ISANG PROYEKTO/GAWAIN

na Iniharap kay
G. Madsal Martinez
Guro

GenSantos Foundation College Inc.

Bulaong extension,
General Santos City

Bilang Bahagi
ng Parsyal Pangangailangan sa
Asignaturang Fil 102
para sa kursong

Bachelor of Science in…

Pangalan ng mag-aaral

Hunyo, 2023
 Panimula

Kultura ng Pilipinas at Hapon

Ang Pilipinas at Hapon ay mga magkaibang bansa na may mga pagkakatulad at

pagkakaiba sa kanilang kultura. Bagama't malayo ang geografikal na distansya, ang
dalawang bansa ay may mga pagkakatulad na maaaring makita sa kanilang tradisyon,
pamumuhay at pananaw sa buhay.

Sa Pilipinas, ang kultura ay nakasentro sa pamilya, pagkakaisa at paggalang sa mga

nakatatanda. Ang mga Pilipino ay kilala sa kanilang pagkamasayahin, pakikisalamuha
at pagiging maka-Diyos. Ang mga pangunahing festival at pagdiriwang ay nagpapakita
ng kanilang masayang disposisyon at pagmamahal sa tradisyon.

Naman, ang Hapon ay kilala sa kanilang disiplinado at mahusay na pagkatao. Ang

kanilang kultura ay nakatuon sa pagrespeto sa awtoridad, pagkakaisa at pagsunod sa
mga tradisyon. Ang mga Hapon ay kilala rin sa kanilang pagmamahal sa kalinisan,
kagandahan at estetika.

Bagama't may mga pagkakaiba, ang dalawang bansa ay may mga pagkakatulad na
maaaring makita sa kanilang pangarap, pananaw sa buhay at pagkakaisa bilang mga
Asiano. Ang pag-unawa at paggalang sa isa't isa ay mahalaga upang mapalalim ang
ugnayan at makamit ang kapayapaan at pag-unlad.

.
 Mga pag-aaral na nasaliksik;

1. Pamagat: Kultura ng mga Pilipino

Awtor/mananaliksik: Jocano, F. Landa (2001).
2. Pamagat: Kultura nang Hapones
Awtor/mananaliksik: Doi Takeo (2019).

Nilalaman ng unang pag-aaral o pananaliksik

Isa sa mga pangunahing pag-aaral ni Jocano ay ang kanyang pagsusuri sa

tradisyonal na kultura ng mga Pilipino. Iminungkahi niya na upang maintindihan
ang kasalukuyang kultura, kailangan nating tingnan at pag-aralan ang
pinanggalingan nito – ang tradisyonal na kultura. Ayon sa kanya, ang tradisyonal
na kultura ng mga Pilipino ay may sariling mga elemento, paniniwala, at sistema
na nagbibigay-diin sa pagkakaisa, pakikisama, at paggalang sa kapwa.

Bukod dito, pinaliwanag ni Jocano ang proseso ng cultural change o pagbabago

sa kultura. Sinabi niyang ang kulturang Pilipino ay hindi statiko kundi patuloy na
umuusbong at umaangkop sa mga bagong impluwensya at sitwasyon.
Ipinamalas niya kung paano ang tradisyonal na kultura ay nagsasabay sa
modernisasyon at globalisasyon.

Ang pangunahing kontribusyon ni Jocano sa pag-aaral ng kultura ay ang

kanyang pagtataguyod ng holistikong pananaw. Ipinakilala niya ang konseptong
“total society” kung saan ang kultura ay dapat pag-aralan bilang isang integrated
at inter-connected na sistema, at hindi lamang bilang mga nakalateral na
elemento.

Sa pamamagitan ng kanyang masusing pananaliksik at malinaw na pagsusulat,

naipakita ni Jocano ang kahalagahan ng pag-unawa sa sariling kultura at
identidad ng mga Pilipino.

Nilalaman ng ikalawang pag-aaral o pananaliksik

Ayon kay Doi, ang amae ay sentral sa Japanese worldview at nakakaapekto sa

kung paano mag-iisip at kumilos ang mga Hapon. Makikita ito sa kanilang
malalim na ugnayan at pag-aakalang may proteksyon mula sa mas nakatatanda
o nakataas sa kanila.

Ipinakita ni Doi na ang amae ay nagmumula sa malalim na pag-aaral ng mga

Hapon sa kanilang sarili at pakikitungo sa kapwa. Ito ang nagbibigay-diin sa
kanilang malalim na ugnayan at pag-aakalang may suporta mula sa iba.

Ang pangunahing punto ng pananaliksik ni Doi ay ang pagpapaliwanag sa

importansya at impluwensya ng konsepto ng amae sa Japanese culture at pag-
uugali.
 Pagsusuri ng Dalawang Pag-aaral o Pananaliksik

Mga Pagkakatulad

Kapag tinitignan ang mga pananaliksik at kontribusyon ni Takeo Doi at F. Landa

Jocano, makikita natin ang ilang pagkakatulad sa kanilang mga pag-aaral at pananaw.

Pareho silang nag-fokus sa pagsusuri at pagbibigay-linaw sa mga kultural na konsepto

at sistema na nagbibigay-diin sa pagkakaisa, pakikisama, at malalim na ugnayan sa
kapwa. Si Doi, sa kanyang pag-aaral ng "amae" o dependency concept sa Hapon, at si
Jocano, sa kanyang pananaliksik sa tradisyonal na kultura at "total society" ng mga
Pilipino.

Kapwa nilang ipinamalas ang kahalagahan ng pag-unawa sa sariling kultura at

identidad upang makaintindi ng kasalukuyang pag-uugali at pamumuhay ng kanilang
mga kababayan. Itinaas nila ang halaga ng holistic at integrated na pag-aaral sa
kultura, sa halip na tingnan lamang ito bilang mga hiwalay na elemento.

Bukod dito, pareho silang naniwala na ang kultura ay hindi statiko kundi patuloy na
umuusbong at umaangkop sa mga bagong impluwensya. Ipinakita nilang ang
tradisyonal na kultura ay nabubuhay at umaakma sa modernisasyon at globalisasyon.

Sa pamamagitan ng kanilang masusing pananaliksik at malinaw na pagsusulat, pareho

nilang ipinamalas ang kahalagahan ng pag-unawa at pagmamahal sa sariling kultura.
Ang kanilang mga pag-aaral ay naging malaking ambag sa pagbibigay-linaw at
pagpapahalaga sa mga kultural na konsepto at sistema na nagbibigay-diin sa
pagkakaisa at pakikisama sa kapwa.Mga Pagkakaiba

Natuklasan
Matapos mapag-aralan ang mga kontribusyon at pananaliksik ni Takeo Doi at F. Landa
Jocano, marami akong natuklasan at naintindihan tungkol sa kultura at pagkatao ng
mga tao mula sa kanilang mga bansa.
Unang-una, napabatid sa akin ang kahalagahan ng pag-unawa sa sariling kultura at
identidad. Kapwa sina Doi at Jocano ay nagsasabi na ang pag-aaral at pagmamahal sa
ating sariling kultura ay mahalaga upang maunawaan natin ang ating kasalukuyang
pag-uugali at pamumuhay. Hindi lamang ito para mapahalagahan natin ang ating mga
tradisyon, kundi upang maging sensitibo tayo sa mga kultural na konsepto at sistema
na nagtataguyod ng pagkakaisa at pakikisama sa ating kapwa.

Ikalawa, napansin ko ang pagkakapareho ng pananaw nila sa kultura bilang isang

integrated at inter-connected na sistema. Hindi nila ito tinitingnan bilang mga hiwalay na
elemento, kundi bilang isang "total society" na dapat pag-aralan sa pamamagitan ng
holistic at integrated na pananaw. Ito ang nagpapahiwatig na ang kultura ay hindi
lamang simpleng pagsasama-sama ng iba't ibang aspeto, kundi isang kompleks na
sistema na may mga ugnayan at kaugnayan sa isa't isa.

Panghuli, napag-alaman ko na ang kultura ay hindi statiko o nakakabit sa nakaraan

lamang. Ayon sa kanila, ang kultura ay patuloy na umuusbong at umaangkop sa mga
bagong impluwensya at sitwasyon. Ito ang nagpapakita na ang kultura ay buhay at
laging nabubuo, hindi lamang nakatuon sa tradisyon kundi pati na rin sa kasalukuyan at
kinabukasan.

Sa pamamagitan ng kanilang masusing pananaliksik at malinaw na pagsusulat, napag-

alaman ko ang kahalagahan ng pag-unawa at pagmamahal sa sariling kultura. Ito ang
nagpapahiwatig na ang kultura ay hindi lamang isang akademikong paksa, kundi isang
buhay na realidad na may malaking impluwensya sa ating pag-uugali at pamumuhay
bilang mga tao.
Konklusyon

Talasanggunian

Kulturang Pilipino:

Jocano, F. L. (2001). Filipino worldview: Ethnography of local knowledge. Punlad Research

House.

Kulturang Hapon:

Doi, T. (2019). The anatomy of dependence. Kodansha International.