Professional Documents
Culture Documents
Nowelizacja Kodeksu Karnego Październik 2023
Nowelizacja Kodeksu Karnego Październik 2023
2 | Strona
3 | Strona
5 | Strona
6 | Strona
Michał Wysocki
adwokat
7 | Strona
8 | Strona
9 | Strona
10 | Strona
11 | Strona
12 | Strona
13 | Strona
14 | Strona
15 | Strona
Kara łączna
Analogicznie do zmian w zakresie sądowego wymiaru kary, znowelizowano także art. 85a
k.k., który dotyczy wymierzania kary łącznej. Od teraz orzekając karę łączną sąd ma
wziąć pod uwagę przede wszystkim społeczne oddziaływanie kary i cele zapobiegawcze.
Pozbyto się celów wychowawczych i kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.
Maksymalny wymiar kary łącznej wskazany w art. 86 § 1 k.k. zwiększono do 30 lat
pozbawienia wolności. Konsekwencją wprowadzonych zmian jest usunięcie art. 86 § 1a
k.k. dotyczącego kary 25 lat pozbawienia wolności.
W przypadku łączenia grzywien zmodyfikowano art. 86 § 2b k.k. Jeśli jedna z łączonych
grzywien jest orzeczona na podstawie przepisu przewidującego wyższą górną granicę niż
standardowa, sąd ma obowiązek wymierzyć grzywnę łączną powyżej najwyższej z kar.
Łączenie najsurowszych kar pozbawienia wolności opisane w art. 88 k.k. dotyczy kar o
minimalnym wymiarze 25 lat.
Środki zabezpieczające
Rozszerzono możliwość orzekania środka zabezpieczającego za przestępstwo
popełnione w związku z zaburzeniem preferencji seksualnych o czyn z art. 200 § 3 k.k.
(prezentowanie treści pornograficznych małoletniemu) i art. 200 § 4 k.k. (prezentowanie
małoletniemu czynności seksualnej). Z art. 93d i art. 93g k.k. usunięto karę 25 lat
pozbawienia wolności.
Przedawnienie karalności
Zwiększono termin przedawnienia karalności zabójstwa do 40 lat od popełnienia.
W celu usunięcia wątpliwości dotyczących przestępstw rozłożonych w czasie
wprowadzono art. 101 § 3a k.k., zgodnie z którym w przypadku przestępstwa
popełnionego w czasie dłuższym niż jeden dzień, bieg przedawnienia rozpoczyna się z
upływem ostatniego dnia, w którym sprawca swoim zachowaniem wypełniał znamiona
przestępstwa.
16 | Strona
Zatarcie skazania
W art. 107 § 1 k.k. usunięto karę 25 lat pozbawienia wolności.
Zmianie uległ art. 107 § 3 k.k. (zatarcie skazania przy dożywotnim pozbawieniu
wolności), z którego usunięto przesłankę uznania kary za wykonaną.
17 | Strona
18 | Strona
19 | Strona
Narażenie na zarażenie
Z art. 161 k.k. usunięto § 2, a jego dotychczasową treść przeniesiono do § 1. W ten
sposób zrównano zagrożenie ustawowe obu rodzajów narażenia.
20 | Strona
Groźba karalna
Zmieniono treść art. 190 § 1 k.k. Wskazano, że warunkiem zaistnienia groźby jest to, by
wzbudziła ona uzasadnioną obawę w osobie, do której została skierowana lub której
dotyczy, a nie do osoby "zagrożonej". Zaostrzono także represję karną za popełnienie
przestępstwa - zrezygnowano z grzywny i ograniczenia wolności, a maksymalny wymiar
pozbawienia wolności podniesiono do 3 lat.
Tryb ścigania
Po zmianach przestępstwo zmuszenia opisane w art. 191 § 1 k.k. ścigane jest na wniosek
pokrzywdzonego. Tak samo jest z naruszeniem miru domowego skodyfikowanego w art.
193 k.k.
Ściganie przestępstwa z art. 296 § 1a k.k. po zmianach może nastąpić także na wniosek
wspólnika, akcjonariusza lub udziałowca pokrzywdzonej spółki lub członka
pokrzywdzonej spółdzielni.
Zgwałcenie
Zwiększono maksymalną karę za zgwałcenie w typie podstawowym z art. 197 § 1 k.k. do
15 lat pozbawienia wolności, w typie kwalifikowanym z art. 197 § 3 k.k. do 20 lat, a za
czyn z art. 197 § 4 k.k. można otrzymać dożywotnie pozbawienie wolności.
21 | Strona
Zmuszenie do prostytucji
Dotychczasowy art. 203 k.k. podzielono na dwa paragrafy. Jako typ podstawowy
zostawiono wykorzystanie stosunku zależności lub krytycznego położenia. Typ
kwalifikowany natomiast umieszczono w § 2, zgodnie z którym kto, przemocą, groźbą
bezprawną lub podstępem doprowadza inną osobę do uprawiania prostytucji, podlega
karze pozbawienia wolności od lat 2 do 15.
22 | Strona
Rozszerzenie poplecznictwa
Po zmianach przestępstwem z art. 239 § 1 k.k. jest także tworzenie fałszywych dowodów.
Niezawiadomienie o przestępstwie
Nowelizacja rozszerzyła katalog przestępstw, o których należy powiadomić organa
ścigania pod groźbą kary. Do katalogu dodano art. 148a k.k. oraz art. 197 § 5 k.k.
23 | Strona
Propagowanie totalitaryzmu
W art. 256 § 1 k.k. rozszerzono zakaz propagowania ustroju totalitarnego o nazistowski i
komunistyczny, zaostrzono także represję karną.
Wprowadzono nowy § 1a, zgodnie z którym tej samej karze podlega, kto publicznie
propaguje ideologię nazistowską, komunistyczną, faszystowską lub ideologię nawołującą
do użycia przemocy w celu wpływania na życie polityczne lub społeczne.
Zmieniono także § 2, który teraz otrzymał następujące brzmienie: karze określonej w § 1
podlega, kto w celu rozpowszechniania produkuje, utrwala lub sprowadza, nabywa,
zbywa, oferuje, przechowuje, posiada, prezentuje, przewozi lub przesyła druk, nagranie
lub inny przedmiot, zawierające treść określoną w § 1 lub 1a albo będące nośnikiem
symboliki nazistowskiej, komunistycznej, faszystowskiej lub innej totalitarnej, użytej w
sposób służący propagowaniu treści określonej w § 1 lub 1a.
Wymuszenie rozbójnicze
Zakres kryminalizacji wymuszenia rozbójniczego został poszerzony także o ograniczenie
działalności gospodarczej, a nie tylko jej zaprzestanie. Wprowadzono także nowy art. 282
§ 2 k.k., zgodnie z którym karze pozbawienia wolności od roku do lat 10 podlega, kto, w
celu osiągnięcia korzyści majątkowej, groźbą rozgłoszenia dotyczącej innej osoby lub
osoby dla niej najbliższej wiadomości uwłaczającej czci lub istotnie naruszającej
prywatność lub zarzutu, który może poniżyć w opinii publicznej lub narazić na utratę
zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności,
doprowadza inną osobę do rozporządzenia mieniem własnym lub cudzym albo do
zaprzestania lub ograniczenia działalności gospodarczej.
24 | Strona
Przetarg publiczny
Całkowicie przeredagowano art. 305 k.k. dotyczący przetargu publicznego. Nowo
opisane typy czynów zabronionych znajdują się w art. 305 § 1-3 k.k. W myśl § 4 przepisy
te stosuje się odpowiednio do kaucji. Tryb ścigania opisano w § 5.
25 | Strona
Przepisy przejściowe
Kara 25 lat pozbawienia wolności orzeczona przed lub po wejściu w życie nowelizacji,
od dnia wejścia w życie nowych przepisów stanowi karę, o której mowa w art. 32 pkt 3
Kodeksu karnego (czyli "zwykłą" karę pozbawienia wolności) w wymiarze 25 lat
pozbawienia wolności.
W sprawach, w których przed dniem wejścia w życie nowelizacji kara pozbawienia
wolności nie została wykonana, do osób warunkowo zwolnionych oraz osób
odbywających karę pozbawienia wolności stosuje się przepisy Kodeksu karnego w
nowym brzmieniu.
Przepisy rozdziału IX Kodeksu karnego (zbieg przestępstw oraz łączenie kar i środków):
● w brzmieniu dotychczasowym stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed
dniem wejścia w życie nowelizacji;
● w brzmieniu nowym stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych po wejściu w
życie nowelizacji.
Do czynów popełnionych przed dniem wejścia w życie nowelizacji stosuje się przepisy
Kodeksu karnego o przedawnieniu w nowym brzmieniu, chyba że termin przedawnienia
już upłynął.
Uchylony art. 75a k.k. stosuje się do spraw, w których postanowienie, chociażby
nieprawomocne, o zamianie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej
wykonania na karę ograniczenia wolności albo grzywnę zostało wydane przed dniem
wejścia w życie nowelizacji. W wypadku zamiany kary pozbawienia wolności na karę
ograniczenia wolności albo na grzywnę na podstawie art. 75a, zatarcie skazania następuje
z upływem okresów wskazanych w art. 107 § 4 i 4a k.k.
Do czynów popełnionych przed dniem wejścia w życie nowelizacji:
● art. 191 § 3 k.k. stosuje się w starym brzmieniu;
26 | Strona
27 | Strona
28 | Strona
Zdanie odrębne
Art. 114 k.p.k. dotyczący zdania odrębnego przeszedł wiele językowych poprawek.
Dodatkowo wskazano w nim, że zdanie odrębne dotyczące samego uzasadnienia musi
wskazywać datę zgłoszenia. W myśl art. 114 § 3 k.p.k. uzasadnienie zdania odrębnego
należy sporządzić, jeżeli sporządza się uzasadnienie orzeczenia. Zgodnie z § 4
uzasadnienie zdania odrębnego sporządza członek składu orzekającego, który je zgłosił,
w terminie przewidzianym dla sporządzenia uzasadnienia orzeczenia, a jeżeli zdanie
odrębne dotyczy uzasadnienia orzeczenia - w terminie 7 dni od zgłoszenia zdania
odrębnego. Obowiązek sporządzenia uzasadnienia zdania odrębnego nie dotyczy
ławnika. Jeżeli ustawa wymaga doręczenia orzeczenia wraz z uzasadnieniem, doręcza się
również uzasadnienie zdania odrębnego. Przepis art. 100 § 7 k.p.k. stosuje się
odpowiednio.
Koresponduje to z nowym art. 413 § 3 k.p.k., w myśl którego jeżeli zgłoszono zdanie
odrębne, wyrok powinien również zawierać wzmiankę, o której mowa w art. 114 § 1
k.p.k.
Po zmianach zgłoszenie zdania odrębnego podaje się do wiadomości wraz ze
wskazaniem, w jakiej części i w jakim kierunku kwestionuje ono orzeczenie, a za zgodą
członka składu orzekającego, który zgłosił to zdanie, także z jego imieniem i
29 | Strona
Badania osobopoznawcze
Zgodnie z art. 213 § 1 k.p.k., po zmianach badania osobopoznawcze będą także
uwzględniały zawód wyuczony i wykonywany oskarżonego oraz zajmowane przez niego
stanowisko, pełnioną funkcję i miejsce pracy. Konieczność załączenia odpisu wyroku
oraz danych dotyczących kary została rozszerzona także o sprawców skazanych w
warunkach art. 64a k.k.
Poręczenie majątkowe
Doprecyzowano kwestie związane z poręczeniem majątkowym. W myśl
znowelizowanego art. 266 § 1a k.p.k., w postępowaniu przygotowawczym przyjęcia
przedmiotu poręczenia majątkowego dokonuje prokurator. Oświadczenie w przedmiocie
źródła pochodzenia przedmiotu poręczenia majątkowego osoba składająca poręczenie
składa pod rygorem odpowiedzialności karnej, o czym należy ją uprzedzić.
W art. 266 § 3 k.p.k. pojawiła się także kwestia zażalenia. Na postanowienie prokuratora
o odmowie przyjęcia przedmiotu zastosowanego przez sąd poręczenia majątkowego
zażalenie przysługuje podejrzanemu i osobie składającej poręczenie. Zażalenie
rozpoznaje sąd wyższego rzędu nad sądem, który zastosował poręczenie majątkowe.
Jeżeli poręczenie majątkowe zastosował sąd apelacyjny, zażalenie rozpoznaje ten sąd w
składzie trzech sędziów.
Akt oskarżenia
W związku ze zmianą art. 332 § 1 pkt 3 k.p.k. akt oskarżenia powinien zawierać także
wskazanie czy czyn został popełniony w warunkach art. 64a k.p.k.
30 | Strona
Wydatki biegłych
Uzupełniono art. 618f § 1 k.p.k., który dotyczy wynagrodzenia biegłych. Po zmianach
biegłemu przysługuje zwrot poniesionych wydatków w zakresie, w jakim bezpośrednio
dotyczyły one konkretnej opinii i były niezbędne dla jej wydania.
Przepisy przejściowe
Przewidziano następujące przepisy przejściowe:
● art. 12 § 4 k.p.k. stosuje się do przestępstw popełnionych po wejściu w życie
nowelizacji;
● art. 55 § 1, 2 i 2b oraz art. 330 § 2 i 2a k.p.k. w nowym brzmieniu stosuje się w
sprawach, w których postanowienie prokuratora nadrzędnego o utrzymaniu w
mocy postanowienia o odmowie wszczęcia lub o umorzeniu postępowania
przygotowawczego zostało wydane po wejściu w życie nowelizacji;
● do zdań odrębnych do orzeczeń wydanych przed dniem wejścia w życie
nowelizacji w sprawach o przestępstwa lub przestępstwa skarbowe stosuje się stare
przepisy;
● art. 213 k.p.k. w nowym brzmieniu stosuje się w sprawach, w których
postępowanie karne zostało wszczęte po wejściu w życie nowelizacji;
● art. 266 k.p.k. w starym brzmieniu stosuje się do poręczeń majątkowych, których
przedmiot przyjęto lub odmówiono jego przyjęcia przed dniem wejścia w życie
nowelizacji;
31 | Strona
32 | Strona
33 | Strona
Przepisy przejściowe
Do niezakończonych przed dniem wejścia w życie nowelizacji postępowań
prowadzonych na podstawie k.k.w., z wyłączeniem wszczętych i niezakończonych
postępowań w przedmiocie udzielenia przerwy w wykonaniu kary, stosuje się do ich
prawomocnego zakończenia stare przepisy.
34 | Strona
35 | Strona
Ochrona komunikacji
W wyniku wprowadzonych zmian wykroczenie z art. 107a § 1 k.w. stało się
wykroczeniem umyślnym i rozszerzono jego zakres także o udaremnianie lub
utrudnianie odbioru informacji.
Czyny przepołowione
Zmiany dotknęły także czynów przepołowionych wskazanych w art. 119 § 1 k.w.
(kradzież i przywłaszczenie), art. 120 § 1 k.w. (kradzież drewna), art. 122 § 1 k.w.
(paserstwo) i art. 124 § 1 k.w. (zniszczenie rzeczy). Granica została przesunięta z 500 zł
na 800 zł.
36 | Strona
37 | Strona
38 | Strona
39 | Strona
40 | Strona
41 | Strona
42 | Strona
43 | Strona
44 | Strona