UWAGA OGÓLNA: każde ”wycięcie” z programu w którym realizujemy statykę

należy opisać !

rys.01. Geometria belki – rozpiętości poszczególnych przęseł, podpory.

rys.02. Definicja przekroju – geometria + materiał (definiujemy z poziomu edytora przekroju).

rys.03. Geometria przekroju poprzecznego płyty – b x h = 100 x 15 cm = 1000 x 150 mm.
rys.04. Wybór materiału – beton klasy C25/30.
 rys.05. Ustawienie zdefiniowanego przekroju poprzecznego płyty jako przekroju domyślnego
w menadżerze profili.

rys.06. Schemat statyczny z wizualizacją opisów profili (przekrojów poprzecznych) – przekrój płyty
żelbetowej uprzednio zdefiniowany.
rys.07. Definicja nowej grupy obciążeń – obciążenia stałe (warstwy wykończeniowe).
rys.08. W grupie obciążeń ciężarem własnym (konstrukcji) zmieniamy typ obciążenia na „Ciężar własny
(duża zmienność)” – ustawienia domyślne to „Ciężar własny (mała zmienność)”.
rys.09. W grupie obciążeń zmieniamy obciążenie zmienne na „Obciążenie zmienne 1”, typ obciążenie
zmieniamy na „Użytkowe magazyny” oraz w pozycji opisu wprowadzamy informację „Obciążenie
zmienne – 1 przęsło”.

rys.10. W grupie obciążeń kopiujemy/nadpisujemy „Obciążenie zmienne 1” do

„Obciążeń zmiennych 2, 3, 4 i 5”.
rys.11. Obciążenie stałe warstwami wykończeniowymi – intensywność 1,70 kN/m.

rys.12. Obciążenie zmienne nr 1 – obciążenie 1 przęsła – intensywność 24,0 kN/m.

rys.13. Obciążenie zmienne nr 2 – obciążenie 2 przęsła – intensywność 24,0 kN/m.

rys.14. Obciążenie zmienne nr 3 – obciążenie 3 przęsła – intensywność 24,0 kN/m.

rys.15. Obciążenie zmienne nr 4 – obciążenie 4 przęsła – intensywność 24,0 kN/m.

rys.16. Obciążenie zmienne nr 5 – obciążenie 5 przęsła – intensywność 24,0 kN/m.

rys.17. Relacje grup obciążeń – relacje pomiędzy obciążeniami zmiennymi.

rys.18. Wybór rodzaju kombinacji w zakładce „Analiza” – SGN, kombinacja podstawowa.
Podgląd ilości kombinacji.
 rys.19. Obwiednia wykresu momentów w SGN dla kombinacji podstawowej.

rys.20. Obwiednia wykresu momentów w SGN dla kombinacji podstawowej.

Powiększenie przebiegu obwiedni do osi symetrii układu.

rys.21. Wybór rodzaju kombinacji w zakładce „Analiza” – SGU, kombinacja prawie-stała.

Podgląd ilości kombinacji.
rys.22. Obwiednia wykresu momentów w SGU dla kombinacji prawie-stałej.

rys.23. Obwiednia wykresu momentów w SGU dla kombinacji prawie-stałej.

Powiększenie przebiegu obwiedni do osi symetrii układu.