Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, czy społeczeństwo potrzebuje kary śmierci.

Przypomnimy, dlaczego społeczeństwo powinno odstąpić od kary śmierci.

1) Możliwość pomyłki sądowej.

Niezależnie od tego, jak profesjonalni są śledczy prowadzący sprawę przestępcy, bez względu na
to, jak przekonujące są dowody potwierdzające winę skazanego i bez względu na to, jak rzetelny
jest proces, zawsze istnieje możliwość wystąpienia błędu w systemie sądowniczym dowolnego
kraju na naszej planecie. Do czasu wykonania wyroku skazany ma jeszcze nadzieję i możliwość
zebrania niezbędnych dowodów swojej niewinności oraz przekonania o tym śledztwa i sądu. Po
wykonaniu wyroku ani dowody, ani resocjalizacja nie będą w stanie przywrócić do życia
straconego.
 Amerykanin Ricky Jackson, skazany na dożywocie i spędziwszy 39 lat w więzieniu w
oczekiwaniu na egzekucję, został wypuszczony na salę sądową. Według France 24
udowodniono, że 57-letni mężczyzna został skazany za przestępstwo, którego nie
popełnił.
 W Stanach Zjednoczonych więzień Jonathan Fleming został we wtorek zwolniony po
odbyciu prawie 25 lat więzienia pod zarzutem morderstwa, którego nie popełnił. Według
Reutersa „sędzia ostatecznie ustalił, że w chwili morderstwa Fleming w rzeczywistości
przebywał na wakacjach na Florydzie”.
 Berlin, 7 lipca. Po ponownym rozpoznaniu sprawy sąd w Monachium (kraj związkowy
Bawaria) uznał, że mieszkaniec Niemiec, który spędził 13 lat w więzieniu, jest niewinny.
Manfred Gendicki, lat 63, został zatrzymany w 2009 roku pod zarzutem zamordowania
starszej kobiety, której pomagał w pracach domowych. W 2010 roku sąd uznał go za
winnego i skazał mężczyznę na dożywocie. Dopiero po latach wersję prawników
potwierdziło badanie oparte na symulacji komputerowej. Po ustaleniu parametrów
pomieszczenia, wzrostu i wagi zmarłego biegli ustalili, że z dużym
prawdopodobieństwem był to nieszczęśliwy wypadek.
Przytoczyliśmy tylko 3 przypadki, w których niewinna osoba została uznana za winną i
osadzona w więzieniu. Gdyby jednak w tych stanach USA, Berlinie i innych krajach istniała kara
śmierci, po uznaniu niewinności nie byłoby już możliwe przywrócenie życia danej osobie.

2) Obecność „instytutu katów”.

Akademik Andriej Sacharow stwierdził: "Obecność instytucji kary śmierci odczłowiecza

społeczeństwo. Mówiłem i nadal wypowiadam się przeciwko karze śmierci (i to nie tylko w
ZSRR) także dlatego, że ten wymiar kary przewiduje obecność stałego straszny aparat
egzekutorów, cała instytucja kary śmierci.”
W krajach, w których kara śmierci jest legalna, kaci są w rzeczywistości legalnymi mordercami.
Jedyna różnica między nimi a tymi, których dokonują egzekucji, polega na tym, że ci pierwsi
działają na rzecz swojego państwa, którego konstytucja stanowi z kolei, że zabicie człowieka jest
przestępstwem. Okazuje się, że w ten sposób państwo usprawiedliwia morderstwo w
świadomości społecznej i podważa podstawową zasadę moralności publicznej i moralności, jaką
jest całkowita nienaruszalność życia ludzkiego. Jedno zaprzecza drugiemu i w efekcie powstaje
błędne koło.
Okazuje się, że ci, którzy wykonują wyrok, zabijają „na dobre”, czym różnią się od tych, którzy
popełniają morderstwo z powodów osobistych?

3) Czy jesteśmy bogami?

Życie ludzkie jest bezcenne i nie do nas należy decyzja, czy maniak, który zabił i wykorzystał
356 młodych dziewcząt i 48 starszych babć, zasługuje na życie! Albo 20 dziewcząt i 7 babć. Lub
5 dziewcząt i 1 babcia. Lub 1 dziewczyna i 1 babcia. Inaczej mówiąc, jak wyznaczyć granicę, za
którą czas powiedzieć POTWÓR?
Nie ma jednego dokumentu, który miałby zastosowanie do całego świata. Każde państwo ma
swoją własną konstytucję, własne prawa, swoją wiarę i własne tradycje. Tam, gdzie jedno jest
akceptowalne, dla innych jest to przestępstwo. Jak możemy oceniać wszystkich tak samo? Jaki
jest standard człowieczeństwa? Biblia? Koran? Tora? Starożytna egipska Księga Umarłych?