Professional Documents
Culture Documents
Σκυροδεμα υπερυωηλης αντοχης εργασια
Σκυροδεμα υπερυωηλης αντοχης εργασια
Σκυροδεμα υπερυωηλης αντοχης εργασια
ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ
ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ
ΤΟΜΕΑΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ
ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
“Ανάπτυξη επισκευαστικού σκυροδέματος υπερυψηλής αντοχής
με εναλλακτικές κονίες”
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 2021
i
Ευχαριστίες
ii
iii
Περίληψη
iv
Abstract
This dissertation was prepared within the curriculum of the Department of Civil
Engineering of the Aristotle University of Thessaloniki.
The purpose was to experimentally investigate the behavior of high-strength
concretes with the aim of both high compressive strength and high workability, but
also to reduce the cost of manufacture as much as possible.
The experimental part was essentially divided into three parts. The first part
concerned three concrete compositions which contained only cement for binder, with
different contents each. At the same time, we tried to reduce as much as possible the
ratio of water to cement. At this stage, two tests were performed, that of resistance
to uniaxial compression and that of workability.
Then we moved on to the second stage, which consists of four compositions, in which
we replaced a percentage of the cement with natural pozzolan, again with the same
reasoning, the lowest possible ratio of water to cement. As in the first part, two tests
were performed to determine their compressive strength and workability.
During the third and last stage of the experimental part, we came up with three final
compositions with different variations compared to the previous ones. The first
contained only cement as a binder, the second contained cement and silica fume in
percentages of 80 and 20% respectively, while the third contained cement, silica fume
and limestone fissure in percentages of 80, 10 & 10% respectively. The cement
content was 1000 kg / m3 in all three compositions. The aggregate used at the
present stage was quartz sand, while in the previous two it was silicate sand. The
following tests were performed for the final compositions: Determination of
workability, resistance to compression, bending and adhesion, determination of
shrinkage and determination of measure of elasticity. Finally, the results were
evaluated.
v
vi
Περιεχόμενα
Ευχαριστίες ............................................................................................................ ii
Περίληψη ...............................................................................................................iv
Abstract .................................................................................................................. v
Κεφάλαιο 1ο : Θεωρητικό υπόβαθρο ..................................................................... 1
1.1. Γενικά στοιχεία για τα δομικά κονιάματα ........................................................ 1
1.2. Κατηγορίες και είδη κονιαμάτων ..................................................................... 1
1.3. Χαρακτηριστικά και ιδιότητες των κονιαμάτων ............................................... 2
1.4. Εφαρμογές και χρήσεις των κονιαμάτων ......................................................... 3
1.5. Το τσιμέντο ...................................................................................................... 3
1.5.1. Παραγωγή τσιμέντου Portland......................................................................... 4
1.5.2. Τύποι τσιμέντων ............................................................................................... 5
1.5.3. Σύσταση τσιμέντου .......................................................................................... 6
1.5.4. Κατηγορίες αντοχής τσιμέντου ........................................................................ 6
1.5.5. Ενυδάτωση και πήξη του τσιμέντου................................................................. 8
1.6. Υλικά αντικατάστασης του τσιμέντου .............................................................. 8
1.6.1. Φυσικές Ποζολάνες .......................................................................................... 8
1.6.2. Σκωρίες υψικαμίνων (Ground granulated blastfurnance slag – GGBS) ............ 9
1.6.3. Πυριτική παιπάλη (silica fume) ........................................................................ 9
1.7. Αδρανή Υλικά ................................................................................................. 10
1.7.1. Προέλευση ...................................................................................................... 11
1.7.2. Παραγωγή ....................................................................................................... 11
1.7.3. Χαρακτηριστικά και ιδιότητες αδρανών ......................................................... 12
1.7.4. Αδρανή στο σκυρόδεμα υψηλής αντοχής ....................................................... 14
1.8. Το νερό ........................................................................................................... 15
1.8.1. Λόγος Νερού / Τσιμέντου .............................................................................. 15
1.9. Πρόσμικτα ...................................................................................................... 16
1.10. Επισκευαστικά κονιάματα υψηλής αντοχής .................................................. 16
1.11. Εφαρμογές επισκευαστικού σκυροδέματος υψηλής αντοχής ....................... 18
Κεφάλαιο 2ο : Πειραματικό Μέρος ...................................................................... 19
2.1. Γενικά στοιχεία για τις συνθέσεις ...................................................................... 19
2.1.1. Προετοιμασία συνθέσεων .............................................................................. 20
vii
2.2. Πειραματικές δοκιμές νωπού και σκληρυμένου κονιάματος ............................ 23
2.2.1. Προσδιορισμός εργασιμότητας νωπού κονιάματος ....................................... 23
2.2.2. Αντοχή σε μονοαξονική θλίψη ........................................................................ 24
2.2.3. Αντοχή σε κάμψη ............................................................................................ 26
2.2.4. Προσδιορισμός μέτρου ελαστικότητας ........................................................... 28
2.2.4.1. Δυναμικό μέτρο ελαστικότητας ................................................................... 29
2.2.4.2. Στατικό μέτρο ελαστικότητας ....................................................................... 30
2.2.5. Προσδιορισμός συστολής κονιαμάτων ........................................................... 31
2.2.6. Δοκιμή πρόσφυσης (pull off test) .................................................................... 33
2.3. Πρώτο στάδιο πειράματος ................................................................................. 36
2.3.1. Αναλογίες συνθέσεων ..................................................................................... 36
2.3.2. Έλεγχοι στο πρώτο στάδιο του πειράματος .................................................... 38
2.3.2.1. Προσδιορισμός εργασιμότητας.................................................................... 38
2.3.2.2. Θλιπτική αντοχή 7 ημερών ........................................................................... 39
2.4. Δεύτερο στάδιο πειράματος .............................................................................. 40
2.4.1. Αναλογίες συνθέσεων ..................................................................................... 40
2.4.2. Έλεγχοι στο δεύτερο στάδιο του πειράματος ................................................. 42
2.4.2.1. Προσδιορισμός εργασιμότητας.................................................................... 42
2.4.2.2. Θλιπτική αντοχή 7 & 28 ημερών .................................................................. 43
2.5. Τρίτο στάδιο πειράματος ................................................................................... 45
2.5.1. Αναλογίες συνθέσεων ..................................................................................... 45
2.5.2. Έλεγχοι στο τρίτο στάδιο του πειράματος ...................................................... 48
2.5.2.1. Προσδιορισμός εργασιμότητας.................................................................... 48
2.5.2.2. Προσδιορισμός θλιπτικής αντοχής 7, 28 & 56 ημερών ................................ 49
2.5.2.3. Προσδιορισμός καμπτικής αντοχής 7, 28 & 56 ημερών ............................... 51
2.5.2.4. Προσδιορισμός συστολής ............................................................................ 54
2.5.2.5. Προσδιορισμός μέτρου ελαστικότητας ........................................................ 58
2.5.2.5.1. Δυναμικό μέτρο ελαστικότητας ................................................................ 58
2.5.2.5.2. Στατικό μέτρο ελαστικότητας .................................................................... 59
2.5.2.6. Προσδιορισμός αντοχής σε πρόσφυση ........................................................ 61
Κεφάλαιο 3ο: Συμπεράσματα ............................................................................... 63
Βιβλιογραφία ....................................................................................................... 65
Παράρτημα .......................................................................................................... 67
viii
ix
Κεφάλαιο 1ο : Θεωρητικό υπόβαθρο
Κονίαμα είναι το μίγμα που προκύπτει από την ανάμιξη κονιών, άμμου και νερού. Σε
ορισμένες περιπτώσεις προστίθενται σε μικρές αναλογίες στην εξίσωση και οργανικά
ή ανόργανα πρόσμικτα. Το κονίαμα θεωρείται σαν υλικό σύνθετο, ετερογενές και
πορώδες και λόγω του ότι αποτελείται από παραπάνω από ένα υλικά, οι ιδιότητες
του αλλάζουν από σημείο σε σημείο και τα κενά που περιλαμβάνει καταλαμβάνουν
μεγάλο ποσοστό του συνολικού του όγκου.
Στο πρωταρχικό του στάδιο, μετά την ανάμιξη των υλικών, το κονίαμα βρίσκεται σε
πλαστική κατάσταση, ικανό να υποστεί οποιαδήποτε επεξεργασία, χωρίς να
αλλοιωθεί και είναι ομοιογενές και κάθε κόκκος άμμου καλύπτεται από τον πολτό.
Μετά από ορισμένο χρόνο, ο οποίος εξαρτάται από το είδος της κονίας, το κονίαμα
αρχίζει να στερεοποιείται και τελικά μετατρέπεται σε συμπαγές σώμα, που αποκτά
μηχανικά χαρακτηριστικά και φυσικές και χημικές ιδιότητες.
Κατά τη φάση της στερεοποίησης λαμβάνει χώρα το φαινόμενο της πήξης, όπου το
υλικό από εύπλαστη και επεξεργάσιμη μάζα μετατρέπεται σε στερεή μάζα.
Σημαντικό ρόλο παίζει ο χρόνος από την ανάμιξη των υλικών μέχρι την έναρξη της
διαδικασίας της πήξης καθώς, μέσα σε εκείνο το χρονικό διάστημα πρέπει να γίνει η
παρασκευή, η μεταφορά και η τοποθέτηση στο έργο.
Η φάση που ακολουθεί μετά την πήξη ονομάζεται σκλήρυνση, κατά την οποία το
κονίαμα αυξάνει τις αντοχές του και ο όγκος του υφίσταται μικρομεταβολές. Η
ταχύτητα σκλήρυνσης μεταβάλλεται με την πάροδο του χρόνου και είναι μεγαλύτερη
στην αρχή, ενώ ελαττώνεται προοδευτικά έως ότου μηδενιστεί, ενώ διαφέρει
ανάλογα με το είδος του κονιάματος και τις συνθήκες στις οποίες βρίσκεται. Η
περίοδος της σκλήρυνσης μπορεί να διαρκέσει από μερικούς μήνες μέχρι και
χρόνια.[1]
1
Ανάλογα με το είδος της κονίας και του αδρανούς που θα χρησιμοποιηθεί,
παρασκευάζονται διάφορα είδη κονιαμάτων, με τα κυριότερα να είναι:
2
1.4. Εφαρμογές και χρήσεις των κονιαμάτων
1.5. Το τσιμέντο
Το τσιμέντο εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα μέσα του 18ου αιώνα από τον Άγγλο J.
Aspdin (Portland). Είναι η συνδετική ύλη που χρησιμοποιείται για την παραγωγή
κονιαμάτων και σκυροδεμάτων. Πιο συγκεκριμένα είναι ένα ανόργανο υλικό, που σε
ανάμιξη με το νερό αποκτά σώμα και σχηματίζει μία πάστα όπου πήζει και
σκληραίνει μέσω χημικών αντιδράσεων και διεργασιών ενυδάτωσης και τελικά
αποκτά αντοχή και σταθερότητα.
3
1.5.1. Παραγωγή τσιμέντου Portland
Τα βασικά συστατικά του τσιμέντου Portland είναι τα πυριτικά άλατα του ασβεστίου.
Με βάση αυτά πρέπει να παραχθούν το ασβέστιο και το πυρίτιο στις κατάλληλες
μορφές και αναλογίες.
Για τη διευκόλυνση του σχηματισμού των ενώσεων στο clinker, το ακατέργαστο
μίγμα πρέπει να ομογενοποιηθεί πριν τη θερμική του επεξεργασία. Συνεπώς τα
υλικά υποβάλλονται σε μια σειρά διαδικασιών θραύσης, λείανσης και άλεσης, για τη
δημιουργία της φαρίνας, μόρια μεγέθους μικρότερα των 75μm.
Κατά την υγρή διαδικασία παραγωγής του τσιμέντου, η λείανση και η ομογενοποίηση
στο ακατέργαστο μίγμα υλοποιούνται με τη μορφή πηλού, που εμπεριέχει 30-40 %
νερό.
Κατά τη ξηρή διαδικασία, το νερό από τον πηλό πρέπει να εξατμιστεί προτού
δημιουργηθεί το clinker. Για την παραγωγή του clinker, οι κλίβανοι ξηρής
διαδικασίας, που διαθέτουν πολυβάθμιας διαθεσιμότητας προ-θερμαστές,
επιτρέπουν την αποδοτική ανταλλαγή θερμότητας μεταξύ των καυτών αερίων και
του ακατέργαστου μίγματος και απαιτούν ενέργεια από ορυκτό καύσιμο της τάξης
των 800 kcal/kg clinker, εν αντιθέσει με τα περίπου 1400 kcal/kg που απαιτούνται
στους κλίβανους της υγρής διαδικασίας.
Εικόνα 1. Διάγραμμα ροής της ξηράς διαδικασίας για την κατασκευή τσιμέντου Portland
4
1.5.2. Τύποι τσιμέντων
o Τσιμέντα Τύπου Ι (CEM I): Αμιγώς Portland (clinker σε ποσοστό > 95%).
Τσιμέντα, τα οποία προέρχονται από συνάλεση clinker και γύψου και στα
οποία επιτρέπεται η προσθήκη μέχρι 3% προϊόντων προερχόμενων από
θραύση ή κονιοποίηση φυσικών ή τεχνητών υλικών.
5
1.5.3. Σύσταση τσιμέντου
6
Αντοχή σε θλίψη, Mpa (N/mm2) Αρχικός
Κατηγορία Διόγκωση
Τυπική αντοχή χρόνος
Αντοχής Αρχική αντοχή (Διαστολή)
(όρια) πήξης
2 ημέρες 7 ημέρες 28 ημέρες min mm
32,5 N - ≥ 16.0
≥ 32.5 ≤ 52.5 ≥ 75
32,5 R ≥ 10.0 -
42,5 N ≥ 10.0 -
≥ 42.5 ≤ 62.5 ≥ 60 ≤ 10
42,5 R ≥ 20.0 -
52,5 N ≥ 20.0 -
≥ 52.5 - ≥ 45
52,5 R ≥ 30.0 -
Πίνακας 2. Μηχανικές και φυσικές απαιτήσεις τσιμέντων βάσει Ευρωπαϊκού προτύπου ΕΛΟΤ ΕΝ 197-1
7
1.5.5. Ενυδάτωση και πήξη του τσιμέντου
Η ανάμιξη του τσιμέντου με νερό έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός πολτού
(τσιμεντόπαστας), που εν συνεχεία γίνεται συμπαγής και σκληρός. Η διαδικασία αυτή
ονομάζεται πήξη. Η ταχύτητα πήξης είναι πολύ σημαντική για την πορεία μίας
κατασκευής, λόγω του ότι δεν πρέπει να είναι ούτε πολύ μεγάλη, γιατί έτσι θα χαθεί
γρήγορα η εργασιμότητα του μίγματος, αλλά ούτε και πολύ αργή, γιατί θα
καθυστερήσει τα επόμενα στάδια της κατασκευής και θα χαθεί πολύτιμος χρόνος.
Ένας ακόμη παράγοντας, από τον οποίο εξαρτάται η ενυδάτωση του τσιμέντου είναι
η λεπτότητά του, αφού όσο πιο αλεσμένο και λεπτόκοκκο είναι ένα τσιμέντο τόσο
μεγαλύτερη θερμότητα ενυδάτωσης θα εμφανίσει, ενώ θα έχει και βελτιωμένη
αντοχή σε σχέση με κάποιο λιγότερο λεπτόκοκκο. Η λεπτότητα στο τσιμέντο
εκφράζεται ως ειδική επιφάνεια (επιφάνεια κόκκων τσιμέντου σε cm2 ανά g
τσιμέντου).
Με την πάροδο του χρόνου, οι απαιτήσεις για μείωση του κόστους και παράλληλη
βελτίωση των ιδιοτήτων του τσιμέντου οδήγησαν στην παραγωγή μιγμάτων
τσιμέντου και άλλων πρόσθετων.
8
συνεργασία με το τσιμέντο και με την παρουσία υγρασίας δημιουργούνται ενώσεις
σε κανονικές θερμοκρασίες οι οποίες έχουν τσιμεντοειδείς ιδιότητες
9
Σε σύγκριση με το συμβατικό τσιμέντο Portland και την ιπτάμενη τέφρα, μπορούμε
να πούμε ότι η πυριτική παιπάλη εμφανίζει κατανομές σωματιδίων, οι οποίες είναι
100 φορές μικρότερες, κάτι από το οποίο μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η χρήση
της συνεπάγεται και αύξηση του απαιτούμενου νερού στο μίγμα. Από την άλλη όμως
βελτιώνεται σημαντικά η ποιότητα της διεπιφανειακής μεταβατικής ζώνης, ενώ το
σφαιρικό σχήμα των κόκκων της, σε αντίθεση με το γωνιώδες σχήμα του τσιμέντου,
συμβάλει στην βελτίωση της πληρωτικής ικανότητας του μίγματος.
Αξίζει να αναφερθεί, πως έρευνες που έχουν γίνει για μίγματα UHPC έχουν δείξει ότι
το βέλτιστο ποσοστό αντικατάστασης του τσιμέντου Portland από πυριτική παιπάλη
κυμαίνεται στο 20-30% και μπορεί να οδηγήσει σε αντοχές της τάξεως των 200 Mpa.
Παρόλα αυτά, διαπιστώθηκε από V.T.A. Van, H.M Ludwig [10], ότι η περιεκτικότητα
εξαρτάται από το λόγο Νερού/Τσιμέντο στο μίγμα μιας και για χαμηλότερο λόγο
Νερού/Τσιμέντο απαιτείται λιγότερη περιεκτικότητα πυριτικής παιπάλης.
Επιπλέον διαπιστώθηκε ότι η πυριτική παιπάλη μπορεί να συνεισφέρει στην αύξηση
της θλιπτικής αντοχής, κυρίως σε μεγαλύτερες ηλικίες. [11]
10
1.7.1. Προέλευση
Οι πηγές από τις οποίες προέρχονται τα αδρανή ποικίλουν. Με βάση την προέλευση
τους κατατάσσονται σε τρεις κατηγορίες.
1.7.2. Παραγωγή
Μία καλή πηγή φυσικής άμμου και χάλικων είναι οι φυσικές αποθέσεις
χονδρόκοκκου εδάφους. Συνήθως όμως περιέχουν κυμαινόμενες ποσότητες ιλύος
και αργίλου που επηρεάζουν δυσμενώς τις ιδιότητες τόσο του νωπού όσο και του
σκληρυμένου κονιάματος. Πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να απομακρυνθούν με
πλύση ή ξηρό διαχωρισμό. Η ποσότητα των ανεπιθύμητων ουσιών στο αδρανές
εξαρτάται από το ποια μέθοδος (υγρή ή ξηρή) θα επιλεγεί αφού για παράδειγμα οι
επικαλύψεις κόκκων αργίλου αφαιρούνται καλύτερα με την μέθοδο της πλύσης.
Ένα ακόμη σημαντικό μέρος της όλης επεξεργασίας είναι οι θραυστήρες γιατί οι
πολύ μεγάλοι κόκκοι μπορούν να θραυτούν και να αναμιχθούν με άλλους
άθραυστους του ίδιου μεγέθους. Πλέον, που η σημασία της σωστής κοκκομετρικής
διαβάθμισης είναι πολύ σημαντική, κρίνεται απαραίτητος, σε μία μονάδα
παραγωγής αδρανών, ο εξοπλισμός για την διεξαγωγή εργασιών όπως η θραύση, ο
καθαρισμός, ο διαχωρισμός σε κλάσματα και ο συνδυασμός τους ώστε να επιτευχθεί
το επιθυμητό αποτέλεσμα.
11
χρησιμοποιείται για την παραγωγή τσιμέντου Portland.
Ειδικό Βάρος
12
Πυκνότητα
Η χρήση των αδρανών έχει σαν αποτέλεσμα την δημιουργία κενών λόγω των κόκκων
τους, οι οποίοι δεν εφάπτονται απόλυτα. Επομένων κρίνεται απαραίτητος ο
προσδιορισμός του βάρους των αδρανών που γεμίζουν μία μονάδα όγκου. Το
μέγεθός αυτό ονομάζεται πυκνότητα μονάδας όγκου και το καθορίζεται σύμφωνα με
το Ευρωπαϊκό πρότυπο EN 1097-3.
Υδαταπορροφητικότητα
13
Μηχανική αντοχή
Κοκκομετρία
14
παράδειγμα σκυρόδεμα με 70 MPa θλιπτική αντοχή μπορεί να παραχθεί με καλής
ποιότητας χονδρόκοκκων αδρανών με μέγιστο κόκκο 20 – 25 mm. Για να παραχθεί
σκυρόδεμα με θλιπτική αντοχή πάνω από 125 MPa, απαιτείται μέγιστος κόκκος
χονδρόκοκκων 10 – 14 mm. Αναφορικά με τα λεπτόκοκκα αδρανή, οποιοδήποτε
υλικό με κατανομή κόκκων που ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές ASTM C 39 είναι
επαρκές για τα υψηλής αντοχής σκυροδέματα. [5]
1.8. Το νερό
Ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες, που επηρεάζουν τις ιδιότητες και τα
χαρακτηριστικά τόσο του νωπού όσο και του σκληρυμένου κονιάματος είναι ο λόγος
νερού προς τσιμέντο (W/C).
Ο λόγος νερού προς τσιμέντο καθορίζεται βάσει των απαιτήσεων που έχει σαν στόχο
το κάθε κονίαμα, όπως η απαιτούμενη θλιπτική αντοχή και οι συνθήκες του
περιβάλλοντος για το οποίο προορίζεται. Γενικά, η θλιπτική αντοχή του κονιάματος
είναι αντιστρόφως ανάλογη του λόγου νερού προς τσιμέντο, αφού όσο χαμηλότερος
είναι ο λόγος τόσο υψηλότερη είναι η αντοχή του σκληρυμένου κονιάματος. Συνεπώς
όσο χαμηλότερη περιεκτικότητα σε νερό έχει ένα μίγμα, τόσο υψηλότερες αντοχές
αναμένουμε να έχει. Παρόλα αυτά υπάρχει κίνδυνος μη σωστής ενυδάτωσης με
πολύ χαμηλό W/C, που μπορεί να οδηγήσει σε ανεπαρκείς αντοχές.
Ένας συνήθης λόγος νερού προς τσιμέντο για συμβατικά κονιάματα είναι της τάξεως
του 0,4 – 0,5, ενώ για κονιάματα υψηλής αντοχής ο λόγος μπορεί να φτάσει μέχρι και
0,2.
15
1.9. Πρόσμικτα
Όπως είναι φυσικό, η χρήση των κονιαμάτων υψηλής αντοχής είναι κατά κάποιο
τρόπο ασύμφορη σε συμβατικές καταστάσεις, αφού προορίζονται κυρίως για
16
καταστάσεις με υψηλές απαιτήσεις, όπως είναι η επισκευή ή η ενίσχυση στοιχείων
του φέροντος οργανισμού μίας κατασκευής από σκυρόδεμα, ενώ βρίσκουν
εφαρμογή και στο κομμάτι της γεφυροποιίας.
Ένα κονίαμα, το οποίο προορίζεται για επισκευή και ενίσχυση και γενικά για
αποκατάσταση του σκυροδέματος, πρέπει να πληροί κάποιες προϋποθέσεις, οι
οποίες ορίζονται από το Ευρωπαϊκό πρότυπο ΕΛΟΤ ΕΝ 1504-3.
Σύμφωνα με τον παραπάνω κανονισμό, τα επισκευαστικά κονιάματα χωρίζονται σε 4
κατηγορίες ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους.
17
μεθόδους επισκευής. Είναι κατάλληλη για περιοχές που είναι δύσκολη ή
ανέφικτη η έγχυση σκυροδέματος ή η εφαρμογή επισκευαστικών κονιαμάτων
με το χέρι. Στη μέθοδο αυτή υπάρχουν δύο επιλογές, της υγρής και της ξηρής
εκτόξευσης. Η υγρή μέθοδος προτιμάται σε περιπτώσεις επισκευών
μικρότερου όγκου ή περιορισμένης πρόσβασης. Όπως στην προηγούμενη
κατηγορία, έτσι και σε αυτή, μόνο τα δομικά κονιάματα R3 και R4 μπορούν να
εφαρμοστούν.
Τέλος, η χρήση των UHPC βρίσκει χρήση και σε περιπτώσεις κτιριακών κατασκευών
που έχουν υποστεί βλάβες από σεισμό, όπου και στην περίπτωση αυτή υπάρχει η
δυνατότητα και της επισκευής και της ενίσχυσης με τη χρήση μανδυών.
18
Κεφάλαιο 2ο : Πειραματικό Μέρος
Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν κατά την όλη πειραματική διαδικασία ήταν τα εξής:
o Κονίες:
• Τσιμέντο CEM I 52,5, ειδικού βάρους 3140 kg/m3.
• Φυσική ποζολάνη 2600 kg/m3.
• Πυριτική παιπάλη, ειδικού βάρους 2300 kg/m3.
• Ασβεστολιθική παιπάλη, ειδικού βάρους 2680 kg/m3.
o Αδρανή:
• Πυριτική άμμος (ή άμμος ποταμού), 0 - 2 mm,
ειδικού βάρους 2680 kg/m3.
• Χαλαζιακή άμμος, 0,1 - 0,3 mm, ειδικού βάρους 2350 kg/m3.
19
o Πολυκαρβοξυλικός υπερρευστοποιητής.
𝑉𝑎 𝑁 𝑇
= (1000 − 𝑎 − − )
Μετά την ολοκλήρωση των υπολογισμών και την συγκέντρωση των υλικών, δόθηκε
αρκετή βάση στη υγρασία των αδρανών. Σαν τακτική ακολουθήσαμε την εισαγωγή
της άμμου στο φούρνο σε θερμοκρασία 100 οC, έτσι ώστε να εξατμιστεί η όποια
ποσότητα υγρασίας περιείχε. Στη συνέχεια υπολογίζαμε την ποσότητα του νερού που
χρειάζεται η άμμος, έτσι ώστε να μεταβεί από την κατάσταση ξήρανσης που
βρισκόταν, στην κατάσταση κορεσμένη και επιφανειακά στεγνή, όπου βασιστήκαμε
στο Αμερικάνικο Πρότυπο ASTM C128 – 15. Η παραπάνω ενέργεια έγινε, γιατί
διαπιστώθηκε μεγαλύτερη εργασιμότητα στο μίγμα με τα αδρανή σε τέτοιες
συνθήκες παρά σε κατάσταση ξήρανσης ή σε κατάσταση φυσικής υγρασίας.
Συνεπώς από το απαιτούμενο νερό του μίγματος, ένα μέρος του αναμιγνυόταν με
την ξηρή άμμο μόνο και το υπόλοιπο κατά την ανάμειξη όλων των υλικών μαζί.
20
Εικόνα 6. Φούρνος ξήρανσης.
21
Εικόνα 8. Συσκευή ανάδευσης κονιαμάτων (μικρών ποσοτήτων)
Μετά το πέρας των 24 ωρών από την ανάμιξη και την τοποθέτηση του μίγματος στις
μήτρες, τα δοκίμια εξάγονταν από αυτές και συντηρούνταν μέσα στο νερό, σε
συνθήκες απόλυτης υγρασίας.
22
Το τέλος της ανάμιξης των υλικών σηματοδοτούσε την έναρξη μιας σειράς από
δοκιμές σε κάθε σύνθεση τόσο για νωπή μορφή όσο και για σκληρυμένη.
Η εργασιμότητα είναι μία από τις ιδιότητες των κονιαμάτων και είναι η ικανότητα
τους να μορφοποιούνται χωρίς να χάνεται η συνοχή τους, η ρευστότητα τους και το
ανεπόμικτο, το οποίο είναι η ικανότητα να διατηρούν την ομοιογένεια τους, χωρίς να
διαχωρίζονται σε στρώσεις. Η εργασιμότητα ενός κονιάματος ελέγχεται μέσω της
δοκιμής εξάπλωσης σύμφωνα με τον Ευρωπαικό κανονισμό ΕΝ 13395 - 1.
Είναι η πρώτη κατά σειρά δοκιμή που πραγματοποιείται σε κάθε στάδιο του
πειράματος, αφού είναι το πρώτο πράγμα που ελέγχεται αμέσως μετά την ανάμιξη
της σύνθεσης, όσο το κονίαμα είναι ακόμη νωπό.
Εικόνα 10. Τράπεζα εξάπλωσης και μεταλλικός κώνος σύμφωνα με το Ευρωπαικό πρότυπο ΕΝ 13395 – 1.
23
Η διαδικασία ξεκινάει με το πλήρωση του κώνου από το κονίαμα. Η πλήρωση γίνεται
σε τρεις ίσες στρώσεις, συνοδευόμενες από συμπύκνωση του κονιάματος με ειδικό
μεταλλικό αντικείμενο με πεπλατυσμένη βάση.
Μετά το πέρας της πλήρωσης, ακολουθεί η εξαγωγή του μεταλλικού κώνου, και
μέσω του μοχλού χτυπάμε την τράπεζα δεκαπέντε φορές σε ίσα χρονικά διαστήματα.
Τέλος, υπολογίζουμε την εξάπλωση του κονιάματος, μετρώντας τη διάμετρο του, που
δημιουργήθηκε μετά τα δεκαπέντε χτυπήματα.
Ανάλογα με τη διάμετρο προκύπτει και η κατηγορία εργασιμότητας που ανήκει κάθε
σύνθεση.
Η θλιπτική αντοχή των κονιαμάτων είναι από τις σημαντικότερες ιδιότητες του, λόγω
του από αυτή επηρεάζονται και κάποιες άλλες, ενώ αποτελεί δείκτη της ποιότητάς
τους αφού συνδέεται άμεσα με την εσωτερική δομή τους. Τέλος, η σπουδαιότητα
του προσδιορισμού της αντοχής σε μονοαξονική θλίψη φανερώνεται στο γεγονός ότι
είναι απαραίτητος για περαιτέρω υπολογισμούς. Η δοκιμή της αντοχής των
κονιαμάτων σε θλίψη πραγματοποιείται σύμφωνα με τον Ευρωπαικό Πρότυπο ΕΝ
12190.
Διαδικασία δοκιμής
Η διαδικασία δοκιμής της αντοχής σε μονοαξονική θλίψη είναι σχετικά απλή, παρόλα
αυτά χρειάζεται κάποια διεργασία προηγουμένως. Τα δοκίμια τα οποία βρίσκονται
σε συνθήκες υγρασίας, στεγνώνουν για τουλάχιστον μία ώρα έως ότου φτάσουν σε
κανονική θερμοκρασία δωματίου. Έπειτα, υπολογίζονται οι διαστάσεις τους με
συσκευή ακριβείας (παχύμετρο) και ζυγίζονται σε ζυγαριά ακριβείας. Οι τιμές αυτές
είναι απαραίτητες για τη συνέχεια της δοκιμής αλλά και για τις επακόλουθες
δοκιμές.
Στη συνέχεια κάθε δοκίμιο τοποθετείται στη συσκευή δοκιμής όπου φέρει ειδική
διάταξη για τη δοκιμή μονοαξονικής θλίψης δοκιμίων κονιαμάτων με διαστάσεις
24
40x40x40mm. Ο ρυθμός επιβολής φόρτισης είναι συγκεκριμένος για όλα τα δοκίμια,
2kN/s
Έπειτα την δομική και την θραύση του δοκιμίου η συσκευή μας εξάγει την τιμή του
φορτίου αστοχίας σε kN. Η αντοχή σε θλίψη δίνεται μέσω του τύπου:
F
σc=
A
Όπου,
Κατά τη διάρκεια της καταπόνησης λόγω της θλίψης, το δοκίμιο σχηματίζει κάποιες
συγκεκριμένες ρωγμές, οι οποίες μαρτυρούν ότι ο τρόπος θραύσης ήταν
ικανοποιητικός. Παρόλα αυτά, υπάρχουν περιπτώσεις μη ικανοποιητικής θραύσης,
όπου οι τρόποι αστοχίας σε αυτές δεν είναι αποδεχτοί και η δοκιμή δεν πρέπει να
λαμβάνεται υπόψη.
25
Εικόνα 13. Ικανοποιητική μορφή αστοχίας κατά τη δοκιμή μονοαξονικής θλίψης
26
Εικόνα 14. Καμπτική παραμόρφωση δοκιμίου
Τα δοκίμια τοποθετούνται στη συσκευή δοκιμής που φέρει συγκεκριμένη διάταξη για
την καμπτική αντοχή, η οποία αποτελείται από δυο σημεία που εδράζεται το δοκίμιο
και έχουν μεταξύ τους απόσταση 100mm και ένα σημείο στο μέσο των δύο
παραπάνω όπου γίνεται η επιβολή του φορτίου. Η επιβολή του φορτίου γίνεται με
σταθερό ρυθμό 0.5 kN/s. Η δοκιμή ολοκληρώνεται μόλις αστοχήσει το δοκίμιο.
Έπειτα η συσκευή δοκιμής επιστρέφει το φορτίο κατά την αστοχία σε kN.
Όπου,
27
Εικόνα 15. Κατάσταση αστοχίας δοκιμίου κατά τη δοκιμή καμπτικής αντοχής
Η σχέση που συνδέει τις τάσεις με τις τροπές στην μονοαξονική φόρτιση είναι αυτή
της γραμμικής ελαστικότητας, μια γραμμική σχέση δηλαδή τάσεων – τροπών και
μηδενική παραμένουσα παραμόρφωση κατά το τέλος της φόρτισης. Αυτή η σχέση
ισχύει μέχρι το όριο αναλογίας του υλικού, δηλαδή μέχρι το σημείο που τελειώνει η
ελαστική περιοχή και εκφράζεται από τον τύπο,
𝜎 = 𝛦𝜀
Όσο μεγαλύτερο είναι το Ε τόσο μικρότερη είναι η παραμόρφωση για ένα δεδομένο
φορτίο. Το μέτρο ελαστικότητας είναι θετική ποσότητα, λόγω του ότι σε αντίθεση
περίπτωση εφελκυσμού θα οδηγούμασταν σε βράχυνση του στοιχείου. Η παραπάνω
σχέση είναι γνωστή και ως νόμος του Hooke, Άγγλος επιστήμονας, ο οποίος μελέτησε
τις ελαστικές ιδιότητες των υλικών.
Η ελαστική συμπεριφορά των κονιαμάτων είναι σχετικά ίδια με αυτή των στοιχείων
από σκυρόδεμα.
28
Εικόνα 16. Παράγοντες που επηρεάζουν το μέτρο ελαστικότητας στα κονιάματα και στα σκυροδέματα
𝛦 = 0,9245668 ∗ 𝜌 ∗ 𝑉 2
Όπου,
29
Ο προσδιορισμός γίνεται με τη χρήση ειδικής συσκευής διάδοσης κυμάτων
(σονόμετρο) και τα δοκίμια που χρησιμοποιήθηκαν ήταν διαστάσεων 100x40x40mm.
Μετά την εύρεση του στατικού μέτρου ελαστικότητας Εστ σύμφωνα με τον
παραπάνω κανονισμό, οι τιμές συγκρίθηκαν με διάφορους τύπους όπου
παρατίθενται παρακάτω.
o Τύπος Sritharam:
𝐸 = 50000 ∗ √fc (𝑃𝑠𝑖) = 4200 ∗ √fc (𝑀𝑃𝑎)
o Τύπος Graybeal:
𝛦 = 46200 ∗ √fc (𝑃𝑠𝑖 ) = 3840 ∗ √fc (𝑀𝑃𝑎)
o Τύπος AFGC2013:
3 3
𝐸 = 260000 ∗ √fc (𝑃𝑠𝑖 ) = 9500 ∗ √fc (𝑀𝑃𝑎)
30
Όπου, fc : Η θλιπτική αντοχή 56 ημερών.
Εικόνα 18. Δοκίμιο με τοποθετημένο μηκυνσιόμετρο για τον προσδιορισμό του στατικού μέτρου ελαστικότητας
Παρόλο που ο κύριος λόγος των παραμορφώσεων που συνδέονται με την υγρασία
είναι η ενυδατωμένη τσιμεντόπαστα, η σχέση της έντασης της συστολής με το
ποσοστό της κατ’ όγκο δεν είναι άμεση, λόγω του ότι καθοριστικός παράγοντας στο
μέγεθος της παραμόρφωσης είναι ο βαθμός παρεμπόδισης του από τα αδρανή.
Γενικά, τα καθαρά και υψηλής ποιότητας αδρανή εμφανίζουν σταθερότητα όγκου,
τόσο κατά την απορρόφηση νερού όσο και κατά την ξήρανση, ενώ βασικό ρόλο παίζει
το μέγεθος των αδρανών. Επίσης, η αυξημένη περιεκτικότητα σε τσιμέντο,
συνεπάγεται αυξημένη συστολή.
31
Εικόνα 19. Σχέση ποσότητας αδρανών και συστολής
32
Τέλος, υλικά όπως οι ποζολάνες τείνουν να αυξήσουν τον όγκο των λεπτών πόρων
στα προϊόντα ενυδάτωσης του τσιμέντου, γεγονός που συνεπάγεται αύξηση της
συστολής, λόγω του ότι συνδέεται άμεσα με το νερό που συγκρατείται στους
μικρούς πόρους.
4𝐹
𝑓=
𝜋𝐷2
33
Όπου,
Εικόνα 23. Διαδικασία προετοιμασίας επιφάνειας για την τοποθέτηση των dollies
34
Εικόνα 24. Μεταλλικά στοιχεία (dollies)
35
2.3. Πρώτο στάδιο πειράματος
Το πρώτο στάδιο του πειράματος αποτελεί ουσιαστικά και την έναρξη της
πειραματικής διαδικασίας. Όπως προαναφέρθηκε, οι πρώτες συνθέσεις
αποτελούνται αποκλειστικά από τσιμέντο ως συνδετικό υλικό.
Παρακάτω παρατίθενται οι πρώτες τρεις συνθέσεις που αποτελούν το αρχικό στάδιο.
Σύνθεση 1.Α
ΥΛΙΚΑ kg/m3
ΤΣΙΜΕΝΤΟ 600
ΝΕΡΟ 240
1.Α
ΛΟΓΟΣ Ν/Τ 0.4
ΑΜΜΟΣ ΠΥΡΙΤΙΚΗ 1779.35
ΡΕΥΣΤΟΠΟΙΗΤΗΣ 18 (3%)
Πίνακας 4. Αναλογίες σύνθεσης 1.Α.
Στον παραπάνω πίνακα παρατηρούμε τα υλικά και τις αναλογίες τους για την πρώτη
σύνθεση, η οποία περιείχε την λιγότερη κονία δηλαδή 600 kg/m3. Συνεπώς, η
περιεκτικότητα των αδρανών είναι μεγαλύτερη σε σχέση με τις υπόλοιπες συνθέσεις.
Γενικά όσο περισσότερη κονία περιέχει μία σύνθεση τόσο λιγότερη περιεκτικότητα
σε αδρανή θα έχει, μια και ο όγκος παραμένει σταθερός. Αυτό είχε σαν συνέπεια τη
υψηλή απαίτηση νερού. Όπως φαίνεται στον πίνακα ο λόγος νερό προς τσιμέντο Ν/Τ
είναι 0.4, σχετικά υψηλός σε σύγκριση με τις υπόλοιπες συνθέσεις. Επίσης, το
ποσοστό του ρευστοποιητή είναι στο 3% της συνολικής κονίας, ένα ποσοστό
πανομοιότυπο περίπου με τις παρακάτω συνθέσεις.
Σύνθεση 1.Β
ΥΛΙΚΑ kg/m3
ΤΣΙΜΕΝΤΟ 800
ΝΕΡΟ 240
1.Β
ΛΟΓΟΣ Ν/Τ 0.3
ΑΜΜΟΣ ΠΥΡΙΤΙΚΗ 1502.38
ΡΕΥΣΤΟΠΟΙΗΤΗΣ 24 (3%)
Πίνακας 5. Αναλογίες σύνθεσης 1.Β.
36
Η δεύτερη σύνθεση έχει μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε τσιμέντο σε σχέση με την
πρώτη σύνθεση και λιγότερα αδρανή όπως παρατηρούμε. Επομένως είναι φυσικό το
απαιτούμενο νερό να μειωθεί. Μπορεί η ποσότητα του νερού στις δυο συνθέσεις να
είναι ίδια αλλά αυτό που έχει σημασία είναι πόσο νερό χρειάζεται σε σχέση με την
περιεκτικότητα της κονίας. Αυτό το καταλαβαίνουμε από τον λόγο Ν/Τ ο οποίος είναι
μειωμένος κατά 0.1 σε σχέση με την πρώτη σύνθεση. Τέλος, το ποσοστό του
ρευστοποιητή παρέμεινε σταθερό σε σύγκριση με την σύνθεση 1.Α.
Σύνθεση 1.Γ
ΥΛΙΚΑ kg/m3
ΤΣΙΜΕΝΤΟ 1000
ΝΕΡΟ 200
1.Γ
ΛΟΓΟΣ Ν/Τ 0.2
ΑΜΜΟΣ 1225.4
ΡΕΥΣΤΟΠΟΙΗΤΗΣ 20 (2%)
Πίνακας 6. Αναλογίες σύνθεσης 1.Γ.
Η τρίτη κατά σειρά σύνθεση και η τελευταία του πρώτου σταδίου. Παρατηρούμε ότι
η σε σύγκριση με τις δύο προηγούμενες έχει περισσότερο τσιμέντο. Η εισαγωγή
περισσότερης περιεκτικότητας κονίας στη σύνθεση έφερε μία σειρά από
αποτελέσματα, αναμενόμενα φυσικά, όπως η μείωση του λόγου νερό προς τσιμέντο
και η μείωση του ποσοστού του ρευστοποιητή. Όπως είναι φανερό, μίγματα με
υψηλή περιεκτικότητα σε κονία εμφανίζουν μικρότερες απαιτήσεις σε ποσότητες
νερού.
37
2.3.2. Έλεγχοι στο πρώτο στάδιο του πειράματος
Εξάπλωση (cm)
30
25
25
19
20 17
15
10
0
1.Α 1.Β 1.Γ
38
2.3.2.2. Θλιπτική αντοχή 7 ημερών
Διάγραμμα 2. Απεικόνιση θλιπτικών αντοχών 7 ημερών των δοκιμίων του 1ου σταδίου
39
2.4. Δεύτερο στάδιο πειράματος
Σύνθεση 2.Α
ΥΛΙΚΑ kg/m3
ΤΣΙΜΕΝΤΟ 640
ΦΥΣ. ΠΟΖΟΛΑΝΗ 160
2.Α ΝΕΡΟ 240
ΛΟΓΟΣ Ν/Κ 0.3
ΑΜΜΟΣ 1502.38
ΡΕΥΣΤΟΠΟΙΗΤΗΣ 24 (3%)
Πίνακας 8. Αναλογίες σύνθεσης 2.Α.
Στον παραπάνω πίνακα παρατηρούμε την πρώτη κατά σειρά σύνθεση του δεύτερου
σταδίου του πειράματος. Η σύνθεση περιέχει 800 kg/m3 κονία και η διαφορά με την
αντίστοιχη σύνθεση της προηγούμενης φάσης είναι ότι έχει γίνει αντικατάσταση ενός
μέρους της κονίας με φυσική ποζολάνη. Επομένως η σύνθεση περιέχει 80% τσιμέντο
και 20% φυσική ποζολάνη. Όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε λόγος νερό προς
τσιμέντο δεν άλλαξε σε σχέση με την προηγουμένη φάση όπως επίσης, το ίδιο
παρέμεινε το ποσοστό του ρευστοποιητή που περιέχει το μίγμα.
Σύνθεση 2.Β.
ΥΛΙΚΑ kg/m3
ΤΣΙΜΕΝΤΟ 640
ΦΥΣ. ΠΟΖΟΛΑΝΗ 160
2.Β ΝΕΡΟ 200
ΛΟΓΟΣ Ν/Κ 0.25
ΑΜΜΟΣ 1502.38
ΡΕΥΣΤΟΠΟΙΗΤΗΣ 24 (3%)
Πίνακας 9. Αναλογίες σύνθεσης 2.Β.
40
Η σύνθεση 2.Β. είναι πανομοιότυπη με την σύνθεση 2.Α. με τη μόνη διαφορά μεταξύ
τους τον λόγο νερό προς κονία (Ν/Κ). Η σύνθεση 2.Β περιέχει σε σχέση με την 2.Α.
40 kg/m3 διαμορφώνοντας έτσι τον λόγο Ν/Κ ίσο με 0.25. Όλα τα υπόλοιπα στοιχεία
είναι ακριβώς ίδια όσον αφορά τις αναλογίες.
Σύνθεση 2.Γ.
ΥΛΙΚΑ kg/m3
ΤΣΙΜΕΝΤΟ 800
ΦΥΣ. ΠΟΖΟΛΑΝΗ 200
2.Γ ΝΕΡΟ 300
ΛΟΓΟΣ Ν/Κ 0.3
ΑΜΜΟΣ 1225.41
ΡΕΥΣΤΟΠΟΙΗΤΗΣ 20 (2%)
Πίνακας 10. Αναλογίες σύνθεσης 2.Γ.
Τρίτη κατά σειρά σύνθεση στο δεύτερο στάδιο. Ενεργήσαμε με το ίδιο σκεπτικό με το
πρώτο στάδιο, μια και σε αυτή την σύνθεση έχουμε περιεκτικότητα συνδετικής
κονίας 1000 kg/m3. Τα ποσοστά του τσιμέντου και της φυσικής ποζολάνης
παραμένουν ίδια σε σχέση με τις δύο συνθέσεις που προηγήθηκαν δηλαδή 80% και
20% αντίστοιχα. Σε σχέση όμως με την αντίστοιχη σύνθεση του πρώτου σταδίου, την
σύνθεση 1.Γ, εκτός της παρουσίας της φυσικής ποζολάνης, υπάρχει και μία αύξηση
στον λόγο νερό προς κονία (Ν/Κ) κατά 0.1, ενώ το ποσοστό του ρευστοποιητή
παρέμεινε σταθερό.
Σύνθεση 2.Δ.
ΥΛΙΚΑ kg/m3
ΤΣΙΜΕΝΤΟ 800
ΦΥΣ. ΠΟΖΟΛΑΝΗ 200
2.Δ ΝΕΡΟ 250
ΛΟΓΟΣ Ν/Κ 0.25
ΑΜΜΟΣ 1225.41
ΡΕΥΣΤΟΠΟΙΗΤΗΣ 25 (2.5%)
Πίνακας 11. Αναλογίες σύνθεσης 2.Δ.
Σύνθεση 2.Δ και τελευταία για το στάδιο αυτό. Με την ίδια λογική με τις συνθέσει
2.Α και 2.Β, έτσι κι εδώ η σύνθεση 2.Δ είναι παρόμοια με την προηγούμενη της. Έχει
περιεκτικότητα κονίας 1000 kg/m3 και τα ίδια ποσοστά συνδετικών κονιών. Η
διαφορά που έχει με την 2.Γ είναι στο λόγο νερό προς κονία (Ν/Κ), μια και
παρατηρούμε μείωση 0.05. Αυτό συνεπάγεται μείωση της ποσότητας του νερού στο
μίγμα κατά 50 kg/m3. Επιπλέον το ποσοστό του ρευστοποιητή διαφοροποιείται σε
σχέση με την σύνθεση 2.Γ αφού αυξήθηκε από 2% σε 2.5%. Αυτό σημαίνει ότι η
ποσότητα του ρευστοποιητή στο μίγμα αυξήθηκε κατά 5 kg/m3.
41
2.4.2. Έλεγχοι στο δεύτερο στάδιο του πειράματος
Εξάπλωση (cm)
25.5
25 25
25
24.5
24
24
23.5
23
23
22.5
22
2.Α 2.Β 2.Γ 2.Δ
Διάγραμμα 3. Εξάπλωση νωπών κονιαμάτων 2ου σταδίου
Στο παραπάνω διάγραμμα παρατηρούμε τις τιμές της εξάπλωσης για καθεμία από τις
συνθέσεις που απαρτίζουν το δεύτερο στάδιο. Όπως φαίνεται η εξαπλώσεις και των
τεσσάρων συνθέσεων είναι περίπου ίδιες και οι τιμές τους αρκετά υψηλές,
καθιστώντας τα σε μεγάλο βαθμό εργάσιμα.
42
2.4.2.2. Θλιπτική αντοχή 7 & 28 ημερών
60.00
2.Α 2.Β 2.Γ 2.Δ
Διάγραμμα 4. Απεικόνιση θλιπτικών αντοχών 7 ημερών των δοκιμίων του 2ου σταδίου
80.00
78.00
2.Α 2.Β 2.Γ 2.Δ
Διάγραμμα 5. Απεικόνιση θλιπτικών αντοχών 28 ημερών των δοκιμίων του 2ου σταδίου
43
Όπως παρατηρούμε από το διάγραμμα των θλιπτικών αντοχών στις 28 ημέρες,
διαπιστώνουμε μία παρόμοια εικόνα ενώ μπορούμε να αναφέρουμε μία μικρή
σχετικά αύξηση η οποία είναι αναμενόμενη αν λάβουμε υπόψη τη μείωση του λόγου
νερού προς κονία και την αύξηση της περιεκτικότητας της κονίας. Παρόλα αυτά
συγκριτικά με τις αντίστοιχες των 7 ημερών, εμφανίζουν καλύτερη συμπεριφορά και
παρουσιάζουν ικανοποιητική αύξηση.
44
2.5. Τρίτο στάδιο πειράματος
Φτάνοντας στο τρίτο και τελευταίο στάδιο του πειραματικού μέρους της
διπλωματικής και με τα δεδομένα που μας έδωσαν τα δύο προηγούμενα στάδια
αλλά και οι βιβλιογραφία των κονιαμάτων υψηλής αντοχής, καταλήξαμε σε τρεις
τελικές συνθέσεις. Οι συνθέσεις αυτές έχουν κάποια κοινά στοιχεία με τις
προηγούμενες αλλά και κάποιες παραλλαγές. Το κοινό στοιχείο με τις παραπάνω
συνθέσεις είναι η περιεκτικότητα σε κονία, όπου και στις τρεις είναι 1000 kg/m3.
Επιλέξαμε την συγκεκριμένη περιεκτικότητα λόγω της καλύτερης συμπεριφοράς που
προσέδιδε στα κονιάματα σε σχέση με τα υπόλοιπα. Επίσης χρησιμοποιήσαμε τον
ίδιο υπερρευστοποιητή με τις προηγούμενες συνθέσεις.
Σύνθεση 1.Δ
ΥΛΙΚΑ kg/m3
ΤΣΙΜΕΝΤΟ 1000
ΝΕΡΟ 250
1.Δ
ΛΟΓΟΣ Ν/Τ 0.25
ΧΑΛΑΖΙΑΚΗ ΑΜΜΟΣ 1236
ΡΕΥΣΤΟΠΟΙΗΤΗΣ 27.5 (2.75%)
Πίνακας 13. Αναλογίες σύνθεσης 1.Δ.
Όπως παρατηρούμε στον παραπάνω πίνακα ο οποίος αναφέρεται στην σύνθεση 1.Δ,
μοιάζει αρκετά με την σύνθεση 1.Γ του πρώτου σταδίου με τη διαφορά ότι έγινε
χρήση χαλαζιακής άμμου. Επίσης λόγω της χρήσης της άμμου αυτή η οποία όπως
προαναφέρθηκε είναι αρκετά λεπτόκοκκή αυξήθηκε η απαιτούμενη ποσότητα νερού
και η ποσότητα του ρευστοποιητή. Σε σχέση με τη σύνθεση 1.Γ, η σύνθεση 1.Δ έχει
λόγο νερό προς τσιμέντο (Ν/Τ) 0.25 που σημαίνει ότι αυξήθηκε η ποσότητα του
νερού στο μίγμα κατά 50 kg/m3 και η ποσότητα του ρευστοποιητή αυξήθηκε κατά 7.5
kg/m3.
45
Σύνθεση 2.Ε
ΥΛΙΚΑ kg/m3
ΤΣΙΜΕΝΤΟ 800
ΠΥΡΙΤΙΚΗ ΠΑΙΠΑΛΗ 200
2.Ε ΝΕΡΟ 266.67
ΛΟΓΟΣ Ν/Κ 0.267
ΧΑΛΑΖΙΑΚΗ ΑΜΜΟΣ 1175
ΡΕΥΣΤΟΠΟΙΗΤΗΣ 30 (3%)
Πίνακας 14. Αναλογίες σύνθεσης 2.Ε.
Η δεύτερη στη σειρά σύνθεση που πραγματοποιήθηκε στο τρίτο στάδιο του
πειράματος. Με το ίδιο σκεπτικό με το δεύτερο στάδιο έγινε αντικατάσταση ενός
ποσοστού του τσιμέντου με πυριτική παιπάλη όμως αυτή τη φορά, λόγω της πολύ
μικρής λεπτότητας της, μικρότερη και από αυτής του τσιμέντου. Η αντικατάσταση
έγινε με παρόμοιο τρόπο, δηλαδή με ποσοστό 20% του τσιμέντου. Επίσης, όπως και
στην προηγούμενη σύνθεση, έγινε χρήση της χαλαζιακής άμμου. Όσον αφορά το
λόγο νερό προς κονία, στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι λίγο πιο αυξημένος σε
σχέση με την προηγούμενη σύνθεση δηλαδή 0.267 κάτι που σημαίνει ότι η ποσότητα
του νερού στο μίγμα αυξήθηκε κατά 27 kg/m3 περίπου. Αυτό εξηγείται από το
γεγονός ότι χρησιμοποιήσαμε πυριτική παιπάλη, η οποία έχει μεγαλύτερες
απαιτήσεις νερού σε σχέση με το τσιμέντο. Τέλος, σχετικά με τον ρευστοποιητή,
αυξήθηκε η ποσότητα του σε σχέση με την προηγούμενη σύνθεση κατά 2.5 kg/m3.
Σύνθεση 2.Ζ
ΥΛΙΚΑ kg/m3
ΤΣΙΜΕΝΤΟ 800
ΠΥΡΙΤΙΚΗ ΠΑΙΠΑΛΗ 100
ΑΣΒΕΣΤΟΛΙΘΙΚΗ ΠΑΙΠΑΛΗ 100
2.Ζ
ΝΕΡΟ 250
ΛΟΓΟΣ Ν/Τ 0.25
ΧΑΛΑΖΙΑΚΗ ΑΜΜΟΣ 1191
ΡΕΥΣΤΟΠΟΙΗΤΗΣ 30 (3%)
Πίνακας 15. Αναλογίες σύνθεσης 2.Ζ.
Η σύνθεση 2.Ζ αποτελεί και την τελευταία σύνθεση του τελευταίου σταδίου και του
πειράματος. Σε σύγκριση με την προηγούμενη, έχει γίνει αντικατάσταση ενός
ποσοστού της πυριτικής παιπάλης με ασβεστολιθική παιπάλη (filler). Επομένως η
συνολική κονία στο μίγμα διαμορφώνεται ως εξής: 80% τσιμέντο, 10% πυριτική
παιπάλη, 10% ασβεστολιθική παιπάλη. Όπως προ είπαμε, η ασβεστολιθική παιπάλη
46
βοηθάει στην βελτίωση της ενυδάτωσης του μίγματος, γεγονός που φαίνεται στον
παραπάνω πίνακα αφού σε σύγκριση με την σύνθεση 1.Ε ο λόγος νερό προς κονία
(Ν/Κ) είναι μικρότερος, δηλαδή 0.25, πράγμα που σημαίνει ότι το απαιτούμενο νερό
μειώθηκε, κατά 27 Kg/m3 περίπου. Τέλος, ο ρευστοποιητής παρέμεινε σταθερός σε
σχέση με την προηγούμενη σύνθεση.
47
2.5.2. Έλεγχοι στο τρίτο στάδιο του πειράματος
Εξάπλωση (cm)
17.5
17
16.5
16
15.5
15
14.5
14
1.Δ 2.Ε 2.Ζ
Αν έπρεπε να κάνουμε ένα σχόλιο για τις παραπάνω τιμές, θα λέγαμε ότι είναι
αναμενόμενες μια και την μεγαλύτερη εργασιμότητα έχει το κονίαμα 1.Δ το οποίο
περιέχει μόνο τσιμέντο. Ακολουθεί το κονίαμα 2.Ζ το οποίο περιέχει και ένα ποσοστό
παιπάλη εξ ου και η μείωση, αλλά σε σύγκριση με το κονίαμα 2.Ε συμπεριφέρεται
καλύτερα λόγω της παρουσίας της ασβεστολιθικής παιπάλης (filler), η οποία επιδρά
θετικά στην ενυδάτωση του κονιάματος.
48
2.5.2.2. Προσδιορισμός θλιπτικής αντοχής 7, 28 & 56 ημερών
60.00
40.00
20.00
0.00
1.Δ 2.Ε 2.Ζ
Διάγραμμα 7. Απεικόνιση θλιπτικών αντοχών κονιαμάτων του 3ου σταδίου ηλικίας 7, 28 & 56 ημερών
Διάγραμμα 8. Απεικόνιση (2) θλιπτικών αντοχών κονιαμάτων του 3ου σταδίου ηλικίας 7, 28 & 56 ημερών
49
Στο τρίτο και τελευταίο στάδιο του πειράματος δόθηκε περισσότερη βάση στον
προσδιορισμό της θλιπτικής αντοχής μια και είναι το βασικότερο χαρακτηριστικό που
επιζητούμε. Ελέγχθηκαν δοκίμια τριών ηλικιών, 7, 28 & 56 ημερών με τα
αποτελέσματα να εμφανίζονται στον παραπάνω πίνακα και διάγραμμα.
Τέλος, η θλιπτική αντοχή των 56 ημερών φαίνεται ικανοποιητική, αφού και οι τρεις
συνθέσεις ξεπέρασαν τα 115 MPa, με υψηλότερη αντοχή αυτή της σύνθεσης 2.Ε.
Παρόλα αυτά και οι τρεις αντοχές μπορούμε να πούμε ότι κυμαίνονται στις ίδιες
τιμές περίπου.
50
2.5.2.3. Προσδιορισμός καμπτικής αντοχής 7, 28 & 56 ημερών
6.00
4.00
2.00
0.00
1.Δ 2.Ε 2.Ζ
Διάγραμμα 9. Απεικόνιση καμπτικών αντοχών κονιαμάτων του 3ου σταδίου ηλικίας 7, 28 & 56 ημερών
Διάγραμμα 10. Απεικόνιση (2) καμπτικών αντοχών κονιαμάτων του 3ου σταδίου ηλικίας 7, 28 & 56 ημερών
Όπως και στον προσδιορισμό της θλιπτικής αντοχής έτσι κι εδώ, προσδιορίσαμε την
51
καμπτική αντοχή των κονιαμάτων σε τρεις διαφορετικές ηλικίες, στις 7, 28 & 56
ημέρες. Όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε από τα παραπάνω στοιχεία που μας
δίνονται από τον πίνακα και το διάγραμμα, η συμπεριφορά των κονιαμάτων είναι
γενικά ικανοποιητική σε όλες τις ηλικίες, μια και οι τιμές ξεπερνούν τα 7 MPa, αντοχή
πού υψηλότερη από τα συμβατικά κονιάματα. Επίσης, αξίζει να αναφέρουμε πως και
οι τρεις συνθέσεις εμφανίζουν πανομοιότυπα αποτελέσματα στην δοκιμή η οποία
έγινε στις 28 ημέρες, με αρκετά υψηλές τιμές της τάξεως των 12 MPa.
Όσον αφορά την σύνθεση 1.Δ, η οποία περιέχει μόνο τσιμέντο, φαίνεται να εμφανίζει
αρκετά καλή συμπεριφορά από τις πρώτες μέρες, ενώ υπάρχει μία ικανοποιητική
αύξηση στο διάστημα ανάμεσα στις 7 και στις 28 ημέρες.
Αναφορικά με την σύνθεση 2.Ε, η οποία περιέχει τσιμέντο και πυριτική παιπάλη,
εμφανίζει λίγο καλύτερη συμπεριφορά σε σχέση με την 1.Δ στις 7 ημέρες, ενώ στις
28 είναι περίπου ίδιες οι τιμές των καμπτικών αντοχών τους.
Τέλος, η σύνθεση 2.Ζ, η οποία περιέχει και ένα ποσοστό ασβεστολιθικής παιπάλης,
εμφανίζει την χαμηλότερη αντοχή στις 7 ημέρες, ενώ και αυτή κυμαίνεται στα ίδια
επίπεδα με τις προηγούμενες δύο στις 28 ημέρες.
52
Καμπτική / Θλιπτική αντοχή (%)
16.00
13.92 13.61
14.00 12.87
11.95
12.00 10.53 10.67
10.00 9.14
7.96
8.00
6.13
6.00
4.00
2.00
0.00
1.Δ 2.Ε 2.Ζ
Τέλος, παραπάνω παρατηρούμε το λόγο της καμπτικής προς την θλιπτική αντοχή, ο
οποίος είναι σχετικά μικρός και στις τρεις συνθέσεις, όπως αναμενόταν αφού
αναφερόμαστε σε κονιάματα υψηλής αντοχής. Αξίζει να σχολιάσουμε τον λόγο της ο
οποίος αναφέρεται στις δοκιμές 28 ημερών, καθώς φαίνεται υψηλότερος σε σχέση
με αυτών των άλλων ηλικιών, γεγονός που οφείλεται στην υψηλή καμπτική αντοχή
που παρουσίασαν στις 28 ημέρες και οι τρεις συνθέσεις.
53
2.5.2.4. Προσδιορισμός συστολής
Για τον προσδιορισμό της συστολής του όγκου των κονιαμάτων, πραγματοποιήσαμε
δύο φορές τη δοκιμή για δύο διαφορετικές καταστάσεις συντήρησης. Στην πρώτη, τα
δοκίμια συντηρούνταν στο νερό καθ’ όλη τη διάρκεια των μετρήσεων, και στη
δεύτερη ήταν τοποθετημένα σε θάλαμο ξήρανσης. Επομένως προέκυψαν τα
παρακάτω αποτελέσματα:
ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΣΥΣΤΟΛΗΣ
(Συντήρηση στο νερό)
0.00%
-0.07%
-0.05%
-0.10%
-0.15% -0.12%
-0.20%
-0.25%
-0.24%
-0.30%
1 2 3 4 5 9 12 16 19 23 30 41 45 48 52 56
ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΣΥΣΤΟΛΗΣ
Συντήρηση στο νερό (μm/m)
0.00
-500.00 -748.63
-1000.00
-1500.00 -1206.65
-2000.00 -2388.07
-2500.00
-3000.00
1 2 3 4 5 9 12 16 19 23 30 41 45 48 52 56
54
ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΣΥΣΤΟΛΗΣ
Συνθήκες ξήρανσης
0.00%
1 2 3 4 5 9 12 16 19 23 30 41 45 48 52 56
-0.05%
-0.10%
-0.16%
-0.15%
-0.20%
-0.17%
-0.25%
-0.30%
-0.38%
-0.35%
-0.40%
ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΣΥΣΤΟΛΗΣ
Συνθήκες ξήρανσης (μm/m)
0.00
-500.00
-1000.00 -1639.75
-1500.00
-2000.00
-1743.43
-2500.00
-3000.00
-3771.30
-3500.00
-4000.00
1 2 3 4 5 9 12 16 19 23 30 41 45 48 52 56
Διάγραμμα 15. Προσδιορισμός συντήρησης κονιαμάτων (Συντήρηση στο θάλαμο ξήρανσης μm/m)
Πιο συγκεκριμένα, στην πρώτη περίπτωση, όπου τα δοκίμια συντηρήθηκαν στο νερό,
καλύτερη συμπεριφορά εμφανίζει η σύνθεση 2.Ζ στην οποία σε διάστημα 56 ημερών
ο όγκος της μειώθηκε κατά 0.07 %. Επίσης, σύμφωνα με το δεύτερο διάγραμμα όπου
απεικονίζεται η μείωση του μήκους των δοκιμίων σε μm ανά τρέχον μέτρο, η μείωση
του 2.Ζ είναι 748,63 μm/m και εμφανώς μικρότερη από τα άλλα δύο. Ακολουθεί η
σύνθεση 2.Ε με λίγο μεγαλύτερο ποσοστό 0.12 % και μείωση 1206.65 μm/m, ενώ τη
55
μεγαλύτερη μείωση εμφανίζει η σύνθεση που αποτελούταν μόνο από τσιμέντο με
μείωση 0.24 % του αρχικού όγκου και μείωση 2388.07 μm/m του αρχικού μήκους
του δοκιμίου.
ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΣΥΣΤΟΛΗΣ
Σύνθεση 1.Δ
0.00%
-0.10%
-0.24%
-0.20%
-0.30% -0.38%
-0.40%
1 2 3 4 5 9 12 16 19 23 30 41 45 48 52 56
1.Δ 1.Δ'
ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΣΥΣΤΟΛΗΣ
0.00%
Σύνθεση 2.Ε
-0.05%
-0.12%
-0.10%
-0.15% -0.17%
-0.20%
1 2 3 4 5 9 12 16 19 23 30 41 45 48 52 56
2.Ε 2.Ε'
56
ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΣΥΣΤΟΛΗΣ
0.00% Σύνθεση 2.Ζ
-0.05%
-0.10% -0.07%
-0.15% -0.16%
-0.20%
1 2 3 4 5 9 12 16 19 23 30 41 45 48 52 56
2.Ζ 2.Ζ'
Αξίζει να μελετήσουμε όμως και κάθε σύνθεση ξεχωριστά. Αρχικά όπως μπορούμε να
δούμε στο διάγραμμα για τη συστολή της σύνθεσης 1.Δ μπορούμε να
παρατηρήσουμε ότι ανάλογα με το περιβάλλον στο οποίο είναι εκτεθειμένο το υλικό
αλλάζει κατά μεγάλο ποσοστό και η συμπεριφορά του στην συστολή. Αυτό μας το
μαρτυράει η διαφορά που έχει το ποσοστό μείωσης των δοκιμίων από στο θάλαμο
ξήρανσης με αυτό των δοκιμίων τα οποία παρέμειναν στο νερό. Η διαφορά τους
είναι 0.08 %.
Τέλος, αναφορικά με την τελευταία σύνθεση 2.Ζ, θα λέγαμε ότι ναι μεν έχει χαμηλές
τιμές σε σχέση με τις άλλες δυο συνθέσεις, παρόλα αυτά η διαφορά της συστολής
στις δύο περιπτώσεις είναι μεγαλύτερη, της τάξεως του 0.12%. Με αυτό το δεδομένο
μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι η σύνθεση 2.Ζ συμπεριφέρεται πολύ καλύτερα σε
συνθήκες συντήρησης με πολύ μεγάλη υγρασία.
57
2.5.2.5. Προσδιορισμός μέτρου ελαστικότητας
7 Ημέρες 28 Ημέρες
58
2.5.2.5.2. Στατικό μέτρο ελαστικότητας
35
30
25
20
15
10
5
0
-0.0002 0 0.0002 0.0004 0.0006 0.0008 0.001
Διάγραμμα 20. Αποτελέσματα δοκιμής προσδιορισμού στατικού μέτρου ελαστικότητας ενός εκ των δοκιμίων της
σύνθεσης 1.Δ
30
25
20
15
10
0
-0.0014 -0.0012 -0.001 -0.0008 -0.0006 -0.0004 -0.0002 0
Διάγραμμα 21. Αποτελέσματα δοκιμής προσδιορισμού στατικού μέτρου ελαστικότητας ενός εκ των δοκιμίων της
σύνθεσης 2.Ε
59
Καμπύλη σ-ε (Σύνθεση 2.Ζ)
45
y = 39059x + 66.02 40
35
30
25
20
15
10
5
0
-0.0014 -0.0012 -0.001 -0.0008 -0.0006 -0.0004 -0.0002 0
Διάγραμμα 22. Αποτελέσματα δοκιμής προσδιορισμού στατικού μέτρου ελαστικότητας ενός εκ των δοκιμίων της
σύνθεσης 2.Ζ
Το στατικό μέτρο ελαστικότητας μέσω της δοκιμής υπολογίζεται από την κλίση της
ευθείας κάθε διαγράμματος. Στον παραπάνω πίνακα φαίνονται τα αποτελέσματα
από κάθε τρόπο που υπολογίσαμε το στατικό μέτρο ελαστικότητας για τα δοκίμια
των συνθέσεων του 3ου σταδίου του πειράματος, ηλικίας 56 ημερών.
60
2.5.2.6. Προσδιορισμός αντοχής σε πρόσφυση
0.50
0.40
0.30
0.20
0.12
0.10
0.01
0.00
1.Δ 2.Ε 2.Ζ
Διάγραμμα 23. Απεικόνιση τιμών αντοχής σε πρόσφυση συνθέσεων 3ου σταδίου
Επίσης, όσον αφορά τον τρόπο αστοχίας, και οι τρεις συνθέσεις αστόχησαν στην
διεπιφάνεια τους με την πλάκα σκυροδέματος, αποκολλώντας ολόκληρο το υλικό.
61
Εικόνα 26. Εικόνα αστοχίας στη διεπιφάνεια με το σκυρόδεμα
62
Κεφάλαιο 3ο: Συμπεράσματα
✓ Φαίνεται ότι η μείωση του λόγου νερού προς κονία πρέπει να συνοδεύεται
από ικανοποιητική εργασιμότητα και συντήρηση για να αποδώσει μεγάλες
αντοχές. Συγκρίνοντας τις 2.Α-2.Δ φαίνεται ότι δεν επιτεύχθηκαν μεγάλες
αλλαγές με τη μείωση του λόγου Ν/Κ από 0.3 σε 0.25 και με την αύξηση της
κονίας από 800 σε 1000 kg/m3. Μια πιθανή αιτία είναι η αδυναμία
ενυδάτωσης της επιπλέον κονίας ή η αδυναμία ενυδάτωσης της αρχικής
κονίας με λιγότερο νερό λόγω της ύπαρξης τη ποζολάνης που είναι γνωστό
ότι απορροφά νερό. Πιθανώς να χρειάζεται εντατική συντήρηση με ατμό υπό
πίεση. Αναμένεται μεγαλύτερη συγκριτικά ανάπτυξη αντοχής σε μεγαλύτερες
ηλικίες.
✓ Συγκρίνοντας τις 1.Γ και 1.Δ βλέπουμε ότι με αύξηση του λόγου Ν/Τ και
αλλαγή των αδρανών επιτυγχάνεται αύξηση της αντοχής. Αυτό δείχνει τη
σημασία της ποιότητας των αδρανών. Η μείωση της εργασιμότητας πρέπει να
αντιμετωπιστεί με καλύτερο έλεγχο της κοκκομετρίας.
63
64
Βιβλιογραφία
[2] Γερογιάννης Γιώργος : Μελέτη και αξιολόγηση πρώτων υλών και κονιαμάτων ως
προς την καταλληλόλητά τους για επεμβάσεις συντήρησης και αναστήλωσης ,
Διπλωματική εργασία, Πολυτεχνείο Κρήτης, Τμήμα Μηχανικών Ορυκτών Πόρων
(Δεκέμβριος 2003-Χανιά)
[3]http://portal.tee.gr/portal/page/portal/MATERIAL_GUIDES/P_KONIAMATA/ko1.ht
m#%CE%92%CE%99%CE%92%CE%9B%CE%99%CE%9F%CE%93%CE%A1%CE%91%CE
%A6%CE%99%CE%91 «Κονιάματα» Οδηγοί δομικών υλικών
[4] Αντωνίου Α. Λεγάκη «Τεχνολογία δομικών υλικών», Ίδρυμα Ευγενίδου, Α΄ έκδοση,
Αθήνα 1997
[5] P.K. Mehta and P.J.M. Monteiro, «Σκυρόδεμα. Μικροδομή, ιδιότητες και υλικά»,
(σε μετάφραση Ι. Παπαγιάννη), 3η Έκδοση, Εκδόσεις Κλειδάριθμος, Αθήνα, 2009.
[9]
https://dspace.lib.ntua.gr/xmlui/bitstream/handle/123456789/39708/LappaE.pdf?se
quence=1
[10] Van, V., & Ludwig, H. (2012). Proportioning optimization of UHPC containing rice
husk ash and ground granulated blast-furnace slag. In Proceedings of the 3rd
International Symposium on UHPC and Nanotechnology for High Performance
Construction Materials, Kassel, Germany (pp. 197-205).
65
[12] https://www.orykta.gr/oryktes-protes-yles-tis-ellados/latomika-orykta/adrani
[13] http://www.hellaskps.gr/min_requirements/docs/PE1/DGTSY/5Ktiriaka/TD-D-
1080.0.htm
[14] Μέτρηση μηχανικών αντοχών σε κονιάματα και σκυροδέματα, (Μεταπτυχιακή
εργασία Σουκούλη Ι. Ιωάννα)
[15] Εισαγωγή στο Πρότυπο ΕΛΟΤ ΕΝ 1504 του Παναγιώτη Αναγνωστόπουλου Π/Μ
66
Παράρτημα
Υπολογισμοί
ΘΛΙΠΤΙΚΕΣ
3 ΗΜΕΡΕΣ 7 ΗΜΕΡΕΣ 28 ΗΜΕΡΕΣ
ΑΝΤΟΧΕΣ
1.Α 40.13MPa 40.19MPa
ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ ΗΛΙΚΙΑ b(mm) h(mm) l(mm) t(μsec) Β(gr) E(Gpa) Pk(kN) σκ(Mpa) P1Θ(kN) σθ1(Mpa) P2θ(kN) σθ2(Mpa)
1.Δ.α 7 Ημ. 39.80 40.04 161.20 35.40 577.40 9.46 3.08 7.24 141.89 89.13 143.39 90.07
1.Δ.β 7 Ημ. 39.86 40.05 161.54 35.40 585.70 9.58 3.19 7.48 139.79 87.68 141.20 88.56
1.Δ.γ 7 Ημ. 39.99 40.21 161.82 35.40 579.62 9.41 2.74 6.36 141.70 88.58 137.43 85.92
2.Ε.α 7 Ημ. 40.08 40.17 161.10 36.40 548.08 8.65 4.13 9.58 122.25 76.41 116.36 72.73
2.Ε.β 7 Ημ. 40.14 40.10 160.82 36.40 550.41 8.69 3.96 9.20 129.52 80.95 129.08 80.68
2.Ε.γ 7 Ημ. 39.73 40.18 160.87 36.40 547.81 8.72 3.98 9.31 130.75 82.27 122.39 77.01
2.Ζ.α 7 Ημ. 40.84 40.45 161.44 36.40 574.63 8.84 3.75 8.42 122.15 76.34 121.83 76.14
2.Ζ.β 7 Ημ. 40.52 40.16 161.40 36.40 570.61 8.91 3.68 8.45 125.87 78.67 123.16 76.98
2.Ζ.γ 7 Ημ. 41.39 40.36 160.58 36.40 587.20 8.93 3.57 7.94 123.56 77.23 127.16 79.48
1.Δ.α 28 Ημ. 41.28 40.01 161.00 35.40 599.67 9.48 6.17 14.01 144.50 90.31 149.13 93.21
1.Δ.β 28 Ημ. 40.52 40.06 161.04 35.40 585.01 9.41 5.13 11.83 130.39 81.49 135.50 84.69
1.Δ.γ 28 Ημ. 40.32 40.00 161.00 35.40 583.19 9.44 4.84 11.25 145.02 90.64 148.04 92.53
2.Ε.α 28 Ημ. 40.19 40.40 160.32 35.90 559.71 8.88 5.54 12.67 152.95 95.59 151.52 94.70
2.Ε.β 28 Ημ. 40.09 40.20 160.91 36.00 551.88 8.79 5.55 12.85 154.62 96.64 141.30 88.31
2.Ε.γ 28 Ημ. 40.35 40.38 160.47 35.90 557.51 8.81 5.19 11.83 146.88 91.80 130.67 81.67
2.Ζ.α 28 Ημ. 41.59 40.26 160.38 35.40 592.93 9.25 5.26 11.70 145.79 91.12 152.98 95.61
2.Ζ.β 28 Ημ. 40.88 40.13 160.76 35.40 584.23 9.30 5.84 13.31 159.34 99.59 159.93 99.96
2.Ζ.γ 28 Ημ. 39.85 40.13 160.87 35.40 572.54 9.35 5.16 12.06 148.11 92.92 154.12 96.69
Πίνακας 24. Υπολογισμοί θλιπτικής, καμπτικής αντοχής και δυναμικού μέτρου ελαστικότητας 7 & 28 ημερών
συνθέσεων 3ου σταδίου
67
Σύνθεση Εξάπλωση (cm)
1.Α 17
1.Β 19
1.Γ 25
68
2.Ε.α 2.Ε.β 2.Ε.γ 2.Ε.α' 2.Ε.β' 2.Ε.γ'
2.Ε 2.Ε (mm) 2.Ε' (mm)
(mm) (mm) (mm) (mm) (mm) (mm)
1 160.15 160.29 160.23 160.46 160.50 160.85 160.22 160.60
2 160.13 160.27 160.18 160.45 160.48 160.80 160.19 160.58
3 160.12 160.24 160.18 160.40 160.42 160.78 160.18 160.53
4 160.12 160.20 160.13 160.35 160.42 160.76 160.15 160.51
5 160.11 160.19 160.12 160.32 160.38 160.74 160.14 160.48
9 160.07 160.19 160.11 160.28 160.38 160.74 160.12 160.47
12 160.06 160.18 160.11 160.25 160.36 160.73 160.12 160.45
ΗΜΕΡΑ
69
ΑΝΤΟΧΗ ΠΡΟΣΦΥΣΗΣ
ΔΥΝΑΜΗ (ΚΝ) ΑΝΤΟΧΗ (Mpa)
α 2.354 1.20
β 0.0125 0.01
1.Δ γ - -
δ 1.902 0.97
ε 0.673 0.34
α 0.285 0.15
β 0.169 0.09
2.Ε γ 0.169 0.09
δ 0.288 0.15
ε 0.256 0.13
α 0.0118 0.01
β 0.0197 0.01
2.Ζ γ - -
δ - -
ε - -
Πίνακας 29. Αντοχή σε πρόσφυση συνθέσεων 3ου σταδίου
70
Προσδιορισμός συστολής - Σύνθεση 2.E
Συνθήκες ξήρανσης (μm/m)
0.00
-500.00
-1492.07
-1000.00 -1744.55
-1500.00
-2000.00
-1994.27
-2500.00
1 2 3 4 5 9 12 16 19 23 30 41 45 48 52 56
-500.00
-1120.73
-1000.00
-1500.00
-1495.05
-2000.00 -2303.29
-2500.00
1 2 3 4 5 9 12 16 19 23 30 41 45 48 52 56
71
Προσδιορισμός συστολής - Σύνθεση 1.Δ
Συντήρηση στο νερό (μm/m)
0.00
-500.00
-1000.00 -1557.63
-1500.00
-2000.00 -2554.04
-2500.00
-3000.00
-3500.00 -3052.39
1 2 3 4 5 9 12 16 19 23 30 41 45 48 52 56
Διάγραμμα 27. Προσδιορισμός συστολής - Σύνθεση 1.Δ - Συντήρηση στο νερό (μm/m)
0.00
-200.00
-400.00
-600.00
-800.00
-1185.35
-1000.00
-1200.00
-1400.00 -1248.21
1 2 3 4 5 9 12 16 19 23 30 41 45 48 52 56
Διάγραμμα 28. Προσδιορισμός συστολής - Σύνθεση 2.Ε - Συντήρηση στο νερό (μm/m)
72
Προσδιορισμός συστολής - Σύνθεση 2.Ζ
Συντήρηση στο νερό (μm/m)
0.00
-200.00
-400.00
-624.02
-600.00
-800.00 -686.17
-1000.00 -935.63
1 2 3 4 5 9 12 16 19 23 30 41 45 48 52 56
Διάγραμμα 29. Προσδιορισμός συστολής - Σύνθεση 2.Ζ - Συντήρηση στο νερό (μm/m)
73
Πίνακες
Πίνακας 1. Βασικοί τύποι τσιμέντου βάσει Ευρωπαϊκού Προτύπου ΕΛΟΤ EN 197-1
Πίνακας 2. Μηχανικές και φυσικές απαιτήσεις τσιμέντων βάσει Ευρωπαϊκού προτύπου ΕΛΟΤ ΕΝ 197-1
Πίνακας 17. Θλιπτικές αντοχές κονιαμάτων του 3ου σταδίου ηλικίας 7, 28 & 56 ημερών
Πίνακας 18. Καμπτικές αντοχές κονιαμάτων του 3ου σταδίου ηλικίας 7, 28 & 56 ημερών
Πίνακας 21. Αποτελέσματα στατικού μέτρου ελαστικότητας μέσω δοκιμής και τύπων υπολογισμού
Πίνακας 24. Υπολογισμοί θλιπτικής, καμπτικής αντοχής και δυναμικού μέτρου ελαστικότητας 7 & 28 ημερών
συνθέσεων 3ου σταδίου
74
Διαγράμματα
Διάγραμμα 1. Εξάπλωση νωπών κονιαμάτων 1ου σταδίου
Διάγραμμα 2. Απεικόνιση θλιπτικών αντοχών 7 ημερών των δοκιμίων του 1ου σταδίου
Διάγραμμα 4. Απεικόνιση θλιπτικών αντοχών 7 ημερών των δοκιμίων του 2ου σταδίου
Διάγραμμα 5. Απεικόνιση θλιπτικών αντοχών 28 ημερών των δοκιμίων του 2ου σταδίου
Διάγραμμα 7. Απεικόνιση θλιπτικών αντοχών κονιαμάτων του 3ου σταδίου ηλικίας 7, 28 & 56 ημερών
Διάγραμμα 8. Απεικόνιση (2) θλιπτικών αντοχών κονιαμάτων του 3ου σταδίου ηλικίας 7, 28 & 56 ημερών
Διάγραμμα 9. Απεικόνιση καμπτικών αντοχών κονιαμάτων του 3ου σταδίου ηλικίας 7, 28 & 56 ημερών
Διάγραμμα 10. Απεικόνιση (2) καμπτικών αντοχών κονιαμάτων του 3ου σταδίου ηλικίας 7, 28 & 56 ημερών
Διάγραμμα 15. Προσδιορισμός συντήρησης κονιαμάτων (Συντήρηση στο θάλαμο ξήρανσης μm/m)
Διάγραμμα 20. Αποτελέσματα δοκιμής προσδιορισμού στατικού μέτρου ελαστικότητας ενός εκ των δοκιμίων της
σύνθεσης 1.Δ
Διάγραμμα 21. Αποτελέσματα δοκιμής προσδιορισμού στατικού μέτρου ελαστικότητας ενός εκ των δοκιμίων της
σύνθεσης 2.Ε
Διάγραμμα 22. Αποτελέσματα δοκιμής προσδιορισμού στατικού μέτρου ελαστικότητας ενός εκ των δοκιμίων της
σύνθεσης 2.Ζ
Διάγραμμα 27. Προσδιορισμός συστολής - Σύνθεση 1.Δ - Συντήρηση στο νερό (μm/m)
Διάγραμμα 28. Προσδιορισμός συστολής - Σύνθεση 2.Ε - Συντήρηση στο νερό (μm/m)
Διάγραμμα 29. Προσδιορισμός συστολής - Σύνθεση 2.Ζ - Συντήρηση στο νερό (μm/m)
75
Εικόνες
Εικόνα 1. Διάγραμμα ροής της ξηράς διαδικασίας για την κατασκευή τσιμέντου Portland
Εικόνα 10. Τράπεζα εξάπλωσης και μεταλλικός κώνος σύμφωνα με το Ευρωπαικό πρότυπο ΕΝ 13395 – 1.
Εικόνα 16. Παράγοντες που επηρεάζουν το μέτρο ελαστικότητας στα κονιάματα και στα σκυροδέματα
Εικόνα 18. Δοκίμιο με τοποθετημένο μηκυνσιόμετρο για τον προσδιορισμό του στατικού μέτρου ελαστικότητας
Εικόνα 23. Διαδικασία προετοιμασίας επιφάνειας για την τοποθέτηση των dollies
76