CKV, reproductie foto verslag

Biene tilstra, K4A

Stap 1:
De reproductiefoto van Zanna Garling en mij heet staande Vrouw met de Fakkel.
Het is gemaakt door Michael J. Deas in 1991.
De grootte van het kunstwerk is niet duidelijk, aangezien het een introductie voor Columbia Pictures
is. Hierdoor is de Vrouw op ieder scherm een andere grootte.

Stap 2:
Ik heb voor dit werk gekozen omdat ik het heel erg mooi vind. De vrouw lijkt trots te zijn en het licht-
inval is ook mooi. De wolken zijn in de achtergrond belicht, het lijkt alsof dat door de Fakkel komt, en
de Vrouw zelf is ook nog van rechts belicht. Ook herinnert de Vrouw mij aan vele leuke films die ik
vroeger, en nu nog steeds, heb gekeken.
Mij spreekt dat het meest aan. Het kunstwerk brengt vele in het verleden gebeurde maar ook
toekomstige avondjes achter de tv of in de bioscoop met zich mee. Het geeft een fijn en vertrouwd
gevoel. Maar dat kan ook komen doordat de vrouw heel erg vriendelijk kijkt.
Ik ken geen ander kunstwerk van Michael J. Deas. Hij is ook geen schilder, dit werk was eenmalig.

Stap 3:
De afbeelding komt uit het voorstukje van Columbia Pictures, een van de grootste productiebedrijven
van Hollywood. Deze werd in 1919 opgericht met de naam Cohn-Brandt-Cohn door 2 broers en een
partner. In 1924 kregen de broers ruzie en een van hen verkocht zijn aandeel aan de partner
waardoor Columbia Pictures ontstond. Kort hierna begonnen ze met het gebruiken van de Vrouw met
de Fakkel. Deze is in de loop van de tijd gemoderniseerd totdat Sony Pictures Entertainment het
bedrijf overkocht en Michael J. Deas de opdracht gaf om een klassieker kunstwerk te maken. Aan de
hand van een foto heeft de kunstenaar het schilderij gemaakt. Later is het schilderij gedigitaliseerd en
geanimeerd.

De voorbeeld foto. Het uiteindelijke gedigitaliseerde en geanimeerde schilderij.

Het schilderij is gemaakt op een canvas met olieverf en de kunstenaar heeft diepte gecreërd door
eerst een paar lichte onderlagen te maken voor de structuur en de algemene vorm van het schilderij.
De kunstenaar heeft lichtere kleuren gebruikt om de Vrouw naar voren te brengen en donkere
kleuren om de achtergrond naar achteren te brengen. Hierna heeft hij meer structuur en detail
toegebracht op het schilderij, waarna het klaar was.
Deas heeft veel gebruik gemaakt van diepte en lichtwerking om de Vrouw en de Fakkel naar voren te
brengen. Het werk is 2 dimensionaal en de structuur is helaas niet te achterhalen.
Bij dit kunstwerk is veel gebruik gemaakt van de kleur beige. Dit geeft een warm gevoel. Ook is
kleurcontrast gebruikt. Zo is de bovenkant van de wolk licht en de onderkant donker. Dit trekt de
aandacht meer naar de bovenkant, waar het gezicht van de Vrouw te zien is. Ook geeft het blauwe
laken wat ze om heeft een sterk contrast met de rest van het schilderij. Hierdoor wordt de aandacht
nog een keer naar de Vrouw getrokken. Verder is het haar van de vrouw donker, wat een contrast met
de achtergrond creeërd. De kleuren die zijn gebruikt bij het schilderij zijn allemaal rustige, warme
kleuren. Dit creeërd een vertrouwde sfeer.

De compositie van het schilderij is duidelijk. De Vrouw in het midden, met een mooie achtergrond.
Dit brengt alle aandacht naar de Vrouw en de Fakkel. Doordat de Vrouw de Fakkel hoog in de lucht
houdt, en er felle lichtstralen van de Fakkel komen, komt hier ook focus op te liggen.

De Vrouw draagt een toga wat gebaseerd op de Romeinse tijd is. In werkelijkheid had de vrouw die
model heeft gestaan een normaal hoeslaken om geslagen. Het gewaad bedekt haar lichaam maar laat
haar figuur nog wel zien. De kleding heeft een klassieke uitstraling, wat haar er statig maar trots laat
uitzien. De Vrouw draagt ook een blauw doek om haar schouder, wat ze moet vasthouden zodat het
niet afvalt. Het doek laat haar er bijna koninklijk uitzien.
Het perspectief van het schilderij is frontaal, waardoor alle focus en aandacht naar de Vrouw uitgaat.
Ze kijkt naar de horizon en niet in de camera, waardoor ze er statig en belangrijk uitziet. De Vrouw
staat in het midden van het schilderij, met om haar heen de hemel. Ze wordt van rechtsvoor
beschenen met licht en de achtergrond is iets donkerder, waardoor ze nog meer de aandacht rekt. Ze
is het middelpunt van het schilderij.

Het schilderij past in de neoklassieke stijl.

Kenmerken van deze stijl zijn; symmetrie, de idealisatie van het figuur en het is geïnspireerd op de
klassieke oudheid. Dit heeft het schilderij allemaal en daarom denk ik dat het in deze stijl past.
Het werk heeft een hele royale indruk. De vrouw staat fiers overeind en in de verte te staren. Voor mij
lijkt ze iemand naar wie je opkijkt en wie bewonderd wordt. Ze ziet er heel erg wijs uit vind ik.
Ik vind het echt een heel mooi kunstwerk. Het is iets wat uit mijn jeugd komt, maar ik nog steeds heel
vaak tegenkom als ik films kijk. Hierom heeft de vrouw voor mij iets moederlijks, iets vertrouwds. Ik
vind het heel mooi hoe ze in de verte kijkt. Daardoor lijkt ze heel belangrijk. Ook vind ik het mooi
gedaan hoe het lijkt alsof ze de achtergrond verlicht met haar fakkel. Ze heeft een toga aan met een
blauw laken, wat haar laat lijken alsof ze uit de Griekse mythologie komt. Hierdoor heeft ze voor mij
iets goddelijks. Er is veel gebruik gemaakt van warme kleuren, wat ik mooi vind. Juist door de
combinatie van het goddelijke van haar kleding en de warme kleuren lijkt ze aansprekelijk. Ik vind het
bijzonder dat hoe lang ik er ook naar kijk, mijn mening niet verandert. Op het eerste gezicht lijkt ze
een mooie, statige vrouw. De vrouw is het eerste wat ik zag. Dat is niet veranderd. Ze is statig en
mooi. Dat blijft ze. Al in al, ik vind het een mooi schilderij. Ik vind het leuk dat ik nu meer weet van het
beeld wat iedereen zo veel heeft gezien.