ΓΛΥΚΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΑΚΙ ΘΑΛΑΣΣΑ

1. Γλυκό καλοκαιράκι αγαπημένο, 1. Στα βαθυγάλαζα νερά σου

με πόση εγώ λαχτάρα σε προσμένω, πλανεύτρα θάλασσα γυρνώ
γλυκό καλοκαιράκι χαρωπό και στ’ αφρισμένα κύματά σου
αχ πόσο σ’ αγαπώ. ζωή χρυσή πάντα περνώ.
2. Να τρέξω πάλι στις χρυσές ακρογιαλιές
Θάλασσα πλατιά ναύτες λεβεντιά
στη θάλασσα να κάνω χίλιες σκανδαλιές
με καλή καρδιά , έγια μόλα γεια.(2)
το κύμα ν’ αψηφάω το ψηλό,
αχ πόσο το ποθώ.
2. Φυσάει μαΐστρος , τραμουντάνα
3. Στην εξοχή να πάω τη μαγευτική, στα ξάρτια τρίζουν τα πανιά
σαν κατσικάκι να πηδάω εδώ κι εκεί. το δειλινό με την καμπάνα
Γλυκό καλοκαιράκι χαρωπό, θα μπούμε στο νησί παιδιά.
αχ πόσο σ’ αγαπώ.
Θάλασσα πλατιά ναύτες λεβεντιά
με καλή καρδιά , έγια μόλα γεια.(2)

Ξεκινά μια ψαροπούλα ΤΡΑΤΑ (Μεγαρων)

Ξεκινά μια ψαροπούλα απ’ το γιαλό, απ’ το γιαλό.
Ξεκινά μια ψαροπούλα απ’ την Ύδρα τη μικρούλα
και πηγαίνει για σφουγγάρια όλο γιαλό, όλο γιαλό.(2)
Έχει μέσα παλικάρια απ’ το γιαλό, απ’ το γιαλό.
Έχει μέσα παλικάρια που βουτάνε για σφουγγάρια
γιούσες και μαργαριτάρια όλο γιαλό, όλο γιαλό. (2)
Έχει μέσα Καλυμνιώτες όλο γιαλό, όλο γιαλό.
Έχει μέσα Καλυμνιώτες Αιγινίτες Κουλουριώτες
που βουτάνε για σφουγγάρια όλο γιαλό, όλο γιαλό. (2)
Βγαίν’ η βαρκούλα, βγαίν’ η βαρκούλα του ψαρά
από το περιγιάλι, βαρκούλα, βαρκούλα
από το περιγιάλι, βαρκούλα του ψαρά
Κι απλώνει ο ναύτης, κι απλώνει ο ναύτης με χαρά
τα δίχτυα του και πάλι, βαρκούλα, βαρκούλα
τα δίχτυα του και πάλι, βαρκούλα του ψαρά
Το φεγγαράκι, το φεγγαράκι τον γυαλό
τον κάνει σαν καθρέφτη, βαρκούλα, βαρκούλα
τον κάνει σαν καθρέφτη, βαρκούλα του ψαρά

ΒΛΕΠΩ ΚΑΡΑΒΙΑ ΑΧΙΝΟΣ

1. Βλέπω καράβια κι έρχονται
Αχ και να ‘μουν
Ωραία που μου φαίνονται
Αχ και να ‘μουν
2. Kαραβά -Kαραβάκια π' αρμενίζουν
Αχ και να ‘μουν αχινός
Την καρδού -την καρδούλα μου ραγίζουν
Αχ και να ‘μουν
3. Το 'να αρμενίζει με νοτιά Αχ και να ‘μουν
Βόηθα, Χριστέ και Παναγιά Αχ και να ‘μουν αχινός
4. Τ' άλλο-τ’ άλλο με τραμουντάνα Αχ και να ‘μουν αχινός
Άσπρη μου άσπρη μου παχιά σουλτάνα βουτηχτής αληθινός
στην άμμο να ξαπλώνω
5. Το τρίτο το μικρότερο τα αγκάθια μου ν’ απλώνω.
Κ' απ' όλα εμορφότερο
6. Κείνο κά - κείνο κάνει εγιαλέσα Αχ και να ‘μουν αχινός
Κ' έχει το κ’ έχει το πουλί μου μέσα βουτηχτής αληθινός
στην άμμο να ξαπλώνω
7. Έλεσα, μάτια μ', έλεσα τα αγκάθια μου ν’ απλώνω.
Μικρή 'σουν και σε γέλασα (Όλο ξανά από την αρχή)
8. Έλεσα έλεσα και τιραμόλα
Η αγά- η αγάπη 'ναι μαργιόλα
Ένα καράβι παλιό σαπιοκάραβο
1. Ένα καράβι παλιό σαπιοκάραβο,
με κάτι ναύτες τρελούς πειρατές,
σηκώνει άγκυρα άγριο χάραμα,
υπάρχουν θέσεις αν θέλεις κενές.
Όταν βραδιάζει, που λες, στο κατάστρωμα,
χίλια φωτάκια θα ανάβουν μικρά,
στη συντροφιά μας θα έρχεται ο άνεμος,
να μας σφυρίζει τραγούδια παλιά.
Άντε να λύσουμε, να ξεκινήσουμε,
και τους βαρέθηκα, δεν τους μπορώ,
να ξενυχτήσουμε και να μεθύσουμε,
να τους ξεχάσουμε όλους εδώ.
2. Ένα καράβι παλιό σαπιοκάραβο,
λύνει τους κάβους κι ανοίγει πανιά,
αφήνει πίσω στραβά και παράλογα,
σηκώνει άγκυρα για μακριά.
Θα ξημερώνουμε πάνω στη θάλασσα,
θα βγαίνει ο ήλιος να κάνει βουτιές,
ο παπαγάλος θα λέει: «τους ξεφύγαμε»,
κι εμείς θα ψάχνουμε γι’ άλλες στεριές.
Άντε να λύσουμε, να ξεκινήσουμε,
και τους βαρέθηκα, δεν τους μπορώ,
να ξενυχτήσουμε και να μεθύσουμε,
να τους ξεχάσουμε όλους εδώ.
Το ναυτάκι του Αιγαίου
Το ναυτάκι του Αιγαίου είμ' εγώ
μες στις θάλασσες πάντα γυρνώ
τρικυμίες και φουρτούνες αψηφώ
μες στο κύμα πάντα ζω.
Το ναυτάκι ξέρει να τραβά κουπιά
τρα-λα-λα-λα-λα-λα-λα-λα-λα
τρικυμίες και φουρτούνες αψηφώ
μες στο κύμα πάντα ζω.
Το ναυτάκι ξέρει να τραβά σχοινιά...
Το ναυτάκι ξέρει να φορά γυαλιά...
Το ναυτάκι ξέρει και να κολυμπά...
Το ναυτάκι ξέρει και να χαιρετά...
ΤΙ ΧΑΡΑ
Τι χαρά τι χαρά σκίζει η βάρκα τα νερά
κι απαλή κι απαλή τρέχει σαν πουλί.
Το τραγούδι μας παιδιά αντηχεί στη σιγαλιά
χαρωπό, χαρωπό, ζωηρό, τρελό.
Στα κουπιά στα κουπιά
τρέξτε γρήγορα παιδιά
να εκεί, να εκεί τ' όμορφο νησί.

1. Ένα καράβι παλιό σαπιοκάραβο, Στ' ακρογιάλι καρτερούν

με κάτι ναύτες τρελούς πειρατές, οι δικοί μας να μας δουν
σηκώνει άγκυρα άγριο χάραμα, στα κουπιά, στα κουπιά τρέξετε παιδιά.
υπάρχουν θέσεις αν θέλεις κενές.

Άντε να λύσουμε, να ξεκινήσουμε,

και τους βαρέθηκα, δεν τους μπορώ,
να ξενυχτήσουμε και να μεθύσουμε,
να τους ξεχάσουμε όλους εδώ.
ΤΑ ΚΑΒΟΥΡΑΚΙΑ Τα χταπόδια
Στου γιαλού τα βοτσαλάκια κάθονται δυο καβουράκια
έρμα, παραπονεμένα, κι όλο κλαίνε τα καημένα Παίζουν μπάλα τα χταπόδια
Κι η μαμά τους, η κυρία καβουρίνα και με τα 8 τους πόδια
πάει τσάρκα με το σπάρο στη Ραφήνα | 2x
και μαζεύονται τα ψάρια
Κι όλο κλαίνε τα καβουράκια
στου γιαλού, στου γιαλού τα βοτσαλάκια
γίνονται μαλλιά κουβάρια
Πάει ο κάβουρας το βράδυ, βρίσκει το τσαρδί ρημάδι
Ψάχνει για τη φαμελιά του και τραβάει τα μαλλιά του Γκολ φωνάζει η σαρδέλα
Βάζει πλώρη κούτσα-κούτσα στη Ραφήνα τον κολιό τον κάνει πέρα
να πετύχει την κυρία καβουρίνα | 2x τούμπες κάνει η καραβίδα
Κι όλο κλαίνε τα καβουράκια που της έστριψε μια βίδα
στου γιαλού, στου γιαλού τα βοτσαλάκια
Το ξημέρωμα ροδίζει και ο κάβουρας γυρίζει Σαματάς και φασαρία
δίχως τη συμβία πάλι, κούτσα-κούτσα στ’ ακρογιάλι ξάφνου βλέπουν καρχαρία
Με το σπάρο τον ξενύχτη στη Ραφήνα και όπου φύγει φύγει φύγει
παίζει τώρα στα ρηχά η καβουρίνα | 2x
ο αγώνας έτσι λήγει!
Κι όλο κλαίνε τα καβουράκια |
στου γιαλού, στου γιαλού τα βοτσαλάκια