Professional Documents
Culture Documents
Psychologia Emocji I Motywacji Prof - Henryk GASIUL-wszytkie Notaki - Aktual. 10.05.09
Psychologia Emocji I Motywacji Prof - Henryk GASIUL-wszytkie Notaki - Aktual. 10.05.09
Psychologia Emocji I Motywacji Prof - Henryk GASIUL-wszytkie Notaki - Aktual. 10.05.09
w Warszawie
PSYCHOLOGIA EMOCJI
I MOTYWACJI
(prof. dr hab. Henryk Gasiul)
Warszawa 2005
WYKŁAD I
Czym są emocje ? psychologia emocji jest specyficzną teorią zachowania. Obejmuje stany emocjonalne,
motywacyjne, zachowania. Emocja pochodzi od łacińskich dwóch słów:
E- wzmocnienie oznacza Z mover – poruszać się ( ruszać się z wewnątrz)
Ruch pochodzący z wewnątrz. Emocje to ruszanie się poza stan dotychczasowy – zakłócenie pewnego stanu
rzeczy. Definicje emocji są bardzo kłopotliwe:
Paul Young mówił że tak naprawdę 8 rodzajów zjawisk można by nazwać emocjami :
1. proste uczucia przyjemności i nieprzyjemności związane z zapachami, smakami, kolorami, bodźcami
2. negatywne odczucia głodu, chłodu, pragnienia, zmęczenia i pozytywne odczucia : jedzenia, wypróżnienia.
itp
3. uczucia związane z podejmowanymi czynnościami ( pragnienie zaspokojeniem popędu, uczucia związane z
oburzeniem, zadowoleniem itp.)
4. uczucia moralne, estetyczne, społeczne, religijne, intelektualne, np. sentymenty, te które bazują na
wcześniejszym zachowaniu, doświadczeniu.
5. Nastroje – radości, smutku, uniesienia
6. Patologiczne afekty – głęboka depresja, strach, mania
7. Śmiech, płacz, zakłopotanie, wstyd, cierpienie, poniżenie ( czyste stany emocjonalne)
8. Typu temperamentalne – procesy emocjonalne – melancholijny, depresyjny, flegmatyczny, nastrojowy itp.
Emocje mogą być definiowane z różnych opcji: 2 poziomu psychologii psychoanalitycznej, behawioralnej, itp.
Współczesne źródła różnic interpretacji emocji tak naprawdę wynikają z pewnych orientacji na fizjologiczną
psychologię i wtedy podkreśla, że wszelkie emocje są interpretowane w kategoriach fizjologicznych. Emocji jako
takich nie ma tylko, są to pobudzenia fizjologiczne. Druga ścieżka akcentuje charakter, aspekt podmiotowy –
wskazuje na fakt doświadczenia pewnych stanów świadomości. Emocje to szereg wewnętrznych procesów,
które dalej uaktywniają ciąg reakcji fizjologicznych.
Definicja autorska emocji naszego profesora:
Emocje to są te stany, procesy, które dają szansę wyrażania jednostkowego, jedynego. Bezpośredni, czuły
sygnał, który pokazuje, co się dzieje w osobowości. Stany emocjonalne są formą interakcji. Emocja jest
sposobem odpowiadania na jakość i rodzaj danej interakcji. Może być interakcja we mnie, z moimi wartościami z
moim ciałem. A więc jeszcze raz:
EMOCJA to sposób odpowiadania na rodzaj interakcji lub jeszcze inaczej sposób doświadczania jakości
interakcji. Emocja jest formą odpowiedzi organizmicznej – emocja tworzy jedną zespoloną całość – reaguje
emocjonalnie jako całość ( ciało + odczucia + stany ducha ) Rodzaj interakcji świadczy o tym z jakim aspektem
rzeczywistości mamy do czynienia ( ja – dźwięk, ja – osoba rodzaje interakcji)
W definicji użyty jest zwrot: emocja jest formą odpowiedzi Odpowiadanie na rodzaj interakcji oznacza, że
człowiek jest kimś aktywnym w tworzeniu emocji. Mogę np. wzbudzać w sobie emocje pozytywne, negatywne.
Czyli ja nie tylko reaguję, ale również tworzę emocje. Zwracając uwagę na fakt, że emocja jest sposobem
odpowiadania na rodzaj i jakość interakcji podkreśla się tym samym jaką naturę ma człowiek. Jeśli emocja nie
byłaby również formą odpowiadania to oznaczałoby to, że strony emocjonalne mogą kierować człowiekiem,
sterować nim. Nie chodzi o to, że człowiek nie podlega emocjom, ale że ma szansę na ich kontrolowanie.
Czasami w emocje wchodzimy siłą woli, ale uczymy się stawania podmiotem. Ta interakcja zakłada również
pewną synchroniczność dyspozycji podmiotu i obiektu, który wchodzi w interakcje z tym podmiotem. Np. małe
dziecko nie zareaguje na to, że wódeczka jest dobra bo ono jej „ nie czuje” a pan profesor Gasiul reaguje i to
wzbudza emocje. To jest jakaś hierarchia między napięciem wypływającym z podmiotu a obiektem. Wg Gasiula
wszystkie zjawiska emocjonalne można sprowadzić do 4 kategorii, poziomów:
1. poziom predyspozycji emocjonalnej ( najniższy poziom) Predyspozycja oznacza możność danego sposobu
odpowiadania na rodzaj interakcji i jej jakość. O predyspozycji stanowią właściwości natury ludzkiej. Mogą o nim
decydować elementy neurofizjologiczne – natura tworzy układ. Np. taka predyspozycja - przewaga pobudzenia
nad hamowaniem – skutek, kora jest nadmiernie stymulowana – dalej: powoduje to pewne skłonności do
pewnych zachowań. Ale organizm jest podporządkowany zasadzie homeostazy to nadmierne pobudzenie
powoduje to, że ja jestem prowokowany przez biologię do przywrócenia homeostazy
2. poziom Dyspozycji emocjonalnej – skłonność do łatwiejszego wzbudzania emocji. Bo poziom predyspozycji
oznacza jaki mechanizm może leżeć u podłoża tego, żeby kształtować dyspozycję. Jeśli u podłoża mamy
mechanizm przewagi pobudzenia nad hamowaniem to w tej predyspozycji on wyznacza dyspozycję do
zachowania introwertycznego, ponieważ jest potrzeba równowagi., jak jest za duże pobudzenie to człowiek
ucieka od stymulacji, zamyka się. Przy powtarzalności tego układu to się zamienia w stałą dyspozycję
3. a więc dyspozycja jest wynikiem pewnych doświadczeń. W efekcie ta dyspozycja powoduje, że mogą
powstać we mnie różne stany emocjonalne. Mogą one mieć charakter utrzymujących się skłonności.
4. Proces – to jak w tej chwili odpowiadam, reaguję, co się w tej chwili dzieje.
Walter Cannon - fizjologiczna teoria wzgórzowa emocji schemat połączeń między różnymi strukturami w/g
wzgórzowej teorii emocji W.Canona.
Teoria Magdy Arnol
R-receptor
SP- stacje przekaźnikowe
Ew- ewaluacja
N- niepokój
W- wrogość
SUŃ – układ sympatyczny
PUN – para sympatyczny układ
WYKŁAD III
CD teorii emocji Teoria Roberta Leepera
Autor kładzie nacisk na poznanie motywacja jest kryterium rozróżnienia emocji,np w stanie lęku-ucieczka.
Emocje są motywami powodującymi pewne zachowania, działania, akty. Procesy emocjonalne będą tak
długotrwałe jak długo będzie trwała sklonnaść do pewnego działania, dlatego emocje można nazwać motywami.
Przy powstawaniu procesu emocjonalnego bardzo istotny udział ma poznanie, nie ma możliwości powstania
motywacji, jeżeli nie ma percepcji. Tak na prawdę procesy percepcyjne są procesami,które musza zaistnieć i
które tym samym dają szansę rozpoznania skutków działania.
Procesy percepcyjne są bardzo istotne ale nie tylko od nich zależy emocja, emocja zależy tez od tego jakie
działania zostają wzbudzone. Nazwę tej teorii można uprościć jako MOTYWACYJNA TEORIE EMOCJI.
Zrozumieć emocje to zrozumieć motywacje, to zrozumieć, jakie działania wyzwalają pewne stany.
TEORIA W.JAMESA -teoria peryferalna
TEORIA M.ARNOLD-teoria poznawcza
TEORIA LEEPERA -teoria motywacyjna. Tutaj tabelka nr. 4
Gdybyśmy np. wzięli teorie Jamesa tzw. peryferalna, gdyż on uważa, ze w wyniku zmian cielesnych, na
peryferiach -peryferalna. Teoria Arnold poznawcza, gdyż emocje powstają w wyniku poznania. Najpierw jest
rejestracja sytuacji, pojawiają się zmiany cielesne emocje potem. U Arnold,
to jest tez kobitka ,która myśli nienormalnie, mimo ze jest kobitka, podobnie jak James, tylko używa innych
pojęć, występuje u niej pojęcie postawy motorycznej, jest ona charakterystyczna zmiana cielesna w zakresie
motoryki. Zmiany motoryczne jak się pojawia, to one ukierunkowują świadomość człowieka, emocja, w wyniku
pojawienia się emocji pojawia się działanie u Arnold i Jamesa. U Arnold sytuacja wyzwala zdarzenie najpierw
jest ocena oszacowanie sytuacji, w wyniku oceny sytuacji doswiadcz. emocji, czyli jak ja oceniam sytuacje, np w
tej chwili wchodzi do sali niedźwiedź,! w tym momencie w wyniku oceny doświadczenie emocji, lub koleżanka
jest tak pociągająca ,że wyzwala stan emocjonalny, pojawiaja się zmiany ,mam ochotę podejść i pogłaskać ja po
głowie. U leepera ważna motywacja emocja jest tak naprawdę motywem, wejście koleżanki wyzwala we mnie
chęć działania. Pragnienie działania jest motywem emocja. Teoria K. Darwina pojawia się współcześnie pod
postacią rożnych teorii emocji.
Emocje maja 3 komponenty:
-neurofizjologiczny
-podmiotowy-doswiadczeniowy
-ekspresyjny
Koncepcje neurofizjologiczne:
udział struktur neuronalnych
J.Papez- pojęcie pętli Papeza (kręgu)podłożem jest obwód ,który składa się z kilku struktur,zawiera się w
układzie limbicznym.
Krytyczna role w pętli Papeza pełni hipokamp. Pomiędzy strukt.neuronalnymi występuje pewna wzajemna
zależność, układ wzbudzania sie,mianowicie sensorycznym wejściem z otoczenia jest chwytanie impulsów
przez układ wzgórzowy .Generalnie na pętle Papeza składa się sklepienie przednie wzgórze, zakręt obręczy,
kora asocjacyjna, hipokamp
Czasami strumień wrażeń biegnie rożnymi układami, w efekcie może być taki stan ,ze strumień bezpośrednio
dociera do układu, który pobudza wzgórze. Krytyczna role w powstawaniu emocji pełni HIPOKAMP. Obwód ten
działa jako jedna całość Jak jest pobudzone sklepienie to jest pobudzona calosc.Musimy tez powiedzieć o
pewnych wejściach, pewne informacje docierają do pewnych struktur.
Tak na prawdę występują 3 ścieżki doprowadzające impulsy do kory mózg owej, które kora mózgowa odczytuje
potem jako stan emocjonalny. Pierwsza ścieżka to strumień myśli, oznacz ze może następować przewodzenie
impulsów ze wzgórza bezpośrednio do kory mózgowej -sensorycznej. Czasami występuje taka sytuacja ze jest
bezpośrednio drażniona kora sensoryczna. W pętli gdy jest pobudzona kora to są pobudzone układy
kojarzeniowe, cala pętla, w rezultacie np; przypominam sobie jak kiedyś bytem na spotkaniu z jakąś osoba,
która mi imponowała czymś, strumień myśli dociera od razu do kory sensorycznej. w efekcie wyzwala się
pewien stan skojarzenia, pobudzenie wewn. Najpierw musi być percepcja żeby powstały emocje.
Nie przyjmując czy najpierw jest poznanie, czy odczucie, bez względu na to jakim strumieniem płynie to
pobudzona jest cała pętla Papeza.
Nowa koncepcja Wisceralnego mózgu - Paula McLeana.
Wielu autorów twierdzi, że McLean zaproponował jedną z najbardziej fascynujących Teorii neurologicznych.
McLean rozszerza Pętle. Papaza o pewne dodatkowe struktury: o ciało migdałowate i przegrodę. Teoria ta jest
silnie związana ze schematem myślenia ewolucyjnego. Uważał on, że w trakcie ewolucji u ludzi bardziej
rozwinęło się przodomózgowie, które posiada gigantyczną strukturę. Oznacza to że mózg składa się z jakby
trzech typów mózgu, które różnią się strukturą anatomiczną i procesami chemicznymi. Najstarszy typ mózgu
występuje u gadów, drugi typ u ssaków zaś trzeci u naczelnych.
Pierwszy typ mózgu wg niego zabezpieczał ochronę siebie i gatunku. Jego struktury zostały tak rozwinięte aby
mogły poprawnie przebiegać procesy zabezpieczenia w pożywienie, możliwość utrzymania partnera. Drugi typ
mózgu umożliwiał nowe sposoby zachowania. Chodziło o ułatwienie przebiegu relacji dziecko - matka. Pojawiły
się takie formy zachowania jak: lęk, gniew, agresja.
Ten drugi typ mózgu w/g McLeana to właśnie jest system limbiczny. To on dostarcza informacji o charakterze
czysto emocjonalnym. Te informacje dzięki temu kierują zachowaniem wymagającym ochrony siebie, gatunku.
Trzeci typ mózgu jako najmłodszy ewolucyjni w tedy się rozwinął, kiedy pojawiła się konieczność
porozumiewania się o charakterze werbalnym. Emocje tutaj są efektem pobudzenia, uaktywnienia struktur
werbalnych. W/g McLeana zrozumienie przebiegu mechanizmu emocji wymaga zrozumienia działania drugiego
typu mózgu.
Ten typ mózgu położony jest strategicznie, centralnie. Dzięki temu układ limniczny kontroluje impulsy płynące z
najwcześniejszych ewolucyjnie układów najpóźniejszych. McLean uważał że w mózgu wisceralnym trzy
elementy są kluczowe: ciało migdałowate, hipkamp i przegroda.
Teoria Josefa Le Doux ( Józio Le Duu ).
Jest to obecnie bardziej modna teoria. Józio zwraca uwagę na znaczenie ciała migdałowatego. On w sumie
uważa, że aby zrozumieć emocje należy zrozumieć pewne schematy, układy które zostały wytworzone w
organizmach w strukturach neuronalnych.
Główna uwaga przypada ewolucji, czyli wartościowaniu bodźca. To wartościowanie z reguły polega na
wartościowaniu porównywaniu dopływającej informacji do wcześniej nagromadzonej informacji. Ewolucja jest
dlatego możliwa gdyż wcześniej została zakodowana w pewnych strukturach. To zakodownie może być
wynikiem albo pewnego programu przekazu wiedzy przez np. dziedziczność, lub też jest to wynik zakodowania
będący efektem doświadczeń indywidualnych. Generalnie żeby pojawiła się emocja musi być porównanie
informacji dopływającej z informacją zakodowaną. U zwierząt to porównanie ma charakter działania
instynktownego. U człowieka w niewielkim stopniu.
Józio potkeślił znaczenie ciała migdałowatego i wyróżnił trzy ważne obszary:
a) monomodalne - miejsca skojażeniowe,
b) polimodalne - integrują pojedyncze informacje w całość,
c) supramodalne - odbierają informacje z wielu obszarów polimodalnych.
Ciało migdałowete ma charakter ciała integrującego, przetwarzającego. Bramą do emocji jest wzgórze przez
które przepływają wszystkie informacje.
Neuroendokrynologiczna koncepcja J.P.Henry'ego W/g niego stany emocjonalne zawsze aktywizuje układ
limniczny, ale również stan emocjonalny związany jest z pewnym uaktywnieniem pracy przysadka nadnercze, z
wydzielaniem pewnego zestawu hormonów. W zależności od tego jekie układy hormonalne zostaną
uaktywnione taki tez stan emocjonalny pojawi się u człowieka.
TEORIE FENOMENOLOGICZNE
Denzin -emocje są czymś centralnym dla egzystencji człowieka pisze wprost „ludzie są ich emocjami." Aby
zrozumieć kim jest osoba trzeba zrozumieć emocje. Analiza skupiona w wymiarze biologicznym. Jest analiza
zubożałą ciała jako przedmiotu rzeczy. Centralnym przedmiotem badań Denzinajest próbą odpowiedzi na pytanie:
jak emocja jako forma świadomości jest wzbudzana, jak jest wyrażana lokalizuje człowieka w świecie społecznych
interakcji. Emocje są zawsze doświadczane jako społeczne odczucia ale uczucia które są generowane przez
interakcje z innymi osobami. Nie można zrozumieć emocji poza układem interakcyjnym z osobą nie jest w stanie
doświadczać emocji, bez domniemanej lub wyobrażanej obecności innych osób to skrajne ujecie. Samo doznanie
sposobu doświadczania emocji ulega ciągłym zmianom. U Denzina występuje pojecie uczuć do siebie-selffelling,
emocje nie mogą istnieć inaczej jak tylko w interakcji z osobami. Emocje zawsze są forma odniesienia do siebie lub
innych. Emocje są tu silnie związane z JA. Aby zrozumieć emocje należy zrozumieć cały system JA. Emocje nie są
rzeczami tylko procesami.
SOCJOKULTUROWE TEORIE EMOCJI.
Emocje są uwarunkowane społecznie i kulturowo. Tych teorii jest bardzo dużo, nie będę państwa zanudzał
chciałbym tylko zwrócić uwagę na niektóre elementy godne uwagi. Bardzo istotne są sposoby myślenia, które
należą do socjokulturowych sposobów myślenia.
TEORIA SPOŁECZNEGO ETYKIETOWANIA - wskazuje ze dla zaznania emocji, człowiek kieruje się pewnymi
wskaźnikami z otoczenia. Informacja, wskaźnik z otoczenia.
TEORIA SPOŁECZNEGO WNIOSKOWANIA - są bliskie i mogą być forma t. społ. etykietowania, zgodnie z tymi
teoriami emocja jest społecznie wyuczona teorią. Tak jakby z góry, przez to ze ja wychowuje się w danym klimacie,
pozwala wytłumaczyć przyczyny mojego zachowania. Np: nauczyłem się, ze jak kogoś kopie w kostkę to nazywam
to gniewem, agresja. Te teorie dopuszczają możliwość błędu, nazywanie emocji może być trudne. Dopuszczają
popełnienie błędu, niepoprawnego odczytywania zachowań.
SPOŁECZNY KONSTRUKTYWIZM - traktuje emocje jako społecznie wyuczone intelektualne interpretacje, służące
do ukazania zachowań jako czegoś znaczącego i zrozumiałego. Kemper - nie ma emocji w pełni wewnętrznych,
bez żadnych wpływów zewnętrznych. Uważał, ze emocje są zakorzenione dzięki ewolucji. Wg niego ewolucja
miała charakter społeczny efekcie nie ma emocji o charakterze czysto wewn. Wg KEMPERA 4 emocje tzw.
pierwotne maja podłoże fizjologiczne. Sąto '.gniew, lek, depresja i szczęście. Te emocje są powszechne dla całego
gatunku ludzkiego bez względu na kulturę dużą wartość dla przetrwania.
Całe emocje maja kontekst zewnętrzny, które maja podłoże fizjologiczne podporządkowane są pod czynniki
zewnętrzne. To jak powstają emocje zależy od kultury. Emocje wtórne są kształtowane przez ośrodki socjalizujące
poczucie winy to uspołeczniona forma lęku. Lęku przed kara za złe zachowanie. Wina, wtórny poziom emocji.
Duma-uspoł. szczęście. Uczucie wstydu jest efektem uspołecznienia gniewu do siebie samego. Najbardziej znany
konstruktywista Harre. On twierdzi wprost, ze nie ma czegoś takiego jak emocje, satylko rożne sposoby działania,
ujawniania własnych postaw opinii. Jego analizy są logicznie poprawne. Emocje wg niego są i zawsze były
pewnymi zapisami ocen moralnych i postaw.
Socjokulturowe teorie ustwiają skrajnie.
Czy rzeczywiście kultura ma wpływ na emocje? Antopologia kultury akcentuje zależność emocji od kontekstu
kulturowego, historycznego, polit, społecznego.
Badania Ruth Benedict wyróżniła kultury winy i wstydu.
Stearns prowadził analizę porównawczą historyczna, jak w rożnych okresach ludzkości przejawiały się emocję
przestrzeni 2 ostatnich wieków, zmiany w zakresie emocji wiązał, że zmianami: historycznymi, ekologicznymi,
religijnymi, demograficznymi. Zauważył np: ze smutek był wyraźnie umniejszony w epoce wiktoriańskiej osiągnął
dominującą postać obsesji pocz.20 wieku potraktowano smutek jako cos plebejskiego, izolacja dzieci od żalu i
smutku - udziału w żałobnych sytuacjach, obecnie -optymizm, mówi się myśl pozytywnie.
U Jakobinow np. wizja człowieka Czaszki pod skora -melancholia. Kultura ma duży i szalenie istotny związek ze
stanem emocjonalnym, narzuca pewne schematy społecznego myślenia, narzuca pewien styl doświadczania
siebie samego.
Kultura ma tak istotny wpływ, ze bardzo często w pewnych kulturach są narzucone stany emocjon. W kulturze
Taitajskiej jest wiele określeń gniewu. Rola kultury jest bardzo widoczna, uczy przez komponent ekspresywny
sposobu wyrażania emocji.
Ujecie Platzika jest inne w tym wymiarze. Podkreślał związek emocji z kultura, ma on jednak charakter społeczny.
Instytucje społeczne są forma reakcji społecznej,
np: religia musi się uporać ze śmiercią! utrata ,bo powoduje to lek egzystencjalny.
Np policja odpowiada na gniew. Generalnie Platzik pokazuje związek emocjonalności ze społecznością daje
możliwość zrozumienia pewnych prawidłowości.
Kultura i społeczność buduje pewne dyspozycje emocjonalne.
WYKŁAD VII
Emocje są i mogą być motywami same w sobie. Bycie motywem oznacza, że emocja jest tym zjawiskiem, które
wzbudza proces działania, podtrzymuje, ukierunkowuje pewne działania a także hamuje i wzmacnia je.
Aby zrozumieć, kiedy emocja i na ile jest motywem należy zrozumieć, jakie dana jakość emocji wyzwala
zachowania, np: jeśli popatrzymy na emocje tego typu jak radość, przeżywanie radości powoduje pewne
zachowania, w efekcie do innej organizacji życia towarzyskiego, rodzinnego, radość-optymistyczne pozytywne
postrzeganie rzeczywistości. Dowodem, że emocje stają się motywami jest fakt wzbudzania emocji i z tym faktem
jest związane zachowanie. Jakość emocji powoduje zachowania(np: emocja ciekawości powoduje chęć
poznawania świata, dalszy rozwój wiedzy)
RELACJE MIEDZY EMOCJAMI A POPĘDAMI
Emocja jest tak silnym motywem, że może często hamować popęd. Ból ucieczka od bólu. Np:
Mamy ból zęba, czy iść do dentysty,albo na wojnie kula uderza w brzuch, my wyobrażamy sobie, że ten ból jest
gorszy jednak badania żołnierzy wykazały, że 100 % żołnierzy bało się dentysty już na samą myśl, stwierdzili ze
dentysta jest gorszy od rozerwanego brzucha. Ból zależy od perspektywy, w jakiej się znajdujemy do tego bólu.
Perspektywa pokazuje jak emocja może zahamować popęd. Popęd seksualny jest niemożliwy do spełnienia,
kluczem do jego zrozumienia jest stan emocjonalny.
Jeżeli mężczyzna zaczyna prowadzić bardzo ostrą grę erotyczną z kobieta i pojawia się nagle stan tego typu, np
lęk przed ciążą, przed zdradą, nawet mając silny popęd zablokujemy się. To by wskazywało, że emocje są sterem
tego wszystkiego. Psychologicznie patrząc: często sytuacja u mężczyzny jest taka, że kiedy kobieta jest, (jest, aby
ją używać Profesor przeprasza za sformułowanie),to u mężczyzn podnosi się stan agresji, podnosi to siłę napięcia
popędu, może to powodować traktowanie kobiety przedmiotowo. Tym mechanizmem powiązania agresji z
popędem seksualnym tłumaczy się nawet pewne zabójstwa na tle seksualnym.
Silny układ związku popędu z emocją. Jeśli emocja potrafi znieść popęd tzn., że emocja musi być bardzo silnym
motywem.
Pytanie:dlaczego ludzie ryzykują? Motywem może być stan emocjonalny(podniecenie) Są dwie teorie na ten temat.
I TEORIA
To teoria R. Salomona - przeciwstawnych procesów.
Tłumaczy ona zachowania ryzykowne i w jakich układach emocje mogą stać się motywami. Ta teoria bazuje na
założeniu, że organizmy dążą do utrzymywania równowagi biologicznej i psychologicznej Zakłada, że wszystkie
organizmy Dążą do utrzymania tej równowagi, pojawienie się silnej emocji powoduje wytworzenie przeciwnej
emocji, która tę równowagę przywróci.
Wszystko dąży do równowagi na poziomie biologicznym i psychologicznym. Jak pojawi się stan, który spowoduje
utratę tej równowagi, ponieważ organizm działa na zasadzie równowagi wzbudza się zawsze emocja
przeciwna ,aby zachować równowagę. Np: pierwszy skok na spadochronie, najczęściej wyzwala stan lęku i
niepokoju, emocje lęku i napięcia na zasadzie dążenia do równowagi, osiągnięcia stanu zadowolenia. Jest to
czynnik powodujący chęć ponownego skoku.
II TEORIA -teoria odwrócenia Autorem tej teorii jest Michael Apter Wyobrażamy sobie 4 sytuacje życiowe
pierwsza: w poczekalni u dentysty Oczekiwanie na dentystę, dźwięki pobudzenie negatywne emocje druga: kąpiel
po ciężkim dniu pobudzenie małe stan relaksu duży. trzecia: oczekiwanie na autobus, nuda nic się nie dzieje ,nie
ma na kim oka zawiesić, niskie pobudzenie. czwarta: kino thiller szczyt akcji bardzo wysokie pobudzenie, silny stan
napięcia
Te cztery sytuacje oddają charakter zależności między pobudzeniem a stanem emocjonalnym. Ta teoria powiada,
że tak na prawdę możliwość wytłumaczenia wszystkiego w kategoriach równowagi jest zbyt słabą możliwością.
Prawo Jerkesa - Dodsona Im większa motywacja tym większa efektywność wykonywania. Efekt zależy od
optimum.
Oba te prawa to dążenie do optymalnego poziomu stymulacji. Człowiek, żeby dobrze się czuć emocjonalnie szuka
optymalnej stymulacji. Stan emocjonalny działa motywacyjnie. Teoria odwrócenia mówi, że tak na prawdę przebieg
pewnych procesów szczególnie motywujących i emocjonalnych - zasada dwustabilności kieruje. W systemie
dwustabilnym następuje przełączenie z l stabilnego w inny stan odwrócenia poprzedniego.
WYKŁAD VIII
Emocje jako stany motywacyjne.
Kluczowa rzeczą dla zrozumienia na ile stany emocjonalne może zmienić motywacja, jest relacja między emocjami
a popędem. Emocje modyfikują przebieg przebieg popędu. W efekcie oznacza to, że jest to czynnik zupełnie
zmieniający kierunki dążeń ludzkich. Emocje same w sobie, wzbudzane, stają się motywem, bo wyzwalają sobie
właściwe i specyficzne zachowania. Emocja radości wyzwala zupełnie inne zachowania niż emocja smutku. Można
też interpretować emocje w kategoriach procesów równowagi. To jest interpretacja Solomona- naruszenie
równowagi poprzez wzbudzenie stanu emocjonalnego uaktywnia proces przeciwny emocjonalnie. Tym samym
można wytłumaczyć, dlaczego ludzie ryzykują. Inna forma jest propozycja Aptera, który mówił, że zasada
homeostazy jest tak naprawdę ograniczona. Dlatego trzeba wprowadzić zasadę dwóch stabilności. Wtedy jest
związek między rodzajem motywacji ( teliczna i parateliczna) a jakością emocjonalna. W efekcie, jeśli mamy do
czynienia z motywacja teliczna, czyli nastawioną na cel, dla takiej aktywacji najlepszy jest stan niskiej aktywności,
niskiego pobudzenia. To wyzwala uczucia przyjemności. W efekcie, jeśli stan napięcia będzie rósł to napięcie
doprowadzi do stanu przykrego emocjonalnie i odwróci to cały proces. Natomiast przy motywacji paratelicznej
poziom podniesionej aktywacji działa pociągająco, jest to stan przyjemny emocjonalnie. Jest to teoria odwrócenia
Aptera.
Propozycja Wicklimda : to różnica wzbudzonej świadomości siebie jako przedmiotu (jaki jestem ). jest to tak
zwana teoria samoświadomości przedmiotowej. Wtedy, kiedy u człowieka zostaje wzbudzona świadomość, jaki jest
i porównań ( tym jak widzi siebie i standardami) wtedy występuje stan napięcia. To jest stan napięcia motywacyjny.
Teorii jest oczywiście bardzo dużo, ale warto zasygnalizować to, co leży u podstaw teorii Solomona, Aptere,
Wicklunda. To są teorie, które były dominantą w psychologii motywacji. Mianowicie teorie dążenia do optymalnego
poziomu motywacji i stymulacji. Analiza dążenia do optymalnego poziomu stymulacji najlepiej jest widoczna u D.
Hebba. Pokazał on pewne możliwości interpretacyjne. Wg Hebba dla utrzymania integracji kory mózgowej,
synchronizacji funkcji mózgowych, niezbędny jest pewien stopień stymulacji zewnętrznej. Po to żeby kora
mózgowa odpowiednio funkcjonowała niezbędny jest dopływ stymulacji zewnętrznej. Dwa główne rodzaje dróg
nerwowych są kluczowe dla zrozumienia dążeń ludzkich i motywów :
-pierwszy rodzaj to drogi specyficzne, które przewodzą impulsy do różnych receptorów i odpowiednich pól w korze
mózgowej, np. droga specyficzna dla układu receptorycznego słuchowego, wzrokowego. Te drogi specyficzne
przewodzą impulsy z poziomu receptora do odpowiedniego ośrodka w korze mózgowej. Dzięki temu że te impulsy
napływają do człowieka ( a impulsy dopływają wtedy kiedy jest stymulacja zewnętrzna) to wtedy kora mózgowa jest
w stanie pobudzenia i staje się aktywna. Drogi prowadzą do pobudzenia w wyniku napływu stymulacji.
-drugi rodzaj dróg nerwowych to są niespecyficzne drogi, które nie przewodzą impulsów osobno z poszczególnych
układów, one łączą wszelkie impulsy docierające do organizmu i przekazują w całości do ws/ystkich części kory
mózgowej. Rozróżnienie to ważne jest po to by potem zrozumieć pewne funkcje, które się ze sobą wiążą. Wg
Hebba kora mózgowa musi być ciągle stymulowana po to by odczuwać integracje funkcji, które pełni. Żeby
zrozumieć jak to wszystko funkcjonuje to trzeba zrozumieć dwa rodzaje drogi. Jeden rodzaj to drogi specyficzne,
które prowadzą impulsy od poziomów rcccptorycznych do odpowiednich ośrodków w korze mózgowej, dzięki temu
pobudzają korę mózgowa. Drugi rodzaj dróg to drogi niespecyficzne i one nie przewodzą osobno poszczególnych
impulsów od danych receptorów, ale one łączą wszelkie pobudzenia i przewodzą w całości do wszystkich części
kory mózgowej. Odpowiadają one za utrzymanie koń mózgowej na poziomie aktywności. Taki podział jest
kluczowy, ponieważ wskazuje na to że stymulacja sensoryczna może pełnić dwie funkcje:
1.Funkcja sygnałowa, czyli jest to funkcja, której zadaniem jest dostarczenie informacji oraz kierowanie
zachowaniem.
2.Funkcja druga związana jest z drogą niespecyficzną, jest to tak zwana funkcja aktywacyjna. Ta funkcja wyznacza
pewien poziom pobudliwości mózgowej. Oznacza to, że kora jest ciągle w stanie aktywacji.
Te dwie funkcje pozwalają zrozumieć pewne formy zachowania, które są zachowaniami dość specyficznymi w
różnych układach. Otóż wg Hebba funkcje sygnałowa i aktywacyjna, one są ze sobą ściśle związane. W miarę
wzrostu poziomu aktywacji również wzrasta sprawność odczytu stymulacji na poziomie danego receptora. Niska
aktywacja to jest stan smutku, przy niskiej aktywacji funkcja sygnałów a nie spełnia dobrze swoich zadań. Jeżeli
ktoś jest zaspany to nie kontaktuje dobrze z otoczeniem. Oznacza to że między funkcją sygnałową a aktywacyjna
jest pewna synchronizacja, zbieżność. W miarę wzrostu aktywacji funkcji sygnałowej polepsza się odczyt
stymulacji, która dopływa przez dany receptor, funkcja sygnałowa uzyskuje swoją maksymalną aktywność. Jak
człowiek osiąga optymalny poziom aktywacji to na tym poziomie najlepiej rejestruje informacje? Jeśli aktywacja jest
bardzo wysoka i człowiek jest ogarnięty stanem pobudzenia, to jest on odczuwany jako stan chaosu,
dezorganizacji. Wtedy żadne bodźce, które do nas dopływają nie maja znaczenia. (zachowanie w czasie wypadku -
ludzie nie wiedzą co się z nimi dzieje ). Wg Hebba każdy dąży do tego, aby uzyskać maksymalną sprawność
działania, uzyskać maksymalny poziom aktywacji, ponieważ wtedy najlepiej wykonuje swoje zadania. Nadrzędnym
motywem jest dążenie do optymalnej stymulacji i aktywacji. Wszystko, co przekracza poziom optymalny będzie
działało jako motyw, ponieważ wyzwala ono stan napięcia lub stan senności i zmęczenia. To będzie działało jako
motyw a źródłem tego wszystkiego jest emocja. Teoria Hebba nie wszystko jednak tłumaczy, bo często jest tak ze
jak człowiek jest senny to wcale mu to nie przeszkadza. Nie działa to motywacyjnie żeby się obudzić, wręcz
przeciwnie ( nie do końca Hebb ma racje). Dlatego teoria ta została zmodyfikowana przez Berlyne'a. On stara się
uchwycić to, czego Hebb nie ujął. Wprowadza dwa pojęcia: pobudzenie i potencjał pobudzenia.
Pobudzenie to stan napięcia wewnętrznego, jest to stan popędowy, wpływa na poziom aktywności. Staje się
stanem wewnętrznym i zwiększa możliwość wystąpienia danej reakcji. Pobudzenie działa jako motyw. To znaczy
ze człowiek musi dążyć do optymalnego poziomu pobudzenia. Potencjał pobudzenia-sklada się z trzech
czynników:
1.Zmienne porównawcze, w zakres tych zmiennych wchodzi nowość bodźca,, niepewność sytuacji, złożoność
bodźca.
Nowy bodziec im bardziej jest złożony, tym większy będzie potencjał pobudzenia. Zmienne porównawcze to są
cechy bodźca, które wpływają na takie zachowanie jak np. ciekawość.
2.Drugi rodzaj zmiennych to są takie zmienne psychofizyczne, które zależą od pewnych właściwości organizmu.
Można powiedzieć, że jest to ilość i jakość stymulacji, jaki i właściwości chemiczne i fizyczne obiektów. Takimi
zmiennymi będą zmienne mające charakter bodźców zewnętrznych lub silnych bodźców zewnętrznych.
3. Zmienne etologiczne do nich wchodzą silne emocje związane ze stanami popędowymi. ( strach, lęk, gniew ). Są
to bodźce afektywne i to wszystko tworzy potencjał pobudzenia. Dzięki temu, że mamy układ dwu elementów:
pobudzenia i potencjału pobudzenia można zupełnie inaczej przewidywać zależność pomiędzy elementami. Wg
Berlyne'a nie tyle istotne jest dążenie do średniego poziomu pobudzenia, ale dążenie do optymalnego pobudzenia.
Teoria M.Zuckennana nazywa się teoria poszukiwania doznań. poszukiwanie doznań to poszukiwanie dobrego
samopoczucia . Jeśli je osiągniemy to stan emocjonalny jest przyjemny i chcemy utrzymać tę aktywność. Jeśli ja
nie uzyskuję tego stanu pozytywnego to znaczy, że istnieje pewien układ szukania pewnej potrzeby stymulacji, by
uzyskać stan dobrego samopoczucia. Stąd koncepcja poszukiwania doznań to jest koncepcja oparta o potrzebę
sensoryczną o dążenie do optymalnego sposobu stymulacji. Ponieważ jeżeli jest odpowiedni poziom stymulacji to
czuję się dobrze. Poszukiwanie doznań wyraża się w poszukiwaniu ekscytacji ( uprawianie niebezpiecznych
sportów) i przygód.
Teoria Rokeacha - uważa on, że źródłem motywacji jest niezadowolenie z siebie samego. To jest teoria
niezadowolenia z siebie samego lub dyssatysfakcji. To niezadowolenie wyzwala pewne dążenia. Żeby zrozumieć
dlaczego tak a nie inaczej się zachowujemy trzeba zrozumieć jakie są w nim elementy, które wyzwalają poczucie
zadowolenia z siebie. Niezadowolenie z siebie to efekt rozbieżności systemu poznawczego. System poznawczy to
organizacja hierarchiczna. Wyraża ona 10 elementów, które składają się na system poznawczy człowieka. By
zrozumieć źródła dyssatysfakcji trzeba zrozumieć między jakimi elementami występuje dysharmonia.
Sposoby pomiaru emocji. Pomiar emocji można ustawić zgodnie z tym, jakie komponenty posiada emocja. Trzy
komponenty są kluczowe:
Przeżyciowy, ekspresywny, neurofizjologiczny. W związku z tym pomiary' można podzielić na trzy grupy.
1..Pomiar komponentu doświadczania świadomości emocji. Pomiar może być różnie dokonywany. Można to robić
na skali nominalnej. Jest to obserwowanie wypowiedzi danej osób)-, która sygnalizuje występowanie pewnego
stanu lub jego brak. (jest smutek lub me ma smutku ) skala nominalna to ocena być - nie być , występuje - nie
występuje. Skala ta daje szansę rozpoznania dominującej kategorii. Drugi rodzaj to pomiar na skali porządkowej
interwałowej. To jest pomiar „lepszy”, bo pozwala ustawić hierarchię uczuć. Badany określa czy dana emocja jest
wyraźniejsza niż inne emocje. Na skali interwaiowej ciekawe możliwości daje badanie uczuć, poprzez określenie
stopnia, w jakim ono występuje. Gorzej jest ze skala bezwzględną, badanie jest właściwie niemożliwe, ponieważ
musi być punkt zerowy. Skala porządkowa jest najlepsza, interwałow a słabsza. Można badać również dyspozycje
emocjonalne, do czego znakomity jest test Rorschacha, oraz imię testy projekcyjne (test piramid barwnych - bada
afektywna strukturę osobowości).
2. Drugi komponent neurofizjologiczny jest to wedle miar, które są metodami psychofizycznego pomiaru emocji.
Podstawowe metody to:
aktywność sercowo-naczyniowa badanie objętości przepływającej krwi szybkość i amplituda tętna
elektromiogram EMG ( badanie napięcia mięśniowego)
elektrokulogram EOG różnica potencjałów elektrycznych między zewnętrzną a wewnętrzną zcęścią
siatkówki
i pomiędzy rogówką a twardówką.
pupilogram, rozszerzenie źrenic
zmiany na skórze elektrodermalne
zmiany w oddychania
zmiany reakcji kory mózgowej EEG
badanie wariograficzne
Natomiast metody do badania ekspresji to:
Obserwacja form zachowania Skala wyrazu mimicznego Schlosberga.
POWODZENIA :)
Strona 344
Teoria atkinsona
Aby zrozumieć motywacje trzeba uwzglednich cztery przyczyny :
1
3. siła jednostkowej potrzeby –
4. prawdopodobieństwo sukcesu, moja wewnetrzna osobista potrzeba
5. wartośc podnietowa sukcesu , albo porazki
Autor to wszystko starowadzica się sprowadzic do
Ts = Ms x Ps x Js
353