PERRETXIKOAK

ORONJA
Perretxiko hauek eraztun hori bat daukate, bere kapela
handia izaten da 7 eta 26 cm artean. Bere kutikula erraz
banatzen da eta bere oina zilindrikoa, zuzena eta sendoa
da.
Perretxiko honen habitat gogokoena haritzez osatutako baso
argietako lurzoru azidoak dira, uda eta udazkena bitartean
garatzen dira.
Bere izen zientifikoa “Amanita caesarea” da.
SENDERUELA
Senderuelak kapela txikia dute, 2 eta 6 cm artekoa,
larruazala ezin da separatu, krema-xafla zurixkak ditu, libre
lodiak, nahiko separatuta dago, xafla ugari tartekatuta dute,
eta oina zilindrikoa, luzea, mehea eta tematia, elastikoa,
konkolorala kapelarekin daukate.

Udaberrian ateratzen dira, bere habitata belardietan eta

bideetan dago. Udazkenean eta neguan biltzen dira.

Bere izen zientifikoa “Marasmius oreades” da.

GALAMPERNA
Kapela marroi zurbil bat du, 30 cm-ko diametrokoa. Ezkata
zapal eta ilunak ditu. Xafla askeak, zuriak eta estuak dira,
eta, azkenik, oin liraina eta zuria du, orban marroiekin
jaspeatua.

Artadietan, baso argietan eta belardietan hazten dira,

Uztailetik irailera bitartean har daitezke

Bere izen zientifikoa “Macrolepiota procera” da.

COLMENILLA
6 eta 10 cm-ko zabalerako txapela daukate, lasto-arrosa
edo ezti kolorekoa, liztor-habiaren antzekoa dute.

Perretxiko jangarriak dira, bere habitata ibaien ertzetan

dago, hurritzen, lizarren, makalen eta haltzen azpian,
batzuetan ertzetatik urrunago daude eta ibaietatik gertu
dauden zelai hezeetan ateratzen dira.

Bere izen zientificoa “Morchella” da.

SETA DE MIEL
Eraztun horixka zabala, mintzaduna eta iraunkorra du.
Haragi zuria eta irmoa txapelean, zurezko eta zuntzdun
oinetan, zapore leunarekin ale gazteetan, mingotsa eta
desatsegina ale helduetan, eta usain bizia,

Zuhaitz bizietan, egur zaharretan, zurtoinetan eta sustrai

usteletan bizi da eta arazo handia da parke eta lorategietan
kentzea zaila baita.
perretxiko hau oso posoitsua da,

Bere izen zientifikoa “Armillaria mellea” da.

HONGO BLANCO
Perretxiko gehienek laminak daukate baina hauek ez, hodi
luzeak baizik. Bai, boletus bat baino gehiago dago eta denak
ez dira jangarriak. Boletus edulis da ospetsuena eta gehien
jaten duguna. Haragi zuria, txapel likatsua eta marroi argia
da.

Lur azidoak nahiago ditu, harizti, pago, pinu, gaztainondoen

azpian, eta txilar, iratze eta labardoen artean ere.

Bere izen zientifikoa “Boletus edulis” da.

 FINALA
Argazki hauek googletik atera dira.