คำปราศรัยการเข้ารับตำแหน่งครั้งที่สองของ ริชาร์ด มิลเฮาส์ นิกสัน

วันเสาร์ที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2516

ตอนที่เราพบกันที่นี่เมื่อสี่ปี ที่แล้ว อเมริการู้สึกสิ้นหวังและหมดหวัง

กับสงครามที่ไม่มีที่สิ้นสุดในต่างประเทศและความขัดแย้งที่ทำลายล้าง
บ้าน เมื่อเราพบกันที่นี่ในวันนี้ เรายืนอยู่บนธรณีประตูของยุคใหม่แห่ง
สันติภาพในโลก คำถามหลักที่อยู่ตรงหน้าเราคือ เราจะใช้สันติสุขนั้นได้
อย่างไร ? ให้เราระลึกว่ายุคนี้ที่เรากำลังจะเข้าสู่นั้น จะไม่เหมือนกับช่วง
หลังสงครามอื่น ๆ ที่มักจะเป็ นเวลาแห่งการล่าถอยและความโดดเดี่ยว
ที่นำไปสู่ความเหนื่อยล้าในบ้าน และก่อให้เกิดอันตรายใหม่ในต่าง
ประเทศ
ขอให้เราตัดสินใจว่านี้คือสิ่งที่จะกลายเป็ นช่วงเวลาแห่งความรับผิด
ชอบอันยิ่งใหญ่ ซึ่งเราได้ต่ออายุจิตวิญญาณและคำสัญญาของอเมริกา
เมื่อประเทศชาติเราเข้าสู่ศตวรรษที่สาม
ในปี ที่ผ่านมาเราได้เห็นผลลัพธ์จากนโยบายใหม่เพื่อสันติภาพของ
เรา โดยดำเนินการฟื้ นฟูมิตรภาพด้วยภารกิจของเราที่ปั กกิ่งและมอสโก
เราก็สามารถทำได้เพื่อสร้างฐานสำหรับรูปแบบความสัมพันธ์ระหว่าง
ประเทศที่ใหม่และยั่งยืนยิ่งขึ้นในโลก. เนื่องจากความคิดริเริ่มอันกล้าหาญ
ของอเมริกา ปี 1972 จึงเป็ นปี แห่งการจดจำมายาวนาน ความก้าวหน้าที่
ยิ่งใหญ่ที่สุดนับตั้งแต่สิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สอง สู่สันติภาพที่ยั่งยืนใน
โลก
สันติภาพที่เราแสวงหาในโลกไม่ใช่สันติภาพที่บอบบางซึ่งเป็ นเพียง
การสลับฉากระหว่างสงคราม แต่เป็ นสันติภาพที่สามารถคงอยู่ได้
ตลอดไป สิ่งสำคัญคือเราต้องเข้าใจทั้งความจำเป็ นและข้อจำกัดของ
บทบาทของอเมริกาในการรักษาความสงบนั้น
เว้นแต่พวกเราในอเมริกาจะไม่พยายามรักษาสันติภาพ ก็จะไม่มี
สันติภาพ
เว้นแต่พวกเราในอเมริกาจะไม่พยายามรักษาเสรีภาพ ก็จะไม่มี
เสรีภาพ
แต่ให้เราเข้าใจอย่างชัดเจนถึงบทบาทของอเมริกาอันเป็ นผลมาจาก
นโยบายใหม่ ที่เราได้นำมาใช้ในช่วงสี่ปี ที่ผ่านมา
เราจะเคารพข้อผูกพันตามสนธิสัญญาของเรา เราจะสนับสนุนหลัก
การนี้อย่างจริงจังว่าไม่มีประเทศใดมีสิทธิที่จะกำหนดเจตจำนงหรือการ
ปกครองของตนได้ในอีกทางหนึ่งด้วยกำลังในยุคแห่งการเจรจานี้
เราจะดำเนินต่อไปเพื่อทำงานเพื่อการจำกัดอาวุธนิวเคลียร์ และ
เพื่อลดอันตรายจากการเผชิญหน้าระหว่างมหาอำนาจ
เราจะมีส่วนร่วมในการปกป้ องสันติภาพและเสรีภาพในโลก แต่เรา
จะคาดหวังคนอื่น ๆ ที่จะแบ่งปั นของพวกเขา
เมื่อเวลาผ่านไป อเมริกาจะทำให้ความขัดแย้งของประเทศอื่นๆ
เป็ นของเรา หรือทำให้อนาคตของทุกประเทศเป็ นความรับผิดชอบของเรา
หรือจะบอกประชาชนของประเทศอื่น ๆ ว่าต้องทำจัดการเรื่องของตัวเอง
อย่างไร
เช่นเดียวกับที่เราเคารพสิทธิของแต่ละประเทศในการกำหนด
อนาคตของตนเอง เราก็ยอมรับเช่นกันความรับผิดชอบของแต่ละประเทศ
ในการรักษาอนาคตของตนเอง
 เช่นเดียวกับบทบาทของอเมริกาที่ขาดไม่ได้ในการรักษาสันติภาพ
ของโลก บทบาทของแต่ละประเทศที่ขาดไม่ได้ในการรักษาความสงบสุข
ของตนเองก็เช่นกัน เรามุ่งมั่นที่จะก้าวไปข้างหน้าจากจุดเริ่มต้นที่เราได้ทำ
ขอให้เราทลายกำแพงแห่งความเกลียดชังที่แบ่งแยกโลกต่อไปยาวเกินไป
และสร้างสะพานแห่งความเข้าใจแทนที่ แม้จะลึกซึ้งก็ตามความแตกต่าง
ระหว่างระบบการปกครอง คนทั้งโลกสามารถเป็ นเพื่อนกันได้
ขอให้เราสร้างสันติภาพในโลกที่ผู้อ่อนแอปลอดภัยพอๆ กับผู้เข้ม
แข็ง ซึ่งแต่ละฝ่ ายเคารพในสิทธิของอีกฝ่ ายในการดำเนินชีวิตตามระบบที่
แตกต่างกัน ซึ่งผู้ที่ทำเช่นนั้นอิทธิพลของผู้อื่นจะกระทำโดยความเข้มแข็ง
ของความคิดของตน ไม่ใช่ด้วยกำลังแขนของตน
ขอให้เรายอมรับความรับผิดชอบอันสูงส่งนั้นมิใช่เป็ นภาระ แต่ยินดี
- ยินดีเพราะโอกาสการสร้างสันติภาพเช่นนี้ถือเป็ นความพยายามอันสูงส่ง
ที่สุดที่ชาติหนึ่งสามารถมีส่วนร่วมได้ ยินดีด้วยเพราะว่าถ้าเราทำหน้าที่
อย่างมากในการบรรลุความรับผิดชอบของเราในต่างประเทศ เราก็จะยัง
คงเป็ นประเทศที่ยิ่งใหญ่ และถ้าเรายังคงเป็ นประเทศที่ยิ่งใหญ่ เราจะ
ดำเนินการอย่างมากในการเผชิญกับความท้าทายของเราที่บ้าน
วันนี้เรามีโอกาสที่จะทำมากกว่าที่เคยในประวัติศาสตร์ของเราเพื่อ
ทำให้ชีวิตดีขึ้นในอเมริกา - เพื่อให้มั่นใจว่ามีการศึกษาที่ดีขึ้น สุขภาพที่ดี
ขึ้น ที่อยู่อาศัยที่ดีขึ้น การคมนาคมที่ดีขึ้น และความสะอาด สิ่งแวดล้อมที่
ดียิ่งขึ้น - เพื่อฟื้ นฟูการเคารพกฎหมาย เพื่อทำให้ชุมชนของเราน่าอยู่มาก
ขึ้น – และเพื่อประกันสิทธิที่ พระเจ้าประทานแก่ชาวอเมริกันทุกคน
ในการได้รับโอกาสอย่างเต็มที่และเท่าเทียมกัน
 เนื่องจากความต้องการของเรามีหลากหลายมาก เนื่องจากโอกาส
ของเราเอื้ออำนวย ขอให้เรามีความกล้าในความมุ่งมั่นของเราที่จะตอบ
สนองความต้องการเหล่านั้นด้วยวิธีการใหม่ๆ เช่นเดียวกับการสร้าง
โครงสร้างสันติภาพในต่างประเทศจำเป็ นต้องหันหลังให้กับนโยบายเก่าที่
ล้มเหลว ดังนั้น การสร้างยุคใหม่ของความก้าวหน้าที่บ้านจึงต้องหันหลัง
ให้กับนโยบายเก่าที่ล้มเหลว
ในต่างประเทศ การเปลี่ยนจากนโยบายเก่าไปสู่นโยบายใหม่ไม่ใช่
การถอยออกจากความรับผิดชอบของเรา แต่เป็ นหนทางสู่สันติภาพที่ดี
กว่าและที่บ้าน การเปลี่ยนจากนโยบายเก่าไปสู่นโยบายใหม่จะไม่เป็ นการ
ละทิ้งความรับผิดชอบของเรา แต่เป็ นวิธีที่ดีกว่าเพื่อความก้าวหน้า
ในต่างประเทศและที่บ้าน กุญแจสำคัญในความรับผิดชอบใหม่เหล่า
นั้นอยู่ที่การวางตำแหน่งและการแบ่งความรับผิดชอบ เรามีชีวิตอยู่นาน
เกินไปกับผลที่ตามมาจากความพยายามที่จะรวบรวมอำนาจและความรับ
ผิดชอบทั้งหมดในวอชิงตัน
ในต่างประเทศและที่บ้าน ถึงเวลาแล้วที่จะต้องหันหลังให้กับ
นโยบายการวางตัวของการเป็ นพ่อของ "วอชิงตันรู้ดีที่สุด"
บุคคลจะคาดหวังให้การกระทำมีความรับผิดชอบได้ก็ต่อเมื่อเขามี
ความรับผิดชอบเท่านั้น นี้คือธรรมชาติของมนุษย์ ดังนั้นขอให้เรา
สนับสนุนให้บุคคลทั้งในประเทศและต่างประเทศทำเพื่อตนเองมากขึ้น
และตัดสินใจเพื่อตนเองมากขึ้น ให้เราค้นหาความรับผิดชอบในที่ต่างๆ
มากขึ้น ให้เราวัดสิ่งที่เราจะทำเพื่อผู้อื่นจากสิ่งที่พวกเขาจะทำเพื่อตนเอง
นั่นคือเหตุผลว่าทำไมทุกวันนี้ ฉันไม่สัญญาว่าจะมีวิธีแก้ปั ญหาทุก
ปั ญหาโดยรัฐบาล เราอยู่กับ คำสัญญาเท็จนั้นมานานเกินไป ใน
การไว้วางใจรัฐบาลมากเกินไป เราได้ร้องขอมันเกินกว่าที่จะทำได้ สิ่งนี้นำ
ไปสู่ความคาดหวังที่สูงเกินจริง ความพยายามของแต่ละบุคคลลดลง และ
ความผิดหวังและความคับข้องใจที่กัดกร่อนความเชื่อมั่นทั้งในสิ่งที่รัฐบาล
สามารถทำได้และในตัวประชาชนนั้นสามารถทำได้
รัฐบาลต้องเรียนรู้ที่จะรับจากประชาชนให้น้อยลงเพื่อที่ประชาชน
จะได้ทำอะไรเพื่อตนเองได้มากขึ้น ขอให้เราจำไว้ว่าอเมริกาไม่ได้ถูกสร้าง
ขึ้นโดยรัฐบาล แต่โดยประชาชน ไม่ใช่โดยสวัสดิการ แต่โดยการทำงาน
ไม่ใช่โดยการหลีกเลี่ยงความรับผิดชอบ แต่โดยการแสวงหาความรับผิด
ชอบ
ในชีวิตของเราเอง ขอให้เราแต่ละคนถาม ไม่ใช่แค่รัฐบาลจะทำ
อะไรให้ฉัน แต่ฉันจะทำอะไรเพื่อตัวเองได้บ้าง ?
ในความท้าทายที่เราเผชิญร่วมกัน ขอให้เราแต่ละคนถาม ไม่ใช่แค่
ว่ารัฐบาลจะช่วยได้อย่างไร แต่ฉันจะช่วยได้อย่างไร
รัฐบาลแห่งชาติของคุณมีบทบาทที่ยิ่งใหญ่และสำคัญยิ่ง และฉันขอ
ปฏิญาณต่อคุณว่ารัฐบาลชุดนี้ควรดำเนินการอย่างไร เราจะดำเนินการ
อย่างกล้าหาญ และเราจะเป็ นผู้นำอย่างกล้าหาญ แต่สิ่งสำคัญไม่แพ้กัน
คือบทบาทที่เราทุกคนต้องแสดง ทั้งในฐานะปั จเจกบุคคลและในฐานะ
สมาชิกของชุมชนของตนเอง
ตั้งแต่วันนี้เป็ นต้นไป ขอให้เราแต่ละคนตั้งปณิธานอันศักดิ์สิทธิ์ในใจ
ของตนเอง รับผิดชอบ ทำหน้าที่ในส่วนของตน ดำเนินชีวิตตามอุดมคติ
ของตน เพื่อที่เราจะได้เห็นรุ่งอรุณแห่งความก้าวหน้ายุคใหม่ร่วมกัน
อเมริกาและร่วมกัน ในขณะที่เราเฉลิมฉลองครบรอบ 200 ปี ของเราใน
ฐานะประเทศชาติ เราก็ภูมิใจในการปฏิบัติตามคำสัญญาของเราที่มีต่อตัว
เราเองและต่อโลก
ในขณะที่สงครามที่ยาวที่สุดและยากที่สุดของอเมริกาสิ้นสุดลง ให้
เราเรียนรู้ที่จะถกเถียงความแตกต่างของเราด้วยความสุภาพและความ
เหมาะสมอีกครั้ง และขอให้เราแต่ละคนพยายามหาสิ่งที่รัฐบาลคุณภาพ
อันล้ำค่าไม่สามารถให้ได้ นั่นคือการเคารพสิทธิและความรู้สึกของกันและ
กัน ระดับใหม่ของการเคารพในศักดิ์ศรีความเป็ นมนุษย์ของแต่ละบุคคล
ซึ่งเป็ นสิทธิโดยกำเนิดที่หวงแหนของชาวอเมริกันทุกคน
เหนือสิ่งอื่นใด ถึงเวลาแล้วที่เราจะรื้อฟื้ นศรัทธาในตนเองและ
ในอเมริกาอีกครั้ง ในช่วงไม่กี่ปี ที่ผ่านมา ศรัทธาดังกล่าวถูกท้าทาย ลูกๆ
ของเราถูกสอนให้ละอายต่อประเทศของตน ละอายใจต่อพ่อแม่ ละอาย
ใจต่อสถิติของอเมริกาที่บ้าน และต่อบทบาทในโลกใบนี้
ทุกครั้งที่เราถูกรุมเร้าโดยผู้ที่พบว่าทุกสิ่งผิดปกติกับอเมริกาและมีสิ่ง
ที่ถูกต้องเพียงเล็กน้อย แต่ฉันมั่นใจว่านี้จะไม่ใช่การตัดสินประวัติศาสตร์
ในช่วงเวลาอันน่าทึ่งเหล่านี้ ซึ่งเราได้รับสิทธิพิเศษให้มีชีวิตอยู่
บันทึกของอเมริกาในศตวรรษนี้ไม่มีใครเทียบได้ในประวัติศาสตร์
โลก ในด้านความรับผิดชอบ ความมีน้ำใจ ความคิดสร้างสรรค์ และความ
ก้าวหน้า
ขอให้เราภาคภูมิใจที่เราได้ผลิตและให้เสรีภาพและความอุดม
สมบูรณ์มากขึ้น แบ่งปั นกันอย่างกว้างขวางมากกว่าระบบอื่น ๆ ใน
ประวัติศาสตร์ของโลก
 ขอให้เราภูมิใจว่าในแต่ละสงครามทั้งสี่ครั้งที่เราได้มีส่วนร่วมใน
ศตวรรษนี้ รวมถึงสงครามที่เรากำลังยุติลง เราไม่ได้ต่อสู้เพื่อความได้
เปรียบที่เห็นแก่ตัว แต่เพื่อช่วยให้ผู้อื่นต่อต้านการรุกราน
ขอให้เราภาคภูมิใจว่าด้วยความคิดริเริ่มใหม่ที่กล้าหาญของเรา และ
ด้วยความแน่วแน่ของเราเพื่อสันติภาพอย่างมีเกียรติ เราได้บุกทะลวงไปสู่
การสร้างสรรค์สิ่งที่โลกไม่เคยรู้จักมาก่อนในโลก ซึ่งเป็ นโครงสร้างของ
สันติภาพที่สามารถคงอยู่ได้ ไม่ใช่แค่เพื่อยุคของเราเท่านั้น แต่เพื่อคนรุ่น
ต่อๆ ไป
เรากำลังเริ่มต้นที่นี่ในวันนี้ ในยุคที่นำเสนอความท้าทายที่ยิ่งใหญ่
เช่นเดียวกับประเทศหรือรุ่นใด ๆ ที่เคยเผชิญมา
เราจะตอบพระเจ้า ต่อประวัติศาสตร์ และต่อมโนธรรมของเรา
สำหรับวิธีที่เราใช้ในช่วงหลายปี ที่ผ่านมา
ขณะที่ฉันยืนอยู่ในสถานที่นี้ ด้วยความศักดิ์สิทธิ์จากประวัติศาสตร์
ฉันคิดถึงคนอื่นๆ ที่ยืนอยู่ตรงนี้ต่อหน้าฉัน ฉันนึกถึงความฝั นที่พวกเขามี
ต่ออเมริกา และฉันคิดว่าแต่ละคนตระหนักได้อย่างไรว่าเขาต้องการความ
ช่วยเหลือนอกเหนือจากตัวเขาเองเพื่อทำให้ความฝั นเหล่านั้นเป็ นจริง
วันนี้ ฉันขอคำอธิษฐานของคุณว่าในปี ต่อๆ ไป ฉันจะได้รับความ
ช่วยเหลือจากพระเจ้าในการตัดสินใจที่เหมาะสมสำหรับอเมริกา และฉัน
ขออธิษฐานขอความช่วยเหลือจากคุณ เพื่อว่าเราจะคู่ควรกับการท้าทาย
ร่วมกัน
ขอให้เราให้คำมั่นร่วมกันเพื่อทำให้สี่ปี ข้างหน้านี้เป็ นสี่ปี ที่ดีที่สุดใน
ประวัติศาสตร์ของอเมริกา เพื่อว่าในวันเกิดปี ที่ 200 ของอเมริกา อเมริกา
จะยังเยาว์วัยและมีความสำคัญพอๆ กับตอนที่มันเริ่มต้นขึ้น และเป็ น
สัญญาณแห่งความหวังที่สดใสสำหรับทั้งโลก
ขอให้เราก้าวต่อจากที่นี่ด้วยความมั่นใจในความหวัง ศรัทธาที่เข้ม
แข็งต่อกัน สนับสนุนโดยศรัทธาในพระเจ้าผู้ทรงสร้างเรา และพยายามรับ
ใช้จุดประสงค์ของพระองค์เสมอ