■■ ■ ■ ■ ■■ First Edition ■■ ■ ■ ■ ■

■■ ■ ■■
Visit to download the full and correct content document:
https://ebookstep.com/download/ebook-47293622/
More products digital (pdf, epub, mobi) instant
download maybe you interests ...

Aula Internacional Plus 4 B2 1 1st Edition Difusión

https://ebookstep.com/product/aula-internacional-plus-4-b2-1-1st-
edition-difusion/

Edito B2 4e édition 4th Edition Myriam Abou-Samra

https://ebookstep.com/product/edito-b2-4e-edition-4th-edition-
myriam-abou-samra/

L eredità B1 B2 Primi Racconti 1st Edition Luisa Brisi

https://ebookstep.com/product/l-eredita-b1-b2-primi-racconti-1st-
edition-luisa-brisi/

Hieronymus Romanus Studies on Jerome and Rome on the

Occasion of the 1600th Anniversary of His Death 87 Ingo
Schaaf (Editor)

https://ebookstep.com/product/hieronymus-romanus-studies-on-
jerome-and-rome-on-the-occasion-of-the-1600th-anniversary-of-his-
death-87-ingo-schaaf-editor/
■■■■■■■■■■ ■■■■ ■■■ ■■■■■■■■■■■ B1 B2 3rd Edition ■
■■■■■■■■■

https://ebookstep.com/download/ebook-29840068/

Ritorno alle origini B1 B2 Primi Racconti 1st Edition

Valentina Mapelli

https://ebookstep.com/product/ritorno-alle-origini-b1-b2-primi-
racconti-1st-edition-valentina-mapelli/

1000 Questions 1000 Answers angol középfok B2 Némethné

Hock Ildikó

https://ebookstep.com/product/1000-questions-1000-answers-angol-
kozepfok-b2-nemethne-hock-ildiko/

Nagy Origó nyelvvizsgakönyv Angol középfok B2 Horváth

Miklós Zsigmond Ildikó

https://ebookstep.com/product/nagy-origo-nyelvvizsgakonyv-angol-
kozepfok-b2-horvath-miklos-zsigmond-ildiko/

Let s Discuss It B2 1st Edition Kész Zoltán Stanley A

Ward

https://ebookstep.com/product/let-s-discuss-it-b2-1st-edition-
kesz-zoltan-stanley-a-ward/
http://www.pustaka.co.in

ய திர ஜால !
Yandhira Jaalam !
Author:
இ திரா ெசள த ராஜ
Indira Soundarrajan

For more books

http://www.pustaka.co.in/home/author/indira-
soundarajan
Digital/Electronic Copyright © by Pustaka Digital Media Pvt. Ltd.
All other copyright © by Author.
All rights reserved. This book or any portion thereof may not be reproduced
or used in any manner whatsoever without the express written permission of
the publisher except for the use of brief quotations in a book review.
ெபா ளட க
அ தியாய 1
அ தியாய 2
அ தியாய 3
அ தியாய 4
அ தியாய 5
அ தியாய 6
அ தியாய 7
அ தியாய 8
அ தியாய 9
அ தியாய 10
அ தியாய 11
அ தியாய 12
அ தியாய 13
அ தியாய 14
அ தியாய 15
அ தியாய 16
அ தியாய 17

1
‘ பா களி ெசா ப அ ப என
இர இ கிற மாதிாி ய திர களி அ ப
ெசா ப ய திர க உ ளன.இதி ெசா ப
மாக ெதாி ய திர கைள அ பமாக உ ள
ம திர கேள இய கி றன!’
சா த க மாண களி …
காய .
ஆ அல பிவி ட ேபா இ த .கபா
றா களி வ ட ேவ .ப கமாக தா இ
ேகாயி ேகா ர தி
கிற அ த ெத .
ஒ தன களி ஒ ெமா த ச கம . ண
ெவ த தி வ க .காைர உதி த மா தைரக த
இட தி ைளவி வரச பி ெச க …
ந தர தி கீேழ , கீ தர தி ேமேல ந வி ஒ தர
இ கிற .அைத ேச தவ க ெக லா இ த மாதிாி இட தா
ெபா தி வ .மாத ேறா நா ேறா
வாடைக.ப பதிைன க ெபா வாக ஒ க ஒ
மணிேநர மார தா ஒ ப ெக த ணீ த அ ழா இதி
ேபா யிட ஒ ெப ட .
ேபா யி த ணீ அ ளி வி ெமா ைட
மா ச தியா வ தன ெச ய வ வி டா ராேம வர ய .
ஒ ைற நா சாாீர .உட பி சைதையவிட எ த எ ப
பா த ேகாண தி அபி ராயமாகிவி .தாைட ைய ட
நா ைக மாதமாக சிைர கவி ைல ேபா ?வானி கிழ கி
ாிய , ேமக டாதப ேதா ற கா ட அவைன ேநா கி
நி ராேம வர ய ச தி ெச ய ெதாட கினா .காதி
க பகா பா ேகாயி ேதவார பா ர தி ெம தான
பா ச .அைத ற த ளியப உ கிற ச தி ம திர .
அ தாயநம…
அன தாயநம…
ேகாவி தாயநம…
நீ தாைரக கீ சி தி ெதறி கி றன.ஓ ஓரமாக அ த ெமா ைட
மா யி இ ன எ தி காதப ேவ ைய ேபா ைவயா கி
ெகா ப தி சில பிராமணஜ க .
அதி ஒ வ தைலயி இ ேவ வில கி க கச கி
ராேம பர யைர பா தா .
“ மா னி ” எ றா ச இள கமாக இள காரமாக !
ராேம வர ய பிராணாயாம ெச தப அவைன ெவறி தா .
“வி தா?” அவனிட ஆயாசி .பி ெகா டாவி.அத பி
ெபா ட பி எ ஓ உறி .
“ெசக ேஷா ேபாேன …அதா அச ேட ” எ றவ
அ பவைன காலா உைத ேத எ ப பா க
ராேம வர ய ச தியி விலகினா .
“அேட பாவி… ஏ டா கறவைன உைத கேற அ காலால?
மகாபாவ டா…”
அவ சிாி தா
“இ தா … இ ப உ கைள க த விட தா !” எ றவ
எ தி அ த இ ெனா வைன பா தா .அவனிட
அக டெகா டாவி.
“எ ன சாமி… கால கா தால வ இ ப க த
ெக கறீ க…?”
“நா க ைத ெக கேறனா… மணி எ ன ெதாி மா?”
“அ எ வளவானா எ ன… இ ப எ த ஆ ேபா
ைகெய ேபாட …?என சா கைரல வி கற
ேவைலஉ க ள த கைரல த ைப ைல வி கற
ேவைல.இ த த ராய லா டாிசீ வி கற ேவைல.அத எ ப
ெச சா எ ன.”அவ எக தாளமாக ேப கிறா .ராேம வர ய
ைற கிறா .பி ச திைய ெதாடர பா கிறா .க தாி த ஒ
ர .அ கி டாவி ைடய .
கி டா ராேம வர ய இ கறிேவ பிைல ர .
“அ பா…” அைழ கிறா .தி கிறா . ளி கி டா
பா க பளி ெச இ தா .ேவ ச ைட ெந றியி ப ைட.
“எ ன கி டா…?”
“வர நாழியா மா?”
“ஆமா … ஒ அைரமணியா .இ ச திேய ஆர பி கல.இ த
த பச க வாைய பி கி இ கா க… ஆமா எ ன
விஷய ?”
“ஒ மி ல பா” அவ தய கியப ப களி தி பி
இற கினா .
அவைன , அவைர பா தப ேய அ கி எ தவ க
பாைய ெகா எ நி றன .ஒ வ
ராேம வர யைர பிரா னா .
“எ ன வாமி… கி டா .வி.எ .ல ேவைல கிைட சி ,
ஏ பா ெச சி ேக ேனேள… எ ன ஆ ?”
ராேம வர யாிட ெப .
“ந லபி ைள… நிைறய மா வா கியி கா .அவைன
உ மா ட உபா யாய லஇ வி டாேத .இ உ ேமாட
ேபாக .”
ராேம வர ய ைற ைப ெதாட தா .
“எ ன பா கேற … உபா யாய ப ணப ட ப எ ?
ேயாசி …”
“நா ேயாசி சா ஆ சா… ேவைல கிைட க ேவ டாமா?” அவ
த மா ற ட ச தியாவ தன த ளாி நீ தாைரகைள
சிதறவி டா .
“அ ப கிைட காததாலதா நா க லா , லா டாி
வி க கிள பி ேடா .”
“அ சாி… எ ப கிைட க ேமா அ பதாேன கிைட .”
“அ வைர அவ எதாவ ந ம ேபால வி க ேம.மாமி அழகா
அ பள ேபா றா.அைத கைடல ெகா ேபா ேபா டா
ஒ ேண கா பா… கண ேபா ேகா ேகா ஆயிர
ப னிர டைர.இர டாயிர இ வ த .அ சாயிர
தாராளமா த ளலா .அ ப பா ஆ ேச…”
அவ க ேபசியப கீழிற க ராேம வர ய கல கி ேபா
வாைனேய ெவறி பா தா .

2
‘ம திர களா இய ய திர களி
ேபர ய ர ச விசி திரமான .ெபா வி
ய ரவழிபா எ ப சாதாரணமானத ல.
அத லய உ :’
சா த க மாண களி …

ேதா ெகாைற ேபா ட ரா சி டாி மாநில ெச திக வாசி

தா நி மலா மா .அ கிேலேய கிழ த
ெதா ைல ேபாலாகிவி ட கயி க கி டா க ன தி
ைக ைவ தப …
அவ எதிாி அவ அ மா அ ன ரணி ளி
ஈர தைல ட ம சா சகித , அ த சி ன ெகா ளாதப
சா பிராணி ைக ேபா டவளாக… உத
லேகா;மிஅ ேடா திர …!
கி டா அம த இட தி ேமேல ஒ வாமி பட .அ மி ஸாகி
விட டா எ ப ேபால அத ைக ேபா டா .
ைற தா கி டா… அ ன ரணி பா தா .இ ேலாக
க டாகவி ைல.கி டா அ ப ேய ம லா க க
ப தா . ைக ட ந வி அவ மன ட .
அவ காதி அவ ரேல எதிெரா யாக…
“அ மா… அ த வாமிைய நீ ெகா டா ற மாதிாி யா
ெகா டாடமா டா.ஒ ேலாக பா கி கிைடயா ; ஒ விரத
பா கியி ைல.அ பா உன சைள கறதி ைல. கமா
ெசா னா இ த ேலாக ேக ப தி, மயிலா ல, இ த அ
ெத ல இ தா ச ைளயாகற .
இ தைன ப ணி என ஒ ேவைல கிைட கைலேய ஏ மா?
ேவைலய வி … ஒ ேவைள ந னா வயிராற சா பிட யறதா?”
“எ லா க ம விைனயடா ெகாழ த…”
“இ இ ட ெந க மா… இ ப ெய லா ெசா
ஏமா தி காேத…”
“அ ப ெசா லாேத… எ னதா க ட கமா இ தா
ஆணால பி ள ம க மா? சில விஷய க எ லா கால
ெபா டா க ணா…”
“எ எ மாபதி … என இ னி ஒ
பாேவ .தர மா உ னால?”
“ பாயா… எ கடா ேபாக ழ ைத.உ க பா உபா யாய
ேபாேய நாளா ேச.ஆ மாசமா ேபா சா? ஒ ந ல காாிய
இ ைல…”
இ வாி ச பாஷைணைய ைக ம டல எதிெரா ப ேபா
இ கிற .
ாீ …
கத திற ச த .
ராேம வர ய உ ைழ தா .
கி டா எ அம தா .
அவ பா ைவேய அவைன எ னஎ ப ேபால பா த .அவாிட
தய க .
“எ ன கி டா… ளி சி எ ைகேயா ெவளிேய கிள ப
தயாராயி ட மாதிாி ெதாியறேத…”
“ஆமா பா… உ க காக தா உ கா ேக .”
“எ ன விஷய …”
“ஒ பா ேவ பா…”
அவ ேக வி அவைர ேலசான அதி சி ழ ப இர
த ளிய , அட தியான ெமௗன .ஊேட அ ன ரணி
சைமய க ஒ ைலயிேலேய ைஜயைறைய உ வா கிய
நிைலயி அ கி அவைன பா க…
“எ ன பா பதிைல காேணா .நம பண க ட கற
என ெகா ெதாியாம இ ல.இ த ஒ தடைவ என
எ ப யாவ ெபர தா ேகா.நா அைத தி பி
த ேவ பா…”
ெதாட அவ ெமௗனி தா .
“எ ன பா இ … வாைய திற ேப ேகா.ஒ பாதாேன
ேக கேற .”
“அ …அ … எ பா?”
“எ ெசா னாதா த ேவளா?”
“அ கி ல… ெதாி கதா ேக ேட .”
“அ உ க ெதாிய ேவ டா .நி சய கேவா தாடேவா
இ ைல.”
“அ வ பா…”
“எ வ …இ .இ ைல ஒ வா ைதல ெசா ேகா.என
வியா யானெம லா ேவ டா .”
கி டா ெம ல ேகாப தி சிகரேமறியப ேபச ராேம வர ய
த மாறியப க அம தவராக.
“இ ல பா… த பி கா இ த ேகாண எ கி ட இ ைல...” எ
ந ர ெசா னா .
“எ னி இ த … இ னி இ க… ஒ நா , ஒேர ஒ நா
ஆைசயா ஒ அ பா த த டா? உ க வய ல ேபா
ெபாற ேத பா …”
கி டா தைலயி அ ெகா ெவளி
கிள பினா .ராேம வர ய கல கிய க கேளா அ ன ரணிைய
பா க அவ க களி நீாி ேச ைக.
அ ெபா ஒ வா ெப ஷி மி ர ைகயி
கர ட எ பா கிற .
“எ னஅ ?”
“அ மா ெகா ச காபி ெபா ேக டா?”
அ த ெநா அ ன ரணி காபி ெபா ச பட ைத திற பா க
அதி சில சி ைக ைறவான ெபா .
“அடடா… எ ன ட தீ டா ழ ைத இ ல
ெசா …”
அ ன ரணி ெசா வைத ேக தைலைய அைச தப அ த ழ ைத
ஏமா ற ட ெவளிேயற அைத ேக ராேம வர ய
க தி ஏமா ற படர அ ப ேய க ம லா க ப தா .
அ ன ரணி எைதேயா ெசா ல ஆைச ப கிறா .ஆனா எத
எ த ைன தாேன க ப தி ெகா ள ச ெட இ ம
ெந ைச க விய .
 த சாதாரணமாக ஆர பி பி எ ைலயி றி ஆகாய ேபால
இ ம விாி ேபால ேதா ற ராேம வர ய சயனி த நிைலயி
இ எ தா .
அ ன ரணிைய ெந கி அவைள பா
“எ ன அ ன எ இ ப இ மேற… தீ த ைத …”எ
தைலைய த பவ த ள ஒ ைற எ தீ த பாைனையேத ,
அ த சைமய உ அைறைய ழாவி, அ அக படாம ேபாக,
அ ன ரணி இ மைல அட கி ெகா ேக டா .
“எ ன ேதடேற …?”
“எ க த ணி பாைன?”
“அ …அ …”
“எ ? ெகாழாய ல ேபா வ யா?”
“…”
“ெசா .எ தைன தடைவ ெசா யி ேப .அத யாராவ
லவ ேபாற தி ேபா எ வா.இ தா
இ ததீ த த …” எ ப க ச வ தி நீ ெமா வ
த தா .
அ ன ரணி வி அ ப ேய நி க…
“ேபா… ேபா ெமாத பாைனய எ வா!”அவ ர
த மா ற , அத ட எ லா …
அ ன ரணியிட தய க ெதாட த .
“ெசா ேறேனா ேயா?”
“அ …அ …”
“எ … ஏ ெசைலயா ட நி கேற? இ கற ஒ ந ல
பாைன.ேபா… ேபா த லஎ வ ம ேவைல
பா …”
“அத எ வர யா னா…” அ ன ரணி, ச னமான
ர ெசா வைத ேக ராேம வர ய விைட ேபா
பா க…
“அ ப பா காேத … அ அ …”
“எ ன… தி ேபாயி தா! ெசா ! நா ெசா ற திேய
நட தா…”
“இ ைல னா… அத ேச கைடல ெவ பண ைத வா கி தா
ஒ வாரமா சா இ ேகா .”
அ ன ரணி ெசா ேபாேத அ விட ராேம வர ய எ
ேபசாம அ ப ேய இ ேபா க உ கா தா .

3
“லய எ ப சாதாரணமான ஒ ற ல
மன சா ததா .ெவ மேன ம ரச த
மிடாம ேர ேயாைவ ெச கிற மாதிாி
ெச ய ேவ .”
சா த க மாண களி …
ள த கைர… த மா ற ட ஒ தின த தி தாைள விாி
அதி க , த ைப க , சர எ சகல ைத
அ ராேம வர ய க களி ஏக கல க .
அவைர ஒ ச த ளி இ ெனா பிராமண இேதேபா கைட
ேபா க… அவ த ளி ஒ வ ைகேரைக பல
ெசா கிேற எ அம தி க…
வியாபார ஆர பமாகிற …ெத வி ஜன நடமா ட .ஒ வ
வா க ராேம வர யாிட வ தா .
“எ ேளா?”
“ேஜா அ வா…”
“அ வாயா?”
“எ ன பா அ ப ேக கேற… ஒ காபி சா பட னா ஆ வா
ஆற .பவி திரமான இ அ பா தர படாதா?”
“அ சாி… ஒ ழ இ த விைல ெவ சா உ பட
மாதிாிதா .”
“சாி எ வள தா த ேவ?”
“எ டணா… அ ேபானா ேபாற த ேவ .”
“ேவ டா பா… நீ ேபானா ேபாற ென லா என கா
தரேவ டா .நா உன மா தேர .இ தா…”
“அேட க பா… ெபாிய வ ள நிைன ேபா?”
“அதா … ெப மா இ ப ஆ கி உ கா தி ெவ கா .உ ச
வி தி ட இ ைல… அ கீழ நீ , உம ேக இ வள தின
இ தா என எ ேளா இ ? மா த ாீேரா மா… பி
அ வா.நா தேர வாமி உம மா…”
“அ பா தா அவ க தி ேமாதி கீேழ விழ அவ அைச தா
நட கிறா .ராேம வர ய க இ னெத ெசா ல யாதப
ஆக ப க கைட பிராமணாிட ெக ேக சிாி .
ராேம வர ய ெந ைச பிைச த .
நிமி ேகா ர ைத பா தா .
“தாேய… எ எ ைன இ ப ேசாதி கேற? எ னால
எ வள தா தாள .எ ைன கா பா த வரமா யா!”
அவ பிரா தைன ற .

4
‘லயவய ப ட மனதி ம ரச த க
ெப விைள கைள உ வா .அ அதி
வைலயாக மாறி ேதகெம பயண ப பி
ய திர ேநா கி தி …’
சா த க மாண களி …
 த மனிதைர பா க ச யாசிைய ேபால

அ இ கிற .பி ைச காரைன ேபால

இ கிற .உ சி
அ ணி
மிப ச ச க ைகவச ஒ
ைட.
க தி ெந ர நட வ த கைள .
அ தக ம டப தி வ அம தா .
அ அவ ஏக பி ைச கார ட .அம
அவைர ஒ பி ைச கார ேக டா .
“சாமி எ த ஊ ;?”
அவ சிாி தா .
“அேட க பா… வா திற ெசா லமா கேளா?”
அத சிாி தா பதி .அவ ைற தா .
“ஏ கனேவ இ க ட அதிக .இ ல சா நீ ேவற வ ேட…
பி ைச கார க பி ைச கார க தா யா எதிாி.”
அவ ேபா மணி ச த ேக ட .ம டப ைத
ஒ ஒ .அ த ஒ பலைக.
‘கிஷ தா நி ய அ னதான க டைள’ எ அதி
இ கிற .அைத ஒ ஓ அ டா ைவ க ப கிற . டேவ
த த யாக சில .
பி ைச கார க ெகா ெச ல ஒவ அத னா .
“வாிைசல வா க… வாிைசல… வா க… வாிைச ெபாிய ச ைட.
“ஒ கா நி ஒ கா வரா ேசா கிைடயா ஆமா…” ஒ வ
மீைச நீவியப அத அ னதான ஆர பமாகிய .
ெமௗனமாக அம தி த ெபாியவ எ அ த வாிைசயி ேபா
நி றா .
அவ அ த பி ைச கார .
“ஏ கனேவ அைர கர தா ேபா வா .இ ல சா நீ ேவற…
ஹ_ !”
அவ அ ெகா ள சாியாக அ த பி ைச கார ெந
சமய அ னதான நி த ப அ டா பாதி ேமலான தயி
சாத ட அ ப ேய கி ெகா உ ேள எ
ெச ல ப கிற .
“சாமி… சாமி… எ ன சாமி… ேசா ேபா க சாமி…”
“ேபா கடா… அ வள தா .”
“அ ப ெசா லாதீ க சாமி.அதா அ டால அ ேளா இ ேக…”
“இ தா?”அ த மனித நி ேக வி ைற க
பி ைச கார பாிதவி க, அைத பா அ தச யாச மனித ேம
அவ பி த ள பட…
பி ைச கார த மாறியப எ தா .
“அநியாய ப ணாதீ க யா… தின ஆயிர ேப ேசா
ேபா றதா கண கா அ வள ேசா ைத
ேஹா ட கைட வி ெகா கற நீ ந லாேவ
இ கமா ேட ஆமா…”
பி ைச கார க வ ேக உ ேள ேபான அ த த ய தி ப
ெவளிேய வ தா ,
பி ைச காரைன ேகாபமாக ெந கி
“எ ன ெசா ேன?”
“…”
“கண கா நா க ெகா ைளய கிேறாமா? இ ப உ ைன
ஸா கிழி க ேபாேற எ னடா ப ேவ… பி ைச கார
நாேய! எ னடா ப ேவ…?”
அ த நப அவ ேதாைள பி த ளி அ க ெதாட க,
எ லா வாயி ேசா ேறா , க ணி கல க ேதா அைத
ேவ ைக பா க ச யாச மனித பா தப இ க, அவைன
இர ேப ர எ வி ெச றன .
அவ கிழி ேபா எ தா .
வாெய லா இர த ேகா … ச யாச மனித அ வி
ெச பவ கைள பா தப ேய அவைன ெந கி
ெதா கினா .அவனிட சி .அவைன ம டப க பி
அைழ ெச அம தினா .ம றவ க ேவ ைக பா க
அவ த தவி ெச ய ெதாட கினா .
அவ ேகா மிக பரவசமாக இ த .
வ ேய ெதாியாதவனா மாறி அவைரேய மல க மல க பா தா .
அவ த ணி ைடைய அவி ப சிைலேபா ஒ ைற
எ காய ப ட இட தி க ேபா டா .அவ அவ ேம
ைவ த பா ைவைய எ கேவயி ைல.
அவ இ ேபா பாிவாக ேக கிறா .
“பசி தா…”
அவனிட ஆேமாதி .
“வடபாயச ேதாட சா பி றியா?”
அவ திைக கிறா .
“எ னடா நாேன ஒ பி ைச கார நா ேபா உ ைன வைட
பாயச கி ட ப றதா நிைன கறியா?”
அவனிட மல க மல க பா ைவ ெதாட த .
“ஒ அ நிமிஷ ெபா ேகா… உன ம ம ல… உ க
எ லா ேம வைட பாயச ேதாட சா பா கிைட …”
அவ மிடறியப ேக டா .
“சாமி… நீ க யா ?” ரேல மாறிவி ட அவனிட .
“நானா… நா உ ைன ேபாலதா ஒ பி ைச கார .
“இ ல…
“இ ைலயா?”
“ஆமா சாமி… நீ க ெதா ட உடேன எ உட ெப லா அ ப ேய
பரவசமா இ .உ க க …உ கக …”
“எ க எ ன?”
“அைத எ னால ேநரா பா க யைல.உ ைமைய ெசா க
நீ கயா …”
“எ ன பா பரவச அ இ கேற… நா உ ைன மாதிாிதா ,
பி ைச கார , ச யாசி… அ பிராமண … எ ப ேவணா
ெவ கலா .”
அவ ேபசியப அவர ைடைய க ேபா ‘பா , பா …’
எ ஒ ச த .நிமி தா ஒ ேவ .அதி ஒ வ ைக
பியப இற கினா .
அவ கைள ெந கி வ தா .
“உ க எ லா வண க .இ னி எ அ பா
திதி.அவ ஞாபகமா நா உ க எ லா வைட பாயச ேதாட
ேசா ேபாட ஆைச படேற .எ சா பா ட சா எ ைன நீ க
ஆசீ வதி சா ெரா ப ச ேதாஷ ப ேவ …”
அ த ெபாியவ ேபச பி ைச காரனிட ஆன த பரவச …
க களி ஈர … அ த ச யாச மனித “ேபா… ேபா
சா வா… நா ெசா லைல…?”
அவ ெசா ல, அவ அவைர பா த பா ைவைய வில காம
ேநா க…
“ேபா யா… ேபா… ேபா சா பி ”அவ
எ தி தா .அ ெபா அ னதான மட தி
அ தவ களி ஒ வ எ பா தா .”
அ னதான ெபா ேவனி இற அ டா
டா க அவைன அர கி றன.
“ஏ … யா பா அ … இ க வ ேசா த எற கி கி …”
ேவனி இற கிய ெபாியவ அவ பணிேவா ெச றா .
“நா தா க… இ னி எ க பா திதி.அதா சா பா
ேபாடலா வ ேக .”
“நீ இ கற இட ல ேபா றத வி இெத ன எ க
மட கி ட வ ேசா த ேபா ேற… இ பதா நா க ேபா
ேசா .”
“அ ப களா… என ெதாியா .எ ப இ கஒ ட
இ .இ க வ சா பா ேபா என உ தர
வ த க… அதா !”
“உ தரவா… யா ேபா ட ?”
“அ நா பி ற அ த க பகா பா தா ெவ கேள .”
“க பகா பாளா… எ ைன யா கா தேற?”
“ஐேயா நா ெசா ற நிஜ .”
“நிஜமா… பா டா? தாமைர வா கா ல ெச கி நிஜ கறியா?
க பகா பா இ ப ெசா ற தா ேவைலயா…?ஏ அ
அவேள இவ க ேநேர வ ேசா ேபா டலாேம?”
அவ தய கியப நி கம றவ க கா தி கஅ தச யாசி அ த
அ னதான மட காரைர ெந கினா .
“இேதா பா பா உன இ பஎ ன ேவ .” ேக டா .
“இ நா க ேசா ேபா ற இட .க டவ க வ ேசா ேபாட
விடமா ேடா .”
“ஆமா… நீ ஒ கா ேசா ேபா யா?”
“ஏ … எ ன… யா கி ட ேபசேற ஞாபக இ கா?”
“தணிகாசல கறவ பிற கற ேவ கறவ
கி டதா …”
“எ ேப … எ ேப உன எ ப ெதாி ?”
“உ ேப ம மா… உ பிற …உ வா ைக ஏ …உ
ட என ெதாி .”
“ஆமா… ெபாிய மகாஞானி பா … கால ைத ெசா ல.ேபா யா
ேவைலய பா கி .ேட ேசாமா, க பா வா கடா இ க.இ த
அ டா டாைவ எ லா எ எறி கடா…”
“ேவ டா பா… ஏைழ க பசிேயாட விைளயாடாேத.நீதா ஒ கா
ெச யைல.ெச யறவைன ெக காேத.”
“ேபா ேவற இட ல ெச ய .இ எ க இட .”
“எ பப டா ேபா வா கிேன?”
“எ ன நீ… வி டா ேபசி கி ேட ேபாேற.ஒ அள தா பா ேப
ஆமா .”
“எ ன ெச ேவ?”
“நி க ெவ ெகா தி ேவ .”
வா வாத வ கவ யி வ த ெபாியவ கி டா .
“சாமி நீ க எ ச ைட ேபா கறீ க.நா ேவற இட
பா கேற .”
“அ ப வா வழி …”அவ ெசா வி ச யாசிைய ஒ ைற
ைற வி தி ப உ ேள ெச றா .
ச யாசி அவைனேய பா தப இ தா .
“நி க ெவ ெகா தி ேவ …” எ அவ ெசா ன காதி
எதிெரா த .
அ ப ேய ம டப தி வ அம தா .
எ லா ேவ இட பா சா பிட ெச
வி டன .ம டப தி அவ ம .
ைபைய திற தா .உ ேள ஒ சமி சி. அைத எ தவ
தைரேம ைவ உ பா க ஆர பி தா …அேத சமய உ ேள
அவ ஒ சிகெர ைட ப ற ைவ தவனாக நா கா யி
அம தா . ைக பி க ெதாட கினா .காைல கி எதிாி
ேமைஜேம ேவ ேபா ெகா டா .
ேவ ைன கீேழ பா தப ெதா கிய வ ண இ த .அவன
ைகக சிகெர ைட சி ப ஒ தீ க அதி உதி
ேவ ைனைய தா கி !
ெவளிேய ச யாச ெபாியவ பா சமி சியி
ச ெட தீ ப றிய !
எ ன ஆ சாிய … உ ேள அவ ேவ ைனயி , இ ெபா
ெபாிய அளவி தீ நா … அ மளமளெவ ேமைஜ விாி பி ட
பி க ம லா கிட அவ , தி கி நிமி தா .ேவ ைய
அவி உதற பா யாதப ேவகமாக தீ நா க அவ
ச ைட தாவ
“ஐ ேயா… அ மா…
ஐ ேயா… அ மா…!”
உ ளி அலற ெவளிேய ச யாச ெபாியவ காதி
வி த .அவ நிமி பா ேபா அவ எாி தப ெவளிேய
ஓ வ அைனவ பா ப யாக ம டப ந வி
காி டமாக வி தா .
ச யாசி ளி பத றமி றி அ த சமி சிைய பா தப
இ க அ சா பலாகி சா ப சியாக தைரப தி க அைத
பா வாயா ஊ கிறா அவ .
கா றி கைர த அத சா ப !அவ கிள கிறா …
அேடய பா! அ த நைடயி தா எ ன ஒ ெச ?!

5
‘ய திர தி ெசா பமாக இ ப
உேலாக அ களாக இ கலா .அ த ைட
யாக தகடாக இ அதி ய திர ேகால
வைரய ப கலா .ஆனா க ட
ெமமாியான எ ப சில ேகா கைள பா
அத பி ேன மனித க யி
விைல ப யைல சம பி கிறேதா அ ப
அ த ேகால ந பா ைவயி ப ைகயி ந
உ ேள ஒ வித விழி ஏ ப கிற .இ
அனி ைசயாக நம ாியாமேல நைடெப கிற .’
சா த க மாண களி …
தி சாி வி ட .
 அாிசியி க ெபா அ ன ரணிேம நிழ வாக
அ வி கிறா ராேம வர ய .
அவைர பா க வாாி யப எ தி தா
அ ன ரணி.உ ேள ைழபவ தன த ைப உ ள
ைபைய வ ஆணி காதி மா னா .
அ ப ேய ப சக ச ைத ஏ றி க ெகா ைல
மாைலயா கி பி காதி ெகா ள (ெகா ைல ேபா
பவி ர நிமி த இ ப ெச வ பிராமண வழ க ) அ ன ரணி
ஒ த ளாி ஜல எ வ பணிவாக எதிாி நீ னா .
வா கி அ ணா தப எ சி படாதப தவ எ ேபசாம
ெகா ைல க ேநா கி ெச ல, அ ேக ஏ கனேவ ஒ வ
கா தி பி …
“வா வாமி… வா எ ன சீ ரமா வ ேட ? வியாபார
இ னி ெரா ப ேஜாரா?”
ராேம வர ய ெமௗனி க, அவ கா ைட த ப ேய
ெதாட கிறா .
“எ ன கா ேபசமா ேட கேறேள… ேபசினா எ ன தா
உதி வி ?”
“இ ேபசற இடமா சீனிவாசா…?”
“க கற ல ைஜயா… ேப ேப ! என அெத லா
ஒ கிைடயா வாமி.உ ற இ காேன அ ம அவ
ந ம ேக தா .எ ன அ ம நா ெசா ற ?”
சீனிவாச எ அவ கி டலாக ரைல உ அ ப
உ ளி அத ஆேமாதி பா பதி .
“ஆமாமா… யா ராேம வர ய கி ேட ேபசறியா சீ .”
“அவேரதா … நீ ெச த சீ கிர வைரயா? ம யான சா ட
பிராமணா சா பா படாத பா ப தி இ …”
“இ ேக இேத ேக தா .அ எ ப கிைட ேமா ஒ பி
பி ேச .இ க எ ன இ ப அ பி சி …”
க ெவளியி நட அ த ச பாஷைண ராேம வர யைர
ச கட ப தேவ ைல எ பைழயப மா பிலாட வி டப
தி பி நட தா .
அ சீனிவாசனிட ேக யாக எதிெரா க ெதாட கிய .
“அ ம … மாமா ெபவி ய
தி பறா .ெக ேயடா.ெகா ச நாழி ேகா டா
ெகா கலா பா ேத …”
சீ வி ச த ேத காதி விழ ராேம வர ய கதைவ
திற தப உ ைழ தா க உ கா தா .விள ேக றியப
இ அ ன ரணி தி பி பா தா .
“எ ன ணா ேசா வா இ ேக .வியாபார சாியா இ ைலயா?”
அவாிட ஆேமாதி பான ெமௗன .
“காபி ெபா தீ அதா காபி ேபாடைல.அாிசி க சி
ேபா தர டா…?”
“அ ப ேய ளி விஷ இ தா கல ெகா ேச… எ ன
ஜீவித அ ன இ …”
அ ன ரணி பதறி ேபானா .ெந கி வ தா .“எ ன ணா…
எ னஆ இ ப எ லா ேபசேவமா ேடேள நீ க…”
“வா தவ தா … ஆனா நா ேபசல அ ன .கால ேபச
ைவ கற .”
“யா எ ன ெசா னா… எ இ தஅ ?”
“எ ன த ெசா ேவ .சாதாரணமா பிராமண வியாபார கறத
நிைன பா க படா .க ேயாட ெகா ைம எைதயாவ
ப ணா தாேன இ த பாைனைய நிர பலா (வயி ைற
த யப ) வியாபார ப ண ேபானா, அ ேக ேபா , மலஜல
கழி க ேபானா அ ைக மா ேபா …?”
அவர வ த ாி தவளாக அ ன ரணி ச கசி ெநளிய,
உ ேள ைழ தா கி டா.ராேம வர யைர பா க ைத
தி பி ெகா பவ , அணி தி ச ைடைய கழ ஆணியி
மா னா .கயி ெகா யி ெதா கியப யி த ைட
உ வி ெகா கா க வ ெகா ைல ெச கா தர
ெகா ள, அவன ெசய கைளேய பா தப இ
ராேம வர ய அ ன ரணி ஒ வ க ைத ஒ வ
பா ெகா ளஇ
“இ எ ன டா… இ ல ச ர சாவ யா?கால பற ேபாேன.இ ப
உ ள ைழ சி ேக.மதிய சா ட ட வரைல.நீ எ ன
நிைன சி ேக உ மன ள…?”
அ ன ரணி ெவ தா .அவ அவைள நிமி பா வி
எ ேபசாம ேகாப ட ெவளிேயற ஆர பி தா .அவ
எ னேவா ேபாலான .அைதவிட அவைர அ எ னேவா ெச ய
க க சலன ேதா க சயனி தா .
“எ ன ணா இ … அவ ேபசமா ேட கறா .நீ க
ேபசமா ேட கேற , இ ப இ தா நா யாேராட ேபசறதா ?”
“ஏ நீதா அ த மஹால மிேயாைட அ பாேளாைட உ க
உ க ேப விேய… நா க ேபசைல னா எ ன அ ன ?”
“கி டலா?”
“அ ெக லா ஒ ரசைன ேவ அ ன .எ ன டஇ பஅ
இ நிைன கறீயா நீ?”
“எ இ த விசார … க ட வ ைம நம சா எ ன?”
“பழ தா … அ காகஎ வள நாைள தா இ ப … மன ,
மான மாியாைத லா ேவற இ ேக.ஒ த அ பாய
வி ெடறி எ ன ேப ேபசினா ெதாி மா?”
ராேம வர ய வி மினா .அ ன ரணி ெந கி அம அவைர
ஆதரவாக ப றி “எ ன ணா… எ ென னேமா ெசா ேற …”
“எ ன னேமாவா… மான ேபான கைதைய ெசா ேற
அ ன .ஒ ேண ஒ க ேண க ெப
ெவ ேகாேம ஒ ைள, அவ சாியா இ தா நா ஏ
இ ப ஆேற .”
அவ ெதாட வி ம, கி டா டா க வ யப
உ ைழய.
“எ னக ைள …அ எ ன ப தி?”
“ஒ மி ைல பா… ஒ மி ைல.அ ன அவ த ல
ேசா த ேபா .சா ட . மற டாம சா ட பிற தா ல
ேச ெகா .இ ேகா யா?”
“அ பா ேபா …உ க தா ேபச ெதாி
ேபசேவ டா .நா ஒ ஊர தி வரைல.
‘ஊைர தாம… எ த கா டா ேபான?’ ராேம வர ய
ேகாப தி ைட எ தா .
“ஆமா கா தா ேபாேன .சாியாக தா
ெசா யி ேக .இ தா இ னி வ மான த ப .
கி டா ேவகமாக ச ைடைய ெந கி பா ெக ைகையவி 150
பாைய எ ராேம வர ய எதிாி நீ ட, அவ வி கி
ேபா பா க… அவ ெதாட தா .
“எ ன பா கேற … இ த கி டா தி ச பாதி ச கா இ ல
இ .உைழ ச பாதி ச தா .எ ன சில கா க வி கண ெக தி
ச பாதி கறா.நா ெகா ச மா தலா ெபாண க வி ம திர
ெசா ச பாதி ேச .ஜ ராமநாைத ய
சிவேலாக ேபா டா .சாமேவத காரா… கா காாிய ைத
சாமேவத ெதாி சவ ப ணா தாேம லா ய ? அதா
எ ன ட ெக சினா.ந த கீழ ேபாயி ட பிராமண
வற ெகௗரவ எ நா சாி ேட .”
கி டா! ராேம வர ய திைக க விட, அவ ெதாட தா .
“எ ன அ ப பா கேற .இ காவா ப கெவ ேச
நீ க ேக க ேபாறதி ைல.நா நிைன க
ேபாறதி ைல.ஏ னா எ .ஏ. , பி.எ . , ஒ த என
தி வ பிராமணா த சா இ கா .அவ நா
ேதவைல தாேன?
எ ப ேயா ஒ வழி ெதாி … நா கா பா ததால, கா
கா பா தி .அ மா வா ேசா த ேபா … நாைள காரமைட
சாமி ஆ லசி .கா தாேலேய ேபாக .
படபடெவ ஒ தீ மான ேதா தா ேபசினா
கி டா.அ ன ரணி ராேம வர ய வி கி ேபாயி தன .
ராேம வர ய க கல கி வி தா .
அவ ேபா சா பிட அம தா .அவ த ைட எ
ைவ தா .நிமி ராேம வர யைர பா .
“உ க ?” ேக டா .அவ ம பாக தைலைய அைச தா .
“நீ க கால பற ஒ ேவைள சா ட .ஒ வா சா ேகாேள .”
“ேவ டா அ ன .எ மனேச சாியி ல… நா சி த ேகாயி வர
ேபா வேர .”
அவ எ ெச ல கி டா அவைர நிமி பா தா .ேபசினா .
“அ பா உ கா ேகா! சா பி ேகா… இ ப எ ேகாயி …?
இனிேம அ த ப கேம ேபாகாதீ ேகா…”
ப ேகாபமாக ெசா னா .
அவாிட ேத க .
“உ கைள தா … உ கா சா பி ேகா.இ ப எ
ேகாயி ேபாக நிைன கிேற என ெதாி .அ கேபா
நி அ தா லா க ட தீரா .எ த அ பாைள ேபா பா
நீ க அழேறேளா அவ ேக ஆயிர பிர சிைன… ேகாயிலா
ேகாயி அதா ஒ வழிய நா பா ேடேன…?”
“இ த வழிய பா கவா உ ைன நா அ வள க ட ப
ப க ெவ ேச …”
“அ உ க டா தன …”
“அ ப தா நா நிைன கிேற , ச வேவத சகல அ யாச
ைறவி லத நி யக மா டான எ லா எ ைன
ஏமா தி ேத…?
வி யாபதி நா … க மாதி கா ய ப ண படா ப னி ட
இ ேதேன… எ ல நீ இற க டா நிைன ேசேனா அ ல
இற கி ேய…”
“எ ன பா நீ ேகா… நாேன ெபாிசா கவைல படைல.நீ க ேபா
அல கிேறேள, வி ேகா பா அ மா சாத த ேபா றீயா, பசி
கபால கி ற ?”
கி டா ச வ சாதாரணமாக தா ெசா வ ேபா இ த .
ராேம வர ய த விழிநீைர ைட வி ெகா டா . ைட
எ ேதாளி ேபா ெகா ைவ த காைல பி ைவ க
பிாியமி லாதவராக ெவளியி ெச ல ெதாட கினா .
“ மா நீ ேசா த ேபா … அவ எ னி ெசா ன ேப ச
ேக கா , கால பற பா ேக ேட .ெகா தா
இ னி கா காாிய ப ணி ைவ கேவ ேந தி கா …”
“எ னடா ெசா ேற?”
“ஆமா மா… அ பா ம பா த தி தா இ த நிமிஷ எ
ைகல ப தாயிர இ ெதாி மா?”
“எ ப டா?”
“எ இ கி .எ த திைர ெஜயி நா
நிைன ேசேனா கணி ேசேனா அ தா இ னி ஜா பா
அ சி .ெதாி மா?”
“ேரஸா…” தி கிட அ ன ரணியிட .
“எ ன ேரஸா… ழ வி ஆட ெதாி சவ ேர திைர ஒ
காமேத ெதாி ேகா.”
“ வா ஆகா டா கி டா உ தி ஏ டா
இ ப ேபாற ?”
“ேவற எ ப ேபாறதா … நீ நிைன கற மாதிாி எ லா இ தா
இ தவ த ழ வடா தா .ேபா … ேபா …”
“அவ ஒ பி பி க ெதாட க அவ கல கினா .

6
‘ம மா திைரகைள அதி எ ன
இ கிற எ ெதாியாம தா சா பி
கிேறா அ பல தராம ேபா வி வ
தி ைல. ம திர ஒ யைலக அ ப தா .
ெசா ல ெசா ல அ ேபரைலயாக மா கிற .
சா த க மாண களி …

ெவ ளியி …
அ தஒ தன ஒ றி ஏேதா ரகைள.
கேர ேர எ ச த .
ட தா ராேம வர யாிட ஒ சி ன ஆ வ ெபாறி.
ட தி ஒ வனிட ேக டா .
“எ ன பா ச த …?”
“ந ம கி ணசாமி த ெபா ேபசினப நைக
ேபாட யா .அதா பி ைளயா ல ெகா வ வி
நைகேயாட வ தாவா இ ேல னா வராேத ஒேர ச த …”
“எ ன அநியாய இ … அவ க யாண ப ணி ட
ெபா ைணயா இ ல நைகையயா?”ராேம வர ய எ
பா தா .ஒ ெப அ ெகா … றி ட .ஒ மி
ைவ த மனித ஏேதா ெக சி ெகா நி கிறா .ராேம வர ய
க அநியாய மாறிய .ஆேவசமாக உ ைழ தா .
“கி ணா எ னடா இ …”
“வா ேகா மாமா… எ ன த மாமா ப ேவ .ெகா ச
ெபா ேகா கேற .ேக க மா ேட கறா…”
“எ ன வாமி இெத லா … கி ண ெரா ப ந லவ .வா
பிசக மா டா .இ தா ப ணி வா …”
“எ லா சாி… அ ப எ எ களா ட அ ப ப ேவ …
இ ப ப ேவ … அள தாரா …?”
“அள கல மாமா… அ ேபாைதய நிைலல நா தா யா இ ேத ;
ெசா ேன .பிற தா எ லா மாறி … நா நிைன சப
பண வரைல.வ தா த ேப …”
“இ த கா தெல லா ேவறவாள ட… எ க
தி பா ல ெமா ைடய ேபாேத தியா …”
பி ைளயி அ மா ஒ ஆ ட ஆ
கா பி தா .ராேம வர ய ெந றியி ட .
“எ ன மாமி இ … நாம சா ேபா ப ேனாைடயா ேபாக
ேபாேறா … ெகா ச ெபாிய மன ப கேள …”
ராேம வர யாி அ த இைட அபி ராய அவ கைள
தி ேறா எ னேவாபி ைளேய சீவின மாதிாி வ தா .
“ஓ … யா வாமி நீ !”
மயிலா ள த கைரல வி கற ஒ பரேதசி நீ …
எ கா விவகார ப சாய ேபசவ தி ேடளா…?ஒ
ப ெமாத எ தைன கிரா ெதாி மா யா உ க …
ெபாிசா ேபச வ ேர…?”
அவ ந றாகேவ விலாவி ஊசி ஏ றினா .
“ேவ டா … வா ைத இ க வா ைத விடாத அ பி.நா உ
ந ல தா ெசா ேற . தா க னவைள அழவிடாேத… அ
ந ல ல… த க ைவர எ ப ேவணாவ .ஆனா தார
அ ப யி ைல…”
“அ ப யா… எ ப ேவணா வ மா. எ க தா கேற .இ ப ெரா ப
இ ல சாமி.ஒ ப …அ அ ேவ டா அைரப …
தா கேள … ெரா ப க டமா இ கா? கா ப மா?
அ த ேவைள ேசா லா டாி அ கற நீ ெபா ைடைம
த வ ேபசேறளா… ேபா யா ேவைலைய பா …”
அவ க கிறா .அவ வாைய ெகா கிறா .அ த ெப
அ தப “ேவ டா மாமா நீ க ேபா ேகா…”எ றப தைலயி
அ ெகா ட .
அவ க தி கல க தி பிரளய !

7
அ த ேபரைலைய வா கி ேசமி
ைவ ெகா கிற ய திர .பி அ
ெம ல கசி பரவ ெதாட கிற .அ ப
ெசய பட ெதாட கிவி டா எ ன
ெவ லா நட ெதாி மா?
சா த க மாண களி …
த க ம டப தி அ இ மாக பல
அ ப தி கி றன . ைட உதறியப வ தம தா
ராேம வர ய . க தி பிரளய தி பாதி .
காேதார கி ணனி ேப , அ த மா பி ைள கார
ேப , மாறிமாறி ப ம ற நட தி .
ெந ைச ட அநியாய காி த .
எ ன ஜீவித இ …
எதிாி ள … நீாி திவைலயி ச திரெசா ப .
எ ன நிைன தாேரா…? எ தி தா …
ப களி இற க ஆர பி தா .
நீாி இற கி மா பள நீ வைர ேபா நி றவ ைக
பினா .க களி நீ உ ைடக .
உத உ ரமாக பிரா தைன.
“அ பிேக…”
ேபா என இ த ம ஷ ெபாற .ஆ ம ஹ தி பாவ கற
என ெதாியாம இ ைல.ஆனா வாழற காக அைத விட ெபாிய
பாவ த ப ப இ கிறதால நா எ ஜீவைன உன ேக
அ பண ப ணி ேற …”
ெசா வி ள தி க ஆர பி ேபா ஒ சிாி ச த
அவைர த கிற .
அ ர தனமான சிாி ச த ! ராேம வர ய க தி ஆயிர
மா ற க ேநாி ேபா ம டப தி ஓ உ வ எ அம
ெகா “உ நட க ராேம வர ய ’ எ ற ! யா அ ?
அ தஇ ட ம டப தி இ வ த ர ராேம வர யைர
தைட ெச ய ேப த ேப த ழி க ஆர பி தா அவ .
“உ ஆக …எ தய க …?” தி ப ம டப தி
இ வ த ர அவைர இ கிற !
“யா அ ?” ேக வி வைள கிற .மனைத தைலயாக க வியி த
ேக கி ட க , ேவதைனவ க ச ர ெச நி க
ெதாட க த ெகாைல வி ப ைத ச த ளி ைவ கிறா .
அ ப ேய கர தா நீைர உ தி த ளி கைர ஏறஇஇரவி
சி சி கா , நீாி கசித அவ ேமனிேம ந க ைத
உ வா க, அ த இ ட ம டப உ வ தா அ கி விலகி
அவைர ேநா கி நட வர ெதாட கிய .
ெதாைலவி பா பவ க அ த ள கைர மீ அ த
இர ேப ந சாம ேவைளயி நக இர க
உ வ களாக தா க ப டாகேவ .
அ க ேக மயிலா ாி ெம ாி விள களி ெவளி ச
ெதாி தா ள த கைர எ ப கவனி பார ற ஒ பாகமாகேவ
இ இ கிற .
“யார பா … நா நான ப ண ேபாேன .நீ ம டப ல
எ ன ப ேற?” ராேம வர ய சாியாக உ வ ெதாியாத அ த
மனிதைர சாம தியமாக எதி ெகா ள ஆர பி தா .
அ த உ வ திட தி ப சிாி .அவ யா எ ப
ராேம வர ய சாியாக பி படவி ைல.அத சிாி ம
ச ெதளிய ைவ கிற .ேகாப அதனா வ த .
“எ இ ப சிாி கேற…ரா சஸனா ட ?”
“சிாி காம… ேகாைழகைள பா தா என சிாி தா வ ?”
ராேம வர யைர பிைசவ ேபால ேபசி ெகா ேம
ெந கிவ அவைர பா க ராேம வர யாிட தி ெர
இன ெதாியாத த மா ற .
அ த க ைத ெதாைல ர ெம ாி விள கி சான கதி
ஒ அவ அைடயாள கா கிற .
“ வாமி… நீ … நீ …”
“உ என ெக ன?”
“நீ கி ணா ர நரசி மா சாாிதாேன?”
“எ ைன உன ெதாி மா?”
“ெதாி மாவா… எ ன வாமி அ ப ெசா நா தா
ப லக ேசாி சா திாிேயாட பி ைள
ராேம வர .உ கள டதாேன ேவத ப ேச …”
“ பி ைளயா டானா…?ெதாி ேம… அவ ஆ சாிய
விழி ட ேம ெந கி வ ேபா தா ெதாி த , அ ைறய
பக ெபா தி க ம டப ஒ றி பலகனக விலாச கைள
கா யவ அ னவ எ ப .
“ஆமா நீ எ ேக இ ேக?”
“நீ எ ஆ ம ஹ தி ப ணி க பா ேத அதெசா த ல…”
“ஆ ம ஹ தியா…?”
“இ ைலயா பி ேன! இ த ரா திாியி எ த பிராமணனாவ
நான ப ண ள வ வானா…அ ல தாமைர ெகா
பிர கிட கற ப ைற பாக ல…”
“…”
“எ ன பதில காேணா .நா ேக கற வா தவ தாேன?”
ராேம வர ய ஈர உட ேபா ெம தாக தைலைய ஆ ட அ த
ச யாசி மனித த ேதா ைட எ நீ னா .
“ த ல ஈர த வ .”
ராேம வர ய அ வாேற ெச ய அவ தி பி ப ைற
ேம ள ம டப ேநா கி நட தா .அதி ேபா அவ
அமரபி ெதாட ராேம வர ய அவைர ெந கி ெச
நி க…
“ வாமி…”
“எ ன?”
“நீ ச யாச வா கி டதா ேக வி ப ேட .காசி ப க
ேபா டதாக அறியவ த .ஆனா இ ேபா இ க எ ப ?”
“எ விஷய இ க .உன ெக னக ட ?”
“ஒ ணாஇர டா… கா பண இ லாதவ தா ேலாக ல
ைபயா ேச.நா அைதவிட ேகவலமா ேபா ேட .”
“அதனாலதா த ெகாைல ப ணி க வ திய ”
“அதனால ம மி ல… பல காரண க … உ ச இ லாத
வா ைக.ெபாற த நா ல இ ேத ஒ சி ன சாதைன ப ணி
பா க வ வைக இ லாம ேபாயி .கால பா
இ .நாம பா ேபாயி ேட இ க ேவ யி …”
ராேம வர ய நிதானமாக டேவ அ தமாகத மன கவைலைய
விவாி தா .
“அ ப னா த ெகாைல ப ணி டா சாியாயி மா…”
“அதா ப ணி கைலேய… ஏேதா ஒ ப லவ
த ேடேள…”
“இ பத ேட … இனி ப ணி க பா தா?’
“தைல எ எ க ேவ ய தா .உ க எ
விசார .வி ேகா…”
“அ ப ப ணி பியா”
“…”
“உ இ ல ெசா …”
“எ ைனேய ேக வியா ேக கேறேள… நீ க எ ப இ க.அைத
ெசா ேகா…”
“உ ைன கா பா த தா வ ேக ெவ கேய .”
“எ ைன கா பா தவா?” இள காரமாக சிாி தா ராேம வர ய .
“இ த சிாி ெப லா ேவ டா ராேம வர .உ ைன
கா பா த நா ெசா ன இ த ள லஇ ம
நிைன டாேத…”
தி ேபா டா நரசி மா சாாி எ அ த மனித .
“எ ன வாமி… ஏேதாேதா ெசா ேறேள.எ ைன வி ேகா.நா
வாழறதாைலேயாஇசாகறதாைலேயா ெபாிசா ஆக ேபாற
ஒ மி ைல.எ எ ப ேயா.உ கைள இ ப ரா திாில
தாிசி ேப நா நிைன ட பா கவி ைல.அ ம ல
ச ேதாஷ .”
“காரண இ லாம நீ எ ைன பா கைல.நா உ ைன
பா கைல ராேம வர .அ ம ம லஎ தஒ ச தி
காரணமி லாத நட கற மி ல…”
“ஆமா இ த ம டப ல…”
“இ னி ரா திாி இ க ப அ பா ெசா ன ப க
வ ேத .இ பதா ாியற … அ உ ைன ச தி கதா கற …”
“எ ென னேமா ெசா ேறேள… எ ைன ச தி கறதால ஒ
மணி பிரேயாஜன உ க ஏ பட ேபாறதி ைல.உ க
க ைத ெக ேட ேவ னா ெசா லலா .”
நரசி மா சாாியா அைத ேக சிாி தா .பி அ ேக
அைழ தா .ெந ராேம வர ய வல கர ைத இ
பி தா .ராேம வர ய ைகைய வில கி ெகா ளாம
அ ப ேய அ கி அமர நரசி ம சாாியிட க கைள
ெகா ட ஒ வித ேமானநிைல.
“ வாமி…”
“ .”
“எ னப ேற ?”
“ஒ மி ல… ஆமா பண க டமா?”
“எ ேக கேற .”
“ெசா உ ைமைய… இேத ள த கைரல அ பா காைச
வி ெடறி ஒ த ேக ேபசினா தாேன?”
“ வாமி…!”
“ஒ ப , இ ைலயி ல அைர ப …அ மி ல கா ப
த க தர உ னால மா ஒ த ேக பாேன…?”
“இெத லா உ க …?”
“ ர ேபாலா ேபானா அ க ட வாைய பி க
இர ேப … ஆமா தாேன?”
“ஐ ேயா… எ ன ஒ ஆ சாிய .ேந ல பா தா மாதிாி
ெசா ேறேள.எ ப … எ ப ?”
“எ லா ஒ ைக மானஸா யாச தா ைவேய .”
“மானஸா யாசமா…?”
“ஆமா ராேம வர .இ த மாதிாி மனைச அறியற .அ பறமா
ஒ த விதிைய அறியற .ஏ அவேராட வ ெஜ ம ைதேய
அறியறெத லா ெகா ச ெகா ச என ெதாி …”
“எ ன வாமி ெபாிய விஷய த சாதாரணமா ேபசேற .”
“எ ெபாிய விஷய … உ மனச நா ப சதா?” நரசி ம சாாி ச
வி வி பான ர ேக க ராேம வர ய வி கி ேநா கினா
அவைர…
“ைப ய … இமாலய ல ஒ த பிராணைன வ ஷ
நி தி ெவ சி தா த ேனாட மகா சமாதில… அ
ெபாியவிஷய .16 வ ஷமாக எ நாத ரா மா மகரா
சா பிடாமேல ஜீவி சி கா .அ ெபாிய விஷய .நிைன ச ப
நிைன ச ெநா ல அ த அ பாைள தாிசி கிறா ஒ த .அ ெபாிய
விஷய . நா உ மனச ப ச தா தாிக ல ஒ பால
பாட .அ ேளாதா .”
“அ ப னா தா திாீக …”
“ெதாி .என ெகா ச ெதாி .மா திாீக ெதாி
ெவ ேகாேய .ஆமா பசி கறதா?”
“எ ேக கேற .”
“ேக ட பதிைல ெசா .பசி கறதா…”
“உ … …”
“பா பழ சா பி றீயா?”
Another random document with
no related content on Scribd:
presente negoçio, por lo qual le
obliga aora a usar de mayor
uirtud. Yo creo se contentará con
esto, pues teniendoos en su
poder ha de hazer por fuerça lo
mismo de rescataros por lo que él
pidiere. El abençerraje le
respondio: Bien paresçe, señora,
que el amor que me teneys no da
lugar que me aconsejeys bien,
que çierto no caere yo en tan gran
yerro como éste, porque si
quando me uenia a uerme solo
con uos estaua obligado a cumplir
mi palabra, agora que soy uuestro
se entiende más obligaçion. Yo
mismo boluere a Alora y me
pondre en las manos del Alcayde
della, y tras hazer yo lo que deuo,
haga la fortuna lo que quisiere.
Pues nunca Dios quiera, dixo
Xarifa, que yendo uos a ser
preso, yo quede libre, pues no lo
soy: yo quiero acompañaros en
esta jornada; que ni el amor que
os tengo, ni el miedo que he
cobrado a mi padre de auelle
offendido, me consentiran hazer
otra cosa. El moro llorando de
contentamiento la abraço y le
dixo: Siempre vays, alma mia,
acresçentandome las merçedes,
hagase lo que uos quereys, que
assi lo quiero yo. Con este
acuerdo antes que fuesse de dia
se leuantaron, y proueydas
algunas cosas al viaje
neçessarias, partieron muy
secretamente para Alora. Ya
amenesçia, y por no ser
conosçida, lleuaua el rostro
cubierto. Con la gran priessa que
lleuauan llegaron en muy breue
tiempo a Alora, y yendose
derechos al castillo, como a la
puerta tocaron, fue luego abierta
por las guardas, que ya tenian
notiçia de lo passado. El ualeroso
Alcayde los reçibio con mucha
cortesia, y saliendo a la puerta
Abindarraez, tomando a su
esposa por la mano, se fue a él y
le dixo: Mira, Rodrigo, de
Naruaez, si te cumplo bien mi
palabra, pues te prometi de boluer
un preso, y te traygo dos, que uno
bastaua para uençer muchos. Ves
aqui mi señora: juzga si he
padesçido con justa causa,
reçibenos por tuyos, que yo fio mi
persona y su honra de tus manos.
El Alcayde holgo mucho, y dixo a
la dama: Señora, yo no sé de
uosotros quál uençio al otro: mas
yo deuo mucho a entrambos.
Venid y reposareys en nuestra
casa, y tenedla de aqui adelante
por tal, pues lo es su dueño. Con
esto se fueron a su aposento, y
de ay a poco comieron, porque
uenian cansados. El Alcayde
preguntó al moro qué tal uenia de
sus llagas. Paresçe (dixo el) que
con el camino las tengo harto
enconadas y con dolor. La
hermosa Xarifa muy alterada
desto, dixo: ¿Qué es esto, señor,
llagas teneys uos que yo no
sepa? Dixo el: Quien escapó de
las uuestras en poco tendra todas
las otras. Verdad es que de la
escaramuça de la noche saqué
dos pequeñas heridas, y el
trabajo del camino y el no auerme
curado me ha hecho algun daño,
pero todo es poco. Bueno sera
que os acosteys (dixo el Alcayde)
y vendra un cyrujano que yo
tengo aqui en el castillo y curaros
ha. Luego la hermosa Xarifa le
hizo desnudar, todauia alterada,
pero con harto sossiego y reposo
en su rostro, por no le dar pena
mostrando que la tenía. El
cyrujano uino, y mirandole las
heridas dixo: Que como auian
sido en soslayo no eran
peligrosas, ni tardarian en sanar
mucho, y con çierto remedio que
luego le hizo, le mitigó el dolor, y
de ay a quatro dias como le
curaua con tanto cuydado estuuo
sano. Acabando un dia de comer,
el abençerraje dixo al Alcayde
estas palabras: Rodrigo de
Naruaez (segun eres discreto) por
la manera de nuestra uenida
aurás entendido lo demas, yo
tengo esperança que este
negoçio que aora tan dañado está
se ha de remediar por tus manos.
Esta es la hermosa Xarifa de
quien te dixe es mi señora y
esposa, no quiso quedar en Coyn
de miedo de su padre, porque
aunque él no sabe lo que ha
passado, todauia se temio que
este caso auia de ser descubierto.
Su padre está aora con el Rey de
Granada, y yo sé que el Rey te
ama por tu esfuerço y uirtud
aunque eres christiano. Suplicote
alcançes dél que nos perdone
auerse hecho esto sin su liçençia
y sin que él lo supiesse: pues ya
la fortuna lo rodeó y traxo por este
camino. El Alcayde le dixo:
Consolaos, señores, que yo os
prometo como hijo dalgo, de
hazer quanto pudiere sobre este
negoçio, y con esto mandó traer
papel y tinta, y determinó de
escreuir una carta al Rey de
Granada, que en uerdaderas y
pocas palabras le dixesse el caso,
la qual dezia assi:
Muy poderoso Rey de Granada,
el Alcayde de Alora Rodrigo de
Naruaez tu servidor besa tus
reales manos, y digo que
Abindarraez Abençerraje, que se
crió en Cartama auiendo nasçido
en Granada, estando en poder del
Alcayde de la dicha fortaleza, se
enamoró de la hermosa Xarifa su
hija. Despues tú por hazer
merced al Alcayde, le passaste á
Coyn. Los enamorados por
assegurarse se desposaron entre
sí; y llamado el Abençerraje por el
ausençia del padre della que
contigo tienes, fue a su fortaleza,
yo le encontre en el camino, y en
çierta escaramuça que con él
tuue en que se mostró muy
valiente, esforçado y animoso, le
gané por mi prisionero, y
contandome su caso, apiadado y
conmouido de sus ruegos, le hize
libre por dos dias, él fue y se vió
con su esposa, de suerte que en
la jornada cobró a su esposa y
perdio la libertad. Pues uiendo
ella que el Abençerraje boluio a
mi prision, quiso uenir con él, y
assi estan aora los dos en mi
poder. Suplico te no te offenda el
nombre de Abençerraje, pues
éste y su padre fueron sin culpa
de la coniuraçion contra tu Real
persona hecha, y en testimonio
dello biuen ellos agora. A tu
Alteza humildemente suplico el
remedio destos tristes amantes se
reparta entre ti y mí, yo perdonare
su rescate dél, y libremente le
soltaré, y manda tú al padre della,
pues es tu vassallo, que a ella la
perdone, y a él reçiba por hijo,
porque en ello allende de
hazerme a mí singular merçed,
harás aquello que de tu uirtud y
grandeza se espera.
Con esta carta despachó vno de
sus escuderos. El cual llegando
hasta el Rey, se la dio, él la tomó,
y sabiendo cuya era, holgo
mucho, porque a este solo
christiano amaua por su ualor y
persona, y en leyendola, boluio el
rostro, y uio al Alcayde de Coyn, y
tomandole a parte, le dio la carta,
diziendole: lee esta carta, y él la
leyo, y en uer lo que passaua,
reçibio gran alteraçion. El Rey
dixo: No te congoxes, aunque
tengas causa; que ninguna cosa
me pedira el Alcayde de Alora,
que pudiendo la hazer, no la
haga, y ansi te mando uayas sin
dilaçion a Alora, y perdones a tus
hijos, y los lleues luego á tu casa,
que en pago deste seruiçio yo te
haré siempre merçedes. El Moro
lo sintio en el alma, más uiendo
que no podia passar del mandado
de su Rey, boluiendo de buen
continente, y sacando fuerças de
flaqueza, como mejor pudo, dixo
que ansi lo haria. Partiose lo más
presto que pudo el Alcayde de
Coyn, y llegó a Alora, a donde ya
por el escudero se sabía lo que
passaua, y fue muy bien reçebido.
El Abençerraje y su hija
paresçieron ante él con harta
uerguença, y le besaron las
manos, e los reçibio muy bien, y
les dixo: No se trate de cosas
passadas; el Rey me mandó
hiziesse esto, yo os perdono el
aueros casado, sin que lo
supiesse yo; que en lo demás,
hija, nos escogistes mejor marido
que yo os lo supiera dar. Rodrigo
de Naruaez holgo mucho de uer
lo que passaua, y les hazia
muchas fiestas y banquetes. Vn
dia acabando de comer, les dixo:
Yo tengo en tanto auer sido
alguna parte para que este
negoçio esté en tan buen estado,
que ninguna cosa me pudiera
hazer más alegre, y ansi digo que
sola la honra de aueros tenido por
mis prisioneros, quiero por el
rescate desta prisión: vos,
Abindarraez, sois libre, y para ello
teneys liçençia de yros donde os
pluguiere, cada y cuando que
quisieredes. El se lo agradesçio
mucho, y ansi se adereçaron para
partir otro dia, acompañandolos
Rodrigo de Naruaez, salieron de
Alora, y llegaron a Coyn donde se
hizieron grandes fiestas y
regozijos a los desposados, las
quales fiestas pasadas, tomando
los un dia a parte el padre, les
dixo estas palabras: Hijos, agora
que sois señores de mi hazienda,
y estais en sosiego, razon es que
cumplays con lo que deueys al
Alcayde de Alora, que no por auer
usado con uosotros de tanta
uirtud y gentileza, es razon pierda
el derecho de vuestro rescate,
antes se le deue (si bien se mira)
muy mayor, yo os quiero dar
quatro mil doblas zaenes,
embiadselas, y tenedle desde
aqui adelante, pues lo meresçe,
por amigo, aunque entre él y
uosotros sean las leyes
diferentes. El Abençerraje se lo
agradesçio mucho, y tomandolas,
las embió a Rodrigo de Naruaez,
metidas dentro de un mediano y
rico coffre, y por no mostrarse de
su parte corto y desagradecido,
juntamente le embió seys muy
hermosos y enjaezados cauallos,
con seys adargas y lanças, cuyos
hierros y recatones eran de fino
oro. La hermosa Xarifa le escriuio
una muy dulce y amorosa carta,
agradesçiendole mucho lo que
por ella auia hecho. Y no
queriendo mostrarse menos
liberal y agradesçida que los
demas, le embió una caxa de
açipres muy olorosa, y dentro en
ella mucha y muy preçiosa ropa
blanca para su persona. El
Alcayde ualeroso tomó el
presente, y agradesçiendolo
mucho a quien se lo embiaua,
repartio luego los cauallos y
adargas y lanças por los hidalgos
que le acompañaron la noche de
la escaramuça, tomando uno para
sí, el que más le contentó, y la
caxa de açipres, con lo que la
hermosa Xarifa le auia embiado, y
boluiendo las quatro mil doblas al
mensajero, le dixo: Deçid a la
señora Xarifa, que yo recibo las
doblas en rescate de su marido, y
a ella le siruo con ellas para
ayuda de los gastos de su boda,
porque por sola su amistad
trocaré todos los intereses del
mundo, y que tenga esta casa por
tan suya como lo es de su marido.
El mensajero se boluio a Coyn,
donde fue bien reçibido, y muy
loada la liberalidad del
magnanimo capitan, cuyo linaje
dura hasta aora, en Antequera,
correspondiendo con magnificos
hechos al origen donde proçeden.
Acabada la historia, la sábia
Feliçia alabó mucho la graçia, y
buenas palabras con que la
hermosa Felismena la auia
contado, y lo mismo hizieron las
que estaban presentes, las cuales
tomando liçençia de la sábia se
fueron a reposar.

Fin del cuarto libro.

 NOTAS:
[1254] V., angusta.
[1255] M., venir.
[1256] En la edición de Milán se intercalan aquí las cuatro
octavas siguientes:

A Plania Lampuñana más hermosa

que l' hermosura misma, y más perfeta,
mirad, pastores, y vereis la cosa
que más animos rinde y los subjeta.
Mirad por una parte quán graçiosa,
por otra ved quán grave y quán discreta:
y vereis de las partes hecho un todo,
que a todas las del mundo exçede el modo.
Aquella clara luz que rresplandeçe
de modo que el sol huye y se le esconde,
doña Artemisa es sola, qu'engrandeçe
la insigne y alta cosa de Vizconde.
La flor de Italia es ella y quien mereçe
estar adonde está: que bien rresponde
linaje a hermosura y gentileza
y a quanto pudo dar naturaleza
Mirad Barbara Estanga, a quien s'inclina
no solo Amor, sino Minerva y Marte,
donde hay tanta beldad que s'imagina
que solo paró alli natura y arte:
su discreçion, su platica divina
para escreuilla soi muy poca parte:
ni bastan las çien lenguas de la fama
para saber loar tan alta dama.
¿Quién es aquella fénis do ha mostrado
su fuerza y su poder naturaleza?
¿Quién es la que hoy al mundo ha despojado
 de gran valor, virtud, bondad, grandeza?
¿Quién es esta, dezid, do se han sumido
la hermosura, graçia y gentileza?
Doña Luisa de Lugo y de Mendoza
a quien la poca edad no haze moza.

[1257] Falta el más en la edición de Milán.

[1258] Le en la edición de Milán.
[1259] En la edición de Milán termina aquí el libro 4.º con estas
palabras: «Y acabando de çenar, y tomando liçençia de la sabia
Feliçia, se fué cada uno al aposento que aparejado le estaba».
Falta, por consiguiente, toda la historia de Abindarráez, que es
adición, hecha en ediciones posteriores á la muerte de Jorge de
Montemayor.
 LIBRO QUINTO
DE LA DIANA DE
GEORGE DE
MONTEMAYOR

Otro dia por la mañana, la sábia

Felicia leuantó, y se fue al
aposento de Felismena, la cual
halló acabandose de vestir, no
con pocas lagrimas,
paresçiendole cada hora de las
que alli estaua mil años. Y
tomandola por la mano, se
salieron a vn corredor que estaua
sobre el jardin, adonde la noche
antes hauian çenado, y
hauiendole preguntado la causa
de sus lagrimas, y consolandola
con dalle esperança que sus
trabajos aurian el fin que ella
deseaua, le dixo: Ninguna cosa
hay oy en la vida más aparejada
para quitalla a quien quiere bien,
que quitalle con esperanças
inçiertas el remedio de su mal:
porque no ay hora, en quanto
desta manera biue, que no le
parezca tan espaçiosa quanto las
de la vida son apressuradas. Y
porque mi desseo es, que el
nuestro se cumpla, y despues de
algunos trabajos, consigays el
descanso que la fortuna os tiene
prometido, uos partireys desta
uuestra casa, en el mismo habito
en que veniades, quando a mis
Nimphas defendistes de la fuerça
que los fieros saluages les
querian hazer. Y tened entendido,
que todas las vezes que mi aiuda
y fauor os fuera neçessario, lo
hallareys sin que ayays menester
embiarmelo a pedir: assi que
(hermosa Felismena) vuestra
partida sea luego, y confiad en
Dios que vuestro desseo aurá
buen fin: porque si yo de otra
suerte lo entendiera, bien podeys
creer, que no me faltarán otros
remedios para hazeros mudar el
pensamiento, como a algunas
personas lo he hecho. Muy
grande alegria reçibio Felismena,
de las palabras, que la sábia
Feliçia le dixo, a las quales
respondio: No puedo alcançar
(discreta señora) con qué
palabras podria encaresçer, ni
con qué obras podria seruir la
merçed que de vos reçibo. Dios
me llegue a tiempo en que la
experiençia os dé a entender mi
desseo. Lo que mandays pondre
yo luego por obra, lo cual no
puede dexar de suçederme muy
bien: siguiendo el consejo de
quien para todas las cosas sabe
dallo tan bueno. La sabia Feliçia
la abraçó, diziendo: yo espero en
Dios, hermosa Felismena, de
veros en esta casa con más
alegria de la que lleuais. Y porque
los dos pastores y pastoras nos
estan esperando, razon será que
vaya a dalles el remedio que tanto
an menester. Y saliendose ambas
a dos a vna sala hallaron a
Syluano, y a Sireno, y a Belisa, y
a Seluagia, que esperandolos
estauan, y la sábia Feliçia dixo a
Felismena: Entretened (hermosa
señora) nuestra compañia entre
tanto que yo uengo: y entrandole
en un aposento, no tardó mucho
en salir, con dos uasos en las
manos de fino cristal con los pies
de oro esmaltados, y llegandose a
Sireno, le dixo: Oluidado pastor, si
en tus males uuiera otro remedio,
si no este, yo te lo[1260] buscara
con toda diligençia possible, pero
ya que no puedes gozar de
aquella que tanto te quiso, sin
muerte agena, y está este en
mano de solo Dios, es menester
que reçibas otro remedio para no
dessear cosa que es imposible
alcançalla. Y tú, hermosa
Seluagia, y desamado Syluano,
tomad esse uaso, en el qual
hallareys grandissimo remedio
para el mal passado, y prinçipio
para grandissimo contento: del
qual uosotros estays bien
descuydados. Y tomando el uaso,
que tenía en la mano yzquierda,
le puso en la mano a Sireno, y
mandó que lo beuiesse, y Sireno
lo hizo luego, y Seluagia y
Syluano beuieron ambos el otro: y
en este punto cayeron todos tres
en el suelo adormidos, de que no
poco se espantó Felismena, y la
hermosa Belisa, que alli estaua, a
la qual dixo la sábia Feliçia: no te
desconsueles (o Belisa) que aun
yo espero de uerte tan consolada
como la que más lo estouiere. Y
hasta que la uentura se canse de
negarte el remedio que para tan
graue mal as menester, yo quiero
que quedes en mi conpañia. La
pastora le quiso besar las manos
por ello, Feliçia no lo consintio:
mas antes la abraçó, mostrandole
mucho amor. Felismena estaua
espantada del sueño de los
pastores, y dixo a Feliçia: paresçe
me, señora, que si el descanso
destos pastores está en dormir,
ellos lo hazen de manera, que
biuiran los más descansados del
mundo. Feliçia le respondio: No
os espanteys desso: porque el
agua que ellos beuieron, tiene tal
fuerça ansi la una, como la otra,
que todo el tiempo que yo
quisiere, dormiran, sin que baste
ninguna persona a despertallos. Y
para que ueays si esto es ansi,
prouá a llamarlo. Felismena llegó
entonces a Syluano, y tirándole
por vn braço, le començo a dar
grandes bozes, las quales
aprouecharon tanto, como si las
diera a un muerto: y lo mismo le
auino con Sireno y Seluagia, de lo
que Felismena quedó assaz
marauillada. Feliçia le dixo: pues
más os marauillareys despues
que se despierten, porque uereys
una cosa la más estraña que
nunca imaginastes; y porque me
paresçe que el agua deue auer
obrado lo que es menester, yo
quiero despertar, y estad atenta,
porque oyreys marauillas. Y
sacando un libro de la manga, se
llegó a Sireno: y en tocandole con
él sobre la cabeça, el pastor se
leuantó luego en pie con todo su
juyzio, y Feliçia le dixo: Dime,
Sireno, si acaso uiesses la
hermosa Diana con su esposo, y
estar los dos con todo el
contentamiento del mundo
riendose de los amores que tú
con ella auias tenido, qué harias?
Sireno respondio: Por çierto
señora, ninguna pena me darian,
antes les ayudaria a reyr de mis
locuras passadas. Feliçia le
replicó: ¿y si acaso ella fuera
ahora soltera y se quisiera casar
con Syluano y no contigo, qué
hiziera? Sireno le respondio: yo
mismo fuera el que tratara de
conçertallo. ¿Qué os parece (dixo
Feliçia contra Felismena) si el
agua sabe desatar los nudos, que
este peruerso de amor haze?
Felismena respondio: jamas,
pudiera creer yo, que la sçiençia
de una persona humana pudiera
llegar a tanto como esto. Y
boluiendo á Sireno, le dixo: ¿qué
es esto, Sireno? Pues las
lagrimas y sospiros con que
manifestauas tu mal, tan presto
se an acabado? Sireno le
respondio: pues que los amores
se acabaron, no es mucho que se
acabase lo que ellos me hazian
hazer. Felismena le boluio a dezir:
¿y que es possible, Sireno, que
ya no quieres bien más a Diana?
El mismo bien le quiero (dixo
Sireno) que os quiero a uos, y a
otra qualquiera persona, que no
me aya offendido. Y viendo Feliçia
quán espantada estaua
Felismena de la subita mudança
de Sireno, le dixo: Con esta
mediçina curara yo, hermosa
Felismena, vuestro mal, y el
vuestro, pastora Belisa, si la
fortuna, no os tuuiera guardadas
para muy mayor contentamiento
de lo que fuera ueros en nuestra
libertad. Y para que ueays quán
differentemente ha obrado en
Syluano y en Seluagia la
mediçina bien será despertarlos,
pues basta lo que han dormido. Y
poniendo el libro sobre la cabeça
a Siluano se leuantó, diziendo: ¡O
hermosa Seluagia, quán gran
locura ha sido, auer empleado en
otra parte el pensamiento
despues que mis ojos te uieron!
¿Qué es esso Syluano, dixo
Feliçia, teniendo tan presto el
pensamiento en tu pastora Diana,
tan subitamente le pones ahora
en Seluagia? Syluano le
respondio: Discreta señora, como
el nauio anda perdido por la mar
sin poder tomar puerto seguro,
ansi anduuo mi pensamiento en
los amores de Diana todo el
tiempo que la quise bien, mas
agora he llegado a un puerto,
donde plega a Dios que sea tan
bien recebido, como el amor que
yo le tengo lo meresçe. Felismena
quedó tan espantada del segundo
genero de mudança que uio en
Syluano, como del primero que en
Sireno auia uisto, y dixole riendo:
pues qué hazes, que no
despiertas a Seluagia, que mal
podra oyr tu pena una pastora
que duerme? Siluano entonces
tirandole del braço le començo a
dezir a grandes bozes: Despierta,
hermosa Seluagia, pues
despertaste mi pensamiento del
sueño de las ignorancias
passadas. Dichoso yo, pues la
fortuna me ha puesto en el mayor
estado que se podia dessear:
¿qué es esto, no me oyes, o no
quieres responderme? Cata que
no suffre el amor que te tengo, no
ser oydo. O Seluagia, no duermas
tanto, ni permitas que tu sueño
sea causa que el de la muerte dé
fin á mis dias. Y viendo que no
aprouechaua nada llamarla,
començo a derramar lagrimas en
tan gran abundançia, que los
presentes no pudieron dexar de
ayudalle, mas Feliçia dixo:
Syluano amigo, no te afflijas, que
yo haré que responda Seluagia, y
que la respuesta sea tal, como tú
desseas; y tomandole por la
mano, le metio en un aposento, y
le dixo: No salgas de ay, hasta
que te llame. Y luego boluio a do
Seluagia estaua, y tocandola con
el libro despertó, como los demas
auian hecho. Feliçia le dixo:
Pastora, muy descuydada
duermes. Seluagia respondio:
Señora, qué es del mi Syluano?
no estaua él junto conmigo? Ay
Dios, quién me lo lleuó de aqui?
Si boluiera? Y Feliçia le dixo.
Escucha, Seluagia, que paresçe
que desatinas: as de saber que el
tu querido Alanio está a la puerta,
y dize que ha andado por muchas
partes perdido, en busca tuya, y
trae liçençia de su padre para
casarse contigo. Essa liçençia
(dixo Seluagia) le aprouechará a
él muy poco, pues no la tiene de
mi pensamiento. Syluano qué es
dél? Adonde está? Pues como el
pastor Syluano oyó hablar a
Seluagia, no pudo suffrir sin salir
luego á la sala donde estaua, y
mirandose los dos con mucho
amor, lo confirmaron tan grande
entre sí, que sola la muerte bastó
para acaballo, de que no poco
contentamiento reçibio Sireno, y
Felismena, y aun la pastora
Belisa. Feliçia les dixo: Razon
será, pastores y hermosa pastora,
que os boluays a vuestros
ganados, y tened entendido que
mi fauor jamas os podra faltar, y
el fin de vuestros amores será
quando por matrimonio cada uno
se ayunte con quien dessea. Yo
terné cuydado de auisaros,
quando sea tiempo, y vos
(hermosa Felismena) aparejaos
para la partida, porque mañana
cumple que partays de aqui. En
esto entraron todas las Nimphas
por la puerta de la sala, las cuales
ya sabian el remedio que la sábia
Feliçia auia puesto en el mal de
los pastores: de lo cual reçibieron
grandissimo plazer, mayormente
Dorida, Cinthia, y Polidora: por
auer sido ellas la principal ocasion
de su contentamiento. Los dos