■ ■ ■ ■■ ■ ■ ■ ■■ ■ First Edition ■■

■ ■ ■ ■ ■■ ■ ■■
Visit to download the full and correct content document:
https://ebookstep.com/download/ebook-47290418/
More products digital (pdf, epub, mobi) instant
download maybe you interests ...

Pratique Grammaire B1 1st Edition Evelyne Sirejols

https://ebookstep.com/product/pratique-grammaire-b1-1st-edition-
evelyne-sirejols/

A medida B1 guía didáctica 1st Edition Anaya

https://ebookstep.com/product/a-medida-b1-guia-didactica-1st-
edition-anaya/

Calculate with Confidence, 8e (Oct 26,

2021)_(0323696953)_(Elsevier) 8th Edition Morris Rn
Bsn Ma Lnc

https://ebookstep.com/product/calculate-with-
confidence-8e-oct-26-2021_0323696953_elsevier-8th-edition-morris-
rn-bsn-ma-lnc/

Lo straniero A2 B1 Primi Racconti 1st Edition Marco

Dominici

https://ebookstep.com/product/lo-straniero-a2-b1-primi-
racconti-1st-edition-marco-dominici/
L eredità B1 B2 Primi Racconti 1st Edition Luisa Brisi

https://ebookstep.com/product/l-eredita-b1-b2-primi-racconti-1st-
edition-luisa-brisi/

Deutsch intensiv Wortschatz B1 Das Training 1st

Edition Arwen Schnack

https://ebookstep.com/product/deutsch-intensiv-wortschatz-b1-das-
training-1st-edition-arwen-schnack/

Cotton and Williams' Practical Gastrointestinal

Endoscopy - The Fundamentals, 8e (Apr 22,
2024)_(1119525209)_(Wiley-Blackwell) 8th Edition Walsh

https://ebookstep.com/product/cotton-and-williams-practical-
gastrointestinal-endoscopy-the-
fundamentals-8e-apr-22-2024_1119525209_wiley-blackwell-8th-
edition-walsh/

Hieronymus Romanus Studies on Jerome and Rome on the

Occasion of the 1600th Anniversary of His Death 87 Ingo
Schaaf (Editor)

https://ebookstep.com/product/hieronymus-romanus-studies-on-
jerome-and-rome-on-the-occasion-of-the-1600th-anniversary-of-his-
death-87-ingo-schaaf-editor/

■■■■■■■■■■ ■■■■ ■■■ ■■■■■■■■■■■ B1 B2 3rd Edition ■

■■■■■■■■■

https://ebookstep.com/download/ebook-29840068/
http://www.pustaka.co.in

யாழினி எ ெறா ேதன வி

Yazhini Endroru Thenaruvi
Author:
இ திரா ெசள த ராஜ
Indira Soundarajan
For more books
http://www.pustaka.co.in/home/author/indira-
soundarajan
Digital/Electronic Copyright © by Pustaka Digital Media Pvt. Ltd.
All other copyright © by Author.
All rights reserved. This book or any portion thereof may not be reproduced
or used in any manner whatsoever without the express written permission of
the publisher except for the use of brief quotations in a book review.
ெபா ளட க
அ தியாய 1
அ தியாய 2
அ தியாய 3
அ தியாய 4
அ தியாய 5
அ தியாய 6
அ தியாய 7
அ தியாய 8
அ தியாய 9
அ தியாய 10
அ தியாய 11
அ தியாய 12
அ தியாய 13
அ தியாய 14
அ தியாய 15
அ தியாய 16
அ தியாய 17
அ தியாய 18
அ தியாய 19
அ தியாய 20
அ தியாய 21
அ தியாய 22
அ தியாய 23
அ தியாய 24
அ தியாய 25
அ தியாய 26
அ தியாய 27
அ தியாய 28
அ தியாய 29
அ தியாய 30
அ தியாய 31
அ தியாய 32
அ தியாய 33
அ தியாய 34
அ தியாய 35
அ தியாய 36
அ தியாய 37
அ தியாய 38
அ தியாய 39

யாழினி எ ெறா ேதன வி

1
"இ திர ேகா ெப
களவா ெபா !
இராமாயண திேலா ெப
கட த சர !
பாரத திேலா ெப
தா ட ப தய !
அாி ச திர ேகா ெப
அட ைவ தன !
'ெப க எ தைன ெப கள '
கவிைதயி கவிஞ ேக.ஜி.இராேஜ திரபா .

'தி க மகட
தி
திேயா இ ல ' எ பர விாி த ஒ ெபாிய
ேத கி நி ற அ த ஆ ேடா! அதி
வயதான ஒ ஆ ெப இற கின . அவ க ெகா
வ தி த இர ெபாிய ேக கேளா ஒ ப ைக க
டேவ ேச இற கிய .
வயதான ெபாியவ ஆ ேடா கார பண ெகா க
தயாரானா . ஆனா அ த ஆ ேடா கார திேயா இ ல
ெபய பலைகைய பா வி அவ கைள பா தப ேய
"பண இ க க... நீ க இ த இ ல ல ேசர
வ கீ களா?" எ ேக டா . .
அவாிட ஆேமாதி பா தைலயைச .
"ெரா ப ந ல ... உ க இனிேம ந ல கால ஆர ப .
பண ேவ டா . உ கள நா இ க ெகா வ வி ட
ணிய தா என கான . நா வேர ..."
-எ றா . அவ க தி ஆ சாிய வாிக .
"எ ன பா கறீ க... நா உ ளத தா ெசா ேன ."
"அ இ ல பா... இ ப டஒ ஆ ேடா காரரா தா
ஆ சாிய ப ேட ..."
"அட நீ க ேவற, எ ைன விட ந ல ஆ ேடா கார க நிைறய ேப
இ கா க யா..."
"ஆனா நா இ பதா பா எ வா ைகல பா கேற . ஐ ப பா
ட ெபறாத சவாாி பா கற தா எ க ஊ
ஆ ேடா கார க வழ க . ேக டா அவ க ேபசற ெபா ளாதார ைத
க னிச சி தா த ைத உலக ெகா த மா
டேபசியி க மா டா . ட ஒ பா ெப ேரா விைல
ஏறினா ப பாய ஒ சவாாி ஏ தற ெரா ப ந ல மன
ெகா டவ கதா எ க ஊ ஆ ேடா கார க!
இ த அரசா க ச திர ல பால க . ஆனா ஆ ேடா
ைரவ கைள மீ ட ேபா ஓ ட ைவ க அ இ ைல.
ஏ னா எ த எ .எ .ஏ., ம திாி இ னி ஆ ேடால ேபாறா க...
ேபானா ல நட கற அநியாய ெதாி ?"
-அவ ெகா த நீ ட விள க உட இ த அவ மைனவி
பி கவி ைல எ ப அவ க ேபான ேபா கி ெதாி த .
"ேபா காச ெகா வா க... ஒ த ேபசிட டாேத?"
எ றா ச சின ட ...
"வி க மா... ஐயா ேபசற நியாய தா கேள! நா மீ ட
ேபா டா எ ன வ ேமா அைத தா ேக கேற . என எ த
ைற இ ைல. ெசா ல ேபானா என தா க டம க
அதிக !".
அ ற யா... ஒ கிேலாமீ ட ர ைத ட நட கட க இ ப
யா ேம வி பறதி ைல. ஒ நாைள அ கிேலா மீ ட ர
க டாய நட க டா ட ெசா றா . ஆனா யா நட கறா?
கா இ கற ள நடமாடற ம தா
நிைன கறா க. இதனாேல உட ெப ேபா அைத ைற க
பாடா ப றா க.
எ லா ெகளரவ பா காம நட கற வ தாேல
ேபா யா, ஆ ேடா கார க தானா தி தி வா க. த
ேபா ம க கி ட இ . நா வர மா?"
அவ ஒ ந ல பதிைல தா ெசா னா .
"ச ேதாஷ பா... இ தா பண ைத தய ெச வா கி ேகா."
"ஏ க... உ க நா உதவி ெச ததா இ க டாதா?"
"என பண ைறேவ இ ைல பா! வ ம ேம என
நா ல ச மாச வ . நா டா சியிேலேய
வ கலா . ஆனா நா ெகா ச சி கனமானவ . அதா
ெச ைனல இ இ த ம ைர ரயி ல வ ஆ ேடா ல
வ ேக ."
"ஓ... நீ க ெச ைன காரரா?"
"ஆமா... ஆனா இனி நா ம ைர கார !"
ெசா ெகா ேட பண ைத ெகா வி அ த திேயா
இ ல ைழய ெதாட கினா .
"ஈ வரா... இ த ஆ ரம ல இ கற யா காேத ேக க
டா ..." எ உட நட அவ மைனவியிட ேவ ைகயான
பிரா தைன.
"அல ... இ வள நா தா எ ைன க ேரா ப ணி ேட
இ ேத. இனியாவ ெகா ச மா இ . நா ஒ
அ தமி லாம ேபசறவ கிைடயாவ . உன அ ந னா
ெதாி .இ நா வாய திற தாேல உன பி க
மா ேட கேற..."
அவ அ ெகா ள அவ வச ேக மிகேவ கன த .
அவரா க யவி ைல. யாராவ உதவ மா டா களா எ
எதிாி பா தேபா அ த திேயா இ ல க பி இ ஒ
சிறிய பி ைளயா சிைல க ர ஆர தி நட ெகா த .
இ ல ைத ேச த சில வண கியப நி றி க, அவ க
ந வி ஒ இள ெப ! ெபாியவைர அவ மைனவிைய
பா வி அவ நீ ட க ர ைத ட ஒ றி
ெகா ளாம ஓ வர ெதாட கினா .
வ தவ இர ேகாைஸ பா தப ேய 'சீ 'எ ர
ெகா க, ஒ வ ஓ வ ப ைக க ைட ேக கைள
எ ெகா டா .
"சா நீ கதாேன மி ட ல மி நரசி ம ... ாி டய ேப
ஆ ச ...?"அவ நட தப ேய ேக டா .
"எ ஸா ... "
"இவ க உ க மைனவி அலேம ... சாியா?"
"ஹ ர ப ச , அலேம எ கிற அல . நா 'அல ' தா
பி ேவ "
" ஆ ெவ க சா ... வா க ஆ ேபா எ க ேச மைன
பா கலா ..."
" ... ...!"
அவாிட திதா ஒ உ சாக . உட வ த அவ மைனவி
றி றி பா தப ேய நட தா . அவ க இ வைர
அ ள ம ற தியவ க அவ க இ த இட தி இ தப ேய
பா தன .
சிலரா அவ கைள பளி ெச பா க த . சில பா ைவ
ேகாளா . அ வள யமி ைல. அவ களி க ாி ர க
எ கிறவ ம த வச இ த ெபா ைய ஒ ஏ
ஏ றி ெகா ேட அவ அ கி நி றப இ த த டபாணி
எ பவாிட "எ ன த ட ... இ னி இர க எ ாி
ேபா இ ?" எ ஆர பி தா .
"ஹு இவ க எ ன சி கேலா?"
"வயசாயி டாேல சி க தா யா. எ ன... பச க யா
இ தி க மா டா க. ஆைள பா தா ெவ ைளயா ஆ ஸ
மாதிாி ெதாியறா ந ல ெப ஷ வ . அ ற எ ன?
இனிேம யா வயசானா சாி... திேயா இ ல தா . நீ
ேவணா பா திேயா இ ல கற ஒ பிசின ெச டரா மாறி
ஊ ஊ , ெத ெத க யாண ம டப , சினிமா திேய ட
இ கற மாதிாி வர ேபா "
அவ அ க ெதாட கிவி டா !
ஆ மி ேச ம ர கா சாாி பளி ெச ற தி ம கா ேபா
நா கா யி அம தி தா . அ த இள ெப அைழ வ தி த
இ வைர பா அழகா நம கார ெசா னா .
"ெவ க மி ட ல மி நரசி ம . ெவ க மிஸ ல மி
நரசி ம ."
"ேத மி ட சாாி. ெவாி ைக ஆஃ "
"வி ெளஷ , நீ க உ க சாமா ெச ேடாட வ க தாேன?"
"இ த இர ேக தா எ க ல ேக . அ ற இ த ெப ."
"இ வள தானா?"
"இ வளேவதா ... எ கைள தா இ க இனிேம நீ க பா க
ேபாறீ ேள..."
"பரவாயி ல... சில ெச ெம டா அவ க ப ணின க
நா கா ய ட ெகா வ வா க. அதா ேக ேட ."
"எ ன ெபாிய ெச ெம ... டல கா. உ ேராட எ க
ெபா ைணேய கி எம கி ட ெகா ேடா . அ
னால இ த ேமைஜ நா கா ெய லாம அச
ஜட ெபா தாேன?"
அ த ல மி நரசி ம தி பி ேக டேபா அவ க களி
ம ெக க ணீ . அ அவ ைனவியிட எதிெரா க
"ஞாபக ப தி ேடளா?" அ த அ ைமயாாிட வி ப .
அ த ெநா அவ கைள அைழ வ தி த ெப ைண தா
ேச ம ர கா சாாி பா தா . அவ பா ைவயி ெபா
அவ ாி த .
"ஓ, ேநா... இ க வ அழ டா . இ த திேயா இ ல தி
க ணீ இடேம கிைடயா . நா ைமைய ச ேதாஷமா
ெஜயி கற ஒ ேகா ைடயா இ த தி மக திேயா நிைலய ைத
நட த வி பேற .
உ க ெபா ைண உ ைமல நீ க இழ கல. இ க உ க ேமல பாச
கா ட உ க ெப ைண ேபால பல ெப க இ கா க. ேடா
ஒ ாி..."
ேச ம ர கா சாாி ஆ தலாக ேபசினா . அ அவ க
இதமாக இ த .
"அ மா ... இவ கள இவ க ஃ ளா கி ேபா
வி அ ப ேய ஃபா மா எ லா ைத றயா?"
அவ அ த இள ெப ைண பா ேக க " அ பா" எ றா
அவ . ெம ய ப ைச நிற தி தா உ தி அழகா தைல
பி னி ெந றியி ம ேதா ய வி தி கீ ேறா அவைள
பா பத அ வள ல சணமாக இ த .
"வா கேபாகலா ."- எ அவ அ தஆ ைம
வி அவ கைள அைழ ெச ல ெதாட கினா . ல ேக கைள
னதாக எ ெச வி தன . அவ க அ த
ெப ைண ெதாட தன !
அ த ஃ ளா திற க ப ேபாேத ஏ.சி.ேபாட ப சி
எ றி த . உ ேள ெஷ ஃ ஒ றி மீனா சியி உ வ பட
அத தசா க மண ெகா த . ஒ ேமைஜ ேம
வி. அ ேபாக இர ெம ைத ளக க . க பி ராயி
ேபா ஒ ெச அ . அ ேக நா நா கா ஒ
ேமாேடா ேபாட ப த .
வ றி ெபாிய ைசசி பா க த ெக கார . அ ேபாக ஒ
அைற. அைற ஒ இ ேரா சாவி ெகா ேதா அவ களி
ெபா கைள ஏ ெகா ள கா தி த .
ம ற தி பா கனி.
அ ேகேபா நி க ைவைக ஆ அ பா ம ைர ராணியான
மீனா சியி ேகாயி ேகா ர க நா ஒ ேசர க ணி
ப டன. அல அ நி றப ேய ேகா ர கைள பா
படபடெவ க ன தி ேபா ெகா டா . அவ வ
ேச ெகா டா .
"எ ன ெசா ேற... ஃ ளா பி சி கா?" அவ ேக க அல
அ ைமயாாிட சி .
"ெரா ப பி சி .இ ப மீனா சி ேகா ர த பா க ெகா
ெவ சி க ."
"நா ெசா ேன ல... நீ இ க வ தா ெசா கி ேபாேவ ..."
"வா தவ தா ... ந ம மீனா சியதா கட கார எம பறி சி
ேபாயி டா . ஆனா இ த மீனா சிைய நா விடமா ேட ..."
அல விட மகைள ெதா ஒ உண சி றிட .
"எ ன ஞாபக ப தாேத இ ப நீ ம
ஞாபக ப தலாமா?" அவ ச ைட தயாரானா . அ த
ெப ைண அ பாதி வி த .
"அ பா..." எ றா இதமான ர .ல மிநரசி மனிட உடேனேய
ஒ சி .
"அ பாவா... யா பி ட "
"நா தா பா..."
"நீ... நீயா மா... நீயா அ பா ேன?"
"ஆமா... நீ க என அ பா. இவ கதா அ மா. நா அ பா
அ மா இ லாத ஒ அனாைததா . ேச ம சா தா என அ பா
அ மா எ லா . ேந தா அவ உ கைள ப றி ெசா னா .
அ க மகைள நீ க ம ச காமாைல பறி ெகா தைத
ெசா , எ ைன உ க மகளா இ க யாமா ேக டா .
இைதவிட என ஒ ச ேதாஷ இ க யமா எ ன?"
அவ அவர ைகைய ப றியப ேக க அவாிட சி .
"ச ேதாஷ மா... ச ேதாஷ ... ஒ ஆ ேடா கார இ க எ கள
இற கி வி ேபாேத எ க இனி ந ல கால னா . அ என
இ ப ாி ற . ஆமா நீ ஒ அனாைத ெசா னிேய... நீ
யா மா. உ ேப எ ன,"
"அனாைத னாேல ேபா ேச பா... நா எ த சாதி எ அ பா
அ மா யா எ த ஊ எ ெதாியா . எ ைடய 12 வ
வய லேய நா ஒ ெதா ழ ைத உ ைமைய என
ெசா டா க. ஒ தா தக ப ழ ைத அவ க ம
ெசா த . ஆனா ெதா ழ ைதேயா ச தாய ேக ெசா த .
ஆைகயால உ வைரல இ த ச தாயேம உற . வயசான அ வள
ேப ேம எ தா த ைதய க தா கற தா ேச ம என
உண தின பாட ."
அவ ெசா க, மண க மண க காபி வ த . கிாி காபி!
"காபி சா பி க" எ றா .
அவ க கைள பாக இ ததா ளி தய க மி றி உடேனேய
சா பிட ெதாட கின . அமி தமா இ த . ேபா மான ேவ .
"அல நீ ேபாடற காபி மாதிாிேய இ ..."
"இ த காபி ம மி ைல... ப , சா பா எ லாேம இ க
ைஹஜினி கா இ . தின ஒ ெம . நீ க ைடனி ஹா
ேபா சா கலா . இ ேக ெகா வ பாிமா வா க.
இ ேபாக வார ஒ தடைவ டா ட வ பிரஷ ல இ
சகல ைத பாிேசாதி பா . கீழ தினசாி பஜ உ . மாச ஒ
ேகாயி ேவ ல ேபாயி வ ேவா . அ னி அ த ேகாயி
அ னதான ந ம திேயா இ ல சா பா நட . நீ கேள உ க
ைகயால எ லா பாிமாறலா . இ ேபாக இ க இ ேடா
அ ேடா ேக உ . அ ல சா பிய ஷி பிைர உ .
ெவ ளி, சனி, ஞாயி நா ெவளிய ஆ ேடாாிய ல
கதாகால ேசப , ெசா ெபாழி க நட .
ஊ ல நீ க உ க ள ஒ தர க ைத ஒ த
பா கி உ கா தி த மாதிாி உ கா தி க ேதைவயி ல.
உ கேளாட ேச இ த திேயா இ ல உ பின க
எ ண ைக 167.
நாம அ வள ேப ஒ ப .
ஒ ஜாதி- ம ஷ ஜாதி"
அ த ெப ெசா க அவ க இ வ ஒேர சி பாக
இ த .
"நீ ெசா றைத ேக க ேக க நா க இ வள நாைள ேவ
ப ணி ேடாேம ேதா ற . ெரா ப ச ேதாஷ டா ழ ைத.
ஆமா நீ உ ேபைர ெசா லேவ இ ைலேய... உ ேப எ னடா?"
"உ க வைரல நா உ க ெபா மீனா சி."
"அ இனிேம தாேன... இ வள நாளா உன எ ன ேப ?"
"அ பதிைல நா ெசா ேற ..." எ றப ேய உ ைழ தா
ேச ம ர கா சாாி.
"வா ேகா..."
"உ க ஒ க ப ட இ த ஃளா பி சி கா?"
"ெரா ப பி சி .ஐ ச ரஅ தா . ஆன ஒ ேபல ல
இ கிற தி தி இ ."
"நீ க மாசாமாச தர ேபாற க டண இ த திேயா இ ல த
நட த தா பய பட ேபாற . எ க லாப ேநா கெம லா
கிைடயா ."
"அ சாி... இ த ெபா ேணாட ேபைர நீ க இ
ெசா ல ேய...?"
"ெசா ேற . இவைள எ க திேயா இ ல வரா டா ல உ ள
ெதா ல நா க க ெட த ேபா இவகி ட அ ைகேய இ ைல.
எ க ைத பா அ ப ஒ சிாி சிாி சா! டேவ ைகய கால
அைச ெகாண ட ேவற. ஆனா எ வைரல அ த
ெகான ட ச த ஒ யாேழாட இைசயாதா ெதாி ச . அதனால
இவ யாழினி ேப ெவ ேச ..."
அவ ெசா க, அ த யாழினியி க களி பனி .
"யாழினி நீயா அழேற?"
"நீ க ெசா னத ேக க எ னால அட க யல பா."
"ெநகி சிேயாட அழற ந ல தா . அ ல த இ ல. ஆனா நீ
அ காக ட அழ டா . நீ ெப சா வா கா ெதா
ழ ைதகளால ஐ.ஏ.எ ., ஐ.பி.எ . ஆக
நி பி க ெசா யி ேக இ ைலயா?"
"ஓ...இவ ப கிறாளா?"
"ப கிறாளாவா... இவ ஒ த க ெமட காாி..."
ர கா சாாி ெசா சிாி தா .
"எ வைரல வல ைக இட ைக எ லாேம யாழினிதா ..." எ
ெதாட தா .
"அ ப எ க ெபா ெசா ன மா எ க ஆ த கா?"
ல மி நரசி ம ச மட க "இ ல மி ட ல மி நரசி ம ...
யாழினி இ க எ லா ெபா . அைத நீ க ேபாக ேபாக
ாி சி க."
ர கா சாாி ெசா னேபா ர ஒ உ தி. அல உடேனேய
ெந கி ெச அவ இ க ன ைத வ
தி கழி தா !
அ த பிரமா ட ஹா பிட வளாக தி அ ர ேவக தி வ
ேத கி நி ற அ த பி.எ .டபி கா . உ ளி ேகா
மா ஒ வ ,ப டைவ ைவர அ ைக மாக ஒ
ெப இற கின .
அவ ஐ ப வயதி கலா . அ த ெப ேகா ஒ
நா ப ைத இ . இ வைர சில டா ட க கா தி
அவசர அவசரமாக ஐ.சி. . ேநா கி அைழ ெச றன .
உ ேள எ ப ைத வயதி ஒ வ ஆ ஜ ேபா எமைன
எ பி க தயாராக இ தா . இ வ வர தவி த
விழிகேளா அவ கைள பா அ கி அைழ தா .
"மாமா..."
"கி டவா..."
"ெசா க..."
"உ ..."
"எ ...?"
"உ ..."
"ெசா க என எ ன?"
"உ ... உ ... உ ழ ைத சாகைல... நா ெச ேபாயி டதா
ெபா ெசா ேட . அ ... ஒ அனாைத ஆ ரம லஇ ப
உயேராடதா இ கா..."
அவரா அத ேம ேபச யவி ைல. உயி ெவ ெகா
பிாிய ஆர பி த .
அ தஉ ைமைய ேக ட ெப ணிடேமா ெப திைக !

2
'இ பவ யாவ வா பவ அ ல
இற தவ யாவ மா டவ அ ல
மனிதாி பலேப தாவர ேபா றவ
ம றவ சிலேரா மாமிச ேபா றவ
வி வேத வா ெவன ெசா னா
மா க ட வா வதா ஆகி
வில க எ லா வா பைவ அ ல;
இ பதா ம எ ெகா ளலா !'
-'ெவளி ச வ கிற ' கவிைத
ஏ வா . எ. ராதாகி ண .
யி பிாிவத அவ ெசா ன அ த ெசா க
உ அ த ெப மணிைய ஒ இ ப அதி சி
வி த . அ த இ ப அதி சி அவ இற பி
ஆளா கி

க ைத டஒ மி லாதப ெச வி ட . இ ப
அதி சி ஆளான அ த ெப மணிைய அவேளா வ தவ
ேதாேளா ேச க ெகா டா .
"ேமாகனா... கட ந ைம ைகவிடைல. ஹாி வா ல நாம ச தி ச
ேயாகிைய நா உ ைமயானவ ஒ கேற . அவ
உ ைமல கால ெதாி ச ஞானிதா ..." எ றா க
ெகா ட நிைலயி அவ .
"உ ைமதா க... மாமா ம இ த உ ைமைய ெசா லாமேல
ெச தா எ ைனவிட ஒ பாவி இ க மா?"
"அதா ெசா டாேர. நீ சாி, நா சாி இனி ெந நிமி தி
நட கலா . ைப த ைப டா ட கி ட ெசா மாமா உட ைப நாம
ெகா ேபாற வழிைய பா ேபா , கமா ..."
அவாிட ஒ உயிாி பிாிைவ கட த ஒ உ சாக ெதாி த .
அ த 'ஐ.சி. .' ைவ வி இ வ ேம ெவளிேய வ தா .
எதிாி சீஃ டா ட கிாித . உட அவர ஜூனிய க இ வ .
"ெவாி ெவாி சாாி மி ட ச தான . உ க அ கிைள எ களால
கா பா ற யைல. இ க வ ேபாேத அவ ஒ
ெவஜிட ளா தா வ தா . அவ சாகற தி ேபசினேத எ க
வைரல ஒ ஒ ட தா ."
"அவ ேபசின ம ஒ ட இ ைல... ேபசின விஷய எ
வைரல ஒ ட . எ னால இ ப க பட யைல. இவர சா
விசி திரமான . அ ல இவேராட சாைவ ேச கலா . நீ க பா ைய
ப காவா பிரச ப ணி இ மி ய டா அ பி ைவ க. ம ற
விஷய கைள நா பா கேற ."
ச தான எ கிற அ த ெதாழிலதிப ேமாகனா எ கிற த
மைனவிைய ேதாேளா அைண த ப அ த ந ச திர
ஆ ப திாியி வாயி ப தி வர அவர காைர ைம கி
ெச ாி ஒ வ அைழ க அ வ அவைர ஏ றி
ெகா மித ேபா விைரய ஆர பி த ... கா ேமாகனா
எ கிற அ த ெபா மணியி க களி நிைறயேவ பனி . இ
ைக ேசைல திைய இ க ப றியப இ தன. அதி அவ
மன ேபாரா ட ெதாி த .
"ேமாகனா..."
"ெசா க..."
"ஒ விஷய ைத நீ கவனி சியா?"
"எைத?"
"மாமா ஒ அனாைத ஆ ரம ல ெசா னா தவிர, எ த
ஆ ரம ெசா லைல பா தியா?"
அவ ேக க ேமாகனாவிட ெவ ெக ஒ பா ைவ.
ஐ ைய ேயா 'இ ப எ ன க ப ற எ ப ேபால ஒ பாவைன.
"உ பா ைவ என அ த ாி . டா இ த நம இ ப
பாதி க தா கிைட சி . ஆனா க வ கற
ந பி ைக இ ப என ஏ ப . ைப த ைப அவ வா ைதல
இ கற இ ெனா உ ைமைய கவனி சியா? அ த ழ ைத
உயிேராடதா இ கா ெசா னா . 'இ கா' அ ப னா அ
ெப பா ... அ ப னா ந ம ழ ைத ஒ ெப !"
அவ ெப எ றிட, ேமாகனாவி பனி த விழிகளிட படபட பான
ஆேமாதி .
"வா எ பி ...எ மக ... எ மக ..." அவ ஏேதா ெசா ல வ
யாம உைட ேபா அவ அழ ெதாட கினா .
பி ன மா ப கமா ேகா பா ெக ைட தடவி ந னமான
ெச ேபாைன ெவளிேய எ ட னி விர கைள உழல
ெச "ச ரா... ேட ச ரா நா ச தான ேபசேற டா..." எ
பலமான ர ஆர பி தா . அ ப ேய க ேபாைன ஆ
ெச தா . ம ற அவ அைழ த அவ ந ப ச திரேசகாிட
இ பதி ர .
"ஹேலா, ச தான ... எ ப நீ பா கா ல இ வ ேத?"
"இ னி காைலலதா ..."
"வ ற ஒ மாச ஆ ேபாேன... சீ கிரமாேவ
வ ேய..."
"ஆமா டா... அ சாி நீ எ க இ ேக?"
"நா இ பஎ ல தா டா இ ேக ."
"ச திரா... நா இ பேவ உ ைன பா க டா. உ ட நா
நிைறய விஷய கைள ேபச ேவ யி ."
"ேபச மா வரேவ ய தாேன? எ கஇ ப ைக
எ லா ேபா ேற... எ வர ப மிஷ லா ேவற
ேக கேற..."
"நா இ ப ச ேதாஷ க கற இர ல இ ேக .
அதனால என ள ஏக ப ட த மா ற க . ைப த ைப... நா
வாாி இ லாத மல இ லடா... ஐ ேஹ ஒ டா ட ..."
"ச தான ... எ னடா ெசா ேற ... மகளா யாைரயாவ த எ க
ேபாறியா?"
"எ ர த ல பிற தேத இ ேபா நா எ கடா த
எ க ?"
"எ ன ச தான ... நீ நா ம ெச லதா ேபசறியா?"
"இ ல இ ேத நீ இைத ந பைல ந லா ெதாி . ச ரா...
ந டா... ந நீ ந பி தா ஆக அ த கால தமி சினிமால ஒ
நா ஒ ேகர ட ஃ ளா ேப ைக ெசா ல ஆர பி .அ ப
ெகா வ தி மாதிாி ட வ ட வி ேம...? கி ட த ட அேத
மாதிாி என இ னி நட த டா. நா எ வள ெபாிய பாவி
ெதாி மா?
நா இ க இ த தமி நா பண கார க லேய த இட ல
இ க, எ மக ஒ அனாைத வி தில வா கி இ காடா!
எ வள ெபாிய ெகா ைம இ ?"
ச தான ெவ தா . அவ அ வள பலமான ர வ த ேதா
ேபசி ேமாகனா ேக டேதயி ைல.
அேதசமய அ ஒ ெபாிய உ ைம. அ த உ ைமயி தா க
வ ேமாகனாவிட இ த .
"ச தான ... உன ஒ மக இ கா நீ ெசா றைதேய
எ னால ந ப யல. ஆமா எ ன இ தி உ ைலஃ ல
இ ப ஒ தி ப . யா ெசா னா......?"
"எ லா ைத நா உ கி ட ேபச . மன வி ேபச
எ ஒேர ெப ஃ ெர நீ ம தா . இ ல ஒ ெகா ைம
எ ன னா என ஒ மக இ கா ெதாி ேபா . ஆனா
அ எ க இ கா, எ ப இ கா எ ெதாியா அைத
எ லா க பி க டா..."
"ச தான நீ இ ப எ னப ணி கி ேக?..."
"உ தா வ கி ேக . உ ட ேபசி
உடன யா எ மாமா ப மநாப ைடய ஃ னரைல
கவனி க ."
"ஃ னரலா... அ ப அவ இற டாரா?"
"ஆமா ... ந லேவைள சாகற ள ம ஷ உ ைமைய
ெசா ெச தாேன... அ த வைகல ச ேதாஷ ."
"ஏ... உ மாமா லமா ெதாிய வ த ரகசியமா இ ?"
"ஆமா ... ைப த ைப எ கா இ ப உ ப களா கா ப ள
ைழ சி ..."
ச தான றி க அ த பிரமாதமான ப களா ேபா ேகாவி
அவர கா ேத கி நி ற . ச தான , ேமாகனா உதி தன .
எதி ெகா டப ேய வ தா ச திரேசக . ச ப த ேதக .
ேஹா யாக இ ேபா மி காக இ ெச ெப ேபா
தா . க தி அ ப டமான பண கார ெபா . டேவ
ப த டா ட எ பத கான ல சண க . க தி ைடர ட
பாலச த அணிவ ேபால படைடயான ச ர க ணா .
ச தான ைத பா தப ேய வ தவ ெம ைமயாக ஒ அைண
ெகா "வாடா... உ ளவா... க , க ..." எ ேமாகனாேவா
ெச றா .
உ ேள ஹா ேசாபா க இ ைல. மாறாக ெம ைத ேபாட ப
அத ேம தி க கிட தன. ஒ ஒ ணைர அ உயர
கா ேம வா தாமைர ெவ கல பா திர ஒ றி மித
ெகா த . தைல ேம அ த கால திவா க
பய ப திய ப காவிசிறி. அதி ஏராளமான மயி க .
அ த நாளி ஹா ெவளியி இர அ ைமக இ
அவ க அைச பதி ப கா அைச கா வ .இ
அ ைமக பதிலாக ஒ ேமா டா க வி ப காைவ
அைச கவி ெம ய கா ைற வரைவ தப இ த .
அ த ஹா ேதா ற ச திரேசக ஒ பழைம வி பி எ பைத
ெசா லாம ெசா வி .
அவ க வ ேம ஹா ள ெம ைத ேம அம ெகா டன .
கா மட கி அம வ க னமாக இ தா இ தி கைள ஒ ற
ேம ஒ றாக ேபா அத ேம ஏறி அம ெகா ளலா .
ச தான அ ப தா அம ெகா டா .
க தி உலராத கா ேபால இ க ெப வி
ச த யமாக காதி ேக ட . ேமாகனா உைற தா
ேபாயி தா .
இைடயி கா இ தரவி க ப த அசலான திரா ைச
ரச !
அைத இ வ ேம ம வி டன .
ச திரேசக இ வ மகைள ப றய அ தமான நிைன பி
சி கி ெகா ப ாி த .
"ச தான ... ளீ ாிலா ...! ேந ல ேப ேற ெசா ேட
ெட ேபா லேய எ லா ைத ெசா ேட அதா இ ப எதி
எ ப ஆர பி கற உன ழ ப . ஆ ஐ ைர ?
ெய ... அனா நம ள எ ன ஃபா மா ... ச த , என ஒ
மக இ கா ெதாி ச ல இ ேத எ மன எ ப எ லா
ெதாி மா?"
"உ க ம தானா... ெப த என இ ைலயா...? அ ண
கி ட ச ேபச ேவ யத ேபசி கிள க... மாமா உட
வ ேபா நாம இ ேல னா ந லா இ கா ..."
"இ ல ேமாகனா... இ ல... நா மாமா உட ைப பா க வி பல. நீ
ரணி ேபா ப ணி எ லா காாிய ைத அவைளேய பிெராசீ
ப ணி க ெசா . மாமா எ வைரல ஒ ேராகி..."
"ஐேயா எ ன க ெசா றீ க?"
"ஏ உன அவ ேராகியா ெதாிய யா?"
"ஒ வ ஷமா ெர வ ஷமா? இ ப திேயா வ ஷமா இ த
ரகசிய ைத ம ஷ மன ல ெவ கி ேட ந ம ட
வா கா . எ வள ெபாிய ேராக ?"
"இ தா மன ேக காம உ ைமைய ெசா வி அவ
இற கா கஇ காகவாவ நாம அவ ஈம கிாிைய சட ல
ப ெக கி தா தீர ..."
"இ ல ேமாகனா... ஐ கா ... ஐ கா ! எ னால யா .
சா ேபா ட அ த நப ந ம கி ட சா உ ைமைய எ க
ெசா னா ? இ ப இர ெகா டானா ஒ ரகசிய ைத
ெசா ெச த ெசா லாமேல ெச கலா ... பா ... எ த
அனாைத இ ல ேபா நாம ேத க பி க
ேபாேறா ?" எ ப க பி க ேபாேறா ? என எ லாேம
பிைள டா இ ..."
ச தான பத ட படபட கைறயாதப ேபசி ெகா ேட
ேபானா . ச திரேசக க தி சி தைன வாிக .
"அ ணா நீ கேள ெசா க ணா. இ வள பிற மாமா
காாிய ல நாம கல கேல னா ஏ ேக வி வ .அ பஎ ன
பதிைல ெசா ற ?"
"நீ ெசா ற சாிதா ேமாகனா... ச தான ... நீ த ல ற ப .
உ மகைள க பி க ேவ ய எ ெபா . ைப த ைப
எ மக கேண ஃபாாி ல எ .எ . வரா .
அ ைகேய ேவைல கிைட ச . நா தா நீ எ க ட இ க
ெசா இ யா வர ெசா யி ேக .
அவ எ ப ேம இ ெவ ேகஷ ல ெர ப இ ர !
உன ேக ெதாி . அவ ேயா ைல ராில ேஜ பா
பட க தா த இட . அவ கி ட உ மகைள
க பி கற அைச ெம ைட ஒ சவாலாகேவ ெசா
ஒ பைட ேபா . என ந பி ைக இ . அவ
க பி சி வா . உ மக க பி க படற வைர இ த
விஷய ப தி ெபாிசா யா ேபசவிடாம பா கற தா
திசா தன .
உ மாமா ேமல இ கற ேகாப ெரா ப நியாயமான . ஆனா அ ல
திசா தனமி ைல. திசா தனமி லாத நியாய க
ெஜயி சதா சாி திர இ ைல. ஆைகயால தலல ற ப .
மாமாேவட காய க .
உ மாமா மக ரணிகி ட நாம அ றமா நிைறய ேபச
ேவ யி . ஆைகயால அவகி ட த பி தவறி உ வ த ,
ேவதைன எைத கா காேத ற ப ..."
ச தரேசக ச தான ைத பி த ளிவிட அவ அைர மனதாக
ற ப டா . அ ேபா ளி ைஜெய லா த நிைலயி
"அடேட அ ணனா..." எ றப ேய வ தா ச திரேசக மைனவி
வாச தி.
"வாச தி... அவ க இ ப ேபாக . நா உன விவரமா
ெசா ேற . அ ற உ ட ேபசற சா ல ஒ அைரமணி ேநர
ெசலவா . நீ ற ப டா..." எ தி பினா !
"எ ன க... எ ன விஷய ?"
"ெசா ேற ... ஏ ேபா நீ கிள பி ேட தாேன?"
"நா ேர ..."
"அ ப கிள ."
அவ க இ வ த க காாி ஏ ேபா ைட றிைவ திட
கா ச திரேசக வாச தியிட ச தான விஷய ைத
ெசா தா .
"எ ன க இ ... எ னால ந பேவ ய க?..."
"ந ... ேமாகனா ழ ைத பிற த வைர எ லா
ெதாி . அ ெச ேபாயி டதா ெசா ன தா ெபா யாகி இ ப
இ ப ஒ ரகசியமா ெவளி ப . அ னி ேக ச தான அ பா
ேமாகனாைவ ச தான க யாண ப ணி க டா
எ ென னேமா ப ணி பா தா . அெத லா என ெதாி .
ம திரவாதி பி னியம லா ேபானா ! அ ப இ த
ெச ேபான மாமா தா ச தான அ பா வல ைக, இட
ைக எ லா .
ஆைகயா இ ப நட க வா இ . த ல ழ ைதைய
பிாி அ ற ேமாகனாைவ பிாி க தி ட ேபா கலா .
ஆனா அ நட காம ேபாயி . ச தான எ காரண ெகா
ேமாகனாைவ கக ைகவிட தயாரா இ ைல. அதனால அவ அ பா
நிைன சப நட கைல. ழ ைத விஷய லம ெப சா ஏேதா
த ப ணி டா க. அெத லா எ ன க பி க .
ந ம கேணஷு இ ந லச த ப ..."
"அவ எ ஜினிய க... சி.ஐ. . இ ைல..."
"அவ எ ன ெசா றா தா பா ேபாேம...?"
அவ அ ப ெசா ல வாச தி பதி எ றாம
ைற தா . ஏ ேபா வ த .
பா கி கி இ உதி அைரவ ேக அ ேக ேபா
நி றன . ேநர சாியாக இ த அவ க மக கேணஷு
மி காக நட வ தப இ தா .

3
'ப ட க ஆ வ ச ட க ெச வ
கயி றி ேம நட ப ெப கேள!'
-இதய தி ைஹ '
கவிைதயி கவிஞ .இரா. இரவி.

வி மான நிைலய தி இ
மா ேபா அைண
ெவளிேய வ த கேணைஷ வாச தி
ெகா டா . ஒ நீ ட பிாி பி
ஏ ப ச தி க அலாதியானைவ. அதி தா -பி ைள
ச தி பி பாச மி சார ைஹேவா ேடேஜா பா . அ த ேநர
க காகேவ பிாி தி பைத ட மன ெபாிதாக க தா .
அ மாவி அைண பி ெநகி தா . இர டாவதாக தா
அ பா! இதி எ த அ பா க தா மன பா ைமயி ைல.
இ ேவ மகளாக இ தா த அ பா மா . அ ற தா
அ மா மா . இைவ எ லா யா தி ட ேபா
வைக ப தாம மிக இய பாக த னி ைசயாக நைடெப
விஷய க .
தமிழி த ண க எ ஒ வா ைத உ . அதி ஏ ேபா
உ ள 'ெடாம ேக ' ஒ இட ைத ஒ கிேய
தீரேவ . பல உயி க அ ேக தா யி ெப கி றன.
ச ேதாஷ சரளமாக ெவளி ப வ அ ேகதா !
அ பா- அ மா அைண பி ெநகி தவனாக காாி
ஏறினா . கா உ சாக பாச பாிவ தைனக ஆர பமாயின.
" , அவசரமா தி பி ேபாக கற மாதிாி ஒ தி ட ேதாட
இ த தடைவ நீ வரைல தாேன?"
"இ ல மா நா ெகா ச அவசரமா தி பி ேபா தா தீர ."
"எ னடா ெசா ேற?"
"ந ல க ெபனில ந ல ெட ேனஷ ல ேவைல கிைட மா.
வ ஷ ச பள ஒ ல ச டால !"
"இ திய மதி ஒ அ ப ல ச வ மா?"
"நி சயமா. ஒ இ திய இ ப ஒ டா .எ . ல
கிைட கற ெரா ப அ வ மா. நா மலா எ .எ . சஒ
இ ய வ ஷ 30000 டால ச பாதி சா அ ேவ ெபாிய
பிள !"
"உன ம எ ப டா ைட ஸு ேமல கிைட ச ?"
"நா ஒ ாிச ஆ கிைள ச மி ப ேண . அைத பிரா கலா
ஃ ப ணி காமி ேச ."
"அ ப எ னஆ கி அ ?"
"இ னி இ த உலக லஇ கற ச திகைள அதாவ பவைர
அ சா தாேன ெசா றா க?"
"ஆமா , ப ச த ! நீ , நில , ெந , கா , ஆகாய கற அ
தா அ ."
"ஆறாவதா ஒ த இ "
"நீ ஊழைல ெசா றியா?"
அ பா ச திரேசக இைடயி ேக டா .
அத காக சிாி தா . பி "இ ட ந லா தா பா இ .
ஆனா நா ஆறாவ த ெசா ன எல ாி பவைர- அதாவ
மி சார ைத."
"வா தவ தா டா. நீ ெசா ற இ த த இ ப தமி நா ைட
ப தற பா ைட நீ இ க இ அ பவி சா தா டா ெதாி .
ந ம ம ைரல பதினா ேநர பவ க !"
வாச தி அ ப ெசா ன ெநா க தி அதி கவன க .
"நீ எ டா இ ப இ வ த ப ேற?"
"இ ல மா, எ ேனாட ாிச ைச நா இ யால இ ளிெம
ப ணா தா மா எ லா பிரேயாஜனமா இ . ஏ னா, இ
நா பிற த நா . எ அறி இ க பய ப ற தாேன சிற பான ?"
"ேவ டா . இ த பிற த நா பாச லா உன
ேவ டேவ ேவ டா . இ க இ கற அரசிய வாதிகைள ஓவ
ப ணி உ னால இ க எ த தி ட ைத இ ளிெம ப ண
யா .
ைக ெப ேரா எ கா ேற ெசா ன ராம பி ைள
எ ேக இ கா ேன ெதாியல. இ த ஊ ல க ெந இ தா ேபா
ஜமா கலா . ேரா ேபா ேற , பால க ேற சி லைரைய
ெப ெப யா அ ளலா . ஜன க ெவளிய நட கற
எைத ப தி க கறேத கிைடயா .
நீ ந ம க வி தா நா பய படைலேய வ தேம
படாேத."
ச திரேசக ெசா னதி உ ள நிஜ க காாி ஏ.சி. ளிைர
மீறி ெகா கேணைஷ ட .
"அ பா. .எ ல நிைறய பிரா ள இ பா. அ த ஊ
பிர ைனகைள ெசா னா ந ம ஊ ேதவைல ெசா க."
" நீ இ உ ாிச ைச ப தி விள கமா ெசா லேவ
இ ைலேய?" அ மா வாச தி இைடயி டா .
"ெசா ேற மா. இ ப மி சார கா றாைல, நில காி, அ ற
எாிச தி சில விஷய க தாேன பய ப ?"
"நீ மி சார ைத மற யா?" ச திரேசக எ ெகா தா .
"அ தா பா. நா ேவகமா கா உ வாகற எ லா
இட ல மி சார தயாாி க நி பி சி ேக பா."
" ாி ப ெசா ேல ."
"இ ப ஒ ப இ எ ப கிேலா மீ ட ேவக ல அ ஓட
ெச . அ ேபா ப ேஸாட ஃேப ல க ப தில பலமா கா
வ ேமா இ லயா?"
"ஆமா."
"இ த கா ைற ெகா ஒ மணி ேநர ஒ கிேலா
வா மி சார தயாாி க ."
"எ ப ?"
ப ேஸாட டா ல அ கான னி ைட ஃபி ப ணிட .
அ ல எைட ைறவான சிற க இ அ ேவகமா ழ .அ ப
ழ அ த சிற பி னால ைடனேமா இ .அ லஉ ள
கா த எெல ாி பவைர உ ப தி ெச . அைத கட தி
ேப டாில சா ப ணலா . இதனால ஆயிர ப ேநர
ஆயிர கிேலா வா மி சார ைத தயாாி . அைத அ த
ப ேஸாட ேதைவ பய ப தலா . மி ச ைத வி
காசா கலா ."
"அடேட, ெரா ப சி பிளா இ ேக? ஆமா, இ ஏ ம தவ க
ேதாணைல?"
"அ பா, ேக க சி பிளா இ கற இ பி னால யா
நிைறய தட க க இ நா ஒ ப ேமல நாேன வ வைம ச
னி ைட ஃபி ப ணி ப ேஸாட ேப டாிைய ஃபி ப ணி
காமி ேச . இ ல இ ெரா ப ர ேபாக ேவ யி ."
"ெதாி , எ த ஒ வி ஞானி எ தஎ ல
ெவ றியைட சதா சாி திரேம கிைடயா . ைம ேக ஃபாரேடல
ஆர பி ஐ வைர தி பி பா தா, அவ க எைத
ெச ய கறத விட எைத ெச ய டா இ த உலக
ெசா ன தா அதிக ."
அவ க ளான ேப ெம ல திைச மாற ெதாட கிய .
" "
"எ ன பா"
"நீ ஒ ெபாிய ெட ப பசனா யா வ ேவ தா நா
கண ேபா ெவ சி ேத . ஆனா ச ப தமி லாம சயி
ஆயி ேயடா?"
"ேநா பா, என ள அ த தாக அ ப ேய இ .இ ப ட
வ ேபா எ ேட (tab) ல சா வ கற ஒ ம ம நாவைல
ப தா ெபா ேபா . சி ன வய ல ஒ ெபா காணாம
ேபா டறா, அவைள க பி கற தா கைத. எ வள ாி
ெதாி மா?"
ேக க ச திரேசக வாச தி ஒ வ க ைத ஒ வ பா
ெக டன .
"எ ன பா இ ப எ இ ப ஒ ?"
"இ ேக ஒ ெபா காணாம தா பா ேபாயி ."
"வா ?"
"உ கி ட நா க ேபச நிைன ச விஷயேம அதா பா. வ த
உடேனேய ேபச ேவ டா தா உடேன அைத ஆர பி கல.
உன எ ஃ ர ச தான ைத ெதாி தாேன?"
"அவ ஒ ெப இ கா பா..."
"வா !"
"ஆமா , அவ ேமாகனா இ இ லாத
ரதி டசா க நாம நிைன ச ெபா . அவ க ெப
இ கா. இ ப அவ கி ட த ட உ வய !"
"இ ர . பைழய ஹி தி பட பா கற மாதிாி இ ."
" ஹி தி பட ம ெம ன, அ இ ப தா இ ."
"நீ க விஷய ைத ெசா க"
வாச தி விட ச திரேசக விள கமாக ெசா ல ஆர பி தா .
" , ச தான ஒ ேகா வர . வ ஷ ஆயிர ேகா பிசின
ப றவ . மாச ஆயிர ேப ச பள த றவ . ஆனா இ
எ அவேனாட ெசா ப கிைடயா . அ வள
ேமாகனாேவாட அ பா அ ணாசல கி ட அவேராட பி.ஏ.வா ேவைல
பா தவ னா உன ஆ சாியமா ம இ ல அதி சியா
இ ."
"ாிய ?"
"ஆமா பா, ச தான ேதாட பி னணி ெரா ப சாதாரண பி னணி.
அவ அ பா ஒ ேகாயி க ! ேகாயி ல மணிய சா தா
ல உைல ெகாதி . ச தான ந லா ப ேட ேர
எ ததால ேபா கிராஜிேவ டா லபமா வர .அ த
வா ஃபிேகஷ தா அ ணாசல அவைன த ைர ேஹ டா
வ க காரணமா இ த . அ ேவ அ ணாசல மகளான
ேமாகனாைவ காத க காரணமா மாறி ."
ச திரேசக ெசா ல ெசா ல க ஆ சாியமான ஆ சாிய தி
அ ப ேய ைத ேபான .
"ந ப யைல இ ைல."
"ஆமா பா, ச தான அ கிைள ஒ ல வ பாயா எ னால
க பைன ட ப ண யைல."
"நிைறய விஷய க இ த மாதிாி இ க பா. இ த காதைல
அ ணா சல தால ஜீரணி க யைல. உடேன ச தான ைத
மி ப ணி அவ ேமல ஒ தி க ைள ேபா ல
ெகா அவைன கி வ ஷ உ ள ேபா டா ."
"ஐேயா, மி ட அ ணா சல அ வள ய ப சனா யா?"
"பல ேகா வர க அ ப தா பா. பண காைச விட
ேட ட கற விஷய பவ அதிக . அ மி ட
அ ணாசல ைத பிசாசா பி ஆ . டேவ அவ ம சின
ப மநாப ஒ ச னி. இ த ச னி எ ப யாவ ேமாகனாகி ட
இ ச தான ைத பிாி க தி ட ேபா டா . அ ல ஒ த கா க
ெவ றி அவ கிைட ச .
இ லஒ றி படேவ ய விஷய எ ன னா ச தான
தி டா எ பைத ேமாகனா ந பின தா ! ந பற மாதிாி
ப ணினா இ த ச னி."
"அ ற எ ன பா ஆ ?"
ேக க, கா ெச ைன நகர ராஃபி ச த களி சி கி கி
ேனறி ெகா த .
"அ ற எ ன, ச தானேம ெவ தா ேபானா . அவ
அ பாவான க , அ மா விஷ த ெகாைல
ெச கி டா க."
"ஓ..."
"ெரா ப ேப த !இ தஇ க ல ேமாகனா க சீ
ஆயி த தா ெபாிய ெகா ைம."
"ைமகா ! அ எ ப ?"
"எ ன பா ேக வி இ ? வா ப வய ... ைப த ைப ேமாகனாதா
இ த விஷய ல த ல ணி சவ! நம ஒ வாாி
உ வாயி டா அ பாவால ந மைள பிாி க யா அவதா
தி ட ேபா க யாண ஒ நட கற ேப இ ப
ஒ த ணி ச ."
"ஆனா அ ணால அ கி ெஜயி சி டா . அ ப தாேன?"
"ஆமா , ச தான ெஜயி ல இ க, இ க ேமாகனா க சீ
ஆன ெதாியவர க கைல கி ேவகமா ஏ பா நட த .
அனா அ ல நிைறய கா ளிேகஷ . டா ட க ைவ கைல சா
ேமாகனா உயி ெரா ப ஆப டா . அ ணாசல
அசரைல. அ ணாசல ேதாட ம சினனான ப மநாப கற ச னி ேவற
ஒ தி ட ேபா டா . இ ஃேப அ ணாசல ேதாட மனசா சிேய
ப மநாப னா அ ல ஆ சாிய பட எ மி ைல. இ த ப மநாப
ெசா தா ச தான ேமல தி பழி வி த .
இ ப இேத ப மநாப தா ேமாகனாைவ த க ட ல
எ கி டா . இ க இ தா ஊ உலக ெதாியவ
ெகாைட கான ப களா ெகா ேபா அ க ெவ
ரகசியமா பா கி டா .
ேமாகனா பிரசவ ஆ . ஆனா த ேனாட தி ட ப ழ ைத
ெச ேபாயி டதா ேமாகனாைவ ந ப ெவ டா . ஆனா
உ ைமல ழ ைத சாகைல! இ ப உயிேராட இ கற விஷய ைத
ெசா ன அேத ப மநாப தா !"
ச திரேசக ஒ கைதைய ெசா வ ேபா ெசா ச ெப ேஸா
நி தினா . அத அவ க ப களா வ வி ட .
" ... நீ ளி சா பி வா. நாம ேபா ச தான ைத
பா ேபா . ேபாற வழியி நா மி ச விஷய கைள ெசா ேற ."
"சாி பா, ஆமா நா அ கிைள வ பா எ ன பா
ப ண ேபாேற ?" கேண ஒ ெதாியாத மாதிாி ேக டா .
"சாிதா வி ய வி ய கைத ேக சீைத ராம
சி த பா னானா . ேட நீ தா டா அ த ெப ைண
க பி கேவ ேபாேற?"
"வாச தி எ ெகா தா ."
"ஏ மா, நா ல ேபா , பிைரேவ ெட எ வளேவா ேப
இ கா கேள மா?"
"அ ப இ த அைச ெம ைட நீ எ கவி பைலயா ?"
"ஓ.. இைத ஒ அைச ெம டாேவ ஆ கி நா ேவ
ப ணி களா?"
"அ பல காரண இ . ச தான ெபா உயிேராட
இ கற விஷய அவ , அவ மைனவிைய தவிர ெப சா
யா ெதாியா . அ ப ெதாி சா அ பி னால பல
ஆப க இ . ைமயா எ லா ைத ெசா னாதா
உன ாி . நீ ம மி ல. நா க உ ட இ ேகா . நாம
எ லா ேச தா ேதட ேபாேறா .
அவ இ ப ஒ அனாைத வி தில இ கறதா ம ெதாி .எ த
அனாைத வி தி. அ க அவ இ ப எ ப இ கா எ ேம
ெதாியா . எ லா ைத க பி க ."
"சாி பா, நீ க ெசா னமாதிாி எ லா ைத க பி ேபா .
விஷய ெரா பேவ இ ர கா தா இ என
ேசல ச னா ெரா ப பி . அ ைல இ ெட ேசல !
ஒ ைக பா கேற " உ சாகமாக ெசா சிாி தா கேண .
ஃ ஃ ஃ
தி மக திேயா இ ல தி பிரா தைன ட தி எ ேலா
அ ைறய பஜைன தி த . ஹா ஆ உயர
தி பதி ெப மாளி பட இ ற இ யர விள களி
டெராளி! பா கேவ ர மியமாக இ த அ த இட தி
அைனவ ெதா ைனயி ைவ ெகா கடைல டைல
பிரசாதமாக த ெகா தா யாழினி!
அ ேபா அ த ட பிரேவசி தி தா ெதா தி எ .எ .ஏ.
வான த டபாணி! ேச ம ர கா சாாி அவைர வரேவ தன
ஏ.சி. அைற ேநா கி அைழ ெச ல யல, அவ பா ைவேயா
யதா தமாக யாழினி ேம வி த .
வி த பா ைவைய அவரா வில கேவ யவி ைல.

4
'ப தைல இராவணனாவ
த மன தி ஒேர ஒ சீைதைய
ஒளி ைவ தி தா ,
இ த ஒ தைல ராவண களி
உ மனதி எ தைன சீைதகேளா?
ஒ வான இ சிற '
. ேம தா.
த எ .எ .ஏ அ ப வயதி . ஆனா ைட அ த
அ தைல, சலைவ ெச த ேவ
கிற க அ
, ச ைட, ஒ மீ ட
ஜ வா வாசைன எ
றள
ம மத தனமாக
இ தா .
ெபாிய க , ஆனா சிறிய க க ! அ த க கேளா அவ
யாழினிைய பா த பா ைவயி ஆயிர அ த க . யாழினிேயா
க மேம க ணாக எ ேலா தி ப பிரசாத ெபா க
ெதாட கி வி டா .
அ த எ .எ .ஏ. பா ைவைய அ கி தவ களி அலேம
கவனி தி தா . அ ந ல பா ைவ இ ைல எ ப உடேனேய
அவ மனதி பதிவாகி க தி சலன ஏ ப வி ட .
"கட கார ... எ இ ப பா கறா ? அவ க ண க.
இ தி ெபா மனா ையேய பா காதவனா ட ல
பா கறா ." எ ச வா வி ேட தா .
த டபாணிைய ேச ம ர கா சாாி த அைற அைழ
ெச உ கார பணி தா . த டபாணி அம தா . அ ப ேய
பவி ரமான அவர அைறைய ஒ பா ைவ பா தா .
"நீ க எ க திேயா இ ல வ த ல என ெரா ப
ச ேதாஷ ..." எ ர கா சாாியிட ேப ெதாட கிய .
"என தா சாமி... நீ க ெரா ப நாளா ேட இ கீ க.
சாி தா வ ேத . ஆ ... அ தவார ச டசைப ட
ெதாட ஆர ப . ேபானா பதிைன இ ப நா எ ைகல
கிைடயா ... சமய ல ஏ தா ெபா வா ைக
வ ேதாேமா டஇ ."
"ேச ேச... நீ க ளா அ ப எ லா நிைன க டா உ கள
மாதிாி ெபாியவா ளா ெபா வா ைகல இ ஒ கினா
அ ற இ த ச க ைத கைர ேச கற யா ?"
உபசாரமாக ேபசினா ர கா சாாி.
"அதனால தாேன விடாம நா அரசிய ல ெதாட கி ேட
இ ேக ...ேபாக இ னி உ கஇ ல ல ஏதாவ
விேசஷமா...? ெதா ைனல ெபா க ட ெகா கி
இ த மாதிாி ெதாி ேச."
"அ வா...? அ ஒ மி ல... நி ய ப பஜைனதா . பஜைன
ல எ லா பிரசாத த ற வழ க . நவதானிய ல தின
ஒ தானிய ...! அ ல ட வயசானவ க ெகா ச
ஊ ட ச ள ஐ ட கைள இ த சா ல ெகா த ஒ ச ேதாஷ
எ க ..."
"சபா ... ேக கேவ ச ேதாஷமா இ . சாி... நா எ ன
ெச ய எதி பா கறீ க?"
எ .எ .ஏ. அ ேநராக பாயி வர அ த அைற
ர கா சாாி பிரசாத தர யாழினி உ ைழய சாியாக
இ த .
"சா பிரசாத ெகா யாழினி..." எ அவ ற யாழினி
அவ னா பிரசாத த ைட நீ னா . த டபாணி
இர டாவ தடைவயாக அவைள க களா வி கியப ேய
பிரசாத ெதா ைனைய எ ெகா டா .
இ த ைற அ த ாிய பா ைவைய யாழினி கவனி தா .
அவைள அ எ னேவா ெச த . ஆனா ர கா சாாி
கவனி கவி ைல.
யாழினி ேவகமாக விலகி ெகா ள ெகா ச டைல எ
வாயி ெபா டப ேய "இ க எ லா வயசானவ க தானா... இ ல
இ பவ ேபான பா பா மாதிாி வய ெபா க
உ டா?" எ ேக டா த டபாணி.
"ஓ..நீ க யாழினிய ேக களா?"
"அ த ெபா ேப யாழினியா...? ந லா இ ேக...!" .
"ஆமா க யாழினி ெரா ப ந ல ெபா . காேல ல இ ப எ .பி.ஏ.
ப கறா. ப ல ந ப ஒ ..."
"ஆ ந லா ல சணமாதா இ . ஆமா உ க ெபா ணா?"
"ஐ ேயாடா... யாழினி எ ெபா இ ல. ஆனா எ ெபா
மாதிாி!"
"இ எ ன வி கிரமாதி த ேவதாள ேக ட ேக வி பதி
ெசா ன மாதிாி ெசா றீ க..."
"நா உ ளத ெசா ேன . யாழினி ஒ ெதா ழ ைத
இ ப தி நா வ ஷ தி இ த திேயா இ ல
வரா டா ல இ த ெதா ல யாேரா அவைள ெகா வ
ேபா டா க. அதி இ அவ இ கதா வள வரா..."
" திேயா இ ல கறீ க. இ க எ ப ெதா ?"
"ந ல ேக வி... அ த ெதா இ க ேவைலபா த ஒ
ெபா ேணாட ழ ைத காக நா தா அவ
ெகா தி ேத . கா ேறா டமா வரா டா ல இ த அ ல
யாழினி வ வி வா அ ப நா க பைன ட ெச
பா கல..."
"அ ப யாழினி மாதிாி நிைறய ெப க இ கா க
ெசா க..."
"அ தா இ ல... இ அரசா க ல ெரஜி த ப ண ப ட
திேயா இ ல . ஒ திேயா இ ல நட த எ னெவ லா
விதி ைறக உ ேடா அைத அ ப ேய இ க பி ப கிேறா .
அனாைத ழ ைதகைள எ வள க ேவற மாதிாியான
அ ெர ேலஷ ! எ னால ழ ைக கான ைஸ பி
ப ற யாத ஒ நிைல. அேதாட அரசா கேம ெதா
ழ ைத தி ட ைத ெகா வ வி டதால என அவசிய
ஏ படைல. ஆனா தவ தலா இ க விட ப ட யாழினிைய
 ற கணி க என மன வரைல. அவைள ம நா க
க மா வள வேர ..."
"அ ப யா ச கதி... ஆமா அ த ெபா தா ஒ
அனாைத ெதாி மா?"
"ஓ... ந லாேவ ெதாி ேம! நா அைத அவகி ட மைற க வி பல.
அேத சமய அதனால அவ பாதி பைடய நா இட
ெகா கைல."
"ேக கேவ ெரா ப ச ேதாஷமா இ சாமி... சாி நா எ ன
ெச ய ெசா லேவயி ைலேய?"
"நீ க இ த இ ல ஒேர ஒ உபகார ப ணாேபா . என
இ க இ ப இட ப றா ைற. ஒ ஏ க அள இட கிைட சா
அ க ேதா ட , ேகாயி பிரமாதமா இ த இ ல ைத
வி தாி சி ேவ . அேதாட ஆயிர ேப தினசாி எ னால
அைட கல ெகா க . அதனால ஊ ெவளிய ைவைக
ஆ ைறெயா இ கற ற ேபா நில ல ஒ ஏ கைர
எ க ப டா ேபா த தா ேபா . இ ச ப தமா நா
தலைம ச க த ேபா ேக . மாவ ட கைல ட
கி ட ம ெகா ேக .
"வி க... அ த இட ைத தரேவ ய எ ெபா .அ
ச மாதிாி ேன ெவ க. தாசி தா கெல ட ஏதாவ
ச ட ேபசினா நா எ ைக காைச ேபா உ க அைதவிட
ந ல இட ல இட வா கி தேர . ேபா மா?"
எ .எ .ஏ. விட வ ள த ைம ாி ட .
"ெரா ப ச ேதாஷ ... இ ம நட டா ேபா . நா
ெஜ ம உ கள மற கமா ேட ."
"நா இ த திேயா இ ல ைத மற கேவ மா ேட . அ க
வ ேபாேவ . அ ற இ ச ப தாம ஏதாவ டா ெம
ேவ மி னா நா ேபா ப ேபா ெகா வி க"
"அ ெக ன... நாேன எ கி ேநரா வ ேற ேபா மா?"
"அட நீ க ஒ ... நீ க ேச ம . ேச ம கண பி ைள
ேவைலைய எ லா பா க டா . இ ஒ ஆ பா
Another random document with
no related content on Scribd:
 Achter Abschnitt
In Erwartung der großen Offensive. Energische
Ausnutzung der noch zur Verfügung stehenden
Zeit

Z unächst allerdings schien sich dieses erwartete Eingreifen der

Südafrikaner nicht zu bestätigen; offenbar versuchte der
Engländer uns ohne deren Mithilfe mit eigenen Kräften
niederzuringen. Im Juli 1915 griff er die Kolonie an verschiedenen
Stellen an. Östlich des Viktoriasees erschienen große von
Engländern organisierte und geführte Masaibanden, angeblich viele
Tausende, die in die viehreichen Gebiete der deutschen
Wassukuma, östlich des Viktoriasees, einfielen. Im Punkte des
Viehraubes verstanden die Wassukuma aber keinen Spaß, sondern
leisteten unseren schwachen Posten jede Hilfe, schlugen die
Massai, nahmen ihnen das geraubte Vieh wieder fort, und zum
Zeichen, daß sie „wahr gesprochen“ hatten, legten sie 96
abgeschnittene Masaiköpfe vor unserer Polizeistation nieder.
Gegen den Hauptteil der Truppe im Kilimandjarogebiet ging der
Feind mit erheblichen Kräften vor. Um einerseits eine wirksame
Sicherung der Usambarabahn und ihrer reichen Pflanzungsgebiete
durchzuführen und andererseits den Weg der Patrouillen zur
Ugandabahn abzukürzen, war von Taveta aus eine Abteilung von 3
Kompagnien, bis Mbujuni, einen starken Tagesmarsch östlich
Taveta, vorgeschoben worden. Einen weiteren Tagesmarsch östlich
lag das gut besetzte und befestigte englische Lager Makatau, an der
Hauptstraße, die von Moschi über Taveta, Mbujuni, Makatau, Bura
nach Voi an der Ugandabahn führt. Dunkle Gerüchte hatten
vermuten lassen, daß von Voi her eine neue größere Unternehmung
in Richtung auf den Kilimandjaro zu erwarten stand.
Am 14. Juli erschien eine feindliche Brigade unter General
Malleson in der im allgemeinen lichten Dornbuschsteppe von
Makatau. Das Feuer einer Feldbatterie, das sich gegen die
Schützengräben unserer Askari richtete, war ziemlich wirkungslos,
aber die feindliche Überlegenheit von 7 : 1 war doch so erheblich,
daß unsere Lage kritisch wurde. Feindliche berittene Europäer
umfaßten den linken Flügel der Unsrigen, und es ist das Verdienst
des leider später gefallenen Oberleutnant d. Ldw. Steinhäuser, daß
er mit der braven, aus den Gefechten in der Gegend des Longido
bewährten 10. Feldkompagnie nicht wich, obgleich die Unsrigen
seitwärts der Kompagnie zurückgingen. Gerade im kritischen
Moment kam die Patrouille des gleichfalls später gefallenen
Oberleutnants von Lewinsky, die auf den Gefechtslärm sogleich
losmarschiert war, der gefährlichen feindlichen Umfassung in den
Rücken und lähmte sie völlig. Die englischen Truppen, mit
Europäern und Indern durchsetzte Askari, waren sehr brav in dem
wenig Deckung bietenden Gelände gegen unsere Front
vorgegangen. Das Scheitern der englischen Umfassung aber
besiegelte ihre Niederlage. Auf dem Bahnhof in Moschi wurde ich
von dem Fortgang des Gefechtes telephonisch genau unterrichtet
und habe so aus der Entfernung alle Spannungen von dem zunächst
ungünstigen Stande bis zum vollen Erfolge miterlebt.
Dieser und die erhebliche Beute steigerten die
Unternehmungslust unserer Europäer und Askari von neuem.
Gestützt auf die bisherigen Erfahrungen und die erlangte
Gewandtheit folgte jetzt recht eigentlich die Zeit unausgesetzter
Kampf- und Sprengpatrouillen. Ich glaube in der Zahl nicht zu hoch
zu greifen, wenn ich annehme, daß mindestens 20 englische
Eisenbahnzüge zerstört oder wenigstens erheblich beschädigt
worden sind.
Aufgefundene Photographien und eigene Beobachtungen
bestätigten die Vermutung, daß tatsächlich eine Bahn von Voi nach
Makatau gebaut wurde, welche wegen ihrer guten Erreichbarkeit und
ihrer Bedeutung ein wundervolles Objekt für unsere Patrouillen bot.
Der Bau dieser Kriegsbahn bewies, daß ein Angriff mit großen
Truppen, und zwar an dieser Stelle des Gebietes des Kilimandjaro,
vorbereitet wurde. Das erwartete Eingreifen der Südafrikaner stand
also bevor. Es galt, den Feind in dieser seiner Absicht zu bestärken,
damit die Südafrikaner auch wirklich, und zwar in recht großer Zahl,
kamen und von anderen, wichtigeren Kriegsschauplätzen
ferngehalten wurden. Mit äußerster Anstrengung wurden deshalb die
Unternehmungen gegen die Ugandabahn, die nach Lage der
Verhältnisse auch jetzt noch im wesentlichen nur in
Patrouillenunternehmungen, nur ausnahmsweise in Vorstößen
ganzer Kompagnien bestehen konnten, betrieben.
Die nähere Bekanntschaft mit dem Steppengebiet zwischen
Ugandabahn und deutsch-englischer Grenze hatte ergeben, daß von
den verschiedenen aus der Ebene schroff aufsteigenden
Gebirgsstöcken das Massiv des Kasigao wasserreich und leidlich
besiedelt war. Bei der Entfernung von nur 20 bis 30 km von der
Ugandabahn mußte der Kasigao einen günstig gelegenen Rückhalt
für Patrouillenunternehmungen bilden. Schon die Patrouille des
Oberleutnants Freiherrn Grote hatte einen Handstreich gegen das
auf halber Höhe des Berges gelegene kleine englisch-indische Lager
ausgeführt. Die Schützen der Patrouille Grote hatten das von einer
Steinmauer umgebene Lager umstellt und schossen von dem
überhöhenden Teil des Berges wirkungsvoll in das Lager hinein.
Sehr bald zeigte der Feind die weiße Flagge, und ein englischer
Offizier und einige 30 Inder ergaben sich. Einem Teil des Feindes
war es gelungen, auf den Berg zu entkommen und unsere
Patrouillen beim Abrücken zu beschießen. Hierbei traten für uns die
einzigen Verluste ein, in einigen Verwundeten bestehend, unter
ihnen ein deutscher Sanitätsunteroffizier. Auch durch das Feuer
eines 6 cm-Geschützes war die feindliche Postierung am Kasigao
gelegentlich überrascht worden.
Gegen Ende des Jahres 1915 wurde der Feind am Kasigao, der
sein Lager inzwischen verlegt hatte, erneut angegriffen. Eine
deutsche Kampfpatrouille hatte unter Oberleutnant von Ruckteschell
die Nacht durch in 9 Stunden den steilen Berg erstiegen und war
ziemlich erschöpft in der Nähe der feindlichen Verschanzung
angelangt. Eine zweite, mit der Patrouille Ruckteschell gemeinsam
handelnde Patrouille unter Oberleutnant Freiherrn Grote war infolge
von Erkrankung und Erschöpfung dieses Offiziers etwas
zurückgeblieben. Oberleutnant von Ruckteschell schickte eine
zuverlässige alte farbige Charge zum Feinde und ließ ihn zur
Übergabe auffordern. Er beobachtete, daß unser Askari beim Feinde
sehr herzlich bewillkommnet wurde; er hatte dort unter den
englischen Askari eine Anzahl guter Bekannter getroffen. Der Feind
lehnte aber trotz aller Freundlichkeit die Übergabe ab. Für uns war
die Lage infolge großer Erschöpfung und Mangels an Verpflegung
kritisch. Wenn überhaupt etwas unternommen werden sollte, mußte
sofort gehandelt werden. Glücklicherweise hielt der Feind in seinen
Verschanzungen unserem Maschinengewehrfeuer und dem
unmittelbar darauf ansetzenden Ansturm nicht stand, er wurde
aufgerieben und ein großer Teil seiner fliehenden Leute zerschellte
beim Herabstürzen von den steilen Felsen. Bei der Beute befand
sich außer reichlicher Verpflegung auch Bekleidung und wertvolles
Zeltgerät. Das Zusammengehörigkeitsgefühl, das unsere Askari uns
Deutschen gegenüber empfanden und das durch die zahlreichen
gemeinsamen Unternehmungen mächtig entwickelt wurde, führte bei
dieser Gelegenheit zu einer eigenartigen Szene. Nach der
nächtlichen Ersteigung des Kasigao, die über Felsklippen und
Dorngestrüpp ging, bemerkte ein Askari, daß Oberleutnant v.
Ruckteschell sich das Gesicht blutig gerissen hatte. Sogleich nahm
er seinen Strumpf, den er wohl 6 Tage nicht gewechselt hatte, und
wischte damit seinem „Bwana Oberleutnant“ das Gesicht ab. Dessen
etwas erstaunter Frage kam er mit den Worten zuvor: „Das ist
Kriegssitte, so etwas tut man nur seinen Freunden.“
Ich hatte mich, um mich selbst über die Verhältnisse an Ort und
Stelle zu orientieren und die Unternehmungen gegen den Kasigao
zu beschleunigen, mit der Bahn nach Same, von dort im Auto nach
der Mission Gonja und dann mit dem Fahrrad oder zu Fuß in
Richtung auf den Kasigao an die deutsche Grenze begeben, wo eine
Kompagnie an einer Wasserstelle lagerte. Die Verbindung durch
Heliograph und durch Boten von dort zum Kasigao funktionierte
leidlich, und so konnte der am Kasigao errungene Vorteil
festgehalten werden. Es wurden sofort Truppen nachgeschoben, so
daß der Kasigao bis zum Eintreffen der Südafrikaner durch mehrere
Kompagnien besetzt blieb. Der Nachschub dorthin gestaltete sich
allerdings recht schwierig; das deutsche Grenzgebiet westlich des
Kasigao war an sich zwar reich, konnte aber doch der Verpflegung
einer so großen Truppenmasse, deren Kopfstärke mit Trägern etwa
1000 Mann betrug, auf die Dauer nicht genügen.
Ich fuhr dann mit dem Auto um die Süd-Pareberge herum auf
einer seinerzeit im Frieden angelegten Kunststraße. Der Bau dieser
Straße war mit Rücksicht auf die Kosten liegen gelassen worden,
und die Haufen Kleinschlag lagen seit Jahren unbenutzt an der Seite
des Weges. Die Wasserdurchlässe — in Röhren unter der
Oberfläche der Straße bestehend — waren zum großen Teil gut
brauchbar. Es bedurfte geringer Arbeit, um diese Straße für den
Nachschub vermittels eines Lastautos in Stand zu setzen. Von der
Nordbahn bei Buiko ging dieser mit Auto bis Gonja und von dort
weiter zum Kasigao mit Trägern. Die Telephonleitung bis zur Grenze
war bereits im Bau und wurde nach wenigen Tagen fertiggestellt.
Vom Kasigao aus vorgehende Patrouillen hatten dann mehrfache
Zusammenstöße mit feindlichen Abteilungen und führten auch
Störungen der Ugandabahn durch. Bei dem wild zerklüfteten und mit
Dornbusch dicht bewachsenen Gelände waren indes die
Bewegungsschwierigkeiten so groß, daß der Kasigao als Rückhalt
für Patrouillenunternehmungen bis zum Eintreffen der Südafrikaner
nicht voll zur Geltung gekommen war. Aber durch die stete
Bedrohung der Bahn war der Feind wenigstens zu umfassenden
Sicherungsmaßnahmen veranlaßt worden. Längs der Bahn waren
breite Schutzstreifen freigeschlagen und nach außen durch dichte
Dornverhaue abgesperrt worden. Dann waren alle paar Kilometer
feste, mit Hindernissen versehene Blockhäuser oder
Verschanzungen angelegt, von denen aus Wachen ständig den
Bahnkörper absuchen mußten. Bereitschaften von Kompagniestärke
und mehr wurden beweglich gehalten, um sofort, wenn von einer
Stelle die Gefährdung des Bahnkörpers gemeldet wurde, mit
Extrazug zum Schutz heranzufahren. Außerdem waren
Sicherungsabteilungen nach uns zu vorgeschoben, von denen aus
versucht wurde, unsere Patrouillen bei der Rückkehr von der Bahn
abzuschneiden, sobald Späher oder auf den Höhen aufgestellte
Beobachtungsposten Meldung erstatteten. Auf den Höhen südöstlich
des Kasigao bis zur Küste hin und weiter in dem Ansiedlungsgebiet
der Küste wurden gleichfalls englische Lager festgestellt. Auch
gegen sie richteten sich die Unternehmungen unserer Patrouillen
und Streifabteilungen. Immer wieder wurde versucht, den Feind zu
schädigen, zu Schutzmaßregeln zu veranlassen und auf diese
Weise seine Kräfte hier im Gebiet der Ugandabahn zu fesseln.
Waren so von der Küste aus bis Mbujuni (an der Straße Taveta-
Voi) Stützpunkte für unsere Kampfpatrouillen geschaffen worden, so
wurde auch weiter nördlich im gleichen Sinne gearbeitet. Das
feindliche Lager bei Mzima, am oberen Tsavoflusse, und dessen am
Tsavofluß entlangführende rückwärtige Verbindung waren
andauernd Objekte für unsere Unternehmungen, auch mit größeren
Abteilungen. Hauptmann Augar war bei einer solchen Unternehmung
mit seiner 13. Kompagnie südwestlich des Mzima-Lagers im dichten
Busch durch drei feindliche Europäer-Kompagnien des neu
eingetroffenen 2. Rhodesischen Regiments überrascht worden. Der
Feind kam von verschiedenen Seiten, doch fehlte ihm, im
Buschkrieg noch wenig bewandert, die nötige Einheitlichkeit im
Handeln. So glückte es unserer Askari-Kompagnie, erst einen Teil
des Feindes zu werfen und dann schnell entschlossen auch den
anderen Teil zu schlagen, der im Rücken erschienen war.
Auch weiter nördlich spielten sich für uns günstige
Buschgefechte ab, in denen wir in Kompagniestärke auftraten und
dem Feinde, der häufig überlegen war, empfindliche Verluste
beibrachten. Nördlich des Engare Len hat besonders die aus Lindi
herangezogene 3. Feldkompagnie recht energisch gearbeitet und
ihre Kampfpatrouillen bis zur Ugandabahn vorgetrieben. Schon der
Umstand, daß wir jetzt mitten in der verpflegungslosen und vielfach
wasserarmen Steppe Streifzüge in Stärke von Kompagnien und
mehr ausführen konnten, zeigt, daß die Truppe in dieser Art des
Kleinkrieges gewaltige Fortschritte gemacht hatte. Der Europäer
hatte gelernt, daß vieles, was für Reisen in tropischen Gebieten
recht erwünscht ist, im Kriege auf Patrouillengängen eben fortfallen
muß und daß man sich zur Not auch eine Weile mit einer einzigen
Traglast behelfen kann.
Die Patrouillen mußten den verräterischen Lagerrauch vermeiden
und nach Möglichkeit schon fertiges Essen mitnehmen. Mußte aber
abgekocht werden, so war dies in den Morgen- und Abendstunden
besonders gefährlich. Der Führer mußte sich dann ein dem Einblick
entzogenes Versteck aussuchen und auf alle Fälle nach dem
Abkochen den Lagerplatz wechseln, ehe er zur Ruhe überging. Ein
voller hygienischer Schutz war bei den Strapazen einer Patrouille
nicht möglich. Regelmäßig traten daher nach der Rückkehr eine
Anzahl Malariafälle bei den Teilnehmern auf. Da aber der
Patrouillendienst trotz ständiger Schädigung des Feindes
verhältnismäßig wenig Leute erforderte, brauchte nur ein Teil der
Kompagnien in vorderer Linie zu sein. Nach einigen Wochen wurde
jede Kompagnie in gesund gelegene Ruhelager zurückgezogen.
Europäer und Askari konnten sich von den enormen Strapazen
erholen und in Ausbildung und Mannszucht befestigt werden.
Gegen Ende des Jahres 1915 war die Wasserarmut im Lager von
Mbujuni so groß und der Verpflegungsnachschub so schwierig
geworden, daß nur eine Postierung dort belassen, die Abteilung
selbst aber weiter nach Westen in die Gegend des Oldoroboberges
zurückgezogen wurde. Das feindliche Lager von Makatau wuchs
inzwischen immer mehr an. Ein lebhafter Zugverkehr herrschte
dorthin, und man sah deutlich, wie für die Weiterführung des
Bahnbaues eine große Schneise in westlicher Richtung geschlagen
wurde. Zwar hatten unsere Kampfpatrouillen hier häufig
Gelegenheit, dem Feinde bei seinen Arbeiten und bei der Sicherung
derselben Verluste beizufügen, aber der Bahnbau schritt doch immer
weiter nach Westen vorwärts.
Die Möglichkeit war zu erwägen, daß das Gebiet der Nordbahn
bald in die Hände des Feindes fallen könnte. Es mußte also
Vorsorge getroffen werden, die Truppenbestände der
Nordbahnbezirke rechtzeitig in Sicherheit zu bringen. Das hatte,
soweit Schienenwege zur Verfügung standen, keine Schwierigkeit.
Der Weitertransport über Land aber erforderte große
Vorbereitungen. In Neumoschi und in Mombo lagerten zum großen
Teil unsere Bestände an Munition, Bekleidung und Sanitätsmaterial.
Es war vorauszusehen, daß die Fabrikanlagen oder Teile derselben
über Land nicht würden abtransportiert werden können; sie mußten
deshalb so lange wie möglich an Ort und Stelle ausgenutzt und in
Betrieb gehalten werden. Den feindlichen Angriff im Norden
vorausgesetzt, ergab sich die Richtung unseres Abtransportes im
allgemeinen in südlicher Richtung, und nicht nur die Vorbereitungen,
sondern auch die Transporte selber mußten ohne Zeitversäumnis,
also schon im August 1915, begonnen werden.
In umsichtiger Weise beschaffte daher der Linienkommandant,
Leutnant a. D. Kroeber, von den Pflanzungen Feldbahnmaterial und
baute bei einer Tagesleistung von etwa 2 km von Mombo aus eine
Feldbahnstrecke nach Handeni. Die Trollis wurden ebenfalls von
Pflanzungen aufgekauft und nach reiflicher Überlegung dem
Handbetrieb der Vorzug vor dem Lokomotivbetrieb gegeben. So
gelangten die Bestände aus dem Norden vollzählig und rechtzeitig
auf Schienen bis Handeni. Dort setzte, von der Benutzung einiger
weniger Wagen abgesehen, in der Hauptsache Trägertransport bis
Kimamba an der Zentralbahn ein. Zurückhaltung in den Transporten
war jedoch geboten, weil ich trotz aller sichtbaren Vorbereitungen
eines feindlichen Angriffs gegen das Kilimandjarogebiet doch mit der
Möglichkeit rechnete, daß die Hauptkräfte des Feindes oder
wenigstens erhebliche Teile desselben nicht am Kilimandjaro,
sondern in der Gegend von Bagamojo-Daressalam eingesetzt
werden würden.
Ende 1915 drängte nun der Feind mit seiner Eisenbahnhaubitze
immer weiter nach Westen vor, ihm gegenüber verstärkte Major
Kraut mit drei Kompagnien und zwei leichten Geschützen seine
Stellung auf dem Oldoroboberge. Dieser Berg erhebt sich 12 km
östlich Taveta an der Hauptstraße aus der flachen Dornsteppe und
beherrscht das Gelände in weitem Umkreise. Seine teilweise in den
Fels eingehauenen Verschanzungen mit zahlreichen Scheinanlagen
hatten einen fast uneinnehmbaren Stützpunkt geschaffen. Der
Nachteil der Stellung lag in dem absoluten Wassermangel. Ein zur
Truppe eingezogener Pflanzer, Leutnant d. R. Graf Matuschka, hatte
als Kundiger mit der Wünschelrute zwar bei Taveta in der
Erschließung vortrefflicher Brunnen Erfolge gehabt, aber am
Oldorobo wurde kein Wasser erschlossen, obgleich an den von ihm
bezeichneten Stellen über 30 m tief gegraben wurde. Das Wasser
mußte daher von Taveta her in kleinen Eselwagen zum Oldorobo
gefahren werden und wurde dort in Fässern gesammelt. Dieser
Wassertransport war eine außerordentliche Belastung unserer
Transportmittel. Merkwürdigerweise kam der Feind nicht darauf, ihn
zu stören und dadurch den Oldorobo für uns unhaltbar zu machen.
Statt dessen schob er sich, gestützt auf seinen Bahnbau, bis auf 5
km von Osten her an den Berg heran und baute dort stark befestigte
Lager. Es war nicht gelungen, ihn daran zu hindern, da wegen
Wasser- und Transportschwierigkeiten stärkere Truppenmassen sich
nur vorübergehend von Taveta entfernen konnten. Der Feind selbst
deckte seinen Wasserbedarf vermittels einer langen Leitung, die von
den Quellen der Buraberge ausging. Die Zerstörung des feindlichen
Wasserreservoirs durch die Patrouillen des Leutnants d. R. v.
Stietencron brachte dem Gegner nur vorübergehende Verlegenheit.
Um diese Zeit zeigten sich auch die ersten Landflugzeuge des
Feindes und bewarfen unsere Stellungen am Oldorobo und bei
Taveta, später auch Neumoschi selbst mit Bomben. Am 27. Januar
1916 wurde einer dieser Flieger, der vom Oldorobo zurückkehrte, mit
Erfolg von unserer vorgeschobenen Infanterie beschossen und
stürzte ab. Die Engländer hatten den Eingeborenen mitteilen lassen,
daß dies Flugzeug ein neuer „Mungu“ (Gott) wäre; dadurch, daß
dieser neue Mungu nun aber abgeschossen und von uns erbeutet
wurde, trug er eher zur Hebung als zur Schädigung des deutschen
Ansehens bei.
 Neunter Abschnitt
Die Nebenkriegsschauplätze. Kleinkrieg zu
Wasser und zu Lande bis zur Jahreswende 1915–
16

B ei der Verwendung der Hauptkräfte der Truppe im Gebiete der

Nordbahn durften die anderen Teile der Kolonie nicht gänzlich
entblößt werden. Es war notwendig, im Innern des Landes unbedingt
Herr über die Eingeborenen zu bleiben, um den gesteigerten
Anforderungen der Trägergestellung, des Anbaues, der Lieferungen
und der Arbeiten aller Art nötigenfalls Nachdruck geben zu können.
So blieb die 12. Kompagnie in Mahenge und die 2. Kompagnie in
Iringa. Beide haben neben ihren sonstigen Aufgaben zugleich als
größere Rekrutendepots fungiert, welche zur Auffüllung der in der
Front entstandenen Lücken dienten und gleichzeitig
Neuaufstellungen ermöglichten.
Die weit entfernten und drahtlich nicht erreichbaren
Abteilungsführer an den Grenzen waren richtigerweise bestrebt, dem
Feinde zuvorzukommen und ihn auf seinem eigenen Gebiete
anzugreifen. Bei dem Mangel an Verbindungen deutscherseits
zerfielen diese Kämpfe in eine Reihe von Einzelunternehmungen,
die von einander unabhängig waren. Anders beim Feinde;
offensichtlich war dieser bestrebt, seine Hauptkampfhandlungen mit
den an anderen Stellen der Grenze stattfindenden
Nebenunternehmungen in Einklang zu bringen.
Im Oktober 1914, also vor den Gefechten von Tanga, meldete Kapitän Zimmer
aus Kigoma, daß an der belgischen Grenze etwa 2000 Mann ständen; Hauptmann
Braunschweig aus Muansa, daß am Viktoriasee bei Kisumu gleichfalls ein
stärkerer Gegner, bei Kisii etwa 2 Kompagnien sowie weitere Truppen bei Karungu
versammelt seien. Nach anderen, von einander unabhängigen
Eingeborenenaussagen sind indische Truppen im Oktober in Mombasa gelandet
und sodann weiter in Richtung Voi abtransportiert worden. Im Bezirke Bukoba
drangen englische Truppen über den Kagera vor, und die Nebenstelle Umbulu
meldete den Einmarsch feindlicher Truppen in das Ssonjogebiet. Offenbar waren
dies Vorbereitungen für Unternehmungen, die im Einklang mit dem großen, Anfang
November 1914 auf Tanga einsetzenden Angriff stehen sollten.
Bei der Unzulänglichkeit der Verkehrsmittel der Kolonie war es
nicht möglich, gegen diese verschiedenen, längs der Grenze
aufmarschierten feindlichen Abteilungen schnell unsere Hauptkräfte
abwechselnd gegen die eine, dann gegen eine andere einzusetzen.
Wir mußten daher an dem Hauptgedanken unserer Kriegführung
festhalten, vom Gebiete der Nordbahn aus den dort
gegenüberstehenden Feind kräftig anzufassen und auf diese Weise
mittelbar auch die anderen Stellen, an denen Krieg geführt wurde, zu
entlasten. Notgedrungen mußten aber diese Nebenstellen
gelegentlich verstärkt werden.
So waren September 1914 von Iringa und Ubena aus die Hauptleute
Falkenstein und Aumann mit Teilen der 2. Kompagnie in den Bezirk Langenburg
gerückt. März 1915 wurde die 26. Feldkompagnie von Daressalam über Tabora
nach Muansa geschoben. Im April 1915 veranlaßten die Truppenansammlungen
des Feindes im Maradreieck (östlich des Viktoriasees) und bei Bismarckburg
weitere zeitraubende Truppenverschiebungen aus Daressalam über Muansa zum
Maradreieck, sowie über Kigoma nach Bismarckburg; letztere wurden auf dem
Tanganjikasee durch den langsam fortschreitenden Bau des in Kigoma liegenden
Dampfers „Goetzen“ noch besonders verzögert.
Zunächst richteten sich die feindlichen Angriffe hauptsächlich auf
die Küste.
Unser kleiner Kreuzer „Königsberg“ war zu Anfang des Krieges aus dem Hafen
von Daressalam ausgelaufen und hatte am 20. September 1914 bei Zanzibar den
englischen Kreuzer „Pegasus“ überrascht und zusammengeschossen. Darauf
waren mehrere große feindliche Kreuzer eingetroffen, die eifrig nach der
„Königsberg“ suchten. Am 19. Oktober fuhr eine Pinaß bei Lindi zu dem im
Lukuledifluß versteckten Dampfer „Präsident“ der Ostafrika-Linie. Die in Lindi
aufgestellte Schutzgebietswehr und Ersatzkompagnie war unter Hauptmann Augar
gerade zur Abwehr einer bei Mikindani vermuteten Landung abwesend, so daß
gegen die Pinaß nichts unternommen werden konnte.
Erst am 29. Juli 1915 sprengten mehrere Walfischfänger, die den Lukuledi
aufwärts fuhren, den dort liegenden Dampfer „Präsident“.
Unser kleiner Kreuzer „Königsberg“ hatte sich nach erfolgreichen Kreuzfahrten
im Indischen Ozean in der Rufidjimündung versteckt. Sein Aufenthalt war aber
dem Feinde bekannt geworden. Der Fluß bildet hier ein weit verzweigtes und sehr
unübersichtliches Delta, dessen Inseln mit dichtestem Busch bewachsen sind. Die
Ausgänge der einzelnen Wasserarme wurden von der Abteilung „Delta“, einer aus
Marinemannschaften, eingezogenen Europäern und Askari gebildeten
Schutztruppenabteilung von etwa 150 Gewehren, einigen leichten Geschützen
und einigen Maschinengewehren unter dem Korvettenkapitän Schoenfeld
verteidigt. Die vielfachen Versuche des Feindes, mit leichten Fahrzeugen in die
Flußmündung hineinzufahren, wurden stets mit erheblichen Verlusten für ihn
abgewiesen. Der „Adjutant“, ein kleiner Dampfer, den die Engländer als gute Prise
genommen und armiert hatten, war ihnen bei dieser Gelegenheit wieder
abgenommen worden und diente uns fortan als Hilfskriegsschiff auf dem
Tanganjikasee. Auch einige englische Flugzeuge waren an der Rufidjimündung zu
Schaden gekommen. Ein Sperrschiff, welches die Engländer in der nördlichsten
der Rufidjimündungen versenkt hatten, hatte seinen Zweck, das Fahrwasser zu
sperren, nicht erfüllt. Den mehrfachen Beschießungen mit Schiffsgeschützen,
gegen die er an sich machtlos war, war Kapitän Schoenfeld durch geschickte
Anlage seiner Stellungen und rechtzeitige Veränderung derselben begegnet.
Anfang Juli 1915 hatten die Engländer zwei flachgehende, mit schweren
Geschützen besetzte Kanonenboote zum Rufidji herangebracht. Am 6. Juli erfolgte
der erste Angriff von 4 Kreuzern, 10 anderen armierten Schiffen, 2
Flußkanonenbooten. Die feindlichen Schiffe beschossen unter Fliegerbeobachtung
die „Königsberg“, die im Fluß vor Anker lag. Der Angriff wurde abgeschlagen; aber
bei seiner Wiederholung am 11. Juli hatte die „Königsberg“ schwer zu leiden. Die
Bedienungsmannschaften der Geschütze wurden außer Gefecht gesetzt. Der
schwer verwundete Kommandant ließ die Verschlüsse der Geschütze über Bord
werfen und das Schiff sprengen. Der an sich schmerzliche Verlust der
„Königsberg“ hatte wenigstens für den Kampf an Land das Gute, daß das gesamte
Personal und das wertvolle Material nunmehr der Schutztruppe zur Verfügung
standen.
Korvettenkapitän a. D. Schoenfeld, der an der Rufidjimündung an Land den
Befehl hatte, machte sich dann sofort mit großer Umsicht daran, die über Bord
geworfenen Geschützteile wieder heraufzuholen. Unter seiner Leitung wurden die
10 Geschütze der „Königsberg“ vollzählig geborgen und wieder feuerbereit
gemacht; 5 fanden Aufstellung in Daressalam, je 2 in Tanga und Kogoma und 1 in
Muansa. Für den Transport konnte Schoenfeld einige für schwere Lasten gebaute
Fahrzeuge verwenden, die sich auf einer nahen Pflanzung vorfanden. Die
Geschütze haben in ihren gegen Sicht gedeckten Stellungen an Land vortreffliche
Dienste geleistet, und meines Wissens ist bei dieser Art der Verwendung trotz der
zahlreichen Beschießungen durch feindliche Schiffe nicht ein einziges beschädigt
worden.
Am 26. September 1915 wurde der Dampfer „Wami“ nachts aus dem Rufidji
nach Daressalam gebracht.
 Ende August kamen mehrere Boote mit Mannschaften vom Dampfer „Ziethen“
aus Mozambique in Lindi an, um in die Truppe einzutreten.
Auf Mafia landeten am 10. Januar 1915 etwa 300 Mann indischer und
schwarzer Truppen mit Maschinengewehren. Unsere aus 3 Europäern, 15 Askari
und 11 Rekruten bestehende Polizeitruppe leistete 6 Stunden tapferen
Widerstand, ergab sich dann aber nach Verlust ihres schwer verwundeten
Führers, des Leutnants d. Res. Schiller, der von einem Mangobaum aus ein
wohlgezieltes Feuer auf den Feind unterhalten hatte. Die Engländer hielten Mafia
durch einige hundert Mann besetzt und richteten auch auf den kleineren Inseln in
der Umgebung Beobachtungsposten ein.
Anscheinend von hier aus wurden auch die Eingeborenen aufgereizt. In der
Nacht vom 29. zum 30. Juli 1915 wurde bei Kisidju eine Dhau mit derartigen
Flugblättern gefangen.
Die Ereignisse bei Daressalam, wo am 22. Oktober 1914 der Kommandant
eines englischen Kreuzers sich durch keinerlei Abkommen für gebunden erklärte,
sind bereits besprochen.
Ein für Zwecke der Ausstellung vor Kriegsbeginn in Daressalam eingetroffenes
Flugzeug wurde bei Ausbruch der Feindseligkeiten in den Dienst der Truppe
gestellt, am 15. November aber bei Daressalam durch einen Unglücksfall zerstört.
Oberleutnant Henneberger fand hierbei den Tod.
Bei Tanga war es nach den großen Gefechten vom November 1914 ruhig
gewesen. Am 13. März 1915 war ein Schiff auf einem Riff festgekommen, bei
Springflut aber wieder frei geworden. Mit der Bergung von 200 Tonnen Kohlen, die
das Schiff über Bord geworfen hatte, wurde sofort begonnen.
Mehrere Reihen selbst konstruierter Minen, mit Zündung von Land aus, haben
sich nicht bewährt, und es stellte sich später heraus, daß sie unbrauchbar
geworden waren.
Beschießungen der Küstenplätze fanden dauernd statt.
Am 20. März beschoß ein Kriegsschiff Lindi, als seine Forderung, die dortigen
Truppen sollten sich ergeben, abgelehnt wurde. Ebenso wurde am 1. April 1915
die Gegend südlich Pangani beschossen, ferner am 12. April die Insel Kwale, in
der Nacht vom 23. zum 24. April das Rufidjidelta.
Am 15. August 1915 erschienen vor Tanga „Hyazinth“ und 4 Wachtboote.
Unsere zwei 6 cm-Geschütze wurden schnell von ihrem Ruhelager Gombezi nach
Tanga transportiert und griffen gemeinsam mit einem leichten Geschütz aus Tanga
am 19. August wirksam ein, als „Hyazinth“, 2 Kanonenboote und 6 Walfischfänger
erneut erschienen, den Dampfer „Markgraf“ zerstörten und Tanga beschossen. Ein
Kanonenboot erhielt 2 Treffer, die Walfischfänger, von denen der eine mit
Schlagseite abfuhr, vier Treffer.
 Im Ssonjogebiet, zwischen Kilimandjaro und Viktoriasee, hatten sich im Laufe
der Monate mehrfach feindliche Patrouillen gezeigt, und die Eingeborenen
schienen aufsässig werden zu wollen. Feldwebel Bast, der mit einer Patrouille
dorthin entsandt wurde, fiel infolge Verrats der Ssonjoleute am 17. November 1914
in einen Hinterhalt und fand hierbei mit 5 Askari den Tod. Durch eine
Strafexpedition des zur Truppe eingezogenen Bezirksamtmannes von Aruscha,
Leutnants d. R. Kaempfe, wurden die Ssonjoleute wieder zur Ordnung gebracht.
Erst im Juli 1915 kam es in dieser Gegend wieder zu Patrouillengefechten; bei
einem derselben fielen 22 feindliche bewaffnete Eingeborene. Ende September
und Anfang Oktober 1915 machte dann die Patrouille des Oberleutnants Büchsel
einen mehrwöchigen Ritt durch Ssonjo in das englische Gebiet, ohne auf den
Feind zu stoßen, da ein englischer Posten, der offenbar gewarnt worden war,
ausgewichen war.
Am Viktoriasee standen die 7. Kompagnie in Bukoba und die 14. Kompagnie in
Muansa mit einander in funkentelegraphischer Verbindung. Die Herrschaft auf
dem See war unbestritten in englischer Hand, da der Feind hier mindestens über 7
große Dampfer verfügte. Trotzdem aber konnten unser kleiner Dampfer „Muansa“
sowie auch andere kleinere Fahrzeuge sich große Bewegungsfreiheit bewahren.
Während nun der Resident von Bukoba, Major a. D. von Stuemer, die Grenze mit
seiner Polizei und mit Hilfskriegern der befreundeten Sultane deckte, war
Hauptmann Bock von Wülfingen mit dem Hauptteil der 7. Kompagnie von Bukoba
nach Muansa gerückt. Von dort aus marschierte er Anfang September 1914 mit
einem aus Teilen der 7. und 14. Kompagnie sowie Wassukumarekruten und
Hilfskriegern gemischten Detachement am Ostufer des Viktoriasees nach Norden
gegen die Ugandabahn vor. Am 12. September warf er jenseits der Grenze bei
Kisii eine feindliche Abteilung zurück, zog dann aber auf die Meldung vom
Anmarsch weiterer feindlicher Streitkräfte nach dem Süden ab. Die Grenze östlich
des Viktoriasees wurde dann nur durch schwächere Abteilungen verteidigt.
Die Kriegsführung am Viktoriasee war für uns recht schwierig; stets bestand
die Gefahr, daß der Feind bei Muansa oder an einem anderen Orte des Südufers
landete, Usukuma in die Hand bekam und die historische Hauptstadt des Landes,
Tabora, bedrohte. Blieben unsere Truppen in der Gegend von Muansa, so waren
aber die Gebiete um Bukoba und infolgedessen auch Ruanda bedroht. Am
meisten Aussicht am Viktoriasee versprach noch eine aktive Kriegführung unter
einheitlicher Leitung. Aber auch die Durchführung dieser Absicht war nicht ganz
leicht, da der hierfür in erster Linie in Betracht kommende Major von Stuemer
durch seine Tätigkeit als Resident an den Bezirk Bukoba gefesselt wurde,
während doch Muansa gerade das wichtigere war.
Ende Oktober 1914 war der Versuch, einen Teil der Truppen von Muansa auf
Booten wieder nach Bukoba zu transportieren, durch das Erscheinen armierter
englischer Schiffe bei Muansa gescheitert. Anscheinend hatte der Feind unseren
funkentelegraphischen Verkehr entziffert und daraufhin seine Gegenmaßregeln
getroffen. Die zur Unterstützung Bukobas am 31. Oktober 1914 auf Dampfer
„Muansa“ von Muansa mit 2 Schleppern und 10 Dhaus abgehende Expedition von
570 Gewehren, 2 Geschützen und 4 Maschinengewehren wurde am gleichen
Morgen durch plötzlich auftretende feindliche Dampfer zerstreut, aber bald wieder
ohne Verluste in Muansa gesammelt. Ein englischer Landungsversuch bei
Kajense nördlich Muansa wurde am gleichen Tage verhindert, der englische
Dampfer „Sybil“ nach einigen Tagen bei Majita gestrandet gefunden und zerstört.
Am 20. November warf Abteilung Stuemer nördlich Bukoba die in das deutsche
Gebiet eingedrungenen englischen Truppen in zwölfstündigem Gefecht zurück und
schlug sie erneut, als sie den Kagerafluß überschritten hatten, bei Kifumbiro. Am
5. Dezember 1914 haben die Engländer Schirati, am 6. Dezember Bukoba ohne
Erfolg von See aus beschossen.
Kleinere Patrouillengefechte fanden östlich und westlich des Viktoriasees
dauernd statt. Einen größeren Schlag versuchte der Feind am 8. Januar 1915, wo
er mit 6 Geschützen und mit Maschinengewehren von See aus Schirati beschoß
und 2 indische Kompagnien und eine größere Anzahl berittener Europäer landete.
Oberleutnant von Haxthausen mit seinen 22 Gewehren war nach 3-1/2stündigem
Gefecht vor der Übermacht ausgewichen. Der Feind verstärkte sich dann in den
nächsten Tagen auf 300 Europäer, 700 Inder. Am 17. Januar schlug Haxthausen
dann 70 Europäer, 150 Askari mit 2 Maschinengewehren an der Grenze, und am
30. Januar räumte der Feind Schirati wieder und schiffte sich nach Karungu ein.
Ich glaube, daß dieser Abzug eine Folge der schweren Niederlage war, die der
Feind inzwischen, am 18. Januar, bei Jassini erlitten hatte. Er hielt es für geboten,
seine Truppen wieder an die Ugandabahn zu schneller Verfügung heranzuziehen.
Westlich des Sees überfiel Hauptmann von Bock nördlich Kifumbiro einen 40
Mann starken feindlichen Posten und jagte ihn mit einem Verlust von 17
Gefallenen zurück.
Englische Schiffe hatten am 1. März 1915 den Dampfer „Muansa“ an der
Rugesidurchfahrt angegriffen. „Muansa“ war leck geworden und fuhr dicht an Land
auf. Ein Abschleppungsversuch durch den Feind wurde durch unser Feuer
verhindert, so daß es glückte, am nächsten Tage den Dampfer zu bergen und
nach Muansa in Sicherheit zu bringen, wo er repariert wurde. Bei der Schwierigkeit
der Truppenverschiebungen zu Wasser zwischen Muansa und Bukoba war
weiterhin eine gemeinsame Befehlsführung unzweckmäßig; die Befehlsführer
beider Bezirke wurden deshalb unmittelbar dem Kommando unterstellt.
Landungsversuche der Engländer wurden am 4. März in der Moribucht, am 7.
März bei Ukerewe, am 9. März bei Musoma von unseren Posten abgeschlagen.
Bei Schirati fanden zu gleicher Zeit mehrere Patrouillengefechte statt, bei denen
der Führer, Oberleutnant Recke, fiel und unsere Patrouillen zerstreut wurden. Am
9. März schlug Oberleutnant von Haxthausen mit 100 Europäern und Askari am
Maikaberg einen vierfach überlegenen Feind; nach einem feindlichen Verlust von
17 gefallenen Weißen und einer größeren Anzahl Askari zog der Gegner ab. Bei
uns waren ein Europäer und 10 Askari gefallen, 2 Europäer, 25 Askari verwundet,
ein Europäer verwundet gefangengenommen worden. Außer der bereits
erwähnten 26. Feldkompagnie wurde Muansa durch 100 Askari aus dem Bezirk
Bukoba verstärkt, die am 6. April dort eintrafen.
Anfang April wurden auch einige Punkte der Ostküste von See aus
beschossen, gleichzeitig machten Masai einen Einfall östlich des Sees, töteten
einen Missionar und mehrere Eingeborene und raubten Vieh. Mitte April rückte
Hauptmann Braunschweig von Muansa mit 110 Europäern, 430 Askari, 2
Maschinengewehren und 2 Geschützen zum Maradreieck ab und verstärkte
Oberleutnant von Haxthausen. In Muansa blieben über 500 Gewehre zurück.
Am 4. Mai wurden einem englischen Dampfer in der Marabucht 3 Treffer durch
ein Geschütz C/73 beigebracht und hierdurch anscheinend eine Truppenlandung
verhindert. Am 12. Mai wurden bei Majita 300 Mann gelandet, fuhren aber schon
am 18. Juni wieder ab und schleppten das Wrack der „Sybil“ mit sich. Auch das
Maradreieck hatte der 900 Mann starke Feind am 20. Mai wieder geräumt und sich
jenseits der Grenze auf mehreren Bergen verschanzt. Beschießungen der Küste
fanden in jener Zeit des öfteren statt.
Major von Stuemer hielt seit Anfang Dezember 1914 eine weit ausgedehnte
Stellung am Kagera besetzt. Allmählich wurde der auf etwa 300 Mann geschätzte
Feind reger. Es schien, als ob er Übersetzmaterial für den Kagera vorbereitete,
seine Schiffe zeigten sich häufiger in der Sangobucht.
An der Grenze von Schirati wurde in der Nacht vom 4. zum 5. Juni 1915 der
Posten Becker, 10 Askari stark, durch 10 Europäer und 50 Inder vom 98.
Regiment umzingelt. In das Gefecht griff auch ein armierter Dampfer ein. Der
Feind wurde aber geschlagen und verlor 2 Europäer und 5 Askari an Toten.
Es mag hier erwähnt werden, daß die feindlichen bewaffneten Späher sich
auch an der Schiratigrenze der Giftpfeile bedienten.
Am 21. Juni griffen die Engländer mit 800 Europäern, 400 Askari, 300 Indern, 3
Geschützen und 8 Maschinengewehren, die durch das Feuer der armierten
Dampfer verstärkt wurden, Bukoba an. Unsere wenig über 200 Gewehre starke
Besatzung räumte den Ort nach zweitägigem Kampfe. Der Feind plünderte ihn,
zerstörte den Funkenturm und fuhr am 24. Juni in Richtung auf Kissumu wieder
ab. Er hatte schwere Verluste erlitten. Nach seiner Angabe waren 10 Europäer
gefallen, 22 verwundet. Deutscherseits war aber beobachtet worden, daß ein
Dampfer mit 150 Toten und Verwundeten abgefahren war. Auf unserer Seite waren
2 Europäer, 5 Askari, 7 Hilfskrieger gefallen, 4 Europäer, 30 Farbige verwundet,
das Geschütz verloren gegangen.
 Von den Ereignissen der folgenden Zeit ist zu erwähnen, daß Bukoba am 18.
Juli 1915 ohne Erfolg beschossen wurde. In Mpororo ging ein größerer Häuptling
zu den Engländern über. In Muansa traf am 12. September eins der 10,5 cm-
„Königsberg“-Geschütze ein; dort waren aus Wassukumaleuten mit der Zeit 5
Kompagnien neugebildet worden.
Es machte den Eindruck, daß der Feind sich gegenüber Bukoba hinhaltend
verhielt und Truppenverschiebungen von dort nach Kissenji vornahm. Am 29.
Oktober wurde ein englischer Angriff durch etwa 100 Gewehre, mit
Maschinengewehren, Geschütz und einem Minenwerfer gegen unsere
Kagerastellung mit anscheinend großen Verlusten für den Feind abgewiesen.
Auch am 4. und 5. Dezember blieben englische Angriffe am unteren Kagera
erfolglos. Mehrere feindliche Abteilungen drangen in die Landschaft Karagwe ein.
Den Befehl in Bukoba übernahm Ende 1915 Hauptmann Gudovius, bisher
Bezirksamtmann in Pangani, dem die neu zusammengestellte 7.
Reservekompagnie als Verstärkung für Bukoba folgte.
In Ruanda führten die durchgreifenden Maßnahmen des dortigen Residenten,
des Hauptmanns Wintgens, zu guten Erfolgen. Er überraschte am 24. September
1914 die Insel Idschwi im Kiwusee und nahm den dortigen belgischen Posten mit
seinem Stahlboot gefangen. Ein anderes Stahlboot hatte Oberleutnant z. S.
Wunderlich, der mit einigen Mannschaften der „Möwe“ zum Kiwusee gerückt war,
auf einem requirierten Motorboot gleichfalls genommen. Am 4. Oktober warf
Wintgens nördlich Kissenji mit seinen Polizeiaskari, Hilfskriegern und einigen
Leuten der „Möwe“ 4 belgische Kompagnien mit schweren Verlusten für den Feind
zurück. Nach weiteren kleineren Zusammenstößen brachte Hauptmann Wintgens
dann der belgischen Überlegenheit von 1700 Mann und 6 Geschützen am 20. und
30. November 1914 sowie am 2. Dezember nördlich Kissenji eine Teilniederlage
bei. Am Tschahafisee warf er eine englische Postierung zurück. Ein Engländer, 20
Askari fielen, auf unserer Seite fielen 2 Askari, ein Europäer wurde schwer
verwundet.
Bei Kissenji und an der Grenze fanden dann im Februar 1915 wieder mehrere
kleine Zusammenstöße statt. Am 28. Mai wies Leutnant Lang mit seiner kleinen
Besatzung in Kissenji den Angriff von 700 Belgiern mit 2 Maschinengewehren ab.
Der Feind hatte dabei schwere Verluste, bei uns fiel ein Europäer.
 Kilimandjaro
Im Juni 1915 sollen in der Gegend des Kiwusees über 2000 belgische Askari
mit 9 Geschützen und 500 englische Askari zusammengezogen gewesen sein; die
Reise des belgischen Oberbefehlshabers Tombeur zum Kiwu spricht für die
Wahrscheinlichkeit dieser Nachricht. Am 21. Juni wurde ein Angriff von 900
Belgiern mit 2 Maschinengewehren und 2 Geschützen auf Kissenji abgeschlagen.
In einem Nachtangriff von 400 Belgiern am 5. Juli auf Kissenji hatte der Feind
starke Verluste. Am 3. August wurde Kissenji wirkungslos mit Geschützen und
Maschinengewehren beschossen. Infolge der drückenden feindlichen Übermacht
wurde die 26. Feldkompagnie von Muansa nach Kissenji verlegt.
Unmittelbar nach Eintreffen der 26. Kompagnie bei Kissenji am 31. August
schlug Hauptmann Wintgens die belgischen Vorposten, von denen 10 Askari
fielen. Am 2. September nahm er eine von 150 Askari mit 3 Geschützen und
einem Maschinengewehr besetzte Stellung im Sturm. Im Laufe der folgenden
Wochen fanden täglich kleinere Zusammenstöße statt. Am 3. Oktober wurde der
Angriff von 250 Askari mit einem Maschinengewehr bei Kissenji abgeschlagen,
wobei 14 Mann Verluste beim Feinde beobachtet wurden. Es wurde dann,
vielleicht infolge des Gefechtes bei Luwungi am 27. September, der Abmarsch
stärkerer feindlicher Truppen nach Süden festgestellt.
Am 22. Oktober wurde wieder ein belgischer Vorposten von 300 Askari mit 2
Geschützen und 2 Maschinengewehren überrumpelt, wobei der Feind 10 Askari
an Toten verlor. Am 26. November warfen die Abteilung Ruanda und ein Zug der
von Bukoba eingetroffenen 7. Kompagnie, im ganzen 320 Gewehre, 4
Maschinengewehre und ein 3,7 cm-Geschütz den 200 Mann starken Feind aus
einer befestigten Stellung, wobei er 2 Europäer und 70 Askari an Toten, 5 Askari
an Gefangenen und viele Verwundete verlor. Bei uns fielen ein Europäer und 3
Askari, verwundet wurden 4 Europäer, 5 Askari, ein Hilfskrieger. Am 21. Dezember
griff der Feind mit 1000 Askari, 2 Maschinengewehren, 8 Geschützen, darunter 4
modernen 7 cm-Haubitzen erneut Kissenji an. Er ließ 21 gefallene Askari liegen, 6
wurden verwundet gefangengenommen, zahlreiche Verwundete abtransportiert.
Unsere 350 Gewehre, 4 Maschinengewehre, 2 Geschütze starke Truppe verlor 3
Askari an Toten, einen Europäer und einen Askari als Schwerverwundete.
Am 12. Januar 1916 überfiel Hauptmann Wintgens nördlich Kissenji eine
belgische Kolonne, wobei 11 belgische Askari fielen. Am 27. Januar wies
Hauptmann Klinghardt mit 3 Kompagnien einen Angriff von 2000 belgischen
Askari mit Handgranaten und 12 Geschützen gegen die Kissenjistellung mit
schweren Verlusten für den Feind ab.
Auch das Gebiet des Russissi war reich an Zusammenstößen. Am 10. und 13.
Oktober hatten bei Changugu, am 21. und 22. Oktober bei Chiwietoke, am 24.
Oktober bei Kadjagga erfolgreiche kleine Gefechte zwischen deutschen
Patrouillen mit Kongotruppen stattgefunden.
Am 12. Januar 1915 griff Hauptmann Schimmer ein belgisches Lager bei
Luwungi an, der beabsichtigte Überfall glückte aber nicht. Hauptmann Schimmer
und 3 Askari fielen, 5 wurden verwundet.
Am 16., 17. und 20. März 1915 fanden dann kleinere Patrouillengefechte statt,
und am 20. Mai wurde ein belgischer Posten überfallen. So gab es dauernd kleine
Zusammenstöße, auch während des Juni und Juli. Im August schien der Feind
seine Kräfte dort zu verstärken. Den Befehl am Russissi erhielt jetzt Hauptmann
Schulz; unsere dort befindlichen Streitkräfte bestanden nunmehr aus 4
Feldkompagnien, einem Teil der Besatzung der „Möwe“ und der etwa
kompagniestarken Abteilung Urundi. Ferner befanden sich 2 leichte Geschütze
dort. Am 27. September wurden bei einem Angriff des Hauptmanns Schulz auf
Luwungi 4 Europäer, 54 Askari als tot festgestellt, außerdem 71 Askari als
getroffen gezählt. Die Verluste beliefen sich also, auch im Einklange mit späteren
Eingeborenenaussagen, auf etwa 200. Bei uns fielen 4 Europäer, 20 Askari; 9
Europäer, 34 Askari wurden verwundet.
Bei den Gelände- und Stärkeverhältnissen am Russissi kam es dort nicht zu
dem von uns angestrebten Waffenerfolge. Es blieben dort deshalb nur die
Abteilung Urundi und eine Feldkompagnie; 2 Kompagnien rückten am 18. und 19.
Dezember 1915 zu Hauptmann Wintgens nach Ruanda, 3 zur Mittellandbahn ab.
Am 19. Oktober hatte der Feind bei einem Zusammenstoß mit der 14.
Reservekompagnie trotz doppelter Überlegenheit 20 Askari verloren; bei uns fielen
3 Askari, 12 wurden verwundet. Trotz des nahen, nach glaubwürdigen
Eingeborenenaussagen 2000 Askari starken belgischen Hauptlagers war es
angängig, unsere Truppen am Russissi zugunsten anderer Stellen zu vermindern,
da beiderseits die Bedingung für eine Offensive nicht günstig zu sein schien. Am
Russissi blieb Major von Langenn mit der Abteilung Urundi und der 14.
Reservekompagnie.
Auf dem Tanganjikasee hatte Kapitän Zimmer zu Beginn des Krieges etwa 100
Mann der „Möwe“ und in Usumbura etwa 100 Askari gesammelt; außerdem
verfügte er über einige in Kigoma eingezogene Europäer und noch etwa 100
Askari der Posten von Urundi und aus Ruanda (Wintgens), im ganzen also über
etwa 400 Gewehre.
Oberleutnant zur See Horn von der „Möwe“ hatte am 22. August 1914 mit dem
kleinen armierten Dampfer „Hedwig von Wißmann“ ein erfolgreiches Gefecht
gegen den belgischen Dampfer „Delcommune“. Es stellte sich aber später heraus,
daß „Delcommune“ nicht völlig unbrauchbar geworden war. Der Kommandant der
„Möwe“, Korvettenkapitän Zimmer, war nach Vernichtung seines im August 1914
gesprengten Schiffes mit seiner Mannschaft nach Kigoma gefahren. Der Dampfer
„Kingani“, der von Daressalam mit der Bahn gleichfalls dorthin transportiert worden
war, sowie verschiedene kleinere Fahrzeuge auf dem Tanganjikasee wurden dann
armiert und durch Korvettenkapitän Zimmer in Dienst gestellt. Auch setzte er ein 9
cm-Schiffsgeschütz auf ein Floß und beschoß eine Anzahl der belgischen
Küstenstationen. Kigoma selbst befestigte er stark und baute es zu einem
Stützpunkt für die Seekriegführung auf dem Tanganjikasee aus.
Die eine halbe Kompagnie starke Abteilung Bismarckburg warf im Verein mit
den armierten kleinen Dampfern „Hedwig von Wißmann“ und „Kingani“ am 20.
November 1914 in der Bucht westlich Bismarckburg eine belgische Kompagnie
zurück, erbeutete vier 11 mm-Maschinengewehre sowie 150 km Telegraphendraht,
der für die im militärischen Interesse dringend notwendige Verlängerung der Linie
Kilossa-Iringa auf Neu-Langenburg zu verwandt wurde.
Anfang Oktober hatten Versuche, den bei Baraka auf der Kongoseite liegenden
belgischen Dampfer „Delcommune“ vollends zu zerstören, nicht zum Erfolg
geführt. Seit der nochmaligen Beschießung am 23. Oktober sah Kapitän Zimmer