பாதவந்ைர் பாரதிைாசனின்

பிசிராந்தையார்
நாடகம்
(எஸ்.பி.எம். ைமிழ் இலக்கியம்
தைர்வு வழிகாட்டி )
‘அவனருளால்’
திருமதி புஷ்பவள்ளி சத்திதவல்
SMK Tok Perdana , Perak
பாதவந்ைர் பாரதிைாசனின்

பிசிராந்தையார் நாடகம்
 பிசிராந்தையார் எனும் இந்நாடகம் புறநானூற்றுப் பாடல்களின்
அடிப்பதடயில் எழுைப்பபற்றைாகும்.
மூன்றாம் சங்கத்தைச் தசர்ந்ை
எட்டுத் பைாதக
நூல்களுள் ஒன்றாகும்.

பாதவந்ைர் பாரதிைாசன் பதடத்திட்ட இந்நாடகம்

பாண்டிய நாட்தடயும் தசாழ நாட்தடயும்
கதைக் களங்களாகக் பகாண்டுள்ளது.

ைமிழரின் பமாழி வளதமதயயும் பண்பாட்டுச் பசழுதமதயயும் ஆட்சி,

வீரம், பகாதட, நட்பு முைலானவற்றின் சிறப்புகதளயும் இந்நாடகம்
பவளிப்படுத்துகின்றது.
 இயற்பபயர் :
பதடப்பின் வதக :
கனக சுப்புரத்தினம்
கவிதை, திதரப்பாடல்,
கட்டுதர புதனபபயர் :
• புரட்சிக்
• கவிஞர் பாரதிைாசன்
• கண்படழுதுதவான்
• கிறுக்கன்
ஈடுபட்ட துதற : • கிண்டல்காரன்
• கவிதை
• காவியம்
• கட்டுதர பாண்டிய மன்னன்,
• திதரப்படம்
பாண்டிமாதைவி
அதட : &
பாதவந்ைர்
காகதீய மன்னன்
விருது :
சாகித்திய அகாடமி விருது சிங்கராயன்
சிங்கன் & அம்பிகாபதி
பகாள்தக :
பமாழிப்பற்று
சிலம்பி
கல்வி/ பைாழில் :
புலவர், அரசியல்வாதி
 நாடகக் கதைப்பாத்திரங்கள்

தசாழ மன்னன் தகாப்பபருஞ் பாண்டிய மன்னன்

புலவர் அறிவுதட நம்பி
தசாழன்
பிசிராந்தையார்

தசாழ நாட்டு பாண்டிய நாட்டு

மன்னி மன்னி
pபுலவர் தமற்படியார் pபுலவர் பபாத்தியார் pபுலவர் க

புலவர் புல்லாற்றூர்
எயிற்றியனார் pபுதுப் புலவர்
 நாடகக் கதைப்பாத்திரங்கள்

பரூ உத்ைதலயார்
இளங்தகாச் தசாழன் பசங்தகாச் தசாழன்

தசாழ
பாண்டிய நாட்டு
நாட்டு அதமச்சர்
அனிச்தச அதமச்சர்
மணியிதட
 பாண்டிய நாட்டுப்
ஒற்றன் உலகன் பதடத்ைதலவர்
உழுதவத்திறல்

தவவு பார்ப்தபான் பசய்தி அறிவிப்தபான்

 நாடகக் கதைப்பாத்திரங்கள்

மான்வளவன் பச்தசக்கிளி தூயன் பபான்னன்

பட்டுக்குதட
(பச்தசக்கிளியின் முத்துநதக
ைந்தை) (பச்தசக்கிளியின் ஓதடப்பூ உதடயப்பன்
ைாய்)
பிசிராந்தையார் நாடகக் கதைச்சுருக்கம்
பிசிர் பாண்டிய நாட்டில் உள்ள ஒரு சிற்றூர். அவ்வூரில்
பிறந்து வளர்ந்தவர் ஆந்ததயார் எனும் பபரும் புலவர்.
ஊரின் பபயதை இதைத்து அவர் பிசிைாந்ததயார் என
அதைக்கப்பபற்றார். அவர் பாண்டிய மன்னன் அைசதவயில்
அறவுதை கூறும் ஆலலாசகைாகவும் விளங்கினார். பாண்டிய
மன்னன் அவருதைய அறிவுதைகதளப் பபற்லற நல்லாட்சி
நைத்தி வந்தான்.

பிசிைாந்ததயார் பாண்டிய நாட்டு மன்னன் அறிவுதை

நம்பியிைம் பற்றும் பாசமும் பகாண்டிருந்தாலும் அவர் லசாை
நாட்டு மன்னன் லகாப்பபருஞ்லசாைனின் நீதியான
ஆட்சிதயயும், பகாதையுள்ளத்ததயும் லகட்டு
அவ்வைசன்பால் தீைா அன்பும் உயர்ந்த நட்பும்
பகாண்டிருந்தார். அலத சமயத்தில் லகாப்பபருஞ்
லசாைனுக்கும் பிசிைாந்ததயாரின் மீது பபரும் மதிப்பு
இருந்தது.
 பிசிைாந்ததயார், தம் லபைதன யாதனமீது ஏற்றிவிட்டு அவன் மகிழ்ச்சியில் திதளப்பததப்
பார்த்து உள்ளம் பூரிக்கிறார். அப்லபாது லசாை மன்னன் லகாப்பபருஞ்லசாைனும் அவரும்
காைாமல் கண்ை நட்தபப் பற்றிப் புலவர்கள் சிலர் உதையாடுவததக் லகட்டு ஆலமாதிக்கிறார்.

க ோப்பெருஞ் க ோழன்! புனைபெயர்! இயற்பெயர் முருகு. புலவர் க

உங் ட்கு வியப்ெோயிருக்கும் க ோப்பெருஞ் க ோழபைன்று
இவர் ள் தம் கெரனுக்குப் புனைபெயர் இட்டது ெற்றி.

ஆம் ஐயோ! அடிக் டி

அவனர இவர்
பநருங்குவதுண்கடோ?

இதுவனரக்கும் க ோப்பெருஞ் க ோழனர நோன் ோணும்

வோய்ப்புப் பெறகவயில்னை. அவனர நோன் என்றும்
மறவோமல் நினைவில் னவத்திருப்ெதற்குக் ோரணமும் புதுப் புலவர்
அதுதோன் என்று எண்ணுகிகறன்.
அச்சமயத்தில் அங்கு வந்த லமற்படியார் என்ற புலவர் தன் வீட்டு வறுதமதயப் பிசிைாந்ததயாரிைம்
லவததனயுைன் கூறுகின்றார். பிசிைாந்ததயார் உைலன தன் மார்பில் அணிந்திருத்ந பதக்கத் பதாங்கதல
அவர் தகயில் பகாடுக்கின்றார். லமற்படியார் கூறியதவ யாவும் பபாய் எனப் புரிந்து யாவரும்
நதகக்கின்றனர். அதற்குப் பிசிைாந்ததயார், லமற்படியாரின் பசயல் உைர்த்துவது யாபதனில் தீயவரும்
ஏதைகளும் இருக்க லவண்டுபமனவும் அப்லபாதுதான் ஒரு நாடு இயங்கும் எனவும் கூறுகிறார்.

அப்ெடியோைோல் ெணமில்னை அரிசியில்னை

என்றபதல்ைோம் ெச்ன ப் புளுகுதோைோ?

கவபறன்ை?

எல்ைோரும் நல்ைவர் இந்த நோட்டில். எல்ைோரும் லமற்படியார்

ப ல்வர் ள் இந்த நோட்டில். தீயவரும் சிைர் இருக்
கவண்டும். ஏனழ ள் சிைர் இருக் கவண்டும்.
இல்னையோைோல் மக் ள் இயக் ம் மரப்ெோனவ இயக் ம். .
 இதனிதைலய, திடீபைன பாண்டிய நாட்டில் புயல் காற்று வீசியலதாடு மின்னல் இடிலயாடு மதையும்
பபய்தது. இததன மக்களுக்கு அறிவிக்க ஆைாய்ச்சி மணிதய அதசக்கின்றார் பிசிைாந்ததயார். காற்று
அவதைலய தூக்கி எறிகிறது. இததக் கண்டு அைசி தடுத்தும் பாண்டிய மன்னன் அைண்மதனதயவிட்டு
பவளிலய வருகின்றான்.

ோற்பறன்றும் மனழ
என்றும் வந்த
டுங்கூற்றின் உடனை
என் வோள் இரு
கூறோக் கவண்டும்,
அல்ைது அக்கூற்று என்
தனைனயச் சுக் ல்
நூறோக் கவண்டும்.

நீங் ள் கெோ
கவண்டோம். உங் ட்கு
ஒன்று கநர்ந்தோல்?
 பிறகு அைசன், பிசிைாந்ததயார், லமற்படியார் ஆகிய மூவரும் மக்கள் நலம் காை நகை வலம் வருகின்றனர்.
அப்லபாது, ஒரு லதாப்பில் உள்ள குட்தையில் உதையப்பன் என்ற மீனவன் வதல வீசி மீன் பிடிக்க
முதனவததக் காண்கின்றனர். அருகில் அவன் மதனவி ஓதைப்பூ. மீன் கிதைக்காவிட்ைால் தான் இறக்கப்
லபாவதாக உதையப்பன் மனம் பநாந்து லபசுகிறான். கதைசியாக வீசிய வதலயில் ஒரு பபரிய பபட்டி
சிக்குகிறது. அததன இழுக்க பிசிைாந்ததயாரும் லமற்படியாரும் உதவுகின்றனர்.

உைக் ோ இன்னும்
மூன்றுதரம் வனை
வீசுகவன். அந்த மூன்று
தரமும் ஒரு மீைோவது
கினடக் வில்னையோைோல்
நோன் உயிர் விடுகவன் .
இகத குட்னடக் வனையில் வந்து க ரகவண்டும்,
னரயில். வோழும்ெடி ப ய்ய கவண்டும் மீன் கே! – என்னை
வோழும்ெடி ப ய்ய கவண்டும் மீன் கே!
 பபட்டிதயத் திறத்து பார்க்கும்லபாது அதனுள் பபரிய புண்கலளாடு ஒரு கர்ப்பிணிப்பபண்ணின்
பிைம் இருக்கிறது. பாண்டிய மன்னன் ஆட்சியில் மக்கள் நல்லவைாகவும் பசல்வைாகவும் வாழும்
நாட்டில் இந்தச் சம்பவம் லபைதிர்ச்சிதயக் பகாடுக்கிறது. பபரும் குைப்பத்ததயும் ஏற்படுத்துகிறது.
குடிமக்கள் பலவிதமாகப் லபச ஆைம்பிக்கின்றனர்.

நினறந்த குங்கும
பநற்றியோகம! தனையில் அறிவுனடநம்பி
நினறமைர் மணமோகம! ஆட்சியின் வீழ்ச்சி
குத்தப்ெட்டுச் ப த்தோேோகம! இது.
பவட்டப்ெட்டு வீழ்ந்தோேோகம!

எல்ைோரும் நல்ைவர். எல்ைோரும்

ப ல்வர். இந்தப் ெடுப ோனை எப்ெடி
கநர்ந்தது ? ஐகயோ!
 விசாைதை பசய்ததில் எந்தத் தகவலும் இல்லாததால் பாண்டிய மன்னன் மனம் உதைந்து தன்
உயிதை மாய்க்கத் துணிகின்றான். இததக் லகட்ை பாண்டிய நாட்டு அதமச்சர் மூன்று நாள்களுக்குள்
பகாதலக்குக் காைைமானவதைக் கண்டுபிடிப்பதாகவும் அவ்வாறு இயலாவிட்ைால் தானும் உைன்
இறப்பதாகவும் சபதம் பசய்கின்றார்.

அர ர் அறிய கவண்டும் என்

சூளுனர. மூன்று நோள் ளில்
ப ோனைனயப் ெற்றிய
உண்னம னேக் ண்டறிந்து
எந்தப் புைனும் கூறுகவன். முடியோவிட்டோல்
கினடக் வில்னை. ப த்து மடிகவன்.
ப ோனை ப ய்தவன் எவன்?
ஏன் ப ோனை ப ய்தோன்?
என்ெனத எல்ைோம் அறிய
கவண்டும் அனமச் கர!
நோன் உயிர் வோழ
கவண்டுமோைோல் வினரவில்
த வல் அறிவிக் கவண்டும்.
 பாண்டிய அதமச்சர் தான் கூறியபடி மூன்று நாள்களுள் பகாதலயாளிதயக் கண்டுப்பிடிக்க
இயலாததால் அைசன் அவருக்குத் தூக்குலமதைதய ஏற்பாடு பசய்யச் பசால்கின்றான். அதமச்சனின்
மதனவி அனிச்தச தன் கைவனின் உயிதைக் காப்பாற்ற மக்களிைம் மன்றாடுகிறாள்.

இன்று மோனை நோன்கு மணிக்குள் த வல்

ஒன்றுகம பதரியோவிட்டோல் அனமச் ர்
அரண்மனைக்ப திர்பவளி அரங்கில்
தூக்கிலிட்டுத் பதோனைக் ப்ெடுவோர்.
அர ர் இட்ட ட்டனே அறி .

உங் ள் அனமச் ரோம் என் ணவர் ோகின்றோர் – தந்னதமோகர!

உண்னம உனரத்திடு பெண் ப ோனை புரிந்தவர் ள் – அன்னைமோகர!
அங் ம் நடுங்கிடுகத. அவர் இறந்தோல் நோன் வோகழன்!
அதமச்சதைத் தூக்கில் இடுவதற்கு முன், குற்றவாளி யாரும் கூட்ைத்தில் இருப்பின்
முன்வருமாறு அைசன் மீண்டும் லவண்டுகிறான். அப்லபாது தூயன் என்ற லசாை நாட்டு
இதளஞன் முன்வந்து தான்தான் அக்குற்றத்ததப் புரிந்ததாகக் கூறுகின்றான்.

அனமச் ர் இறப்ெோர். அம்னமயோர் உயிர்

துறப்ெோர். இரண்டு ோவு னேக்
ோக்கும் ‘நோன்தோன் ப ோன்கறன்’
என்ற ஒகர ப ோல்!
னடசி கநரம் கவண்டியது பநஞ்சில்
சிறிது ஈரம். உண்னம கூற விருப்ெம்
இல்னையோ?

நோன்தோன் ப ோனை
ப ய்கதன். அனமச் னரக்
ப ோல்ை கவண்டோம்.
குற்றத்தத ஒப்புக் பகாண்ை தூயன் குற்றம் பற்றிய விளக்கத்தத அைசனிைம் கூற மறுத்ததால்
அதமச்சர் மூன்று நாள்களில் தீை ஆைாய்ச்சி பசய்து உண்தமதய விளக்க லவண்டும் எனவும்
தவறினால் அதமச்சரும் தூயனும் துக்கிலிைப்படுவர் என அைசன் அறிவுதைநம்பி
கட்ைதளயிடுகிறான்.

இறந்த மங்ன க்கும்

கூற விருப்ெமில்னை. உைக்கும் என்ை பதோடர்பு?

ப ோன்றவன் ஏற்றுக் குற்ற விேக் ம் இல்ைோமல்

ப ோள்ளுகின்றோன். ப ோனை ப ோனை ப ய்ய முடியுமோ
விேக் ம் கதனவயில்னை. உன்னை?
விசாைதை பல லகாைங்களில் நைந்தலபாது மான்வளவன் என்ற பாண்டிய இதளஞனும் தான்தான்
அக்குற்றத்ததக் புரிந்ததாகக் கூறுகின்றான். அவனும் காைைத்ததக் கூற மறுத்ததால் பிசிைாந்ததயார்
உண்தம பதரியாவிட்ைால் அைசனும் வாைமாட்ைார் தானும் வாைப்லபாவதில்தல என்று கூறுகின்றார்.
அததக் லகட்ை மான்வளவன், தூயன் ஒத்துதைத்தால் நைந்த சம்பவத்ததக் கூறுவதாகக் கூறுகின்றான்.

அன்ெகர, தினரனய விைக்குங் ள்.

நடந்தனத, நீங் ள் ண்டனத
அப்ெடிகய நடத்துங் ள்.

ப ோனைக் ோரணம் பதரிந்தவர் ள்

நோகை ப ோனை
இங்கிருந்தோல் கூறி அனமச் னரக்
ப ய்கதன்! தூக்கில்
ோக் ைோம். இல்னையோ! தூக்கு !
இடு என்னை!
 சம்பவத்தில் பகாதல பசய்யப்பட்ைவள் பச்தசக்கிளி. பச்தசக்கிளி சிறுமியாக இருக்கும் பபாழுது
கைடியிைமிருந்து அவதளத் தூயன் என்ற லசாை நாட்ைான் காப்பாற்றியது முதல் அவதளக்
காதலிக்கிறான். அறியாப் பருவத்தில் இருந்த பச்தசக்கிளி இதத உைைாமல் லபாகிறாள்.

ரடி வரோது. உன்னிடம்

ப ன்ற மைமும்
வரமோட்கடன் என்கிறது.
என்னை நீ மணந்து
ப ோள்கிறோயோ?

என்ைகமோ பதரியவில்னைகய?
என் பெற்கறோனரக்
க ட்டுத்தோன் ப ோல்ை
கவண்டும். எைக்ப ோன்றும்
புரியவில்னை!
பருவ மங்தகயாகும் பச்தசக்கிளி, மான்வளவன் என்ற பாண்டிய நாட்டு இதளஞதனக் காதல்
நடந்த சம்பவத்தில்
பகாண்டு திருமைம் புரிந்து பகாள்கிறாள். தூயன் தான் விரும்பிய பச்தசக்கிளிதயத் திருமைம்
பசய்து பகாள்ள இயலாமல் லபானதால் லசாை நாட்டுக்குத் திரும்பாமல் அவதள வஞ்சம் தீர்க்க
நிதனக்கிறான்.

ெச்ன ! இரண்டுயிர் உனடயவள் நீ.

என்ை கவண்டும்? ஆன ப்ெட்டனதக்
அவள் மறந்தோள் க ட் கவண்டும். உள்ேனத
நோன் மறக் வில்னை மனறக் ோகத.

இைந்னதக்
னி
கவண்டும்!

எைக்கும்
அப்ெோ!
 மான்வளவன் மகன் பபான்னனிைமிருந்து பபற்ற இலந்ததக் கனிகதளப் பச்தசக்கிளியிைமிருந்து
நடந்த தூயன்
பபற்றதாகத் சம்பவத்தில்
பபாய்யுதைக்கின்றான். மான்வளவன் தீை விசாரிக்காமல் பச்தசக்கிளிமீது
சந்லதகப்பட்டு அவதள வாளால் பவட்டிக் பகான்று பபட்டியில் தவத்துக் குளத்தில் லபாடுகின்றான்.
அப்பபட்டிதான் உதையப்பன் வதலயில் மாட்டியிருக்கிறது.

அபதன்ை தம்பி
ன யில்? இங்கு வோ.
ோட்டு
ஐயோ, இைந்னதக்
னி ேோ? இன்னும்
கினடக்குமோ?
எங்க கினடத்தை?

இைந்தம்ெழம்! அஞ்சு ப ோண்டோந்தோங் .

எைக்கு ஒன்று குடுத்தோங் . மீதினய
அம்மோ வோங்கி அப்புறம் உண்ணுவதோ ச்
ப ோல்லி தனையனண அடியிகை ஒருத்தி வழியோ க்
வச்சுகிட்டுத் தூங் றோங் . நோனும் கினடத்த அன்ெளிப்பு.
அவங் ளுக்குத் பதரியோம பரண்டு
எடுத்துக்கிட்டு வந்துட்கடன்.
 நடந்த சம்பவத்தில்
மான்வளவனும் தூயனும் தாங்கள் பசய்த குற்றத்தத உைர்ந்ததால், பாண்டிய மன்னன் அவர்கதள
விடுததல பசய்கின்றான். பிசிைாந்ததயாரும் மன்னனின் முடிதவப் புகழ்ந்தலதாடு மட்டுமல்லாமல்
பச்தசக்கிளிக்குக் கைவதை எதிர்க்க வல்லதம இருந்திருக்க லவண்டும் என்று உைர்த்துகிறார்.

ோ ோதிருக்கும்
ஒவ்பவோரு ணமும்
நோன் தணியோத தணலில் குற்றத்னத உணர்ந்தீர் ள்.
துடிக்கின்கறன். அதற் ோ வருந்துகின்றீர் ள்.
கவண்டோம்! ெச்ன க்கிளினய
இழந்து வருந்தும் ெோண்டிய
நோடு நல்ை உள்ேம் ெனடத்த
உங் னேயுமோ இழக்
இருக்கும் வனர துன்ெம்,
கவண்டும்?
இறந்தோல்தோன் இன்ெம்!
 இதனிதைலய, லசாை நாட்டு மன்னன் லகாப்பபருஞ்லசாைனின் மூத்த மகனான் இளங்லகாச் லசாைனுக்குப்
பதவி ஆதசநடந்த சம்பவத்தில்
வந்து விடுகிறது. அதனால் பல சதித் திட்ைங்கதளத் தீட்டுகிறான். அதன்படி, பச்தசக்கிளியின்
பகாதல வைக்கில் லசாை நாட்ைான் தூயனுக்குத் பதாைர்பு இருப்பதால் அததனப் பயன்படுத்தித் தன்
தந்ததயின் அைசாட்சிதயக் தகப்பற்ற நிதனக்கிறான். பாண்டிய நாட்டுப் பதைகள் லசாை நாட்டு மீது லபார்
பகாடுக்க வருகின்றன எனத் தாலன ஓதல தயாரித்து அனுப்புவதுைன் பதைத்ததலதமப் பபாறுப்தபத்
தன்னிைம் ஒப்பதைக்க லவண்டுபமன்றும் தந்ததக்கு பநருக்குதல் பகாடுக்கிறான் இளங்லகாச் லசாைன்.

ஓனை தந்தோர். ெனடனயயும் கிேப்பிவிட்டோர். வந்து

ப ோண்டிருக்கிறது க ோழ நோட்னட கநோக்கி

தந்னதகய! என்
தனைனமயில் ஒரு ெனட
அனுப்புங் ள். கிேம்பும்
புலினயக் குன யிகைகய
சுருள்
ப ோண்டு
பாண்டியன் அறிவுதைநம்பி, லகாப்பபருஞ் லசாை
மன்னர்க்குக் கூறுவது :
வந்தவகர,
உம் ஆட்சி ப ோனைஞர் ளின் வினேநிைமோயிற்று .
ெோண்டியைோர்
ெோண்டிய நோட்டுப் ெச்ன க்கிளியின் ெடுப ோனைக்குச் தந்ததோ இந்த
க ோழ நோட்டுத் தூயன் ோரணமோைோன். இச்ப ய்தி
க ட்டு நீர் முடி துறக் கவண்டும.இல்னைகயல்
ஓனை?
ோத்துக் ப ோள் உம்னம.

பதோனைத்து வருகவன்.
லமலும், லசாை நாட்டுப் பதைத்ததலவன் பரூஉத்ததலயாரின் மகள் மணியிதைதய இளங்லகாச்லசாைன் காதல்
நடந்த சம்பவத்தில்
பகாண்டு மைக்க விரும்புகிறான். திருமைத்திற்கு முன்பு தான் மன்னன் ஆவதற்கு உதவுமாறு லபசி மயக்கி
பரூஉத்ததலயாதைத் தன் பக்கம் இழுத்துக் பகாள்கிறான்.

ஆட்சினய இேவரசுக்க
ஆக்கிவிடைோகம அப்ெோ!
பிரியத்தோகை
கநரும்? என்
மைம் ெடும் ெோடு
எைக் ல்ைவோ
பதரியும்?

பிரியோதிருக் ப் பெரியகதோர்
திட்டம் தீட்டியிருக்கிகறன்.
மைத்தில் னவத்திரு! அர ர் – மோமோ!
என் தந்னதயோர்தோம் என் நீங் ள் எைக்கு
ென வர்- நம் ென வர். வினரவில் இருக்கீன்றீர் ள்.
பதரியும் ப ய்தி. நோன் தோன் அதைோல் எைக்கு
இந்நோட்டுப் கெரர ன், எல்ைோம்
நீதோன் கெரரசி. இருக்கின்றை.
பதைத்ததலவன் பரூஉத்ததலயாரின் உதவியுைன் இளவைசர்கள் இருவரும் லசர்ந்து தம் தந்தத
நடந்த சம்பவத்தில்
லகாப்பபருஞ் லசாைதன எதிர்க்கின்றனர். இளங்லகாச் லசாைனின் பபரும்பதையின் ஒரு பகுதி மட்டும்
அைண்மதன வாயிதல வந்ததைந்து லபார் முைசு முைங்கச் பசய்கிறது.

நீங் ள் முடி துறக் கவண்டும். ஆட்சினய

இேங்க ோச் க ோழைோரிடம் இப்கெோகத
ஒப்ெனடக் கவண்டும். இந்தச் இறுதிச்
ப ய்தினய உங் ட்குக் கூறிவரும்ெடி
எைக்கு ஆனணயிட்டோர் தங் ள்
இேங்க ோச் க ோழைோரும் ப ங்க ோச்
க ோழைோரும்.
பசய்தி அறிவிப்தபான்

எப்ெடி? எப்ெடி? இறுதிச்

ப ய்தியோ? எைக் ோ?
என் மக் ேோ ப ோன்ைோர் ள்?
முரசு கெோர் முர ோ?
அரவம்? ெனட அரவமோ?
இததன அறிந்த லகாப்பபருஞ் லசாைன் தன் மக்கதள எதிர்க்க உைலன வாலளாடு புறப்படுகிறான்.
தந்தததயக் கண்ை இளவைசர்கள் ஓடிப் பதுங்குகின்றனர். அச்சமயம், லவவு பார்ப்லபான் ஒருவன்
அண்டியூர்ச் சாதலயில் லசாைப்பபரும்பதை குவிந்திருப்பததத் பதரிவிக்கிறான்.

அரக , அண்டியூர்ச் ோனைனய விட்டு வந்து

ப ோண்டிருக்கின்றது ஒரு ெனட .
ெனட வீரர் ள் அனைவரும் க ோழ நோட்டிைகர.
உடகை ெனடத் தனைவர்
ெரூஉத்தனையோனரத்
நம் ெனடத்தனைவர் ெரூஉத்தனையோனர எங்கும்
கதடு . உடகை கெோ.
ோணவில்னை.
(அனமச் னை கநோக்கி)
அனமச் கர, கெோைவர் தவவு
கெோ மீதம் இருக்கும் பார்ப்தபான்
ெனடனயத் திரட்டு . என்
மக் ள் எங்க
ெதுங்கிைோர் ள் என்று
பதரிய கவண்டும்.
லகாப்பபருஞ்லசாைன், பதைத்ததலவன் பரூஉத்ததலயார் தனக்குத் துலைாகம்
நடந்த சம்பவத்தில்
பசய்துவிட்ைததத் துதைப்பதைத்ததலவன் உழுதவத்திறல் மூலம் அறிந்து லகாபம்
பகாள்கின்றான்.

எல்ைோம் அண்டியூர்ச் ோனையில் –

இேவர ர் தனைனமயில்!
எஞ்சிய ெனட இதுதோன். இந்தத் தீய நினைனய
உண்டோக்கியவன் ெரூஉத்தனையோன். உழுதவத்திறல்

ெரூ உத்தனையோனும் மக் னே

ஆதரிக்கின்றோகைோ? அவனுக்கும் ஒரு
குழி கதோண்டச் ப ய் உழுனவத்திறல்.
உன் ெனட சிறியது. அஞ் கவண்டோம்.
நோன் உன் ட்சி.
அண்டியூர்ச்சாதலயில் பதைத்ததலவர் பரூஉத்ததலயார் இதளவைசர்களுக்குத் துதையாக
இருந்தாலும் அப்பதை அவ்விைத்ததவிட்டு நகைாது தயங்கி நிற்பதத ஒற்றன் உலகன்
லகாப்பபருஞ் லசாைனிைன் பதரிவிக்கிறான்.

இத்தனை நோள் இந்தப்

ெோம்புக் குட்டினயயோ
இேவர ர் இருவருடன் நோன் மடியில் ட்டிக்
ெனடத் தனைவர் ப ோண்டிருந்கதன்.
ெரூஉத்தனையோர்
தின ப்பூடு மிதித்தோர் ெோண்டிய மன்ைன்
கெோல் தயங்கி ெனடபயடுப்ெதோ
நிற்கின்றோர். ஆள்வந்து ப ோன்ைது
அத்தனையும் பெோய்!
என் முடி ெறிப்ெபதன்னும்
இந்த ஏற்ெோடு நீண்ட
நோட் ேோ அவர் ள்
உற்றன் உலகன் இட்ட திட்டத்தின்
வினேவு!
 இததனக் லகள்வியுற்ற லகாப்பபருஞ் லசாைன் உைலன உழுதவத்திைலின் சிறுபதைதயக் பகாண்டு
அண்டியூர்ச் சாதலக்குத் தாக்குததல லமற்பகாள்ளச் பசல்கிறான். ஆனால், அங்கு யாதையும் காைாமல்
குைப்பம் அதைகிறான். அப்பதை பாண்டிய நாட்தை லநாக்கிச் பசன்றிருப்பதன் அடிச்சுவட்தைக்
காட்டி இளவைசர்களின் சதித்திட்ைத்தத அம்பலப்படுத்துகிறார் அதமச்சர்.

குறிப ட்டவர் ள் எங்க ? ஆனரயும்

ோகணோம்? புலிக்குப் பிறந்தனவ
முயல் ேோயிை. என் மக் ள் இழிவு
நனடனய கமற்ப ோண்டோர் ள் அனமச் கர.

அவர் ள் மனறந்ததில் பெோருள்

இருக்கிறது அரக !
தங் ள் னமந்தர் ளின் பெரும்ெனட,
கமல் கநோக்கி ெோண்டிய நோட்டுக்குச்
ப ன்றிருக்கிறது. அரண்மனை புறமோ அது
திரும்ெகவ இல்னை. அடிச்சுவடு ெோருங் ள்.
இதனிதைலய, பாண்டிய நாட்டு எல்தலயில் லசாைன் பதை இருப்பதத அறிகின்றான் பாண்டியன்.
லகாப்பபருஞ்லசாைன் பகாடுத்ததாகக் கூறி ஒற்றன் ஒருவன் பகாண்டு வந்த பசய்திதயப் படித்து
பவகுண்பைழுகிறான். லபாருக்குத் தயாைாகும்படி பதைத்ததலவனுக்குக் கட்ைதளயிட்டுவிட்டுப்
பிசிைாந்ததயாதைக் காைப் பிசிருக்குச் பசல்கிறான்.

அறமில்லாப் பாண்டியன் அறிவுதை நம்பிக்குக் நோனும் ெனடயுடன்

லகாப்பபருஞ் லசாைன் : இகதோ
அறமில்னை, ஆட்சித் திறமில்னை வந்துவிட்கடன்.
உம்மிடத்தில்! அறிவில்னை, நல்ை இழித்துப் கெசிய
பநறியில்னை உன்ெோல். நினை தவறிற்று, க ோழன் வோனயக்
ப ோனை பெருகிற்று நின்நோட்டில்! உன் கிழித்துப்
ஆட்சினய என்னிடம் ஒப்ெனடக் கவண்டும். கெோடுகின்கறன்.
இல்னையோைோல் கெோருக்கு வரு . ெனடத்தனைவகர நம்
எல்னைக் ண் ெனடகயோடு ோத்திருக்கிகறன். ெனட முழுவதும்
திரட்டு வினரவில்!
 அங்கு, பிசிைாந்ததயார் லகாப்பபருஞ் லசாைன்மீது பகாண்ை அன்தபயும் நட்தபயும் பவளிப்படுத்தும்
பாைதலக் லகட்டுப் பாண்டிய மன்னன் மனம் மாறுகிறான். பாலவந்தரின் மதிப்தபப் பபற்ற லகாப்பபருஞ்
லசாைன் எத்துதை நற்பண்பு உதையவனாக இருக்க லவண்டும் என எண்ணிய பாண்டியன் மன்னன் லசாை
மன்னன் நிச்சயமாக வஞ்சகப் லபாருக்கு வை மாட்ைான் என்று உறுதியாக நம்புகிறான்.

அன்ைச் க வல்! அன்ைச் க வல்!

ெோகவந்தரின் மதிப்னெப் பெற்ற
க ோப்பெருஞ் க ோழன் எத்துனண
நற்ெண்புள்ேவைோயிருக் கவண்டும்!
அப்பெரிகயோைோ இங்ஙைம் வஞ் ப்
கெோர்க்கு முந்துவோன்?
ஆடிப ோள் பவன்றி அடுகெோர் அண்ணல்
நோடுதனை யளிக்கும் ஒண்மு ம் கெோைக்
க ோடுகூடு மதியம் முகிழ்நிைோ விேங்கும்
னமயல் மனையோம் ன யறுபு இனையக்
குமரிஅம் பெருந்துனற அயினர மோந்தி
வடமனைப் பெயர்குனவ ஆயின் இனடயது
க ோழன் நன்ைோட்டுப் ெடிகை க ோழி

ஒருகெோதும் இல்னை.

கநகர நோகை ப ன்று வந்த ெனட

யோருனடயது என்ெனத அறிந்து
வருகிகறன்.
 இளங்லகாச் லசாைன் கூட்டி வந்த பதைதயப் பாண்டிய நாட்டுப்பதை
துைத்துகின்றது. லசாைன் மகன் பதை பின்வாங்கி ஓடுகிறது.

நோம் ஓட கவண்டும். நம் நோட்னட

கநோக்கி! ெோண்டியன் ெனட நம்னமத்
நோம் இப்கெோது தோக்கியெடிகய வர நோம் நம் நோட்டில் ஒரு
என்ை ப ய்ய புறம் ெதுங்கிக் ப ோள்ே கவண்டும். உன்
கவண்டும் மோமோ? தந்னத க ோப்பெருஞ் க ோழைோர்க்கும்
ெோண்டியன் ெனடக்கும் ண்னட மூேட்டும்.
லகாப்பபருஞ் லசாைனின் சிறுபதைக்கும் துைத்தி வந்த பாண்டியன் பதைக்கும் இதையில் இளங்லகாச் லசாைனின்
பதை சிக்கிக் பகாள்கின்றது. இளங்லகாச் லசாைனும் பரூஉத்ததலயாரும் மாற்றுதை அணிந்து திறலூர்ப் பபாது
விடுதியில் ஒளிந்து பகாள்கிறார்கள். ஒற்றன் மூலம் இததன அறிந்த லகாப்பபருஞ் லசாைன் அவர்கதள
அங்லகலய சிதறப்படுத்தும்படியும் அவர்களின் பதைதய வதளத்து பநாறுக்கும்படி கட்ைதள இடுகிறான்.

என் ம னையும்
ெனடத்தனைவனையும் அரக ! நம் ெனடக்கும் ெோண்டியைோர்
பெோது விடுதியிகைகய ெனடக்கும் இனடயில் அ ப்ெட்டுக்
சினறப்ெடுத்து . ப ோண்ட தங் ள் ம ைோர், ெனடனயத்
அவர் ளின் ெனடனயயும் தத்தளிக் விட்டுவிட்டோர்.
வனேத்து பநோறுக்குங் ள். மோற்றுனடகயோடு திறலூர்ப் பெோது
உடகை என் ட்டனே விடுதியில்இருவரும் ஒளிந்து
நினறகவற கவண்டும். ப ோண்டோர் ள்.
லகாப்பபருஞ் லசாைன் தான் அனுப்பிய பதையும் அவர்களுைன் லசர்ந்து பகாண்ைது
என்பதத ஒற்றன் மூலம் அறிந்து பபருங்லகாபத்துைன் அவர்கதள அழிக்க
வாபளடுக்கிறான். அவன் லகாபத்தத அறவுதையால் தணிக்கின்றார் புலவர் புல்லாற்றூர்
எயிற்றியனார்.

பெருந்தவங் கிடந்து பெற்ற

பிள்னே ேல்ைவோ அத்தோன்! என் கதோள் எைக்குத்
நீங் ள் கெோ கவண்டோம் துனண! என் வோள்
நோகை ப ன்று நல்ைது எைக்குத் துனண!
ப ோல்லித் திருத்துகிகறன்.

ப ோந்த மக் னே எதிர்ப்ெது

அறம் ஆ ோது அரக !
இதைோல் நோட்டுக்கும்
மன்ைனுக்கும் ெரம்ெனரக்கும்
இழிவு வந்கத தீரும்.
 லகாப்பபருஞ் லசாைன் இனித் தான் உயிர் வாழ்வதில் பயனில்தல என வைக்கிருந்து உயிர்நீக்க
முடிபவடுக்கிறான். தன் நிதலதய அறிந்து தன் உயிர் நண்பன் பிசிைாந்ததயார் வருவார்
என்பதால் தன் அருகில் ஓரிைம் தவக்கும்படி கூறுகின்றான். லசாை அைசியும் புலவரும் சான்லறார்
ஒருவரும் எவ்வளவு எடுத்துக் கூறியும் லகட்காமல் தன் உறுதிப்பாட்தைக் லகாப்பபருஞ்
லசாைன் நிதலநிறுத்துகிறான்.

என் தடக்ன ள் இனிச் வடக்கிருத்தனை

ப ங்க ோல் தோங் ோது. இவ்வுடல் விடப்ெடோதோ! வோழ்னவ
வடக்கிலிருந்து உயிர்விடும். எைக்குத் தரப்ெடோதோ!

வடக்கிருக் வோய்ப்ெோை இடம்

எைக்ப ோன்று,
பிசிரோந்னதக்ப ோன்று கவண்டும்.

அவர் என்னுடன் உனறகவோகர!

எைக்குச் ப ல்வங்ப ோழிக்கும்
நோளில் வரோது இருப்பினும் நோன்
அல்ைல் அனடயும் இக் ோைத்து
வோரோதிரோர்.
 பிசிைாந்ததயார் தன் அருதம நண்பன் லகாப்பபருஞ் லசாைனின் நிதலதமதயக் லகள்வியுறுகிறார்.
லசாை நாட்தை லநாக்கி அழுது பகாண்லை பசல்கிறார். இவ்விசயத்தத அறிந்த பாண்டிய மன்னன்
அறிவுதை நம்பி உைலன தன் பரிவாைங்கலளாடு பிசிைாந்ததயாதைக் காைச் லசாை நாடு விதைகிறான்.

இல்ைத்தில் உள்ேோனரக் க ட்கடோம்.

விடியுமுன் வந்த ப ய்தி க ட்டு
அழுது ப ோண்டிருந்தோர்.
க ோப்பெருஞ் க ோழன் நோட்டுத் தின
கநோக்கித் பதோழுது ப ோண்டிருந்தோர்.
பின், நோங் ள் தூங்கிவிட்கடோம்
விழுத்தகெோது அவனரக் ோணவில்னை
என்கின்றைர்.

ஞோைத்திற்கு நட்புணர்ச்சி ோட்டுவது பிசிரோந்னதயோரின்

கநோக் மோகும். நோன் கெோ கவண்டும். வர எண்ணுகவோர்
அனைவரும் வரு .
 பபாத்தியார் எனும் புலவர் பிசிைாந்ததயார் வருதக குறித்து ஐயம்
எழுப்புகிறார். அவர்கள் இருவரின் நட்பு பற்றிக் கண்ைலதா லகட்ைலதா
இல்தல என்கிறார். யாதன வரும் குறிப்தப அறிந்த மன்னன்,
பிசிைாந்ததயார் வருகிறார் என்கின்றான்.

பிசிரோந்னதயோரும்
வருவதற்கின வகரோ?

நுணி அறி மணியின் ஓன .

யோனை வருவதற் ோை குறிப்கெ!
யோனை அதுவும் ஆந்னதயோர்
யோனைகய!
 லகாப்பபருஞ் லசாைனின் கூற்று உண்தமயாகிறது. அங்லக வந்து முதன் முதலாகத் தன் நண்பதனக்
காண்கிறார். உைலன அவதன ஆைத் தழுவி அவரும் வைக்கிருக்கின்றார். இவர்களின் நட்பின்
லமன்தமதயப் லபாற்றும் விதமாக, புலவர் பபாத்தியாரும் வைக்கிருக்கத் துணிகிறார். இந்த
நிதலதய அங்லக வந்த பாண்டிய மன்னனும் பரிவாைங்களும் பார்த்து வியக்கின்றனர்.

இனித்திருக்கும் எங் ள் ோவும்! உண்கணோம் உணவு அறம் வோழோத நோட்டுக்குத்

எமக்குத் தனித்திருக்கும் ெருக ோம் ஒருதுளிநீர் துன்ெம் நிச் யம்.
வோய்ப்ெளிப்பீர் ற்று. எண்கணோம் உைன இனி. நோனும் வடக்கிருக்கிகறன்.
தன் தந்ததயிைம் மன்னிப்புக் லகட்க அங்லக வந்த லசாை இளவைசர்கள், அவர்கள் மூவரும்
இறந்துலபாய்விட்ைததக் கண்டு அழுது அைற்றுகிறார்கள். இவற்தற எல்லாம் லசாை ஊர்மக்கள்,
அதமச்சர்கள், பாண்டிய மன்னன், அவனது பரிவாைங்கள் பார்த்து ஆழ்ந்த நட்தபப்
லபாற்றுகின்றனர்.

உை பமல்ைோம் பு ழும்நும் ஆட்சினய

ஒழித்திடக் ை ம் ப ய்கதோம்
ை ம் ப ய்கதோம்.
சிறிகயன் பெரும்பினழ ப ய்கதோம்
பெரியீர்
பெோறுத்தருள் புரி , பெோறுத்தருள்
புரி !
நண்புக் குயிர்ைந்ைான் நண்பு பபரிபைன்றான்
உண்தம உதடயான் பிசிராந்தை நற்பபயர்
பைண்ணிலவும் பசங்கதிரும் உள்நாள் வாழியதவ,
எண்ணுலவி நல்லறம் என்பறன்றும் வாழியதவ.
 உத்தி : துதைக்
துதைக் கருப்பபாருள்: முைன்தம
• பின் லநாக்கு கதைப்பாத்திரம் :
கருப்பபாருள்: அறமும் உயர் கதைப்பாத்திரம்:
• முன் லநாக்கு • அறிவுதைநம்பி
• நட்தபப் லபாற்றுதல் நட்பும் பிசிைாந்ததயார் • பாண்டிய அைசி
• உதவும் மனப்பான்தம • நனலவாதை
• பாைல் /கவிதத • லகாப்பபருஞ்லசாைன்
• நீதிதய நிதலநாட்டுதல் • அதமச்சர்
• ஆள்லவார் ஆளப்படுலவார் • ஓதல
• கதத கூறல் • லமற்படியார்
அன்பு • இளங்லகாச் லசாைன்
• பழிக்கும் இகழ்ச்சிக்கும் • உதையாைல்
• பச்தசக்கிளி
அஞ்சுதல • தூயன்
• மக்களின் மனவலிதம
நாட்டின் பலம்
இலக்கியக் கூறுகள் • மான்வளவன்

பமாழிநதட : படிப்பிதன :
• இலக்கிய நதை • உன்னதமான நட்தபப்
இடப்பின்னணி : • லபச்சு வைக்கு லபாற்ற லவண்டும்
• பிசிைாந்ததயார் வீடு • காதல் பமாழி • உண்தமயான
• அறிவுதைநம்பி • வருைதன அன்தபச்
அைண்மதன • வதசபமாழி சந்லதகிக்கக் கூைாது
காலப்பின்னணி:
• பாண்டிய நாடு • தீை ஆைாய்ந்து
• மூலவந்தர் சமுைாயப் பசயல்படுவது நல்லது
• லதாப்பு ஆட்சிக் கதைப்பின்னல்
• பிசிர் (சிற்றூர்) பின்னணி: உச்சம் • பழிவாங்கும் எண்ைம்
காலக்கட்ைம்
• தூக்குலமதை •ஆள்லவார் சிக்கல் சிக்கல் அவிழ்ப்பு கூைாது
• அதிகாதல
• அண்டியூர்ச்சாதல •ஆளப்படுலவார் வளர்ச்சி
• காதல
• நண்பகல் பதாைக்கம் முடிவு
• பின்னிைவு
 நட்தபப்
தபாற்றுபவர்

உைவும்
மனப்பான்தம மதிநுட்பம்
பகாண்டவர் பகாண்டவர்

நாட்டுப்பற்றுக் அன்புள்ளம்
பகாண்டவர் பகாண்டவர்
பிசிராந்தையார்
பண்பு நலன்கள்
 கடதம ைவறாைவர்
நீதிதய
நிதலநாட்டுபவர்
ஆராய்ந்ைறியும்
குைம் உதடயவர்

பழிக்கு அஞ்பவர்

பாராட்டும் குைம் மன்னிக்கும் குைம்

பகாண்டவர் உதடயவர்
அறிவுதட நம்பி
பண்பு நலன்கள்
 நட்தபப்
தபாற்றுபவன்

வீரம் மிக்கவன்
நீதிதய
நிதலநாட்டுபவன்

அறத்தைப் சான்தறாதர
தபாற்றுபவன் மதிப்பவன்
தகாப்பபருஞ் தசாழன்
பண்பு நலன்கள்
 ஆட்சி தமல் ஆதச ைந்தைதய இழந்து
பகாண்டவன் தபசுபவன்

ைவற்தற உைர்ந்து
மன்னிப்பு வஞ்சக எண்ைம்
தகட்கும் ைன்தம பகாண்டவன்
பகாண்டவன்

இளங்தகாச் தசாழன்
பண்பு நலன்கள்
 ❖ கைவன் மீது மிகுந்ை அன்பும்
❖ எடுத்ை முடிவில் உறுதியானவர்
அக்கதறயும் பகாண்டவள்.

❖ இரக்க குைம் பகாண்டவள் ❖ கடதம உைர்வு மிக்கவர்

❖ இயற்தகதய இரசிப்பவள் ❖ மதிநுட்பம் நிதறந்ைவர்

பாண்டிய நாட்டு மன்னி அதமச்சர்
❖ மதனவி மீது அன்பு
பகாண்டவன்
❖ பபற்தறாரிடம் உண்தம
❖ சந்தைகம் பகாள்பவன்
கூறுபவள்
❖ உண்தமதயக் கூறுபவன்
❖ அழதக இரசிப்பவள்
❖ ைவற்தற உைர்ந்து வருந்துபவன்
❖ பசய்ந்நன்று மறவாைவள்
மான்வளவன்
பச்தசக்கிளி

❖ குறும்புத்ைனம் பகாண்டவன்

❖ பபாய் தபசுபவன்
பபான்னன்
❖ பவகுளித்ைனம் மிக்கவன்
❖ ைாயின் மீது அன்பு பகாண்டவன்
 உைவும் மனப்பான்தம பகாண்டவன்

அன்பு உள்ளம் பகாண்டவன்

உறுதி பகாண்டவன்

பழிவாங்கும் ைன்தம பகாண்டவன்

உண்தமதயக் கூறும் இயல்புதடயவன்

ைவற்தற உைர்ந்து வருந்துபவன்

தூயன்
கற்பதன உலகில் சஞ்சரிப்பவன்
நன்றி