İnsanı insanda tanımak

Kimlik-kişilik-kendilik.

Kendilik katmanı en derinde yatan. Bu katmana ulaşabilmek için önce “biz” gelir. Çoğu seçimlerin
sonucu olmayan.. zaman aile doğduğumuz yer kendi seçimimiz değil. Aristoteles, “zoonpolitikon”.
İnsan düşünen canlıdır. Logosun ilk anlamı konuşmaktır. İnsan politik canlıdır. İnsan toplumsal
canlıdır. Vey siyasal.
İstanbul’u dokusuyla, ruhuyla, yaşanmışlıklarıyl a bilmek gerek. İstanbullu olmak bir kimliktir. Dine
mensup olmak da. Biz nedir?

İdeolojinin yüklediği sorumluluklar çok ağırdır.

Bütün kimlikler kurgusaldır, hiçbiri doğal değildir.

İlkel topluluklarda sahip olunan yetenekler gerçekleştirilemez.

Aristoteles. 10 sayısı kutsal. 10 maddeden oluşan şema. Karşıtlar tablosu

Yaşamın özünü teşkil eden kavram çiftleri:
Sınırlı sınırsız
Tek çift
Bir çok
Doğru eğri
Duran devinen
Kare dikdörtgen
Aydınlık karanlık
İyi kötü
Eril dişil.

Sağ taraftakiler olumsuz. Dişil karanlıksa kötüdür.

Yunanda zeus insanları cezalandırmak için yaratmıştır.

İnsan acizdir, Tanrı kudretlir.

Ankara’nın en çok nesini beğeniyorsun? İstanbul’a dönüşünü. :)

Tanım kelimesi sınırdan gelir: definition.

Kimliğin temeli nedir? Dirayet, yaşamda kalmak insanın ilk yetkinliğidir. Biz yaşamda kalmak için
mi dünyaya geldik? İnsanın ikincibir yaşamı, öte yaşamı olmalı..

Geçim sıkıntısı vs can sıkıntısı. :::iyi yaşamak

İyi yaşamak.. dindar bilinç-öte dünya yaşamı. Felsefedeki ve dindeki öte dünyadaki yaşamları
farklıdır. Öldükten sonraki din. Felsefedeki öte yaşamı duyular dünyasından us yaşamına
geçildiğinde ortaya çıkar. Us yaşamı iyi yaşamdır. Yüksek düşünce ve yüksek sanatla ilişkiye
geçmeden can sıkıntısı geçmez. Can sıkıntısı ruhun eğitimiyle geçer, dünyanın güzelleşmesi,
ortak tinin güzelleşmesi.

Üslup ve tarz insanın ta kendisidir. İyi yaşam ruhun üslubunda ortaya çıkar. Göz ruhun aynasıdır,
saklanamayan tek şey. Bilge insanlar kendilerini ne kadar saklarlarsa saklasınlar kendilerini
bakışlarında ele verirler. (Erdem hoca)

Kimlik.. seçmediğimiz, devraldığımız, mecburen giydiğimiz, dışsal bir olgu. İnsanı yalnızca
bununla açıklayamayız. Bunun altında kişilik katmanı var. Halkla ve aileyle olan ilişki yatay bir ilişki
olmalıdır. Ayrıca kendi içimizde dikey yürüyüşümüz: “gelişmek”.

İnsanın üslubu ruhunu ele verir.

Üçlü kavram çifti: iyi kötü-doğru yanlış-güzel çirkin. İyi -kötü davranışlarla alakalıdır. İyinin doğru
olması gerekmez.

Bazı bedensel eğilimler ruhsal bozukluklara sebep olabilir. Baskının olduğu yerde belli tepkiler
gelişir. Aile. İnsan babasına karşı mücadele veriyor farkında olmadan.

Değerli bir şeyini kaybetmedikçe insan irfan sahibi olamaz. Yaşadığımız sıkıntılar bizi olgunlaştırır.
Büyük dönüşümler travmayla olur. Kimliği söker atar.

Biçem ruhun yetkinleştiği, en zirveye vardığı anda ortaya çıkan bir şeydir.

Mesleğinde başarılı ama ruhen yetkinleşmemiş, ruhunda çirkinlikler var.. Ama tinsel olarak
gelişme ilerleme değişme kapasitesi yerlerde. Bizi ruhu tarzından üslubundan ölçeriz. Kişilikle
ilgili özellikler kimliğe bağlı.

Güzelin yararı olmaz. Sanat yapıtı amaçsızdır, işe yaramaz. Ruh iyiyle temas etmemişse
kötülükten irkikmez. Kimler çirkinlikten rahatsız olmaz?

Yıkım olmadan yapamazsın. Kimlik başka türlü değişmez. Özgürleşebilmek için kimliğin be
kişiliğin prangalarını çözebilmek gerekir. Niye yıkıma ihtiyaç var? Değişim ve yinelenme. İnsanların
çoğuna değişmek dağılmak kendini yitirmek gibi gelir, güvenli bölgede olduklarından. Bizde bilge
üçe ayrılır: ulema - urefa - zurefa. Alimler arifler zarifler (çelebiler, istanbul çelebisi). Kimlik ve
kişiliği yıkmak.

Kendilik nedir? Kimlik toplumsal kişilik bireysel kendilik varoluşsal. Orada hiçbşr sıfar yok,
özgürlük alanı. İç dünyanızda yükselebilmek istiyorsanız tini guzellik mertebesine çıkarmak için
öncekş kademelerle savaşmayı ve mucadele etmeyi göze almalı ve değişmekten korkmamalısınız.

Aramanın zevki bulmanın zevkinden fazladır. Arayışta olmak.