Cechy (dużo, czy mało podatków?; złożona konstrukcja podatków; brak stabilności rozwiązań podatkowych; system niespójny; kosztowny w administrowaniu, źle odbierany przez podatników), Przykłady zdarzeń, które w polskim systemie podatkowym zostały uznane za przedmiot opodatkowania: Zdarzenie – przedmiot opodatkowania Podatki, obciążenia niepodatkowe Tworzenie dochodu Konsumowanie realnego produktu Zużywanie przez producentów czynników wytwórczych Oszczędzanie (akumulowanie) Inwestowanie Posiadanie majątku Przejmowanie majątku Dokonywanie transakcji sprzedaży, kupna, zamiany
Kierunki reformy polskiego systemu podatkowego: dostosowanie naszego
ustawodawstwa do dyrektyw unijnych; zmniejszenie bezpośrednich obciążeń fiskalnych; uproszczenie systemu; poszerzenie bazy podatkowej; dostosowanie systemu podatkowego do procesu decentralizacji finansów publicznych. Zasady racjonalizacji systemu podatkowego wynikające z teorii optymalnego opodatkowania: struktura systemu podatkowego z strategiczny cel państwa; ekwiwalentność świadczeń jako podstawa wymiaru wpływów podatkowych; neutralność systemu względem mechanizmu rynkowego; minimalizacja kosztów procesu fiskalnego. Koszty procesu fiskalnego: pieniężne obciążenia podatkowe; koszty wymiaru i poboru podatków; koszty płacenia podatków; dodatkowe straty w dobrobycie (excess burden).