aking bibig at
napadaing.
"Ah!" hiyaw 1<0.
"Fvck, Veronica!"
Mahigpit akong napakapit kay Caden at nakakalmot ko na rin ang kanyang likod ngayon
hanggang sa nakapasok na siya nang buo sa aking 100b. God! Ang laki niya. . . hindi
ako makapaniwalang nagkasya iyon sa aking 100b.
Hindi na muna gumalaw si Caden kaya bahagya akong nagtaka at napatingin sa kanya.
Hinalikan niya ang aking labi at sumiksik siya sa aking leeg.
"I'll move if you're ready," sabi niya.
Napalunok ako sa aking [away at huminga ng malalim. I want him now. I want him to
move.
Dahil hindi pa rin gurnagalaw si Caden, ako na ang nagsimulang gumalaw kahit na
nakakaramdam pa rin ako ng sakit. Hinawakan niya ang aking balakang kaya napatingin
ako sa kanya. Nakita ko siyang matalim na nakatingin sa akin.
"What are you doing?!"
"C-Caden, please, move. I want you now," I begged.
Napapikit siya sa kanyang mga mata at huminga ng malalim na para bang nagpipigil sa
kanyang sarili. Nang muli siyang mapatingin sa akin ay nakita ko na ang nag aapoy
niyang mga mata.
"Fvck! Hindi ko na rin kaya, Nica. I want you now."
Nagsimula nang gumalaw si Caden at napaungol na ako sa sarap na aking nararamdaman,
nawala na ang sakit na nararamdaman ko kanina sa pagpasok niya.
"Ahhh! Ahhh! C-Caden! s* *ti"
"Fvck, Nica! Ahhh!" he groaned.
Inabot ko ang kanyang labi at hinalikan siya habang patuloy siya sa paglabas masok
sa aking lagusan. Kahit na may konting pagkasabik ang kanyang mga galaw, hindi niya
pa rin nakalimutan na maging maingat lalo na ngayon na buntis ako.
Inupo ako ni Caden sa kanyang kandungan at pareho na kaming nakaupo ngayon dito sa
ibabaw ng kanyang kama at sinalubong ko rin ang kanyang mga galaw. Napayakap ako sa
kanya at bahagyang napatingala.
"Ahhh! Caden... Ohhh!"
"Baby, ahhh! You're so good, baby," bulong niya sa akin na mas lalong nagpainit sa
aking buongkatawan.
Nakakapanghina ang mga ungol ni Caden at sa kanyang pagtawag sa akin ng Babypara
akong lalabasan kaagad dahil sa kanyang ginagawa sa akin.
"C-Caden, malapit na ako..
"Come with me, baby. Ohhh! Let's come together," paos niyang sabi at mas [along
binilisan ang kanyang mga galaw.
Napahiyaw ako at napakalmot sa kanyang balikat hanggang sa unti-unti ko nang
naramdaman ang aking pagsabog at agad din na sumunod sa akin si Caden at pinutok
niya ito sa aking 100b. Napakagat ako sa aking labi at napasandal sa kanyang
balikat habang hinihingal at pinagpapawisan.
Hinalikan niya ako sa aking noo at inihiga sa kama at pinulupot niya rin ang
kanyang braso sa aking bewang at isiniksik niya ako sa kanya.
"You're mine, Veronica."
TO BE CONTINUED...

Jarm Mijares Writer

Tomorrow po ay baka late na ako makapag update dahil super busy na po ako starting
tomorrow. Please bare with me and be patient. Thank you, Jarmies.

UNEXPECTED 20
EPISODE 20
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
LAST NIGHT WAS AMAZING. Hindi ako makapaniwala na nangyari iyon sa amin ni Caden,
pero normal lang naman iyon dahil mag-asawa naman kaming dalawa... at magkakaanak
na rin kami. Ito na angtamang pagkakataon na ayusin ko ang bago kong buhay.
Kailangan ko nang tanggapin ang buhay ko bilang asawa ni Gideon Caden Coleman at
tuluyan nang kalimutan ang lalaking pinakamamahal ko.
"Good morning," bati ko kay Caden nang makita ko siyang nagluluto ngayon sa may
kusina. Kahit na may kasambahay na kami dito sa condo unit ay gusto pa rin ni Caden
na siya ang nagluluto ng breakfast para sa aming dalawa. Hindi niya rin
kinakalimutan na healthy ang food na iluluto niya para sa amin ni baby.
Mas maagang nagising si Caden sa akin.
Well, palagi naman siyang maagang nagigising. Pagkagising ko ay nakaluto na siya, o
hindi naman ay tapos na siyang maligo at hinihintay
niya na lang akong magising para sabay kaming kumain. Ngayon lang siya medyo na
late dahil siguro sa ginawa namin kagabl.
Lumingon sa akin si Caden at ngumiti siya. "Good morning, Nic. May gusto ka bang
idagdag sa niluluto ko ngayon? Sabihin mo lang, lulutuin
Umiling ako. "Okay na 'yan. Alam ko naman na masarap ang mga Il-Ito mo. Thank you
pala," sabi ko sa kanya.
Muli niya akong tingnan ng seryoso. "Wala ka bang masakit na nararamdaman ngayon?
Baka napuruhan na kita sa ginawa ko kagabi sayo."
Pinamulahan ako sa aking mukha sa sinabi ni Caden ngayon. Nakaramdam din ako ng
hiya kaya umiwas ako ng tingin sa kanya at napa kurap-kurap sa aking mga mata.
"H-Huh? Anong pinagsasabi mo dyan? Okay lang ako, Caden!" sabi ko.
Pinatay na niya ang apoy sa stove at inilipat na niya ang kanyang niluto bago siya
humarap sa akin at tinignan ulit ako ng seryoso.
"Are you sure? I was really rough last night. Hindi na kita natanong kagabi dahil
nakatulog ka na kaagad. Napagod siguro kita nang sobra. Wala bang mahapdi? Sabi sa
nabasa ko sa internet ay
mahapdi raw eh."
Para na akong kamatis sa sobrang pula ng aking buong mukha ngayon sa pinagsasabi ni
Caden. Oh my God! Hindi niya ba nakikita na hiyang-hiya na ako ngayon? Sabing okay
lang ako
"I'm fine, okay? Stop asking!" inis kong sabi at naglalakad papunta sa may ref
upang makakuha ng gatas na maiinom ko.
"Really? Kasi sabi pa sa internet—"
'"Wag kang maniwala sa nababasa mo sa internet! Hindi credible lahat ng nakikita mo
do'n, minsan ay fake news pa. Maniwala ka sa sinabi 1<0. Kapag sinabi kong okay
ako, okay lang ako. 'Wag ka nang magtanong ulit!" inis kong sabi kay Caden. Ang
kulit kasi. Sabing okay lang ako
Pero inaamin ko na may konting hapdi nga sa baba ko... pero okay lang talaga ako!
Kaya ko ngang turnakbo ngayon eh para ipakita lang kay Caden na okay lang ako.
Kaloka!
"That's good to hear, Nica," nakangiti niyang sabi at dinala na niya ang mga
pagkain na niluto niya sa may table.
Napansin ko naman na hindi pa nakabihissi
Caden ngayon para makapunta sa kanyang trabaho. Napatigil naman siya sa kanyang
ginagawa at napatingin sa akin na may halong pagtataka.
"What?" he asked.
Tinuro ko ang kanyang suot. "Bakit hindi ka pa nakabihis? Diba may trabaho ka
ngayon?" tanong ko sa kanya.
Tinignan niya ako ng seryoso. Naglakad siya palapit sa akin at pinulupot niya ang
kanyang braso sa aking bewang at hinila ako palapit sa kanya. Napahawak naman ako
sa kanyang dibdib at napalunok sa aking laway. Ayan na naman ang malakas na
pagkabog ng aking dibdib na para akong aatakihin sa aking puso sa sobrang kaba.
"Hindi ako papasok sa trabaho ngayon," sabi niya.
Bahagya akong nagulat sa sinabi ni Caden. "H-Huh? Bakit?"
Ngumiti siya at hinaplos ang aking pisngi gamit ang kanyang isang kamay.
"l want to be with you the whole day, Veronica. Papayagan mo naman ako sa gusto
kong mangyari, diba?" malambing na sabl' ni Caden habang nakatingin pa rin sa akin.
Napalunok ako sa aking [away at hinay-hinay na turnango.
"H-Huh? 0-0kay lang naman sa akin... pero kapag may importante ka namang gagawin sa
opisina, okay lang ako clito kasi nandito naman si Manang."
"Pina day-off ko muna si Manangsa araw na ito. I gave her a bonus at sinabi ko na
bumili muna siya ng kung ano ang gusto niyang bilhin sa mall, basta 'wag lang
siyang umuwi muna dito."
Muling nanlaki ang aking mga mata sa gulat sa sinabi ni Caden ngayon. Ginawa niya
'yun para masolo niya ako ngayon clito sa 100b ng condo unit.
Inilapit ni Caden ang kanyang mukha sa aking mukha at hinalikan niya ako sa aking
labi. Napapikit ako sa aking mga mata at hinalikan ko rin siya pabalik. Nang
matapos na ang aming paghahalikan, pinagdikit niya ang aming mga noo. Ngumiti siya
at ngumiti rin ako pabalik at napahawak ako sa kanyang batok.
"Hmm, it feels amazing," mahina niyang sabi habang nakatingin sa aking mga mata.
Ngumiti ako at turnango.
"Yes, it is, Caden. Thank you for making me realize that I am not alone. Thank you
for doing this to me," sabi ko at napapikit sa aking mga mata.
Hindi ko alam kung ginagawa niya lang ba ito ngayon dahil nasaktan ako nang sobra
dahil sa kanyang kakambal at obligasyon niya akong damayan ngayon, o gusto niya
lang talaga na mapalapit kami sa isa't isa at ayusin ang relasyon namin na simula
pa lang ay magulo na.
Napapikit ako sa aking mga mata at muli na naman akong naging emosyonal ng maalala
ko ang nangyari kahapon bago ako umuwi dito sa condo.
Naramdaman ko ang paghaplos ni Caden sa aking pisngi at pagpunas niya sa aking mga
luha kaya muli akong napamulat sa aking mga mata at tinignan siya. Nakita ko ang
labis na pag-aalala niya habang nakatingin sa aking mga mata.
"Hey, stop crying, okay? l'm here for you, Veronica. l'm your husband, remember?
Hindi kita iiwan. Hindi kita sasaktan. Wala nang pwedeng manakit sayo. You still
have the other Gideon, Veronica... remember that," sabi niya at kinindatan ako.
Mahina akong natawa at napangiti ako sa sinabi ni Caden at hinaplos ko ang kanyang
pisngi at hinalikan ko siya sa kanyang labi.
"Thank you, Gideon Caden Coleman... my husband."
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 21 - SPG
EPISODE 21
WARNING: RATED SPG. READ YOUR OWN RISK!
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
NANINIBAGO pa rin ako sa pagiging mabait sa akin ni Caden. I don't know what's
happening. May gusto ba siya sa akin at hindi niya lang masabi kaya niya pinapadaan
ngayon sa ganito? Hindi naman ako magugulat kapag nalaman ko na may gusto siya sa
akin dahil may maipagmamalaki naman ako, hindi langsa pisikal na aspeto pero pati
na rin sa aking personalidad at sa kakayahan ko sa buhay.
Siguro ay bibigyan ko muna ng oras si Caden para masabi niya angtunay niyang
nararamdaman para sa akin. Hindi ko naman siya lalayuan. In Fact I am planning to
be closer to him and to become his wife. .. like a real wife. Gusto kong subukan na
maging maayos ang relasyon namin ni Caden bago lumabas sa mundong ito ang anak
naming dalawa.
"Ano kaya ang gender ni Baby natin? Hmm,
girl? Boy?" tanong ko kay Caden at tumingala ako sa kanya.
Nakasandal ako ngayon sa kanyang dibdib habang siya naman ay pinaglalaruan ang
aking buhok at ang kanyang isa naman na kamay ay nasa ibabaw ng akingtiyan. Nandito
kami ngayon sa couch sa may living room at plano sana naming manood ng palabas pero
napangitan ako kaya nandito lang kami ngayon habang pinag-uusapan ang kung anu-ano.
"Gusto mo na bang malaman kung ano ang gender ng anak natin, Nica? We can do that.
Pwede na nating malaman kung ano ang gender ng baby natin kahit na maliit pa lang
angtiyan mo," sabi ni Caden.
Ngumiti ako sa kanya at urniling. '"Wag na muna siguro, Caden. Siguro kapag medyo
lumaki na ang tiyan ko? Mag-iisip muna tayo ng pangalan niya. Ikaw, ano ba ang
gusto mong maging anak natin? Siguro ay lalaki ang gusto mo para sumunod sa yapak
mo paglaki," sabi ko sa kanya.
Mahina siyang turnawa at bumuntong-hininga bago siya turningin sa akin at sagutin
ang aking tanong.
"Masaya ako kung ano man ang gender ng baby natin, Veronica. I will give her or him
everything and I do everything to become a better dad. That's what all I want,
Veronica," seryoso na sabi ni Caden habang nakatingin sa akin.
Umayos ako sa aking pag-upo at hum arap ako sa kanya. Hinawakan ko ang kanyang
pisngi at hinalikan ko siya sa kanyang labi. Nakita kong bahagya siyang napapikit
sa kanyang mga mata at nang imulat niya ito ay mapupungay na ang kanyang mga matang
nakatingin sa akin.
Ngumiti ako sa kanya at napakapit ako sa kanyang batok. "Alam ko na maging mabuti
kang ama sa anak natin, Caden. Simula nangsabihin ko sayo ang totoo sa pagbubuntis
ko at agad mo itong tinanggap kahit alam mo ang mga consequences, hindi ka pa rin
nagdalawang-isip na akuin ang responsibilidad mo bilang ama. Simula noon ay alam ko
nang maging isang mabuting ama ka na at hindi ako nagkamali na sabihin sayo kaagad
ang totoo. So thank you, thank you for everything, Caden ."
Lumapit siya sa akin at hinawakan niya ang aking baba at hinalikan niya ako sa
aking labi. Mabilis ko siyang hinalikan pabalik at napapikit na ako sa aking mga
mata. Naramdaman ko ang kanyang kamay sa aking bewang at agad din akong umupo sa
kanyang kandungan habang nakakapit pa rin ako ngayon sa kanyang batok at mas
pinalalim pa namin angaming paghahalikan.
Sinimulan na niyang hubarin ang aking suot na damit at itinapon niya na lang ito sa
may sahig. Agad niyang sinunod ang aking suot na bra at nang mabilis niya itong
mahubad ay agad niyang sinubo ang isa kong dibdib at ang isa niya namang kamay ay
nasa isa kong dibdib at nilamas niya ito. Bahagya akong napaliyad at napahawak ako
sa buhok ni Caden at napakagat ako sa aking labi. Buti na langtalaga at pinaalis
muna ni Caden si Manangdito sa condo dahil malaya naming magagawa ang gusto naming
gawin dito sa labas.
"Ahh... Caden.
Pagkatapos niya sa aking dibdib ay muli niya akong hinalikan sa aking labi habang
ang kanyang mga kamay naman ay abala sa paghubad sa suot ko sa pangbaba. Hinubad ko
rin ang kanyang mga saplot sa katawan hanggang sa pareho na kaming nakahubad ngayon
clito sa may couch. Pinahiga ako ni Caden at ibinuka niya ang aking mga hita at
muli siyang burnaba papunta sa aking gitna at pinaligaya ako doon kagaya ng ginawa
niya sa akin kagabi.
Napahagod ako sa aking buhok at mahigpit na napakapit sa buhok ni Caden.
"Oh, God! C-Caden... ah!" I moaned.
Hindi ako makapaniwala na magugustuhan ko ang ginagawa ni Caden sa akin ngayon. Ito
'yung pangalawang beses na may mangyayari sa amin ni Caden na pareho naming gusto
ang aming gagawin.
"0HH, Caden l"
Mahigpit siyang napahawak sa aking balakang at mas lalo niya pang binilisan ang
paglabas masok sa aking lagusan. Nakaluhod ako ngayon sa ibabaw ng couch habang
nakatalikod kay Caden at siya naman ngayon ay nasa aking likuran at naglabas masok
sa aking lagusan. Mahigpit akong napahawak sa may couch upang hindi ako mahulog at
si Caden naman ay mahigpit din na napahawak sa aking balakang.
"Ahhh! Ahhh! C-Caden! Oh my God!"
"Veronica... Nica... Ohhh!"
Bago ako labasan ay tumigil si Caden sa kanyang paglabas masok at mabilis niya
akong pinaharap sa kanya at hinawakan niya ang magkabila kong binti at itinaas niya
ito bago siya muling gumalaw sa aking ibabaw. Napaawang ang aking bibig habang
nakatingin sa kanyang mga mata at hindi ko mapigilan na mapaungol nang malakas lalo
na nang pabilis nang pabilis ang paggalaw ni Caden na may halong panggigil.
Napahawak siya sa aking balikat at bahagya siyang napatingala at napakagat siya sa
kanyang labi. Ang hot tingnan ni Caden lalo na ang mga pawis sa kanyang dibdib
ngayon at sa kanyang abs. I really love the view right now. Mas [along urniinit ang
paligid.
Unti-unti ko nang nararamdaman ang aking pagsabog kaya napapikit ako sa aking mga
mata at napahawak ako sa braso ni Caden.
"Ahhh! C-Caden !"
"Veronica!"
Niyakap niya ako at sabay kaming nilabasan ni Caden. Hinihingal akong sumiksik sa
kanyang balikat at siya naman ay niyakap ako ng mahigpit at naramdaman ko rin ang
paghagod niya sa aking likod.
"l think I have my new addiction now," narinig ko na sabi ni Caden na nagpatawa sa
akin.
Tinignan ko siya at hinawakan ko ang magkabila niyang pisngi at pinunasan ko rin
ang pawis sa kanyang noo.
"Gusto mo pa ba?" nakangiti kongtanong sa kanya.
Napataas naman ang kanyang kilay habang nakatingin sa akin.
"Hindi ba nakakasama ito sa buntis? Baka..
baka may mangyaring masama sa inyo ni Baby kapag nasobrahan, Nic. Okay na rin naman
ako," seryoso niyang sabi.
Muli akong napatawa at umiling.
"Okay lang, Caden. Habang hindi pa lumalabas si baby, si Mommy raw muna ang
pasiyahan mo," sabi ko at kinindatan siya.
Ngumisi siya at hinaplos ang aking bewang. "Hmm, talaga? Ifthat's the case, I am
one hundred percent willing to make my baby's mother happy on this day."
Napahiyaw ako ng buhatin ako ni Caden. Mabilis akong napakapit sa kanyang batok at
muli kaming naghalikan at nagsimula na rin na maglakad si Caden ngayon upang
makapunta kami sa kanyang kwarto.
Sinulit namin ang araw na kami langdalawa dito sa 100b ng aming condo unit.
Ito ang sinasabi niyang gusto niya akong ma solo at nag eenjoy naman ako.
TO BE CONTINUED...

Jarm Mijares Writer

Late pa rin po ang update ko bukas. Please po paki hintay na lang kasi busy talaga
ako hehe pero pagsisikapan ko pa rin ang double

UNEXPECTED 22
EPISODE 22
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
NASASANAY na ako sa pinapakitang kabutihan sa akin ni Caden. Totoo ba talaga 'to?
He's been good to me since last week. Isang linggo na ang nakalipas simula nang
mag-iba si Caden at naging mabait siya sa akin. He's also being clingy with me and
I'm not complaining about it. Masaya ako kapag may nangyayari sa amin ni Caden at
tingin ko ay ito ang mas nagpapalapit sa aming dalawa.
"Sigurado ka ba na hindi ka na magpapahatid doon sa bahay ng mga magulang mo?"
tanong ni Caden sa akin.
Pupunta ako ngayon sa pamamahay ng aking mga magulang. Mom called me yesterday and
she said that she missed me. Tinawagan niya rin si Sabel dahil simula nang ikasal
kami ni Caden ay lumipat na rin siya ng bahay na malapit sa kanyang
pinagtatrabahuhan. Si Mavi naman ay busy rin sa kanyang trabaho at ang natatanging
anak ni Mom at Dad na naiwan sa kanilang bahay ay si Macey dahil nag-aaral pa ito
sa kolehiyo.
"I'm fine, Caden. Kaya ko ang sarili ko na pumunta doon kina Mommy. Gagamitin ko na
lang ang kotse mo, okay? Tatawagan na lang kita or I will text you na lang kapag
nakarating ako doon sa bahay," sabi ko sa kanya.
Papunta na rin ngayon ng trabaho si Caden at katatapos lang naming kumain sa aming
breakfast.
Bumuntong-hininga siya at lumapit siya sa akin upang mahalikan ako sa aking labi.
Hinaplos niya ang aking pisngi at tinignan niya ako sa aking mga mata at ako naman
ay ngumiti sa kanya upang ipakita na okay lang talaga ako.
"Go na, umalis ka na. Kaya ko na angsarili ko, Caden. Magkita na lang tayo mamaya
pag-uwi," nakangiti kong sabi sa kanya.
Wala siyang nagawa kundi ang tumango at nagpaalam na siya sa akin. Para talaga
kaming mag-asawa na in love masyado sa isa't isa. Hindi ko pa alam kung ano ang
nararamdaman ko ngayon para kay Caden. Ang alam ko lang ay nagugustuhan ko ang
nangyayari sa pagitan naming dalawa. If he likes me, that's good. Sana ay hindi
magbabago iyon ay mahintay niya ako na suklian ko rin ang kanyang nararamdaman sa
akin.
Mahirap kalimutan ang pitong taon. Mahirap
na sabihin na moved on ka na at handa ka nang magmahal ng ibangtao... hindi ako
ganun. Ngayon ay paunti-unti muna ako at masaya ako na may progress naman sa
ginagawa ko.
Unti-unti ko nang natatanggap ang kapalaran ko at ang nangyari sa love life ko.
Ginamit ko ang sasakyan ni Caden papunta sa bahay ng aking mga magulang. Parang ako
na rin talaga ang gurnagamit nito kaya para na rin na ako ang nagmamay-ari nito.
Wala kasi talaga akong kotse at ang palagi ko lang na ginagamit na sasakyan kapag
nag dadrive ako ay kay Oceania. Natatakot ako na magasgasan ang sasakyan ko at
ayoko rin na gumastos kaya nangunguha na lang ako ng hindi akin.
"Anak! I missed you so much, My Sabina Veronica!" wika ni Mommy nang makapasok ako
sa 100b ng bahay. Sinalubong niya kaagad ako ng isang mainit na yakap at hinalikan
niya ako sa magkabila kong pisngi.
Niyakap rin pabalik si Mommy dahil na miss ko rin talaga siya. Masyado siyang busy
sa kanyang company at ganun din si Daddy. Nang matapos na ang pagyayakapan namin ni
Mom, lumapit naman ako kay Daddy at siya rin ang aking niyakap. Naramdaman ko ang
paghalik niya sa tuktok ng aking ulo.
"l missed you, Nica," sabi ni Dad habang yakap niya ako.
"l missed you more, Daddy."
Pagkatapos ko na batiin at yakapin ang aking mga magulang, sinamahan na nila ako sa
may dining area dahil may hinanda silang food for me. Pagkarating namin doon ay
nakita ko na kaagad ang aking mga kapatid at binati ko rin sila. Ang bunso namin na
si Macey ang nagluto lahat ng pagkain ngayon na naka display na sa may table. Her
course in college is culinary arts and she wants to become a chef in the future.
May nakahanda na rin na negosyo si Mom at Dad for our younger sibling at okay rin
naman si Macey ro'n dahil siya ang magiging head chef ng kanilang restaurant
business.
Kagaya ng ginagawa namin noong dito pa kami lahat ng mga kapatid ko nakatira sa
bahay, meron talaga kaming family day. Bukod sa family day namin sa probinsya ng
Governor Generoso kasama ang aming pamilya, meron din kaming family day na kami
langdin. Hindi na namin ito nagagawa lately dahil busy na kami sa aming mga trabaho
at hectic din ang schedules.
"Kumusta ang pagbubuntis mo, Nica? Hindi ka ba nahihirapan?" tanong ni Mommy sa
aming pagkain ngayon clito sa may dining area.
Ngumiti ako sa kanya at umiling.
"Hindi naman PO, Mommy. Nagpapa checkup naman po ako palagi sa 0B ko. Hindi ko rin
nakakalimutan na uminom ngvitamins at kumain ng mga masustansyang pagkain," sagot
ko.
Tumango naman si Mommy at ngumiti sa akin.
"Ate, may naisip ka na bang pangalan sa magiging anak niyo ni Kuya Caden?" tanong
ng bunso kong kapatid na si Macey.
Halata rin sa kanyang mukha ngayon ang excitement. Isa sa tuwang-tuwa nang malaman
ng lahat na buntis ako ay si Macey. Dahil bunso namin siya, hindi niya naranasan na
mag-alaga ng baby dahil siya ang ginagawang baby ng mga magulang ko kahit noon pang
high school na siya. Tumigil lang sila Mom at Dad nangtumungtong na ng kolehiyo si
Macey, pero hindi pa rin siya pinapayagan ng mga magulang namin na bumukod.
Ngumiti ako kay Macey at urniling.
"Wala pa kaming naisip na pangalan, Mace. Hindi pa rin kasi namin alam ni Caden ang
gender ni Baby," sagot ko.
"Why? Sa new technologies ngayon ay kahit
maliit pa ang tiyan mo ay pwede niyo ng malaman ng asawa mo ang gender ng anak
ninyo. Bakit hindi nyo subukan 'yun ni Caden? Kaya niyo naman ang gastusin do'n,"
sabi naman ni Daddy.
"Kagustuhan ko po na 'wag muna naming alamin ang gender ni Baby, Dad. Kapag medyo
malaki na siguro ang tiyan ko ay doon na namin aalamin. Sa ngayon ay focus muna ako
sa pagbubuntis ko," sabi ko naman kay Daddy at ngumiti.
Muli akong burnalik sa aking pagkain nang wala na silangtanong sa akin at nalipat
na kay Mavi ang usapan. Dahil si Mavi ang nag-iisang lalaki na anak ng aming mga
magulang, siya ang magmamana ng business ng pamilya namin. Hindi naman kasi kami
into business ni Sabel at sa pagluluto naman magaling si Macey at gustong maging
chef. Si Mavi lang ang interesado sa business namin at masaya rin siya sa ginagawa
niya ngayon.
Nang matapos na kaming kumain ngayon, niyaya kami ni Mom papunta sa garden namin
dito sa bahay. Nakaupo ako ngayon sa may duyan habang si Mom naman ay nakaupo sa
akingtabi.
May nilalaro ngayon si Dad, Sabel, Mavi at si
Macey sa may ground. Nakatingin lang kami ni
Mommy sa kanila at kahit na nanonood lang ako ngayon ay nag eenjoy ako.
"Veronica," tawag ni Mom sa akin kaya napatingin ako sa kanya.
"Yes, Mom?"
Nakatingin siya sa akin ng seryoso ngayon. "Kumusta na kayo ni Caden? Maganda ba
ang pagsasama niyo?" tanong niya sa akin.
Bahagya na kumunot ang aking noo sa nagingtanong ni Mommy sa akin. Kahit na
naguguluhan ako ay turnango na rin ako bilang sagot.
"Yes, Mom. Maganda naman ang pagsasama namin ni Caden."
Ngumiti naman siya sa akin at bumuntong-hininga na para bang nakahinga siya ng
maluwag.
"Masaya ako na marinig 'yan sayo, anak. Buti naman at maganda na ang pagtrato niya
sayo mean... a-ang pagsasama niyo ng asawa mo," nautal si Mommy at mabilis siyang
umiwas ng tingin sa akin.
Napatitig ako kay Mommy at hindi ko maiwasan na maguluhan. Anong ibig niyang
sabihin?
"Mom, may hindi ba kayo sinasabi sa akin?"
seryoso kong tanong habang nakatingin sa kanya.
Napalunok siya sa kanyang laway at umiling.
"H-Huh? No! Ano naman ang itatago ko sayo, Veronica?" sabi ni Mom at mapakla siyang
tumawa, halatang kinakabahan. She's lying. She's not good at hiding something.
Mabilis kong malalaman kung nagsisinungaling ba si Mom o hindi dahil hindi niya
kayang magsinungaling.
"Mom, tell me the truth! May alam ka ba na hindi ko alam? Anong ibig niyong sabihin
tungkol kay Caden? Oh my God! May ginawa ba kayo kaya umiba bigla ang pagtrato niya
sa akin?!"
Para akong kinakapos sa aking hininga ng napagtanto ko kung ano ang tinatago ni Mom
sa akin ngayon at tungkol doon sa pagbabago ni Caden.
Napatayo ako at humarap kay Mommy.
"Mom, please, tell me the truth. may kinalaman ka ba kung bakit naging mabait sa
akin ngayon si Caden sa akin? Sabihin niyo ang totoo !
Nakita ko ang lungkot sa kanyang mga mata habang nakatingin sa akin. Huminga siya
ng malalim at turnango.
"I-I'm sorry, Veronica anak. . . gusto ko lang
na maging masaya ka at. at maging maayos ang pagbubuntis mo. Alam ko na hindi
maganda ang relasyon niyo ni Caden kaya gumawa na ako ng paraan
"l can't believe that this is happening! Oh my God!"
Tuluyan na akong napaiyak at nanghina sa akingnalaman.
Hindi totoo ang pinapakita sa akin ni Caden sa 100b ng isang linggo. Ginawa niya
lang iyon dahil my Mom is threatening him, or I don't know! F-ck!
Akala ko pa naman ay totoo na ang pinakita ni Caden sa akin.
Puro kasinungalingan lang pala at pagpapanggap.
TO BE CONTINUED...
Jarm Mijares
IMPORTANT ANNOUNCEMENT: Isang update lang po muna ngayon. I'm so exhausted and I
need to sleep early po muna. Hindi na kaya ng utak ko for another update. Ang darni
ko kasing paperworks. Busy po ako sa ibang bagay. Bawi ako tomorrow. Thank you at
sana mainindihan niyo.

UNEXPECTED 23
EPISODE 23
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
NAPILITAN lang siya. My mom made a deal with Caden a few days before our marriage.
Kaya pala ang bilis niyang pumayag na magpakasal sa akin dahil tinakot pala siya ni
Mommy. If hindi siya magpapakasal sa akin, aalis si Mommy bilang partner ng
kanilang company at malaking kawala ito sa mga Coleman dahil ang advertising
company ni Mom ang pinakapinagkakatiwalaan clito sa Pilipinas at sa business world.
Marami ang naghahabol na mga kalaban kaya mahirap pakawalan. Ito ang ginamit ni Mom
na panakot para mapapayag niya si Caden na pakasalan ako.
Hindi ko alam ang nararamdaman ko ngayon. Ang sikip ng dibdib ko at parang hindl
ako makahinga ng maayos ngayon sa aking mga nalaman. Alam ko na mahal na mahal ako
ni Mom... gagawin niya ang lahat para sa akin. Saksi na ako sa lahat ng ginawa niya
noon para lang maging masaya ako at hindi ako mahirapan sa buhay ko. Minsan ay
unfair na rin para sa iba dahil parang nag ta-take advantage na lang ako dahil
anak ako ni Sabrina Aik Generoso, pero hindi ko mapigilan si Mommy kahit sabihin ko
sa kanya na okay lang ako. .. na kaya ko ang buhay ko.
Kagaya ng aking nalaman ngayon.
Hindi ako makapaniwala na pinasok na naman niya ang personal kong buhay... na dapat
ay ako na ang kailangan na mag-ayos kung may problema man. Para akong bata sa
ginawa ni Mom. Nasasaktan ako sa mga nalaman ko ngayon.
"Veronica, I did that because you were so hopeless that Aiden will never return to
you.
Ayoko naman na maging single mom ka lang at mag-isang papalakihin ang anak mo.
Kailangan niyong magpakasal ni Caden. Kailangan ka niyang mahalin."
Muli akong nakaramdam ng labis na galit sa sinabi ni Mommy. Nandito na kami ngayon
sa 100b ng bahay upang hindi kami marinig ni Dad at ng aking mga kapatid. Hindi ko
alam kung pati ba si Dad ay kasali dito, sigurado akong masasaktan ako nang sobra
kapag kasabwat ni Mommy si Daddy.
"Hindi mo na problema 'yun, Mommy! Alam ko na mahal na mahal niyo ako, pero hindi
tama ang ginawa niyo!" galit kong sigaw.
Napasapo ako sa aking noo at muli akong napaiyak sa galit na aking nararamdaman
ngayon. Umiiyak na rin si Mom sa aking harapan at nagmamakaawa siya ngayon sa akin.
"Nica, I know, and I am so sorry for what did. Ngayon ko lang napagtanto na maling
mali ang ginawa kong panghihimasok sa buhay niyo ni Caden. Hindi ko sana siya
pinilit... hindi ko sana siya tinakot para lang pakisamahan ka niya. I'm so sorry,
Anak," umiiyak na sabi ni Mommy habang nakatingin sa akin.
Muli akong napahikbi at bahagyang napatingala at huminga ng malalim. Ayokong
masigawan ngayon si Mommy at masabihan ng kung anu-ano dahil sigurado akong
pagsisisihan ko ito kapag kumalma ako. Ang aking ginawa na lang ay ang umalis sa
pamamahay ng aking mga magulang. Narinig ko pa ang pagtawag ni Mommy sa aking
pangalan at sinundan niya rin ako palabas pero nakasakay na ako sa aking sasakyan
at agad ko rin itong pinaandar at urnalis na.
Habang nagdadrive ako ngayon ay tuloy-tuloy pa rin ang aking pag-iyak. Pinilit ko
na hindi na mapaiyak dahil nanlalabo na ang aking mga mata, pero nang hindi ko na
talaga makayanan ay itinigil ko na muna ang aking sasakyan sa gilid ng daan at
napasandal ako sa aking kinauupuan at urniyak nang umiyak. Hindi ko alam kung anong
oras akong urniyak sa loob ng kotse hanggang sa narinig ko na lang ang pagtunog ng
aking phone.
Huminga ako ng malalim at pinunasan ko muna ang mga luha kong nakakalat ngayon sa
aking mukha bago ko kinuha ang aking phone. Nang makita ko ang pangalan ni Caden sa
screen ng aking phone, hindi ko mapigilan na makaramdam ng pait. Bakit siya
tumatawag sa akin ngayon? Hindi pa naman uwuian ah? Tinawagan siguro siya ni Mommy.
Tsk! Ang kapal ng pagmumukha niyang paglaruan ako. .. ang kapal ng mukha niya.
Hindi ko sinagot ang tawag ni Caden at pinatay ko na lang ang aking phone upang
hindi na ulit siya makatawagsa akin at pati na rin ang ibang tao sa akin. Gusto ko
munang mapag-isa ngayon at kumalma. Hindi ko kayang harapin sila ngayon na puno ng
galit. Kailangan ko munang pakalmahin ang aking sarili.
Napapikit ako sa aking mga mata at napahilamos ako sa aking mukha. Hinintay ko muna
ang ilang segundo bago ko muling binuksan ang aking mga mata at pinaandar ko na ang
aking sasakyan. Maghahanap ako ng kainan na may eat all you can. Kakain ako ng
marami
ngayon at dito ko ibuhos ang aking nararamdaman at wala na akong pakialam kung
tumaba man ako sa gagawin ko ngayon. Kakain ako ng marami at walang makakapigil sa
akin.
Makalipas ang ilang minuto na paghahanap ng isang restaurant na may eat all you
can, may nahanap na rin ako at pumasok na ako sa loob. Lahat ng mga pagkain na
nakahain ay masasarap kaya kumuha ako ng marami at umupo ako sa pinakadulo na
walang makakakita sa akin o makakapansin para ma enjoy ko ang aking pagkain at
makapag focus ako.
Naka tatlong balik na ako ngayon sa aking pagkain at hanggang ngayon ay hindi pa
rin ako nabubusog, gusto ko pang kumain. Habang kumakain ako ngayon, hindi ko
mapigilan na mapatulala at muli kong naramdaman ang pagtulo ng aking luha. Tahimik
akong umiiyak habang kumakain ako ngayon.
Sinungaling si Caden. Sinabi niyang hind ako nag-iisa. . . na nandyan siya para sa
akin. Pero bakit parang iba ang nararamdaman ko? Totoo ba talaga na napilitan lang
siya na pakasalan ako at pakisamahan dahil ako ang nanay ng anak niya?
F-ck! Mas masakit pa ata 'to kaysa doon sa nalaman ko na may girlfriend si Aiden.
Kambal
nga talaga sila. . . pareho nila akong sinaktan.
Nang naubos ko na ang pang-apat ko na plate, napagpasyahan ko nang umalis. Kumalma
na rin ako at handa na akong harapin si Caden. Gusto kong malaman galing sa kanya
kung napilitan lang ba siya, o totoo ang pinapakita niya sa akin. Pero sana
totoo. . . sana.
GABI na akong nakauwi sa condo unit ni Caden. Nang makapasok ako sa 100b ay nakita
ko kaagad siya sa may living room na para bang naghihintay siya sa akin. Agad
siyang tumayo at lumapit sa akin. Malamig ang ekspresyon ko sa mukha habang
nakatingin sa kanya ngayon. Habang nakatingin ako ngayon kay Caden, nakita ko ang
labis na pag-aalala sa kanyang mukha. Hinawakan niya ang magkabila kong balikat at
nagsalita.
"Bakit ngayon ka lang nakauwi? May masama bang nangyari sayo? What's the matter,
Nica?" tanong ni Caden habang chini-check niya ako.
Hina kong inalis ang kanyang kamay sa aking balikat at tinignan ko siya ng seryoso.
Natigil na rin siya at turnahimik habang nakatingin sa akin.
"Totoo ba, Caden?" tanong ko sa kanya.
Umigting ang kanyang panga at umiwas siya ng tingin sa akin. Alam niya ang
tinutukoy ko. Sigurado ako na tinawagan siya ni Mommy kanina kaya siya turnawag
kaagad sa akin at ngayon ay hinintay niya ang aking pag-uwi. Napakagat ako sa aking
labi at pinigilan ko na muling mapaiyak. Ayoko munang magpadala sa emosyon ngayon.
"Sabihin mo ang totoo sa akin, Caden, seryoso kong sabi sa kanya.
"Nica, I care for you. Totoo lahat ng pinakita ko sayo," kalmado niyang sabi.
Akmang hahawakan niya ang aking kamay nang mabilis ko itong maitago sa aking likod
at tinignan ko siya ng masama.
Urniling ako.
"Totoo bang may deal kayo ni Mommy? Pinakasalan mo ako dahil natakot ka na umalis
ang kumpanya namin sa inyo? K-Kaya... kaya ka kaagad na pumayag na pakasalan ako
dahil do'n? Napilitan ka lang na pakasamahan ako dahil... dahil tinakot ka ni
Mommy?" tuluyan na akong nanghihina at naramdaman ko ang pagtulo ng aking luha.
Yumuko siya at hindi nagsalita.
Hindi niya tinanggi ang sinabi ko ngayon.
Totoo nga. . . totoo na napilitan lang si Caden sa pagsasama namin ngayon.
"A-Akala ko ikaw na ang bubuo ulit sa wasak kong puso, mas lalo mo pa pala itong
sinira," sabi ko at umalis na sa kanyang harapan.
"Veronica!"
Patakbo akong pumunta sa aking kwarto at nagkulong sa 100b.
Ayoko muna siyang makita ngayon. Ang sakit. nasasaktan ako ngayon. Ngayon ko lang
naramdaman ang ganito kasakit at kay Caden pa.
TO BE CONTINUED...
Readers also enjoyed:
My Secret Husband
1 57.4K Read
TAGS Powerful Contract Marriage
UNEXPECTED 24
EPISODE 24
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
IMPOSIBLE na maiwasan ko si Gideon Caden Coleman sa buong buhay 1<0. Buntis ako
ngayon sa anak niya at mag-asawa kamingdalawa. Palagi rin kaming nagkikita dahil
nasa iisang condo unit lang kami nakatirang dalawa. Hindi pa rin mawala sa akin ang
aking mga nalaman. Parang pinapamukha sa akin na ang hirap kong pakisamahan... ang
hirap kong mahalin at gustuhin. Kailangan pang pilitin ang mga tao para lang
magustuhan nila ako.
"Veronica, hindi ako aalis ngayon. Dito lang ako sa condo at sasamahan kita," sabi
ni Caden nang sabay kaming kumain ngayon sa aming breakfast. Hindi ko siya
pinakinggan. Focus lang ako ngayon sa aking pagkain at hindi ko rin siya kayang
tingnan sa kanyang mga mata.
Narinig ko ang kanyang pag buntong-hininga.
"Veronica, please, makinig ka naman sa akin. Ayusin natin 'to, para sa anak
natin," muting sabi ni Caden.
Natigil ako sa aking pagkain at nag angat ako ngtingin sa kanya. Nakita ko ang
pagmamakaawa sa kanyang mukha ngayon habang nakatingin siya sa akin. Huminga ako ng
malalim at nagsalita.
'"Wag kang mag alala, Caden, hindi ako lalayo kung iyan man ang kinatatakutan mo
ngayon. Hindi ko ilalayo ang anak natin dahil ikaw pa rin ang tatay nitong
pinagbubuntis ko. Maging praktikal na tayong dalawa, 'wag na nating paunahin pa ang
mga nararamdaman natin... mag focus na lang tayo kay Baby," seryoso kong sabi sa
kanya.
Napa buntong-hininga siya at napahilot sa kanyang sentido bago muling tumingin sa
akin ng seryoso.
"l want to apologize for everything, Veronica."
Mabilis akong tumango at urniwas ng tingin sa kanya.
"0-0kay na ako, Caden. Wala ka nangdapat pang sabihin sa akin," sabi ko at mull'
siyang tinignan ng malamig na ekspresyon sa mukha. Nakita ko sa kanyang mukha na
hindi niya nagustuhan ang aking sinabi.
"Veronica—"
"Kung iniisip mo na responsibilidad mo ako maliban sa pagbubuntis ko, 'wag na...
itigil mo na. Kaya ko ang sarili ko, Caden. Hindi kailangan ang awa mo, ang pag-
aalaga mo sa akin, ang pag-aalala mo sa akin at kung ano pa 'yang pinapakita mo sa
akin. 'Wag mo akong kaawaan dahil sa nangyari sa atin kaya nasira ang relasyon sa
kambal mo. Isipin mo na lang ang anak mo," seryoso kong sabi at muli akong
napatingin sa kanya.
Mabilis din akong urniwas at yumuko dahil nagiging emosyonal na naman ako.
Pagkatapos na sabihin iyon, wala na akong naririnig na salita galing kay Caden.
Naging tahimik ang aming pagkain ngayon at natapos din kami na tahimik pa rin.
Unangtumayo si Caden at umalis. Hindi ko alam kung galit ba siya sa sinabi ko, kung
hindi niya ba ito nagustuhan... hindi ko alam.
Huminga ako ng malalim at pinunasan ko ang luhang pumatak sa aking mga mata ngayon.
Bakit ba ang affected ko masyado? Simula pa naman ng magkakilala kami ni Caden ay
hindi na kami magkasundongdalawa. Bakit pa ako magugulat kung pinilit langsi Caden
na pakasalan ako? Hindi niya naman ako gusto. Hindi niya ako mamahalin. Ang tingin
niya lang sa akin ay ina ng kanyang anak, 'yun lang 'yun.
Ayokong makulong si Caden sa akin. Gusto ko na maging masaya siya at gawin ang
kanyang mga gustong gawin. Hindi niya ako kailangan na alagaan. Kaya ko ang sarili
ko na mag-isa.
Nakita ko si Caden sa may living room at nagbabasa siya ngayon ng libro. Natigil
siya sa kanyang gin agawa at seryoso siyang napatingin sa akin.
"May kailangan ka?" tanong niya.
Napalunok ako sa aking laway at nagsalita.
"G-Gusto ko sanang umalis. Magkikita karm ngayon ni Oceania, pupuntahan ko siya sa
kanyang condo unit," sabi ko.
llang segundo siyang napatitig sa akin bago siya tumango.
"Okay, mag-ingat ka," malamig niyang sabi at muli siyang na pabalik sa kanyang
pagbabasa.
Bumuntong-hininga ako at naglakad na paakyat papunta sa aking kwarto upang
makapagpalit ako sa aking darnit. Mabilis lang akong natapos at lumabas na ako sa
aking kwarto upang makaalis. Hindi ko na nakita si Caden sa may living room namin,
siguro ay nasa 100b na siya ngayon ng kanyang kwarto, o baka nasa kanyang opisina.
Pumunta na ako sa dating condo unit na
tinutuluyan ko kasama si Oceania. Wala siyang trabaho ngayon kaya pupuntahan ko
siya. Kailangan ko nang kausap ngayon at siya lang ang naisip ko na makakatulong sa
akin ngayon.
Nang makarating ako sa harapan ng condo unit na pagmamay-ari na ngayon ni O,
pinindot ko na ang bell at makalipas ang ilang segundo ay bumukas na ang pinto at
nakita ko na ang aking pinsan na parang kagagaling langsa pag wo-workout.
"Veronica!" sambit niya sa aking pangalan at niyakap niya ako.
Ngumiti ako sa kanya at niyakap ko rin siya pabalik. Pinasok na ako ni O sa 100b at
hindi ko maiwasan na mamangha nang makita kong walang nagbago sa paligid, ganun pa
rin kagaya ng nakatira pa ako dito. Hindi inalis ni Oceania ang mga pink na kulay
sa mga kagamitan sa condo. Magkaiba kasi ang mga gusto namin ni O, sa akin ay
masyadong girly at siya naman ay masyadong boyish.
"Wow! Hindi ako makapaniwala na pupunta ka ngayon dito. Bakit hindi mo kaagad
sinabi? Hindi tuloy ako makapag handa," sabi niya at sabay na kaming umupo sa couch
habang nakaharap sa isa't isa.
Hinawakan ko ang kamay ni Oceania at
nagsimula na akong maging emosyonal na naman ngayon. Nakita ko naman ang pag-aalala
sa kanyang mukha ngayon.
"Hala! What happened, Nica?” alala niyang tanong.
Napayuko ako at napa hikbi.
"Nasasaktan ako, O. Alam ko naman sa simula na ayaw niya sa akin, pero angsakit pa
rin pala na malaman na napi[itan langsiya na makasal sa akin at makisama,” mahina
kong sabı at muling napatingin sa karıya.
Nakatingin lang siya sa akin at tumango siya na parang sinabi na ipagpatuloy ko
lang ang aking pagkukwento. Huminga ako ng mala[im at sinabi ko sa kanya ang mga
nalaman ko galing kay Mommy, sa deal nila at sa threat. Na kwento ko rin kay
Oceania ngayon ang pagbabago ng relasyon namin ni Caden... ang pagtrato niya sa
akim Habang kinukwento ko ang tungkol sa amin ni Caden ay hindi ko mapigi[an na
masaktan at mapaiyak.
Napatabon ako sa aking mukha at umiyak nang umiyak. Naramdaman ko ang kamay ni
Oceania sa aking balikat at nagsalita siya.
"Veronica, hindi ka masasaktan nang ganyan kung wala kang nararamdaman para sa
kanya.
You love him.”
Natigil ako sa aking pag hagulgol at nag-angat ako ng tingin kay Oceania at
tinignan ko siya na may pagtataka.
"H-Huh? Anong pinagsasabi mo?" mahina kong sabi.
"Mahal mo si Caden. Veronica. Hindi ka magiging apektado ng ganito sa mga nalaman
mo kung wala kang nararamdaman para sa kanya," seryoso niyang sabi.
Nagsalubong ang aking kilay at napailing. Pinunasan ko ang aking luha sa aking
mukha at tinignan ng seryoso si Oceania.
"N-No! Hindi ko siya m-ma... hindi ko siya mahal!" pagtanggi ko.
Turnaas ang kanyang kilay habang nakatingin sa akin.
"Talaga? Eh bakit ka nasasaktan ngayon dyan?" tanong niya.
Napalunok ako sa aking [away at umiwas ng tingin sa kanya.
"K-Kasi, I feel betrayed, O! A-Akala ko ay okay na kamingdalawa... na nandyan siya
para sa akin pero hindi pala," sagot ko sa kanyang tanong. Bigla akong kinabahan sa
kakaibangtingin sa akin ni Oceania. Hindi siya nagsalita at nakatingin lang siya sa
akin.
Inis ko naman siyang inirapan. "A-Ano ba!
Hindi 'yan ang pinunta ko rito, Oceania."
Turnango siya at bahagyang ngumiti sa akin. "You love him, cousin. You love your
husband, and you're just in denial. Nasasaktan ka kasi akala mo ay pwede mo na
siyang mahalin ng malaya dahil may nararamdaman ka na sa kanya. Hindi masamang
urnamin sa katotohanan, Veronica," seryosong sabi ng aking pinsan na si Oceania.
Napakagat ako sa aking labi at umiwas ng tingin sa kanya.
Mahal ko na ba si Caden?
Kaya ba... kaya ba ako nasasaktan dahil mahal ko na siya?
Pero bakit parang ang bilis ko naman atang napamahal sa kanya? Parang. .. parang
hindi ko matanggap.
"Veronica, alamin mo na angtunay mong nararamdaman bago pa mahuli ang lahat. Mahal
mo si Caden, at alam ko rin na mahal ka niya."
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 25
EPISODE 25
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
MAHAL ko si Caden. May nararamdaman na ako para sa asawa ko kaya sobrang apektado
ako sa aking mga nalaman. Ngayon lang din ako nakaramdam ng ganito kasakit sa buong
buhay 1<0. Hindi ganito kasakit ang naramdaman ko ng naghiwalay kami ni Aiden at
nang malaman ko na may girlfriend siya. Ibang-iba ang nararamdaman ko ngayon para
kay Caden. Oh my God. Mahal ko na talaga siguro siya.
"Veronica, kailangan mong bumalik doon sa condo niyo. Kausapin mo si Caden, sabihin
mo sa kanya ang tunay mong nararamdaman. Masasagot lang ang lahat ng mga gumugulo
ngayon sa isipan mo kapag kinumpronta mo siya," seryoso na sabi ng aking pinsan na
si Oceania.
Napalunok ako sa aking [away at napakagat sa aking labi. Tumayo na ako at nakita
kong napatingin din sa akin si Oceania at turnayo rin siya. Tinignan ko siya ng
seryoso at turnango.
"Y-You were right. I need to talk to him. Hindi
ako matatahimik kapag hindi ko masabi itong lahat ng katanungan sa isipan 1<0.
Kailangan kong masabi kay Caden ang nararamdaman ko," sabl ko kay Oceania.
Ngumiti siya sa akin at turnango.
"May karapatan ka rin na magmahal ulit, Veronica. Hindi porket sinisisi mo na ang
sarili mo sa paghihiwalay niyo ni Aiden ay hindi ka na pwedeng magmahal muli, lalo
na sa kanyang kakambal na si Caden. Be happy, Veronica. Mag-asawa na rin kayo ni
Caden kaya mas maganda na ayusin niyo ang problema niyong dalawa ng asawa mo."
Huminga ako ng malalim at muli akong napatango. Nagpaalam na ako kay Oceania at
umalis na ako. Kailangan ko na makabalik doon sa condo namin at kailangan ko rin na
makausap si Caden. Hindi ko na kayang itago itong nararamdaman ko para sa kanya.
Wala na akong pakialam kung masyadong mabilis. pero mahal ko talaga si Caden.
Hindi ko na sasayangin ang pagkakataon na ito. Wala akong pakialam kung napilitan
man siya sa pagpapakasal sa akin. Humingi naman siya ng tawad sa akin kanina at
alam ko na pinagsisisihan niya rin iyon. Ang tagal ko nang binabalewala ang mga
ginagawa ni Caden sa akin pero alam ko na
may nararamdaman din siya para sa akin. Gusto niya rin ako.
Binilisan ko ang aking pagdadrive upang makarating kaagad ako sa condo namin. Hindi
ko alam kung nando'n pa rin si Caden, o urnalis din siya kagaya ko. Pero sana ay
nandoon na siya para hindi na ako maghintay pa nang matagal at masabi ko na sa
kanya ang totoo.
Nang makarating na ako sa building kung nasaan ang condo namin, bumaba na ako sa
sasakyan at pumasok sa 100b. Natigil ako sa aking paglalakad ng may nakita akong
napakapamilyar na mukha sa may lobby. Nakatayo ito ngayon at patingin-tingin sa
paligid. Anong ginagawa niya
Humakbang ako palapit sa kanya at napasulyap na rin siya sa akin. Nanlaki ang
kanyang mga mata at mabilis siyang lumapit sa akin.
"Veronica," banggit niya sa aking pangalan. Napailing ako habang nagtataka pa rin
akong nakatingin sa kanya ngayon.
"A-Aiden, anong ginagawa mo dito?" naguguluhan kong tanong sa kanya.
Hinawakan niya ang aking mga kamay kaya bahagya akong napatalon sa gulat sa kanyang
ginawa at nanlaki rin ang aking mga mata.
"A-Aiden—"
"Veronica, kailangan nating mag-usap. I-I'm sorry. .. I'm sorry kung nagawa ko 'yun
sayo. Wala akong girlfriend! Hindi ko girlfriend 'yung pinakilala ko sayo. Nasabi
ko lang 'yun dahil galit pa rin ako sayo. Pero ang totoo nyan ay ikaw pa rin ang
mahal 1<0, Nica. Babe, handa na akong tanggapin ang lahat. .. kahit ang anak mo kay
Caden. Bumalik ka na sa akin."
Napaawang ang aking bibig sa sinabi ni Aiden sa akin ngayon. Hindi ako makagalaw at
hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon at ang aking sasabihin sa kanya. What
the heck? Bakit niya sinasabi ito sa akin ngayon? Bakit siya nandito para guluhin
ako. .. ang nararamdaman
"A-Aiden..
Mas lumapit pa siya sa akin at hinawakan niya ang magkabila kong pisngi. Bigla
akong nataranta at napatingin ako sa paligid. Nasa public area kami ngayon at
ayokong ma issue. Alam ng lahat na asawa ako ni Caden at ngayon ay si Aiden ang
kasama ko. Ayokong masabi ng mga tao na sabay ko na nilalandi ang kambal. Inalis ko
ang kamay ni Aiden sa aking pisngi at tinignan ko siya ng seryoso.
"Aiden, ano ba?! Diba sabi mo ay wala na tayong dapat pang pag-usapan? Bakit
ginugulo mo na naman ako ngayon?!" hindi ko na mapigilan ang sarili ko na mainis.
Pinaalis niya ako. Noong panahon na gustong-gusto ko siyang makausap, ano ang
ginawa niya? Pinaalis niya ako at pinag mukhang tanga! Tapos ngayon na handa na
akong mahalin ng buo ang kanyang kambal ay ngayon pa siya babalik sa akin?
"Alam ko na nagkamali ako, Veronica. Hindi ko sana ginawa 'yun at hindi ako
nagpadala sa inis kol Gusto ko lang naman na paselosin ka—"
"Kaya ka gumamit ng babae para ipakilala sa akin na girlfriend mo?" pagputol ko sa
kanyang pagsasalita.
Natahimik si Aiden at nakita ko ang lungkot sa kanyang mga mata ngayon. Muli siyang
lumapit sa akin at hinawakan niya ang aking mga kamay.
"Babe, please, mag-usap tayo. Ayusin natin ang relasyon natin, Veronica. Tanggap
ko na, tanggap ko na ang pagbubuntis mo sa anak ni Caden. Tatanggapin ko siya at
tatratuhin na para ring anak. Babe, mahal na mahal kita pagmamakaawa ni Aiden.
Napakagat ako sa aking labi at umiwas ng tingin kay Aiden.
"Nica, hindi ko kayang mawala ka sa buhay 1<0," muli niyang sabi. Naramdaman ko ang
pagtulo ng aking li-lha at agad ko naman itong pinunasan gamit ang isa kong kamay
na hindi hawak ni Aiden.
Bakit nahihirapan ako ngayon? Ito naman ang gusto noon diba? Ang magkabalikan kami
ni Aiden... ang tanggapin niya ang pagbubuntis ko? Pero bakit parang ayoko na...
ayoko nang bumalik sa kanya. F-ck! Hulog na hulog na talaga ako kay Caden. Hindi na
siya mawala sa isipan ko.
"Caden."
Nanlalaki ang aking mga mata ng banggitin ni Aiden ang pangalan ng kanyang
kakambal. Napatingin ako sa aming harapan at nagulat ako nang makita ko si Caden na
seryosong nakatingin sa amin ngayon ni Aiden. Burnaba ang kanyang tingin papunta sa
kamay ko na hawak ngayon ni Aiden. Akmang aalisin na ito nang mas lalo itong
higpitan sa paghawak ni Aiden at hinila niya ako palapit sa kanya.
"A-Aiden, bitawan mo ako," mahina kong sabi sa kanya. Muli akong napatingin kay
Caden at nakita ko na malamig na ang kanyang ekspresyon ngayon na nakatingin sa
amin ni Aiden.
Hindi nakinig si Aiden. Humarap siya sa
kanyang kambal at inakbayan niya pa ako sa harapan ni Caden.
"Caden, ikaw pala. Okay naman sayo na kausapin ko ang girlfriend ko, diba?
Nagsasama lang naman kayo dahil sa anak niyo,” sabi ni Aiden.
Tinignan ko siya ng masama. Anong pinagsasabi ng lalaking 'to?! Matagal na kaming
hiwalay at asawa ko si Caden. Akmang magsasalita na ako ng naunahan ako ni Caden.
"Walang problema. Alam ko naman kung saan ako lulugar, Aiden. Sana maging masaya
kayo ni Nica,” malamig na sabi ni Caden at umalis na siya.
Napailing ako at tinawag ang kanyang pangalan. "C-Caden!”
Tumigil siya sa kanyang paglalakad at sumulyap siya sa akin. Tumango siya at maliit
na ngumiti. Kailangan kong sabihin sa kanya na ayokong sum ama kay Aiden.. ayokong
makipag-usap dito, pero hindi ako makapagsalita.
"Umuwi ka na lang kapag natapos na kayong mag-usap ni Aiden.”
Napaawang ang aking labi sa sinabi ni Caden.
Muli siyang nagsalita na mas lalong ikinagulat ko. "Be happy, Veronica."
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 26
EPISODE 26
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
UMALIS na si Caden at iniwan niya ako kasama si Aiden. Akmang susundan na si Caden
nang mahawakan ni Aiden ang aking kamay at mas lalo niya pa akong hinila palapit sa
kanya. Humarap ako kay Aiden at tinignan siya ng masama.
"Ano ba?! Bitawan mo nga ako, Aiden! Ayoko nang makipag-usap sayo!" inis kong sabi
sa kanya at pinipilit pa rin na makawala sa kanyang pagkakahawak.
Mahigpit ang pagkakahawak niya sa aking braso at dinala niya ako sa sulok kung saan
na walang makakakita sa amin at malaya kaming makakapag-usap at sigawan sa isa't
isa.
"Bitawan mo ako, Aiden! Kailangan kong puntahan si Caden inis kong sabi sa kanya
habang nagpupumiglas upang makawala ako ngayon sa mahigpit na pagkakahawak ni Aiden
sa akin.
Tumigil siya sa kanyang paglalakad at humarap siya sa akin at tinignan niya ako ng
serYOSO.
"Mahal mo si Caden?"
Natigilan ako sa aking pagpupumiglas nang sabihin iyon ni Aiden. Nabitawan niya na
rin ako habang ako naman ay nakaramdam ng panghihina. Unti-unti akong nag-angat
ngtingin kay Aiden at nakita ko ang lungkot sa kanyang mukha ngayon habang
nakatingin sa akin.
"Hindi na ba ako, Veronica?" mahina niyang tanongsa akin.
Hindi ako makapagsalita ngayon. Hindi ko masagot ang mga tanong ni Aiden sa akin.
F-ck! Bakit ba nangyari ito sa akin? Bakit ang komplikado naman ng buhay 1<0.
Parehong importante sa buhay ko ang kambal. Mahal ko si Aiden... at mahal ko rin si
Caden. Pero ang pagmamahal ko na lang na nararamdaman kay Aiden ay bilang
magkaibigan na lang, hindi kagaya kay Caden. I love Aiden, but I am in love with
Caden. Magkaiba ang dalawang salitang iyon at sigurado na ako sa aking
nararamdaman. Masaktan ko man si Aiden ngayon, magiging totoo naman ako.
"Wala na ba talaga tayong pag-asa sa isa't isa, Nica? B-bakit... bakit ang bilis
naman ata? Ako dapat 'yun eh. ako dapat ang magbibigay sayo sa apelyidong Coleman,
hindi si Caden! Ako
ang unang pumasok sa buhay mo eh, hindi siya. Ako ang unang minahal mo at
pinangakuan, hindi ang kambal ko! Mahal na mahal kita, Veronica," nanghihinang sabi
ni Aiden at tuluyan na siyang urniyak.
Tuluyan na rin akong naiyak dahil naalala ko ang pangako ko noon kay Aiden nang mag
celebrate kami sa aming 1st anniversary bilang magjowa.
"Happy anniversary, babe! Mahal na mahal kita," bati ni Aiden at binigyan niya ako
ng bouquet offlowers at may mga chocolates din siyang binigaysa akin. Tuwang-tuwa
ako sa kanyang binigaysa akin at lumapit ako sa kanya upang mahalikan ang kanyang
labi at mayakap siya.
"Wow! Thank you so much, Babe. Happy anniversary rin sa atin. Sana more
anniversaries pa tayo!" masaya kong sabi sa kanya habang nakayakap kayAiden.
"Hinding-hindi kita iiwan at hinding-hjndi kita sasaktan, Veronica, " sabi ni Aiden
sa akin. Nag-angat din ako ng tingin sa kanya at hinawakan ko ang magkabila niyang
pisngi.
"Nakikita ko na angsarili ko na makasal sayo, Aiden. Pinapangako ko na ikaw lang
ang lalaking mamahalin 1<0, Ikaw lang ang lalaking
pakakasalan ko. Ikaw lang ang gusto kong maging ama sa mga anak ko sa hinaharap.
Mahal kita, Aiden !"
"Naalala mo ba ang pangako mo sa akin noon, Veronica? Naalala mo pa ba ang mga
sinabi mo sa akin noon? Kasi ako, tandang-tanda ko pa rin ang mga salitang
binitawan mo."
Napahikbi ako at urniwas ngtingin kay Aiden. Alam ko na sinabi ko lahat ng iyon sa
kanya noon. Totoo ang sinabi ko na nakikita ko ang sarili ko na may pamilya kasama
si Aiden bilang asawa ko, pero kahit na sinabi ko 'yun, hindi pa rin talaga namin
malalaman ang mangyayari sa hinaharap. Lahat ay nagbabago, kagaya ng buhay namin
ngayon.
Parang kailan lang ay cini-celebrate pa namin ang anniversary namin ni Aiden, pero
ngayon ay nagkakasakitan na kaming dalawa.
"Veronica, mahal na mahal kita. H-Handa akong... handa akong makihati sa kakambal
ko. Handa akong magpaka martyr para lang makasama ka," muli niyangsabi at
hinawakan niya ang aking mga kamay.
Napatingin ako kay Aiden at nagulat na lang ako sa kanyang sunod na ginawa, lumuhod
siya sa aking harapan. Nanlaki ang aking mga mata at hinila siya patayo pero mas
malakas pa rin siya sa
akin.
"Aiden, tumayo ka!"
Umiling siya at nag tuloy-tuloy sa kanyang pag iyak.
"Babe, please, patawarin mo na ako kung nasaktan man kita. Mahal kita! Alam ko na
mahal mo pa rin ako. Hindi ako naniniwalang mahal mo na si Caden. Pinapaniwala mo
lang ang sarili mo na mahal mo siya dahil nasaktan kita. Gusto mo lang akong saktan
kagaya ng ginawa ko sayo! Please, burnalik ka na sa akin, Veronica," pagmamakaawa
ni Aiden.
Napasapo ako sa aking noo habang nakatingin kay Aiden ngayon na nagmamakaawa sa
akin habang nakaluhod. Hindi ko na alam ang gagawin ko ngayon. Ang hirap ng
sitwasyon ko ngayon at parang gusto ko na lang turnakbo palayo at magtago sa
kanilang dalawa ni Caden, magtago sa lahat ng tao. Gusto kong mapag-isa at pagod na
pagod na akong umiyak at masaktan.
"A-Aiden, please, turnayo ka na dyan!" nahihirapan kong sabi at muli siyang hinila
patayo pero niyakap niya ako bigla sa aking bewang at muli kong narinig ang kanyang
pag-iyak.
Urniling siya. "Nica, mahal na mahal kita.
Please, burnalik ka na sa akin."
Oh, God! Ano bang ginawa ko kay Aiden? Bakit siya naging ganito? Seeing him suffer
because of me is the worst. I don't want him to beg. He deserves better. I don't
deserve someone like him. I cheated on him. I got pregnant by his twin brother. I
hurt him big time. Ayokong magmakaawa siya ng ganito ngayon sa akin at humingi ng
tawad dahil wala naman siyang kasalanan.
Pumantay ako kay Aiden at hinawakan ko ang magkabila niyang pisngi. Nagkatinginan
na kamingdalawa at nakita ko ngayon na namumula na ang kanyang mga mata sa
kakaiyak. Pinunasan ko ang kanyang mga luhang kumalat sa kanyang mukha at nagsalita
ako.
"Aiden, itigil na natin 'to. Alam ko na alam mo na hindi talaga tayo ang para sa
isa't isa. Kasal na ako kay Caden at magkakaanak na kaming dalawa, Aiden. Hindi ko
na rin kayang bumalik sayo dahil. dahil magkakasakitan lang tayong dalawa ng
paulit-ulit. You deserve better than me, Aiden. Hindi ako ang para sayo," sabi ko
sa kanya habang nakatingin sa kanyang mga mata. Umiling siya at napapikit sa
kanyang mga mata.
"N-No. .." mahina niyang sabi. Huminga ako ng malalim bago ko
maipagpatuloy ang aking pagsasalita.
"Mahal ko si Caden, Aiden. Mahal ko ang asawa ko kaya hindi ako pwedeng bumalik
sayo," mahina kongsabl.
Muli siyang namulat sa kanyang mga mata at nakita ko muli ang pagtulo ng kanyang
luha.
Malungkot akong ngumiti sa kanya at tumango.
"M-Mahal ko nga siya, Aiden. I'm sorry kung nasaktan kita nang ganito. Wala kang
kasalanan, okay? Ako ang problema, Aiden, hindi ikaw. Hindi ako ang babae na para
sayo. Hindi tayo ang para sa isa't isa."
Napayuko siya at narinig ko ang kanyang paghikbi. Niyakap ko si Aiden at tahimik
akong umiyak habang hinahagod ko ang kanyang likuran. Ipinikit ko ang aking mga
mata habang yakap ko siya.
"Darating din ang babaeng hindi ka sasaktan at mamahalin ka nang sobra, Aiden."
Patawad kung hindi ko na kayang bumalik sayo, Aiden.
Mahal ko na si Caden at aayusin ko ang relasyon naming dalawa.
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 27
EPISODE 27
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
TULUYAN na akong bumitaw sa pag-ibig ko kay Aiden. Mahal ko siya, pero hindi na
tulad noon. Tuluyan na akong nahulog kay Caden at ayokong sayangin ang
pagkakataon na ito. Gusto ko na rin na masabi sa kanya angtunay kong nararamdaman.
"Caden, nasaan ka na ba?" mahina kong sabi habangtinatawagan ko siya. Kanina ko pa
siya tinatawagan pero hindi niya sinasagot ang aking mga tawagsa kanya. Kinakabahan
ako kasi baka may nangyari ng masama kay Caden.
Kanina pa ako nakabalik dito sa condo unit namin at mag gagabi na pero hanggang
ngayon ay hindi pa nakakabalik si Caden. Saan siya nagpunta? Galit ba siya sa akin?
Kailangan naming mag-usap.
"F-ck!" mura ko nang hindi ko na talaga ma contact si Caden.
Napahilamos ako sa aking mukha at napasandal sa aking kinauupuan. Bahagya akong
napatingala sa may kisame at napatulala. Ano kaya ang ginagawa niya ngayon? Sabi
niya ay hindi siya papasok sa trabaho, pero bakit parang ang tagal niya namang
nawala? Ginulo ko ang aking buhok at padabog na lang na pumunta sa akin g kwarto.
Tapos na akong kumain kanina kaya hindi na ako uulit. Kanina pa ako naghihintay sa
pagbabalik ni Caden pero hanggang ngayon ay hindi pa rin siya nakauwi. Tinatamad na
ako kaya pumunta na lang ako sa akong kwarto at nahiga sa aking kama. Kakaisip ko
kung nasaan na ngayon si Caden ay dinalaw na ako ng aking antok at nang magising
ako ay umaga na.
Mabilis akong bumangon sa aking kama at kahit na wala pa akong hilamos, lumabas na
ako sa aking kwarto at agad ko na hinahanap si Caden. Ang una kong pinuntahan ay
ang kanyang kwarto pero wala akong nakitang Caden sa 100b at ang linis din ng
kanyang kama, halatang hindi siya natulog doon. Pumasok ako sa kanyang shower room
upangtingnan kung nandoon si Caden at naliligo pero wala pa rin, hindi ko siya
nakita. Nagsimula na akong makaramdam ng inis ngayon dahil hindi ko pa rin mahanap
si Caden.
Lumabas na ako sa kanyang kwarto at agad akong bumaba at dumiretso sa kusina.
Natigil naman ako sa aking paglalakad nang makita ko
siya sa may table habang umiinom ng kape ngayon. Lumingon siya sa akin gamit ang
seryosong ekspresyon ng kanyang pagmumukha. Huminga ako ng malalim at nagsalita.
"Saan ka nanggaling? Bakit hindi ka umuwi kagabi?" tanong ko sa kanya na may halong
inis.
Ibinaba niya ang kanyang tasa at humarap siya sa akin gamit ang malamig na
ekspresyon ng kanyang pagmumukha.
"Nakatulog ka na nang makauwi ako dito sa condo unit. May pinunta lang ako na
importante kahapon kaya natagalan ako," sagot niya.
"Naghintay ako sayo, Caden!" hindi ko na mapigilan ang inis na aking nararamdaman
ngayon. Akala ko ba ay hindi siya busy kahapon at sasamahan niya lang ako?
Nakakainis. Para tuloy kasalanan ko kung bakit siya umalis kahapon. Tinaasan niya
ako ng kanyang kilay at sinagot niya ang aking sinabi.
"Talaga? Mabilis lang bang natapos ang pag-uusap niyo ng boyfriend mo? Okay lang
naman sa akin kahit hindi ka umuwi, Nica," malamig na sabi ni Caden habang
nakatingin sa akin.
Bahagyang napaawang ang aking labi at hindi ako makapaniwala sa kanyang sinabl
ngayon.
"What are you saying? Wala akong boyfriend, Caden! Matagal na kamingwala ni Aiden
at ikaw ang asawa ko!" inis kong sabi sa kanya.
Bahagya siyang ngumiti sa akin at tumango.
"Yeah, asawa mo nga pala ako, tama. Pero hindi naman kita pagbabawalan na
makipagkita kay Aiden, Nica. You can still be with him, pero bawal niyang angkinin
na kanya ang anak ko. Ako pa rin ang tatay ng pinagbubuntis mo ngayon. Ang anak ko
lang ang importante sa buhay ko, Veronica," seryosong sabi ni Caden habang
nakatingin sa akin.
Nakaramdam ako ng kirot ngayon sa aking puso sa kanyang sinabi. Bakit parang
tinutulak ako ngayon ni Caden kay Aiden? Akala ko ba ay kalimutan ko na si Aiden at
mag focus na lang ako sa kanya? Nasaan na ang mga salitang iyon na binitawan niya?
Bakit parang biglang nag iba ang ihip ng hangin?
Tumayo si Caden at humakbang siya palapit sa akin. Tumigil siya sa aking harapan
at bahagya siyang yumuko upang mapantay niya ang kanyang mukha sa akin.
"Pa favor na lang din sana, 'wag ka munang makipagtalik kay Aiden habang
pinagbubuntis mo ang anak ko. Respeto na lang muna para sa anak natin, Veronica,"
walang emosyon niyang sabi sa akin.
Napasinghap ako nangsabihin iyon ni Caden. Agad akong nakaramdam ng matinding galit
sa kanyang sinabi. Sinampal ko siya ng malakas sa kanyang mukha at nanginginig na
rin ang aking buong katawan sa sobrang galit na aking nararamdaman ngayon kay
Caden. Ang kapal ng pagmumukha niya na sabihin iyon sa akin? Anong akala niya sa
akin, easy to get? Kung saan-saan na lang na lalaki nakikipagtalik? Kahit na ang
komplikado ng relasyon namin ni Caden, asawa ko pa rin siya. Nangako kami noong
kasal namin at bilang asawa ni Caden, nirerespeto ko siya. Pero ngayon, nirerespeto
niya ba ako? Hindi. "How dare you say that to me?!
Pinapamukha mo pa talaga na ang landi landi ko na babae, Caden! Ganyan na ba talaga
angtingin mo sa akin, huh? Sorry ka na lang pero hindi ako ganun! Matino pa rin
akong babae kahit na nabuntis ako sayo habang may relasyon kaming dalawa ng kambal
mo! For your information din, ikaw lang ang nakaangkin sa katawan ko. Pero ngayon
sa sinabi mo, never ka nang makakatikim sa akin! Putang ina kal I hate you!" galit
kong sabi kay Caden at nagmartya ako paalis at palayo sa kanya.
Naramdaman ko ang pagtulo ng aking luha sa aking mga mata at mabilis ko rin itong
pinunasan. Patakbo akong pumunta sa aking kwarto at nagkulong ako sa 100b. Doon ako
humagulgol at urniyak dahil sa sakit na aking nararadaman ngayon.
Nawalan na tuloy ako nang gana na sabihin sa kanya ang tunay kong nararamdaman.
Masyado akong nasaktan sa sinabi ni Caden. Hindi ako makapaniwala na ganun ang
tingin niya sa akin. Akala ko ay iba si Caden... hindi pala.
TO BE CONTINUED...

Jarm Mijares Writer

One update po muna ako ngayon hehe. Pagod kasi katawan ko kasi kalilipat ko lang ng
bahay.
Bawi ako next update. Thank youuu

UNEXPECTED 28
EPISODE 28
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
"KUMUSTA ang pakiramdam mo, Hija? Hindi ka ba nahihirapan sa pagbubuntis mo?
Inaalagaan ka ba ng mabuti nitongsi Caden?" sunod-sunod na tanong ni Mommy Kira sa
akin. Nandito kami ngayon sa pamamahay nilang dalawa ni Daddy Trevor. Birthday kasi
ngayon ni Mommy Kira at gusto niya lang na mag salo-salo kaming pamilya, ayaw niya
ng big party.
Magkasama kami ngayon ni Caden at kahit na ayokong makasama siya, no choice ako.
Galit pa rin ako sa sinabi niya sa akin last week. 00, isang linggo na ang
nakalipas simula ng sabihin iyon ni Caden sa akin. Hindi ko siya inimikan. Bahala
siya sa buhay niya. Ewan ko ba paano ko nagawang sumama pa rin sa kanya kahit na
gusto ko na siyang sakalin.
Nakakainis. Kahit na bwisit na bwisit ako kay Caden ay hinahanap ko pa rin siya.
Siya talaga ang pinaglilihian ko. Kapag talaga nakapanganak na ako ay lalayo na
talaga ako. Bahala siya sa buhay niya. Hindi ko naman ilalayo sa kanya ang anak
namin, ako lang ang lalayo.
"Okay naman po ako, Mommy Kira. Hindi naman po ako nahirapan sa pagbubuntis ko.
Hindi rin po nagkulang si Caden sa pag-aalaga sa amin ng baby," nakangiti kong
sabi.
Grabe. . . gustong-gusto ko nang umalis. Dahil birthday ngayon ni Mommy Kira,
nandito rin si Aiden at kasama niya ang pinakilala niya sa akin noong pumunta ako
sa entertainment company nila na si Celeste. Pinakilala niya ito sa kanyang mga
magulang bilang kanyang girlfriend at date ngayon. Napatingin din ako sa reaksyon
ni Caden at nakita ko na parang wala siyang paki sa mga nalaman niya. Gusto ko
sanang ipamukha sa kanya na hindi kami nagkabalikan ni Aiden at hindi ako malandi.
Ang awkward ng setup namin ngayon. Ang tahimik ng paligid at ang gumagawa lang ng
usapan upang hindi tuluyan na matahimik ang lahat ay si Mommy Kira. Minsan din ay
si Daddy Trevor din ang nag-iingay at gumagawa ngjoke, pero tumigil na rin siya
dahil walang natawa sa mga corny jokes niya. Pinagalitan tuloy siya ni Mommy Kira
kaya ngayon ay nakasimangot lang si Daddy Trevor sa kanyang kinauupuan.
"Celeste hija, balita ko ay singer ka raw?
Wow! Ang galing mo naman tapos si Aiden ang
producer mo kaya doon kayo sa trabaho nagkakilala at nagka developan."
Napatingin ako kay Celeste nang sabihin iyon ni Mommy Kira. Nakita ko siyang
nahihiyang ngumiti at turnango.
"Y-Yes PO, Ma'am Kira. Pero nagsisimula pa lang naman ako, hindi po ako sikat,"
nahihiya n itong sabi.
Girlfriend na ba talaga siya ni Aiden? As in, like for real? Nakakalungkot kapag
nalaman ko na ginamit lang siya ni Aiden, sana hindi. . . sana naka move on na si
Aiden sa akin. Importante pa rin siya sa akin at mahal ko siya. He deserves love.
Halata naman dito kay Celeste na may nararamdaman siya para kay Aiden eh. Baka ito
na talaga ang babaeng magpapamahal kay Aiden nang sobra. Sana nga.
"Nako! Bakit Ma'am? Tita Kira na lang, Celeste. Wala tayo sa trabaho at isa pa ay
girlfriend ka nitong anak ko na si Aiden. Dapat mag tita ka na sa akin at kapag
kinasal na kayo, pwede mo na akongtawagin na Mommy Kira at kay Trevor naman ay
Daddy Trevor," masaya na sabi ni Mommy Kira.
"S-Sige PO, Tita Kira.
Hindi ako makakain ng maayos dahil parang may nakatitig sa akin. Nangtingnan ko ito
ay nakita ko si Aiden na nakatingin sa akin ngayon. Bakit siya nakatingin sa akin?
Baka mahalata ng kanyang mga magulang.
"Eyes on your food, Veronica."
Napa kurap-kurap ako sa aking mga mata nang marinig kong nagsalita si Caden sa
aking tabi ngayon. Nakita niya palang nakatingin ako ngayon kay Aiden. Nakakainis,
kailangan ko na umarte na okay lang kami ngayon ni Caden para hindi kami matanong
ng kanyang mga magulang.
Nang matapos na kaming kumain ay ibinigay na rin namin ang aming regalo para kay
Mommy Kira. Plano na sana naming magpaalam kung makauwi dahil gusto ko na rin
matapos itong pagpapanggap namin ni Caden sa harapan ng kanyang mga magulang.
"Wala ka namang trabaho bukas, Caden, diba?" tanong ni Mommy Kira kay Caden.
Urniling naman si Caden. "Wala po akong trabaho bukas, Mom. Sasamahan ko po si Nica
sa amin at para na rin mabantayan ko siya," sagot niya.
Gusto kong umirap at sabihin na ang sinungaling niya. Simula nga nung nag-away kami
ay nasa 100b langsiya ng kanyang opisina palagi kapag nasa condo lang siya. Si
Manang lang ang palagi niyang inuutusan para tanungin kung ano ang mga kailangan ko
at kung may nararamdaman ba akong kakaiba. Ang tagal ko na talagang bwisit na
bwisit sa kanya eh. Hindi pa talaga siya nag sorry sa akin. Ang taas ng pride niya!
Pwes, ako rin. Hindi ako hihingi ng tawad sa kanya. Wala naman akong kasalanan.
"Dito na kayo matulog ni Nica, anak.
Sinabihan ko na rin si Aiden at Celeste at dito na rin muna sila matutulog. Doon
matutulog si Celeste sa kwarto ni Aiden, kaya ikaw naman ay dalhin mo na langsi
Nica sa kwarto mo at doon na kayo matulog," sabi ni Mommy Kira.
Nanlaki ang aking mga mata sa kanyang sinabi at nagulat.
Nag reak kaagad ako. "P-Po? Mommy Kira, uuwi na lang po kami ni Caden. Si Manang
lang kasi mag isa doon sa condo," kinakabahan kong sabi at pinilit ko rin na
ngumiti.
Nagsalubong ang kanyang kilay na parang hindi nagustuhan ang aking sinabi. Patay!
"Huh? Bakit, hindi na rin naman bata 'yun si Manang. Alam niya naman na nandito
kayo ngayon sa bahay, diba? Sige na, dito na muna kayo sa bahay matulog. Birthday
ko naman eh! Birthday wish ko na lang na dito kayo matulog, please?" sabi ni Mommy
Kira at nagsimula na siyang magpa cute sa harapan namin ni Caden.
Napakagat ako sa aking labi at napasulyap ako kay Caden na nasa akingtabi, nakita
ko rin na nakatingin na rin siya sa akin. Ako ang unang umiwas ng tingin sa kanya
at humarap ulit kay Mommy Kira.
Bago ako makapagsalita ay naunahan na ako ni Caden.
"Sure, Mom. Anything you want," sabi ni Caden.
Huminga ako ng malalim at ngumiti kay
Mommy Kira. "0-0kay PO, Mommy Kira."
"Great! Thank you mga anak. Pinagbigyan niyo talaga ako ngayon sa birthday ko,"
masaya na sabi ni Mommy Kira at niyakap niya kaming dalawa ni Caden.
Naramdaman ko ang pagpulupot ni Caden sa aking bewang kaya napatingin ako sa kanya
at tinaasan siya ng kilay. Tumingin din siya sa akin at tinaasan din niya ako ng
kilay. Nakakainis! Makakatabi ko na naman ang lalaking 'to sa pagtulog. Sinasanay
ko na ang sarili ko na matulog na hindi siya katabi eh! Wala na naman akong takas.
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 29
EPISODE 29
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
NANDITO na kami sa 100b ng kwarto ni Caden. Pagkapasok namin sa 100b ng kanyang
kwarto ay agad din niya akong binitawan at ako naman ay lumayo na sa kanya. Nakaupo
ako ngayon sa gilid ng kanyang kama habang siya naman ay nasa 100b ng kanyang
shower room at naliligo. Kanina pa ako nakahalukipkip at nakanguso habang
hinihintay ang kanyang paglabas. Gusto ko ulit makipag-usap sa kanya. Kailangan
niyang mag sorry sa akin. Ang kapal naman ng pagmumukha niya kapag ako pa ang nag
sorry sa kanya. Haler? Wala akong kasalanan! Siya ang may sinabing masama sa akin.
Makalipas ang ilang minuto ay lumabas na si Caden mula sa shower room at nakatapis
lang siya ngayon sa kanyang tuwalya sa kanyang bewang at kitang-kita ko ngayon ang
abs at. . . at dibdib na may tubig pa. Nakita ko ang gulat sa kanyang mukha ang
mapatingin siya sa akin at ako naman ay agad na urniwas ngtingin sa kanya ng
nakaramdam ako ng init sa aking mukha. "A-Akala ko ay tulog ka na," mahina niyang
sabi.
Ngumuso ako at muli siyangtinignan at tinaasan ng kilay.
"At bakit? Para maiwasan mo na naman ako?" mataray kong tanong sa kanya.
Tinignan niya ako ng seryoso. "Baka nakakalimutan mo na ikaw ang umiiwas sa akin,
Veronica?"
"Kasi bwisit ka! Gago ka kasi! Sa tingin mo ay iimikan pa kita simula ng ipamukha
mo sa akin na malandi akong babae?!" galit kong sabi sa kanya.
Umiwas siya sa akin at hindi siya nakakapagsalita. Ngayon ay nakaramdam siya ng
guilt dahil napagtanto niyang hindi totoo 'yung sinabi niya? Bwisit siya! Galit pa
rin ako sa kanya. Hindi ko tanggap na sinabi niya iyon sa akin.
"Ngayon ay ikaw pa ang may ganang iwasan ako? Hindi ka nga makapag sorry sa akin
eh! Napaka sinungaling mo naman kanina ng sabihin mo na inaalagaan mo ako ng
mabuti. Hindi ka nga makalapit sa akin at matanong kung okay lang ba ang kalagayan
ko eh! Akala ko ba ay hindi mo ako sasaktan? Napaka sinungaling mo, Gideon Caden
Coleman!" hindi ko na napigilan angsarili ko na maipalabas ang mga hinanakit ko sa
kanya.
Umiwas ako ng tingin sa kanya at tuluyan na akong naiyak. Tang ina niya! Sa kanya
lang ata ako nakapag mura ng malutong dahil sa galit na nararamdaman ko eh. Masyado
akong nasaktan sa ginawa ni Caden at sa kanyang sinabi sa akin. Syempre dahil mahal
ko na siya ay masasaktan talaga ako! Akala ko pa naman ay masasabi ko na angtunay
kong nararamdaman para sa kanya.
"I'm sorry for saying that to you, Veronica. Alam ko na nagkamali ako at masyado
akong nagpadala sa damdamin ko kaya nasabi ko ang masakit na salitang 'yun na
ikinagalit mo," sabi ni Caden.
Nagsalubong ang aking kilay at muli ko siyangtinignan.
"Bakit, ano bang nararamdaman mo nung mga panahon na iyon? Bakit nasabi mo na
masyado kang nadala sa damdamin mo, huh? Na nagawa mo pang pagsalitaan ako ng ganun
na mga salita?!"
Napahawak siya sa kanyang bewang at bahagya siyangtumingala at huminga ng malalim.
"Tang ina naman, Caden! Hanggang kailan ba tayo magiging ganito, ah? Ayaw na ayaw
mo ba talaga sa akin kaya sinasaktan mo angdamdamin ko? Kasi sinira ko ang buhay
mo? Kinulong kita sa
akin? Huh, ganun ba, Caden? Magsalita ka!"
"Nagseselos ako, Veronica!" galit na sigaw ni Caden.
Natigil ako sa aking pagsasalita at napasinghap sa sinabi ni Caden. Namumula ang
kanyang mukha ngayon sa sobrang galit habang nakatingin sa akin. Napalunok ako sa
aking laway at nararamdaman ko na naman ang malakas na pagtibok ng aking puso
ngayon. Totoo ba 'yung narinig ko, o namali lang ang aking dinig?
"A-Ano?" nauutal kong tanong habang nakatingin sa kanya. Baka kasi namali lang ang
dinig ko sa kanyang pag sigaw kanina.
Nakita kong naglakad palapit sa akin si Caden at ang bilis ng mga pangyayari
ngayon, nakahawak na siya ng mahigpit sa aking braso at nakatayo na rin ako habang
kaharap si Caden. Kitang-kita ko na ang pag-aalab ng kanyang mga mata habang
nakatingin sa akin.
"Nagseselos ako, Veronica! Narinig mo ba ako? Naintindihan mo ba angsinabi ko?
Nagseselos ako sa inyo ni Aiden!" muli niyang sigaw habang nakatingin siya sa akin.
"C-Caden.. .."
Urnigting ang kanyang panga at napa tango-tango siya bago muling magsalita.
"Akala mo ay okay lang sa akin nang nakita kita sa may lobby na kasama ang kambal
1<0?
Hindi! Alam mo ba kung ano ang nararamdaman ko ng mga oras na 'yun? Selos,
Veronica! Nanliliit din ako sa sarili ko dahil hindi kita kayang maipaglaban! Mahal
mo ang kambal ko. .. siya ang tunay mong mahal. Samantalang ako ay bigla na
langdumating sa buhay mo dahil nabuntis kita. Wala akong karapatan na pagbawalan ka
dahil siya naman ang mahal mo." Napasinghap ako nangsabihin iyon ni Caden sa akin
ngayon. Hindi ako makapagsalita... nakatingin lang ako sa kanya at nakikinig. Para
akong nanghihina, ang takas pa rin ng t***k ng aking puso ngayon.
"I'm sorry kung nasabi ko sayo ang mga salitang 'yun. Nasabi ko lang 'yun dahil
masyado mo akong nasaktan, Veronica! Parang tinutusok ang puso ko habang naalala ko
na magkasama kayo ni Aiden at malaman na nagkabalikan kayongdalawa!"
"Hindi kami nagkabalikan ni Aiden!"
"Pero iyon ang sabi niya ng mga oras na 'yun, Veronica! Wala akong laban kay Aiden.
Na gu-guilty pa rin ako sa mga ginawa ko sa kanya kaya hindi ko kayo mapigilan—
hindi kita maipaglaban sa kanya."
"A-Asawa kita Caden singit ko sa kanyang pagsasalita.
Malungkot siyang ngumiti at turnango.
"00, asawa mo nga ako. Pero hindi mo naman ako mahal. Mag-asawa lang tayo sa papel
Veronica," malamig niyang sabi.
Muli kong naramdaman ang pagtulo ng aking luha habang nakatingin pa rin sa kanyang
mga mata.
"S-Sagutin mo nga nang totoo ang tanong ko ngayon, Caden, mahal mo ba ako?"
matapang kong tanong sa kanya habang nakatingin sa kanyang mga mata.
Ngumiti siya sa akin at bumuntong-hininga bago magsalita.
"Sasabihin ko ba ang lahat ng 'to kung hindi kita mahal, Veronica?"
Natigilan ako sa naging sagot niya. Mas lalong humakbang palapit sa akin si Caden
at hinawakan niya ang aking pisngi. Magkatitigan na kamingdalawa ngayon. Patuloy pa
rin ako sa akin g pag-iyak.
Pinagdikit niya ang aming mga noo at muli siyang nagsalita.
"Mahal kita, Veronica. Mahal na mahal kita."
Bago pa ako makapagsalita ay hinalikan na
niya ako sa aking labi.
Mahal ako ni Caden. Mahal niya rin ako kagaya ng pagmamahal ko sa kanya.
TO BE CONTINUED...
Readers also enjoyed:
Seeking Pleasures [RI 8]
0 117.7K Read
TAGS Newadult Kickass Heroine Urban
UNEXPECTED 30
EPISODE 30
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
"MAI-IAL kita, Veronica."
Hindi ako makapaniwala na umamin na rin si Caden sa kanyang nararamdaman para sa
akin. I always wish that someday, he will like me just like how I like him. .. how
I love him. Our feelings for each other are mutual. 'Yung saya na nararadaman ko
ngayon ay nag-uumapaw, at hindi rin ako makapaniwala sa inamin ni Caden. Hinalikan
niya ako sa aking labi. Sa gulat ko ay hindi ako makagalaw at hindi ko siya
nahalikan pabalik dahil mabilis niyang inilayo ang kanyang labi sa akin at umatras
siya palayo. Kumunot ang aking noo at nagtataka ako sa pag atras ni Caden. Yumuko
siya at hindi siya makatingin sa akin.
"C-Caden," tawag ko sa kanya.
"Mahal kita pero hindi pwede. ..." mahina niyang sabi at muli siyang nag angat ng
tingin sa akin, napaawang ang aking labi at napailing. Anong pinagsasabi niya?
Humakbang ako palapit sa kanya at hinawakan ko ang kanyang kamay.
"What are you saying? You Just confessed your feelings for me, Caden! Panindigan mo
ang sinabi mo. Anong hindi pwede? We're married! Hindi mo pa nalalaman kung anong
nararamdaman ko para sayo," sabi ko sa kanya. Umiling siya at tinignan niya ako
garnit ang kanyang malamig na ekspresyon sa mukha. Tumalikod si Caden sa akin at
kumuha siya ng t-shirt at sinuot niya ito. Muli akong humakbang palapit sa kanya at
nagsalita.
"What the f-ck, Gideon Caden Coleman?! Pagkatapos mong sabihin na mahal mo ako ay
tuluyan mo na akong lalayuan?! Baliw ka ba, huh?!" hindi ko mapigilan na mapataas
ang boses ko dahil sa inis na aking nararamdaman.
Pinaglalaruan niya ba ako? Pagkatapos kong magbigay ng hint sa kanya na may
nararamdaman ako sa kanya ay sasabihin niya na mahal niya ako tapos ay babawiin
kaagad? Sasabihin na hindi pwede? Baliw ba siya?!
N ang matapos na siyang magsuot ng saplot sa katawan ay humarap siya sa akin at
tinignan niya ako ng seryoso.
"I'm sorry, Veronica."
Sa galit na aking nararamdaman ngayon ay sinampal ko siya ng napakalakas sa kanyang
mukha.
"Tang ina ka! Mahal kita, alam mo ba 'yun?! Mahal din kita, Caden! Anong gagawin mo
dito, huh? Mahal kita! I love you! Mahal na mahal kita!" sigaw ko at tuluyan na
akong naiyak at nanghina. Nakatingin langsa akin si Caden at hindi siya
nagsasalita.
Sa galit ko ay muli siyang sinampal at paulit-ulit ko siyang sinuntok pero hindi
niya ako pinigilan. Nakatayo lang siya sa aking harapan habang nakatingin sa akin.
Nangtuluyan na akong nanghihina ay tumigil na ako at tinignan ko siya ng masama.
"Alam mo, napakaduwag mo! Ang hina mol Ang gago mo! Napaka red flag mol Alam mo
kung bakit wala kang naging girlfriend at walang tumatagal sayo? Dahil dyan sa
ugali mo! Alam mo, bahala ka na sa buhay mol Sawang-sawa na akong urnintindi sayo,
Caden! Ang gulo ng utak mo—ang gulo mong tao!" galit kong sabi at lumabas na ako
sa kanyang kwarto.
Nang makalabas ako, nakita ko si Aiden sa harapan ng pinto ng kwarto ni Caden.
Hindi ko mapigilan na magtaka pero nagulat na lang ako ng hilain niya ang aking
braso at niyakap niya
ako.
"Alam ko na nasasaktan ka ngayon, Veronica," mahina niyangsabi.
Tuluyan na akong urniyak at niyakap ko pabalik si Aiden. Bago ko siya naging
boyfriend ay naging magkaibigan na kami kaya ngayon ay kailangan ko ng kaibigan at
si Aiden ang una kong nakita.
"Gusto mo bang umalis tayo dito?" muli niyang sabi.
Hindi ako makapagsalita ngayon dahil sa aking pag-iyak kaya ang aking ginawa na
lang ay tumango. Hinagod ni Aiden ang aking likod at inalalayan niya ako sa
paglalakad at umalis na kami. Hindi ko alam kung saan kami pupunta ngayon ni Aiden,
ang importante sa akin ngayon ay makaalis kami at ayokong makita ang pagmumukha ni
Caden. Baka tuluyan ko na talaga siyang masapak ng malakas sa mukha at masakal ko
siya sa sobrang galit.
"MAY naisip ka na bang pangalan sa magiging anak mo, Nica?"
Turningin ako kay Aiden at nakita ko siyang nakangiti habang nakatingin din sa
akin. Dinala niya ako sa isang karinderya at kumain kami ng mainit at kumukulo pang
bulalo. Katatapos lang din naming kumain ngayon at nandito kami sa
labas ng karinderya habang nakaharap sa may dagat dahil malapit lang sa seawall ang
pinagkainan namin.
Ngumiti ako kay Aiden at umiling.
"Hindi ko pa nga alam kung ano ang anak ko, kung babae ba o lalaki."
Kumunot ang kanyang noo. "Bakit? Ayaw mo pang malaman?"
Umiling ako. "Sa susunod na lang siguro, Aiden," mahina kong sabi at yumuko.
Naiilang pa rin ako kung ang pag-uusapan namin ni Aiden aytungkol sa aking
pagbubuntis. Nang dahil dito ay nasira ang relasyon namin kaya hindi ko alam kung
okay na ba talaga siya, o pinipilit niya lang.
"Nag away kayo ni Caden? Narinig ko ang sigawan niyo."
Nanlaki ang aking mga mata at muling napatingin sa kanya.
"H-Huh? Talaga? Narinig niyo talaga sa labas?" kinakabahan kong tanong. Baka kasi
narinig din nila Mommy Kira ang pag-aaway namin ni Caden... nakakahiya sa kanila.
"Konti lang naman ang narinig ko dahil lumabas ka rin kaagad sa kwarto at nakita
kong umiiyak ka. Nica, kahit na wala na tayo, magkaibigan pa rin tayo. Pwedeng-
pwede ka lumapit sa akin kapag may problema kayo ng asawa mo," seryosong sabi ni
Aiden habang nakatingin sa akin.
Malungkot akong ngumiti at bumuntong-hininga.
"Asawa? Hindi ko alam, Aiden. . . hindi ko nararamdaman na mag-asawa kami ni Caden.
Ang gulo niya. . . ang gulo ng mga pinakita niya sa akin. Sinabi niya sa akin
kanina na mahal niya ako. Umamin siya kanina sa akin sa tunay niyang nararamdaman
para sa akin," sabi ko kay Aiden at huminga ng malalim.
"Umamin siya na mahal ka niya?"
Napaharap ako kay Aiden at nakita ko na nagsulubong na ang kanyang kilay ngayon na
parang hindi nagustuhan ang aking sinabi. Napalunok ako sa aking laway at alanganin
na tumango. 00 nga pala, hindi pa rin pala okay kay Aiden ang lahat. Halata naman
na hindi pa rin sila ayos ni Caden. Bakit ko ba na kwento sa kanya ang nangyari
kanina? Masyado akong nadala sa pagsasalita ko. Nagtanong kasi siya sa akin eh.
Nakakainis!
"Veronica, hindi sa sinisiraan ko si Caden pero may kailangan kang malaman sa
kanya," seryosong sabi ni Aiden.
Kumunot ang aking noo at hindi mapigilan na kabahan.
"Anong ibig mong sabihin, Aiden? Ano ang dapat kong malaman tungkol sa kanya?"
Bumuntong-hininga siya bago hinawakan ang aking kamay.
"Hindi niya alam kung paano magmahal, Veronica. Pinaglalaruan niya lang ang puso
mo, pai ibigin ka lang niya at sa huli. .. sa huli ay paasahin ka lang niya. Sinabi
niyang mahal ka niya? Tapos ano ang sunod? Diba sinabi niyang hindi pwede? Dahil
hindi siya seryoso sa sinasabi niya... hindi ka niya mahal. Pinapaikot ka lang
niya."
Naramdaman ko ang pagpatak ng aking mga luha at hindi ko alam kung maniniwala ba
ako sa sinabi ni Aiden sa akin ngayon tungkol kay Caden.
But he's good to me. mahal niya ako, diba? Nararamdaman ko na mahal niya ako...
pinaparamdam niya sa akin iyon! Totoo naman 'yun! Totoo 'yun. . . o pinaglalaruan
niya lang talaga ako? Oh my God... ayoko.... ayokong maniwala.
"He just wants the baby, Veronica. Matagal nang nakaplano kay Caden noon na gusto
niya lang magkaroon ng anak, pero ayaw niyang
magkaroon ng asawa. Hiwalayan mo na siya habang maaga pa. Niloloko ka lang
niya. . . at gagamitin ka lang niya ng paulit-ulit."
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 31
EPISODE 31
 SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
PINAGLALARUAN lang ni Caden ang nararamdaman ko. . . iyon ang sabi ni Aiden sa
akin. Hindi ko alam kung maniniwala ba ako sa sinabi niya, o magbabakasakali pa rin
ako na naguguluhan lang si Caden at totoo talaga ang nararamdaman niya para sa
akin? Isa lang ang solusyon sa mga tanong na gumugulo sa aking utak ngayon, ito ay
ang personal na tanungin si Caden.
Hindi na kami bumalik sa bahay nila Mommy Kira dahil nahihiya na ako. Pagkatapos
naming mag usap ni Aiden ay nagpahatid na lang ako sa condo unit kung saan ako nag
sa-stay kasama ni Caden. Nasa kanya lang naman kung babalik siya sa condo, o
hahayaan niya lang talaga ako sa buhay ko pagkatapos ko na mag wakout sa
pagsasagutan naming dalawa.
Ang gulong kausap ni Caden... hindi ko siya maintindihan. Iba ang mga pinakita niya
sa akin sa lumalabas sa kanyang bibig at sa mga sinasabi niya para sa akin. Alam ko
na totoo iyong mga
pinaparamdam niya sa akin... sa mga pag aalaga niya ay lahat ng iyon ay totoo.
Hinintay ko siya na makabalik sa aming tinitirhan. Mukhang iniiwasan niya rin
talaga ako dahil angtagal na niyang urnuwi. Hapon na ata nang makabalik si Caden sa
condo unit namin at nanlaki ang kanyang mga mata ng makita niya ako.
"V-Veronica," banggit niya sa aking pangalan.
Tinaasan ko siya ng aking kilay at tumayo ako habang nakahalukipkip.
"Akala ko ay hindi ka na uuwi," malamig ko na sabi.
Urniwas siya ngtingin sa akin.
"May importante lang akong gin awa kaya hindi kaagad ako nakauwi," sabi niya.
Sarkastiko akong turnawa at tinaasan siya ng aking kilay.
"Ah, talaga ba? Ano kaya 'yang importante mong ginawa, hmm? Na cu-curious tuloy
ako, asawa 1<0."
Bumuntong-hininga siya at tinignan niya ako ng seryoso.
"Please, Veronica, let's stop fighting. Baka nakakalimutan mo na buntis ka pa rin?"
Umusok bigla ang aking ilong sa sobrang galit nang sabihin niya iyon sa akin. Ang
kapal talaga ng pagmumukha! Parang wala siyang ginawa sa akin kahapon ah?
"Gago ka talaga, 'no?" inis kong sabi sa kanya.
Kumunot naman ang kanyang noo habang nakatingin sa akin. Pinigilan ko ang aking
sarili na mapapaiyak ngayon. Ayoko nang umiyak dahil lang sa lalaking 'to!
Huminga ako ng malalim habang nakatingin pa rin sa mga mata ngayon ni Caden. Ang
lakas ng kabog ng aking puso ngayon. . . para akong aatakihin sa sobrang kaba.
"Mag sabi ka nga ng totoo sa akin, Caden.
Kumunot ang kanyang noo habang nakatingin din sa akin.
Malungkot ako na ngumiti sa kanya at nagtanong na ako sa kanya.
"T-Totoo ba na pinaglalaruan mo lang ang damdamin ko? Na. na sinabi mo lang sa akin
na mahal mo ako dahil pinaglalaruan mo lang ang nararamdaman ko para sayo? H-Hindi
ba talaga..
hindi ba talaga totoo ang pinapakita mo sa akin? A-Ang. . . ang baby lang ba talaga
ang importante
sayo?" nahihirapan ko na tanong kay Caden ngayon. Pinipigilan ko talaga ang aking
sarili na mapaiyak habang tinatanong ko lyon sa kanya ngayon. Ayokong umiyak!
Hindi siya umimik. Nakatayo lang siya ngayon sa aking harapan habang nakatingin ng
seryoso sa akin na para bang inaalala niya ang bawat sulok ng aking pagmumukha.
Nakaramdam ako ng konting inis. Inirapan ko siya at muli akong nagsalita.
"Sagutin mo ang mga tanong ko sayo, Caden!" sigaw ko.
Bahagya siyang napapikit sa kanyang mga mata at yumuko. Makalipas ang ilang segundo
ay muli siyang nag angat ngtingin sa akin at tinignan niya ako ng seryoso.
"Veronica, you deserve someone better...
not me. I'm not. . . I'm not the right man for you. Nagsimula tayo sa isang
kataksilan, hinding-hindi na magbabago 'yun. Habang maaga pa, gawin natin ang
tama," seryoso na sabi ni Caden habang nakatingin sa akin.
Nagsalubong ang aking kilay at hindi ko maintindihan ang kanyang pinagsasabi
ngayon. Napailing ako.
"What? Anong ibig mong sabihin? We can
still fix this! You love me, I love you! Mahal natin ang isa't isa, Caden—"
"Hindi kita mahal, okay?!" sigaw niya.
Pinanlakihan niya ako ng kanyang mga mata.
Napaawang ang aking labi at nagulat sa kanyang biglaang pagsigaw. llang segundo
kaming natahimik. Matalim pa rin ang kanyang tingin sa akin habangako naman ay para
nang nanghihina sa aking kinatatayuan ngayon.
Napahawak siya sa kanyang bewang at huminga siya ng malalim bago muting humarap sa
akin at tinignan niya ako ng seryoso.
"Hindi kita mahal, Veronica. Nasabi... nasabi ko lang 'yun kagabÏ dahil ginagalit
mo ako!"
"K-Kapag galit ka ay sasabihin mo palagi sa akin na mahal mo ako? Para ano, para
saktan ang damdamin ko, Caden?" nanghihina kong tanong sa kanya.
Hindi siya naka sagot sa aking biglaang tanong. Mabilis akong urniwas ng tingin sa
kanya at lihim na pinunasan ang luhang pumataksa aking mga mata. Traydor na luha!
"I'm sorry, Nica," rinig ko na sabi ni Caden.
Hindi pa rin ako makatingin sa kanya ngayon. Pinipigilan ko na hindi mapaiyak dahil
naninikip na talaga ang aking dibdib sa sobrang sakit. Huminga muna ako ng malalim
at pinakalma ko muna ang akingsarili bago ako muling tumingin sa kanya ulit at
tinignan ko siya ng seryoso
"S-So, what's your plan, huh? Hindi pwede na ganito na lang tayo palagi, Caden. K-
Kasal na tayong dalawa. Buntis ako at malapit na akong manganak. Anong gagawin mo?"
tanong ko sa kanya.
Umigting ang kanyang panga habang nakatingin pa rin sa akin ngayon.
"Let's file an annulment, Veronica. . .
pagkatapos mong manganak. Let's have joint custody for our baby. Hindi mo siya
ilalayo sa akin, hindi ko rin siya ilalayo sayo. Ayoko ng manatili sa ganitong
setup, Nica. You are still important to me. I want you to be happy and..
and to move on from me. Papayag ka ba sa gusto kong mangyari?"
Tuluyan na akong naiyak at hindi ko na napigilan ang sarili ko na na mapalabas ang
aking nararamdaman. Bakit ang sakit magsalita ni Caden? Bakit parang angdali langsa
kanya ng mga pangyayari? Hindi niya ba nakikita ngayon na nahihirapan ako?
Why so cruel, Gideon Caden Coleman?
Matalim ko siyang tinignan at marahas ko na
pinunasan ang aking luha. Huminga ako ng malalim at napayukom ako sa aking mga
kamao habang nakatingin sa mga mata ni Caden.
"Is that what you want? Gusto mo na talagang malayo sa akin, 'no? You really hate
me. Napilitan ka lang na pakasalan ako... na pakisamahan ako. Ngayon, alam ko na."
"Nica—"
"Okay, Caden... let's file an annulment after I give birth to our baby.
Maintindihan naman ng mga magulang natin ang magiging desisyon natin sa ating mga
buhay. Gusto ko na rin makawala sayo dahil sakal na sakal na ako at hindi na kita
kayang pakisamahan!" sabi ko mabilis na tumalikod sa kanya at naglakad paalis.
Mapait akong napangiti nang hindi niya ako pinigilan. He really wants to get out of
this relationship. Siguro ay may iba talaga siyang mahal at pinakisamahan niya lang
ako dahil nabuntis niya ako.
F-ck! Ito na talaga ang karma ko.
Ito na ang katapusan ng relasyon namin ni Caden.
Simula ngayon, sa anak ko na lang ako mag fo-focus. Ayoko nang magmahal ulit ng
ibang lalaki. Ang sakit na. .. ayoko nang makaramdam
ulit ng sakit kagaya ng nararamdaman ko sa kambal na Gideon. Tama na 'yun. .. ayoko
na.
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 32
EPISODE 32
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
PINAYAGAN ko na si Caden sa kanyang gusto, na maghiwalay kaming dalawa pagkatapos
ko na manganak. Pero ngayon ay gusto ko munang lumayo. gusto kong mapag-isa.
Nasasakal ako at parang may mangyayaring masama sa baby ko na nasa aking
sinapupunan kung ipagpatuloy ko pa ito. Ayoko munang makita si Caden. Ayoko rin
munang makita si Aiden—ayoko silang makitang dalawa kasi kahit si Aiden ang
makikita ko, parang kaharap ko rin si Caden dahil magkamukha lang silang dalawa.
"Help me, Oceania."
Wala akong ibang mapuntahan kundi ang aking bestfriend at pinsan lang na si
Oceania. Alam ko na busy siya sa kanyang trabaho pero alam ko rin na one call away
lang siya at ngayon ay kahit na may meeting siya, pinuntahan niya pa rin ako dahil
kailangan ko siya.
"What kind of help, Veronica? Tutulungan kita kahit ano pa 'yan," sabi niya habang
nakangiti sa akin at hinawakan niya rin ang aking
kamay.
Bumuntong-hininga ako bago ko sabihin sa kanya ang aking gusto.
"l want to get out of here. I want to have a peaceful life even if it's for the
meantime. Masyado na akong nasasakal at nasasaktan sa mga nangyayari, Oceania.
Nakakasama na ito para sa anak ko. . . ayoko at natatakot ako na baka may mangyari
na namang masama sa kanya. Gusto ko naman na maging masaya. Hindi ko na alam kung
paano maging masaya eh," seryoso kong sabi sa aking pinsan.
Lumapit sa akin si Oceania at niyakap niya ako. Sumandal naman ako sa kanyang
balikat at hinayaan siya na yakapin niya ako.
"Where do you want to go, Nica? Sasamahan kita."
Nag angat ako ng tingin kay Oceania at umiling.
"O, it's okay... okay lang sa akin na ako lang mag isa. Gusto ko lang na tulungan
mo ako sa matutuluyan ko."
Umiling siya. "Sa tingin mo ba ay hahayaan kita na mapag-isa sa sitwasyon mo
ngayon? No Veronica. I'm coming with you, at wala ka nang magagawa dun. Saan mo ba
gustong pumunta?" Napangiti ako sa sinabi ni Oceania dahil hindi siya nagdalawang
isip na samahan niya ako kung saan ko man gustong pumunta ngayon. "Tell me, saan mo
gustong pumunta, Veronica?" muli niyangtanong sa akin.
Napapikit ako sa aking mga mata at bumuntong-hininga bago muli kong iminulat ang
aking mga mata at tingnan si Oceania at nginitian ko siya.
"l want to return to our province, Oceania," sabi ko sa kanya.
Nanlaki ang kanyang mga mata at napatango.
"Gusto mong magbakasyon sa Governor
Generoso?"
Ngumiti ako sa kanya at tumango.
''Yes,
Nakita ko ang saya sa kanyang mukha nang sabihin ko na gusto ko na pumunta sa
probinsya namin. Matagal na rin kasing hindi nakabalik si Oceania doon sa Governor
Generoso dahil busy siya sa kanyang trabaho at ganun din ako.
Samantalang ang parents ni Oceania na si Tita Amara at Tito Tobias ay doon na nag
stay sa probinsya dahil sila na rin ang namamahala sa mga beaches at hotels na
pagmamay-ari ng
pamilya namin doon at pati na rin sa isla.
Nandoon din ang parents ni Kuya Gabriel na si Tita Gabriella at si Tito Baste. Si
Mom at Dad lang ata ang nandito sa Manila dahil hindi pwedeng pabayaan ang kumpanya
namin dahil habang tumatagal ay lumalago rin ang pinaghirapan na business ni Mommy.
"I'm coming with you, Veronica! Oh my Gosh.
I miss Governor Generoso! Sasabihin ko na ba kay Mom? Sigurado akong mag pa red
carpet 'yun kung sabihin ko sa kanya na uuwi tayong dalawa, nakangiti niyang sabi
sa akin.
Nakaramdam na rin ako ng excitement dahil na miss ko na rin ang probinsya namin.
Kahit anong bigat ng problema mo, kapag nandoon ka sa Governor Generoso habang
nakaharap sa dagat ay mawawala bigla ang mga problema mo. Na miss ko na rin ang
probinsya namin at ang aking pamilya. Huling punta namin doon ay noong birthday pa
ni Tita Gabriella.
'"Wag na siguro, O. Gusto ko rin na isurpresa sila Tita Amara sa pagpunta natin
doom" sabi ko.
Tumango-tango naman siya bilang pagsang-ayon sa aking sinabi.
"Ay, gusto ko 'yan! Sige, 'wag na muna natin sabihin sa kanila na pupunta tayo
doon. Pero sila Tita Sabrina, sasabihin mo ba na aalis ka? Si
Caden... papayag kaya siya?"
Nanahimik ako sa naging tanong ni Oceania sa akin. Urniwas ako ngtingin at
bumuntong-hininga.
"Siguro sasabihin ko kay Mom at Dad na pupunta tayo sa probinsya, O," mahina kong
sabi.
"Tapos? Si Caden?"
Napakagat ako sa aking labi at unti-unti akong urniling.
"A-Ayokong malaman niya na aalis ako.
G-Gusto ko munang makalimutan siya, Oceania. Bahala na. . . bahala na kung ano ang
mangyari," dagdag ko.
Huminga naman siya ng malalim at seryoso niya akong tinignan.
"Okay, Nica. I'll respect your decision
Ngumiti ako at nagpasalamat kay Oceania.
Kumain na muna kami ngdinner at nag chikahan din kami ni Oceania bago niya ako
hinatid sa condo unit na tinutuluyan ko. Kanina din paulit-ulit na tumatawag sa
akin si Caden pero hindi ko siya sunasagot. Bakit niya naman ako tatawagan? Akala
ko ba ay wala na kaming pakialamanan? Bakit parang pinapakialaman niya pa rin ako
kung saan ako pupunta?
Bago ako lumabas sa sasakyan ni Oceania ay
nagyayakapan na muna kaming dalawa. Ngumitl siya sa akin at nginitian ko rin siya
pabalik. "Just tell me when you want to go, Veronica," sabi ni Oceania.
Hindi ko mapigilan na mag-alala para sa kanyang trabaho. She's working in different
company dahil ayaw niya raw na bigyan siya ng special treatment.
"O, what about your work? Alam ko naman na busy ka dahil manager ka na. Baka bigla
kang mapatalsik sa trabaho mo, Oceania," alala kong sabi.
Mahina siyang turnawa at kinindatan niya ako. "You don't have to worry about my
work, cousin. I have my ways kaya wala ka nang dapat pang ipag-alala. Close ko na
rin ang may-ari ng kompanya at bibigyan niya ako ngvacation leave kahit ilang
months ko pa gusto," sabi ni Oceania at nginitian niya ako.
Napa kurap-kurap ako sa aking mga mata at namangha sa sinabi ni Oceania. Ang alam
ko ay ayaw daw sa kanya ng boss nila dahil masyado raw siyang bossy, pero ngayon ay
close na sila? Wow! Maganda 'yun.
Tumango ako at muli kong niyakap si Oceania bago magpaalam sa kanya. Lumabas na ako
at naglalakad na papasok sa building. Muli ko
na namang narinig na nag ring ang aking phone kaya napairap ako at kinuha ito upang
tingnan kung sino angtumatawag sa akin.
Caden asshole is calling...
Sa sobrang galit kay Caden ay pinalitan ko na ang kanyang pangalan sa aking
contacts dito sa phone. Pinatay ko ang aking phone at muli akong naglalakad papunta
sa elevator upang makapunta na ako sa floor ng aming unit. Hindi na kailangan pang
sagutin ang kanyang tawag dahil nandito na rin naman ako.
Nang makapasok ako sa loob ay agad na bumungad sa akin ang pagmumukha ni Caden.
Nakaramdam na naman ako ng sobrang galit at parang gusto ko siyang sugurin ngayon
upang sakalin hanggang sa hindi na siya makahinga.
"Bakit ngayon ka lang nakauwi? Sino ang kasama mo? Saan ka nanggaling?" sunod-sunod
niyang tanong na mas lalong nagpainis sa akin.
Inirapan ko siya.
"Ano namang pakialam mo kung saan ako pumunta, Caden?!" maldita kong sabi sa kanya.
Napahawak siya sa kanyang bewang at nakita na para na siyang nagalit pero wala
akong pakialam.
"Nag-aalala ako sayo, Veronica! Sana sinabi
mo sa akin kanina kung saan ka nagpunta. Hindi mo man lang sinasagot ang tawag at
text ko sayo!" sigaw niya.
Muli ko siyang inirapan at humalukipkip ako.
"Hindi ko na problema 'yun, Caden. Pwede ba, 'wag mo na akong pakialamanan! Tapos
na tayong mag-usap diba? Leave me alone. Hayaan mong gawin ko ang gusto kong gawin
dahil maghihiwalay na rin naman tayo," galit kong sabl at umalis na.
Hindi ko na kaya na ganito kami palagi ni Caden. Sawang-sawa na akong makipag-away
sa kanya at masaktan ng dahil din sa kanya. Buo na ang desisyon ko, aalis ako.
Kailangan ko munang umalis.
TO BE CONTINUED...
Readers also enjoyed:
The Billionaire's Last Heir...
0 253.2K Read
TAGS Adult Love Changes The Fate

UNEXPECTED 33
EPISODE 33
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
"PAPASOK ako ngayon sa trabaho. Day-off din ni Manang kaya ikaw lang mag-isa dito
sa condo."
Napairap ako sa sinabi ni Caden at hindi ko pa rin siya pinapansin. Sabay pa rin
kaming kumakain dahil kinukulit niya ako kapag hindi kami nagsasabay. Palagi niyang
sinasabi na baka raw anong mangyari sa amin ng anak niya. Ang kapal naman ng
kanyang pagmumukha... kung concern talaga siya na baka may mangyaring masama sa
amin ng baby namin, dapat hindi niya ako sinasaktan at pinapaiyak kagaya ng sinabi
niya sa akin noon.
"Veronica—"
"Narinig ko ang mga sinabi mo, Caden. Hindi ako bingi, ayoko lang talaga na
makausap ka," malamig kong sabi habang naka focus pa rin ako sa aking pagkain
ngayon. Narinig ko ang kanyang pag buntong-hininga.
"Mag-ingat ka habang wala ako. Aalis ka ba ngayon?" ang kulit niya naman.
Tumigil na muna ako sa aking pagkain at nag-angat ako ng tingin sa kanya at
tinignan ko rin siya ng seryoso.
"Kung aalis man ako ngayon ay wala ka nang pakialam, Caden. Kaya ko naman ang
sarili ko at kung natatakot ka na may mangyari sa anak natin, 'wag kang mag-
alala... hindi naman ako pabaya," malamig kong sabi at kinuha ko ang aking baso na
may laman na gatas at ininom ko ito habang nakatingin pa rin sa kanya.
Siya ang umiwas ng tingin sa akin at huminga siya ng malalim at turnango.
"Okay, thank you. Uuwi na lang ako ng maaga mamaya para may kasama ka rito, okay?"
Hindi ko na sinagot ang kanyang tanong at nagpatuloy na langsa aking pagkain. Ayan
na naman si Caden sa pagiging sweet niya at maalaga sa akin. Kaya naiinis ako dahil
hindi ko mapigilan na manlambot at ayokong mangyari 'yun. I don't want to assume
again that he has feelings for me because of his actions towards me.
Tama na, Veronica... tama na ang pagiging assuming dahil masasaktan ka lang lalo.
Ginagawa niya lang naman ito dahil buntis ako sa anak niya eh. Sigurado ako na
kapag nakapanganak na ako ay balewala na lang ako
kay Caden. Kaya rin siguro ay gusto niyang makipag annul sa akin kapag nakapanganak
na ako dahil ayaw niya talaga sa akin. Napilitan lang siya na pakisamahan ako.
"Good bye, Nica," paalam ni Caden nang matapos siya sa kanyang pagkain.
Napayuko ako at napakagat sa aking labi. Itinago ko rin ang aking mukha upang hindi
niya makita ang ekspresyon ko ngayon.
Goodbye, Caden. Mamaya pag uwi mo dito ay hindi mo na ako makikita pa. Aalis na
ako. . .
aalis na muna ako. Hindi ko naman ilalayo sa kanya ang anak namin. Bibigyan ko pa
rin siya ng karapatan bilang ama ng anak namin. Pero ngayon, I need space.
Kailangan ko munang huminga malayo sa mga Coleman. Masyado na akong naiipit dito at
hindi ko na alam ang aking gagawin.
Nang urnalis na si Caden ay naglilinis na rin ako sa aming mga pinagkainan dahil
wala ngayon si Manang, walang magliligpit at maglilinis sa mga kalat namin. Nang
matapos na akong maglinis sa may kusina, dumiretso ako sa aking kwarto upang
matawagan ko si Oceania. Tinawagan ko na siya kagabi at nasabi ko na rin sa kanya
na ngayon ang aming alis papunta sa
Governor Generoso at agad din siyang pumayag.
Ngayon ay tatawagan ko pa ang aking mga magulang upang ipaalam sa kanila ang aking
gustong gawin. Alam ko na hindi magugustuhan ni Mommy ang aking gagawin na paglayo
ngayon, pero para rin naman ito sa amin ng baby eh. Ayoko nang ma stress. Gusto ko
na munang makapag pahinga at makalayo sa problema. Baka sa paglabas ng anak ko ay
baka maging bugnutin siya kasi palagi akong stress at galit dahil sa kanyang ama.
Tinawagan ko na ngayon si Mommy at ang lakas na ng kabog ng aking puso ngayon.
llang ring ay sinagot niya na rin ang aking tawag at siya ang unang nagsalita.
"Nica, may problema ba?" rinig ko sa boses ni Mom ang pag-aalala.
Ngumiti ako at nagsalita. "Hi, Mom. Wala naman pong problema. May gusto lang po
sana akong ipaalam sa inyo ngayon. Kasama mo ba si Dad ngayon dyan? Para sabay ko
nang masabi sa inyongdalawa."
"What is it, Veronica? Yes, nandito ang Dad mo. Wait, loudspeaker ko muna itong
phone ko upang marinigdin ng Dad mo ang iyong sasabihin," sabi ni Mom sa kabilang
linya. "Anak, may problema ba?" boses iyon ni Daddy.
Napangiti ako dahil ang lambing pa rin talaga ng boses ni Dad. Huminga ako ng
malalim bago ako magsalita at sabihin ang aking pakay.
"Mom, Dad, gusto ko sanang ipaalam sa inyo na aalis kami ni Oceania papunta sa
Governor Generoso," sabi ko sa kanila.
Narinig ko ang pag singhap ni Mommy sa kabilang linya. Si Dad naman ang unang
nagsalita at narinig ko ang pagka seryoso sa kanyang boses ngayon.
"Veronica, may problema ba kayo ng asawa mo? Bakit kayo pupunta doon ni Oceania?
May hindi ka ba sinasabi sa amin? Anak, tutulungan ka namin ng Mommy mo. Lagi mong
tatandaan na nandito lang kami para sayo," sabi ni Dad.
Napakagat ako sa aking labi at pinilit ko na hindi mapaiyak.
Huminga ako ng malalim at pinilit na hindi umiyak habang nagsasalita ngayon.
"D-Dad, I'm okay. . . don't worry. Kailangan ko lang po talaga ng pahinga. Masyado
na po akong lunod sa mga nangyayari sa paligid, Daddy. Ang hirap po ng sitwasyon
ko ngayon pero 'wag kayong mag-alala, hindi ko na po kailangan ang tulong niyo. I
can handle these problems on my own. Sa ngayon ay magpapahinga na muna ako sa
probinsya. Hindi niyo naman ako pinagbabawalan diba?"
Mabilis na tumugon si Dad sa aking sinabl. "Of course you can go there, Veronica.
It's our place afterall. Alam ko na kailangan mo talaga ng pahinga ngayon at
makakatulong ito sa inyo ng baby mo. Kailan ang alis niyo ng pinsan mo?" "Ngayon po
kami aalis ni Oceania, Daddy," sagot ko sa kanyang tanong.
Narinig ko ang boses ni Mom sa kabilang linya at siya na ang nagsalita. "Veronica,
are you sure about this? Alam ba ni Caden na aalis ka papunta sa Governor
Generoso?"
Napapikit ako sa aking mga mata. "Mom, I have a favor for you. Gusto ko sana na
hind malaman ng mga Coleman na aalis ako ngayon papuntang Governor Generoso. Gusto
ko po munang malayo sa pamilya nila. . . lalo na sa kambal na si Aiden at Caden.
Matutulungan niyo naman ako sa gusto ko, diba?"
Matagal na hindi nakakapagsalita ang aking mga magulang sa kabilang linya. Alam ko
na nahihirapan din sila sa pagdedesisyon pero wala na silang magagawa pa, may
sarili rin akong desisyon sa buhay ko at ito ang aking gusto na gawin.
"Kung yan ang gusto mong mangyari, rerespetuhin ka namin, Anak," narinig ko na sabi
ni Dad.
"Ako na ang bahala sa pamilya ni Gideon.
Mag-ingat kayo sa pag-alis niyo ni Oceania at 'wag niyong kalimutan na tumawag sa
amin at magbigay ng updates, okay?" narinig ko na sabi ni Mommy.
Napangiti ako at napaluha sa tuwa.
Turnango ako kahit hindi nila ako nakikita.
"Thank you, Mom and Dad. Mag-ingat po ako palagi at hindi ko pababayaan ang anak
ko. I love you both."
Nang matapos ko nang makausap ang aking mga magulang ay pinatay ko na ang tawag.
Bago ako makaalis dito sa condo ay kumuha na muna ako ng isang kapirasong papel at
nagsulat ako dito. Mag iiwan ako ng sulat kay Caden, pero hindi ko sasabihin sa
kanya kung saan ako pupunta.
Dear Caden,
'Wag mo na akong hanapin pa. Nasa tahimik at malayo sa gulo akong lugar ngayon at
kailangan na kailangan ko ito ngayon. 'Wag kang mag-alala, hindi ko naman
ipagkakaitsayo ang anak natin. Babalik din ako kapag naging okay na ako, pero hindi
ko pa masabi kung kailan ita Paki process na rin sa annulment papers natin at
pupuntahan ka na lang ng lawyer ko upang makipag negosasyon. Please respect my
decision as much as I respect yours. We need this, Caden. Kung gusto mo na maging
maayos at civil tayo kapag nakapanganak na ako, 'wag mo akong pigilan. lingatan ko
ang sarili ko at hindi ko pababayaan ang anak nating dalawa.
From,
Veronica S.
Nang matapos ko nang isulat ang mga gusto kong sabihin kay Caden sa isang
kapirasong papel, tiniklop ko na ito. Naramdaman ko ang pagtulo ng aking mga luha
kaya pinunasan ko ito at huminga ng malalim. Sana sa gagawin ko ngayon ay maging
okay na talaga ko. Gusto kong bumalik ako sa dating ako... sa dating masayahing
Veronica na walang ibang ginawa kundi ang maging masaya at magpasaya sa ibang tao.
Kasi ngayon ibang-iba na talaga ako. ..
nararamdaman ko ito. Parang hindi ko na nga kilala angsarili ko eh.
Kailangan ko talaga 'to.
Ayoko man na mawalay kay Caden—oo na! Marupok na ako. Mahal ko pa rin talaga siya
kahit sinasaktan niya ang puso ko.
Kailangan ko nang lumayo sa kanya.
Sana maging okay na ang lahat.

UNEXPECTED 34
EPISODE 34
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
I'M BACK. Nandito na talaga kami sa Governor Generoso, kung saan ako lumaki at
kung saan kami naninirahan. Dumiretso kami sa pamamahay ni Tito Tobias at ni Tita
Amara. Dito na muna kami mag sa-stay ni Oceania sa kanilang bahay dahil hindi sila
pumayag na doon ako sa mansion na minana ng aking ina galingsa kanyang mga
magulang. lyon ang mansion na pagmamay-ari ng pumanaw naming grandparents pero
ngayon ay mga caretaker na lang ang nandoon kasi ayaw ng burnalik nila Mommy sa
mansion na iyon.
"Oceania! Veronica!" sinalubong kami ng isang mahigpit na yakap ni Tita Amara.
Nakita ko rin sa harapan ng pintuan ng bahay si Tito Tobias habang nakahalukipkip
at nakangiti sa amin. Pagkatapos kong mayakap si Tita Amara ay lumapit din ako kay
Tito Tobias upang mayakap siya.
"Welcome back to Governor Generoso, Nica," bati ni Tito Tobias sa akin.
Ngumiti ako sa kanya at nagpasalamat. "Thank you, Tito!"
"Halika na, pumasok na tayo sa 100b. Marami kaming hinanda na mga pagkain para sa
inyong dalawa," sabi ni Tita Amara at kumapit siya sa aking braso habang ang
kanyang isa namang kamay ay nakakapit din sa braso ni Oceania.
Nang makapasok kami sa 100b ng kanilang bahay ay agad ko rin na nakita ang aking
pinsan na lalaki na si Lir. Kaedad lang ni Lir si Sabel at isa rin itong
businessman ngayon.
"Lir!" bati ko sa kanya at lumapit upang yakapin siya. Niyakap niya rin ako pabalik
at naramdaman ko ang paghalik niya sa aking noo. "I'm glad to see you again here,
Ate Nica. Buntis ka ba talaga? You're still sexy kasi, hindi halata," nakangiti
niyang sabi sa akin.
Bahagya ko siyang tinulak at ngumiti ako sa kanya. Kaya gustong-gusto ko 'to si Lir
dahil palagi niya akong sinasabihan ng mga compliments. "Nako! Ayan ka na naman sa
mga bola mo sa akin, Lir. Wala ako dito para bigyan ka ng pasalubong, ah? Nandito
ako para makapag pahinga," sabi ko at sumimangot.
Inakbayan niya naman ako at hinalikan ako sa aking pisngi. "Ate, hindi naman ako
nag
aabang ng pasalubong mo sa akin. Syempre ay gusto ko rin na makapag pahinga ka
rito. Sabihin mo lang kung may mga kailangan ka dahil ibibigay ko kaagad," sabi ni
Lir at kinindatan niya ako.
"Nako! Lir Firth Generoso, tigilan mo 'yang buntis nating pinsan! Tulungan mo kami
dito ni Mama," sigaw ni Oceania mula sa may kusina.
Nagpaalam na sa akin si Lir at lumapit siya sa kanyang kapatid na si Oceania at ito
naman ang kanyang inakbayan ngayon. "Sus! Nagseselos ka lang eh. I missed you, Ate
Oceania!" sabi ni Lir at hinalikan ang pisngi ng kanyang kapatid
Mabilis naman na pinunasan ni Oceania ang kanyang pisngi at kinurot niya sa
tagiliran si Lir.
"Yak! Hindi kita na miss!"
Napangiti ako habang pinagmamasdan ko na nag-aasaran ngayon ay magkapatid. Dalawa
lang silang magkakapatid ni Oceania at ni Lir. Sa pamilya talaga namin ay close ang
lahat sa isa't isa at kami rin na magpipinsan. Ang hindi lang close sa amin ngayon
ay si Kuya Gabriel dahil nawalan siya ng alaala. Pati ang mga childhood memories
namin na magpipinsan ay hindi na niya maalala at hindi na rin ito maibabalik kaya
malayo na ang loob niya sa amin at ito ang isa sa ikinalulungkot ng pamilya
Generoso. Pero kahit na nawalan na ng alaala si Kuya Gabriel ay dumadalaw pa rin
siya dito sa probinsya at pumupunta sa family gatherings.
"Sure ka ba talaga na gusto mo lang mapag-isa sa room, Nica? Pwede naman kitang
samahan dito," sabi ni O ng masamahan niya ako sa magiging kwarto ko clito sa
kanilang pamamahay.
Ngumiti ako sa aking pinsan at tumango.
"I'm okay here alone, Oceania. Hindi naman soundproof ang room dito kaya
makakasigaw ako kung may problema man, o kailangan ko ng tulong. Okay lang ako
dito, O. Isa pa, magkalapit lang naman ang kwarti natingdalawa, pagpapaliwanag ko
sa kanya.
Bumuntong-hininga si Oceania at tumango. Gusto niya kasi sana na magkasama kami sa
iisang kwarto upang mas mabantayan niya ako. Okay lang naman ako... hindi naman
maselan ang pagbubuntis ko ngayon at hindi naman ako magdadrama palagi. Kailangan
din ng privacy ni
Oceania at ayoko rin na maging pabigat sa kanya. Isa pa, mas gusto ko ang magiging
kwarto ko ngayon dahil kitang-kita ko sa may balcony ang malawak na dagat
Malapit lang kasi ang dagat sa pamamahay nila Tita Amara at Tito Tobias. Kaya rin
ayaw nang bumalik ni Tita Amara sa syudad dahil napamahal niya siya dito sa
Governor Generoso at gusto niya rin ngtahimik na buhay.
Ganun din ang gusto ko na mangyari sa buhay ko at sa amin ng aking anak. Kung pwede
lang sana ay dito na lang talaga ako. .. hindi na ako babalik sa syudad. Pwede rin
na dito na lang ako manganak dahil kumpleto naman ang mga kagamitan clito at may
malapit din na hospital. May chopper din ang pamilya namin at mabilis lang kami na
makakapunta sa syudad kung kinakailangan.
"Sige, kung 'yan ang gusto mo. . . okay na rin sa akin. Sabihin mo lang kung may
problema ka, ah? Magpahinga ka muna dito sa kwarto mo, Veronica," sabi ni Oceania
at niyakap niya ako bago siya magpaalam sa akin na lumabas sa kwarto.
Nang maiwan na akong mag-isa ay naglakad ako papunta sa may balcony at umupo ako sa
bakanteng silya at napatingin ako sa malawak na karagatan na aking nakikita ngayon.
Napapikit ako sa aking mga mata at huminga ng malalim... nilanghap ko ngayon ang
sariwang hangin galing sa dagat ng Governor Generoso.
Napahawak ako sa aking tiyan at hindi mo mapigilan na mapangiti dahil nakaramdam
ako ng konting ginhawa ngayon.
"Do you like it here, anak? Alam mo, kapag may problema ako ay agad akong umuuwi
clito sa probinsya para naman makapag pahinga ang utak ko. Sana ay nakapag pahinga
ka rin dito, baby ko. Sorry kung [aging stress si Mommy mo, ah? Promise ko sayo,
hindi ko na ulit gagawin 'yun," pag kausap ko sa aking anak na nasa aking tiyan pa
rin at muli akong napatingin sa may dagat habang nakahawak pa rin sa aking tiyan at
bahagya ko itong hinahaplos.
So far, this is one of the best decisions I've made this month. Kailangan ko rin
talaga ng pahinga at best decision ko na dito ako pumunta sa probinsya namin dahil
pag-aari namin 'to..
teritoryo namin 'to. Hindi ako mahahanap dito ng kambal at hindi nila ako magugulo.
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 35
EPISODE 35
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
"YOU look more stunning in your pregnancy, Veronica."
Napatingin ako kayTita Gabriella nang sabihin niya iyon sa akin. Napangiti ako at
napahimas sa akingtiyan ngayon na halata na ang umbok. I'm already seven months
pregnant.
Nasa third trimester na ako sa aking pagbubuntis at mas naging maingat na rin ako
lalo na't malaki na ang aking tiyan at medyo hirap din ako sa aking paggalaw dahil
nabibigatan ako sa aking tyan.
Palagi na rin akong pumupunta sa 0B ko sa may Davao for the checkup. Alam ko na rin
ang magiging anak ko. .. lalaki ang magiging anak ko. Hindi ko mapigilan ang aking
excitement nang sabihin ng doctor na lalaki ang aking magiging anak. Nag-iisip na
rin ako ng aking ipapangalan sa baby ko at marami na rin akong nalista pero wala
pang final na pangalan para sa anak ko. Ang kulit ni baby sa 100b ng aking tyan.
Palagi ko siyang nararamdaman na gurnalaw sa loob at nakikipaglaro rin siya sa
akin. l'm enjoying myself right now being pregnant. Mahirap man. ..
pero sobrang saya ko naman dahil malapit ko na talagang makita si baby ko at
mahawakan. Ngayon ay tumataba na rin ako at mas lalong lumaki ang aking s* *o. Ayon
pa kay Mom at sa mga Tita ko ay normal lang ang ganito sa nagbubuntis na kagaya ko.
"Hindi ka ba pinapahirapan ng baby mo, Nica? Ikaw lang ata ang blooming na
nagbubuntis. Bagay na bagay sayo ang ayos mo ngayon," sabi ni Tita Gabriella habang
nakatingin sa akin. Nandito kami ngayon sa kanilang parnamahay ni Tito Baste dahil
wedding anniversary nilang dalawa at nandito lahat ng Generoso Family maliban lang
kay Mom at Dad na nasa Manila ngayon.
Dalawang buwan ng pumunta ako dito sa Governor Generoso ay sumunod din sa akin ang
aking kapatid na si Sabel. Halata na may problema rin siyang dinaramdam pero hindi
niya lang sinasabi sa amin. Ayaw naman namin siyang pilitin na sabihin sa amin ang
problema niya. Hinayaan na lang namin si Sabel na mag stay rito kasama ako sa
probinsya at nakita ko rin na nag eenjoy siya na tulungan ako sa aking pagbubuntis.
"Hindi naman po ako pinapahirapan ni baby boy, Tita Gabriella. Siguro po ay kaya
nasabi niyo na blooming ako dahil nag-ayos ako ngayon bago purnunta dito sa inyong
bahay," tugon ko sa naging tanong ni Tita Gabriella sa akin.
Urniling siya habang nakatingin sa akin.
"Totoo nga, blooming ka talaga ngayon, Hija. Alam mo ba, hindi ako ganyan noong
pinagbubuntis ko pa ang Kuya Gabriel niyo. Manang mana ka talaga sa Mommy Sabby mo,
parang dyosa habang nagbubuntis!" sabi ni Tita Gabriella.
Bahagya akong nahiya at namula ang aking pisngi sa naging sabi sa akin ni Tita
Gabriella. Palagi niyang sinasabi sa akin simula pa noon na gustong-gusto niya ulit
na magkaanak pero hindi na ito mangyari pa dahil naapektuhan ang kanyang kakayahan
sa pagbubuntis ng lumalaban pa siya sa kanyang sakit na cancer.
Masaya naman si Tita Gabriella ngayon lalo na't Iaging pinaparamdam ni Tito Baste
sa kanya kung gaano niya ito kamahal. Ngayon ay isa si Tita Gabriella sa sobrang
excited sa pagkapanganak ko. Handa na siyang mag kaapo. Hindi pa kasi sila mabigyan
ni Kuya Gabriel dahil busy naman 'yun sa kanyang trabaho bilang isang professor sa
isang unibersidad sa syudad.
"Thank you PO, Tita Gabriella."
"May gusto ka bang kainin? Inumin? Craving ngayon? Sabihin mo lang, Nica, marami
kami clito sa 100b ng bahay," nakangiti na sabi ni Tita
Gabriella at hinawakan niya ang aking kamay.
Ngumiti ako sa kanya at umiling. "Wala na PO, Tita Gab. Okay na po ako clito sa
aking pwesto. Happy anniversary nga pala sa inyo ni Tito Baste!"
Humagikhik siya at kinindatan ako bago nagpaalam at binati ang ibang bisita ngayon.
llang buwan na ang nakalipas at nandito pa rin ako sa probinsya ng Governor
Generoso. Naging tahimik ang pamumuhay ko rito at walang ni isang Coleman ang
gumambala sa akin at nanggulo sa aking buhay dito sa probinsya. Hindi ko alam kung
ano ang ginawa ni Mom para hindi nila ako mapuntahan dito kasi sigurado ako na
hahanapin ako ng mga Coleman kapag nalaman nilang urnalis ako at iniwan si Caden.
Hindi na rin nagparamdam sa akin si Caden at wala na akong balita sa kanya simula
noong pinirmahan ko ang annulment papers namin ni Caden na pinadala sa akin ng
aking abogado.
Hindi na ako kasal kay Caden. Hindi na ako isang
Coleman. Pero kahit na hindi na ako kasal kay
Gideon Caden Coleman, dala-dala ko pa rin sa
aking sinapupunan ang kanyang anak. Hindi ko alam kung bakit hindi na niya ako
hinahanap ngayon. .. hindi man lang niya ako pinuntahan dito.
Pero nasa sulat ko naman 'yun sa kanya eh. Siguro ngayon ay malaya na siyang
makapag babae dahil wala na kamingdalawa at lumayo na rin ako. Kaya rin siguro
hindi siya nag eeffort na makita niya ang pagbubuntis ko ngayon dahil hindi talaga
ako importante sa kanya. . . o baka naman ay na realize niya na ayaw niya pa pala
sa baby namin.
F-ck! Ang sakit nun kung iyon nga ang totoo.
Masasampal ko talaga sa magkabilang mukha si Caden kapag iyon ang nasa isip niya
ngayon dahil ako talaga ang papatay sa kanya.
"Veronica, nagpapa regards na naman sayo si Ced. May gusto siya sayo!" sabi ni
Oceania nang lumapit siya sa akin.
Napairap ako at nagpatuloy sa aking pagkain clito sa may table namin.
"O, ano ba 'yung sinabi noon? Ayoko nang magmahal. Magfofocus na lang ako sa anak
ko, seryoso ko na sabi habang nakatingin sa kanya.
Bahagya siyang ngumuso at turnango. "Hays! Hindi pa naman katapusan ng mundo, Nica.
Kahit naman mommy ka na ay hot ka pa rin! Marami pa rin ang nagkakagusto sayo at
nang malaman nilang single ka na ay marami ang gustong manligaw sayo at puro mga
bigatin pa, Nica," muling sabi ni Oceania.
Mahina na lang akong natawa sa sinabi ng aking pinsan. Humarap ako sa kanya at
hinawakan ko ang kanyang kamay.
"O, I'm okay being single. I'm not alone naman eh. I have my son and I have my
family, at kasama ka na roon. 'Wag mo na akong nirereto sa mga kakilala mong
businessman dahil hindi na ako mag boboyfriend o mag-aasawa ulit, okay?" seryoso
kong sabi sa kanya.
Bumuntong hininga si Oceania at walang magawa kundi angtumango.
Sa bahay pa rin ako nila Tita Amara at Tito Tobias nakatira. Plano ko sanang
lumipat doon sa pamamahay na pagmamay-ari ko pero hindi pumayag ang aking pamilya
dahil ako lang mag isa doon, kailangan ko raw ng kasama. Dahil ayoko naman na ma
stress at mapagod, nanatili na lang ako doon sa bahay nila Tita Amara. "O, inaantok
na ako," mahina kong sabi at humikab.
Inalalayan niya akong tumayo at nagpaalam na rin kami na uuwi na. Surnakay ako sa
sasakyan ni Oceania at kami lang dalawa ang magkasama ngayon dahil mamaya pa uuwi
si Sabel na kausap ngayon si Lir.
Habang nagbabyahe kami ngayon at ako naman ay nakatingin langsa labas ay hindi ko
mapigilan na mapakunot ang aking noo at napatingin ng maigi sa pamamahay ng mga
Coleman na hindi malayo sa pamamahay nila Tito Baste at Tita Gabriella. Bukas ang
ilaw sa labas at 100b ng bahay nila.
Ngayon ko lang nakita na bukas iyon. May nakatira kaya sa bahay? Ang alam ko ay ang
nagmamay-ari ng pamamahay ng mga Coleman dito sa Governor Generoso ay walang iba
kundi ang mag asawa na si Rachel at Louis Anderson Coleman. Ang alam ko ay doon na
sila naninirahan sa Switzerland at matagal na silang hindi nakabalik clito sa
Governor Generoso.
Nang malagpasan na namin ang bahay, humarap ako kay Oceania na focus ngayon sa
kanyang pagdadrive.
"O, nakabukas ang ilaw sa pamamahay na pagmamay-ari ng mga Coleman. Sa tingin mo,
sino kaya ang nasa 100b? Kinakabahan ako, Oceania."
Nakita ko ang pag kunot sa noo ni O at napasulyap siya sa akin.
"Huh? Talaga? Bukas ang mga ilaw sa pamamahay ng mga Coleman? Baka caretaker lang
'yun, Nica," sabi ni Oceania.
Napakunok ako sa aking laway at napasandal sa aking kinauupuan at muli akong
napatingin sa labas ng bintana.
"Baka nga. . . nagkakamali lang siguro talaga ako."
TO BE CONTINUED...
Readers also enjoyed:
The Billionaire's Last Heir..
0 253.2K Read
TAGS Adult Love Changes The Fate
UNEXPECTED 36
EPISODE 36
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
BAKIT ba iniisip ko na si Caden iyong nakatira sa pamamahay na pagmamay-ari ni
Rachel at Louis Anderson Coleman? Matagal nang walang nakatira doon dahil doon na
sa
Switzerland nakatira ang grandparents nila Caden. Sigurado ako na caretaker lang
ang nandoon sa pamamahay nila kagabi o baka may chineck lang. Imposible na pumunta
clito si Caden sa Governor Generoso dahil pinagbabawal ng pamilya ko na may
makapasok na Coleman sa lugar namin, lalo na ang pamilya ni Tito Trevor.
00, lyon ang ginawa ni Mommy. Hindi ko alam kung paano niya nagawa ang bagay na
iyon... kaya pala ilang buwan na rin na tahimik ang pamumuhay ko rito at ni isang
Coleman ay wala akong nakita. Kaya imposible talaga na si Caden ang nakatira doon.
"Nica, kanina ka pa tinatawag ni Mama dito sa 100b. Kumain na tayo ng lunch!"
narinig ko na sabi ni Oceania.
Napalingon ako sa kanya at nginitian ko rin
siya. Tumango ako kay Oceania at turnayo na rin ako at huminga ng malalim. Nandito
kasi ako ngayon sa may pool area sa labas ng kanilang bahay at nagpapahangin lang
din ako. Hanggang ngayon ay wala pa rin talaga akong naisip na pangalan para sa
anak ko. Sana may final na akong maisip na pangalan sa anak ko at excited na rin
ako na makita siya sa paglabas.
"Nica, sasama ka ba mamaya doon sa bahay nila Gabriella? Umuwi ang Kuya Gabriel
niyo," sabi ni Tita Amara.
Nandito na kami ngayon sa dining area at kumakain ng aming lunch. Nanlaki ang aking
mga mata sa sinabi ni Tita Amara.
"P-Po? Nandito si Kuya Gabriel?" hindi ko makapaniwala na tanong. Matagal ko na rin
kasing hindi nakikita si Kuya Gab.
Ngumiti si Tita Amara at turnango.
"Nic, punta tayo ngayon doon. Balita ko ay dala raw ni Kuya Gabriel si Lucianna."
Mas lalo akong nagulat sa sinabi ni Oceania ngayon sa akin. Lucianna? Wait. isang
Coleman! Pinsan siya ni Caden at ni Aiden. Anak ni Tito Luke at Tita Isabelle si
Lucianna Lei Coleman na... na dating asawa ni Kuya Gabriel. Bakit kasama ni Kuya
Gab si Lucianna?
"What? Really? Oh my God! Nakaalala na ba si Kuya Gabriel?!" gulat ko na tanong.
Mahina silang natawa sa akin at si Tito Tobias ay nakitawa na rin.
"Hindi, Nica. Alam mo naman na hindi na babalik ang alaala ng Kuya Gabriel niyo.
Kaya kailangan niyo na pumunta ngayon ni Oceania doon sa bahay nila Tita Gabriella
mo para malaman niyo kung bakit sinama ni Gabriel si Lucianna," sabi naman ni Tito
Tobias.
Minsan may pagka chismoso rin itong si Tito Tobias eh, hindi lang pinapahalata.
Dahil gusto ko rin na malaman kung bakit nandito si Lucianna ngayon sa Governor
Generoso, binilisan ko na ang aking pagkain upang makapag handa na kami sa aming
pag-alis ni Oceania. Hindi na muna sasama sa amin si Tita Amara at si Tito Tobias
dahil may pupuntahan Sila na trabaho.
Mabilis ako na natapos sa aking pagkain at agad din akong dumiretso sa aking kwarto
upang makapag bihis na ng damit. Sumakay kami sa sasakyan ni Oceania papunta sa
bahay nila Tita Gabriella at habang nagbabyahe kami, nakita ko na naman ang bahay
ng mga Coleman at may nakita na ako na sasakyan sa labas. Nanlaki ang aking mga
mata nang makita ko na hindi lang ito simple na sasakyan. . . sasakyan ito ni
Caden!
Nandito siya?
"Nica, okay ka lang ba?" narinig ko na tanong ni Oceania.
Napatingin naman ako sa kanya at hinay-hinay na umiling. Hindi alam kung ano ang
aking sasabihin ngayon dahil hindi ako makapagsalita sa sobra kong gulat. Totoo ba
'tong nakikita 1<0? Sasakyan talaga ni Caden ang nakita sa labas ng pamamahay ng
kanyang grandparents? Hindi ako pwedeng magkamali! Ito ang palagi niyang gin agamit
kapag pumupunta siya sa kanyang trabaho kaya kilalang kilala ang kanyang sasakyan.
Hanggang sa nakarating na kami sa parnamahay nila Tita Gabriella at ni Tito Baste
ay tulala pa rin ako at hindi mapakali. Grabe. ang lakas ng t* * *k ng puso ko
ngayon, aatakihin ata ako!
"Nic, okay ka lang ba?"
Napatalon ako sa gulat nang hawakan ni Oceania ang aking balikat. Nakalabas na kami
sa kanyang sasakyan pero hindi pa kami nakapasok sa loob ng parnamahay nila Tita
Gabriella. Napaharap ako kay Oceania at nakita ko ang pagtataka at pag-aalala sa
kanyang pagmumukha habang nakatingin sa akin ngayon.
Burnuntong-hininga ako at ngumiti sa kanya at tumango.
"Y-Yeah, okay lang ako," mahina kong sagot sa kanyang tanong. Nakita ko na parang
hindi siya na kumbinsi sa aking sinabi kaya umiling siya.
"Simula ng mapa daan tayo sa lupain ng mga Coleman ay nag iba na ang ekspresyon mo
sa mukha at para ka ring balisa. Ano bang nangyari sayo?" muli niyang tanong sa
akin.
Urniling ako at hinawakan ko na lang ang braso ni Oceania at hinila ko na siya
papasok sa loob ng bahay. Alam ko na napansin niya ang pagiging balisa ko ngayon
kaya hindi ko na sinagot ang kanyang tanong. Agad kaming sinalubong ni Tita
Gabriella at pareho niya kaming niyakap dalawa ni Oceania at binati.
"Nasaan si Amara at Kai? Hindi ba sila sumama?" tanong ni Tita Gabriella nang
makita niya na kami lang dalawa ni Oceania ang nandito ngayon. Wala rin kasi si
Sabel dahil nag punta siya ngayon sa isla habang si Lir naman ay busy sa kanyang
trabaho.
"Wala po si Mama at Papa, Tita Gabby. May pinuntahan po kasi silang appointment
ngayon, pero sabi naman ni Mama ay bukas na lang daw siya dadalaw dito," sagot
naman ni Oceania.
Tumango naman si Tita Gabby at dinala na niya kami papunta sa may likod ng kanilang
bahay kung saan naghihintay sa amin si Kuya Gabriel. Nang makarating na kami sa
labas, agad naming nakita si Kuya Gabriel na kausap ngayon si Tito Baste. Natigil
sila sa kanilang pag-uusap at humarap sa amin. Turnayo si Kuya Gab at lumapit siya
sa amin ni Oceania.
"Kuya Gab!" tawag ko sa kanya.
"Kuya Gabriel!" sabi naman ni O.
Niyakap kami ni Kuya Gabriel at sabay rin kami ni Oceania na niyakap siya pabalik.
Kami kasi ang pinaka close na babaeng pinsan ni Kuya Gabriel kaya noong nalaman
namin na nawalan siya ng alaala, labis din kaming nasaktan at nanghina. Pero kahit
nawalan na siya ng alaala, close pa rin namin siya hanggang ngayon dahil nakita
naman namin na ginagawa ni Kuya Gabriel ang lahat para lang sa amin ng mga pinsan
niya. Pagkatapos naming yakapin si Kuya Gab ay binati rin namin si Tito Baste at
nagmano sa kanya. Muli naming kinausap si Kuya Gab na hanggang ngayon ay nakangiti
sa amin ni O.
"Hey, Oceania and Nica. I missed you both!" nakangiting sabi ni Kuya Gabriel sa
amin.
"Ang pogi mo na ngayon, Kuya Gabriel. Hindi ka na mukhang masungit ngayon!" sabi ni
Oceania kay Kuya Gabriel na ikinatawa naman nito. Kasi noong nawala ang alaala ni
Kuya
Gabriel ay naging masungit na ito, hindi kagaya noon na palagi na lang nakangiti.
Kaya ngayon ay tuwang-tuwa kami sa nakikita namin na pagbabago kay Kuya Gab.
"Mukhang masungit, pero mabait pa rin naman," sambit ni Kuya Gab at kinindatan si
O.
Napatingin din si Kuya Gabriel sa aking tiyan at nag pose naman ako sa kanyang
harapan at hinawakan ko ang akingtiyan at pinakita sa kanya ang aking baby bump.
"Wow! Malapit ka na talagang manganak, Nica." nakangiti na sabi Kuya Gabriel.
"Thank you, Kuya Gab!"
"Ah! Nandito pala si Lucianna, kasama ko siya ngayon ay may kasama rin siya. . .
ang pinsan niya.
Kumunot ang aking noo sa sinabi ni Kuya Gabriel.
"Oh! Nandito na pala sila," sabi ni Kuya Gab habang nakatingin sa aming likuran.
Muli ko na namang naramdaman ang mabilis na pagtibok ng aking puso at para akong
kinakapos ng aking hininga ngayon.
Hinay-hinay akong lumingon at nanlaki ang aking mga mata at nanlamig nang makita ko
ang kasama ngayon ni Lucianna.
Kasama niya ang kanyang pinsan.
Ang kanyang pinsan na walang iba kundi si Gideon Caden Coleman.
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 37
EPISODE 37
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
ANONG ginagawa ni Caden dito? Bakit siya nandito sa probinsya namin?
"Oh my Gosh!" napasinghap si Oceania sa akingtabi. Pati siya ay nagulat na nandito
si
Caden ngayon sa pamamahay nila Tito Baste at Tita Gabriella.
Hindi ako makagalaw at hindi rin ako makapagsalita ngayon. Anong gagawin niya? Wala
na kaming dalawa! Nakita ko na sa mga papeles na napawalang bisa na ang aming kasal
at hindi na rin ako isang Coleman. Kukunin niya ba ako? Buntis pa rin ako sa
kanyang anak pero malapit na rin akong manganak.
"Hello, Nica and Oceania. Masaya ako na makita ko kayo ulit," bati ni Lucianna
habang nakangiti sa amin. Si Caden naman ay nakatingin lang sa akin ng seryoso na
mas lalong nagpakaba sa akin lalo.
"H-Hi, Cianna. Wow! lt's been a long time. Nagkabalikan kayo ni Kuya Gabriel?"
tanong naman ni Oceania.
Hindi ko magawang magsalita ngayon at makisali sa usapan dahil naiilang ako sa
tingin ni Caden at para akong matutunaw.
"H-Hindi kami nagkabalikan ni Gabriel, O. Nandito lang kami para dumalaw sa
probinsya ng Governor Generoso. Gusto rin kasi magbakasyon nitong pinsan ko na si
Caden," sagot ni Lucianna at kumapit siya sa braso ni Caden at hinila niya ito
palapit sa kanya.
"May gusto kasi akong makita rito," malamig na sabi ni Caden habang nakatingin pa
rin sa akin. Napa kurap-kurap ako sa aking mga mata at umiwas ako ng tingin sa
kanya.
Alam ko na ako ang tinutukoy ni Caden sa kanyang sinabi ngayon pero hindi lang ako
umimik dahil hindi pa rin ako makapaniwala na nandito siya ngayon kasama ang
kanyang pinsan.
Natahimik kaming lahat at ako naman ay napalunok sa aking laway. Buti na lang at
dumatingsi Tita Gabriella kaya hindi na naging awkward.
"Pumasok na muna kayo sa loob. Dito na muna kayo mag usap dahil may mga hinanda
kaming mga meryenda para sa inyo. Aki pumasok na kayo dito sa loob," sabi ni Tita
Gabriella at tinawag niya rin si Tito Baste na agad din na sumunod sa kanyang
asawa.
Hindi ako gumalaw. Pinauna ko muna na makapag lakad si Kuya Gabriel at kasama niya
ngayon si Lucianna. Sumunod naman si Oceania at tinignan niya ako at sinenyasan na
sumunod sa kanya. Akmang susunod na ako sa kanya nang magsalita si Caden habang
nakatingin sa akin. "Veronica, pwede ba tayong mag-usap muna?" seryoso niyang sabi.
Muli akong napalunok sa aking laway at nagkatinginan kamingdalawa ni Oceanía.
Sasabihin ko na sana na sasama na ako sa kanya papasok sa loob pero muling
nagsalita si Caden at mabilis siyang lumapit sa akin at hinawakan niya ang aking
braso.
"Mamaya ka na pumasok sa loob, kailangan pa nating mag-usap," sabi ni Caden.
Turningin naman siya kay Oceania na hanggang ngayon ay nakatingin din sa amin at
naghihintay sa aking sagot. "Oceanía, pwede mo ba muna kaming maiwan ng pinsan mo?
May importante lang kasi kaming pag-uusapan," seryoso na sabi ni Caden kay Oceania.
Matagal na hindi nakasagot si Oceania. Makalipas ang ilang segundo ay tahimik siya
na turnango at iniwan na niya kamingdalawa ni
Caden at kami na lang ang naiwan dito sa labas
ng bahay nila Tita Gabriella.
Bahagya akong napapikit sa aking mga mata at huminga ng malalim.
"Bitawan mo ako, Caden," malamig kong sabi habang nararamdaman pa rin siya na
nakahawak sa aking braso. Akmang aalisin ko na ang kanyang kamay nang mas lalo niya
pang hinigpitan ang pagkakahawak sa akin at hinila niya ako palapit sa kanya.
Tinignan siya ng matalim.
"Bakit ka nandito, huh?" tanong ko sa kanya. Tinaasan niya ako ng kilay at umigting
ang kanyang panga.
"Bakit ako nandito? Veronica, ilang buwan kang nawala. Akala mo ay hahayaan lang
kita sa gusto mong paglayo? Pinagbigyan na kita sa kagustuhan mo na maghiwalay
tayong dalawa, pero ang ganito? Hindi na," malamig niyang sabi.
Nakaramdam ako ng galit sa kanyang sinabi. Marahas na inalis ang kanyang kamay sa
aking braso at sinampal ko siya ng malakas sa kanyang mukha. Napahawak naman siya
sa kanyang pisngi at muli siyang tumingin sa akin gamit ang kanyang malamig na
ekspresyon sa mukha.
"Ang kapal ng pagmumukha mo, ah? Baka nakakalimutan mo na ikaw ang gusto ng
annulment, Gideon Caden Coleman? Sinunod ko lang ang gusto mo!" galit ko na sigaw.
"Pero hindi ko sinabi na lumayo ka, Veronica!" sigaw niya pabalik sa akin habang
nanlilisik ang kanyang mga mata.
Natigil naman ako habang nakatingin din sa kanya. Nanlamig ako at huminga ng
malalim bago muling nagsalita.
"What do you want, Caden? Pwede ba, 'wag mo na akong guluhin pa."
Muli siyang humakbang palapit sa akin at nagulat na lang ako nang bigla siyang
lumuhod sa aking harapan at hinawakan niya ang aking tiyan na kitang-kita na ang
umbok ngayon. Hinawakan niya ito at hinaplos. Inilapit niya ang kanyang noo sa
aking tiyan at idinikit niya ito dito. Hindi ako makagalaw at nakatingin lang ako
ngayon kay Caden. Naramdaman ko ang paggalaw sa kanyang balikat naramdaman ko ang
pagpulupot niya sa kanyang braso sa aking bewang at niyakap niya ako habang
nakaluhod pa rin siya sa akingharapan.
"Please... please, bumalik ka na sa akin, Nica. H-Hindi ko kaya na mawala ka sa
buhay 1<0. Hindi ko kaya na mawala kayo ng anak natin sa buhay ko," mahina niyang
sabi habang nakayakap pa rin siya sa akin.
Napapikit ako sa aking mga mata at iniwasan ko na hindi mapaiyak dahil sa ginagawa
ngayon ni Caden sa akin. Simula nang urnalis ako ay hindi na ulit ako urniyak,
ngayon lang.
ngayon lang na nagkita ulit kami ni Caden.
Sinubukan ko na ialis ang kanyang pagka kayakap niya sa akin pero mas lalo niya pa
itong hinigpitan.
"Caden, ano ba. nanghihina ko na sabi. Tumingala siya sa akin at bahagya akong
nagulat nang makita ko ang namumula at malungkot niyang mga mata na nakatingin sa
akin.
"N-Nica, 'wag mong ilayo sa akin ang anak ko..
Biglang tumigil ang aking luha sa sinabi ni Caden at agad ko siyang itinulak palayo
sa akin. Nakita ko ang pagtataka sa mukha ni Caden sa aking ginawa sa kanya.
"llang ulit ko bang sasabihin sayo na hindi ko siya ilalayo sayo, Caden? 'Wag mong
idahilan palagi ang anak natin na nasa aking sinapupunan. lyon lang ba talaga ang
pakay mo sa akin ngayon kaya ka pumunta clito sa probinsya? Dahil sa anak natin? Sa
akin. wala ka ba talagang pakialam sa akin?" tanong ko sa kanya. Nagbabakasakali na
naman ako.
Napatitig siya sa akin at hindi siya nagsalita. Mahina akong napamura at tinignan
ko siya ng masama.
"Please lang, 'wag mo muna akong guluhin, Caden. 'Wag mo nang guluhin ang puso
1<0!" inis kong sabi at nilampasan ko na siya.
Bakit hindi niya masabi sa akin ang totoo? Bakit parang may pumipigil sa kanya na
sabihin ang totoo niyang nararamdaman para sa akin? Ano ang dapat ko na gawin para
masabi na niya ang totoo na mahal niya rin talaga ako at importante ako sa buhay
niya?
TO BE CONTINUED...

Jarm Mijares Writer

Hello PO. Sorry po talaga pero isang update po muna ang gagawin ko araw-araw dahil
masyado po akong busy sa pag-aaral ko. Sana maintindihan niyo.,. SALAMAAAT.

UNEXPECTED 38
EPISODE 38
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
PATULOY pa rin akong kinukulit ni Caden. Malaya na rin siyang nakakapunta dito sa
probinsya namin sa Governor Generoso at wala akong ni isang salita na narinig
galing sa aking mga Tito at Tita tungkol kay Caden at kung bakit siya nandito
ngayon. Hindi rin tumawagsa akin si Mommy na mas lalo kong ipinagtataka. May ginawa
kaya si Caden para mapapayag niya ang aking pamilya na manatili siya rito sa
probinsya namin?
"Sasamahan kita sa check up mo ngayon, Veronica."
Bago lang ako nagising at nang makababa na ako sa hagdan ay agad na bumungad sa
akin ang pagmumukha ni Caden na halatang hinihintay ako na makababa. Dito pa rin
ako nakatira sa pamamahay nila Tita Amara at ni Tito Tobias. Gusto sana akong
dalhin ni Caden sa pamamahay ng kanyang grandparents at doon kami tumira, pero
hindi ako pumayag. Ayaw ko pa rin sa kanya. Ayaw ko pa rin na mapalapit ulit sa
kanya. Nandito lang siya ngayon para sa anak naming dalawa at wala nang iba.
"Bahala ka sa buhay mo," malamig ko na sabi at dumiretso na ako sa may kusina upang
makakain.
Nakita ko na sumunod sa akin si Caden at hinayaan ko na lang din siya. Hindi ko
nakita si Oceania o pati na rin si Tita Amara at si Tito Tobias. Nasaan sila?
Nakita ko na may nakahain ng mga pagkain sa may lamesa, pero wala pa ring katao-
tao.
Umupo na lang ako at nagsimula na kumain. Umupo sa aking harapan si Caden kaya
natingin ako sa kanya at inirapan ko siya.
"May pinuntahan ang pinsan mo at ang kanyang mga magulang. Ako na muna ang
pinabantay nila sayo. Kaya ako ang sasama sayo sa checkup ngayon sa 0B," muling
sabi ni Caden.
Bakit parang pinagkakatiwalaan na nila ng sobra si Caden ngayon? Ang alam ko ay
ayaw nila kay Caden dahil nalaman nila ang totoong istado ng relasyon naming
dalawa. Ngayon naman ay hinahayaan na nila itong guluhin ako?
"Hindi ako nagtatanong sayo," mataray ko na sabi sa kanya at inirapan siya.
Bumuntong-hininga siya at napahilot sa
kanyang sentido.
"Hanggang kailan mo ba tatarayan, Veronica?" tanong niya sa akin.
Natigil ako sa aking pagkain at nag-angat ako ngtingin sa kanya. Tinaasan ko siya
ng aking kilay.
"Hmm, hangga't sa kaya kitang tarayan? Pwede ba, hayaan mo muna akong kumain ng
matiwasay!" inis ko na sabi sa kanya.
Bahagya siyang napanguso at hinayaan na niya akong kumain.
Nang matapos na ako sa aking pagkain ay muli akong bumalik sa aking kwarto upang
makapag bihis. Wala na akong magagawa kundi ang hayaan si Caden na samahan ako sa
pagpapa check up sa OB. Ito ang unang beses na makakasama siya sa pagpapa check up
ko. May nararamdaman ako na konting excitement at kaba sa hindi malaman na dahilan.
Muli kong nakita si Caden na naghihintay sa akin ng makababa na ako sa hagdan.
Tahimik ako na lumabas sa bahay at sumunod din siya sa akin. Pinagbuksan ako ni
Caden ng kanyang pintuan ng sasakyan at inalalayan niya rin akong pumasok sa 100b.
Dahil malaki na aking aking tiyan, nakasuot na ako ngayon ng maternity dress. Hindi
ko maiwasan na mailangsa malagkit na tingin sa akin ni Caden simula pa kanina nang
makababa ako sa hagdan pagkatapos ko na makapag bihis.
"Pwede ba? Stop staring at me!" inis ko na sabi sa kanya nang hindi ko na mapigilan
ang sarili ko. Hindi ako makagalaw ng maayos at para akong naco-conscious.
Nagdadrive na ngayon si Caden pero pasulyap-sulyap pa rin siya sa akin kaya naiinis
ako. Baka ma aksidente pa kami sa daan kapag patuloy pa siyang patingin-tingin sa
akin.
"I'm sorry, I can't help staring at you. Mas lalo kang gumanda ngayon," sabi ni
Caden at nginitian niya ako bago siya muling nag focus sa kanyang pagda drive.
Hindi ko mapigilan ang sarili ko na mamula sa aking mukha. Umiwas ako ng tingin at
hinawakan ko ang aking pisngi at napakagat ako sa aking labi. Dahil sa sinabi ni
Caden ay hindi na ulit ako urnimik at hindi na ako nagsalita ulit. "KAYA ko ang
sarili ko, Caden."
Nakarating na kami sa hospital kung saan kami magpapa check up. Sinubukan niyang
hawakan ako sa aking beywang pero ako na ang lumayo sa kanya. Kumunot ang kanyang
noo at pumunta siya sa aking harapan habang nakapamewang.
"Bakit ayaw mong magpahawak sa akin, Veronica? Dahil may nararamdaman kang kakaiba
kapag hinahawakan kita?" tanong niya sa akin at nakita ko na bahagyang umangat ang
kanyang labi habang nakatingin sa akin.
Matalim ko siyang tinignan at tinaasan ko siya ng aking kilay.
"Masyado kang assuming, Gideon Caden Coleman. Halika na bago pa kita masakal
diyan," inis kong sabi at nilagpasan na siya. Narinig ko ang mahina niyang pagtawa
at sumunod na rin siya sa akin. Napairap at napailing ako bago muling ipinagpatuloy
ang aking paglalakad.
Nang makarating kami sa may 0B 1<0, nagpa check up na ako at kasama ko rin pagpasok
si Caden. Ang gagawin namin ngayon ay ultrasound at titingnan ang kalagayan ni
baby. Nakahiga na ako ngayon sa bed at may nilagay na rin ng cream ang doctor sa
aking tiyan. Tahimik lang si Caden sa aking tabi at nakatingin kamingdalawa sa may
monitor.
"Ito ba si Baby daddy, Veronica?" tanong ni Doc Betty sa akin at bahagya niyang
nginuso si Caden.
Napasulyap naman ako kay Caden bago ko mulingtingnan si Doc at tumango.
"Y-Yes, Doc. He's the father of my baby. His
name is Gideon Caden Coleman," pagpapakilala ko kay Caden sa aking doktor.
Napasulyap ako kay Caden at nakita ko na nginitian niya si Doc Betty.
"Nice to finally see you, Doc. Thank you for taking care of my Veronica and our
baby," malumanay na sabi ni Caden at hinawakan niya ang aking braso at bahagya
niyang hinaplos ang braso.
My Veronica. . .
Napalunok ako sa aking [away at naramdaman ko rin ang pamumula ng aking pisngi.
Pinilit ko na ngumiti at hindi na rin ako nagsalita.
Makalipas ang ilang segundo ay nagsimula na si Doc sa kanyang gagawin. Napangiti
ako nang makita ko ang aking anak sa may monitor at gumagalaw ito ngayon. Hindi ko
mapigilan na mapatingin kay Caden at nang mapatingin ako sa kanya ay nakita ko
siyang nakangiti ngaayon habang namumula na ang kanyang mga mata.
Nagkatinginan kamingdalawa ni Caden at ngumiti siya sa akin kaya ang aking
ginawa...
nginitian ko siya pabalik.
Inilapit niya ang kanyang mukha sa aking mukha at hinalikan niya ako sa aking labi.
"Malapit na nating makita ang anak natin,
Nica."
TO BE CONTINUED...
Readers also enjoyed:
Seeking Pleasures [RI 8]
0 118.6K Read
TAGS Newadult Kickass Heroine Urban

UNEXPECTED 39
EPISODE 39
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
KABUWANAN ko na ngayon. Umuwi na ako sa ako sa Manila dahil pinauwi na ako ni
Mommy. Gusto kasi nila na mas mabantayan ako at dito ako makapanganak dahil medyo
malayo sa probinsya namin ang hospital na pinupuntahan ko kaya no choice ako na
urnuwi dito sa syudad. Sumama rin sa akin si Caden at hindi ako makapaniwala na
malaya siyang nakakalabas masok sa 100b ng pamamahay ng aking mga magulang.
Noongtinanongko naman si Mommy ay parang may hindi siya sinasabi sa akin.
"Mom, bakit hinayaan mo na pumunta dito sa pamamahay niyo si Caden ? I thought you
hated him, Hinayaan mo pa siya na puntahan ako doon sa probinsya, " sabi ko nang
malapitan ko si Mommy. Umiinom siya ng kape ngayon habang ha wak niya ang kanyang
iPad at may ginagawa siyang trabaho rito.
Tumigil siya sa kanyang ginagawa at nag angatsiya ng tingin sa akin, Ngumiti siya
sa akin
at inilapag niya muna sa may lamesa ang kanyang hawak na baso ng kape bago siya
humarap sa akin at nagsalita.
"He'syourbaby's fatherafterall, Veronica. Malapit ka na rin na manganak kaya mas
mabuti na kasama mo siya, " sagot niya sa aking tanong at umiwas siya ng tingin sa
akin.
Kumunot ang aking noo at napatitig ako kay Mommy, Halata sa kanyang ekspresyon
ngayon sa mukha at sa kanyang pananalita na para siyang may tinatago sa akin, hindi
niya lang masabi kaya nag-ñngat siya sa kanyang pagsasalita.
Muli siyang ngumiti sa akin at nagsalita. "May kailangan ka pa ba, Nica ? Pwede
nating tawagan si Caden.
Tahimik ako na umiling at nagpaalam na ako kay Mom na magpahinga,
Simula nun ay hindi na ulit ako nagtanong at hinayaan na lang si Caden sa kanyang
pabalik-balik dito sa pamamahay ng aking mga magulang. Hindi ko naman siya pwedeng
paalisin kasi siya pa rin naman ang ama ng anak ko at malapit na rin akong
manganak. Ilang buwan siyang nalayo sa anak niya kaya sigurado ako na namiss niya
ito. Hindi na ako aasa na namiss ako ni Caden dahil wala naman siyang pakialam sa
akin. lyong panahon na hinalikan niya ako noong nagpacheck up ako, dala lang 'yun
ng kanyang nararamdaman at wala nang iba.
"Nalagay ko na ang lahat ng gamit sa bag, Nica. May kailangan ka pa bang ipalagay
sa 100b ng isang bag? Marami pang space dito na pwedeng kalagyan ng gamit," sabi ni
Caden nang matapos na niya ang inUUtOS ko na mag impake sa mga garnit ko para sa
panganganak. Incase na kailangan ko ng pumunta sa hospital, nakaayos na ang lahat.
Nakatitig lang ako kay Caden ngayon at nandito kami sa 100b ng aking kwarto. . .
kami lang dalawa at naka lock din ang pinto.
Tinawagan ko si Caden at kahit na may meeting siyang dinaluhan kanina, hindi siya
nag dalawang isip na puntahan ako dito kahit na busy siya. I'm starting to feel
something again about Caden. Ang rupok ko talaga.
"Nica?" tawag niya sa akin.
Napa kurap-kurap ako sa aking mga mata at urniwas ng tingin sa kanya.
"Uhm, o-okay na 'yarn... pag isipan ko muna kung ano pa ang ipapalagay ko riyan sa
bag," mahina kong sabi at bumuntong-hininga.
"Are you okay? May nararamdaman ka bang kakaiba ngayon?" tanong ni Caden sa akin.
Bahagya akong nagulat nang umupo siya sa aking tabi at hinawakan niya ang magkabila
kong balikat at abala siya sa pag checheck sa akin ngayon.
Napalunok ako sa aking laway at hindi ko mapigilan na manghina sa kanyang paghawak
sa akin at sa aming distansya ngayon sa isa't isa na ang lapit na. Nakatitig lang
ako kay Caden at hindi ko mapigilan na mapatingin sa kanyang labi.
"Veronica, manganganak ka na ba? Tell me, dadalhin na ba kita sa hospital?" sunod-
sunod niyang tanongsa akin habang bakas sa kanyang boses ang labis na pag aalala.
Hinay-hinay akong urniling habang nakatingin pa rin sa kanya. Hindi pa rin ako
makapagsalita dahil parang natuyo bigla ang aking laway habang nakatingin kay
Caden. Nag angat siya ng tingin sa akin at nagkakatitigan na kaming dalawa ngayon.
Nakita ko ang pag galaw ng kanyang adams apple.
Inangat ko ang aking kamay at hinawakan ko ang kanyang pisngi. Napatingin siya sa
aking kamay na nakahawak sa kanyang pisngi ngayon at muli siyang napatingin sa akin
na may gulat sa mukha.
"l want you to kiss me, Caden," mahina kong
sabi habang nakatingin sa kanyang mga mata. Muli akong napatingin sa kanyang labi
at hindi ko mapigilan na mapakagat sa aking labi ngayon.
Bago ako muling mapatingin sa kanya, inilapit na niya ang kanyang mukha sa aking
mukha at hinalikan niya ako sa aking labi. Mabilis akong kumapit sa kanyang batok
at napahawak din ako sa kanyang buhok. Naging mapusok ang aming paghahalikan ngayon
at ramdam ko sa mga kilos ni Caden habang hinahalikan niya ako ngayon.
"C-Caden," mahina kongtawag sa kanyang pangalan. Bahagya akong napatingala nang
bumaba ang kanyang halik papunta sa aking leeg at naramdaman ko rin ang paghaplos
ng kanyang kanyang kamay sa aking dibdib ngayon.
Habang patuloy akong hinahalikan ni Caden, may nararamdaman akong sakit ngayon sa
aking baba kaya bahagya akong napadaing at napahawak sa balikat ni Caden.
"C-Caden, sand ali.. .."
Tumigil siya sa kanyang paghalik sa akin at tinignan niya ako habang nakakunot ang
noo.
"What happened, Nica?"
Muli akong napadaing at napahawak ako ng mahigpit sa kanya kaya natataranta na
siya. "C-Caden, manganganak na ata ako," mahina kong sabi at muling dumaingsa sakit
na aking nararamdaman ngayon.
"F-ck!" malakas niyang mura.
Mabilis akong inalalayan ni Caden palabas sa kwarto at tinawag niya rin ang ibang
tao dito sa bahay. Nataranta na rin sila Mommy nang makita nila na buhat ako ngayon
ni Caden. Buong byahe papunta sa hospital ay nakahawak lang ako sa kamay ni Caden
at pinagpapawisan din ako. Ang lakas ng t* * *k ng aking puso at hindi ko maiwasan
na kabahan at matakot ngayon dahil natatakot ako na baka may mangyaring masama sa
anak namin. Sana maayos ang panganganak ko ngayon.
"Mommy, kapag sinabi ko na push, mag push po tayo okay?" sabi ni Doc.
Nandito na ako ngayon sa delivery room at manganganak na ako. Nasa tabi ko ngayon
si Caden dahil natatakot akong mag isa kaya pinasama ko siya rito sa 100b kahit na
bawal. Dahil kakilala ng mga Coleman ang may ari ng hospital dito sa Lockwood
Hospital, pinayagan din si Caden na pumasok sa 100b at makasama ako.
Hawak ko ngayon ang kamay ni Caden at hindi ko ito mabitawan ngayon. .. ayoko itong
bitawan.
"Mommy, push!"
Humigpit ang pagkakahawak ko sa kamay ni Caden at umiri ako.
"AHHH!" malakas ko na sigaw. Napaiyak na ako sa sobrang sakit pero kailangan ko
pang lumaban.
Naramdaman ko ang paghalik ni Caden sa aking noo at may binulong siya malapit sa
aking tainga.
"Kaya mo 'yan, Nica. Makikita na rin natin si Baby Owen," bulong ni Caden sa akin.
Owen...
May pangalan na siya sa anak namin.
Muli akong urniri at nilakasan ko ang 100b ko kahit na ang sakit na at gusto ko
nang sumuko. Pero nang narinig ko ang pag-iyak ng anak ko ay doon na burnuhos ang
Il-Iha ko sa sobrang saya. Nanlalabo na ang aking mga mata at nanghihina na ako
pero gusto ko pa rin makita at mahawakan ang anak ko.
Nakita ko si Caden na papalapit sa akin habang dala niya ang aming anak. Agad
niyang binigay sa akin si Owen at inihiga sa aking dibdib. Naiyak ako habang
nakatingin sa anak namin at naramdaman ko rin ang paghalik ni Caden sa aking noo
at niyakap niya kami ng aming anak.
"Mahal na mahal ko kayo ni Owen, Nica, mahinang sabi ni Caden bago ako nawalan ng
aking malay.
TO BE CONTINUED...
Writer
Jarm Mijares
Hello PO! Ni lock na pala ni Dreame ang TUB.
Sana patuloy niyo pa rin itong suportahan. Thank you so much PO.

UNEXPECTED 40
EPISODE 40
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
Cayden Owen Santiago Coleman. .. Iyan ang pangalan ng anak namin ni Caden. Hindi
ako makapaniwala na si Caden ang pipili ng pangalan na Owen. Matagal ko nang inisip
na Owen ang gusto kong ipangalan sa anak ko—noon pa na high school pa ako nakapag-
isip sa pangalan na iyon, nang maging magjowa na kami ni Aiden. I want to name my
baby boy Owen because it's a great name and it also has a meaning. Nasa notebook ko
'yun noon kung saan nakasulat ang mga pangalan ng magiging anak ko.
"Ang cute ng apo kol Manang-mana sa akin, sabl' ni Mommy habang buhat niya ngayon
si
Owen sa kanyang bisig. Kanina pa niya karga si Owen at hindi ito mabitawan ni Mommy
dahil tuwang-tuwa siya. Gusto ko na nga sanang kunin dahil ipapa breastfeed ko na
siya eh. Pero hindi pa naman urniiyak si Owen at mukhang nagustuhan niya na nasa
bisig siya ng kanyang Granny Sabrina.
"Anong mana sayo, Sabby?
Kamukhang-kamukha nga ni Owen angtatay niyang si Caden eh. Coleman na Coleman ang
mukha. . . masyadong malakas ang dugo ng pamilyang Coleman," sabi ni Tita Gabriella
habang nakatingin kay Mommy na buhat ang kanyang apo.
Nandito ngayon si Mommy, Tita Gabriella, at si Tita Amara upang dalawin ako.
Nandito pa ako sa hospital ngayon at next day pa ako makakaalis dito. Lilipat na
rin ako ng bahay at doon ako titira sa bahay ni Caden. 00, may sarili na siyang
bahay at pinagawa niya ito noong urnalis ako at iwan siya. Hiwalay na kami ni
Caden... hindi na kami mag-asawa, pero muli na naman akong titira kasama siya.
Hanggang ngayon ay palaisipan pa rin talaga sa akin kung paano niya napapayag ang
mga magulang ko sa mga gusto niya eh. Siguro ay may ginawa siyang mahika. .. baka
pinakulam niya ang mga magulang ko? Ay, ewan! Kung anu-ano na lang itongtumatakbo
sa isipan ko.
"Hoy, Gabby! Nagmana sa mga Generoso itong apo ko, 'no! Anong Coleman? Tingnan mo
nga 'tong mata ni Owen, katulad na katulad sa mata ni Veronica. Ganitong-ganito ang
kanyang mga mata ng baby pa siya," sabi ni Mommy.
Pinaglalaban niya talaga na kamukha ng mga Generoso itong si Owen.
"Sab, aminin mo na lang na nagmana si Owen sa mga Coleman. Malay mo... sa ugali ay
magmana siya sa mga Generoso," dagdag naman ni Tita Amara.
"Hindi nga kasi! Hindi pwedeng maging katulad ni Gideon ang apo ko! Ang pangit kaya
ni Gideon tapos ang corny pa. Gusto ko na maging cool guy ang apo ko 'no, hindi
kagaya ng kanyang 1010 na si Trevor Gideon," inis na sabi ni Mommy habang
nakasimangot.
Napangiti na lang ako at bahagyang napailing habang pinagmamasdan ko na nag-aaway
sila Mommy at ang mga Tita ko. Totoo naman kasi ang sinabi nila Tita Gabriella at
Tita Amara, kamukhang-kamukha nga ni Owen si Caden at kitang-kita sa mukha ni Owen
na mas malakas ang dugo ng mga Coleman. Well, may pinagmanahan naman sa akin si
Owen, ang mata ko. Pero mas marami pa rin talaga kay Caden kaya kapag sinubukan ko
na itago kay Caden si Owen. . . sigurado pa rin ako na mahahanap niya at makikilala
kaagad si Owen dahil magkamukha silang dalawa.
"Alagaan mong mabuti si Veronica at ang apo 1<0, Gideon Caden. Baka masakal na
talaga kita at maubos ko na iyang buhok mo," sabi ni
Mommy nang makarating na si Caden mula sa
trabaho at magpapaalam na sila Mommy dahil kailangan na nilang umuwi.
Hindi maiwan ni Caden ang kanyang trabaho, pero siya naman ang nagbabantay sa akin
kada gabi rito sa hospital. Minsan ay ang mga kapatid ko ang nagbabantay sa akin
dito sa urnaga, minsan naman ay si Oceania at sila Mommy. Kaya ko naman na mag-
aalaga sa anak ko, pero hindi ko kaya na lumabas at burnili ng kung anu-anong mga
gamot at pagkain kaya kailangan ko talaga ng assistant dito.
Seryoso na tumango si Caden habang nakatingin kay Mommy. Siya ang may hawak ngayon
kay Owen at natutulog ito ngayon dahil bago ko lang siya pinadede.
"Makakaasa po kayo na babantayan ko ng maigi si Nica at ang anak namin, Tita
Sabrina, seryoso na sabi ni Caden.
Tinaasan siya ng kilay ni Mommy at turnango ito.
"Buti at nagkakaintindihan tayo, Coleman!" sabl' ni Mommy. Lumapit naman siya sa
akin at hinalikan niya ako sa aking pisngi at ngumiti siya sa akin.
"Mag-ingat ka rito, anak, okay? Babalik ako bukas clito at kasama ko na angdaddy
mo. Pauwi na siya ngayon ng Pinas galing Singapore at may pasalubong din siya sa
pag-uwi niya.
Ngumiti ako kay Mommy at turnango. "Thanks, Mom. Mag-ingat po kayo sa pag-uwi
niyo," sabi 1<0.
Tumango siya at nagpaalam na sa akin. Bago siya umalis ay nilapitan niya muna si
Owen na karga ngayon ni Caden at hinalikan niya ito sa pisngi at lumabas na ng
hospital room ko.
Kami na lang naiwan ni Caden dito sa 100b at muli na namangtumahimik ang paligid.
Naiilang pa rin ako kay Caden kahit na nakailang ulit na siyang nakahalik sa labi
ko kahit na maghiwalay na kamingdalawa.
Humarap siya sa akin at tinignan niya ako sa aking mga mata. Ako naman ay napalunok
sa aking laway at inayos ko ang aking buhok na nakakalat ngayon. Umalis na rin muna
ako sa pagkakaupo ko sa hospital bed at inayos ko ang aking hinihigaan at ang aking
suot. Nakasuot pa rin ako ngayon ng hospital gown dahil mas madali raw magpadede
kapag ganito ang suot ko at may mga chini-check din sa akin habang nandito ako sa
hospital kaya hindi pa ako pwedeng pagpalit.
"Nica, may gusto ka bang kainin?
Nagugutom ka ba?"
Natigil ako sa aking pag-aayos ng aking
hinihigaan ng magsalita si Caden. Humarap ako sa kanya at nakita ko siyang seryoso
na nakatingin sa akin. Bagay na bagay sa kanya ngayon ang pagiging ama niya habang
karga niya si Owen. Makikita mo talaga sa mga galaw ni Caden ang pagiging maingat
niya at pagiging responsableng ama ng anak namin at masaya ako ro'n.
Urniling ako at bahagyang ngumiti sa kanya.
"W-Wala naman, Caden. Nabusog na ako sa mga dala nila Mommy kanina para sa akin."
Turnango naman siya at muli siyang napatitig sa akin at tinitigan ko rin siya
pabalik. Natigil lang kami nang marinig naming umiyak si Owen. Mabilis akong
lumapit kay Caden at kinuha ko sa kanya ang anak namin at agad niya naman na
binigay. Pinatahan ko si Owen pero patuloy pa rin itong urniyak. Napakagat ako sa
aking labi at nabilis kong inilabas ang aking isang dibdib at pinadede ito sa aking
anak. Unti-unti rin na tumigil ang pag-iyak ni Owen ng makadede na siya sa akin.
Gutom pa pala siya kaya siya umiyak. Nakita ko ang panlalaki sa mga mata ni Caden
ng ilabas ko ang akingdibdib. Mabilis siyang umiwas ngtingin at bahagya siyang
turnalikod.
Hindi ko mapigilan na mapangisi at lihim na
matawa sa naging reaksyon niya.
"Ang arte mo, ah? Baka nakakalimutan mo na bago si Owen na dumede sa akin ay ikaw
muna ang dumede dito sa dibdib ko?" pang-aasar ko na sabi sa kanya.
Pinanlakihan ako ng mga mata ni Caden.
"Veronica!"
Nagkibit balikat ako at nginisihan siya.
"What? Ang arte mo ah! Baka namiss mo lang na dumede sa akin, Caden?"
Muli siyang urniwas ngtingin sa akin. Hindi nakaiwas sa akin ang pamumula sa
kanyang tainga at pagkamot niya sa kanyang batok. Hmmm, nahihiya siya.
"B-Bili na muna ako ng pagkain sa labas. Tawagan mo na lang ako kapag may kailangan
ka," sabi ni Caden at nagmadali siyang lumabas sa kwarto.
Mahina akong natawa at napatingin ako sa anak ko na focus na focus sa pagdede sa
akin. Mulat na mulat ang kanyang mga mata at nakatingin siya sa akin ngayon.
Ngumiti ako kay Owen at hinaplos ko ang kanyang pisngi.
"Ang oa ng daddy mo, Owen. Nainggit lang ata 'yun dahil hindi na siya ang dumedede
ngayon sa dibdib ko kundi ikaw na. Pagbibigyan mo ba ang daddy mo na kayong dalawa
ang dumede sa akin?"
Napapikit siya sa kanyang mga mata at parang gustong umiyak. Mukhang alam ko na
kung ano ang sagot ng anak namin. Napaka possessive rin ng isang 'to, sa kanya lang
daw ang dibdib ko eh.
Tiis na lang muna si Caden hanggang sa hindi na ako mag breastfeed kay Owen.
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 41
EPISODE 41
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
NAKAUWI na kami galing sa hospital at dumiretso kaagad kami sa pamamahay na
pagmamay-ari ni Caden, at clito na kami titira ni Owen. Hindi ako makapaniwala na
magsasama na naman kami sa iisang bubong ni Caden at kasama na namin ngayon ang
anak namin. We were supposed to separate with each other because we are not married
anymore, but because of Owen, we should stick together for the meantime.
Para naman kay Owen itong ginagawa namin at alam ko na mas makakabuti na magkasama
kami habang pinapalaki namin ang anak namin.
"Ayos lang ba sayo na nasa iisang kwarto lang tayo?"
Napa kurap-kurap ako sa aking mga mata dahil sa sinabi ni Caden sa akin. Para akong
tinakasan ng aking sariling hininga at hindi rin ako makagalaw ngayon. Mukhang
napansin niya rin ang naging reaksyon ko sa kanyang naging
tanong kaya muli siyang nagsalita.
"l mean. . . kasama si Owen, of course. Kailangan natin na magsama sa isang kwarto
para mabantayan natin ng mabuti ang anak natin, Veronica," sabi ni Caden sa akin
habang nakatingin siya ng seryoso sa akin. Napalunok ako sa aking laway at sunod-
sunod na tumango. Bakit ba ako kinakabahan?
"S-Sure! Sure. why not, Caden. Mas maganda nga na magkasama tayo sa iisang kwarto
para mas mabantayan natin na mabuti si Owen. Habang tulog ka, gising naman ako para
bantayan si Owen at ganun din ako kapag ako naman ang natulog, ikaw naman ang
magbabantay sa kanya," pag-uulit ko sa sinabi ni Caden at dinagdagan ko langdin ng
ilan pang eksplenasyon.
Ginagawa lang namin 'to para sa anak namin... wala nangiba.
Turnango siya at napahawak sa kanyang bewang at bumuntong-hininga. Muli siyang nag-
angat ng tingin sa akin at nagsalita.
"Gusto mo bang lagyan ko ng isa pang kama ang kwarto natin? I mean dalawang kama
ang ilalagay ko sa 100b para sa ating dalawa," sabi niya.
Ang bilis ng t* * *k ng aking puso ngayon.
Umiling ako at nagsalita. "I-It's okay, Caden. 'Wag mo nang dagdagan pa ng isang
kama doon sa magiging kwarto natin. Mas lalo lang sisikip ang space doon. Okay lang
naman na. na magkasama tayo sa iisang kama," bahagyang humina ang aking boses ng
sabihin ko ang pinakahuling salita na nilabas sa aking bibig. Nakita kong pumungay
ang kanyang mga mata habang nakatingin sa akin.
"l don't mind sharing bed with you, Nica," paos na sabi ni Caden habang nakatingin
pa rin sa akin.
Para akong kinapos ng hininga at naramdaman ko rin ang panghihina sa aking katawan
ngayon habang magkatitigan kami ni Caden.
"Malaki nga pala talaga ang bahay na pagmamay-ari mo, Caden!"
Mabilis kaming umiwas ngtingin ni Caden sa isa't isa at napalayo ng marinig namin
ang boses ni Mommy. Nakita namin siyang papalapit sa amin at siya ang may karga
ngayon kay Owen.
nakasunod naman sa kanya ngayon si Tito Trevor na nakasimangot at si Tita Kira na
nakangiti sa amin ngayon. Wala si Daddy ngayon dahil may conference siya sa Japan
at kailangan niyang mag attend. Si Mommy sana iyong mag a-attend
nun pero nag volunteer na si Dad na siya na dahil nakita niyang gustong-gusto ni
Mom na mapuntahan araw-araw si Owen.
"Si Matthias ang pinagawa ni Caden sa bahay niyang ito, Sabrina," sabi naman ni
Tita Kira
Tumango naman si Mommy na parang manghang-mangha habang nakatingin pa rin sa
kabuohan ng bahay na pagmamay-ari ni Caden.
"Basta anak talaga ni Luke, automatic talaga na engineer eh. Magaling din 'yung
bunso niyang anak na si Alaric, pero mukhang mas focus 'yun sa ibang negosyo kaysa
pagiging engineer niya," sambit ni Mommy.
Tahimik lang ako ngayon habang nakatingin sa aming mga magulang ni Caden. Tahimik
lang din siya at kinuha niya kay Mom si Owen nang magising ito bigla. Pinasok na
rin ng mga kasambahay rito sa bahay ang mga kagamitan namin ni Owen. Pumunta na rin
kami doon sa sinasabi ni Caden na magiging kwarto namin. . .
kung saan kami magsasama.
Pagpasok namin sa 100b ay agad na bumungad sa akin ang isang queen size bed tapos
sa gilid naman nito ay may isang blue na crib na para kay Owen. Ang crib na iyon ay
bigay nila Tita Kira at Tito Trevor sa amin para sa aming baby ni Caden. Marami
pang mga kagamitan na para kay Owen sa kwarto. Para na nga siyang baby's room kung
wala lang ang queen size bed na para sa amin ni Caden. Siguro kapag lumaki na si
Owen ay ililipat na namin ito ng room, pero depende pa rin naman at syempre ayoko
rin naman na malayo sa anak ko dahil hindi ako makakatulog kaiisip kung ano na ang
nangyari sa kanya. Mas maganda pa rin talaga kapag nakikita mo ang anak mo sa
malapitan.
Pagkatapos na mapasok lahat ng garnit namin dito sa 100b ng bahay at maayos,
nagpaalam na rin sa amin sila Mommy at sila Tito Trevor at si Tita Kira. Bago sila
makaalis, nilapitan muna ako ni Mommy at niyakap at may binulong siya sa akin na
nagpapainit sa mukha ko.
"Goodbye, anak. Mag-ingat ka rito sa bago niyong bahay ni Caden at alagaan niyong
mabutl ang apo ko na manang-mana sa akin. 'Wag niyo rin munang kalimutan na
gurnamit ng mga contraceptive pills, 'wag niyo munang sundan si Owen. Mag focus
muna kayo kay Owen bago niyo siya sundan," seryosong sabi ni Mommy at kinindatan
niya ako.
Pinanlakihan ko siya sa aking mga mata at ramdam na ramdam ko na ngayon ang init sa
aking mukha at ang hiya na aking
nararamdaman.
"M-Mommy!"
Nagkibit Balikat siya at bahagya siyang ngumisi habang nakatingin sa akin.
"What? I'm just giving you some advice, my daughter. Matanda ka na, pero kailangan
niyo pa rin munang mag ingat. Sundan nyo langsi Owen kapag malaki na ang apo ko.
Syempre gusto ko rin na marami ang apo namin ng Daddy mo, Veronica. Mukhang ikaw pa
lang ang makakapagbigay sa amin ni Maverick ng mga apo."
Mas lalo akong nahiya sa sinabi ni Mommy lalo na nang mapatingin sa amin si Caden
na nakatayo hindi kalayuan sa amin. Nakakahiya! Baka narinig niya ang mga sinabi ni
Mommy.
Hinawakan ko na si Mom sa kanyang balikat at itinulak ko na siya palabas sa bahay
upang makaalis na rin siya.
"U-Umalis ka na nga, Mommy. Burnalik ka na lang bukas clito kung gusto mong
dumalaw," mahina kong sabi habang nahihiya pa rin.
Mahina siyang humagikhik at lumapit na muna siya kay Owen bago tuluyan ng umalis at
magpaalam.
Pero bago tuluyan na makaalis si Mommy,
may huli pa siyang sinabi.
'"Wag niyo munang sundan si Owen! Maawa kayo sa apo 1<0!" sigaw ni Mommy at lumabas
na ng bahay.
"M-Mom—oh my Gosh!" napasapo ako sa aking noo sa sobrang hiya sa naging pagsigaw
niya.
Narinig ko ang pagtikhim ni Caden kaya nag angat ako ng tingin sa kanya. Nakita ko
siyang seryosong nakatingin sa akin ngayon kaya napalunok ako sa aking laway.
"Dalhin ko na muna si Owen sa kwarto upang makapagpahinga," sabi niya.
Napa kurap-kurap ako sa aking mga mata at sunod-sunod na turnango.
"0-0kay..
Turnango siya at nagsimula ng maglakad hanggang sa naiwan na lang akong mag isa
dito sa may living room. Hina akong napaupo sa may couch at napahawak ako sa aking
puso.
Bakit parang baliktad ang nangyayari sa akin ngayon? Para akong burnalik sa
pagiging teenager! Kakapanganak ko pa nga lang eh..
pero bakit ganito ang nararamdaman ko? Ang nararamdaman ko para kay Caden!
Magkasama kami sa iisang kwarto. ..
magkasama kami sa iisang kama.
Kakayanin ko 'to—para kay Owen! Hindi ako magiging marupok. Kakayanin ko 'to at eh
kokontrol ko ang aking nararamdaman para sa ama ng aking anak. Hindi na ulit ako
magmamakaawa para lang masuklian ang nararamdaman ko para sa kanya. TO BE
CONTINUED...
Jarm Mijares
One update po muna ako ngayon, Jarmies. Sobrang pagod ng katawan ko ngayon. Nag te-
thesis kasi ako ngayon kaya sabog ang utak ko haha. Bukas ulit. Salamat po sa
suporta kahit naka PTR na ito!
Readers also enjoyed:
Seeking Pleasures [RI 8]
0 118.6K Read
TAGS Newadult Kickass Heroine Urban
UNEXPECTED 42
EPISODE 42
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
"KAMUKHANG-kamukha niya si Kuya Caden l"
Napairap ako sa sinabi ng aking kapatid na si Sabel nang makita niya si Owen at
makadalaw siya rito sa aming bahay. Kakauwi lang ni Sabel galing Governor Generoso
at ngayon ko lang nalaman na may boyfriend pala itong kapatid ko at na broken
hearted siya kaya siya pumunta doon sa probinsya upang mag move on. Nalaman ko kay
Oceania na isang modelo rin ang naging boyfriend ni Sabel pero hindi ito mayaman at
naghiwalay silang dalawa kaya nasaktan ang kapatid ko. Ayoko naman na pangunahan
ang kapatid ko na ikwento sa akin ang nangyari sa kanya, hihintayin ko na lang na
mag share siya sa akin. Dahil sa nangyari, kaya ngayon lang nakita ni Sabel ang
kanyang pamangkin kahit na matagal na akong nakapanganak sa anak ko.
"Puro na lang ba talaga Caden, ah? Hindi ba pwedeng ako naman? Ako kaya ang nag
luwal sa kanya! Ang hirap kaya manganak tapos kukunin lang ni Caden lahat?!" inis
kongsabi habang nakasimangot.
Natigil si Sabel sa paglalaro kay Owen na buhat niya at napatingin siya sa akin.
"Echosera 'tol. Hoy, Ate Veronica, baka nakakalimutan mo na si Kuya Caden ang
pinaglihian mo habang binubuntis mo pa itong pamangkin ko na si Owen?!"
Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi ni Sabel.
"H-Hoy! Anong pinaglihian ko si Caden? H-Hindi... Hindi kaya!" nauutal kongsabi at
umiwas ng tingin sa kanya.
Bahagya akong napanguso at bigla kong naisip iyong mga panahon na hindi ako
makatulog ng maayos kapag hindi ko katabi si
Caden. Gusto ko siya na Iaging nasa aking tabi. Gusto ko siyang naaamoy ko siya
palagi. Hindi ko kayang malayo sa kanya ng pinagbubuntis ko pa si Owen.
"Hindi mo ako maloloko, Ate Nica!
Ikinuwento ni Ate Oceania iyong paglilihi mo kay Kuya Caden noon. Kaya hindi na ako
magtataka na kamukhang-kamukha ni Owen ang tatay niya," sabi ni Sabel at muli
niyang nilaro-laro si Owen.
Napanguso ako at hindi na nakakapagsalita pabalik kay Sabel dahil totoo naman ang
kanyang
sinabi. Maganda naman ang lahi ng mga Coleman at gwapo ang anak ko.
"Pero ate..
Muli akong napatingin kay Sabel ng magsalita ulit ito. Nakatingin siya sa akin
ngayon habang may seryosong ekspresyon sa mukha. Tinaasan ko naman siya ng kilay at
hinintay ang kanyang sasabihin sa akin.
"Kamukhang-kamukha ni Owen si Kuya
Caden... kaya ibigsabihin nito ay kamukha rin ni Owen ang kanyangTito na si Kuya
Aiden kasi kambal sila ni Kuya Caden," sabi ni Sabel.
Napa kurap-kurap ako sa aking mga mata at lumapit ako kay Sabel na karga si Owen
at kinuha ko sa kanya ang anak ko. Seryoso ang ekspresyon ko sa mukha habang
nakatingin sa aking kapatid ngayon.
"00, kamukha nga rin ni Owen si Aiden, pero si Caden ang ama niya, Sabel. Isa lang
ang ama ng anak ko at si Caden iyon at wala nang iba," seryoso kong sabi.
"S-Sorry, Ate," mahinang sabi ni Sabel.
Nakita ko naman sa mukha ni Sabel na para siyang na guilty sa kanyang sinabi kanina
kaya muli akong nagsalita para malaman niyang hindi ako galit sa kanya.
Ngumiti ako sa kanya at umiling. "lt's okay, Sabel. Alam ko naman na paborito mo si
Aiden
Bahagya siyang napanguso sa sinabi ko.
"Pero pwede ko rin namang maging favorite si Kuya Caden, Ate Nics. Pero hmm...
pwede ba akong mag ask sayo?"
"Ano 'yun?"
"Nakapag-usap na ba ulit kayo ni Kuya Aiden? May balita ka na ba ulit sa kanya?"
seryosong tanong ni Sabel sa akin.
Napaisip naman ako sa naging tanong niya sa akin. Angtagal na ng huli kong nakausap
ko si Aiden. Kailan ba 'yun? Ang huli atang pag-uusap namin ay iyong sinamahan niya
akong lumayo muna sa bahay ng kanyang mga magulang dahil nag away kami ni Caden
noong gabi ng birthday ni Tita Kira. Simula nun ay wala na akong balita kay Aiden
at wala rin akong mga pagtanungan. Ayoko rin naman na guluhin na si Aiden dahil
gusto ko siyang maging masaya na wala ako. Muli akong napatingin kay Sabel at
bahagya akong ngumiti sa kanya at umiling.
"Wala na, Sabel. Pero alam ko naman na masaya na si Aiden ngayon sa bagong buhay
niya. Siguro ay kapag nakapunta kami sa bahay ng mga magulang niya ay makikita ko
ulit siya.
Kakamustahin ko na lang siguro siya kapag nagkita ulit kami," sagot ko sa naging
tanong ng aking kapatid. Nakita ko naman na tumango si Sabel at hindi na ulit siya
nagsalita.
Hinintay ni Sabel na dumating ang aking mga magulang na makapunta clito sa bahay.
Umalis na rin si Sabel dahil may kailangan pa siyang gawin na trabaho. Dumating si
Mommy at kasama na niya si Daddy at may pasalubong din si Dad sa akin at sa anak
ko. Maytrabaho sa umaga si Caden at urnuuwi siya ng hapon. May mga kasambahay naman
kami dito sa bahay at may nanny rin si Owen kapag may kailangan akong dapat gawin
kaya hindi ako nahihirapan sa pag-aalaga sa anak ko.
"Gusto mo bang dagdagan natin ang nanny ni Owen, Anak?" tanong ni Mommy sa akin.
Mabilis naman akong urniling. Pinapadede ko ngayon si Owen dahil bigla siyang
umiyak at nilalapit niya ang kanyang ulo sa may dibdib ko kaya alam kong gutom
siya. Ngayon ay nakapikit ang kanyang mga mata habang dumedede sa akin at ang isa
niya namang kamay ay nasa isa ko pang dibdib.
"Hindi na, Mom. Too much na kapag dinagdagan pa ang nanny ni Owen. Wala naman akong
ibang trabaho kundi ang bantayan ang anak ko at hindi rin po ako nahihirapan," sabi
ko kay Mommy.
"Kaya na ni Nica 'yan, Sab. Mas maganda rin na siya ang mag-alaga sa anak niya
kagaya ng ginagawa mo noon sa kanila," sabi ni Daddy habang nakaupo siya sa tabi ni
Mom.
Bumuntong-hininga naman si Mommy at walang magawa kundi ang tumango. Muli siyang
tumingin sa akin habang nakanguso.
"Baka kasi mapagod si Nica eh. Ayoko naman na napapagod ang anak 1<0," malungkot
niyang sabi.
Napangiti ako sa sinabi ni Mommy. Spoiled na spoiled talaga kami ng mga kapatid ko
kay Mommy. Ayaw na ayaw niyang nahihirapan karm sa mga bagay-bagay at minsan naman
ay nasosobrahan na si Mommy sa kanyang pagmamahal sa amin, pero hindi naman namin
siya masisi dahil mahal niya kami at mahal na mahal din namin siya.
"Mommy, I'm fine, okay? Wala kang dapat ipag-alala sa akin. Isa pa, nagugustuhan ko
rin ang pagiging ina 1<0. Naeenjoy ko rin po ang pag-aalaga sa anak ko, Mommy.
Hindi po ako nahihirapan," wika 1<0.
Napangiti si Mom at Dad sa sinabi 1<0.
Kitang-kita ko sa pagmumukha ng aking mga magulang ang kasiyahan sa kanilang mukha
habang nakatingin sa akin.
Lumapit sa akin si Mommy at hinawakan niya ang aking kamay at ngumiti siya sa akin.
"I'm so happy and proud of you, anak. Your dad and I are so proud of you,"
nakangiting sabi ni Mommy. Ngumiti rin si Dad sa akin at nag thumbs up.
Ngumiti ako at tumango. "Thank you,
Mommy and Daddy."
Nang dumating ang hapon, nakauwi na si Caden at agad niyang kinuha sa akin si Owen
upang siya na ang magbantay sa anak namin. Nakauwi na rin sila Mommy at Daddy dahil
kailangan na rin nilang magpahinga. Ngayon ay nandito kami sa kwarto namin ni Caden
at ako naman ay nakahiga sa kama habang nagce-cellphone at si Caden naman ay
pinapatulog si Owen.
"Nica, bukas ay wala akong trabaho."
Napatingin ako kay Caden ngsabihin niya iyon. Napatango naman ako. "Oh. That's
good! Mababantayan mo nang matagal si Owen," sabi ko.
Bahagya siyang ngumiti at tumango.
"Makakapag pahinga ka na rin. Gusto mo bang gurnala bukas? Pwede mong imbitahin ang
pinsan mo, o ang kapatid mo na si Sabel. Mag enjoy ka muna, ako na ang bahala kay
Owen clito sa bahay."
Napatingin ako kay Caden ngsabihin niya iyon sa akin. Seryoso ko siyangtinignan at
hindi ako makapaniwala ng sabihin niya iyon.
Nakaramdam ako ng konting tuwa at gumaan din ang aking pakiramdam sa hindi malaman
na dahilan.
"Huh? Bakit mo naman ako papayagan na gurnala? Diba dapat ay hindi mo ako payagan
dahil baby pa si Owen at kailangan ko siyang bantayan?" nagtataka kong tanong sa
kanya.
Humakbang palapit sa akin si Caden at urnupo siya sa gilid ng kama habang nakaharap
sa akin. Karga niya pa rin si Owen at nakita kong nakatulog na ang anak namin sa
bisig ng kanyang ama.
"Veronica, hindi ibig sabihin na nanganak ka na at isa ka ng ina ay hindi ka na
pwedeng gum ala at mag enjoy. You deserve to enjoy and to relax. Hindi kita
pipigilan at hindi kita pagbabawalan. Kung iniisip mo ang magiging kalagayan ni
Owen, 'wag kang mag-alala, hindi ko pababayaan ang anak natin at babantayan ko
siyang mabuti," seryosong sabi ni Caden at
ngumiti siya sa akin.
Habang nakatitig ako kay Caden ngayon ay hindi ko mapigilan na maging emosyonal sa
kanyang sinabi. Ngumiti ako kay Caden at hindi ko na napigilan ang aking sarili...
lumapit ako sa kanya at hinalikan ko siya sa kanyang pisngi at niyakap siya at
sumandal ako sa kanyang balikat. "Thank you, Caden," mahina kong sabi at napapikit
ako sa aking mga mata habang nakayakap pa rin ako sa kanya.
I heard him chuckle. Naramdaman ko rin ang paghalik niya sa aking noo. "You're
always welcome, Nica."
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 43
EPISODE 43
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
"SIGURADO ka ba talaga na hiwalay na kayo ni Caden, Veronica?"
Kumunot ang aking noo at napatingin ako sa aking pinsan na si Oceania. Dahil
binigyan ako ng day-off ni Caden sa pagbantay sa anak namin na si Owen, tinawagan
ko si Oceania at niyaya ko siyang gumala. Pumunta kami sa spa ng aking pinsan,
punta rin kami sa salon at katatapos lang din namin manood ng palabas sa sine at
ngayon ay pumunta kami sa isang Spanish restaurant upang kumain dahil nagutom kami
sa aming ginawa. Nandito na rin kami sa restaurant upang mag kwentuhan na rin. Buti
na lang at walang trabaho si O ngayon kaya sinamahan niya ako.
"Of course, O. Nakita ko 'yung papeles na annulled na talaga ang kasal namin ni
Caden," seryoso kong sagot sa kanyang tanong.
Tinaasan niya naman ako ng kilay.
"Hmm, talaga? Pero nakatira pa rin kayo sa iisang bahay tapos na sa iisang kwarto
pa kayong dalawa," pagdududang tanong ni Oceania sa
akin.
Inirapan ko siya. "Ginagawa lang namin 'yun dahil kay Owen, okay? Wala nang iba,"
inis kong sabl.
Tumawa siya ng malakas at napailing si Oceania habang nakatingin sa akin. Hindi ko
na lang siya sinagot pa at nagpatuloy na lang sa aking pagkain. Tumahimik na rin si
Oceania at nagpatuloy na kami sa aming pagkain ngayon. Makalipas ang ilang minuto,
natigil ako sa aking ginagawa ng may tumawag sa aking pangalan.
"Veronica?"
Nanlaki ang aking mga mata ng marinig ko ang boses na iyon na tinatawag ang aking
pangalan. Hinay-hinay akong nag angat ng tingin at nakita ko na kung sino
angtumatawag sa akin. Walang iba kundi si....
"A-Aiden," banggit ko sa kanyang pangalan.
Narinig ko ang pag singhap ng aking pinsan na si Oceania at alam ko rin na nagulat
siya na makita namin ngayon si Aiden. Siya lang mag isa ngayon at hindi ko maiwasan
na manibago sa kanya ngayon dahil kalbo na siya. Hindi naman na wala na siyang
buhok... pero naka clean cut 'yung hairstyle niya. Maaliwalas na rin ang kanyang
mukha ngayon, hindi kagaya noon na parang laging may dinadalang problema at
parang anytime ay manununtok ng tao.
Ngumiti siya sa akin at tumango.
"Hey, Nica and Oceania. Akala ko ay nagkamali lang ako, kayo pala talaga ang nakita
ko kaya nilapitan ko na kayo sa table niyo," sabi ni Aiden habang nakangiti sa
amin.
Nagkatinginan kamingdalawa ni Oceania at sumenyas siya sa akin na iiwan niya ako
kasama si Aiden. Mabilis akong urniling at pinanlakihan ko siya sa aking mga mata,
pero tuluyan ng turnayo si Oceania at nagsalita.
"Ah! May kailangan pa pala akong puntahan. Aiden, iiwan ko muna itong pinsan ko
sayo, okay? Ikaw na langdin sana ang maghatid sa kanya sa kanilang bahay. Babye!"
paalam ni Oceania at umalis.
"Oceania—f-ck!" napamura ako ngtumakbo na paalis si Oceania at hindi ko na siya
napigilan sa pag alis. Pumalit si Aiden sa inupuan ni Oceania kaya nasa harapan ko
na siya ngayon habang seryosong nakatingin sa akin.
Alam ko na sinabi ko noon na gusto kong makita ulit si Aiden at makausap, pero
hindi ko sinabi na ngayon na. . . ora mismo! Hindi ko alam ang aking sasabihin at
hindi ko alam kung paano magsimula.
" Motherhood really suits you, Veronica," nakangiting sabi ni Aiden habang
nakatingin sa akin.
Napangiti ako sa sinabi ni Aiden at hindi ko mapigilan na maging emosyonal habang
nakatingin sa kanya ngayon.
"l missed you, Aiden
Turnango siya at bumuntong-hininga.
missed you too, Nica."
Tumayo ako at lumapit sa kanya upang yakapin siya. Alam ko na unexpected ang
pagkikita namin ngayon dito ni Aiden sa restaurant, pero maganda na rin ito para
makapag-usap kamingdalawa at mag kamustahan sa aming mga buhay.
Pagkatapos naming magyakapang dalawa ay muli na akong naupo sa aking pwesto at muli
akong napatingin sa kanya habang nakangiti. Nawala na ang awkwardness na
nararamdaman ko kanina nang matapos naming magkayapan ni Aiden.
"Nanganak ka na pala, Nica. I'm sorry kung hindi ako nakadalaw sayo sa hospital,
nasa New York kasi ako nun at kahapon lang ako nakauwi," sambit niya.
"It's okay, Aiden. Alam ko naman na busy ka
sa career mo. Kumusta ka na pala? Ang tagal. . .
ang tagal na nating hindi nagkita," tanong kay Aiden. Wala na akong alam sa
nangyayari sa buhay niya ngayon dahil nahihiya naman ako na magtanong kay Caden at
isa pa, lumayo muna ako sa mga Coleman at urniwas ako na makakuha ng balita tungkol
sa pamilya nila.
Ngumiti si Aiden at itinaas niya ang kanyang kamay at nanlaki ang aking mga mata ng
may nakita akong singsing sa kanyang daliri.
Napasinghap ako at napatakip sa aking bibig sa gulat.
"Oh rny Gosh! Aiden, kasal ka na?" hindi ko makapaniwalang tanong sa kanya.
Mahina siyang tumawa at tumango. "Yes,
Nica. But it's still complicated."
Napa kurap-kurap ako sa aking mga mata. Hindi pa rin ako makapaniwala na kasal na
si Aiden.
"Omg! Really? Kanino ka kinasal? Kailan lang? Hala! Kilala ko ba 'to?" sunod-sunod
kong tanongsa kanya. Hindi maiwasan ang excitement ko sa aking boses ngayon dahil
sa aking nalaman na kasal na si Aiden.
Naningkit ang kanyang mga mata at bahagya siyang ngumuso habang nakatingin sa akin.
"Hmm, maybe sa susunod ko na sabihin sayo... kapag okay na?" nakangisi niyang sabi.
Napanguso ako at walang magawa kundi ang tumango. Masyadong secretive si Aiden
ngayon, pero masaya ako na okay na talaga kamingdalawa. Nag-usap pa kamingdalawa ng
kung anu-ano at nalaman ko na pinagpatuloy niya talaga ang kanyang trabaho bilang
producer. Hindi na kasi siya ulit makakanta at makatugtog dahil sa nangyaring
aksidente noon. Pero nakikita ko naman kay Aiden habang nagkukwento siya na masaya
siya kung ano ang meron siya ngayon sa buhay niya.
"Balita ko kay Mom ay kamukhang-kamukha raw ni Caden ang anak niyo na si Owen.
Hrnm, so it means na kamukha ko rin siya?" nakangisi niyang tanong sa akin.
Mahina akong natawa sa kanyang sinabi.
"00, kamukha nga ni Caden ang anak namin.
Pero hindi ibig sabihin nun ay kamukha ka nal" "Pero kambal kami ng tatay ni Owen."
"Mas pogi pa rin si Caden sayo!" sabi ko.
Pareho kaming natigilan at nanlaki ang aking mga mata sa huli kong sinabi at
natakip ako sa aking bibig. Naningkit ang kanyang mga mata habang nakatingin siya
sa akin.
"Hmm, malaking palaisipan pa rin talaga sa akin ang naging annulment niyo ng kambal
ko, Sabina Veronica, eh. Alam ko naman at nakikita ko na mahal na mahal mo ang
kambal 1<0, pero bakit tinuloy niyo pa rin ang annulment? At balita ko rin kay Dad
ay nag sasama na naman kayo ni Caden sa iisang bubong, parang mag asawa.
Pakisagot nga ang mga katanungan ko sayo, Veronica," seryosong tanong sa akin ni
Aiden, pero alam ko rin na may halong pang-aasar ang kanyang mga tanong ngayon kasi
bahagyang naningkit ang kanyang mga mata at nakaangat ang gilid ng kanyang labi.
Itong kalbong 'to! Kung hindi lang siya kalbo ay kanina ko pa siya sinabunot eh.
Bumuntong-hininga ako at tinignan ko ng seryoso si Aiden.
"Nagsasama lang kami sa iisang bahay ni Caden para kay Owen, Aiden. Baby pa ang
anak namin kaya kailangan naming magtulungan sa pag-aalaga sa anak namin. Sa
katunayan nga ay si Caden ngayon ang nagbabantay sa anak namin ngayon kasi wala
siyang trabaho sa kompanya, kaya binigyan niya ako ngtime para gumala ngayon at
makapag pahinga," sabi ko sa kanya. Ngumuso siya at turnango-tango habang
nakatingin sa akin.
"Kunyari ang naniniwala ako sa sinabi mo, Nica. okay. maniniwala ako sayo,"
nakangisi niyang sabi.
Pinanlakihan ko siya sa aking mga mata. "Aiden l"
Humalakhak siya. "What?"
"ltlog ka talaga! Wait nga, bakit ka ba nagpakalbo? Akala ko ba ay ayaw na ayaw mo
ang ganyan na haircut kasi nagmumukha kang itlog? Change of style ka na ngayon?"
tanong ko sa kanya, pag-iiba ko rin sa usapan. Ang awkward pa rin kapag pinag-
usapan ang tungkol sa nararamdaman ko kay Caden. Nakakaramdam ako ng hiya eh.
Muli siyang humalakhak at napahawak siya sa kanyang ulo at hinagod niya ito. Para
talaga siyang itlog. .. oh my gosh!
"Diba may kasabihan na gagawin mo ang lahat para sa babaeng pinakamamahal mo, Nica?
Hmm, iyan ang ginawa ko kaya ako nagpa clean cut sa buhok ko," nakangisi niyang
sabi at kinindatan niya rin ako.
Napaawang ako sa aking bibig dahil sa sinabi ni Aiden sa akin. In love na nga
talaga siya, pero hindi ko alam kung kanino. Pero masaya ako na unti-unti nang
burnabalik angAiden na kilala ko, ang Aiden na palangiti at palabiro. Hindi
bagay sa kanya ang maging suplado at snob..
nagiging si Caden siya pag ganun siya eh.
Masaya na ako na malaman na masaya si Aiden ngayon. Hindi niya man masabi kung sino
ang asawa niya ngayon kasi komplikado pa raw, alam ko naman na nagmamahalan sila at
okay na ako ro'n.
"Ihatid na kita sa inyo, Nica," sabi ni Aiden ng mapagpasyahan na naming urnalis.
Bago ako makasagot ay biglang nag ring ang cellphone ni Aiden at kinuha niya naman
ito at sinagot. Nakita ko ang nakalagay sa screen ng tumatawag ngayon at ang
nakalagay ay love. Sigurado ako na ang asawa ni Aiden ang tumatawag ngayon.
Bahagyang lumayo si Aiden sa akin at kinausap niya ngayon ang tumawag sa kanya.
Makalipas ang ilang minuto ay natapos na rin ang kanilang pag-uusap at muli rin
siyang lumapit sa akin at ngumiti.
"Nica, sorry talaga ah? Gustuhin man kitang ihatid sa inyo, pero may kailangan pa
akong puntahan eh."
Ngumiti ako kay Aiden. "It's okay, Aiden. Kaya ko naman ang sarili ko na umuwi sa
amin eh. At isa pa, alam ko na mas importante ang pupuntahan mo ngayon," tugon ko.
Turnango si Aiden at lumapit siya sa akin at niyakap niya ako. Niyakap ko siya
pabalik at napapikit ako sa aking mga mata at napangiti. Naramdaman ko rin ang
paghalik ni Aiden sa tuktok ng aking ulo bago siya bumitaw sa aming pagyayakapan at
bahagyang um atras palayo sa akin.
Muli siyang ngumiti sa akin. "I'm glad to see you and talk to you again, Nica,
finally. You are always part of my life, and you are important to me. I'm so happy
for you, Caden, and for your baby boy Owen. Hindi man tayo ang nagkatuluyan,
napunta ka naman sa kambal ko at alam ko na hindi ka niya pababayaan. I'm sorry,
Nica. I'm sorry for everything. You both deserve to be happy. Please be happy."
Naiyak ako sa sinabi ni Aiden at muli akong lumapit sa kanya at niyakap siya sa
huling pagkakataon bago ako magpaalam sa kanya.
Gumaan ang pakiramdam ko ng magkita at nagkausap kaming dalawa ni Aiden. Parang may
isang parte sa buhay ko na unti-unting bumuo. Palagi kong iniisip ang mga
posibilidad kapag magkita ulit kami ni Aiden. Pero ngayon ay okay na... okay na
kamingdalawa. Nagkasakitan man kami noon, pero ngayon ay pareho naman kaming masaya
sa mga buhay namin.
Ngayon ay pauwi na ako ngayon sa bahay kung nasaan si Owen at Caden ngayon. Hindi
ko mapigilan na ma excite na makita ulit ang mag ama ko. Miss na miss ko na kaagad
sila.
Nang tumigil sa harapan ng bahay namin ang taxi na sinasakyan ko, nagmadali akong
magbayad at lumabas kaagad ako sa taxi at pumasok na sa 100b ng gate namin at
pumasok na sa bahay. Didiretso na sana ako paakyat papunta sa kwarto nang makita ko
si Caden na palabas ngayon sa may kusina habang kumakain siya ngayon ng sandwich.
Pareho kaming natigilan at nagkatinginan kaming dalawa. Nakita ko ang gulat sa
kanyang mukha ng makita niya ako.
"Nica, ang aga mo atang nakauwi ngayon? Natapos kaagad ang pamamasyal niyo ni
Oceania?" tanong niya sa akin.
Hindi ko sin agot ang kanyang tanong, naglakad ako palapit sa kanya at hinila ko
ang kanyang kwelyo upang mapalapit ang kanyang mukha sa akin. Nanlaki ang kanyang
mga mata at bahagyang nagulat sa aking ginawa.
"N-Nica," nauutal niyang banggit sa aking pangalan.
Seryoso ko siyang tinignan at hinawakan ko ang kanyang pisngi.
"Naiinis ako sayo. Bakit ba palagi mong ginugulo ang utak ko?"
Napa kurap-kurap siya sa kanyang mga mata.
"W-What?"
Inirapan ko siya at napasimangot ako.
"Nevermind. l' ll kiss you na lang," inis kong sabi at hinalikan na siya sa kanyang
labi.
Kumapit ako sa kanyang batok at pinagalaw na ang aking labi at napapikit din ako
sa aking mga mata. Naramdaman ang pagkahulog sa hawak na sandwich ni Caden sa sahig
at ang pagkahawak niya sa aking bewang.
Napangiti ako at mas lalo pang pinalalim ang aming paghahalikan lalo na nung
hinalikan na niya ako pabalik.
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 44 - SPG
EPISODE 44
WARNING: RATED SPG! READ YOUR OWN RISK.
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
BINUHAT ako ni Caden at nagpatuloy kami sa aming paghahalikan ngayon. Hindi ko alam
kung saan niya ako dadalhin ngayon, ang alam ko lang ay paakyat kami ngayon sa
hagdan.
Pumasok kami sa isang kwarto at ng masirado na niya ang pinto, agad niya akong
sinandal sa pader at pinagpatuloy niya ang aming paghahalikan.
Bumaba ang halik ni Caden papunta sa aking leeg at naramdaman ko rin ang kanyang
kamay sa 100b ng akingdamit. Bahagya akong napatingala at napahawak din ako sa
kanyang buhok.
"C-Caden, where's Owen? Baka may mangyaring masama sa kanya," tanong ko sa kanya
habang nahihirapan na huminga dahil sa kanyang ginagawa sa akin ngayon.
Tumigil siya sa paghalik sa akin at tumingin siya sa aking mga mata. Nakita ko
ngayon na nag aalab na ang kanyang mga mata at puno ito ng
pagnanasa habang nakatingin sa akin.
"Owen is with his Nanny. Natutulog siya ngayon sa kwarto natin at pinabantayan ko
muna sa nanny niya dahil kakain ako," sagot ni Caden sa aking tanong.
Oh, kaya pala may hawak siyang sandwich kanina nang makita ko siyang palabas sa
kusina. Pero naka isang kagat lang siya sa hawak niyang sandwich kanina eh,
sigurado ako na gutom pa si Caden pero hinalikan ko na lang siya bigla at napunta
kami dito.
"K-Kumain ka muna, Caden. I'm sorry kung bigla na lang kitang hinalikan
"Shhh.. idinikit niya sa aking labi ang kanyang isang daliri at ngumiti siya sa
akin. Hinaplos niya ang aking pisngi at hinalikan niya ito bago niya ako
mulingtingnan sa aking mga mata.
Bahagya akong nagulat sa kanyang gin awa at nagsalubong din ang aking mga kilay.
"Sabina Veronica, iba ang gusto kong kainin ngayon," mapang-akit niyang sabi habang
nakatingin sa aking mga mata.
Napalunok ako sa aking [away at naramdaman ko ang malakas na pagkabog ng aking puso
ngayon.
"W-What do you mean?" nauutal kong tanongsa kanya.
Inilapit niya ang kanyang mukha sa may tainga at bumulong siya sa akin.
"lkaw ang gusto kong kainin, baby."
Nanlaki ang aking mga mata sa sinabi ni Caden. Bago pa ako makapagsalita ulit,
hinalikan niya na ako sa aking labi at hinawakan niya ang aking batok upang mas
maglapit pa ang aming mga mukha. Hinalikan ko siya pabalik at kumapit na ulit ako
kay Caden. Binuhat na ako ni Caden at nakita kong papunta na kami ngayon sa may
kama. Makalipas ang ilang segundo ay inihiga na niya ako at agad din siyang
pumatong sa aking itaas.
Masyado na akong naluluhod sa mga halik ni Caden sa akin ngayon na may halong
pagkasabik. Ako rin naman, nasasabik ako sa kanya. Nag iinit na rin ang aking
katawan at gusto ko siya. .. gusto siya sa aking loob ngayon.
"C-Caden. .." bahagya akong napaliyad nang maramdaman ko ang kanyang kamay sa loob
ng aking panty ang hinihimas niya ang aking basang gitna ngayon. Oh my Gosh! I
missed this kind of feeling.
Napakagat ako sa aking labi at napapikit sa aking mga mata ng maramdaman ko na
nilalaro-laro na ni Caden ang aking basang gitna ngayon na mas lalong nagpabaliw sa
akin. Mahigpit akong napakapit kay Caden at hindi ko na mapigilan na mapaungol nang
ipasok na niya ang kanyang daliri sa aking loob at nilabas masok niya ito.
"Ahhh! C-Caden... Oh my Gosh!"
Isiniksik niya ang kanyang ulo sa aking balikat at naramdaman ko ang kanyang
paghalik sa aking leeg at bahagya niyang pagsipsip dito na parang bampira.
Pinulupot ang aking binti kay Caden at bahagya akong gumalaw upang masalubong ko
ang paglabas masok niya sa kanyang daliri sa aking loob. Napatingala ako at
napaungol ng malakas ng nararamdaman na ang unti-unti kong pagsabog.
"Ahhh! Hmmm. . . sh-t!"
Napamulat ako sa aking mga mata at hinihingal ako at pinagpawisan sa ginawa ni
Caden sa akin. Nagkatinginan kamingdalawa at naramdaman ko na rin ang pag alis niya
sa kanyang kamay sa loob ng aking panty.
Napakagat ako sa aking labi habang nakatingin sa kanya ngayon.
Bigla kong naalala ang sinabi ni Mornmy sa akin nangdumalaw siya dito sa bahay.
'"Wag niyo munang sundan si Owen! Maawa
kayo sa apo ko!"
Kung may mangyari man sa amin ni Caden ngayon, bawal akong mabuntis ulit. Masyado
pang baby si Owen at kailangan na muna naming mag focus sa kanya bago namin siya
sundan.
Sandali nga... anong sundan ang pinagsasabi
1<0?! At may plano pa talaga na sundan si Owen 'no? Hindi na nga kami mag asawa ni
Caden. My gosh, Sabina Veronica!
Natigil ako sa aking pag-iisip ng maramdaman ko ang paghaplos ni Caden sa aking
pisngi kaya napatingin ako sa kanya.
Nakatingin siya ng seryoso sa akin ngayon. "What are you thinking right now? Hmm."
tanong niya sa akin.
Napakagat ako sa aking labi habang nakatingin sa kanya. Hinawakan ko ang kanyang
balikat. .. at bum aba ito papunta sa kanyang biceps at bahagya ko itong hinaplos
at muli ko siyang tinignan sa kanyang mga mata.
"C-Caden, I want you inside me. .. so bad. Hindi ata ako makakatulong ngayon kapag
hindi mangyari 'yun. Baka tuluyan akong mabaliw kapag hindi natin nagawa 'yun
ngayon. Pero hindi ako pwedeng mabuntis ulit. Hindi pwedeng masundan si Owen,"
mahina kongsabi habang nakatingin sa kanyang mga mata.

Namungay ang kanyang mga mata habang nakatingin sa akin ngayon. Muli niyang
hinaplos ang aking pisngi hanggang sa ang labi ko na ang kanyang hinahaplos garnit
ang kanyang hinlalaki at bahagya ko namang pinaawang ang aking labi at hinalikan ko
rin ang kanyang hinlalaki.
Ngumiti siya sa akin. "l want you too, Nica, paos na sabi ni Caden.
Inilapit niya ang kanyang labi sa aking labi at hinalikan niya ako. Napapikit ako
sa aking mga mata sa kanyang ginawa at pagkatapos niya akong halikan, pinagdikit
niya ang aming mga noo.
"Focus muna tayo kay Owen ngayon, hindi kita bubuntisin... sa susunod na lang."
Mabilis akong napamulat sa aking mga mata sa kanyang sinabi.
"Caden! Anong—ah!"
Sinira ni Caden ang aking suot na damit ngayon at pati na rin ang aking suot na
panty. Mabilis niya lang akong nahubaran at ngayon ay wala na akong saplot sa aking
katawan..
nakahubad na ako ngayon sa kanyang harapan. Tumayo si Caden at pinagmasdan niya ang
hubad ko na katawan. Napalunok ako sa aking laway at hindi ko mapigilan na mahiya
dahil hindi pa bumabalik sa dati ang katawan ko dahil bago
lang ako nanganak kay Owen.
Ang nakabuka kong mga hita ay unti-unti kong pinagdikit at niyakap rin ang aking
sarili upang takpan sa aking katawan. Napahiyaw ako nang biglang hilain ni Caden
ang aking paa at dinala nila ako sa pinaka gilid ng kama.
"C-Caden, ano ba!"
Ngumiti sa akin si Caden at mabilis niyang hinalikan ang aking labi at nagsimula na
siyang maghubad sa aking harapan ngayon. Habang naghuhubad si Caden sa aking
harapan, nakatingin lang siya sa akin na para bang nang-aakit. at hindi nga siya
nagkamali sa kanyang ginagawa ngayon—naakit niya ako ng sobra! I want him so bad
right now... as in now na!
Pagkatapos na maghubad ni Caden sa aking harapan, hindi ko maiwasan na mapalunok sa
aking laway ng makita ko ang kanyang sandata.
Bakit parang mas lalo itong lumaki at humaba? Nakaramdam tuloy ako ng excitement
dahil ang tagal na rin na walang nangyari sa aming dalawa. May kinuha na muna si
Caden sa pagbalik niya ngayon ay may hawak na siyang condom.
Napangiti ako sa kanya at nginitian niya rin ako pabalik. Kailangan naming maging
safe ngayon dahil gusto ko munang mag focus kami kay
Owen.
"Ikaw ang magsuot nito sa akin, Nica," sabi niya at inabot niya sa akin ang hawak
niyang condom.
Napalunok ako sa aking laway at napaupo. Kinuha ko ito sa kanya at binuksan.
Hinawakan ko ang p-gkalalaki ni Caden at nakita ko ang pagpikit sa kanyang mga mata
at pagkagat niya sa kanyang labi. Napaisip ako ng konting kapilyahan bago ko isuot
sa kanya ang condom na hawak ko. Hinigpitan ko ang pagkakahawak ko sa kanyang
sandata at itinaas baba ko ang aking kamay habang nakahawak sa kanya.
Napahawak siya sa aking ulo at matalim niya akongtinignan.
"N-Nica, stop it," nahihirapan niyang sabi.
Ngumisi ako sa kanya at inilapit ko ang aking Lilo sa kanyang gitna. Patuloy kong
taas baba ang aking kamay at hinalikan ko rin ang kanyang p-gkalalaki bago ko ito
sinubo sa aking bibig. Narinig ko ang pagdaing ni Caden at ang kanyang paghawak ng
mahigpit sa aking buhok. Napatingila ako at napatingin sa kanyang ekspresyon.
Nakita ko siyang nakatingala habang nakaawang ang kanyang bibig. Napangiti ako at
ipinagpatuloy ang aking ginagawa kahit na nahihirapan akong pagkasyahin ito sa
aking
bunganga.
"F-ck, Nica! Ahhh. ...
Mahigpit niyang hinahawakan ang aking buhok at idiniin niya ang kanyang sandata sa
aking bunganga at muntik pa akong mabilaukan sa kanyang ginawa. Napapikit ako sa
aking mga mata hanggang sa si Caden na ang lumayo sa akin kaya napatingin ako sa
kanya na may halong pagtataka. Pumantay siya sa akin at hinalikan niya ang aking
labi.
"l don't want to c*m inside of your mouth, baby. Now, put the condom in my cock and
let me f-ck you hard," malambing na sabi ni Caden.
Napalunok ako sa aking [away at mabilis kong sinunod ang kanyang sinabi.
Nanginginig ang aking mga kamay ngayon habang sinusuot ko ang condom sa kanyang p-
gkalalaki. Nang matapos ko na itong isuot, itinulak ako pahiga ni Caden sa kama at
hinawakan niya ang magkabila kong hita at ibinuka niya ito.
Itinaas niya ang aking mga binti at ipinuwesto na niya ang kanyang sarili sa aking
gitna. Napakapit ako sa kanya at napahiyaw ako nang bigla nyang sinagad ang
pagpasok sa aking 100b. Sinapak ko sa mukha si Caden at tinignan ko siya ng masama.
"Sh-t ka! Hindi ka nag dahan-dahan,
Caden!" galit kong sigaw sa kanya.
Humahalakhak siya at hindi na muna siya gurnalaw sa aking ibabaw. Sumiksik siya sa
aking balikat habang tuloy-tuloy pa rin siya sa kanyang pagtawa. Pinalo ko siya sa
kanyang balikat at muli ko siyang sinigawan.
"Ang sakit, Caden
Hinaplos niya ang aking pisngi at tinitigan niya ako sa aking mga mata. Malambing
niya akong hinalikan sa aking labi at idinikit niya ang kanyang mukha sa aking
pisngi at hinaplos niya rin ang aking balakang.
"I'm sorry, baby. I will try to be gentle. You're making me so crazy, Nica. Oh,
God! I want you so bad. You're so hot. I want to f-ck you so hard.
want you to scream my name. I want you to scratch my back while I'm thrusting
inside you..
faster and deeper."
Napakagat ako sa aking labi ng sabihin iyon ni Caden. Mas lalo akong nakaramdam ng
kalibugan sa kanyang pinagsasabi ngayon.
Napaawang ang aking labi at sinimulan ko ng gumiling at gurnalaw upang malaman
niyang handa na ako. Nag-alab ang kanyang mga mata at mahigpit niyang hinawakan ang
aking balakang.
"C-Caden, f-ck me. F-ck me so hard just like
what you want right now, baby," mapang-akit kong sabi.
"Damn, Nica!"
"Ahhh!" napahiyaw ako nang biglang gurnalaw si Caden sa aking ibabaw.
Pinulupot ko ang aking binti kay Caden at mahigpit akong napayakap sa kanya at
hindi ko rin maiwasan na makalmot ang kanyang likod. Inabot ko ang kanyang labi at
hinalikan ko siya habang tuloy-tuloy pa rin ang kanyang paglabas masok sa akin. He
thrusted inside me faster and deeper. . . just like what he wants to do with me
right now.
Nakaupo na ako sa kandungan ngayon ni Caden at ako na rin ngayon ang nagtaas baba
habang nasa aking 100b pa rin siya. Napatingala ako at naramdaman ko rin ang
kanyang pagsubo sa isa kongdibdib at pinaglaruan niya ito garnit ang kanyang dila.
"Ahhh! C-Caden... Ohhh!"
"Nica... Nica... Ahhh!"
Mahigpit akong napakapit sa kanyang leeg at siya naman ay mahigpit din na napayakap
sa akin. Hindi ako tinigilan ni Caden. Hindi ko alam kung nakailan kaming putukan
ngayon..
Halatang miss na miss namin ang isa't isa at wala akong pinagsisihan sa aming
ginagawa ngayon. Buti na lang at may mga stock na condom ngayon si Caden at muntik
pa naming maubos ang isang box.
Tumigil lang kamingdalawa ng nakaramdam na ako ng pagod at gusto ko ng magpahinga.
Hinihingal ako ngayon at pinupunasan din ni Caden ang aking pawis. Ang lagkit ng
aking pakiramdam, pero tinatamad pa akongtumayo. Siguro ay magpapahinga na muna ako
bago maligo.
Nakayakap sa akin ngayon si Caden habang ako naman ay nakasiksik sa kanyang dibdib.
Tahimik kaming dalawa at ang aming paghinga lang ang aming naririnig ngayon. I feel
so safe in Caden's arms. Nakangiti ako ngayon habang nakapikit sa aking mga mata.
Hindi man masabl ni Caden ang totoo niyang nararamdaman ngayon sa akin,
nararamdaman ko naman. Siguro ay hihintayin ko na lang kung kailan siya aamin.
Mahal ko pa rin talaga siya.
Mahal na mahal ko pa rin si Caden.
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 45
EPISODE 45
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
PAGOD ang katawan ko ngayon.
Gustong-gusto ko pa san ang magpahinga pero hindi ko naman pwedeng pabayaan ang
anak ko sa Nanny niya. Hahanapin pa rin ako ni Owen kahit anong mangyari at hindi
rin siya makakatulog. Nagising ako pagkatapos kong magpahinga ng ilang oras kasama
si Caden clito sa guest room. Turnayo ako at dahil sinira ni Caden ang akingdamit,
kumuha na lang ako ng bathrobe sa may shower room at iyon na lang ang aking sinuot
pagkatapos kong maligo at burnalik na ako sa kwarto kung nasaan si Owen kasama ang
kanyang nanny.
Pagpasok ko sa 100b ay agad kong nakita ang nanny ni Owen na pinapatulog siya, pero
tuloy-tuloy pa rin ang pag iyak ng aking anak kaya mabilis akong lumapit sa kanila.
Humarap ang Nanny ni Owen sa akin at nakita ko ang ginhawa sa kanyang mukha.
"Ma'am Nica! Buti na lang po talaga at nandito na po kayo. Kanina pa po kasi
nagugutom si Baby at naubos na po iyong gatas na binigay niyo kanina bago kayo
umalis. Hindi ko na po talaga alam kung ano ang gagawin,
Ma'am. Sorry po talaga," natataranta na sabi ng Nanny ni Owen.
Kinuha ko sa kanya si Owen at agad ko siyang pinadede sa aking dibdib. Natahimik
din kaagad si Owen sa kanyang pag iyak at nararamdaman ko na ang kanyang pagdede.
Halatang gutom na gutom talaga itong anak ko kasi napahawak pa siya sa isa ko pang
dibdib at napapikit siya sa kanyang mga mata. Hinalikan ko ang noo sa aking anak at
hinayaan ko muna siyang dumede sa akin.
"Sige na, Elfer, ako na ang bahala dito sa anak 1<0. Linisin mo na lang iyong mga
pinag gamitan ni Owen kanina," utos ko sa Nanny ng anak ko.
"Sige PO, Ma'am Nica," sabi nito at kinuha ng ang mga bottles at iba pang mga
garnit na pinaggamitan ng anak ko kanina at lumabas na ito sa kwarto.
Naupo ako sa gilid ng kama at bahagya kong kinantahan si Owen upang makatulog na
ito. Natutulog pa rin si Caden doon sa guest room kung saan may nangyari sa amin.
Hindi ko na siya ginising dahil halatang pagod na pagod siya dahil agad din siyang
nakatulog pagkatapos naming magtalik dalawa.
Gusto ko na rin magpahinga pero kailangan ko munang unahin ang anak 1<0. Isinandal
ko na lang ang aking ulo sa may headboard ng kama at kinakantahan si Owen habang
patuloy siya sa pagdede sa aking dibdib ngayon. Napamulat naman ako sa aking mga
mata ng marinig ko ang pag bukas ng pinto at pagsara. Pagmulat ko sa aking mga mata
ay nakita ko kaagad si Caden na papalapit sa akin pero mas nagulat ako sa kanyang
ayos ngayon.
Naka boxer shorts lang siya at wala siyang suot na damit sa pang itaas!
Pinanlakihan ko siya sa aking mga mata.
"Ano ba?! Bakit ganyan ang ayos mo? Hindi lang tayo ang nandito sa pamamahay na
ito, Caden. Paano na lang kung makita kang nakaganyan ng mga kasambahay, huh?!"
inis kong sabi, pero hindi ko masyadong nilakasan ang boses ko dahil natutulog na
si Owen ngayon sa aking bisig.
Napahawak siya sa kanyang bewang habang nakatingin pa rin sa akin ng seryoso. Para
akong may nagawang kasalanan sa kanyang tingin ngayon sa akin kaya tinaasan ko siya
ng kilay.
"Anong problema mo?" tanong ko sa kanya.
Bumuntong-hininga si Caden at napahawak siya sa kanyang noo bago siya muting
turningin sa akin ng seryoso.
"Hindi mo ako ginising, Nica. Nataranta ako bigla nang hindi kita nakita sa tabi
ko! Akala ko ay iniwan mo na ako," sabi niya.
Napaawang ang aking bibig sa sobrang gulat sa sinabi ni Caden sa akin ngayon. Napa
kurap-kurap ako sa aking mga mata habang nakatingin pa rin sa kanya ngayon.
"C-Caden, nasa isang bahay lang tayo nakatira. Hindi kita magawang iwan dahil
nandito si Owen," mahina kong sabi sa kanya.
Urnigting ang kanyang panga at urniling siya. "Nagawa mo nang umalis noon, Nica.
Natatakot na akong iwan mo ulit ako. iwan niyo ako ni Owen," nanghihinang sabi ni
Caden habang nakatingin siya sa akin. Kitang-kita ko sa kanyang ekspresyon sa mukha
at sa kanyang mga mata anglungkot.
Nakaramdam din ako ng lungkot sa sinabi ni Caden. Bumuntong-hininga ako at
sinenyasan ko siya na lumapit sa akin ngayon. Sumunod naman siya sa akin at umupo
siya sa aking tabi habang nakaharap sa akin. Inangat ko ang aking kamay at
hinawakan ko ang kanyang pisngi at hinaplos ko ito. Ngumiti ako kay Caden habang
nakatitig
ako sa kanya.
"Caden, may kailangan kang malaman—" pinutol ni Caden ang aking pagsasalita at
nagsalita siya.
"May kailangan kang malaman, Nica, seryoso niyang sabi.
Kumunot ang aking noo habang nakatingin sa kanya. Aamin na sana ako kay Caden
ngayon sa aking nararamdaman para sa kanya. Sasabihin ko na sa kanya na hanggang
ngayon ay mahal ko pa rin siya... na hindi nagbago ang nararamdaman ko para sa
kanya. Pero hindi ko maiwasan na ma curious sa kanyang sasabihin ngayon. Ano ang
kailangan ko na malaman? "Ano ang kailangan kong malaman, Caden?" tanong ko sa
kanya.
Huminga siya ng malalim at nakita ko siyang napatingin kay Owen na nasa aking bisig
pa rin ngayon bago siya muling humarap at turningin sa akin ulit.
"Veronica, nagsinungaling ako sayo."
Mas lalo akong naguluhan sa sinabi ni Caden at hindi ko mapigilan na mainis dahil
hindi niya diniretso ang kanyang sasabihin. Gusto ko na direct to the point na
kaagad dahil ang lakas ng kabog ng aking puso ngayon. Hindi ko siya
masapak at masabunot if ever, kasi dumedede ngayon sa akin si Owen at baka bigla
siyang magising kapag sinigawan ko si Caden at ayokong mangyari 'yun.
"What the f-cking f-ck is that, Caden? Sabihin mo na kaagad bago pa ako ma bwisit
sayo rito," pigil kong inis na sabi kay Caden habang nakatingin sa kanya.
Muli siyang bumuntong-hininga at tumango at nagsalita na siya.
"Nica, ang tungkol sa annulment natin. . .
hindi talaga na annulled ang kasal natingdalawa. Hindi ko tinuloy iyon. pineke ko
ang mga papeles na pinadala sayo upang mapaniwala kang napawalang bisa na ang kasal
nating dalawa."
Napasinghap ako at napatakip sa aking bibig. Nanlaki ang aking mga mata sa sobrang
gulat sa aking nalaman galing kay Caden ngayon. "Kasal ka pa rin sa akin, Nica.
You're still a Coleman. You're still my wife, always will be."
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED46
EPISODE 46
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
KASAI- pa rin kami ni Caden. lyon angsinabi niya sa akin noong nakaraang araw. Nang
sabihin niya iyon sa akin, hindi kaagad ako nakasagot at natameme ako. Siya na
lang ang gumawa ng paraan upang hindi maging awkward ang paligid. Pero hanggang
ngayon ay hindi pa rin ito mawala sa aking isipan kaya pinapunta ko ang aking
abogado na nag asikaso noon sa aking annulment papers sa kasal namin ni Caden.
Gusto kong malaman kung may alam ba siya sa sinabi ni Caden, kung kasabwat din ba
siya ng lalaking 'yun. Imposible na wala siyang alam na peke ang papeles na binigay
niya sa akin dahil isa siyang magaling na abogado sa pamilya namin.
"May kinalaman ka ba tungkol sa pag peke sa annulment namin ni Caden, Mr. Cruz?"
tanong ko sa kanya.
Pinabantay ko muna si Owen sa kanyang Nanny sa bahay ngayon at nandito ako ngayon
sa may restaurant upang makipagkita sa abogado ko na si Mr. Cruz.
Nakita ko ang pagkataranta sa kanyang mukha at hindi siya makatingÏn ngdiretso sa
aking mukha ngayon.
"Ma'am Nica, I'm so sorry PO. Hindi ko po gusto na lokohin ko po kayo. Pero
nakiusap po si Sir Caden na 'wag ituloy ang annulment niyo. . .
ipagmukha na langdaw na totoo. Tinakot din ako ni Sir na mawawalan ako ng trabaho
sa firm namin," kinakabahan na sabi ni Mr. Cruz habang mangiyak-ngiyak na
nakatingin sa akin ngayon.
Napapikit ako sa aking mga mata at bahagyang napahilot sa aking sentido.
"Ma'am, sorry po talaga. Tatanggapin ko po lahat ng kaparusahan na ibibigay niyo sa
akin. Sorry po kung mas sinunod ko ang utos ng asawa niyo. Alam ko po na galit kayo
sa akin ngayon," muli nitong sabi.
Huminga ako ng malalim at nag angat ako ngtingin sa kanya.
"Hindi ako galit, Mr. Cruz. I'm just disappointed in you because you lied to me.
Pero don't worry, hindi naman kita isusumbong kay Mommy. Hindi kita ilalaglag kaya
hindi mawawala ang trabaho mo," seryoso kong sabi. Nakita ko sa pagmumukha ni Mr.
Cruz ang ginhawa at nagpasalamat din siya sa akin.
Pagkatapos kong makipag usap kay Mr. Cruz, urnalis na rin kaagad ako. lyon lang
naman ang pakay ko, ang malaman ang totoo eh.
Kasal pa rin kami ni Caden.
Isa pa rin akong Coleman.
I'm still Sabina Veronica Santiago Coleman.
Hindi ako makapaniwala na nakaramdam ako ngtuwa ngayon nang malaman ko na hindi
natuloy ang annulment namin ni Caden. Alam ko na hindi ko ginusto iyon dahil mahal
ko pa rin siya. Nasaktan lang ako ng sobra at isa pa, iyon din naman ang gusto ni
Caden kaya pinagbigyan ko siya kahit na ang sakit para sa akin na makipaghiwalay sa
kanya.
Hindi na muna ako uuwi ngayon sa bahay, may pupuntahan akong importante ngayon.
Dala ko ang sasakyan ni Caden at ito ang dinadrive ko ngayon. Meron namang driver
si Caden doon sa bahay at pwede naman akong magpahatid kung saan ako gustong
pumunta. Pero mas gusto kong mag drive ngayon kaya ako lang mag isa ngayon habang
papunta sa destinasyon na aking pupuntahan.
Alam ko naman na magiging safe si Owen doon sa bahay kasama ang Nanny niya. Isa
pa, may tiwala naman ako sa Nanny ng anak ko at marami ring bantay doon kaya
panatag ang 100b
ko.
Makalipas ang ilang minuto ay nakarating na rin ako sa aking gustong puntahan. ang
aking sunod na destinasyon.
Walang iba kundi ang kompanya kung nasaan ang opisina ngayon ni Caden.
Hindi niya alam na pupunta ako ngayon dito sa kompanya nila. Hindi ko nga alam kung
ano ang ginagawa niya ngayon eh. Kung may in-attend man siyang meeting ngayon,
maghihintay na lang ako kung kailan siya matatapos at sabay na rin kami sa aming
pag uwi.
"Good morning, Ma'am!" bati sa akin ng guard ng makapasok ako sa 100b ng building.
Ngayon lang ako nakapunta dito sa kompanya na mina-manage ni Caden. Pero batay pa
sa mga tingin ng mga empleyado rito ay kilala nila ako. Mabilis lang din akong
nakapasok sa 100b at binati ako ng mga empleyadong n akasalubong 1<0.
Pumunta ako sa may front desk at nagtanong ako.
Ngumiti ang babae na nakabantay ngayon sa may front desk sa akin. "Good morning,
Ma'am! How can I help you?"
Ngumiti ako pabalik. "Hi! I'm Veronica
Coleman, Caden's wife. Gusto ko sanang malaman kung saang floor ang office ni Caden
at kung saan ito makikita?" tanong ko.
Pew! Grabe. Ngayon lang ulit ako nagpakilala bilang isang Coleman. Nagpakilala lang
ako ngayon na asawa ni Caden upang wala nang maraming katanungan at baka hindi ako
sagutin nitong babae kasi maraming procedures par makausap at makita lang si Caden.
Nanlaki ang kanyang mga mata habang nakatingin sa akin.
"M-Ma'am Nica! Kayo po pala 'yan. I'm so sorry po kung hindi ko kaagad kayo
nakilala."
"Okay lang."
Kilala pala talaga ako ng mga empleyado rito sa kompanya na pagmamay-ari ni Caden.
Paano kaya nila ako nakilala? Hindi naman sila invited sa kasal namin ni Caden at
hindi rin ako dumalaw clito noon, ngayon lang.
"Nasa fifth floor po ang office ni Sir Caden, Ma'am Nica. VIP floor po iyon at
pagmamay-ari lang ni Sir Caden. Nag iisa lang ang office doon at pwede rin po kayo
magtanong sa mga empleyado sa floor na iyon kung nasaan ang office ni Sir Caden,"
sabl' ng babae dito sa front desk.
Ngumiti naman ako sa kanya at tumango.
"Thank you!"
Naglakad na ako papunta doon sa elevator at pumasok na sa 100b. May nakalagay nga
na VIP sa may button sa may fifth floor kaya iyon din ang aking pinindot at
hinintay ko na lang na makarating ako sa aking paroroonan.
Nang makarating ako sa floor kung nasaan ang office ni Caden, nakita ko kaagad ang
iba't ibang cubicles dito sa fifth floor at busy lahat ng mga nakaupo sa mga ito.
May lumapit sa akin na babae at nakangiti siya sa akin.
"Hello, Ma'am. Sa office ni Sir Caden po ba kayo pupunta?" tanong niya.
Turnango naman ako.
"Are you willing to wait po ba? May kausap pa po kasing client si Sir Caden."
Kumunot ang aking noo at hindi mapigilan na mapatanong.
"May I know who this client is? Ah! By the way, I'm Caden's wife," sabi ko at
bahagyang ngumiti. Baka pagsabihan pa akong pakialamera kaya nagpakilala na lang
ako na asawa ako ni Caden.
Nakita ko ang panlalaki sa kanyang mga mata na parang nagulat sa aking sinabi. Napa
kurap-kurap siya sa kanyang mga mata at sinagot niya ang aking tanong.
"G-Good morning PO, Ma'am Nica! Si Miss Angel po ang client ni Sir Caden ngayon...
anak ng may-ari ng Vallejo holdings," sagot ng babae na nasa aking aking harapan.
Napataas ako sa aking kilay at napatingin sa nakasiradong office ni Caden.
"llang taon na angAngel na 'yan? Kasing edad lang ba namin?" malamig kongtanong.
Nakita ko ang paglunok sa kanyang laway. "H-Hindi ko po alam, Ma'am. Pero batay po
sa kanyang ayos ay parang kasing ed ad niyo lang din naman, Ma'am. Ang alam ko po
ay model din si Miss Angel. Sexy po siya at maganda—"
"Enough! Ang dami mong sinasabi," hindi ko mapigilan na mainis nang magsimula na
itong purihin ang babaeng nagngangalang Angel na client daw ni Caden.
"S-Sorry PO, Ma'am."
Napabuntong-hininga ako at napahawak sa aking noo bago muling tumingin sa kanya ng
serYOSO.
"Sila lang ba talaga sa 100b? Sagutin mo ng maayos ang tanong ko," malamig kong
tanong.
Napalunok siya sa kanyang laway at
sunod-sunod na tumango.
"Y-Yes PO, Ma'am Nica—Ma'am! Sandali PO, Ma'am! Bawal pa po kayo pumunta sa loob!"
Hindi ko pinakinggan angsinabi ng babae at nag tuloy-tuloy ako ngayon sa aking
paglalakad papunta sa office ni Caden. Sila lang dalawa sa loob?! Hindi pwede 'yun!
Paano na lang kung may gawin silang kababalaghan ah? Hindi ako pwedeng lokohin at
pagtaksilan ni Caden! Ngayon na alam ko na hindi kami hiwalay at asawa ko pa rin
siya, may karapatan ako sa kanya at bawal siyang magkaroon ng ibang babae!
"M-Ma'am Nica
Binuksan ko na ang pinto ng office ni Caden at nanlaki ang mga mata ko sa aking
nakita.
Nakaluhod sa harapan ni Caden ngayon ang babae habangsi Caden naman ay nakatayo.
Parang biglang turnaas ang dugo ko sa aking nakita at nakaramdam ako ng sobrang
galit at gusto kong sabunutan ngayon ang babae. "Anong nangyayari dito?!" malakas
kong sabi nang makapasok ako sa loob.
Nakita ko ang panlalaki sa mga mata ni Caden at mabilis din na tumayo ang babae at
humarap sa akin.
"N-Nica!" banggit ni Caden sa aking
pangalan.
Matalim ko siyang tinignan at ganun din ang babae na parang anghel ang mukha ngayon
pero demonyo naman talaga. Dahil sa inis at halo-halong emosyon na aking
nararamdaman. . .
sumugod at palapit sa kanila at hinila ko ang buhok ng babae.
Napatili naman ito at nakita ko rin na mabilis na lumapit si Caden sa akin upang
awatin sana ako, pero sinuntok ko siya sa mukha kaya bahagya siyang napaatras at
napahawak sa kanyang mukha. Mull' akong humarap sa babae na hila-hila ko ang buhok
ngayon at tinignan ko siya ng masama.
"Aray! B-tch! Bitawan mo ang buhok ko!" sigaw niya sa sobrang sakit.
Mas lalo ko pang hinila ang kanyang buhok na para nang matatanggal ang anit nito.
"B-tch ka rin! Wala kang karapatan na landiin si Caden! Asawa ko siya at akin lang
siya!" malakas kong sigaw sa sobrang inis ngayon.
F-ck! Umandang ang pagiging inner warfreak ko. Nagseselos ako! Hindi pwedeng
magkaroon ng ibang babae si Caden... ako lang dapat!
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 47
EPISODE 47
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
GALIT na galit ako ngayon! Ngayon ko lang naramdaman ang ganitong klase na selos at
hindi ako makakapayag na hindi ko masaktan 'tong babaeng kasama ni Caden sa 100b ng
kanyang office.
"Veronica, ano bal. Wala kaming ginagawang masama! May pinulot lang na ballpen si
Angel sa lapag sa harapan ko. Bitawan mo na siya!" rinig ko na sabi ni Caden at
malakas niya akong hinila palayo sa babaeng nagngangalang Angel at tuluyan ko na
itong nabitawan.
Mahigpit na nakahawak si Caden sa aking balikat ngayon upang hindi na ulit ako maka
sugod pa sa babaeng nagngangalang Angel. Hinihingal ako ngayon at nandito pa rin
ang galit na aking nararamdaman.
Tinignan ako ng masama ng babae at kitang-kita ngayon sa kanya ang gin awa ko
kanina lang. Ang gulo ng buhok niya ngayon at may dugo rin ang pisngi niya dahil
nakalmot ko siguro gamit ang mahaba kong kuko.
"B-tch! Ipapademanda kita sa ginawa mo sa akin ngayon!" malakas niyang sigaw habang
nakatingin ng masama sa akin at kasalukuyang sinusuklay ang buhok niya gamit ang
kanyang mga daliri.
Tinaasan ko naman siya sa aking kilay upang makita niya ngayon na hindi ako
natatakot sa kanyang sinabi.
"Ah, talaga ba? E 'di sana pina billboard mol" pang-aasar ko.
Sumigaw siya ng malakas at turnakbo siya palapit sa akin upang sugurin ako. Handa
na sana akong makipag laban ngunit mabilis lang na pumagitna si Caden kaya hindi
ito natuloy. Badtrip! Handang-handa akong makipag laban ngayon eh. Bakit niya kami
pipigilan diba?! "Ano ba?! Tama na!" malakas na sigaw ni Caden.
Tumigil na rin si Angel pero masama ang kanyang tingin sa akin ngayon. Sinuklian ko
rin siya ng ganung tingin sa kanya at humalukipkip ako habang nakataas ang kilay.
Naalala ko ang kuwento ni Daddy sa amin noon ng mga kapatid ko na marami ng inaway
si Mommy na mga babae. Hindi naman ugali ni Daddy ang maghanap ng ibang babae at
mambabae, pero iba talaga umatake ang pagseselos ni Mommy noon. Kahit na wala
namang ginagawang masama si Dad at ang babaeng kasama nito o kausap, magagalit si
Mommy at aawayin niya ang babae.
I find it overacting noon, pero ngayon ay na fe-feel ko na kung ano ang na fe-feel
noon ni Mommy. Sh-t! Ganito pala talaga ang feeling kapag nagseselos ka, 'no? Hindi
mo namamalayan na nagiging warfreak ka na pala dahil sa sobrang pagseselos mo.
"Caden, pagsabihan mo 'yang asawa mol. Hindi ko na itutuloy ang deal natin! Ayoko
na!" galit na sabi ng babae at padabog itong urnalis sa 100b ng opisina ni Caden.
Nang mapaalis na ito at natira na lang kamingdalawa ni Caden, pumunta siya sa aking
harapan habang nakapamewang at pinanlakihan ako ng mga mata.
"What was that, Sabina Veronica?!" tanong niya sa akin.
Huminga ako ng malalim at tinignan ko siya ng seryoso.
"l thought may ginagawa kayong kababalaghan!"
Nagsalubong ang kanyang kilay habang nakatingin sa akin.
"Kababalaghan—what?! Anong klaseng kababalaghan ang pinagsasabi mo dyan?!"
naguguluhan niyangtanong.
Inirapan ko siya at napahawak na rin ako sa aking bewang habang nakatingin kay
Caden ngayon.
"Nakaluhod siya sa harapan mo nang pumasok ako sa 100b! Sige nga, ano ang iisipin
ko kapag nakita ko 'yun? Hindi ka naman santo para luhuran ah?!"
Napahawak siya sa kanyang noo at bumuntong-hininga bago muling nag angat ng tingin
sa akin.
"May kinuha nga lang siyang ballpen sa harapan ko! Wala kaming ginagawang masama,
Tinignan ko siya ng masama. "l thought she's giving you a bj!"
"W-What? Ano na naman ang BJ na 'yan?!" "BI-wjob! Tangina mol" malutong kong
pagmumura na sabi.
Napaawang ang bibig ni Caden at nanlakl ang kanyang mga mata sa sobrang gulat ng
sabihin ko iyon. Para siyang hindi makagalaw sa kanyang kinatatayuan ngayon dahil
sa aking sinabi.
Mabilis akongtumalikod sa kanya at tinakpan ko ang aking mukha ng nakaramdam ako ng
sobrang hiya at nagiging emosyonal na rin ako ngayon. Alam ko naman na nag padalos-
dalos ako sa ginawa ko kanina. Nasira ko pa tuloy ang deal na sinasabi kanina ni
Angel at baka... at baka importante iyon kay Caden.
God! What have l've done?! Bakit ako nag padalos-dalos. Bakit kaagad ako sumugod?!
This is all my fault. Kailangan ko ng kontrolin angsarili ko.
rinig kong tawag ni Caden.
Hinawakan niya ang magkabila kong balikat at hinarap ako sa kanya. Inalis niya ang
kamay ko na nakatabon sa aking mukha ngayon at hinawakan niya ang magkabila kong
pisngi. Nagkatinginan kamingdalawa at hindi ko na napigilan ang sarili ko na
mapaiyak ngayon. Umiiyak ako ngayon habang nakatingin kay Caden.
"I-l'm sorry," mahina kong sabi at napayuko ako.
Naramdaman ko ang paghaplos niya sa aking pisngi at hinawakan niya ang aking baba
at inangat niya ito upang muli kaming magkatitigan ngayon. Kitang-kita ko ang
namumungay niyang mga mata habang nakatingin sa akin.
"Wala kang kasalanan. Bakit ka nag sosorry?" malumanay niyang sabÏ.
Napahikbi ako at pinilit ang sarili ko na makasagot sa kanyang tanong kahit na
nahihirapan akong magsalita dahil sa aking pag iyak.
"K-Kasi sinira ko ang deal na sinasabi ng babaeng sinabunutan ko kanina. A-AIam ko
rin na mapapahamak ka sa ginawa ko. Kaya... kaya sorry, Caden. Alam ko na galit na
galit ka sa akin ngayon. Tatanggapin ko ito nang buong puso dahil kasalanan ko
naman talaga ang lahat."
Napa hagulgol ako pagkatapos ko iyong sabihin at napapikit ako sa aking mga mata.
Handa na ako sa galit ni Caden at tatanggapin ko ito dahil kasalanan ko naman ang
lahat. Wala namang kasalanan si Caden at wala siyang masamang ginagawa. Ako lang
talaga itong grabe kung mambintang.
"Veronica, kahit ano pang ginawa mo. .. hindi ko kayang magalit sayo. Hindi ko
kayang magalit sayo, Nica."
Natigil ako sa aking pag iyak at namulat ako sa aking mga mata at muli akong
napatingin sa kanya habang may pagtataka.
Muli niyang hinaplos ang aking pisngi at pinunasan niya ang aking Il-Iha habang
nakatingin siya sa aking mga mata.
"Okay langsa akin na magalit ka. .. na mag react ka—hindi ako magagalit sayo. Nica,
hindi ko magawang magalit sayo dahil. ... dahil.. nahihirapan siyang ipagpatuloy
ang kanyang pagsasalita. Napapikit siya sa kanyang mga mata at bahagya siyang
napayuko. Narinig ko rin ang mahina niyang pagmumura na mas [along ikinapagtataka
ko.
Kumunot ang noo ko habang nakatingin kay Caden. Ang takas na rin ng t* * *k ng
aking puso at pinagpapawisan na rin ako ngayon.
"C-Caden.. ."
Huminga siya ng malalim at muli siyang nag angat ng tingin at tinignan niya ako ng
seryoso ngayon.
"Mahal kita, Veronica. Hindi ko kayang magalit sayo dahil mahal na mahal kita."
TO BE CONTINUED...
Readers also enjoyed:
The Farm Girl and Her Fou...
0 106.9K Read
TAGS Adut
UNEXPECTED 48
EPISODE 48
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
"MAI-IAL kita, Veronica."
Hindi ako makapagsalita sa sinabi ni Caden sa akin ngayon... sa pag amin niya na
mahal niya ako. 00, hindi ako makapagsalita at hindi ko alam ang aking sasabihin,
pero hindi na rin ako nagulat masyado sa pag amin niya dahil urnamin na rin siya
sa akin noon... pero binawi niya rin kaagad. Ayoko nang mag expect lalo dahil
masasaktan lang ako.
Tumango ako habang seryoso na nakatingin sa kanya.
"Okay, Caden," walang gana kong sabi.
Kumunot ang kanyang noo at nakita ko ang pagtataka sa kanyang mukha ng iyon ang
aking sinabi. Napailing siya at humakbang siya palapit sa akin at muli siyang
nagsalita.
"Ang sabi ko ay mahal kita, Veronica!" muli niyang sabi.
Muli rin akong napatango. "00 nga, mahal mo ako. Hindi ako bingi, Caden," malamig
kong
sabi.
Napasinghap si Caden at bahagya siyang napaatras habang nakatingin pa rin sa akin.
"Hindi ka naniniwala na mahal kita?" tanong niya.
Napalunok ako sa aking [away at urniwas ako ngtingin sa kanya.
"Pangalawang beses mo nang sinabi sa akin na mahal mo ako. At iyong unang pag amin
mo sa akin, agad mo rin naman iyong binawi. Para hindi na ako masaktan lalo, hindi
na ako aasa," sabi ko at muli akong turningin sa kanya.
Hindi siya nakakapagsalita. Tahimik siya ngayon habang nakatingin sa akin. . . at
may lungkot ako na nakita sa kanyang mga mata habang nakatingin sa akin. F-ck! 'Wag
mo akong kaawaan, Caden.
Muli siyang humakbang palapit sa akin at hinawakan niya ang magkabila kong balikat.
Pumantay siya sa akin at ngumiti siya bago magsalita.
"Veronica, alam ko na nasaktan kita sa una kong pag amin sayo sa tunay kong
nararamdaman. Pero ngayon, wala nang makakapigil sa akin para iparamdam ko sayo
kung gaano kita kamahal," malambing na sabi ni
Caden.
Kumunot ang aking noo habang nakatingin pa rin sa kanya.
Hinaplos niya ang aking pisngi at pinagdikit niya ang aming mga noo kaya napapikit
ako sa aking mga mata.
"Veronica, totoo ang pag-amin ko sayo ngayon. Mahal na mahal kita at hindi ko na
babawiin ito. Hindi ko na sasayangin ang pagkakataon na ito. I want to show how
much I love you. I'm in love with you, Veronica."
Napakagat ako sa aking labi at unti-unti akong napamulat sa aking mga mata at agad
akong napatingin kay Caden. Hindi ko mapigilan na maging emosyonal dahil sa kanyang
sinabi. Hindi ko masabing nagsisinungaling lang siya ngayon dahil hindi ko ito
nakikita sa kanyang mukha ngayon. .. seryoso siya sa kanyang sinabi. He's indeed in
love with me.
"C-Caden.. .."
"Mahal mo pa rin ba ako?" mahina niyang tanongsa akin.
Nakita ko ang lungkot sa kanyang mga mata kahit nakangiti siya sa akin ngayon. Baka
ang iniisip niya ay hindi ko na siya mahal dahil sa lahat ng sakit na ginawa niya
sa akin noon. Sino
ba naman kasi ang magpapatuloy magmahal kapag ganun ang ginawa sayo ng lalaking
pinakamamahal mo? Pero marupok ako... mahal ko si Caden at kahit ilang buwan akong
nawalay sa kanya at ilang ulit akong nasaktan. . . mahal ko pa rin talaga siya.
Deserve naman naming magkaroon ng second chance diba?
Magulo ang naging simula ng relasyon naming dalawa at ngayon ay gusto ko na itong
ayusin. Wala na rin naman kaming nababangga na tao sa pagmamahalan namin at isa pa,
masaya na rin si Aiden sa buhay niya... kung ang kambal lang naman ni Caden ang
pag-uusapan namin na masasaktan.
Ngumiti ako kay Caden at inangat ko ang aking kamay at hinaplos ko ito sa kanyang
pisngi. Bahagya siyang napapikit at hinawakan niya rin ang aking kamay na nakahawak
sa kanyang pisngi bago siya mulingtumingin sa akin.
"Caden, mahal pa rin kita. Mahal din kita, pag-amin ko sa kanya sa akingtunay na
nararamdaman ngayon.
Nakita ko ang mangiyak-ngiyak na mga mata ni Caden habang nakatingin sa akin.
Hinawakan niya ang magkabila kong pisngi at hinalikan niya ako sa aking labi.
Napangiti ako at hinalikan ko rin siya pabalik. Kumapit ako sa kanyang batok at
napapikit ako sa aking mga mata. Ang mga halik ngayon ni Caden ay may halong pag-
iingat at mas lalo ko itong nagugustuhan dahil pinaparamdam niya talaga sa akin
angtunay niyang nararamdaman... na mahal na mahal niya talaga ako.
Tumagal ng minuto ang aming paghahalikan bago kami bumitaw lalo na't nauubosan na
rin kami ng hininga. Nagkatinginan kamingdalawa ni Caden at pinagdikit niya rin ang
aming mga noo. Hindi mawala ang ngiti sa aking mukha ngayon dahil sa pag amin namin
sa amingtunay na nararamdaman at sa lahat ng ng nangyayari.
This is all new for me. . . the confession, the sweetness between me and Caden, the
kiss... And

Wala akong sakit na nararamdaman ngayon, puro kasiyahan at tuwa ang aking
nararamdaman.
Nasabi na talaga ni Caden angtotoo na mahal niya rin ako. Hindi na ako mahihiya na
iparamdam sa kanya ang pagmamahal ko. Hindi na rin ako mahihiya at magdadalawang
isip na sabihin sa kanya kung gaano ko siya kamahal.
"l love you, Caden," nakangiti kong sabi habang pinagmamasdan ko siya ngayon na
nagtatrabaho sa kanyang table.
Gustuhin man namin na makapag bonding sa isa't isa ngayon, may kailangan pang
tapusin na trabaho si Caden at hindi niya ito kayang maiwan dahil ngayon na
angdeadline. Hindi naman ako nagmamadali at gusto ko rin na makita si Caden na
nagtatrabaho. . . hindi ko kasi nagawa 'yun noon at ngayon lang din ako nakadalaw
sa kanya sa trabaho. Gusto kong makita kung paano maging boss si Caden, kung mabait
ba ito o suplado.
Tumigil siya sa kanyang ginagawa at nag angat siya ng tingin sa akin at nginitian
niya ako pabalik.
"l love you too. May gusto ka bang kainin? May kailangan ka ba? Sabihin mo lang sa
akin, uutusan ko ang secretary ko," sabi ni Caden. Mabilis akong umiling at turnayo
ako. Naglalakad ako palapit kay Caden at walang pagdadalawang isip na umupo ako sa
kanyang kandungan. Mabilis naman siyang napahawak sa aking bewang at ako naman ay
napakapit din sa kanyang leeg.
"Gusto mo bang urnuwi na tayo?" nakangiti niyang tanong sa akin.
Ngumuso ako at sumandal ako sa balikat ni Caden at tinignan siya.
"Makakapag trabaho ka ba kahit ganito ako
ka clingy sayo ngayon?" pagpapa-cute ko na sabi. Mahina siyang turnawa at tinignan
niya ako. Hinalikan ako ni Caden sa aking noo at bumuntong-hininga siya.
"Yes, love. Diba sabi ko naman sayo na hindi ko kayang magalit sayo? Kahit anong
gawin mo, okay lang sa akin," malambing niyang sabi at muli niyang hinalikan ang
aking pisngi bago ipin agpatuloy ang kanyang pagtatrabaho.
Natatawa na lang ako sa aking ginagawa ngayon dahil para akong tuko na nakakapit
kay Caden habang nagtatrabaho siya. Akmang aalis na ako sa pagkakaupo sa kanyang
kandungan pero siya naman ay pumigil sa akin. Mas gusto niya raw na nakaupo ako sa
kanyang kandungan kaya 'wag daw ako aalis. Pinagbigyan ko na lang din si Caden
dahil na miss ko na rin na mayakap siya ng ganito ka higpit.
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 49 - SPG
EPISODE 49
WARNING: RATED SPG. READ YOUR OWN RISK!
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
"SIGURADO ka ba na hindi ko nasira ang deal na sinasabi nung babaeng sinabunutan
1<0, Caden? Baka magsumbong iyon sa ama niya...
kagaya ng sinabi ng babaeng 'yun bago siya umalis sa opisina mo, Caden," sabi ko sa
kanya.
Hanggang ngayon ay hindi pa rin maalis sa aking isipan angsinabi ng babae na
idedemanda niya ako. Ang sabi naman ni Caden sa akin ay okay lang daw ang lahat,
pero hindi talaga ako mapakali kaya muli ko na naman siyangtinanong tungkol sa
issue na ito.
"Okay lang ang lahat, Nica. Wala kang dapat pang ipag-alala dahil nakapag-usap na
rin ako sa pamilya nila Angel at pinatawad niya na rin tayo sa nangyari," sabi ni
Caden at nginitian niya ako. Bumuntong-hininga ako at turnango. Lumapit sa akin si
Caden at niyakap niya ako mula sa aking likuran. Simula nang magkaaminan kaming
dalawa ni Caden ay nagiging sweet na siya sa akin at pati rin naman ako sa kanya.
Kung noon ay naiilangpa ako at hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko sa kanya at
gagawin, ngayon ay hindi na ako nakakaramdam ng ganito dahil malaya na akong
maipakita at maiparamdam sa kanya ang aking tunay na nararamdaman.
Nandito ako ngayon sa opisina ni Caden. Uuwi na sana ako sa bahay namin pero naisip
ko na puntahan ko muna siya rito. Naisip ko kasing burnalik ako sa pagiging modelo
1<0, pero syempre ay kailangan ko munang mag exercise at maibalik ang aking dating
katawan. Hindi naman talaga ako mataba eh, nag gain lang talaga ako ng weight at
medyo malaki pa rin ang aking tiyan ngayon kaya kailangan ko talagang magpapayat.
Hindi ko na kailangan pang mag-alala kay Owen dahil nandoon si Mommy sa bahay at
nandoon din ang nanny ng anak namin ni Caden. Ayoko sanang iwan ang anak ko pero si
Mommy na ang nagsabi na siya na ang bahala sa apo ko kaya nag take na ako ng
opportunity at pinuntahan ko na ang gusto kong puntahan.
Ngayon ay sasabay na lang siguro ako kay Caden sa pag-uwi. Wala na rin naman siyang
mga meetings ngayon at tinatapos na lang niya ang mga pinipirmahan niya at pwede na
kaming
urnuwi at makasama na ulit namin ang aming anak.
'"Wag mo nang isipin 'yun, okay? Ang isipin mo na lang ay ako, love."
Napangiti ako sa sinabi ni Caden. Humarap ako sa kanya habang nakayakap pa rin siya
sa akin. Hinawakan ko ang magkabila niyang pisngi at hinaplos ko ito.
"lkaw lang naman talaga ang iniisip ko eh..
syempre kasama rin si Owen—kayo lang palagi ang laman ng puso at isipan ko, love,"
malambing kong sabi kay Caden.
Nagugustuhan ko na rin ang pagtawag niya sa akin ng Love at ginagaya ko na rin ito
ngayon. Mas na fe-feel ko kasi ang pagmamahal ni Caden kapag iyon ang tawag niya sa
akin at tinatawag niya akong ganun.
Matamis akong hinalikan sa labi ni Caden at pinagdikit niya ang aming mga noo.
Hmm, ang aking pahinga..
"lkaw lang din ang laman ng puso at isipan 1<0, love," panggagaya ni Caden sa akin.
Hindi ko mapigilan na kiligin sa kanyang sinabi. Para tuloy akong burnalik sa
pagiging teenager sa kilig na aking nararamdaman ngayon para sa kanya.
"Ano ba 'yan! Kinikilig na naman ako sayo," nakasimangot kong sabi at sumiksik ako
sa kanyang leeg.
Humalakhal si Caden at hinalikan niya at tuktok ng aking ulo. Naramdaman ko ang
paghihigpit ng kanyang pagyakap sa akin at ako naman ay mas lalo rin akong sumiksik
sa kanya.
Natahimik kami ng ilang segundo at pinapakiramdaman lang namin ang aming paghinga
at ang t* * *k ng aming mga puso.
Ang sarap pala sa pakiramdam ng ganito 'no? Sa wakas ay hindi na puro pasakit ang
nararamdaman ko sa pagsasama naming dalawa ni Caden... kundi pagmamahal na rin at
kilig. Akala ko ay hindi na magiging maayos ang relasyon naming dalawa at tuluyan
na talaga itong masisira kagaya ng naiisip ko noon, pero ngayon ay unti-unti nang
natutupad ang pangarap kong buhay noon kapag kinasal ako. "Veronica?" tawag ni
Caden sa aking pangalan.
"Hmm?" sagot 1<0. Nakasiksik pa rin ako sa kanyang leeg ngayon at patuloy ko pa rin
siyang inamoy-amoy. Ang bango kasi talaga ni Caden. ..
amoy baby siya—baby ko.
"Mahal na mahal kita," narinig ko na sabi ni Caden sa akin.
Muli akong napangiti at kinilig sa aking narinig mula sa kanya.
Nag angat ako ng tingin kay Caden at hinawakan ko ang magkabila niyang pisngi.
"Ni lock mo ba ang pinto ng office mo?" tanong ko sa kanya at tinaasan niya ng
aking kilay.
Kumunot ang kanyang noo.
"What do you mean? Yes, naka locked ang pinto, love," sagot niya sa aking tanong.
Hinaplos ko ang kanyang pisngi at turnango. "Hmm, good. May dala ka bang condom?"
muli kong tanongsa kanya.
Nakita ko ang gulat sa kanyang mukha ng iyon ang naging sunod kong tanong sa kanya.
Turnaas ang kanyang kilay at unti-unti kong nasilayan ang ngiti sa kanyang labi.
Inilapit niya ang kanyang mukha sa aking mukha at hinalikan niya ako bago niya
sagutin ang aking tanong.
"Hmm, yes? Bakit, gusto mo bang gawin 'yun dito ngayon?" mapang-akit niyang sabi.
Napangiti ako at kumapit sa kanyang leeg. "Pinakilig mo kasi ako nang sobra ngayon.
Naisip ko lang na bigyan kita ng reward. Tatanggapin mo ba ang reward na ibibigay
ko sayo, asawa 1<0?" nakangisi kong sabi sa kanya.
Humahalakhak siya at muli niya akong siniil ng halik sa labi bago magsalita.
"I'm one hundred percent gladly accept your reward for me, love," sabi ni Caden at
muli niya akong hinalikan sa aking labi.
Napangiti ako at hinalikan ko pabalik si Caden. Agad niya akong binuhat at
naramdaman ko na lang na pinaupo niya ako sa ibabaw ng kanyang table. Naramdaman ko
pa angtunog ng pagkahulog sa mga gamit ni Caden mula sa kanyang table. Wala na
siyang pakialam na nakakalat na ang mga papeles na dapat niya sanang pirmahan
ngayon pero mas inuna niya ako. Wala na rin akong pakialam dahil ang importante
ngayon ay mapag-isa ulit kaming dalawa ng asawa ko.
"Ohhh, Caden!" napaliyad ako nang nararamdaman ko na ang kamay ni Caden sa 100b ng
aking panty. Ang bilis niyang mabuksan ang butones ng aking suot na trousers
ngayon.
Bahagya akong napaliyad at mahigpit akong napakapit sa balikat ni Caden dahil baka
bigla na lang akong mahulog dito sa kanyang table. Nakakahiya kaya kapag nangyari
'yun 'no, kaya kailangan ko pa rin na mag ingat.
"Alam mo ba na ikaw lang ang laging nasa isipan ko kapag nagtatrabaho ako rito? I
always
dream of making this happen. I want to make love with you here in my office, love.
I want to mark you here," paos na sabi ni Caden at muli niya akong hinalikan sa
aking labi.
Tuluyan na niyang nababa ang aking suot na trousers at pati na rin ang aking panty.
Mabilis niya rin na nahubad angsuot ko na shirt at ang aking bra hanggang sa
tuluyan na talaga akong nakahubad sa kanyang harapan ngayon.
Nilamas ni Caden ang aking dibdib and he suck one of my mound. Napakapit ako sa
buhok ni Caden at muli akong napaliyad. Gumalaw na rin ang aking kamay at sinubukan
ko na inalis ang coat na suot ni Caden at mukhang naintindihan niya naman ang gusto
kong gawin. Siya na ang tuluyan na naghubad ng kanyang saplot sa katawan. Mabilis
ang mga galaw namin ngayon dahil kahit na naka locked ang pinto ng office ni Caden,
working hour niya pa rin ito ngayon at anytime ay may kakatok sa pinto at
kakailanganin ang kanyang presensya. Kailangan naming magmadali ngayon.
"Ahhh! Caden! Oh my Gosh! S-Sige pa..
ahhh!"
Caden is eating me down there. He's also playing my cl-t which makes me more
insane. His tongue is so hot, and his two fingers are now inside me. Nakita kong
nag angat ng tingin sa akin si Caden at kitang-kita ang nag-aapoy niyang mga mata
habang nakatingin sa akin. Napaawang ang aking bibig at mahigpit na napakapit sa
kanyang buhok nang unti-unti ko nang nararamdaman ang aking pagsabog.
"Ahhh! C-Caden... f-ck—ahhh!"
Napatirik ako sa aking mga mata at mas lalo pa siyang idinikit sa aking gitna nang
maramdaman ko na ang aking pagsabog. Nanghihina akong napahawak sa table upang
hindi ako mahulog at hinihingal na rin ako ngayon at pinagpapawisan. Nakita kong
muling tumayo si Caden at isinuot na niya ang condom sa kanya bago siya muling
lumapit sa akin.
Hinalikan niya ako sa aking labi at hinawakan niya ang aking binti at itinaas niya
ito.
Napakapit ako kay Caden hanggang sa naramdaman ko na lang ang unti-unti niyang
pagpasok sa aking lagusan. Napaawang ang aking labi at napatingin ako sa kanyang
mga mata. Nagkatitigan kaming dalawa hanggang sa tuluyan na siyang makapasok sa
aking loob.
"C-Caden.. .."
Napapikit siya sa kanyang mga mata at hinalikan niya ang aking noo bago siyang
burnulongsa akin.
"Thank you for making one of my dreams come true, love," bulong sa akin ni Caden at
nagsimula na siyang gumalaw.
"Ahhh! C-Caden! Ahhh!" I moaned.
Hinawakan ni Caden ng mahigpit ang aking balakang at binilisan niya ang kanyang
paglabas masok sa aking lagusan. Gustuhin ko man mapaungol ng malakas, hindi ko ito
magagawa ngayon dahil baka marinig kami sa labas. Hindi pa naman soundproof itong
office ni Caden kaya kailangan ko itong pigilan.
"F-ck! F-ck me hard, Caden," I begged.
"Yes, I will, Love," bulongsa akin ni Caden at tinakpan niya ang aking bibig upang
hindi ako makapag-ingay at mas lalo niya pa akong binaliw. He thrust inside me
deeper and faster, and he's now hitting my g-spot.
Sa sunod-sunod niyang paggalaw, hinila niya ako pababa sa table at bigla niya na
lang akong pinatalikod at napa bend na rin ako. Mahigpit akong napakapit sa may
table at muli kong naramdaman ang kanyang paggalaw mula sa aking likuran.
"Caden !"
Napayakap si Caden mula sa aking likuran hanggang sa unti-unti ko nang maramdaman
ang aking pagsabog at mas binilisan niya pa ang kanyang paggalaw. Napahawak na rin
ako sa kanyang braso na nakapulupot ngayon sa aking bewang at tinulungan ko siya sa
paggalaw.
This feeling is new for me. I only experienced this with Caden, and I'm delighted
to have an intimate relationship with my husband because know it will strengthen
our relationship more. Hangga't sa kaya ko, ipapakita at ipaparamdam ko kay Caden
kung gaano ko siya kamahal. "l love you, Caden," hinihingal kong sabl pagkatapos
naming magtalik dalawa.
Nakaupo ako ngayon sa may couch at siya na rin ang nagbalik sa aking mga damit at
nagbihis sa akin. Kasalukuyan niyang sinusuklayan ang aking buhok at sinusubukan
niyang ma tirintas ang buhok ko pero hindi siya marunong.
Hinalikan niya ang aking pisngi at ipinagpatuloy niya ang pagsuklay sa aking buhok.
"l love you more, love."
Napangiti ako at napasandal sa kanyang dibdib at napapikit sa aking mga mata. Ang
swerte ko talaga sa asawa ko. Sana ganito na lang kami palagl.
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 50
EPISODE 50
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
EVERYTHING is perfect between me and Caden. Mahal ko siya, mahal niya rin ako. Isa
siyang responsable na ama at hindi niya hinahayaan na magkulang siya kay Owen. I'm
so in love with Caden. Hindi ko na ata kaya na masira ang kung ano ang meron sa
amin ngayon.
Pero may gumugulo pa rin sa aking isipan at gusto ko na itong masagot at si Caden
lang ang nagtatangi na makaka sagot nito.
Naghihintay ako ngayon sa pag-uwi ng aking asawa galing trabaho. Katatapos ko lang
din magpadede kay Owen at magpatulog at ngayon ay nasa kwarto na siya at
binabantayan siya ng kanyang nanny. Nakapagluto na rin ako ng hapunan pero hindi pa
ako kumakain dahil gusto ko na sabay kaming dalawa ng asawa ko na kumain ngayon.
Makalipas ang ilang minuto na paghihintay, narinig ko na rin ang tunog ng sasakyan
ni Caden sa labas ng aming bahay. Mabilis akong napatayo at naglalakad papunta sa
harapan ng main door at tinignan siya. Napatingin din ako sa suot kong relo at
nakita kong hindi naman na late si Caden sa kanyang pag-uwi. 6PM talaga siya umuuwi
araw-araw at kung may pagkakataon man na ma late siya sa kanyang pag-uwi, tini-text
niya rin kaagad ako para hindi na ako mag-alala pa at maghintay sa kanyang pag-uwi.
Nakita ko si Caden sa paglabas sa kanyang sasakyan at kinuha niya na rin ang
kanyang mga gamit bago siya maglakad palapit dito sa bahay. Nagkasalubong ang aming
mga tingin at nginitian niya naman ako. Ngumiti ako pabalik sa kanya at bahagya
akong kumaway. Nang makalapit na sa akin si Caden, kumapit ako sa kanyang leeg at
hinalikan ko siya sa kanyang labi at hinaplos ko ang kanyang pisngi.
"Hi, handsome. I missed you," nakangiti kong sabi sa kanya habang nakatingin sa
kanyang mga mata.
Hinawakan ni Caden ang aking baba at hinalikan niya ako ulit sa aking labi.
"Hello, love. I missed you too. Wala bang nangyaring masama rito habang wala ako?
Where's Owen?" tanong ni Caden. Inakbayan niya ako at sabay na kaming pumasok sa
loob ng bahay.
Pumunta na kami ngayon papunta sa kwarto
at nang makapasok kami ay pinalabas na namin ni Caden ang Nanny ni Owen at kami na
lang ang natira rito. Hinalikan ni Caden ang noo ng aming anak na si Owen na
mahimbing na natutulog ngayon.
"Ang bilis ng panahon... ang bilis nang lumaki ni Owen," mahinangsabi ni Caden
habang nakatingin sa anak naming mahimbing na natutulog sa crib nito.
Nilapitan ko si Caden at tinulungan ko siya sa paghuhubad ng kanyang darnit.
"How was your work tod ay?" tanong ko sa kanya habang hinubaran siya. Nang tuluyan
ko nang mahubad angdamit ni Caden, pinunasan ko na rin ang kanyang dibdib at pati
na rin ang kanyang likuran.
Isa sa mga trabaho ko bilang asawa ni Caden ay ang pagsilbihan siya. Hindi naman
niya ako pinipilit na gawin ko 'to sa kanya, nagkusa lang ako. Gusto ko rin naman
siyang pagsilbihan at mas na fe-feel ko talaga ang pagiging mag-asawa namin kapag
ginagawa ko ang mga bahay na 'to kahit simple lang.
"Work's good, love. May mga meetings lang akong dinaluhan kanina at appointments,"
sagot ni Caden sa aking tanong.
Nang matapos ko nang punasan ang
kanyang likod at pulbusan siya, sinuot ko na sa kanya ang parnalit niyang damit.
Nagkatitigan kami ni Caden nang matapos ko na siyang bihisan. Inangat niya ang
kanyang karnay at hinaplos niya sa aking pisngi. Bahagya akong napapikit sa aking
mga mata at hinawakan ko ang kamay ni Caden na nakahawak sa aking pisngi ngayon at
bumuntong-hininga ako.
"May problema ka ba, love?" alalang tanong sa akin ni Caden.
Muli kong iminulat ang kanyang mga mata at bahagya akong ngumiti sa kanya at
bumuntong-hininga. Naglakad ako palapit sa aming karna at umupo ako dito at muli
akong napatingin sa kanya. Lumapit din sa akin si Caden at umupo siya sa aking tabi
ngayon kaya magkaharap na kami ngayong dalawa.
"Veronica, may nagawa ba akong kasalanan?
May problema ba?" alala niyang tanongsa akin. Napangiti ako kay Caden at hinawakan
ko ang kanyang kamay bago ako magsalita at sagutin ang kanyangtanong.
"Wala namang problema. . . may gumugulo lang talaga sa isipan ko ngayon, Caden,"
mahina kong sabi habang nakatingin sa kanya. Kumunot ang kanyang noo habang
nakatingin sa akin.
"What is it? Sasagutin ko ng totoo ang mga tanong mo ngayon, Veronica," seryoso na
sabi ni Caden sa akin.
Muli akong napangiti sa sinabi ni Caden. Ramdam ko naman angtotoo niyang pagmamahal
sa akin, pero gusto ko lang talagang malaman kung bakit binawi niya noon ang
kanyang pag amin sa akin na mahal niya ako. Mas pinili niyang saktan ulit ako kaysa
mahalin ako. Ngayon ay gusto kong linawin kung ano ba talaga ang totoo.
Huminga ako ng malalim bago muling tumingin kay Caden.
"May tanong lang sana ako sayo. mahina kong sabl.
Mabilis naman siyang turnango habang nakatingin pa rin ng seryoso sa akin.
"Sure, love. What is it?"
"Uhrn, 'yung unang pag-amin mo sa akin na mahal mo ako... totoo ba 'yun? Mahal mo
na ba ako simula noon? Pero bakit mo ako tinulak palayo, Caden?" tanong ko sa
kanya.
Alam ko na maayos na ang relasyon namin ngayon ni Caden pero gusto ko lang na
malinaw sa akin ang lahat. Gusto kong malaman ang dahilan kung bakit niya ako
tinulak palayo at mas
ginustong saktan ang damdamin ko.
Nakita ko sa ekspresyon sa mukha ni Caden ang bahagyang pagkagulat pero agad din
itong nawala at napalitan ng seryosong ekspresyon sa mukha.
"Totoo ang pag-amin ko noon na mahal kita Veronica," pag-amin ni Caden sa akin sa
katotohanan.
Nanlalaki ang aking mga mata sa gulat sa naging sagot niya. Totoo nga talaga na
mahal niya ako. . . pero bakit naging ganun ang nangyari sa amin?
"If you love me, why did you hurt my feelings, Caden? You pushed me away. I also
confessed to you that I also love you. Pero ano ang ginawa mo? Binawi mo kaagad ang
mga sinabi mo sa akin—umasa na ako nang mga panahon na iyon, Caden," mahina
kongsabl habang malungkot na nakatingin sa kanya. Hindi ko mapigilan na
manghinayangsa mga oras na dapat ay naging masaya na lang kami sa isa't isa ni
Caden.
Hindi na lang sana ako umalis. . . hindi sana ako urniyak ng urniyak. Sana ay wala
kaming problema kung hindi niya binawi 'yun at ipinaglaban niya ang pagmamahal niya
sa akin.
Bahagyang napatingala si Caden at huminga
siya ng malalim bago mulingtumingin sa akin ng seryoso at nagsalita.
"Aiden happened, Veronica," mahina niyang sabl.
Nagulat ako sa kanyang sinabi at hindi ko rin mapigilan na maguluhan.
"What do you mean? Pinigilan ka ba niya? Tinakot? Ano?!" sunod-sunod kong tanong sa
kanya.
Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko ngayon, kung magagalit ba ako kay Aiden
o ano... ewan ko!
Umiling siya at hinawakan ang magkabila kong pisngi at tinitigan niya ako sa aking
mga mata.
"Inagaw kita sa kanya—sinira ko ang pagka kapatid naming dalawa dahil nabuntis
kita. Dala-dala ko palagi ang guilt sa ginawa kong kamalian, Veronica. Gustuhin man
kitang mahalin ng buo, pero hindi ko kayang maging masaya habang nasasaktan ang
kambal ko." Hindi ko maiwasan na maging emosyonal sa sinabi ni Caden sa akin
ngayon.
"K-Kaya ba ngayon ka lang naglakas ng 100b na sabihin sa akin ang totoo mong
nararamdaman dahil okay na si Aiden?" muli kong tanong sa kanya.
Malungkot siyang ngumiti at hinay-hinay na turnango.
"I'm sorry, love," mahina niyang sabi.
Napapikit ako sa aking mga mata at naramdaman ko na ang pagpatak ng aking mga luha.
"S-Sinaktan mo ako, Caden," umiiyak kong sabi. Napatakip ako sa aking mukha at
humagulgol. Naramdaman ko ang pagyakap ni Caden sa akin kaya ako naman ay sumiksik
sa kanyang dibdib. Naramdaman ko rin ang paghalik niya sa tuktok ng aking ulo at
hinagod niya ang aking likod.
"Alam ko na maling-mali ang ginawa ko, love. Pinagsisisihan ko ang naging desisyon
ko noon. Pangako ko sayo. .. babawi ako, Veronica. Babawi ako sa lahat ng
pagkukulang ko sayo," wika ni Caden at mas lalo niyang hinigpitan ang pagkakayakap
sa akin. "Mahal na mahal kita, Veronica."
TO BE CONTINUED...
Jarm Mijares
Tuloy po ang daily updates sa kwentong ito ngayong September PO. Isang update kada
araw na lang po ako ngayon. Sana patuloy niyo pa rin itong suportahan. Salamat!
Readers also enjoyed:
Driving Me Crazy
0 4.7K Read
TAGS Newadult Fluff Story

UNEXPECTED 51
EPISODE 51
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
"MASAYA ako na okay na ulit kayo ng Kuya Caden ko, Ate Nica. Thank you rin sa
pagdala kay Caden dito sa bahay dahil na miss ko na ang pamangkin ko," nakangiting
sabi ni Chantal habang karga niya ngayon ang anak 1<0.
Napangiti ako habang nakatingin kay Chantal. Nandito ako ngayon sa pamamahay nila
Mommy Kira at Daddy Trevor. Wala kasi si Caden ngayon sa bahay dahil meron siyang
conference sa Singapore kasama si Daddy Trevor at nakaka bored na rin doon sa bahay
kaya pumunta na kami dito ni Owen at saktong-sakto dahil clito na rin muna nakatira
si Chantal na kapatid ni Caden.
Noong boyfriend ko pa si Aiden ay close talaga kaming dalawa ni Chantal, pero nung
pumunta na siyang Paris ay parang na layo na rin kami sa isa't isa lalo na't hindi
ako nakakasama kay Aiden noon kapag pumupunta silang Paris para dalawin si Chantal.
Ngayon naman ay okay pa rin naman kamingdalawa at nakita ko naman at nararamdaman
ko na hindi naman galit sa akin si Chantal, o inis sa akin. Pero ako lang talaga
ang nakaramdam ng pagkahiya dahil ako ang nag cause ng gulo sa mga kuyas niya. Nag-
iisa lang na anak na babae si Chantal at sobrang malapit siya sa kambal at alam ko
rin na nasaktan siya ng sobra nang magkagalit si Aiden at Caden.
"Syempre naman, Chantal. Pamilya niyo naman si Owen," nakangiti kong sabi at agad
na umiwas ng tingin kay Chantal nang makita ko siyang seryoso na nakatingin sa
akin. Si Chantal ay parang girl version lang din ni Caden at Aiden. Pwede na rin
silang pagkamalan na triplets. "Ate Nica. banggit ni Chantal sa aking pangalan.
Muli akong napatingin sa kanya at hindi ko maiwasan na kabahan sa kanyang sunod na
sasabihin.
"A-Ano 'yun, Chantal?" tanong ko sa kanya.
Ngumiti siya sa akin. "Ate Nica, para namang wala tayong pinagsamahan noon... na
miss ko na 'yung daldalan nating dalawa. Bakit parang natatakot ka sa akin? Hindi
naman po kita sasaktan—wala akong problema sa inyo. May nangyari mang hindi
pagkakaintindihan sa nakaraan, pero tapos na po iyon, Ate Nics. Sana po ay hindi na
kayo kabahan kapag nandito ako sa tabi niyo."
Naluha ako sa sinabi ni Chantal sa akin ngayon. Lumapit ako sa kanya at niyakap ko
siya. Kahit na karga niya si Owen, nagawa niya pa rin na yakapin ako pabalik.
Kumalas ako sa yakapan namin at pinunasan ko rin ang luhang pumatak sa aking mga
mata at ngumiti ako kay Chantal. Nakita ko rin ang maluha-luha niyang mga mata
ngayon.
"Sorry Chantal . Nahihiya langtalaga ako— sa lahat ng nangyari sa nakaraan. Alam ko
naman na galit ka sa akin noon at nasaktan din kita dahil sa mga nangyari... sa
akin at sa mga kuya mo. Salamat dahil tinanggap mo pa rin ako," naiiyak kong sabi
habang nakatingin sa kanya.
Muli siyang ngumiti at hinawakan niya ang aking kamay.
"Alam mo naman na maliban kay Alessandra at Lucianna ay ikaw lang 'yung tinuturing
ko na kapatid, Ate Nics. I was disappointed in you, but I Will never hate you, Ate
Nica."
Mabait na bata si Chantal. Hindi magkalayo ang edad namin pero malaki ang respeto
niya sa akin. Ngayon ay magaan na ang aking pakiramdam dahil naayos na ang pagitan
sa amin ni Chantal. Malaya na rin akong nakakapag chikahan sa kanya at nagsimula na
rin siyang maging madaldal. Nalaman ko na muli silang nagkita ng kanyang ex-
boyfriend noong high school na si Jayden Lockwood na isang ganap na doktor ngayon.
Inamin ni Chantal sa akin na hanggang ngayon ay may gusto pa rin siya kay Jayden at
hindi nawawala ang nararamdaman niya para sa lalaki.
"Then try to talk to him, Chantal. Aminin mo sa kanya na mahal mo pa rin siya,"
sabi ko sa kanya.
Bumuntong-hininga siya at malungkot na tumingin sa akin.
"Sana ganyan lang kadali na umamin ng tunay na nararamdaman, Ate Nics. Pero ang
hirap talaga eh... ang cold niya na rin sa akin at... at feeling ko ay may
girlfriend na siya. Maraming babae ang umaaligid sa kanya lalo na ngayon na isa
siya sa young hottest doctor here in the
Philippines. Wala na akong pag-asa sa kanya, Ate Nica. Ayaw niya rin sa mga
ballerina... at isa akong ballerina," malungkot na sabi ni Chantal at yumuko siya.
Nakaramdam din ako ng lungkot para kay Chantal. 00 nga naman, ang hirap talaga
umamin sa lalaking nagugustuhan mo. llang buwan nga rin akong in denial sa tunay
kong nararamdaman kay Caden at doon pa kami nagkaaminang dalawa sa amingtunay na
mga nararamdaman
na pinanganak ko na si Owen.
Bakit ba ang hirap umamin? Ang dali lang naman bigkasin ang mga katagang mahal kita
eh. Pero bakit ang hirap sabihin? Siguro ay naunahan ka ng iyong takot at kaba na
baka ay ma reject ka. Buti na langtalaga at nagkaaminan na kaming dalawa ni Caden
at nasabi niya na rin sa akin na mahal niya ako.
Dahil hindi makakauwi si Caden sa bahay namin, dito na muna kami ng anak ko
magpalipas ng gabi sa pamamahay ng kanyang mga magulang. Welcome na welcome naman
ako nila Mommy Kira at ni Chantal na hindi mabitawan si Owen. Kanina pa siya
nagbabantay sa anak ko pero hindi pa rin siya napapagod. Ang sabi niya naman ay
namiss niya lang ang pamangkin niya. Hindi na rin kasi nasundan si Chantal kaya
hindi siya naka experience na magbantay ng kapatid kaya rin siguro ngayon ay hindi
niya mabitawan ang anak ko at aliw na aliw siya dito kahit urniiyak na si Owen.
"l missed you.
Kausap ko ngayon si Caden sa video call. Nakipagkulitan na rin si Caden kanina kay
Owen hanggang sa tuluyan na itong natutulog. Natapos na ang meeting nila at nasa
100b na siya ngayon ng kanyang hotel room. May second day pa ang kanilang
conference meeting bukas at sa susunod pa na araw makakauwi si Caden kaya sobrang
lungkot ko.
"l missed you too, love. I'm sorry kung kailangan kong malayo sa inyo ni Owen.
Masyadong importante ang conference na ito at hindi ko mabitawan," sabi ni Caden sa
kabilang linya.
Napakagat naman ako sa aking labi habang pinagmamasdan siya ngayon sa screen ng
aking phone. Napansin ko na basa pa ang kanyang buhok at wala rin siyang suot na
darnit. Katatapos niya lang siguro mag shower.
"Hindi mo naman siguro ako ipagpapalit sa mga babaeng kasama mo dyan sa meeting
niyo, 'no?" tanong ko sa kanya at tinaaasan ko siya ng kilay.
Humalakhak si Caden. "Love, bakit ko naman gagawin 'yun? Ikaw lang ang nag-iisang
babae na mahal na mahal 1<0. Hindi ko na kayang tumingin sa iba, sayo lang ang
ako," nakangiti na sabi ni Caden.
Bahagya akong napanguso upang itago ang aking ngiti dahil kinikilig ako ngayon.
Nakita ko naman ang paghikab ni Caden sa screen at kinusot niya ang kanyang mga
mata. He look so tired and sleepy, pero nagawa niya pa rin
akong kausapin ngayon dahil nag text ako sa kanya kanina na miss na miss ko na siya
kaya agad niya akongtinawagan.
"Inaantok ka na ba?" tanong ko sa kanya.
Napa kurap-kurap siya sa kanyang mga mata at umiling. "No, love. Gusto pa kitang
kausap ngayon," sagot niya sa aking tanong.
Napanguso naman ako. Liar talaga eh. . .
kitang-kita na nga sa mukha niya ngayon ang pagod.
"Matulog ka na, Caden!" sabi ko sa kanya.
Muli siyang humikab. "Are you really sure you'll be okay? Kaya ko namang labanan
ang antok ko, love. Kung gusto mo pa ng kausap. ..
kakausapin kita buong magdamag," paos na sabl ni Caden.
Damn! Hulog na hulog na talaga ako sa lalaking 'to.
Ngumiti ako sa kanya. "Caden, matulog ka na. Okay na sa akin na nakausap kita
ngayon bago tayo makapag pahinga. Alam ko naman na pagod ka na eh at may conference
pa kayo ulit bukas. May tiwala ako sayo at alam ko rin na hindi mo ako lolokohin,"
sabi ko sa kanya.
Napapikit siya sa kanyang mga mata habang nakangiti. Napahilamos siya sa kanyang
mukha
at iminulat niya ang kanyang mga mata at tumingin sa akin at nagsalita.
"l love you, Veronica. Mag-ingat kayo diyan lagi ni Owen. Uuwi kaagad ako at
magdadala ako ng pasalubong."
"Hindi na kailangan ng pasalubong, Caden. Ikaw na sapat na. Sige na, matulog ka na
dyan, sabi ko.
Nakita ko ang bahagya niyang pagnguso sa kanyang labi.
"Hindi ka pa nag I love you too sa akin, Nica," nagtatampo niyang sabi.
Natawa ako sa sinabi niya at sa naging ekspresyon ng kanyang mukha.
"Nagtampo ka naman! I love you, Caden.
Matulog ka na dyan."
Ngumiti siya sa akin at turnango.
"Okay, love. Good night and I love you."
In-end ko na angvideo call namin ni Caden. Napahilamos ako sa aking mukha at akmang
tatayo na sana ako galing sa pagkakaupo dito sa kama ng marinig ko ang pag tunog sa
aking phone. Kinuha ko naman ito at tinignan.
Kumunot ang aking noo ng makita ko ang isang mensahe na galing kay Caden. Akala ko
ba ay matutulog na siya ngayon? Gusto niya pa bang mag text mate kaming dalawa?
Napailing ako at binuksan ko na lang ang message ni Caden sa akin.
Muntik ko nang mabato ang hawak ko na phone ng bumungad kaagad sa akin ang...
ang. . .
ang abs ni Caden! May sinend siyang mga litrato sa akin na nagpabaliw ng sobra sa
akin at may mensahe na. ...
Gideon Caden Coleman
My body missesyou, love. Hmm, please touch my abs. I wantyou to feel and eat
mycOck. Tang ina! Bakit ako ginaganito ni Caden?
Parang nag-iinit na rin ang katawan ko. . . sh-t.
Muling tumunog ang aking phone at may sinend ulit na litrato si Caden pero ngayon
naman ay selfie na niya habang nakanguso. Masyadong malapit ang kanyang mukha sa
picture na sinend niya pero ang cute niyang tingnan.
Gideon Caden Coleman
I loveyou, love, Good night! Sana nagustuhan mo ang mga sinend ko sayo.
Huminga ako ng malalim at pinatay ko muna ang aking phone at muli akong napahiga sa
kama at napatitig ako sa may kisame.
Argh! Nakakainis!
Ginulo ko ang aking buhok at napakagat ako sa aking labi.
Parang gusto ko tuloy puntahan ngayon si Caden sa Singapore. Hindi ko siguro kayang
matulog ngayon kakaisip sa mga sinend ni Caden sa akin.
Makakatikim talaga siya sa pag-uwi niya! Pagbabayarin ko siya dahil sa ginawa niya.
TO BE CONTINUED.

UNEXPECTED 52
EPISODE 52
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
"WALA pa ba si Caden, anak? Birthday ng anak niyo ngayon... hindi pwede na wala
siya!"
Napakagat ako sa aking labi ng sabihin iyon ni Mommy. 1st birthday ngayon ni Owen
at nandito na kami ngayon sa venue ng birthday party ng anak ko, pero hindi pa kami
nagsisimula dahil wala pa si Caden. Meron kasi siyang business meeting noong isang
araw at na suspend ang kanyang flight kahapon kaya kanina lang siya naka biyahe
pauwi clito sa Pilipinas. Ang last text message niya naman kanina sa akin ay
pasakay na raw siya sa eroplano kaya sigurado ako na paparating na iyon dito. Pero
nakaramdam pa rin ako ng kaba dahil baka may nangyari nang masama kay Caden ngayon
dahil wala pa rin akong contact sa kanya.
"W-Wala pa, Mommy eh. Pero parating na rin naman 'yun. Hintay na lang ulit tayo ng
ilang minutes?" nauutal kong sabi.
Alam kong naiinis na si Mommy ngayon dahil dapat ay kanina pa magsisimula ang party
pero dahil wala pa ang Daddy ni Owen, kailangan naming eh extend dahil dapat
nandito si Caden.
"Tawagan mo ulit 'yang asawa mol. Jusko naman, naiinip na ang mga bisita,
Veronica!" sabi ni Mommy at umalis na siya.
Huminga ako ng malalim at lumabas na muna ako sa may hall at muli kong kinuha ang
aking phone at sinubukan kong tawagan si Caden.
"The number you have dialed—
"F-ck!" mura ko at napasapo ako sa aking noo. Nakakainis! Bakit ba hindi ko siya ma
contact? Dapat nandito na siya ngayon sa Pilipinas eh. Bakit hanggang ngayon ay
wala pa rin siya? Hinahanap na rin siya ni Owen ngayon at hindi talaga pwedeng
hindi siya dumating sa first birthday ng anak namin kundi patay talaga siya sa akin
kapag nagkataon.
"Ate Nica! Ate Nica!"
Nag angat ako ng aking tingin at nakita ko ang aking kapatid na si Sabel na
patakbong lumapit sa akin. Umandar naman ang kaba na nararamdaman ko.
"W-What?"
Tumigil siya sa aking harapan habang hinihingal at ngumiti siya.
"Nakita ko si Kuya Caden sa labas! Nandito na siya!"
Nanlaki ang aking mga mata at nakaramdam ako ng ginhawa sa sinabi ng aking
kapatid. Napatakbo rin ako papunta sa labas ng building upang makita ko si Caden.
Bago ako makalabas ay nakita ko na siyang pumasok habang may dala na malaking box.
Tumigil siya sa paglalakad ng makita niya ako. Inilapag niya muna ang box na dala
niya at lumapit siya sa akin. Akmangyayakapin na niya ako nang bigla ko siyang
sinampal sa kanyang mukha at napaiyak na rin ako sa halo-halong emosyon na
nararamdaman ko ngayon.
" Love—"
"Nakakainis ka! Bakit ngayon ka lang ah? Bakit hindi kita ma contact? Alam mo ba na
abot langit ang pag-aalala ko sayong lalaki ka?! Kanina ka pa hinahanap ng anak
natin, Caden! Paano na lang kung may nangyaring masama sayo? Hindi pwedeng wala ka
sa first birthday ng anak natin!" galit kong sabi habang sinusuntok siya sa kanyang
dibdib.
Hinawakan ni Caden ang magkabila kong braso at niyakap niya ako. Nagpaubaya na rin
ako dahil nakaramdam ako ng panghihina.
Naramdaman ko ang paghalik niya sa aking noo
at paghagod niya sa aking likuran.
"Nag-aalala ako sayo. ... Akala ko may nangyari nang masama sayo," nanghihina kong
sabl' habangyakap niya pa rin ako.
Hinalikan niya ako sa aking noo. "I'm sorry, love. Nandito na rin naman ako. okay
lang ako. I'm sorry kung pinag-alala kita," malambing na sabl' ni Caden.
Hinawakan niya ang magkabila kong pisngi at pinunasan niya ang luha sa aking mukha.
Nagkatinginan kamingdalawa at ako naman ay bahagyang napanguso dahil namiss ko
talaga siya. Ngumiti siya at hinalikan niya ako sa aking labi.
"l love you, Veronica. I'm sorry na, love.
Hindi na talaga mauulit 'yum"
Napasimangot ako at mahina ko siyang sinuntok sa kanyang dibdib.
"Hindi ka na talaga makakaulit! Pasalamat ka talaga at birthday ngayon ni Owen.
Halika na nga! Kanina pa naiinip ang mga bisita at kanina pa bwisit na bwisit sayo
si Mommy dahil wala ka pa. Kailangan nang magsimula ang party," sabi ko sa kanya.
Inakbayan ako ni Caden at sabay na kaming naglalakad papunta sa venue. Pinadala na
lang namin sa mga staffs ang regalo ni Caden para kay Owen sa 100b ng venue. Nang
makapasok na kami sa 100b, nagsimula na rin ang party lalo na nang kargahin na ni
Caden si Owen. Kitang-kita ko ang sobrang saya sa mukha ng anak namin ng makita
niya ang kanyang daddy. Masaya na rin ako dahil masaya si Owen.
Kumpleto ang mga Coleman ngayon dito sa birthday party ni Owen. . . lalo na si
Aiden. Siya lang mag-isa at hindi niya kasama iyong sinasabi niyang asawa niya.
Hindi ko alam kungjino-joke time lang ba ako ni Aiden nang sabihin niyang may asawa
siya, o busy lang talaga iyong asawa niya kaya hindi nakasama sa kanya ngayon.
Maraming natanggap na regalo si Owen galing sa kanyang mga ninongs at ninangs, sa
kanyang mga Titos at Titas, at sa lahat ng mga naka attend ngayon sa birthday party
ng anak ko. Dahil birthday ni Owen, pambata rin ang theme ng birthday party niya at
nag enjoy rin ito sa mga dances sa kinuha naming mga entertainer. Nakatulog na rin
kaagad si Owen dahil grabe yung energy niya kanina at si Caden lang talaga ang
hindi napagod sa kakulitan ng anak namin. So far sa pagsasama namin ni Caden ay
hindi ko siya narinig na nagreklamo, lalo na sa pagpapalaki sa anak namin. He's so
gentle and
calm. Wala siyang reklamo. Grabe rin 'yung pagmamahal na pinapakita at pinaparamdam
niya sa amin ng anak namin. Ang swerte namin kay Caden... ang swerte ko sa asawa
1<0.
"ANG darning regalo ni Owen! Noong nag birthday ako, hindi ganito karami na regalo
ang natanggap 1<0," sabi ko habang nakatingin sa mga regalo ng anak namin ni Caden
na nakalagay ngayon sa guest room.
Napuno ng mga regalo ang buong guest room at hindi pa namin ito nabubuksan dahil
pagod na pagod na kami ngayon at gusto na naming magpahinga. Nasa kwarto na rin
ngayon si Owen at nakahiga na sa kanyang crib at kami naman ni Caden aytumutulong
na muna sa pagpasok sa lahat ng regalo at ngayon ay natapos na rin kami.
Naramdaman ko ang pagyakap ni Caden sa akin mula sa likuran. Napangiti ako at
napasandal sa kanya at hinawakan ko rin ang kanyang kamay na nasa ibabaw ng
akingtiyan.
"Marami ang nagmamahal sa anak natin, love," sabi niya.
Ngumiti ako at tumango. "Buti na lang at successful ang birthday party ni Owen.
Buti na lang talaga at umabot ka," sabi ko at humarap ako sa kanya.
Hinawakan niya ang magkabila kong pisngl at hinalikan niya ako sa aking labi at
pinagdikit niya ang aming mga noo.
"Kahit anong mangyari. darating talaga ako, Veronica. Hindi pwedeng wala ako sa isa
sa pinaka espesyal na araw ng anak natin. I'm sorry kung pinag-alala kita dahil
hindi mo ako ma contact."
Ngumiti ako at niyakap ko siya. "Ang importante ay nandito ka na, Caden. Thank you
for coming home safely."
Hindi talaga maiiwasan na pumunta si Caden sa ibang bansa para sa trabaho niya.
He's managing a company at hindi naman pwedeng nasa kompanya lang siya palagi. Bago
pa kami maging mag-asawa ni Caden ay isa na siyang businessman at hindi naman
pwedeng iwan niya ang kanyang trabaho. Tumigil na ako sa pag modelo para alagaan
ang anak namin. Kaya siya na lang ang nagtatrabaho at kailangan niyang gawin ito
para may pang gastos kami dito sa bahay at may pambili sa mga gusto ng anak namin.
"Burnalik na tayo sa kwarto upang makapag pahinga?" sabi niya.
Ngumiti ako at tumango.
Pumunta na kami sa kwarto at nag shower
na muna si Caden bago siya mahiga sa kama. Ako naman ay nilinis ang bag ni Caden at
ang kanyang maleta. Habang nilalabas ko ang mga gamit sa maleta ni Caden, may
nakita akong isang card ng isang Cancer hospital. Kumunot ang aking noo at binasa
ko ito.
Hindi ito sa Pilipinas kundi sa Texas. Bakit merong ganito si Caden? Sino ang may
sakit?
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 53
EPISODE 53
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
HINDI mawala sa aking isipan ang nakita ko sa maleta ni Caden. Hindi naman siguro
sa kanya 'yun... diba? Baka napulut niya lang iyon o baka naman ay may kakilala
siya sa hospital na iyon.
Nalaman ko rin na iyong nakita ko na card ay iyon
'yung hospital kung saan nagpapagaling ang Tita Gabriella ko noon sa kanyang
cancer. Isa iyong sikat na cancer hospital sa Texas at doon gumaling ang aking Tita
Gabriella.
"Bakit hindi mo tanungin ang asawa mo, Veronica? He's your husband kaya! Para
matahimik na rin 'yang utak mo kakaisip kung para kanino at para saan 'yung card na
nakita mo," sabi ni Oceania sa akin.
Wala naman kasi akong ibang mapagsabihan kundi ang pinsan ko lang at siya lang din
ang best friend ko. Hindi ko kasi alam kung paano ko itatanong kay Caden ang
tungkol don eh. Isa pa, mas naging busy siya ngayon sa kanyang trabaho at kung
saan-saan siya pumupunta para sa work niya. Hindi naman ako nagdududa sa kanya na
maghahanap siya ng ibang babae dahil hindi naman siya ganung klase na asawa sa akin
at mahal ako ni Caden. Ngayon ay iba ang problema ko. . . angtungkol doon sa card.
Kinakabahan ako na baka sa kanya iyon... na baka may sakit siya. Nakwento noon sa
amin ni Mommy na grabe 'yung sakripisyo ni Tito Baste para kay Tita Gabriella noong
na diagnosed ito ng cancer at nagpapagaling ito sa ibang bansa.
Ayokong mangyari yun. . . ayokong maghirap si Caden. Aish! Ano ba 'tong naiisip ko.
Huminga ako ng malalim at napahilamos ako sa aking mukha bago muling mapatingin sa
pinsan ko na si Oceania.
"O, ang hirap. . . ang hirap sabihin, o itanong kay Caden ang tungkol do'n. Isa pa,
gabing-gabi na siya urnuuwi sa bahay namin, hindi na ako makakapagtanongsa kanya.
Hindi ako makahanap ng tyempo para kausapin si Caden dahil nakikita ko sa mukha
niya ang pagod. Kapag naman nagkaroon siya ng free time ay binubuhos niya naman ang
oras niya sa pag-aalaga kay Owen," sabi ko.
Bumuntong-hininga si Oceania at tinignan niya ako ng seryoso.
"Kailangan mo pa rin itong itanong sa kanya,
Nica. Humanap ka ngtyempo... kung hindi ka makahanap, kahit bago kayo matulog ay
itanong mo na sa kanya para hindi ka na maloka dyan kakaisip."
Napatango ako sa sinabi ni Oceania at napatulala.
Sa mga sumunod na araw ay binabantayan ko muna ang mga galaw ni Caden bago ako
magtanong sa kanya tungkol sa nakita kong card tungkol sa cancer hospital. Ngayon
ay sabado at wala siyang trabaho. Kasama niya ngayon sa labas si Owen at naglalaro
silang dalawa ngayon. Unti-unti ng natututo si Owen sa paglalakad at inaalalayan
siya ngayon ni Caden.
Pinagmamasdan ko sila ngayon at kahit na kitang-kita ko ang pagod sa mukha ni
Caden, nakangiti pa rin siya sa anak namin at nakikipaglaro siya rito.
"You want to ride a bike, Owen? I will buy you a big bike when you're grown up,"
sabi ni Caden ng itinuro ni Owen ang motor na pagmamay-ari ni Caden na nakapark sa
hindi kalayuan.
Habang inalalayan ni Caden si Owen sa paglalakad, natigil siya ng bigla siyang
umubo. Agad akong lumapit sa kanya at kinarga ko si Owen at ang isa ko namang kamay
ay hinagod ko sa likod ni Caden. Pinaupo ko muna siya sa bench at binigyan ko siya
ng tubig na nakalagay sa may
lamesa.
"Caden, magpahinga ka kaya muna?" alala kong tanong sa kanya habang nakatingin sa
kanya na urniinom ngtubig.
Huminga siya ng malalim at turningin siya sa akin at ngumiti.
"Okay lang ako, love. Isa pa, gusto pa ako kalaro ni Owen," sabi ni Caden at kinuha
niya sa akin si Owen.
"Da. da! Dada!" sambit ni Owen ng kunin siya ni Caden sa akin. Napakagat ako sa
aking labi habang pinagmamasdan ngayon ang asawa ko.
"Yes, baby boy? Let's play pa, you want that?" nakangitingsabi ni Caden sa anak
namin at muli silang nag laro.
Tama ba 'tong naiisip ko? May sakit ba talaga siya? Mas lalo akong kinakabahan at
nakaramdam ng takot dahil sa mga iniisip ko ngayon. Kailangan ko na talaga siyang
tanungin mamaya.
Buong araw na ginugulo ang utak ko sa mga katanungan na dapat ko ng itanong kay
Caden. Hinintay ko na lang talaga na makatulog si Owen at mabigay na sa akin ni
Caden ang buong atensyon. Kaya nang pumasok siya sa shower upang makapag linis ng
katawan, sumunod ako
sa kanya.
Naghubad ako ng aking damit at pumasok ako sa loob. Nakita ko ang gulat sa kanyang
mukha ng makita niya akong pumasok. Niyakap ko siya mula sa kanyang likuran at
naramdaman ko naman ang kanyang kamay na nakahawak sa aking kamay na nakapulupot sa
kanyang bewang ngayon.
"Hmm, do you want something, love??" mapang-akit na tanong ni Caden bago siya
humarap sa akin. Hinila niya ako palapit sa kanya at nabasa na rin ako ngtubig
ngayon.
Magkaharap na kamingdalawa ni Caden at seryoso pa rin ang ekspresyon ko sa mukha
habang nakatingin sa kanya.
Kumunot ang kanyang noo. "Veronica, may problema ba?" tanong niya.
Napakagat ako sa aking labi at napa kurap-kurap sa aking mga mata bago magsalita.
"Caden, may sakit ka ba?" seryoso kong tanongsa kanya.
Nakita ko ang pagkalito sa mukha ni Caden nang itanong ko iyon sa kanya. Hinawakan
niya ang aking pisngi at hinalikan niya ang aking labi at ngumiti siya.
"Love, wala akong sakit, okay? Siguro ay
pagod lang ang katawan ko, pero babalik din ito sa dati kapag nakapag pahinga ako
at. .. nakaisa ako sayo—ouch!" pinalo ko siya sa kanyang balikat.
"Caden! Seryoso nga kasi ang tanong ko sayo," inis kong sabi sa kanya.
"Seryoso rin naman ang sagot ko sayo, Nica," hinawakan niya ang magkabila kong
balikat at pumantay siya sa aking mukha at tinignan niya ako ng seryoso.
"Waka akong sakit, okay? Bakit mo ba naisip 'yan?" malumanay na sabi ni Caden
habang nakatingin sa aking mga mata.
Napakagat ako sa aking labi at napa kurap-kurap ako sa aking mga mata.
"M-May nakita kasi akong card sa maleta mo...." mahina kongsabi.
"Then? Anong card ang nakita mo?" tanong niya.
Huminga ako ng malalim bago ipagpatuloy ang aking pagsasalita.
"C-Card sa isang cancer hospital sa Texas ang nakita ko sa maleta mo, Caden. Nang
dahil dun...
hindi mawala sa aking isipan ang mga katanungan kung kanino ba 'yun? Kung may sakit
ka ba? Kung... kung may cancer ka ba? Caden, kanino 'yun? May sakit ka ba? May
cancer ka ba?" mahina kong sabi habang nakatingin sa kanya.
Unti-unting nawala ang ngiti sa mukha ni Caden habang nakatingin siya sa akin.
Hinaplos niya ang aking pisngi at pinagdikit niya ang aming mga noo kaya napapikit
ako sa aking mga mata.
'"Wag mo nang isipin 'yun, okay? It's nothing, love. Wala akong sakit kaya 'wag mo
nang isipin 'yun. Ang isipin mo na lang ay ito..
sabi niya at hinalikan ako ni Caden sa aking labi.
Wala akong nagawa kundi ang halikan siya pabalik at naramdaman ko na rin ang
pagpulupot niya sa kanyang braso sa aking bewang. Idinikit niya ako sa maytiles at
mas pinalalim pa ang aming paghahalikan dalawa. Hindi na tuloy ako makapagsalita
dahil nadadala na ako sa mga halik ni Caden, hindi na ako makapag-isip ng matino
ngayon.
Bumaba ang halik ni Caden papunta sa aking leeg kaya bahagya akong napatingala at
napakapit ako sa may buhok niya.
"C-Caden.. ."
"l'm fine, love. l'm completely okay," bulong sa akin ni Caden at muli niya akong
hinalikan sa aking labi.
Hindi na talaga ako makapagsalita ulit at nawala na sa isipan ko ang mga dapat ko
pang itanong dapat sa kanya kanina.
Pero isa lang ang hindi ko nakalimutan ngayon. hindi niya nasagot ng maayos ang mga
tanong ko kanina.
TO BE CONTINUED...
Readers also enjoyed:
Driving Me Crazy
0 4.7K Read
TAGS Newadult Fluff Story

UNEXPECTED 54
EPISODE 54
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
"MUKHA namang walang sakit si Caden, Nica."
Napatingin ako sa aking pinsan na si Oceania nangsabihin niya iyon sa akin.
Sinamahan niya ako ngayon sa mall dahil bibili ako ng mga darnit na dadalhin ko sa
Greece. Magbabakasyon kami ng buong pamilya sa Greece sa susunod na linggo at sagot
itong lahat ni Caden. Hindi lang kaming tatlo ni Caden at Owen ang pupunta pati na
rin si Sabel at si Oceania. Isasama pa sana ang mga magulang namin pero busy sila
sa work. Tanging si Sabel at si Oceania lang ang free at gustong sumama sa
bakasyon.
Mas maganda na rin 'to dahil puro na lang trabaho si Caden at kailangan niya rin ng
pahinga.
"lyon din ang sinabi ng asawa ko sa akin, O," mahina kong sabi habang pumipili ako
ngtwo piece swimsuit na idadala ko sa bakasyon namin.
"Eh wala naman palang may sakit eh! Bakit nag o-overthink ka pa rin diyan? Hindi
naman
porket may card ka sa isang cancer hospital ay may sakit ka na 'no. Baka may
kakilala lang si Caden do'n, o baka naman may deal lang sa kompanya," sabi ni
Oceania.
Napa buntong-hininga naman ako at tahimik na tumango. Siguro ay ako lang talaga
itong masyadong overacting at kung anu-ano na lang ang iniisip 1<0. Ngayon ay ang
iisipin ko na lang angdarating na bakasyon namin nila Caden sa Greece.
"Bakit ang pangit ng mga swimsuit na pinipili mo, Nica?! Ang panget! Hindi
masyadong makita ang hubog ng katawan mo pati na rin ang malaki mong boobs,"
nakasimangot na sabi ni O at kinuha niya ang mga nakuha kong mga swimsuit at siya
na ang nagpili ng mga bibilhin 1<0. Wala ako sa sarili ko ngayon para pumili ng mga
bibilhin kaya si Oceania na ang binigyan ko ng permiso para pumili para sa akin.
Bumalik na rin sa dati ang katawan ko ngayon. Nang magkaroon ako ng time sa sarili
ko, mas pinili kong mag exercise at mag diet upang burnalik ang dati kong katawan.
Pero nandito pa rin ang aking mga stretchmarks sa pagbubuntis ko kay Owen at hindi
ko naman kinakahiya 'to dahil proud ako bilang ina ni Owen.
"Dapat pagpunta natin doon sa Mykonos ay
dapat ipakita mo 'yang kasexyhan mo, Nica! Kami bahala kay Owen kung gusto mong
masolo ang asawa mo at makapag loving kayo whenever you want," nakangising sabi ni
Oceania habang binabayaran na namin ang mga pinamili naming mga swimwear.
Urninit ang pisngi ko sa kanyang sinabi at pinalo ko ang kanyang balikat.
Humalakhak naman siya at kinindatan niya ako.
"0-0! Hays! Ewan ko talaga sayo," nakasimangot kong sabi at binayaran ko na lahat
ng mga pinamili namin.
Humagikhik si Oceania at kumapit siya sa aking braso at umalis na kaming dalawa sa
may department store. Kumain na muna kami sa mga kainan dito sa 100b ng mall bago
kami umuwi. Tinext ko na si Caden kanina na urnuna na silang kumain sa dinner at
'wag na akong hintayin pa. Kumain na lang din kami ni Oceania rito upang hindi na
maghanda ang mga kasambahay namin sa bahay ng panibagong pinggan para sa akin. Nang
matapos na kaming kumain ng pinsan 1<0, hinatid na rin ako ni Oceania pabalik sa
bahay namin ni Caden dahil nakisabay lang ako sa kanya ngayon at ang kotse niya ang
ginawa naming service.
Nang makauwi ako sa bahay at makapasok
ako sa 100b, agad kong narinig ang hagikhik ni Owen kaya hindi ko mapigilan na
mapangiti at agad kong hinanap kung nasaan si Owen at nakita ko itong nasa sala
namin habang magkalaro silang dalawa ni Caden sa may lapag.
"Baby ko!" tawag ko kay Owen at agad naman itong turningin sa akin.
"Ma. . . ma!" mabilis na gurnapang si Owen papunta sa akin at agad ko rin itong
sinalubong at binuhat ko siya.
Sunod-sunod kong hinalikan ang kanyang pisngi at niyakap ko siya. Humagikhik naman
si Owen at tuwang-tuwa siya sa aking ginawa. Kahit anong pagod ang aking
nararamdaman ngayon ay nawala rin kaagad ito dahil sa anak ko. Makita ko lang ang
ngiti niya ay kumpleto na ang araw 1<0. Ganito pala talaga kapag isa ka ng ina,
ano? Hindi ko akalain na sa isang ngiti lang ng isang bata ay mawawala na ang mga
problemang dinadala mo at mga pagod mo sa katawan... iyon ang nararamdaman ko
ngayon.
"Kumusta ang pamamasyal niyo ni Oceania?" tanong ni Caden at lumapit siya sa akin.
Hinalikan niya ako sa aking labi.
Ngumiti ako sa kanya. "Okay lang naman.. may mga nabili rin kaming mga swimwears
para sa bakasyon natin next week," sabi ko sa kanya.
Ngumiti naman siya at tumango sa aking sinabi. Habang karga ko ngayon si Owen, si
Caden na muna ang nag linis ng mga pinaglaruan nila sa may lapag. Kinuha ko na ang
mga pinamili ko at binilhan ko rin ng bagong laruan ang anak ko at agad ko itong
binigay sa kanya.
"Caden, dalhin ko muna si Owen sa kwarto," sabi ko sa kanya habang patuloy pa rin
siya sa pagliligpit ng mga laruan.
Bahagya siyang tumigil at nag angat siya ng tingin sa akin.
Turn ango siya at nagsalita. "Sige, susunod ako pagkatapos ko rito," sabi niya.
Naglakad na ako papunta sa kwarto at pinalitan ko muna ang damit ni Owen at
pinulbosan ko rin ang kanyang likod dahil napasarap din ang paglalaro nilang dalawa
ng kanyang Daddy. Paglalaro talaga ang quality time nilangdalawa ni Owen at kung
anu-ano na lang na laro ang naiisip ni Caden para lang mapasaya ang anak namn.
Pasalamat na lang din kami dahil hindi katulad si Owen sa ibang baby na iyakin,
siya kasi ay palangiti at umiiyak lang siya kapag inaantok na siya o nagugutom.
"Ma. ma, sleep!" sabi ni Owen habang nakanguso.
Himaplos ko ang kanyang pisngi at hinalikan
ko ito at tumango.
"Okay, baby 1<0. Sleep na tayong dalawa, okay?" malambing kong sabi at inihiga ko
na siya sa kama namin ni Caden.
Katabi na namin si Owen ngayon sa pagtulog dahil hindi ako nakakatulog ng maayos
kapag nasa crib siya natutulog kaya katabi na namin ito ngayon sa kama. Niyakap ako
ng maliit na mga braso ng anak ko kaya napangiti ako at niyakap ko rin ito pabalik
at tinapik-tapik ko ang kanyang hita upang makatulog siya. Makalipas ang ilang
minuto ay nakatulog na rin si Owen at sakto rin sa pagpasok ni Caden sa aming
kwarto.
"Nakatulog na siya?" tanong niya.
Tumango ako. "Napagod ata sa paglalaro niyo kanina."
Ngumisi siya at lumapit siya sa akin.
"Pinagod ko talaga si Owen para ikaw naman ang papagurin ko ngayon," sabi ni Caden.
Urnupo siya sa gilid ng kama habang nakaharap sa akin at hinawakan niya ang aking
baba upang mahalikan niya ako sa aking labi. Napangiti ako sa ginawa ni Caden at
hinawakan ko ang kanyang pisngi at hinaplos ko ang kanyang mukha.
"lkaw, napaka pilyo mo talaga! Kailangan
mo na ring magpahinga, Caden. Buong araw mong binantayan si Owen kaya sigurado
akong pagod ka na rin," sabi ko sa kanya.
Bahagya siyang ngumuso habang nakatingin sa akin. "Pero kailangan ko rin ng lambing
mo," mahina niyang sabi at sumandal siya aking balikat.
Mahina akong natawa sa kanyang ginawa at hinaplos ko ang kanyang buhok dahil
nakayuko siya sa akin ngayon.
"Ano bang lambing ang gusto mo, huh?" tanong ko sa kanya.
Muli siyang nag angat ng tingin sa akin at nginitian niya ako.
"Sabay tayong mag shower, please?" pa-cute niyang sabi habang nakangiti.
Inirapan ko si Caden at dahil bentang-benta ako sa pagpapa cute niya ngayon. ..
tumango ako at sumang-ayon sa kanyang gusto.
"Yes!" masayang sabi ni Caden at mabilis akong hinalikan sa aking labi at tumayo na
siya at naghubad ng kanyang mga damit.
"Sumunod ka kaagad sa 100b, ah? Hihintayin kita," sabi niya at nagmamadaling
pumasok sa 100b ng shower room.
Muli akong napatawa at napailing sa sinabi
ni Caden at umalis na rin ako sa kama at naghubad na rin ngdamit upang mapuntahan
si Caden sa may shower room. Bago ako makapasok sa loob ay narinig ko ang boses ni
Caden na tinawag ako.
"Love, halika na sa loob!”
Napairap ako at pumasok na sa loob.
"Papasok na!”
Dahil buong araw siyang nag-alaga sa anak namin at isa siyang mapagmahal at
responsableng ama ng anak namin, bibigyan ko siya ng reward.
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 55
EPISODE 55
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
NANDITO na kami sa destinasyon namin sa
Mykonos sa Greece. Isa ito sa sikat na pasyalan sa
Greece at may nirentahan din na villa rito si Caden kungsaan kami magsa-stay.
Maganda ang napilingvilla na Caden na nirent niya dahil kitang-kita ang karagatan
ng Greece sa labas at sa may poolside rin.
"Ang ganda rito! Baka every year na akong pumunta dito sa Mykonos, o baka bumili na
lang ako ngvilla rito at hindi na ako uuwi ng Pinas," nakangiting sabi ng kapatid
ko na si Sabel habang kumukuha siya ng litrato sa paligid.
"Maganda 'yan, Sabel. Para naman hindi na kami mag rent dito ng Villa tapos kapag
stress ako sa work ko, pupunta na lang ako dito," sabi ni pinsan ko na si Oceania.
Humahalakhak si Sabel. "Ate O, baka hindi na tayo pabalikin ng pamilya natin sa
Governor
Generoso. Kung marinig man tayo ngayon ni Tita Amara ay baka kanina pa tayo
binatukang dalawa," sabi ni Sabel.
Nagtawanan naman silangdalawa. Ako naman dito sa gilid ay tahimik lang pero
nakangiti rin ako. Hindi ko mahanap ngayon si Caden at Owen, siguro ay nasa labas
Sila at pinasyal niya ang anak namin. Ako naman ay naisip na pumunta muna sa
magiging kwarto namin ni Caden at ng anak namin. Inayos ko ang mga gamit na dinala
namin at pati na rin ang mga damit ni Owen.
Habang nagtutupi ako ng mga damit ngayon ay narinig ko ang pagbubukas ng Pinto kaya
napatingin ako. Nakita ko si Caden na mag-isang pumasok at lumapit siya sa akin.
"Nasaan si Owen?" tanong ko sa kanya.
"Hiniram muna ng mga Tita niya. Bibigyan ata ng photoshoot nila Oceania at Sabel
ang anak natin sa labas. Bakit ka nandÏto at hindi kasama ang mga pinsan mo? Love,
kaya nga tayo pumunta rito para mag enjoy diba?" sabi ni
Caden at urnupo siya sa akingtabi. Hinalikan niya ang aking balikat at sinandal
niya rin ang kanyang ulo sa aking balikat at niyakap ako mula sa likuran.
Napangiti naman ako sa ginawa niya at bahagyang napapikit sa aking mga mata.
"Nag eenjoy naman ako, Caden. Thank you dahil naisip mo na magbakasyon tayo rito.
Ito ang first vacation natin sa ibang bansa... at kasama pa natin si Owen," sabi ko
at nag angat ngtingin sa kanya at nginitian siya. Ngumiti siya pabalik sa akin at
hinawakan niya ang aking baba at hinalikan niya ako sa aking labi.
Humarap ako kay Caden at kumapit sa kanyang batok upang mahalikan ko siya pabalik.
Napapikit ako sa aking mga mata at mas lalo pa naming pinalalim ang aming
paghahalikan. Naramdaman ko ang mga haplos ni Caden sa aking hita at pinulupot niya
rin ang kanyang braso sa aking bewang at pinaupo niya ako sa kanyang kandungan.
Burnaba ang halik ni Caden sa aking leeg. Hinalikan niya rin ako sa likod ng
akingtainga at bumulong siya sa akin.
"Hindi naman siguro tayo hahanapin ng ilang minuto. .. or ilang oras diba?"
Natawa ako sa nagingtanong ni Caden at hinawakan ko ang magkabila niyang pisngi at
hinaplos ko ito. Nakangiti ako habang pinagmamasdan ko ang buong mukha ng aking
asawa. Hinaplos ko ang kanyang pouty lips na gustong-gusto ko halikan kada segundo.
"Hindi natin nararanasan na makapag honeymoon," sabi ko sa kanya.
Turnango naman siya at sumeryoso ang
kanyang mukha habang nakatingin sa akin.
"Gusto mo bang mag honeymoon tayo? Pwede pa rin naman nating ipahabol kahit na taon
na ang nakalipas simula nang ikasal tayong dalawa," wika ni Caden.
Napangiti ako sa kanyang sinabi at matamis ko siyang hinalikan sa kanyang labi at
sunod naman ay sa kanyang matangos na ilong bago ko muli siyang titigan sa kanyang
mga mata.
"Okay na sa akin 'to, Caden. Mas masaya kung marami tayong kasama at kasama pa
natin ang anak nating dalawa," nakangiting kong sabi. Seryoso pa rin siyang
nakatingin sa akin. "Pero ayaw mo bang magkaroon tayo ng honeymoon? lyong tayo lang
talagang dalawa, Nica. Pwede naman nating pag planuhan 'yan ngayon at kung saan mo
gustong gawin natin ang honeymoon natin," seryosong sabi ni Caden.
Muli akong napangiti sa kanyang sinabi at napasandal ako sa kanyang dibdib at
hinaplos ko ang kanyang naninigas na biceps.
"Sa susunod na lang siguro, Caden. Marami pa naman tayongtime para gawin ang
honeymoon na 'yan, diba?"
Bahagyang yumuko si Caden kaya napakunot ang aking noo sa pagtataka habang
nakatingin sa kanya.
"May problema ba, Caden?" tanong ko sa kanya.
Muli siyang nag angat ngtingin sa akin at nginitian niya ako. Hinaplos niya ang
aking pisngi at hinalikan niya ako sa aking labi.
"No, love. Hmm, pwede rin nating gawin ang honeymoon natin ngayon," mapang-akit na
sabi ni Cadeb habang hinahaplos ang aking hita.
Napa hagikhik ako sa kanyang sinabi at hinalikan ko rin siya pabalik sa kanyang
labi.
Lumalim ang paghahalikan namin ni Caden at ipinasok niya na rin ang kanyang kamay
sa 100b ng aking blouse at hinahaplos ang aking dibdib habang patuloy pa rin kaming
naghahalikan dalawa.
Bumaba ang kanyang halik sa aking leeg kaya napahawak ako sa kanyang buhok.
"C-Caden, did you lock the door?" tanong ko sa kanya. Baka kasi biglang pumasok
sila Oceania o ang kapatid ko. Ayoko naman na makita nila kami ni Caden sa ganitong
sitwasyon.. nakakahiya.
He groaned and nodded.
"Yes, love. I want you right now."
Napaliyad ako nang naramdaman ko ang
paglalaro niya sa aking isang n
"Bilisan lang natin, Caden," mahina kong sabi sa pagitan ng paghahalikan namin
ngayon.
Tumango naman siya at inihiga na niya ako sa aming kama at itinaas niya na rin ang
aking blouse.
Akmang huhubaran na ako ni Caden nang marinig namin ang sunod-sunod na pagkatok sa
pintuan.
"F-ck!" malutong na mura ni Caden bago niya ako halikan ulit, pero muli naming
narinig ang sunod-sunod na katok sa may pintuan kaya galit na tumayo si Caden at
ako naman ay napabangon na rin habang pinipigilan ko ang akingtawa.
"Hello, couple! Hindi niyo po honeymoon ngayon, baka nakakalimutan niyo? Urniiyak
ang anak niyo rito sa labas... ayawtumahan sa amin ni Ate Oceania. Kanina pa kami
nag patahan kay Owen pero walang effect pa rin," sigaw ng kapatid ko na si Sabel sa
labas ng kwarto.
Nakita kong napahawak si Caden sa kanyang noo habang ang isa niya namang kamay ay
nasa kanyang bewang. Hindi ko na napigilan ang aking tawa habang nakatingin sa
kanya. Nag angat siya ngtingin sa akin at masama ang kanyangtingin sa akin ngayon
na para bang may ginawa akong
ikakainis niya.
"What's funny, huh?" inis niyang sabi.
Ngumiti ako kay Caden at umiling.
Muli naming narinig ang pagkatok ni Sabel at nakita ko rin ang pag-irap ni Caden.
"Couple, mamaya na ang landian time kapag tulog na ang anak niyo!"
Napa halakhak ako sa sinabi ni Sabel.
Naglalakad ako palapit ngayon sa aking asawa na parang nawalan ng lakas. Ngumiti
ako sa kanya at tin apik ko ang kanyang balikat.
"Magplano ka na kung saan mo gustong mag honeymoon tayong dalawa. . . iyong tayo
lang talaga," sabi ko kay Caden at kinindatan ko siya. Sumimangot si Caden at
walang gana siyang sumunod sa akin palabassa kwarto.
Hindi tagumpay ang binabalak na gawin ni Caden kanina.
TO BE CONTINUED...
Writer
Jarm Mijares
Pa-add po ng The Ballerina's Downfall sa inyong mga library. lyon po ang susunod
kong eh u-update pag natapos tong TUB. Kwento po ito ng kapatid nila Caden at Aiden
na si Chantal at sigurado akong magugustuhan niyo rin ito.

UNEXPECTED 56
EPISODE 56
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
"ANG sexy mo, Ate Nica!"
Pumunta ako sa may poolside na suot lang ang binili namin ni Oceania sa may mall na
isang blue two piece swimsuit. Napatingin silang lahat sa akin lalo na si Caden na
nasa pool na ngayon habang karga si Owen. Malagkit angtingin sa akin ni Caden
ngayon at para rin akong nakaramdam ng hiya ngayon dahil sa aking katawan. Ngayon
ang unang beses na makapag suot ako ng two piece swimsuit simula nang ipinanganak
ko ang anak 1<0.
"Ay, grabe! Parang hindi lang nagbuntis eh. Ang sexy mo ngayon, Nica. Bagay na
bagay ang binili nating swimwear! Sabi ko na nga ba, babagay 'yan sayo eh,"
nakangiting sabi ni Oceania.
Ngumiti naman ako sa kanila at naglakad na rin palapit sa kanila sa may pool. Umupo
ako sa gilid at nilublob ko rin ang aking paa sa may tubig habang nakaharap sa
kanila. Nagkayayaan kaming maligo ngayon dito sa pool ng villa na nirentahan
namin. Kagabi ay namasyal kami rito sa Mykonos at pumunta kami sa mga sikat na
kainan clito at pati na rin kung saan ang mga sikat na tourist spots.
Tinamad sila Oceania at Sabel na lumabas kaya hindi na lang din kami lumabas ngayon
at dito na lang muna kami sa may pool.
"Ay, dapat kunan namin kayo ng family picture!" sabi ni Sabel habang nakahawak
ngayon sa kanyang phone.
Turnango-tango naman si Oceania bilang pagsang-ayon.
"Tama! Caden, lumapit ka nga kay Veronica. Ikaw naman Nica, lumublob ka na dyan sa
pool at magdikit kayo ng asawa mo," utos naman ni Oceania.
Tahimik ko namang sinunod ang kanyang inutos. Napalunok ako sa aking [away at
napayakap sa aking sarili ng nakaramdam ako ng lamig sa aking katawan. Nagsalubong
ang mga tingin namin ni Caden at tahimik siyang lumapit sa akin.
"Ma... ma!" tawagsa akin ni Owen habang nakangiti siya.
Ngumiti ako sa aking anak at kinuha ko siya mula kay Caden. Hinalikan ko ang pisngi
ni Owen
at humarap na kami ngayon kay Sabel kung saan may hawak na phone habang nakaharap
sa amin ngayon.
"Closer pa, Kuya Caden!" sabi ni Sabel.
Naramdaman ko naman ang paglapit pa sa akin ni Caden kaya napalunok na ako sa aking
laway. Hinawakan niya ang aking bewang habang nasa ilalim ngtubig at naramdaman ko
rin ang bahagya niyang paghaplos dito. Muli akong napalunok sa aking laway at
sinubukan ko ang aking sarili na hindi mag paapekto ngayon sa haplos ni Caden sa
akin.
"You're so hot, love," mahinang sabi ni Caden sa akin... tama lang na marinig ko
ito galing sa kanya.
Napatingin naman ako kay Caden at nakita ko siyang seryoso na nakatingin din sa
akin ngayon. Napa kurap-kurap ako sa aking laway at nararamdaman ko rin ang malakas
na kabog ng aking puso.
"H-Hindi ba pangit ang suot ko?" mahina kong tanong sa kanya.
Ngumiti si Caden at umiling.
"Bagay na bagay ang suot mo ngayon sayo, love," sagot niya sa aking tanong.
Napangiti na rin ako sa sinabi ni Caden at
hindi ko rin mapigilan na kiligin.
"Ate Oceania, may sariling mundo na ang mga magulang ni Owen dito sa may pool!
Hindi nila narinig angsinabi ko... naglalandian na naman!" narinigko na sabi ng
kapatid ko na si Sabel.
Muli akong napa kurap-kurap sa aking mga mata at napatingin kay Sabel. Nakasimangot
na ito ngayon at nakakunot din ang noo ni Oceania na nasa tabi na ngayon ni Sabel.
Napakagat ako sa aking labi at nag peace sign ako sa kanila.
Nakalimutan namin na kasama nga pala namin ngayon si Sabel at si Oceania... at
buhat ko rin si Owen ngayon. Kapag talaga mapatingin ako kay Caden at makapag
simula na kaming mag-usap dalawa ay parang kami na lang ang tao rito sa paligid at
nakakalimutan ko na rin ang nangyayari sa paligid ko at kung ano ang dapat kong
gawin o ang aking dapat na sabihin. "In love na in love talaga!" sambit ni Oceania.
Napangiti ako at napa sulyap kay Caden. Napatingin din siya sa akin at kinindatan
niya ako.
Sinunod na lang namin ang sinabi ni Sabel na kunan kami ng litrato ngayon ni Caden
at
Owen. naging instant model ako ngayon dahil sa ginagawa ng kapatid at pinsan ko.
Pagkatapos naming makunan na litrato sa may pool, umalis kami sa may tubig at sa
ibang side na naman kami kinunan. May isang picture na kami lang dalawa ni Owen, si
Owen at si Caden ang magkasama, at kami langdalawa ni Caden.
"Buhatin mo si Ate Nica, Kuya Caden utos ni Sabel na aming photographer ngayon.
Napalunok ako sa aking [away at nagkatinginan kamingdalawa ni Caden ngayon. Huh?
Bubuhatin niya ako? Baka hindi ako mabuhat ni Caden kasi malaki ako—
"C-Caden napatili ako nang bigla niya akong buhatin.
Mabilis akong napakapit sa kanyang balikat at pinanlakihan ko rin siya ng aking mga
mata ngayon dahil sa gulat ko sa kanyang ginawa. Tinignan naman ako ni Caden at
tinaasan niya ako ng kanyang kilay.
"Hindi ka naman mabigat, bakit ayaw mong magpabuhat sa akin?" tanong niya.
Napa kurap-kurap ako sa aking mga mata at ang nagawa ko na lang ay ang urniling at
umiwas ng tingin sa kanya dahil hindi ako makapagsalita. Tumingin na lang ako sa
may camera ni Sabel ngayon ay sinubukan ko na ngumiti at mag pose
habang buhat ako ngayon ni Caden. Kung anu-ano pa ang mga pinapagawa sa amin ni
Sabel at puro kami na langdalawa ni Caden ang nasa mga pictures dahil kinuha na ni
Oceania si Owen at nilaro-laro ang anak ko.
"OMG! Bagay na bagay talaga kayong dalawa Ate at Kuya! Ang ganda nitong mga kuha ko
oh, hindi halatang phone lang ang gamit!" mayabang na sabi ni Sabel habang
pinapakita niya sa amin ni Caden ang mga litratong kinuha niya kanina sa amin.
Hindi ko maiwasan na mapangiti habang pinagmamasdan ko ang litrato namin ni Caden.
Totoo ang sinabi ni Sabel... bagay na bagay talaga kami ni Caden at sang-ayon ako
sa kanyangsinabi.
Sabel, pahingi ng mga pictures namin mamaya, okay?" sabi ni Caden.
Ngumiti si Sabel at tumango.
"Sure, Kuya Caden! Gusto mo ngayon na? Send ko na kaagad sayo."
Mabilis namangtumango si Caden bilang pagsang-ayon at nagpaalam na muna siya sa
amin na kunin niya muna ang kanyang phone. Nang maiwan na kamingdalawa ngayon ni
Sabel ay nilapitan ako ng aking kapatid at kumapit siya sa aking braso at may
binulong siya sa akin.
"Aalis kami ngayon ni Ate Oceania... at isasama namin si Owen. Alam ko na naistorbo
ko kayo kahapon sa baby time niyo sa kwarto kaya ngayon... ituloy niyo na."
Nanlaki ang aking mga mata sa sinabi ni Sabel at napatingin ako sa kanya.
"S-Sabel!" naramdaman ko rin ang pamumula ng aking mukha ngayon.
Humagikhik siya at muling nagsalita.
"It's your time, Ate Nica. Sige na. . . alam ko naman na sabik na sabik kayo sa
isa't isa ni Kuya Cadebn. Halatang-halata sa mga mukha niyo ngayon eh, hindi na
talaga matatago. 'Wag kang mag-alala, hindi namin pababayaan si Owen at mamamasyal
lang kami sa labas," muting sabi ni Sabel at kinindatan niya ako.
Hindi na ako makapagsalita pa dahil nakita ko na ang pagbabalik ni Caden at hawak
na niya ang phone niya ngayon. Hindi ko mapigilan na mapatingin sa kanyang abs
ngayon at hindi ko talaga maitatago ngayon ang pagnanasa ko kay Caden at gusto ko
rin talaga siya. I want him now.
Namungay ang aking mga mata at
naramdaman ko ang pag-iinit ng aking katawan. '"Wag mo nang pigilan, Ate Nica. Go
for the victory na," muli akong binulungan ng aking kapatid na si Sabel.
Hina akong napatango habang nakatingin pa rin kay Caden ngayon. Go for the victory.
TO BE CONTINUED...
Readers also enjoyed:
ALEX The Substitute Bride
0 3.3K Read
TAGS Dominant Kickass Heroine

UNEXPECTED 57
EPISODE 57
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
"ENJOY your day, Nica. Kami na ang bahala kay Owen," sabi ni Oceania at kinindatan
niya ako.
Kinindatan din ako ni Sabel habang buhat niya si Owen at lumabas na sila sa may
Villa at umalis. Naiwan na kaming dalawa ni Caden dito at hindi ko na alam kung ano
ang aking gagawin. Si Caden ay may niligpit na muna sa labas pero alam niya na rin
naman na aalis sila Oceania kasama si Owen.
"Umalis na sila?"
Bahagya akong napatalon sa gulat nang marinig ko ang boses ni Caden sa aking
likuran.
Humarap ako sa kanya at tahimik na turnango. Hindi ko mapigilan na mapalunok sa
aking [away nang makita ko si Caden ngayon na nakahubad sa aking harapan at
natatanging shorts lang ang kanyang suot.
Mabilis akong umiwas ng tingin sa kanya at napahawak din ako sa aking batok nang
nararamdaman ko ang pag-iinit dito.
"Do you want to swim?"
Muli akong napatingin sa kanya nang magsalita si Caden. Nakangiti siya sa akin
ngayon at inabot niya rin sa aking harapan ang kanyang kamay. Napangiti naman ako
sa ginawa ni Caden at hinawakan ko na ang kanyang kamay at turnango.
Maganda na rin na nagkaroon kami ng sariling oras ni Caden ngayon. Namiss ko na rin
kasi talaga siya at ang lambingan namin. Masyado kaming busy sa mga
responsibilidad namin sa buhay. Ako habang binabantayan ang anak namin, si Caden
naman na nagtatrabaho para sa kinabukasan ni Owen.
Inalalayan niya ako sa may pool hanggang sa pareho na kaming nasa pool ngayon at
nababasa ng tubig. Magkaharap kami ngayon ni Caden at kumapit din ako sa kanyang
batok at nginitian ko siya.
Pinagdikit ni Caden ang aming mga noo kaya napapikit ako sa aking mga mata at
pinakiramdaman ang paligid.
"Hmm, I love this," he whispered.
Napangiti ako at turnango.
"l love this... and I love the person I'm with right now."
Napamulat ako sa aking mga mata at agad na burnungad sa akin ang magandang mga mata
ni Caden na nakatingin sa akin. Napalunok ako sa aking laway at napa kurap-kurap sa
aking mga mata. Inangat ni Caden ang kanyang isang kamay at hinaplos niya ang aking
pisngi habang nakatingin pa rin sa akin.
"Ang swerte dahil ikaw ang naging asawa 1<0, Veronica," mahinang sabi ni Caden.
Napakagat ako sa aking labi at hindi ko mapigilan na kabahan dahil iba ang boses
ngayon ni Caden.
"May problema ba?" alala kong tanong sa kanya.
Muli siyang ngumiti sa akin at umiling.
"No, [ove. Okay na okay ang lahat. Masaya lang ako na ikaw ang naging asawa at
naging ina ng aking anak. Halika na? Ligo muna tayo," sabi ni Caden at niyaya na
niya akong lumangoy.
Bumuntong-hininga na lang ako at walang magawa kundi angtumango at sumunod na sa
kanya. Hinayaan ko na lang muna si Caden sa kanyang paglangoy rito sa pool at
lumangoy rin ako, pero agad din na tumigil at nanatil na lang sa may gilid habang
pinagmamasdan ko ang karagatan sa kalayuan.
Habangtahimik kong pinagmamasdan ang mga alon sa dagat, naramdaman ko ang pagyakap
ni Caden mula sa aking likuran at ramdam na ramdam ko ang basa sa kantang katawan.
Hinalikan niya ang aking balikat at isinandal niya ang kanyang ulo rito. Turningin
naman ako sa kanya at nginitian ko siya at isinandal ko rin ang aking sarili sa
kanya.
"Ang sarap ng ganitong buhay, 'no? lyong tahimik lang. .. walang iniisip na
problema," mahina kongsabi.
"Gusto mo bang bumili ako ng isang villa rito? Para naman hindi na tayo mag rent sa
susunod kapag gustuhin man nating bumalik clito sa Mykonos," sabi ni Caden.
Agad naman akong napaharap sa kanya habang nakakunot ang aking noo.
"Magsasayang ka ng pera?" tanong ko sa kanya.
Nakita ko ang pagtaas ng kanyang kilay habang nakatingin sa akin.
"Magsasayang? Hindi pagsasayang ang pagbili ng isang bagay na nakakapagpasaya sa
pinakamamahal 1<0, Veronica," seryosong sabi ni Caden habang nakatingin sa akin.
Bahagya akong napanguso sa sinabi ni Caden ng nakaramdam ako ng kilig at urniwas
ako ng tingin sa kanya.
"Parang tanga 'to..
Humalakhak siya at hinawakan ang magkabila kong pisngi at muli niya akong pinaharap
sa kanya. Muli kaming nagkatinginan ni Caden at nakangiti na siya sa akin ngayon.
"Totoo naman eh. Hindi pagsasayang ang pera kapag ikaw na ang usapan, Veronica."
Muling sumeryoso ang mukha ni Caden nang sabihin niya iyon sa akin.
Napangiti ako sa kanyang sinabi at matamis na hinalikan ang kanyang labi at
tinitigan ko siya sa kanyang mga mata.
"Thank you, Caden. Ang swerte rin na ikaw ang naging asawa ko," nakangiti kong
sabi. Nakita ko namang napataas ang kanyang kilay kaya nagtaka ako.
"Paano na lang kaya kung kinasal talaga kayo ni Aiden... sasabihin mo rin siguro
'yan sa kanya—na ang swerte mo dahil siya ang naging asawa mo."
Nagsalubong ang aking kilay ng sabihin iyon ni Caden.
"Huh? Anong pinagsasabi mo dyan?"
nagtataka kong tanong sa kanya.
Mas lalo akong nagulat nang bigla siyang umirap sa akin.
"Hindi naman ako ang unang lalaking sa buhay mo," mahina niyang sabi at umiwas ng
tingin sa akin.
Umawang aking labi at napa kurap-kurap ako sa aking mga mata sa gulat sa sinabi
niya.
Ang pagkagulat ko sa kanyang sin abi ay unti-unting napalitan ng tawa hanggang sa
lumakas na ito. Tinignan niya ako ng masama kaya tumigil na rin ako sa aking
pagtawa pero nakatingin pa rin siya ng matalim sa akin.
"Walang nakakatawa," inis niyang sabi. Tumigil ako sa aking pagtawa at hinawakan ko
ang magkabila niyang pisngi.
"Are you f-ckingjealous, Caden? Sandali nga, bakit mo ba pinagseselosan ang itlog
mo na kambal? May asawa na rin kaya 'yun! Matagal na kaming wala, Caden. Siya man
ang nauna sa buhay ko, ikaw naman ang panghuli," sabi ko sa kanya at matamis ko
siyang nginitian at hinalikan ko siya sa kanyang labi.
Nakasimangot pa rin siya ngayon.
"Talaga? Ako lang talaga?" parang bata niyang tanong sa akin.
Napangiti ako at sunod-sunod na tumango.
"lkaw lang at wala nang iba... baby ko," nakangiti kong sabi at hinalikan ko siya
ulit sa kanyang labi.
Pinulupot niya ang kanyang braso sa aking bewang at mas lalo niya akong dinikit sa
kanyang katawan. Kumapit na rin ako sa kanyang batok at mas pinalalim pa namin
angaming paghahalikan.
"Then if that's the case, you're mine alone, love. Akin ka lang. . . akin lang,"
paos na sabi ni Caden sa pagitan ng aming paghahalikan.
Napangiti ako at tumango.
"Sayong-sayo lang ako." TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 58 - SPG
EPISODE 58
WARNING: RATED SPG. READ YOUR OWN RISK.
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
"CADEN, baka makita nila tayo rito. ..."
Tumigil siya sa paghalik sa akin at tinignan niya ako. Nandito pa rin ngayon sa
pool habang patuloy sa aming paghahalikan. Hinawakan niya ang aking baba at
nginitian niya ako.
"Kung may makakita man sa atin ngayon, hindi naman nila malalaman anggagawin natin,
paos na sabi ni Caden. Muli niyang inilapit ang kanyang mukha sa aking leeg at
hinalikan niya ako doon.
Napapikit ako sa aking mga mata at napahawak ako sa may buhok niya at bahagyang
napatingala. Ang tamis ng mga halik sa akin ni Caden at ramdam na ramdam ko ang
pag-iingat niya habang hawak niya ako at patuloy na hinahalikan.
"l love you, Nica," mahinang sabi ni Caden habang patuloy kaming naghahalikan.
Ngumiti ako sa kanya at hinawakan ang magkabila niyang pisngi.
"l love you more, Caden."
Naramdaman ko ang kamay ni Caden sa ilalim ng tubig at hinahaplos niya ngayon ang
aking hita. Unti-unti niya ring inalis ang suot kong panty hanggang sa wala na
akong saplot sa baba. Mahigpit akong napakapit kay Caden lalo na nang simulan na
niyang laruin ang aking gitna.
"C-Caden..
"Hmm, yes, love? Do you like it?"
Napakagat ako sa aking labi at sunod-sunod na tumango.
"Ohhh. . . I love it, Caden."
He plays with my cl-t and makes me moan. . . and makes me drive crazy.
Hinanap ko ang kanyang labi at hinalikan ko siya. Bahagya akong napaliyad nang
maramdaman ko na ipinasok ni Caden ang kanyang daliri sa aking lagusan.
Nagkatinginan kaming dalawa at nakaawang ang aking bibig ngayon habang nakatingin
sa kanya.
"You look so hot, love," mahinang sabi ni Caden habang nakangiti sa akin.
Hinalikan niya ako sa aking labi at ako naman ay kumapit sa kanyang batok at
hinalikan
siya pabalik. Nagpapalitan na kami ng laway ni Caden ngayon at nag e-espadahan na
rin ang aming mga dila.
Lunod na lunod na ako sa halik ni Caden sa akin. Kanina lang ay nakaramdam ako ng
ginaw habang nandito kami sa pool, pero ngayon ay nag-iinit na talaga ang buo kong
katawan at kagagawan ito ni Caden.
Bahagya akong nagulat nang bigla niya akong tinalikod sa kanya at kinagat niya ang
aking tainga at bumulong siya sa akin.
"I'm going to f-ck you from behind. Do you like that, hmm?"
Napalunok ako sa aking [away ng sabihin iyon ni Caden. Nakaramdam din ako ng
excitement kaya sunod-sunod akong tumango at tinignan siya na nasa aking likod
ngayon.
"Y-Yes, Caden. I want you to f-ck me. . . hard. Ngumiti siya at hinalikan ang
aking pisngi.
"Wish granted, love."
Hinawakan ni Caden ang aking balakang at bahagya niyang pinisil ang aking pwet
kaya napakagat ako sa aking labi at napatingin sa kanya. Pilyo niya akong nginitian
hanggang sa naramdaman ko na ang kanyang matigas na p-gkalalaki na tumutusok sa
aking pwet. "C-Caden..
"Ito 'yung unang beses na may mangyari sa atin sa pool, Nica. I always wanted this
to happen. I really want to f-ck you like this. I will make you scream. I will make
you c*m all over again."
Habang sinasabi iyon ni Caden, unti-untl niya na rin na ipinasok sa aking 100b mula
sa likuran ang kanyang sandata. Mahigpit akong napakapit sa gilid ng pool at
napapikit sa aking mga mata. Hindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko ngayon
habang nagtatalik kami dito sa may pool ni Caden. May kakaiba akong nararamdaman
lalo na't nasa pool pa rin kami.
"Ahhh! Caden! Oh My Gosh! It feels so... it feels so good l"
Mahigpit niyang hinawakan ang aking balakang at nagsimula na siyang gurnalaw mula
sa aking likuran. Bahagya ko rin na itinaas ang isa kong binti upang mas mabigyan
ko pa ng access ngayon si Caden.
Sinubukan kong hindi gurnawa ng malakas na ingay dahil baka may makarinig sa amin.
Umagang-umaga pa naman ngayon at nasa labas pa kami ngvilla namin.
Nang burnilis ang paggalaw ni Caden ay napapikit ako sa aking mga mata at tinakpan
ko
rin ang aking bibig, pero mabilis niya itong naalis at nilagay niya iyon sa aking
likuran. Hinawakan ni Caden ang aking leeg at inilapit niya ang kanyang mukha sa
may tainga ko at nagsalita.
"Make some noise, love. 'Wag mong isipin ang iba... focus on us—focus on what we
are doing right now. Let me hear your moan. . . your voice calling my name."
"C-Caden I screamed when Caden started thrusting faster again.
I heard him chuckling and he whispered in my ears again.
"That's it, love. Scream my name."
Pinaharap ako ni Caden sa kanya habang nasa 100b ko pa rin siya, kaya napaungol ako
sa paggalaw niya habang magkaharap na kami ngayon. Inalis ni Caden angsuot ko na
bra at agad niyang nilamas ang aking dibdib habang nakatitig pa rin sa aking mga
mata.
"l want to suck your boobs, love."
Napalunok ako sa aking [away sa sinabi ni Caden. Sinuklay ko ang kanyang basang
buhok gamit ang aking daliri at tumango ako.
"It's yours, Caden. Suck my boobs like a hungry baby. Sa iyong-iyo na 'yan ngayon,"
mapang-akit ko na sabi kay Caden.
Ngumiti siya sa akin at sinubo na niya ang isa kong dibdib at kinagat-kagat din ang
aking utong. Napaawang ang aking bibig at napahawak ako sa kanyang buhok. Muli ring
gumalaw si Caden kaya pinulupot ko na rin ang aking binti sa kanyang bewang at
tinulungan siya sa paggalaw habang nasa aking 100b pa rin siya.
"Ahhh! Ahhh! C-Caden... yeah... uhmmm...
f-ck..
llang ulit akong inangkin ni Caden clito sa may pool at nang nakaramdam ako ng
lamig, pinasok na niya ako sa 100b ng amingvilla. Hindi na kami nakaabot sa aming
kwarto at agad na niya akong inangkin ulit sa may kusina. Nakahiga ako ngayon sa
matigas na kahoy na table habang inaangkin ako ni Caden na may halong pangggigil.
"Ahhh! Ahhh! C-Caden! s* *t! Uhrnmm. ..."
"Ahhh, Nica! You're so hot, love!"
Mahigpit akong napakapit sa gilid ng table nang unti-unti ko ng nararamdaman ang
muli kong pagsabog.
"C-Caden, I'm coming!"
"Come with me, Baby."
Napatirik ako sa aking mga mata nang maramdaman ko ang aking pagsabog at agad na
sumunod si Caden at ipinutok niya ito sa aking 100b. Hinihingal kaming dalawa
ngayon pero pareho naming alam na hindi pa ito ang huli.
Turnayo ako at pinaupo ko si Caden sa isang silya. Lumuhod ako sa kanyang harapan
at hinawakan ko ang kanyang matigas na sandata at agad ko itongsinubo.
"Ahhh! Nica!"
I gave him my best bl-wjob. I suck his cock in my throat and make him crazy all
over again. Ang sarap sa feeling na marinig mong nasasarapan ang asawa mo habang
tinatawag ang iyong pangalan.
"N-Nica. . . f-ck! Ahhh!"
Bago labasan si Caden ay itinigil ko na ang aking ginagawa at agad akong sumakay sa
kanya at pinasok ulit ang kanyang sandata sa aking lagusan at nagtaas-ba ba ako
ngayon.
"Ahhh! Caden!" napatingala ako habang mahigpit na nakakapit sa kanyang balikat.
Nagpatuloy ako sa aking paggiling at mahigpit din ang pagkakahawak niya sa aking
balakang ngayon upang hindi ako mahulog.
Sinulit namin ang buong araw na kami lang dalawa ngayon dito sa Villa. Pagkatapos
naming magtalik ni Caden sa may kusina ay sa may living room naman kami surnunod.
Sinubukan namin lahat ng parte dito sa villa at hindi kami nagpapigil ni Caden
hanggangsa makapasok kami sa aming kwarto.
Oh, God! Mahal na mahal ko talaga 'tong asawa 1<0. Gagawin ko ang lahat para kay
Caden— ganun ko siya kamahal.
Ayokong mawala siya sa akin. . . hindi ko kakayanin.
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 59
EPISODE 59
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
"HMM, blooming na blooming si Mrs. Coleman! Mukhang may nadiligan kahapon, Ate
Oceania!"
Pinanlakihan ko sa aking mga mata si Sabel at pinalo ko rin siya sa kanyang braso.
Humahalakhak siya ng malakas at si Oceania naman ay nakitawa na rin habang
nakatingin sa akin. Ramdam na ramdam ko ang pamumula sa aking mukha ngayon sa
sobrang hiya. Gabi na ata nang umuwi sila Oceania sa villa namin at hindi ko
mapigilan na maawa kay Owen dahil nakatulog na pala ito sa byahe nila pauwi. Pero
sabl' naman nila Oceania at Sabel ay nag enjoy ang anak namin sa pamamasyal nila
kaya knock out pagkauwi.
"A-Ano ba! Baka marinig tayo ni Caden, saway kayo sa kanilang dalawa. Nasa labas
kasi ngayon si Caden kasama si Owen habang kam namang tatlo ay nandito sa 100b ng
villa.
"Sus! Ano naman kung marinig niya ang pinag-uusapan natin ngayon? Para namang hindi
siya nasarapan sa ginawa niyo kahapon!" Nanlaki ang aking mga mata sa sinabi ni
Oceania.
"0-0ceania, ano ba!"
Muli siyang humalakhak dalawa ni Sabel. Napahawak ako sa aking pisngi habang
nakagusong nakatingin sa kanila ngayon.
Tuwang-tuwa talaga silang dalawa sa pang-aasar sa akin. Pero thankful naman ako sa
ginawa nilang dalawa dahil nagkaroon talaga kami ng oras ni Caden sa isa't isa at
muli kaming napalapit ulit dahil nalalayo na siya sa akin sa pagiging busy niya sa
trabaho at sa pag-aalaga sa anak namin kapag nakauwi siya sa bahay. Matagal nang
walang nangyari sa amin at dahil sa ginawa nila Oceania at ng kapatid ko na si
Sabel, nabigyan kami ng pagkakataon ni Caden.
Lumapit sa akin si Oceania at kumapit siya sa aking braso.
"Masarap ba, sis?" bulong niya na tanong sa akin.
Napakagat ako sa aking labi at napatingin sa kanilangdalawa ni Sabel na naghihintay
sa aking sagot ngayon. Huminga ako ng malalim at hinay-hinay na tumango.
"S-Syempre masarap talaga," mahina kong
sabi.
Nagkatinginan si Oceania at si Sabel at pareho silang tumili dalawa.
"Ayun! Umamin na rin talaga sa wakas si Mrs. Coleman," sabi ni Sabel.
Natawa na rin ako sa kanilang kalokohan at nakisakay na rin ako sa kanilang mga
sinasabi ngayon. Ayoko nam ang m aging killjoy at gusto ko rin munang makipag
bonding sa pinsan at sa aking kapatid ngayon habang naglalaro sa labas ang aking
mag ama.
Sinulit namin ang aming bakasyon dito sa Mykonos at namasyal din kami sa labas at
kumuha ng maraming litrato. Ito ang unang bakasyon namin ni Caden kasama si Owen sa
ibang bansa at masayang-masaya talaga ako na clito kami pumunta ngayon para sa
aming bakasyon.
Apat na araw ang naging bakasyon namin sa Mykonos, Greece. Gustuhin man naming
magtagal dito, hindi pwede dahil may trabaho rin si Oceania at si Sabel na naiwan
sa Pilipinas. Nakita ko rin na may nagsisimula ngtumawag kay Caden habang nasa
bakasyon pa rin kami at hindi talaga iti maiiwasan dahil siya ang CEO ng kanilang
kompanya, kailangan niyang manatiling active dahil may tatawag talaga sa kanya at
m agtatanong tungkol sa trabaho.
"Bibili ako ngvilla doon sa pinuntahan natin para hindi na tayo mag rent sa susunod
na balik natin doon," wika ni Caden.
Hindi na rin ako nakipagtalo kay Caden dahil determinado na talaga siyang bumili ng
Villa sa Mykonos upang hindi na kami mag rent sa susunod. Gusto ko talagang bumalik
doon at pangako ni Caden sa akin na babalik kami doon kapag may time ulit kami.
"Nag enjoy ka ba sa bakasyo natin?"
Niyakap ako ni Caden mula sa aking likuran. Napasulyap ako sa kanya at nginitian ko
siya at sumandal sa kanyangdibdib. Nandito na kami ngayon sa aming bahay at
katatapos lang din naming patulugin ang anak namin at tapos na rin kaming magpalit
ng mga damit.
"Syempre naman, Caden. Nag enjoy ako ng sobra. lalo na sa nangyari sa atin doon,"
sabi ko at humarap ako sa kanya. Kumapit ako sa kanyang batok at hinalikan ko ang
kanyang labi at tinignan ko ang kabuohan ng kanyang mukha.
Pinagdikit niya ang aming mga noo at hinaplos niya ang aking pisngi.
"That was amazing, love. Hinding-hindi ko makakalimutan ang pangyayaring iyon sa
pagitan natingdalawa."
Kinilig ako sa sinabi ni Caden kaya iminulat ko ang aking mga mata at tinignan siya
muli.
"We didn't use protection, Caden. May posibilidad na mabuntis ako sa nangyari sa
atin, sambit ko.
Nakita ko ang pagkunot sa kanyang noo ng sabihin ko iyon sa kanya.
"Nica, that's not a problem at all. We're married. You're my wife. Maganda nga 'yun
na masundan na natin si Owen eh, para may kalaro na siya," nakangiting sabi ni
Caden at hinawakan niya ang aking tiyan.
Bahagya akong napanguso habang nakatingin sa kanyang paghaplos sa aking tiyan.
"lkaw mag-aalaga kay Baby? Ang hirap kaya mag buntis, Caden," nakasimangot kong
sabi sa kanya.
Nag angat siya ngtingin sa akin at nakita ko ang pag-aalala sa kanyang mukha.
"May paraan ba para hindi ka masaktan sa panganganak mo?" seryoso niyang tanong sa
akin.
Gusto kong matawa ngayon dahil masyado siyang seryoso at nakita ko rin ang labis na
pag-aalala sa kanyang mukha ngayon.
Umiling ako.
"Wala, Caden. Kahit anong gawin natin...
masasaktan talaga ako sa panganganak ko," sabi ko sa kanya.
Wala namang problema sa akin kung mabuntis ulit ako eh. Kaya ko namang tiisin ang
panganganak kahit na masakit talaga siya, na parang gusto mo na lang urniyak ng
urniyak sa sob rang sakit.
"Ganun ba?" mahina niyang sabi at umiwas siya ngtingin sa akin. Bahagya rin siyang
umatras palayo sa akin at turningala siya na para bang may malalim siyang iniisip
ngayon. Tawang-tawa na talaga ako pero pinipigilan ko lang talaga. Muli siyang
tumingin sa akin at nagsalita siya.
"Uhrn, okay lang naman sa akin na hindi ka na ulit manganak, love. Masaya rin naman
tayo na nandyan si Owen eh. Okay langtalaga sa akin... okay na okay," sabi ni Caden
at ngumiti siya sa akin kahit na alam kong hindi naman talaga siya okay.
Hindi ko na napigilan ang aking tawa, inilabas ko na talaga ito at lumapit ako kay
Caden at hinawakan ko ang magkabila niyang pisngi.
Kumunot ang kanyang noo habang
nagtatakang nakatingin sa akin ngayon.
"What's funny, Sabina Veronica?" seryosong tanong ni Caden sa akin na may halong
inis.
Humalakhak ako at napasandal ako sa kanyang balikat bago ako kumalma at muling
turningin sa kanya, pero nakangiti pa rin habang siya ay nakakunot ang noo.
"1'm sorry for laughing, Caden. Tawang-tawa lang talaga ako sa naging ekspresyon mo
sa mukha at sa sinabi mo. 'Wag kang mag-alala sa akin, gusto ko rin namang
magkaanak ulit," nakangiti kong sabi sa kanya at hinaplos ang kanyang pisngi.
Nakakunot pa rin ang kanyang noo habang nakatingin sa akin.
"Pero masakit ang panganganak, diba?" tanong niya.
Tumango ako. "Of course, masakit talaga ang panganganak, Caden. Pero kaya ko naman
eh. . . para sa anak natin," sabi ko sa kanya. Nakita ko pa rin ang pag-aalala sa
kanyang mukha kaya hinalikan ko na ang kanyang labi at niyakap ko siya.
"Kung ano ang ibibigay ng Diyos sa atin, tatanggapin ko ng buong puso. Kung
mabuntis man ulit ako, e 'di paghahandaan natin. Nag Jojoke lang ako kanina, gusto
ko lang makita ang reaksyon mo," sabi ko sa kanya at humagikhik.
Narinig ko ang kanyang pag buntong-hininga.
"Akala ko pa naman ay ayaw mo na talaga eh. ..." mahina niyang sabi.
Nag-angat ako ngtingin sa kanya at nginitian ko siya.
"Gusto ko pang magkaroon ng babaeng anak, Caden," sabi ko sa kanya.
Muli niyang hinawakan ang aking bewang at hinila niya ako palapit sa kanya.
"Hmm, talaga? Gusto mong magsimula na tayong gurnawa ng baby girl ngayon?" mapang-
akit na sabi ni Caden habang nakataas ang isa niyang kilay.
Humalakhak ako at pinalo ko siya sa kanyang balikat.
"Ewan ko sayo. matulog na nga lang tayo! Napagod ako sa byahe natin, Caden. Sa
susunod na 'yang paggawa natin ng baby girl," sabi ko sa kanya at pumasok na sa
100b ng kwarto namin.
Syempre kung ano ang ibibigay sa amin ay tatanggapin namin ito ng buong puso.
Masaya akong magkaroon ng anak kay Caden dahil alam ko na hindi niya kami
pababayaan at mamahalin
niya ng buong puso ang anak namin kagaya ng pagmamahal niya sa anak namin na si
Owen.
TO BE CONTINUED...
Readers also enjoyed:
ALEX The Substitute Bride
3.3K Read
 TAGS Dominant Kickass Heroine

UNEXPECTED 60
EPISODE 60
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW,
"HINDI ako makakauwi ngayong gabi, love. May kailangan akong tapusin sa office ko
na trabaho. Pangako, uuwi ako ng maaga bukas. Mag ingat kayong dalawa ni Owen dyan
sa bahay."
Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko ngayon na hindi urnuwi si Caden sa bahay
namin. Makalipas ang dalawang linggo pagkabalik namin sa aming bakasyon sa Mykonos,
Greece ay naging busy na siya sa trabaho niya. Palagi na lang din siyang umaalis at
laging may turnatawag sa kanya. Ayokong may duda sa kanya—hindi naman niya ako
lolokohin eh. Mahal na mahal ako ni Caden... mahal niya kamingdalawa ni Owen.
"Ate Nica, okay ka lang ba?"
Napa kurap-kurap ako sa aking mga mata ng marinig ko ang boses ni Chantal. Dumalaw
kasi siya ngayon sa bahay namin. Nalaman ko na hindi ko may problema si Chantal
ngayon sa kanyang pagsasayaw at kailangan niyang magpahinga. Masyado kasi siyang
nasobrahan sa
kanyang pag papractice ng sayaw at na fracture niya ang kanyang paa. Nahimatay rin
siya noong nakaraang linggo sa kanyang performance kasi uminom pala ng pills si
Chantal upang hindi niya maramdama ang sakit sa kanyang paa.
Ngumiti ako kay Chantal at turnango. "00 naman, Chantal. Ikaw, okay ka lang ba?"
tanong ko pabalik sa kanya.
Ngumiti rin siya sa akin at tumango. "Don't worry, Ate Nica, magiging okay din ako.
Siguro ngayon ay ibabaling ko muna ang atensyon ko sa pamangkin ko. Okay lang naman
na hiramin ko sa inyo si Owen habang nandito ako sa bahay niyo diba?" sabi ni
Chantal at bahagya siyang ngumuso.
Mahina akong turnawa at tinapik ang kanyang balikat. "Sure, Chantal. Gustong-gusto
naman ni Owen na kalaro ang Tita niya eh," sabi ko at kinindatan si Chantal.
Iniwan ko muna si Chantal at si Owen sa may living room at dumiretso ako sa kwarto
namin ni Caden. Hindi siya uuwi mamaya dahil may gagawin siyang importanteng bagay—
m ay trabaho siyang tatapusin sa kanyang opisina.
Unang beses na ginawa ito ni Caden. Kahit gaano pa siya kabusy sa trabaho niya,
uuwi talaga siya sa bahay namin upang makasama lang karm ng anak niya na si Owen.
Hindi ba talaga pwedeng iwan niya angtrabaho niya at umuwi na lang siya dito sa
bahay upang makasama niya kami ng pamilya niya?
Ayokong magduda pero hindi ko talaga mapigilan eh.
Napaupo ako sa gilid ng aming kama at nilabas ko ang aking phone na nasa aking
bulsa. Natigil muna ako sandali at napatingin sa wallpaper ng aking phone... ang
litrato namin ni Caden at Owen noon nasa bakasyon kami sa Mykonos. Nakangiti kaming
tatlo habang nakatingin kami sa camera sa harapan na kinuha ni Sabel. Napa buntong-
hininga ako at napangit• habang nakatingin sa litrato namin. Kailan ulit kaya ito
masusundan? Gusto ko na ulit na magbakasyon kami ni Caden kasama ang anak namin.
Okay lang na hindi kami sa ibang bansa, pwede naman kaming umuwi sa probinsya namin
sa Governor Generoso eh. Maganda rin naman ang dagat doon at makakapag pahinga kami
at makakapag enjoy.
Huminga ako ng malalim at ginawa ko na ang nais kong gawin. . . ang tawagan si
Caden. Hindi ako nakasagot sa sinabi niya kanina na hindi siya uuwi mamayang gabi
dahil nagmamadali na siya at nagpaalam na sa aking
urnalis. Ngayon ay kakausapin ko ulit siya tungkol doon at nagbabakasakali na baka
magbago ang kanyang isipan at umuwi siya mamaya.
"Bakit ang tagal niyang sagutin?" mahina kong sabi habang hinihintay na sagutin ni
Caden ang aking tawag. Makalipas ang ilang ring, sinagot na niya talaga ang aking
tawag.
"Hello, love? May problema ba dyan sa bahay?" agad niyang tanong ng masagot niya
ang tawag ko.
Hindi ko mapigilan na mapairap at sumimangot sa naging tanong niya sa akin.
Huminga ako ng malalim at pinakalma ang aking sarili. Hindi ako pwedeng magalit
kaagad kay Caden ngayon dahil wala naman akong pruweba na nagloloko siya eh.
Kailangan kong kumalma sa aking pagsasalita ngayon dahil baka magsinungaling lang
sa akin si Caden at ayokong mangyari 'yun.
"Okay lang naman kami dito sa bahay, Caden. Nandito si Chantal ngayon at kalaro
niya si Owen sa may living room," sagot ko sa kanyang tanongsa akin.
Narinig ko ang kanyang pag buntong-hininga sa kabilang linya.
"Is she okay? I heard from mom that she's
still crying because of what happened last week in the theater," alalang tanong ni
Caden.
Normal lang naman na mag-alala siya kay Chantal dahil kapatid niya ito.. Bunso at
nag iisang babae na kapatid.
"Yes, she's fine. Sabi niya kanina ay ibabaling niya muna ang atensyon niya kay
Owen kaya hinayaan ko muna sila sa may sala ngayon na maglaro," sagot ko sa kanyang
tanong. Muli kong narinig ang kanyang pag buntong-hininga.
"Okay, love. Thank you for updating me about what's happening in the house.
Kailangan ko na lang umalis—"
"Sandali nga, hindi ko pa nga nasasabi sayo ang pakay ko kung bakit ako tumatawag
sayo ngayon eh!" hindi ko na napigilan ang sarili ko na mapataas sa aking boses.
Sumosobra na kasi si
Caden... parang may tinatago talaga siya sa akin
"I-I'm sorry, love. Masyado lang talaga akong busy sa work," mahina niyang sabi sa
kabilang linya. Nautal pa siya—parang kinakabahan.
Nakakunot na ang aking noo ngayon at nagsimula na namang gumugulo ang isipan ko
ngayon.
"Hindi ka ba talaga uuwi mamayang gabi?" tanong ko sa kanya.
Matagal siyang hindi nakasagot sa kabilang linya kaya kinabahan na ako.
"I'm sorry, Nica. May kailangan talaga akong tapusin ngayon—
"Mr. Coleman, hinahanap na po kayo ni Miss
Villacruz, pwede na po kayong pumasok sa 100b."
Kumunot ang aking noo ng may narinig akong boses ng babae at nagtaka rin ako sa
sinabi nito. Miss Villacruz? Sino naman 'yun?! At saan papasok si Caden?! Wala siya
sa office niya?!
"Caden, ano 'yun?!" tanong ko sa kanya. Matagal siyang hindi makapagsalita sa
kabilang linya.
"Veronica, sasabihin ko sayo ang lahat pagbalik ko dyan sa bahay, okay? Kailangan
ko na talagang umalis. Tatawag na lang ulit ako sayo," seryosong sabi ni Caden sa
kabilang linya. Napatayo na ako ngayon sa galit na aking nararamdaman at napailing.
"Huh?! Anong aalis ka na? Hindi pwede! Mag-usap tayongdalawa! Nasaan ka ngayon at
pupuntahan kita!" galit kong sabi.
"Nica, please, calm down. I didn't do anything—if that's what you think right now.
I will never cheat on you. I will make up with you when I go home, okay? I badly
need to go. I love you, love."
Tuluyan ng pinatay ni Caden angtawag at ako naman ay nakatayo pa rin habang tulala.
Hina kong nabitawan ang aking phone at napaupo ako sa gilid ng aking kama.
What just happened? Hindi ako makapaniwala na papatayan ako ng tawag ng ganun ni
Caden habang galit ako ngayon. Hindi naman siya ganun noon ah?
May tinatago ka ba sa akin, Gideon Caden Coleman?
At ano naman ito?
I badly want to know!
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 61
EPISODE 61
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
HINDI naman ganito si Caden noon...
sinasabi niya sa akin ang lahat. Hindi siya nagtatago ng sekreto sa akin dahil ayaw
niya akong magduda. Pero bakit ngayon ay iyon ang ginagawa niya?
Maaga akong nagising dahil hinihintay ko ang pag-uwi ni Caden. Hindi talaga siya
umuwi kagabi at hindi rin siya tumawag pabalik! Sabi niya ay tatawagan niya ako
pabalik at naghintay naman ako, pero hindi niya ito tinupad, hindi siya tumawag
pabalik sa akin. Hindi ako naniniwalang sa opisina niya siya natulog kagabi.
Sigurado akong sa ibang bahay siya natulog at kailangan kong malaman kung saan ito.
"Buti naman at naisip mo pang umuwi sa bahay natin," malamig kong sabi nang makita
ko si Caden na pumasok sa loob ng pintuan ng aming bahay.
Tumigil siya sa paglalakad at seryoso siyang humarap sa akin. Bahagya akong nagulat
ng makita ko ang mukha niya ngayon—maputla ito
at parang pagod na pagod. Mabilis akong napatayo at alalang lumapit sa kanya. Ang
galit na nararamdaman ko kanina habang naghihintay kay Caden na makauwi sa bahay
namin ay biglang nawala nang makita ko ang kanyang kalagayan.
Inalalayan ko si Caden na makaupo sa may couch at hinawakan ko ang kanyang pisngi
habang alala pa rin na nakatingin sa kanya. "C-Caden! Ano bang nangyari sayo?"
alala kong tanong sa kanya.
Matamlay na ngumiti si Caden sa akin at mabilis niya akong hinalikan sa aking labi
kaya nanlaki ang aking mga mata sa kanyang ginawa.
"Pagod lang ako sa trabaho ko, Nica. Tinapos ko lahat ng paperworks ko sa opisina
upang hindi na maulit ang nangyari kagabi. Ayokong magalit ka sa akin. Ayokong
magduda ka na mayroon akong iba kahit ang totoo naman nun ay ikaw lang ang mahal na
mahal ko at hindi kita kayang ipagpalit sa iba," mahinang sabi ni Caden habang
nakatingin siya sa aking mga mata.
Napakagat ako sa aking labi at hindi maiwasan na maging emosyonal sa kanyang
sinabi. Grabe! Kagabi lang ay galit na galit ako kay Caden at ngayon ay handang-
handa ko na sana siyang sigawan at saktan dahil hindi siya
tumawag ulit sa akin at hindi niya sinabi kung ano talaga ang ginagawa niya at kung
bakit hindi siya nakauwi kagabi.
Ngayon ay nakita ko lang ang pagod na mukha ni Caden ay nawala na lang bigla ang
galit ko. Parang ang badtiming namang magalit kung ganito ang kalagayan niya
ngayon. Siguro ay papahingahin ko muna si Caden at mamaya ay pagagalitan ko na
siya.
"Hindi ka ba natulog? Dapat nagpahinga ka rin, Caden!" alala kong sabi.
"Wait, painumin muna kita ngtubig," muli kong sabi at turnayo. Mabilis akong
naglalakad papunta sa may kusina upang kumuha ng tubig upang makainom si Caden.
Hindi na rin niya ako pinigilan dahil nakita ko rin sa mukha niya na gusto niya
ring urninom ng tubig.
Nagmamadali ako sa pagkuha at bumalik na ulit ako kay Caden habang may dalang baso
na may malamig na tubig sa 100b. Pinainom ko ito sa kanya at agad niya rin itong
naubos. Huminga siya ng malalim at napa sandal siya sa may couch at napapikit siya
sa kanyang mga mata.
Pinagmamasdan ko siya ngayon. Parang pagod na pagod talaga ang katawan niya.
Kailangan niyang magpahinga dahil hindi ako sanay na ganito kahina si Caden.
"Caden, matulog ka na lang muna siguro sa kwarto natin. Gutom ka na ba? Pwede ka
namang umunang kumain sa breakfast natin para makapag pahinga ka na," malumanay
kong sabi habang nakatingin sa kanya.
Muli niyang iminulat ang kanyang mga mata at tinignan niya ako.
"Hindi ka na ba galit sa akin?" mahina niyang sabi.
Napataas ako sa aking kilay at humalukipkip.
"Galit pa rin ako sayo pero nang makita ko ang kaawa-awa mong kalagayan, itinigil
ko muna ang galit ko sayo... mamaya na lang ulit. Bakit, gusto mo bang sigawan na
kita ngayon? Pwedeng-pwede naman inis kong sabi sa kanya.
Ngumiti si Caden at tumawa siya habang nakatingin sa akin. At tuwang-tuwa pa talaga
siya ah!
"You're so cute, love," mahinang sabi ni Caden habang nakatingin siya sa akin.
Ngumuso ako at urniwas ng tingin sa kanya.
Muntik na akong mapangiti sa kanyang sinabi! Hindi pwedeng ngumiti ako dahil galit
pa ako sa kanya.
"Manahimik ka nga! Hindi mo ako madadala
sa pambobola mo sa akin ngayon. Magpahinga ka na doon sa kwarto upang makapag-usap
tayo ng matino mamaya," seryoso kong sabi sa kanya.
Bumuntong-hininga si Caden at tumango. Turnayo na siya at naglakad papunta sa aming
kwarto upang makapagpahinga. Naiwan niya sa may upuan ang kanyang bag at pati na
rin ang kanyang phone. Gusto ko san ang tawagin si Caden upangsabihin na naiwan
niya ang kanyang gamit, pero may gusto rin talaga akong malaman eh. Alam ko na mali
ang aking gagawin ngayon dahil mangingialam ako ng kanyang gamit. Pero asawa niya
naman ako diba? May karapatan naman ako.
Huminga ako ng malalim at ng makita kong wala na sa si Caden, kinuha ko ang kanyang
phone at binuksan ko ito. Nakita ko na ako ang kanyang lockscreen kaya hindi ko
mapigilan na mapangiti. Kuha ito noong nasa bakasyon kami sa Mykonos. Ito 'yung
solo shot ni Sabel sa akin sa may pool at ang sexy ko talagang tingnan sa suot ko
na two piece swimsuit.
Walang password si Caden kaya mabilis ko lang na nabuksan ang kanyang phone. Agad
na bumungad sa akin ang kanyang wallpaper sa kanyang phone, ang litrato naming
tatlo ni Caden at Owen. Parang bigla tuloy akong na konsensya sa ginagawa ko
ngayon. Hindi naman ako magagawang lokohin ni Caden dahil mahal na mahal niya ako—
mahal niya kamingdalawa ni Owen.
Ako lang talaga itong nag-iisip ng masama sa asawa ko eh. Kailanman ay hindi na
involved si Caden sa ibang mga babae—kahit noong hindi pa kami nagkakaaminang
dalawa sa aming mga nararamdaman. Kaya hindi dapat ako magduda sa kanya, lalo na
ngayon na alam kong mahal na mahal niya ako. Hindi ako kayang lokohin ni Caden.
Kailangan kong mag sorry sa kanya mamaya. Kailangan ko na ring tigilan itong
kahibangan ko.
Huminga ako ng malalim at napahilamos ako sa aking mukha. Akmang papatayin ko na
ang phone ni Caden nang may biglang nag pop-up sa taas ng screen ng phone ni Caden
ang isang message.
Kumunot ang aking noo ng makita ko na galing ito sa isang babae na may pangalan na
Stacey. Kumunot ang aking noo at biglang gurnalaw ang aking kamay at pinindot ko
ang open upang mabasa ko ang message ng nagngangalang Stacey.
From Stacey:
I hope urgood, Gideon. Thx for everything.
PIs, take care of yourself 2. Ingats! Luv u :> See you again. Hehe.
Napaawang ang aking bibig sa gulat ng mabasa ko ang mensahe na galing kay Stacey..
sa babaengjejemon.
Anong ibig sabihin ng babaeng 'to?! At Sino siya?! At Gideon pa talaga ang tawag
niya kay Caden ah? At may pa luvupa!
Mukhang matutuloy na talaga ang pagsigaw ko mamaya at pag-away kay Caden kapag
nagising siya.
Dapat may magandang siyang explanation tungkol sa message na nabasa ko galing sa
babaengjejemon na nagngangalang Stacey.
Masamang magalit at pagselosin ang isang Sabina Veronica Generoso Santiago Coleman!
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 62
EPISODE 62
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
"WHO'S Stacey?"
Hinintay ko talagang magising si Caden bago ko tinanong sa kanya kung sino yung nag
text sa kanyang phone. Gustong-gusto ko na siyang gisingin pero nakakaawa naman
siya dahil halatang pagod na pagod si Caden dahil ang lakas ng kanyang hilik at may
laway pa sa gilid ng kanyang labi. Ang sama ko namang asawa kung gising ko na lang
siya bigla tapos aawayin ko lang naman pala. Gusto ko may energy siya habang
sinasagot ang aking mga tanong upang hindi siya makapagsinungaling sa akin at kapag
magagalit man ako ngayon at masuntok ko siya, makakaya niya lang.
Pinabantay ko na muna si Owen sa kanyang Nanny na nasa labas ngayon. Ayoko na
makita ni Owen ang pagsasagutan namin ngayon ni Caden kaya nilayo ko muna ito sa
may kwarto.
"Huh? Anong pinagsasabi mo, Nica?" inaantok pa nitong sabi habang kinukusot niya
ang kanyang mga mata.
Bagong gising lang talaga si Caden ngayon pero agad ko siyang sinalubong ng tanong
tungkol sa babaengjejemon.
"Stacey girl, familiar ang pangalan sayo, Gideon Caden IJy Coleman?" muli kong
tanong sa kanya habang nakatingin ng masama sa kanya. Kumunot ang kanyang noo at
seryoso siyang turningin sa akin.
"Stacey Cruz? Why? Bakit mo siya kilala?" tanong niya pabalik sa akin.
So, Stacey Cruz pala ang pangalan niya..
ang panget ng pangalan.
Napataas ako sa aking kilay habang nakatingin pa rin sa kanya.
"l asked you first! So answer my goddamn question before you ask me a question!"
hindi ko na napigilan ang sarili ko na mainis sa kanya dahil parang wala lang sa
kanya na kilala ko si Stacey jejemon—l mean Stacey Cruz.
Napasuklay siya sa kanyang buhok garnit ang kanyang kamay at burnangon siya mula sa
pagkakahiga sa aming kama. Naglakad si Caden papalapit sa akin at huminto siya sa
aking harapan habang seryoso na nakatingin sa akin ngayon.
"l just want to ask how you knew her name,
Nica. Sasagutin ko naman angtanong mo eh. Hindi naman ako magsisinungaling sayo,"
seryoso niyang sabi sa akin.
Napasimangot ako at humalukipkip habang nakatingin sa kanya.
"Well, naiwan mo sa may couch kanina ang cellphone at bag mo. Tinitignan ko lang
naman ang wallpaper mo sa iyong phone, then biglang nag pop-up ang message ng
babaeng may nagngangalang Stacey so I got curious lalo na sa naging message niya
sayo," pag e-explain ko kay Caden ngayon.
Seryoso pa rin siyang nakatingin sa akin ngayon at napatango rin siya.
"Can I have my phone back?" tanong niya at inilahan niya ang kanyang kamay sa aking
harapan ngayon.
Napairap ako at binigay ko sa kanya ang kanyang phone. Seryoso pa rin ang
ekspresyon sa mukha ngayon ni Caden habang hawak niya ang kanyang phone at may
ginagawa siya rito. Alam kong binabasa niya ngayon ang message na tinutukoy ko
dahil hindi ko naman ito dinelete at hindi ko rin ito nireplyan, binasa ko lang
talaga.
Bumuntong-hininga si Caden at napa hilamos siya sa kanyang mukha at ibinaba niya na
rin ang kanyang phone. Muli siyang nag-angat ng tingin sa akin habang may seryoso
pa rin na ekspresyon sa mukha.
Muli ko siyang tinaasan ng kilay.
"Ano na? Sasagutin mo ba ang tanong ko?" inip kong sabi sa kanya.
"You want to know the truth, right? Then come with me. May pupuntahan tayo ngayon,"
seryoso na sabi ni Caden at turnalikod na siya at pumunta sa 100b ng walk-in closet
namin.
Napa kurap-kurap ako sa aking mga mata at hindi mapigilan na kabahan sa sinabi ni
Caden. Saan niya ako dadalhin? At... at ano ang kailangan kong malaman?
"Nica, magbihis ka na!" rinig ko na sabi ni Caden mula sa 100b ng walk-in closet.
Bumuntong-hininga ako at walang magawa kundi ang sundin ang sinabi ni Caden.
Nagbihis na ako at pinagbigyan si Caden sa kanyang gusto. Wala akong alam kung saan
niya ako dadalhin ngayon. Dadalhin niya ba ako kay Stacey? Para ano? Para malaman
na may relasyon silang dalawa? Oh my God! Kung anu-ano na langtalaga itong iniisip
ko na malayong-malayo naman sa realidad.
Lumabas na si Caden at nakabihis na rin siya. Hindi nagbago ang ekspresyon sa
kanyang
mukha kaya nakaramdam na talaga ako ng kaba ngayon. Bakit kaya ang seryoso ni Caden
ngayon? Galit ba siya sa akin dahil binungad ko siya ng katanungan pagkagising niya
at pumangit na tuloy ang gising niya? O may problema lang talaga? Hays! Kinakabahan
talaga ako ngayon.
"Ipabantay na lang muna natin si Owen sa kanyang Nanny dito sa bahay natin. Mabilis
lang naman tayo at uuwi rin tayo kaagad," sabi ni Caden at hinawakan niya ang aking
braso at lumabas na kami sa aming kwarto.
Hindi na ulit ako nagsalita at hinayaan ko na lang si Caden kung saan niya ako
dadalhin ngayon. Hanggang sa pagdadrive niya sa kanyang sasakyan ay ang seryoso pa
rin ni Caden.
Nahihiya na tuloy akong magsalita. nawala bigla ang angas 1<0.
Tahimik lang ako ngayon sa loob ng sasakyan at nakatingin lang ako sa labas ng
bintana. Makalipas ang ilang minuto na byahe, dumoble ang aking kaba at nagtataka
ako ng makita kong papunta kami ngayon sa Lockwood Hospital. Bakit kami papunta sa
hospital? Humarap ako kay Caden na seryoso pa rin na nagdadrive ngayon at hindi na
mapigilan ang sarili ko na magtanong.
"Caden, anong ginagawa natin dito?"
tanong ko sa kanya na may halong pagtataka.
Ang takas na rin ngt***k ng aking puso ngayon at nagsisimula ng pagpaiwasan ang
aking noo at ang aking mga palad sa aking kamay.
Sumulyap sa akin si Caden at maliit siyang ngumiti bago niya pinark ang kanyang
sasaktan. "l want you to know something, Veronica. Ayokong magtago ng sekreto sayo
at ayoko rin na mag isip ka ng kung anu-ano. I'm sorry kung ngayon ko lang ito
masasabi sayo," seryosong sabl' ni Caden habang nakatingin siya sa akin.
Nagsalubong ang aking kilay ngayon habnag nakatingin sa kanya. Sumasakit na ang ulo
ko!
Parang sasabog na ito ngayon sa mga sinabi niya. "Caden, ano ba talaga 'yan?!
Kanina ka pa!
Kinakabahan ako sayo!" galit kong sabi sa kanya. Ngumiti siya at hinawakan niya ang
aking kamay.
"Malalaman mo rin kapag nakapasok tayo sa 100b ng hospital kaya sumama ka," sabi
niya at lumabas na sa kanyang sasakyan.
Huminga ako ng malalim at lumabas na rin. Lumapit sa akin si Caden at akmang
hahawakan niya ang aking kamay ng bahagya akong lumayo sa kanya at malamig siyang
tinignan.
"Habang hindi ko pa nalalaman ang
katotohanan ay hindi pa rin tayo bati at galit pa rin ako sayo!" inis kong sabi.
Ngumiti si Caden at tumango.
Nagsimula na kaming naglalakad ngayon papunta sa entrance ng hospital. Habang
papalapit kami sa hospital ngayon ay may biglang pumasok sa aking isipan na mas
lalong ikinakaba ko.
Natigil ako sa aking paglalakad at nanlakl ang mga matang napatingin kay Caden.
Oh my God!
Don't tell me ay may sakit si Caden?
Totoo talaga 'yung naisip ko noon?
May. . . may cancer kaya siya at kaya kami naglalakad papasok ngayon sa hospital ay
para makita ko ang results tungkol kay Caden at sa kanyang sakit?
Namutla ako bigla at para akong hindi makahinga ngayon sa aking iniisip.
Napailing ako at nagsimula ulit na maglakad ng makita kong napasulyap sa akin si
Caden.
Hindi naman siguro diba?
Wala naman siguro siyang sakit.
Sana nga.
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 63
EPISODE 63
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
SASABIHIN na ba ni Caden sa akin ang katotohanan na may sakit siya kaya nandito
kami ngayon sa hospital?
Ang lakas ng t* * *k ng aking puso ngayon at pinagpapawisan na ang aking mga kamay
at ang aking noo. Nanlalamig na rin ako at hindi mapakali ang aking isipan sa pag-
iisip sa mga posibilidad na sasabihin ni Caden sa akin ngayon. Muli siyang
napatingin sa akin ng makita niyang hindi ako sumasabay sa kanyang paglalakad.
Lumapit siya sa akin at hinawakan niya ang aking kamay at nginitian niya ako.
"Hey, baka kung anu-ano na 'yang iniisip mo ngayon. Walang mangyayaring masama,
okay?" malumanay niyang sabi.
Hindi na lang ako nagsalita at tumango na lang. Nakapasok na kami ngayon sa 100b ng
hospital at naglalakad na kami sa mahaba at tahimik na hallway. Rinig na rinig ko
na ang lakas ng t* * *k ng aking puso ngayon kaya mas lalo akong kinabahan. Tumigil
kami ni Caden sa paglalakad at tumigil kami sa isang private room kaya napatingin
ako kay Caden na may halong pagtataka.
"Sino ang dadalawin natin?" taka kong tanong sa kanya.
Turningin sa akin si Caden at nakita ko ang seryosong ekspresyon sa kanyang mukha.
Naramdaman ko ang mahigpit na paghawak ni Caden sa aking kamay kaya napatingin ako
dito bago muling mag angat ng tingin sa kanya.
"Si Stacey. .. siya ang dadalawin natin dito," seryosong sagot ni Caden sa aking
tanong bago niya binuksan ang pintuan ng room.
Nanlaki ang aking mga mata ng makakita ako ng isang babaeng wala ng buhok na
nakaupo ngayon sa may kama habang kumakain.
Napatingin siya sa may pintuan at nakita ko ang gulat sa kanyang mukha at natigil
din siya sa kanyang pagkain ngayon.
"G-Gideon!" banggit niya sa pangalan ni Caden at ngumiti siya ng malawak.
Pumasok na kami sa 100b ng hospital room at hindi pa rin ako makapagsalita ngayon
sa gulat na aking nakita. Siya ba si Stacey? At. at bakit wala siyang buhok at ang
putla niya?
Hawak pa rin ni Caden ang aking kamay
ngayon at gusto ko na sanang alisin ang pagkakahawak sa aming mga kamay pero mas
lalo niya pang hinigpitan ang pagkakahawak sa kamay ko kaya hindi ko na ito magawa.
"Stacey. . . kumusta na ang pakiramdam mo ngayon?" malumay na sabi ni Caden sa
babae.
Siya nga si Stacey Cruz, iyong babaeng pinagselosan ko dahil sa jejemon na text
niya sa aking asawa.
Ngumiti si Stacey kay Caden at nagsalita. "Heto, may sakit pa rin... pero
sinusubukan kong lumaban dahil nandyan ka para sa akin, Gideon," sagot nito.
Hindi ko mapigilan na mapakunot sa aking noo at magtaka sa sinabi ng babae. Bakit,
ano ba siya ni Caden? Parnilya niya ba ang asawa ko?
Nakita kong napatingin si Caden at napansin niya siguro ang pagtataka ko kaya
lumapit siya sa akin at pinakilala na niya ako sa babaeng nakaupo ngayon sa may
hospital bed.
"Stacey, ito nga pala si Veronica, ang aking asawa. Siya 'yung kinukwento ko sayo
na mahal na mahal ko," nakangiti na sabi ni Caden habang nakatingin siya sa akin.
Napatingin sa akin si Stacey at seryoso na ang ekspresyon ng kanyang mukha ngayon
habang nakatingin sa akin. Ngumiti ako sa kanya at binati ko siya.
"Nice to meet you, Stacey," bati ko sa kanya. Bahagyang ngumiti sa akin at si
Stacey at tumango.
"I'm happy to meet you, Nica, finally. Maraming na kwento si Gideon sa akin tungkol
sayo... at sa pamilya niyo. Masaya ako na makitang masaya si Gideon sa buhay niya
ngayon," mahinang sabi ni Stacey habang nakatingin siya sa akin.
Ngumiti naman ako sa kanya at napatingin din ako kay Caden. Muli siyang nagsalita
at ngayon ay sinasagot na niya kung ano ang mga katanungang tumatakbo sa aking
isipan ngayon. "Nica, Stacey was my childhood best friend. She has been living in
the USA since she was ten, and now, she got diagnosed with Leukemia..
stage 4 of blood cancer," seryosong pagkukwento ni Caden.
Nanlaki ang aking mga mata sa gulat sa sinabi ni Caden. Napatakip din ako sa aking
bibig habang nakatingin kay Stacey. Matamlay siyang ngumiti sa akin at turnango.
"Sa totoo ay sa Texas ako nagpapagamot sa sakit ko, pero nang malaman ko na hindi
na talaga magagamot ang aking sakit, mas ginusto ko na lang na urnuwi dito sa
Pilipinas. Wala na akong pamilya clito sa Pilipinas dahil patay na ang aking mga
magulang—nag iisa na lang talaga ako sa buhay 1<0. But I remembered Gideon is still
here, my best friend. I called him and he did everything to make me feel that I am
not alone. Ang swerte mo sa asawa mo, Nica," nakangiting sabi ni Stacey at nakita
ko ang pagtulo ng kanyang luha sa kanyang mga mata at mabilis niya naman itong
pinunasan.
Napa kurap-kurap ako sa aking mga mata at hindi ko maiwasan na maawa sa sitwasyon
ngayon ni Stacey. Meron din akongTita na nagkaroon ng cancer, si Tita Gabriella, at
hindi talaga madali ang mga pinagdaanan ni Tita noon at minsan ay gusto na niyang
sumuko sa sobrang sakit, pero nandyan naman si Tito Sebastian at ang pinsan ko na
si Kuya Gabriel na nagpapalakas ng 100b ng akingTita na lumaban sa kanyang sakit
upang gurnaling siya. Kaya ngayon ay hindi ko maiwasan na maawa kay Stacey dahil
wala na pala siyang pamilya at nag iisa na lang siya sa buhay niya.
"Pero nagpapasalamat pa rin ako dahil kahit na hindi na magagamot ang sakit ko,
ginagawa pa rin ng paraan ng doktor ko na si Doc Villacruz na hindi ako
masasaktan," muling sabi ni Stacey habang nakangiti siya sa akin.
Ngayon lang nag dikit-dikit ang mga impormasyon na nakuha ko at mga pagdududa ko
noon kay Caden. lyong nakita kong card kay Caden na galing sa isang cancer hospital
sa Texas ay galing kay Stacey. At iyong narinig ko sa tawag. ..Miss Villacruz,
doktor ni Stacey.
Muli akong napatingin kay Caden at nakita ko siyang seryosong nakatingin sa akin
ngayon.
Hindi ko alam kung ano ang aking sasabihin ngayon sa lahat ng aking nalaman at
hindi ko rin alam kung paano ko kakausapin si Stacey lalo na't inis na inis ako sa
kanya.
"Sana hindi ka magalit sa akin, Nica. Sl
Gideon lang kasi talaga ang kakilala ko rito sa Pilipinas.. Wala na rin talaga
akong matawagan at malapitan."
Muli akong napatingin kay Stacey ng sabihin niya iyon sa akin. Umiling ako at
nagsalita.
"H-Huh? Okay lang! Nagulat langtalaga ako sa mga nalaman ko, pero okay langtalaga
para sa akin," sabi ko at bahagyang ngumiti sa kanya.
Napatingin ako kay Caden at sinenyasan ko siya. Mukhang naintindihan niya na rin
ang aking gusto na mangyari kaya nagsalita na siya at
hum arap siya kay Stacey.
"Stacey, gusto mo pa ng iba pang makakain? Bibilhan ka namin ni Nica sa labas.
Bibili na rin muna kami ng pagkain," sabi ni Caden.
Tumango naman si Stacey. "Maiinom na lang, Gideon. Okay na sa akin 'tong mga
kinakain ko ngayon
Nagpaalam na kami ni Caden kay Stacey at lumabas na muna sa kanyang hospital room.
Nang makalabas na kami ni Caden at nakalayo na kami sa room niya, turnigil ako sa
aking paglalakad at humarap ako sa aking asawa at tinignan ko siya ng seryoso.
Tumigil na rin siya sa paglalakad at nakita ko ang lungkot sa kanyang mukha.
"l know you're mad at me, Nica. I'm sorry kung hindi ko kaagad sinabi sayo ang
tungkol kay Stacey."
Huminga ako ng malalim at pinakalma ko ang aking sarili bago magsalita.
"I'm your wife at dapat alam ko ang lahat, Caden. I'm not mad at you, just
disappointed.
Bakit tinago mo ang tungkol kay Stacey, huh? Kaibigan mo lang naman siya ah? O baka
naman ay may iba kayong relasyon ng babaeng 'yun?" hindi ko na napigilan ang inis
ko habang sinasabi
ko iyon ngayon kay Caden.
Napahilamos siya sa kanyang mukha at bumuntong-hininga bago siya muling turningin
sa akin at nagsalita.
"Veronica, she's just a friend. Wala nang ibang makapitan si Stacey kundi ako lang
at wala ng iba!"
Hindi ako makapagsalita sa sinabi ni Caden at napakagat ako sa aking labi. Hindi ko
mapigilan na masaktan dahil kitang-kita ko rin sa mukha niya ngayon na labis ang
pag-aalala niya at importante rin sa kanya ang babae.
Ayoko naman na magmukhang kontrabida ngayon lalo na't stage four na ang cancer Ill
Stacey at malapit na siyang mamatay. Kagaya nga ng sinabi ni Stacey kanina at ni
Caden ngayon, wala siyang ibang pamilya at si Caden lang ang meron siya.
Nagseselos ako at naiinis ako na may kahatl na kami ngayon sa oras ng asawa ko.
Pero ayoko naman na pagkaitan ng pagkakataon si Caden na makasama ang kaibigan
niya.
"Okay... ano pa ba ang magagawa ko?" mahina kong sabi at malungkot na ngumiti sa
kanya. Turnalikod na ako kay Caden at nagsimulang maglakad.
Naramdaman ko ang pagtulo ng aking luha at agad ko naman itong pinunasan.
"Veronica! Saan ka pupunta?" rinig ko na sabl' ni Caden at sumunod din siya sa
aking paglalakad.
Huminga ako ng malalim at pinilit na hindi mapaiyak ulit.
"G-Gusto kong kumain... gutom na ako," mahina kongsabi at mas binilisan ko pa ang
akingpaglalakad.
Ewan ko ba kung bakit ako nasasaktan ngayon. Parang ang sama ko naman para
pagbawalan si Caden na makipagkita kay Stacey.
TO BE CONTINUED...
Jarm Mijares Writer
Hello PO! Sorry kung matagal ang update. Super busy po ako ngayon at wala na po
akong pahinga, Pagpasensyahan niyo na po ako. Maraming salamat.

UNEXPECTED 64
EPISODE 64
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
HINDI pa rin nawawala angdisappointment ko sa ginawa ni Caden. Burnabawi naman siya
sa akin at kay Owen, pero hindi pa rin talaga mawala sa aking isipan na hindi
kaagad sinabi ni Caden ang tungkol kay Stacey at nagsinungaling siya sa akin. Hindi
rin ako naniniwala hanggang ngayon na kaibigan lang sila. Sigurado ako na may
something sa kanila eh... hindi man ngayon pero noon.
Kaya ngayon ay nakipagkita ako sa isang tao na alam ko na malapit na malapit sa
asawa kong si Caden at ito ay walang iba kundi si. . .
"Aiden..
Nakita ko siyang naglalakad palapit sa akin. Umalis na naman si Caden sa bahay at
alam ko na kung saan siya pupunta, kay Stacey. Nasa kay Mommy ngayon si Owen kaya
may panahon ako na makita at makausap ngayon si Aiden.
Lumapit sa akin si Aiden at hinalikan niya ang aking pisngi at ako naman ay niyakap
siya at nginitian. Nang matapos na kaming mag batian
ay umupo na kami sa aming mga upuan at nagkatinginan dalawa. Si Aiden nga ang
tinawagan ko dahil sigurado ako na may alam siya tungkol kay Stacey, hindi man
marami pero alam ko na meron akong makukuha galing sa kanya.
Inalis ni Aiden ang suot niya na sombrero at muli na namang bumungad sa akin ang
bilog na ulo ni Aiden. Hindi pa rin tumutubo ang buhok niya?! Feeling ko ay muli
niya itong pinagupitan kaya hanggang ngayon ay ang parehong-pareho pa rin ang clean
cut niya noon at ngayon.
"Hello, ex-girlfriend! Nagulat naman ako na gusto kang makipagkita sa akin ngayon.
Hmm, don't tell me ay ngayon mo lang napagtanto na ako pa rin ang mahal mo at hindi
si Caden?" mapang-asar na sabi ni Aiden.
Inirapan ko siya at napatawa na rin dahil sa kanyang kalokohan.
"Sorry ka na lang pero ayoko sa mga itlog! Favorite hairstyle mo na ba 'yang clean
cut? Bilog na bilog ka tingnan, Aiden! Itigil mo na nga 'yarn," sabi ko sa kanya.
Napasimangot siya at hinawakan niya ang kanyang ulo.
"Favorite nga ng asawa ko itong clean cut ko kaya hindi ako nagpapahaba ng buhok.
Sandali
nga, bakit ba sa akin napunta ang usapan? Ikaw ang may kailangan sa akin!" wika ni
Aiden.
Hanggang ngayon ay hindi pa rin talaga sinasabi ni Aiden kung sino ang asawa niya
at hindi niya pa rin pinapakilala sa buong pamilya ng Coleman. Alam ko na
makikilala rin namin kung sino ang asawa na tinutukoy palagi ni Aiden... sa tamang
panahon.
Huminga ako ng malalim at seryoso siyang tinignan.
"May mga katanungan lang sana ako na kailangan na masagot, Aiden. Alam ko na ikaw
lang ang makakasagot sa mga tanong ko kaya kita tinawagan at nakipagkita ako sayo
ngayon," seryoso kong sabi sa kanya.
Umayos siya sa kanyang pag-upo at naging seryoso na rin ang ekspresyon niya ngayon
sa mukha.
"What is it, Veronica? Nag away ba kayo ng kambal ko?"
Bahagya akong napayuko sa naging tanong ni Aiden at hindi kaagad nakasagot.
Bumuntong-hininga ako bago muling nag-angat ngtingin sa kanya at pinilit ang sarili
ko na ngumiti sa kanyang harapan.
"W-Wala naman... may hindi lang
pagkakaunawaan," mahina kong sabi.
Tahimik naman na tumango si Aiden habang nakatingin pa rin sa akin.
"Ano ang mga tanong mo, Nica? Ano ang problema?" tanong ni Aiden sa akin.
Huminga ako ng malalim at kumuha ng lakas na 100b para magtanong sa kanya ngayon
tungkol kay Stacey.
"Uhm. .. Aiden, may kilala kabang Stacey
Cruz?" at natanong ko na rin sa kanya sa wakas!
Kumunot ang noo ni Aiden at nakita ko ang pagtataka sa kanyang ekspresyon sa mukha
ngayon at bahagya siyang napatingala na para bang nag-iisip.
"Hmm, Stacey Cruz? Sandali lang. .. familiar ang pangalan ng babaeng binanggit mo,"
sabi ni Aiden habang nakatingin pa rin sa itaas.
Makalipas ang ilang minuto ay nakita ko ang pagkislap sa kanyang mukha at nakangiti
na siya ngayon na nakatingin sa akin.
"Aha! Kaya pala pamilyar ang pangalan na iyan eh... kilala ko 'yan! Si Stacey Cruz,
angjowa ni Caden noon!"
Nanlaki ang aking mga mata sa sinabi ni Aiden.
Jowa ni Caden... noon? So, naging sila
talaga?
Mukhang natauhan si Aiden at napagtanto niya kung ano ang kanyang sinabi kaya muli
siyang nagsalita.
"I-I mean may something lang sa kanila noon ng kambal ko—pero hindi niya naging
girlfriend si Stacey! Sandali nga, bakit mo kilala ang babaeng 'yun? Matagal nang
lumipat sa States ang babaeng 'yun, elementary pa ata kami ni Caden nung umalis
sila ng pamilya niya papuntang ibang bansa eh," sambit ni Aiden. "lkaw, hindi mo ba
close si Stacey?" tanong ko pabalik kay Aiden.
Kumunot ang kanyang noo at umiling siya.
"No. Si Caden lang ang naging close friend niya at palagi niyang kasama. Busy kasi
ako sa pagbabanda at pati na rin sa pagpapapansin sayo noon. Sandali nga, sagutin
mo muna angtanong ko sayo! Paano mo nakilala si Stacey? Matagal nang wala 'yun dito
sa Pilipinas ah!" sabi ni Aiden at sumimangot siya.
Napa kurap-kurap ako sa aking mga mata at humigpit ang pagkakahawak ko sa manggas
ng aking suot na damit sa ilalim ng lamesa. Huminga ako ng malalim at muting
napatingin ng seryoso kay Aiden at nagsalita.
"M-Muling nagpakita sa amin si Stacey, Aiden. May sakit siya at si... at si Caden
ang nag-aalaga sa kanya sa hospital," nahihirapan kong sabi.
Nakita ko ang gulat sa mukha ni Aiden ng sabihin ko iyon sa kanya. Napailing siya
at muling nagsalita.
"What?! A-Anong. . . anong si Caden ang nagbabantay sa kanya ngayon sa hospital?
What about her family? Her husband? She's married, Veronica! Huling balita ko kay
Stacey Cruz ay nagpakasal siya sa isang afam na businessman sa California. Bakit si
Caden ang nagbabantay sa kanya sa hospital? Hindi naman pwede 'yun! Asawa mo siya!"
Mapait akong napangiti sa sinabi ni Aiden at naramdaman ko rin ang pagtulo ng
aking luha kaya dali-dali ko itong pinunasan at huminga rin ako ng malalim.
"A-Ang sabi niya ay wala na raw siyang ibang mahingan ngtulong dito sa Pilipinas
kundi si Caden lang. Patay na ang kanyang mga magulang at mag-isa na lang siya sa
buhay. . . iyon ang kanyang sabi ng dinala ako ni Caden doon sa hospital kung saan
nag sa-stay ngayon si Stacey.
May stage four blood cancer siya, Aiden.
Hinihintay niya na lang ang araw na bawian siya ng buhay," malungkot kong
pagkukwento habang nakatingin kay Aiden.
Nakatingin lang sa akin si Aiden at may nakita rin akong lungkot sa kanyang mga
mata habang nakatingin sa akin. Makalipas ang ilang segundo na pagtititigan ay
nagsalita mull' siya.
"lkaw, okay lang ba sayo na hiramin muna ni Stacey ang asawa mo hanggang sa bawian
na siya ng buhay?" seryosong tanong ni Aiden.
Napapikit ako sa aking mga mata at huminga ng malalim. Pinunasan ko ang luhang
pumatak sa aking mga mata at mulingtumingin kay Aiden at mapait na ngumitl.
"I-I don't know. Ayoko namang pagbawalan si Caden na makipagkita kay Stacey eh.
Ngayon na alam ko nang hindi lang pala talaga niya simpleng kaibigan si Stacey ay
naintindihan ko na kung bakit hindi maiwan ng asawa ko ang babaeng 'yun," mahina
kong sabi.
Napahilamos si Aiden sa kanyang mukha bago muling magsalita.
"Veronica, hindi responsibilidad ni Caden si Stacey. . . kahit may cancer ito! Ikaw
ang asawa niya at may anak kayo. Kayo dapat ang prioridad ng asawa mo," seryosong
sabi ni Aiden.
Naramdaman ko ang paninikip ng aking
dibdib at hindi ko na napigilan ang sarili ko na urniyak. Napayuko ako at mahinang
humikbi.
"A-Ayoko naman na magmukhang masama, Aiden. Mamamatay na 'yung tao. . . ayoko naman
na ako ang sisihin ni Caden kung hindi niya makasama si Stacey," nahihirapan kong
sabi.
Naramdaman ko ang paglapit ni Aiden sa akin at urnupo siya sa aking tabi at
hinawakan niya ang aking kamay.
"Nica, anong pinagsasabi mo diyan? Asawa ka ni Caden—baka nakakalimutan mo."
Nag angat ako ng tingin kay Aiden at nakita ko ang seryoso niyang mukhang
nakatingin sa akin. Inangat niya ang kanyang kamay at pinunasan niya ang aking luha
gamit ang kanyang kamay. Bahagya siyang ngumiti sa akin at muli siyang nagsalita.
"Lagi mongtatandaan na isa kang Coleman.
Kung nasasaktan ka na inaalagaan ni Caden si Stacey, then paglayuin mo silang
dalawa. Papiliin mo si Caden kung sino sa inyong dalawa sa babaeng 'yun ang mas
mahalaga. Nasa iyo ang kapangyarihan, Nica. Huwag kang magpaka martyr," seryosong
sabi ni Aiden habang nakatingin sa akin.
Napaisip ako sa kanyang sinabi. Huminga ako ng malalim at bahagyang ngumiti sa
kanya at
tumango.
"S-Salamat, Aiden. Pag-iisipan ko ang mga sinabi mo sa akin ngayon," sabi ko sa
kanya at niyakap ko siya.
Niyakap ako pabalik ni Aiden at hinagod niya rin ang aking likod.
"Bobo na si Caden kapag hindi ka niya pinili. Kung magma matigas pa rin siya,
bigyan mo siya ng leksyon. Ikaw ang may kapangyarihan, Nica."
Napapikit ako sa aking mga mata at tumango sa sinabi ni Aiden.
Ako ang may kapangyarihan.
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 65
EPISODE 65
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW. "MAG-USAP tayo, Caden
Maaga siyang umuwi sa bahay namin— himala! Akala ko ay hindi na naman siya
makakauwi at pupuntahan na naman niya si Stacey sa hospital.
Nag-angat ng tingin sa akin si Caden at seryoso siyang tumango. Inalis niya ang
suot niyang necktie at nilapag niya ang kanyang dala na bag sa may counter table.
Urnupo si Caden sa couch nakaharap sa kinauupuan ko. Seryoso ang kanyang ekspresyon
sa mukha ngayon at ganun din ako sa kanya.
"Where's Owen?" tanong ni Caden.
"Nakatulog. Naglaro kasi kami buong araw ni Owen kaya naubusan siya ng energy at
mahimbing siyang natutulog ngayon sa kwarto habang binabantayan ng kanyang Nanny,"
sagot ko sa kanyang tanong.
Tumango naman si Caden at bumuntong-hininga.
"So, ano ang gusto mong pag-usapan natin?" muli niyangtanong.
Napahigpit ang pagkakahawak ko sa aking damit ngayon at pinilit ko ang sarili ko na
hindi mapasigaw at kumalma lang ngayon. Huminga ako ng malalim bago ako magsalita.
"Let's talk about your darling Stacey, Caden, malamig kong sabi.
Kumunot ang kanyang noo na para bang hindi niya nagustuhan ang aking sinabi.
Totoo naman eh... darling niya naman si Stacey!
"What about her? Veronica, kung pinagseselosan mo si Stacey—"
Pinutol ko ang pagsasalita ni Caden at napatayo ako habang matalim na nakatingin sa
kanya.
"00! Nagseselos ako! Pinagseselosan ko siya, Caden!" hindi ko na napigilan
angsarili ko na napasigaw sa inis.
Wala akong pakialam kung magmukha man akong kontrabida rito at walang puso pero
asawa ko si Caden—may pamilya si Caden! Hindi niya responsibilidad ang babaeng 'yun
na bantayan sa hospital!
Nanginginig ang aking mga kamay ngayon
at pati na rin ang aking labi kaya pinakalma ko muna ang aking sarili. Bahagya
akong napatalikod at napahilamos din ako sa aking mukha at huminga ng malalim.
Muli akongtumingin kay Caden na tahimik na nakatingin sa akin, pero kita sa
ekspresyon sa mukha niya ngayon ang gulat at pagkalito.
"Caden, alam ko na importante sayo si Stacey at may pinagsamahan na rin kayong
dalawa. Pero hindi mo naman sana makalimutan ang responsibilidad mo sa amin ni
Owen," sabi ko sa kanya.
Napatayo na rin si Caden at huminga siya ng malalim bago magsalita.
"Veronica, ano ba ang pinagsasabi mo dyan? Hindi ko naman kayo kinakalimutan ng
anak natin!"
Sarkastiko akong napatawa at sunod-sunod na turnango bago siya mulingtingnan at
magsalita.
"Ah, really? Kaya ka pala late UmUUWi sa gabl at minsan naman ay hindi na talaga
umuwi!" Muli siyang napahilamos sa kanyang mukha gamit ang kanyang kamay.
"Veronica, may sakit si Stacey!"
"Wala akong pakialam!" galit kong sigaw.
Nakita ko ang gulat na ekspresyon sa mukha ni Caden dahil sa aking pagsigaw at
bahagya rin akong nagulat sa aking ginawa at hindi makapaniwala na makasigaw ako ng
ganun. Napa kurap-kurap ako sa aking mga mata at urniwas ng tingin sa kanya at
hindi na makapagsalita.
Natahimik kami ng ilang minuto bago muling magsalita si Caden pero hindi ko pa rin
kayang tumingin sa kanya.
Narinig ko ang kanyang pag buntong-hininga.
"Nica, ilang araw... linggo, o buwan na lang ang natitira ni Stacey sa mundong ito.
Wala siyang ibang makakapitan kundi ako lang na kaibigan niya.
Napakagat ako sa aking labi at iniwas ko pa rin na mapatingin kay Caden ngayon.
Muli siyang nagsalita. "Nica, I made a promise to her when we were young."
Kumunot ang aking noo at tuluyan na akong napatingin kay Caden dahil sa kanyang
sinabi. "Anong pangako ang tinutukoy mo, huh?" malamig kong tanong sa kanya.
Humakbang siya palapit sa akin at ng malapit na siya sa aking kinatatayuan, tumigil
na
rin siya at sinagot na ang aking tanong sa kanya.
"Pinangako ko sa kanya na hindi ko siya iiwan kapag kailangan niya ako... naalagaan
ko siya kapag kailangan niya ako," mahinang sabi ni Caden.
Parang may kumikirot sa aking puso sa narinig ko galing sa kanya ngayon. Pinilit ko
na hindi mapaiyak ngayon sa kanyang harapan kahit gustong-gusto ko na talagang
magwala at umiyak.
"D-Do you love her?" nahihirapan kong tanongsa kanya.
He licked his lips. Mas lalo pang lumapit sa akin si Caden at hinawakan niya ang
aking kamay at tinitigan niya ako direkta sa aking mga mata.
"Veronica, kung romantic [ove man ang ibig sabihin ngtinatanong mo ngayon... ang
sagot ay hindi. Isa lang ang babaeng minamahal ko ng sobra. .. at walang iba kundi
ikaw 'yun, Veronica." Tuluyan ng tumulo ang aking luha sa sinabi ni Caden at
napahikbi na rin ako.
"K-Kung mahal mo ako, bakit ako sinasaktan?" mahina kong sabi.
Urniling siya at hinawakan ang magkabila kong pisngi.
"Love, hindi ko intensyon na saktan ang damdamin mo. I-I'm sorry. I'm sorry kung
hindi ko nakitang nasasaktan ka na pala sa ginawa ko. was just so worried when I
knew the condition of
Stacey. Pero hindi ko siya mahal—ikaw ang mahal
1<0, Veronica," seryoso at malumanay na sabi ni Caden habang nakatingin pa rin siya
sa aking mga mata.
Umiiyak pa rin ako ngayon. Urniling ako at pinilit ang sarili na muling magsalita.
"A-Alam ko na nagmumukha na akong kontrabida ngayon, pero nagseselos talaga ako. A-
Ayoko. . . ayokong may kahati kami ng anak mo sa atensyon mo, Caden. Alam ko na
importante sayo si Stacey pero hindi mo naman kasi siya responsibilidad eh.
Maintindihan ka naman niya kapag hindi ka nakapunta sa hospital upang bantayan
siya. May mga doctors at nurses naman doon eh!" sabi ko kay Caden habang patuloy pa
rin sa aking pag-iyak.
Tahimik na tumango-tango si Caden at pinunasan niya ang aking luha na nakakalat na
sa aking mukha ngayon gamit ang kanyang kamay. Huminga ako ng malalim at muli akong
nagsalita.
"K-Kung papipiliin kita ngayon.
nag-angat ng tingin sa akin si Caden at nakita ko ang bahagyang pagtaas ng kanyang
kilay.
"Na ano, Nica?"
Napa kurap-kurap ako sa aking mga mata at bahagyang napanguso bago magsalita ulit
at sabihin sa kanya ang nais kong sabihin kanina pa.
"K-Kung papipiliin kita ngayon, Caden, sino ang pipiliin mo? Ako ba. .. o si
Stacey?" mahina kong sabl.
Nakita ko ang liwanag sa kanyang mukha at bahagya siyang napayuko at nakita ko rin
ang bahagyang pag-angat ng kanyang labi.
"Y-You're making fun of me! Seryoso ako rito, Caden!" inis kong sabi sa kanya at
tinulak siya palayo sa akin sa inis.
Mabilis siyang nag-angat ng tingin sa akin at muli niyang hinawakan ang magkabila
kong pisngi at nginitian niya ako.
"Sabina Veronica Coleman, tinatanong pa ba 'yan? Syempre ikaw ang pipiliin ko.
Ikaw. . . ikaw lang at walang iba," malambing na sabi ni Caden at hinaplos niya ang
aking pisngi.
Muli akong napaluha—hindi dahil sa inis o lungkot, pero sa saya na narinig ko
ngayon galing sa aking asawa.
"Uunahin mo na kami ni Owen?" parang bata na tanong ko kay Caden.
Mahina siyang turnawa at hinalikan ang
aking noo at tumango siya.
"Yes, Love. I'm sorry kung iyon ang naramdaman ko. I promise, hindi ko na uulitin
'yun. I'm sorry kung pinag selos kita. I'm sorry kung nagtago ako ng sekreto sayo.
I'm sorry for hurting you.
Napahagulgol na ako at niyakap ko na si Caden at sumiksik ako sa kanyang dibdib at
mas lalong hinigpitan ang pagka kayakap ko sa kanya. Kasalanan talaga 'to ni Caden!
Nagiging iyakin na naman ako.
Napapikit ako sa aking mga mata ng maramdaman ko ang paghalik ni Caden sa tuktok ng
aking ulo.
"Mahal na mahal kita, Sabina Veronica
Santiago Colem an."
TO BE CONTINUED...
Jarm Mijares
Sorry po kung hindi ko na nasusunod ang daily updates. Busy kasi talaga ako sa pag-
aaral. Sana maintindihan niyo! Malapit na rin matapos ang TUB. Hanggang Episode 70
lang po ito. Salamat!

UNEXPECTED 66
EPISODE 66
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
"MISS Santos wants to talk to you, Mrs. Coleman. Kung available ka raw, you can
visit in her private room at the Lockwood Hospital.
May turnawag sa akin kanina at iyon ang tawag na natanggap ko, galing sa Lockwood
Hospital. Gusto akong makausap ni Stacey. Bakit kaya? Galit ba siya dahil hindi na
siya pinupuntahan ng asawa ko araw-araw? Hindi ko naman pinagbabawalan si Caden na
dalawin si Stacey sa hospital, 'wag nga lang araw-araw. Pumayag naman si Caden sa
gusto kong mangyari at nakikita ko rin na bumabawi siya sa amin ni Owen at masaya
na ako doon.
Ngayon ay hindi ko mapigilan na mapapaisip sa aking natanggap na tawag. Hindi naman
ako busy ngayon kaya. . . kaya ay may time akong pumunta sa hospital at kausapin si
Stacey. Pero ang tanong ay pupunta ba ako? Dapat ba akong pumunta? Hindi naman kami
close—ayoko sa kanya. Well, hindi naman ako heartless at nakakaramdam din talaga
ako ng awa kay Stacey dahil sa kanyang kondisyon ngayon. Pero kapag ang oras at
atensyon na ni Caden ang pag-uusapan, hindi na ako makakapayag niyan. Asawa ko si
Caden at hindi niya obligasyon na bantayan si Stacey sa hospital kada araw.
Napahilamos ako sa aking mukha at napakagat sa aking labi habang nag-iisip. Pupunta
ba ako? Ano ang kailangan ni Stacey at bakit gusto niya akong makausap?
Ginulo ko ang aking buhok at napatayo.
Huminga ako ng malalim at turnango. I should go. May kailangan din akongdapat na
sabihin sa kanya.
Naglakad na ako papunta sa aming kwarto ni
Caden upang makapag bihis na ako at makapunta na sa hospital. Mabilis lang akong
natapos sa aking pag-aayos at agad din akong umalis upang makapunta sa hospital.
Alam ko na kung ano ang room ni Stacey kaya dumiretso na kaagad ako doon at pumasok
sa 100b.
Nang makapasok na ako sa kanyang kwarto, hindi ko mapigilan na magulat sa kanyang
sitwasyon ngayon. Napalunok ako sa aking laway at hinay-hinay akong humakbang
palapit sa kanya. Tumingin sa akin si Stacey at ngumiti siya sa akin.
"N-Nica, you came," mahina niyang sabi.
Ang payat na niya. . . sobrang payat! Ang putla na rin ni Stacey at ang darni
niyang pasa sa kanyang katawan. Para na siyang skeleton sa sobrang payat niya
ngayon. Hindi naman siya ganito noong huli kong kita sa kanya, ah? What happened to
her?
"Alam ko na nagulat ka kung ano na ako ngayon. Ang layo-layo ko sa katawan ko noon
sa ngayon. I used to be a model in the states, Nica. I got married. I was so happy.
But when I discovered I had leukemia, my world started to shatter. My husband left
me—he left me at my lowest. Years after I found out I had cancer, my parents died
in a car accident. Hindi ko na alam ang gagawin ko sa buhay ko. I was all alone. I
have no one who takes cares of me. .. " natigil si Stacey sa kanyang pagsasalita at
humagulgol siya. Tahimik lang ako ngayon sa aking kinatatayuan habang nakatingin sa
kanya.
Huminga siya ng malalim at pinunasan niya ang kanyang luha at muli siyang tumingin
at ipin agpatuloy ang kanyang pagsasalita.
"Dahil sa mga nangyari sa buhay ko, ilang buwan akong nag lasing at nalulong din
ako sa droga. Desidedo na akong mamatay at surnama sa mga magulang 1<0. Ayoko nang
labanan ang sakit ko dahil wala na rin naman akong makakasama sa buhay ko—wala nang
saysay na mabuhay pa ako sa mundong ito. Until I remembered the guy that promised
me something in the Philippines. No other than your husband, Nica."
Napa kurap-kurap ako sa aking mga mata ng sabihin iyon ni Stacey. Nasabi na sa akin
ni Caden na may pangako siya kay Stacey noon na hindi niya ito pababayaan.
"That time. .. napasabi ako sa sarili ko na tama... nandiyan pa nga pala si Gideon
Caden, and he's waiting for my return—kahit na walang kasiguraduhan. I decided to
fight my cancer, Nica. Pero nang malaman ko na hindi na talaga ako gagaling, I
decided to flied back here because I want to die here in the Philippines. I called
Caden and to my surprised. . . he came," ngumiti siya at turnango. Nakita ko na may
tumulong Il-Iha sa kanyang mga mata pero hinayaan niya lang ito.
"He kept his promise, Nica. He came for me. .. he took care of me. I'm sorry kung
nakihati ako sa oras at atensyon ni Caden sa inyo."
Umigting ang panga ko sa sinabi ni Stacey at mahigpit akong napahawak sa aking
darnit. Hindi pa rin ako nagsasalita at hinayaan muna si Stacey.
"Ang swerte mo sa asawa mo, Nica. ..."
Turn ango ako at bahagyang ngumitl. know, Stacey."
"Mahal na mahal ka niya. Alam mo ba, habang binabantayan niya ako rito sa hospital
he's always talking about you and your son Owen. He looks so proud and I'm happy
for what he has right now. Atleast bago ako mawala sa mundong ito ay alam ko na
masaya na ang lalaking mahal ko sa babaeng pinakamamahal niya."
Bahagyang umawang ang aking bibig sa sinabi ni Stacey sa akin.
"Stacey..
Ngumiti siya sa akin habang tuloy-tuloy ang pagpatak sa kanyang mga luha.
"I-I'm dying, Nica. Yes, inaamin ko na mahal ko ang asawa mo—l always love him.
Siya lang ang lalaking minahal ko kahit na iniwan ko siya rito sa Pilipinas. Hindi
kita pinapunta rito para awayin ka, o agawin ko sayo ang asawa mo. I want to say
thank you to you, Nica."
Bahagyang kumunot ang noo ko sa kanyang sinabi.
"Thanks for what?"
"Thank you dahil kahit na sa maikling panahon ay nakasama ko si Caden. Please take
care of him. . . love him. Kailangan ko ng
magpahinga, Nica.
Nanlaki ang aking mga mata at nataranta ng bigla niyang ipinikit ang kanyang mga
mata. Tumakbo ako palapit sa kanya at hinawakan ko ang kanyang magkabilang balikat.
"S-Stacey, 'wag ka munang matulog!" Bahagya niyang iminulat ang kanyang mga mata at
nanghihinang ngumiti sa akin.
"I'm tired, Nica. I want to sleep," mahina niyang sabi.
Hindi ko mapigilan ang sarili ko na maging emosyonal habang pinagmamasdan ko si
Stacey. Hindi kami close at hindi ko rin siya kilala at kaibigan, pero nasasaktan
ako habang nakikita ko siya sa kanyang sitwasyon ngayon.
Huminga ako ng malalim at tumango.
"0-0kay... magpahinga ka na," mahina kong sabi at tinulungan ko si Stacey na
mapahiga siya ng maayos sa kanyang higaan.
Bago niya isirado ang kanyang mga mata at turningin muna siya sa akin at ngumiti.
"S-Salamat sa pagpunta rito, Nica.
Masayang-masaya ako na makita kita ngayon. I adore you so much. Gusto sana kitang
maging kaibigan pero wala na akong panahon eh. Babawi na lang ako sa susunod kong
buhay."
Napapikit ako sa aking mga mata sa sinabi ni Stacey at hinawakan ko ang kanyang
kamay at ngumiti rin pabalik sa kanya. Hinawakan din ni Stacey ang aking kamay at
tinignan niya ako.
"We can be friends, Stacey. Hahanapin kita sa susunod nating buhay at sisiguraduhin
ko na magiging magkaibigan tayong dalawa," seryoso kong sabi sa kanya.
Muli siyang ngumiti at hinay-hinay na tumango.
"I-I like that. mahina niyang sabi at unti-unti na niyang sinirado ang kanyang mga
mata.
Nakatingin lang ako kay Stacey ngayon at makalipas ang ilang minuto ay nararamdaman
ko ang pagluwag ng pagkakahawak ni Stacey sa aking kamay. Napatingala ako at
huminga ng malalim bago ako muling napatingin sa kanya.
Patay na siya.
Wala na si Stacey at namatay siya habang hawak ko ang kanyang kamay. Sa maikling
panahon ay nagkaroon ako ng bagong kaibigan..
at nawala rin kaagad ito sa akin.
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 67
EPISODE 67
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
KAMI ni Caden ang nag asikaso sa burol ni Stacey at sa mga kailangan pang gawin
dahil wala na siyang pamilya. Pumunta ang mga kakilala ni Stacey sa kanyang burol
at bahagya akong nagulat ng makita ko ang kanyang ex-husband na tinutukoy ni Aiden
sa akin at ang sinabi ni Stacey na asawa niya na iniwan siya nang malaman nitong
may sakit siya.
"Anong ginagawa niya rito?" tanong ko habang matalim pa rin na nakatingin sa
lalaking hilaw na naglalakad papunta sa kabaong ni Stacey.
"He wants to see, Stacey, love. Let him see her for the last time. He deserves to
suffer for what he did," seryosong sabi ni Caden na nasa aking tabi. Hinawakan niya
ang aking kamay kaya napatingin ako sa kanya at sumandal sa kanyang balikat.
Pagkatapos ng burol ni Stacey at nailibing na ito, nakaramdam ako ng sobrang pagod
sa aking katawan at agad akong napahiga sa may couch at
napapikit sa aking mga mata.
"Nica, do you want me to carry you to our
Muli akong napamulat sa aking mga mata at napatingin kay Caden. Tumango na lang ako
at hinayaan si Caden na buhatin ako papunta sa aming kwarto. Nang maihiga niya ako
sa kama at akmang aalis na siya, hinawakan ko ang kanyang braso at hinila siya
palapit sa akin. Napahiga siya sa aking tabi at nginitian niya ako.
"Do you want something from me, love?" tanong ni Caden sa akin habang nakangisi pa
rin.
Idinikit ko ang aking katawan sa kanya at sumiksik ako sa kanyang dibdib.
Naramdaman ko ang pagyakap ni Caden sa akin at hinagod niya rin ang aking likod.
"Namiss ko lang ang lambingan nating dalawa, Caden," mahina kong sabi habang
nakapikit sa aking mga mata.
Naalala ko ang sinabi ni Stacey noong buhay pa siya. Ang sabi niya ay swerte ako na
si Caden ang naging asawa ko at sang-ayon din ako sa kanyang sinabi. He never
cheated on me. Minsan ay may mga hindi man kami pagkakaunawaan dalawa, pero hindi
niya hinahayaan na tumagal ng ilang araw ang pag-aaway naming dalawa at agad siyang
hihingi ng tawad sa akin. He's also a
responsible and loving father to our son. Kahit na busy siya sa work niya ay
nakikipaglaro pa rin siya kay Owen pag nakauwi siya galing trabaho. Kaya ang swerte
ko talaga na siya ang naging asawa 1<0.
Nag-angat ako ng tingin kay Caden at nakita ko siyang nakapikit na ang mga mata,
pero alam ko na hindi siya natutulog.
"Caden?" tawag ko sa kanyang pangalan. "Hmm?" unti-unti niyang iminulat ang kanyang
mga mata at tinignan niya ako.
Ngumiti ako sa kanya. "Paano na lang kaya kung hindi natuloy si Stacey sa pagpunta
sa States noon? Siguro ay naging magjowa na kayong dalawa at kayong dalawa ang
kinasal," sabi ko sa kanya.
Nasabi sa akin ni Aiden na may something si Caden at si Stacey noon. Kaso hindi
lang ito natuloy ng lumipat si Stacey at ang kanyang pamilya sa ibang bansa at doon
na turnira. Siguro kapag hindi natuloy iyon ay naging sila na ni Caden at kinasal
silangdalawa at nagkaroon ng mga anak.
Mahinangtumawa si Caden kaya kumunot ang aking noo at nagtaka habang nakatingin sa
kanya ngayon.
"Why are you laughing?" nagtataka kong
tanong sa kanya. Dahil parang may nasabi akong nakakatawa kaya siya tawang-tawa
ngayon habang nakatingin sa akin.
Ngumiti siya at hinaplos ang aking pisngi.
"Hmm, siguro ay naging girlfriend ko nga talaga si Stacey noon kung hindi sila
tumuloy sa paglipat. Pero sigurado rin ako na maghihiwalay kamingdalawa," sabi ni
Caden.
Nagtaka naman ako sa kanyang sinabi. "Bakit mo naman nasabi na maghihiwalay rin
kayong dalawa?" tanong ko.
Ipinantay ni Caden ang kanyang mukha sa aking mukha at tinitigan niya ako sa aking
mga mata.
"Kasi nakatadhana akong ikasal sayo,
Veronica. Nakatadhana ako na maging asawa ko. Magkaroon man ako ng maraming
girlfriend, sayo pa rin ako ikakasal at ikaw ang mamahalin ko ng sobra sa lahat ng
babaeng dumaan sa buhay ko. Naniniwala ako na itinadhana tayong dalawa na magsama
at maging mag-asawa. Kaya kung nagkatuluyan man kami noon, hindi pa rin kami
magtatagal," seryosong sabi ni Caden habang nakatingin pa rin sa aking mga mata.
Napangiti ako sa sinabi ni Caden at hindi ko rin mapigilan na mapaluha at naging
emosyonal.
Mahina kong pinalo ang kanyang balikat. "A-Ano bal Pinapaiyak mo na naman ako! Diba
sabi ko sayo na 'wag kang magsalita ng ganyan dahil iiyak talaga ako?!" nakanguso
kong sabi.
Hinawakan niya ang magkabila kong pisngi at hinalikan niya ang aking labi at
kasunod nito ay ang aking ilong at ang aking noo. Pinagdikit ni Caden ang aming mga
noo at muli siyang nagsalita.
"l love you so much, Mrs. Sabina Veronica
Santiago Coleman
Napangiti ako sa sinabi ni Caden at hinawakan ko rin ang magkabila niyang pisngi.
"And I love you more, Mr. Gideon Caden Uy Coleman. . . so much."
Muli akong hinalikan ni Caden sa aking labi at hinalikan ko rin siya pabalik.
Noon pa man ay hindi ko inaasahan na mapapalapit ako kay Caden. Nagkaroon ako ng
unexpected baby galing sa kanya at si Owen 'yun. Naging magulo man ang buhay namin
sa simula, natutunan naman naming mahalin ang isa't isa.
Hindi ko akalain na mamahalin ko ng sobra si Caden. I never experience this kind of
feeling when I am still in a relationship with his twin brother Aiden—kay Caden
lang talaga.
Naniniwala rin ako na itinadhana rin talaga kami sa isa't isa ni Caden.
I never imagined my life without my husband—without him and our son. Caden is my
other half. Caden is the love of my life. He completed me. He makes me feel so
special. Mahal na mahal ko talaga si Caden. sobra. At gusto ko pang magkaroon ng
maraming anak galing sa kanya. Wala na akong pakialam kung masakit man, basta
masaya kaming dalawa ni Caden.
"Bigyan na natin ng kalaro si Owen, Caden, sabi ko sa kanya sa pagitan ng aming
paghahalikan.
Unti-unti kong nasilayan ang ngiti sa mukha ni Caden at sinagot niya ang aking
sinabi.
"Hmm, magandang ideya 'yan. Gawin na natin ngayon," sabi niya at muli akong
hinalikan sa aking labi.
Napangiti ako at kumapit na sa kanyang batok.
More babies with Caden are now one of my goals.
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 68
EPISODE 68
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
"AYAW mo na ba talagang mag modelo ulit, Ate Nica? Ikaw ang naging inspirasyon ko
sa pagpapatuloy sa aking modeling career.
Hinihintay na ng lahat ang pagbabalik mo, Ate Nica."
Natigil ako sa aking ginagawang crochet at napatingin ako sa aking kapatid na si
Sabel. Dumalaw siya ngayon sa bahay dahil may importante raw siyang sasabihin sa
akin at nakakasiguro ako na ito ang kanyang nais na pag-usapan naming magkapatid.
Inilapag ko muna sa may lamesa ang kasalukuyan kong ginagawa na crochet at humarap
ako sa aking kapatid at tinignan ko siya ng seryoso.
Minsan ay naisip ko na rin na bumalik sa ako sa pag momodelo. Suportado naman sa
akin si Caden at gustong-gusto na niya na rin talaga akong bumalik sa mga dati kong
pinagkakaabalahan noon. Pero ayokong iwan si Owen at ayokong malayo sa kanya. Nasa
kinder na ngayon si Owen at sinasamahan ko siya palagi
sa paaralan niya. Masaya naman ako sa buhay ko ngayon... sa pagiging Mommy ni Owen.
00, nakakamiss din ang pagmomodelo pero okay lang naman.
Huminga ako ng malalim at nagsalita.
"Alam mo naman na hindi ko maiwan si Owen, diba? At isa pa, masaya na rin naman ako
sa buhay ko, Sabel," nakangiti kong sabi.
Sumimangot si Sabel at sin agot ang aking sinabi. "Ate, hindi ka naman magiging
full-time model eh. Part-time lang naman! Hawak mo pa rin ang oras mo at mahahatid
at masusundo mo pa rin si Owen sa school niya. Ate, alam ko na namimiss mo na rin
ang pagmomodelo mo. .. at namiss ka na rin namin!"
Napaisip ako sa sinabi ng aking kapatid. Bumalik na sa dati ang katawan ko at hindi
naman ako nahihirapan sa pag adjust sa pagbabalik sa pag mo-modelo.
"Pag-iisipan ko muna siguro ang sinabi mo, Sabel. Kakausapin ko rin ulit ang asawa
ko kung papayag siya," sambit ko.
"Huh? Papayag 'yun si Kuya Caden! Siya kaya ang number one supporter mol"
Napangiti ako at hindi mapigilan na kiligin sa sinabi ng aking kapatid.
Nang matapos na kaming makapag-usap ng kapatid na si Sabel, pinag-isipan na ang
kanyang sinabi tungkol sa pag mo-modelo.
Naglalakad ako ngayon papunta sa kwarto namin ni Caden at napapunta ako sa harap ng
salamin at tinignan ang aking sarili. Napahawak ako sa aking tiyan at hinaplos ito.
Ilang buwan na rin kaming nagta-try ni Caden para mabuntis ulit ako. Hindi naman
ako nagmamadali, pero magiging mas masaya ako kapag nagbunga ulit ang pagmamahalan
namin ni Caden.
"Caden, pumunta kanina si Sabel dito sa bahay."
Nakauwi na si Caden mula sa kanyang trabaho at kasalukuyan siyang nagbibihis ngayon
dito sa aing kwarto. Tumingin siya sa akin at nagsalita.
"Bakit? May problema ba ang kapatid mo?" tanong niya.
Umiling ako at ngumiti sa kanya. "She wants me to go back to modeling, Caden.
Marami na rin daw ang naghihintay sa pagbabalik ko pero.. uhm...." napakagat ako
sa aking labi habang nakatingin sa kanya.
Kumunot ang kanyang noo at naglalakad siya ngayon palapit sa akin at tumigil siya
ng nasa harapan ko na siya ngayon.
"Pero ano? Love, you should go back to modeling. Alam ko na miss na miss mo na ang
trabaho mo. Hindi naman kita pinagbabawalan eh," malumanay na sabi ni Caden at
hinawakan niya ang magkabila kong kamay at nginitian niya ako.
Huminga ako ng malalim at ngumiti rin pabalik sa kanya.
"l know that, Caden. And I am very thankful that I have a husband like you—a
supportive husband. Pero nagdadalawang isip pa rin ako eh. . . paano na langsi
Owen? Araw-araw kaming magkasama at baka malungkot siya na hindi ko na siya
nahahatid at nasusundo," napayuko ako at muling napakagat sa aking labi.
Hinawakan ni Caden ang magkabila kong pisngi kaya muli akong napatingin sa kanya.
"Love, hindi naman ibigsabihin na babalik ka sa pag mo-modelo mo ay mawawalan ka na
ng oras sa anak natin. Nahahatid at masusundo mo pa rin siya. Ang gusto ko lang ay
'wag mong itigil kung ano ang gusto mong gawin. Nakilala kita bilang isang modelo,
ayokong iwan mo ito ng dahil sa amin. I know you love modeling, love."
Napangiti ako sa sinabi ni Caden at niyakap ko siya. Sumandal ako sa kanyang
balikat at napa buntong-hininga ako.
"Thank you, Caden."
DAHIL sa naging usapan namin ng asawa 1<0, buo na ang aking desisyon... babalik na
ako sa aking pag mo-modelo. Ang una kong tinawagan aywalang iba kundi ang aking
kapatid na si Sabel at masayang-masaya siya sa naging desisyon ko at agad niya rin
na tinawagan ang manager namin at pati na rin ang agency. Marami na ang naghihintay
sa akin at may project kaagad ako, pero hindi ko tinanggap ang lahat dahil
natatakot ako na sa pagbabalik ko sa pag momodelo ay mawawalan ako ng oras sa
pamilya ko kaya konti lang ang aking tinanggap at naiintindihan naman nila ito.
"Oh my Gosh! You're finally back, Veronica!
Mas lalo kang gumanda at sumexy!"
Napangiti ako at kinilig sa mga nakuha kong papuri ng makarating ako sa may studio.
Nakaramdam ako ng special treatment galing sa lahat at I appreciated it a lot.
Ramdam na ramdam ko ang pagkamiss nila sa akin at namiss ko rin naman silang lahat.
Sa unang photoshoot ko ay hindi ko maintindihan ang saya na nararamdaman ko ngayon
at pati na rin ang excitement. Nang nasa gitna na ako, napagtanto ko na namiss ko
talaga ang pag mo-modelo at hindi ko kayang umalis dito.
Lumipas ang isang linggo ay tuloy-tuloy pa rin ang trabaho ko sa pag mo-modelo.
Hindi pa rin nawawala ang paghatid at pagsundo ko sa anak namin ni Caden na si Owen
sa school niya at nasabi ko rin sa kanya angtungkol sa pag mo-modelo ko at tuwang-
tuwa si Owen.
"Wow! My mommy is a model!" nakangiting sabi ni Owen habang pumapalakpak.
Napa hagikhik ako sa naging reaksyon niya at hinalikan ko ang matambok niyang
pisngi at mahina ko itong kinurot.
"Do you want someday to be my guest in one of my photoshoots, baby ko?" malambing
kong tanong sa kanya.
Sunod-sunod naman siyangtumango at kumapit siya sa aking batok.
"Yes, Mommy! I want that! I want to be in one of your photoshoots!"
Ngumiti ako at muling hinalikan ang kanyang pisngi.
"Let's do that very soon, baby ko."
Masayang-masaya na ako na super supportive ng pamilya ko sa akin sa pagbabalik ko
sa modeling. Nasabi ko na rin kay Mom at Dad ang pagbabalik ko sa modeling at
masaya sila para sa akin. Ganun din si Mommy Kira at si
Daddy Trevor ng malaman nila ang tungkol sa pagbabalik ko sa modeling. Proud na
proud din sa akin si Caden at marami siyang binili na magazine kung saan ako ang
nasa cover page. Grabe talaga!
Pero makalipas ang ilang linggo ay may kakaiba akong nararamdaman kaya cancelled na
muna ang iba kong photoshoot dahil masama ang pakiramdam ko. Hindi ko rin muna
nahatid si Owen sa school niya at nandito lang ako sa bahay habang nagpapahinga.
May pakiramdam na ako kung bakit ganito ang nararamdaman ko at isa lang ang
solusyon dito... walang iba kundi ang alamin ang katotohanan.
Nandito ako ngayon sa 100b ngCR at hinihintay ko ang magiging resulta sa pregnancy
test kit na trinay ko ngayon. 00, nagbabakasakali ako ngayon na buntis ako at lahat
ng mga nararamdaman ko ngayon ay sintomas ng pagbubuntis.
Huminga ako ng malalim at napakagat ako sa aking labi habang unti-unti kong nilapit
ang PT sa mukha ko at tiningnan ang resulta.
Napatakip ako sa aking bibig at nanlaki ang mga mata ng makita ko ang resulta.
Hindi ko mapigilan na mapaiyak sa sobrang
tuwa sa aking nakita ngayon.
Buntis ako! Magkakaroon na ulit kami ng anak ni Caden. Magiging kuya na rin si
Owen. Madadagdagan na ulit kami sa aming pamilya.
Ang saya-saya ko ngayon sa nalaman ko.
TO BE CONTINUED...

Jarm Mijares Writer

Please add CHASING MY PROFESSOR to your library. lyon po ang eh Il-update ko sa
month of OCTOBER. Maraming salamat! Two more chapters at tapos na po ang TUB.
Readers also enjoyed:
The Ocean and the Sun
0 120.8K Read
TAGS Billiona're Love-triangle Workplace

UNEXPECTED 69
EPISODE 69
SABINA VERONICA'S POINT OF VIEW.
BUNTIS ako sa pangalawa naming anak ni
Caden. Nang malaman ko ang resulta ng aking PT, agad kongtinawagan si Caden at
pinauwi ko siya dito sa aming bahay. Hindi ko muna sinabi kay Caden ang totoo sa
phone dahil gusto ko na sa personal ko sasabihin sa kanya ang aking nalaman. Hindi
ako mapakali at gustong-gusto ko na rin na tawagan ang aking mga magulang, mga
kapatid, o hindi naman ay si Oceania at ipaalam ang balita. Pero kailangan na si
Caden ang unang makaalam bago ang iba.
Nang makauwi si Caden sa bahay, agad ko siyang pinapunta sa kwarto namin at
pinakita ko ang naging resulta sa tatlong PT na sinubukan ko. 00, tatlo ang
sinubukan ko para ma make sure ko talaga kung buntis ba ako o hindi. Lahat ng
sinubukan ko na pregnancy test kit ay positive ang resulta kaya nakakasigurado
talaga ako na buntis ako.
"F*ck! Holy sh*t! Magiging daddy na naman ako!" nakangitingsabi ni Caden habang
nakatingin sa mga PT na hawak niya ngayon.
Mangiyak-ngiyak ako habang pinagmamasdan siya at pinapanood ang kanyang reaksyon.
Ang saya-saya ko na nakitang masaya rin si Caden sa kanyang nalaman. Turningin siya
sa akin at agad niya akong sinunggaban ng isang malalim na halik sa labi. Kumapit
ako sa kanyang batok at hinalikan ko rin siya pabalik at naramdaman ko rin ang
pagtulo ng aking luha galing sa aking mga mata—tears of joy.
"Thank you, love. Thank you for this early Christmas gift for me. I'm so happy
right now. I'm going to cry!" sumiksik si Caden sa aking balikat at narinig ko ang
kanyang paghikbi at naramdaman ko rin ang luha niyang nadikit na rin sa aking
balat sa balikat.
Caden is so cute while crying right now. Naiiyak na rin ako ngayon dahil ilang
buwan na naming pinagdarasal na sana ay bigyan na kam ng baby at pinagbigyan na
talaga kami ng Panginoong Diyos.
"Magiging kuya na ang Owen natin, Caden.
May new baby na rin tayo. . . sa wakas!"
Nag-angat siya ngtingin sa akin at mamula-mula na ang kanyang mga mata ngayon.
Ngumiti ako sa kanya at pinunasan ko ang kanyang luha na nakakalat sa kanyang
mukha. Ngumiti si Caden sa akin at sunod-sunod na tumango.
"Madadagdagan na naman tayo sa family. Excited na akong lumabas siya sa tummy mo,
love," sabi ni Caden at hinawakan niya ang aking tiyan.
Napa hagikhik ako at hinalikan ko ang pisngi ni Caden.
"Masyado ka namang excited! Wala pa nga akong baby bump eh. Pero excited na rin
akong magbuntis ulit. Ngayon sa pangalawa kong pagbubuntis, magkasama na tayong
dalawa palagi at hindi tayo mag-iiwanan," nakangiti kong sabi sa kanya at hinawakan
ko ang magkabila niyang pisngi.
Ang darning problema ang dumating sa amin ni Caden habang pinagbubuntis ko pa si
Owen. Buti na lang at malakas ang kapit sa akin ni Owen at hindi siya bumitaw,
hindi niya iniwan si Mommy at si Daddy. Ngayon sa pagbubuntis ko ay pinapangako ko
na lalayo na ako sa stress at iingatan ko rin ang aking sarili.
"l will take care of you and the baby, Nica. Gagawin ko ang lahat para lang
maibigay ko ang lahat ng pangangailangan niyo at maibigay ko ang mga gusto niyo,"
nakangiting sabi ni Caden
habang nakatingin siya sa aking mga mata.
Hinalikan niya ang aking noo at niyakap niya ako. Napapikit ako sa aking mga mata
at sumiksik ako sa kanyang dibdib at niyakap siya pabalik.
I feel so safe and comfortable in Caden's arms. Dahil alam ko na hindi ako hahayaan
ni Caden na mapahamak at aalagaan niya ako.
Nang masabi ko na kay Caden ang tungkol sa aking pagbubuntis, agad ko na tinawagan
ang aking mga magulang at ganun din si Caden sa kanyang mga magulang.
Nasa Singapore ngayon si Mom at Dad para sa isang business meeting. Hindi ako
nakakasiguro kung available ba sila ngayon ni Dad, o na sa isang meeting sila pero
sinubukan ko pa rin na tawagan si Mommy at makalipas ang ilang segundo ay sinagot
niya rin naman ang akin g tawag.
"Yes, Nica anak? May problema ba dyan sa inyo kaya ka napatawag?" bungad ni Mommy
ng masagot niya ang aking tawag.
Napangiti ako ng marinig ko ang pag-aalala sa boses ni Mom. Kahit na may sarili na
akong pamilya, nandiyan pa rin si Mommy para sa akin at mabilis ko lang siyang
nasasabihan sa aking mga problema at kung kailangan ko ng tulong o advices ay
nandiyan lang siya palagi para sa akin.
"Hello, Mom! No PO... wala naman pong problema dito. May gusto lang po sana akong
sabihin—ibalita sa inyong dalawa ni Daddy. Where's daddy pala? Kasama mo ba siya
ngayon?" sabi ko.
Narinig ko naman si Mom na tinatawag ang pangalan ni Dad sa kabilang linya.
"Maverick! Pumunta ka nga muna dito saglit. Kasalukuyan kong kausap si Sabina sa
phone at may importante raw siyang sasabihin sa ating dalawa!" sambit ni Mommy sa
kabilang linya.
Hindi na muna ako surningit sa usapan dahil nag-uusap si Mom at Dad ngayon sa
kabilang linya.
"Sige na, Nica, naka loudspeaker na ang phone ko ngayon at naririnig ka na ng daddy
mo," wika ni Mommy sa kabilang linya.
"Nica anak, may problema ba?" narinig ko na tanong ni Dad.
Napangiti ako ng marinig ko ang malumanay niyang boses.
Huminga ako ng malalim bago ako magsalita ulit.
"Hey, Daddy. Wala pong problema. . . may gusto lang po akong sabihin sa
inyongdalawa ni Mommy ngayon."
"Ano ba kasi 'yan, anak? Kinakabahan na ako rito! Sabihin mo na lang kaya kaagad?"
narinig ko na sabi ni Mommy sa kabilang linya na may halong pagkainip. Sinuway
naman siya ni Dad pero hindi nagpatinag si Mommy.
Bago pa mag-away ang aking mga magulang, muli na akong nagsalita at sinabi na sa
kanila ang tungkol sa aking pagbubuntis.
"Mom, Dad, I'm pregnant. Magkakaanak na ulit kami ni Caden! Magkakaapo na ulit
kayong dalawa," masaya kong anunsyo habang kausap ko sila sa phone.
Narinig ko ang pagsinghap ni Mommy sa kabilang linya at ang masayang tawa ni Daddy.
"Oh my God! Magkakaapo na ulit ako, anak? Ngayon niyo lang ba nalaman ni Caden?"
sabi ni Mommy.
Ngumiti ako at tumango kahit hindi nila ako nakikita ngayon.
"Yes, Mommy! Masayang-masaya akong ibalita sa inyo ang tungkol sa aking
pagbubuntis."
"Congratulations, anak! Alam ko na matagal niyo na ring gusto na magkaroon ng
bagong anak ng asawa mo at ngayon ay natupad na.
Masayang-masaya ako para sayo at sa pamilya niyo, Nica," sabi ni Dad sa kabilang
linya.
Hindi ko mapigilan na maging emosyonal habang kausap ko ngayon ang aking mga
magulang sa phone. Gusto ko sana na sabihin sa kanila ang tungkol sa pagbubuntis ko
sa personal para naman ay maramdaman ko ang kanilang mga yakap, pero sa susunod pa
na araw ang uwi nila dito sa Pilipinas at hindi na ito pwede pang ipagpabukas kaya
sinabi ko na sa kanila ang totoo habang kausap ko sila sa phone.
"Sabina Veronica, didiretso kami dyan ng Daddy mo sa bahay niyo ni Caden kapag
nakabalik kami sa Pilipinas. Bibilhan ka namin ng pasalubong dito sa Singapore!
Ingatan mo ang sarili mo, ah? Mahal na mahal ka namin, anak!" sabi ni Mommy.
Napangiti naman ako sa sinabi ni Mommy.
"Thank you, Mom and Dad! Mahal na mahal ko rin kayo. Mag-ingat din kayong dalawa
diyan sa Singapore at sa inyong pag-uwi bukas."
Nang matapos ko nang makausap ang aking mga magulang, hindi mawala ang ngiti sa
aking mukha ngayon sa sobrang tuwa. Napahawak ako sa aking tiyan at sunod ko na
tinawagan ang aking mga kapatid at pati na rin si Oceania at ang buo kong pamilya
sa Generoso.
Habang kausap ko ngayon sa phone ang aking pinsan na si Oceania, napasulyap ako sa
aking asawa na nasa hindi kalayuan na may hawak din na phone at may kausap dito.
Nagkatinginan kamingdalawa at nginitian ang isa't isa.
Halata masyado sa akin ang sobrang tuwa sa pagbubuntis ko. . . kasi totoo naman—ang
saya-saya ko talaga ngayon.
Ang saya maging Mommy at mabuntis kapag alam mo na mahal na mahal ka ng asawa mo at
suportado kayo ng buo niyong pamilya.
Hindi na ako makapaghintay na lumaki ang aking tiyan ng dahil sa aking pagbubuntis.
TO BE CONTINUED...

UNEXPECTED 70
EPISODE 70
GIDEON CADEN'S POINT OF VIEW.
"WOW! Second baby na, ah? Inunahan mo na naman ako."
Bahagya akong natawa sa sinabi ni Aiden sa akin. Nandito kami ngayon sa bahay ng
aming mga magulang upang ma celebrate namin ang pagbubuntis ng aking asawa.
Masayang-masaya si Mom ngsabihin ko sa kanila angtungkol sa pagbubuntis ni
Veronica. Wala pa kasi silang maaasahan kay Aiden dahil magulo pa ang relasyon niya
sa kanyang asawa. Si Chantal n aman ay kasalukuyang pang nagpapagaling sa hospital
dahil sa kanyang paa. Sa ngayon ay ako pa lang ang nakakapagbigay ng apo kay Mom at
Dad.
Nginitian ko si Aiden at tinapik ko ang kanyang balikat.
"Darating din ang panahon na magiging
Tatay ka rin, Aiden," seryoso kong sabi sa kanya.
Bumuntong-hininga siya at tumango. "Mahirap ba maging Tatay?" seryosong
tanong ng aking kakambal.
Nahihirapan pa rin akong makipag-usap ng harap-harapan ni Aiden lalo na't kalbo
siya ngayon. Pinaglalaruan ata siya ng kanyang asawa at ito namang kapatid ko ay
uto-uto naman. Nakakabaliw nga naman ang pag-ibig—kagaya ng pagmamahal ko sa aking
asawa. . .
nakakabaliw. Hindi ko namamalayan na nagiging corny na rin ako dahil sa pagmamahal
ko dahil nagagawa ko na ang mga kinaiinisan kong nakikita noon.
Ngumiti ako kay Aiden at sinagot ang kanyangtanongsa akin. "Sa simula ay mapapaisip
ka kung ano ang iyong gagawin, kung makakaya mo bang maging ama kahit na wala ka
pang kaalam-alam, pero habang tumatagal ay hindi mo namamalayan na nagugustuhan mo
na ang bago mong buhay. . . ang pagiging ama ng anak mo," wika ko sa aking kapatid.
Huminga ng malalim si Aiden at napahawak siya sa kanyang ulo at ngumiti siya sa
akin.
"Sa ngayon ay hindi ko pa naintindihan ang mga sinasabi mo, pero darating din ako
dyan. I'm so proud of you, Caden. You're a good and a responsible man and a father
to your children," sabl' ni Aiden at tinapik niya ang aking balikat.
I smiled at him. "Thanks, man."
Isa sa pinakamasayang nangyari sa buhay ko ngayon ay ang nagkabati ulit kami ng
aking kakambal na si Aiden. Magkasama na kaming dalawa simula pa noong nasa tiyan
pa kami ng aming ina. He's not just my twin brother, he's also my best friend. . .
and my other half. I'm happy that he already forgave me for what I did in the past.
Nagkamali ako sa ginawa ko, pero hindi ko pinagsisihan na naging asawa ko si
Veronica at nagkaroon kami ng anak.
"Nakapunta na ba kayo sa 0B, anak?" tanong ni Mommy.
Nandito na kami ngayon sa dining area at kumakain sa aming dinner. Maliban sa aming
mga magulang ay si Aiden lang ang nandito. Wala si Chantal dahil hindi siya
pinayagan ni Jayden na umuwi at kasalukuyan pa rin itong nagpapagaling sa hospital.
Samantalang ang asawa naman si Aiden ay busy rin ang hindi makakapunta. Sa
katunayan nga ay hindi pa rin niya napapakilala sa amin ang asawa niya. Hindi namin
alam kung totoo ba talaga ang mga pinagsasabi niya na may asawa na siya kasi hindi
pa rin naman ito nakikita at hindi namin ito kilala.
"Wala pa PO, Mommy Kira. Sa susunod na araw pa po ang schedule namin sa doktor
1<0," si Nica ang sumagot sa tanong ni Mommy.
Nagkatinginan naman kamingdalawa; hinawakan ko ang kanyang kamay at hinalikan ko
ito.
"Hmm, mas maganda kung kambal ang susunod na anak niyong dalawa. May posibilidad na
magkaroon kayo ng kambal na anak dahil nasa pamilya na natin 'yan," sabi naman ni
Dad habang nakangiti.
Napasulyap ako kay Veronica at nakita ko ang pagputla ng kanyang mukha kaya bahagya
kong pinisil ang kanyang kamay. Napatingin siya sa akin at nginitian ko naman siya
bago ako muling humarap sa aking mga magulang at nagsalita.
"Kung ano po ang ibibigay ng Panginoon sa amin ay tatanggapin namin ng buong puso,
Dad. Kung kambal man ang magiging anak namin ni Nica ngayon sa kanyang pagbubuntis,
hindi ko po siya pababayaan kahit anong mangyari," seryoso kong sabi bago ko muting
tinignan ang aking asawa at halikan ang kanyang kamay. Ngumiti naman sa akin si
Veronica at tumango.
"That's good to hear, Caden anak. Hindi madali ang magbuntis ng kambal. Hindi mo ba
alam na kawawa ang Daddy niyo ng pinagbubuntis ko kayo ni Aiden?" sabi ni Mommy.
Nagkatinginan naman kamingdalawa ni
Aiden bago kami napatingin kay Daddy na nakasimangot na ngayon at nagkakamot sa
kanyang mukha.
"Anim na buwan lang naman akong walang maayos na tulog at kain dahil lang sa
pagbabantay ng Mommy niyo noong pinagbubuntis niya kayo," pahayag ni Dad.
Tinaasan siya ng kilay ni Mommy. "Nagsisi ka ba sa inalagaan mo ako noon habang
pinagbubuntis ko si Caden at Aiden?!" masungit na sabi ni Mommy.
Napakamot na naman si Dad sa kanyang mukha. "Tia naman! Parangtanga naman 'to...
"Anong tanga?! Ako? Tanga?"
"H-Huh? Hindi! Ano ba 'yan! Inaaway mo na naman ako eh. Akala ko pa naman retired
na ako sa pag-aaway mo sa akin, hindi pa rin pala," nakasimangot na sabi ni Dad.
Nagtatawanan na lang kami sa pag-aaway ng aming mga magulang. Ganito sila mag
lambingan kahit noong mga bata pa kami, pero kahit na laging inaaway ni Mommy si
Dad ay mahal na mahal pa rin nila ang isa't isa at hindi naman sila seryoso sa mga
awayan nila.
Gusto ko na maging katulad kami ni Nica nila
Mom at Dad kapag turnanda na kami at pati na
rin kay Grandpa Louis at Grandma Rachel na ngayon ay mapayapang namumuhay sa
Switzerland. I will give everything for my wife, just to make her happy.
Muli kaming nagkatinginan ni Nica. Inilapit ko ang aking mukha sa kanyang tainga at
bumulong ako sa kanya.
"Mahal na mahal kita," I whispered at her.
Nakita ko ang bahagyang pamumula ng kanyang mukha. Ngumuso siya at tumingin siya sa
akin.
"l love you too," mahina niyang sabi at nginitian niya ako.
She's my queen. She's my world. Veronica makes my world colorful and meaningful.
Nang hindi pa siya dumating sa buhay ko ay desidido na akong mag focus na langsa
kompanya at hindi na mag-asawa pa. Pero nang malaman ko na buntis si Veronica sa
anak ko kahit na maling-mali ang ginawa naming dalawa noon, sa mga oras na iyon ay
ang nasa isipan ko lang ay ang pakasalan siya.
Alam ko na siya na ang babaeng makakasama ko hanggang sa tumanda ako.
I believe that Veronica and I are meant to be with each other, and having Owen in
our life is not just unexpected but an incredible gift from above, and I am very
thankful for the life I have right now.
Wala na akong mahihiling pa kundi ang kasiyahan at kaligtasan ng aking pamilya.
Jarm Mijares
EPILOGUE NEXT! THANK YOU FOR
SUPPORTING AND READING THE
UNEXPECTED BABY! PA ADD NA PO SA MGA
LIBRARY NIYO ANG CHASING MY PROFESSOR.

THE UNEXPECTED EPILOGUE

THE UNEXPECTED BABY
EPILOGUE
"Mrs. Coleman, konting push pa PO!"
"AHHHH! Ang sakit na! Ayoko na!"
"Lalabas na si first baby, Mrs. Coleman. Tiis lang po kayo ng konti. 1. . . 2. 3...
push!"

Mas lalong humigpit ang pagkakahawak ni Veronica sa aking kamay at para na itong
mababali, pero pinagsawalang bahala ko ito dahil mas masakit ang nararamdaman
ngayon ng aking asawa sa mga oras na ito. Kasalukuyan siyang nanganganak sa aming
dalawang babies. 00, dalawa nga... kambal ang pinagbubuntis ni Veronica. Totoo nga
ang sinabi ni Dad na may posibilidad na magkaroon kami ng kambal ng asawa ko.
Kinabahan si Nica at bahagyang natakot ng malaman niyang kambal ang kanyang
pinagbubuntis.
"Paano na lang kung hindi ko kayanin,
Caden?" mahinang tanong ni Nica ng makalabas
ER.
na kami sa hospital at natapos na kami sa checkup niya sa OB.
Hinawakan ko ang magkabila niyang pisngi at tinignan ko siya ng seryoso sa kanyang
mga mata.
"Love, hinding-hindi kita pababayaan, okay? Hindi ka nag-iisa, nandito lang ako.
Wala kang dapat na ikatakot dahil hinding-hindi kita pababayaan," pagsisigurado ko
sa aking asawa.
Ngumiti siya sa akin at niyakap niya ako.
"Thank you, Caden."
Totoo nga ang lahat ng kinuwento sa akin ni Dad noon. Mahirap talaga kapag kambal
ang pinagbubuntis ng asawa mo dahil doble rin ang iyong trabaho sa pagbabantay at
sa pag-aalaga sa asawa mo. Pero hindi naman ako nagreklamo at hindi ako sumuko
dahil mahal ko ang aking pamilya.
Gusto ko sana na Caesarean section na lang ang gagawin ni Nica sa panganganak para
hindi siya mahirapan. Nasabi kasi ni Mom sa akin na masakit daw talaga ang
panganganak tapos dalawa pa ang ipinapanganak mo. Ayoko na mahirapan si Nica, pero
ayaw niya ng C-section. Gusto niya ng normal na panganganak kahit na masakit.
Nirerespeto ko ang kanyang desisyon dahil hindi naman ako ang manganganak kundi
siya naman. Sinamahan ko siya sa 100b ng delivery room at hindi ko siya iniwan
hangga't hindi natatapos ang kanyang panganganak.
"Lumabas na si Baby boy!"
Narinig ko kaagad ang pag-iyak ng anak namin na lalaki. Babae at lalaki pala ang
aming kambal ni Nica. llang buwan din naming pinag-isipan ang magiging pangalan ng
aming twin babies.
Hindi ko mapigilan na maging emosyonal at mapaluha ng makita ko ang anak namin ni
Nica. Inilapit ko ang aking mukha sa may tainga ng aking asawa at bumulong ako sa
kanya.
"He's so beautiful and healthy, baby," masaya kong sabi kay Nica at hinalikan ko
ang kanyang noo.
Napahikbi si Nica at kahit na nanghihina na siya ngayon ay nagawa niya pa rin na
ngumiti at tumingin sa anak namin na inaasikaso na ng mga nurses ngayon.
"Mrs. Coleman, hindi pa po tayo tapos. May isa pa pong baby at kailangan niyo pa po
na maging malakas at matapang. Mrs. Coleman, be ready na PO. ..."
Pinunasan ko ang mga pawis sa noo ni Nica at hinalikan ko siya doon. Muli siyang
napahawak

sa aking kamay at nagkatinginan kaming dalawa.

"One more time, love. You can do this," malambing kong sabi sa kanya at nginitian
ko siya.
Tumango si Nica at muli siyang huminga ng malalim at hinanda na angsarili.
Sa huling pagkakataon ay muting umiri si Nica at ilang minuto ay narinig na rin
namin ang pag-iyak ng aming baby girl. Tuluyan na akong napaiyak sa tuwa at
hinalikan ko sa labi ang aking asawa.
"l love you so much, Nica. I'm so proud of you, love," nakangiti kong sabi sa kanya
at hinalikan ko rin ang kanyang noo.
Lumapit sa amin angdalawang nurse ang binigay sa amin ang aming babies. Buhat ko
ngayon ang aming baby boy at hawak din ngayon ni Nica ang aming baby girl.
Nagkatinginan kaming dalawa at napatingin sa aming mga anak.
"E-Elizabeth Sibeon Santiago Coleman, and Craige Sibeon Santiago Coleman. . . i-
iyon ang pangalan ng kambal natin, Caden," mahinang sabi ni Nica habang nakatingin
siya sa aming mga anak habang nakangiti.
Nag-angat siya ng tingin sa akin at nakita ko
ang pagtulo ng luha sa kanyang mga mata. Nilapitan ko siya at hinalikan ang kanyang
noo.
"Our baby Elizabeth and baby Craige..
Ang mga pangalan ng aming mga anak ngayon ay galing sa lists ng kanyang diary noong
nasa high school pa siya. Ang notebook na aksidente kong nabasa ang nasa laman
noon. Nakalagay doon ang mga pangalan ng magiging mga anak niya at ang Elizabeth at
Craige ay kasama sa kanyang listahan. Ang pangalawang pangalan naman sa aming
kambal na Sibeon ay galing sa pangalan namin ni Nica.
I let my wife choose the name of our children. Wala naman akong problema kung ano
ang ipinangalan ni Nica sa aming mga anak dahil may tiwala naman ako sa kanya at
mahal ko siya.
Cayden Owen Santiago Coleman Elizabeth Sibeon Santiago Coleman
Craige Sibeon Santiago Coleman
Ang ganda ng mga pangalan ng aming mga anak—kasing ganda ng asawa ko.
Nang matapos ng manganak si Nica, hindi ko siya pinabayaan at tinulungan ko siya sa
pagbabantay ng kambal. Habang sinasamahan ko si Nica dito sa hospital, nasa
pamamahay ng aking mga magulangsi Owen. Pagod na pagod na
ang aking katawan at konti na lang ang aking tulog, pero hindi ko ito pinapakita sa
aking asawa dahil kung pagod ako. .. mas napapagod siya. Dalawa ang pinapadede niya
at nakailang buntong-hininga si Nica habang hawak niya ang kambal.
"Caden?"
Naalimpungatan ako ng marinig ko ang boses ni Nica. Napakusot ako sa aking mga mata
at iminulat ko ang aking mga mata at tinignan siya.
"Yes, love? May kailangan ka ba? May problema ba? Gusto mo ba na ako muna ang
magbuhat kay Lily at Craige?" sunod-sunod kong tanong sa kanya.
Ngumiti naman siya sa akin at umiling. "Wala namang problema, Caden. Gusto ko lang
san ang magpasalamat sayo..
Napailing ako at nilapitan ko siya. Umupo ako sa gilid ng kanyang kama at hinaplos
ko ang kanyang pisngi.
"Nica, it is my responsibility to be with you. all the time. We made our vows on
our wedding day, and I intended to do it and show them to you. Mahal na mahal kita,
Nica. Magkasama tayong dalawa sa hirap at sa ginhawa," seryoso
kong sabl' sa kanya at hinalikan ang kanyang noo. Bahagya siyang napapikit sa
kanyang mga mata at ngumiti.
"Oh, Caden! Araw-araw na langtalaga akong nahuhulog sayo. Ang hirap mong
kalimutan..
Kumunot ang aking noo sa kanyang sinabi.
"Bakit mo naman ako kakalimutan?"
Napa hagikhik naman siya.
"Kaya nga ang hirap mong kalimutan, diba? Hindi ka mawala sa puso at isipan ko.
Masyado mong ginalingan eh! Mahal na mahal talaga kita, nakangiti niyang sabi.
Nakaramdam ako ng kilig at sobrang saya sa sinabi ng aking asawa. Muli kong
inilapit ang aking mukha sa kanyang mukha at hinalikan ko siya.
"Ang hirap mo rin na kalimutan," mahina kong sabl.
Naputol ang paghahalikan namin ng aking asawa ng bumukas ang pinto ng hospital room
ni Nica. Napatayo naman ako at napangiti ng makita kong pumasok sa 100b ang aming
anak na si Owen kasama si Mommy Sabrina.
"Daddy! Mommy! Babies!"
Sinalubong ko ang aking anak at binuhat ko ito at hinalikan sa kanyang pisngi.
"Hello, Kuya Owen! Namiss mo na ba ang baby sister at baby brother mo?" inilapit ko
si Owen sa kanyang mga kapatid na nasa kay Nica na dumedede sa kanya ngayon.
"Yes, Daddy! Hi, Mommy!" lumapit si Owen kay Nica at humalik ito sa kanyang pisngi.
"Hello, Kuya Owen namin. Say hello to your baby sister at baby brother,"
nakangiting sabi ni Nica.
Hinalikan naman ni Owen ang kanyang mga kapatid at hindi ko mapigilan na matuwa at
mapangiti habang pinagmamasdan ko ang aking mga anak at ang aking asawa na
masayang-masaya ngayon.
"They look so happy and lovely, Caden."
Hindi ko namalayan na nasa akingtabi na pala si Mommy Sabrina. Nagmano ako sa kanya
at turn ango bilang pagsang-ayon.
"Kaya nga po eh.
Humarap sa akin si Mommy Sabrina at tinignan niya ako ng seryoso.
"Gideon Caden, thank you for making my first daughter so happy. Wala na akong ibang
mahihiling pa kundi ang kasiyahan ng anak ko na si Veronica. Masaya ako sa inyong
dalawa, anak. ..."
Napangiti ako ngtawagin akong anak ng ina ng babaeng pinakamamahal 1<0. Alam ko na
galit sa akin noon si Mommy Sabrina dahil sinira ko ang relasyon ni Nica at ng
kakambal ko na si Aiden. Ginawa ko ang lahat para lang mapakita at maiparamdam ko
sa mga magulang ni Nica na seryoso ako sa kanilang anak at mahal na mahal ko ito.
Ngayon ay tinawag na talaga akong anak ni Mommy Sabrina at tuwang-tuwa na ako na
maraming iyon. sobra.
"Thank you, Mom!" masaya kong sabi habang nakatingin ako kay Mommy Sabrina.
Ngumiti siya sa akin at niyakap niya ako. "Go, hijo... lapitan mo na muna ang
pamilya mo," nakangiti niyang sabi.
Tumango naman ako at humakbang palapit sa aking pamilya.
Sa aking pamilya na burnuo sa magulo kong buhay.
Akala ko ay ang trabaho ko lang ang makakasama ko habang-buhay, may mas
magandangdumating pa pala sa akin at ito ay ang aking pamilya. ang aking magandang
asawa at ang aming mga anak.
Having an unexpected baby with Nica and
an incredible married life with her is an exceptional honor.
Nica is my life... they are my life.
THE END...

Jarm Mijares Writer

Thank you so much for supporting this story! Sa wakas ay may natapos na ulit ako na
kwento kahit super busy ako. May tatlo po itong SC with Cadenls POV. Pa add po sa
CHASING MY PROFESSOR! Start na po ang update sa October 1, 2022. MARAMING SALAMAT,
JARMIES!
Readers also enjoyed:
The Ocean and the Sun
o 120.8K Read
TAGS Billionaire Love-triangle Workplace

1 ...
SPECIAL CHAPTER: 1 OF 3
THE UNEXPECTED BABY
SPECIAL CHAPTER 1 OF 3
GIDEON CADEN'S POINT OF VIEW.
"l think I'm falling in love!"
Napasapo ako sa aking noo ng sabihin iyon ng aking kakambal na si Gideon Aiden.
Hindi siya nakasipot sa praktis namin sa banda at pinagalitan na rin siya ni
Matthias dahil hindi tuloy kami nakapag praktis dahil si Aiden ang vocalist ng
aming banda.
"Saan ka naman nag lakwatsa, Aiden? Galit na galit si Matthias sayo kanina," sabi
ko sa kanya.
Hindi pa rin mawala ang ngiti sa kanyang mukha ngayon. Ano bang nangyari sa
lalaking 'to? Ang weird tuloy na tingnan si Aiden ngayon dahil para lang akong
nakatingin sa salamin at nakangiti rin ako.
"Bingi ka ba? Sabi ko I'm falling in love!" nakasimangot niyang sabi.
Napakamot ako sa aking ulo at bumuntong-hininga.
"At kanino ka naman na falling in love?
Aiden, junior high school student pa lang tayo," sabi ko sa kanya.
Kumunot ang kanyang noo habang nakatingin sa akin.
"Ano naman kung junior high school student pa langtayo? Baka nakakalimutan mo si
Dad ay elementary pa lang ay may girlfriend na!" angal niya.
Muli akong napa buntong-hininga at napailing habang nakatingin sa aking kakambal.
Kung si Aiden ay in love na ngayon, ako naman ay busy sa aking pag-aaral. Isa pa,
nandyan naman si Stacey para pasayahin ang araw ko. Hindi ko siya girlfriend pero
nandyan siya palagi sa akin kung may problema ako at kailangan ko ng kasama o
kausap. Wala pa sa isipan ko na magkaroon ng girlfriend at busy rin ako sa buhay
ko.
"Sige nga, sino ba 'yung babae na tinutukoy mo?" tanong ko sa kanya.
Ngumiti si Aiden at lumapit siya sa akin, umupo siya sa aking tabi.
"I'm falling in love with Sabina Veronica Generoso Santiago, Caden !" sagot ni
Aiden sa akingtanong.
Napasinghap ako at nanlaki ang aking mga mata sa sinabi ni Aiden.
1 ...
Sabina Veronica—anak ni Tita Sabrina! Si Tita Sabrina ang best friend ni Dad at
naging kaklase niya ito noon sa college sa New York. Malapit na magkaibigan ang
pamilya namin sa mga Generoso. Meron ding property ang
Grandparents namin doon sa Governor Generoso kung saan nakatira ang pamilya nila
Tita Sabrina at kung saan ang teritoryo nila.
Hindi ako makapaniwala na iyon ang isasagot ni Aiden at anak ni Tita Sabrina ang
nagugustuhan niya. Mas bata ito sa amin ng ilang taon, pero pareho lang namin ito
ng grade dahil maaga itong nakapag-aral.
"Aiden, anak ni Tita Sabrina? Sure ka na ba talaga sa desisyon mo sa buhay?"
seryoso kong tanong sa kanya.
Kumunot naman ang kanyang noo na parang nagtaka sa aking sinabi.
"Why not? She's beautiful, man! Tinulungan niya ako sa math assignment ko last
day. Ngayon naman ay nag volunteer siya na turuan ako sa mga hindi ko kabisado na
mga equations," sabi ni Aiden.
Bahagya akong napapikit sa aking mga mata at napahilot sa aking sintido.
Muli akong napatingin sa aking kapatid at nagsalita ako.
"Aiden, alam mo naman na mahigpit si Tita Sabrina sa mga anak niya at ayaw niya na
may makatuluyan ang mga anak niya sa mga anak ni Daddy," sambit 1<0.
Magkaibigan naman si Dad at si Tita Sabrina, pero parang malaki ang galit niya sa
lahi ni Dad dahil ayaw niya na may magkatuluyan sa mga anak niya sa mga anak ni
Dad. Siguro ay dahil kilala niya si Dad noon na playboy at baka akala niya ay ganun
din kami ni Aiden. Well, anak nga kami ni Dad, pero hindi naman kami playboy. May
kapatid kaming babae at mahal na mahal din namin si Mom. Ayaw namin na makasakit
kam ng damdamin ng mga babae kaya hindi namin paglalaruan ang kanilang mga
damdamin.
"Caden, hindi problema 'yan sa akin. 00, ayaw nga ni Tita Sabrina na magkagusto
tayo sa isa sa mga anak nila ni Tito Maverick, pero gagawin ko naman ang lahat para
ipakita na seryoso ako at hindi ko sasaktan ang anak nila na si Veronica," seryoso
na sabi ni Aiden at ngumitl siya sa akin.
Hindi na lang ako pumalag at tumango na lang ako sa sinabi ng aking kakambal. Buhay
niya naman 'yan, at alam ko rin na matinong lalaW itong kapatid ko at hindi niya
lolokohin ang anak nila Tita Sabrina at ni Tito Maverick.

"Caden, aalis na kami nila Mommy.

Natigil ako sa aking pagsusulat ng magsalita si Stacey. Nandito ako sa kanilang
bahay at kasalukuyan akong nagsasagot sa assignment ni Stacey sa english na
subject. Kumunot ang aking noo habang nakatingin sa kanya.
"What do you mean na aalis na kayo?" tanong ko sa kanya.
Bahagya siyang yumuko at nakita ko ang pagtulo ng kanyang luha kaya natataranta na
ako. Lumapit ako sa kanya at hinawakan ko ang magkabila niyang balikat kaya muli
siyang napatingin sa akin.
"Stacey, sabihin mo sa akin ang totoo," seryoso kong sabi sa kanya.
"C-Caden, aalis na kami ng parents ko. Sa ibang bansa na kami titira. Ang sabi ni
Mom at Dad ay hindi na raw kami babalik clito at doon na kami titira... for good,"
mahina niyang sabi at muli siyang napaiyak.
Nakaramdam ako ng panghihina sa sinabi ni Stacey at napailing ako. Si Stacey lang
ang nag-iisa kong kaibigan maliban sa mga pinsan ko at sa aking dalawang kapatid.
Hindi ako makapaniwala na iiwan na ako sa kaisa-isa kong kaibigan. Kaklase ko rin
si Stacey at okay lang sa akin na hindi ko makausap ang iba naming mga kaklase at
maging kaibigan dahil kuntento na ako kay Stacey. Pero ngayon ay mag-isa na lang
ako, iiwan na niya ako.
"I-I'm so sorry, Gideon... I tried to stop my parents, pero hindi talaga eh. May
tickets na rin kami at one way ticket ang binili nila. May bahay na rin kami doon
sa Texas. I'm so sorry, Caden, sambit ni Stacey at niyakap niya ako.
MAKALIPAS ang ilang linggo ay tuluyan na talagang umalis si Stacey at ang kanyang
mga magulang. Mag-isa na lang ako sa campus at wala akong ibang kausap. May mga
kaklase naman ako na lumalapit sa akin pero wala ako sa mode na makipagkaibigan sa
kanila kaya sinusungitan ko silang lahat.
Kasalukuyan akong nasa isang bench ngayon habang dala-dala ko ang aking gitara.
Pumwesto talaga ako sa pinakamalayong bench kung saan marami ring kahoy sa paligid
at tahimik. I started strumming my guitar and I started sin ging Captivated by IV
of Spades. Magaling naman akong kumanta, pero mas magaling mambola si Aiden at
makipag halubilo sa mga tao kaya siya ang ginawa naming main vocalist sa aming
banda na magpipinsan.
Napapikit ako sa aking mga mata at pine pakiramdaman ang paligid habangtumutugtog
ng aking gitara at kumakanta.
"You're the one that I want to be with. ... Never want to be separated, oh. ... I'm
captivated..
Napangiti ako habang kumakanta dahil iniisip ko ang mga posibilidad na mangyari
kung magkaroon man ang ng girlfriend. Sa ngayon ay wala pa naman akong nagugustuhan
na babae— hindi pa dumating ang para sa akin.
"Everyone says you're complicated.. .. Every day, you're my most awaited,
oh. ...I'm captivated .
I like Stacey, pero mahal? I don't think so. Umamin siya sa akin na mahal niya ako
and she wants me to be her boyfriend. Pero ako ang humindi. .. ayoko. I don't want
to take advantage of her feelings for me. Kung mag gi-girlfriend man ako, iyong
babaeng mahal ko. Hangga't hindi dumadating ang babae na para sa akin ay hindi rin
muna ako mag gi-girlfriend.
"Oh, they don't see you as I do. ... You are so beautiful. ... Come breathe within
my soul... Let go—"
"Aiden! Kanina pa kita hinahanap! Nandito ka lang pala!"
Natigil ako sa aking pagkanta at napamulat
sa aking mga mata ng marinig ko ang boses ng isang babae na tinatawag ang pangalan
ng aking kakambal. Akala niya siguro ay ako si Aiden. Humarap ako sa kanya at
bahagya akong nagulat ng makita ko kung sino ito. ..
Si Sabina Veronica Generoso Santiago. Ang babaeng nagugustuhan ng aking kakambal na
si Aiden.
Kilala ko siya, nakakausap ko siya, pero hindi kami close. Minsan ko lang siya
nakikita dahil hindi ko siya kaklase—sila ni Aiden ang magkaklase.
Ang ganda niya pala sa malapitan.
Habang nakatingin ako ngayon kay Veronica ay naisipan ko na ipagpatuloy ang aking
pagkanta at pagtugtog habang nakatingin sa kanya.
"Oh, my love. ... You don't have to listen to a word they say. ... 'Cause all that
really matters is that I love you.. really do.
Nakita kong unti-unting napaawang ang labi ni Veronica at nanlaki ang kanyang mga
mata habang nakatingin sa akin.
"Y-You're not Aiden," mahina niyang sabi. Napatigil ako sa aking pagkanta at
tumayo. Inayos ko muna ang aking gitara bago siya hinarap at tinignan siya ng
seryoso.
"Yes, I'm not. I'm Gideon Caden Coleman," malamig kong sabi.
Nakita ko siyang napalunok sa kanyang laway at tumango.
"Oh! S-Sorry kung naistorbo kita sa pagkanta mo, Caden. Hinahanap ko kasi si Aiden.
..." "Girlfriend ka na ba ng kakambal ko?" tanong ko sa kanya.
Pinamulahan siya sa kanyang pisngi at bahagyang yumuko at hinay-hinay na turnango.
"0-00," sagot niya.
Napaigting ako sa aking panga at tumango. Sineryoso nga talaga ni Aiden ang sinabi
niya sa akin. At ngayon ay girlfriend na niya ang babaeng nagugustuhan niya.
Muli akongtumingin kayVeronica at tinaasan ko siya ng kilay.
"Hindi kayo bagay ng kakambal ko. Alam ko na lolokohin mo lang si Aiden. Sasaktan
mo lang siya. Ayoko sayo—hindi ako boto sa relasyon niyong dalawa," malamig kong
sabi habang nakatingin sa kanyang mga mata.
Nakita ko ang gulat sa kanyang ekspresyon sa mukha.
"W-What?! Ang kapal naman ng mukha mo
"Nakakasira ka ng araw," pagputol ko sa kanyang sinabi at kinuha ko na ang aking
mga gamit bago ko siya iniwan at tinalikuran.
Narinig ko pa ang kanyang galit na pagsigaw.
"ANG KAPAL NG MUKHA MO! I HATE YOU, CADEN! I HATE YOU!"
Hindi ko namalayan na nakangiti na pala ako habang naglalakad palayo kay Sabina
Veronica.
I hate you more, Sabina Veronica Santiago.

SPECIAL CHAPTER: 2 OF 3
THE UNEXPECTED BABY
SPECIAL CHAPTER 2 OF 3
GIDEON CADEN'S POINT OF VIEW.
"Sigurado ka ba na okay lang sayo na sa akin na itong condo unit mo, Aiden?" tanong
sa aking kakambal.
Ngumiti naman siya sa akin at tumango.
"Of course, bro! Okay na okay lang sa akin. Mas malapit lang naman 'tong unit ko sa
office mo kaya sayo nato. May bago rin naman akong bili na bahay para sa amin ni
Veronica kapag kinasal na kaming dalawa," nakangiti niyang sabi sa akin.
Napatango naman ako at napatingin sa paligid. Hanggang ngayon ay girlfriend niya pa
rin si Sabina Veronica Santiago. Akala ko ay maghihiwalay rin kaagad sila dahil
mukhang hindi naman sila seryoso sa kanilang relasyon, pero ngayon ay mag se-seven
years na sila sa kanilang relasyon.
Hanggang ngayon ay inis na inis pa rin sa akin si Veronica dahil ayaw ko sa kanya.
Totoo
naman kasi, ayoko sa kanya. . . ayoko na kasama niya si Aiden. Alam ko na maling-
mali itong nararamdaman ko. Mali na magkagusto sa girlfriend ng kakambal mo. llang
ulit ko ng sinubukan na pigilan itong nararamdaman ko sa girlfriend ni Aiden. Pero
kahit anong pilit kong kalimutan siya ay hindi ko magawa. Kaya sa inis ko ay
pinapalayo ko na langsi Veronica sa akin sa pamamagitan ng pag insulto sa kanya.
"Alam na ba ng girlfriend mo na ako na ang titira dito sa condo unit mo, Aiden?"
muli kong tanongsa aking kapatid.
Ayokong bigla na lang pumunta dito si Veronica at mapagkamalan na naman niya akong
boyfriend niya. llang ulit na niya akong napagkamalan na si Aiden at siya pa ang
nagagalit sa akin kahit kasalanan niya naman.
Umiling si Aiden. "Hindi ko pa nasabi kay Nica, pero kapag nagkita ulit kami ay
sasabihin ko na sa kanya na lumipat ako. Kung pupunta man siya rito, sabihin mo na
lang na ikaw na ang may bagong nagmamay-ari dito. Busy rin kasi 'yun si Nica at
pati rin ako dahil maraming mga new artists sa kumpanya na mag de-debut at
kailangan ko silang alalayan," seryoso na sabi ni Aiden.
Tumango naman ako sa kanyang sabi at nagpasalamat sa kanya. Sa aming dalawa ay si
Aiden ang pinaka busy sa trabaho dahil siya na ang namamahala sa entertainment
company na pagmamay-ari ni Dad. Isa siya sa producer at siya rin ang nag ta-train
sa mga bagong artists ng kumpanya. Matagal nang disband ang banda namin kasama ang
aming mga pinsan at si Aiden na lang ang nagpapatuloy sa music career.
I have my own business, and my parents supported me with it. With my full efforts
to build my business, it is now one of the top businesses in the Philippines. Sa
ngayon ay wala pa akong plano na magpagawa ng bahay kahit na marami na rin naman
kaming mga minanang properties galing sa aming mga magulang at grandparents, pero
gusto ko pa rin makapag patayo ng sariling bahay garnit ang aking sariling pera.
Ngayon ay clito na muna ako titira sa condo unit na binigay sa akin ng aking
kakambal dahil malapit lang ito sa aking kumpanya.
ISANG gabi na nakatutok ako ngayon sa aking laptop dahil sa trabaho, may narinig
akong sunod-sunod na doorbell sa pintuan ng aking unit. Napatingin ako sa aking
relo at nakita kong 10 PM na. Sino angdadalaw sa akin ng ganitong oras? Tanging si
Aiden pa lang ang nakakaalam na nandito ako ngayon.
Turnayo ako at napagpasyahan na pagbuksan ng pinto kung sino man ang nasa labas
ngayon ng aking condo unit. Pagod na pagod ang katawan ko ngayon at gusto ko na rin
na matulog pero hindi pa pwede dahil may tin atapos pa akong trabaho.
Nang buksan ko ang pinto ay nagulat ako nang makita ko si Veronica sa aking
harapan. "N-Nica?" taka kong tawag sa kanyang pangalan.
Namumula na ang kanyang pisngi ngayon habang namumungay ang mga matang nakatingin
sa akin. Lasing ba siya?
Nanlaki ang aking mga mata nang bigla niya akong halikan sa aking labi at kumapit
siya sa aking batok. Mabilis ko siyang itinulak palayo sa akin at tinignan ko siya
ng masama.
"Sabina Veronica! What the f-ck?! Nababaliw ka na ba?! Bakit mo ako hinalikan?!"
galit kong sabi sa kanya.
00, may gusto ako sa kanya pero alam ko rin na girlfriend siya ng kambal ko at
mahal ko rin si Aiden. Hindi ko sasaktan ang kakambal ko at hindi ko siya ta-
traydorin.
"Baby, happy anniversary. Please. please,
let's do it.
Okay. She's drunk. She thought that I was her boyfriend.
"Veronica, stop it. .
Muli ko siyang itinulak palayo sa akin pero mas lalo niya pang dinikit ang kanyang
sarili sa akin. F-cking f-ck! Mapapatay ako ni Aiden kapag malaman niya ang tungkol
dito. Hinding-hindl niya ako mapapatawad.
"Please, baby," bulong niya sa akin. Napapikit ako sa aking mga mata at huminga ng
malalim.
Alam ko na malaking kasalanan ang gagawin ko ngayon. At kung ano man ang maging
resulta, tatanggapin ko ito nang buong puso.
F-ck! I can't stop myself from wanting her. I want Sabina Veronica in my life.
I want her right now.
Hinalikan ko siya pabalik at dito na nagsimula ang gulo sa buhay naming dalawa, at
pati na rin kay Aiden.
"ANONG katangahan ang ginawa mo, Gideon Caden Coleman?! Girlfriend ng kambal mo ang
binuntis mo!"
Nakayuko lang ako ngayon habang pinapagalitan ako ni Mommy. Tapos na niyang gamutin
ang mga pasa ko sa mukha dahil ilang ulit akong sinuntok kanina ni Aiden. Hindi ako
nanlaban—wala akong karapatan para manlaban. Kasalanan ko kung bakit
nagkakaproblema kami ngayon at nasira ang pagkakapatid namin. Nabuntis ko si
Veronica at alam ko na malaking kasalanan at gulo ang nagawa ko.
"Caden! Bakit si Veronica pa? Hindi ka namin pinalaking ganyan ng daddy mol" muting
sigaw ni Mommy at narinig ko na siyang umiyak.
Napatingin ako sa kanya at hindi ko mapigilan na masaktan lalo nang makita kong
umiiyak ngayon ang aking ina.
"I'm sorry, Mom. Tatanggapin ko lahat ng kaparusahan sa ginawa ko," sabi ko habang
nakatingin sa kanya.
Muting napatingin sa akin si Mom at urniyak siya ulit.
"Caden, mahal na mahal ko kayo ng kakambal mo. Bakit... bakit nangyari ito sa inyo
ngayon? Parang. .. parang hindi ko kayang tanggapin ang mga pangyayari ngayon,"
urniiyak na sabi ni Mom.
Lumapit ako sa kanya at niyakap ko siya. Napapikit ko sa aking mga mata at
hinalikan ko ang tuktok ng ulo ni Mom at huminga ako ng malalim.
Nagbunga ang isang gabing pagkakamali namin ni Veronica. I got her pregnant. We
have an unexpected baby. Nahimatay si Veronica kanina at dinala namin siya sa
hospital at doon namin nalaman na buntis siya. Walang ibang pwedeng maging ama sa
pinagbubuntis niya ngayon kundi ako. Ako ang nakauna kay Veronica. I am the father
of an unexpected baby.
I got my twin brother's girlfriend pregnant.
Galit na galit sa akin si Aiden at hindi na niya ako mapapatawad sa aking ginawa.
Pero nandito na ito, hindi na pwedeng umatras. I will take full responsibility.
Kung ano man ang magiging desisyon ng pamilya ni Nica, tatanggapin ko ito. Pero
kung ilalayo man nila sa akin ang baby ay doon na ako hindi papayag.
Wala man akong alam sa pagiging ama, gusto ko pa rin na maalagaan ko ito at
maibigay ang mga kailangan niya sa buhay.
Kung ako man ang tatanungin, I will marry Nica, and we will take good care of the
baby, but I know it will not be that simple.
Nica hated me. Aiden loathed me.
Pero ang importante ay magiging ama na ako. I can't wait to see my unexpected baby,
and I promise I will be a good dad and love the baby with all of my heart.

SPECIAL CHAPTER: 3 OF 3
THE UNEXPECTED BABY
SPECIAL EPISODE 3 OF 3
GIDEON CADEN'S POINT OF VIEW.
"You ruined my life. You stole my happiness, Caden. Sa tingin mo ay mapapatawad
kita sa ginawa mo? No. I will make you suffer—you deserve to suffer for what you
did to my life! Wala kang karapatan na sumaya, tandaan mo 'yan."
I tried to reconcile with my twin brother but he's hard to reach out to. Iyan ang
huli niyang sinabi sa akin nang muli na naman akong lumapit sa kanya upang humingi
ng tawad at makipagbati. Alam ko naman at naintindihan ko kung bakit galit na galit
siya sa akin at hindi niya pa rin ako mapatawad ngayon.
Now, I married his ex-girlfriend, my wife now, Sabina Veronica Santiago Coleman.
Nakatira na kami sa isang bahay at inaalagaan ko siya dahil masilan ang kanyang
pagbubuntis. I need to make sure that she's okay and the baby. Hindi ko rin
mapigilan na mainis kay Nica dahil sa akin niya sinisi ang lahat ng nangyari sa
amin. 00, may kasalanan nga ako, pero may kasalanan din
siya. Hindi ko lang kasalanan kundi kasalanan naming dalawa. Kundi lang sana siya
nag lasing at hindi siya nag pumilit ay hindi sana nangyari itong problema namin
ngayon. Pero ano pang magagawa namin? Nandito na ito.
Ang ayaw ko lang ngayon kay Nica ay para niya pang sinasabi na pinagsisisihan niya
ang batang nasa kanyang sinapupunan ngayon, ang anak ko. I am not ready to be a
father, pero hindi ko naisip na ipalaglag ang bata dahil lang may masasaktan at
masisira na relasyon. I love my unexpected baby at hindi ko hahayaan na may gawing
masama si Veronica sa anak 1<0. Wala na akong pakialam kung hindi niya man ito
mahalin, ang mahalaga ay mahal ko ang baby. Akin ang baby. Ako ang mag-aalaga at
magmamahal nito kung ayaw niya man.
"C-Caden, I'm sorry... I'm so sorry. Ayoko— ayokong mawala ang anak natin! Ayoko..
Niyakap niya ako habang umiiyak na parang bata. Muntik nang mawala ang anak namin
ni Veronica. Hindi ko mapigilan na mag-alala nang sobra sa kanya at sa anak namin.
Nakaramdam din ako ng konting galit dahil hindi nag-iingat si Nica sa kanyang
sarili lalo na't alam ko na ayaw niya sa bata. Narinig ko na nakakaramdam at
nakakarinig ang mga bata na nasa sinapupunan ng kanilang mga ina kaya sigurado
akong nagtampo ito sa sinabi ni Nica na ayaw niya sa baby.
"Shh. .. nandito na ako. Wala nang mangyayaring masama sa inyo ng anak natin, Nica.
I will take care of your and our baby," malambing kong sabi at hinalikan ko
angtuktok ng kanyang ulo.
Pinaramdam ko sa kanya ang tunay kong nararamdaman kahit na may pumipigil sa akin.
Hanggang ngayon ay nagu-guilty pa rin ako sa mga nangyayari. Galit pa rin sa akin
si Aiden at hindi mawala sa aking isipan ang nangyayari ngayon sa buhay ng aking
kapatid. Malaki ang kanyang pagbabago at naapektuhan din ang kanyang trabaho at mga
empleyado sa kumpanya dahil sa mga nangyari. He changed a lot. He became ruthless.
He decided to become a cold-hearted person.
Gustuhin ko mang mahalin si Veronica... ang asawa ko, pero hindi pwede. Hindi ako
pwedeng maging masaya habang ang kakambal ko naman ay nagdurusa. I deserve to
suffer—kagaya ng sinabi ni Aiden. Mahal ko si Veronica, pero mahal ko rin ang
kakambal ko.
"Mahal kita, Caden! Mahal na mahal kita!"
Umamin si Veronica sa tunay niyang
nararamdaman para sa akin. I was so happy when I heard it from her. Masaya ako na
malaman na mahal niya rin pala ako. Mahal namin ang isa't isa. Inaamin ko sa kanya
na mahal ko rin siya pero agad ko rin itong binawi. Nagalit sa akin si Veronica
dahil hindi ako naging totoo sa aking sinabi na hindi ko siya sasaktan.
It takes months to love her freely, finally. She left me. She decided to go because
she was hurt by what I'd done to her. She also filed an annulment, but I didn't
sign it. I let her leave me. But I will never agree to annul her. She's still my
wife, and I will wait for her until she's ready.
Habang nagpapahinga si Nica sa probinsya nila sa Governor Generoso, I talk to my
twin brother again. Nagbabakasakali na naman ako na maaayos namin ang aming
problema at nagpapasalamat ako sa sa oras na ito ay pinakinggan niya na rin ako sa
wakas. Tuluyan na niyang natanggap ang mga nangyari at pinatawad na niya ako.
"Thank you, brother," mahina kong sabi at mangiyak-ngiyak ako habang nakatingin sa
kanya. Hindi ko maiwasan na maging emosyonal dahil hindi ko kayang malayo kay
Aiden.
Ngumiti siya at lumapit sa akin at niyakap niya ako.
"l love you, brother. Gusto man kitang patayin sa ginawa mo, pero napagtanto ko
pala na hindi ko kayang mabuhay na wala ka," sabi ni Aiden habang nakayakap sa
akin. Nagtatawanan na kaming dalawa ngayon.
Sa wakas ay nagkaayos na rin kami. Ngumiti siya sa akin at nagsalita.
"l know you love her so much, Caden. You just pushed her away because I'm still
miserable and always felt guilty. Palagi mong iniisip na wala kang karapatan na
sumaya dahil hindi pa ako masaya. I'm sorry kung pinigilan ko ang kaligayahan mo,
Caden. I just realized my mistakes. Mali rin ang ginawa kong pagpapakahirap sayo.
Now, you are free to love your wife. You don't have to feel guilty, brother. You
deserve to be happy with your family. Be happy, Caden."
Napangiti ako sa sinabi ni Aiden at tumango.
"Thank you, brother."
Nahirapan ako sa pagsuyo kay Veronica.
Sumunod ako sa probinsya ng Governor Generoso at bago ako makapunta doon ay
pinahirapan na muna ako ni Tita Sabrina—ang ina ni Veronica. Tinanggap ko ang lahat
ng kaparusahan ng mga magulang ni Nica sa akin. Pinahirapan nila ako nang sobra at
inutusan ng kung anu-ano, pero hindi ako nagreklamo.
Desidido akongsundan si Nica at ang anak namin sa probinsya. Gusto ko ulit siyang
makita at makasama.
"Mahal mo ba talaga ang anak ko, Coleman?" seryoso na tanong sa akin ni Tita
Sabrina.
Mabilis naman akong tumango at sumango.
"Yes, Tita Sabrina. Mahal ko si Nica. Mahal na mahal ko si Nica. Gagawin ko ang
lahat para lang makasama ko ulit siya at ang anak namin. Hindi ko ginawa ito para
lang makita at makasama ko ang anak ko, ginawa ko 'to dahil mahal ko ang pamilya
ko. Gusto kong bumawi sa anak niyo, Tita. Gusto kong iparamdam ang pagmamahal na
matagal na niyang hinihingi sa akin," seryoso kong sabi kay Tita Sabrina tungkol sa
nararamdaman ko para sa anak niyang si Nica. Napatango naman si Tita at ngumiti
siya sa akin.
"Alagaan mo siyang mabuti, Hijo. Mahalin mo siya nang todo at 'wag mo siyang
sasaktan.
trusted you, Gideon Caden ."
Nang makuha ko ang permiso ng magulang ni Nica ay agad din akong lumipad papuntang
Governor Generoso upang puntahan ang asawa ko. Sumama ako sa aking pinsan na si
Lucianna dahil pupunta rin siya sa probinsya kasama ang kanyang dating asawa na si
Gabriel.
Habang kumukuha pa ako ng tyempo ay kasalukuyan muna akong nag sa-stay sa bahay na
pagmamay-ari ng grandparents namin.
Gustong-gusto ko nang lapitan si Nica pero gusto ko siyang surpresahin.
"C-Caden, anong ginagawa mo dito?!" hindi makapaniwala niyang tanong nang makita
niya ako sa kanyang harapan.
Ngumiti ako sa kanya. Ginawa ko ang lahat para bumalik sa akin si Nica. Malapit na
siyang manganak kaya hindi ko siya pinabayaan hanggang sa lumabas na si Owen. si
Cayden Owen Coleman. Owen is the name of Nica's favorite fictional character at
sinulat niya ito sa kanyang notebook. I accidentally read her notebook na may
lamang mga pangalan ng magiging mga anak niya. Nakalista na ang lahat ng ito at ang
nasa first list ay ang pangalan na Owen. Kaya ng sabihin niya sa akin na ako ang
mag desisyon sa pangalan ng anak namin ay iyon ang aking pinili at nakita ko ang
gulat sa mukha ni Nica nang malaman niya kung ano ang pinangalan ko. Nakita ko
siyang ngumiti at napatingin sa baby namin.
"Baby Owen ko," nakangiting sabi ni Nica
habang karga ang aming anak.
Habang pinagmamasdan ko ang aking mag-ina ay napagtanto ko na kumpleto na ang buhay
ko. Ito na ang matagal kong hinihintay.
ang kulangsa akin. Si Nica at ang anak namin ang kumompleto sa akin. Mahal na mahal
ko si Nica at kahit na nagsimula kami sa mali, itinama naman namin ito at humingi
ngtawad sa aming mga nasaktan.
Maraming problemang dumatingsa amin ni Nica pero nanatiling matatag ang aming
pagmamahalan. Nica got jealous over Stacey. Nagkamali ako sa ginawa kong hindi
pagsasabi sa kanya tungkol kay Stacey. She got mad at me and she got jealous.
Pinapili ako ni Nica sa kanilang dalawa ni Stacey at kahit na naaawa ako kay Stacey
ay si Nica ang pinili ko. Si Nica ang palagi kong pipiliin kahit ano man ang
mangyari.
Ngayon, may apat na kaming anak.
Kapapanganak niya ngayon sa aming anak na si Callahan Soren Santiago Coleman.
My wife is still pursuing her career in fashion modeling. Sinasama niya na rin sa
photoshoot angmga anak namin at minsan naman ay kasama na ako. Nica and I are very
supportive of each other. Hindi maiiwasan ang pag-aaway, pero agad din naman namin
itong nareresolba lalo
na't ayokong nag-aaway kaming dalawa at ipagpabukas pa namin ang pag-uusap at pag-
aayos.
Habang tumatagal ay mas lalo akong napapamahal sa asawa ko—mas lalo akong nahuhulog
sa kanya. She's a great mom to our children. Nasasabay niya ang pag-aalaga sa mga
anak namin, sa trabaho niya, at sa pagiging asawa sa akin.
I'm so lucky to be with her.
"Caden, pwede mo bang massage mo ang likod ko? Ang sakit kasi," nakangusong sabi ni
Nica nang makapasok ako sa aming kwarto.
Kahit na kauuwi ko lang sa trabaho at pagod na rin ako at gusto ko nang matulog,
hindi ko magawang pabayaan ang asawa ko. Ngumiti ako at naglalakad palapit sa kanya
at sinimulat ko na siyang hilotin sa kanyang likod.
"Thank you, love," nakangiting sabi ni Nica habang minamasahe ko pa rin siya.
"You're always welcome, love," sagot ko at hinalikan ko ang kanyang labi.
This is the life that I always wanted... and I finally got it.
Writer
Jarm Mijares
THANK YOU FOR READING TUB! MAI-IAL KO PO KAYONG LAHAT. SANA NAGUSTUHAN
NIYO ANG KWENTO NI NICA AT CADEN. SANA
SUPORTAHAN NIYO RIN ANG KWENTO NA INA-UPDATE KO NGAYON NA CHASING MY
PROFESSOR. DOON NA PO TAYO HEHE. THANK YOUUU!