Translated in tagalog by : A Test Of Faith E-Books

Translated in tagalog by : A Test Of Faith E-Books

© 2012 Desiring God Foundation
Inilathala ng Desiring God
Post Office Box 2901
Minneapolis, MN 55402
www.desiringGod.org

Mga Pahintulot: Ikaw ay pinahihintulutan at hinihikayat na

magparami at mamahagi na ito sa anumang format sa kondisyon
na hindi mo babaguhin ang mga salita sa alinman paraan at huwag
maningil ng bayad na lampas sa halaga ng pagpaparami. Para sa
web pag-post, mas gusto ang isang link sa dokumentong ito sa
aming website.Anumang mga pagbubukod sa itaas ay dapat
aprubahan ng Desiring God.

Pakisama ang sumusunod na pahayag sa anumang ipinamahagi na

kopya: © Pagnanais sa Diyos. Website: desiringGod.org
Disenyo ng pabalat: Taylor Design Works
Typesetting: Taylor Design Works
Pag-convert ng e-book: Michael Pate, GLH Publishing, LLC

Ang mga sipi sa banal na kasulatan ay mula sa New American

Standard Bible ® (NASB) © 1960, 1977, 1995 ng Lockman
Foundation. Ginamit nang may pahintulot. O kaya Revised
Standard Version Bible (RSV) © 1946, 1952 ng Division of Christian
Education of the National Council of the Churches of Christ in the
Estados Unidos.
 TALAAN NG NILALAMAN

Paunang Salita ng Editor

Mag-ingat Kung Paano Ka Nakikinig! (Bahagi 1)

Lucas 8:4–18

Mag-ingat Kung Paano Ka Nakikinig! (Bahagi 2)

Lucas 8:4–18

Inalis ni Satanas ang Salita

Marcos 4:1–20

Ang Panganib ng Pag-anod mula sa Salita

Mga Hebreo 2:1–4

Sa Oras na Ito Dapat Ka Na Maging Guro

Mga Hebreo 5:11–14

Mga Tala
PREFACE NG EDITOR

Tinatawag tayo ng Banal na Kasulatan na isaalang-alang natin

mabuti kung anong mga sermon ang ating pinakikinggan, at
tinatawag din tayong isaalang-alang kung paano tayo nakikinig sa
mga sermon na iyon. Ang mahusay na pakikinig ay isang
napakahusay na talento para sa lahat na pumapasok sa isang
gusali ng simbahan sa Linggo o nakikinig ng sermon sa
pamamagitan ng online sa headphones tuwing linggo.

Ang buhay at kalusugan at paglago ng ating mga kaluluwa ay

nakatali sa kung gaano tayo kahusay makinig. Matalino tayo na
pana-panahong suriin ang sarili nating pandinig sa salita ng
Diyos.Kung tayo ay nakikinig nang may kapabayaan, maaari tayong
maanod palayo sa Diyos. Ganunpaman kung tayo ay makikinig
nang may pagbabantay tayo ay “lumalangoy laban sa batis ng
kasalanan at kawalang-interes.”

"Huwag maging mas matapang sa pakikinig ng Salita ng Diyos

linggo-linggo," Pinaalalahanan tayo ni JohnPiper.“Kung hindi ito
lumalambot at nagliligtas at nagpapagaling at nagdadala
prutas,marahil ito ay tumitigas at nakakabulag at nakakapurol.”Ito
ay masyadong madali pumasok sa tinatawag ng Kasulatan na“purol
ng pandinig,”para marinig ang lingguhan mga sermon na walang
pananampalataya, at makita ang kaunti o walang moral na bunga
sa ating buhay bilang resulta.Gaya ng nilinaw ni Jesus, sa huli ay
kung paano natin naririnig ang naghahayag kung sino tayo
(Juan 8:43, 47, 10:4, 27).

Iyan ang ilan sa mga puntong ginawa sa e-book na ito, na

binubuo ng limang hindi na-edit na mga manuskrito ng sermon mula
sa pangangaral ng ministeryo ng Pastor John Piper sa Bethlehem
Baptist Church sa Minneapolis, Minnesota.Ito Ang pagpili ay
sumasaklaw sa tagal ng labing-apat na taon (ang pinakaunang
sermon ay kinuha mula1984,ang pinakabag mula1998).Ang limang
napiling manuskrito ay inilathala dito habang sila ay umiral noong
ang mga sermon ay ipinangaral.meron kaunting pagdududa na mas
gugustuhin ni Pastor John na gawing muli ang mga manuskrito na
ito stylistically at kahit na structurally sa ilang mga paraan upang
gawin itong higit pa angkop sa pagbabasa.Ngunit naniniwala kami
sa mga manuskrito ng sermon na ito sa kanilang ang kasalukuyang
estado ng pag-unlad ay sapat na malinaw upang makinabang ang
aming mga mambabasa ngayon. Kung saan kailangan ang
paliwanag, idinagdag ang mga footnote.Nagdadasal kami ang
mapagkukunang ito ay magsisilbi sa iyong personal na
pagmumuni-muni habang pinapansin mo ang utos na "ingatan kung
paano ka nakikinig."

—Tony Reinke

MAG-INGAT KUNG PAANO KA MAKINIG!

(BAHAGI 1) - 1

4 Nang ang isang malaking pulutong ay nagtitipon,

At nagmula sa ibat-ibang lungsod ay naglalakbay patungo sa
Kanya, Siya ay nagsalita sa pamamagitan ng isang talinghaga:
5 “Ang manghahasik lumabas upang maghasik ng kaniyang binhi;
at habang siya ay naghahasik,ang ilan ay nahulog sa tabi ng daan,
at ito nga ay tinapakan at kinain ng mga ibon sa himpapawid.6 Ang
ibang binhi ay nahulog sa mabatong lupa, at sa paglaki nito, ito ay
natuyo, sapagkat wala kahalumigmigan.7 Ang ibang binhi ay
nahulog sa mga dawagan; at ang mga tinik ay lumaki kasama nito
at sinakal ito. 8 Ang ibang binhi ay nahulog sa mabuting lupa, at
lumaki, at gumawa ng isang daang beses na mas malaki." Habang
sinasabi Niya ang mga bagay na ito, Siya ay tatawag, "Siya na may
mga tainga sa pakikinig, hayaan siyang makinig." 9 Nagsimula
siyang tanungin ng kaniyang mga alagad kung ano ang kahulugan
ng talinghagang ito.10 At sinabi Niya,“Sa iyo ay ipinagkaloob na
malaman ang mga hiwaga ng kaharian ng Dios, datapuwa't sa iba
ay sa mga talinghaga, upang hindi nila makita nakakakita, at sa
pakikinig ay maaaring hindi nila maunawaan.11 Ngayon ang
talinghaga ay ito: ang ang binhi ay salita ng Diyos. 12 Yaong nasa
tabi ng daan ay yaong nakarinig; pagkatapos ay dumating ang
diyablo at inaalis ang salita sa kanilang puso, upang sila hindi
maniniwala at maliligtas.13 Ang nasa mabatong lupa ay yaong
mga,pagkarinig nila, tanggapin ang salita nang may kagalakan; at
ang mga ito ay walang matibay na ugat; sila maniwala sandali, at sa
oras ng tukso ay tumalikod.14 Ang binhi na nahulog sa mga
dawagan, ito ang mga nakarinig, at habang sila ay nagpapatuloy
ang kanilang paraan ay sinasakal sila ng mga alalahanin at
kayamanan at kasiyahan sa buhay na ito, at hindi namumunga
hanggang sa kapanahunan.15 Ngunit ang binhi sa mabuting lupa,
ito ang yaong nakarinig ng salita sa isang tapat at mabuting puso,
at pinanghahawakan ito nang mahigpit, at namumunga nang may
tiyaga.16 Ngayon, walang sinumang nagsisindi ng lampara at
nagtatakip nito ng lalagyan, o inilalagay ito sa ilalim ng kama;
ngunit inilalagay niya ito sa isang kandelero, upang ang mga
pumapasok maaaring makakita ng liwanag.17 Sapagka't walang
nakatago na hindi mahahayag,ni anumang lihim na hindi
malalaman at mabubunyag.18 Kaya mag-ingat kayo
paano ka nakikinig; sapagka't ang mayroon, ay bibigyan pa; at
kung sino man wala,kahit ang inaakala niyang mayroon siya ay
aalisin sa kaniya.”—Lucas 8:4–18 NASB
Paano tayo Naghahanda para sa Pangangaral at
Paano tayo Tumugon?

Noong nakaraang linggo2 tinanong namin ang tanong kung bakit

may ganoong prominente ang pangangaral lugar sa corporate
worship services ng simbahan. Ngayong linggo at sa susunod
linggo itatanong natin: Paano dapat maghanda ang mga tao para
sa pangangaral at paano dapat tumutugon tayo sa pangangaral?
Upang masagot ang tanong na ito pumili ako ng isang teksto na ay
tungkol sa pakikinig sa salita ng Diyos na ipinangaral. Kaya ang
unang bagay na gusto ko gawin ay ipakita sa iyo na ito nga ang
kaso—ang tekstong ito ay tungkol sa pakikinig sa salita ng Diyos
kapag ito ay ipinangangaral.Ito ay isang napakahusay na teksto
para sa mga mangangaral, dahil hindi nito pinanghahawakan ang
pag-asam ng malaking tagumpay sa mga tuntunin ng bilang ng mga
tao na pangmatagalan
apektado—isa sa apat, marahil (tulad ng mga lupa), kung ganoon
ang gagawin mo sa teksto.Duda ako na dapat idiin ang proporsyon
para sabihin na kaya natin palagi o asahan lamang ang 25% na
pangmatagalang tugon. Ngunit tiyak, binabalaan tayo ni Jesus mga
mangangaral mula sa pagiging bastos, baka isipin nating madali
nating baguhin ang mga tao,o pinanghihinaan ng loob, kung
maraming nakikinig na hindi tumutugon nang may pangmatagalang
Pagbabago.

Ang Pangangaral ba ay isang Mabisang Paraan ng

Nakikipag-usap?

Minsan sasabihin ng mga tao na tapos na ang araw ng pangangaral

dahil tapos na
hindi isang epektibong paraan ng pagbabago ng mga tao. Ang
sagot ay: Ito ay hindi kailanman naging napaka-epektibo sa
istatistika. Wala ring ibang anyo ng komunikasyon,sa istatistika. At
ang dahilan ay wala sa paraan ng komunikasyon. Ang ang dahilan
ay ang Mateo 7:14, “Maliit ang pintuan at makipot ang daan na
patungo sa buhay, at kakaunti ang nakasusumpong nito.” Kaya
naman sinabi ni Jesus, sa Lucas 13:24, “Pagsikapan mong
pumasok sa makipot na pintuan; para sa marami, sinasabi ko sa
iyo, ay hanapin mong makapasok at hindi magagawa." Kapag ang
Salita ay ipinangaral at ang daan sa buhay ay ipinakita, sikaping
pumasok.Iyan ang tungkol sa tekstong ito. Ito ay tungkol sa
pandinig ngunit hindi pa naririnig.Nakikita at hindi pa nakikita. Ito ay
tungkol sa mga nag-iisip na narinig nila, ngunit hindi narinig.At ito ay
tungkol sa kung paano maghanda para sa pangangaral at kung
paano upang tumugon sa pangangaral.Hayaan mong ipakita ko ito
sa iyo para makita mo ito para sa iyong sarili. Nawa'y bigyan tayo
ng Diyos mga mata upang makakita at tainga upang marinig at
mabubuting puso upang mamunga. Kung ano ang ginagawa namin
ngayon at ginagawa tuwing Linggo sa mga sandaling ito—ay
napakalaki at walang hanggan mga implikasyon para sa iyong
ginagawa sa iyong naririnig.Magsimula sa talata 5 sa simula ng
talinghaga ng mga lupa: Sinabi ni Jesus Ang talinghaga na
nagsisimula, “Ang manghahasik ay lumabas upang maghasik ng
kanyang binhi.” Tapos sa verse 11 Kanyang
binibigyang-kahulugan: “Ngayon ang talinghaga ay ito: ang binhi ay
ang salita ng Diyos.” Kaya siya ay nagsasabi ng isang talinghaga
tungkol sa pangangaral at pakikinig ng Salita ng Diyos. Ang
manghahasik ay siyang nangangaral ng Salita.

Isang Parabula tungkol sa Pagdinig

Pagkatapos ay mayroong apat na tugon sa pangangaral na ito ng

Salita— apat na uri ng lupa. Ang gusto nating mapansin lalo na ay
binibigyang-kahulugan ni Jesus ang bawat isa tahasan ang mga ito
bilang apat na paraan ng pakikinig sa Salita. Ito ay tungkol sa
pandinig.Sinasabi ng bersikulo 5 na, una, ilang binhi—ilang
Salita—”nahulog sa tabi ng daan,at ito ay natapakan at kinain ng
mga ibon sa himpapawid.” Pagkatapos ay sa verse 12 ay
binibigyang-kahulugan niya, “Ang mga nasa tabi ng daan ay yaong
mga nakarinig; pagkatapos ay dumating ang diyablo at inaalis ang
salita sa kanilang puso, upang sila hindi maniniwala at maliligtas.”
Iyan ay isang uri ng pandinig. Sinasabi ng bersikulo 6 na “Ang ibang
binhi ay nahulog sa mabatong lupa, at sa sandaling ito ay tumubo
pataas, ito ay natuyo, sapagkat ito ay walang halumigmig.”
Pagkatapos ay binibigyang-kahulugan ng bersikulo 13: “Ang mga
nasa mabatong lupa ay yaong, pagkarinig nila, ay tumatanggap ng
salita nang may kagalakan; at ang mga ito ay walang matibay na
ugat; naniniwala sila sa ilang sandali, at sa oras ng tukso ay
lumayo.” Iyon ay pangalawang uri ng pagdinig.
Sinasabi ng bersikulo 7 na “Ang ibang binhi ay nahulog sa mga
dawagan; at tumubo ang mga tinik up nito at sinakal ito." Ang
talatang 14 ay nagpapaliwanag: “Ang binhing nahulog sa gitna ng
mga tinik, ito ang mga nakarinig, at habang sila ay nagpapatuloy
ang kanilang paraan ay sinasakal sila ng mga alalahanin at
kayamanan at kasiyahan sa buhay na ito, at hindi namumunga
hanggang sa kapanahunan.” Iyan ay isang ikatlong uri ng
pagdinig.Sa wakas, sinasabi sa talata 8, “Ang ibang binhi ay
nahulog sa mabuting lupa, at lumaki,at nagbunga ng isang daang
beses na mas malaki.” At binibigyang-kahulugan ng bersikulo 15:
“Ngunit ang binhi sa mabuting lupa, ito ang mga nakarinig ng salita
sa isang tapat at mabuting puso, at hawakan ito nang mahigpit, at
magbunga kasama tiyaga.” Iyan ay isang ikaapat na uri ng
pagdinig.

Siya na May Tenga para Makarinig

Pagkatapos sa dulo ng talatang 8 tinitiyak ni Jesus na nakuha natin

ang punto tungkol sa pakikinig,at sinasabi, "Ang may mga tainga sa
pakikinig, ay makinig."Ibig sabihin ay hindi sapat na upang
magkaroon ng mga tainga sa gilid ng iyong ulo.Ang bawat tao'y
may mga iyon.Pero may isa pang uri ng tainga na iilan lang ang
mayroon.At nakakarinig ang mga iyon."Ang may mga tainga upang
makarinig ay makinig."
Mayroong espirituwal na tainga, o tainga sa puso. Mayroong isang
tainga na nakikinig, sa pangangaral ng Salita, higit pa sa basta mga
salita.May kagandahan at katotohanan at kapangyarihan na
naririnig ng mga tainga na ito nakakahimok at nagbabago at
nag-iingat. Iyan ang uri ng pandinig si Hesus ay tumatawag.Iyan
ang tungkol sa tekstong ito.Pagkatapos upang bigyang-diin ang
isyu ng pakikinig, sinabi sa atin ni Lucas kung paano si Jesus
ipinaliwanag ang layunin ng mga talinghaga sa kanyang sitwasyon.
Sa mga talata 9–10, “ang kanyang sinimulan Siya ng mga alagad
na tanungin kung ano ang kahulugan ng talinghagang ito.At Siya
sinabi,“Sa iyo ay ipinagkaloob na malaman ang mga hiwaga ng
kaharian ng Diyos, ngunit sa iba ay ito ay sa mga talinghaga, upang
‘pagmamasid ay hindi sila makakita,at pagdinig ay maaaring hindi
nila maintindihan.’Ito ay isang nakakabigla na salita. Sa mga na
pinili ni Jesus, nabuksan ang hiwaga ng kanyang kaharian at
ibinibigay niya sa kanila ang kaloob ng pang-unawa. Verse 10a:
“Sa inyo ay ipinagkaloob sa alamin ang mga hiwaga ng kaharian ng
Diyos.” Pag-unawa sa kaharian ng ang Diyos ay isang libreng
regalo ng Diyos para sa mga pinili ni Jesus bilang kanyang mga
alagad.Ngunit pagkatapos ay sinabi niya (sa talata 10b) na para sa
iba ang dahilan para sa kanya ang mga talinghaga ay “upang ang
pagtingin ay hindi nila makita at ang pakikinig ay hindi nila
maintindihan.” Naririnig na naman ang isyu.“Maaring hindi nila
marinig maintindihan.”Ibig sabihin,mayroong dalawang uri ng
pandinig: ang isa ay may pisikal na tainga ng ulo at isa na may
espirituwal na tainga ng puso.“Pagdinig (sa pisikal na tainga), hindi
nila naiintindihan (sa espirituwal tainga)." At ito ang sabi niya, isa
sa mga dahilan kung bakit siya gumamit ng mga talinghaga ”para”
pagdinig, maaaring hindi nila maintindihan. Sa madaling salita, ang
mga talinghaga ay bahagi ng ang pagtatago at pagpapatigas ng
ministeryo ni Jesus pati na rin ang bahagi ng kanyang paghahayag
at pagliligtas ng ministeryo.
Ang Salita ay Nagliligtas sa Ilan at Pinatigas ang Ilan

Ang mahirap na salitang ito ay isang sipi mula sa Isaias 6:9-10 kung
saan sinabi ng Diyos kay Isaias ang kanya ang ministeryo sa Israel
ay hindi lamang magtitipid para sa ilan kundi magpapatigas din para
sa iba.Sinabi ng Diyos kay Isaias, “Humayo ka, at sabihin mo sa
bayang ito: ‘Patuloy na makinig, ngunit huwag maramdaman;
patuloy na tumingin, ngunit hindi maunawaan.’ Ibigay ang mga puso
nito ang mga taong insensitive, ang kanilang mga tainga ay
mapurol, at ang kanilang mga mata ay malabo, kung hindi, sila ay
maaaring tingnan ng kanilang mga mata, marinig ng kanilang mga
tainga, maunawaan ng kanilang mga puso, at bumalik ka at
gumaling ka.”Sa madaling salita, naubos na ang oras para sa mga
taong ito at ang Salita ng Diyos ay hindi na mabisa upang iligtas
sila, ngunit ito lamang mabisang gawing insensitive ang kanilang
mga puso, at mapurol ang kanilang mga tainga, at ang kanilang
mga mata madilim. Ito ay nagtuturo sa atin ng isang
napakahalagang bagay tungkol sa pangangaral. Kahit na ang
pangangaral ng Salita ng Diyos ay hindi lumalambot at nagliligtas at
nagpapagaling, hindi kinakailangang hindi epektibo. Ang
pangangaral na ito ng Salita ay maaaring ginagawa ng Diyos
kakila-kilabot na gawain ng paghatol.Maaaring ito ay nagpapatigas
sa mga tao, at ginagawa ang kanilang napakapurol ng mga tainga
na hindi na nila gustong marinig muli. Mayroong paghatol sa
mundong ito hindi lamang sa darating na mundo (Roma 1:24) at oh,
paano tayo dapat tumakas mula rito.Na sa tekstong ito ay
nangangahulugang: mag-ingat sa iyong pandinig! Huwag maging
matapang sa pakikinig ng Salita ng Diyos linggo-linggo.Kung hindi
naman lumalambot at nagliligtas at nagpapagaling at namumunga,
malamang na tumitigas at nakakabulag at nakakapurol (tingnan sa
2 Mga Taga-Corinto 2:16).
Ang Bisa ng Pagdinig

Na nagdadala sa atin sa huling pagbanggit ng pagdinig sa tekstong

ito Ito ay dumating sa isang nakakagulat na lugar.Inaasahan kong
darating ito pagkatapos ng talinghaga pagkatapos mismo ng talata
15. Ngunit ito ay dumating sa talata 18: “Kaya [o, samakatuwid, ang
konklusyon ng bagay] ingatan mo kung paano ka nakikinig
[nakikinig!]” Iyan ang punto ng teksto.At iyon ang pangunahing
punto ko ngayong umaga.Ingatan mo ang iyong pandinig.Ang
pangangaral ay isang bagayat ito ay napakahalaga.Ngunit ang
pandinig ay isa pang bagay at ito ay kasing mahalaga.Walang
anuman sa tekstong ito tungkol sa pagiging epektibo ng
pangangaral.Ito ay tungkol sa pagiging epektibo ng pandinig. Ang
punto ay hindi,
"Mag-ingat ka kung paano ka nangangaral."Ngunit:"Mag-ingat kung
paano mo naririnig."Ngayon pansinin ang dahilan na ibinigay sa
natitirang bahagi ng talata 18 kung bakit mo dapat gawin maging
mapagmatyag sa kung ano ang iyong naririnig. Sabi nito “Para [o,
dahil] sinumang mayroon,sa siya ay bibigyan pa; at kung sino man
ang wala,maging ang iniisip niya ang mayroon siya ay kukunin sa
kanya.” Ngayon ano ang tinutukoy nito?

Kung sino ang may…

Buweno, may dalawang bahagi, ang positibo ("kung sinuman ang

mayroon, sa kanya ay higit pa ibinigay”) at ang negatibo (“sinumang
wala, kahit na kung ano ang iniisip niya ay aalisin sa kanya”).
Kunin muna ang positibo: "Ang mayroon, sa kanya ay bibigyan pa."
Ito unang tumutukoy pabalik sa talata 8, sa dulo ng talinghaga ng
mga lupa.sabi ni Hesus,
"Ang may mga tainga sa pakikinig, ay makinig." Bakit? Dahil “kung
sino man ang mayroon, sa siya ay bibigyan pa." Kung mayroon
kang espirituwal na mga tainga, bibigyan ka
pagkakaunawaan.Tinutukoy din nito ang ikaapat na lupa na
inilarawan sa talata 15: “Ang binhi sa mabuting lupa, ito ang mga
nakarinig ng salita sa isang
tapat at mabuting puso, at panghawakan mo ito, at magbunga nang
may pagtitiyaga.”Kung sino ang mayroon, sa kanya ay bibigyan
pa.Ang mayroon na sila ay “an tapat at mabuting puso.”At ang higit
na ibibigay ay prutas.Sila ay “nagtitiis
prutas na may tiyaga.” Kaya't mag-ingat kung paano mo marinig!
Makinig nang may espirituwal na mga tainga, hindi lamang ang mga
tainga ang ulo mo.At makinig nang may tapat at mabuting puso,
hindi isang mapanlinlang at masama puso.
Ngunit ngayon tingnan ang negatibong kalahati ng talata 18: “Ang
sinumang wala,
kahit ang inaakala niyang mayroon siya ay kukunin sa
kanya.”Anong ginagawa niyan sumangguni sa? Ito ay tumutukoy sa
iba pang tatlong mga lupa at ang kabiguan na marinig na may isang
mahusay puso at may tunay na espirituwal na mga tainga.Sa bawat
isa sa unang tatlong lupa (talata 12-14) mayroong pakikinig sa
Salita ng Diyos.Ngunit sa bawat kaso kung ano ang iniisip nila
mayroon sila,ay inalis sa kanila.

Verse 12, ang unang lupa: inaakala nilang nasa kanila ang Salita,
ngunit ang diyablo inaagaw ito.
Verse 13,ang pangalawang lupa: inaakala nilang taglay nila ang
Salita at tunay na espirituwal at kagalakan, ngunit wala silang ugat
upang suportahan sila sa oras ng pagsubok. Ang kanilang ang
pananampalataya ay isang mababaw na sigasig na totoo lamang
para sa mga araw na may magandang panahon.At kaya pagdating
ng pagsubok, ang inaakala nilang mayroon sila ay inaalis.Sa
wakas, sa talatang 14, ang ikatlong lupa: inaakala nilang taglay nila
ang Salita ng Diyos,ngunit kapag ang mga alalahanin at
kayamanan at kasiyahan ng buhay ay dumating, kung ano ang
iniisip nila sila ay kinuha, at sila ay hindi namumunga.
Kaya ang punto ng bersikulo 18 ay upang bigyang-kahulugan kung
ano ang nangyayari sa apat na lupa.Tatlong beses itong
nagkatotoo: “Sinumang wala, maging ang inaakala niya ay aalisin
sa kanya.” At minsan-ang ikaapat na lupa-ang kabaligtaran ang
nangyayari: "Ang mayroon, sa kanya ay bibigyan pa." kung ikaw
makinig nang may tapat at mabuting puso (v. 15) kung gayon higit
pa ang ibibigay sa iyo.
Sa susunod na linggo 3 Susubukan kong sagutin ang tanong kung
bakit ang mga kasabihan tungkol sa lampara at kandelero (mga
talata 16–17) ay nasa pagitan ng interpretasyon ng talinghaga ng
mga lupa at ang praktikal na konklusyon nito sa talata 18.

Ingatan Mo Kung Paano Mo Naririnig

Ngunit sa ngayon ang pangunahing punto ay malinaw at lubhang

apurahan: “Ingatan mo kung paano ka dinggin!" Sa may higit pa ay
ibibigay. Mayroon ka bang mga tainga upang marinig? May bago ka
bang puso?
Magsasalita ako nang praktikal sa susunod na linggo kung
paano mo ihahanda ang iyong sarili para marinig ang ganito.Ngunit
ngayong umaga gusto ko lang timbangin ito para sa atin. Malawak
ang pandinig. Buong puso akong naniniwala na ako ay tinawag
upang mangaral ang Salita ng Diyos. At marami sa inyo ang
tinawag na ituro ito sa iba't ibang katayuan. Ngunit ang tekstong ito
ay tungkol sa isa pang dakilang pagtawag—ang pagtawag upang
marinig ang Salita ni Diyos. At ito ay hindi maliit na bagay.
Napakataas ng nakataya. May pandinig na halos hindi na
nagsisimula at ang Salita ay nawala bago ka lumabas ng pinto.May
isang pagdinig na tumatagal hanggang sa magkaroon ng isang
mahirap na oras sa buhay, at pagkatapos ay isa lumiliko mula sa
Diyos patungo sa iba pang mga mensahe. May pagdinig na
yumayabong hanggang ang kayamanan at kasiyahan ng buhay na
ito ay sumasakal nito. At may narinig na na tinatalo ang diyablo,
tinitiis ang pagsubok, hinahamak ang kayamanan at nagbubunga
hanggang sa walang hanggan buhay. Yan ang gusto nating
pagdinig. Hingin natin ito sa Diyos. Sinasabi iyan sa Awit 40:6
Binuksan ng Diyos ang tainga upang marinig: “Hain at handog na
pagkain ay wala sa iyo ninanais; ang aking mga tainga ay iyong
binuksan.” Kaya manalangin tayo. Katulad ng pagdarasal namin
pabalik sa linggo ng panalangin, “Idilat ko ang aking mga mata,
upang aking makita ang mga Kahanga-hangang bagay mula sa
Iyong kautusan” (Awit 119:18), kaya manalangin tayo ngayon, “Idilat
mo ang aking mga tainga, na marinig ang Salita ng Diyos, nang
may tapat at mabuting puso at maligtas (Lucas 8:12) at mamunga.

MAG-INGAT KUNG PAANO KA MAKINIG!

(BAHAGI 2)4

5 Nang ang isang malaking pulutong ay nagtitipon, at ang mga mula

sa iba't ibang mga lungsod ay naglalakbay patungo sa kaniya, siya
ay nagsalita sa pamamagitan ng isang talinghaga: 5 “Ang
manghahasik ay lumabas upang maghasik ng kaniyang binhi; at
habang siya ay naghahasik, ang ilan ay nahulog sa tabi ng daan, at
ito ay natapakan ng paa, at kinain ng mga ibon sa himpapawid. 6
Ang ibang binhi ay nahulog sa mabatong lupa, at sa paglaki nito, ito
ay natuyo, sapagkat wala itong halumigmig. 7 Ang ibang binhi ay
nahulog sa mga dawagan; at ang mga tinik ay tumubo kasama nito
at sinakal ito. 8 Ang ibang mga binhi ay nahulog sa mabuting lupa,
at lumaki, at nagbunga ng isang daang beses ang dami.” Habang
sinasabi Niya ang mga bagay na ito, tatawag Siya, “Ang may mga
tainga na ipakikinig, ay makinig.” 9 Nagsimula siyang tanungin ng
kaniyang mga alagad kung ano ang kahulugan ng talinghagang ito.
10 At sinabi niya, Sa inyo ay ipinagkaloob na malaman ang mga
hiwaga ng kaharian ng Dios, ngunit sa iba ay ito ay sa
pamamagitan ng mga talinghaga, upang sa pagtingin ay hindi sila
makakita, at sa pakikinig ay hindi sila makaunawa. 11 Ngayon ang
talinghaga ay ito: ang binhi ay ang salita ng Diyos. 12 Yaong nasa
tabi ng daan ay yaong nakarinig; kung magkagayo'y darating ang
diyablo at inaalis ang salita sa kanilang puso, upang huwag silang
magsisampalataya at maligtas. 13 Ang mga nasa mabatong lupa ay
yaong, pagkarinig nila, ay tumatanggap ng salita nang may galak;
at ang mga ito ay walang matibay na ugat; sumasampalataya sila
sandali, at sa oras ng tukso ay humiwalay. 14 Ang mga binhing
nahulog sa dawagan, ito ang mga nakarinig, at habang sila'y
naglalakad, sila ay sinakal ng mga alalahanin at mga kayamanan at
mga kalayawan sa buhay na ito, at hindi nagbubunga hanggang sa
kapanahunan. 15 Datapuwa't ang binhi sa mabuting lupa, ang mga
yaong nakarinig ng salita sa isang tapat at mabuting puso, at
pinanghahawakan ito, at nagbubunga ng may pagtitiis. 16 Ngayon,
walang sinuman pagkatapos na magsisindi ng lampara ay
tinatakpan ito ng lalagyan, o inilalagay sa ilalim ng higaan; ngunit
inilalagay niya ito sa isang kandelero, upang makita ng mga
pumapasok ang liwanag. 17 Sapagka't walang nakatago na hindi
mahahayag, ni anumang lihim na hindi malalaman at malalantad.
18 Kaya't ingatan ninyo kung paano kayo nakikinig; sapagka't ang
mayroon, ay bibigyan pa; at sinumang wala, kahit ang inaakala
niyang mayroon siya ay aalisin sa kaniya.”- Lucas 8:4–18 NASB

Ang Parabula ng Apat na Lupa ay Tungkol sa Pandinig

Ang mensahe ngayon ay ang konklusyon at praktikal na aplikasyon

ng mensahe noong nakaraang linggo5 sa parabula ng apat na lupa
sa Lucas 8:4–18. Ang punto ko noong nakaraang linggo ay ang
talinghagang ito at ang interpretasyon ni Hesus ay tungkol sa
pakikinig at hindi pangangaral. Suriin natin mula sa teksto kung
bakit ko sinasabi iyon. Sa katapusan ng talinghaga, sa talatang 8,
sinabi ni Jesus, "Ang may mga tainga na ipakikinig, ay makinig."
Iyan ang unang pagbanggit ng "pagdinig." Nagbabala ito na may
ilang tao na may mga tainga ngunit walang “mga tainga para
marinig.” Kaya't mayroong matinding pangangailangan sa tinig ni
Jesus: O mag-ingat na magkaroon kayo ng mga tainga na
nakikinig, at hindi lamang mga tainga. Pagkatapos sa talata 9,
tinanong ng mga disipulo si Jesus kung ano ang ibig sabihin ng
talinghaga ng apat na lupa. Nakakabigla siyang sumagot sa
pamamagitan ng isang sipi mula sa Isaias 6:9–10 sa pamamagitan
ng pagsasabi sa kanila kung bakit siya nagsasalita sa pamamagitan
ng mga talinghaga. Sinabi niya, “Sa inyo ay ipinagkaloob na
malaman ang mga hiwaga ng kaharian ng Diyos, ngunit sa iba ay
ito ay sa mga talinghaga, upang 'pagmamasid ay hindi sila
makakita, at sa pakikinig ay hindi nila maunawaan.'" Ito ang
pangalawang pagtukoy sa pandinig: Gumagamit si Jesus ng mga
talinghaga, bukod sa iba pang mga dahilan, dahil pananatilihin ng
mga ito sa dilim ang ilang tao.Sinabi ko noong nakaraang linggo na
ito ay isang paraan ng paghatol. Naubos na ang oras para sa ilan
noong araw ni Jesus. Ibinigay sila ng Diyos sa kadiliman ng
kanilang pag-iisip (Roma 1:24, 26, 28). Pagdinig, hindi nila marinig.
Ito ang mga taong walang tainga para makarinig. Kaya tumataas
ang pangangailangan ng madaliang pagkilos. Kasama ba tayo sa
bilang na makakarinig ng mga talinghaga at magsasabing, “Walang
kabuluhan ito sa akin”? O kabilang ba tayo sa bilang na
pinagkalooban ng mga misteryo ng kaharian? Ito ay isang isyu ng
pagdinig. Pagkatapos ay napansin natin na, sa bersikulo 11, sinabi
ni Jesus na ang inihasik na binhi sa talinghaga ay “ang Salita ng
Diyos.” Ito ay pangangaral, ngunit ang pangangaral ay hindi ang
isyu. Ang isyu ay pagdinig. Nakikita natin ito sa bawat lupa. Ang
bawat lupa ay inilarawan sa mga talata 12–15 bilang ibang uri ng
pandinig. Ang pagdinig ay binanggit sa bawat talata. Verse 12:
Isang pagdinig kung saan inaalis ni Satanas ang Salita. Verse 13:
Isang pagdinig kung saan sinisira ng pagsubok ang walang ugat na
Salita. Verse 14: Isang pagdinig kung saan ang mga alalahanin,
kayamanan at kasiyahan ay sumasakal sa Salita. At panghuli,
verse 15: Isang pakikinig na may mabuti at tapat na puso kung
saan nagbubunga ang Salita tiyaga. Ang isyu ay pagdinig: paano
mo naririnig ang pangangaral ng Salita ng Diyos?
Pagkatapos ay nilaktawan namin ang mga talata 16–17 at nakita
ang huling sanggunian sa pakikinig sa aming teksto, talata 18:
“Kaya mag-ingat kung paano kayo nakikinig; sapagka't ang
mayroon, ay bibigyan pa; at sinumang wala, kahit ang inaakala
niyang mayroon siya ay kukunin sa kanya.” Kung mayroon kang
mga tainga upang marinig, at kung mayroon kang mabuti at tapat
na puso, kung gayon bibigyan ka ng pang-unawa at bibigyan ka ng
buhay na mabunga. Ngunit kung wala kayong mga tainga na
makakarinig at wala kayong magandang lupa, kung gayon kahit ang
inaakala ninyong nasa inyo ay aalisin: ang binhi ay kinuha ng
diyablo sa bersikulo 12; ito ay inalis ng mga pagsubok sa bersikulo
13; ito ay inalis ng mga alalahanin at kayamanan at kasiyahan sa
bersikulo 14.Kaya't mag-ingat kung paano mo marinig! Ito ay isang
malaking isyu. Ang kaligtasan ay nakasalalay dito (tingnan ang
huling salita sa talata 12). Ang pandinig ay isang mataas na tawag.
Hindi ito kusang dumarating. Ito ay isang regalo. Ngunit maaari
itong hanapin. Kung hindi, hindi sana sinabi ni Jesus sa talatang
18, “Mag-ingat kayo sa inyong pakikinig.” Ngayon bumalik tayo sa
mga bersikulo 16–17 na iniwan natin noong nakaraang linggo. Ang
dahilan kung bakit ko isinama ang mga talatang ito sa talinghaga ng
mga lupa ay ang pagtatapos ng talinghaga ay nasa talata 18
pagkatapos ng dalawang talatang ito. Kaya isinama sila ni Lucas
sa talinghaga ng mga lupa. Sa katunayan, ginawa niya ang
konklusyon sa talinghaga (talata 18) na isang direktang hinuha
mula sa dalawang talatang ito. Basahin natin sila: Ngayon, walang
sinuman pagkatapos na magsisindi ng lampara ay tinatakpan ito ng
lalagyan, o inilalagay sa ilalim ng higaan; ngunit inilalagay niya ito
sa isang kandelero, upang makita ng mga pumapasok ang liwanag.
17 Sapagka't walang nakatago na hindi mahahayag, ni anumang
lihim na hindi malalaman at malalantad. Sa pamamagitan ng mga
salitang ito si Jesus ay gumagawa ng hindi bababa sa dalawang
bagay.
Prutas at Liwanag

Una, ipinahayag Niya na ang “bunga” ng talata 15 ay ang “liwanag” ng

talata 16. At ang liwanag na ito ay nilalayong tulungan ang mga tao na
makita ang kanilang paraan upang “makapasok” sa kaharian ng Diyos.
Binago niya ang mga imahe mula sa prutas (talata 15) sa liwanag (talata
16). Ngunit hindi ito nakakagulat dahil alam natin mula sa ibang mga
turo sa Bagong Tipan (Colosas 1:10; Lucas 3:8–9) na ang pamumunga
ay nangangahulugan ng paggawa ng mabubuting gawa ng
pananampalataya para sa ikaluluwalhati ng Diyos. At alam natin na, sa
Mateo 5:16, tinawag ni Jesus ang mabubuting gawa na ito na “ilaw” na
tumutulong sa mga tao na makapasok sa kaharian: “Paliwanagin ninyo
ang inyong liwanag sa harap ng mga tao sa paraang makita nila ang
inyong mabubuting gawa, at luwalhatiin nila ang inyong Ama na ay nasa
langit.” Sa madaling salita ang bunga na tumutubo sa mabuting lupa ng
bersikulo 15 ay ang mabubuting gawa ng pananampalataya sa Salita ng
Diyos na ipinangaral. At ang mga mabubuting gawa ay narito (tulad ng
sa Mateo 5:16) na tinatawag na liwanag na tumutulong sa mga tao na
makapasok sa kaharian—tumutulong sa mga tao na makilala ang
kaluwalhatian at katotohanan ng Diyos at magtiwala sa kanya. Iyan ang
unang ginawa ni Jesus sa mga talatang ito: ipinahayag niya na ang
bunga ng pakikinig ng mabuting lupa ay isang buhay ng mabubuting
gawa na nagniningning sa mundo upang ang mga taong “papasok” ay
makita at malaman ang daan upang makapasok.

Ang Pagkakatago ng Ebanghelyo

Ang ikalawang bagay na ginawa ni Jesus sa mga talata 16–17 ay upang

gawing malinaw na ang pagtatago ng ebanghelyo, na binanggit pabalik
sa talata 10, ay hindi sinadya upang hadlangan ang mga disipulo mula
sa matapang, pampublikong pagpapakita at pagpapahayag ng Salita ng
Diyos. Alalahanin ang sinabi niya sa talata 10: “Sa inyo ay ipinagkaloob
na malaman ang mga hiwaga ng kaharian ng Diyos, ngunit sa iba ito ay
sa pamamagitan ng mga talinghaga, upang 'nakikita nila ay hindi sila
nakakakita, at nakikinig ay hindi sila nakauunawa.' “ Iyan ay mukhang
isang limitasyon sa pagiging bukas at pangkalahatan ng alok ng Salita
ng Diyos. Ngunit hindi ito. At iyan ang nilinaw ng mga talata 16–17.
Kapag ang iyong lampara ay sinindihan ng Salita ng Diyos, at ang iyong
buhay ay naging liwanag ng pananampalataya at kagalakan at
mabubuting gawa, huwag mo itong itago! Bersikulo 16: “Walang
sinumang nagsisindi ng lampara ay nagtatakip nito ng lalagyan, o
naglalagay nito sa ilalim ng higaan; ngunit inilalagay niya ito sa isang
kandelero, upang makita ng mga pumapasok ang liwanag.” Maaaring
may pagtatago tungkol dito sa aking buhay sa lupa sa loob ng isang
panahon, sabi ni Jesus, ngunit (gaya ng ipinaliwanag niya ngayon sa
talata 17) ang mga bagay ay magbabago: “Walang nakatago na hindi
mahahayag, ni anumang bagay na lihim. na hindi malalaman at
malalaman.” Sa aking katarungan, maaaring mayroon akong matalino at
soberanong layunin para itago ang misteryo sa isang panahon mula sa
ilan, ngunit hindi iyon ang iyong negosyo. Kunin mo ang ibinibigay ko sa
iyo at ipaalam ito sa malayo. Gaya ng sinabi ni Hesus sa Mateo 10:27,
“Ang sinasabi ko sa inyo sa kadiliman, magsalita sa liwanag; at kung
ano ang iyong naririnig na ibinulong sa iyong tainga, ay ipahayag mo sa
mga bubungan.” Kaya sa huli, ang punto ng talinghaga ng mga lupa ay
hindi lamang na ang iyong sariling kaligtasan at pagiging mabunga ay
nakasalalay sa kung paano mo marinig ang Salita ng Diyos, kundi pati
na rin ang tagumpay kung paano lumaganap ang Salita ng Diyos sa
mundo ay nakasalalay sa kung paano mo dinggin. Kaya nga ang talata
18 ay nagtatapos na ngayon (direktang kuha ang hinuha mula sa mga
talata 16–17) “Kaya mag-ingat kayo kung paano kayo nakikinig.”
Ang pakikinig—ang pakikinig—ay isang mataas na panawagan sa
simbahang Kristiyano dahil ang iyong kaligtasan ay nakabitin dito (talata
12), at ang iyong pagiging mabunga ay nakabitin dito (talata 15), at ang
pagkalat ng liwanag sa mundo ay nakabitin (talata 16-). 17), at sa
wakas ang kaluwalhatian ng Diyos ay nakabitin dito (Mateo 5:16). Kaya
(talatang 18), “Ingatan ninyo ang inyong pakikinig.” Ngayon paano natin
gagawin iyon sa paghahanda para sa pakikinig sa Salita ng Diyos na
ipinangaral sa Bethlehem?

Paano Ka Maghahanda na Pakinggan ang Salita ng

Diyos sa Linggo?
Mayroon akong sampung pangaral, karamihan sa mga ito ay napakaikli,
ngunit karapat-dapat sa higit na pagmumuni-muni kaysa sa maibibigay
ko rito. Maaari mong kunin ang mga ito at lampasan sila. Sana ay isulat
mo sila at pag-usapan sila bilang isang pamilya o marahil sa iyong
maliliit na grupo ngayong gabi. Ang tanong na sinusubukan kong
sagutin ay, Paano ka naghahanda na marinig ang Salita ng Diyos sa
pagsamba sa Linggo ng umaga? Sa partikular, ang ibig kong sabihin ay
ano ang maaari mong gawin sa Sabado ng gabi at Linggo ng umaga at
sa daan patungo sa simbahan at kapag pumasok ka sa silid na ito? Iyon
ang time frame na nasa isip ko.

1. Ipanalangin na bigyan ka ng Diyos ng mabuti at

tapat na puso na inilarawan sa talata 15.Maraming bagay
ang magagawa natin sa ating mga kalooban - at dapat gawin. Ngunit
ang ating mga kalooban ay pinamamahalaan ng ating mga puso at kung
ano ang minamahal ng ating mga puso. Kaya dapat tayong magkaroon
ng bagong puso kung gagawin natin ang dapat nating gawin, at gawin ito
nang may kagalakan sa paraang ipinag-uutos sa atin ng Diyos (Awit
100:2). At itinuturo ng Bibliya na ang bagong pusong ito ay gawain ng
Diyos. Ezekiel 36:26, “Bibigyan kita ng bagong puso.”Jeremiah 24:7,
“Bibigyan ko sila ng puso na makilala Ako.” Kaya dapat natin itong
hilingin sa Diyos: “O Panginoon, bigyan mo ako ng puso para sa iyo.
Bigyan mo ako ng mabuti at tapat na puso. Bigyan mo ako ng malambot
at madaling tanggapin na puso. Bigyan mo ako ng mapagpakumbaba at
maamo na puso. Bigyan mo ako ng mabungang puso. Bigyan mo ako
ng puso para sa iyo." Maglaan ng ilang oras bago ka matulog sa
Sabado ng gabi, at pagkatapos ay muli kapag nagising ka ng Linggo ng
umaga upang manalangin ng ganito.

2. Pagnilayan ang Salita ng Diyos. Basahin ang mga

bahagi ng iyong Bibliya na may layuning pukawin ang
pagkagutom sa Diyos. Ilan sa inyo ang nakarinig na ng salitang
"appetizer"? Karamihan sa lahat. Ngunit paano ang salitang "gana"?
Hindi? Dahil wala ito sa diksyunaryo. Buweno, sa pamamagitan nito
ako ang lumikha ng salita! Ang pampagana ay yaong nagpapagana.
Ang magpagana ay gumising ng gana. At iyon ay para sa isang
pampagana. Kaya't kung ang sermon ay ang pagkain, ang pampagana
ay ang bahagi ng Salita na iyong pagninilay-nilay sa Sabado ng gabi at
Linggo ng umaga. Ito ay mahalaga. Kailangan mong linangin ang
espirituwal na panlasa bago ka dumating kung gusto mong tamasahin at
makinabang nang lubos mula sa pagkain ng Espiritu. Kung ang iyong
panlasa ay makamundo, hindi ka magkakaroon ng lasa sa mga
espirituwal na bagay, at hindi ka makakarinig ng nararapat. Kaya't
"ganahin" ang iyong puso sa pamamagitan ng pagninilay sa Salita ng
Diyos Sabado ng gabi at Linggo ng umaga. Planuhin ito. Ito ang paraan
na "Mag-ingat ka sa iyong naririnig!"

3. Linisin ang iyong isip sa pamamagitan ng

pagtalikod sa makamundong libangan.
Sinasabi ng Santiago 1:21, “Isantabi ninyo ang lahat ng karumihan at
lahat ng natitira sa kasamaan, sa pagpapakumbaba ay tanggapin ang
salitang itinanim, na makapagliligtas sa inyong mga kaluluwa.” Paano
mo matatanggap ang itinanim na salita? Sa pamamagitan ng
pagsantabi sa lahat ng karumihan at kasamaan. Ito ang dahilan kung
bakit ang salitang "hindi matatanggap." Nagtataka sa akin kung gaano
karaming mga Kristiyano ang nanonood ng parehong karaniwan, walang
laman, hangal, walang kuwenta, nakakaganyak, nagpapahiwatig, hindi
mahinhin na mga palabas sa TV na pinapanood ng karamihan sa mga
hindi naniniwala—at pagkatapos ay nagtataka kung bakit mahina ang
kanilang espirituwal na buhay at mababaw ang kanilang karanasan sa
pagsamba nang walang intensidad. Kung talagang gusto mong marinig
ang Salita ng Diyos sa paraang ibig niyang marinig sa katotohanan at
kagalakan at kapangyarihan, patayin ang telebisyon sa Sabado ng gabi
at magbasa ng isang bagay na totoo at dakila at maganda at dalisay at
marangal at mahusay at karapat-dapat purihin ( tingnan ang Filipos 4:8).
Pagkatapos ay panoorin ang iyong puso na hindi matuyo at
magsimulang magutom para sa salita ng Diyos.

4. Magtiwala sa katotohanan na mayroon ka na. Sa

ating teksto, ang pangalawang lupa ay nabigong marinig ang paraang
nararapat dahil ito ay walang ugat. Ano ang ugat na kailangan natin sa
pakikinig sa salita ng Diyos? Sinasabi sa Jeremias 17:7–8, “Mapalad
ang tao na nagtitiwala sa Panginoon at ang tiwala ay ang Panginoon.
Sapagkat siya ay magiging tulad ng isang punong itinanim sa tabi ng
tubig, na nag-uugat sa tabi ng batis.” Ang ugat na nagpapalusog sa
mabungang pandinig ay ang ugat ng pananampalataya. Ang pakikinig
ay nagbubunga ng pananampalataya at ang pananampalataya ay
nagdudulot ng mas mabuting pandinig. Ang pagtitiwala sa katotohanang
mayroon ka na ay ang pinakamahusay na paraan upang ihanda ang
iyong sarili na tumanggap ng higit pa . Kaya kung ikaw ay magdadasal

patayin ang TV, sadyang ituon ang iyong puso sa mga pangako ng Diyos
at magtiwala sa kanya Sabado ng gabi at Linggo ng umaga.

5. Magpahinga ng mabuti sa Sabado ng gabi. Alam ko

na ang ilan sa inyo ay nagtatrabaho buong gabi sa Sabado, bumaba ng
7 a.m. at naligo at kumain at dumiretso sa simbahan. Pagpalain ka.
May mga espesyal na biyaya ang Diyos para sa iyo at dapat kang
humingi ng kanyang espesyal na tulong. Magtiwala ka sa kanya.
Tutulungan ka niya. Ngunit nakikipag-usap ako sa iba sa atin na
gumagawa ng sarili nating mga pagpipilian tungkol sa kung kailan
matutulog. Ang payo ko ay: magpasya kung kailan ka dapat bumangon
upang magkaroon ng oras para kumain, magbihis, manalangin at
magnilay sa Salita, ihanda ang pamilya, at maglakbay sa simbahan; at
pagkatapos ay kalkulahin ang pabalik na walong oras (o anumang alam
mong kailangan mo) at siguraduhing ikaw ay nasa kama 15 minuto bago
iyon. Basahin ang iyong Bibliya sa kama at matulog na may Salita ng
Diyos sa iyong mga labi at sa iyong isip. Kailangan ng higit na disiplina
upang matulog sa oras kaysa bumangon sa oras. Walang kasing
daming pressures para matulog. At ang tulog ay sobrang boring
kumpara sa paglalaro o paglabas o panonood ng TV. Lalo kong
hinihikayat ang mga magulang na turuan ang mga tinedyer na ang
Sabado ay hindi ang gabi para isipin na manatili sa labas kasama ang
mga kaibigan. Kung may espesyal na gabi, gawin kung Biyernes, hindi
Sabado. Isang kakila-kilabot na bagay na turuan ang mga bata na ang
pagsamba ay napaka-opsyonal na hindi mahalaga kung ikaw ay pagod
sa pagdating mo. Ang nangyayari dito ay mas mahalaga kaysa sa SAT
na pasukan sa kolehiyo, at nagsusumikap kami upang makatulog ng
maayos ang aming mga anak bago ang isang mahalagang
pagsusulit.Kung walang sapat na tulog, hindi tayo alerto; ang ating mga
isip ay mapurol, ang ating mga emosyon ay patag at hindi masigla, ang
ating pagkahilig sa depresyon ay mas mataas, at ang ating mga piyus ay
maikli. Ang ibig sabihin ng “Ingat kung paano mo naririnig” ay
magpahinga ng magandang gabi bago mo marinig ang Salita ng Diyos.

6. Magpauna sa isa't isa nang walang kinikilingan at

pamimintas.
Sinasabi ng Awit 106:25, “Sila'y nagbulung-bulungan sa kanilang mga
tolda; hindi nila pinakinggan ang tinig ng Panginoon.” Ang pag-bulong
bulungan at kontrobersya at pag-aaway ng Sabado ng gabi at Linggo ng
umaga ay maaaring makasira sa isang pagsamba para sa isang
pamilya. Ang mungkahi ko ay ito: Kapag may isang bagay na
ikinagagalit mo o ilang salungatan na talagang iniisip mong kailangang
pag-usapan, ipagpatuloy, at ipagpaliban hanggang mamaya sa Linggo
pagkatapos ng pagsamba. Huwag pag-usapan sa Sabado ng gabi o
Linggo ng umaga.
At pagdating mo sa pagsamba, huwag kang lumapit bilang mga
mapagkunwari na nagpapanggap na walang problema. Lahat tayo ay
may mga problema. Halika na nagsasabing: “Panginoon, ipakita mo sa
akin ang troso sa aking mata. Pakumbabain mo ako at linisin at ipakita
sa akin ang iyong sarili na alam ko kung paano haharapin ito sa mas
katulad ni Cristo na paraan kaysa sa nararamdaman ko ngayon.
Maaaring magulat ka kung gaano karami sa iyong mga krisis ang
nababago sa liwanag ng Salita ng Diyos at pagsamba.”

7. Lumapit sa diwa ng handang magpaturo.

Hindi pagkapaniwala. Nasa iyo ang iyong Bibliya at nasa iyo ang iyong
ulo. Ngunit sabi ni James, “Sa kaamuan ay tanggapin ang itinanim na
salita” (1:21). Kung dumating tayo na may dalang maliit na tilad sa ating
balikat na wala tayong matututunan o walang benepisyong makukuha
natin, mapapatunayan nating hindi tayo nagkakamali sa parehong mga
bilang. Ngunit kung magpapakumbaba tayo sa harap ng Salita ng
Diyos, maririnig natin at lalago at magbubunga.
8. Manahimik habang pumapasok ka sa silid at ituon
ang atensyon ng iyong isip at pagmamahal ng puso sa
Diyos. Nais kong irekomenda na sa pagpasok natin sa silid dito ay
“manatili tayo sa Diyos at umalis sa pagbabantay sa mga tao.” Ibig
sabihin, lumapit nang tahimik at humanap ng husto sa Diyos sa
panalangin at pagninilay-nilay. Pagkatapos ay umalis nang may
layuning makipagsapalaran habang ipinaabot mo ang iyong pagtanggap
at pagmamahal sa ibang tao. Hindi tayo magiging isang hindi magiliw na
simbahan kung tayo ay agresibo sa ating pagtugis sa Diyos sa simula at
agresibo sa ating pagtugis ng mga bisita sa panahon ng
postlude.Kasama mo ba ako dito? Ito ay iba kaysa sa paraan ng
pag-iisip ng maraming simbahan sa kapaligiran bago ang serbisyo. Para
sa marami, mas malakas ang mas mahusay, dahil ito ay nagsasaad ng
buhay at pagiging palakaibigan. Iyan ay lehitimo sa ilang konteksto,
ngunit isang bagay na napakalaking nawala, isang pakiramdam ng
kadakilaan at kabanalan at kababalaghan ng Diyos. Halos walang mga
pagkakataon sa ating buhay kung saan tayo ay magkakasamang
nagsusumikap tungkol sa Diyos at ang ating pagkikita sa kanya sa
kanyang kadakilaan. Hayaan ang Linggo ng umaga na isa sa mga oras
na iyon. “Tumahimik ka, at kilalanin mo na ako ang Diyos” (Awit 46:10).
Saan natin gagawin iyon? Gawin natin ito bago ang serbisyo sa silid na
ito. Hayaan ang Commons na maging masigla sa pagbati. Ngunit
hayaang umugong ang silid na ito ng kapangyarihan ng tahimik na
pagnanasa para sa kaluwalhatian ng Diyos. Mayroong isang mundo ng
pagkakaiba sa pagitan ng katahimikan ng kawalang-interes at ang
katahimikan ng pagsinta! Manalangin, pagnilayan ang tekstong
ipangangaral, pagnilayan ang mga salita sa mga awit. Sumunod ka sa
Diyos.

9. Kapag nagsimula ang pagsamba, pag-isipang mabuti

kung ano ang inaawit at dinasal at ipinangangaral.
Sinabi ni Pablo sa mga taga-Corinto, “Mga kapatid, huwag kayong
magpakabata sa inyong pag-iisip; gayon ma'y sa kasamaan ay
mangagpakabata kayo, datapuwa't sa inyong pagiisip ay
mangagpakalaki kayo” (1 Mga Taga-Corinto 14:20). At sinabi niya kay
Timoteo, “Pag-isipan mo ang sinasabi ko, sapagkat bibigyan ka ng
Panginoon ng pang-unawa sa lahat ng bagay” (2 Timoteo 2:7). Ang
anumang bagay na dapat pakinggan ay nararapat na pag-isipan. Kung
ang isang mensahe ay hindi nangangailangan ng pakikipag-ugnayan ng
iyong isip, malamang na hindi ka nito dadalhin kahit saan lampas sa
kung nasaan ka ngayon. Ngunit iyon ay malamang na hindi biblikal na
pangangaral. Kung papansinin mo ang iyong naririnig, isipin ang iyong
naririnig.
10. Hangarin mo ang katotohanan ng Salita ng Diyos
nang higit kaysa pagnanais mo ng kayamanan o
pagkain.
tahimik kang nakaupo at nananalangin at nagbubulay-bulay sa teksto at
sa mga awit, ipaalala sa iyong sarili ang sinasabi ng Awit 19:10–11
tungkol sa mga salita ng Diyos: “Higit na hinahangad ang mga iyon
kaysa ginto, o mas pinong ginto; matamis din kaysa pulot at mga patak
ng pulot-pukyutan. Bukod dito'y sa pamamagitan nila ay binalaan ang
iyong lingkod; sa pag-iingat sa kanila ay may malaking gantimpala.”
Kaya't dahil ang Salita ng Diyos ay mas dakila kaysa sa lahat ng
kayamanan at mas matamis kaysa sa lahat ng pulot-pukyutan,
mag-ingat sa iyong pakikinig. Hangarin mo ito nang higit pa kaysa sa
naisin mo ang lahat ng mga bagay na ito. Gaya ng sinasabi sa Kawikaan
2:3–5, “Kung ikaw ay sumisigaw para sa kaunawaan at magtaas ng
iyong tinig para sa pang-unawa, kung iyong hahanapin na parang pilak,
at hahanapin mo ito na parang tago. kayamanan; sa gayon ay
mauunawaan mo ang pagkatakot sa Panginoon at masusumpungan ang
kaalaman sa Dios.” Gawin nawa tayo ng Diyos na isang tao na nakikinig
sa Salita ng Diyos at namumunga ng sandaang beses upang ang
lampara ng ating buhay ay nasa isang kandelero na nagbibigay liwanag
sa lahat ng pumapasok sa kaharian ng Diyos. Mag-ingat kung paano
mo marinig! Amen.
 INALIS NI SATANAS ANG SALITA 6

1 Muli siyang nagsimulang magturo sa tabi ng dagat. At nagtipon sa

palibot niya ang napakaraming tao, ano pa't siya'y sumakay sa isang
daong, at naupo doon sa dagat; at ang buong karamihan ay nasa tabi
ng dagat sa lupa. 2 At tinuruan niya sila ng maraming bagay sa
pamamagitan ng mga talinghaga, at sa kaniyang pagtuturo ay sinabi
niya sa kanila: 3 “Makinig kayo! Isang manghahasik ang lumabas upang
maghasik. 4 At habang siya ay naghahasik, ang ilang binhi ay nahulog
sa tabi ng landas, at ang mga ibon ay dumating at nilamon iyon. 5 Ang
ibang binhi ay nahulog sa mabatong lupa, na doo'y walang gaanong
lupa, at pagdaka'y sumibol, palibhasa'y walang lalim ang lupa; 6 At
nang sumikat ang araw ay natuyo, at dahil sa walang ugat ay natuyo. 7
Ang ibang binhi ay nahulog sa dawagan, at ang mga dawag ay tumubo
at sinakal iyon, at hindi nagbunga ng butil. 8 At ang ibang mga binhi ay
nahulog sa mabuting lupa at nagbunga ng butil, na lumalaki at dumarami
at nagbubunga ng tatlumpung ulit at animnapung ulit at isang daan.” 9
At sinabi niya, "Ang may mga tainga sa pakikinig, ay makinig."
10 At nang siya'y mag-isa, ang mga nasa palibot niya na kasama ng
labingdalawa ay nagtanong sa kaniya tungkol sa mga talinghaga. 11 At
sinabi niya sa kanila, Sa inyo ay ipinagkaloob ang lihim ng kaharian ng
Dios: datapuwa't sa mga nasa labas, ang lahat ay sa mga talinghaga;
12 Upang sila'y tunay na makakita ngunit hindi makaunawa, at makarinig
nga ngunit hindi makaunawa; baka sila ay magbalik-loob, at
mapatawad.” 13 At sinabi niya sa kanila, Hindi ba ninyo nauunawaan
ang talinghagang ito? Paano mo mauunawaan ang lahat ng talinghaga?
14 Ang manghahasik ay naghahasik ng salita. 15 At ito ang mga nasa
tabi ng daan, kung saan nahasik ang salita; pagkarinig nila, pagdaka'y
dumating si Satanas at inaalis ang salita na nahasik sa kanila. 16 At ang
mga ito sa gayon ding paraan ay ang mga nahasik sa mabatong lupa,
na, pagkarinig nila ng salita, pagdaka'y tinanggap itong may galak; 17 At
sila'y walang ugat sa kanilang sarili, kundi nagtitiis sandali; pagkatapos,
kapag ang kapighatian o pag-uusig ay bumangon dahil sa salita, agad
silang nangahulog. 18 At ang iba ay yaong nahasik sa mga dawagan;
sila yaong mga nakikinig sa salita, 19 datapuwa't ang mga
pagmamalasakit sa sanglibutan, at ang pagkatuwa sa kayamanan, at
ang pagnanasa sa ibang mga bagay, ay pumapasok at sinasakal ang
salita, at ito ay hindi nagbubunga. 20 Ngunit yaong mga naihasik sa
mabuting lupa ay yaong mga nakikinig sa salita at tinatanggap ito at
nagbubunga, tatlumpu at animnapu at isang daan.”- Marcos 4:1 - 20
RSV Sa Linggo bago ang Pasko, ang layunin ko ay mangaral mula sa 1
Juan 3 sa ilalim ng pamagat na, “Ang Anak ng Diyos ay Nagpakita
upang Wasakin ang mga Gawain ng Diyablo.”7 Sa tatlong Linggo ng
Adbiyento na humahantong sa mensaheng iyon na nais kong
pag-usapan. tatlong tipikal na gawa sa diyablo. Kung mayroon tayong
matino na kamalayan sa ilan sa mga pinakakaraniwang gawain ni
Satanas, lalo nating pahalagahan ang Pasko, dahil ang Pasko ay isang
pagdiriwang ng katotohanan na ang Anak ng Diyos ay naparito sa
mundo upang sirain ang mga gawa ng diyablo. Ang gawain ng diyablo
na ilalantad natin ngayon ay ang kanyang pagsalungat sa Salita ng
Diyos kapag ang Salitang iyon ay ipinangaral. Inaalis ni Satanas ang
Salita ng Diyos sa isipan at puso ng mga tao upang hindi sila maniwala
at maligtas.Babanggitin ko ang tatlong paraan na inaalis ni Satanas ang
Salita at pagkatapos ay tatlong paraan na maaari nating kontrahin ang
pag-atake.

Tatlong Bagay na Nakataya sa Pagkawala ng Salita

Ngunit kailangan muna nating linawin kung ano ang nakataya sa

pagkawala ng Salita. Bakit mahalaga kung alisin ni Satanas ang Salita
sa ating mga puso? Mahalaga ito sa tatlong lalong napakahalagang
paraan.
1.Namumunga
Kung ang salita ay hindi nananatili at nag-uugat sa ating puso, hindi tayo
makakapagbunga ng anumang bunga para sa Diyos. Verse 20: “Ngunit
ang mga naihasik sa mabuting lupa ay yaong nakikinig sa salita at
tinatanggap ito at nagbubunga, ng tatlumpu at animnapu at isang daan.”
Ang bungang nasa isip ni Jesus dito ay marahil ang tinawag ni Pablo na
bunga ng Espiritu—pag-ibig, kagalakan, kapayapaan, pagtitiyaga,
kabaitan, kabutihan, atbp. Tanging ang matibay na Salita ng Diyos na
nag-uugat sa puso ng mananampalataya ang maaaring magbunga ng
ang mga espirituwal na katangiang ito. Nanalangin si Hesus sa Juan
17:17, “Ama, pabanalin mo sila sa katotohanan. Ang salita mo ay
katotohanan.” Ang Salita ng Diyos ay ang paraan na ginamit ng Banal
na Espiritu upang pabanalin ang kanyang mga tao-upang gawin silang
mabunga, o mapagmahal. Kaya't ang ating kabanalan, ang ating
pagkakahawig kay Kristo, ang ating pagiging bago sa moral ay masisira
kung aalisin ni Satanas ang Salita sa ating mga puso at isipan.

2. Pagiging disipulo

Ang isang patuloy na walang bungang tagapakinig ng Salita ay hindi

maaaring maging isang alagad ni Jesus. Sinabi ni Jesus sa Lucas 6:43,
“Walang mabuting punong namumunga ng masamang bunga, ni hindi
namumunga ng mabuti ang masamang puno; sapagkat ang bawat puno
ay nakikilala sa bunga nito.” Ang bunga ay hindi nakakapagpaganda ng
puno. Ang prutas ay hindi nagbibigay buhay. Ang prutas ay tanda ng
buhay at katotohanan. Ang mabuti at masasamang puno ay nakikilala
sa kanilang bunga. Ang masamang bunga o walang bunga ay
nangangahulugang masamang puno o walang panloob na katotohanan.
Samakatuwid ang pagiging mabunga ay mahalaga sa pagiging isang
tunay na disipulo ni Jesus. At dahil ang matibay na Salita ang susi sa
pagiging mabunga, ang pagiging disipulo ay nakataya kung aalisin ni
Satanas ang Salita. Alin ang sinabi ni Hesus sa Juan 8:31, “Kung kayo
ay magpapatuloy sa aking salita, kayo ay tunay na aking mga alagad.”
Kung ang Salita ay inalis sa ating mga puso, hindi tayo maaaring maging
mga tagasunod ni Hesus.

3. Kaligtasan

Na humahantong sa atin sa pangwakas at pinakanakakatakot na

kahihinatnan ng pagkuha ng Salita mula sa ating mga puso. Sinabi ni
Jesus sa Juan 15, “Ang bawat sanga ko na hindi nagbubunga, ay inaalis
niya … Kung ang isang tao ay hindi nananatili sa akin, siya ay itinatapon
na parang sanga at nalalanta; at ang mga sanga ay tinitipon, itinapon sa
apoy, at sinunog.” Sa huli kung ano ang nakataya kung aalisin ni
Satanas ang Salita ng Diyos ay ang ating kaligtasan. Kung wala ang
Salita ng Diyos na nananatili at nag-uugat sa ating puso hindi tayo
maaaring magbunga, maging mga disipulo, o magmana ng buhay na
walang hanggan. Kaya't ito ay higit na mahalaga kaysa sa mga salita na
maipahayag na hindi tayo kabilang sa mga nakikinig sa Salita at nawala
ito sa gawain ni Satanas.

Tatlong Istratehiya ni Satanas para ilayo ang Salita

Paano niya sinusubukang kunin ito sa mga nakakarinig?

Nang bigyang-kahulugan ni Jesus ang talinghaga ng mga lupa sa
Marcos 4:14–20, isang beses lang niyang tinukoy si Satanas. Sinabi
niya sa bersikulo 14 na ang manghahasik ay naghahasik ng Salita, at
pagkatapos ay sa talatang 15 sinabi niya, “Ito ang mga nasa tabi ng
daan, kung saan inihasik ang salita; pagkarinig nila, pagdaka'y dumating
si Satanas at inaalis ang salita na nahasik sa kanila." Ngunit may
dalawang iba pang uri ng lupa kung saan ang Salita ay hindi
namumunga. Nariyan ang mabatong lupa sa bersikulo 16 at ang
matitinik na lupa sa bersikulo 18. Hindi binanggit ni Jesus si Satanas
kaugnay ng mga ito. Ngunit alam natin mula sa ibang mga turo sa
Bagong Tipan na si Satanas ay labis na kumikilos sa mga lupaing ito
upang pawalang-bisa ang Salita ng Diyos at gawing walang bunga ang
mga nakikinig. Kaya may tatlong estratehiya (kahit man lang!) kung
saan inaalis ni Satanas ang Salita. Tingnan natin ang bawat isa nang
maikli.

1. Kaagad - na may Kawalang-pansin, Masamang

Kalooban, o Kamangmangan
Sa verse 15 sinasabi nito na ginagawa niya ito kaagad. Ginagawa niya
ito bago pa man magkaroon ng anumang nakikiramay na tugon.
"Dumating kaagad si Satanas at inaalis ang salita na inihasik sa kanila."
May naiisip akong hindi bababa sa tatlong paraan kung paano ito
nangyayari. Nangyayari ito sa pamamagitan ng kawalan ng pansin,
masamang kalooban, o kamangmangan ng mga tao. Si Satanas ay
gumagawa ng obertaym upang pigilan ang mga tao sa pagbibigay ng
seryosong atensyon sa Salita ng Diyos. Maaari ka niyang gisingin sa
gabi ng Sabado upang hindi ka manatiling gising sa sermon o Sunday
School. Maaaring maglagay siya ng isang dosenang iba't ibang
distractions sa paligid mo sa serbisyo upang ilayo ang iyong isip sa
mensahe. Maaaring magpadala siya ng mga saloobin sa iyong isipan
tungkol sa pagpupulong bukas sa iyong superbisor. Kung maaari
lamang niyang gambalain ka upang ang mga tunog na lumalabas sa
bibig ng mangangaral ay pumasok sa isang tainga at lumabas sa isa pa,
matagumpay niyang naalis ang Salita ng Diyos at ginawa itong hindi
epektibo para sa iyo. Ang kawalan ng pansin ay ang kanyang laro.
Gumagamit din siya ng masamang hangarin. Nagdulot siya ng mga
damdamin ng pag-ayaw upang harangan ang Salita. Ang mga
damdaming ito ay maaaring laban sa mangangaral o laban sa kanyang
wika o labag lamang sa mga katotohanan ng ebanghelyo. Maaaring
marinig at maunawaan ng mga tao kung ano ang sinasabi, ngunit
hinahamak ito. Sinabi ni Pablo na ang ebanghelyo ay kamangmangan
sa mga napapahamak. Si Satanas ay gumagawa upang mapanatili ang
kanilang makamundong kahulugan ng mga halaga upang ang halaga ng
kamatayan ni Kristo ay parang wala. Si Satanas ay nagbibigay sa mga
tao ng napakataas na pagpapahalaga sa kanilang sarili na ang
evangelical na mensahe ng pagkasira bago ang krus para sa ating
kasalanan ay kasuklam-suklam at nagbabanta. Kaya't ang Salita ng
Diyos ay hindi nakakamit. Inaalis ito ni Satanas. Ginagamit din ni
Satanas ang kamangmangan. Ang gawain ni Satanas ay maaaring
maging lubhang masinsinan anupat ang kaniyang mga lingkod ay
maaaring talagang mawalan ng kakayahang maunawaan kung ano ang
sinasabi nang sapat kahit na magalit tungkol dito. Sinabi ni Pablo sa 2
Mga Taga-Corinto 4:3–4, “Kahit na ang ating ebanghelyo ay
nalalambungan, ito ay nalalambungan lamang sa mga napapahamak.
Sa kanilang Kung sakaling binulag ng diyos ng sanlibutang ito ang
pag-iisip ng mga hindi mananampalataya, upang hindi sila makakita ng
liwanag ng ebanghelyo ng kaluwalhatian ni Kristo, na siyang wangis ng
Diyos.” Kapag inilarawan ang kaluwalhatian ng Diyos, binubulag ni
Satanas ang mga mata ng kanyang mga tao upang magtaka sila kung
ano ang nangyayari sa mundo kapag ang mga espirituwal na tao ay
lubhang naapektuhan ng kaluwalhatiang ito. Kaya inaalis ni Satanas
ang Salita ng Diyos.

2. Sa kalaunan - Mababaw na Lupa at Pag-uusig Ngunit ang

pakikipaglaban ni Satanas laban sa Salita ay hindi lamang nakadirekta
laban sa unang pagdinig sa Salita. Kahit na narinig ng isang tao ang
Salita at tinanggap ito nang may kagalakan, ginagawa ni Satanas ang
kanyang makakaya upang alisin ito at dalhin ang tao sa kawalang-bunga
at kapahamakan. Inilalarawan ng mga talata 16–17 ang pagsalakay na
ito. “At ang mga ito sa gayon ding paraan ay ang mga nahasik sa
mabatong lupa, na, pagkarinig nila ng salita, ay kaagad na tinatanggap
na may galak; at sila'y walang ugat sa kanilang sarili, kundi nagtitiis
sandali; pagkatapos, kapag ang kapighatian o pag-uusig ay bumangon
dahil sa salita, agad-agad silang tumalikod.” Ang dahilan kung bakit
nakakaramdam ako ng tiwala sa pagsasabi na ito rin ay gawain ni
Satanas, kahit na hindi siya binanggit ni Jesus dito, ay ang pag-uusig ay
binanggit at ito ay isang pangunahing diskarte ni Satanas sa ibang lugar
sa Bagong Tipan. Halimbawa, nang marinig ni Pablo na ang mga
Kristiyano sa Tesalonica ay pinag-uusig, itinuro niya ito sa diyablo at
sinabi, “Dahil dito, nang hindi ko na makayanan, nagsugo ako upang
malaman ko ang inyong pananampalataya, sa takot na kahit papaano
may tinukso kayo at ang aming pagpapagal ay magiging walang
kabuluhan.” Malinaw na nakita ni Pablo ang pag-uusig bilang isang
gawain ni Satanas na maaaring sirain ang gawaing ebanghelyo na
kanyang ginugol. Sa madaling salita, maaaring alisin ang Salita.
Dahil hindi kayang pigilan ni Satanas ang lahat na tumugon nang may
kagalakan sa Salita ng Diyos, hindi ito nangangahulugan na sumusuko
na siya sa mga taong iyon. Dinadala niya ang marami sa kanila sa
kapahamakan sa pamamagitan ng pagpapanatiling mababaw ang
kanilang lupa at paghagupit sa kanila ng mahihirap na panahon upang
sila ay mahulog sa kasinungalingan na ang Salita ng Diyos ay hindi
katumbas ng problemang dulot nito. At kaya inalis ni Satanas ang Salita
ng Diyos kahit na ito ay nakakuha ng kaunting pagkakahawak.

3. Sa bandang huli - may Kasaganaan

Kung ang pag-uusig ay mukhang hindi ito gagana, susubukan ni
Satanas ang kaunlaran. Ito ang kanyang pangatlong diskarte para alisin
ang Salita at gawing walang bunga ang mga tao. Inilalarawan ng mga
talata 18–19 ang estratehiyang ito: “At ang iba ay yaong nahasik sa mga
dawagan; sila ang mga nakikinig sa salita, ngunit ang mga
pagmamalasakit sa sanglibutan, at ang daya ng kayamanan, at ang
pagnanasa sa ibang mga bagay, ay pumapasok at sinasakal ang salita,
at ito ay hindi nagbubunga.”
 Itinuturo ng Mga Taga-Efeso 2:2–3 na kapag sinusunod ng mga tao si
Satanas ay hindi sila hinihila laban sa kanilang mga pagnanasa, ngunit
nagpapasakop sa kanilang masasamang pagnanasa. Inaalis ni Satanas
ang Salita sa pamamagitan ng pagpaparamdam sa atin na kung
mahigpit tayong kumapit sa Salita, kailangan nating isuko ang isang
bagay na mas mabuti. Siya ang dakilang manlilinlang. At sa America
hindi siya nag-major sa soil two kundi sa soil three. Hindi niya gaanong
inaagaw ang Salita sa pamamagitan ng banta ng pag-uusig gaya ng
mapanlinlang na pangako na magiging mas mabuti ang mga bagay kung
hindi ka magiging panatiko tungkol sa Salita ng Diyos. At kaya
libu-libong tao na nagsimula sa Salita ng Diyos ang sumuko sa kanyang
mga kasinungalingan at sinakal ang Salita sa kanilang buhay.

Buod ng Tatlong Estratehiya ni Satanas

Sa buod, si Satanas ay may tatlong estratehiya para alisin ang Salita ng
Diyos. Una, madalas siyang kumilos kaagad sa sandaling marinig ang
Salita upang maging walang pag-iintindi sa mga tao, o maging sanhi ng
masamang kalooban, o maging napakawalang-alam sa espirituwal na
katotohanan na hindi nila maunawaan kung ano ang sinasabi.
Pangalawa, pumapasok siya pagkatapos na matanggap ang Salita nang
may kagalakan at sinasalakay ito nang may kahirapan. Nakumbinsi niya
ang ilan na ang paghawak ng mahigpit sa Salita ay hindi katumbas ng
gulo. Pangatlo, pumapasok siya kung saan nagsimulang mag-ugat ang
Salita at sinakal ito ng kasinungalingan na napakaraming magagandang
bagay ang isinakripisyo.

Tatlong Paraan para Labanan ang Unang Diskarte ni

Satanas
Ito ay dapat na halata mula sa mga estratehiya ni Satanas na dapat
tayong maging handa na magbigay ng ilang seryosong counter thrust.
Sinasabi sa Santiago 4:7, “Labanan ninyo ang diyablo at tatakas siya sa
inyo.” Sinasabi ng 1 Pedro 5:8, “Maging matino, maging mapagbantay.
Iyong ang kalaban ang diyablo ay gumagala na parang leong umuungal,
naghahanap ng masisila. Labanan ninyo siya, matatag sa inyong
pananampalataya.” Mayroon lamang tayong panahon para harapin ang
unang diskarte ni Satanas. Ngunit kung matagumpay mong kontrahin
ang kanyang pag-atake dito, malamang na matatalo mo rin siya
mamaya. Kaya hayaan mo akong magmungkahi ng tatlong paraan
upang labanan ang mga pagsisikap ni Satanas na talunin ang Salita ng
Diyos habang naririnig mo ito.

1. Ihanda ang Lupa ng Iyong Puso

Sinasabi ng bersikulo 20 na ang mabuting lupa ay ang susi sa
mabungang pakikinig ng Salita. Ilang beses ko na itong sinabi noon at
walang pag-aalinlangang muli: maglaan ng ilang oras sa Sabado ng gabi
at Linggo ng umaga upang ihanda ang iyong puso sa pakikinig sa Salita
ng Diyos. Kapag mas naglalaan ka ng oras upang magpakumbaba at
dalisayin ang iyong puso sa panalangin at ibagay ang tumatanggap ng
iyong isip sa haba ng daluyong ni Kristo, mas malakas mong maririnig
ang Salita at mas malalim kang sasamba. Huwag makipaglaro sa mga
kamay ni Satanas sa pamamagitan ng pagpupuyat sa gabi ng Sabado
na hindi ka maaaring manatiling gising sa pagsamba o sa Sunday
School. Palagi siyang nagsisinungaling sa iyo na sinasabi sa iyo na ang
ginagawa mo sa 10:00 ng Sabado ng gabi ay mas mahalaga kaysa sa
pagpapahinga upang ibigay ang iyong pinakamahusay na tainga sa
Salita ng Diyos sa Linggo ng umaga. Huwag makipaglaro sa mga kamay
ni Satanas sa pamamagitan ng pagpayag sa pahayagan na itakda ang
agenda ng iyong pagninilay sa Linggo ng umaga. Magbasa ng isang
Awit at manalangin na salubungin ka ng Diyos sa pagsamba na hindi pa
niya nararanasan. Naniniwala ako na kung tayo bilang isang simbahan
ay bubuo ng ugali ng tapat na paghahanda ng ating mga puso para sa
pakikinig sa Salita ng Diyos, maaaring magsalita ang Panginoon nang
may ganoong kapangyarihan na ang mga kamangha-manghang
pagbabago ay darating sa ating buhay para sa kaluwalhatian ng Diyos at
para sa ating kagalakan. Kaya't magpasya tayong maglaan ng oras
para sa pagninilay-nilay at panalangin at pag-iisa at tahimik na
paglalakad sa niyebe, upang ang lupa ng ating puso ay maararo nang
malalim para sa Salita ng Diyos.

2. Makinig nang Buong Lakas sa Salita ng Diyos At

tandaan, ang Salita ay nasa mga himno at nasa awit at sa mga
panalangin at madalas sa organ, hindi lamang sa sermon. Ang
pagtutuon ng pansin sa Salita ng Diyos ay mahirap na gawain para sa
ating mga makasalanan. Idagdag pa diyan ang pagsalungat ni Satanas
sa iyong atensyon! Kung tayo ay darating na walang determinasyon na
magtrabaho sa pakikinig at labanan laban kay Satanas, tayo ay
magiging patas na laro para sa mga ibon sa daan. Gagawin nila
bunutin ang binhi at linggu-linggo tayong aalis na walang
kapangyarihang magbunga. sa mga nakarinig ay hindi nakakarinig at
nakakakita ay hindi nakakakita.

3. Sa Akto ng Pakikinig, Tangapin ng Malwalhati ang

Salita Ng Dios Verse 20 ay nagsasabi, “Ngunit ang mga naihasik sa
mabuting lupa ay yaong nakikinig ng salita at tinatanggap ito at
nagbubunga, ng tatlumpu at animnapu at isang daan.” Ang lahat ng
atensyon sa mundo ay magiging walang silbi kung ang mensaheng
narinig mula sa Diyos ay tatanggihan.
Kaya't itakda ang iyong isip na maging bukas sa Salita ng Diyos, kahit na
ito ay bago o hinihingi. Hindi ito nangangahulugan ng pakikinig nang
walang pagpuna. Ayaw ni Jesus ng walang kabuluhang pagsang-ayon.
Hindi rin ako. Ang payo ay ito: kapag ang salita ng Banal na Kasulatan
ay malinaw na nakatayo, tanggapin ito. Magkaroon ng isang receptive
attitude, hindi isang lumalaban. Mahalin ang Salita ng Diyos. Maging
tulad ng isang kuripot sa paghahanap ng ginto at pilak. Kunin ang Salita
ng Diyos bilang mga mahalagang perlas. Maging tulad ng mayamang
lupang sakahan ng itim na Minnesota, malalim na naararo, walang mga
tinik, walang mga bato, basa mula sa ulan ng Espiritu, at pagkatapos ay
tanggapin ang puno ng kapangyarihang binhi ng Salita ng Diyos. At ang
simbahang ito ay aapaw sa bunga-tatlumpung ulit, animnapung ulit, at
isang daan. Nawa'y sirain ng Panginoon ang gawain ng diyablo at gawin
tayong isang mabungang tao sa pamamagitan ng kanyang Salita.

ANG PANGANIB NG PAG-ANOOD SA SALITA 8

1 Dahil dito, dapat nating bigyang-pansin ang ating narinig, upang hindi
tayo maanod mula rito. 2 Sapagka't kung ang salitang sinalita sa
pamamagitan ng mga anghel ay napatunayang hindi mababago, at ang
bawa't pagsalangsang at pagsuway ay tumanggap ng makatarungang
kaparusahan, 3 paano tayo makakatakas kung ating pabayaan ang
gayong dakilang kaligtasan? Pagkatapos na ito ay sa unang salitain sa
pamamagitan ng Panginoon, ito ay pinagtibay sa atin ng mga nakarinig,
4 ang Diyos din ay nagpapatotoo sa kanila, sa pamamagitan ng mga
tanda at mga kababalaghan at sa pamamagitan ng iba't ibang mga
himala at sa pamamagitan ng mga kaloob ng Banal na Espiritu ayon sa
Kanyang sariling kalooban. Hebreo 2:1- 4 NASB

Sa Pasimula Ay ang Salita

Sa kabanata 1 ng Hebreo ay walang mga utos para sa simbahan. Wala

kaming sinasabing gawin. Ang buong kabanata ay isang deklarasyon at
pagdiriwang ng huling salita ng Diyos sa mundo—si Jesucristo na Anak
ng Diyos. Nagsisimula ang kabanata, “Ang Diyos, pagkatapos Niyang
magsalita noon pa man sa mga ama sa mga propeta sa maraming
bahagi at sa maraming paraan, sa mga huling araw na ito ay nangusap
sa atin sa kanyang Anak.” Ito ang punto ng kabanata 1: isang bagay na
lubos na kamangha-mangha ang nangyari sa pagdating ng Anak ng
Diyos.
Ito ang paraan ng pagsasabi ng mga Hebreo sa sinabi ni Juan sa
kanyang ebanghelyo, “Nang pasimula ay ang Salita at ang Salita ay
kasama ng Diyos at ang Salita ay Diyos… at ang Salita ay
nagkatawang-tao at tumahan sa gitna natin” (Juan 1:1, 14). ). Sa
madaling salita, ang Diyos na Anak ay nagkatawang tao bilang ang
pangwakas at mapagpasyang Salita ng Diyos sa mundo. Hindi
pangwakas dahil hindi na nagsalita ang Diyos mula noon, ngunit
pangwakas at tiyak na, mula nang dumating si Jesus, ang lahat ng
sasabihin ng Diyos ay nakaugat kay Jesus, at tumuturo kay Jesus, at
napatunayan sa pamamagitan ng pagsang-ayon kay Jesus. Ang lahat
ng kapunuan ng Diyos ay kay Hesus (Colosas 2:9). Ang lahat ng
kayamanan ng karunungan at kaalaman ay nasa kay Hesus (Colosas
2:3). Higit pa sa sinabi sa atin ng Lumang Tipan, anuman ang kailangan
nating malaman tungkol sa Diyos at kung paano siya nauugnay
sa ating buhay ay natututo tayo sa ating naririnig at nakikita sa
pangwakas at mapagpasyang Salita ng Diyos, si Jesu-Kristo.
Iyan ang tungkol sa Hebreo 1: ang huling salita ng Diyos, si
Jesu-Kristo. Sa buod, ang kabanata 1 ay nagsasabi na ang Anak ng
Diyos ang tagapagmana ng lahat ng bagay (v. 2), ginawa niya ang
mundo (v. 2), siya ang ningning ng kaluwalhatian ng Diyos at ang
eksaktong representasyon ng kalikasan ng Diyos (v. 3), itinataguyod
niya ang lahat ng bagay sa pamamagitan ng salita ng kanyang
kapangyarihan (v. 3), ginawa niyang paglilinis para sa mga kasalanan (v.
3), umupo siya sa kanang kamay ng kamahalan ng Diyos (v. 3), at mas
dakila siya. kaysa sa sinumang anghel (v. 4) dahil sinasamba siya ng
mga anghel (v. 6). Siya ang makapangyarihang Diyos (v. 8).
Iyan ang mensahe ng kabanata 1: Ang Diyos ay nagsalita sa
pamamagitan ng kanyang Anak at ang Anak na ito ay Manlilikha at
Tagapagtaguyod at May-ari at Tagapamahala at Manunubos ng mundo.
Walang mga utos para sa atin dito, tanging deklarasyon at pagdiriwang
ng kadakilaan ni Hesus, ang huling Salita ng Diyos.

Ang Unang Utos sa Hebreo - Makinig!

Ngunit sa kabanata 2 ang unang bagay ay isang utos o isang

tungkulin—isang bagay na dapat nating gawin. At ang koneksyon sa
kabanata 1 ay napakahalaga. Nagsisimula ang Kabanata 2, “Sa
kadahilanang ito…” (o: may ilang bersyon, “samakatuwid”). Sa madaling
salita ang kabanata 2 ay nagsisimula sa pagsasabi sa atin na ang
kabanata 1 ang dahilan ng tungkuling ito. Dahil ang Diyos ay nagsalita
sa pamamagitan ng kanyang Anak sa mga huling araw na ito, at dahil
siya ang Manlilikha at Tagapagtaguyod at May-ari at Tagapamahala at
Manunubos ng mundo—higit sa lahat ng mga anghel—kaya't (“sa
kadahilanang ito…”) “kailangan nating bigyang-pansin nang higit ang
pansin. sa aming narinig.”
Kaya't ang unang utos sa aklat na ito—ang unang tungkuling
binanggit—ay pakinggan natin ang Salita ng Diyos sa kaniyang Anak.
Maaari nating patakbuhin ang dalawang kabanata hanggang dito: “Sa
mga huling araw na ito, ang Diyos ay nagsalita sa atin sa pamamagitan
ng isang Anak… sa kadahilanang ito ay dapat nating bigyang-pansin
ang salitang ito na kaniyang sinalita.” Sa madaling salita, ang Diyos ay
nagsalita sa pamamagitan ng kanyang Anak, kaya makinig, makinig
nang mabuti.
Ngayon narito ang isang utos na kailangan nating marinig sa ating
panahon. Ano ang pinapakinggan mo? Kanino ka nakikinig? Nagsalita
ang Diyos sa pamamagitan ng kanyang Anak, nakikinig ka ba sa kanya?
Paano ang pakikinig mo sa kanya kumpara sa pakikinig mo sa ibang
bagay? Kapag gusto nating makinig sa isang tao, gumagawa tayo ng
mga probisyon para sa pakikinig. Kung gusto naming makinig sa isang
musical group, ginagawa namin siguraduhin na mayroon kaming tape
player sa kotse at mayroon kaming mga tape. Kung gusto nating
makinig ng balita, sinisigurado nating may radyo sa kusina o may TV
tayo at nakabukas ito sa tamang oras. Kung gusto naming makinig sa
isang misyonero na nasa isang kritikal na sitwasyon sa ibang bansa,
gumawa kami ng mga pagsasaayos na magkaroon ng email at kunin
ang aming mail nang madalas sa araw. Kung gusto naming makinig kay
John Grisham na nagsasabi ng kanyang pinakabagong kuwento, bumili
kami ng paperback sa paliparan at dalhin ito sa amin sa eroplano.
Tuloy-tuloy ito. Lahat tayo gustong makinig sa isang bagay. At
gumawa kami ng mga plano para sa aming pakikinig at bumili kami ng
mga bagay at pumunta sa mga lugar at tinitiyak na hindi kami ginulo.
Kaya paano maihahambing ang lahat ng ito sa ating pakikinig sa Salita
ng Diyos sa atin sa kaniyang Anak? Nakikinig ka ba niyan? Gumagawa
ka ba ng mga probisyon para diyan? Ang iyong kusina at ang iyong
sasakyan at ang iyong lungga at ang iyong pagbabasa ay nakatuon
doon?

Ito ay Labis na Kailangan

Ang sinasabi ng mga Hebreo dito ay na sa buhay Kristiyano ay dapat

tayong magpatuloy sa pakikinig sa Salita ng Diyos kay Jesus. At dapat
nating gawin ito nang may lubos na pansin. Hindi natin maaaring
tratuhin ito nang basta-basta. Hindi tayo maaaring kumilos na parang
alam na natin ang lahat ng kailangan nating malaman, o wala tayong
mapapala sa pakikinig kay Jesus. May pangangailangan ng madaliang
pagkilos dito sa Hebreo 2:1. Literal na sinasabi nito, “Napakakailangang
bigyang-pansin natin ang ating narinig.” Ito ay hindi lamang isang
opsyon na magagawa mo kung ikaw ay lalong espirituwal o may krisis
sa harap mo o kung ikaw ay nasa kampo o kung kailangan mong
maghanda ng ilang aralin. Ito ay isang salita sa lahat ng mga Kristiyano:
ito ay "labis na kinakailangan upang bigyang-pansin" si Jesus bilang ang
Salita ng Diyos.
 Ito ay hindi isang hiwalay na utos sa aklat ng Hebreo. Ang
pag-aalalang ito upang magising ang mga mambabasa at makinig nang
mabuti sa Diyos ay paulit-ulit. Halimbawa, sinasabi sa Hebreo 3:1,
“Kaya nga, mga banal na kapatid, mga kabahagi ng makalangit na
pagtawag, isaalang-alang si Jesus.” Isipin si Hesus! Iyan ang punto ng
Hebreo 2:1. Makinig sa kanya. Isipin mo siya. Focus sa kanya.
Manatiling malapit sa kanya at panatilihin siya sa iyong mga iniisip.
Matuto nang higit pa at higit pa mula sa kanya araw-araw— kung ano
siya at kung ano ang sinasabi niya at ang paraan ng pagtingin niya sa
mundo.
At muli sa Hebrews 12:1–2 sinabi ng may-akda, “Takbuhin natin
nang may pagtitiis ang takbuhan na inilagay sa harap natin, na itinuon
ang ating mga mata kay Jesus.” Ayan na
ay muli: "Ituon mo ang iyong mga mata kay Jesus." Isipin si Hesus!
Makinig kay Hesus! Isa sa mga malalaking pasanin ng aklat na ito ay
makikita nating mga mambabasa kung gaano kaseryoso ang makinig
kay Hesus, ang Salita ng Diyos, at isaalang-alang si Hesus, at ituon ang
ating mga mata kay Hesus. Ito ang unang utos sa aklat. Ito ay hindi
isang mahirap na utos: Makinig! Isipin mo! Tingnan mo! Ang mga ito ay
hindi mahirap gawin —maliban kung hindi natin gustong gawin ang mga
ito. Ang unang utos ng aklat na ito ay hindi “paggawa para kay Jesus,”
kundi “pakinig kay Jesus.” Hindi niya tayo inuutusan na magtrabaho
para sa kanya, ngunit bantayan siya. Lahat ng ating espirituwal na
pagbabago sa buhay ay nagmumula doon (2 Corinto 3:18).

Bigyang-pansin, para Hindi Mo Pinapabayaan ang

Gayon Kahusay na Kaligtasan

At ang buong unang kabanata ay inilaan upang gawin itong isang

magaan na pasanin at isang madaling pamatok. Ang dapat nating
bigyang pansin ay ang Lumikha at Tagapagtaguyod at May-ari at
Tagapamahala at Manunubos ng mundo. At ang sasabihin niya sa atin
ay isang “napakadakilang kaligtasan.” Nakikita mo ba iyan sa talatang 3:
“Paano tayo makakatakas kung ating pinababayaan ang gayong
dakilang kaligtasan?” Kaya't kung pipiliin nating hindi makinig kay Jesus
araw-araw at isaalang-alang siya at ituon ang ating mga mata sa kanya,
kung gayon ay hinahamak natin ang kanyang kahalagahan na inilarawan
sa kabanata 1 at pinababayaan natin ang isang "dakilang kaligtasan.”
Ngayon bakit may gustong gawin iyon? Ang tanging dahilan ay kung
ituring natin ang isang bagay na mas mahalagang pakinggan at
isaalang-alang at ituon ang ating mga mata. Ngunit ang pinagkaiba ng
isang Kristiyano mula sa isang hindi Kristiyano ay ang isang Kristiyano
ay ipinanganak na muli na may isang bagong kalikasan na itinuturing si
Kristo bilang pinakamataas na halaga. At kaya nakita namin ang
argumento ng kabanata 1 na makapangyarihang nakakahimok. Ang
Diyos ay nagsalita sa mga huling araw na ito sa pamamagitan ng isang
Anak... Dahil dito kailangan nating makinig at mas gusto nating makinig
nang mas malapit sa kanyang sinasabi.
Ang buhay Kristiyano ay una at pangunahin sa isang buhay ng
pagmumuni-muni—pakikinig kay Jesus, isinasaalang-alang si Jesus,
itinuon ang mga mata ng puso kay Jesus. Lahat ng iba pa sa buhay
Kristiyano ay lumalago mula rito. Kung wala ito ang buhay Kristiyano ay
sadyang hindi mabubuhay.
Ito ang dahilan kung bakit ang susunod na parirala sa talata 1 ay
isang babala: “Dahil dito, dapat nating bigyang-pansin ang ating narinig,
baka tayo ay maanod palayo dito.” Ang unang dahilan ng pagbibigay
pansin sa ating narinig sa salita ng Diyos sa pamamagitan ng kanyang
Anak ay ang Anak ay walang hanggan na dakila kaysa sa mga anghel:
Manlilikha, Tagapagtaguyod, May-ari, Tagapamahala, Manunubos.
Kaya't paanong hindi mo nais na maging mapagbantay sa pakikinig at
pagsasaalang-alang at pagtutuon ng iyong mga mata sa kanya?

Bigyang-pansin, para Hindi Ka Maanod sa Pagkawasak

Ngayon ay dumating ang pangalawang dahilan para bigyang-pansin ang

ating narinig tungkol sa Salita ng Diyos sa pamamagitan ng kaniyang
Anak: kung hindi natin ito gagawin, tayo ay maaanod sa pagkapuksa.
Isaalang-alang ang salitang ito na "pag-anod." Ibig sabihin float by. Ito
ay kung ano ang isang piraso ng balat o isang dahon o isang patay na
isda sa ilog-ito ay lumulutang sa tabi ng bangka na sinasagwan sa ilog.
Hindi ito tumatagal ng buhay at walang paggalaw upang lumutang. Ang
isa ay kailangan lamang na walang gawin, at ikaw ay lulutang.
Sinasabi ng Hebreo na kung hindi tayo masigasig na magtutuon ng
pansin sa Salita ng Diyos, tayo ay lulutang - tayo ay aanod palayo sa
Salita ng Diyos. Alam nating lahat ang mga tao na nangyari ito. Ang
ilan ay nasa silid na ito. Ang ilan ay nagbabasa ng sermon na ito.
Walang urgency. Walang pagbabantay. Walang nakatutok na pakikinig
o pagsasaalang-alang o pagtutuon ng mga mata kay Hesus. At ang
resulta ay hindi isang pagtigil, ngunit isang pag-anod palayo.
Iyan ang punto dito: walang nakatayo. Ang buhay sa mundong ito
ay hindi lawa. Isa itong ilog. At ito ay dumadaloy pababa sa
pagkawasak. Kung hindi ka taimtim na nakikinig kay Jesus at
isasaalang-alang siya araw-araw at itutuon ang iyong mga mata sa
kanya oras-oras, kung gayon hindi ka tatayo, ikaw ay uurong. Lutang
ka.
Ang pag-anod ay isang nakamamatay na bagay sa buhay
Kristiyano. At ang lunas dito, ayon sa Hebreo 2:1 , ay, “Bigyang-pansin
ang iyong narinig.” Ibig sabihin, isaalang-alang kung ano ang sinasabi
ng Diyos sa kanyang Anak na si Jesus. Ituon ang iyong mga mata sa
sinasabi at ginagawa ng Diyos sa Anak ng Diyos, si Jesu-Kristo. Ito ay
hindi mahirap matutunan upang tayo ay lumangoy laban sa agos ng
kasalanan at kawalang-interes. Ang tanging pumipigil sa atin sa
paglangoy ng ganito ay ang ating makasalanang pagnanais na lumutang
kasama ng ibang interes. Ngunit huwag tayong magreklamo na binigyan
tayo ng Diyos ng mahirap na trabaho. Makinig, isaalang-alang, ayusin
ang mga mata—hindi ito ang matatawag mong hard job description. Ito
ay hindi isang paglalarawan ng trabaho. Ito ay isang taimtim na
paanyaya na masiyahan kay Hesus upang hindi tayo maakit sa ibaba ng
agos mapanlinlang na pagnanasa.

Ang Ating “Trabaho” ay Maging Masiyahan sa Pag-ibig

ng Diyos

Isa sa pinakamalakas na salita sa akin sa Kenya habang nagtuturo ako

ay ang simpleng panalangin sa Awit 90:14, “O bigyan mo kami ng
kasiyahan sa umaga ng iyong kagandahang-loob, upang kami ay
magalak at magalak sa lahat ng aming mga araw.” Iyan ang ating
“trabaho” bilang mga Kristiyano: ang mabusog sa umaga ng pag-ibig ng
Diyos na sinabi sa atin sa Anak ng Diyos, upang tayo ay magalak at
magalak sa lahat ng ating mga araw—at sa gayon ay maging malaya
mula sa panlilinlang ng mga pagnanasa sa ilog. .
 O ang panganib ng pag-anod palayo sa salita ng pangako ng Diyos
kay Jesu-Kristo!
Sinasabi sa atin ng mga bersikulo 2 at 3a kung bakit ito ay lubhang
mapanganib.

Sapagka't kung ang salitang sinalita sa pamamagitan ng mga anghel ay

napatunayang hindi mababago, at ang bawa't pagsalangsang at pagsuway ay
tumanggap ng makatarungang kabayaran, paano tayo makakatakas kung
ating pabayaan ang gayong dakilang kaligtasan?
Ang hindi pagtutuunan ng pansin ang Salita ng Diyos at ang pag-anod
na resulta ay inilarawan sa talata 3 bilang “pagpapabaya sa isang
dakilang kaligtasan.” At ito ay sinasabing lubhang mapanganib.
Gaano ka delikado? Napakadelikado na kung magpapatuloy tayo sa
paraan ng pagpapabaya sa dakilang kaligtasan na ito—hindi nakikinig
kay Jesus araw-araw, at hindi isinasaalang-alang si Jesus, at hindi
nakatuon ang ating mga mata kay Jesus—ang magiging resulta ay hindi
tayo makakatakas. Ibig sabihin, hindi tayo makakatakas sa paghatol ng
Diyos (Hebreo 12:25; 1 Tesalonica 5:3). Mawawala tayo. Hindi tayo
magmamana ng buhay na walang hanggan. Mamamatay tayo sa
impiyerno.

Lubhang napaka Delikado ang Pag-anod

Ang pag-anod ay walang katapusan na mapanganib. O nawa'y

magising ko kayong lahat na maging masayang mapagbantay sa
pamumuhay ng Kristiyanong buhay ng pagtingin kay Jesus, at
pagsasaalang-alang kay Jesus, at pakikinig kay Jesus. Madali ang
kanyang pamatok at magaan ang kanyang pasanin—bilang
kasing dali pakinggan at kasing gaan ng tingin. Ngunit kung ating
pabayaan ang dakilang kaligtasang ito, at maanod sa pag-ibig sa ibang
mga bagay, kung gayon hindi tayo makakatakas. Mamamatay tayo.
Ang tanda ng tunay na anak ng Diyos ay hindi siya naanod nang
matagal. Kung ikaw ay inaanod ngayong umaga, isa sa mga
palatandaan ng pag-asa na ikaw ay isinilang na muli ay ang pakiramdam
mo ay sinasaktan para dito—isang tumataas na pagnanais sa iyong
puso na ibaling ang iyong mga mata kay Jesus at isaalang-alang siya at
makinig sa kanya sa mga araw at buwan. at mga darating pang taon.
At isa sa mga senyales na hindi ka maipanganak na muli ay naririnig mo
ang aking sinasabi at wala kang nararamdamang pagnanais na
magbantay laban sa pag-anod.
Ang argumentong ibinigay sa talata 2 kung bakit hindi tayo
makakatakas kung tayo ay naaanod at nagpapabaya sa ating dakilang
kaligtasan ay na “ang salitang sinalita sa pamamagitan ng mga anghel
ay napatunayang hindi mababago, at ang bawat pagsalangsang at
pagsuway ay tumanggap ng makatarungang kabayaran.” Sa madaling
salita, sa Lumang Tipan ang Diyos ay hindi pa direktang nagsasalita sa
pamamagitan ng kanyang Anak sa lupa. Nagsalita siya sa pamamagitan
ng mga tagapamagitan na mensahero. Sinasabi ng Hebreo na ang mga
anghel ay kasangkot sa paghahayag ng Salita ng Diyos. Gayunpaman,
ang katatagan ng Salitang ito na namamagitan ay napakalaki na ang
bawat pagpapabaya at pagtanggi dito ay may kaparusahan na may
makatarungang kabayaran.
Ngayon ay dumating ang isang bagay na higit na dakila: ang Diyos
ay nagsalita sa atin hindi sa pamamagitan ng mga anghel, ngunit hindi
namamagitan sa pamamagitan ng isang Anak. Ang Diyos mismo ay
tumayo mula sa langit kay Hesus at nagsalita ng dakilang kaligtasan sa
pamamagitan ng kanyang mga labi at kanyang buhay at kanyang
kamatayan. Ngayon, sabi ng manunulat na ito, kung pababayaan natin
ang dakilang Salita na ito, tayo ay higit na nagkasala kaysa sa mga
taong Lumang Tipan na sumuway sa Salita ng Diyos na ibinigay sa
pamamagitan ng mga anghel, at samakatuwid ay hindi tayo
makakatakas.
Kaya, gaya ng nakasanayan sa Bibliya, ang Diyos ay magiliw na
nagbibigay sa atin sa aklat na ito ng positibo at negatibong mga
insentibo upang yakapin ang ating dakilang kaligtasan at makinig sa
dakilang Tagapagligtas. Sa negatibo, sinasabi niya na tayo ay
mapahamak kung tayo ay palayo sa Salita ng Diyos at pababayaan ang
ating dakilang kaligtasan. Positibong sinabi niya na ang Salita na ito ay
ganoon na kung paanong ang sinuman ay hindi gustong makinig at
magtagal at mamuhay sa Salitang ito—ang Lumikha ng lahat ng bagay,
ang Tagapagtaguyod ng lahat ng bagay, ang Tagapagmana ng lahat ng
bagay, ang Pinuno ng lahat ng bagay mula sa kanan. kamay ng
Kamahalan, at ang Tagapaglinis ng lahat ng ating mga kasalanan, kung
tayo ay magtitiwala sa kanya? Paanong hindi natin nais na bigyang
pansin ang Salitang ito at isaalang-alang siya at ituon ang ating mga
mata sa kanya!

SA PANAHON NA ITO DAPAT KAYO MAGING

GURO 9
11 Tungkol sa kaniya [Melquisedec, bilang isang tipo ni Kristo] marami
kaming masasabi, at mahirap ipaliwanag, yamang ikaw ay naging
malabo sa pandinig. 12 Sapagka't bagama't sa panahong ito ay
nararapat na kayong maging mga guro, kailangan ninyong muli ng isang
tao na magturo sa inyo ng mga panimulang simulain ng mga aral ng
Dios, at kayo'y nangangailangan ng gatas at hindi ng matigas na
pagkain. 13 Sapagka't ang bawa't kumakain lamang ng gatas ay hindi
sanay sa salita ng katuwiran, sapagka't siya'y isang sanggol. 14 Ngunit
ang matigas na pagkain ay para sa may-gulang, na dahil sa
pagsasagawa ay nasanay ang kanilang mga pandama upang makilala
ang mabuti at masama.—Hebreo 5:11–14 NASB

May Mali—Ang Sakit na Tinatawag na Kapurolan o

Walang gana sa Pakikinig

Ang manunulat ng Hebreo ay hindi pa lumabas at sinabi ito hanggang

ngayon. Ngunit ipinahiwatig niya ito. May mali sa mga Kristiyanong
sinusulatan niya.

Sa 2:1 sabi niya, bigyang pansin ang mensaheng narinig mo baka

maanod ka.

Sa 3:1 sinabi niya, isaalang-alang si Jesus.

Sa 3:8 sinabi niya, huwag ninyong patigasin ang inyong mga puso gaya
ng ginawa ng Israel sa ilang.

Sa 3:12 sinabi niya, mag-ingat ka, baka magkaroon ka ng masamang

puso ng kawalan ng pananampalataya.

Sa 4:1 sinabi niya, matakot, baka hindi ka makapasok sa kapahingahan

ng Diyos.
Sa 4:11 sinabi niya, maging masigasig na pumasok sa kapahingahan ng
Diyos baka mahulog ka sa pagsuway.

Sa 4:14 sinabi niya, hawakan mo ang iyong pag-amin.

Sa lahat ng mga kagyat na paalala na ito ay nagsisimula kang

magkaroon ng impresyon: ang manunulat na ito ay talagang nag-aalala
tungkol sa ilang sitwasyon sa mga simbahan noong kanyang panahon.
Pero hanggang ngayon ay gamot lang ang binigay niya, hindi ang
diagnosis. Ngayon sinasabi niya sa amin kung ano ang mali.

Dumating siya sa katapusan ng 10 na teksto noong nakaraang

linggo sa 5:9–10 at sinabi na si Kristo ay ginawang sakdal sa
pamamagitan ng pagdurusa at na siya ay itinalagang isang Mataas na
Saserdote ayon sa orden ni Melchizedek. At huminga siya—halos
maririnig mo siyang bumuntong-hininga—at sinabi, sa 5:11, “Tungkol sa
kanya [o tungkol dito—kung ano ang napag-usapan ko nang maikli]
marami kaming gustong sabihin, at mahirap ipaliwanag, dahil naging
malabo ka na sa pandinig.” At naroon ang aming unang tahasang
pagsusuri. Narito ang sakit na ginagawa niya sa sulat na ito: dullness of
hearing.
Ito ang nasa likod ng lahat ng mga pangaral na iyon:
Bigyang-pansin! Isipin mo! Huwag mong patigasin ang iyong puso!
Takot! Maging masipag ka! Hawakan mo! Ang lahat ng ito ay mga
reseta ng doktor para sa sakit ng dullness of hearing.
Ang pinaka-kagyat na tanong ngayong umaga ay: Mayroon ka bang
sakit na ito, at kung gayon, paano ka gagaling?
Ngunit kailangan muna nating tiyakin na alam natin kung ano ang
kanyang pinag-uusapan. Ano ang sakit ng dullness of hearing? Hayaan
nating ipaliwanag ng manunulat na ito ang kanyang sariling mga termino
para sa atin; isa-isa nating tingnan ang dalawang salita at tingnan ang
isa pang lugar sa Hebreo kung saan ginagamit ang bawat isa.

“PAGKAPUROL”

Unahin ang salitang "purol"—o mabagal o tamad. Ito ay ginamit sa

isa pang pagkakataon sa Bagong Tipan, ibig sabihin, sa Hebreo 6:12.
Basahin natin ang 6:11–12 at makikita mo kung ano ang kabaligtaran ng
pagkapurol,
Nais namin na ang bawat isa sa inyo ay magpakita ng parehong kasipagan
upang matamo ang buong katiyakan ng pag-asa hanggang sa wakas, upang
hindi kayo maging tamad [mayroong salita para sa “purol” sa ating teksto],
kundi mga tagatulad niyaong sa pamamagitan ng pananampalataya. at ang
pagtitiis ay namamana ng mga pangako.
Ang kabaligtaran ng kapuruhan ay kasipagan o kasipagan, upang
gawing katiyakan ng pag-asa ang mensahe ng pag-asa; ito ay ang
paggaya ng mga taong nakakarinig ng mga pangako ng Diyos at
pagkatapos ay tumutugon nang may pananampalataya at pagtitiis. Kaya
ang mapurol na pandinig ay hindi nangangahulugang may mali sa iyong
pisikal na mga tainga. Ibig sabihin may mali sa puso mo. Ang puso ay
hindi sabik at masigasig na yakapin ang mga pangako at gawing
pananampalataya at pasensya. Sa halip, ang Salita ay pumapasok sa
mga tainga at bumababa sa puso at tumama sa isang bagay na matigas
o matigas—o nagsisimula nang tumigas. Iyan ay dullness ng pandinig.
Ang mga pangako ay dumarating sa tainga, ngunit walang simbuyo ng
damdamin para sa kanila, walang yakap ng magkasintahan, walang
pagpapahalaga o pag-iingat; at kaya walang pananampalataya at
walang pagtitiis at— kung ang mga bagay ay hindi magbabago—walang
mana ng buhay na walang hanggan. Iyon ang dahilan kung bakit isinulat
niya ang aklat na ito. At kung bakit ko ipinangangaral ang sermon na ito.
Ito ay isang hindi kapani-paniwalang mapanganib na sakit, ito dullness
ng pandinig.
"Pagdinig"

Ang isa pang salita na masusubaybayan natin ay ang salitang "hearing."

Ito ay ginamit sa isa pang pagkakataon sa Hebreo, tulad ng "kapuruhan"
ay, ibig sabihin, sa 4:2.

Sapagka't tunay na tayo'y may mabuting balita na ipinangaral sa atin, gaya

rin naman nila; ngunit ang salitang narinig nila [sa literal: “ang salita ng
pakikinig”—kaparehong salita tulad ng sa 5:11, “purol sa pandinig”]—ang
salita ng pakikinig—ay hindi nakinabang sa kanila, sapagkat hindi ito
pinagsama ng pananampalataya sa mga taong narinig.

Kaya't narito muli ang parehong problema: isang salita ng mabuting

balita—isang salita ng pangako ng Diyos, at pakikinig, ngunit walang
pananampalataya. Ito ay "purol ng pandinig." Ang salita ay pumapasok
sa mga tainga, at dumarating sa puso, at nakakatugon sa kapuruhan at
kabagalan at katigasan. Ang kabaligtaran ng pagkapurol ng pandinig ay
ang pakikinig na may pananampalataya na nagbubunga ng pagsunod.
Makikita mo ang tatlong talatang ito kanina sa Hebrews 3:18–19, “At
kanino Siya [Diyos] sumumpa na hindi sila dapat pumasok sa Kanyang
kapahingahan, kundi sa mga masuwayin [pansinin ang salita!]? Kaya't
nakikita natin na hindi sila nakapasok dahil sa kawalan ng
pananampalataya." Pansinin ang paglipat mula sa "masuwayin"
patungo sa "kawalan ng paniniwala." Sa tingin ko, nangangahulugan ito
na ang ugat ng lahat ng pagsuway ay kawalan ng
pananampalataya—kawalan ng pagtitiwala sa mga pangako ng Diyos.
Para makita mo kung ano ang dullness ng pandinig at kung bakit ito
napakahalaga. Ito ay isang uri ng pandinig na may mga tainga na hindi
tumutugon sa puso. Hindi nito tinatanggap ang Salita ng Diyos nang
may pananampalataya. At samakatuwid, hindi ito nagbubunga ng
pasensya at pagsunod. Kaya, saanmang paraan ka
pumunta—pagtingin sa salitang "dullness" sa 6:12, o pagtingin sa
salitang "hearing" sa konteksto ng 4:2 ang sagot ay pareho.
 Ang “purol ng pandinig” ay ang pakikinig na walang
pananampalataya at walang moral na bunga ng pananampalataya. Ito
ay ang pakikinig ng Bibliya o ang pangangaral ng Bibliya sa paraang
naririnig mo ang ingay sa freeway sa I-94, o ang paraan ng pakikinig mo
kay Muzak sa opisina ng dentista o ang paraan ng iyong pakikinig sa
mga nakarekord na babala sa paliparan na ito ay isang smoke-free na
pasilidad . Ginagawa mo ngunit hindi mo ginagawa. Ikaw ay naging
mapurol sa tunog. Hindi ito gumising o gumagawa ng anuman.
Ang isang salita ni Jesus mula sa Lucas 8:18 ay napakahalaga dito.
Nang matapos niyang sabihin ang talinghaga ng apat na lupa kung saan
naroon ang binhi ay sinabi niya, “Kaya't ingatan ninyo ang inyong
pakikinig; sapagka't ang mayroon, ay bibigyan pa; at sinumang wala,
kahit ang inaakala niyang mayroon siya ay kukunin sa kanya.” Sa
madaling salita, kung mayroon kang biyaya na marinig (na may
pananampalataya at bunga), makakakuha ka ng higit na biyaya; ngunit
kung hindi mo gagawin, kahit ang inaakala mong mayroon ka ay
aalisin—ibig sabihin, ang Salita.
Ngayon ay nakikiusap ako sa iyo kahit ngayon sa puntong ito sa
mensahe na maging masigasig at masigasig sa iyong pakikinig. Ang
tamad, pag-anod, pasibo—purol—pakikinig ay lubhang mapanganib,
kahit ngayon, sa sandaling ito.
Ngayon ang punto ni Jesus ay ang parehong punto na sinusubukang
gawin ng sumulat sa mga Hebreo: ang may biyaya sa pakikinig ay
tatanggap ng higit na biyaya, at ang hindi (sa madaling salita, ay
mapurol o mahirap sa kanyang pandinig) kahit ang inaakala niyang
mayroon siya ay kukunin. Sinasabi ng Hebreo 5:11 na marami pa ang
gustong ibigay ng manunulat sa kanyang mga mambabasa: “Tungkol sa
kanya ay marami kaming sasabihin... ngunit naging malabo kayo sa
pandinig.” Kung mayroon silang higit na biyayang marinig, mas marami
silang matatanggap na dapat ibigay ng manunulat. Ngunit sila ay
nagiging matigas at mapurol, at nasa panganib na itapon ang kaunting
mayroon sila.

Ano ang Lunas?

Iyan ang sakit. Ngayon ano ang tungkol sa lunas? Paano ka

gumagaling? Maaaring may tumutol na ginagamit ko ang terminong
"sakit" kapag ginamit ng teksto ang mga terminong "babe" at "mature."
Ang taong mahina ang pandinig ay inihahalintulad sa isang sanggol (sa
talata 13b) na kailangang uminom ng gatas. Walang anumang sakit sa
pag-asa ng sanggol sa gatas. Kaya bakit ko ginagamit ang imahe ng
sakit?
Ang sagot ko sa pagtutol na ito ay kung ang isang tao ay sanggol pa
lamang nang siya ay nasa hustong gulang na para maging teenager,
siya ay may sakit. At ang sakit sa tekstong ito ay tinatawag na "purol ng
pandinig."
Kaya nananatili ang aking tanong: ano ang lunas? Bakit ang ilang
Kristiyano ay natigil sa yugto ng paglaki ng sanggol na may sakit na
"purol ng pandinig" at ano ang lunas?
Ngayon isaisip kung ano ang dullness ng pandinig. Ito ay hindi isang
pisikal na problema. Ang mga bingi ay maaaring maging matalas na
tagapakinig at ang mga bulag ay maaaring maging matalas na makakita.
Hindi ito pisikal. Ang pagkapurol ng pandinig, natatandaan mo mula sa
6:12 at 3:18, ay ang kabiguan na gamitin ang Salita na narinig upang
palakihin ang pananampalataya at magbunga ng pagsunod. Ang
mapurol na pandinig ay pasibo at tamad at hindi inaabot at nauunawaan
ang mga pangako ng Diyos at yakapin ang mga ito. Ang pagiging
pasibo ay nagbubunga ng panghabang-buhay na mga sanggol, na
maaaring matuklasan na sila ay mga manikang Kristiyano at hindi mga
buhay na Kristiyano. Iyan ang sakit.

Maging Mature na may Gatas

Ang pangunahing talata upang ilarawan ang lunas ay ang talata 14:
“Ang matigas na pagkain ay para sa mga may-gulang, na dahil sa
pagsasagawa ay nasanay ang kanilang mga pandama upang makilala
ang mabuti at masama.” Ngayon tanungin ang iyong sarili ng tanong na
ito: Kung ang matigas na pagkain ay kasiya-siya
lamang—natutunaw—para sa mga may sapat na gulang, sa anong
pagkain ka nagiging mature upang maaari mong kainin ang solidong
pagkain? Ang sagot ay: gatas. Nagiging mature ka sa gatas.
Ang problema sa mga Kristiyanong ito ay hindi ang gatas ay mahina
o ang mga sanggol ay hindi makakain ng steak. Ang problema ay ang
mga sanggol ay hindi nag-eehersisyo gamit ang gatas na mayroon sila.
Nakikita mo ang pangunahing salita doon sa verse 14: nagiging mature
ka sa pamamagitan ng “practice” o ehersisyo o nakagawiang mga tugon
sa gatas. Ang problema ay ang gatas ng Salita ay hindi gumagawa ng
kalamnan ng pananampalataya. At ang kalamnan ng pananampalataya
ay hindi nagbubunga ng mga gawa ng katuwiran. Ito ay kung paano ka
lumago mula sa isang
sanggol na Kristiyano hanggang sa isang mature na Kristiyano: mula
sa gatas ng Salita hanggang sa kalamnan ng pananampalataya
hanggang sa mga gawa ng katuwiran.
Ngunit sa sandaling isinulat ko iyon, napansin kong hindi ito tama.
Totoo, sa tingin ko, ngunit hindi eksakto kung ano ang sinasabi ng
tekstong ito. Ang bersikulo 14 ay hindi nagsasabi na ang gatas ng Salita
ay dapat magbunga ng bagong kalamnan; sinasabi nito, sa diwa, na
ang gatas ay dapat magbunga ng isang bagong pag-iisip—ang pag-iisip
na makakilala sa pagitan ng mabuti at masama. “Dahil sa pagsasagawa
[ang may sapat na gulang] ay nasanay ang kanilang mga pandama
[panloob, moral—espirituwal na pandama] upang makilala ang mabuti at
masama.”
Ngayon ito ay kamangha-manghang. Huwag palampasin ito. Maaari
itong magligtas sa iyo ng mga taon ng nasayang na pamumuhay. Ang
sinasabi ng talata 14 ay na kung gusto mong maging matanda at
maunawaan ang mas matibay na mga turo ng Salita, kung gayon ang
mayaman, masustansya, at mahalagang gatas ng mga pangako ng
ebanghelyo ng Diyos ay dapat na baguhin ang iyong moral na mga
pandama —ang iyong espirituwal na pag-iisip—upang iyong makilala.
sa pagitan ng mabuti at masama. O hayaan mo akong ilagay ito sa
ibang paraan. Ang paghahandang magpakabusog sa lahat ng Salita ng
Diyos ay hindi muna isang hamon sa intelektwal; ito ay una ay isang
moral na hamon. Kung gusto mong kumain ng matigas na pagkain ng
Salita, dapat mong gamitin ang iyong espirituwal na mga pandama
upang magkaroon ng isang pag-iisip na kumikilala sa pagitan ng mabuti
at masama.
Ang nakagugulat na katotohanan ay, kung natitisod ka kay
Melchizedek, maaaring dahil ito sa panonood mo ng mga
kaduda-dudang programa sa TV. Kung natitisod ka sa doktrina ng
halalan, maaaring ito ay dahil gumagamit ka pa rin ng ilang malilim na
gawi sa negosyo. Kung natitisod ka sa gawaing nakasentro sa Diyos ni
Kristo sa krus, maaaring ito ay dahil mahal mo ang pera at gumagastos
ka ng sobra at kakaunti ang ibinibigay mo. Ang landas tungo sa
kapanahunan at tungo sa matibay na pagkain sa Bibliya ay hindi muna
ang pagiging isang matalinong tao, ngunit ang pagiging isang masunurin
na tao. Ang ginagawa mo sa alkohol at kasarian at pera at paglilibang at
pagkain at kompyuter ay may higit na kinalaman sa iyong kapasidad
para sa solidong pagkain kaysa sa kung saan ka pumapasok sa
paaralan o kung anong mga aklat ang iyong binabasa.

Ang Paraan ng Pag-inom Mo ng Gatas

Ang ibig sabihin nito ay kung gusto mong lumaki at magpakabusog sa

kapunuan ng paghahayag ng Diyos, hindi mo ito ginagawa sa
pamamagitan ng pagtalon mula sa gatas patungo sa karne. Ginagawa
mo ito sa paraan ng pag-inom mo ng gatas. Ang gatas ay dapat
gumawa sa iyo ng isang tiyak na uri ng matalinong tao bago mo
matunaw ang karne. Napakahalaga nito dahil sa ating mataas na
teknolohikal na lipunan ay malamang na isipin natin iyon
edukasyon—lalo na ang intelektwal na pag-unlad—ay ang susi sa
kapanahunan. Nililinaw ng tekstong ito na hindi. Maraming mga Ph.D.
na nasasakal sa kanilang espirituwal na kawalang-gulang sa mga bagay
ng Diyos. At mayroong maraming hindi gaanong pinag-aralan na mga
santo na malalim na may sapat na gulang at maaaring kumain nang may
kasiyahan at pakinabang sa pinakamalalim na bagay ng Salita ng Diyos.
Kaya ang susi sa kapanahunan (at ang lunas para sa dullness ng
pandinig) ay hindi pagtalon mula sa gatas patungo sa karne. Ang susi
ay ang paraan ng pag-inom mo ng gatas—kung ano ang ginagawa mo
sa gatas ng Salita. Kaya hayaan mo akong magsara sa tatlong hakbang
sa kung paano lumago kasama ng gatas hanggang sa kapanahunan.
Uminom ka muna sa gatas. Ibig sabihin, nakikinig ka sa gatas ng
Salita—ang mensahe ng mga pangako ng Diyos sa ebanghelyo. Ikaw
mismo ang nagbabasa nito sa Bibliya at nakaupo ka sa ilalim ng
pangangaral at pagtuturo ng Salita ng Diyos. At bigyan mo ng pansin.
Masigasig at masigasig kang ilapat ang iyong puso at isipan sa mga
sinasabi. Hindi ka passive at cavalier at walang malasakit—mga
sanggol na naghahanap ng gatas, at hindi kapani-paniwalang nakatutok
kapag sila ay nauuhaw.
 Sarap at lunukin at tunawin at mabusog. Ito ay mahalaga. Kung
hindi ito mangyayari, hindi mangyayari ang susunod na yugto ng
pag-unawa. Narito ang mahimalang espirituwal na kaganapan ng
pagmamahal sa dati mong kinasusuklaman. Gusto mo ang lasa ng
gatas: “Tikman mo at tingnan mo na ang Panginoon ay mabuti” (Awit
34:8). At kapag ang mga pangako ng Diyos at ng Diyos ng mga
pangako ay natikman, ang gatas ay busog. At kapag ito ay nasiyahan,
binabago nito ang iyong mga halaga at priyoridad, na humahantong sa
Hakbang 3.
Sa pusong nasisiyahan sa Diyos ngayon, kilalanin ang mabuti at
masama. Mayroong daan-daang mga desisyon na dapat mong gawin
araw-araw na hindi malinaw na binanggit sa Bibliya. Ano ang dapat
panoorin sa TV, mga posisyon sa pulitika na kukunin, mga diskarte sa
pamumuhunan, bokasyon, insurance, pagreretiro, mga taktika sa
negosyo, kung saan titira, kung ano ang magmaneho, kung
nagmamay-ari ng baril, kung paano disiplinahin ang iyong mga anak,
kung ano ang isusuot, kung saan magboluntaryo , magkano ang
ibibigay, atbp., atbp.
Hindi kailangan ng discernment para malaman kung ano ang mali
kung mayroon kang listahan mula sa Diyos. Ang pag-alam kung kailan
dapat pumatay at kung kailan magnakaw at kung kailan mangangalunya
ay hindi kukuha ng pag-unawa kung naniniwala kang ibinigay ng Diyos
ang Sampung Utos. Kaya ang bersikulo 14 ay nagsasalita tungkol sa
mga desisyon na hindi partikular na inilatag sa isang listahan.
At sinasabi nito na mayroong isang bagay tulad ng pagkilala sa
pagitan ng mabuti at masama. Paano dumarating ang pag-unawang
ito? Ito ay nagmumula sa nakagawian (sa pamamagitan ng regular na
pagsasanay) sa pagpapakain at paghubog ng iyong espirituwal na mga
pandama (ang salita sa talata 14 ay hindi nangangahulugan ng pisikal
na mga pandama) sa pamamagitan ng Salita ng Diyos hanggang sa ang
salitang iyon ay maging isang “salita ng katuwiran”—isang
kapangyarihang pang-unawa, isang salita na nagbubunga ng katuwiran
sa may-gulang. Ang pag-unawa ay ang natural mong ginagawa kapag
ang gatas ng mga pangako ng Diyos ay napakasarap at napakasiya na
nagbibigay sa iyo ng pag-iisip ni Kristo.
Ito ang lunas para sa "purol ng pandinig." Uminom nang may
kagalakan hanggang sa ang mga hangarin ng iyong puso ay magbago
na maging ang pagkilala sa mabuti at masama. Pagkatapos ikaw ay
magiging mature at handa na para sa karne.

MGA TALA

1 Ang sermon na ito ay orihinal na ipinangaral noong Pebrero 15, 1998.

Makinig o i-download ang audio online: http://
www.desiringgod.org/resource library/sermons/
take-care-how-you-listen-part-1
2 Isang pagtukoy sa “Ang Lugar ng Pangangaral sa Pagsamba” (2
Timoteo 3:16– 4:5), isang sermon na ipinangaral noong Pebrero 8, 1998.
Basahin ang manuskrito o pakinggan ang audio online:
http://www.desiringgod .org/resource
library/sermons/the-place-of-preaching-in-worship
3 Tingnan ang susunod na sermon sa koleksyong ito.
4 Ang sermon na ito ay orihinal na ipinangaral noong Pebrero 22, 1998.
Makinig o i-download ang audio online: http://
www.desiringgod.org/resource library/sermons/
take-care-how-you-listen-part-2
5 Tingnan ang nakaraang sermon sa koleksyong ito.
6 Ang sermon na ito ay orihinal na ipinangaral noong Disyembre 2,
1984. Makinig o i-download ang audio online: http://
www.desiringgod.org/resource library/sermons/
satan-takes-the-word-away
7 Na ginawa niya:
http://www.desiringgod.org/resourcelibrary/sermons/the
son-of-god-appeared-to-destroy-theworks-of-the-devil
8 Ang sermon na ito ay orihinal na ipinangaral noong Abril 28, 1996.
Makinig o i-download ang audio online: http://
www.desiringgod.org/resource library/sermons/
the-danger-of-drifting-from-the-word
9 Ang sermon na ito ay orihinal na ipinangaral noong Setyembre 29,
1996. Makinig o i-download ang audio online: http://
www.desiringgod.org/resource library/sermons/
by-this-time-you-ought-to-be-teachers /
 10 Isang sanggunian sa sermon na ito: http://www.desiringgod.org/
resource
library/sermons/he-is-the-source-of-eternalsalvation-for-all-who-obey-him