Nangilima, 14.03.2024 r.

Drogi Sucharku,
Na wstępie mojego listu chciałbym Ciebie serdecznie pozdrowić. Dowiedziałem się również,
że borykasz się z wątpliwościami, czy powinieneś mieć przydomek „Lwie Serce”. Zasługujesz na to
jak nikt inny! W dalszej części listu postaram się to Tobie udowodnić.
Nie raz swoim zachowaniem pokazałeś, że cechuje Ciebie olbrzymia wola walki, męstwo i
odwaga nawet jeśli w głębi serca drżałeś ze strachu. Nigdy nie zapomnę, jak wybrałeś się do Doliny
Dzikich Róż, aby wyrwać mnie z sideł śmierci. Podobnie z wejściem do Góry Katli, w celu
uwolnienia Orwara. Następnie zeskok z konia i fakt, że wraz z Orawrem mogliśmy uciec przed
wrogami – zaledwie nieliczni zdecydowaliby się na tak niebezpieczne i pełne uznania czyny! W końcu
skok ze mną na plecach w przepaść, tego nie powstydziłby się na największy siłacz!
Ponadto oprócz odwagi na uwagę zasługuje również fakt, że jesteś niesamowicie wrażliwy.
Nigdy nie zapomnę, gdy nie mogłeś pogodzić się z niesprawiedliwością, że giną ludzie. W
działaniach, które podejmowałeś z myślą o mnie, również czułem dużo oddania i miłości. Wrażliwość
to oznaka męstwa, ponieważ nie ma nic piękniejszego niż przekraczanie swoich granic z myślą o
dobru innych i niezgodą na złe warunki życia.
Mam nadzieję, że w końcu uwierzysz, że nieprzypadkowo nadano Tobie ten przydomek.
Twoja skromność jest ujmująca, ale powinieneś znać swoją wartość. Z niecierpliwością czekam na
Twój list, a później na nasze spotkanie.

Ściskam, Jonatan