Test Bank for Maternity and Women’s

Health Care, 12th Edition, Deitra

Leonard Lowdermilk, Shannon E. Perry,
Mary Catherine Cashion, Kathryn
Rhodes Alden, Ellen Olshansky,
Go to download the full and correct content document:
https://testbankmall.com/product/test-bank-for-maternity-and-womens-health-care-12t
h-edition-deitra-leonard-lowdermilk-shannon-e-perry-mary-catherine-cashion-kathryn-
rhodes-alden-ellen-olshansky/
More products digital (pdf, epub, mobi) instant
download maybe you interests ...

Maternity and Women’s Health Care 10th Edition by

Lowdermilk Test Bank

https://testbankmall.com/product/maternity-and-womens-health-
care-10th-edition-by-lowdermilk-test-bank/

Test Bank for Maternity and Womens Health Care 11th

Edition by Lowdermilk

https://testbankmall.com/product/test-bank-for-maternity-and-
womens-health-care-11th-edition-by-lowdermilk/

Downloadable Test Bank for Maternity And Womens Health

Care 10th Edition Lowdermilk

https://testbankmall.com/product/downloadable-test-bank-for-
maternity-and-womens-health-care-10th-edition-lowdermilk/

Maternal Child Nursing Care Perry Hockenberry

Lowdermilk 5th Edition Test Bank

https://testbankmall.com/product/maternal-child-nursing-care-
perry-hockenberry-lowdermilk-5th-edition-test-bank/
Maternity Nursing Lowdermilk 8th Edition Test Bank

https://testbankmall.com/product/maternity-nursing-
lowdermilk-8th-edition-test-bank/

Test Bank for Nutrition for Health and Health Care, 7th
Edition Linda Kelley DeBruyne Kathryn Pinna

https://testbankmall.com/product/test-bank-for-nutrition-for-
health-and-health-care-7th-edition-linda-kelley-debruyne-kathryn-
pinna-2/

Test Bank for Leadership and Management in Nursing, 4th

Edition: Mary Ellen Grohar-Murray

https://testbankmall.com/product/test-bank-for-leadership-and-
management-in-nursing-4th-edition-mary-ellen-grohar-murray/

Test Bank for Maternity Nursing Care, 2nd Edition

https://testbankmall.com/product/test-bank-for-maternity-nursing-
care-2nd-edition/

Test Bank for Business English, 13th Edition, Mary

Ellen Guffey, Carolyn M. Seefer

https://testbankmall.com/product/test-bank-for-business-
english-13th-edition-mary-ellen-guffey-carolyn-m-seefer/
 Consistent prenatal care is the best method of preventing or controlling risk factors
associated with infant mortality. Nutritional status is an important modifiable risk factor, but
it is not the most important action a nurse should take in this situation. The client may need
assistance from a social worker at some time during her pregnancy, but a referral to a social
worker is not the most important aspect the nurse should address at this time. If the woman
has identifiable high-risk problems, then her health care may need to be provided by a
physician. However, it cannot be assumed that all African-American women have high-risk
issues. In addition, advising the woman to see an obstetrician is not the most important
aspect on which the nurse should focus at this time, and it is not appropriate for a nurse to
advise or manage the type of care a client is to receive.

PTS: 1 DIF: Cognitive Level: Understand

TOP: Nursing Process: Planning
MSC: Client Needs: Health Promotion and Maintenance

3. During a prenatal intake interview, the nurse is in the process of obtaining an initial
assessment of a 21-year-old Hispanic client with limited English proficiency. Which
intervention is the most important for the nurse to implement?
a. Use maternity jargon to enable the client to become familiar with these terms.
b. Speak quickly and efficiently to expedite the visit.
c. Provide the client with handouts.
d. Assess whether the client understands the discussion.
ANS: D
Nurses contribute to health literacy by using simple, common words, avoiding jargon, and
evaluating whether the client understands the discussion. Speaking slowly and clearly and
focusing on what is important will increase understanding. Most client education materials
are written at a level too high for the average adult and may not be useful for a client with
limited English proficiency.

PTS: 1 DIF: Cognitive Level: Apply

TOP: Nursing Process: Implementation
MSC: Client Needs: Health Promotion and Maintenance

4. The nurses working at a newly established birthing center have begun to compare their
performance in providing maternal-newborn care against clinical standards. This
comparison process is most commonly known as what?
a. Best practices network
b. Clinical benchmarking
c. Outcomes-oriented practice
d. Evidence-based practice
ANS: C
Outcomes-oriented practice measures the effectiveness of the interventions and quality of
care against benchmarks or standards. The term best practice refers to a program or service
that has been recognized for its excellence. Clinical benchmarking is a process used to
compare one’s own performance against the performance of the best in an area of service.
The term evidence-based practice refers to the provision of care based on evidence gained
through research and clinical trials.
 PTS: 1 DIF: Cognitive Level: Understand
TOP: Nursing Process: Evaluation
MSC: Client Needs: Safe and Effective Care Environment

5. Which statement best exemplifies contemporary maternity nursing?

a. Use of midwives for all vaginal deliveries
b. Family-centered care
c. Free-standing birth clinics
d. Physician-driven care
ANS: B
Contemporary maternity nursing focuses on the family’s needs and desires. Fathers,
partners, grandparents, and siblings may be present for the birth and participate in activities
such as cutting the baby’s umbilical cord. Both midwives and physicians perform vaginal
deliveries. Free-standing clinics are an example of alternative birth options. Contemporary
maternity nursing is driven by the relationship between nurses and their clients.

PTS: 1 DIF: Cognitive Level: Understand

TOP: Nursing Process: Planning
MSC: Client Needs: Health Promotion and Maintenance

6. A 38-year-old Hispanic woman vaginally delivered a 9-pound, 6-ounce baby girl after being
in labor for 43 hours. The baby died 3 days later from sepsis. On what grounds could the
woman have a legitimate legal case for negligence?
a. Inexperienced maternity nurse was assigned to care for the client.
b. Client was past her due date by 3 days.
c. Standard of care was not met.
d. Client refused electronic fetal monitoring.
ANS: C
Not meeting the standard of care is a legitimate factor for a case of negligence. An
inexperienced maternity nurse would need to display competency before being assigned to
care for clients on his or her own. This client may have been past her due date; however, a
term pregnancy often goes beyond 40 weeks of gestation. Although fetal monitoring is the
standard of care, the client has the right to refuse treatment. This refusal is not a case for
negligence, but informed consent should be properly obtained, and the client should have
signed an against medical advice form when refusing any treatment that is within the
standard of care.

PTS: 1 DIF: Cognitive Level: Analyze

TOP: Nursing Process: Implementation
MSC: Client Needs: Safe and Effective Care Environment

7. When the nurse is unsure how to perform a client care procedure that is high risk and low
volume, his or her best action in this situation would be what?
a. Ask another nurse.
b. Discuss the procedure with the client’s physician.
c. Look up the procedure in a nursing textbook.
d. First consult the agency procedure manual
 ANS: D
Following the agency’s policies and procedures manual is always best when seeking
information on correct client procedures. These policies should reflect the current standards
of care and the individual state’s guidelines. Each nurse is responsible for his or her own
practice. Relying on another nurse may not always be a safe practice. Each nurse is
obligated to follow the standards of care for safe client care delivery. Physicians are
responsible for their own client care activity. Nurses may follow safe orders from
physicians, but they are also responsible for the activities that they, as nurses, are to carry
out. Information provided in a nursing textbook is basic information for general knowledge.
Furthermore, the information in a textbook may not reflect the current standard of care or
the individual state or hospital policies.

PTS: 1 DIF: Cognitive Level: Understand

TOP: Nursing Process: Implementation MSC: Client Needs: Physiologic Integrity

8. A nurse caring for a pregnant client should be aware that the U.S. birth rate shows what
trend?
a. Births to unmarried women are more likely to have less favorable outcomes.
b. Birth rates for women 40 to 44 years of age are declining.
c. Cigarette smoking among pregnant women continues to increase.
d. Rates of pregnancy and abortion among teenagers are lower in the United States
than in any other industrialized country.
ANS: A
LBW infants and preterm births are more likely because of the large number of teenagers in
the unmarried group. Birth rates for women in their early 40s continue to increase. Fewer
pregnant women smoke. Teen pregnancy and abortion rates are higher in the United States
than in any other industrial country.

PTS: 1 DIF: Cognitive Level: Understand

TOP: Nursing Process: Assessment MSC: Client Needs: Psychosocial Integrity

9. A recently graduated nurse is attempting to understand the reason for increasing health care
spending in the United States. Which information gathered from research best explains the
rationale for these higher costs compared with other developed countries?
a. Higher rate of obesity among pregnant women
b. Limited access to technology
c. Increased use of health care services along with lower prices
d. Homogeneity of the population
ANS: A
Health care is one of the fastest growing sectors of the U.S. economy. Currently, 17.5% of
the gross domestic product is spent on health care. Higher spending in the United States, as
compared with 12 other industrialized countries, is related to higher prices and readily
accessible technology along with greater obesity rates among women. More than one third
of women in the United States are obese. In the population in the United States, 16% are
uninsured and have limited access to health care. Maternal morbidity and mortality are
directly related to racial disparities.

PTS: 1 DIF: Cognitive Level: Understand

 TOP: Teaching and Learning
MSC: Client Needs: Safe and Effective Care Environment

10. Which statement best describes maternity nursing care that is based on knowledge gained
through research and clinical trials?
a. Maternity nursing care is derived from the Nursing Intervention Classification.
b. Maternity nursing care is known as evidence-based practice.
c. Maternity nursing care is at odds with the Cochrane School of traditional nursing.
d. Maternity nursing care is an outgrowth of telemedicine.
ANS: B
Evidence-based practice is based on knowledge gained from research and clinical trials. The
Nursing Intervention Classification is a method of standardizing language and categorizing
care. Dr. Cochrane systematically reviewed research trials and is part of the evidence-based
practice movement. Telemedicine uses communication technologies to support health care.

PTS: 1 DIF: Cognitive Level: Understand

TOP: Nursing Process: Diagnosis
MSC: Client Needs: Safe and Effective Care Environment

11. What is the minimum level of practice that a reasonably prudent nurse is expected to
provide?
a. Standard of care
b. Risk management
c. Sentinel event
d. Failure to rescue
ANS: A
Guidelines for standards of care are published by various professional nursing organizations.
Risk management identifies risks and establishes preventive practices, but it does not define
the standard of care. Sentinel events are unexpected negative occurrences. They do not
establish the standard of care. Failure to rescue is an evaluative process for nursing, but it
does not define the standard of care.

PTS: 1 DIF: Cognitive Level: Remember

TOP: Nursing Process: Implementation
MSC: Client Needs: Safe and Effective Care Environment

12. Using social media technology, nurses can link with other nurses who may share similar
interests, insights about practice, and advocate for clients. Which factor is the most
concerning pitfall for nurses using this technology?
a. Violation of client privacy and confidentiality
b. Institutions and colleagues who may be cast in an unfavorable light
c. Unintended negative consequences for using social media
d. Lack of institutional policy governing online contact
ANS: A
 The most significant pitfall for nurses using this technology is the violation of client privacy
and confidentiality. Furthermore, institutions and colleagues can be cast in an unfavorable
light with negative consequences for those posting information. Nursing students have been
expelled from school and nurses have been fired or reprimanded by their Board of Nursing
for injudicious posts. The American Nurses Association has published six principles for
social networking and the nurse. All institutions should have policies guiding the use of
social media, and the nurse should be familiar with these guidelines.

PTS: 1 DIF: Cognitive Level: Analyze

TOP: Nursing Process: Implementation
MSC: Client Needs: Safe and Effective Care Environment

13. During a prenatal intake interview, the client informs the nurse that she would prefer a
midwife to provide both her care during pregnancy and deliver her infant. Which
information is most appropriate for the nurse to share with this client about resulting care?
a. Midwifery care is a good option for clients who are uninsured.
b. She will receive fewer interventions during the birth process.
c. She should be aware that midwives are not certified.
d. Her delivery can take place only at home or in a birth center.
ANS: B
This client will be able to participate actively in all decisions related to the birth process and
is likely to receive fewer interventions during the birth process. Midwifery services are
available to all low-risk pregnant women, regardless of the type of insurance they have.
Midwifery care in all developed countries is strictly regulated by a governing body to ensure
that core competencies are met. In the United States, this body is the American College of
Nurse-Midwives (ACNM). Midwives can provide care and delivery at home, in
freestanding birth centers, and in community and teaching hospitals.

PTS: 1 DIF: Cognitive Level: Understand

TOP: Nursing Process: Planning
MSC: Client Needs: Safe and Effective Care Environment

14. While obtaining a detailed history from a woman who has recently immigrated from
Somalia, the nurse realizes that the client has undergone female genital mutilation. What is
the nurse’s most appropriate response in this situation?
a. “This is a very abnormal practice and rarely seen in the United States.”
b. “Are you aware of who performed this mutilation so that it can be reported to the
authorities?”
c. “We will be able to restore fully your circumcision after delivery.”
d. “The extent of your circumcision will affect the potential for complications.”
ANS: D
 The extent of the circumcision is important. The client may experience pain, bleeding,
scarring, or infection and may require surgery before childbirth. Although this practice is
not prevalent in the United States, it is very common in many African and Middle Eastern
countries for religious reasons. Mentioning that the practice is abnormal and rarely seen in
the United States is culturally insensitive. The infibulation may have occurred during
infancy or childhood; consequently, the client will have little to no recollection of the event.
She would have considered this to be a normal milestone during her growth and
development. The International Council of Nurses has spoken out against this procedure as
harmful to a woman’s health.

PTS: 1 DIF: Cognitive Level: Analyze

TOP: Nursing Process: Assessment MSC: Client Needs: Psychosocial Integrity

15. Maternity nurses can enhance communication among health care providers by using the
SBAR technique. The acronym SBAR stands for what?
a. Situation, background, assessment, recommendation
b. Situation, baseline, assessment, recommendation
c. Subjective, background, analysis, recommendation
d. Subjective, background, analysis, review
ANS: A
SBAR is an easy-to-remember, useful, and concrete mechanism for communicating
important information that requires a clinician’s immediate attention. Baseline is not
discussed as part of SBAR. Subjective and analysis are not specific to the SBAR acronym.
Subjective, analysis, and review are not specific to the SBAR acronym.

PTS: 1 DIF: Cognitive Level: Understand

TOP: Nursing Process: Implementation
MSC: Client Needs: Safe and Effective Care Environment

MULTIPLE RESPONSE

1. Greater than one third of women in the United States are now obese (body mass index
[BMI] of 30 or greater). Less than one quarter of women in Canada exhibit the same BMI.
Obesity in the pregnant woman increases both maternal medical risk factors and negative
outcomes for the infant. The nurse is about to perform an assessment on a client who is 28
weeks pregnant and has a BMI of 35. What are the most frequently reported complications
for which the nurse must be alert while assessing this client? (Select all that apply.)
a. Potential miscarriage
b. Diabetes
c. Fetal death in utero
d. Decreased fertility
e. Hypertension
ANS: B, E
The two most frequently reported maternal medical risk factors associated with obesity are
hypertension associated with pregnancy and diabetes. Decreased fertility, miscarriage, fetal
death, and congenital anomalies are also associated with obesity. These clients often
experience longer hospital stays and increased use of health services.
 PTS: 1 DIF: Cognitive Level: Apply
TOP: Nursing Process: Assessment MSC: Client Needs: Physiologic Integrity

2. The Patient Protection and Affordable Care Act (ACA) was signed into law by President
Obama in early 2010. The Act provides some immediate benefits, and other provisions will
take place over the next several years. The practicing nurse should have a thorough
understanding of how these changes will benefit his or her clients. Which outcomes are
goals of the ACA? (Select all that apply.)
a. Insurance affordability
b. Improve public health
c. Treatment of illness
d. Elimination of Medicare and Medicaid
e. Cost containment
ANS: A, B, E
The ACA goals are to make insurance more affordable, contain costs, and strengthen
Medicare and Medicaid. The Act contains provisions that promote the prevention of illness
and improve access to public health. The ultimate goal of the Act is to improve the quality
of care for all Americans while reducing waste, fraud, and abuse of the current system.

PTS: 1 DIF: Cognitive Level: Comprehend

TOP: Nursing Process: Planning
MSC: Client Needs: Safe and Effective Care Environment

3. Which statements indicate that the nurse is practicing appropriate family-centered care
techniques? (Select all that apply.)
a. The nurse commands the pregnant woman to do as she is told.
b. The nurse allows time for the partner to ask questions.
c. The nurse allows the mother and father to make choices when possible.
d. The nurse informs the family about what is going to happen.
e. The nurse tells the client’s sister, who is a nurse, that she cannot be in the room
during the delivery.
ANS: B, C
Including the partner in the care process and allowing the couple to make choices are
important elements of family-centered care. The nurse should never tell the client what to
do. Family-centered care involves collaboration between the health care team and the client.
Unless an institutional policy limits the number of attendants at a delivery, the client should
be allowed to have whomever she wants present (except when the situation is an emergency
and guests are asked to leave).

PTS: 1 DIF: Cognitive Level: Analyze

TOP: Nursing Process: Implementation MSC: Client Needs: Psychosocial Integrity

4. Which methods help alleviate the problems associated with access to health care for the
maternity client? (Select all that apply.)
a. Provide transportation to prenatal visits.
b. Provide child care to enable a pregnant woman to keep prenatal visits.
c. Increase the number of providers that will care for Medicaid clients.
d. Provide low-cost or no-cost health care insurance.
e. Provide job training.
ANS: A, B, C, D
Lack of transportation to prenatal visits, child care, access to skilled obstetric providers, and
affordable health insurance are prohibitive factors associated with the lack of prenatal care.
Although job training may result in employment and income, the likelihood of significant
changes during the time frame of the pregnancy is remote.

PTS: 1 DIF: Cognitive Level: Understand

TOP: Nursing Process: Planning
MSC: Client Needs: Health Promotion and Maintenance
Another random document with
no related content on Scribd:
Bep en Tommy hem telkens in den weg liepen, steeds juichend: "En
hij kan ons lekker niet krijgen!"

Hij had de kleintjes al lang kunnen pakken als hij gewild had, maar
't was hem dezen keer om Lineke te doen, en dat kind was hem
telkens te vlug af.

"Je loert aldoor op mij!" riep ze, en ze schoof weer weg langs de
deur van de leerkamer, juist toen Eduard haar grijpen wilde.

"Kinderen, komen jullie nu toch binnen!" riep Tante Lina, "'t is veel
te koud om zoo lang in de gang te blijven!"

"Toe Tante, nog even!" vroeg Eduard, warm en rood van

inspanning, en weer hinkte hij Lineke achterna, en weer was 't een
gejoel en gejuich en gehol, tot hij haar eindelijk in een hoekje had
waaruit geen ontsnappen meer mogelijk was. — Toen [a106] bleef
ze hijgend tegen den muur aanleunen, en lachend liet ze zich tikken,
tot groote pret van Tom en Bep.

In optocht gingen ze naar binnen, Tommy voorop en Eduard er

achter, de twee nichtjes aan zijn armen hangend.

"Wat zijn jullie druk!" Tante Lina schudde het hoofd, en de Kapitein
keek van zijn courant op en zei, op Eduard wijzend: "Maar je hoeft
anders niet te vragen of die hier soms al ingeburgerd is!"

"'t Was leuk!" verklaarde Lineke, en nog puffend van 't harde
loopen schoof ze een stoel aan de tafel en klapte haar boek open.

Beppie hield Eduard stevig vast; "nu nog een ander spelletje!"
vleide ze.

"Een ander spelletje naar bed!" zei haar Moeder. "Denk je dat Edu
maar altijd zin heeft om spelletjes met jou te doen?" en tegen
Eduard: "Is je werk al af?"
 "Bijna, Tante, 'k moet alleen nog een Fransche les leeren," en
haastig voegde hij er bij: "maar ik kan best eerst nog een spelletje
doen!"

Tante Lina lachte. "Nog even dan, maar dan ook dadelijk meegaan
als de juffrouw komt, Bep! Broertje is al lang onder de wol, wed ik!"

Bep knikte ijverig, en wees naar de open haard in de voorkamer.

"Mogen we dan daar zitten?"

Tante vond 't goed, en Eduard werd meegetrokken. Gehoorzaam

ging hij naast Bep op 't haardkleed zitten, voor 't zacht knappende
vuurtje. — Even [a107] keek hij nog om, of Tommy niet mee kwam
doen, maar die werd door zijn Vader beziggehouden; toen draaide
hij zich weer naar Beppie toe, die hem al ongeduldig aan zijn mouw
trok, en hij vroeg: "Wat moeten we spelen?"

"'k Zie 'k zie wat jij niet ziet!" bedacht Bep, "jij moet eerst opgeven."

"Goed," vond Eduard, "ik weet al wat, 't is blauw." Hij dacht er
opeens aan hoe hij vroeger, toen hij nog heel klein was, met Moeder
dit spelletje gedaan had; later heelemaal niet meer.

"Zoo is 't niet, je moet zeggen: "'k Zie 'k zie wat jij niet ziet," en dan
moet ik zeggen: 'Wat zie je dan?'"

En Eduard herhaalde geduldig: "'k Zie 'k zie wat jij niet ziet!"

"Wat zie je dan?" vroeg Bep deftig.

"Iets blauws."

Bep keek om zich heen.

"De gordijnen?"

"Nee."

"'t Behang?"
 "Nee."

"'t Tafelkleed?"

"Nee."

"Dit blauw?" En Bep duwde haar wijsvingertje op een stukje blauw

in 't kleed op den grond.

"Nee."

"Iéts van dat blauw?"

[a108] "Nee, heelemaal niet; 't is ook niet donker maar lichtblauw!"

Beppie keek nog eens rond. "O, 'k weet het al!" riep ze met haar
hoog stemmetje, "dat blauwe jurkje van dat kindje op dat schilderij!"

Eduard keek er naar en lachte; 't heele poppetje was niet grooter
dan zijn duim. "Nee."

"'t Stukje lucht dan?"

"Ook niet." En nog eens herhaalde Eduard, nu sterk den nadruk

leggend op de vier laatste woorden: "'k Zie 'k zie, wat jij niet ziet!"

"Zie ik 't echt niet?"

"Nee," lachte Eduard, "je ziet 't echt niet."

"Ja, maar kán ik het niet zien?"

"Nee, je kunt het zelf niet zien!"

"En zie jij 't dan wel?"

"Ja, ik wel."
 Bep greep naar haar krullen. "Mijn haarlint?" vroeg ze, en ze trok
aan de strik.

Eduard knikte lachend, en Bep schudde haar krullen weer naar

achteren. "'t Was moeilijk," zei ze ernstig, "maar ik vind toch dat ik
het erg gauw geraden heb, jij niet?"

"Ja, erg gauw; nu moet jij opgeven!" Beppie keek Eduard even
nadenkend aan, en begon toen te lachen. Toen keek ze met een
eigenwijs gezichtje naar de deur, naar de muur, en naar 't plafond,
en zei langzaam, steeds naar boven kijkend: "Ik zie, ik zie, wat jij niet
ziet!"

[a110] "Wat zie je dan?"

"Iets bruins!"

Eduard was plotseling in een andere stemming vervallen. — "Iets

bruins, iets bruins?" begon hij, "er is hier niets bruins!" En naar
boven kijkend: "je dacht zeker dat 't daar boven bruin was, he? Maar
dat heb je lekker mis, hoor, dat dacht je maar, of je hebt met je neus
gekeken, want dat is wit, en dat blijft wit!" En met zijn handen om zijn
knieën geslagen, half achteroverhangende, keek hij Bep plagend
aan.

Beppie gierde het uit van pret. "Dommerd!" riep ze, "jij kijkt zelf met
je neus! Zie jij hier niets bruins? Haast alles ziet hier bruin!"

Eduard keek haar bedenkelijk aan en krabde zich achter zijn oor.
— Toen begon hij, steeds malle gezichten trekkend,
achtereenvolgens al de meubels in de kamer op te noemen, en
lachend schudde Bep haar bol bij iederen nieuwen stoel dien hij
aanwees.

"Beppie! 't Is bedtijd!" klonk de stem van de juffrouw uit de

achterkamer. Bep hoorde 't niet eens, verdiept als ze was in haar
spel.
 "Bep, ga je mee naar boven?" De juffrouw was door de
openstaande suite-deuren naar het tweetal op het haardkleed
toegekomen.

"Nog heel eventjes, toe Juf?" smeekte Bep, en tegen Eduard: "Heb
je 't nu nóg niet geraden?"

De juffrouw stak Bep haar beide handen toe, en 't kleine ding liet
zich optrekken; toen greep ze [a111] Eduard stevig bij zijn mouw
vast om 't naar bed gaan nog even te verschuiven.

"Ik geef 't op, Bep!"

"Geef je 't op?" kraaide Beppie, aan een hand met de juffrouw
meeloopende, en omkijkende: "'t Zijn je oogen, jouw eigen oogen!"

Lachend stond Eduard op, en langzaam volgde hij ze naar de

achterkamer, waar kleine Bep aan 't nachtzoentjes uitdeelen was.

"Dat is een leventje, he Prul?" en vroolijk tilde de Kapitein zijn

jongste dochtertje in de hoogte; "ik geloof dat die neef van jou een
bovenste beste speelkameraad is! Je mag hem wel heel hartelijk
bedanken, hoor!" Toen zette hij haar weer op den grond, en Bep
trippelde naar haar Moeder toe. Tante Lina hield haar hand even
tegen Beppie's wang. "Kindje, wat ben je warm!" En tegen de
juffrouw: "Zouden we haar niet wat om doen in dat koude huis?
Neemt u dien grooten doek maar uit de gangkast!"

De juffrouw verdween om den doek te halen, en Bep zoende

Tommy en Lineke en kwam toen met een vooruitgestoken mondje
naar Eduard toe; hij voelde opeens dat hij een kleur kreeg toen hij
zich naar haar toe boog. — "Dank je wel dat je zoo prettig met me
gespeeld hebt, Eetje!" zei ze. En toen werd ze door de juffrouw in
den grooten wollen doek gepakt en mee naar boven genomen.

De Kapitein liet Tommy verder lezen en ook Lineke [a112] verdiepte

zich weer in haar boek. Eduard bleef nog even bij de tafel staan
niets doen, zijn handen in zijn zakken.
 Tante Lina had al een paar keer opgekeken. — "Jongen, ga wat
uitvoeren!" zei ze eindelijk; "heb je niet gezegd dat je nog een les
moest leeren?"

"Ja Tante, moet ik dat hier doen, offe ....?"

"Ga maar bij Hugo en Piet zitten, daar zit je rustiger dan hier."

Eduard trok naar de leerkamer, waar hij 's middags ook al had
zitten werken, en waar zijn neven nu bijna de heele tafel in beslag
hadden genomen. "Kan ik hier ook zitten, zeg?" vroeg hij met een
twijfelachtig gezicht naar den rommel kijkend, en Hugo schoof
zonder op te kijken een paar boeken op zij. — Piet, die wanneer hij
zat te werken blij was met iedere variatie, was opgestaan, en zette
nu met een sierlijke buiging een stoel voor Eduard neer. "Zeker
meneer, zeker!" zei hij gedienstig, "gaat u zitten, meneer!"

Een oogenblik had Eduard lust, hem een klap te geven, maar hij
bedacht zich juist bijtijds, en zonder iets te zeggen bukte hij zich, om
uit zijn tasch zijn Fransch boek op te visschen. Toen zocht hij zijn les
op en begon te leeren.

Piet was weer gaan zitten en had zijn bezigheden voortgezet, die
hoofdzakelijk bestonden uit het illustreeren van zijn
geschiedenisboek. Al gauw zat Eduard er naar te kijken.

[a113] "Mooi, vind je niet?" begon Piet, hem het boek onder zijn
neus duwend. Eduard lachte even om de malle poppetjes.

"Dat is Kreek," legde Piet uit, "weet je wie Kreek is?"

"Nee?"

"Dat is de oppasser. Die heeft precies zoo'n neus en hij steekt altijd
net zoo mal z'n duimen vooruit; je moet morgenochtend maar eens
opletten!" Piet wees op een ander poppetje. "En weet je wie dat is?"

"Nou?"
 "Dat is 'Laat ze maar' als hij aan 't schaatsen-rijden is."

"Wie?"

"'Laat ze maar.' Dat is de conciërge, hij heet Metselaar, maar van

Leeuwen .... weet je wie van Leeuwen is?"

"Ja, de directeur, is 't niet?"

"Ja, nou, we noemen hem altijd 'Leeuw' natuurlijk, en die praat zoo
gemaakt, en dan roept hij door de gang 'Máatselaar,' en dan draaien
wij het om, 'Laatsemaar' of 'Láat ze máar.' Geestig he?" en zonder
op antwoord te wachten: "Nou, hij laat ons ook altijd maar, als hij ziet
dat je er aankomt wacht hij altijd met bellen."

"Bij ons niet," zei Eduard, "Beek is een echt mispunt en als hij ziet
dat je er aankomt doet hij gauw de deur voor je neus dicht en dan
holt hij hard naar de bel, en dan ben je natuurlijk te laat, en ...."

[a115] "Houden jullie nu toch je monden!" viel Hugo nijdig uit, "die
algebrasommen zijn toch al zoo ellendig lastig, en dan dat gezanik
van jullie nog!"

Eduard zweeg verschrikt, en keek strak in zijn boek, maar Piet liet
zich door zoo'n kleinigheid niet van de wijs brengen. Hij was aan
dergelijke terechtwijzingen van zijn broer gewoon. "Nou, heb maar
zoo'n lèf niet!" zei hij, en na een minuut of vijf half fluisterend: "Zeg
Eduardje!"

Eduard keek hem aan.

"Is die ijsbaan hier nogal leuk?"

Eduard haalde zijn schouders op.

"Weet je 't niet? Ben je er nooit geweest?"

"Nee."
 "Waar heb je dan schaatsen gereden?"

"Nou, op slootjes en zoo."

"O;" Piet keek even minachtend; "vervelend zeker?"

"Nee, juist erg leuk, met Vader!"

"In Amsterdam was 't moppig, 'n prachtige groote ijsbaan, tien
minuten van ons huis af; fijn man!"

Hugo stampte even op den grond. "Stil nou!"

Eduard probeerde verder te leeren. Hij had zich zóó voorgenomen

dat al zijn werk uitstekend in orde moest zijn zoolang Vader weg
was, maar hoe kon hij nu opschieten op die manier? En nu had hij
vanavond nog aan een brief aan Vader willen beginnen ook, maar
daar kwam hij nu zeker niet aan [a116] toe. Nu eerst de les maar. En
zacht bewoog hij zijn lippen bij het telkens herhalen van de Fransche
woordjes.

Opeens merkte hij dat Piet grinnikend naar hem keek.

"Waarom lach je?"

"Och, zoo maar; je zit zeker altijd alleen te werken?"

"Alleen? Ja, meestal wel; of bij Vader als Vader thuis is."

"Prettig voor Oom Eduard!"

"Waarom?"

"Nou, omdat je aldoor hardop leert."

"Ik leer niet hardop!"

"Wel waar, je doet aldoor zóó!" En zijn mond bewegend maakte hij
een zacht zoemend geluid.
 Eduard was vuurrood geworden; met een "klets niet" begon hij
weer aan zijn les, en hij drukte zijn lippen stijf op elkaar.

Een poosje bleef 't stil in de kamer. Toen vond Piet 't weer lang
genoeg.

"Zeg!"

Eduard gaf geen antwoord.

"Ben je benauwd geworden voor dien schoolmeester daar?" met

zijn duim wees Piet naar zijn broer.

Half onwillig keek Eduard hem aan. "Wat wou je vertellen?"

"Katje poesje nelle."

"Hè, wat flauw!"

"Doe er dan een beetje zout bij!" Lachend klapte [a118] Piet zijn
schoolboeken op elkaar, en met zijn ellebogen op de tafel ging hij
zitten lezen.

Eduard keek op de klok; 't was half negen. Eigenlijk tijd om naar
bed te gaan, hij had Vader beloofd nooit veel later dan gewoonlijk te
gaan! En zouden die jongens hier altijd den heelen avond blijven
zitten? Nu nog maar even leeren; dat afschuwelijke Fransch ook!

Een kwartier later deed hij zijn boek dicht.

"Zeg, hoe lang blijven jullie hier altijd?" vroeg hij aarzelend.

't Was deze keer Hugo, die opkeek.

"Waar?"

"Nou, hier. Ik bedoel, zitten jullie 's avonds nooit in de

huiskamer?" —
 "O ja, soms wel, maar vanavond niet, want Pa en Ma hebben
visite."

"En hoe laat gaan jullie dan naar bed?"

"Om half tien zoowat."

Hugo werkte weer door.

Eduard bleef nog even niets zitten doen en zei toen: "Ik wou nou
maar gaan."

"Hè?" vroeg Hugo, die weer een en al som was.

"Ik wou maar naar bed gaan."

"Zoo, nou, ga je gang, dank je voor de mededeeling."

Terwijl Eduard zijn tasch dichtgespte kwam in Hugo toch 't gevoel
van gastheer zijn op. — "Je kunt alles boven toch wel vinden?"
vroeg hij.

[a119] "Ja, best." En zijn tasch naast de deur tegen den muur
zettend: "Nou, goeie nacht dan!"

"Slaap lekker, nacht Eduardje!" En Piet herhaalde werktuigelijk,

zonder van zijn boek op te zien: "Nacht Eduardje!"

Eduard sloot de deur en liep naar de huiskamer toe. Zou hij Oom
en Tante nog goeienacht zeggen? In de gang hoorde hij ze binnen al
hard praten en lachen, en toen hij door de kier van de deur keek zag
hij in de voorkamer allerlei vreemde menschen zitten. Liever maar
niet doen. —

En met een zucht ging hij de trap op.

't Was donker boven op 't portaaltje, en met vooruitgestoken

handen liep Eduard in zijn kamertje op 't tafeltje af, half struikelend
over den rommel op den grond. Toen scharrelde hij in 't donker de
lucifers op.

Even knipte hij met zijn oogen tegen 't felle vlammetje, en
ongeduldig streek hij een tweede lucifer af toen de nieuwe kaars niet
dadelijk wilde branden.

Eindelijk!

Eduard keek rond en wreef zijn handen. Wat was 't hier vreeselijk
koud! De bloemen stonden op de glazen! En wat een akelig vreemd
kamertje! Heel wat anders dan die gezellige slaapkamer thuis, en
daar was 't altijd dadelijk lekker als je maar even de gaskachel
aanstak! Eduard wond zijn horloge op en begon zich uit te kleeden.
Zou Vader nu al in Bazel zijn? Zeker wel. Nu was Vader net twaalf
uur [a120] weg. Gek, 't was net of 't veel langer was; er was ook
zooveel gebeurd vandaag! Even langer dan twaalf uur was 't; wat zei
Vader ook weer? "Dag Pepi, houd je taai!" Och, hij wou 't wel, zich
taai houden, maar wat wás 't hier akelig!

En een warme druppel viel op zijn hand toen hij zich

klappertandend bukte om met zijn koude vingers de sleutel in 't slot
van 't koffertje te steken.

"Houd je taai!" fluisterde hij, maar 't maakte hem opeens nog veel
ellendiger dan hij al was, en 't gaf niets meer of hij op zijn lippen beet
en zijn oogen met zijn mouw afveegde.

Als Vader hem zoo nu eens zag! Och, maar wat hinderde het ook!
Zag Vader het maar, kwam Vader nu maar ineens binnen, even
maar, dan was alles tenminste niet meer zoo vreeselijk! Maar Vader
was ver weg, en dit was nu pas de eerste avond! Had Vader hem
toch maar meegenomen!

Eduard pakte Vaders doos uit en stak een flik in zijn mond, maar 't
hielp ook al niets, en telkens moest hij nog zijn zakdoek nemen, tot
hij eindelijk klaar was om in bed te kruipen.
 Hij zette de kandelaar op den stoel en bleef nog even met
opgetrokken beenen in bed zitten, zijn hoofd op zijn knieën en zijn
handen onder zijn armen om ze wat te warmen.

Toen blies hij de kaars uit en kroop onder de dekens.

[a121]

VII.
Dof klonk het geluid van de voetstappen op den hard bevroren
grond, en bij iederen stap klikten de schaatsenijzers tegen elkaar. —
Uit de kleine zakjes keken vroolijk de gele ijskaarten met de roode
koordjes, met opzet maar half weggestoken door de jongens, om
aan iedereen te laten zien dat ze naar de ijsbaan gingen.

Zoo vlug mogelijk hadden Piet en Eduard aan de koffie hun

boterhammen naar binnen gewerkt, en daarna waren ze er met hun
tweeën van door gegaan, de schaatsen in de eene hand en de
andere hand in hun zak, flink doorstappend, en telkens glijdend over
de bevroren plassen. — Tom en Lineke hadden hen verlangend
nagekeken, teleurgesteld omdat ze niet mee mochten, en Tommy
had er nog half een scène om gemaakt, maar Tante Lina had het te
koud voor ze gevonden, en had ten slotte met een "morgen mogen
jullie, als 't niet zoo waait," een eind aan 't gezeur gemaakt.

En 't wás koud. — Een ijzige wind blies door [a124] alles heen, en
Eduard twijfelde er eigenlijk aan of zijn Vader hem zou hebben laten
gaan; maar Tante Lina had het goed gevonden dat hij en Piet gingen
en daarom dacht hij er verder maar niet over.

"'t Zal een fijne Zaterdagmiddag worden," zei Piet, en hij bukte zich
om een steen op te rapen.

"Nou! En we zijn zoo lekker vroeg!" Eduard bleef staan om te zien

hoe Piet met een fermen zwaai de steen op het ijs in den singel
gooide, en met innig vergenoegde gezichten keken ze er samen
naar hoe de steen even voortschoof over 't ijs en toen bleef liggen.

Een eindje verder vloog een bonte kraai krassend op.

Bij de brug zag Piet opeens een van de jongens uit zijn klas, die
voor hen uitliep, de schaatsen onder den arm, en met een: "Daar
heb je Wouters, even hollen, dan gaan we met hem mee," zette hij
het op een loopen.

Wouters, een groote, forsche jongen, keek om toen hij het gehol
achter zich hoorde, en bleef toen staan wachten tot de jongens hem
ingehaald hadden.

"Zoo Verhey, ga je ook naar 't ijs?" begon hij, "gaat je broer niet?"

"Die had les," bracht Piet hijgend uit.

"En is dát ook een broertje van je?"

"Nee, een neefje," zei Piet, en Wouters vervolgde, Eduard

aanziende: "Zeg jongen, hoe heet je?"

"Kerner," antwoordde Eduard kortaf.

"En waar ga je op school?"

 [a125] "Bij Van Eerde."

"'n Rot school," merkte Wouters aan, en Eduard vroeg op zijn

beurt: "Waar ga jij op school?"

"Ik op de Burger. 'n Fijn hok! Zeg Verhey, heb je al van die scène
met Bakker in de tweede gehoord?"

"Ja, hij had zijn werk vergeten of zoo iets, is 't niet? Huug vertelde
er wat van; weet jij 't goed?"

"Nou, of ik! Holm, dat is die jongen, die bij ons in huis is, zit naast
Bakker, nou, en die deed 't verhaal natuurlijk in kleuren en geuren!
Holm is een leuke vent, en die Bakker is ook een echt type, en dan
zitten ze met hun tweeën op de achterste bank, dus je snapt dat ze
den heelen dag zitten te grinniken en geen steek uitvoeren."

"Ja natuurlijk."

"Nou is Holm nogal vlug, dus die rolt er meestal toch wel door,
maar Bakker is een uil, en gewoon fabelachtig lui, en daarom had hij
zijn Duitsche werk dan ook maar doodkalm niet gemaakt, met het
plan, het dan later wel eens van Holm over te schrijven, en toen de
Mopneus het werk ophaalde zei hij heel leuk dat hij zijn schrift
vergeten had."

"En toen?" vroeg Piet ongeduldig, toen Wouters even ophield en

bleef staan om de veters van zijn laarzen in te stoppen.

"Nou, Holm en Bakker zaten verder den heelen morgen op hun

gewone manier te grinniken, en daar gaat opeens om kwart over elf
de deur open. [a126] 'St, hou je mond,' zegt Holm bijwijze van mop,
'daar heb je van Leeuwen, die komt vragen waar je Duitsche werk
is!' Bakker proestte het uit, maar plotseling verstomde hij toen van
Leeuwen, die echt binnengekomen was, opeens naast hem stond en
bedaard vroeg: 'Bakker, heb je je huiswerk vergeten?' Bakker was
opeens zoo tam als wat, en fluisterde dood verschrikt: 'Ja, meneer!'
en van Leeuwen commandeerde heel plechtig: 'Ga 't dan halen!'"
 Piet was een en al belangstelling, en ook Eduard luisterde met
groote oogen.

"Nou, Bakker keek in wanhoop naar Holm, en die schoof hem

ongemerkt over de bank het Duitsche boek toe, en dat heeft Bakker
toen, hoe snap je niet, maar op de een of andere manier nog in zijn
zak weten te moffelen, en toen is hij naar huis gegaan, hollend
natuurlijk, en heeft daar in een nieuw schrift zijn thema opgeknoeid,
zonder uitgangen in te vullen, en juist toen de bel van twaalf uur ging
was hij terug."

"En wat zei van Leeuwen?"

"Niks nog, want Bakker gaf 't schrift stiekum aan Laatsemaar en is
er toen zoo gauw mogelijk van door gegaan. 'k Ben wel benieuwd
hoe 't af zal loopen!"

"Ik ook, hij zal wel op zijn kop krijgen, denk je niet?"

"Nou, of-ie!"

Eduard had met steeds stijgende verbazing het verhaal

aangehoord, en zijn verwondering werd er [a127] niet minder op,
toen een tweede en derde geschiedenis van 't zelfde gehalte, die
vroeger eens gebeurd heetten te zijn, volgden, en toen Piet een paar
Amsterdamsche schoolmoppen opdischte, die aan 't ongeloofelijke
grensden.

"Hé, jongens, wat schieten jullie met spek!" hoorden ze opeens

achter zich zeggen, en alle drie keken ze verschrikt om. 't Was Brust,
een lange jongen uit de vijfde klas Burgerschool, die al een poosje
achter ze had geloopen en ze nu lachend voorbijging. — De jongens
hadden in 't vuur van hun gesprek zoo hard gepraat, dat 't zelfs op
een eerbiedigen afstand duidelijk te verstaan was.

"Och, hou je mond," riep Wouters, die 't eerst van de schrik
bekomen was en Brust wel kende.
 "Zeker," zei Brust omkijkend, "'k zal 'm ten minste niet aan jou
geven, jij schettert al hard genoeg!"

Eduard begon te lachen, en Wouters snauwde nijdig: "Toe, kuiken,

bemoei je er niet mee!"

"'k Hoef jou toch niet te vragen of 'k mag lachen!" antwoordde
Eduard, en Piet vroeg knorrig, kwaad omdat hij midden in zijn laatste
verhaal gestoord was: "Waar is die ijsbaan nou eigenlijk?"

"Dat poortje daar moeten we door, en dan zijn we er dadelijk."

Achter elkaar liepen ze het poortje door en het smalle bruggetje

over, Wouters voorop, dan Piet, dan Eduard, en toen stonden ze op
een smal wegje [a128] tusschen grauw-witte weilanden, in de verte
nevelig samenvloeiend met de grijze winterlucht.

"Daar is de ijsbaan," zei Wouters, "achter den spoorweg."

Vol verwachting gingen de jongens onder de viaduct door; het

glijden van de schaatsenijzers over het gladde ijs was hier al
duidelijk te hooren.

Aan den ingang liet de controleur ze met een: "Kaarten zichtbaar,

jongeheeren!" doorgaan, toen volgde nog een rijtje lage boompjes,
en daar lag de ijsbaan voor ze.

Eduard bleef staan. — Er waren nog maar weinig menschen, maar

toch was 't een leuk gezicht om ze daar met zoo'n gemak te zien
rondzwieren. Heerlijk, om het zoo goed te kunnen! Nu gauw
aanbinden en dan vlug, ineens wegrijden!

En hij holde Wouters en Piet achterna, die doorgeloopen waren, en

nu op de lange bank hun schaatsen zaten aan te binden.

Even keek hij er naar hoe Piet die dingen ook weer vastmaakte,
want hij was half vergeten hoe 't moest, toen plofte hij op de bank
neer, boog zich voorover en ging aan 't werk, de banden zoo stevig
mogelijk aantrekkend. — De twee anderen waren al klaar toen hij
nog aan zijn eerste schaats bezig was, en hij keek er naar hoe ze
druk pratend en lachend samen wegreden, eerst even langzaam
voortschuivend, toen vlugger, met flinke lange slagen.

En toen eindelijk zijn tweede schaats was aange-[a129] bonden

stond ook hij op, voorzichtig, om niet uit te glijden; wat een vreemd,
raar gevoel, om weer op schaatsen te staan! Nu durven en flink
uitslaan! Maar 't "flink uitslaan" bracht hem van de wijs; er volgden
een paar vergeefsche pogingen om te blijven staan, en toen maakte
Eduard zijn eerste buiteling. Maar dadelijk werkte hij zich weer
overeind en krabbelde verder; nu ging 't beter, al kwam hij nog maar
langzaam vooruit, en zonder verdere ongelukken schoof hij tusschen
de menschen voor de groote tent door. — Nu de heele baan om
rijden! Moedig begon hij en dapper hield hij vol, en hij deed zijn best
niet te denken aan de akelige pijn, die hij al heel gauw in zijn enkels
voelde. Telkens bleef hij even staan om uit te rusten of om een van
zijn schaatsen recht te duwen, en dan probeerde hij weer om vooruit
te komen en uit te slaan.

Al een paar keer waren Wouters en Piet hem voorbij gereden, en

Eduard had ze nagekeken, alsof hij daarmee te weten kon komen
hoe ze 't toch aanlegden om zulke lange slagen te maken.

"Dat Kernertje kent er nog niet veel van," hoorde hij Wouters
zeggen, die hem weer met een sierlijken zwaai voorbij gleed.

Eduard was voor 't laatste gedeelte van de baan blijven staan,
rondkijkend, en niet goed wetend wat te beginnen, want de wind
stond pal op dit laatste eind, en zijn schaatsen zaten ellendig los.

"Dat zegt hij zeker expres zoo hard," dacht [a130] Eduard kwaad,
en hij bukte zich om de schaatsen-banden wat stijver aan te halen. 't
Ging erg lastig, staande, en daarom ging hij maar even op het ijs
zitten; 't was wel een minder gemakkelijke houding, maar dat moest
je er voor over hebben, en toen hij weer stond tobde hij nog wel lang
met den harden wind maar hij bereikte toch het eind van de baan.
 Nu even uitrusten, en dan weer verder rijden!

Eduard was blij, toen hij een poosje later Theo de Beer ontdekte,
die nu ook niet bepaald een held op de schaatsen was, en juist met
een kleur van inspanning de vreemdste bewegingen maakte.

"Theo!" riep hij.

Theo, een donkere krullebol, keek zoekend rond, tot hij eindelijk
Eduard in het oog kreeg, die zoo gauw mogelijk naar hem toekwam.

"Wat leuk dat je hier ook bent!" zei Eduard, toen hij naast Theo
stond. "Ben je hier alleen?"

"Ja, maar Moeder zou me straks komen halen. — Ben jij hier
alleen?"

"Nee, met Piet, m'n neefje, maar die rijdt al zoo vreeselijk goed!"

"O. — Moppig dat je me zag, 't is veel gezelliger met je tweeën dan
in je eentje, en nu kunnen we verder den heelen middag bij elkaar
blijven!"

"Ik zie verder bijna niemand van onze school, jij? Ik begrijp niet
waar ze allemaal zitten!"

"Een paar heb ik straks toch gezien, Groeneveld en Van der Wege
en Wim Reinders, maar 't is ook [a131] zoo bar koud!" zei Theo,
tegen zijn handen blazend.

"Nou! Laten we doorrijden, zeg, anders bevriezen we!"

En verder gingen ze, om 't hardst met hun armen zwaaiend en hun
oogen half dichtgeknepen tegen den fellen wind, en luid klonken
telkens hun heldere, hooge stemmen als ze elkaar iets toeriepen.

"Zeg Eduard! 't vriest nog acht graden!"

"Wat?"
 "Dat 't nog acht graden vriest!"

"Hoe weet je dat?"

"Op de thermometer, daar tegen de tent aan, bij de kleine baan!"

"Is 't daar leuk, op die kleine baan?"

"Welnee, sloom! 'k Heb er daarnet ook nog even gereden, maar
daar is 't zulk gemeen ijs, daar ga ik niet weer naar toe!"

"'k Had je vanmorgen nog willen vragen of je ook naar 't ijs ging,
maar onze afdeeling was zoo akelig laat uit, en toen zag 'k je
nergens meer!"

"Nee, 'k was dadelijk naar huis gegaan om gauw te vragen of 'k
mocht gaan rijden, en eerst vond Pa 't maar half goed, en toen heeft
Moeder bedacht, dat Moeder hier in de buurt een visite kon gaan
maken, en toen mocht 't!"

"Hoe laat komt je Moeder je halen?"

"Om half vier zoowat, geloof ik, hoe laat moet jij weg?"

[a132] "Om half vijf moeten we thuis zijn, en om even over vier ...."

Hij hield op want Theo viel plotseling, en toen Eduard hem helpen
wilde met opstaan, haakten hun schaatsen in elkaar en hij kwam
naast Theo op 't ijs te land.
 Lachend krabbelden ze weer op, en duidelijk waren de sporen van
hun val te zien. — Bij de tent bonden ze hun schaatsen weer wat
vaster, en opnieuw reden ze de baan op; wel gleden ze nog telkens
uit, maar ze waren over de eerste moeheid heen en 't ging heusch al
wat beter dan straks.

"Theo!"

"Nou?"

[a135] "'k Heb vanmorgen een briefkaart van Vader gekregen."

"Leuk, zeg! Waar vandaan?"