Professional Documents
Culture Documents
Presentation 14
Presentation 14
politikave nacionaliste ne
perhapjen e konfliktit.
SARA DOMI
Shkaku I politikave
nacionaliste.
• Politikat nacionaliste para Luftës së Parë Botërore, të
cilat përfshinin një ndjenjë të thellë të identitetit
kombëtar dhe dëshirën për të forcuar shtetin dhe
territorin e tij, shpesh kontribuan në rritjen e
tensioneve midis shteteve. Këto politika shpesh
shfaqën ndjenja superioriteti dhe rivaliteti midis
kombësive, duke krijuar një klimë të pakëndshme
dhe të pazëvendësueshme për bashkëpunim dhe
diplomaci. Ndërkohë, përdorimi i nacionalizmit për
të justifikuar ekspansionin territorial ose për të
përmbushur qëllime të brendshme politike shtyri
shpesh shtetet drejt konfliktit dhe luftës. Kështu,
politikat nacionaliste luajtën një rol të rëndësishëm
në përhapjen dhe eskalimin e konflikteve para Luftës
së Parë Botërore.
Ndikimi I politikave nacionaliste.
• Politikat nacionaliste kanë pasur një ndikim të rëndësishëm në përhapjen e konflikteve për shkak
të dy faktorëve kryesorë: ndjenjës së identitetit kombëtar dhe rivalitetit territorial. Këto politika
shpesh përforcojnë ndjenjën e identitetit kombëtar në mesin e popullatave, ndërsa rivaliteti
territorial shkakton pretendime të kundërshtarëve mbi territorin, burimet, apo influencën në një
rajon. Kështu, përhapja e politikave nacionaliste shtyn shtetet drejt afirmimit të tyre si forca
dominuese dhe kërkesave për më shumë territore ose pushtet, duke shkaktuar konflikte të
ndryshme, përfshirë luftërat. Në shumë raste, këto konflikte janë eskaluar në mënyra të papritura
dhe të dhunshme, pasi ndjenjat nacionaliste kanë nxitur popullatat dhe udhëheqësit e tyre për të
përmbushur synimet e tyre kombëtare dhe territoriale në mënyra të dhunshme
Roli I aleancave ushtarake.
• Roli i aleancave ushtarake në Luftën e Parë Botërore ishte i gjatë dhe kompleks. Aleancat, si Entente (përbërë
nga Franca, Britania e Madhe, Rusia dhe më pas SHBA-ja) dhe Aleancën Qendrore (përbërë nga Gjermania,
Austro-Hungaria, dhe Turqia Osmane), u përballën në një luftë të gjatë dhe të shkatërrueshme në fronte të
ndryshme në Evropë, Lindjen e Mesme, Afrikën, dhe Azinë. Përfundimi i luftës u arrit me nënshkrimin e
Traktatit të Versajës në vitin 1919, duke vendosur kufijtë dhe kushtet e paqes, por pasojat e saj ndikuan në
skenën globale për dekada.
Antanta
kunder
Aleances • Antanta, e përbërë nga Franca, Britania e Madhe, Rusia
(dhe më vonë SHBA-ja), u përball me Aleancën Qendrore,
e cila përfshinte Gjermaninë, Austro-Hungarinë, dhe