Szczególna teoria względności

Kolokwium II A
1. W IU (STW) na cząstkę o niezerowej masie spoczynkowej m działa stała w czasie i jednorodna siła F⃗ .
Napisać lagranżjan tej cząstki i rozwiązać wynikające z niego równania ruchu.
2. Względem obserwatora O wzdłuż osi x leci mezon π 0 o energii całkowitej równej podwójnej energii spo-
czynkowej mezonu E = 2mπ c2 . Mezon rozpada się na dwa fotony π 0 → 2γ. W układzie związanym z
mezonem fotony rozlatują się w przeciwnych kierunkach osi y ′ . Znaleźć energię fotonów względem układu
odniesienia związanego z obserwatorem O
3. Pocisk ma 4-prędkość uα , a rakieta ma 4-prędkość v α , obie wyznaczone przez czas własny każdej linii
świata. Składowe obu tych wektorów są dane w pewnym układzie LAB. Wykazać, że moduł prędkości
względnej pocisku względem rakiety v = |⃗v | jest wyznaczony przez wektory uα i v α .

4. Jedna z reakcji fotoprodukcji pionów ma następujący przebieg:

γ+p→n+π

Znaleźć minimalną energię, jaką musi mieć foton w układzie spoczynkowym protony, by możliwa była
produkcja pionu.

5. Rozważmy reakcje typu

1 + 2 → 3 + 4.
Układ laboratoryjny jest zdefiniowany jako ten w którym p⃗2 = 0. Układ środka masy jest zdefiniowany
jako ten, w którym p⃗CM
1 + p⃗CM
2 . Wykazać, że energia cząstki 1 w układzie środka masy dana jest jako:
CM 2
(Etotal ) + c4 m21 − c4 m22
E1CM = CM
.
2Etotal

6. Przeanalizujmy najlepszy sposób przeprowadzania eksperymentów w akceleratorze cząstek. Jaka jest ener-
gia dostępna do produkcji cząstek, gdy wiązka protonów jest przyspieszana do 40 GeV i uderza o stacjo-
narny cel.