Full Download PDF of (Ebook PDF) Cengage Advantage American Foreign Policy and Process 6th All Chapter

(eBook PDF) Cengage Advantage
American Foreign Policy and Process

6th
Go to download the full and correct content document:
https://ebooksecure.com/product/ebook-pdf-cengage-advantage-american-foreign-pol
icy-and-process-6th/
More products digital (pdf, epub, mobi) instant
download maybe you interests ...
(eBook PDF) Cengage Advantage: American Foreign Policy

and Process 6th Edition
http://ebooksecure.com/product/ebook-pdf-cengage-advantage-
american-foreign-policy-and-process-6th-edition/
(eBook PDF) American Foreign Policy: Past, Present, and

Future Eleventh Edition
http://ebooksecure.com/product/ebook-pdf-american-foreign-policy-
past-present-and-future-eleventh-edition/
(eBook PDF) Cengage Advantage Series: Essentials of

Public Speaking 6th Edition
series-essentials-of-public-speaking-6th-edition/
(eBook PDF) Cengage Advantage Books: The American

Pageant, Volume 2: Since 1865 15th Edition
http://ebooksecure.com/product/ebook-pdf-cengage-advantage-books-
the-american-pageant-volume-2-since-1865-15th-edition/
(eBook PDF) Cengage Advantage Ethics: Discovering Right
and Wrong 8th Edition
ethics-discovering-right-and-wrong-8th-edition/
(eBook PDF) Foreign Policy: Theories, Actors, Cases 3rd

Edition
http://ebooksecure.com/product/ebook-pdf-foreign-policy-theories-
actors-cases-3rd-edition-2/
(eBook PDF) Chinese Foreign Policy: An Introduction 3rd

Edition
http://ebooksecure.com/product/ebook-pdf-chinese-foreign-policy-
an-introduction-3rd-edition/
(eBook PDF) Foreign Policy: Theories, Actors, Cases 3rd

Edition
http://ebooksecure.com/product/ebook-pdf-foreign-policy-theories-
actors-cases-3rd-edition/
(eBook PDF) Cengage Advantage Books: Introduction to

Sociology 11th Edition
http://ebooksecure.com/product/ebook-pdf-cengage-advantage-books-
introduction-to-sociology-11th-edition/
Copyright 2013 Cengage Learning. All Rights Reserved. May not be copied, scanned, or duplicated, in whole or in part. Due to electronic rights, some third party content may be suppressed from the eBook and/or eChapter(s).
Editorial review has deemed that any suppressed content does not materially affect the overall learning experience. Cengage Learning reserves the right to remove additional content at any time if subsequent rights restrictions require it.
✩
Brief Contents
Preface xvi
I Values and Policies in American

Foreign Affairs 1
1 America’s Traditions in Foreign Policy 3
2 America’s Global Involvement and the Emergence
of the Cold War 33
3 After the Missile Crisis and the Vietnam War:
Realism and Idealism in Foreign Policy 75
4 The Return and End of the Cold War:
The Reagan and Bush Administrations 115
5 Foreign Policy after the Cold War and 9/11:
The Clinton and Bush Administrations 159
6 Change and Continuity in Foreign Policy:
The Barack Obama Administration 211
II The Process of Policy Making 247

7 The President and the Making of Foreign Policy 249
8 Congressional Prerogatives and the Making of
Foreign Policy 295
9 The Diplomatic and Economic Bureaucracies: Duplication or
Specialization? 339
vii
viii Brief Contents
10 The Military and Intelligence Bureaucracies: Pervasive or

Accountable? 385
11 Political Parties, Bipartisanship, and Interest Groups 439
12 The Media, Public Opinion, and the Foreign Policy
Process 493
I I I CONCLUS I ON 547
13 American Foreign Policy Values and the Future 549
A SELEC T ED B I B L I OGRA P HY 571
NAME I NDE X 591
SU B J EC T I NDE X 599
✩
Contents
Preface xvi
I Values and Policies in American

Foreign Affairs 1
1 America’s Traditions in Foreign Policy 3

Values, Beliefs, and Foreign Policy • The United States: A New
Democratic State • The Role of Isolationism in American
Foreign Policy • The Role of Moral Principle in American
Foreign Policy • Concluding Comments • Notes
2 America’s Global Involvement and the

Emergence of the Cold War 33
The Postwar World and American Involvement • America’s
Globalism: The Truman Doctrine and Beyond • Elements
of Containment: Regional Security Pacts • Elements of
Containment: Economic and Military Assistance • Elements of
Containment: The Domestic Cold War • Korea: The First Major
Test of Containment • The Cold War Consensus • The Public
and the Cold War Consensus • Challenges to the Cold War
Consensus • Concluding Comments • Notes
ix
x Contents
3 After the Missile Crisis and the Vietnam War:

Realism and Idealism in Foreign Policy 75
Challenges to the Cold War Consensus at Home
• Vietnam • Realism and Idealism as Foreign Policy
Concepts • Realism and the Nixon Administration
• The Nixon–Kissinger Worldview in Operation • Idealism
and the Carter Administration • The Carter Worldview
in Operation • Realism in the Last Year: A Response to
Critics • Concluding Comments • Notes
4 The Return and End of the Cold War:

The Reagan and Bush Administrations 115
Realism and the Reagan Administration • The Reagan
Worldview in Operation • Challenges to the Reagan Foreign
Policy Approach • Policy Change: Accommodation with the
Soviet Union • Policy Continuity: The Reagan Doctrine and
the Third World • Policy Changes toward the Third World: The
Philippines, the PLO, and South Africa • Realism, Pragmatism,
and the George H. W. Bush Administration • Bush’s Foreign
Policy Approach • Political Change and Eastern Europe • After
the Cold War: Bush’s Policy Toward Central Europe • After the
Cold War: Bush’s Policy Toward the Soviet Union • The Search
for a New World Order? • Challenges and Responses to the
New World Order • Concluding Comments • Notes
5 Foreign Policy after the Cold War and 9/11:

The Clinton and Bush Administrations 159
Post–Cold War Foreign Policy: The Clinton Administration • The
Clinton Administration’s Evolving Approaches to Foreign
Policy • The Legacies of the Clinton Administration’s Foreign
Policy • The International System at the Dawn of a New
Century • Before and After 9/11: The Foreign Policy of the
George W. Bush Administration • The Values and Beliefs of the
Bush Administration: Prior to September 11 • Classical Realism
and the Bush Approach • The Impact of September 11 • The
Values and Beliefs of the Bush Administration: After September 11
• Formalizing the Bush Doctrine: The National Security
Strategy Statement • Policy Implications of the Bush Doctrine
Toward the World • After Reelection: A New Foreign Policy
Approach? • The Iraq War and Opposition to the Bush Foreign
Policy • Concluding Comments • Notes
Contents xi
6 Change and Continuity in Foreign Policy:

The Barack Obama Administration 211
Values and Beliefs of the Obama Administration • The Obama
Worldview in Operation • Criticisms of the Obama Approach
and its Application • Concluding Comments • Notes
II THE PROCESS OF POLICY MAKING 247
7 The President and the Making of Foreign

Policy 249
Constitutional Powers in Foreign Policy • A Cyclical
Interpretation of Foreign Policy Dominance • Executive
Dominance after World War II: The Imperial
Presidency • Concluding Comments • Notes
8 Congressional Prerogatives and the Making

of Foreign Policy 295
Commitment Making • War Powers • Controlling the
Purse Strings • Congressional Oversight • Mechanisms of
Congressional Influence • Congressional Change and Future
Foreign Policy Making • Concluding Comments • Notes
9 The Diplomatic and Economic Bureaucracies:

Duplication or Specialization? 339
Bureaucratic Politics and Foreign Policy Making • The
Department of State • The National Security
Council • Bureaucracies and Foreign Economic Policy
Making • Concluding Comments • Notes
10 The Military and Intelligence Bureaucracies:

Pervasive or Accountable? 385
The Department of Defense • The Intelligence
Community • CIA “Special Activities” and Policy
Influence • Accountability and Covert Actions • Changes In
Accountability From Iran–Contra to Today • The Department of
Homeland Security • Policy Coordination among Competing
Bureaucracies • Concluding Comments • Notes
xii Contents
11 Political Parties, Bipartisanship, and

Interest Groups 439
Political Parties and the Bipartisan Tradition • The Limits of
Bipartisanship through the Vietnam Era • Bipartisanship and
Congressional Foreign Policy Voting • Partisan Divisions:
From the Cold War to Today • Partisan Politics and the
Future • Interest Groups and the Foreign Policy
Process • The Impact of Interest Groups • Concluding
Comments • Notes
12 The Media, Public Opinion, and the Foreign

Policy Process 493
The Pervasiveness of the Media • The Role of the Media
in the Foreign Policy Process • The Media’s Impact on
the Public • Public Opinion and Foreign Policy: Alternate
Views • Foreign Policy Opinion: Uninformed and
Moodish • Foreign Policy Opinion: Structured and Stable • An
Alternative View of the Public Mood • The Impact of Public
Opinion on Foreign Policy • Concluding Comments • Notes
III CONCLUSION 547
13 American Foreign Policy Values and

the Future 549
A Nation Divided • Value Differences within Elites • Value
Differences between Elites and Masses • Partisan
Divisions on Foreign Policy • A New Foreign Policy
Consensus? • Concluding Comments • Notes
A SELEC T ED B I B L I OGRA P HY 571
NAME I NDE X 591
SU B J EC T I NDE X 599
✩
Documents
and Document
Summaries, Figures,
Maps, and Tables
D o c u m e n t s a n d D o c u m e n t S u m m a r i e s
Document 1.1 Wilson’s Fourteen Points 25
Document 2.1 Excerpts from NSC-68, April 14, 1950 51
Document Summary 3.1 The Camp David Accords between
Egypt and Israel, September 1978 102
Document 8.1 Excerpt from a Letter from the President regarding
the commencement of operations in Libya March 21, 2011
Dear Mr. Speaker: (Dear Mr. President:) 301
Fi g u r e s
Figure 2.1 Patterns in Foreign Aid, 1945–1970 (Net Grants and
Credits) 49
Figure 2.2 National Defense Expenditures and U.S. Armed Forces
per 1,000 Population, 1946–1968 53
Figure 3.1 The “Mistake” Question on Vietnam 84
Figure 3.2 Principal Participants in the Balance-of-Power System
Conceptualized by Nixon and Kissinger 88
Figure 5.1 The “Mistake” Question on Iraq 199
Figure 9.1 U.S. Department of State 343
xiii
xiv Documents and Document Summaries, Figures, Maps, and Tables
Figure 9.2 Office of the U.S. Trade Representative 363

Figure 10.1 The Department of Defense 387
Figure 10.2 The Intelligence Community 397
Figure 10.3 The Department of Homeland Security 419
Figure 10.4 National Security Council System
Organization in the Barack Obama Administration 424
Figure 11.1 Bipartisan Foreign Policy Voting
in Congress, 1947–1988 446
Figure 11.2 Partisan Differences in
Congressional Voting on Foreign Policy Issues 447
Figure 11.3 Bipartisan Foreign Policy Voting
in Congress, 1989–2008 449
Figure 11.4 Partisan Differences in
Congressional Voting on Foreign Policy
Issues, 1989–2008 450
Figure 12.1 Percent of the American Public Very
Interested in Various Types of News, 1974–2002 509
Figure 12.2 Relative Percentage of Foreign
Policy Problems as Most Important
Problem(s) Facing the Country Identified
by the American Public, 1978–2012 512
Figure 12.3 Distribution of the Public among
Four Types of Foreign Policy Belief Systems
by Cooperative and Militant Internationalism 518
Maps
Map 1.1 U.S. Involvements in Central America and the Caribbean,
1898–2004 18
Map 2.1 Europe Divided between East and West
after World War II 39
Map 2.2 U.S. Collective Defense Arrangements 45
Map 2.3 The Korean War, 1950–1953 54
Map 3.1 Cuba 77
Map 3.2 Vietnam, 1954–1975 80
Map 3.3 Israel and its neighbors, 1977 103
Map 3.4 Southern Africa 104
Map 4.1 Central America 121
Map 4.2 The Persian Gulf and Southwest Asia 143
Map 4.3 The Former Yugoslavia 147
Map 5.1 Iraq 189
Documents and Document Summaries, Figures, Maps, and Tables xv
Ta b l e s
Table 1.1 Content of International Agreements
by the United States 12
Table 2.1 The American Postwar Consensus in Foreign Policy 57
Table 2.2 Use of American Military Force during Eight
Administrations, 1946–1988 (Categorized by Regions) 59
Table 2.3 Attitudes toward Stopping the
Spread of Communism, 1950–1951 61
Table 7.1 Some Foreign Policy Powers Shared between the
President and the Congress 253
Table 7.2 Treaties and Executive Agreements, 1789–1999 259
Table 7.3 Presidential Victories on Foreign
Policy Votes in the Congress: From
Harry S. Truman to Barack Obama 275
Table 8.1 The War Powers Resolution and
Presidential Reports to Congress 300
Table 8.2 Ten Leading Recipients of
American Foreign Assistance for FY2012 309
Table 9.1 Composition of the National Security Council 355
Table 11.1 Interest Group Activity over the U.S.-Korea Free Trade
Agreement (KORUS FTA) 464
Table 11.2 Top 10 Defense Contractors for Fiscal Years 1988, 1995,
2002, 2005, and 2011 and Their Corporate Sales Rank
(in parentheses) for Those Years 470
Table 13.1 Policy Differences between the Leaders and the Public
in 2002 (Percentages) 553
Table 13.2 Partisan Differences on Selected Foreign Policy
Issues (Percentages) 555
Instructor Supplements:
Companion Web Site for McCormick’s American Foreign
Policy and Process, 6e
ISBN-13: 9781133950288
This password-protected website for instructors features all of the
free student assets such as interactive web-quizzing, plus a new
instructor’s manual, book-specific PowerPoint® presentations,
and an updated test bank. Access your resources by logging into
your account at www.cengage.com/login.
✩
Preface
The sixth edition of American Foreign Policy and Process has been revised and up-
dated and now covers policy and process developments through the Obama ad-
ministration. The book is intended to serve as a comprehensive text for the first
course in U.S. foreign policy and as a supplemental text in a global politics or
comparative foreign policy course where American actions are analyzed. It also
remains appropriate as a ready reference for the first graduate course in the study
of American foreign policy or the foreign policy process.
Values and beliefs remain as the basic organizing theme for the text because
policy actions are always taken within a value context.Yet, this emphasis on values
and beliefs is not necessarily presented in a way to promote a particular point of
view. Instead, the intent is to portray how values and beliefs toward foreign af-
fairs have changed over the course of the history of the republic and how U.S.
foreign policy has thus changed from its earliest years and through the Obama
administration.
The text is again divided into three parts to accomplish this goal. In Part I,
the first six chapters of the volume, I provide an overview of the beliefs that have
shaped American foreign policy throughout its history (Chapter 1), the Cold War
years (Chapter 2), the post-Vietnam era and the end of the Cold War (Chapters 3
and 4), the post–Cold War and post–9/11 years (Chapter 5), and the current era
(Chapter 6). In each of the chapters, I utilize a wide variety of foreign policy
actions to illustrate the values and beliefs of the particular period and administra-
tion. In Part II, which consists of Chapters 7–12, I examine in some detail the
policy-making process by identifying the role of various institutions and groups—
the executive (Chapter 7), Congress (Chapter 8), several bureaucracies (Chapters 9
and 10), political parties and interest groups (Chapter 11), and the media and the
public at large (Chapter 12) in that process and assess how each competes to pro-
mote its own values in American foreign policy. In each chapter, too, I evaluate the
relative importance of these institutions and groups in the foreign policy process.
In Part III, which consists of a single concluding chapter (Chapter 13), I discuss
several foreign policy divisions today—among America’s political elites or leaders,
between the American public and their leaders, and the increasing polarization
xvi
Preface xvii
between the political parties—and the implications of such divisions for shaping
American foreign policy in the future.
Those familiar with the earlier editions will immediately recognize both con-
tinuity and change with the sixth edition. Although Chapter 1 has largely re-
mained intact from the previous edition (albeit with a brief new section outlining
an alternative view of America’s past), Chapters 2–5 reflect a reorganizing from
the previous edition to provide students with greater coherence in understanding
the changes in American foreign policy—during the Cold War, after the Vietnam
War, and since the end of the Cold War and the events of 9/11. Chapter 6 is en-
tirely new and focuses on the foreign policy actions of the Obama administration.
Chapters 7–12 reflect continuity in structure with the past editions, but each one
has been carefully updated to reflect changes in actions of these important foreign
policy institutions at home. At the same time, I should note that each chapter has
been trimmed in length to reflect only the most important information and most
appropriate illustrations from current policy actions. Chapter 13 represents a sub-
stantial revision with the addition of a section on current political party differences
at home and a more focused discussion of major policy alternatives for the future
at the end.
The sixth edition has retained some of the instructional features to the text,
but some changes have been made to reflect a sharper focus on only the essentials.
Maps continue to be used frequently in Part I to assist students in locating vari-
ous countries and regions as they are being discussed. The use of tables and figures
throughout the chapters has been retained. However, I have reduced the number
and now focus only on the most important ones. Document and document sum-
maries have been pared, and they are now used only for the most crucial pieces of
historical items. The ones that have been retained ought to allow students to use
these first-hand sources for more fully understanding American policy. I have con-
tinued to highlight in bold the key names and arguments in each chapter in order
to make the discussion more accessible and more “reader friendly,” but the number
of highlights has been sharply reduced.
In the course of completing the sixth edition, I have incurred a number
of debts to individuals and institutions, and I want to take the opportunity to
acknowledge my thanks to them publicly. First of all, colleagues at other institu-
tions offered their comments and suggestions for improving the book by care-
fully reviewing the fifth edition: John W. Dietrich, Bryant University; Jungkun
Seo, University of North Carolina, Wilmington; James Seroka, Auburn University;
and Jeannie Grussendorf, Georgia State University. For their extensive reviews
and very helpful suggestions, I am most grateful. Also, a substantial portion of
Chapter 6 was previously published as a chapter in Steven E. Schier’s Transforming
America; hence, I am grateful to Rowman & Littlefield Publishers, Inc., for allow-
ing me to use that material here.
Second, colleagues in the Department of Political Science at Iowa State
University provided moral support, especially as I sought to balance my adminis-
trative, teaching, and research responsibilities in completing this revision. For their
friendship and encouragement, I will be forever grateful. Several of my graduate and
undergraduate assistants—Nicholas Lauen, Kirk Galster, Aaron Calhoun, and Bob
Beyer—were very helpful in collecting some specific pieces of data, tracking down
information to update various chapters, and assisting with the bibliography, and
I am in their debt for such timely assistance. I also want to thank Shirley Barnes for
xviii Preface
her help, on very short notice, with the creation or updating of some new tables
and figures for this edition.
Third, I am grateful to Cengage Learning for its support and encouragement
as I was completing the sixth edition. I particularly want to thank Carolyn Mer-
rill, Executive Editor, Political Science, at Cengage/Wadsworth for keeping me on
a tight schedule and my development editor, Michael Kopf, for his assistance in
getting the chapters ready for publication. Thanks, too, to my copyeditor, Margaret
Sears, and the production editor, Preetha Sreekanth, for making that part of the
process operate smoothly and efficiently.
Fourth, I thank the thousands of students in my U.S. Foreign Policy courses
over the past four decades for their interest and patience in enduring many of
the arguments presented here. Their questions and comments have been a source
of both satisfaction and inspiration for me in my teaching these courses. As such,
I would like to dedicate this edition to them for their contribution in helping me
write this text.
Finally, I am indebted to Carol as always for listening so patiently—and con-
tinuously—as I sought to complete this edition. Unwittingly, her patience, her
encouragement, and her suggestions enabled me to complete this edition more
quickly than I thought possible.
All of these individuals and institutions (and others whom I may have inad-
vertently omitted) deserve my sincere thanks. As always, though, final responsibil-
ity for the book rests with me, and any errors of fact and interpretation are mine
alone.
✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩
PART I
Values and Policies

in American
Foreign Affairs
✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩
I n Part I of American Foreign Policy and Process, we survey the beliefs and values that
have been the basis of America’s foreign policy actions. Although we provide an
overview of the beliefs that have shaped American foreign policy throughout its his-
tory, we place special emphasis on the period from the end of World War II to the
present—the era of America’s greatest global involvement. Values and beliefs have
been chosen as the basic organizing scheme because policy actions are always taken
within such a context. The beginning analyst who can appreciate how belief systems
influence policy choices will be in a good position to understand the foreign policy
actions of a nation.
Values and beliefs cannot be understood in isolation, however; their importance
is useful only within the context of actual foreign policy behavior. Thus, as an aid in
appreciating how beliefs and attitudes have shaped this behavior, we provide a narra-
tive of foreign policy actions that reflect the underlying belief systems during various
periods of U.S. diplomatic history. It is our hope that by understanding both beliefs
and actions, the reader will come away better able to interpret the foreign policy of
the United States.
To accomplish these ends, Part I is divided into six chapters and analyzes the
foreign policy approaches during differing periods of the American Republic and for
several administrations, particularly those over the past four decades.
Chapter 1 America’s Traditions in Foreign Policy 3
• Chapter 1 analyzes the effects of two important traditions in the
history of American foreign policy, a commitment to isolationism
and a reliance on moral principle as foreign policy guides, and how
1
2 PART I Values and Policies in American Foreign Affairs
those values and beliefs continue to influence American policy

today.
Chapter 2 America’s Global Involvement and the Emergence
of the Cold War 33
• Chapter 2 discusses the emergence of the Cold War and the
components of the containment policy that was developed against
the expansion of international communism. This chapter also
outlines the values and beliefs that shaped American policy during
these years (the Cold War consensus) and the international events
that challenged this Consensus.
Chapter 3 After the Missile Crisis and the Vietnam War: Realism and
Idealism in Foreign Policy 75
• Chapter 3 analyzes the effects of the Cuban Missile Crisis and
the Vietnam War in stimulating new foreign policy perspectives
to replace the Cold War consensus. The chapter also compares
the values and beliefs of the realist approach during the Nixon
administration with the idealist approach during the Carter
administration.
Chapter 4 The Return and End of the Cold War: The Reagan and Bush
Administrations 115
• Chapter 4 analyzes the Reagan administration’s bipolar approach
to the world, one closely reminiscent of the Cold War policies, and
the George H. W. Bush administration’s approach, a combination
of realism and idealism as the Cold War was ending and a new era
beginning.
Chapter 5 Foreign Policy after the Cold War and 9/11: The Clinton and Bush
Administrations 159
• Chapter 5 continues this assessment of the values and beliefs of
recent administrations by comparing the foreign policy approach of
the Clinton administration after the end of the Cold War and the
foreign policy approach of the George W. Bush administration after
the events of September 11, 2001.
Chapter 6 Change and Continuity in Foreign Policy: The Barack Obama
Administration 211
• Chapter 6 outlines the foreign policy approach of the Obama
administration and the degree of change and continuity that he has
brought to American foreign policy during his tenure in office.
✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩
ch a p t e r 1
America’s Traditions
in Foreign Policy
✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩
Wherever the standard of freedom and Independence has

been or shall be unfurled, there will her heart, her benedictions
and her prayers be. But she goes not abroad, in search of monsters
to destroy. She is the well-wisher to the freedom and independence
of all. She is the champion and vindicator only of her own.
SECRETARY OF STATE JOHN QUINCY ADAMS
JULY 4, 1821
Do not think . . . that the questions of the day are mere questions
of policy and diplomacy. They are shot through with the principles of life.
We dare not turn from the principle that morality and not expediency
is the thing that must guide us and that we will never condone
iniquity because it is most convenient to do so.
PRESIDENT WOODROW WILSON
OCTOBER 1913
4 PART I Values and Policies in American Foreign Affairs
P olitics, at its roots, deals with values and value differences among individuals,
groups, and nations. Various definitions of politics attest to the central place that
values play in political life. For example, political scientist Harold Lasswell has written
that politics “is the study of influence and the influential. . . . The influentials are those
who get the most of what there is to get.”1 What there is to get, he continues, is val-
ues, such as “deference, income, and safety.”2 Robert Dahl, drawing on Aristotle and Max
Weber, notes that what seems to be common across these definitions is that they deal
with values such as power, rule, and authority.3 David Easton’s famous definition of
politics is even more explicit in its assessment of the relationship between politics and
values as “the authoritative allocation of values.”4 According to this definition, author-
ity structures (for example, governments) distribute something, and that something is
values.
Values refer to “modes of conduct and end-states of existence” that guide peo-
ple’s lives. They are “abstract ideals” that serve as an “imperative” for action.5 Further,
they are viewed as “goods” (in an ethical, not a material, sense) that ought to be ob-
tained or maintained by a person or a society. In the Declaration of Independence, for
instance, the values of life, liberty, and the pursuit of happiness were explicitly stated as
reasons for founding the United States, and they came to serve as guides to political
action in the earliest days of the nation. Indeed, these values remain important to this
day. Liberty, or freedom, is emphasized again and again by American political leaders
as one value that differentiates this nation from so many others.
Va l u e s , B e l i e f s ,
and Foreign Policy
Because the essence of politics is so closely related to achieving and maintaining par-
ticular values, the analysis of values and beliefs is a deliberate choice as the organiz-
ing theme for our study of U.S. foreign policy.6 Further, because values and beliefs are
the motivation for individual action—and because we make the assumption that for-
eign policy is ultimately the result of individual decisions—their importance for our
analysis becomes readily apparent. By identifying the values and beliefs that American
society fosters, we ought to be in a good position to understand how they have shaped
our actions toward the rest of the world.
Social psychologists have analyzed the relationships among values, beliefs, and the
behavior of individuals. Milton Rokeach, for example, defines beliefs as propositions
“inferred from what a person says or does” whose content “may describe an object
or situation as true or false; evaluate it as good or bad; or advocate a certain course of
action as desirable or undesirable.” Individuals thus may have numerous beliefs, but
some are more central than others in accounting for their behavior. These core beliefs
are values. As Rokeach notes, “A value is a type of belief, centrally located within
one’s total belief system, about how one ought, or ought not, to behave, or about
some end state of existence worth, or not worth, attaining.” Although these values are
likely to be few in number, they are crucial to an understanding of the attitudes and
behaviors that an individual expresses.7 By extension, nation-states operate as indi-
viduals do because they ultimately comprise individuals.
The use of values and beliefs (or “ideas,” as Judith Goldstein and Robert Keohane
call them8) as our organizing scheme fits broadly within the constructivist tradition in
the study of foreign policy and international relations.This focus contrasts with that of
chapter 1 America’s Traditions in Foreign Policy 5
other principal models of analysis offered in recent years: the rational actor model, the
organizational process model, and the governmental or bureaucratic politics model.9
However, although each of these has something to offer in helping us analyze foreign
policy, none emphasizes the role of values and beliefs in the behavior of nations.
• The rational actor model, for example, begins with the assumption that na-
tions (like individuals) are self-interested and seek to maximize their payoffs (or
outcomes) when making foreign policy decisions. The key to understanding
foreign policy is to identify a state’s policy preferences and their rank orderings.
The source of these state preferences and their relative ordering, however, has not
been well explored.
• The organizational process model focuses more on identifying the decision-
making routines of policy makers. Thus it sees foreign policy behavior less as the
result of clear choices and more as a function of organizations following standing
operating procedures. In large measure, the values and beliefs of the policy mak-
ers are assumed and not fully analyzed.
• The bureaucratic politics model pays some attention to values and beliefs
(because each bureaucracy has institutional beliefs that it seeks to maximize). Still,
the primary explanatory focus here is on the competition among bureaucracies,
based on their relative power and influence.
The foreign policy models just described have much to offer (and careful readers
will note that we use them in various ways throughout the book). However, an initial
focus on values and beliefs will enable a fuller understanding of America’s foreign
policy decisions.
Some Cautions
There are potential difficulties in focusing on values and beliefs and in assuming a
direct analogy between individuals and nation-state behavior:
• Factors such as the idiosyncratic personality traits of some leaders, the dynamics
of the bureaucratic environment, and the restraints of the governmental process
will intrude on a complete identification of a nation’s values and beliefs.10
• The very definition of national values is likely to be problematic.Whose values are
we to identify? Should they be those of leaders or the public? With both the public
and the elite, the array of values—religious and secular—in a pluralist society is con-
siderable. Our analysis focuses primarily on the values held by political elites, but the
values and beliefs of the public, by necessity, will be considered from time to time.
• By focusing on values and beliefs, and using them as an explanation for U.S. for-
eign policy, we are close to relying on the national character (or, more generally,
the political culture) explanation of behavior.11 As A. F. K. Organski has written,
the national character approach makes several key assumptions:
(1) that the individual citizens of a nation share a common psychological make-
up or personality or value system that distinguishes them from citizens of other
nations, (2) that this national character persists without major changes over a rela-
tively long period of time, and (3) that there is a traceable relationship between
individual character and national goals.12
Another random document with
no related content on Scribd:
Mongolen mede, als geleiders. En juist om dat de dorpen hier ook
zwerven, rijdt men altijd in rechte lijn van het eene naar het andere.
Daarom kan men hier ook nooit op een heirweg blijven, maar rijdt
dwars door de woestijnen, en over de steppen, en men ziet
gewoonlijk nergens zelfs een glimp van oude wagensporen.
De wagen is een zeer eenvoudig voertuig. Veel te eenvoudig! Dat

bemerkt de reiziger reeds, als hij het eerste poststation nog niet
eens achter zich heeft. Het is een houten kar op twee middelmatig
groote raderen, geheel overdekt, naar boven, tunnelvormig loopend,
en met blauw doek overtrokken. Een klein venster aan de voorzijde
en twee zijvensters geven den reizigers vrij uitzicht op de steppen.
Het vensterglas is in het over het dak gespannen doek bevestigd en
kan dus door het schokken niet springen. Maar de kar heeft geen
veeren! De vloer er van rust onmiddellijk op de assen der wielen.
Een zitplaats is er ook niet. Men legt daarom zooveel kussens,
pelzen, en wollen dekens er in als men maar machtig kan worden,
en zit daarop, om niet geheel bont en blauw te worden geschokt.
Men heeft er ook slechts zooveel plaats in, dat men de beenen juist
even kan uitstrekken. En de plaats is slechts voor een persoon
berekend.
Het is dus een kar van de gewone Chineesche soort, met een
lemoen waarin een paard of muilezel wordt gespannen. In China zit
de koetsier op een der boomen of loopt naast den wagen. Ik had
mijn reistasch aan den onderkant van den boom vastgebonden. Mijn
groote bagage had ik met kameelen vooruitgezonden, maar ze
kwam een half jaar na mij te Stockholm aan.
Het inspannen is het allervreemdste. Aan het uiterste einde [239]van

elken boom is een flink oog van touw bevestigd. Door de beide
oogen wordt een lange, ronde dwarsboom geschoven. Twee
Mongolen te paard nemen de beide einden van den dwarsboom op
hun knie. Tusschen de boomen van het lemoen loopt hier geen
trekdier. Aan de einden van den dwarsboom zijn bovendien lange
lussen bevestigd. Twee andere ruiters winden de einden van deze
lussen tweemaal om het lijf. Karwatsen hebben allen, en wanneer
alles tot vertrek gereed is, suizen de ruiters spoorslags over de
steppe, de kar achter zich meêtrekkend.
Aan beide zijden rijden twintig Mongolen, die voor de helft in de

opgedwarrelde stofwolken verdwijnen. Plotseling ziet men twee van
hen, van achteren komende, naast de mannen rijden, die de
dwarsboom op de knieën laten rusten. De twee nieuwe paarden
buigen den kop en steken dien onder den boom, die op de knieën
van hun ruiters blijft rusten, terwijl zij, die hem tot nu toe hebben
gedragen, hun paarden inhouden, en den wagen verder laten rollen.
Dan voegen zij zich bij de overige troep. Onder het verwisselen van
paarden, hetgeen maar een paar seconden in beslag neemt, houdt
de wagen niet stil. Hij rijdt met dezelfde razende snelheid door. Men
moet er zich slechts over verwonderen, hoe gemakkelijk en handig
dit alles toegaat, en als men niet juist door het voorraampje van den
wagen kijkt, bemerkt men zelfs niets van dit telkens terugkeerend
verwisselen van paarden.
Op dezelfde manier worden ook de beide voorrijders en hun paarden

onder de grootste vaart onophoudelijk verwisseld. Als een hunner
vermoeid wordt, komt een nieuwe ruiter aansuizen en windt de
treklus om zijn lijf.
Na twee of drie uur rijden ziet men voor zich op de steppe een uit
verscheiden tenten bestaand dorp. Hier staan een dertigtal paarden
met hun eigenaars, die den vorigen dag door de koeriers zijn
opgeroepen, gereed. Als men het dorp heeft bereikt, staat de kar
met een ruk stil en de einden der boomen gaan omlaag. Een der
kozakken vraagt of men wil uitstappen, in een tent uitrusten, eten of
thee drinken, of dat men liever dadelijk wil verder rijden. Ik placht ’s
nachts bij de Mongolen te blijven, om door dit razend snelle rijden
mij niet geheel rampzalig te gaan gevoelen. Aan elk station krijgen
de tot daarheen meegenomen Mongolen te zamen eenige roebels.
Men betaalt hier altijd met blanke, zilveren roebels, want de
Mongolen willen noch papieren, noch klein geld hebben. De zilveren
roebels worden door hun vrouwen als sieraden gebruikt. [240]
Nog voor dat de zon is opgegaan, gaat het verder over de

eindelooze steppe. Voor kleine kloven en watergeulen zijn de ruiters
in het minst niet bang, alleen als zeer diepe groeven den weg dwars
doorsnijden, matigen zij hun snelheid. Maar dikwijls komen zij er in
het geheel niet toe voor een steenblok of een groeve uit te wijken—
en als de wielen er dan over heen suizen en de wagen een sprong
maakt, wordt men tot het dak van den wagen geslingerd en rolt men
tusschen zijn pelzen en dekens heen en weer!
In Noordelijk Mongolië lag de sneeuw hoog en hier werd mijn wagen

door kameelrijders getrokken. Ik was reeds zoo geradbraakt en
ellendig, dat het mij een aangename rusttijd toescheen, toen wij nu
in matigen pas door de zachte sneeuw gingen.
[Inhoud]
58. Dschingis Chan.
In het jaar 1162 werd in Mongolië een hoofdman van wilde

ruiterbenden geboren, die Dschingis Chan heette. Hij onderwierp
alle naburige stammen en wat Mongolië heette, verzamelde zich om
zijn vaandel. Hoe grooter zijn macht werd, des te grooter gebied
wilde hij veroveren en hij was niet eerder tevreden, dan toen hij bijna
geheel Azië onder zijn scepter had! Zijn leus was: „Eén God in den
hemel en één grooten chan op aarde”. Hij stelde zich niet tevreden
met een rijk, dat zoo groot was als dat van Alexander den Grooten of
van Caesar, maar hij wilde over de gansche bekende wereld
heerschen en met dit doel voor oogen reden hij en zijn ruiterhorden
in het groote werelddeel van het eene land naar het andere. Overal
liet hij jammeren en geweeklaag, verwoeste of in asch gelegde
steden achter zich. Hij was de grootste en tegelijkertijd de meest
woeste veroveraar, dien de wereldgeschiedenis ooit heeft gekend.
Toen hij op het toppunt zijner macht stond, waren hem ontelbare
volken schatplichtig: van het Achter-Indische schiereiland tot aan
Nowgorod, van Japan tot aan Silezië. Zijn hof werd bezocht door
gezanten van Fransche koningen, van den Turkschen sultan, van
Russische grootvorsten, van kaliefen en pausen van dien tijd. Noch
vroeger, noch later heeft ooit een man de menschen zoo in
beroering gebracht en zooveel volken tegen hun wil tot verkeer met
elkaar gedwongen. Dschingis Chan heerschte en gebood over meer
dan de helft van het menschelijk geslacht, en tegenwoordig leeft de
schrik voor hem nog in veel [241]van de landen, die hij verwoest
heeft! Hij was 65 jaar, toen hij stierf, en Dschingis Chan liet zijn
onmetelijk rijk aan vier zonen als erfdeel na. Een dezer vier was de
vader van Kublai Chan, die in het jaar 1280 China veroverde en in
het Rijk van het Midden de grondvester der Mongoolsche
Keizerdynastie werd. Zijn hof was nog schitterender dan dat van zijn
grootvader en wij bezitten nog een juiste beschrijving van den
grooten Chan en zijn rijk, welke vervaardigd is door den man, van
wien ik nu wil spreken.
[Inhoud]
59. Marco Polo.
In het jaar 1260 vertoefden in Konstantinopel twee kooplieden uit

Venetië. Zij heetten Niccolò en Maffeo Polo. Hun vurige wensch, om
nieuwe handelsverbindingen met Azië aan te knoopen, lokte hen
naar de Krim en vandaar over de Wolga naar Buchara en vervolgens
naar het hof van den grooten Chan, Kublai Chan. Destijds had men
door de reizen van katholieke zendelingen een vage kennis van een
groot, beschaafd rijk in het verre Oosten.
De groote Chan, die nog nooit Europeanen had gezien, verheugde

zich over de komst der Venetiërs, ontving hen vriendelijk en liet zich
door hen al het wonderbare vertellen, dat in hun geboorteland te
zien was. Hij besloot hun een brief aan den paus mede te geven,
waarin hij verzocht honderd geleerde, kundige zendelingen naar het
Oosten te zenden. Hij wilde hen gebruiken om de wilde stammen der
steppen goede zeden te leeren en te verlichten.
Na een afwezigheid van negen jaar keerden de beide kooplieden

naar Venetië terug. De paus was gestorven en twee jaren lang
wachtten zij vergeefs op de keus van zijn opvolger. Maar daar zij niet
wilden, dat de groote Chan hen als woordbreukigen zou
beschouwen, besloten zij weer op reis te gaan naar het verre Oosten
en op deze reis namen zij den vijftienjarigen zoon van Niccolò,
Marco Polo, mede.
Onze drie reizigers begaven zich nu over Syrië naar Massoel, in de

onmiddellijke nabijheid van de ruïnen van Ninevé, van daar naar
Bagdad en Hormoes, een stad aan de smalle, de Perzische golf met
de Arabische zee verbindende, zeeëngte. Daarna reisden zij
noordelijk door geheel Perzië en noordelijk Afghanistan, den Amoe-
darja op naar den Pamir en gebruikten [242]wegen, die na hen,
gedurende zeshonderd jaar op nieuwe reizigers uit Europa zouden
wachten! Over Jarkent Chotan en het Lopmeer, alle plaatsen en
streken, die wij reeds kennen en door de woestijn Gobi ging nu hun
weg naar China.
In het jaar 1275 bereikten zij na een reis van vele jaren eindelijk het
hof van den grooten Chan in Oostelijk Mongolië. Marco Polo viel
zeer in de gunst van den vorst, en hij hoorde met genoegen, dat de
jongeling verscheiden Oostersche talen had leeren lezen, schrijven
en spreken. Hij meende, dat zulk een flink, kundig mensch hem van
nut kon zijn en nam hem in zijn dienst. De eerste opdracht, welke
den jongen Polo werd toevertrouwd, was een dienstreis naar
noordelijk en westelijk China. Polo had opgemerkt, dat Kublai Chan
van merkwaardige, wonderlijke verhalen uit vreemde landen hield en
daarom onthield hij alles, wat hij zag en beleefde, zorgvuldig, om het
later aan den Keizer te vertellen. Zoo kwam hij steeds meer in de
gunst van den grooten Chan, werd op nieuwe dienstreizen
uitgezonden, die hem zelfs naar Indië en tot de grenzen van Tibet
voerden. Hij was drie jaar lang in een groote stad gouverneur en
kreeg ook in de hoofdstad Peking een betrekking.
Marco Polo vertelt onder anderen, hoe de keizer ter jacht gaat. Hij zit
in een draagstoel, die gelijkt op een kleine kamer met een dak en die
door vier olifanten wordt gedragen. De buitenzijde van den
draagstoel is met geslagen goudplaten bedekt, het binnenste met
tijgervellen belegd. Naast hem zitten twaalf van zijn beste
jachtvalken, en naast den draagstoel rijden verscheiden heeren van
zijn gevolg. Nu en dan roept een hunner: „Majesteit, ziet u de
kraanvogels!” Dan doet de Keizer onmiddellijk het dak van zijn
draagstoel open, en laat een der valken op het gevogelte los; in
dezen sport schept hij veel behagen. Daarna begeeft hij zich naar
zijn legerplaats, welke uit tienduizend tenten bestaat. Zijn eigen
ontvangtent is zoo groot, dat duizend personen zonder moeite er
plaats in vinden; in een tweede hebben de geheime beraadslagingen
plaats en een derde wordt gebruikt om te slapen. Zij rusten op drie
palen en zijn van buiten met tijgervellen, van binnen met hermelijn
en sabelbont bekleed. Marco Polo verzekert, dat deze tenten zoo
schoon en kostbaar versierd zijn, dat niet iedere koning zulk een tent
zou kunnen betalen!
Alleen de voornaamste edellieden mogen den Keizer aan tafel

bedienen. Daarbij zijn hun mond en neus in zijden, met goud
doorwerkte doeken gehuld, opdat hun adem de schotels en bekers,
welke zij hun heer aanbieden, niet bezoedelt! Telkens [243]als de
Keizer drinkt, speelt een groote muziekkapel en alle aanwezigen
vallen op de knieën.
Alle kooplieden, die naar de hoofdstad komen en vooral zij, die in

goud en zilver, edelsteenen en parelen handelen, mogen hun
kostbaarheden slechts aan den Keizer verkoopen. En Marco Polo
vindt het zeer natuurlijk, dat Kublai Chan grootere schatten bezit dan
alle koningen der aarde, daar hij alleen met papiergeld betaalt,
hetwelk hij naar goeddunken laat vervaardigen! Destijds was dus
reeds papiergeld in omloop.
Zoo leefden Marco Polo zijn vader en zijn oom jaren lang in het Rijk
van het Midden en verwierven zich daar, door verstand en ijver, een
groot vermogen. Maar de Keizer, hun beschermheer, was oud en zij
vreesden, dat hun positie na zijn dood veranderen zou. Zij
verlangden bovendien naar Venetië terug. Maar telkens, als zij over
hun vertrek spraken, verzocht Kublai Chan hen daarmede nog een
poosje te wachten.
Intusschen gebeurde er iets, waardoor hen het vertrek mogelijk

gemaakt werd. Ook Perzië stond toen onder Mongoolsche
heerschappij en zijn vorst of Chan, was een der naaste
bloedverwanten van Kublai Chan. De Perzische Chan had zijn
lievelingsgemalin verloren en wilde een, op haar sterfbed
uitgesproken wensch, dat hij een vorstin uit haar eigen stam zou
trouwen, vervullen. Hij zond daarom hiertoe gezanten naar Kublai
Chan. Zij werden vriendelijk ontvangen en men zocht voor den Chan
van Perzië een schoone, jonge prinses. Daar men vreesde, dat de
reis over land van Peking naar Tebris, die ongeveer 7000 kilometer
bedroeg, voor zulk een jong meisje te moeilijk zou zijn, besloot men
te water naar Perzië terug te keeren!
De gezanten hadden de drie Venetiërs oprecht leeren achten en

waren op zeer vriendschappelijken voet met hen gekomen. Zij
verzochten daarom Kublai Chan vergunning, hen te mogen
medenemen, want alle drie waren bekwame zeelieden en Marco
Polo, die kort geleden in Indië was geweest, kon hen heel wat
nuttige wenken voor de zeereis geven. Na veel vragen stemde
Kublai Chan toe en rustte het geheele gezelschap met groote
vrijgevigheid uit. In het jaar 1292 zeilden zij van de Chineesche kust,
naar het Zuiden, uit.
Gedurende de reis hadden zij met veel wederwaardigheden,

stormen, schipbreuken en koortsen te kampen. Op de kusten van
Sumatra en Indië werden zij lang opgehouden; een groot deel der
bemanning werd ziek en twee der gezanten stierven ook, maar de
jonge prinses en haar Venetiaansche ridders bereikten
[244]ongedeerd Perzië. De Chan was, helaas, intusschen gestorven
en de prinses moest zich met zijn neef tevreden stellen! Zij was zeer
bedroefd, toen de drie heeren Polo afscheid van haar namen, om
over Tebris, Trebisonde, den Bosporus en Konstantinopel naar hun
vaderland terug te keeren. Toen zij daar in 1295 aankwamen, waren
zij vier en twintig jaar weg geweest!
Hun bloedverwanten en vrienden in Venetië hadden hen reeds lang
doodgewaand. Zij hadden hun moedertaal bijna vergeten en
verschenen in hun vaderstad in eenvoudige, zeer versleten.
Oostersche kleeding. Het eerste, wat zij deden, was hun oud
vaderlijk huis opzoeken en aan de deur er van te kloppen. Maar hun
bloedverwanten herkenden hen niet meer, wilden hun avontuurlijke
verhalen niet gelooven en bevalen hen heen te gaan!
De drie heeren Polo namen nu hun intrek in een ander huis en

noodigden hun familie op een grootsch gastmaal. Toen de gasten
aan tafel hadden plaats genomen en de maaltijd zou beginnen,
traden de drie gastheeren binnen, gekleed in lange gewaden, van
kostbare, donker roode zijde. En toen het water voor het wasschen
der handen werd rondgereikt, verwisselden zij hun kleeren en hulden
zich in Aziatische mantels van het fijnste weefsel. De zijden
gewaden sneden zij in stukken, die onder de bedienden verdeeld
werden. Daarna verschenen zij in kostbare fluweelen kleeren, terwijl
de geweven mantels eveneens onder de bedienden werden
verdeeld. En ten slotte gingen ook de fluweelen kleeren denzelfden
weg!
Alle gasten waren ten hoogste verbaasd over hetgeen zij zagen.
Toen de gerechten afgenomen waren en de bedienden zich hadden
verwijderd, stond Marco Polo op en haalde de havelooze,
afgedragen kaftans, die de reizigers gedragen hadden, toen hun
verwanten hen niet hadden willen kennen. Nu begonnen zij de
naden dezer kleedingstukken met scherpe messen open te tornen
en daarbij vielen geheele stapels edelsteenen op de tafel, robijnen,
safieren, karbonkels, diamanten en smaragden! Want toen Kublai
hen op reis had laten gaan, hadden zij al hun bezittingen tegen
edelsteenen geruild, omdat zij op zulk een verre reis geen zware
lasten goud konden meenemen. De edelsteenen hadden zij in hunne
kleeren genaaid, opdat niemand er iets van zou kunnen merken.
Toen de gasten deze schatten op tafel zagen liggen, kende hun
verwondering geen grenzen. En nu moesten zij toestemmen, dat
deze drie heeren werkelijk de verloren leden van het huis Polo
waren. Nu werden zij ook het onderwerp van den grootsten eerbied
en hoogachting. Toen het gerucht hiervan in [245]Venetië werd
verbreid, trokken de burgers in scharen naar het huis Polo; allen
wilden de van verre gekomen reizigers omarmen, hen in het
geboorteland welkom heeten en hen hulde bewijzen. „Dagelijks
kwamen jonge mannen om den altijd beleefden, vriendelijken heer
Marco te bezoeken en hem naar China en den groot-Chan te vragen
en hij antwoordde steeds met zulk een beminnelijke vriendelijkheid,
dat ieder zich zijn schuldenaar voelde.” Als hij echter sprak over de
onmetelijke rijkdommen van den groot-Chan, en vertelde van andere
in de landen van het Oosten opgehoopte schatten, dan wierp hij
onophoudelijk met millioenen om zich heen, en daarom noemden
zijn landslieden hem: heer Marco millioni!
Tusschen de drie groote republieken Venetië, Genua en Pisa, die

elkander den handel betwistten, heerschten toen en nog lang daarna
voortdurend nijd en concurrentie. In het jaar 1298 rustten de
Genueezen een geweldige vloot uit, die de Venetiaansche
bezittingen op de Dalmatische kusten aan de Adriatische zee
verwoestte. Hier stietten zij op de vloot van Venetië; over een der
galeien voerde Marco Polo het bevel. Na een hevig gevecht
overwonnen de Genueezen en maakten zevenduizend Venetiërs
gevangen, zeilden toen terug naar Genua en trokken onder het
gejubel der bevolking zegevierend de stad binnen. De gevangenen
werden geketend en in de kerkers geworpen. Een dezer
gevangenen was Marco Polo!
In de gevangenschap had Marco Polo een deelgenoot in het

ongeluk; den geleerden schrijver Rusticiano uit Pisa. Hij was het, die
volgens het dictaat van Marco Polo, de merkwaardige lotgevallen
der drie Venetiërs in Azië, in de Fransche taal opteekende. Wij
hebben dus reden verheugd te zijn over dezen slag en zijne
gevolgen. Want anders zou misschien het verslag van Marco Polo
en zelfs zijn naam voor het nageslacht onbekend zijn gebleven.
Een jaar later werden de gevangenen uitgewisseld. Marco Polo

keerde terug naar Venetië, huwde daar en kreeg drie dochters. In
het jaar 1321 stierf hij en werd in de Lorenzokerk te Venetië
begraven.
Op zijn sterfbed werd hem bevolen, zijn avontuurlijk verhaal te

herroepen. Men geloofde niet aan de waarheid zijner woorden en
nog zeshonderd jaren later—in het begin van de negentiende eeuw,
waren er geleerden, die beweerden, dat alles slechts een handig
saamgesteld verdichtsel was. Maar toch verbreidde zich het, in de
gevangenis opgeteekende, verhaal allerwege! De groote Christoffel
Columbus, die in 1492 Amerika heeft ontdekt, [246]vond er steun in
voor zijn overtuiging, dat men, voortdurend naar het Westen zeilend,
ten slotte in Indië moest komen.
Ongetwijfeld treffen wij in het boek van Marco Polo sommige zeer
vreemde dingen aan. Hij spreekt van het land der duisternis in het
Noorden en van eilanden in de Noordelijke zee, die zoo ver
Noordelijk liggen, dat men de Poolster achter zich zou laten, als men
zich daarheen begaf. Men mist ook veel, wat er eigenlijk in had
moeten staan. Zoo zegt hij bijv. niets over den grooten Chineeschen
muur, door welks poorten hij toch dikwijls uit en in is moeten gaan.
Maar toch bevat zijn boek een schat van geografische kennis en de
meeste zijner ontdekkingen en mededeelingen zijn ongeveer
vijfhonderd jaar later bevestigd. Zijn leven geleek een sprookje, maar
hij neemt onder de ontdekkers van alle tijden een der voornaamste
plaatsen in. Daarom komt hem ook een plaats in dit boek toe.
[Inhoud]
60. Nippon, het land der opgaande zon.
Marco Polo was de eerste Europeaan die Japan in het Westen

bekend maakte. Hij noemt het Tschipangoe en vertelt, dat het een
groot, rijk eiland is in de Oostelijk van China liggende zee. Daarom
noemden de Chineezen het ook het „land van de opgaande zon”, en
Nippon, zooals de Japanneezen zelf hun eilanden noemen, heeft
dezelfde poëtische beteekenis, die aan het opgaan der zon uit de
golven van de Stille Zee herinnert. De vlag van Japan vertoont een
roode zon op een wit veld; maar als ze aan de masten der
oorlogschepen wappert, dan heeft de zonnebal zestien roode stralen.
De Japanners hadden mij in 1908 uitgenoodigd hun eilanden te

bezoeken, en ik zou zoowel te land als te water hun gast zijn. Den
6den November 1908 begaf ik mij dus van Shanghai aan boord van de
groote stoomboot, die naar Japan ging. De „Tenjo Maroe” heeft zes
dekken en men verbeeldt zich in een huis van verscheiden
verdiepingen te zijn, als men van het onderste platform naar de
kajuiten klimt. Een geheele woning van prachtig gemeubileerde
kajuiten was te mijner beschikking gesteld en ik reisde zoo weelderig,
als anders slechts Amerikaansche millionairs doen. Mijn salon was
voorzien van schrijftafel, sofa, ligstoelen en kasten. In de slaapkajuit
stond een heerlijk, gemakkelijk bed van glimmend metaal, met dikke
zijden gordijnen, in de badkamer een porceleinen badkuip. Aan de
[247]wanden en het plafond waren electrische lampen bevestigd, op
den vloer lagen dikke tapijten en alle monteering was van zilver. Ik
behoefde slechts op een knop te drukken en een lange Chinees trad
binnen, gekleed in zwart en wit, zijn staart op den rug, die beleefd
mijn bevelen vroeg.
Mijn kajuiten lagen aan stuurboordzijde op twee na op het bovenste

dek, en door vijf ronde vensters kon ik de, in de zon schitterende, zee
zien. Hier was men voor den wind beschut; de noord-oostmoesson
blies tegen bakboordzijde, en het was nu, in November, zeer koel. De
zee had een sterke deining, maar onze stoomboot was zulk een
kolos, dat men het ternauwernood bemerkte.
Kaartje van Midden-Oost-Azië.
De „Tenjo Maroe” maakt regelmatig reizen dwars over den Stillen

Oceaan naar San Francisco. Onderweg worden de Sandwicheilanden
aangedaan, die in het midden van de Noordelijke helft van den
Oceaan liggen en aan gene zijde van Japan [248]stoomt het schip
dwars door den geweldigen zeestroom, die Kurosiwo, „het zwarte
zout”, heet. Hij komt uit de streken ten Noorden van den aequator en
loopt noordelijk, waarbij hij met zijn 22 graden warm en 400 meter
diep water de kusten van Japan even liefkoozend aanraakt, als de
golfstroom de kusten van Engeland en Noorwegen. Aan gene zijde
van Japan is de zee zeer diep; daar daalt het peillood zelfs tot 8500
meter en nog dieper.—
Van Shanghai over de Chineesche Oostzee naar Nagasaki, een

aanzienlijke stad op Kioesjioe, het zuidelijkste der vier groote
Japansche eilanden, is 830 kilometer. Midden in zee kreeg ik reeds
een draadloos telegram uit Kioto en gedurende de gansche vaart
naar Jokohama stond het schip in onafgebroken verbinding met het
land. In Nagasaki staat de vreemdeling verbaasd over de grootsche
scheepwerven en dokken; de grootste in geheel Azië; ook de „Tenjo
Maroe” en eenige andere even groote schepen zijn voor het grootste
deel in Nagasaki gebouwd. Het is werkelijk moeilijk om te gelooven,
dat pas vijftig jaren zijn verloopen, sedert de Japanners begonnen zijn
zich de beschaving van Europa en de uitvindingen van het Westen
eigen te maken. In veel opzichten heeft het zijn leermeesters reeds
overtroffen!
Na een dag oponthoud in Nagasaki ging het noordwaarts om

Kioesjioe heen naar de schoone, smalle zeeëngte bij Sjimonoseki,
welke naar een binnenzee voert. Helaas was het reeds stikdonker,
toen ik de vloot van Admiraal Togo voorbijvoer. Met 85 van de 200
moderne oorlogschepen van Japan hield hij juist een eskader-
oefening. De manoeuvres van het landleger stonden er mee in
verbinding. Japan is de vijfde zeemacht der wereld en wordt slechts
overtroffen door Engeland, Duitschland, Amerika en Frankrijk. Het
bezit dertien slagschepen en laat er nog twee bouwen. Een geheele
reeks zijner oorlogschepen heeft het den Russen ontnomen, hersteld
en een anderen naam gegeven.
Het landleger bestaat in vredestijd uit 250.000 man met 11.000

officieren. In oorlogstijd, als alle reservetroepen opgeroepen worden
—en ook de landweer onder de wapenen komt—bedraagt de
legermacht misschien anderhalf millioen. Jaarlijks worden 120.000
recruten in actieven dienst gesteld. De Japanners schrikken voor
geen offers terug, wanneer het de verdediging van hun vaderland
betreft. Bij hun is de liefde voor hun geboorteland een godsdienst.
Wat de oppervlakte betreft, is Japan een vijfde kleiner dan

Duitschland; zijn bevolkingscijfer echter slechts een achtste minder.
Telt men evenwel de kort geleden veroverde deelen [249]op het
vasteland mede, Korea en Kwantung, dan moet men nog 200.000
vierkante meter er aan toevoegen en de bevolking van Japan op 63
millioen brengen! Dit nieuwe Japan is dus een vijfde grooter dan
Duitschland en heeft slechts 800.000 inwoners minder dan dit land.
[Inhoud]

Full Download PDF of (Ebook PDF) Cengage Advantage American Foreign Policy and Process 6th All Chapter

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

You might also like

Full Download PDF of (Ebook PDF) Cengage Advantage American Foreign Policy and Process 6th All Chapter

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Full Download PDF of (Ebook PDF) Cengage Advantage American Foreign Policy and Process 6th All Chapter

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

(eBook PDF) Cengage Advantage

American Foreign Policy and Process

(eBook PDF) Cengage Advantage: American Foreign Policy

(eBook PDF) American Foreign Policy: Past, Present, and

(eBook PDF) Cengage Advantage Series: Essentials of

(eBook PDF) Cengage Advantage Books: The American

(eBook PDF) Foreign Policy: Theories, Actors, Cases 3rd

(eBook PDF) Chinese Foreign Policy: An Introduction 3rd

(eBook PDF) Foreign Policy: Theories, Actors, Cases 3rd

(eBook PDF) Cengage Advantage Books: Introduction to

I Values and Policies in American

II The Process of Policy Making 247

10 The Military and Intelligence Bureaucracies: Pervasive or

A SELEC T ED B I B L I OGRA P HY 571

NAME I NDE X 591

I Values and Policies in American

1 America’s Traditions in Foreign Policy 3

2 America’s Global Involvement and the

3 After the Missile Crisis and the Vietnam War:

4 The Return and End of the Cold War:

5 Foreign Policy after the Cold War and 9/11:

6 Change and Continuity in Foreign Policy:

II THE PROCESS OF POLICY MAKING 247

7 The President and the Making of Foreign

8 Congressional Prerogatives and the Making

9 The Diplomatic and Economic Bureaucracies:

10 The Military and Intelligence Bureaucracies:

11 Political Parties, Bipartisanship, and

12 The Media, Public Opinion, and the Foreign

III CONCLUSION 547

13 American Foreign Policy Values and

A SELEC T ED B I B L I OGRA P HY 571

NAME I NDE X 591

Figure 9.2 Office of the U.S. Trade Representative 363

Values and Policies

those values and beliefs continue to influence American policy

Wherever the standard of freedom and Independence has

De wagen is een zeer eenvoudig voertuig. Veel te eenvoudig! Dat

Het inspannen is het allervreemdste. Aan het uiterste einde [239]van

Aan beide zijden rijden twintig Mongolen, die voor de helft in de

Op dezelfde manier worden ook de beide voorrijders en hun paarden

Nog voor dat de zon is opgegaan, gaat het verder over de

In Noordelijk Mongolië lag de sneeuw hoog en hier werd mijn wagen

In het jaar 1162 werd in Mongolië een hoofdman van wilde

In het jaar 1260 vertoefden in Konstantinopel twee kooplieden uit

De groote Chan, die nog nooit Europeanen had gezien, verheugde

Na een afwezigheid van negen jaar keerden de beide kooplieden

Onze drie reizigers begaven zich nu over Syrië naar Massoel, in de

Alleen de voornaamste edellieden mogen den Keizer aan tafel

Alle kooplieden, die naar de hoofdstad komen en vooral zij, die in

Intusschen gebeurde er iets, waardoor hen het vertrek mogelijk

De gezanten hadden de drie Venetiërs oprecht leeren achten en

Gedurende de reis hadden zij met veel wederwaardigheden,

De drie heeren Polo namen nu hun intrek in een ander huis en

Tusschen de drie groote republieken Venetië, Genua en Pisa, die

In de gevangenschap had Marco Polo een deelgenoot in het

Een jaar later werden de gevangenen uitgewisseld. Marco Polo

Op zijn sterfbed werd hem bevolen, zijn avontuurlijk verhaal te