Professional Documents
Culture Documents
Simbolizmi
Simbolizmi
Simbolizmi
SIMBOLIZMI
letersia moderne
04 06
HARMONI MES
POEZIA
TINGUJVE,
EVOKUESE DHE 05 NGJYRAVE DHE
SUGJESTIVE GJUHE E PASTER, FJALEVE
HARMONIKE
BARAZ ME
MUZIKEN
Lulet e se Keqes
AUTORI: SHARL BODLER
virtytshmen.
E keqja – du Mal - simbolizon të errtën, të shëmtuarën, të
pamoralshmen, sataniken.
Në fakt edhe sipas ligjeve të fizikës të kundërtat gjithmonë tërhiqen. Arti është i
bukur plot jetë, ndërsa sipas Bodlerit arti nuk ka moral.
LIDHJA E DY TE
KUNDERTAVE:
Titulli ‘Lulet e së Keqes’, paraqet një estetike të re ‘moderne’ ku, e bukura, sublimja
(që simbolizohet nga termi ‘lule’), mund të provokojë në saje të gjuhës poetike,
realitete banale të natyrës dhe sensualitetit të ‘mishit’, të ‘mëkatit’ (që simbolizohet
nga e Keqja).
Dhe, me këtë lloj ‘materie’, mund të nxitësh frymëzim, të bashkosh punën e imtë mbi
gjuhën poetike.
te braktisja
3. Jane lule te keqija joshin,, porsi djalli njeriun
4. E keqja ka celur lule dhe anasjelltas
5. Keto lule poeti i nxjerr nga dhimbja e tij shpirterore, nga pesimizmi
6. Jane lule qe kane celur ne shpirt te semure, te lodhur e tere mllef
1. • Lulet e së keqes tentojnë të nxjerrin ekstraktin e së mirës nga e keqja, bukurinë nga fuqia malifike.
RRËFIM PËR SHPRESAT, ËNDRRAT, DËSHTIMET
2. • Ndryshe nga letërsia e mëparshme që merrte gjërat e bukura si pikënisje për të shkruar, Bodler
dëshiron që paradokset dhe dualizmat të bëhen temat e veprës së tij.
3. • Bodler ka thënë se detyra e tij është të nxjerrë të bukurën nga e keqja.
4. • Në vëllim ka kundërvënie ndërmjet kategorisë estetike të së bukurës që ka për simbol lulet, dhe
kategorisë morale të së keqes që ka për simbol satanin.
DHE TË KEQEN.
5. • Modernizmi qëndron në faktin se Bodler, ndryshe nga autorët klasikë të cilët shkruajnë për të
bukurën si një kategori sublime dhe të pacënueshme, shkruan për të duke e parë në një
këndvështrim të ri : Letërsia duhet të evokojë edhe për anën absurde dhe paradoksale të jetës dhe
të bukurisë.
6. • Idealja arrihet nëpërmjet një shkëputjeje nga realiteti nëpërmjet verës, opiumit, udhëtimit, pasionit.
Ajo nënkupton një gjendje ku koha dhe vdekja s'kanë vend. Ai përgjithësisht i referohet pasionit për
të shfaqur këtë ekstazi të ndjenjave, por papritur në këtë dualitet spleen-i shfaqet befas dhe
spontanisht. Autori është gjithnjë në frikë prej vdekjes, mbytjes së shpirtit të tij dhe mosrealizmit.
Splin dhe ideal
(dashuria dhe
lavdia)
Tablo
Pariziane
dëshpërim
lulet
e se keqes
Revolta Vdekja
vera
dehja
Përsa i përket anës demoniake të veprës, Bodleri sugjeron se njeriu dhe veprimet e tij
kontrollohen nga Satani dhe njeriu është thjesht një mekanizëm i tij, një lodër, një
ELEMENTI
HORROR:
ËSHTË KOHA:
Vëllimi paraqet simbolikisht rrugën e poetit: zhgënjimin nga realiteti, splini që buron si ujë i zi nga jeta.
Është një lloj udhëtimi dantesk me kah të kundërt: nga parajsa në purgator e në pusin e ferrit
SIMBOLIKA
UDHËTIMIT
Nuk ka asgjë të pastër në këtë jetë - rendja pas dashurisë, lavdisë, lumturisë është një kurth që ferri u ngre
njerëzve.
Bota “sot, dje, nesër, gjithnjë”, do të mbetet gjithmonë po ajo: “Një oaz tmerri në një shkretëtirë mërzie!”
E
Nga gjithë dritaret e jetës poeti sheh të Pasosurën dhe i vjen të zhytet në humnerë.
Poeti do të fluturojë me engjëjt a me djajtë, në zemër të së panjohurës, për të gjetur diçka të re: një ndjesi,
një dhimbje, një ekstazë.
1. Femra tek Bodler eshte objekt kryesor mbartes I simbolizmit. Ajo eshte nje ndermjetese e dy
gjendjeve kontrastuese te siperpermendura.
FEMRA TEK
BODLER :
2. Ndersa ai rreshket duart ne floket e saj per te marre idealen, papritur e ndal dashurine duke menduar
se nje dite kjo femer do te vdese, do te dekompozohet dhe do te puthe krimbat ne vendin e tij, dhe
spleeni vjen…
3. Femra sipas tij eshte nje engjell qe te fal kenaqesi, por dhe nje djall, burim I se keqes, eshte qenia qe na
I mbush enderrat me terrin me te madh e me driten me te madhe.
4. Puthja e saj eshte helmuese, dhe dashuria e saj e con jo afer zotit, por me afer Satanit.
DHE STILI
GJUHA
1. Forma të larta për tema të degraduara dhe tëulëta, stil sublim për përmbajtje tëdegraduar
2. Kundërvënie dhe oksimoron; luksi dhevarfëria, ekzotikja dhe familjarja, erotikjadhe satanikja
3. Çdo varg është autonom si kundërpeshëndaj kaosit të lëndës së trajtuar