Professional Documents
Culture Documents
Acls 2
Acls 2
◼ პაციენტი არ სუნთქავს
◼ ან გამოხატულია
აგონალური/გასპინგის ტიპის
სუნთქვა
◼ არ რეაგირებს მტკივნეულ
გამღიზიანებელზე
◼ პულსი არ ესინჯება საძილე არტეიაზე
გულის უეცარი გაჩერება
◼ პარკუჭოვანი ფიბრილაცია (VF)
◼ პარკუჭოვანი ტაქიკარდია (VT)
◼ ასისტოლია
◼ უპულსო ელექტრული აქტივობა
გულის უეცარი გაჩერება
◼ იმის გათვალისწინებით
დეფიბრილაცია საჭიროა თუ არა გულს
გაჩერების ალგორითმი იყოფა 2 გზად
◼ VF/უპულსო VT - დეფიბრილაცია
საჭიროა
◼ ასისტოლია / უპულსო ელექტრული
აქტივობა - დეფირილაცია არ არის
საჭირო
გულის ელექტრული
გამტარი გზა
პარკუჭოვანი არითმიები
◼ მონომორფული პარკუჭოვანი
ტაქიკარდია
◼ პოლიმორფული პარკუჭოვანი
ტაქიკარდია
◼ პარკუჭოვანი ფიბრილაცია
მონომორფული პარკუჭოვანი
ტაქიკარდია
- სიხშირე 100-250/წთ
- რითმი რეგულარული
- QRS კომპლექსი ფართო (>0.12 წმ)
- QRS კომპლექსების ფორმა და ამპლიტუდა
თანაბარია
პოლიმორფული
პარკუჭოვანი ტაქიკარდია
- სიხშირე 100-250/წთ
- რითმი უმეტეს შემთხვევაში არარეგულარული
- QRS კომპლექსი ფართო (>0.12 წმ)
- QRS კომპლექსების ფორმა და ამპლიტუდა
განსხვავებულია
პარკუჭოვანი ფიბრილაცია
.
VF/უპულსო VT ალგორითმი
◼ დაიწყე გულ-ფილტვის რეაიმაცია
(CPR)
◼ მიაერთე რეზერვუარიანი ამბუს
ტომარა ჟანგბადის წყაროს
◼ აიყვანე პაციენტი მონიტორზე,
შეაფასე ელექტროკარდიოგრამა
(ე.კ.გ.)
VF/უპულსო VT ალგორითმი
◼ მონიტორზე ვლნდება რითმი VF ან
VT, რომელიც საჭიროებს ელექტრო
შოკს
◼ გააკეთე დეფიბრილაცია (რაც შიძება
მალე)
VF/უპულსო VT ალგორითმი
◼ გააგრძელე გ.ფ.რ. 2 წუთის
განმავლობაში, ჩააყენე ინტრავენური
ან ძვალშიდა კათეტერი
◼ დეფიბრილაციიდან 2 წუთის შემდეგ
შეაფასე რითმი მონიტორზე
VF/უპულსო VT ალგორითმი
◼ მონიტორზე ვლინდება რითმი VF ან
VT, რომელიც საჭიროებს ელექტრო
შოკს
VF/უპულსო VT ალგორითმი
◼ გააკეთე დეფიბრილაცია და განაგრძე
გ.ფ.რ. 2 წთ-ის განმავლობაში
◼ მეორე დეფიბრილაციის შემდეგ
გააკეთე ეპინეფრინი 1მგ, იგივე დოზა
გაიმეორეთ ყოველ 3-5 წთ-ში
◼ განიხილე დახვეწილი აირგამტარი
გზების საჭიროება, კაპნოგრაფია
◼ 2 წუთის შემდეგ შეაფასე რითმი
VF/უპულსო VT ალგორითმი
◼ მონიტორზე ვლინდება რითმი VF ან
VT, რომელიც საჭიროეს ელექტრო
შოკს
◼ გააკეთე დეფიბრილაცია
VF/უპულსო VT ალგორითმი
◼ გააგრძელე გ.ფ.რ. 2 წთ-ის
განმავლობაში
◼ ამიოდარონი - 300 მგ მესამე
დეფიბრილაციის წინ ან შემდეგ, 3-5
წუთში განმეორებითი დოზა 150 მგ
◼ ამოიცანი და უმკურნალე შექცევად
მიზეზებს
დეფიბრილაცია
◼ ბიფაზური დეფიბრილატორი: უმეტეს
შემთხვევაში საწყისი დოზა 120-200 ჯოული
◼ მონოფაზური 360 ჯოული
◼ თუ არ იცი დეფიბრილატორი ბიფაზურია თუ
მონოფაზური, გამოიყენე მაქსიმალური ასარჩევი
ჯოულების დოზა - უმეტეს შემთხვევაში 360
ჯოული; თუ საწყის ეტაპზე დეფიბრილაციის
გაკეთებით შეწყდაVF, მაგრამ შემდეგ კვლავ
გამოიხატა, გამოიყენე იგივე ჯოულების დოზა,
რომელიც იყო ეფექტური პირველ ჯერზე
დეფიბრილაცია
◼ თუ საწყის ეტაპზე გაკეთებული
დეფიბრილაციით არ შეწყდა VF,
ყოველი შემდეგი დეფიბრილაციის
დოზა ეტაპობრივად შეიძლება
გაიზარდოს 200 ჯოული - 250-300
ჯოული - 360 ჯოული. 360 ჯოული
არის მაქსიმალური, ყოველი შემდეგი
იქნება 360 ჯოული
მედიკამენტები
◼ ეპინეფრინი ინტრავენური/ძვალშიდა ინექციის დოზა: VF
ან უპულსო VT-ის დროს მეორე შოკის შემდეგ კეთდება
ეპინეფრინის პირველი დოზა 1მგ. პირველი დოზის
გაკეთების შემდეგ ყოველ 3-5 წუთში კეთდება
ეპინეფრინის იგივე დოზა 1მგ’
◼ გ.ფ.რ.-ის დროს ინტრავენურად ან ძვალშიდა მიდგომით
მედიკამენტის გაკეთების შემდეგ , მაშინვე უნდა მოხდეს
20მლ NaCl 0,9%-იანი ხსნარით სწრაფი ჩარეცხვა და
კიდურის აწევა გულის დონეზე მაღლა 10-20 წამის
განმავლობაში
◼ იშვიათი გამონაკლსის გარდა
მედიკამენტები
◼ ამიოდარონი ინტრავენური/ძვალშიდა
დოზა: მესამე დეფიბრილაციის
შემდეგ თუ რჩება VF/უპულსო VT
უნდა გაკეთდეს ამიოდარონი 300მგ
ბოლუსად
◼ თუ მაინც ნარჩუნდება VF/უპულსო
VT, 3-5 წუთში უნდა გაკეთდეს მეორე
დოზა 150მგ ბოლუსად
ვაზოპრესინი
◼ 2015 წლის ამერიკის გულის
ასოციაციის გაიდლაინის თანახმად,
ვაზოპრესინი აღარ გამოიყენება
გ.ფ.რ.-ს დროს
ლიდოკაინი
◼ პირველი დოზა 1-1,5 მგ/კგ,
ინტრავენურად/ძვალშიდა
კათეტერში. შემდეგი დოზა 0,5-0,75
მგ, 5-10 წუთიანი ინტერვალით
ჯამში მაქსიმალური დოზა 3მგ/კგ.
მაგნეზიუმ სულფატი
◼ გახანგრძლივებული QT ინტერვალთან ასოცირებულ
ტორსადე დე პოინტეს შემთხვევაში გამოიყენება, 1-2გ
ინტრავენურად/ძვალშიდა კათეტერში განზავებული 10მლ
დექსტროზა 5% ან ფიზიოლოგიურ ხსნარში 5-20 წუთის
განმავლობაში.
◼ გულის გაჩერების დროს მაგნეზიუმ სულფატის რუტინული
გამოყენება არ არის რეკომენდებული, გამოიყენება ტორსადე
დე პოინტესის დროს. აგრთვე ისეთ შემთხვევაში როდესაც
სავარაუდოა ჰიპომაგნეზემიის არსებობა (ალკოჰოლიზმი,
მალნუტრიცია).
◼ უნდა გვახსოვდეს ტორსადე დე პოინტეს მკურნალობის
ყველაზე მნიშვნელოვანი ნაწილი არის დეფიბრილაცია,
მაგნეზიუმ სულფატი არის მხოლოდ დამხმარე საშუალება
დახვეწილი აირგამტარი
გზები
◼ ენდოტრაქეალური ინტუბაცია,
ლარინგიალური ნიღაბი, კომბიტუბი
◼ ენდოტრაქეალური ინტუბაციის ან
სხვა დახვეწილი აირგამტარი გზების
უზრუნველყოფის შემდეგ.
გულმკერდზე ზეწოლები აღარ უნდა
შეწყდეს ჩაბერვების გამო, ზეწოლები
უნდა გაკეთდეს უწყვეტად. ერთი
ჩაბერვა უნდა განხორციელდეს ყოველ
6 წამში ერთხელ (10 ჩაბერვა წუთში)
სპონტანური ცირკულაციის
აღდგენის ნიშნები
◼ პულსი და წნევა
◼ ამოსუნთქულ ჰაერში CO2-ის დონის
სწრაფი გაზრდა ჩვეულებრივ ≥
40mmHg (თუ ვიყენებთ
კაპნოგრაფიას)
◼ არტერიული წნევის მრუდი (თუ
ვიყენებთ ინვაზიურ არტერიული
წნევის მონიტორინგს)
VF/უპულსო VT ალგორითმი
◼ გულმკერდზე კომპრესიების
მინიმალური დროით შეწყვეტა
◼ ადრეული დეფიბრილაცია
◼ ყოველა ჯერზე განახორციელეთ ერთი
დეფიბრილაცია
◼ დეფიბრილაციის შემდეგ
დაუყოვებლივ უნდა გაგრძელდეს
გულმკერდზე ზეწოლების გაკეთება
VF/უპულსო VT ალგორითმი
◼ გულ-ფილტვის რეანიმაცია უნდა
გაგრძელდეს 2 წუთის განმავლობაში,
◼ ყოველი 2 წუთის შემდეგ მოხდეს
რითმის ანალიზი და იმის მიხედვით
თუ რა გამოვლინდება მონიტორზე
გაგრძელდეს შესაბამისი
რეანიმაციული ღონისძიება
ადრეული დეფიბრილაციის
მნიშვნელობა
◼ ელექტრული დეფიბრილაცია არის
ყველაზე ეფექტური გზა პარკუჭოვანი
ფიბრილაციის მოსახსნელად
◼ წარმატებული დეფიბრილაციის ალბათობა
მცირდება დროის გასვლასთან ერთად
◼ მკურნალობის გარეშე პარკუჭოვანი
ფიბრილაცია გარდაიქმნება ასისტოლიად
◼ რაც უფრო მალე მოხება დეფიბრილაცია,
მით უფრო მაღალია გადარჩენის ალბათობა
ადრეული დეფიბრილაციის
მნიშვნელობა
◼ პარკუჭოვანი ფიბრილაციის დროს
კოლაფსიდან დეფიბრილაციამდე
გასული ყოველი 1 წუთი 7-10%-ით
ამცირებს გადარჩენის ალბათობას
(თუ არ ტარდება გულ-ფილტვის
რეანიმაცია). ხოლო გ.ფ.რ-ის
ჩატარების შემთხვვაში გადარჩენის
ალბათობა ყოველ 1 წუთზე მცირდება
3-4%-ით
დეფიბრილაცის დროს
ელექტროტრავმის საშიშროება
◼ ვაკეთებ ელქტრო შოკს, არავინ არ
შეეხოს პაციენტს
◼ დარწმუნდი, რომ თვითონ არ ეხები
პაციენტს ან საწოლს
◼ ხმამაღლა და გარკვევით თქვი
„ვაკეთებ დეფიბრილაციას, არავინ არ
შეეხოს პაციენტს“. დაათვალიერეთ
მთელ სიგრძეზე პაციენტი და საწოლი
და დარწმუნდი, რომ არავინ ეხება
დეფიბრილაცის დროს
ელექტროტრავმის საშიშროება
◼ დარწმუნდი, რომ ჟანგბადი არ
მიეწოდება პაციენტს სახის ნიღბით.
ან არ არის ჟანგბადის ნაკადი
გულმკერდზე (ჟანგბადი არის
ადვილად აალებადი, დეფიბრილაცის
დროს კანსა და ელექტროდს შორის
შეიძლება წარმოიქმნას ნაპერწკალი
და გამოიწვიოს ჟანგბადის აალება)
მედიკამენტის შეყვანის გზები
◼ ინტრავენური
◼ ძვალშიდა
◼ ენდოტრაქეალური
ინტრავენური/ძვალშიდა
◼ შეიყვანეთ მედიკამენტი ბოლუსად, თუ
არ არის სხვა მითითება კონკრეტული
მედიკამენტის შემთხვევაში
◼ შეყვანისთანავე ჩარეცხეთ 20მლ
ფიზიოლოგიური ხსნარით
◼ აწიეთ კიდური 10-20 წამის
განმავლობაში, ეს ხელს შეუწყობს
ცენტრალურ ცირკულაციაში წამლის
უფრო სწრაფად გადასვლას
ძვალშიდა მიდგომა
◼ უმეტეს შემთხვევაში გ.ფ.რ.-ის დროს
მიზანშეწონილია პერიფერიული
ვენის კათეტერიზაციის მცდელობა.
თუ რამდენიმე მცდელობით (1-2
წუთის განმავლობაში) ვერ მოხერხდა
კათეტერიზაცია, შესაძლებელია
ჩაიდგას ძვალშიდა კათეტერი
ძვალშიდა მიდგომა
◼ ძვალშიდა კათეტერი შეიძლება
ჩაიდგას ნებისმიერი ასაკის
პაციენტთან
◼ ძვალშიდა კათეტერის ჩასაყენებლად
საჭიროა 30-60 წამი
◼ ნებისმიერი მედიკამენტის შეყვანა,
რომელიც შესაძლებელია
ინტრავენური გზით, ასევე
შესაძლებელია ძვალშიდა გზით
ძვალშიდა მიდგომა
◼ ძვალშიდა გზით მედიკამენტის
მიწოდება უკეთესია ვიდრე
ენდოტრაქეალური გზით.
ენდოტრაქეალურ ინტუბაციასთან
შედარებით ძვალშდა კათეტერის
ჩაყენება უფრო ადვილია და არ
საჭიროებს მაღალი დონის ცოდნას და
გამოცდილებას
ენდოტრაქეალური გზა
◼ ენდოტრაქეალური გზის გამოყენების
შემთხვევაში, უცნობია რა ნაწილის
შეწოვა მოხდება და მიიღწევა თუ არა
ოპტიმალური ინტრავენური დოზა.
ამიტომ ენდოტრაქეალურ მილში
მედიკამენტის შეყვანა არის ყველაზე
ბოლო არჩევის გზა
ენდოტრაქეალური გზა
◼ ოპტიმალური დოზა, რომელიც უნდა
შევიყვანოთ ენდოტრაქეალური გზით
უცნობია
◼ ინტრავენურ მიდგომასთან შედარებით
საჭიროა 2-2.5-ჯერ მეტი დოზა
◼ გულმკერდზე ზეწოლები უნდა შეწყდეს
მცირე დროით, რადგან უკან არ
ამობრუნდეს მილში შეყვანილი
მედიკამენტი
ენდოტრაქეალური გზა
◼ ეპინეფრინი, ვაზოპრესინი და
ლიდოკაინი გადადის ცირკულაციაში
ენდოტრაქეალური გზით მიწოდების
შემდეგ. ამ გზით მედიკამენტის
შეყვანის შემთხვევაში უნდა
განვაზავოთ 5-10მლ სტერილურ
წყალში ან ფიზიოლოგიურ ხსნარში
და ჩავასხათ პირდაპირ
ენდოტრაქეალურ მილში
ასისტოლია / უპულსო
ელექტრული აქტივობა
.
ასისტოლია
.
დეფიბრილატორის გამოყენება
პრაქიკული მეცადინეობა
◼ დეფიბრილაცია
◼ სინქრონული კარდიოვერსია
◼ ტრანსკუტანური პეისინგი