Overerving

Overerving is het proces waarbij een klasse de eigenschappen en methoden erft van een andere klasse. Het wordt gebruikt om code-hergebruik mogelijk
te maken en de codeonderhoud te vergemakkelijken.

lass Voertuig {
String merk;
int bouwjaar;
void start() {
System.out.println("Het voertuig is gestart.");
}
}

class Auto extends Voertuig {

int aantalDeuren;
void openDak() {
System.out.println("Het dak is geopend.");
}
}

public class Main {

public static void main(String[] args) {
Auto mijnAuto = new Auto();
mijnAuto.merk = "Toyota";
mijnAuto.bouwjaar = 2020;
mijnAuto.start();
mijnAuto.openDak();
}
}

Overriding
Overriding is het proces waarbij een subklasse de implementatie van een methode in zijn superklasse vervangt door zijn eigen implementatie.

class Voertuig {
void start() {
System.out.println("Het voertuig is gestart.");
}
}

class Auto extends Voertuig {

@Override
void start() {
System.out.println("De auto is gestart.");
}
}

public class Main {

public static void main(String[] args) {
Auto mijnAuto = new Auto();
mijnAuto.start(); // output: De auto is gestart.
}
}

Overloading
Overloading is het proces waarbij een klasse meerdere methoden heeft met dezelfde naam, maar verschillende parameters.

class Berekening {
int som(int a, int b) {
return a + b;
}
double som(double a, double b) {
return a + b;
}
}

public class Main {

public static void main(String[] args) {
Berekening mijnBerekening = new Berekening();
System.out.println(mijnBerekening.som(5, 10)); // output: 15
System.out.println(mijnBerekening.som(5.5, 10.2)); // output: 15.7
}
}
Geen
In dit voorbeeld laten we een lege klasse zien zonder acties.

class MijnKlasse {}

public class Main {

public static void main(String[] args) {
MijnKlasse mijnObject = new MijnKlasse();
}
}

Single responsibility

Single responsibility (enkelvoudige verantwoordelijkheid) is een principe in Java programmeren waarbij elke klasse of module slechts één duidelijke
verantwoordelijkheid heeft. Dit betekent dat een klasse of module slechts één soort taak of functionaliteit mag hebben en niet te veel verschillende taken
of functionaliteiten moet vervullen. Dit helpt om de code gemakkelijker te begrijpen, onderhouden en uit te breiden. Bovendien vermindert het de kans op
bugs en maakt het de code meer modulair en herbruikbaar.