Yargıtay 19. CD., E. 2020/2523 K. 2021/533 T. 26.1.

2021

T.C. Yargıtay Başkanlığı - 19. Ceza Dairesi

Esas No.: 2020/2523
Karar No.: 2021/533
Karar tarihi: 26.01.2021
Belgeyi Lexpera’da Görüntüle

suçta tekerrür

mükerrer suç

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi

SUÇ : 6831 sayılı Kanuna Aykırılık

HÜKÜM : Karar Verilmesine Yer Olmadığı

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi kararın niteliği ve suç tarihine göre
dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:

Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.

Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre;

Mahkemece 08/05/2019 tarihli Ek karar ile hükümlünün yasaklanmış haklarının geri verilmesi talebinin
reddine karar verildiğinden, 11/10/2019 tarihli Ek karar ile hükümlünün aynı konudaki talebi ile ilgili olarak
karar verilmesine yer olmadığına dair karar verilmiş ise de, 08/05/2019 tarihli ek kararın hükümlüye tebliğine
ilişkin dosya içinde bir belge bulunmadığından, hükümlünün temyiz isteminin, yasaklanmış haklarının geri
verilmesine ilişkin talebinin reddedildiği 08/05/2019 tarihli ek karara yönelik olduğu değerlendirilerek yapılan
incelemede;

Yasaklanmış hakların geri verilmesi, belli bir suç veya cezaya mahkumiyete bağlı olarak gerek Ceza
Kanununda gerekse diğer Kanunlarda öngörülen çeşitli hak yoksunluklarının giderilmesini sağlayan hukuki
bir düzenlemedir. 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 121 ve 124 maddeleri ile 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri
Usulü Kanunu'nun 416 ve 420. maddelerinde düzenlenen “yasaklanmış hakların geri verilmesi” kurumuna ne
5237 sayılı TCK, ne de 5271 sayılı CMK’da yer verilmemiş, ancak daha sonra 19.12.2006 tarihinde yürürlüğe
giren ve 5560 sayılı Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun'un 38. maddesiyle 5352 sayılı
Adli Sicil Kanunu'na 13/A maddesi eklenmek suretiyle tekrar düzenlenmiştir. Bu düzenlemede amaçlanan,
ceza mahkumiyetinden doğan müebbet hak yoksunluklarının giderilmesini sağlamaktır.

5352 sayılı Adli Sicil Kanunu'na eklenen 13/A maddesinde, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu dışındaki
kanunların belli bir suçtan dolayı veya belli bir cezaya mahkûmiyete bağladığı hak yoksunluklarının
giderilebilmesi için, yasaklanmış hakların geri verilmesi yoluna gidilebilir. Bunun için; Türk Ceza Kanunu'nun
53 üncü maddesinin beşinci ve altıncı fıkraları saklı kalmak kaydıyla, mahkûm olunan cezanın infazının
tamamlandığı tarihten itibaren üç yıllık bir sürenin geçmiş olması gerektiği belirtilmektedir. Yasaklanmış
hakların geri verilmesinin ilk koşulu, mahkum olunan “cezanın” infaz edilmiş olmasıdır. İnfazın tamamlanmış

Sayfa 1/2
19. CD., E. 2020/2523 K. 2021/533 T. 26.1.2021

olması ile ifade edilmek istenen husus cezanın tamamıyla yerine getirilmiş olmasıdır. Dolayısıyla hapis
cezasında süre, koşullu salıverme (şartla tahliye) değil, bihakkın (tamamıyla) salıverilme tarihinden itibaren
başlayacaktır.

Yasaklanmış hakların geri verilmesinin ikinci koşulu ise, kişinin bu süre zarfında yeni bir suç işlememiş
olması ve hayatını iyi halli olarak sürdürdüğü hususunda mahkemede bir kanaat oluşması gerektiğinin
belirtilmesi karşısında; hükümlü hakkındaki ceza infaz edildikten sonra üç yıl içerisinde yeniden suç
işlemediği halde Mahkemece hükümlünün belirtilen süre zarfında mükerrer suçları olduğu gerekçesiyle
yasaklanmış hakların geri verilmesi talebinin reddine karar verilmesi,

Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak,
HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321.
maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp
sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 26.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar
verildi.

Sayfa 2/2