Ernest Nemeczek to jeden z głównych bohaterów utworu pt.

,,Chłopcy z Placu
broni’’ autora Ferenca Molnara. Zamieszkiwał kamienicę na ulicy Rakos pod trójką w
Budapeszcie. Ojciec chłopca ciężko pracował jako krawiec. Bohater jest jedenastoletnim
młodzieńcem.
Nemeczek miał delikatną, dziecięcą twarz, blond włosy oraz niebieskie oczy.
Ubierał się skromnie, ponieważ jego rodzina nie była bogata. Był „szczupły i wątły”. W
grupie chłopców na Placu Broni był najmniejszy. Jako jedyny spośród kolegów był
szeregowcem.
Znajomi często go wyśmiewali, nie doceniali go i traktowali z lekceważeniem o
czym świadczą fragmenty: „Chłopcy traktowali go zwykle jak powietrze”, „Nikt się nie
przejmował tym szczupłym wątłym chłopcem, jakby stworzonym na kozła ofiarnego
Nemeczek był odważny oraz dzielny co potwierdza cytat: ,,Ale kiedy Gereb powiedział,
że wśród nas nie ma oni jednego odważnego, wtedy pomyślałem sobie: -Czekaj bratku,
już ja ci pokażę że wśród chłopców z Placu Broni są odważni, nawet ja, Nemeczek,
szeregowiec!” chłopiec był posłuszny i pokorny w stosunków do kolegów, o czym
świadczy fragment: „
Moim zdaniem Nemeczek jest fajnym, lojalnym a czasami lekkomyślnym
bohaterem. Myślę, że większość osób chciałaby mieć takiego wyjątkowego przyjaciela