(eBook PDF) Communicating in

Groups: Applications and Skills 11th

Edition
Go to download the full and correct content document:
https://ebooksecure.com/product/ebook-pdf-communicating-in-groups-applications-an
d-skills-11th-edition/
More products digital (pdf, epub, mobi) instant
download maybe you interests ...

Communicating in Groups: Applications and Skills 11th

Edition Katherine Adams And Gloria Galanes - eBook PDF

https://ebooksecure.com/download/communicating-in-groups-
applications-and-skills-ebook-pdf/

Communicating in Small Groups: Principles and Practices

11th Edition (eBook PDF)

http://ebooksecure.com/product/communicating-in-small-groups-
principles-and-practices-11th-edition-ebook-pdf/

(eBook PDF) Communicating in Small Groups: Principles

and Practices 11th Edition

http://ebooksecure.com/product/ebook-pdf-communicating-in-small-
groups-principles-and-practices-11th-edition/

(eBook PDF) In Mixed Company: Communicating in Small

Groups and Teams 10th Edition

http://ebooksecure.com/product/ebook-pdf-in-mixed-company-
communicating-in-small-groups-and-teams-10th-edition/
Communicating at Work: Strategies for Success in
Business and the Professions 11th Edition (eBook PDF)

http://ebooksecure.com/product/communicating-at-work-strategies-
for-success-in-business-and-the-professions-11th-edition-ebook-
pdf/

Progress in Heterocyclic Chemistry Volume 29 1st

Edition - eBook PDF

https://ebooksecure.com/download/progress-in-heterocyclic-
chemistry-ebook-pdf/

(eBook PDF) Translational Medicine in CNS Drug

Development, Volume 29

http://ebooksecure.com/product/ebook-pdf-translational-medicine-
in-cns-drug-development-volume-29/

(eBook PDF) Working in Groups: Communication Principles

and Strategies 7th Edition

http://ebooksecure.com/product/ebook-pdf-working-in-groups-
communication-principles-and-strategies-7th-edition/

(eBook PDF) Groups in Action: Evolution and Challenges

Workbook 2nd Edition

http://ebooksecure.com/product/ebook-pdf-groups-in-action-
evolution-and-challenges-workbook-2nd-edition/
 Confirming Pages

11 Communicating
in Groups
Applications and Skills

ada53899_fm_i-xx.indd i 11/05/19 02:57 PM

 Confirming Pages

viii CONTENTS

CONTENTS

Preface xiv

PA RT O N E
Introducing the Small Group 1

CHAPTER 1
Small Groups as the Heart of Society
Groups in Your Life 5 Small Groups versus Teams 11
Groups as Problem Solvers 5
Participating in Groups 6
Groups versus Individuals as Problem
Solvers 7
When a Group Is a Good Choice 8
When a Group Is Not a Good Choice
Groups, Small Groups, Teams, and Small
Group Communication 10
Groups 10
Small Groups 11
2
Small Group Communication 12
Groups and Technology 12
Classifying Groups by Their Major
Purpose 13
Why People Join Groups 14
8 Primary or Secondary Groups 14
Types of Secondary Groups 15
Being an Ethical Group Member 18
The Participant-Observer Perspective 21
Notes 23

CHAPTER 2
Groups as Open Systems 26
What Is a Theory? 28 Concepts Vital to Understanding Systems 30
Overview of General Systems Theory 28 Characteristics of Systems 37
The Small Group as a System 30 Notes 46
Definition of a System 30

PA RT T WO
Foundations of Small Group Communicating 49

CHAPTER 3
Communication Principles for Group Members 50
Communication: What’s That? 52 Listening: Receiving, Interpreting, and
Communication Is Symbolic 52 Responding to Messages from Other Group
Communication Is Personal 53 Members 57
Communication Is a Transactional Listening Defined 57
Process 53 Listening Preferences 58
Shared Meaning Is the Responsibility of All Listening Actively 59
Members 55 Communication Principles and Technology 63
Communication Involves Content How Groups Use Technology 63
and Relational Dimensions 55 Notes 66

ada53899_fm_i-xx.indd viii 11/05/19 02:57 PM

 Confirming Pages

Contents ix

CHAPTER 4
Using Verbal and Nonverbal Messages in a Group
Verbal Communication in Small
Groups 70
Adjust to the Symbolic Nature of
Language 70
Organize Remarks 72
Be Sensitive to the Feelings of Others 74
Following the Rules of the Group 76
68
Nonverbal Communication in Small Groups 77
Principles of Nonverbal Communication 77
Functions of Nonverbal Behaviors 78
Categories of Nonverbal Behaviors 80
Comparing Face-to-Face and Computer-
Mediated Group Communication 86
Notes 88

PART T H R E E
From Individuals to Group 91

CHAPTER 5
Becoming a Group 92
How Communication Structures the Small Rules and Norms 108
Group 94 Development of Group Norms 109
Challenges in Group Development 95 Enforcement of Group Norms 110
A Group’s Major Functions 95 Changing a Group Norm 111
Social Tensions in Groups 96 Development of a Group’s Climate 113
Phases in Group Development 98 Trust 114
Group Socialization of Members 100 Cohesiveness 116
Stages of Group Socialization 101 Supportiveness 118
Group Roles 104 Ethical Behavior during Group
Types of Roles 104 Formation 119
Role Functions in a Small Group 104 Notes 121
The Emergence of Roles in a Group 107

CHAPTER 6
Diversity in the Small Group 124
What Is Diversity? 126 Gender Differences 142
Diverse Member Characteristics 128 Generational Differences 146
Diversity of Motives for Joining a Bridging Differences 152
Group 128 Creating a Group Identity Through
Diversity of Learning Styles 130 Fantasy 152
Diversity of Personality 132 Principles for Bridging Differences 154
Cognitive/Informational Diversity 135 Notes 159
Cultural Diversity 136
Dimensions of Culture 136
Racial and Ethnic Differences 140

ada53899_fm_i-xx.indd ix 11/05/19 02:57 PM

 Confirming Pages

x CONTENTS

PA RT F OUR
Improving Central Group Throughput Processes 163

CHAPTER 7
Creative and Critical Thinking in the Small Group 164
What Is Creative Thinking? 166 Having the Right Attitude 177
Enhancing Group Creativity 169 Gathering Information 179
Brainstorming 170 Evaluating Information 184
Synectics 172 Checking for Errors in Reasoning 190
Appreciative Inquiry 174 Avoiding Groupthink 193
What Makes Thinking “Critical”? 176 Notes 200
Enhancing Critical Thinking in a Group 177

CHAPTER 8
Group Problem-Solving Procedures 204
A Systematic Procedure as the Basis Getting the Discussion Question Right 213
for Problem Solving 207 Effective Problem Solving and Decision
Capturing the Problem in Problem Making 215
Solving 208 The Procedural Model of Problem Solving
How Do We Know a Problem When We See (P-MOPS) 217
One? 208 Applications of P-MOPS 233
Area of Freedom 209 Notes 237
Characteristics of Problems 210

CHAPTER 9
Managing Small Group Conflict Productively 240
What Is Conflict? 242 Managing Group Conflict 249
Myths about Conflict 242 Conflict Management Styles 249
Types of Conflict 246 Expressing Disagreement Ethically 256
Task Conflict 246 Maximizing Your Chances to Influence the
Relational Conflict 246 Group 258
Process Conflict 247 The Nominal Group Technique 259
Conflict Types and Computer-Mediated Steps in Principled Negotiation 261
Communication (CMC) 248 Notes 266

CHAPTER 10
Applying Leadership Principles 270
Leadership and Leaders 272 Figuring Out the Dynamics of
What Is Leadership? 272 Leadership 280
Sources of Power and Influence 272 The Functional Concept of Group
What Is a Leader? 274 Leadership 280
Myths about Leadership 277 The Contingency Concept of Group
Leadership 281

ada53899_fm_i-xx.indd x 11/05/19 02:57 PM

 Confirming Pages

Contents xi

The Distributed Concept of Group Leading Group Discussions 288

Leadership 283 Developing the Group 295
What Good Leaders Do 284 Encouraging Distributed Leadership 298
Duties Group Members Expect Leaders to Ethical Guidelines for Group Leaders 300
Do 286 Notes 304
Performing Administrative Duties 287

PART FI V E-C o nne ct O nl y

Bonus Material on Small Group Public Presentations can be found in the Instructor’s Resources within
Connect.
Small Group Public Presentations 11-1

CHAPTER 11
Planning, Organizing, and Presenting Small Group Oral Presentations 11-2
The Planning Stage 11-3 Gathering Verbal and Visual Materials 11-12
Your Audience 11-4 Organizing Materials and the
Your Occasion 11-5 Presentation 11-15
Your Purpose 11-6 The Presenting Stage 11-19
Your Subject or Topic 11-6 Checking Your Language 11-20
Member Strengths and Fears 11-7 Practice Aloud 11-20
Supplemental Logistics 11-7 What Makes a Good Oral
Types of Group Oral Presentations 11-8
Presentation? 11-22
The Organizing Stage 11-11 Notes 11-26
Delegating Duties 11-11

Online Appendix A: Techniques for Observing Problem-Solving Groups A-0

Index I-1

ada53899_fm_i-xx.indd xi 11/05/19 02:57 PM


xii F E AT U R E S
F E AT U R E S
CASES
1.1 The Best Friends Animal Society 3
2.1 The 1988 Jamaican Winter Olympic Bobsled
Team 27
3.1 Public Relations Club’s Confusion 51
4.1 The Convocation Speaker Committee 69
5.1 The Man of La Mancha Cast and Crew 93
6.1 The Misfit 125
7.1 Ozarks Greenways, Inc. 165
7.2 Problems at NASA 176
7.3 The 1999 Major League Umpire
Resignation 194
8.1 Relocating the Department of Music 205
8.2 The School Board Breaks a Deadlock 226
9.1 The Cask and Cleaver Work Crew 241
10.1 The College Service Club 271
11.1 Food for the Homeless 11-3
A.1 Consulting to the Technical College
Executive Committee A-0
A PP LY N OW
Individual or Group? 10
Meeting Member Needs and Handling
­Membership Changes 14
What’s in a Name? 18
Bona Fide Groups: The Jamaican Bobsled
Team 36
CNN’s Reporting Disaster: What
Happened? 44
CNN and Time as a System of Groups 45
Communication and the Public Relations
Club 56
The Public Relations Club and Listening 58
Poor Listening Habits and
Misunderstandings 62
Helping a Group with Schedule
Challenges 64
How Do You Know When Someone’s
Teasing? 76
What If . . .? 79
Interpreting the “Lazy Butt” Comment 86
Managing Tertiary Tensions 99
Integrating a New Member 101
ada53899_fm_i-xx.indd xii
Confirming Pages
Creating a Space for Yourself in the
Group 107
Changing a Norm You Believe Is
Harmful 114
Handling Different Motives and Orientations
toward Work 129
Balancing the Church Board 135
Euro-Disney Stumbles 140
Mom’s in My Group! 151
Creative Fund-Raising for the College 169
Creating Suggestions for Crossing Kansas
Expressway 173
Should You Support Mary Alice Beasley for
School Board? 186
Gun Control 192
Improving Airport Security 210
Takata’s Reputation on the Line 214
Helping the Cask and Cleaver Crew 262
Should He Go Back to School? 263
Informal Leadership in the Group 276
Which Contingency Style Is Most
Appropriate? 285
Red Ribbon Committee and Sober
Graduation 294
Marcos and His Fraternity 296
The Great Leader 298
What Type of Group Presentation Should
the Group Make to the Restaurant
Association? 11-11
Preparing an Individual Presentation 11-24
Using the Canons to Evaluate 11-24
ETHICAL D IL EM M A
Would You Falsify Data? 21
When to Code Switch and When Not To? 71
What Do You Do When Emotive Words Are
Offensive? 75
When Is It Okay to Be Deviant? 112
Can You Be Trusted? 115
Different Voices for Making Ethical
Decisions 142
What Would You Do? 190
11/05/19 02:57 PM
 Confirming Pages

Features xiii

When Relational Conflict Gets in the Way 255
Your Needs or the Team’s Needs? 302
M E D I A A N D T E C H N O LO GY
The Instinctive Need to Group Together 6
The Influence of Computer-Mediated Commu-
nication on the System 41
Norm Enforcement in Internet
Groups 109
Diminishing Implicit Assumptions of Group
Diversity 145
Contemporary Media and Groupthink 198
Using Chat Rooms 228
Using Presentation Technology 11-15

ada53899_fm_i-xx.indd xiii 11/05/19 02:57 PM

 Confirming Pages

xiv PREFACE

PREFACE

If you want to go quickly, go alone. If you want to go far, go together.

African proverb

As we prepare this revision, the world seems to be falling apart—mass shootings in

Texas and Las Vegas; a trucker mowing down families in Nice, France; the Syrian crisis
uprooting over half of its country’s population. We humans somehow need to push the
reset button on how we interact with one another and how we work together. Some of
these despicable actions are the work of lone, disaffected individuals, but it is also true
that many disaffected individuals are encouraged by groups working to disrupt a way
of life they dislike. Much of what happens in our world—good and bad—is the result
of decisions made in groups, projects conceived in and implemented by groups, and
solutions developed by groups. To us, it is more important than ever that we figure out
how to work with others who often see the world differently from us, may not share our
values, and have different approaches to work. The authors have experienced the variety
that groups have to offer, from groups that made us feel alive and productive to groups
that made us want to pull our hair out. In this book, we hope to give students the tools
to help them make their group experiences good ones by providing insights about how
groups work and practical suggestions for applying those insights.
This book is designed for the first- or second-year student who may not have had a
prior communication course and who may never take a subsequent one—but who must
work in groups because that is the nature of corporate, educational, and civic participa-
tion in this day and age. Two overarching goals guide our writing. First, being able to
work effectively in groups is not a luxury—it’s a necessity. Our introductory students
want to cut to the chase; they want to know what works right now. That is the reason
for our distinctly practical focus in Communicating in Groups. Although this text uses
the same research foundation as our more advanced text, Effective Group Discussion, we
strive here to provide information in a way that is both useful and immediately usable.
Second, we want students to recognize that effective group work is, to a great extent,
a matter of communication behavior, not a matter of personality or fate. Thus, group
member behaviors are what create particular group experiences. We want students to
start thinking about their own communicative choices in groups and to have the tools
to make wise choices so they can make the groups they belong to as rewarding and
productive as possible.
To meet our goals, we use an informal writing style and provide many examples from
our own and others’ experiences. We also report research findings in much less detail,
with more synthesis and distillation of findings, fewer footnotes, and less evaluation of
competing theories than in our other text. This allows readers to focus on what is usu-
ally more important to them—the practical application of the research. Finally, we refer
to ourselves frequently throughout the text. We think of our readers as individuals with
whom we are on a first-name basis, and we encourage you to think of us the same way,
as if we were members of the same small group.

ada53899_fm_i-xx.indd xiv 11/05/19 02:57 PM

 Confirming Pages

Preface xv

Overview of the Text

With each revision, the hardest thing we have to do is decide what to retain and what to
cut out. We try to focus on what we believe are the most important concepts, particu-
larly those that will be most useful and practical for students to understand. General
systems theory and a transactional approach to communication continue to ground
our view of small group communication. We remain focused on updating the use of
technologies by small groups and add material on cultural dynamics relevant to group
dynamics. As before, the chapters are ordered in a way that is logical to us but that does
not preclude other methods of organizing a small group course. Each chapter is self-
contained and can be read in an order different from what we provide here.
Part One provides basic information students need to understand how groups func-
tion. Chapter 1 introduces some basic terms encountered throughout the book, shows
how to classify groups according to their major purpose, and introduces the concept of
ethical communication behavior of group members. Chapter 2 presents general systems
theory as a framework for understanding the complexity of group communication. We
provide specific illustrations of systems concepts throughout the rest of the book as
well.
Part Two provides the foundation for understanding communication in groups.
Chapter 3 discusses basic communication theory, including what constitutes transac-
tional communication and effective listening. Chapter 4 details verbal and nonverbal
messages as well as compares computer-mediated communication with face-to-face
communication.
Part Three explores in detail how we move from being individuals to connecting as a
group. Chapter 5 explains how a group develops as a team from an initial collection of
individuals. Chapter 6 focuses on how groups can work effectively with multiple levels
of diversity: member motivation, learning styles, personality, cognitive/informational
differences, culture, gender, ethnicity, and generational.
Part Four focuses on the group’s throughput processes. Chapter 7 discusses the
creative and critical thinking skills necessary for effective group problem solving. We
believe creative and critical thinking are at the heart of the group problem-solving pro-
cess and that students should know something about these processes before under-
standing problem solving in general. Chapter 8 describes the problem-solving process
and introduces the procedural model of problem solving as a helpful guideline to
follow. Chapter 9 explains why group conflicts occur and how they can be managed
so that the group benefits instead of suffers. Chapter 10 provides a comprehensive
picture of leadership and also gives suggestions for applying leadership principles ef-
fectively and ethically.
Part Five, which can be found online within the Instructors Resources in Connect,
presents information about oral presentations, the culmination of much group effort.
In Chapter 11 students will learn about the types of oral presentations, ways to prepare
effective presentations, and criteria for evaluating presentations.
Finally, the Appendix presents information about a number of techniques a member
or outside observer can use to gather information about a problem-solving group and
help it improve its performance.

ada53899_fm_i-xx.indd xv 11/05/19 02:57 PM

 Confirming Pages

xvi PREFACE

New to This Edition

██ Throughout the text, we have streamlined the examples and removed redundancies.
██ We have added information about the lone wolf in Chapter 1. In addition, we have
incorporated a discussion of the Five-Factor Model of Personality into Chapters
2, 6, and 10. Generation Z has been added to Chapter 6.
██ We acknowledge that groups are no longer either face-to-face or virtual, but that
they use a variety of technologies to help them get their work done.
██ We emphasize the processes of dealing with group conflict and deemphasize the
identification of type of conflict.
██ Leadership discussion broadened to include material on leader qualities that
impact member perceptions of leadership. Add tips on leading virtual group
meetings.
██ Case studies, Apply Now examples, and discussion examples are updated.

Features
Case Studies: Establish the main ideas of the chapter by providing realistic scenar-
ios for student application, and utilizing a variety of group contexts, such as business,
health care, social groups, and civic organizations.
Apply Now Boxes: Make concepts practical to everyday life, throughout the text.
Ethical Dilemma Boxes: Encourage critical evaluation of typical ethical scenarios
faced by groups, and stimulate discussion of their causes, controversies, issues, and
solutions.
Media and Technology Boxes: Look at how media and technology are changing
the ways in which small groups can interact. Topics include online support groups, the
contemporary media’s effect on groupthink, and presentation technology.

ada53899_fm_i-xx.indd xvi 11/05/19 02:57 PM

 Confirming Pages

Preface xvii

The eleventh edition of Communicating in Groups: Applications and Skills is now

available online with Connect, McGraw-Hill Education’s integrated assignment and
assessment platform. Connect also offers SmartBook™ 2.0 for the new edition, which
is the first adaptive reading experience proven to improve grades and help students
study more effectively. All of the title’s website and ancillary content is also available
through Connect, including:
██ An Instructor’s Manual that includes exercises and sample syllabi.
██ A full Test Bank of multiple-choice questions that test students on central con-
cepts and ideas in each chapter.
██ Lecture Slides for instructor use in class.

Acknowledgments
We wish to thank the reviewers, all of whom did a conscientious job of reading the
manuscript and providing helpful suggestions. We appreciate their thoughtful sugges-
tions and have incorporated many of them in this eleventh edition.
Carolyn N. Stevenson, MA, MBA, Ed.D., Eastern Gateway Community College

Katherine Adams
Gloria J. Galanes
Carrisa Hoelscher

ada53899_fm_i-xx.indd xvii 11/05/19 02:57 PM

 Confirming Pages

xviii FM TITLE

FOR INSTRUCTORS
You’re in the driver’s seat.
Want to build your own course? No problem. Prefer to use our turnkey,
prebuilt course? Easy. Want to make changes throughout the semester?
65%
Sure. And you’ll save time with Connect’s auto-grading too. Less Time
Grading

They’ll thank you for it.

Adaptive study resources like SmartBook® 2.0 help
your students be better prepared in less time. You
can transform your class time from dull definitions to
dynamic debates. Find out more about the powerful
personalized learning experience available in
SmartBook 2.0 at www.mheducation.com/highered/
connect/smartbook
Laptop: McGraw-Hill; Woman/dog: George Doyle/Getty Images

Make it simple, Solutions for your

make it affordable. challenges.
Connect makes it easy with seamless A product isn’t a solution. Real
integration using any of the major solutions are affordable, reliable,
Learning Management Systems— and come with training and
Blackboard®, Canvas, and D2L, among ongoing support when you need it
others—to let you organize your course and how you want it. Our Customer
in one convenient location. Give your Experience Group can also help
students access to digital materials at you troubleshoot tech problems—
a discount with our inclusive access although Connect’s 99% uptime
program. Ask your McGraw-Hill means you might not need to call
representative for more information. them. See for yourself at status.
mheducation.com
Padlock: Jobalou/Getty Images Checkmark: Jobalou/Getty Images

ada53899_fm_i-xx.indd xviii 11/05/19 02:57 PM

 Confirming Pages

Contents xix

FOR STUDENTS
Effective, efficient studying.
Connect helps you be more productive with your study time and get better grades using tools like
SmartBook 2.0, which highlights key concepts and creates a personalized study plan. Connect sets you
up for success, so you walk into class with confidence and walk out with better grades.

Study anytime, anywhere. “I really liked this

Download the free ReadAnywhere app and access your app—it made it easy
online eBook or SmartBook 2.0 assignments when it’s to study when you
convenient, even if you’re offline. And since the app don't have your
automatically syncs with your eBook and SmartBook 2.0
assignments in Connect, all of your work is available textbook in front of
every time you open it. Find out more at you.”
www.mheducation.com/readanywhere - Jordan Cunningham,
Eastern Washington University

No surprises.
The Connect Calendar and Reports tools keep you on track with the
work you need to get done and your assignment scores. Life gets busy;
Connect tools help you keep learning through it all.

Calendar: owattaphotos/Getty Images

Learning for everyone.

McGraw-Hill works directly with Accessibility Services
Departments and faculty to meet the learning needs
of all students. Please contact your Accessibility
Services office and ask them to email
accessibility@mheducation.com, or visit
www.mheducation.com/about/accessibility
for more information.

Top: Jenner Images/Getty Images, Left: Hero Images/Getty Images, Right: Hero Images/Getty Images

ada53899_fm_i-xx.indd xix 11/05/19 02:57 PM

 Confirming Pages

ada53899_fm_i-xx.indd xx 11/05/19 02:57 PM

 Confirming Pages

P A R T
ONE
Introducing the
Small Group

P
art One introduces you to the study of small groups. In
Chapter 1 we explain why small groups are important
to understand, and we define many of the terms you will
encounter in your study of small groups. We discuss the types of
small groups you are likely to experience, the ethics of participat-
ing in small groups, and the participant-observer perspective we
use throughout the book. Chapter 2 presents you with a popular
framework, general systems theory, to help keep track of the many
concepts important to understanding how groups function. Our
main goal is practical—we want you to become an effective group
member and leader.

ada53899_ch01_001-025.indd 1 09/27/19 05:07 PM

 Confirming Pages

1 C H A P T E R
Small Groups
as the Heart of
Society

CHAPTER OUTLINE CHAPTER OBJECTIVES

Groups in Your Life After reading this chapter you should be able to:
1. Explain why groups play a vital role in our personal
Groups versus Individuals as
and professional lives.
Problem Solvers 2. List the reasons for selecting a group or an individual
to solve a problem.
Groups, Small Groups, Teams, and
3. Define a group, a small group, a team, and small
Small Group Communication
group communication.

Classifying Groups by Their 4. Describe how groups use technology to enhance their
interactions.
Major Purpose
5. Explain the major reasons why people participate in
Being an Ethical Group Member small groups.
6. Describe and give examples of primary groups.
The Participant-Observer Perspective
7. Describe and give examples of secondary groups.
8. Compare and contrast the different organizational
groups.
9. Explain the four ethical standards group members
should exhibit.
10. Explain and give examples of a member being an
effective participant-observer.

ada53899_ch01_001-025.indd 2 09/27/19 05:07 PM

 Confirming Pages

Small Groups as the Heart of Society 3

The Best Friends Animal Society

Sinjin the cat was near death when he arrived at Best Friends Animal
Sanctuary in Angel Canyon, Utah.1 Someone had set him on fire after
dousing him with gasoline, badly burning three-quarters of his body.
CASE 1.1

The care at Best Friends, however, pulled him through; Sinjin the one-
eyed cat became a sleek, confident creature who loved his treats! Best
Friends Animal Society runs the largest no-kill animal sanctuary in the
world, averaging 1,600 animals a day in shelters all over the ­country.
Best Friends has been a prime mover in the No More Homeless Pets
movement, promotes spay-neuter programs and no-kill animal shel-
ters, provides consultation services all over the world for those who
want to set up no-kill shelters and spay-neuter programs in their com-
munities, offers internships for veterinary students, runs a large volun-
teer program, provides wildlife rehabilitation, schedules educational
programs and seminars, and, of course, takes in abandoned animals.
What does this have to do with small groups? Best Friends Animal
Society started out, nearly 50 years ago, as a small group of friends
on a quest for spiritual fulfillment.
In the 1960s a group of friends from Great Britain traveled together
to the Bahamas, Mexico, the United States, and Europe seeking a
meaningful life. These diverse individuals were bound together by
what members called the Universal Law and what we know as the
Golden Rule: “As you give, so shall you receive. So do unto oth-
ers as you would have them do unto you.”2 The “others” included
animals. Although individual members ended up living in different
places, they stayed in touch, with their love of animals the constant
that united them. In 1982 the opportunity arose to buy 3,000 acres in
Angel Canyon for an animal sanctuary. A core group of 20 members
pooled their personal resources to establish what would ultimately
become Best Friends. The group included an architect, an artist, a
real estate professional, several community organizers, and workers
from another animal sanctuary run by some of the members. Over the
years the group has learned (among other things) to build dwellings,
raise funds, tend sick and injured animals, and communicate with the
media. The sanctuary is now considered a “rock star” by animal res-
cue activists. Fifteen of the original members remain active, but new
members have joined to contribute their expertise and energy.

ada53899_ch01_001-025.indd 3 09/27/19 05:07 PM

 Confirming Pages

4 CHAPTER 1

T
he true story of Best Friends illustrates vividly what Margaret Mead said: “Never
doubt that a small group of thoughtful, committed citizens can change the world.
Indeed, it is the only thing that ever has.”3 This group of individuals, united by
a vision of a world in which animals are respected and loved, shows what a small group
can accomplish that an individual could never hope to achieve alone. The group demon-
strates qualities that characterize effective group behavior: Members had a vision for
what they wanted to accomplish; they appreciated and used the many different talents
of their members; they trusted each other to work for the good of the group (and the
animals); leadership was shared among them, as different needs and challenges arose;
and the group continued to learn and develop by setting new goals that would increasingly
stretch the abilities of its members. We will share throughout this text what you can do
to achieve success like this. The glue that holds a group together and enables it to do its
work is communication.
The group that formed and continues to oversee Best Friends is a voluntary group
of members who choose to work together. However, many of the groups you belong to,
especially where you work or study, may not be voluntary. You may be assigned to a
group because you have a particular expertise the group needs or because small groups
are a part of a course you are taking. No matter what the reason, you must be able to
work well in teams, task forces, committees, and all kinds of special problem-solving
groups if you want to succeed in the world today. In fact, Monster.com, a popular
employment website geared to college students, notes that teamwork is one of the seven
“hot skills” most employers want, no matter their size or type of industry.4 Moreover,
students are reminded that they can develop this skill during college. They go on to
recommend that all freshman students join a club to build their group skills.5
Teams of all kinds are common in all areas of American life: business, industry, edu-
cation, health care, the nonprofit sector, and government. That’s because teams can be
more effective than individuals. Time magazine notes that cancer will be defeated not by
a lone hero scientist, but by teams of scientists working on different aspects of this com-
plex set of diseases.6 The biggest companies in the United States realize the significance
of effective teamwork to their bottom line.7 Time spent in company collaborative projects
has exploded to over 50 percent. Being able to work effectively in a team is also expected
in many professions. Medical schools, for instance, screen their applicants not just by
grades but by their communication skills.8 Prospective medical students in a series of
mini-interviews must interact with mock patients so the evaluators can assess their social
skills. Why is this important? According to the article, “medicine is evolving from an
individual to a team sport,” with teams coordinating patient care. The effectiveness of the
teams depends as much on members’ communication skills as on their expertise.
There’s a trade-off, however, to small group work. In one study of 179 teams, only
13 percent were rated highly effective.9 Collaboration tends to overwork those who are
more than eager to help and can lead to their burnout.10 One management consultant
estimates that the average meeting in a large company costs approximately $15,000.
Ineffectively run meetings have huge consequences not just financially but also on the
health of both the company and its employees.11 Finally, the social feedback you receive
in meetings, such as being in the presence of someone you think is smarter than you,
can make you both feel and act brain dead!12

ada53899_ch01_001-025.indd 4 09/27/19 05:07 PM

 Confirming Pages

Small Groups as the Heart of Society 5

Effective small group work—whether in meetings, on teams, or on committees—cannot

be left to chance. When individuals come together, with differing backgrounds, per-
spectives, and areas of expertise, teamwork doesn’t just happen. People must learn to
be effective team members. Chapter 1 will help you start this process by asking you to
consider how important groups are in your own life and by introducing you to concepts
central to understanding small group processes, the variety of groups you will encounter,
and the importance of being an ethical participant-observer in groups.

Groups in Your Life

Lawrence Frey, a leading advocate for studying small groups in their natural settings,
believes that the small group is the most important social formation: “From birth to
death, small groups are interwoven into the fabric of our lives.”13 Family in many ways
forms the foundation for other groups that follow. Consider how much your family
has influenced who you are today. Development and maintenance of identity remain
important functions that only groups can provide for us. This is obvious when we con-
sider groups such as fraternities or sororities, spiritually based groups (churches, syna-
gogues, other religious organizations, and even spiritually guided activist groups like
Best Friends), gangs, book clubs, and poker clubs. Groups formed at work also contrib-
ute to who we think we are. Are you a member of a union, for example? A management
group? A classroom group? A neighborhood coalition trying to prevent rezoning in
your neighborhood? Each of these groups will affect how you see yourself in relation
to other people.
Professionally, the higher you go in any organization (e.g., government, service,
manufacturing, education, communications, or the military), you will need to know
how to behave in ways that are appropriate and helpful to the group and to any larger
organization to which the group may be attached. If you don’t work well in groups,
you are more likely to be laid off or frozen at a low-level job. A survey of 750 lead-
ing American companies asked businesspeople to describe characteristics of the
ideal MBA (Master of Business Administration) graduate.14 The top preference was
possession of good oral and written communication skills (listed by 83.5 percent of
respondents). The fourth-ranked preference, the ability to work in teams, was listed by
71.4 percent. These communication skills far surpassed even cutting-edge knowledge
of the company’s field (14.8 percent) and previous work experience (31.9 percent) in
importance.
Students are often surprised to discover just how many groups they belong to.
Humans are social beings with powerful genetic needs to belong and affiliate with oth-
ers of our kind.

GROUPS AS PROBLEM SOLVERS

You are constantly solving problems: how to find a job, where to eat lunch, how to keep
your car running on a limited budget, and even how to keep your company on the cut-
ting edge of its industry in a turbulent economic climate. Solving any problem means
coming up with a plan and executing it. All of us expect to be included in planning
solutions to problems that affect us, and most of this planning occurs in small groups.

ada53899_ch01_001-025.indd 5 09/27/19 05:07 PM

Another random document with
no related content on Scribd:
 Al gauw stelde er een voor wat vroeger
naar huis te gaan, hij had honger, jokte hij.

Ambro had dien middag geen trek in eten,

iets wat bijna nooit gebeurde.

„Wat ziet de jongen bleek,” zei z’n moeder

ongerust. „Hij zal toch niet ziek worden!” [11]

Vader keek hem eens onderzoekend aan.

„Scheelt er iets aan, baas?” vroeg hij.

Ambro durfde hem toch niet te best

aankijken.

„Ik ben wat misselijk,” stamelde hij. „Mag ik

van tafel opstaan?”

Toen hij een tijdje later, heel bleek op den

rand van zijn bed zat, kwam vader eens
even bij hem.

„Hoofdpijn ook?” vroeg vader. „En maagpijn

ook hè?”

„Van … van … m’n eigen verdiende centen,”

stamelde Ambro.

„Wàt zeg je daar?” vroeg vader en keek hem wat ongeloovig aan.

En toen vertelde het joggie onder horten en stooten hoe hij aan ’t
geld was gekomen en toch eigenlijk de belofte aan vader niet
gebroken had.
Vader moest even lachen om het geval, ’t was ook niet onaardig
gevonden van den schelm.

Dat het kwaad hier zichzelf strafte vond vader heel best.
[Inhoud]
 „TUSSCHEN HEMEL EN AARDE.”

Het was op een Zaterdagmiddag. De jongens zaten wat lusteloos bij elkaar
in het hol. De nieuwe „Nick Carter” was uit, een knok-partijtje tusschen
Wim Bolk en Bob van Eest was net geëindigd en nu wisten ze niets te
bedenken om zich te vermaken.

„’t Hol is saai vandaag,” vond Piet Kaan.

„Laten we de apen gaan plagen,” stelde Paul Vermeeren voor. [12]

„Jakkes nee! dat hebben we al zoo vaak gedaan,” beweerde Karel

Boekers.

„Ik weet wat,” zei Ambro, die wel nooit uitgeput scheen in het bedenken
van nieuwe pretjes.

Er was direct algemeene belangstelling. Als Ambro met een voorstel op de

proppen kwam, kon je gelooven dat ’t leuk was.

„Laten we naar de havens gaan en keet schoppen.”

„En als ze ons dan hier komen zoeken,” angstigde Karel Boekers.

„Och klets!” viel Piet Kaan hem in de rede. „Er komt bijna nooit iemand
kijken, ze gelooven ’t nu wel, hoor!”

„Nou,” vroeg Ambro. „Willen we gaan?”

Ze voelden er allemaal wel wat voor, ’t was allicht leuker dan in ’t hol, waar
’t vandaag een saaie boel was.

In minder dan geen tijd stonden ze buiten den Dierentuin en gingen naar
het vlak bij gelegen terrein van de Hollandsche Spoor, waar ze de
sleeperswagens wisten te staan die af en aan reden naar de havens.
De Rotterdamsche sleeper is goedhartig en als er plaats is neemt hij graag
gratis een stuk of wat van die bengels achter op zijn wagen meê.

Ze klommen dus gauw op de wagens; dit spaarde hun de lange wandeling

naar de havens uit.

En zoo ging de reis over de hobbelende keien stapvoets naar hun nieuw
feestterrein. Bij de Maasbrug gekomen, commandeerde Ambro:
„Uitstappen [13]heeren!” en door het gewoel van karren en menschen
glipten de bengels naar de losplaats van een groote Engelsche boot, die
aan „de Boompjes” (een kade te Rotterdam) gemeerd lag.

„Kijk die kist es fijn bengelen,” riep Karel Boekers en hij wees naar een
groote hijschkraan waaraan juist een kist omhoog werd geheschen, om
vanaf de kade in het ruim van het schip te worden neergelaten.

„Ik durf er best aan te gaan hangen en de reis meemaken,” riep Ambro.

Alle jongens lachten hem uit.

„Wat een opschepper,” riepen ze in koor. „Dat durf je toch niet.”

Nu was er voor Ambro geen grooter schande denkbaar, dan aangezien te

worden voor een jongen die niet durft. Dan werd de jongen roekeloos en
was hij in staat tot de onzinnigste daden. Zonder een oogenblik te denken
aan de gevolgen gaf hij dan onmiddellijk toe aan zijn lust tot waaghalzerij.
Zoo ook nu.

„Dat zullen we eens zien,” riep hij. „Als de bootwerkers me niet in de gaten
hebben, zullen jullie me een luchtreis met de kist zien maken.”

Nu geloofden de jongens hem, want hij deed steeds wat hij zei en ’t was
niet de eerste maal dat zijn vriendjes misbruik maakten van zijn eergevoel.

De bootwerkers deden machinaal hun werk. Het aantal kisten leek wel
onuitputtelijk, gestadig ging de ketting omhoog en omlaag.
Ambro stond dicht bij de mannen die de haken [14]om de kist sloegen en
daarna het sein tot ophijschen gaven.

En vóór de mannen, vóór de jongens wisten wat er gebeurde, had Ambro,

vlug als een kat, een sprong gemaakt en daar hing hij aan de ketting die
om de kist was geslagen en die reeds anderhalve meter van den grond
verwijderd was. Door ’t geraas van de stoommachine hoorde de bestuurder
van de kraan niets van het angstige roepen der bootwerkers en ging dus
kalm met zijn werk voort.

In den beginne juichten de jongens toen ze Ambro daar zegevierend

tusschen hemel en aarde zagen zweven.

Maar Ambro’s stralend gezicht kreeg plotseling een uitdrukking van schrik.
De kist was wel drie meter van den grond verwijderd en begon te draaien
om vervolgens in het ruim af te dalen.

Ambro begon te gillen, want hij voelde dat zijn krachten hem gingen
begeven. Nu zweefde hij boven het ruim, en verwachten zijn vriendjes die
luid jammerend op de kade stonden, met angst het oogenblik waarop hij
den ketting zou moeten loslaten en in het ruim te pletter vallen. Bleek van
schrik stonden een paar bootwerkers dat alles aan te zien.

Een bonk van een kerel nam vlug een besluit, daalde ijlings langs een
touwladder in het ruim af en stelde zich met geopende armen onder den
kleinen waaghals, om hem zoo noodig, op te kunnen vangen. [15]

En jawel, de kleine handen konden den ketting niet langer vasthouden, met
een harden gil viel hij naar beneden, maar kwam gelukkig ongedeerd in de
armen van zijn redder terecht.

Op de kade slaakte men een zucht van verademing en een kreet van
blijdschap weerklonk, toen men de bootwerker met de lichte last in zijn
armen op het dek van het schip zag komen.

Hier zette hij den bengel neer en gaf hem, ten aanschouwe van de
omstanders op de kade, een duchtig pak voor zijn broek.
Ambro jammerde luid, want de krachtige
vuist van den bootwerker kwam niet
malsch aan.

„Ja, schreeuw maar,” beet deze hem toe.

„Ik zal je die streken wel eens afleeren,

roekelooze aap! als je mijn jongen was,
ik zou je de ribben kraken, maar an ’n
andermans goed maak ik me handen
niet vuil.”

Eindelijk vond hij het genoeg en kon

Ambro, nog snikkend, naar de vriendjes
terugkeeren.

Deze ontvingen hem met [16]een zekere

verlegenheid. Ze voelden zich mede
schuldig aan de roekelooze daad van
hun makker.

Ze liepen zachtjes-aan terug en er werd

niet veel gesproken op die wandeling.

Ambro had z’n tranen gedroogd en vond,

dat een Hollandsche jongen niet zoo lang
moest blèren.

„Deed ie je erge pijn?” vroeg een der

jongens schuchter.

„O man, hou op,” zei Ambro. „Ik dacht

dat ie me kraakte. Maar wat een reuzen-
vent, zeg, om zoo gauw naar beneden te
hollen en mij te redden.”

„Je was dood gevallen, of had misschien

je ruggegraat gebroken op al die kisten,” zei Wim Bolk en hij huiverde.
„Verbeeldt je, jôh! Dan hadden vader en moeder nu misschien al de
boodschap gekregen,” zei Ambro en tranen stonden in z’n heldere kijkers.

Ze brachten hem allen naar huis en ze moesten hem allemaal „een poot”
geven.

Ambro ging stil naar zijn kamertje en daar bleef hij een poosje nadenken
over de lotgevallen van dien middag.

Er rijpte een plan in z’n hoofd. Die bootwerker, die hem gered had, kijk, die
moest ie nou een pleiziertje doen. Maar nu wat goeds te bedenken …

Wacht, had hij niet gezegd: als je mijn jongen was, zou ik je de ribben
kraken …

Dan moest ie ook een zoontje hebben, misschien wel net zoo’n jog als hij.

Eer hij ’t zelf wist, zat hij voor ’t kastje waar [17]al zijn speelgoed in
opgeborgen was en liet zijn oogen gaan over al het moois.

Daar had je z’n spoortrein, met al de goederenwagens en de rails, die wel

wat verbogen, maar toch nog best te gebruiken waren. En de goocheldoos,
waar je al die leuke toeren mee kon doen.

Zouden vader en moeder het goed vinden? Moeder was niet thuis, nu kon
hij het niet vragen … en als hij tot morgen wachtte, kon hij zijn redder
misschien niet zoo makkelijk vinden, tusschen de andere bootwerkers.

Neen, hij moest meteen op stap gaan. Hij twijfelde weer tusschen den
spoortrein en de goocheldoos, het was zijn liefste speelgoed. Al het andere
kon hem niet zoo heel veel schelen.

Toen nam hij de twee dingen, pakte alles stevig in en ging er mee op weg.
Het was een zwaar pak en hij moest het een heel eind sjouwen, maar de
gedachte aan de verrassing die hij nu den bootwerker ging brengen,
maakte dat hij geen vermoeidheid voelde.
Eindelijk was hij bij de haven aangekomen en al heel gauw had bij zijn
redder ontdekt, schuchter ging hij achter hem staan en zacht trok hij den
man aan den kiel.

„Zoo drommelsche aap, ben je daar weer?”

Ambro duwde hem het pak in de handen,

„Voor uw zoontje,” zei hij verlegen, want hij wist op het oogenblik niets
beters te bedenken.

De bootwerker nam het pak aan, maakte het langzaam open en toen hij
daar dat mooie speelgoed [18]zag, verhelderde een blijde lach z’n ruwe
gelaatstrekken. De andere bootwerkers kwamen om hem heen staan,
bewonderden allen mee.

Ambro stond klein en verlegen tusschen al die groote kerels.

Daar voelde hij ineens een zware hand op z’n schouder.

„Je bent een goed jong,” zei de harde stem van den bootwerker. „Geef me
de vijf.”

Ambro legde z’n kleine jongenshand in de door werken verêelte hand van
den bootwerker en onderdrukte een kreet toen deze hem krachtig de hand
schudde. Toen holde hij zonder meer iets te zeggen weg, want hij voelde
iets akeligs in z’n keel komen, net of hij moest huilen, en dáár schaamde
de jongen zich voor.

Vóór hij dien avond naar bed ging, vertelde hij alles aan zijn ouders en
hoewel hij een zware berisping kreeg, konden zij niet nalaten dien avond
hun jongen een extra teedere nachtkus te geven.
[Inhoud]
 ’N KWARTJE ’N RAT!

Wim Bolk was een echte liefhebber van visschen en op een mooien
voorjaarsmiddag zat hij de bewoners van het hol van Kaan te vermaken
met al z’n visch-verhalen, waarbij woorden als: ik had tuk, enz., grooten
indruk op de roovers maakten. Dat hij den eenen dag een snert-baarsie,
den anderen weer een reus van ’n karper ving, geloofden ze allen
gaarne. [19]

„Laten we vandaag wormen gaan zoeken en morgenochtend met z’n

allen om vijf uur op stap gaan, dan kunnen we tot half negen blijven
visschen, net fijn,” zei Wim.

„Ja, ja,” riepen de jongens vol vuur. „Laten we ’t doen.” Ze hadden bijna
allemaal een hengel en die er geen had, zou er een te leen krijgen van
een broer van Wim.

„Die had al z’n bullen toch zoo echt in orde,” beweerde Wim trotsch.

„Waar zullen we de wormen gaan zoeken?” vroeg Bob van Eest.

„Onder de graszoden langs de paadjes, daar vind je ze bij hoopen,” zei

Wim.

De roovers verlieten hun hol en zochten een lang paadje op. Een voor
een wipten ze de graszoden op, smeten die tamelijk onverschillig
midden over het paadje en begonnen ijverig te zoeken.

Wim wist het maar best, je vond er een massa wormen. De zakdoeken
werden te voorschijn gehaald en daarin werden de wormen
opgeborgen.

Vies uitgevallen waren ze niet, je hoeft een zakdoek toch niet uitsluitend
voor je neus te gebruiken, vonden de jongens.
Terwijl ze daar zoo ijverig aan het zoeken waren, kwam eensklaps een
tuinman aangewandeld. Met vertoornde blikken keek de gevreesde
man naar de mooie graszoden, die wanordelijk in het midden van het
wandelpad lagen.

Voor ze wisten wat er gebeurde stond hij achter [20]ze en had Karel
Boekers al in de kraag van z’n blouse te pakken.

De anderen wilden eerst het hazenpad kiezen, maar ze bedachten

gelukkig bijtijds, dat het gemeen zou zijn Karel nu aan zijn lot over te
laten. Dus bleven ze waar zij waren en wachtten gelaten af, hoe er over
hun lot beschikt zou worden.

„Jullie schavuiten,” barstte de man in hevige verontwaardiging los. „Dat

benne nou jongens van nette ouwers! Schame moste jullie je!”

Na deze booze woorden haalde de man een boekje en potlood uit zijn
zak, zette eerst een groote lorgnet op het topje van z’n neus, keek er
boos over heen en vroeg dan op het rijtje af hun namen.

„En nu geen konkelefoesie’s,” waarschuwde hij nog eerst. „Maar je

echte, ware naam, hoor!”

Ze gaven allen hun namen op, die door den man in langzaam, zeker
schrift genoteerd werden.

„En nou allemaal marsch den tuin uit,” commandeerde hij barsch.
„Enne … jullie zalle d’r wel meer van hooren.”

Die laatste bedreiging liet niet na grooten indruk op de jongens te

maken.

Alsof de man ze op de hielen zat, holden ze dan allen in gestrekten draf

den tuin uit.

Den volgenden morgen aan het ontbijt werden de respectievelijke Pa’s

verrast met een grooten brief van den directeur van den dierentuin,
waarin hij de wandaden van hun spruiten vermeldde en verzocht hun
jongen bij hem op ’t bureau te sturen. [21]

Hierop volgde natuurlijk van vader’s kant een niet malsch standje voor
de jeugdige zondaars, plus een flinke portie straf.

Dit alles leek ze echter nog niet zoo erg als dit komen bij den directeur
op zijn bureau.

Wie weet wat hen daar nog wachtte!

Op den afgesproken dag stonden ze als zoete, lieve joggie’s in het

bureau van den directeur.

Deze, een lange, al grijzende heer, met diepe doordringende oogen, zat
in een leuningstoel en speelde met … een jong leeuwtje.

Hij aaide het over den kop en het mooie, jonge beest hapte naar de
slanke hand, die zoo kalm en toch gebiedend op zijn kop rustte.

De jongens keken vol verbazing naar dit schouwspel. ’t Was ook

waarlijk geen alledaagsch gezicht. En van de eene verbazing vielen ze
in de andere. Want, op den rand van het groote schrijfbureau zat, in
onverstoorbare kalmte een nootje peuzelend, een schattig, klein aapje.

Het keek hem met z’n verstandige, kleine oogjes zoo grappig aan.

De Directeur liet ze eens even rustig kijken, deed, alsof hij niet zag, hoe
ze met gebogen hoofden, tersluiks de heele kamer doorgluurden. Hij
moest toch wel even lachen om die deugnieten op een rijtje, allen met
brave gezichten, de petjes in de hand, in angstig afwachten.

Maar hij dacht dan weer aan de wanorde in zijn onberispelijken tuin
en … daar volgde het verhoor.

Zijn stem klonk ijzig-koud toen hij de jongens [22]ondervroeg en die

strenge oogen keken door alles heen.
Tsjonge, ’t was geen appelepap, vonden de jongens.

Hij besloot zijn rede door ze te vertellen, dat ze voor dezen keer nog
niet gestraft werden, doch zoodra hem weer ’t minste vergrijp tegen de
reglementen van den Dierentuin ter oore kwam, zou hen minstens voor
den tijd van een maand het verblijf in den tuin ontzegd worden.

Toen konden ze gaan! [23]

Oef! zeiden ze, toen ze buiten stonden.

En ze namen zich voor het hol van Kaan voor een tijdje niet te
bezoeken, want ze zouden nu wel in de gaten gehouden worden.

Ze trachten zich in den tuin op andere wijze te vermaken.

Dat ging eenige dagen heel goed en ze voelden zich trotsch op het feit,
dat ze al zóó ’n tijd rondliepen zonder kattekwaad uit te halen.

Daar kwam op een dag Wim Bolk met het bericht op school, dat ze op
het bureau van den Dierentuin voor iederen rat die je in den tuin ving
een kwartje betaalden.

Er scheen bij den eendenvijver een ware rattenplaag te zijn en ze

hoopten op die manier het kwaad te bestrijden.

„Van wie weet je ’t?” vroeg Ambro, die het bericht wat onwaarschijnlijk
vond.

„Van ’t neefje van Alebes,” zei Wim.

Even moet ik jullie vertellen, dat die bewuste „Alebes” waar de jongens
het over hadden tot het personeel van den Dierentuin behoorde en
omdat hij nogal eens misbruik maakte van sterken drank en zijn neus
daardoor een verdacht rooden punt had, de jongens hem „Alebes”
noemden, daar ze vonden, dat die neustop veel overeenkomst met een
rijpen aalbes had.

Van dien beruchten man hooren jullie nog wel eens in het verhaal.

„Hoe ken jij het neefje van Alebes?” vroeg Bob, nu ook twijfelend. [24]

„Die gaat bij mij op gymnastiek,” zei Wim en nijdig liet hij er op volgen:

„En als ik lieg, dan lieg ik in commissie, hoor!”

Ambro, die veel zin in de rattenjacht had zei vergoelijkend: „Nou, ’t
neefie van Alebes zal ’t toch wel weten.”

Ja, dat vonden ze nu toch ook en men besloot brood en stukjes vleesch
mee te nemen en dat onder de brug bij den eendenvijver te leggen, dan
zouden de ratten wel te voorschijn komen.

Ze wapenden zich allen met een stevigen kei en gingen toen over de
brugleuning op den loer liggen.

Ze zagen dien eersten middag niets en ze begonnen al te twijfelen aan

de woorden van des Alebes’ neef.

Maar den dag daarop, tjoep, ging het in den vijver en daar zwom een
reus van ’n rat.

„Nou op z’n kop mikken, jongens,” vuurde Wim aan.

Plomp, daar vloog de eerste kei door het water.

De rat zwom ongedeerd verder, maar de eenden, verschrikt door dien

plotselingen plons in het water, repten zich al snaterend en kwekkend
angstig voort.

„Daar gaat ie,” gilde Piet Kaan. „Nou ’m d’r een achterna gooien!”

Wel vier keien werden den vluchtenden rat achterna gegooid, echter
zonder hem te raken.

Het spektakel in den eendenvijver werd hoe langer hoe erger, de

eendjes kwekten angstig en zochten een goed heenkomen. [25]

En de jongens, de roekelooze domme jongens, vergaten hun goede

voornemens, hun belofte aan den directeur en gooiden uit alle macht
met keien, steeds in de hoop den rat te kunnen treffen.

„Wat is dat hier voor een herrie,” galmde een stem achter hen.
Juist vloog er weer een kei door het water. De suppoost, die achter hen
stond, pakte Wim Bolk, die den kei gesmeten had, bij z’n arm en
rammelde hem door elkaar.

„Gooien jullie met keien!” riep de man verontwaardigd.

„We zijn op de rattenvangst,” zei Wim heel kalm, in het volste besef, dat
hij hier iets deed wat in het belang van den dierentuin was.

De oogen puilden uit ’s mans hoofd.

„Op de rattenvangst!!!” galmde hij hem na. „Op … de … rattenvangst!!!

Dat zal jullie geleerd worde! Mee, naar ’t bereau!”

„Nee, nou is de boot an!” riep Wim in heilige verontwaardiging. „En ’t

màg!”

„Wàt mag!” riep de man woedend.

„En … enne …,” stotterde Wim, niet meer zoo zeker van z’n zaak. „En …
je krijgt op ’t bureau voor iederen dooden rat een kwartje.”

„Ja, dat is zoo,” riepen de anderen gauw. „De neef van Alebes zei het
zelf!”

Het werd den man groen voor de oogen. Wat waren dat allemaal voor
praatjes van die jongens.

„Mee naar ’t bereau!” zei hij nijdig. „Ik heb met jullie praatjes niks te
maken!” [26]

Tegenstribbelen gaf niet, en daar gingen ze dan in optocht, de suppoost

vlak achter hen, naar het bureau, waar ze dezen keer ontvangen
werden door den onder-directeur.

Hier bleek, dat het neefje van Alebes Wim een mooie poets had
gebakken.
En de onder-directeur hield er volstrekt geen rekening mee, dat ze
meenden ter goeder trouw gehandeld te hebben. Ze waren toch oud
genoeg, om te weten, dat je in een vijver waar eenden rondzwemmen
niet met keien gaat mikken.

Weer moesten ze hun namen opgeven en bij het noteeren daarvan

bleek hem, dat ze voor eenige dagen ook al kwaad bedreven hadden.
En toen volgde onmiddellijk de straf.

Een maand verwijderd uit hun geliefd verblijf.

’t Was hard—maar verdiend.

[Inhoud]
 EEN DROEVE DAG.

Een maand verwijderd uit den Dierentuin. Dàt wil wat zeggen voor de
jongens.

Naar de havens durven ze niet te best, het voorval met Ambro ligt ze
nog te versch in het geheugen.

Visschen? Nou ja, dat is leuk voor ’n keertje, maar als je urenlang aan
den waterkant moet staan en je hebt haast nooit beet, dan gaat de
aardigheid er gauw af.

Chris de Jonge komt met een nieuw plan voor den dag. [27]

Ze moesten eens naar de Schie gaan wandelen, daar heb je de

bergplaatsen van Stor’s Houthandel en daar kunnen ze op de balken
oorlogje spelen.

Algemeene instemming.

Op een Woensdagmiddag trekken ze er met hun allen heen.

Het is het schaft-uur der werklieden en ze kunnen zich dus een

kostelijk uurtje vermaken.

De stapels balken die aan den kant liggen stellen een vesting voor. De
jongens hebben zich in twee partijen verdeeld, waarbij de aanvallende
partij woest tegen de balken opklautert om den vijand er langs den
anderen kant af te drijven.

Na een verwoeden strijd behaalde Ambro’s partij de overwinning en

zag men Ambro’s figuurtje boven op den stapel hout, triomfantelijk
zwaaiende met een zakdoek aan een stok, waarna hij de vlag boven
op den top van den houtberg plantte.