Professional Documents
Culture Documents
Review
Review
Özet
Selüloz, biyomedikal alanında çeşitli uygulamalar için büyük bir potansiyele sahip olan doğal bir
polimerdir. Bu alanda yapılan çalışmalar, selülozun farklı formlarının ve türevlerinin biyomedikal
uygulamalarda nasıl kullanılabileceğini araştırmaktadır.
Giriş
Selüloz, dünyanın en bol bulunan polisakkaridi olup, biyomedikal uygulamalarda büyük bir
potansiyele sahiptir. Doğal kaynaklardan elde edilen selüloz ve türevleri, biyouyumluluk,
biyobozunabilirlik ve düşük maliyet gibi avantajlarıyla dikkat çekmektedir. Biyomalzemelerden
nanofibrillated selüloza kadar geniş bir yelpazede araştırılan selüloz bazlı malzemeler, doku
mühendisliği, ilaç taşıma sistemleri, yara örtüleri ve 3D biyobaskı gibi çeşitli biyomedikal alanlarda
kullanım için umut vaat etmektedir. Bu yazıda, selülozun farklı formlarının biyomedikal
uygulamalardaki kullanımını ve bu konuda yapılan önemli çalışmaları inceleyeceğiz. Bu araştırmalar,
selüloz bazlı malzemelerin mevcut biyomalzemelere etkili bir alternatif oluşturabileceğini
göstermektedir.
1. Biyomalzemeler ve Hidrojeller
Bir çalışma, enjekte edilebilir metakrilik anhidrit (MA) ile modifiye edilmiş sodyum karboksimetil
selüloz (CMC) hidrojellerinin üretimini incelemiştir. Bu hidrojeller, mavi ışık altında çapraz
bağlanarak üretilmiştir ve jelasyon performansları, şişme davranışları, geçirgenlikleri ve mekanik
özellikleri kontrol edilebilir. Bu tür hidrojeller, hücre proliferasyonu için iyi bir uyumluluk
sergileyerek biyomedikal uygulamalarda kullanılabilir.
Başka bir çalışmada, farklı moleküler ağırlıklarda CMC polimerleri ve sitrik asit kullanılarak
hidrojeller hazırlanmıştır. Çapraz bağlama reaksiyonu Fourier dönüşüm infrared spektroskopisi ile
doğrulanmış ve bu hidrojellerin fizikokimyasal, termal ve mekanik analizleri yapılmıştır. Bu çalışmada
elde edilen sonuçlar, sitrik asit ile çapraz bağlı CMC'nin mükemmel hemokompatibilite ve
sitokompatibilite sergilediğini göstermiştir.
Rhododendron ponticum gibi istilacı türlerden elde edilen atıklar kullanılarak nanofibrillated selüloz
(NFC) üretilmiştir. Bu NFC, 3D yazıcı ile çeşitli iskeleler üretmek için polikaprolakton ile
harmanlanmıştır. %1 NFC'nin etkisi, saf polikaprolakton (PCL) ile karşılaştırıldığında mekanik
özelliklerde belirgin bir iyileşme göstermiş ve bu malzemelerin biyomedikal uygulamalar için umut
verici olduğunu ortaya koymuştur.
3. Biyokompozitler
Bakteriyel selüloz (BC), mikroporoz yapısı, yüksek su tutma kapasitesi, iyi mekanik özellikleri ve
biyouyumluluğu ile dikkat çekmektedir. BC, yara örtüleri, ilaç taşıma sistemleri, yapay kan damarları
ve kemik doku mühendisliği gibi çeşitli biyomedikal uygulamalarda kullanılmaktadır. BC'nin basitçe
manipüle edilebilmesi, bu malzemenin fizikokimyasal ve fonksiyonel özelliklerini artırmak için farklı
polimerler, karbon bazlı nanomalzemeler ve metal nanopartiküller ile kombinasyonlarını mümkün
kılmaktadır.
Sonuç
Selüloz ve türevleri, biyomedikal alanda büyük potansiyele sahip çok yönlü malzemelerdir.
Hidrojeller, nanofibrillated selüloz, biyokompozitler ve bakteriyel selüloz, çeşitli biyomedikal
uygulamalarda kullanılmak üzere araştırılmış ve başarılı sonuçlar elde edilmiştir. Bu çalışmalar,
selüloz bazlı malzemelerin biyomedikal alanda daha geniş bir kullanım yelpazesine sahip olabileceğini
ve mevcut malzemelere alternatif olarak önemli bir yer edinebileceğini göstermektedir. Gelecekte, bu
malzemelerin daha da geliştirilmesi ve klinik uygulamalarda yaygın olarak kullanılması
beklenmektedir.
Mert AKYÜZ
1805062
28.05.2024