คำกล่าวเปิ ดงานครั้งที่สองของ ริชาร์ด มิลเฮาส์ นิกสัน

วันเสาร์ที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2516

This past year saw far-reaching results from our new

policies for peace. By continuing to revitalize our
traditional friendships, and by our missions to Peking and
to Moscow, we were able to establish the base for a new
and more durable pattern of relationships among the
nations of the world. Because of America's bold
initiatives, 1972 will be long remembered as the year of
the greatest progress since the end of World War II
toward a lasting peace in the world.
ในปี ที่ผ่านมาเราได้เห็นผลลัพธ์ที่กว้างขวางจากนโยบายใหม่เพื่อ
สันติภาพของเรา โดยดำเนินการฟื้ นฟูมิตรภาพดั้งเดิมของเรา และด้วย
ภารกิจของเราที่ปั กกิ่งและมอสโก เราก็สามารถทำได้เพื่อสร้างฐาน
สำหรับรูปแบบความสัมพันธ์ระหว่างประเทศที่ใหม่และยั่งยืนยิ่งขึ้นใน
โลก. เนื่องจากความคิดริเริ่มอันกล้าหาญของอเมริกา ปี 1972 จึงเป็ นปี
แห่งการจดจำมายาวนานความก้าวหน้าที่ยิ่งใหญ่ที่สุดนับตั้งแต่สิ้นสุด
สงครามโลกครั้งที่สอง สู่สันติภาพที่ยั่งยืนในโลก

Unless we in America work to preserve the peace, there

will be no peace.
Unless we in America work to preserve freedom, there
will be no freedom.
เว้นแต่พวกเราในอเมริกาจะพยายามรักษาสันติภาพ ก็จะไม่มีสันติภาพ
เว้นแต่พวกเราในอเมริกาจะพยายามรักษาเสรีภาพ ก็จะไม่มีเสรีภาพ

Let us build a structure of peace in the world in

which the weak are as safe as the strong—in which each
respects the right of the other to live by a different
system--in which those who would influence others will
do so by the strength of their ideas, and not by the force
of their arms.
Let us accept that high responsibility not as a
burden, but gladly--gladly because the chanceto build
such a peace is the noblest endeavor in which a nation
can engage; gladly, also, because only if we act greatly in
meeting our responsibilities abroad will we remain a great
Nation, and only if we remain a great Nation will we act
greatly in meeting our challenges at home.
ขอให้เราสร้างโครงสร้างแห่งสันติภาพในโลกที่ผู้อ่อนแอปลอดภัย
พอๆ กับผู้เข้มแข็ง ซึ่งแต่ละฝ่ ายเคารพในสิทธิของอีกฝ่ ายในการดำเนิน
ชีวิตตามระบบที่แตกต่างกัน ซึ่งผู้ที่ทำเช่นนั้นอิทธิพลของผู้อื่นจะกระทำ
โดยความเข้มแข็งของความคิดของตน ไม่ใช่ด้วยกำลังแขนของตน
 ขอให้เรายอมรับความรับผิดชอบอันสูงส่งนั้นมิใช่เป็ นภาระ แต่ยินดี
- ยินดีเพราะโอกาสการสร้างสันติภาพเช่นนี้ถือเป็ นความพยายามอันสูงส่ง
ที่สุดที่ชาติหนึ่งสามารถมีส่วนร่วมได้ ยินดีด้วยเพราะว่าถ้าเราทำหน้าที่
อย่างมากในการบรรลุความรับผิดชอบของเราในต่างประเทศ เราก็จะยัง
คงเป็ นประเทศที่ยิ่งใหญ่ และถ้าเรายังคงเป็ นประเทศที่ยิ่งใหญ่ เราจะ
ดำเนินการอย่างมากในการเผชิญกับความท้าทายของเราที่บ้าน

We have the chance today to do more than ever

before in our history to make life better in America--to
ensure better education, better health, better housing,
better transportation, a cleaner environment-to restore
respect for law, to make our communities more livable--
and to insure the God-given right of every American to
full and equal opportunity.
วันนี้เรามีโอกาสที่จะทำมากกว่าที่เคยในประวัติศาสตร์ของเราเพื่อ
ทำให้ชีวิตดีขึ้นในอเมริกา - เพื่อให้มั่นใจว่ามีการศึกษาที่ดีขึ้น สุขภาพที่ดี
ขึ้น ที่อยู่อาศัยที่ดีขึ้น การคมนาคมที่ดีขึ้น และความสะอาด สิ่งแวดล้อมที่
ดียิ่งขึ้น - เพื่อฟื้ นฟูการเคารพกฎหมาย เพื่อทำให้ชุมชนของเราน่าอยู่มาก
ขึ้น – และเพื่อประกันสิทธิที่ พระเจ้าประทานแก่ชาวอเมริกันทุกคน
ในการได้รับโอกาสอย่างเต็มที่และเท่าเทียมกัน

Because the range of our needs is so great-because

the reach of our opportunities is so great
 เนื่องจากความต้องการของเรามีหลากหลายมาก เนื่องจากโอกาส
ของเราเอื้ออำนวย

Abroad, the shift from old policies to new has not

been a retreat from our responsibilities, but a better way
to peace.
And at home, the shift from old policies to new will
not be a retreat from our responsibilities, but a better
way to progress.
Abroad and at home, the key to those new
responsibilities lies in the placing and the division of
responsibility. We have lived too long with the
consequences of attempting to gather all power and
responsibility in Washington.
Abroad and at home, the time has come to turn
away from the condescending policies of paternalism--of
"Washington knows best."

ในต่างประเทศ การเปลี่ยนจากนโยบายเก่าไปสู่นโยบายใหม่ไม่ใช่
การถอยออกจากความรับผิดชอบของเรา แต่เป็ นหนทางสู่สันติภาพที่ดี
กว่าและที่บ้าน การเปลี่ยนจากนโยบายเก่าไปสู่นโยบายใหม่จะไม่เป็ นการ
ละทิ้งความรับผิดชอบของเรา แต่เป็ นวิธีที่ดีกว่าเพื่อความก้าวหน้า
 ในต่างประเทศและที่บ้าน กุญแจสำคัญในความรับผิดชอบใหม่เหล่า
นั้นอยู่ที่การวางตำแหน่งและการแบ่งความรับผิดชอบ เรามีชีวิตอยู่นาน
เกินไปกับผลที่ตามมาจากความพยายามที่จะรวบรวมอำนาจและความรับ
ผิดชอบทั้งหมดในวอชิงตัน
ในต่างประเทศและที่บ้าน ถึงเวลาแล้วที่จะต้องหันหลังให้กับ
นโยบายการวางตัวของการเป็ นพ่อของ "วอชิงตันรู้ดีที่สุด"

A person can be expected to act responsibly only if

he has responsibility. This is human nature. So let us
encourage individuals at home and nations abroad to do
more for themselves, to decide more for themselves. Let
us locate responsibility in more places. Let us measure
what we will do for others by what they will do for
themselves.
That is why today I offer no promise of a purely
governmental solution for every problem. We have lived
too long with that false promise. In trusting too much in
government, we have asked of it more than it can deliver.
This leads only to inflated expectations, to reduced
individual effort, and to a disappointment and frustration
that erode confidence both in what government can do
and, in that people, can do.
 บุคคลจะคาดหวังให้การกระทำมีความรับผิดชอบได้ก็ต่อเมื่อเขามี
ความรับผิดชอบเท่านั้น นี้คือธรรมชาติของมนุษย์ ดังนั้นขอให้เรา
สนับสนุนให้บุคคลทั้งในประเทศและต่างประเทศทำเพื่อตนเองมากขึ้น
และตัดสินใจเพื่อตนเองมากขึ้น ให้เราค้นหาความรับผิดชอบในที่ต่างๆ
มากขึ้น ให้เราวัดสิ่งที่เราจะทำเพื่อผู้อื่นจากสิ่งที่พวกเขาจะทำเพื่อตนเอง
นั่นคือเหตุผลว่าทำไมทุกวันนี้ ฉันไม่สัญญาว่าจะมีวิธีแก้ปั ญหาทุก
ปั ญหาโดยรัฐบาล เราอยู่กับ คำสัญญาเท็จนั้นมานานเกินไป ใน
การไว้วางใจรัฐบาลมากเกินไป เราได้ร้องขอมันเกินกว่าที่จะทำได้ สิ่งนี้นำ
ไปสู่ความคาดหวังที่สูงเกินจริง ความพยายามของแต่ละบุคคลลดลง และ
ความผิดหวังและความคับข้องใจที่กัดกร่อนความเชื่อมั่นทั้งในสิ่งที่รัฐบาล
สามารถทำได้และในตัวประชาชนนั้นสามารถทำได้

Let us be proud that our system has produced and

provided more freedom and more abundance, more
widely shared, than any other system in the history of
the world.
Let us be proud that in each of the four wars in
which we have been engaged in this century,including the
one we are now bringing to an end, we have fought not
for our selfish advantage,but to help others resist
aggression.
 Let us be proud that by our bold, new initiatives,
and by our steadfastness for peace with honor, we have
made a break-through toward creating in the world what
the world has not known before--a structure of peace
that can last, not merely for our time, but for generations
to come.
ขอให้เราภาคภูมิใจที่ระบบของเราได้ผลิตและให้เสรีภาพและความ
อุดมสมบูรณ์มากขึ้น แบ่งปั นกันอย่างกว้างขวางมากกว่าระบบอื่น ๆ ใน
ประวัติศาสตร์ของโลก
ขอให้เราภูมิใจว่าในแต่ละสงครามทั้งสี่ครั้งที่เราได้มีส่วนร่วมใน
ศตวรรษนี้ รวมถึงสงครามที่เรากำลังยุติลง เราไม่ได้ต่อสู้เพื่อความได้
เปรียบที่เห็นแก่ตัว แต่เพื่อช่วยให้ผู้อื่นต่อต้านการรุกราน
ขอให้เราภาคภูมิใจว่าด้วยความคิดริเริ่มใหม่ที่กล้าหาญของเรา และ
ด้วยความแน่วแน่ของเราเพื่อสันติภาพอย่างมีเกียรติ เราได้บุกทะลวงไปสู่
การสร้างสรรค์สิ่งที่โลกไม่เคยรู้จักมาก่อนในโลก ซึ่งเป็ นโครงสร้างของ
สันติภาพที่สามารถคงอยู่ได้ ไม่ใช่แค่เพื่อยุคของเราเท่านั้น แต่เพื่อคนรุ่น
ต่อๆ ไป