Oppgåve 1

Desse matrisene er gitte:

   
0 2 1 0 2
A =  −1 1 1  og B =  2 3  .
−2 4 3 3 0

Rekn, om mogleg, ut produkta AB og BA.

Har matrisa A ein invers?

Vi minner om at ein skal grunngi alle svar.

Oppgåve 2

Funksjonen
√ 2
p(x) = 3 xe−0.03x ,

denert for x ∈ [0, 10], er prolen til ein løk. Den er plotta i guren til venstre
under.

Sjølve løken, guren til høgre, kjem fram ved at av området avgrensa av grafen
til p, x-aksen og x = 10 blir dreidd omkring x-aksen.
Bestem volumet av løken.
Oppgåve 3

I kvar av del-oppgåvene under er det gitt eit MATLAB-skript med mangelfull

kommentering. For kvar av dei: Skriv opp kva for ein metode som er imple-
mentert og kva for eit matematisk problem det estimerer løysninga av. Gi ei kort
grunngjeving for kvart av svara  gjerne med tilvisingar til linjenummer i skripta.

a) Første skript:

1 % Funksjon
2 F=@(x,y) x*sin(y);
3
4 % Start og slutt
5 x0=0;
6 y0=2;
7 xF=3;
8
9 % Oppdeling
10 N=100;
11 h=(xF-x0)/N;
12
13 % Initierar
14 x=x0; y=y0;
15 xVektor=x0:h:xF;
16 yVektor(1)=y;
17
18 % Itererar
19 for n=1:N
20 y=y+F(x,y)*h; % Oppdaterar y
21 x=x+h; % Oppdaterar x
22 yVektor(n+1)=y;
23 end
24
25 % Plottar
26 plot(xVektor, yVektor)
 b) Andre skript:

1 % Funksjon
2 f = @(x) exp(-x^2)/sqrt(x^2+1);
3
4 % Grenser
5 a=-5;
6 b=5;
7
8 % Oppdeling
9 n=100;
10 dx=(b-a)/n;
11
12 % Initierar
13 x=a+dx/2;
14 R=0;
15
16 % Itererar
17 for i=1:n
18 R=R+dx*f(x);
19 x=x+dx; % Oppdaterar x
20 end
21
22 R % Svar til skjerm

Oppgåve 4

a) Denne dierensiallikninga er gitt:

y 0 (x) + 2y(x) = −x.

Vis korleis vi kan komme fram til at den generelle løysinga av dierensial-
likninga er
1 1
y(x) = Ce−2x − x + .
2 4

b) Med startkravet y(0) = 1/4 vil Eulers metode gi eksakt rett svar for dette
startverdiproblemet. Kvifor det?
Oppgåve 5

Figuren over viser grafen til funksjonen f (x) = x3 − 2x + 2.

Bruk to iterasjonar med Newtons metode med startverdi x0 = −2 til å estimere
løysinga av likninga
x3 − 2x + 2 = 0.

Vil Newtons metode fungere her om vi vel x0 = 0 som startverdi?

Oppgåve 6
Vi tenkjer oss at ein ikkje-dødeleg sjukdom spreier seg i ei befolkning. Vi går ut
fra at talet på personar som er smitta, s, veks med ein fart som er proporsjonal
med s sjølv. Dette gir oss denne modellen,

s0 (t) = ks(t),

der k er ein konstant og tida t er målt i dagar.

a) Ved starttida, t = 0, er 157 personer smitta, og etter 9 dagar, t = 9, har

talet stige til 258.
Bruk dette sammen med modellen over til å bestemme s(t).

b) Vi tenkjer oss nå at det blir satt i gong smitteverntiltak  og at desse blir

intensiverte over tid. I modellen forsøker vi å ta høgde for dette ved å la k bli
tidsavhengig; den startar på 0.055 og avtar lineært, k(t) = 0.055 − 0.002t.
Dermed får vi denne modellen for kor mange som er smitta:

s0 (t) = (0.055 − 0.002t)s(t).

Når er talet på smitta på det høgste etter denne modellen?

Du treng ikkje løyse dierensiallikninga for å svare på dette spørsmålet.
Oppgåve 7

2
f(x)
p 1 (x)
1.5 p 2 (x)

0.5

-0.5
-2 -1 0 1 2 3 4

Figuren viser funksjonen

2 −0.6
f (x) = ex−0.4x
saman med Taylor-polynoma til denne funksjonen av første og andre grad om-
kring x = 1.
Bestem desse Taylor-polynoma.