Professional Documents
Culture Documents
جلسه هفتم فرودگاه
جلسه هفتم فرودگاه
1
-1جداسازي و تفكيك عملياتي كافي بين هواپيماها در الگوي ترافيك هوايي ايجاد كنند.
-2تداخل و تأخير در عمليات نشست و برخاست و خزش را به حداقل برسانند.
-3كوتاهترين مسافت ممكن را براي خزش هواپيماها از پايانه به انتهاي باند تأمين كنند.
-4تعداد كافي باند خزش خروجي را تأمين كنند؛ بهطوريكه هواپيماي فرود آمده بر روي
باند بتواند هرچه سريعتر از باند خارج شود و از كوتاهترين مسير به محوطة پايانه منتقل
شود.
ايجاد راه دسترسي بين باند پرواز و فضاي پايانه و آشيانه هاي هواپيما
هواپيمايي كه روي باند آمده با عمليات هواپيماي در حال خزش براي برخاست نبايد
تداخل كند.
مسيرهاي خزش هواپيماهاي خروجي داراي كوتاه ترين فاصله قابل عبور بين فضاي
پايانه تا انتهاي باند پرواز باشند.
در فرودگاه هاي بزرگ در نقاط مختلف در طول باند تعبيه شوند (باندهاي خزش
خروجي)
در دوره هاي اوج ترافيك ،ظرفيت باند به چگونگي و سرعت عمل تخليه هواپيماهاي
ورودي از باند دارد.
باند پله اي بدليل شكل زمين موجود براي ساخت باند يا كاهش مسافت خزش
هواپيماهاي ورودي و خروجي برحسب شرايط خاص هر فرودگاه است.
اگر يك باند مستقل براي برخاست و يكي نشست به كار رود كاهش مسافت خزش
ممكن مي شود.
ساختمان پايانه به گونه اي قرار مي گيرد كه مسافت خزش حداقل شود.
دو يا چند باند در جهت هاي مختلف همديگر را قطع مي كنند.
در شرايطي كه بادهاي سخت و شديد در بيشتر از يك جهت بوزد.
براي رعايت مولفه مجاز بار عرضي ساخته مي شود.
محل تقاطع دو باند در ظرفيت تعيين كننده است.
محل تقاطع نزديك انتهاي باند همراه با همگرايي در امتداد حركت تقرب و برخاست
هواپيماها است.
مسير تقرب و برخاست هواپيما در باندهاي يك جهتي پيچيدگي كمتري نسبت به چند
جهتي دارد.
باندهاي Vشكل باز مناسب تر از باندهاي متقاطع هستند.
طرح مطلوب و مناسب براي هر فرودگاه ،نياز به حداقل مسافت خزش از محوط پايانه
به انتهاي باند و كوتاه كردن مسافت خزش هواپيماهاي ورودي دارد.
در فرودگاه هاي با حجم ترافيكي زياد در اختيار داشتن هميشگي يك باند براي نشست
يا برخاست مناسب است.
شكل الف ،تعداد عمليات نشست و برخاست در هر دو جهت باند تقريباً مساوي است.
شكل پ ،مسافت كوتاه خزش هواپيماها در نشست و برخاست
شكل ج ،باندهاي نزديك ساختمان پايانه براي برخاست و باندهاي دورتر براي نشست
اختصاص داده شود.
تا از قطع كردن باندهاي مخصوص نشست توسط هواپيماهاي در حال خزش
جلوگيري شود.
باند فرودگاه بايد در جهتي طراحي شود كه در برگيرنده جهت باد غالب منطقه باشد.
هواپيما زماني قادر به مانوربر روي باند است كه بادپهلو بيش از مقدار مجاز نباشد.
حداكثر مولفه عرضي باد به ابعاد هواپيما و شكل و تركيب بال و كيفيت روسازي باند بستگي
دارد.
هواپيماهاي تجاري در شرايط وزش باد تا سرعت 35مايل بر ساعت قادر به انجام عملياتند.
ساخت باند در جهت مولفه عرضي غالب باد بصورت متقاطع توصيه مي شود.
باند به طول 1500متر و بيشتر ،حداقل 95درصد زمان باد مجاز كمتر از 36/8كيلومتر بر
ساعت
باند به طول 1200تا 1500متر ،حداقل 95درصد زمان باد مجاز كمتر از 24كيلومتر بر ساعت
باند به طول كمتر از 1200متر ،حداقل 95درصد زمان باد مجاز كمتر از 18/4كيلومتر بر ساعت
جهت باند در فرودگاه از طريق تحليل برداري گرافيكي گلباد تعيين مي شود.
گلباد استاندارد شامل يك رشته دايره هاي هم مركز است كه با خطوط شعاعي متقارن قطع شده اند.
خطوط شعاعي نشان دهنده جهت باد است.
فضاي بين هر دو خط شعاعي متوالي نشان دهنده جهت باد است.
ايكائو و هوانوردي فدرال ،فرودگاه را ملزم به تأمين نواحي محافظت شده در انتهاي باند
پرواز مي كند.
نواحي محافظت شده باند يا نواحي بدون مانع باند هم ناميده مي شود.
تصويرزميني سطح تقرب باند از انتهاي سطح اوليه تا نقطه تقرب به ارتفاع 50فوت
باالي باند است.
ناحيه محافظت شده باند در فاصله 200فوتي از انتهاي آن شروع مي شود.
براي هر باند دو ناحيه محافظت شده در دو انتهاي آن الزم است :ناحيه محافظت شده
تقرب و ناحيه محافظت شده برخاست
مناطق ذوزنقه اي شكلي است شامل داخلي ترين قسمت سطوح تقرب باند
پالن و مقطع ناحیه حفاظت شده باند پرواز
62
ابعاد ناحیه حفاظت شده تقرب باند پرواز
63
ناحیه محافظت شده برخاست
64
هدف تعيين موانع موثر بر فضاي هوايي جهت ناوبري هواپيما است.
هدف ارزيابي تأثير ساخت يا تغيير در فرآيندهاي عملياتي است.
هدف تعيين خطرات بالقوه ناشي از پروژه هاي ساخت يا تغييرات بر ناوبري هوايي
است.
هدف تعيين معيارهاي موثر جهت بهبود ايمني ناوبري هوايي است.
خروجي هاي مطالعه
67
ارتفاع 200فوتي از سطح زمين يا 200فوت از سطح فرودگاه ،هر كدام كه بزرگتر بود
تا فاصله 3مايلي فرودگاه براي باندهاي بزرگتر از 3200فوت.
به ازاي هر مايل فاصله از نقطه مرجع فرودگاه 100 ،فوت به به عدد باال تا 500فوت در
فاصله 6مايل اضافه شود.
ارتفاع مجاز براي مسيرهاي دسترسي بايد تا 17فوت براي بزرگراههاي بين استاني،
15فوت براي مسيرهاي عمومي ديگر و براي راههاي خصوصي به ميزان 10فوت يا
معادل ارتفاع بلندترين وسيلة نقليهاي كه از مسير عبور ميكند ،هر كدام كه بزرگتر
است ،افزايش داده شود.
ارتفاع مجاز براي راهآهن ،كانالهاي آبي يا هر معبر ديگري كه اشاره نشده است،
بايد به ميزان 23فوت و يا معادل ارتفاع بلندترين وسيلة نقليهاي كه از مسيرهاي
مزبور عبور ميكند ،افزايش داده شود.
معبرها و راههاي دسترسي داخل و نزديك فرودگاه كه تحت سيستم كنترل زميني
بهوسيلة برج كنترل فرودگاه و يا مديريت هماهنگ با كنترل ترافيك هوايي است ،از
قاعده باال مستثني است.
عملیات ساخت يا تغییر و تحول در ساختار تأسیسات اطراف
84
در ايكائو سطح نشست و برخاست را مجزا كرده و ابعاد جداگانه اي براي سطح تقرب
نشست و سطح فراز برخاست گرفته است.
سطح افقي تعيين شده در ايكائو دايره اي به مركزيت نقطه مرجع فرودگاه (مركز هندسي
باند) است.
در ايكائو فاصله افقي امتداد يافته سطح مخروطي بستگي به كد مرجع فرودگاه تغيير مي
كند.
در ايكائو شيب سطح انتقالي براي باندهاي با كد مرجع 3و 4برابر 1:7و براي باندهاي
ديگر 1:5است.
ابعاد و شيب هاي توصيه شده ايكائو براي سطوح فرضي عاري از موانع در جداول 8و
9فصل هفتم كتاب آمده است.
مدرس :نويد نديمي 89