ANG HAPUNAN

(KABANATA 3)

DEAR CHAROOOOOO *JOKE*

Sa nakaraang kabanata ating nasulyapan pagpakilala kay Crisostomo Ibarra, atin namang tunghayan
ang kaganapan sa ikatlong kabanata na pinamagatang ang hapunan kung saan pinagtagpo ang
landas nina Crisostomo Ibarra at Padre Damaso

NARRATOR: Isa- isang nagtungo ang mga panauhin sa harap ng hapagkainan. Sa anyo ng kanilang
mga mukha, mahahalata ang kanilang pakiramdam. Si Padre Sibyla na siyang-siya samantalang
banas na banas naman kung inyong pagmamasdan si Padre Damaso. Sinisikaran niya ang lahat ng
madaranan.

PADRE DAMASO: Ginoo sa susunod wag kang haharang sa daraanan.

NARRATOR: Hangang sa masiko niya ang isang kadete. Hindi na lamang umimik ang tenyente.

TENYENTE GUEVARRA: Paumanhin Donya Victorina hindi ko sinasadyang matapakan ang inyong
kola.

NARRATOR: Walang imik na nilisan ni Donya Victorina ang tenyenteng humingi ng paumahin na
nakakunot ang mukha. Habang patungo si Ibarra sa hapag kainan siya ay umupo sa kabisera.
Samantalang ang dalawang pare ay nag tatalo kung sino ang uupo sa kabiang dulo.

PADRE SIBYLE: Karapat dapat lamang na si Padre Damaso ang umupo diyan sapagkat siya ang
Padre Kumpesor ng Pamilya ni Kapitan Tiyago.

PARING PRANSISKANO: Ikaw Padre Sibyla ang nararapat na umupo diyan sapagkat ikaw ang kura
sa lugar na ito at bilang isang kura karapatan ninyo lamang na diyan umupo.

Padre Sibylle: Isang kalapastangan na pagsalitaan moa ko sa harapan ko

Paring Pransiskano: Iho dipota

NARRATOR: Anyong uupo na sana si Padre Sibyla ngunit nakita niya ang tenyente at

kanya itong inalok sa kanya sanang uupuan na kapwa pinatalunan pa.

TENYENTE GUEVARRA: Maraming salamat Padre sa inyo kabutihan ngunit aking tatangihan ang
inyo alok na diyan umupo.

NARRATOR: Tinangihan ng tenyente ang alok ni Padre Sibyla sapagkat away niyang mapag-gitnaan
ng dalawang Pari. Sa lahat ng panauhin ay tanging si Ibarra lamang ang nakaisip na anyayahan si
Kapitan Tiyago.

IBARRA: Kapitan halika na kayo at kumain magandang binabati ang mga panauhin ng may laman
ang tiyan.

KAPITAN TIYAGO; “Huwag mo akong alalahanin”

NARRATOR: Ngunit tinang-gihan lamang si Ibarra ni Kapitan tiyago at pinaunang kumain.
Sinimulang ng idulot ang pagkain sa mga panauhin. Naragdagan ang pagpupoyos ng damdamin ni
Padre Damaso dahil ang inihain ay tinola na puros leeg at pakpak ng manok ang napunta sa kanya.

PADRE DAMASO: Mayroon atang pinapaburang sa paghahain ng pagkain dito.

NARRATOR: Saad ni Padre damaso ng mahina lamang dahil ang napunta kay Ibarra ay ang
masasarap na bahagi ng tinola. Hindi malaman ng pari kung sinadyang ipinaluto ng Kapitan ang
manok para kay Ibarra. Habang kumakain ay nakipag-usap si Ibarra sa mga ibang panauhin.

LARUJA: Ilang taon ka nga ba nawala rito sa pilipinas? Sapagkat ako ay may pitong taon nawala rito
sa ating bansa.

IBARRA: Ganoon din ako may pitong taon akong nawala dito sa pilipinas pero kahit wala ako rito ay
hindi ko nalimutan ang ating bayan. Parang ako pa nga ang nalimutan ng ating bayan. Huh Wala Man
lang nag balita sa akin patungkol sa sinapit ng aking ama.

NARRATOR: Dahil sa pahayag ni Ibarra, nagtumibay ang paniniwala ng tinyente n atalagang walang
alam ang binate sa tunay na dahilan ng pakamatay ng kanyang amang si Don Rafael.

NARRATOR: Sa mga susunod na pangyayari, si Ibarra na nakikipag usap sa ibang mga bisita sa iba’t
ibang lengguwahe.

SPANIARD DIALOGUE (OPTIONAL SCENE GYAPON)

Jeson: Ha estado alguna vez en españa señor? (nakapunta ka na ba sa spain ginoong Ibarra?)

IBARRA: Si señor, he llegado a españa muy bonita estructura de edificios aqui. (oo ginoo, nakarating
na ako sa spain. Napaka ganda ng istraktura ng mga gusali rito.)

Jeson: Lo que para ti tiene el paisaje mas hermoso? (ano para sayo ang may pinaka magandang
tanawin?)

IBARRA: Lo que tiene el paisaje mas bonito para mi es el lugar de españa que se llama valencia. (ang
may pinaka magandang tanawin para sa akin ay ang lugar sa spain na kung tawagin ay Valencia.)

(ang Valencia nga ay kilala sa isa sa may magandang tanawin sa spain.)

ENGLISH DIALOGUE

IBARRA: I also been in the United State and I was amaze on their economic state.

Kyle: well thank you mr. Ibarra for acknowledging our economic state, I assure you that we will still
improve our economic state.

NARRATOR: Nalaman ng mga kausap ni Ibarra na marami ng bansa ang napuntahan nito at marami
ng wika ang kanyang alam. Ang katutubong wikang natutuhan niya sa mga bansang pinupuntahan
niya ang ginagamit niya sa pakikipagtalastasan. Bukod sa wika, pinag-aaralan din niya ang
kasaysayan ng bansang kanyang pinupuntahan particular na ang tungkol sa exodo o hinay-hinay na
pagbabago sa kaunlaran.

IBARRA: Halos magkakatulad lamang ang mga bansang aking napuntahan sa kabuhayan ng mga
taong naninirahan roon, ang kanilang pulitika at ang relihiyon kinabibilangan nila. Ngunit na
ngingibabaw ang katotohanan na nakabatay sa kalayaan at kagipitan ang bayan.

NARRATOR: Natigil ang pag uusap ni Ibarra sapagkat bilang sumabat si Padre Damaso.

PADRE DAMASO: Kung iyan lamang ang iyong nakita o natutunan Ibarra, siya ay nag-aksaya ka
lamang ng pera sapagkat kahit na bata ay alam ang mga sinasabi mo.

NARRATOR: Nabigla ang lahat sa diretsang pagsasalita ng pari. kalmado lamang si Ibarra
nagpaliwanag.

IBARRA: Padre paumanhin ngunit aking ipinapaliwanag lamang ang aking mga naging karanasan sa
iba't ibang bansang aking napuntahan. Naalala ko pa nga noong pumupunta kayo saamin noon
parde para makisalo sa aming hapag-kainan

NARRATOR: Ni gaputok ay hindi nakaimik ang nangangatal na si Padre Damaso sa ipinahayag ni

Ibarra.

IBARRA: Ako po ay mag papaalam na sa inyong lahat nawa ay magpakasaya kayo.

KAPITAN TIYAGO: Wag ka munang umalis sapagkat darating pa si Maria Clara at ang bagong kura
paroko ng San Diego.

IBARRA: Ipagpaumahin ninyo Kapitan ako ay aalis na. pero sinisigurado ko sa inyo na ako ay

babalik kinabukasan.

NARRATOR: Hindi rin napigil sa pag alis si Ibarra. Pera nangako ito na siyang babalik kinabukasn

PADRE DAMSO: HAHAHAHAHAHA....dapat na ipagbawal ng pamahalaang kastila ang pagkakaloob

ng pahintulot sa sinumang Indio na makapag-aral sa Espanya.

IBARRA: Nandito kayo sa Pilipinas Padre, naway inyong naisip sa maliit ninyong _______________ pag
iisip na dapat kami ang mas nakakataas na lahi. Paalam!
Padre: Por pa bor! Isang kalapastangan!

NARRATOR: Nang gabing iyon, sinulat ng binata sa kolum ng Estudious Coloniales ang tungkol sa
isang pakpak at leeg ng manok na naging sanhi ng alitan sa salo-salo.

At diyan nagtatapos ang ikatlong kabanata, abangan ang iba pang mga pangyayari sa mga susunod
na kabanata.

*NAGMAMAHAL IBARRA *BOW*