0112-KDIL2-1.4011.803.2020.1.

MKA, PIT od wynagrodzenia wspólnika z tytułu

wykonywania powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz spółki. - Pismo
wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej
Status: aktualne
Pismo
z dnia 25 listopada 2020 r.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.803.2020.1.MKA
PIT od wynagrodzenia wspólnika z tytułu wykonywania powtarzających się świadczeń
niepieniężnych na rzecz spółki.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja
podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji
Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19
października 2020 r. (data wpływu 5 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów
prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie
obowiązków płatnika w związku z wypłatą wynagrodzenia za powtarzające się świadczenia
niepieniężne udziałowcowi spółki-jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 5 listopada 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie
interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie
obowiązków płatnika w związku z wypłatą wynagrodzenia za powtarzające się świadczenia
niepieniężne udziałowcowi spółki.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością posiadająca nieograniczony
obowiązek podatkowy na terenie Rzeczpospolitej Polskiej.
Zgodnie z umową spółki Wnioskodawcy i art. 176 ustawy z dnia 15 września 2000 r. -
Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1578 z późn. zm., dalej: "k.s.h."), jeden ze
wspólników Wnioskodawcy (dalej: "Wspólnik") zobowiązany jest do powtarzających się w
każdym miesiącu kalendarzowym świadczeń niepieniężnych, polegających na wykonywaniu
na rzecz Wnioskodawcy określonych w umowie usług (usługi tłumaczenia).
Za wykonane przez Wspólnika na rzecz Wnioskodawcy świadczenia niepieniężne,
Wnioskodawca wypłaca Wspólnikowi wynagrodzenie ustalane na zasadach rynkowych.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
1. Czy wynagrodzenie za wykonanie określonych w umowie spółki świadczeń
niepieniężnych wypłacone Wspólnikowi przez Wnioskodawcę stanowi dla Wspólnika
przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych?
2. Jeżeli wynagrodzenie stanowi dla Wspólnika przychód z innych źródeł, o których mowa w
art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych czy Wnioskodawca
jest zobowiązany do pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu
wypłaty Wspólnikowi wynagrodzenia za wykonywanie określonych w umowie spółki
świadczeń niepieniężnych?
Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie za wykonywanie określonych w umowie spółki
świadczeń niepieniężnych wypłacone Wspólnikowi przez Wnioskodawcę będzie stanowić
dla Wspólnika dochód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o
podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ponadto Wnioskodawca nie jest zobowiązany do pobrania zaliczki na podatek dochodowy od
osób fizycznych z tytułu wypłaty Wspólnikowi wynagrodzenia za wykonywanie określonych
w umowie spółki świadczeń niepieniężnych. Przychód ten będzie podlegał wykazaniu w
zeznaniu rocznym Wspólnika i opodatkowaniu przez niego wraz z innymi uzyskanymi w
roku podatkowym dochodami według skali określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych.
UZASADNIENIE
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn.
zm.) dalej: ustawa o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego
rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz
dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru
podatku.
Źródła przychodów ustawodawca w sposób enumeratywny wyszczególnił w art. 10 ust. 1
ww. ustawy, wśród nich w pkt 9 zostały wymienione inne źródła.
Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art.
10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego
funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny,
w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty
uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty
z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby
uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia
społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy
zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne
nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użycie sformułowania "w szczególności" oznacza, że definicja przychodów z innych źródeł
ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody
inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.
Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, wspólnik jest zobowiązany w umowie
spółki do powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz spółki zgodnie z art. 176
k.s.h.
Zgodnie z art. 176 § 1 k.s.h., jeżeli wspólnik ma być zobowiązany do powtarzających się
świadczeń niepieniężnych, w umowie spółki należy oznaczyć rodzaj i zakres takich
świadczeń. Powołany wyżej przepis umożliwia tworzenie takich relacji miedzy wspólnikiem
a spółką, które pozwolą im wzajemnie odnosić określone korzyści. Dla spółki może to być
pewność otrzymania w określonym czasie pewnych świadczeń, dla wspólnika możliwość
zbytu świadczeń i otrzymania wynagrodzenia. Wypłacenie wynagrodzenia jest niezależne od
tego, czy spółka wykazuje zysk czy też nie.
Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy
prawa, należy stwierdzić, że otrzymane przez Wspólnika wynagrodzenie z tytułu
wykonywania powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz Wnioskodawcy będzie
stanowić dla niego przychód z "innych źródeł", o których mowa w art. 20 ustawy o PIT.
Dochód ten będzie podlegał wykazaniu w zeznaniu rocznym i opodatkowaniu wraz z innymi
uzyskanymi w roku podatkowym dochodami według skali określonej w art. 27 ust. 1 ustawy
o PIT. W niniejszym przypadku nie będą przysługiwały koszty uzyskania przychodu
określone w art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy.
Zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby prowadzące
działalność gospodarcza, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki
organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub
świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów)
wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie
przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane
pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane
sporządzić informacje według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do
końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi
skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca
zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a,
urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach
opodatkowania osób zagranicznych.
Wobec tego na Wnioskodawcy ciąży jedynie obowiązek wystawienia informacji o dochodach
PIT-8C. Wnioskodawca nie jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tego
tytułu, czyli nie jest obowiązany do obliczenia, pobrania i odprowadzenia podatku (zaliczki).
Obowiązek rozliczenia podatku spoczywa na wspólniku.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny
prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U.
z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka
organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa
podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym
terminie organowi podatkowemu.
Przepis art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 z późn. zm.) stanowi, że opodatkowaniu podatkiem
dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych
w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji
podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust.
1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów
finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub
postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne
oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Źródła przychodów ustawodawca w sposób enumeratywny wyszczególnił w art. 10 ust. 1
ww. ustawy, a wśród nich w pkt 9 zostały wymienione inne źródła.
Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z
innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty
wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego
osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i
funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego
konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia
emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci
oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia,
świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne
niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do
przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użycie sformułowania "w szczególności" oznacza, że definicja przychodów z innych źródeł
ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody
inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.
Zgodnie z treścią art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby
fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne
oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty
należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów
(przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których
na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są
obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są
obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i
przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu
skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w
przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy
pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób
zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że na podstawie umowy
spółki, zgodnie z art. 176 Kodeksu spółek handlowych, wspólnik Spółki jest zobowiązany do
wykonywania powtarzających się świadczeń niepieniężnych w każdym miesiącu
kalendarzowym, polegających na wykonywaniu na rzecz Wnioskodawcy usług określonych
w umowie. Za wykonanie na rzecz Spółki świadczeń niepieniężnych, Spółka będzie
wypłacała wspólnikowi wynagrodzenie.
Na podstawie art. 176 § 1 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z
2020 r. poz. 1526, z późn. zm.), jeżeli wspólnik ma być zobowiązany do powtarzających się
świadczeń niepieniężnych, w umowie spółki należy oznaczyć rodzaj i zakres takich
świadczeń. Wynagrodzenie wspólnika za takie świadczenia na rzecz spółki jest wypłacane
przez spółkę także w przypadku, gdy sprawozdanie finansowe nie wykazuje zysku.
Wynagrodzenie to nie może przewyższać cen lub stawek przyjętych w obrocie (§ 2). W
przypadku określonym w § 1 zbycie udziału, jego części lub ułamkowej części udziału, bądź
obciążenie udziału, może nastąpić jedynie za zgodą spółki, o której mowa w art. 182, chyba
że umowa spółki stanowi inaczej (§ 3).
Powołany wyżej przepis umożliwia tworzenie takich relacji między wspólnikiem a spółką,
które pozwolą im wzajemnie odnosić określone korzyści. Dla spółki może to być pewność
otrzymania w określonym czasie pewnych świadczeń, dla wspólnika możliwość zbytu
świadczeń i otrzymania wynagrodzenia. Wypłacenie wynagrodzenia jest niezależne od tego,
czy spółka wykazuje zysk czy też nie.
Zatem, otrzymane przez wspólnika Spółki wynagrodzenie z tytułu wykonywania
powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki będzie stanowić dla niego
przychód z "innych źródeł", o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym
od osób fizycznych.
W sytuacji wypłaty wynagrodzenia wspólnikowi Spółki z tytułu powtarzających się
świadczeń rzeczowych na rzecz Spółki, który osiągnie z powyższego tytułu przychód z
innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. art. 20 ust. 1 ustawy o podatku
dochodowym od osób fizycznych na Wnioskodawcy nie będzie spoczywał obowiązek poboru
zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Przy czym, Wnioskodawca - stosownie do treści art. 42a ww. ustawy - ma obowiązek
wystawienia dla wspólnika informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i
pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 za rok, w którym doszło do faktycznej
zapłaty przez Wnioskodawcę wynagrodzenia, nie zaś informacji PIT-8C, jak wskazał we
własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i
stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli
stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej
stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy

z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach
wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej,
interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23
października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o
podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych
innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa
podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego
Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub
przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z
dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z
2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww.
ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała
lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji
Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie
trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym
mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie
obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy
proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku
pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza
się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów
prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę
wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia
przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do
zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami
skargi oraz powołaną podstawą prawną.