elementy, przez które przechodzą załamane promienie świetlne. części oka, które pomagają nam widzieć.

Należą do niego rogówka, soczewka, ciało szkliste i siatkówka. Rogówka i soczewka skupiają światło,
ciało szkliste je przenosi, a siatkówka zamienia je na sygnały, które mózg rozumie jako obraz.
który jest odwrócony do góry nogami i pomniejszony

Zdolność przystosowania oka do dobrego widzenia z bliska i z daleka nazywana jest akomodacją oka (nastawnością). Jest ona zależna przede wszystkim od
soczewki. Dzięki niej człowiek widzi tak samo ostro przedmioty położone w bliżej i dalej od oka.
świetlnych wrażenia wzrokowe
świetlny elektryczny
impulsu nerwowego

biała
 zbyt dużą mocą układu optycznego oka
w porównaniu z długością gałki ocznej
Krótkowzroczność (krótkowzroczność refrakcyjna) lub zbyt
długa gałką oczną w porównaniu z mocą
(bliskowzroczność) optyczną oka (krótkowzroczność
osiowa).
moc układu optycznego oka jest zbyt mała
w porównaniu do długości gałki ocznej
Dalekowzroczność (nadwzroczność refrakcyjna) lub gałka
oczna jest zbyt krótka w porównaniu do
(nadwzroczność) mocy optycznej oka (nadwzroczność
osiowa).
fizjologicznego zmniejszania się
amplitudy akomodacji, które
Starowzroczność związane jest z wiekiem.
(Prezbiopia)

Zbieranie fal dźwiękowych Kierowanie fal dźwiękowych do przewodu słuchowego Wzmacnianie dźwięków

Przekształcanie drgań mechanicznych na impulsy nerwowe w ślimaku

Przekazywanie impulsów nerwowych do mózgu przez nerw słuchowy

przedni

Przekazywanie drgań z błony bębenkowej na kosteczki słuchowe (młoteczek, kowadełko, strzemiączko)Wzmocnienie

dźwiękówPrzenoszenie drgań na okienko owalne

tylny

9- kanały półkoliste

schody
boczny będęnka

bańki błoniaste